Alkmaarsche Courant.
Oe geheimzinnige inbreker
De verduisteringen van een
Alkmaarschen advocaat.
Jtadiwieiws
HeuMetou
Honderd vier en dertigste Jaargang.
Vrijdag 27 Hei
De behandeling van deze zaak in hooger beroep voor het Hof te Amsterdam.
Ho. 123 1932
Zaterdag 28 Mei.
Hilversum, 296 M. (Uitsluitend V.A.RA.)
6457.en 7.30—7.45 Gymnastiekles.
oGramofoonplaten. 9 Schrammel-
twintet o.l.v. W. Drukker en gramofoonpl.
jOMorgenwijding. 10.15 Voor Arb. in de
Continubedrijven: Schrammelkwiatet o.l.v.
XV Drukker, Mia Dorel, zang-, Joh. Jong,
piano en VARA-tooneel. 12.—1.45 VARA-
geptet o.l.v. Is. Eyl en gramofoonplaten 2.15
Cello-duetten door Fr. Belinfante en A. Ver-
gchuyl en gramofoonplaten. 2.45 Causerie
Kan een katholiek socialist Zijn". 3.Or
gelspel door Joh. jong. 3 15 Amsterd Klein-
tunst-Ensemble o.l.v. Is. Romeyn. 3.55 M.
S'uyser: Joden in nood. 4.15 Vervolg Klein-
kunstensemble. 4.30 Vervolg orgelspel 4.45
Sportpraatje. 5.— Gramofoonpl. 5.45 S. D.
A P.-kwartiertje door J. Oudegeest. 6.
Groningsch uurtje. 7 Gramofoonplaten.
,7 15 Bestuursnieuws door A. de Vries. 7.30
taonte Avond. VARA-orkest ol.v. Hugo de
iGroot; Teun de Klepperman; VARA-tooneel
o 1 v. W. van CappeUen; Joh. jong, orgel;
jL Fuld, zang; Kees Pruis, Stella Sepmer,
.Willem Ciere; The Two Cavellis, accordeon.
Ca ii— Vaz Dias, VARA-Varia en voet
balnieuws. 11.30—12— Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend K. R. O.)
8.-0.15 Gramofoonpl. 10.— Trioconcert.
1130 Godsd. Hal'uurtje. 12.151.45 Sex
tetconcert. 2.Gramofoonpl. 2.30 Kinder
uur. 4.Cursus. 4.30 Gramofoonpl. 5.15
Causerie. 5.30 Gramofoonpl. 6.— Lezing.
0.20 Gramofoonplaten. 7.10 Causerie. 7.45
'Gramofoonpl. 8.— Orkest en soiistencon-
cert, ca. 9.15 Vaz Dias. 9.30 Vervolg con
cert li.12.— Gramofoonpl.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10 50 Tijdsein en berichten. 11.05 Lezing.
12 20 Northern Studio-orkest o.l.v. J.
Bridge. 1.05 Orgelconcert Reg. New. 1.50
Commodore Grand-orkest o.l.v. J. Muscant.
2.50 Welsh programma voor de jeugd, o.a.
toespraak door Lloyd George. 4 05 Het
Sharpe-sextet m. m. v. D. Smith, 'bariton.
5.05 Orgelconcert Reg. Foort. 5.35 Kinder
uur. 6.20 Berichten. 6.45 Pauze. 6.50 Ama-
teur-Golfkampioenschap. 7.05 Intermezzo
7.25 Actueele Causerie. 7.50 Rheinland-lie
deren door studenten van de Bonn'sche Uni
versiteit o.l.v. J. Lieske. 8.20 BBC-orkest o.
I. v. Pitt, o.a. Hong. rhapsodie in d kl. t.
Liszt. 9.20 Berichten en lezing. 10.10 „Gene
ral Post", revue van Dunn en Slater, m, m.
v solisten en orkset o.lv. Woodgate. 10.55
Viola Tree zingt liedjes. 11.15—12 20 Am-
brose en zijn Band. (Event. Nachtegalen-
zang).
Parijs Radio-Paris1725 M. 8.05 en
12 50 Gramofoonplaten. 9.05 „Beaumar-
chais", operette met muziek van G. Rossini.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con
eert uit Rest. „Wivex". 2.50—3.20 Gramo
foonplaten. 3.505.50 Omroeporkest o.l.v.
Reesen, m. m. v. R. Post, zang en Fischer,
piano. 8.20 Concert o.l.v. Gröndahl, m. m. v.
solisten, o.a. werkenvan Purcell. 10.20
II.05 Concert o.l.v. Gröndahl. 11.0512.35
Dansmuziek o.l.v. Julian.
Langenberg, 473 M. 7.25—7.50 Gramo
foonplaten. 7.508.20 Concert uit Bad
Nauheim. 1.20—2.50 Concert uit Mühlackcr.
2.553.45 Gramofoonpl. 5.206.35 Con
cert o.l.v. Wolf. 8.20 Vroo'ijke avond m. m.
v. de kapel Eysoldt. 10.45 Concert o. 1. v.
Wolf. 12.20—1.20 Dansmuziek. (Gramo
foonplaten).
Rome, 441 M. 8.20 Gramofoonpl. 9.05 „II
barbiere di Siviglia", lyrische comedie met
muziek van Pasiello.
Brussel, 508 M. en 338 M. 508 M.:
12.20 Gramofoonpl. 5.20 Concert o. 1. v.
André. 6.20 en 6.50' Gramofoonpl. 8.20 Con
cert o.l.v. André. O.a. Chopinata, Doucet en
„Jeux d'enfants", Bizet. 9.35 Declamatie.
9.50 Vervolg concert." 10.3011.20 Dans
muziek. 338 M.: 12.20 Max Alexys' orkest.
5.20 Oude muziek o.l.v. L. Devocht. 6.50
Gramofoonpl. 8.20 „Pinksternacht", opera
van O. Roels, koor, orkest en solisten, o.l.v.
Meulemans. Na afloop gramofoonplaten.
Zeesen, 1635 M. 8.20 Operetteconcert uit
Weenen o.l.v. J. Holzer. 10.20 Banket van
de Buitenlandsche persvertegenwoordigers te
Berlijn. Hierna berichten en tot 12.20 Dans
muziek door Oscar Joost en zijn orkest.
Na de pauze werd als getuige gehoord de
heer L. v. d. Vegte, die verklaringen doet
over de uitbetaling van mandaten ten kan
tore van den gemeente-ontvanger. Het is in
strijd met de instructies en de gewoonte om
op termijn mandaten uit te betalen, zonder
dat het mandaat ten kantore blijft.
Verdachte houdt vol, dat dit ook eens
geschied is met een manaaat van Deken
Rengs voor het R.K. Lyceum. Verschiliende
mandaten zijn op 3 Sept. afgeteekend, er was
toen geen geld.
Getuige v. d. V e g t zeide, dat meestal
verdachte telefoneerde of er geld was voor
het uitbetalen van mandaten. Dat hij zeven
mandaten tegen zijn instructie uit handen
hqpft gegeven, acht hij niet mogelijk.
De verdachte verwees den president
naar de mandaten, waarvan vier van één da
tum en merkte op, dat de gedelegeerde ge-
meente-ontv. in de instructie erkend heeft,
dat het wel eens is gebeurd, doch, dat de
ontvanger dit later verboden heeft.
Getuige v. d. Vegt herinnerde zich
hiervan niets en was van meening, dat mr. K.
zich moet vergissen.
M rPrins hechtte blijkbaar -groote
waarde aan de verklaringen van den heer v.
d. Vegte en legde aan den president verschil
lende mandaten over.
De heer v. d. Vegt bleef er echter bij,
dat hij zich steeds aan de provinciale voor
schriften heeft gehouden.
De president wees hem er op, dat hij
in de stukken gezegd heeft, met zekerheid
niet te kunnen zeggen, dat ze niet zijn afge
geven.
Getuige: Het zou in strijd zijn met de
instructies die ik zelf aan mijn personeel heb
gegeven.
De president verzocht getuige het hof
te rapporteeren over zijn paspotie als ont
vanger op 3 Sept. 1929.
M r. Prins wees getuige er op, dat hij
aan het Hof heeft overgelegd een verklaring
van Deken Rengs, waarin deze zegt zich niet
met zekerheid te herinneren, of hij met een
mandaat bij den ontvanger is geweest, het
geen iets anders is dan de verklaring van den
getuige.
uit het Engelsch door A. Treub.
41)
Ik verzeker U, dat ik het niet wist voor
nu, mijnheer, zei Spencer ernstig.
Ik klom de trap op naar mijn kamer
gisterenavond, toen de lichten uitgingen en
p'r Pder hoorde bellen. Toen
Clinton maakte op eens een beweging met
zijn hand.
Nu, wat deed deze vouwtang in je ka
mer? snauwde hij.
Spencer keek naar de tang die de detective
cm voorhield en bleef volmaakt rustig.
'k.denk dat zij niets deed, toen U ze
na, mijnheer, antwoordde hij met een spot-
ri,>n bewaar ze gewoonlijk in
jechter boyenlade van de kast.
j ze' Clinton, met een vertrouwen-
nm, .y/1 gedwongen glimlach. Zoo? Waar-
°m? Waarvoor gebruik je ze?
en h« °raa9 v<>or vogelkooien te buigen
rii ic °r ^'Jden, mijnheer. Mijn liefhebbe
rijs mooie vogelkooien te maken.
'kooien! Waarvoor?
DitmTir' kanai"ies in te zetten, mijnheer,
was Clinton bijna zeker dat de
Getuige Van derPoll erkende, dat het
in het begin wel eens gebeurd is, dat dubbele
mandaten ter teekening werden mede gege
ven, doch later gebeurde dit niet meer.
Noch aan mr. K., noch aan deken Rengs
heeft getuige mandaten mee naar huis ge
geven om te teekenen.
Verdachte: Waarop slaat dan. uw
verklaring, dat de ontvanger het later heeft
verboden.
Getuige: Het kan niet, dat er zeven
mandaten tegelijk mede gegeven zijn.
Verdachte zeide, bijna nooit ten kan
tore van den gemeente-ontvanger te zijn
geweest, waarop getuige zegt, dat meest
al de heer De Witte de mandaten inde.
Verdachte achtte het uitgesloten, dat
de 14 mandaten door hem zijn geïnd.
De president stelde hierop tot getuigc-
De Witte verschillende vragen en wees hem
er op, na bemerkingen van mr. K., dat hij
geld gehaald heeft en aan Amersfoort gegi
reerd, zonder dit te boeken.
Getuige De Witte handelde zoo omdat
dit buiten zijn boekhouding om ging.
De advocaat-generaal achtte dit
juist, omdat in die gevallen de heer De Witte
alleen als kassierslooper optrad.
Verdachte: Dit zou juist zijn, als in
alle gevallen zoo gehanderd werd, doch vele
gelijke gevallen werden wel geboekt.
Op een vraag van m r. Prins zeide ge
tuige nog, dat deken Rengs afzonderlijk op
het kantoor kwam om de mandaten te tee
kenen.
M r. Prins verwees naar de verklaring
van deken Rengs die zegt, zich niet te her
inneren op het kantoor ooit geweest te zijn,
doch geneigd te zijn aan te nemen, dat dit
nooit het geval is geweest.
Verdachte zeide, dat voor de jongens
scholen de heer De Wild penningmeester
was en dat deken Rengs en hij de mandaten
daarvoor ter teekening thuis kregen.
De heer K e e s o m legt hierop als getuige-
deskundige eenige verklaringen af over "de
resultaten van het onderzoek der in beslag
genomen boeken.
Op een vraag van den president zeide ver
butler probeerde grappig te zijn, want met
een snellen blik ter zijde, merkte hij een
flauwen glimlach op Enid's gezicht.
Je. bent knap, hé? vroeg hij scherp,
Spencer zijn sterke tanden toonend. Is dat
waar, sir Peter? voegde hij er bij, den baro
net boos aankijkend.
Sir Peter keerde zich brommig om.
Hoe kan ik dat weten? gromde hij. Ik
stel geen belang in de stokpaardjes van den
kerel.
Goed, antwoordde Clinton, zich weer tot
den butler wendend. We zullen zien hoe je 't
vindt om gevangen te zitten als je niet op
past, Spencer. Hij haalde uit zijn jaszak een
paar zwarte gummihandschoenen.
Zijn deze ook van jou, Spencer? vroeg
hij.
Spencer boog toestemmend.
Oh. Die gebruik je zeker ook bij het ma
ken van mooie vogelkooien?
Neen, mijnheer. Die gebruik ik als ik
het zilver en andere dingen poets.
Welke andere dingen ?enauwde Clinton
Och deurknoppen en zoo.
Poetsen butlers gewoonlijk de deur
knoppen, Spencer.
Neen, mijnheer. Ik doe het omdat ik
niet veel anders te doen heb.
Clinton geloofde het blijkbaar niet.
Je hebt zeker een goed baantje, Spen
cer, zei hij sarcastisch.
Zeker, mijnheer, antwoordde Spencer
onmiddellijk en met een dankbaren blik naar
dachte dat bijvoor het beheer van de meis
jesscholen 1000 vergoeding kreeg, waarvan
hij nog oOO aan mr. Leesberg moest beta
len en van de overige 500 onderhield hij
een verwarmde kamer in zijn huis Mie voor
schotten kreeg hij overigens vergoed
Getuige Kees om verduidelijkte nog na
der zijn rapport.
Op een vraag van mr. Prins zegt getuige
van oordeel te zijn, dat het een regelmatige
boekhouding was.
De p r e si de n tMaar dan had men als
men alleen kasboek houdt, toch de gelden die
men int en naar een bank brengt, als inkom
sten en uitgaven moeten boeken. Ik wil u wel
zeggen, dat ik een dergelijke boekhouding on
volledig vind.
De heer Kees om: Dat is volkomen juist
Hierna wordt de rijksaccountant Engelgeer
uit Haarlem gehoord, die zijn rapport hand
haaft.
Het verhoor van den verdachte.
Op een vraag van den p r e s i d e n t naar
zijn huiselijke omstandigheden zegt ver-
da c h t e, dat zijn vrouw zich tot September
staande kan houden, doch dat dit daarna is
uitgesloten. 2Yt jaar heeft hij niets verdiend.
Alle hulpbronnen zijn uitgeput. De eenige
kans die hij mog heeft om iets te beginnen is
door het vonnis den bodem ingeslagen.
Verdachte bleef er bij, dat hij het geld van
de Onze Lieve Vrouwestichting niet weg
heeft gemaakt, al gaf hij ook niet de schuld
daarvan aan den heer De Witte, hoewel hij
daarover wel eens een oogenblik gedacht
heeft.
De president: Tusschen de 107.000
en de 20.000 ligt toch wel de grens van
het verduisterde.
Verdachte: Voor mij is het een raad
sel. Een half jaar voor de geboorte van mijn
zoon in 1929 had ik een inkomen van
20.000 en in dat jaar besteedde ik voor fa
miliehulp slechts 3000 a 4000, en toch is
er in 1929 50.000 weg. Dat kan niet juist
zijn.
De p r e s i de n tKan U dan niet aange
ven waar de fout zit van de deskundigen
De verdachte: Dat kan ik niet. Er zul
len geen fouten in hun werk zijn, doch het
moet berusten op de onvolledigheid van de
boekhouding.
De president: Maar u hebt zich toch
geen groote bedragen kunnen herinneren.
De verdachte: Als het door groote
vergeten posten was ontstaan had ik het mij
moeten herinneren.
Ik voor mij heb den indruk, dat Amersfoort
heel wat meer heeft ontvangen.
De p r e s i d e n t: Wie doet daar de boek
houding?
Verdachte: Een zuster.
De president: Is dat een goede boek
houdkundige?
Verdachte: Neen. Dat heeft u wel in
de boeken kunnen lezen.
De president: De 34.000, die u ge
stuurd zijn, moesten toch ergens voor die
nen.
Verdachte: ZekerVoor den bouw van
de nieuwe bewaarschool.
De president: Hoe kwamen zij aan
dat geld?
Verdachte: Amersfoort is de rijkste
congregatie van ons land.
De president: De verduistering van de
79.ÓÖ0, zegt u, is onmogelijk.
Verdachte: Dat kan niet juist zijn. De
strafprocedure brengt mee, dat ik erken nooit
een volmacht te hebben gehad. Het stand
punt van Amersfoort is maar de recht
bank van Alkmaar heeft anders uitgemaakt
dat dit het geval is.
Ik ontken dit echter met nadruk. Dit is ech
ter niet uit te maken vóór de beslissing in
de civiele procedure is gevallen.
Het requisitoir.
De advocaat-generaal, mr. B a u d u i n,
ving aan met erop te wijzen, dat de juristerij
een buitengewoon vak is.
De grootste pleiter der balie, mr. Levy, zei
de reeds: wat gaan ons de feiten aan. Spr.
wilde de juridische moeilijkheden doorzien
en naar de feiten kijken.
Verd. is in hooger beroep gekomen tegen het
vonnis van de rechtbank en tegen de beschik
king van de rechtbank over de wijziging van
de dagvaarding.
De bezwaren tegen de wijziging zijn spr.
niet duidelijk. Art. 313 geeft aan de recht
bank de bevoegdheid wijzigingen, die de Off.
voorstelt, toe te laten.
In dat art. wordt in het algemeen gespro
ken over de dagvaarding. Spr. kan dus dat
verweer niet accepteeren. T.a.v. de hoofdzaak
zal spr. kort zijn, omdat hij van oordeel is,
dat, nu de verd. zijn zaak voor de 7de maal
aan een rechterlijk college voordraagt, de ju
ridische argumenten voldoende uit de stukken
zijn gebleken.
In een arrest van den H. R. is het verweer
van deze verdachte ter zijde gesteld door be
vestiging van het vonnis van het Hof.
sir Peter, die zich plotseling omdraaide om
woedend naar de boerenplanken te kijken.
Clinton hield de handschoenen een oogen
blik tegen zijn neus; toen liep hij naar de
deur der brandkast en rook er aan. Hij kon
den geur van metaal-poetsgoed, die aan de
handschoenen merkbaar was, er niet aan
ontdekken en hij gromde teleurgesteld.
Maar U verdenkt mij toch niet van in
braak? riep Spencer op verdrietigen toon.
Het zou mé niets verwonderen, ant
woordde Clinton droogweg.
Dit is pure dwaasheid, Clinton, bastte
sir Peter woedend uit, toen hij zich omkeerde
en den detective toornig aanzag. Ik weet pre
cies waar Spencer op het oogenblik van den
diefstal was.
Zoo, antwoordde Clinton in twijfel.
Hij keek Spencer een oogenblik vast aan,
toen stak hij de handschoenen en de tang in
zijn zak en keerde weer naar het haardkleed
terug.
Ga de Fransche kamenier roepen, be
val hij den butler. En houd je mond dicht.
Spencer boog stijf en verliet de kamer met
een uitdrukking van beleedigde waardigheid
U zal binnen enkele minuten zien hoe
veel onzin er in de zaak is, sir Peter, beloof
de Clinton vol vertrouwen.
Ik heb geen reden de bedienden te ver
denken, Clinton.
Nu, ik zal er U eenige geven, sir Peter
Men kan niemand in deze wereld vertrouwen
CIGARETTE5-COCKTAIL ClGARETTES- COCKTAIL CIGARET
lOCKTAIL CIGARETTE5 - COCKTAIL ClGARETTES - COCKTAU
Er doet zich in de zaak een buitengewone
juridische eigenaardigheid voor, aangezien
het Hof voor het eerst voor een feitelijke be
slissing komt te staan, waarbij het gebonden
is aan een beslissing van een rechterlijk col
lege, die in kracht van gewijsde is gegaan
Het Hof heeft voorts de verwijzing van de
rechtbank in Alkmaar bevestigd en zich daar
bij op een algemeen standpunt gesteld en reke
ning gehouden met de onherroepelijke uit
spraak van het Hof te Den Haag.
Wat de tenlastelegging betreft, zou spr. het
aangenamer vinden, wanneer het Hof niet
gebonden was.
T.a.v het ten 1° ten laste gelegde gaf verd.
toe, dat hij zich wederrechtelijk heeft toege
ëigend de in de dagvaarding genoemde effec
ten.
Op de daartegen aangevoerde juridische
verweermiddelen zal spr. niet ingaan.
Hij wilde in het oog houden, dat dit feit
zich heeft afgespeeld in 1921 toen verd. zijn
eerste schrede had gezet op de advocaten-
loopbaan.
Dat hij toen reeds 30.000 In Zijn zak
durfde steken, bewijst zijn mentaliteit.
Ook moet zijn houding beoordeeld worden
en de handelingen die hij heeft bedreven in
het sub 2 ten laste gelegde.
Spr. beschouwde het onder 1 ten laste gelegde
van buitengewoon ernstigen aard en het
daartegen aangevoerde verweer bijna licht
zinnig. Verd. zegt: mij is verduistering ten-
laste gelegd, maar ik heb mij aan oplichting
schuldig gemaakt.
Een oplichting, die verd. zichzelf toedicht,
is schromelijk ernstig.
Door bedrog en list heeft hij zijn medebe
stuurders ertoe gebracht hem de stukken in
handen te spelen.
Spr. oordeelde verd. schuldig aan het sub 1
ten laste gelegde.
T.a.v. 't 2de ten laste gelegde wees spr. erop,
dat verd. toegeeft, 19.500, toebehoorende
aan de stichting, zich te hebben toegeëigend
Ter voorkoming van moeilijkheden wilde spr
zich niet verdiepen in alle mogelijke détails
Hij houdt zich aan verd. en dan kan het Hof
zonder zich te verdiepen in juridische con
structies verd. veroordeelen voor de ver
duistering van die 19.500.
De opgelegde straf van 1 y2 jaar staat naar
zijn meeening in verhouding tot de gepleeg
de feiten.
Verd. heeft zich de gelden toegeëigend on
der omstandigheden, waarin hij zich dit als
jong advocaat niet kon permitteeren.
Verd. kon blijkbaar de weelde niet dra
gen; hij maakte reizen, kocht een auto voor
3300 en gedroeg zich niet als iemand, die
niets in de wereld bezit.
Verdachte: De laatste jaren had ik
20.000 inkomen.
De advocaat-generaal: Dan is
HOOFDSTUK XIX.
Er heerschte een pijnlijke stilte, terwijl zij
op Nina wachtten, en Clinton wreef naden
kend zijn rechter oor. Sir Peter zag met on-
uitsprekelijken afschuw naar de nephriet
vaas, maar het staat te bezien of hij ze zag.
Zijn afschuw gold den„reusachtigen dwaas"
die op den rand van het haardkleed stond.
Enid kneep zenuwachtig haar handen samen
in haar schoot en keek naar de zwaaiende
boomen, die zij door het open raam zien kon
Eindelijk ging Clinton ongeduldig weer
naar den bellknop, maar voordat hij dien
drukken kon, vroeg een harde vrouwenstem,
die zonder succes trachtte lief te klinken:
Heeft U mij geroepen, mam'selle?
Mijnheer Clinton wenscht je te spreken
Nina, antwoordde Enid.
Clinton keerde zich om een bekeek Nina
met een koelen, kritischen blik. Hij fronste
even het voorhoofd, alsof hij trachtte zich
iets te herinneren, knikte toen alsof hij daar
in geslaagd was en ging weer terug naar
zijn plaats op den rand van het haardkleed.
Wat is net, dat ik m'sieur kan vertellen?
vroeg Nina, zijn blik brutaal beantwoordend
Kom hierheen, als het je belieft, vroeg
Clinton kortaf.
Nina liep de kamer door met wiegende
heupen en een verleidelijken glimlach.
Sir Peter keek haar een oogenblik aan,
keerde haar toen zijn rug toe met een onbe
schrijfelijk geluid, dat zijn afkeer moest aan
duiden.
het mij nog meer een raadsel en zou ik bijna
zeggen: U hebt het geld gebruikt op een wij
ze, die u niet verantwoorden kan.
Verdachte: Ik had slechts de laatste
jaren dat inkomen.
Depresideni hamerde.
Deadvocaat-generaal: Verd. had
een gezaghebbende positie en heeft het hem
geschonken vertrouwen op een beschamende
manier misbruikt. Het meeste wat mij gehin
derd heeft, is dat de verd. gepoogd heeft aan
zijn straf te ontkomen, door de schuld te
schuiven op den ongelukkigen boekhouder.
Het doet mij genoegen van de get. v. d. Vegt
en v. d. Poll verklaringen te hebben gehoord,
die in strijd zijn met die van den verd. en die
aannemelijker maken, hetgeen de boekhouder
de Witte gezegd heeft.
Aan dezen verd. is geen aftrek van preven
tief gegeven en het komt mij voor, dat die
niet in mindering moet worden gebracht.
Overigens requireer ik, dat het vonnis zal
worden bevestigd.
De verdediging van mr. Prins.
Mr. Prins ving zijn verdediging aan
met te verklaren, dat hij het met mr. Levy
volkomen eens is, dat voor alles een zaak
juridisch bekeken behoort te worden. Maar
zelfs als men alleen naar de feiten wil zien,
en men vergelijkt verd. zooals hij was en zoo
als hij thans is, dan kan pleiter zich volkomen
voorstellen, vooral na zijn bezoek aan verd.
in het H. v. B. dat hij alle middelen aan
grijpt, om aan een vonnis te ontkomen.
PI. meende dan ook gerechtigd te zijn om
het vonnis over de verduistering, ten lasts
van de O. L. Vr. Stichting aan te tasten. Die
verduistering staat niet vast en het is buiten
gewoon merkwaardig, dat de A. G. het door
de rechtbank aangenomen bedrag ontwijkt,
en zich om aan moeilijkheden te ontkomen
houdt aan het bedrag, door verd. genoemd.
Als verdediger gevoelde hij zich deson
danks verplicht het vonnis van de rechtbank
aan critiek te onderwerpen.
De deskundigen zijn gekomen tot een kas
tekort, wanneer men verdachte daarvoor wil.
veroordeelen, dan moet het bewijs aanbren
gen, dat hij dit onder zich heeft gehad en zich
de gelden te eigen bate heeft toegeëigend.
Wat doet echter de rechtbank? Die neemt
4 posten en vergelijk die met het saldo van de
bank. Uit de verklaringen van get. Venneker
is echter gebleken, dat verd. in de meeste ge
vallen zijn bediende naar de N. Bank stuur
de en dat hij daar haast nooit is geweest. De
heer v. Dijk heeft daarover ook geen perti
nente verklaringen gegeven en ook de heet
Mulder van de Landb. Bank was in zijn ver
klaringen vaag.
Desondanks nam de rechtbank aan, dat
verd. persoonlijk die gelden heeft ontvangen
en zich die ten eigen bate heeft toegeëigend.
Een zeer merkwaardige kwestie noemde
Clinton keek naar haar, klemde zijn lip
pen samen en knikte.
Probeer maar niet van die nonsenskunst-
jes met mij, waarschuwde hij. Daar is mijn huid
te dik voor.
Nina bleef een paar voet bij hem vandaan
staan en keek hem uit den hoek van haar
oogen aan. Maar Clinton sloeg geen acht op
de uitnoodiging.
Laat mij je handen zien, beval hij.
Waarom? vroeg zij nieuwsgierig.
Laat mij ze zien!
Nina stak.haar handen uit, met de palm naaf
boven en Clinton ging met zijn duim onzacht
langs het onderdeel van haar vingers.
Hm! Eigenlijk niet sterk genoeg voor het
karweitje, zei hij, alsof hij tot zich zelf sprak,
maar men kan het nooit weten.
Zij zijn zoo sterk als noodig is voor zelf
verdediging, m'sieur, zei Nina brutaal.
Mogelijk, gaf hij kortaf toe. Wat weet j«
van deze buigtang? vroeg hij, ze haar plotseling
voor houdend.
Nina's handen vlogen naar haar schouders en
haar oogen gingen ver open in angstige verba-
zing.
Ohl kreet ze onrustig. Waar heeft U die
gekregen?
Onder je bed! zei hij scherp. Kom nu maar
los! Wie heeft de draden doorgesneden?
Sir Peter keerde zich plotseling om en keek,
terwijl Enid half opstond en weer ging zitten.
Wordt vervolgd.
