Alkmaarsctie Courant.
De bloeiende pracht
Brengt Uw vacantie in Nederland door!
Spoct
Rechtszaken
De slangebeet.
HEEREN BAAI
Honderd vier en dertigste Jaargang.
ZATERDAG 28 MEI
Met de Alkmaar Packet naar de Zuiderzee
werken. - Een heerlijke, afwisselende boottocht.
Ontdekt uw eigen land
Jfo. 1?"*
der natuur lokt U naar bosch en duin. naar
hei en strand om daar met volle teugen licht
en lucht te drinken. Vergeet toch vooral niet
Uw huid tegen zonnebrand te beschermen
door ze vooraf met „Zij"-Crême in te wrijven.
In prijzen van 20—3045 en 75 cent.
Zoo heel geleidelijk is de zomer gekomen.
£>at merkt ge aan verschillende dingeneen
zeer groot percentage van onze bevolking zit
te blokken achter zware en taaie studieboe
ken, omdat de examens in aantocht zijn; een
ander, bijna evengroot deel, bedenkt moeilijke
vragen, die zij straks als examinator de
ilachtoffers zullen stellen!
Met den zomer komen dus de examens.
Nog op een andere wijze merkt men, dat
het zomer wordt: een paar dagen geleden
hebben we de klokken moeten verzetten, om
een uur meer zon te krijgen. Dat wil zeggen,
dat we den befaamden en veel besproken zo
mertijd gekregen hebben, waardoor (volgens
de boeren) de koeien plotseling veel minder
melk geven. De arme beesten kunnen er maar
niet tegen, dat de klok niet precies 12 uur
wijst, als de zon op het hoogste punt staat!
En tenslotte zijn de vacanties in aantocht!
Ook daaruit kan men opmaken, dat het
zomer begint te worden. De mensch zoekt
voor een korten tijd rust en verpoozing; hij
wil een paar weken weg uit de dagelijksche
beslommeringen; hij wil genieten en kracht
zoeken voor de volgende werkperiode! En.,
hij maakt zijn reisplannen klaar.
o
Het zal wel spoedig blijken, dat de trek
Baar het buitenland dit jaar minder groot zal
zijn, dan andere jarer.. De crisis toch is ook
in Nederland steeds scherper merkbaar ge
worden en vele huisvaders hebben een minder
goed gespekte vacantiebeurs ter beschikking
dan weleer. Zij zullen dus op de een of
andere manier moeten bezuinigen en voor
hen is een dure vacantiereis naar verre
streken zoo goed als uitgesloten. Op andere
wijze moet dus ontspanning gezocht worden.
Dat kan!
Meer dan ooit is men dus op eigen land
aangewezen en meer dan ooit zul'en de tijds
omstandigheden oorzaak zijn van dit eene
mooie: dat zeer velen ons eigen land zullen
ontdekken
Inderdaad „ontdekken". Want het is be
droevend, hoe weinig men zijn eigen land
kent. We kunnen praten over de reis langs
den Rijn, we dreu"en de kleine plaatsen in
België, Zwitserland, Frankrijk en Italië ge
makkelijker op, dan de steden en dorpen van
Zeeland bijvoorbeeld. Wij praten heel popu
lair over de Noorsche kust, over de Midder
nacht-zon, over de schitterende plekjes in dit
of dat land! Kortom, we-kennen het buiten
land.
En we kennen ons eigen land niet! We
denken er gewoonweg niet aan, dat de
Zeeuwsche eilanden een bekoring voor het
oog zijn, we weten bijna niet, dat Twente
rijker is aan natuurschoon, dan vele streken
in het buitenland; we kennen onz* badplaat
sen, onze Noordzeekusten alleen uit de re
clameboekjes en a's we zelf willen zwemmen
of zonnebaden nemen, dan gaan we eerst
eenige dagen in een benauwde spoorweg
coupé zitten, om tenslotte ons bruin te laten
bakken aan de kuster d r Middellandsche
zee!
o—
We gaan dus dezen zomer ons Neder'and
„ontdekken". En al ras komt er in onze
gedachten op, dat er ergens een Zuiderzee
was, die drooggelegd zal worden. En we
weten, dat deze droogmaking de belangstel
ling heeft gewekt bij de geheele wereld. Wij
weten, dat ingenieurs uit verre landen hier
heen gekomen zijn. om dat grootsche werk,
gewrocht door Nederlandsche waterbouw
kundigen, te bewonderen. En dus gaan wij
naar de Zuiderzeewerken!
De bekende N.V. „Alkmaar Packet" heeft
gemeend, dat zeer vele Nederlanders die
grootsche werken zouden willen bewonderen
en daarom heeft ze een Zuiderzeedienst inge
steld. Voordat de eigenlijke dienst begint,
maakte de N.V. een vaart met genoodigden
en het is deze tocht, waarover wij het hier
zullen hebben.
Met het locaaltreintje HoornMedemblik,
Cultuur-schets r.it een „droog" 'and.
Ned en ik pakten een trein om naar New-
bury te sporen. Dit oord, gelegen aan de Ca-
nadegsche grens is in de wereld der jagers
bekend om de met kleine bruine beertjes be
volkte bosschen.
Ik had de uitnoodiging van vriend Ned
aangenomen, want ik vond het grappig om
de fluweelige pootjes onder schot te krijgen,
die, met verbluffende snelheid zich, tusschen
de dennen uit de voeten maken.
Wij waren in het hotel Niagara afgestapt
en wachtten alléén nog maar op onze kamp
uitrusting, onze wapens en de munitie, dïe
ons uit New-York werd nagezonden.
Natuurlijk zullen ze ons in dit stomme
"est alléén maar tamme drank voorzetten",
•daagde Ned, die van jenever hield. „Is het
met een smaad om ons, onschuldige christe
nen te dwingen sinaasappelsap of bessenli-
monade te drinken, terwijl vijftien mijlen ver-
v„r Canada met zijn kostelijke whisky ons in
verzoeking brengt?"
hif',- .ed','' zei 'k> «geloof jij ook niet, dat er
treur,vl smokkelaars zullen zijn, die dezen
be^r bestand weten op te heffen? Wij
smokkel» 0ns "u 200 dm!" aan de £re"s
hebben!" aK*ten hier gemakkelijk spel
heb^ik'vanmnreb ook ik gedacht en daarom
heel discreet «^eni a' eens even den portier
twee insDc tenr150^',^626 ze' me a"ee»> dat
weken' Minneg 11 Washington sedert twee
aanwezigheid &°leeren en dat hun,ne
laars, waarover*" J1 daden der smokke-
heeft geknot",1 Z0Q 'uist sRrak, danig
dat kalm zich door de landelijke streek slin
gert, bereikten wij Donderdagmorgen te on
geveer half tien bovengenoemd stadje, met
zijn bekend kasteel „Radboud", dat aan vroe
gere eeuwen herinnert. Een korte wandeling
dwars door het stedeke bracht ons aan de
haven, waar een der gezellige booten der
Alkmaar Packet gereed lag, om ons te ont
vangen. Enkele minuten later voeren we
reeds de haven uit langs den Zuiderzeedijk
met als eerste bestemming Den Oever.
We zouden nu wel weer een relaas kunnen
geven van alles, wat er te zien is in den
Wieringermeerpolder, doch meenen dit achter
wege te kunnen laten, omdat nog geen week
geleden de geheele Wieringermeer reeds be
schreven is. Het zij dus voldoende, in kort
onze indrukken weer te geven.
Langzaam voerde de boot ons in de rich
ting den Oever. Boven op het dek gezeten,
koesterende in het vriendelijke zonnetje, kon
uw verslaggever precies over den dijk kijken
en op een buitengewoon gemakkelijke manier
eerst afscheid nemen van het geweldige elec-
trische watergemaal „Lely" en daarna het
nieuwe polderland van de Wieringermeer be
wonderen. Als een heel langzaam afgedraai
de film ontrolde deze nieuwe polder zich
voor ons. In de verte de nieuwe huizen, dich
ter bij het land zelf, dat druk bewerkt wordt.
Steeds verder ging het in de richting den
Oever. Onmerkbaar schier kwamen we dich
ter bij den grooten afsluitdijk, die thans
Noord-Holland met Friesland verbindt.
Groote donkere rookwolken werden zicht
baar, en later zagen we in de verte de bag
germolens, de sleepbooten, de kranen, de
zandzuigers en wat er nog meer is.
Dan is de haven „Oude Zeug" bereikt.
Vlak voor ons liggen de uitwaterende slui
zen, die machtig groot zijn. We zwaaien ech
ter vlug en vervolgen onzen tocht langs den
dijk en komen dan bij het laatste stuk, da'
nog niet heelemaal tot dijk gemaakt is. Hier
krioelt het van pramen en andere schepen
en we kruisen er netjes doorheen. Natuurlijk
is ons aller aandacht gevestigd op het kleine
stukje, dat Friesland en Noord-Holland nog
scheidt.
En weer gaat het verder, nu naar Bree-
zand, waar we aan land gaan. Wonderlijk Is
het toch: daar, waar betrekkelijk nog kort
geleden de zee was, is nu een groote drooge
vlakte ontstaan.Hier is een klein dorp geko
men met verschillende gebouwen. Een
vleeschhouwerij, een bakkerij, 'n kruideniers
winkel, een cantine is er en vele gebouwtjes
voor de werklieden. We zien het vlechten van
de groote matten, die mede den dijk opbou
wen. Later beklimmen we een toren, die we
tot gashouder doopten, en zien in de verte
de Friesche dorpjes liggen, terwijl, als we
ons omdraaien. Texel en de Noordholland-
sche kust uit de zee op doemen. Een verge
zicht, onvergelijkelijk mooi!
Aan boord teruggekeerd, gaat het dan kalm
aan terug naar Medemblik, waar we ever
later het treintje weer pakken en juist tegen
etenstijd terug zijn in de plaats onzer in
woning.
o
Heel sober hebben we hierboven de tocht
geschetst. We zouden er eenige kolommen
vol over kunnen schrijven!
Wat onze indrukken over deze tocht zijn?
Wel. wij (en daarmee bedoelen we alle aan
wezigen op de boot!) waren, toen we in Me
demblik terug waren, buitengewoon vol
daan. Van tien' tot drie uur op de boot, het
is op zich zelf reeds een genot. Met volle
teugen ademden wij de frissche zeewind in;
in de zon lieten we ons „bruinen", zonder,
dat we er ons ook maar even voor moesten
inspannen, t Was rust, 't was versterkend, die
tocht. En daarbij kregen we een fraai gezicht
op al die grootsche werken, waarop Neder
land trotsch mag zijn. Zonder gejaag kon
den we alle bizonderheden opnemen, daarbij
geholpen door een deskundige, die aan boord
was. Niets kon ons ontgaan, juist, omdat het
langzaam ging.
Èn wellicht is de beste manier, om kort-
„In dat geval, arme kerel, zal je wel niet
anders overblijven dan een cocktail uit aman
delmelk te drinken... Een kolossale vernede
ring voor één der steunpilaren van bar's!"
„Neen, neen, ik geef de hoop nog niet op,
een goede flesch oude, Canadeesche whisky-
op te diepen. Ga met me mee naar den dro
gist".
Wie liepen door de hoofdstraat van New-
bury en kwamen in den winkel van een
apotheek terecht, die gelijktijdig de rol van
chirurg, planten-verzamelaar, parfumerie
handelaar en specialist in ijs- crême-wafel-
tjes bekleedde. Mijn vriend Ned schoof met
bedrukt gezicht naar de toonbank en zei met
klagelijke stem:
„Goeien dag...; ik ben vandaag allerbe
roerdst".
„Wat is er gebeurd?"
„Dat vraag ik mezelf ook. Ik weet zelf
niet precies, wat me eigenlijk pijn doet".
„Wilt u misschen een of ancfer medicament
hebben?"
„Ja; een flink glas whisky zou me weer op
de been helpen".
De drogist, die dit thema maar al te goed
kende, dan dat dit hem nog verrast zou heb
ben, hief het hoofd' op en antwoordde:
„Waarde meneer; whisky kan ik u niet ge
ven,, want u bent ?iek. Als u nu maar pre
cies wist, wat u scheelt!"
Ned. keerde zich naar mij heen; terwijl de
handelaar zich verwijderde om een paar fles-
schen weg te zetten, voerden wij met onder
drukt stemgeluid een korten dialoog.
„Hoog eens, ouwe vriend", fluisterde Ned,
„jullie Franschen zijn immers om je rijke
phantasie bekend; herinner mij nu eens
gauw aan een geloofwaardige ziek tel"
weg uit te drukken, hoe de tocht wa3. deze,
geuit door een der tochtgenooten: „Als ik
straks thuis kom, vertel ik mijn vrouw niets!
Be zal alleen zeggen: deze tocht gaan we
samen nog eens maken
Welnu, ook wij zouden deze zelfde tocht
nog gaarne eenige keeren willen maken.
De organisator van deze Zuiderzeereis,
mr. J. P. Bosman, kan meer dan tevreden
zijn over hetgeen hij als directeur der Alk
maar Packet ons bood!
o
Wij schreven hierboven in den aanvang het
een en ander over de vacanties. We willen
er ook mee besluiten en even een klein week
end op het papier zetten!
Deze Zuiderzeewerken zijn natuurlijk niet
elk jaar te bezoeken. Wanneer de afsluitdijk
geheel gereed zal zijn. zal de rust tusschen
den Oever en Zurig grootendeels wederge
keerd zijn. Echter, zoover zal het in 1932
nog wel niet komen. Daarom zouden we alle
Nederlanders dit willen zeggen (en men neme
het eens in ernstige overweging):
Maakt een uitstapje naar Noord-Holland.
Wanneer ge zorgt, op een Donderdagmorgen
te half tien in Medemblik te zijn, maakt dan
deze rondvaart langs de Zuiderzeewerken.
Gaat daarna Medemblik even bewonderen;
bezichtigt het kasteel Radboud, wandelt even
naar het groote gemaal „Lely" en bewondert
tenslotte het stadje zelf, dat nog rijk is aan
oude gevels en gebouwen.
Pakt dan den trein naar Alkmaar, waar ge
des avonds blijft. Den volgenden dag brengt
ge een bezoek aan de beroemde kaasmarkt, ge
beklimt den Waagtoren, ziet de befaamde
ruitertjes en den klaroenblazer en in den loop
van den middag brengt een trammetje U naar
Bergen of Bergen aan Zee, waar ge Uw
week-end doorbrengt.
Zijt ge dan weer teruggekeerd in Uw eigen
woonplaats, dan hebt ge genoten in alle op
zichten: ge hebt een rustige reis per boot ge
maakt, ge hebt een enorme drukte gezien op
de kaasmarkt, ge hebt U in zee aan het
Noordzeestrand verfrischt en ge hebt gedi
neerd en getea-ed onder de welluidende tonen
van een strijkje of van het golvende water.
En ge zult tenslotte moeten bekennen, dat
Noord-Holland een bezoek dubbel en dwars
waard is, dat Noord-Holland U evenveel
biedt als het buitenland. En ge zult met de
duizenden Amerikanen, Duitschers, Fran
schen en Engelschen, enz., enz. kunnen zeg
gen: we hebben een „trip" gemaakt naar
Holland, die buitengewoon interessant was!
Nogmaals: Nederlanders, waar ge ook
woont, leert Uw eigen land kennen; gaat Uw
moederland ontdekken
W.
T o u r i s m e.
1000 K.M. rit voor auto's en motor
rijwielen.
Aangemoedigd door het groote succes van
den rondrit in 1931, heeft de A.N.W.B. we
derom een rondrit voor automobilisten en
motorwielrijders uitgeschreven, op dezelfde
wijze als het vorig jaar, doch thans door een
mooi gedeelte van België, Duitschland en
Luxemburg.
Deze rondrit, ook nu weer ongeveer 1000
K.M. lang, kan een aardige oefening zijn
voor toeristen, die nog weinig ervaring heb
ben van het toeren in het buitenland. Een
route is uitgezocht langs goede wegen, met
zooveel mogelijk natuurschoon, die, voor
zoover ze door het bergland voeren, zonder
gevaarlijke hellingen zijn en geen moeilijk
heden opleveren en de rit is daarom bizon
der geschikt voor automobilisten, die nog
niet in het bergland zijn geweest en dus niet
voorbereid om de bezwaren van steile hel
lingen te overwinnen; alle steden die wor
den gepasseerd zijn ruim gebouwd, zoodat
het verkeer er niet moeilp is.
De route leidt van Arnhem over Wesel
naar Recklinghausen, doorkruist het Ruhr-
gebied langs den koristen weg en voert dan
door het bergachtige en boschrijke Sauerland
met een omweg naar den Rijn, over Bonn en
Remagen door het Ahrdal, langs den Nür-
burg-Ring naar den Eifel. Verder langs
Trier, door het dal van de Moezel en de Sure
en het prachtige Müllertal naar Luxemburg
en de Belgische Ardennen. Een zeer mooie
weg voert door dit bergland en door de da
len van de Ourthe, de Salm en de Amblève,
over Remouchapms naar Spa. Van Spa naar
Maastricht zijn drie verschillende wegen
aangegeven, waarbij rekening is gehouden
met mogelijke wenschen van deelnemers, om
de stad Luik te bezoeken.
De deelnemers aan den tocht kunnen dien
„Waarom kun je geen lever-krampen heb
ben?"
„Maar ik heb geen buikpijnen".
„Beste kerel, het gaat hier om de lever....
Toon hem je lever en voeg er aan toe, dat je
aan een opzetting der galblaas, tegelijk met
een aangeboren gezwel der alvleeschklier
lijdt.... Als hij je dan niet een glas whisky
reikt, heeft de vent geen hart!"
„Dat gaat niet. Hij zal een recept van me
willen hebben. Buitendien is mijn lever niet
in het minst opgezet".
„Dan moet je hem zeggen, dat je aan een
mankement van de kleine-hersenen lijdt. Dat
kan men niet zien". j
Ned. die alleen maar o«r zeer oppervlak
kige, anatomische kennis vervoegde, vroeg
mij, of de kleine-hersenen hetzelfde beteeken-
de als wat men bij de runderen kalfs-zweze-
rik noemt. Maar ik vond geen gelegenheid
hem dit nader uit te leggen. De drogist keer
de terug. Opeens pakte Ned zich vast bij het
voorhoofd en fuisterde me in het oor:
„Stil, ik weet wat!"
Welnu, meneer, is u er achter, wat de
oorzaak kan zijn van uwe onbehagelijk
heid?" vroeg de drogist met een spotlachje.
„Ja", zei Ned triomfantelijk. „Ik ben door
een slang gebeten".
„Zoo, en waar dan?"
„In het bosch".
„Wat u zegt! En aan welk lick.?ns-
deel?"
„Hier".
"\Vijs me precies de plek aan".
Ned had eerst op een tamelijk vaag
gebied tusschen de vijfde rib en den Hik
ken darm gewezen. Nu, tegenover de di
recte vraag van den drogist, toondeIlÜ
(aanvangen in iedere plaats van Nederland;
zij verlaten het land bij Arnhem, of (als zij
den rit in tegengestelde richting willen ma
ken) bij Maastricht. Als controleposten zijn
aangegeven Arnhem, Bonn, Trier, Luxem
burg, Spa, en Maastricht. Om het zuiver
toeristisch karakter van den rit te bewaren
is bepaald, dat de deelnemers, die na afloop
een herinneringsplaquette van den A.N.W.B.
ontvangen, niet aan een tijdsduur zijn gebon
den; ze mogen er zoo lang over doen als ze
willen, mits de geheele rondrit wordt afge
legd vóór 31 October en het controleboekje
aan de opgegeven posten is afgeteekend.
Bonn en Trier hebben bovendien voor eiken
50en en lOOen deelnemer, die pasesert een
souvenir beschikbaar gesteld en de directie
van den Nürburg-Ring looft een plaquette
uit voor iederen 50en deelnemer, die tevens
de auto-renbaan aflegt. Voor autorijders een
goede gelegenheid om zich met het rijden in
bergterrein vertrouwd te maken.
Een boekje met duidelijke wegbeschrijving
en plattegronden van verschillende steden is
voor dezen rondrit samengesteld.
Rondrit per rijwiel door West-Duitschland.
Voor fietsers is van half Mei tot half Oc
tober een rondrit per rijwiel uitgeschreven,
om liefhebbers van fietstochten gelegenheid
te geven, zonder veel voorbereiding een af
wisselend reisje per rijwiel in Duitschland
te maken. Deze rondrit begint te Hengelo en
voert over Gronau naar Teutoburgerwoud,
over Iburg naar Detmold, dwars door het
mooie Weserbergland, naar de beroemde
Porta Westfalica en terug, langs de zuide
lijke hellingen van het Wiehengebergte. via
Bas Essen of via Buer-Oldendon, over Osna-
brück, Rheine, Bentheim naar Hengelo terug.
Ook de deelnemers aan dezen rondrit ontvan
gen een Bonds-plaquette, indien zij hun boek
je op de verschillende controleosten hebben
laten afteekenen.
Voetbal.
NederlandT sjecho-SIowakije.
Nog één dag, en de serie interland-wed
strijden, die Nederland dit seizoen moest
spelen, is achter den rug. We hebben dan
drie keer tegen België gestreden, een keer te
gen Frankrijk, een keer tegen Ierland en een
keer tegen Tsjecho-Slowakije.
Tot nog toe is het resultaat zeer mooi ge
weest. Slechts twee wedstrijden werden ver
loren, w.o. de buitengewone tegen Belgis. De
rest werden overwinningen en het zou dus
een prachtig slot zijn, wanneer Nederland
het seizoen afsloot met een mooie overwin
ning op de Tsjechen.
Deze Tsjechen komen met een beroepself
tal, dat schitterend kan spelen. Zij hebben
meegedaan aan de lange serie wedstrijden
om den Mitropa-beker en hoewel ze kansloos
die serie beëindigd hebben, meene men niet,
dat het elftal minderwaardig is. Verre van
dat. We herinneren bijv. aan het gelijke spel,
dat het j.1. Zondag behaalde op de Oosten
rijkers, waarbij laatstgenoemden (die aan
het hoofd der competitie staan!) zeker meer
kregen, dan zij verdienden. Verder mogen
we wijzen op de overwinningen op Frankrijk
en Zwitserland, cp spannende partijen tegen
Italië en Hongarije, enz. enz.
Nederland krijgt het dus niet gemakkelijk.
Het krijgt een partij tegenover zich, die beter
voetbalt dan Nederland. Daartegen moet Ne
derland vechten met een geweldig enthou
siasme, om succes te hebben. Dat kan na
tuurlijk, maar
Enfin, we zullen morgen een mooien wed
strijd kunnen zien tusschen de volgende ploe
gen:
Nederland.
Van der Meulen
(H.F.C., aanv.)
Weber v. Run
(A.D.O.) (P.S.V.)
J. Paauwe Anderiessen Van Heel
(Feijenoord) (Ajax) (Feijenoord)
Wels Bonsema Lagendaal Volkers v. Nellen
(Unitas) (Velocitas) (Xerxes) (Ajax) (D.H.C.)
Scheidsrechter Bauwens (Duitschland)
Sokolar Silny JNejedly Swoboda Junek
(Sparta) (Sparta) (Sparta) (Slavia) (Slavia)
Krcii Cambal Kostalek
(Teplitz) (Slavia) (Sparta)
Ctyrokij Burger
(Sparta) (Sparta)
Planicka
(Slavia)
T s j e c h o s 1 o w a k ij e.
Reserves zijn voor Holland: Van Male
(Feijenoord), Lelieveld (V.U.C.), Paauwe Jr.
(Feijenoord), Van Ooyen (Feijenoord), Smit
Voor Tsjechoslowakije: Suchy (Victoria
de plek precies aan.
„Daarweet u".
„Ik zie nietstoon me de beet".
Ned opende zijn vest, trok het hemd
omhoog en wees op een kleine, bruine
vlek op zijn buik.
De drogist boog zich erover, bekeek de
vlek en gaf de diagnose:
„Geen slangebeet, maar een moeder
vlek".
Ned wilde reeds vertwijfeld de wapens
trekken, toen de koopman met een iro
nisch lachje vervolgde:
„Nu jaik heb meelij met u! U hebt
zin in een slokje whisky. Ik zal u vertel
len, hoe u daaraan kunt komen. Tracht
Mac Now op te sporen; dat is de verkie-
zings-agent van den senator van Minne
sota. Hij bezit een onschuldige slang, in
zijn tuin. Laat u door dit goedig reptiel
maar eens bijten. Kom dan bij mij terug
en toon me de sporen zijner tandjes. Dan
is mijn geweten gerust en ik geef u de
vurig-verlangde whisky. Maar houdt de
geschiedenis verder vóór u!"
Wij bedankten den drogist en zochten
en vonden burger Mac-Now. Voordat wij
bij den verkiezings-agent aanschelden,
zei Ned:
„Geen gekke inval, vindt je niet?"
„Neen", zei ik. „Maar de drogist van
Newbury is een opportunist".
Spoedig daarna rookten wij ons si
gaartje bij Mee Now. Toen wij hem op de
hoogte van Necl's wenschen gebracht
hadden, brak hij in een luid gelach uit.
Onze bedoeling scheen hem zeer onge: J
woon
ECHTE FRIESCHE
20-50ct peront^
cAielanye van rijpt tabakken
Ziskow), Cipera (D.F.C.), Bejbl (Bohemians),
Podrazil (Sparta).
't Is natuurlijk jammer, dat Adam niet mee
kan spelen. Bonsema moet hem vervangen en
dat is voor den Velocitas-man een ondank
bare taak! Wel kan Bonsema goed voetbal
len, wel heeft hij voortdurend met de anderen
getraind, maar om nu juist als plaatsvervan
ger van „de ster" te moeten spelen, valt niet
mee. Men maakte onwillekeurig vergelijkin
gen met den afwezige.
Verder speelt Volkers voor Mol, wat o.i.
een versterking is.
De rest van ons elftal is onveranderlijk ge
bleven en wij hopen dus maar, dat allen met
blakerende vechtlust het Stadionveld zullen
betreden. Dan alleen komt het in orde!
Automobilisme.
Doodelijk ongeluk op de
Nörburgring.
De bekende Bugatti-rijder Joachim von
Morgen (Berlijn) is gisternamiddag bij de
training op de Nürburgring doodelijk ver
ongelukt.
Nader wordt gemeld: Von Morgen train
de voor de A.D.A.C.-Eifel-wedstrijden die
Zondag zulfen plaats vinden. Hij ging z'n
tweede ronde in en had reeds te kenne ge
geven van band te willen verwisselen. Plot
seling werd hij bij een kleine bocht uit de
baan geslingerd. De wagen sloeg eenige ma
len over den kop. Helpers, die onmiddellijk
toesnelden, konden den coureur slechts dood
te voorschijn halen. Von Morgen, die den
leeftijd had van 30 jaren, was eerst korten
tijd getrouwd. In zijn betrekkelijk korte cou
reursloopbaan had hij reeds een bekenden
naam verworven.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Strafzitting van Vrijdag 20 Mei.
Waarnemend kantonrechter Mr. C. A. de
Groot.
BESLOMMERINGEN EN
BEKOMMERNISSEN VAN DEN
LANDMAN EN VEEHOUDER.
Niet alleen de financieele, commercieele el
economische depressie baart den landbouwer
en veehouder zorgen. Ook zijn eigen vee en
zijn brave buren werken er soms toe mede
om hem het leven te verzuren, zooals op 6
Mei de veehouder Lourentius van D. uil
Wimmenum (gemeente Egmond Binnen)
moest ontwaren, toen zijn stomme schapen
als de oorzaak moesten worden beschouwd,
dat hij voor den kantonrechter werd gediri
geerd ter zake overtreding artikel 459 straf
recht, welk artikel strafbaar stelt het zich
ongerechtigd bevinden van vee op eens anders
hooi- of weiland. Zijn schapen hadden ir
werkelijkheid „het hek van den dam gevon
den" en een bezoek gebracht aan het land
van den buurman. Door den heer van D.
werd het feit erkend, doch verontschuldigd
met de mededeeling dat andere nonchalante
damhekgebruikers verzuimd hadden het hele
te sluiten. Bovendien kon de veehouder er
nog bijvoegen, dat ook het vee van zijn buur
man op zijn land wel eens een visite bracht
zonder daartoe uitgenoodigd te zijn. Onze
kantonrechter, die veel belang stelt in derge
lijke landelijke intermezzo's, wilde het naad
je van de kous hier eens opzoeken en hield
de zaak aan tot heden, teneinde brigadier-
titulair Minée, die procesverbaal had opge
maakt en geacht kan worden expert te zijn
in dergelijke boerenkwesties, daarover eens
te raadplegen. De heer van Dam, die al on
passelijk was geworden door de geur van het
parfum, verspreid door mevrouw Themis,
verkreeg de toezegging, dat hij bij de verdere
behandeling onmiddellijk aan de beurt zou
komen.
Het bleek echter, dat Mr. Bastert heden de
zitting niet kon waarnemen en mr. C. A
de Groot was aangewezen om hem ditmaal
te vervangen.
Door hem werd deze aangehouden zaak
verder behandeld met het verhoor van den
heer Mineé die verklaarde, dat het met slui
ting van het damhek nu juist niet altijd tip
top in orde was. Aan de nog uitgespeelde
troeven van den veehouder werd daarop niet
meer de volle waarde toegekend en de heer
v. D. veroordeeld tot 4 boete of 4 dagen.
n
„Ah, ah! dus ook u wilt met de slang
een vriendelijkheidje hebben?"
„Inderdaad, meneer Mac Now. Na
tuurlijk, vooropgesteld, dat uw slang
werkelijk niet vergiftig is".
„Maar heelemaal niet! Mijn vriend
Bill, de dierenarts, heeft de gift-klieren
weggesneden. Maar sprak u er niet van
dat u een beet-wonde noodig had?"
„Ja zeker, één enkele".
„Best, dat is 10 dollars".
Ned wierp mij een vragenden blik toe.
„Zaken zijn zaken, nietwaar, ouwe
heer Mac Now", zei hij toen en klopte
den agent op den schouder.
„Zeker", antwoordde deze, „men moet
toch de stommiteiten, welke de heeren
van het parlement scheppen, een beetje
weten te herleiden!"
Ned betaalde de tien dollars op de
hand van Mac Now uit, terwijl hij eraan
toevoegde:
Hier, ouwe schobbejak, hier zijn de
tien dollars, maar nu, als de drommel,
naar het hok van je slang, dat ze me
gauw inent!"
Mac Now veranderde niet van hou
ding, keek Ned alleen wat verbluft aan
en zei:
„Kalmpjes aan, niet zoo haastig, beste
vriend! Zóó snel gaat alles niet! Het dier
bevindt zich op het oogenblik bij dominé
Bedmose, die eveneens een wond moet
hebben. Van daar komt het bij den nota
ris, dan naar den schoolmeester en den
zaakgelastigdeKortom, het is ve
llen dagen besproken. Zoodra de be rt
ftfta u_js zal ik het u doen weten
