Alkmaarsche Courant.
.YMRIAj?S^2
s:
Fortinbras' toovermacht
Jiadioweuius
/hc^ CL&fijct QSdspsik ?z
Versch gekarnd met 257a
allerfijnste Roomboter
onder Rijkscontrole.
tusschen Blue Band
Hollands beste kwaliteit
en andere soorten bedraagt
slechts enkele centen per pakje.
JieuittetGH
Honderd vier en dertigste Jaargang.
DINSDAG 26 JULI.
Kwalitatief een sterke Nederlandsche ploeg
naar Los Angelos. - Mag ons land op eenige
successen rekenen
1928 1932 j
Ho. 174 t
Woensdag 27 Juli.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend VARA).
g.__ Gramofoonplaten. 10.— VPRO-mor-
„enwijding. 10.15 Voor Arb. in de Continu
bedrijven: VAR A-orkest o.l.v. Harry Wigge-
laar, Groot Volkstooneel o.l.v. Herman Bou-
ber en Ben Groeneveld en Kees Bakker,
voordracht. 12 VARA-septet o.l.v. Is. Eyl
en gramofoonpl. 1.45 Pauze. 2.15 Gramo
foonplaten. 3— Voor de kinderen. 5.—
VARA-septet o.l.v. Is. Eyl en gramofoonpl.
545 Radio-Onthouders-Comité 7.V.R.O.
8.„Vorsten en Volken", historisch hoor
spel door Maurits Dekker, VARA-tooneel
o.l.v. Willem van Cappellen. 9.— VARA-
orkest o.l.v. Harry Wiggelaar, o.a. Fant. „Ri-
goletto", Verdi. 9.30 1,,De wederwaardighe
den van Wakker en Tropenduit". 9.45 Ver
volg VARA-orkest, o.a. Radetzky-Marsch,
Strauss. 10.15 Vaz Dias. 10.30 Vervolg
VARA-orkest o.a. Fant. „Les Pecheurs de
Perles", Bizet. 11.15—12.— Gramofoonpl.
Huizen, 296 M. (Uitsluitend N. C. R. V
gSchriftlezing. 8.159.30 Gramofoonpl.
10.NCR V-Dameskoor. 10.30 Ziekendienst.
11—12.Harmoniumspel M. F. Jurjaanz,
m. m. v. Mej. D. Mijnhout, sopraan. 12.15—
2.Concert. Mevr. R. v. MillStrohecker,
zang. H. Hermann, viool. H. v. d. Horst Jr.,
cello. Mevr. R. A. v. d. Horst—Bleekrode,
piano. 2.30 Chr. Lectuur. 3.Concert door
het „Haagsche Trio", viool, cello en piano.
5.Kinderuur. 6.M. A. Marra: 't Leven
van den Frieschen Boer. 6.45 H. Petermeyer:
Oud-Berlijn. 7.15 Causerie door A. Stapel
kamp. 7.45 Ned. Chr. Persbureau 8.—10
Een avond in een Leger des Heils-Kinder-
huis te Naarden o.l.v. Brigadier Bertha
Smith. 10.Vaz Dias. 10.1011.30 Gra
mofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10.50 Tijdsein en bericlren. 11.05 Lezing.
12.20 Orgelconcer Reg. Foort. 1.05 Gramo
foonplaten. 1 50—2.50 Jack Martin's Hotel
orkest. 3.50 Sted. orkest Bournemouth o.l.v.
Sir Dan Godfrey, m. m. v. May Muklé, cello,
o a. 4de Symphonie in E kl.t., Brahms en
Suite algerienne, St. Saëns. 5.05 Orgelcon
cert N. Milne. 5.35 Kinderuur. 6.20 Ber.
650 Beethoven's Pianomuziek door D.
Moggridge. 7.10 en Lezingen 7.50 Orgel
concert O. H. Peasgood 8.20 Britsche
Theatermuziek. BBC-orkest o.l.v. J. Lewis,
o.a. Ouv. „Richard III", German. 9.20 Be
richten en lezing. 9.55 Radio-Militair-orkest
o.l.v. Ch. Leggett m. m. v. H. Thorpe, tenor
en F. Richardson, bas, o.a. Romantische
Ouverture, Keler Belan uit „De Barbier van
Sevilla", Rossini. 11.2012.20 Dansmuziek
door Roy Fox en zijn Band.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M.
en 7.20 Gramofoonplaten. 9.05
muziek (gramofoonplaten). 9.50
orkest „Castellano"
Kalundborg, 1153 M- 12.20
eert uit Rest. „Wivex". 3.20—5.20 Omroep
orkest o.l.v. W. MeyerRadon. 5.205.50
Gramofoonplaten. 8 209 20 Fransche mu
ziek door Omroeporkest o.l.v. W. Meyer—
Radon, m. m. v. Hilmar Biebe, zang, o.a.
uit de Suite „Ma Mère 1'Oye", Ravel. 9 50
10.15 Deensche liederen door Hilmar
Biehe. (Pianobeg. V. Fischer). 10.30—11.15
Mandoline-muziek door het Alberto Bracony-
Trio. 11.1512.50 Dansmuziek uit het In
dustrie-Restaurant.
8.05, 12.50
Russische
Cubaansch
20 Con-
Langenberg, 473 M. 7.25—8.20 Concert
uit Bad Eynhausen o.l.v. Dadewig. 11.35
12 20 Gramofoonpl. 12.201.35 Concert
uit München. 1.50—2.50 Concert o.l.v.
Eysoldt. 1.50 Gramofoonpl. 5.206.35 Con-
ert uit Mühlacker o.l.v. Von Löben, m. m. v.
tenor. 8.20 Concert uit de Dierentuin te
Münster o.l.v. Kurt Seltmann. 10.40
12.20 Concert door de kapel Vollenbruch.
Rome, 441 M. 9.05 „Het geheime huwe
lijk" in 3 actes van D. Cimaros..'.
Brussel, 508 M. en 338 M. 508 M.:
12 20 Max Alexys' orkest. 5.20 Sonate-con
cert, viool en piano. 5.50 Gramofoonplaten.
6.20 Zang door Mej. Houbas. 8.20 Omroep
orkest o.l.v. J. Kumps m. m. v. Mej. Suz.
Daneau, piano. 9.20 Concert in het Casino
te Knocke o.l.v. K. Candael, m. m. v. solisten.
Na afloop Dansmuzik. 338 M.: 12 20: Zie
508 M. 5.20 Omroep-orkest ol.v J. Kumps
6.20, 6.50 en 8.20 Gramofoonpl. 9.20 Sym-
phonie-concert o.l.v. J. Spaanderman ra. m
v Mevr. Nany Philippart, zang Na afloop
Danshmuziek.
Zeesen, 1635 Al. 8.20 „Dorchlauchtings
Volk und L^nd", hoorspel uit Neustrelitz
8 55 „Die Gondoliere operette. Muziek van
A. Sullivan. Regie: A G. Richter. Muzikale
leiding: E Kahn. 11.— Berichten en hierna
tot 12.20 Blaasmuziek o.l.v Otto Seyfert
Vier jaar geleden. Bijna dagelijks bracht
de trein ons naar Amsterdam, waar wij
steeds weer een tram stormenderhand moes
ten veroveren, om in de buurt van het Olym
pisch Stadion te komen.
Zóó druk was het eiken dag. Heel Amster
dam leefde in een roes, in een Olympischen
roes dan, wel te verstaan. Want, niet waar?
vier jaar geleden was onze hoofdstad getui
ge van de Olympische Spelen, die binnen
haar poorten gehouden werden. Duizenden,
tienduizenden vreemdelingen veroverden ons
land en trokken allemaal naar één groote
pleisterplaats: het Olympisch Stadion, het
trotsche kasteel van Jan Wils.
De Olympische Spelen in Amsterdam wer
den een enorm succes. Maar.... alles liep ook
mee: een nieuw stadion, keurige velden, heer
lijk weer, record-prestaties, ja, wat wil men
nog meer, als men weet, dat de regeling zoo
buitengewoon „af" was, dat de heele wereld
daar paf van stond te kijken.
Er was echter één schaduwzijde: onze
Nederlandsche driekleur verscheen niet zoo
dikwijls aan den middelsten mast, als wij wel
graag gezien zouden hebben. Zeker, onze
zwemsters weerden zich kranig en wonnen
diverse nummers, onze horsemen deden voor
haar niet onder, onze hockeyers vonden 'al
leen in de Britsch-Indiërs te sterke tegen
standers, onze wielrenners en een paar roei
ers zorgden er voor dat Nederland niet ver
geten werd, maar wat de hoofdschotel, de
athletiek, aanging, Nederland telde niet
mee!
Ja tóch! Op een middag heeft een jong
meiske de harten van ons allen gewonnen:
Lien Gisolf
Wij hadden dagenlang ijverig genoteerd,
herhaaldelijk in de houding gestaan, als het
Amerikaansche, Engelsche, rinsche of Duit-
sche volkslied gespeeld werd, wij hadden
heel wat enthousiaste juichkreten gehoorö
van... vreemdelingen, maar de oranjedra
gers hadden ons geen enkel oogenblik
„warm" gemaakt. Ze waren bij voorbaat uit
gesloten en slechts bij uitzondering trof men
hen niet aan in het allerachterste gelid.
Totdat Lien Gisolf kwam. Een slanke,
prettige verschijning, kalm en bescheiden
Ze deed mee aan 't hoogspringen voor da
mes. Och, dat mocht ze op school ook graag
doen en haar resultaten waren best! En nu
verdedigde zij de Nederlandsche kleuren op
de Olympische Spelen: nu moest ze strijden
voor de eer van haar land, onder de oogen
van duizenden landgenooten.
Nog zien wij die momenten voor ons. Als
er een sprong gelukt was, klonk een dave
rende galm door het kasteel en werd de
H.O.L.L.A.N.D.-kreet het luchtruim in ge
slingerd. En 't bleef rumoerig, totdat Lien
haar aanloop zou nemen. Dan werd datzelf
de Stadion muisstil, ontroerend stil. En wij
verfrommelden een deel van onze blocnote,
als zij een pfiar losse, veerende stappen deed
in de richting van de lat.
Totdat ook deze sprong weer gelukt was!
Enfin, lezer, U weet, wat het resultaat
was. Lien werd tweede en hield onze athle
tiek-kleuren hoog als de eenige van onze ver
tegenwoordigers
O
Thans schrijven we 1932. Vier jaren zijn
verloopen en we staan aan den vooravond
van de nieuwe Olympische Spelen, die deze
keer in Los Angelos worden gehouden.
De tijden zijn veranderd in deze vier jaar.
Niet alleen economisch, maar ook in ander
opzicht. Want Nederland begint waarachtig
inderdaad mee te tellen.
Na onze „Amsterdamsche Olympiade"
volgde een periode, waarin onze athletiekers
flink geoefend werden en het duurde niet
lang, of ook Nederland kreeg een klein keur
korps, dat van internationale kwaliteit was.
De stille werkers van de K. N. A. U. zagen
langzamerhand resultaten en waren in staat,
om ons land behoorlijk te laten vertegen
woordigen! Alleen, het ontbrak aan contan
ten. Men had wel zuinig geleefd, maar athle
tiek brengt geen goud in het laadje en dus
moest er naar een middel gezocht worden,
om een reisfonds bijeen te krijgen.
Laten we die pogingen maar voorbij gaan.
Het zij genoeg, dat er geld kwam, dank zij
de medewerking van verschillende sportbon
den, dank zij vooral de medewerking van den
K. N. V. B., die notabene zelf niet eens In
aanmerking kon komen voor een uitzending,
omdat er dit jaar eens niet gevoetbald
wordt
Er kwam dus geld en een heel klein groep
je kon gaan. Toen ontdekte men plotseling
een dames-estafette van groote kracht en
ziet... grijze voetbalsterren trokken hun oude
voetbalschoenen aan en schopten eenige dui
zenden guldens bij elkaar. Particulieren
zorgden voor kleinere bedragen en tenslotte
kon ons land zelfs een behoorlijke vertegen
woordiging naar Los Angelos zenden.
Onze ruiters vertrokken al vroeg, onze zei
lers ook al. En de hoofdgroep ging per „Sta
tendam" naar Amerika en is daar na een vrij
stormachtige en regenachtige reis gearri
veerd. Straks zullen ze 'hun entree maken, ze
zullen onze driekleur diagen bij de Ope
ningsplechtigheid en dandan zullen ze
vechten voor de eer van het kleine landje aan
de Noordzee, waar „alles op klompen loopt
en groote wijde pofbroeken draagt".
Wij schreven'zooeven, dat de tijden veran
derd zijn en dat Nederland mee gaat tellen.
Dat is inderdaad zoo en daarom zouden
we nog een kleinigheid over de prestaties van
onze athleten willen mededeelen.
Allereerst dan hebben we Berger, de Haar
lem-man. Berger is werkelijk een internatio
nale kracht, die in Elropa wellicht één waar
dig tegenstander heeft: den Duitscher Jo-
nath. Beiden hebben eenige keeren tegen el
kaar gevochten en spannende duels geleverd
en de laatste keer was onze landgenoot posi
tief de sterkste. Wanneer de lange reis hem
geen kwaed gedaan heeft, moet hij het tot
de finale kunnen brengen en moet hij ook
daarin een hartig woordje kunnen meespre
ken.
Naast hem noemen wij Wim Peters, den
Zwollenaar. Deze man is in Europa wellicht
de sterkste „hink-stap-springer" en telt dus
zeker mee. Maar hij heeft een lastige knie en
een behoorlijk brokje zenuwen te verwerken.
Als dit alles hem geen parten speelt, dan
Meer succes nog dan de heeren geven wij
onze dames, n 1. mej. Schuurman en mej. Gi
solf. Van laatstgenoemde behoeven wij -wei
nig meer te vertellen na bovenstaande
schets. Slechts dit nog: Lien is wereldkam
pioene, doch schijnt plotseling drie ernstige
concurrenten te hebben gekregen in Ameri
kaansche springsters.
En Tollien Schuurman, het Friezinnetje?
Wel, zij is de meest feiiominale athlete van
ons land. Het eenvoudige kind heeft stor
menderhand geheel bjederland veroverd. Het
kwam, zag en overwon. En werd Neder
landsche kampioene, recordhoudster en we
reldrecordhoudster! Dat zegt voldoende!
Een paar weken voordat de groote reis
begon, deed zich nog een aangename verras
sing voor: een estafetteploeg, geheel onge
oefend en elkaar geheel onbekend, won op
verrassend gemakkelijke wijze van een Duit-
sche ploeg en maakte daarin een zeer goeden
tijd. En nu zou men kunnen zeggen, dat dit
hoofdzakelijk het werk was van Tollien
Schuurman, maar dan vergist men zich. Want
toen deze als vierde de estafettestok kreeg,
hadden de drie anderen al een voorsprong
veroverd! En Tollien liep in een kalm tem
po haar 100 Meter.
M.a.w. deze estafetteploeg, die ook in
Amerika ronddoolt momenteel, was bij haar
eerste samenstelling zeer snel, doch moet na
serieuze training in topvorm zeker nog een
paar seconden sneller zijn!
Dan zijn er onze zwemsters. Maar is het
nog noodig, hier uit te weiden over de pre
staties van zus Braun, Willy den Ouden,
Marietje Vierdag en hoe ze precies heeten?
Ons dunkt, dat de prestaties van voor vier
jaar ook deze keer bereikt kunnen worden.
In hoeverre de schermster mej. De Boer
(na frl. Htlene Mayer wel een van de sterk-
sten in Europa), een goed figuur zal maken,
moet afgewacht worden; van haar tegen-
woordigen vorm weten wij weinig.
Ook de prestaties van de roeiers, de Tri
ton-ploeg RoëllRoelofsen, het vorige jaar
Europeesch kampioen, zijn nog in de nevelen
van het ongewisse gehuld, maar dat zij hun
kans met eer zullen verdedigen, staat vast.
Hetzelfde geldt voor de zeilers Jan en Bob
Maas. die voor eigen rekening zijn gegaan.
Dan zijn er onze wielrenners van Egmond
en Leene Eerstgenoemde is sprintkampioen
van ons land en klopte een paar weken gele
den zeer gedecideerd den crack Moeskops.
En Leene is zeker niet zoo heel veel zwak-
ker! Komaan, onze wielrenners zullen alle
spanning er wel in kunnen houden!
Tenslotte onze ruiters. Op de vorige
Olympische Spelen behaalden onze horse-
men fraaie resultaten. Ze zijn trouwens van
internationale bekendheid en zeer gevreesde
tegenstanders. Meer echter nog dan bij alle
andere wedstrijden hangt het hier af, hoe de
paarden zullen zijn. En meer nog dan bij alle
andere wedstrijden past hier 'n groot vraag-
teeken.
Resu mee rende: een behoorlijke ploeg, di«
kwalitatief zeer sterk is en die de spanning
van ons land1 hoog heeft laten stijgen.
Dat wij niet teleurgesteld mogen worden!
De Nederlandsche deelnemers te
New-York.
Men meldt d d. II Juli uit New-York aaft
de N.R.Grt.:
In blakende gezondheid, in een van opge
wektheid popelende stemming, zijn gisteren,
Zondagmorgen, de Nederlandsche deelne
mers en deelneemsters aan de te Los Ange
los tehouden Olympische Spelen met de Sta
tendam te New-York aangekomen. Een vroo-
lijke groep jonge menschen, die onder de
zorg en leiding van den heer Kellenbach
papa Kellenbach, zooals de chef de mission
vertrouwelijk door een ieder genoemd wordt
het er zoo ver al heel goed af hadden ge
bracht en die blijkbaar de toekomst verre van
donker inzagen. Over de genoten reis niets
dan lof en prijs, het wee" prachtig, de boot
schitterend, de kost uitstekend, New-York
om van om te vallenwat wil je nog
meer?
De Amerikaansche regeering 'had verlof
gegeven alle bagage ongeopend door de
douane te laten gaan. Het was dus niet lang,
nadat de Statendam haar gangplanken uit
gegooid had, dat het heele gezelschap in
twee groote sight-seeingbussen geladen de
tocht van de aankomstplaats in Hoboken
over de Hudson en daarna door New-York
maakte.
Reeds voor de aankomst van de Statendam
had de Nederlandsche gezant, mr. H. J. v.
Royen, zich per draadlooze met den heer
Kellenbach in verbinding gesteld. De gezant
had het geheele gezelschap uitgenoodigd op
de Hollandsche club met hem den koffiemaal
tijd te gebruiken. De gezant was voor deze
gelegenheid van zijn zomerverblijf in New-
port naar het snikheete New-York gekomen.
Hij mocht de voldoening smaken, dat een
ieder ten ^olle genoten heeft van het korte
New-Yorksche verblijf. De lunch had plaats
in het aan het Granercy Park gelegen ge
bouw van de Hollandsche Club. Het was een
geanimeerde maaltijd.
Bij uitstedigheid van den voorzitter, den
heer Delanooy, werd aan tafel het gezel
schap welkom geheeten door den heer v. d.
Burck, waarna de gezant als gastheer in
een geestige rede de Olympische spelers en
speelsters toesprak ze loofde, aanmoedig
de, den ernst hunner verplichtingen onder
het oog bracht en per slot ze nogmaals
loofde!
Toen nam de heer Kellenbach nog het
woord, voornamelijk om uit aller naam den
gezant te danken voor de genoten gastvrij
heid en de hartelijke ontvangst.
Daarna was het tijd om op te stappen. In
auto's reed het gezelschap naar het Pennsyl-
vania Station om de lange reis naar het Wes
ten te ondernemen
B.B.50-C
- -
0 0
nA"'
7-
MM
naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
6)
Zij zat met haar vingers op de tafel te
trommelen, haar jonge voorhoofd was ge
rimpeld. Martin schoof zijn stoel achteruit.
ZZou ik maar niet een beetjes omwan
delen tot ik aan de beurt ben?
Corinna verzocht hem niet zoo onnoozel
te zijn. Hij mocht best hooren wat ze te zeg
en had. Het was ook veel beter dat hij het
oorde; dan zou hij zijn eigen bezwaren
lichter tellen.
Ik ben een volslagen mislukking, riep
ze op uitdagenden toon.
Goed, zei Fortinbras.
Wat ik schilder is geen cent waard.
Goed, zei Fortinbras.
Dat oude gedierte Delafosse zegt, dat
ik nooit zal leeren teekenen en dat ik kleuren
blind ben. Dat is ruw gezegd, maar het is
toch min of meer waar. Dus ik kan m'Jn le
vensonderhoud niet verdienen met schilde
ren. Ik ben nu drie jaren aan den gang en
nog even ver als toen ik kwam. Ik heb nog
twintigp ond over. Als Ze op zijn, dan moet
ik naar mijn lieve, eeuwig glimlachende fa
milie terug. We zijn met z'n tienen. Ik ben
de oudste en de jongste is drie maanden. Ik
zou met ook zoo op mijn gemak voelen,
thuis, na drie jaren in Parijs te zijn ge
weest! Dat laatste keer dat ik thuis was, zei
mijn goede moeder, dat ik onzedelijk was
als ik iets vertelde van dingen van physiolo-
gischen of socialen aard, zooals die in het
leven voorkomen en mijn zusters met staren
de oogen en ademloos van verwachting,
vroegen mij in het geniep om nadere inlich
tingen. Als ik haar vertel, dat ik menschen
ken, die het zonder huwelijksceremonie
doen, denken ze dat ik haar de hel van onge
rechtigheid voor houd. Ze vinden dat heer
lijk en zijn tegelijkertijd bang. Moeder ezgt
dat ik haar jongen en argeloozen geestbe-
derf en vader herdenkt mij in het morgenge
bed. En het is misselijk zooals ze iederen
jongen man, die ze zien, naloopen. Ik ben
bij hen vergeleken een preutsche oude juf
frouw. Heb je ooit gezien dat ik de mannen
naloop?
Je bent een moderne Penthesilia, zei
Fortinbras.
Hoe het ook zij, Wendlebury, mijn
woonplaats zou mij gek maken. Ik zal weg
moeten gaan en mijn eigen weg banen. Va
der kan me geen toelage geven; 't is al mooi
dat hij de slagersrekeningen betaalt. En
buitendien houd ik niet van hulp Ik wil mij
alleen redden. Maar er is niets dat ik ken,
waarmede ik mijn eigen brood verdienen
kan. Ik kon amper een knoop op een borsrok
naaien. De tafels van vermenigvuldiging
zitten er niet meer in, ponden, shillings en
stuivers kan ik niet goed optellen, al ging
het om mijn leven. Ik kan geen ei bakken en
als ik een klein kind zou baden, zou ik het
laten verdrinken. Ik kan niet typen, stenogra
fie ken ik niet. Ik ben vier en twintig jaar
oud en een totale mislukking.
Fortinbras stak een tweede sigaret op en
nam een slokje van zijn frambozenlimonade
En je hebt nog twintig pond op zak?
Ja, zei Corinna. En ik ga niet naar huis
voordat de laatste stuiver op is. Daarom ben
ik in Augustus in Parijs gebleven. Ik heb een
derde klas kaartje naar Londen genomen, dat
zes maanden geldig blijft dus ik kan zoo
naar huis gaan zonder hulp van mijn familie
Die daad van kleinmoedige voorzichtig
heid is een fput in een bij uitnemendheid moe
dige levensopvatting, merkte Fortinbras op.
Als de raven iemand als Elia, die zoo zwaar
tillend en weinig innemend en zoo onvriende
lijk was, hebben gevoed, dan zullen er heusch
wel duiven zijn die willen zorgen voor een
aantrekkelijk, pienter jong meisje zooals jij.
Maar dat is een algemeenheid. Ik wilde even
wel dat je moed zoudt vatten en niet gebukt
bleef gaan onder een voortgezet idee van on
waardigheid en zich, voorzoover buigende,
legde hij vaderlijk zijn hand op de hare.
De manieren van den man waren zoo sym
pathiek, zijn diepe stem klonk overredend, de
lachende oogen waren zoo vol van begrijpen,
er was zooveel wijze teederheid in zijn forsch
gelaat, dat zijn woorden als balsem waren
voor haar opstandigen geest, voordat haar
verstand de beteekenis of 't gebrek aan betee-
kenis er van kon ontleden. Het gespannene in
houding en uitdrukking maakte plaats voor
het echt jongemeisjesachtige.
Zij lachte een beetje zelfbewust en nam een
cigaret uit het zakje, dat Martin haar ver
wonderd en zwijgend aanbood. Zij wierp haai
bekoorlijk hoofdje in den nek en het faizar.-
tenveertje gaf haar iets aardig uitdagefids
Voor het eerst zag Martin dat zij een brutaal
klein neusje had en een permantig kinnetje
boven haar wit halsje. Hij vond het moeilijk
haar zelfbewuste, bekwame persoonlijkheid in
overeenstemming te brengen met haar droeve
bekentenis van volkomen gefaald te hebben.
Die blauwe oogen, wat koud onder het rechte
voorhoofd, hadden succes moeten afdwingen.
Die sterke, nerveuze handen waren juist ge
schikt om groote dingen uit het leven te wrin
gen. Hij kon zijn eerste opvattingen niet zoo
op eens laten varen. Voor den stillen, gedul-
digen zwoeger was Corinna Hastings, aie op
de Parijsche schildersateliers werkte, met
hetzelfde geheimzinnige wees omgeven als de
groote actrices in de schouwburgen of de
directeur van Eton.
Martin maakte ook de opmerking dat .ze in
haar litaney van ellende, met geen woord
repte van den medischen student, die nu
rustte in de armen zijner bespottelijke moeder.
Hij werd wat jaloers van dezen Camille Far-
got, die een spookachtig wezen met slechten
invloed scheen te zijn. Maar zij scheen toch
ook weer niet het meisje te wezen dat zoo ge
voelig was voor den invloed van een doodge
woon jongen man. Fortinbras had haar
Penthesilia genoemd, de konigin der Ama
zonen. Hij begreep er niets van.
Ja, Fortinbras, wat je zegt is wel heel
verkwikkelijk en opwekkend, maar weet je nu
niet iets practisch voor me?
Alles op zijn tijd, mijn lieve kind, her
nam Fortinbras kalm. Ik kan niet op com
mando met een kwakzalversmiddel komen
aanzetten.
Auguste, riep hij tot den bediende, dien
hij in vloeiend Fransch, bedorven door een
Engelsch accent, aansprak. Geef me nog een
glas van dezen troebelen, maar onschadelij
ken drank en vraag aan monsieur en made-
moiselle wat ze hebben willen en laat ons
dan alleen, en als iemand in deze salie a
manger (eetzaal) door wil dringen, zeg dan
dat er een vergadering van vrijmetselaars ia.
Hier heb je een vergoeding voor je ijverige
zorgen.
Met indrukwekkenden zwiet legde hij 15
centimes in de handpalm van Auguste, die be
leefd boog.
Merci m'sieur, zei hij. Et M'sieu, dame?
Vragend zag hij Martin aan, die weer vra
gend Corinna aanzag.
Ik ga van twintig pond goeden sier ma
ken, zeide zij. Geef mij een kummel glacé
(met ijs).
En ik neem hetzelfde, zei Martin. Maar
ik weet niet wat het is.
De bediende verdween. Corinna boog zich
over de tafel heen.
Je bent 30 jaar en je hebt 10 jaar in
Londen gewoond en heb je nooit kummel ge
zien met ijs en strootjes?
Neen, zei Martin eenvoudig. Wat is
kummel?
Verwonderd keek ze hem aan.
Heb je wel eens van Champagne ge*
hoord?
Meer van gehoord dan geproefd.
Deze jonge man, merkte Corinna op,
heeft net zooveel van het leven gezien als een
eekhoorn in een kooi. Dat mag niet beleefd
zijn, Martin, maar je weet dat het waar is.
Kan je dansen?
Neen, zei Martin.
Heb je wel eens een geweer afgescho
ten?
Ik ben lid geweest van de Cambridge
Studentenschietvereeniging.
(Wordt vervolgd).
