DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. StoomerijS.KROM COLBERTCOSTUMES f3.90 De herstelconferentie te Lausanne. No. 142 Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar f 2. franco door het geheele Rijk 2.50. i^osse nummers 5 cents. Directeur: C. KRAK. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTÏEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsiuimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Zaterdag 18 Juni 1932 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 134e Jaargang ZIJ, DIE ZICH MET 1 JULI A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN OP UIT BLAD ABONNEEREN, ONTVAN GEN DE TOT DIEN DATUM VER SCHIJNENDE NUMMERS FRANCO EN GRATIS. DE DIRECTIE. Hit het Jïademmt Verlenging van het moratorium voor den duur der conferentie. REDE VAN VON PAPEN. Telefoon 1523 (3 lijnen). chemisch reinigen Aflevering enkele dagen. desverlangd binnen ALKMAARSCHE COURANT. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Den Haag, 17 Juni 1932. Alvorens de interpellatie-Kupers inzake de werkloosheid en de maatregelen daartegen in behandeling te nemen, heeft hedenmiddag de Tweede Kamer met 59 tegen 30 stemmen verworpen de motie-Cramer, tot opschorting van den bouw van den derden kruiser. Vóór stemden de soc.-dem., de vrijz.-dem. en de comm. Wijnkoop. Zijn collega De Visser was afwezig. De heer Kupers (s.d.a.p.) begon zijn inter pellatie met een uiteenzetting te geven van de ernstige toeneming der werkloosheid bij alle groepen van werknemers, niet in de laat ste plaats onder de jongeren. Hij kwam ge leidelijk tot 'n toelichting yan een dozijn vra gen, ongeveer hier op neerkomend: lo. Wil de regeering de ingevoerde tariefs verlagingen bij de werkverschaffing weer on- edaan maken? En wil zij elke maatregel op it gebied behandelen in overleg met de con tactcommissie? 2o. Wil de regeering de loonen vaststellen op zoodanige hoogte, dat het een behoorlijk gezinsloon is? Wil zij ook bij een roulee- ringsstelsel de steunregeling verbeteren? 3o. Wil de regeering terugkomen van de verlaging van de steunnormen? 4o. Wil zij verklaren, dat zij niet van plan is die steunnormen verder te verlagen? 5o. Wil de regeering de verdeeling van de werkelijke crisisuitgaven der gemeenten zoo regelen, dat het rijk 5/6, de gemeente 1/6 er van dragen? 6o. Wil de regeering het bedrag van 750.000, dat voor 1932 aan het Nat. Cri siscomité ter beschikking is gesteld, belang rijk verhoogen? 7o. Wil de regeering de werkloozenkassen in de bouwvakken onaer de crisisregeling doen vallen. Hoe staat het met de plannen tot het verleenen van bouwcredieten? 8o. Wil de regeering ten spoedigste bevor deren dat de oprichting van een staatshy- potheekbank voor het bouwbedrijf wordt on derzocht? 8o. Hoe denkt de regeering er over om aan de gemeenten, die te weinig middelen hebben om werken te doen uitvoeren? lOo. Hoe groot is het bedrag der export- crediet-garanties? 11 o. Wil de regeering door credietver- strekking bepaalde ondernemingen te steu nen om opdrachten te aanvaarden? 12o. Is de regeering van oordeel, dat door verkorting van den arbeidstijd voor een grooter aantal arbeiders werkgelegenheid zou worden verkregen? Wil gij met de be trokken patroons en werknemers overleg ple gen, hoe dat zou kunnen worden bereikt, ten einde vervolgens de noodige wettelijke maat regelen te treffen? In een rede van omstreeks anderhalf uur stelde de heer Kupers deze vragen met een breedvoerige toelichting. De minister van binnenlandsche zaken, de heer Ruys de Beerenbrouck, die volgens par lementair gebruik te voren reeds in kennis was gesteld met dit dozijn vragen, erkende de groote beteekenis van het hier aan de orde gestelde kwestie. Ook de regeering gaat het lot der werkloozen zeer ter harte en ze wil gaarne de gevolgen van de werkloosheid le nigen. Zij draagt daarbij echter groote ver- antwoordeijkheid en moet er rekening mede houden, dat zij sieeds meer beperkt wordt in de middelen tot bestrijding van de werkloos heid. Met het oog op de onzekere toekomst moet groote soberheid worden betracht. Spre. ker mag dat niet bemantelen en de regeering moet er aan denken, dat de nood nog vérder zal gaan dan thans het geval is. Wat vraag 1 betreft, wijst spr. op den ont- zettenden achteruitgang van onze scheep vaart. In korten tijd, op het terugloopen van en gemeenten (5/6—1/6), de ander protestee den import, het slinken van onzen uitvoer, de inkrimping van de Rijnvaart, het stilleg gen van de visscherij. ae noodzakelijkheid yan steun aan den landbouw, de ineenzinking van de bedrijfskapitalen enz. Daarbij komt e?n 'n^ernali°nale vertrouwenscrisis den toe stand dubbel moeilijk maken. En veel kans op "betering bestaat er niet. l ^Ertegenover staat, dat voor werkloos- idszorg in de periode JanuariApril ruim zonv n 's "'tgegeven, ten minste voor Ver gegevens zijn ontvangen, num n 'aar''jksche uitgave van meer dan 60 le hoog V0°r W01^'cozen 's dus zeker niet levhv^ n.g uiet geëischt worden. Wederop- grootste soberheid worden betracht, het eco- nomisch-mogelijke mag niet uit het oog wor den verloren. Vragen 1, 3 en 4 beantwoor dend, wijst spr. op de nuttige samenwerking met de contactcommissie en met haar wil zij gaarne te rade gaan omtrent de daarin aan gevoerde punten. Alleen wil hij verklaren, dat hij niet zal aansturen op een verlaging van de steunnormen en desnoods is hij bereid terug te komen op een eensgenomen besluit. Bij de bespreking van vraag 2 zet de mi nister uiteen, dat de middelen ontbreken om aan de te werk gestelden een behoorlijk ge zinsloon toe te kennen. Het rouleerings- systeem is onvermijdelijk wegens de beperkt heid der werkverschaffingsobjecten. Intus- schen is de zaak in onderzoek bij de contact commissie. De interpellant had bij zijn interpellatie gerept van de ongeregeldheden, welke gister bij de betooging zijn voorgevallen. De minis ter maakte nu enkele kritische opmerkingen, die nogal protesten uitlokten, hij beloofde echter een nader onderzoek. Daarop ging hij verder met de beantwoording van den in terpellant. Een algemeene regeling van de verdeeling der crisiskosten tusschen Rijk en gemeenten vraag 6 is practisch niet mogelijk en niet eerlijk. De steun der regee ring aan het crisiscomité wil de minister ver hoogen, als het bedrag van 750.000 niet voldoende mocht blijken. Wat de bouwvak arbeiders en het aan den gang brengen van de bouwnijverheid aangaat, de minister wil medewerken om waar noodig, het bouwvak onder de crisissteun te brengen en de bevro ren bouwcredieten te doen ontdooien. Hij geeft echter den raad de collectieve arbeids overeenkomsten in overeenstemming met den economischen toestand te brengen. De loon- contracten moeten omlaag om het leven om hoog te brengen. De regeering wil echter niet de gemeenten met voorschotten in staat stellen om tot werkverruiming te komen. De regeering heeft belangrijk, met een be drag van 210.000 deel genomen aan de verzekering van exportcredietert. Verder wil de regeering niet gaan om het bedrijfsleven te prikkelen. Zij acht vergrooting van den afzet inderdaad een belangrijke factor, maar een tot 40 uur ingekorte werkweek zou de productiekosten doen stijgen, ten nadeele van den export. In ieder geval weigert spr. een wettelijke regeling. Spr. beloofde ten slotte de rede van den interpellant te zullen nale zen. Mocht hem dan blijken dat hij iets had misverstaan of overgeslagen, dan was hij be reid mogelijk verzuim te herstellen. De heer Kupers repliceerde hierna en ver klaarde zich op verschillende punten onbe vredigd. Vooral de houding der regeering te genover de bouwvakarbeiders keurde spr. af. Ook herhaalde hij zijn betoog ten gunste van een 40-urige werkweek; laat de regee ring daartoe toch medewerken! Hij kwam ten slotte met twee moties voor den dag, een ten gunste van de door hem verdedigde verdee ling der werkloosheidsonkosten tusschen rijk en gemeente (5/6—1/6) de andere protestee ren d tegen de politiek der regeering om de bouwvakken buiten de crisisregeling te hou den. De heer Van der Meys (r.k.) opende hierop de gedachtenwisseling, welke onvermijdelijk steeds aan een interpellatie wordt vastge knoopt. Spr. verklaarde de voorkeur te geven aan een heffing in eens of een verhooging der inkomstenbelasting boven loonverminde- ring ter bestrijding van de werkloosheid. In dit verband klaagde spr. ernstig over de lage loonen bij de werkverschaffing. De heer Slotemaker de Bruine (c.h.) maak te hierna een paar opmerkingen van algemee- nen aard, waarbij hij er den nadruk op leg de, dat de plicht van voorzichtigheid en ver antwoordelijkheid niet enkel op een regeering doch ook op een parlement rust, en hij be toogde omzichtig, dat de heer Kupers zelf de financieele zijde van de interpellatie niet heeft behandeld, wat in de eerste plaats toch noodig is. De regeering heeft de beteekenis dier vraag wel ingezien doch niet voldoende behandeld. Z.i. moest echter de heele inter pellatie daaromheen draaien. De financieele draagkracht van rijk en gemeenten is hierbij maatgevend. Na dezen spreker waren nog vele anderen ingeschreven, doch Dinsdag a.s. zal de zaak- verder worden behandeld. Wij komen er dan nader op terug. en het nog te doen stijgen, mag van ng niet geëischt worden. Wederop tering Van ^enleven, nooJig voor verbe ï(reepnm0ej^oor 'consverlaging worden ver- Werku~n regeering moet voorkomen, dat gen £raafeiï.1."C€.e"nS die verlaging niet te- 2 at- Bi] die uitkeering moet dus de Direct na de opening van de plenaire zit ting van gistermorgen deelde de Britsche minister-president Ramsay MacDonald als voorzitter der Herstelconferentie mede, dat de Engelsche, Fransche, Italiaansche, Japan- sche en Belgische regeeringen waren over eengekomen om het per 1 Juli a.s. afloopende Hoover-moratorium voor onbepaalden tijd te verlengen. Deze verklaring wekte groot opzien en bracht groote beroering onder de aanwezigen. Na de voorlezing van deze verklaring nam de Duitsche rijkskanselier von Papen het woord en begon zijn met spanning tegemoet geziene rede over het standpunt der Duit sche regeering ten aanzien van het herstel- vraagstuk. De R;jkskanselier ging allereerst in op de opmerkingen, die MacDonald Donderdag in zijn openingsrede had gemaakt over de be staande overeenkomsten. Von Papen zeide dat het op deze conferentie niet ging om het herstelvraagstuk van juridisch standpunt te behandelen. Het was daarom niet noodig te constateeren, omdat het door niemand ont kend werd, dat de Haagsche overeenkomst rechtsgeldig onderteekend was. Het komt er thans alleen op aan, de gegeven feiten onaer het oog te zien en de noodzakelijke conse quenties daaruit te trekken. Vervolgens behandelde de Rijkskanselier de ontwikkeling der wereldeconomie sedert 1929, het tijdstip waarop het Youngplan tot stand kwam. Het bloeiende optimisme van toen is veranderd in het pessimisme en de wanhoop van thans. Geen van de toenmalige verwachtingen is vervuld. Door de werk loosheid zijn juist in de sterkst geïndustriali seerde landen sociale spanningen ontstaan, die een steeds grooter gevaar voor de wereld orde en de cultureele overleveringen van eenige duizenden jaren zijn geworden. Een aantal staten heeft zich reeds gedwongen ge zien de buitenlandsche betalingen te staken. Dat is een ernstige waarschuwing om tijdig voorzorgsmaatregelen te nemen, opdat geen groote landen in dezelfde positie komen, waardoor de wereldcrisis voor afzienbare nieuwe moeilijkheden zou komen te staan Het internationale kapitaal- en credietverkeer is afgesneden. E* bez.tters van kapitaal in de kapitalistische landen dachten in de eerste plaats slechts eraan, hoe zijhun credieten op de snelst mogelijke wijz. terug konden trekken, hoewel zij deze credieten bin nen hun eigen volksgemeenschap niet proac tief wisten te gebruiken Hub[^"nogen teer- daardoor in. zoodat het ontbrak ais zouden on- den zij arondslae voor een nieuwen opgaug. Ander- Si.* schuldenaars tenrrevolêe zijds moesten van de stijging van de goudwaarde of door den val der goederenprijzen 40 a 50 meer opbrengen. Dit geldt zoowel voor de parti culieren schulden als voor de staatsschulden Wanneer geen snelle verbetering intreedt moet men er op rekenen, dat een nieuwe rege ling der schuldenverhoudingen onontkoom baar is. Als bewijs, hoe nauw deze ontwikkeling met het systeem der politieke schulden samen hangt, wees Rijkskanselier Von Papen er op, hoe zich juist tusschen de staten die bij het systeem der internationale politieke schulden als crediteuren en schuldenaars betrokken zijn, een verschuiving van de goudverdeeling en de warenuitwisseling heeft voltrokken. Bij de beide crediteurenstaten heeft het goud zich in een onvruchtbare hoeveelheid opgehoopt, terwijl de eenige schuldenaar, Duitschland, bijna geheel van goud verstoken is. zoodat zijn bedrijfsleven in steedc ongunstiger posi tie komt. Bij het ruilverkeer van waren toont zich dit verschijnsel in omgekeerde richting. De Duitsche handelsbalans, die vroeger bijna altijd passief is geweest, is onder den dwang der ontwikkeling actief geworden, terwijl bij de crediteuren zich juist het omgekeerde vol trekt. De huidige wereldcrisis onderscheidt zich op een belangrijk punt van de vroegere crisis periode. Vroeger ontstond een crisis slechts door een wanverhouding tusschen voortbren ging en verbruik. Een periode van enkele jaren was meestal voldoende om de verhou ding weer in evenwicht te brengen. De^hui- dige crisis in het ruilverkeer valt echter sa men met een tweede crisis van ongekende grootte en wel die der herstelbetaling. Haar voornaamste oorzaak schuilt in de inter nationale publieke schulden en in de met elk economisch inzicht in strijd zijnde politieke betalingen. De crisis in de productie kan niet overwonnen worden wanneer de credietcrisis niet overwonnen wordt en deze laatste kan op haar beurt niet worden overwonnen, wanneer haar oorzaken niet- radicaal worden opge heven. Uitvoerig ging de Rijkskanselier vervolgens op de positie van Duitschland in. Het Duit sche bedrijfsleven wordt gedrukt door hooge rentebetalingen en belastingen. Reeds in December van het vorige jaar heeft een speciale commissie van advies de toenmalige belasting als de hoogst mogelijke aangeduid. Niettemin moest men het Duitsche bedrijfs leven toch weer nieuwe belastingen opleggen om het staatsapparaat te kunnen handhaven. De werkloosheid is in Duitschland grooter dan in eenig ander land en bijzonder nood lottig is daarbij, dat een steeds grooter deel van de opgroeiende jeugd geen hoop meer heeft om aan werk en inkomen te komen. Wanhoop en politieke radicaliseering zijn het gevolg. Het Duitsche uitvoeroverschot is steeds minder voldoende om de deviezen voor den rente- en delgingsdienst oer particuliere buitenlandsche schulden op te brengen. Komende tot het herstelprobleem zelf cri- tiseerde Rijkskanselier Von Papen, dat de periode die president Hoe ver indertijd be doeld had om de wereld op adem te laten komen, ongebruikt was verstreken en dat men de dringende adviezen van tal van com missies van deskundigen buiten beschouwing heeft gelaten. De buitenlandsche schuld van Duitschland met haar hocge renten is voor namelijk veroorzaakt door de kapitaalonttrek king, die is ontstaan door de huidige herstel betaling. Indertijd heeft de ingesteld commis sie de bedoeling gehaa, dat van de 18 mil- liard Mark die Duitschland na de stabilisee ring van de mark it. het buitenland aan leeningen had opgenomen, meer dan 10 mii- liard mark door herstelleveranties in natura aan het buitenland terug zou worden be taald. De grootte van het tot nog toe door Duitschland betaalde moet men aanslaan naar de werkelijke waarde en niet naar de waarde, die de betalingen voor de landen die haar ontvingen, hebben gehad. Het aanbod van waren voor milliarden heeft natuurlijk een oneconomisch gebruik in de ontvangende landen tengevolge gehad, zoodat het nut van de ontvangst veel kleiner was dan de grootte van het verlies voor Duitschland. Dit is de heele problematiek van het herstelsysteem Wanneer de waarde der Duitsche herstelie- veranties wordt aangeslagen naar de werke lijke waarde, dan komt men'tot ontzaglijk hooge bedragen. Het is een totaal verkeerde opvatting, dat Duitschland, wanneer het van zijn politieke schuld zou zijn bevrijd, een op permachtig concurrent voor andere landen zou worden. De inflatie met haar gevolgen voor de staatsbegrooting en het particuliere bedrijfsleven heeft het concurrentievermogen der Duitsche industrie niet versterkt doch verzwakt, speciaal door de noodzakelijkheid om nieuwe schulden aan te gaan tegen ab normaal hooge rente. De hoogte van de staatsbegrooting wordt bepaald door de hoo ge uitgaven voor socialen steun en door uit gaven die bij het ineenstorten van particulie re ondernemingen moesten worden overge nomen om de gevaren die uit zoo'n ineen- stortig voor de staatsorde dreigden, te voor komen. De Rijkskanselier besloot zijn rede met de volgende woorden: „De geschiedenis der herstelbetaling blijkt thans een reeks van ex perimenten te zijn, die men in steeds nieuwen vorm doch steeds met even weinig succes op het Duitsche volkslichaam heeft gedaan. Men heeft Duitschland telkenmale een acti vum aan herstelbetalingen opgelegd en tel kenmale heeft men het er op aan laten ko men, of dit maximum vervulbaar zou blijken te zijn. Wij hebben thans de gevolgen van dit proces voor het Duitsche bedrijfsleven en de wereldeconomie duidelijk voor oogen. De ervaringen van de laatste jaren kunnen al dus worden samengevat, dat de herstelbeta lingen gebleken zijn onmogelijk te kunnen voortduren. Deze ervaringen sluiten de mo gelijkheid uit dat men in de hoop op de toe komstige ontwikkeling nieuwe experimenten met de herstelbetalingen kan doen, die toch weer tot dezelfde mislukking als de vorige pogingen gedoemd zijn. Wanneer de wereld economie thans niet definitief van de herstel kwestie bevrijd wordt, die uit is gegaan van in strijd met de economie zijnde politieke schuldenbetalingen, is een verbetering van de situatie van Duitschland en van de wereld niet mogelijk. De herstelbetalingen waren oorspronkelijk bedoeld voor den wederop bouw van de door den oorlog verwoeste ge bieden. Inmiddels is hun werking in het te gendeel verkeerd. Zij bouwen niet op, doch zij vernietigen. Het dringendste gebod van nu is, den blik van het verleden op de toe komst te richten. Het uur om te onderhande len is gekomen. Derhalve hebben wij ln Duitschland nog eens een poging gedaan om de levende, tot opbouw bereid zijnde krachten der natie samen te vatten om het Duitsche volk een levensbasis te verzekeren. De tijd der kleine middelen, van adempauze en uit stel is defintief voorbij. Er moet thans vol ledig werk geleverd worden. Ik zie de groo te historische taak van deze conferentie hierin, dat zij definitief uit de noodlottige cir- culus vitiosus van het verleden breekt om den weg te banen naar een betere samen werking, die ons allen naar een betere toe komst kan voeren". Ter herstelconferentie werd na de rede van Von Papen het woord gevoerd door den Franschen premier Herriot. Hij verklaarde met groote belangstelling de uiteenzettingen van den rijkskanselier gevolgd te hebben en te kunnen constateeren, dat de Fransche de legatie, al heeft zij tot taak de haar toever trouwde belangen te verdedigen, toch niet onverschillig staat tegenover de moeilijkhe den van andere landen. Hij heeft het sche volk zelf te verstaan gegeven, dat hij werkt voor het algemeen welzijn en voor den gemeenschappelijken vrede. Het rapport van Bazel, zoo ging Herriot voort, is de basis en het richtsnoer van den arbeid der conferentie. Wij aanvaarden on voorwaardelijk zijn eerste conclusies, volgens welke de huidige economische crisis in haar omvang alle betrekkelijk korte decre&ies te buiten gaat, waarmede het Young-plan ge rekend heeft. Wij aanvaarden de conclusie, dat de fi nancieele moeilijkheden van Duitschland in aanzienlijke mate de oorzaak zijn van de po litieke crisis, die thans in de wereld heerscht en dat een gemeenschappelijke actie noodig is, die alleen de regeeringen kunnen onder nemen. Noodig is dus, aldus Herriot, het herstel van geheel Europa. Het is een dwaling aan te nemen, dat een radicale schrapping der reparaties zou leiden tot herstel van het even wicht. Daarvoor is noodig verbetering van de veiligheid, een principe, dat Herriot met nadruk naar voren brengt. Er is geen poli tieke vrede zonder een economischen, maar ook geen economische zonder een politieken vrede. Dat moet de leidstar van ons werk zijn. Om deze redenen moet het systeem van de afgesloten economische gebieden veran derd worden, want een vermindering der be perkingen bereikt veel zekerder het beoogde doel dan geweldsmaatregelen. De Britsche minister van financiën, Ne- ville Chamberlain, die vervolgens het woord voerde, noemde het een gunstig voorteeken, dat het op den eersten dag der conferentie den vijf landen mogelijk is geweest een docu ment van de grootste beteekenis te ondertee kenen. Chamberlain wees ten slotte op de nood zaak van snelle besluiten. Het is niet zoo eenvoudig, aldus Chamber lain, de aanspraken op te geven op de groote sommen, waarop Engeland recht heeft, maar het is er van overtuigd, dat alleen door radi cale maatregelen het vertrouwen kan worden hersteld en daarom is het bereid zijn aandeel te dragen aan een algemeene uitwissching der schulden, mits alle andere regeeringen hetzelfde doen. Eindelijk legde de Italiaansche minister van financiën een verklaring af over het standpunt der Italiaansche regeering ten aanzien van het herstelvraagstuk en legde er daarbij den nadruk op, dat door de gister afgelegde verklaring-der-vijf-mogendheden Duitschland voorloopig bevrijd is van al zijn aan de crediteurstaten uit de jaren van den wereldoorlog stammende schulden en hierdoor een dat aanmerkelijke verlich ting der Duitsche lasten intreedt. Evenwel zal eerst de definitieve oplossing van het herstelvraagstuk de onvoorwaardelijk nood zakelijke beslissing brengen. De houding der Italiaansche regeering inzake het herstel vraagstuk is reeds ondubbelzinnig door de verklaringen van premier Mussolini vastge legd. Slechts lar.gs dezen weg kan een defi nitieve en doelmatige oplossing worden ge vonden. Het onmiddellijke economische ver band tusschen alle landen behoeft thans niet nader te worden bewezen en moet thans in volledige overeenstemming worden gebracht met de feiten. O In de gistermiddag gehouden geheime zit ting hebben de vertegenwoordigers van België, Japan, Roemenië, Joego-Slavië en Australië verklaringen afgelegd over het standpunt hunner regeeringen nopens het herstelvraagstuk, welke over het algemeen de bekende opvattingen in de landen afzonder lijk weergeven. Zonder verdere besprekingen werden de onderhandelingen vervolgens verdaagd tot Dinsdag. De zes groote mogendheden zullen Maandag in vertrouwelijke zitting bijeen komen. Tot Dinsdag zullen uitsluitend par ticuliere besprekingen tusschen de ministers plaats hebben. President Hoover heeft op het bericht in zake het Vijfmogendhedenverdrag te Lau sanne, waarbij voorzien wordt in een voor- loopige staking der betalingen, voortvloeien de uit politieke schuldverdragen en de her stelovereenkomsten, den leiders der Europee- sche mogendheden de mededeeling doen toe komen, dat de regeering der Vereenigde Sta ten bereid is ook harerzijds met de Euro- peesche debiteurstaten onderhandelingen aan te vangen inzake verlichting van betaling voor het geval de Eurcpeesche landen onder ling een aannemelijke herstelregeling zouden tot stand brengen. Rijkskanselier von Papen heeft gister voor talrijke vertegenwoordigers der internationale pers een verklaring afgelegd, waarin hij allereerst het persoonlijk contact met de pers toejuichte. De Rijkskanselier wees met na druk op de verklaring van MacDonald in diens openingsredevoering van Donderdag, dat alle mogendheden maLcka-vaatea wil be-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 1