DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Stadsritten f 0.110
N.V. NASSAU6ARA6E
FIAT GARAGE A. DAM S Co.
De herstelconferentie geslaagd
Nassauplein 1. Telef. 257
SxtgeÜiksch Oveaücfit
Ritten naar buiten
zeer billijk tarief.
No. 160
Zaterdag 9 Juli 1932
134e Jaargang
Duitschland zal nog 3 millard R. M. moeten
betalen inplaats van nog gedurende twee
generaties telkens weer enorme bedragen.
Groote tevredenheid overal en grootoptimisme
EEN BELANGRIJKE WEEK.
Rijkskanselier Von Papen.
DAG en NACHT GEOPEND.
Een autotocht met een der
luxe FIAT's, bestuurd door
zeer bekwame chauffeurs,
zal U veel genoegen geven.
Scharloo 2-4.
Snaarmanslaan 3-5.
Tel. 490.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
hauco door het geheele Rijk 2.50.
i^osse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENT1EN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten re bat. Groote letters naar plaatst uimte,
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Lausanne, Vrijdagmiddag 2.15 uur:
MacDonald komt uit de vergaderzaal naar
buiten en vertelt: „Heel goed nieuws! Wij
zijn gereed".
Dit telegram kwam gistermiddag laat bij
ons binnen, zoodat we het slechts in een ge
deelte van onze editie konden opnemen. Het
was echter van zeer groot belang, want het
bleek, dat de conferentie, die telkens weer
dreigde te mislukken, nu plotseling zou sla
gen.
Bizonderheden echter ontbraken gister
avond nog.
Wat er nu precies allemaal gebeurd is gis
teravond, 't is moeilijk te zeggen. De gehee'e
conferentie was eigenlijk een verwarde be
weging, zooals wel blijkt uit het volgende
relaas van de „Haagsche Post" van
deze week, die vertelt, hoe onder de
bezielende leiding van MacDonald de
conferentieleden hard gewerkt hebben,
niet alleen 's morgens, 's middags en
's avonds, maar dikwijls ook in den nacht.
En sommigen beweren, dat het juist die
nachtvergaderingen waren, waarin men het
meest opschoot en waaraan het in de eerste
plaats te danken is dat de verschillen steeds
Kleiner werden, de afstanden telkens gerin
ger, de kans op slagen voortdurend grooter.
Wij weten, dat na verschillend crisisachtige
oogenblikken, o.a. uitgelokt door Duitscn-
land's politike eischen in zake opzettelijke
veranderingen in het Verdrag van Versailles,
betreffende de schuld aan den oorlog en
Duitschland's bewapening, en afgezien van
Grandi's alom, zelfs bij de Duitschers schrik
verspreidende de-spon-er-over-intermezzo
(wellicht nog beter bekend onder den naam
„coupe d' éponge"), het voornamelijk ging
over betrekkelijk geringe Duitsche slot-betalin
gen in een eenigszins vage toekomst na nog
een paar „Hoover-jaren", dus jaren zonder
eenige betaling van Duitsche zijde. Dat zou
den dan ook weer geen gewone herstel-beta
lingen zijn, maar ter beschikbaarstelling van
sommen die zouden gaan in een interna
tionaal potje tot weder-oprichting van Euro
pa. Tenminste als wij het goed hebben begre
pen, want de berichten uit Lausanne waren
zoo tegenstrijdig en buitendien zoo veelvul
dig, dat ze vooral bij 80 gr. F. wel een beetje
door elkaar liepen, of smolten, en dus moei
lijk weer uit elkaar gewerkt konden worden
Duitschland was o.a. aan bod met twee
milliard mark, terwijl Frankrijk eerst zeven
eischte en daarna, onder MacDonald's druk,
tot iets meer dan vier afzakte. Het was een
60ort handjeplak als op de veemarkt. Of, ge
lijk Rijkskanselier Von Papen het uitdrukte,
mastklimmen om een milliardenworst. Ove
rigens waren de Franschen er van overtuigd,
dat die worst per slot van rekening toch
geen milliarden zou bergen, immers minister
Germain-Martin, die evenals Von Papen af
en toe van een grapje houdt gelukkig!
grapjes hebben we tegenwoordig meer dan
ooit noodig! maakte de ietwat galgen-
humorachtige opmerking: „Wij zullen Lau
sanne verlaten met de zakken leeg doch mer
de harten vol, n.1. vol hoop".
Dat Frankrijk zoomaar zijn eisch van 7 tot
ongeveer 4 millioen ging verlagen, was wel
iets bizonders en mocht zeker gewaardeerd
worden, vooral, als men weet, dat de Fran
sche begrooting nog altijd met een tekort van
6 a 7 milliard fjancs te kampen heeft
Onder deze omstandigheden brak de Woens
dag aan als de kritieke-dag. Erop of er on
derluidde het devies.
Het begin was niet schitterend- Het liep
niet meer in de eerste plaats over de geld
kwestie, dat zou wel in orde kunnen komen,
maar over de oorlogsschulden, die Grandi's
spons op den voorgrond had getooverd.
Over die oorlogsschuld, waar de Ver. Sta
ten ook mee te maken hebben, werd een groot
gedeelte van den dag in verschillende onder
onsjes gekibbeld. Verder werd nog veel ge
sproken over een Engelsch voorstel waarmede
de Duitschers accoord zouden gaan, doch de
Franschen niet. althans nóg niet. en dat de
volgende maatregelen voorstelde: Duitsche
slotbetaling 2.6 milliard mark, geen morato
rium. Duitschland geeft de Herstelbank te
Bazel als trustee direct een eerste deel van de
totale som ten bedrage van 1.6 milliard,
welke in 5 pet. obligaties zullen worden uit
gegeven tegen een koers van 90 pet. De
reesteerende één milliard mark wordt uitge
geven tegen 95 pet. en kan eerst dan op de
internationale kapitaalmarkt worden ge
plaatst, wanneer het eerste deel der obligaties
ten bedrage van 1.6 milliard volkomen zai
zijn geplaatst. Mocht binnen een termijn van
10 jaren de volkomen plaatsing van alle obli
gaties tot een bedrag van 2.6 milliard niet
mogelijk zijn, dan zal het resteerende worden
geschrapt.
0
De kritieke Woensdag verstreek, zonder tot
eenig resultaat te hebben geleid. Tot zeer
laat in den avond werd al maar door beraad
slaagd en vergaderd, de laatste vijf kwartier
door MacDonald, Herriot en v. Papen onder
elkaar, maar eens kon men het nog steeds
niet worden, niettegenstaande MacDonald
herhaaldelijk verzekerde dat wanneer de con
ferentie mocht mislukken een catastrophe het
gevolg zou zijn.
De moeilijkheden zaten vooral in politieke
kwesties. Duitschland hield aan die politieke
vraagstukken vast, en Frankrijk (hoewel soe
pel geworden t.a.v. de betalingen) wilde van
politieke eischen van Duitschland niets weten.
't Was moeilijk, maar ziet, Ehiitschland
verhoogde het totaal der slotbetalingen tot
3.200 millioen mark en dat leek Herriot niet
slecht. Er was dus een kleine toenadering te
bespeuren.
De Donderdag brak aan. Weer ellenlange
redevoeringen van min of meer officieus ka
rakter, weer berichten, die hoop gaven en
daarnaast berichten, die een mislukken der
conferentie, voorspelden. Totdat de avond
viel. Toen kwam ae spanning op haar hoogte
punt: Een eetpartij van Fransche en Engel-
sche gedelegeerden bracht een kleine.toenade-
ring, ja bracht zelfs een goede hoop op sla
gen der conferentie. Wel bleef Duitschland
vast houden aan het totaal der betalingen,
maar het scheen niet afkeerig, om de poli
tieke eischen te laten vallen.
Ook deze nacht verdween en maakte plaats
voor een nieuwen dag: den Vrijdag.
We zullen de besprekingen, welke voor 2
uur gistermiddag gehouden zijn, maar laten
rusten en dadelijk beginnen met de gebeurte
nissen van gistermiddag en -avond.
Men begon, toen bleek, dat de confeientie
geslaagd was, in koortsachtigen haast te be
raadslagen over den tekst van het nieuwe
verdrag. Daarmee zou men in den loop van
den avond (nacht) gereed komen.
De financieele regeling is als volgt: Gedu
rende de eerste drie jaren na de ratificatié
van het verdrag bestaat een volledig beta
lingsmoratorium voor Duitschland. De slot
betaling door Duitschland bedraagt nomi
naal 3 milliard M. met het oog op de emissie-
koers der obligatie ad. 90 bedraagt haar
waarde evenwel slechts 2.7 milliard. De slót-
betaling geschiedt in 5 schuldbekentenis
sen ten laste van het Duitsche Rijk, met
daarenboven 14 voor de amortisatie. De
schuldbekentenissen welke eerst na verloop
van het driejarige moratorium zullen mogen
worden uitgegeven, worden bij de Herstel-
bank, welke als trustee optreedt, gedeponeerd.
De definitieve termijn, waarna de niet uitge
geven obliga'ies geannujeerd zullen wordèn,
is thans vastgesteld op 12 jaren. De emissie-
koers van 90 geldt voor alle obligaties.
Een verlaging van den emissiekcers kan
slechts geschieden bij besluit van een 2/3
meerderheid van den Raad van Beheer der
Herstelbank. De obligaties zullen uitsluitend
gebaseerd zijn op het Duitsche crediet, zon
der deelneming van het buitenland.
De beraadslagingen der zes mogendheden
duurde slechts een uur. Intusschen hadden n
de zijvertrekken de juridische experts der af
zonderlijke delegaties de definitieve tekst van
het verdrag opgesteld.
In de ratificatieclausule wordt slechts
voorzien in de ratificatie van het verdrag
door de twaalf conferentiemogendheden.
o
Het verdrag der conferentie van Lausanne
dat juridisch eerst gisteravond gereed kwam,
bestaat uit de volgende gedeelten:
1. De herstelovereenkomst der crediteur-
staten met Duitschland;
2 Overgangsbepalingen voor de regeling
in den tijd tusschen het sluiten der conferen
tie van Lausanne en de ratificatie van het
veldrag
3. De regeling van de Oost-Europeesche
herstelkwestie
4. Oost- en Midden-Europeesche economi
sche kwesties;
5. 'Resolutie van de Economische commissie
der conferentie van Lausanne betreffende de
voorbereiding van de Economische wereld
conferentie.
Bij het verdrag is gevoegd een verklaring
der conferentie van algemeen politiek karak
ter betreffende de verdere samenwerking der
mogendheden. De herstelovereenkomst tus
schen de crediteurmogendheden en Duitsch
land begint met een praeambule en eindigt
met een korte verklaring.
In de officieele zitting der conferentie,
welke op 9 uur gisteravond bijeen kwam, heb
ben alle mogendheden verklaring afgelegd
Daarbij legde von Papen een principieele
verklaring af.
o
De openbare plenaire zitting van de her
stel-conferentie begon eerst om half elf gis
teravond in de groote koepelzaal van hotel
Beau Rivage. De zittingszaal droeg een fees
telijk karakter.
In het midden was een groote vierkante
tafel opgesteld.
MacDonald zat temidden van zijn vier
kabinetsministers.
Naast de Engelsche delegatie hadden de
Duitschers plaats genomen. Aan den ande
ren kant zaten de Fransche gedelegeerden.
De meeste waren in avondtoilet versdienen.
MacDonald opende de plechtige zitting en
wenschte de mogendheden geluk met het na
zoo langen strijd bereikte resultaat. Hij legde
de overeenkomst met Ehiitschland aan alle
mogendheden voor en richtte tot de afzonder
lijke mogendheden de vraag of zij toestemden
in de overeenkomst.
Allereerst verhief zich Rijkskanselier von
Papen.
Spr. ridhtte, voor hij toestemde in aanvaar
ding der overeenkomst, de vraag tot den pre
sident, wanneer de definitieve ratificatie van
de overeenkomst door alle mogendheden tot
stand gebracht kon worden. MacDonald ver
klaarde, dat ingeval de ratificatie niet ge
schiedde binnen afzienbaren tijd, een nieuwe
conferentie noodzakelijk zou zijn.
Hierop verklaarde van Papen, dat hij de
overeenkomst aanvaardde.
MacDonald verklaarde daarop, dat de
Duitsche toestemming een goed voorbeeld
was voor de overige conferentiemogendheden.
Alle overige mogendheden gaven daarop
haar toestemming voor de overeenkomst.
Hiermede was het verdrag betreffende de
definitieve opheffing van het herstelsysteem
door de conferentiemogendheden met alge-
meene stemmen aangenomen.
Minister-president Herriot legde een korte
verklaring af, waarin hij allereerst den nieu
wen geest van Lausanne huldigde, welke zich
in de eerste plaats uitte in de passende ach
ting voor het eigen vaderland. Deze conferen
tie heeft uitgemunt door het feit, dat de ver
schillende regeeringen niet gepoogd hebben
hun eigen wil aan de anderen op te dringen.
Kenmerkend voor het nieuwe verdrag van
Lausanne is de achtig voor de verdragen,
waarop alleen het internationale leven gelijk
ook het particuliere leven berust. Heiriot leg
de er den nadruk op, dat allen vervuld zijn
met diepe sympathie voor het groote leed en
den nood van het Duitsche volk. Thans is het
uur gekomen niet aan het scheidende maar
aan het gemeenschappelijke te denken en een
gemeenschappelijke groote gedachte en een
gemeenschappelijke geestesgesteldheid te
scheppen. Herriot besloot met de woorden:
„Vrede voor alle menschen, die van goeden
wille zijn".
o
Hierop nam de Duitsche Rijkskanselier
von Papen het woord, waarbij hij o.a. het vol
gende uiteenzette:
Het eerste deel dezer conferentie was een
definitieve oplossing te vinden voor het her-
stelvraagstuk. Het verheugt mij te kunnen
vaststellen, dat dit doel bereikt is. Het her-
stelvraagstuk is definitief opgeheven. Deze
conferentie heeft voor Duitschland het einde
der politieke betalingen gebracht. Een essen-
tieele hinderpaal die den politieken en econo-
mischen betrekkingen- tusschen onze landen
in den weg stond, is uit den weg geruimd Ik
oeloof en hoop, dat wij hiermede den sterk-
sten wortel van de economische wereldcrisis
hebben doorgehakt.
Wel is waar is het absoluut noodzakelijk,
dat wij den hier begonnen weg vervolgen.
Twee voorwaarden zijn het, die ik als essen
tieel beschouw:
1. Daadkrachtig en vastbesloten moeten de
economische hindernissen worden opgeruimd,
die uit de crisis zijn geboren en ik hoop, dat
de economische wereldconferentie dit doel zal
verwerkelijken.
2. De politieke ontspanning moet voortgaan
en uitgebouwd worden.
De oplossing, die wij hier gevonden heb
ben, heeft offers geëischt en ik erken gaarne,
dat de crediteuren van Duitschland offers ge
bracht hebben om de definitieve en volledige
opheffing van het herstelprobleem mogelijk te
maken. Ook wij zijn ons er van bewust, dat
wij tot de uiterste grens zijn gegaan, welke
wij nog konden verantwoorden. Ik verklaar
hier zeer openhartig, dat wij slechts met een
zwaar hart er toe hebben kunnen besluiten de
in het verdrag van Lausanne vastgelegde ver
plichtingen op ons te nemen.
Wij hebben gemeend dit te kunnen doen,
omdat het bij de prestaties, die van ons ge-
eischt worden, niet meer gaat cm herstelbeta
lingen, maar om een bijdrage die Duitsch
land opbrengt voor den economischen weder
opbouw van de wereld. Duitschland heeft
den vasten wil het wederopbouw program in
het eigen land op de daadkrachtige wijze aan
te pakken en hoopt daarmede op essentieele
wijze bij te dragen tot het herstel van nor
male economische betrekkingen met andere
landen. Het droeve hoofdstuk der herstelbeta
lingen is geëindigd. Laat ons uit dit pro
bleem, uit de verkeerde besluiten en hun ver
keerde uitwerkingen op de geheele wereld
leeren, dat gewonnen inzicht moet leiden toi
beslist handelen. Derhalve behooren de nog
hangende kwesties tot een spoedige oplossing
te worden gebracht. De economische pacifica
tie der wereld eischt voor alles de politieke
stabiliteit.
Deze is slechts gewaarborgd voor zoover
aan alle volkeren naast gelijke pliditen ook
gelijke rechten worden gegeven. Duitschlands
aanspraken zijn bekend.
Ik besluit met te verzekeren, dat de Duit
sche regeering en het Duitsche volk bereid en
geneigd zijn in samenwerking met alle regee
ringen en volkeren der aarde den economi
schen wederopbouw der wereld aan te pakken.
Ik hoop, dat de conferentie van Lausanne
nieuw uitzicht op een gelukkige toekomst zal
openen.
Gisteravond heeft von Papen vanuit Lau
sanne voor de microfoon tot het Duitsche
volk gesproken en er o.m. het volgende ge
zegd:
't Duitsche Volk heeft 't recht door den ver
antwoordelijken regeeringschef langs den
saelsten weg op de hoogte te worden gesteld
van hét resultaat der onderhandelingen te
Lausanne. In dit historische uur is voorpar-
tijpolitek geen plaats, want hoe grooter het
te behandelen probleem is, hoe vrijer en hoe
hooger het standpunt moet zijn van waaruit
men begint aan de oplossing eener moeilijke
taak. Te Lausanne gaat het om niet meer en
niet minder dan om het lot van het Duitsche
volk. Ik heb gewerkt in het stellige bewust
zijn van een sterken wil der Duitsche een
heid, in het bewustzijn leider te zijn van een
volk dat voor zijn economische en nationale
vrijheid een glorieusen strijd had te voeren.
Is deze strijd geslaagd? U, mijn Duitsche
landslieden, moet dat beoordeelen, indien U
mijn uiteenzettingen zult hebben aangehoord
U moet een oordeel vellen, nadat U zult heb
ben gehoord wat wij wilden en wat wij be
reikt hebben. De Rijkskanselier citeerde hier
na de bizonderheden van de taak, welke hij
moest volbrengen. Het herstel van het ver
trouwen der wereld vereischte de volkomen
opheffing der herstelbetalingen. Daarenbo
ven ging het er ook om een weg te zoeken,
welke het vertrouwen der volkeren ook zal
kunnen doen herleven. Voor her herstel van
een dergelijk vertrouwen in den meest uitge-
breiden zin waren wij bereid een allerlaatste
krachtsinspanning te doen. Te dien einde
hebben wij meer dan drie weken hevig ge
streden. Wij zijn hard en ontoegeeflijk geble
ven, omdat wij den grooten nood in Duitsch
land kenden, omdat wij de angstige hoop
van zoovele werkloozen kenden, omdat wij cle
verantwoordelijkheid voelden voor de 65 mil
lioen menschen en omdat het ons duidelijk
was dat ieder afwijken van ons standpunt
Duitschland en de wereld slechts nog dieper
in het ongeluk zou storten. Zeer moeilijke
crisis moesten worden doorstaan. Dikwijls
scheen een uitweg onmogelijk. De gevolgen
van een mislukking waren evenwel zoo ern
stig en zoo moeilijk te overzien, dat steeds
weer afgebroken draden moesten worden aan
eengeknoopt. In dit verband dankte de Rijks
kanselier het geheele Duitsche volk voor zijn
optreden in deze moeilijke weken. De misluk
king dezer conferentie zou iederen wederop
bloei van Duitschland onmogelijk hebben
gemaakt. Er bestond gevaar voor een verde
ren achteruitgang van het Duitsche econo
mische leven en een verder toenemen der
werkloosheid met al haar ernstige gevolgen,
in het bizonder financieele gevolgen, voor
het Rijk, de landen en de gemeenten.
Een mislukking zou evenwel ook een ver
dere toeneming der verwarring en der sociale
spanningen met zich hebben gebracht. De
niet oplossing van het herstelvraagstuk zou
de afhankelijkheid van het Buitenland heb
ben doen voortbestaan, de mogelijkheid van
sancties hebben opengelaten en ten slotte po-
litieke pacificaties in het bizonder tusschen
Duitschland en Frankrijk onmogelijk hebben
gemaakt. De moeilijkheden op het gebied der
binnen- en buitenlandsche politiek, welke zich
voordeden, zouden Duitschland in den af
grond hebben doen storten.
Het Youngplan is gevallen. De betalingen
van meer dan 33 mililard met annuïteiten
van 2 millard zijn ten einde.
De Rijkskanselier citeerde vervolgens het
resultaat der conferentie, zooals reeds be
kend is uit de officieele mededeeling. De door
de Duitsche regeering verrichte krachtsin
spanning heeft de beteekenis een laatste be
wijs te leveren voor onzen vasten wil voor
den economischen wederopbouw der wereld
al onze krachten te geven voor zoover de hui
dig toestand zulks toelaat. Doch en dit
spreek ik uit in het volle bewustzijn van mijn
groote verantwoordelijkheid als vertegen
woordiger der Duitsche regeering deze
laatste krachtinspanning zou slechts dan be
teekenis en waarde hebben indien de verdere
uitwerking der hier getroffen overeenkom
sten zouden leiden tot een opheldering van
die politieke kwesties" welke d# rechten van
het Duitsche volk thans nog beperken.
Namens Duitschland maak ik er vandaag
tegenover de geheele wereld opnieuw aan
spraak op, dat het Duitsche volk met gelijke
rechten en gelijke plichten in de geheele we
reld moet worden behandeld. Deze kwestie
in het bizonder die der oorlogsschuld en die
der weerbaarheid zijn door de staatslieden
uitvoerig besproken. Al zijn thans nog niet
alle naties bereid onze rechten te erkennen,
zoo zullen deze kwesties welke de Duitsche
eer betreffen thans voor het wereldforum wor
den behandeld. De nieuwe periode welke
thans voor het Duitsche volk aanvangt, de
thans herstelde economische vrijheid en on
afhankelijkheid van de andere landen zullen
het de Duitsche regeering mogelijk maken
thans ook te strijden om de politieke vrijheid.
Onze weg van de thans bereikte economische
liquidatie van den vrede zal en moet tot den
vrede in eere leiden. Daarin gevoelt de Duit
sche regeering zich vandaag een met het ge
heele Duitsche volk.
Indrukken en persstemmen.
Geheel politiek Londen heeft gisteren met
de uiterste spanning de gebeurtenissen te
Lausanne gevolgd. Toen het bericht over de
principieele overeenstemming arriveerde, was
de bevrediging overal zeer groot. In officiee
le kringen gaf men onmiddellijk uiting aan
de meening dat onafhankelijk van de de
tails van het verdrag een buitengewoon groo
te stap vooruit was gedaan en de herstelbe
talingen thans, voor zoover het gebied van
practische politiek aangaat, als dood en af
gedaan kon worden beschouwd. Wat Duitsch
land nog op te brengen heeft, is vergeleken
bij de tot dusverre verplicht geweest zijnde
herstelbetalingen slechts miniem en alle voor
bereidingen zijn gemaakt om Duitschland te
behoeden voor nieuwe economische instortin
gen door herstelbetalingen. Met bizondere
warmte wordt de activiteit van Rijkskanse
lier von Papen en den minister van Buiten
landsche Zaken, von Neurath, erkend. Op
nog geen enkele internationale conferentie
misschien is de zaak van Duitschland aan
den eenen kant met zooveel gematigdheid en
diplomatieke handigheid aan den anderen
kant echter ook met vastheid en onder toepas
sing van alle ter beschikking staande diplo
matieke strijdmiddelen verdedigd.
De Duitsche vertegenwoordigers hebben
een volledig succes bereikt in het belang van
Duitschland en van den wederopbouw der
wereld. Tegelijkertijd wordt echter met er
kenning de gematigde houding van Herriot
genoemd, wiens politiek een essentieele voor
uitgang vormt tegenover vroeger.
In het Lagerhuis deed de minister voor <Je
Dominions, Thomas, kort voor de verdaging
onder luid geroep: Hear, hear, de volgend*
mededeeling:
„Ik ben er van overtuigd dat het Huis ver
heugd zal zijn over de tijding, dat wq tele
fonisch bericht hebben ontvangen van Matf-
