Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterkind.
[Provinciaal 'flieuios
Binnenland
DE OPHEFFING DER BANNEN IN
NOORDHOLLAND.
dagelijks gebruikt
De Centrale.
OPENING DER NIEUWE CENTRALE
VAN HET P. E. N.
Moor kleine tuinen.
gave van kaarten, die toegang geven tot de
jeugdherbergen. Van het begin af werd met
het Duitsche Jeugdherberg Verband contact
gehouden, en zoodoende geven de Neder-
•landache kaarten ook toegang tot de Duitsche
'J. H.
1 ln de jaren die volgden, groeide het aan
tal jeugdherbergen buitengewoon snel, want
zijn er in 1928 slechts 3 jeugdherbergen, in
1929 stijgt dit aantal tot 12, in 1930 tot 34,
in 1931 tot 33 en in dit jaar zullen er stellig
een 40-tal opgesteld worden voor de trekkers.
Het aantal ingeschreven trekkers ging met
sprongen vooruit. In 1930 waren er n.1. reeds
4530 ingeschreven en in 1931 steeg dit aan
tal tot 11250. vt J
We zien dus dat de ontwikkeling in Neder
land nog veel sneller plaats vindt dan in
Duitschland. Steeds meer maakt de jeugd ge
bruik van de jeugdherbergen.
In 1930 telden we reeds 21864 overnachtin
gen en in 1931 bedroeg dit aantal reeds
52065, d. w. z. een vooruitgang van 140 pCt
fin breede kringen van onze bevolking vindt
'dit werk nu warme sympathie, hetgeen blijkt
uit het feit, dat 17 gemeenten, 83 scholen en
tal van andere organisaties aangesloten zijn
bij de N. J. H. G, om dit werk niet alken
moreel, maar ook financieel te steunen.
Ook in Nederland is het wonder boven
wonder gelukt om dit werk ondogmatisch te
houden, al staan sommige grcepen nog zeer
wantrouwend tegenover dit werk.
1 In welke plaatsen vinden we nu jeugdher
bergen
f Volledigheidshalve dan hier de heele rij:
Alkmaar, Amsterdam, Abcoude, Apeldoorn,
Appelscha, Arnhem, Assen, Beek (Didam),
.Castricum, Delden, Doorn, Eindhoven, Epe,
Gouda, Haarlem, Hemrik, Heerlen, den Hel
der, Kortenhoef, Leiden, Lochein, Maastricht,
Noordwijk, Nijmegen, Oldenbroek, Petten,
Schoorl, Soest, Texel, Utrecht, Vinkeveen,
yiissingen, IJmuiden en Zaandam.
Ondoenlijk zou het worden, wanneer we
van iedere jeugdherberg een korte beschrij
ving zouden moeten geven en daarom zullen
we ons beperken.
De jeugdherbergen, die in den begintijd
ontstonden zijn bijna allen primitief. Men
richtte bijv. een oud huisje in als jeugdher
berg, zooals in Petten, Heerlen en Alkmaar.
Soms een oud schildersatelier, zooals te Kor
tenhoef. Deze kleine gezellige jeugdherberg,
op palen staand in de Loosdrechtsche plas
sen, is onder de trekkers bekend genoeg, al
was het alleen reeds om het feit, dat de heele
jeugdherberg schommelingen maakt als het
hard waait.
Zoo werden te Gouda, Kampen en Vlissin-
gen oude kazernes ingericht tot jeugdherber
gen, waarbij de soldatenkribben uitstekende
diensten bewezen.
In Amsterdam, Utrecht en Scheveningen
werden oude schoolgebouwen als jeugdher
berg ingericht en voldoen uitstekend.
Maar ook een boerderij laat zich verande
ren in een jeugdherberg en dit heeft men dan
ook met succes toegepast in Bakkum (nu op
geheven), Schoorl en Son (bij Eindhoven).
Zeer geschikt voor dit doel bleken ook oude
barakken van Ziekenhuizen ed., zooals
blijkt uit de jeugdherberg te IJmuiden en de
zoo juist geopende jeugdherberg te Zaan
dam. Te Epe, Arnhem, Del den, Lochem en
Hemrik was men in staat een villa tot jeugd
herberg te veranderen en uit den aard der
zaak heeft men hier natuurlijk reeds meer
ruimte. Ondanks het feit, dat dus uit alles
wat maar „gebouw" genoemd kan worden
met het noodige *erk een jeugdherberg ont
staan kan, blijft ons altijd het ideaal voor den
geest zweven om een jeugdherberg te bou
wen geheel als jeugdherberg. Natuurlijk zijn
de als jeugdherberg ingerichte gebouwen
ook goed, en vooral, wanneer men over wei
nig geld kan beschikken is dit de aangewezen
weg, maar beter en natuurlijk ook duurder
zijn de nieuw gebouwde jeugdherbergen.
Ook dezen vinden we in ons land De eer
ste hiervan was het N B.A.S Bondslmis te
Oldenbroek, en over deze jeugdherberg is het
wel noodig iets naders te vertellen. De
N.B.A.S. (eén organisatie van middelbare
scholieren) vatte het plan op om een Bonds-
huis-Jeugdherberg te bouwen; de leden zelf
spaarden en werkten om het geld bijeen te
krijgen en tenslotte bouwden ze ook zelf hun
eigen bondshuis. En het resultaat mag er
zijn, niet alleen als jeugdherberg, maar mis
schien nog meer als bewijs van de volharding
en den moed van deze jeugdbeweging.
De jeugdherberg te Beek brandje verleden
jaar af, maar dank zij de activiteit van de
oprichters zijn ze er nu in geslaagd met
Pinksteren, daar waar de oude jeugdherberg
stond, een prachtige nieuwe te doen verrijzen
De jeugdherberg te Texel is een verbouw
de boerderij, maar die verbouwing heeft een
dergelijken omvang aangenomen, dat we ook
bijna van nieuwbouw kunnen spreken. Het is
teminste een prachtig ingerichte jeugdher
berg geworden, gelegen op een hoogte, mid
den op het eiland, met schitterende verge
zichten naar alle kanten. Kortom, een jeugd
herberg die zijn naam „Panorama" eer aan
doet. En dan tot slot de model jeugdherberg
te Castricum „Het Koningsbosch". De bouw
van deze jeugdherberg werd mogelijk ge
maakt door den steun van de Pro& Staten,
die 50.000 beschikbaar stelden. En inder
daad is dit een jeugdherberg geworden,
waarop we trotsch kunnen zijn Goed inge
richte slaapzalen, een ruim dagverblijf, keu
ken, douches en waschgelegenheden bij iede
re zaal, ja zelfs een droogvertrek voor natte
kleeren een donkere kamer zijn niet verge
ten. En in den korten tijd na de openig (Pa-
schen 1932) is het overnachtingsaantal reeds
ruim 800, en we hopen dit jaar dan ook al
leen te Castricum 5000 overnachtingen te
kunnen boeken. Er zit groei in dit werk;
langzaam maar zeker gaan ook de scholen
de mogelijkheden inzien die de jeugdherberg
hun bieden.
En wanneer ook de jongens en meisjes in
plaats van hun gewone, vaak nogal dure
schoolfeestjes, tochten langs de jeugdherber
gen gaan maken, dan zullen ze niet alleen
langer kunnen uitgaan, maar ook meer kun
nen genieten van Holland'» frissche en vrije
natuur. De jeugdherbergen bieden ruimte
voor iedere jongen en ieder meisje maak
er dus gebruik van.
Dat de jeugdherbergen een nog grooter be-
teekenis zullen krijgen als ze nu hebben,
staat voor ons vast, maar daarvoor hebben
- >m dit mooie
Gister werd een vergadering gehouden
waartoe waren uitgenoodigd de besturen der
bannen, die in beginsel tegen de gedachte
van Ged. Staten van Noordholland zijn om
de bannen op te heffer en de administratie
kosten ten gevolge daarvan te verminderen.
Van de 62 bannen in de provincie waren ver
tegenwoordigers van 36 bannen opgekomen.
De vergadering werd gepresideerd door den
heer V. Kay, van Hamert, voorzitter der
banne aldaar, die met den heer P. Rijkels te
Amsterdam, secretaris der banne Ransdorp,
het initiatief tot deze actie had genomen. De
heer Kay kwam op tegen de opheffing der
bannen, omdat het voorgerekende bedrag van
32.700 bezuiniging nergens voet vindt;
tegenover dit bedrag dat uitgespaard zou
worden, staan andere kosten: plaatselijke
vertegenwoordigers namens het hoogheem
raadschap Noordhollands Noorderkwartier
moeten worden aangewezen om den schouw
te regelen en uit te voeren, zich met het on
derhoud te belasten enz. Hij kwam er tegen
op, dat deze waterschappen, die historisch
recht hebben, thans uit elkaar zullen worden
gerukt, om er niets beters, zelfs iets slechters
voor in de plaats te geven. Hij deelde mede,
dat in Drechterland, in de vier Noorderkog
gen, in het Ambacht van West-Friesland, ge
naamd Geestmer-Ambacht zoo goed als alle
bannen zich reeds uitgesproken hebben tegen
de opheffing. In Waterland was geen samen
werking geweest, maar ook daar is de geest
tegen opheffing.
De heer K. Kuiper, hoofdingeland van de
Vier Noorder Koggen, deelde mede, dat er
na de bekende circulaire van Ged Staten
een officieuze bespreking was geweest tus-
schen Ged. Staten (de heeren Bruch en
Kooiman) en eenige vertegenwoordigers van
de Vier Noorder Koggen. Daarna gaven
Ged. Staten van eenige toenadering blijk.
De heer P. de Groot, burgemeester van
Andiik en hoofdingeland van Drechterland,
deelde mee, dat Drechterland niet, gelijk de
Vier Noorder Koggen, om advies is ge
vraagd. Hij deelde mee, hoe de 22 bannebe-
sturen in Drechterland tegen opheffing wa
ren, omdat een zeer ongezonde toestand zou
ontstaan, die toch niet zal kunnen worden
gehandhaafd. Alleen de banne Hoorn, die in
zeer bijzodere omstandigheden verkeert, was
vóór de opheffing. Drechterland had voor
alle bannen de bezwaren ter kennis van
Ged. Statne gebracht en spr. vroeg dit ook
aan de andere wetenschappen te doen.
De heer Swan, van Warmenhuizen, zei,
dat in Geestmer-Ambacht alle tien bannen
tegen opheffing waren. Het toezicht op sloo-
ten en onderhoud zal buiten de bannebestu-
ren niet mogelijk blijken.
De heer G. Hart van Oudkarspel, hoofd
ingeland van het Ambacht van West-Fries
land, deelde mede, dat dit vooral het geval
was bij dit waterschap van 15000 H.A. dat
van Schagen tot Alkmaar loopt.
Niet één bannebestuur was voor opheffing.
De voorzitter stelde voor de bezwaren in
een motie ter kennis van Ged. Staten te bren
gen, maar de vergadering achtte het noodig
aat een commissie, verdeeld over de gansche
provincie, een bespreking met Ged. Staten
zal aanvragen. Daartoe werd besloten. In
deze commissie zullen zitting hebben de hee
ren V Kay te Hauwert als voorzitter van
deze vergadering. P. Rijkels uit Waterland,
Jb. Swan uit Geestmer Ambacht, K. Kuijjer
uit de Vier Noorder Koggen en P. Groot Jzn
uit Drechterland. Er werd verder tegen ge
protesteerd, dat de Vereeniging ter Bevorde
ring van Waterschapsbelangen een advies
had gegeven om de bannen op te heffen en
had medegewerkt aan de beruchte circulaire
van Ged. Staten, zoo ook het Hoogheem
raadschap N. H. Noorderkwartier. In deze
vergadering van a.s. Maandag van de Ver
van Waterschappen zal daarover worden ge
interpelleerd. Men was hoogst ontstemd over
dit advies, waarin de leden niet waren ge
kend.
O DOL-tandpasta
voorkomt het leelijke verkleuren der
tanden en een onw^ljiekenden adem.
de raison" noemde, geen ontijdig einde zou
den maken, terwijl hij in deze vertrouwde op
de lankmoedigheid van de overheid, wie hij
van zijn kant volle medewerking toezegde.
Nadat nog enkele hartelijke woorden waren
gesproken door een oud-medewerker van den
neer van Oidenborgh, werd door de aanwe-
gen groepsgewijze een rondwandeling door
het bedrijf gemaakt.
Het ketelhuis der centrale is ingericht op
een vermogen van 40.000 K.W. normaal en
52.000 K.W. in maximum. De afvoer der
rookgassen geschiedt door twee 75 M. hooge
schoorsteenen, welker inrichting de bijzon
dere zorg hebben gehad van den technischen
adviseur Prof. ter Linden.
In de machinekamer staan twee machines
van 24.000 K.W. normaal en 30.000 K. W.
maximaal vermogen opgesteld. De door de
turbines gedreven generatoren leveren draai
stroom met een spanning van 6000 volt, wel
ke stroom direct gevoerd wordt naar trans
formatoren en gebracht wordt op een span
ning van 50.000 volt, dat is de spanning,
waarmede de distributie van de electriciteit
vanuit de centrale plaats heeft. Deze stroom
wordt door kabels geleid naar het 50 K. W-
station, waarvan zij naar de verschillende
aftakplaatsen wordt evergebracht. Voorts is
er ook nog een 10 kV schakelhuis, gelegen
tusschen net machinegebouw en het 50 kV-
schakelhuis. Op het Oostelijke deel van het
terrein zün 3 aaneengesloten gebouwen ge
plaatst, de werkplaats, het magazijn en het
ransformatorgebouw, Aan den Westelijken
ngang bevindt zich een poortgebouwtje en
iet administratiegebouw.
Het geheele complex, waarvan architect
van Rood de schepper is, terwijl prof. ter
Linden de technische aanwijzingen heeft ge^
geven, is opgetrokken in nieuwzakeliike stijl,
en draagt niet weinig bij tot het lanaschaps-
schoon aan den mond van het Noordzee
nanaal.
De groote merkwaardigheid van het be
drijf is wel de aanvoer van stookgas, afkom
stig uit de Hoogovens, welke geschiedt door
een enorme gasbuis met een lengte van 1560
Meter met een capaciteit van 70.000 M.2
>er uur.
De kosten van den bouw der Centrale
bedroegen in totaal 11.600.000, een bedrag
dat ruim 400.000 onder de begrooting is
is gebleven.
Den genoodigden werd tenslotte een pla
quette van het hoofdgebouw uitgereikt, welke
is vervaardigd door de Koninklijke Begeer.
Het was gister een groote dag voor het
Provinciaal Electriciteitsbedrijf in Noord-
holland. De nieuwe Electrische Centrale van
het P.E.N., welke gebouwd is op een terrein,
onmiddellijk grenzende aan dat van de hoog
ovens te Velsen is officieel in gebruik geno
men. Om twee uur was de groote aula, van
het hoofdgebouw, welke met fraaie bloem
stukken versierd was, geheel gevuld met een
illustre gezelschap. Onder de genoogdigden
waren de minister van waterstaat mr. P.
Reymer, de commissaris der koningin in de
provincie Noordholland, vele leden van Ge
deputeerde en Provinciale Staten, het ge
meentebestuur van Velsen, leden van den
Raad van Toezicht op de provinciale bedrij
ven, hoofdambtenaren en ambtenaren van
het P.E.N., directeuren van de groote in
dustrieën uit de omgeving, de heer L. Heyer
mans, directeur van den Geneeskundigen en
Gezondheidsdienst te Amsterdam, de leden
der bouwcommissie der Centrale, de burge
meester van Alkmaar, deputaties van de K
v. K. te Alkmaar en Hoorn en vele anderen
Het eerst werd het woord gevoerd door
den commissaris der koningin in de provin
cie Noordholland.
Vervolgens betrad de directeur van het
P.E.N., de heer J. van Oidenborgh, het
spreekgestoelte.
Nadat minister Reijmer na woorden van
gelukwensch een sirene in werking had ge
steld, ten teekene dat het beerrijf officieel in
werking was gesteld, volgde een langdurig
applaus.
De stoomfluiten van de fabrieken uit de
omgeving beantwoordden het geloei der
sirene.
Vervolgens sprak de heer ir. G. A. Kess
Ier, directeur der koninklijke Nederlandsche
hoogovens en staalfabrieken te Velsen, die
de vindingrijkheid van dr. Lulofs roemde
die in samenwerking met dr. Wibaut, de laat
ste als commissaris der hoogovens, de sa
menkoppeling heeft tot stand gebracht tus
schen het particuliere hoogovenbedrijf, da
de centrale van de benoodigde hoeveelheic
stookgas voorziet, en het overheidsbedrijf der
provincie, dat dan de hoogovens de noodige
:ti iciteit zal leveren. Hij sprak voorts de
OTERLEEK.
Vrijdagavond 8 uur zal een vergadering
van den raad plaats vinden, ter bespreking
overname G.E.B., door de P.E.N. De P.E.N.
gaat niet accoord met het besluit van de
raadsmeerderheid, dat over "31 van de winst
20 pCt. van het vastrecht wordt gerestitueerd.
Indien de raad zijn standpunt blijft handha
ven ,zal de P.E.N. aan Ged. Staten verzoe
ken de overname niet goed te keuren.
NEDERLANDSCHE KLOMPEN.
Op vragen van het Tweede Kamerlid
Lockefeer betreffende het nemen van maat
regelen tot verplicht gebruik van klompen
van Nederlandsch fabrikaat in het leger, de
marine en de Rijkswerkinrichtingen, heeft de
minister van defensie geantwoord, dat de
klompen, bij het leger, de marine en hun in
stellingen in gebruik, worden betrokken door
tusschenkomst van het Rijksinkoopbureau en
vervaardigd worden bij de Rijkswerkinrichtin
gen te Veenhuizen.
DE EERSTE NIEUWE HOLLANDSCHE
HARING.
Volgens aloude traditie werd de koningin
aangeboden de eerste nieuwe Hollandsche
haring, goedgekeurd door den opperkeur-
meester es te Vlaardingen aangevoerd door
het s.s. „Gezina", schipper C. van Oosten,
reederij N.V. Vlaardingsche Stoomvisscherij
DE INVLOED VAN DEN CRIS1S-
ZUIVELWET.
Bij de in de Over-Betuwe gehouden verkoo
pingen van hooigras werd gemiddeld 200
per H.A. besteed, dat is ongeveer 30 meer
dan v.j.
KOEIEN UIT DE WEI GESTOLEN.
Drie weken geleden miste de landbouwer
A. van der Scheer te Kamperveen een zijner
beste koeien uit het langs den straatweg lig
gende weiland. Aanvankelijk werd aan uit
breken gedacht, doch een onderzoek in de om
geving bleef vruchteloos. En nu dezer dagen
kwam hij tot de onstellende ontdekking, dat
opnieuw een zijner stamboekkoeien gestolen
was. Tegelijk moest de veehouder A. Putten-
stein te Wezep van een zelfde feit aangifte
doen. Een arbeider had des nachts een
vrachtauto opgemerkt, welke op enkele pun
ten had stilgestaan.
NA DEN FIETSTOCHT VAN
CALAIS NAAR DOVER.
Schilperoort thans te Rotterdam,
terug. Onprettige ervaringen in
Engeland.
Woensdag is de heer H. Schilperoort, de
Rotterdammer, die Zaterdag per waterfiets
van Ca.ais naar Dover is .gereden", met het
Fransche s.s. „Amiral 1'Hermite" uit Duin
kerken te Rotterdam aangekomen. Over zijn
reis heeft de heer Schilperoort een en ander
verteld. Om half acht is hij met prachtig
weder vertrokken uit Calais. Het was ebtij
en de stroom dreef hem het Kanaal in, het
geen niet erg was, want tegen den middag,
als de vloed opkwam, zou het nieuwe tij hem
niet alleen voorwaarts drijven, maar zou hij
nog in de richting van de Engelsche kust
gedreven worden. Alles ging prachtig, maar
tegen den middag kwam er een zware golf
slag. Donderkoppen in het Westen. De fiets
ging kolossaal te keer. Om minder wind te
vangen is de heer Schilperoort op het onder
frame van zijn fiets gaan zitten. Hij kon
niet trappen of sturen en zoo dreef hij 2 'A
uur hulpeloos rond. Het zicht was slecht
door den regen. Door het hevige slingeren
draaide het kompas als een tol rond, zoodat
de koers niet meer viel te bepalen. Zoodra
de bui over was ging de heer S. weer op zijn
zadel zitten. Hij hield zijn hart vast, want
hij wist, dat de stroom hem de Noordzee ln
zou drijven. Na eenigen tijd kon hij gelukkig
een Deensch schip praaien, dat hem zijn po
sitie opgaf. Nog vijf mijl pal N.W. En in
derdaad kwamen even later de krijtrotsen in
zicht. Half negen arriveerde de heer S in de
haven van Dover.
Tusschen de pieren lag een zandzuiger,
waarop een wachtsman, die den Hollander
koffie en brood gaf. Na een poosje verscheen
er een heer in uniform, en daarmee ging on
ze landgenoot aan wal. Hij had het plan den
volgenden dag met zijn fiets naar Dover
door te gaan. Dat zou echter anders worden.
Aan wal stond een auto met twee politie
agenten. De heer S. moest instapjjen al zei
hij herhaaldelijk „Hollandsche consul", hij
kwam op een politiebureau terecht en zat
weldra in een cel. 's Avonds ging de celdeur
open. De Rotterdammer wilde naar buiten
komep, maar hij werd teruggeduwd. Hij
kreeg een stroomatras en een stuk vloerkleed.
Zondag kwam de Hollandsche consul, die
geen woord Hollandsch sprak. Een Vlaming,
van een Kanaalboot, trad als tolk op. De
heer S. werd vrij gelaten, mits hij met de
eerste boot vertrok. Nog Zondagavond ver
trok hij met zijn fiets aan boord van de
Cóte d'Azur. Aan boord kreeg hij voor het
eerst weer eten na het maal op den zandzui
ger.
In Frankrijk heeft de Hollandsche consu»
hem goed geholpen. Ziin passage en vracht
waren door diens bemiddeling kosteloos.
De heer S. gaat nu een tocht door Neder
land maken om prentbriefkaarten te verkoo-
pen.
JAARLIJKS VERBRUIK AAN POST
ZEGELS IN NEDERLAND.
Enkele malen werd ons gevraagd, aldus
lezen wij in het „Ned. Maandblad voor Phi-
latelie", hoe groot de jaarlijksche oplage wel
zou zijn van de gewone frankeerzegels. Het
persbureau van het hoofdbestuur der P.T.T
was zoo vriendelijk, ons de cijfers te verstrek
ken van de in 1931 aau de postkantoren af
geleverde aantallen zegels van elke waarde
In deze aantallen zijn mede begrepen de bij
zondere zegels en de in boekjes of rolvorm
verschenen zegels (in dit geval dus de zegels
voor de Goudsche Glazen en de in 1931 ver
strekte kinderzegels). De aantallen zijn:
Vt cent: 3.485.700; 1 cent: 3.465.720; IA
cent: 176.384.334 2 cent: 5.645.060 2A cent
16.883.650; 3 cent: 14.971.100; 4 cent
1.313.875 5 cent: 75.945.304 6 cent
164.054.774; 7A cent: 10.224.390 9 cent
347.900; 10 cent: 12.693.160; \2A cent
20.349.689; 15 cent: 9.938.950; 20 cent
4.672.520; 21 cent: 697.780 22A cent: 2200
25 cent: 2.305,160 21A cent: 981.050 30 ct.
4.471.170; 35 cent: 6100; 36 cent: 517.030
40 cent: 3.511.990 50 cent: 1.998.230 60 ct-
839.725 70 cent: 549.510; 1 gulden: 583.142
2A gulden: 84.304 5 gulden: 92.666.
Luchtpostzegels: 40 cent: 105.410; 75 cent
51.690; \A gulden: 16.454 AA gulden
8289; 1% gulden: 33.995.
Het percentage der verzonden poststuk
ken, dat met frankeermachines is gefrankeerd
kan, naar ons werd medegedeeld, voor Neder
laml op globaal 5.7 pCt. gesteld worden.
Zomerbloeiers voor aanvuli;
van den rotstuin. nvuI»nj
De rotsttuin en het muurtuintie k
den gedurende eenige weken nz°
indacht. v°lle
Wat kunnen sommige tuingedeait»
mooi zijn. Jammer slechts dat de ri«
rotsplanten alleen in het voorjaar ïï1'
voorzomer bloeien.«Weinigen bl0©i<L
den zomer en den herfst en daarom
aanvulling met een-jarige zomerbloem
en andere planten noodig. Nu is de k n
voor het aanvullend plantenmateS
niet gemakkelijk. Lang niet alle ói.
ten, ook al zijn ze laag, kunnen w« tT
bruiken. Geschikt zijn o.a Me«#m
brianthemum tricolor. De vooraf in
ten opgekweekte planten wo-den
uitgeplant en zullen tot den laten herf^
volop bloeien. Wanneer althans hf*
zonnetje schijnt want bij donker wee.
blijven de rose straalbloemen geslotl-
Hetzelfde is het geval met GazanUi
splendens, een eveneens tot den laten
herfst doorbloeiende kruipende plant
De groote enkele bloemen zijn goiid
geel met een zwart hart. Heel mooi en
gemakkelijk te kweeken is Alyssum
Bentham compactum, een witbloeiend
plantje dat in den vollen grond kan
worden gezaaid, de variëteit procum-
bens heeft een kruipende groeiwijze
bloeit even mooi. Van Lobelia erinu»
zijn vooral de rankende variëteiten ge»
schikt. De vooraf onder glas gezaaide en
in pot opgekweekte plantjes bloeien ge-
ruimen tijd met een overvloed van he-
melsblauwe bloempjes. In den vollen
grond zaaien we Ionopcidium acaule of
diamantbloem; dit plantje bloeit den
geheelen zomer met zachtlila bloempjes
Op een zonnig warm plekje kan men
Portulaca grandiflora plaatsen. Deze
wordt onder glas gezaaid en opgekweekt
en met potkluit uitgeplant, zoo mogelijk
op kalkrijke grond. Een aardig plantje
is Linaria alpina, waarvan de kruipen,
de stengeltjes bezet zijn met kleine, pur.
perrose bloempjes. Met kleine witt#
bloempjes bloeit Tunica saxifraga. We
zaaien onder glas en planten ze met
potkluit op de plaats van bestemming.
Dikwijls blijven de plantjes meerdere
jaren over, ook zaaien ze zichzelf wel,
wat ook met andere der reeds genoemd»
soorten het geval is. Om ruimte voor
deze en andere plantjes te maken kun
nen we uitgebloeide Primula- en Saxl-
fragasoorten, Aubriet'a, Cerastium, Mi.
mulus e.a. nu opnemen, scheuren en
elders opkweeken, om ze in het najaar
weer in den rotstuin uit te planten. Het
planten en verplanten moet met overleg
geschieden. Op tijd sproeien en gieten
en zoo noodig sclïermen is gewenseht
A G.
STUDENTENLEVEN TE LEIDEN.
Dure huisvesting bevordert uittocht,
Onder te Leiden studeerenden ia een
enquête gehouden naar de koeten van de
huisvesting van den student te Leiden. Hoe*
wel het resultaat van dit onderzoek nog niet
geheel is gepubliceerd kan worden vastge
steld, dat naar aanleiding van deze enquête
een aantal verhuurders hebben bericht, dat zij
de kamerprijzen zullen verlagen. Desondank*
zal het voor de overgroote meerderheid der
..spoorstudenten" niet mogelijk zijn zich in
Leiden te vestigen, daar de verlaging der
huurprijzen niet evenredig is aan de verar
ming der studenten. Verwacht wordt dan
ook, dat er een nog groote uittocht van stu
denten uit Leiden zal plaats hebben. Gewezen
wordt er voorts op, dat het vereenigingsleveft
voor studenten te veel kost. Maatregelen
worden overwogen om ook hier versobering
te brengen.
van
HET BRANDGEVAAR.
De directies van het Staatsboschbeheer e®
de Nederlandsche Heidemaatschappij
verzoeken ons de aandacht te vestigen op het
groote brandgevaar van bosch en hei. Thans
bij de heerschende Oostenwinden is dit ge
vaar bijzonder groot. Reeds zijn ernstige
bosch- en heibranden gerapporteerd. Het is
uiterst droog uiten en de grootst mogelijke
voorzichtigheid met vuur is dus noodzake
lijk. Vertrouwd wordt op medewerking van
allen.
HISTORISCHE MOLEN
TE ROTTERDAM AFGEBRAND.
Gisteravond is te Rotterdam een oude mo*
len, dateerend uit het begin van de 18e eeuw
totaal afgebrand De molen was grootendeels
van hout en stond bij de Lange Kade, een
opgespoten terrein in de nabijheid van de
Kralingsche Plas, dat een onderdeel vormt
van het groote boschplan. De molen behoor-
1. Zoodra Tuimeltje in het kabouterland terug was, ging ie
naar het ziekenhuis, waar zijn vriend Kruimeltje erg ziek lag.
Het duurde een heel tijdje voor ie de kamer van Kruimeltje
gevonden had en met de grootste stilte maakte hij dc deur
open. Kruimeltje ging direct rechtop zitten en bij het zien
van zijn vriend was het hem of hij ineens een heel stuk beter
werd. „Ik zal je gauw weer gezond maken beloofde Tui.
meitje hem en nadat hij Kruimeltje de verzekering had gegeven
heel gauw terug te komen, ging ie den tuin in.
2. In den tuin gekomen ging Tuimeltje een groote zonnebloem
afplukken. Hij zocht daarna de grootste paddestoel op, die er
in heel den tuin te vinden was en ging vervolgens een heeleboel
vergeetmenietjes plukken. Toen hij al die mooie bloemen bij
elkaer had gelegd, ging ie naar Kruimeltje toe en droeg deze
naar buiten. De zonnebloem werd achter het hoofd van Krui
meltje gezet. De paddestoel diende als zonnescherm en de
vergeetmenietjes werden als een sprei over hem heen uitge
spreid. „Nu ga ik nog even de kruiden halen, die niemand
rD.7,-inri /nllfn maken", zei Tuimeltie cd ter*_
