DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
StoomerijS.KROM
COLBERTCOSTUMES
f3.90
De herstelconferentie te Lausanne.
No. 142
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar f 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
i^osse nummers 5 cents.
Directeur: C. KRAK.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTÏEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsiuimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Zaterdag 18 Juni 1932
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
134e Jaargang
ZIJ, DIE ZICH MET 1 JULI A.S.
VOOR MINSTENS 3 MAANDEN OP
UIT BLAD ABONNEEREN, ONTVAN
GEN DE TOT DIEN DATUM VER
SCHIJNENDE NUMMERS FRANCO
EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
Hit het Jïademmt
Verlenging van het moratorium voor
den duur der conferentie.
REDE VAN VON PAPEN.
Telefoon 1523 (3 lijnen).
chemisch reinigen
Aflevering
enkele dagen.
desverlangd binnen
ALKMAARSCHE COURANT.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 17 Juni 1932.
Alvorens de interpellatie-Kupers inzake de
werkloosheid en de maatregelen daartegen
in behandeling te nemen, heeft hedenmiddag
de Tweede Kamer met 59 tegen 30 stemmen
verworpen de motie-Cramer, tot opschorting
van den bouw van den derden kruiser. Vóór
stemden de soc.-dem., de vrijz.-dem. en de
comm. Wijnkoop. Zijn collega De Visser was
afwezig.
De heer Kupers (s.d.a.p.) begon zijn inter
pellatie met een uiteenzetting te geven van
de ernstige toeneming der werkloosheid bij
alle groepen van werknemers, niet in de laat
ste plaats onder de jongeren. Hij kwam ge
leidelijk tot 'n toelichting yan een dozijn vra
gen, ongeveer hier op neerkomend:
lo. Wil de regeering de ingevoerde tariefs
verlagingen bij de werkverschaffing weer on-
edaan maken? En wil zij elke maatregel op
it gebied behandelen in overleg met de con
tactcommissie?
2o. Wil de regeering de loonen vaststellen
op zoodanige hoogte, dat het een behoorlijk
gezinsloon is? Wil zij ook bij een roulee-
ringsstelsel de steunregeling verbeteren?
3o. Wil de regeering terugkomen van de
verlaging van de steunnormen?
4o. Wil zij verklaren, dat zij niet van plan
is die steunnormen verder te verlagen?
5o. Wil de regeering de verdeeling van de
werkelijke crisisuitgaven der gemeenten zoo
regelen, dat het rijk 5/6, de gemeente 1/6 er
van dragen?
6o. Wil de regeering het bedrag van
750.000, dat voor 1932 aan het Nat. Cri
siscomité ter beschikking is gesteld, belang
rijk verhoogen?
7o. Wil de regeering de werkloozenkassen
in de bouwvakken onaer de crisisregeling
doen vallen. Hoe staat het met de plannen
tot het verleenen van bouwcredieten?
8o. Wil de regeering ten spoedigste bevor
deren dat de oprichting van een staatshy-
potheekbank voor het bouwbedrijf wordt on
derzocht?
8o. Hoe denkt de regeering er over om
aan de gemeenten, die te weinig middelen
hebben om werken te doen uitvoeren?
lOo. Hoe groot is het bedrag der export-
crediet-garanties?
11 o. Wil de regeering door credietver-
strekking bepaalde ondernemingen te steu
nen om opdrachten te aanvaarden?
12o. Is de regeering van oordeel, dat door
verkorting van den arbeidstijd voor een
grooter aantal arbeiders werkgelegenheid
zou worden verkregen? Wil gij met de be
trokken patroons en werknemers overleg ple
gen, hoe dat zou kunnen worden bereikt, ten
einde vervolgens de noodige wettelijke maat
regelen te treffen?
In een rede van omstreeks anderhalf uur
stelde de heer Kupers deze vragen met een
breedvoerige toelichting.
De minister van binnenlandsche zaken, de
heer Ruys de Beerenbrouck, die volgens par
lementair gebruik te voren reeds in kennis
was gesteld met dit dozijn vragen, erkende de
groote beteekenis van het hier aan de orde
gestelde kwestie. Ook de regeering gaat het
lot der werkloozen zeer ter harte en ze wil
gaarne de gevolgen van de werkloosheid le
nigen. Zij draagt daarbij echter groote ver-
antwoordeijkheid en moet er rekening mede
houden, dat zij sieeds meer beperkt wordt in
de middelen tot bestrijding van de werkloos
heid. Met het oog op de onzekere toekomst
moet groote soberheid worden betracht. Spre.
ker mag dat niet bemantelen en de regeering
moet er aan denken, dat de nood nog vérder
zal gaan dan thans het geval is.
Wat vraag 1 betreft, wijst spr. op den ont-
zettenden achteruitgang van onze scheep
vaart. In korten tijd, op het terugloopen van
en gemeenten (5/6—1/6), de ander protestee
den import, het slinken van onzen uitvoer,
de inkrimping van de Rijnvaart, het stilleg
gen van de visscherij. ae noodzakelijkheid yan
steun aan den landbouw, de ineenzinking
van de bedrijfskapitalen enz. Daarbij komt
e?n 'n^ernali°nale vertrouwenscrisis den toe
stand dubbel moeilijk maken. En veel kans op
"betering bestaat er niet.
l ^Ertegenover staat, dat voor werkloos-
idszorg in de periode JanuariApril ruim
zonv n 's "'tgegeven, ten minste voor
Ver gegevens zijn ontvangen,
num n 'aar''jksche uitgave van meer dan 60
le hoog V0°r W01^'cozen 's dus zeker niet
levhv^ n.g uiet geëischt worden. Wederop-
grootste soberheid worden betracht, het eco-
nomisch-mogelijke mag niet uit het oog wor
den verloren. Vragen 1, 3 en 4 beantwoor
dend, wijst spr. op de nuttige samenwerking
met de contactcommissie en met haar wil zij
gaarne te rade gaan omtrent de daarin aan
gevoerde punten. Alleen wil hij verklaren,
dat hij niet zal aansturen op een verlaging
van de steunnormen en desnoods is hij bereid
terug te komen op een eensgenomen besluit.
Bij de bespreking van vraag 2 zet de mi
nister uiteen, dat de middelen ontbreken om
aan de te werk gestelden een behoorlijk ge
zinsloon toe te kennen. Het rouleerings-
systeem is onvermijdelijk wegens de beperkt
heid der werkverschaffingsobjecten. Intus-
schen is de zaak in onderzoek bij de contact
commissie.
De interpellant had bij zijn interpellatie
gerept van de ongeregeldheden, welke gister
bij de betooging zijn voorgevallen. De minis
ter maakte nu enkele kritische opmerkingen,
die nogal protesten uitlokten, hij beloofde
echter een nader onderzoek. Daarop ging hij
verder met de beantwoording van den in
terpellant. Een algemeene regeling van de
verdeeling der crisiskosten tusschen Rijk en
gemeenten vraag 6 is practisch niet
mogelijk en niet eerlijk. De steun der regee
ring aan het crisiscomité wil de minister ver
hoogen, als het bedrag van 750.000 niet
voldoende mocht blijken. Wat de bouwvak
arbeiders en het aan den gang brengen van
de bouwnijverheid aangaat, de minister wil
medewerken om waar noodig, het bouwvak
onder de crisissteun te brengen en de bevro
ren bouwcredieten te doen ontdooien. Hij
geeft echter den raad de collectieve arbeids
overeenkomsten in overeenstemming met den
economischen toestand te brengen. De loon-
contracten moeten omlaag om het leven om
hoog te brengen. De regeering wil echter
niet de gemeenten met voorschotten in staat
stellen om tot werkverruiming te komen.
De regeering heeft belangrijk, met een be
drag van 210.000 deel genomen aan de
verzekering van exportcredietert. Verder wil
de regeering niet gaan om het bedrijfsleven
te prikkelen. Zij acht vergrooting van den
afzet inderdaad een belangrijke factor, maar
een tot 40 uur ingekorte werkweek zou de
productiekosten doen stijgen, ten nadeele van
den export. In ieder geval weigert spr. een
wettelijke regeling. Spr. beloofde ten slotte
de rede van den interpellant te zullen nale
zen. Mocht hem dan blijken dat hij iets had
misverstaan of overgeslagen, dan was hij be
reid mogelijk verzuim te herstellen.
De heer Kupers repliceerde hierna en ver
klaarde zich op verschillende punten onbe
vredigd. Vooral de houding der regeering te
genover de bouwvakarbeiders keurde spr. af.
Ook herhaalde hij zijn betoog ten gunste
van een 40-urige werkweek; laat de regee
ring daartoe toch medewerken! Hij kwam ten
slotte met twee moties voor den dag, een ten
gunste van de door hem verdedigde verdee
ling der werkloosheidsonkosten tusschen rijk
en gemeente (5/6—1/6) de andere protestee
ren d tegen de politiek der regeering om de
bouwvakken buiten de crisisregeling te hou
den.
De heer Van der Meys (r.k.) opende hierop
de gedachtenwisseling, welke onvermijdelijk
steeds aan een interpellatie wordt vastge
knoopt. Spr. verklaarde de voorkeur te geven
aan een heffing in eens of een verhooging
der inkomstenbelasting boven loonverminde-
ring ter bestrijding van de werkloosheid.
In dit verband klaagde spr. ernstig over
de lage loonen bij de werkverschaffing.
De heer Slotemaker de Bruine (c.h.) maak
te hierna een paar opmerkingen van algemee-
nen aard, waarbij hij er den nadruk op leg
de, dat de plicht van voorzichtigheid en ver
antwoordelijkheid niet enkel op een regeering
doch ook op een parlement rust, en hij be
toogde omzichtig, dat de heer Kupers zelf de
financieele zijde van de interpellatie niet
heeft behandeld, wat in de eerste plaats toch
noodig is. De regeering heeft de beteekenis
dier vraag wel ingezien doch niet voldoende
behandeld. Z.i. moest echter de heele inter
pellatie daaromheen draaien. De financieele
draagkracht van rijk en gemeenten is hierbij
maatgevend.
Na dezen spreker waren nog vele anderen
ingeschreven, doch Dinsdag a.s. zal de zaak-
verder worden behandeld. Wij komen er dan
nader op terug.
en het nog te doen stijgen, mag van
ng niet geëischt worden. Wederop
tering Van ^enleven, nooJig voor verbe
ï(reepnm0ej^oor 'consverlaging worden ver-
Werku~n regeering moet voorkomen, dat
gen £raafeiï.1."C€.e"nS die verlaging niet te-
2 at- Bi] die uitkeering moet dus de
Direct na de opening van de plenaire zit
ting van gistermorgen deelde de Britsche
minister-president Ramsay MacDonald als
voorzitter der Herstelconferentie mede, dat
de Engelsche, Fransche, Italiaansche, Japan-
sche en Belgische regeeringen waren over
eengekomen om het per 1 Juli a.s. afloopende
Hoover-moratorium voor onbepaalden tijd
te verlengen. Deze verklaring wekte groot
opzien en bracht groote beroering onder de
aanwezigen.
Na de voorlezing van deze verklaring nam
de Duitsche rijkskanselier von Papen het
woord en begon zijn met spanning tegemoet
geziene rede over het standpunt der Duit
sche regeering ten aanzien van het herstel-
vraagstuk.
De R;jkskanselier ging allereerst in op de
opmerkingen, die MacDonald Donderdag in
zijn openingsrede had gemaakt over de be
staande overeenkomsten. Von Papen zeide
dat het op deze conferentie niet ging om het
herstelvraagstuk van juridisch standpunt te
behandelen. Het was daarom niet noodig te
constateeren, omdat het door niemand ont
kend werd, dat de Haagsche overeenkomst
rechtsgeldig onderteekend was. Het komt er
thans alleen op aan, de gegeven feiten onaer
het oog te zien en de noodzakelijke conse
quenties daaruit te trekken.
Vervolgens behandelde de Rijkskanselier
de ontwikkeling der wereldeconomie sedert
1929, het tijdstip waarop het Youngplan tot
stand kwam. Het bloeiende optimisme van
toen is veranderd in het pessimisme en de
wanhoop van thans. Geen van de toenmalige
verwachtingen is vervuld. Door de werk
loosheid zijn juist in de sterkst geïndustriali
seerde landen sociale spanningen ontstaan,
die een steeds grooter gevaar voor de wereld
orde en de cultureele overleveringen van
eenige duizenden jaren zijn geworden. Een
aantal staten heeft zich reeds gedwongen ge
zien de buitenlandsche betalingen te staken.
Dat is een ernstige waarschuwing om tijdig
voorzorgsmaatregelen te nemen, opdat geen
groote landen in dezelfde positie
komen, waardoor de wereldcrisis voor
afzienbare nieuwe moeilijkheden zou komen
te staan Het internationale kapitaal- en
credietverkeer is afgesneden. E* bez.tters van
kapitaal in de kapitalistische landen dachten
in de eerste plaats slechts eraan, hoe zijhun
credieten op de snelst mogelijke wijz. terug
konden trekken, hoewel zij deze credieten bin
nen hun eigen volksgemeenschap niet proac
tief wisten te gebruiken Hub[^"nogen teer-
daardoor in. zoodat het ontbrak ais
zouden
on-
den zij
arondslae voor een nieuwen opgaug. Ander-
Si.* schuldenaars tenrrevolêe
zijds moesten
van de stijging van de goudwaarde of door
den val der goederenprijzen 40 a 50 meer
opbrengen. Dit geldt zoowel voor de parti
culieren schulden als voor de staatsschulden
Wanneer geen snelle verbetering intreedt
moet men er op rekenen, dat een nieuwe rege
ling der schuldenverhoudingen onontkoom
baar is.
Als bewijs, hoe nauw deze ontwikkeling
met het systeem der politieke schulden samen
hangt, wees Rijkskanselier Von Papen er op,
hoe zich juist tusschen de staten die bij het
systeem der internationale politieke schulden
als crediteuren en schuldenaars betrokken
zijn, een verschuiving van de goudverdeeling
en de warenuitwisseling heeft voltrokken. Bij
de beide crediteurenstaten heeft het goud zich
in een onvruchtbare hoeveelheid opgehoopt,
terwijl de eenige schuldenaar, Duitschland,
bijna geheel van goud verstoken is. zoodat
zijn bedrijfsleven in steedc ongunstiger posi
tie komt. Bij het ruilverkeer van waren toont
zich dit verschijnsel in omgekeerde richting.
De Duitsche handelsbalans, die vroeger bijna
altijd passief is geweest, is onder den dwang
der ontwikkeling actief geworden, terwijl bij
de crediteuren zich juist het omgekeerde vol
trekt.
De huidige wereldcrisis onderscheidt zich
op een belangrijk punt van de vroegere crisis
periode. Vroeger ontstond een crisis slechts
door een wanverhouding tusschen voortbren
ging en verbruik. Een periode van enkele
jaren was meestal voldoende om de verhou
ding weer in evenwicht te brengen. De^hui-
dige crisis in het ruilverkeer valt echter sa
men met een tweede crisis van ongekende
grootte en wel die der herstelbetaling. Haar
voornaamste oorzaak schuilt in de inter
nationale publieke schulden en in de met elk
economisch inzicht in strijd zijnde politieke
betalingen. De crisis in de productie kan niet
overwonnen worden wanneer de credietcrisis
niet overwonnen wordt en deze laatste kan op
haar beurt niet worden overwonnen, wanneer
haar oorzaken niet- radicaal worden opge
heven.
Uitvoerig ging de Rijkskanselier vervolgens
op de positie van Duitschland in. Het Duit
sche bedrijfsleven wordt gedrukt door hooge
rentebetalingen en belastingen. Reeds in
December van het vorige jaar heeft een
speciale commissie van advies de toenmalige
belasting als de hoogst mogelijke aangeduid.
Niettemin moest men het Duitsche bedrijfs
leven toch weer nieuwe belastingen opleggen
om het staatsapparaat te kunnen handhaven.
De werkloosheid is in Duitschland grooter
dan in eenig ander land en bijzonder nood
lottig is daarbij, dat een steeds grooter deel
van de opgroeiende jeugd geen hoop meer
heeft om aan werk en inkomen te komen.
Wanhoop en politieke radicaliseering zijn het
gevolg. Het Duitsche uitvoeroverschot is
steeds minder voldoende om de deviezen voor
den rente- en delgingsdienst oer particuliere
buitenlandsche schulden op te brengen.
Komende tot het herstelprobleem zelf cri-
tiseerde Rijkskanselier Von Papen, dat de
periode die president Hoe ver indertijd be
doeld had om de wereld op adem te laten
komen, ongebruikt was verstreken en dat
men de dringende adviezen van tal van com
missies van deskundigen buiten beschouwing
heeft gelaten. De buitenlandsche schuld van
Duitschland met haar hocge renten is voor
namelijk veroorzaakt door de kapitaalonttrek
king, die is ontstaan door de huidige herstel
betaling. Indertijd heeft de ingesteld commis
sie de bedoeling gehaa, dat van de 18 mil-
liard Mark die Duitschland na de stabilisee
ring van de mark it. het buitenland aan
leeningen had opgenomen, meer dan 10 mii-
liard mark door herstelleveranties in natura
aan het buitenland terug zou worden be
taald.
De grootte van het tot nog toe door
Duitschland betaalde moet men aanslaan
naar de werkelijke waarde en niet naar de
waarde, die de betalingen voor de landen die
haar ontvingen, hebben gehad. Het aanbod
van waren voor milliarden heeft natuurlijk
een oneconomisch gebruik in de ontvangende
landen tengevolge gehad, zoodat het nut van
de ontvangst veel kleiner was dan de grootte
van het verlies voor Duitschland. Dit is de
heele problematiek van het herstelsysteem
Wanneer de waarde der Duitsche herstelie-
veranties wordt aangeslagen naar de werke
lijke waarde, dan komt men'tot ontzaglijk
hooge bedragen. Het is een totaal verkeerde
opvatting, dat Duitschland, wanneer het van
zijn politieke schuld zou zijn bevrijd, een op
permachtig concurrent voor andere landen
zou worden. De inflatie met haar gevolgen
voor de staatsbegrooting en het particuliere
bedrijfsleven heeft het concurrentievermogen
der Duitsche industrie niet versterkt doch
verzwakt, speciaal door de noodzakelijkheid
om nieuwe schulden aan te gaan tegen ab
normaal hooge rente. De hoogte van de
staatsbegrooting wordt bepaald door de hoo
ge uitgaven voor socialen steun en door uit
gaven die bij het ineenstorten van particulie
re ondernemingen moesten worden overge
nomen om de gevaren die uit zoo'n ineen-
stortig voor de staatsorde dreigden, te voor
komen.
De Rijkskanselier besloot zijn rede met de
volgende woorden: „De geschiedenis der
herstelbetaling blijkt thans een reeks van ex
perimenten te zijn, die men in steeds nieuwen
vorm doch steeds met even weinig succes op
het Duitsche volkslichaam heeft gedaan.
Men heeft Duitschland telkenmale een acti
vum aan herstelbetalingen opgelegd en tel
kenmale heeft men het er op aan laten ko
men, of dit maximum vervulbaar zou blijken
te zijn. Wij hebben thans de gevolgen van
dit proces voor het Duitsche bedrijfsleven en
de wereldeconomie duidelijk voor oogen. De
ervaringen van de laatste jaren kunnen al
dus worden samengevat, dat de herstelbeta
lingen gebleken zijn onmogelijk te kunnen
voortduren. Deze ervaringen sluiten de mo
gelijkheid uit dat men in de hoop op de toe
komstige ontwikkeling nieuwe experimenten
met de herstelbetalingen kan doen, die toch
weer tot dezelfde mislukking als de vorige
pogingen gedoemd zijn. Wanneer de wereld
economie thans niet definitief van de herstel
kwestie bevrijd wordt, die uit is gegaan van
in strijd met de economie zijnde politieke
schuldenbetalingen, is een verbetering van de
situatie van Duitschland en van de wereld
niet mogelijk. De herstelbetalingen waren
oorspronkelijk bedoeld voor den wederop
bouw van de door den oorlog verwoeste ge
bieden. Inmiddels is hun werking in het te
gendeel verkeerd. Zij bouwen niet op, doch
zij vernietigen. Het dringendste gebod van
nu is, den blik van het verleden op de toe
komst te richten. Het uur om te onderhande
len is gekomen. Derhalve hebben wij ln
Duitschland nog eens een poging gedaan om
de levende, tot opbouw bereid zijnde krachten
der natie samen te vatten om het Duitsche
volk een levensbasis te verzekeren. De tijd
der kleine middelen, van adempauze en uit
stel is defintief voorbij. Er moet thans vol
ledig werk geleverd worden. Ik zie de groo
te historische taak van deze conferentie
hierin, dat zij definitief uit de noodlottige cir-
culus vitiosus van het verleden breekt om
den weg te banen naar een betere samen
werking, die ons allen naar een betere toe
komst kan voeren".
Ter herstelconferentie werd na de rede
van Von Papen het woord gevoerd door den
Franschen premier Herriot. Hij verklaarde
met groote belangstelling de uiteenzettingen
van den rijkskanselier gevolgd te hebben en
te kunnen constateeren, dat de Fransche de
legatie, al heeft zij tot taak de haar toever
trouwde belangen te verdedigen, toch niet
onverschillig staat tegenover de moeilijkhe
den van andere landen. Hij heeft het
sche volk zelf te verstaan gegeven, dat hij
werkt voor het algemeen welzijn en voor den
gemeenschappelijken vrede.
Het rapport van Bazel, zoo ging Herriot
voort, is de basis en het richtsnoer van den
arbeid der conferentie. Wij aanvaarden on
voorwaardelijk zijn eerste conclusies, volgens
welke de huidige economische crisis in haar
omvang alle betrekkelijk korte decre&ies te
buiten gaat, waarmede het Young-plan ge
rekend heeft.
Wij aanvaarden de conclusie, dat de fi
nancieele moeilijkheden van Duitschland in
aanzienlijke mate de oorzaak zijn van de po
litieke crisis, die thans in de wereld heerscht
en dat een gemeenschappelijke actie noodig
is, die alleen de regeeringen kunnen onder
nemen.
Noodig is dus, aldus Herriot, het herstel
van geheel Europa. Het is een dwaling aan
te nemen, dat een radicale schrapping der
reparaties zou leiden tot herstel van het even
wicht. Daarvoor is noodig verbetering van
de veiligheid, een principe, dat Herriot met
nadruk naar voren brengt. Er is geen poli
tieke vrede zonder een economischen, maar
ook geen economische zonder een politieken
vrede. Dat moet de leidstar van ons werk
zijn. Om deze redenen moet het systeem van
de afgesloten economische gebieden veran
derd worden, want een vermindering der be
perkingen bereikt veel zekerder het beoogde
doel dan geweldsmaatregelen.
De Britsche minister van financiën, Ne-
ville Chamberlain, die vervolgens het woord
voerde, noemde het een gunstig voorteeken,
dat het op den eersten dag der conferentie
den vijf landen mogelijk is geweest een docu
ment van de grootste beteekenis te ondertee
kenen.
Chamberlain wees ten slotte op de nood
zaak van snelle besluiten.
Het is niet zoo eenvoudig, aldus Chamber
lain, de aanspraken op te geven op de groote
sommen, waarop Engeland recht heeft, maar
het is er van overtuigd, dat alleen door radi
cale maatregelen het vertrouwen kan worden
hersteld en daarom is het bereid zijn aandeel
te dragen aan een algemeene uitwissching
der schulden, mits alle andere regeeringen
hetzelfde doen.
Eindelijk legde de Italiaansche minister
van financiën een verklaring af over het
standpunt der Italiaansche regeering ten
aanzien van het herstelvraagstuk en legde er
daarbij den nadruk op, dat door de gister
afgelegde verklaring-der-vijf-mogendheden
Duitschland voorloopig bevrijd is van al zijn
aan de crediteurstaten uit de jaren van den
wereldoorlog stammende schulden en
hierdoor een dat aanmerkelijke verlich
ting der Duitsche lasten intreedt. Evenwel
zal eerst de definitieve oplossing van het
herstelvraagstuk de onvoorwaardelijk nood
zakelijke beslissing brengen. De houding der
Italiaansche regeering inzake het herstel
vraagstuk is reeds ondubbelzinnig door de
verklaringen van premier Mussolini vastge
legd. Slechts lar.gs dezen weg kan een defi
nitieve en doelmatige oplossing worden ge
vonden. Het onmiddellijke economische ver
band tusschen alle landen behoeft thans niet
nader te worden bewezen en moet thans in
volledige overeenstemming worden gebracht
met de feiten.
O
In de gistermiddag gehouden geheime zit
ting hebben de vertegenwoordigers van
België, Japan, Roemenië, Joego-Slavië en
Australië verklaringen afgelegd over het
standpunt hunner regeeringen nopens het
herstelvraagstuk, welke over het algemeen de
bekende opvattingen in de landen afzonder
lijk weergeven.
Zonder verdere besprekingen werden de
onderhandelingen vervolgens verdaagd tot
Dinsdag. De zes groote mogendheden zullen
Maandag in vertrouwelijke zitting bijeen
komen. Tot Dinsdag zullen uitsluitend par
ticuliere besprekingen tusschen de ministers
plaats hebben.
President Hoover heeft op het bericht in
zake het Vijfmogendhedenverdrag te Lau
sanne, waarbij voorzien wordt in een voor-
loopige staking der betalingen, voortvloeien
de uit politieke schuldverdragen en de her
stelovereenkomsten, den leiders der Europee-
sche mogendheden de mededeeling doen toe
komen, dat de regeering der Vereenigde Sta
ten bereid is ook harerzijds met de Euro-
peesche debiteurstaten onderhandelingen aan
te vangen inzake verlichting van betaling
voor het geval de Eurcpeesche landen onder
ling een aannemelijke herstelregeling zouden
tot stand brengen.
Rijkskanselier von Papen heeft gister voor
talrijke vertegenwoordigers der internationale
pers een verklaring afgelegd, waarin hij
allereerst het persoonlijk contact met de pers
toejuichte. De Rijkskanselier wees met na
druk op de verklaring van MacDonald in
diens openingsredevoering van Donderdag,
dat alle mogendheden maLcka-vaatea wil be-