Alkmaarsche Courant.
Brieven uit hetiiooge Hoorden.
INTERNATIONAL^
Fortinbras' toovermacht
Jiadiouieuias
Qemewtecadea
m
i
*Horj aüJijoC %5dsps*, 1A
Üxuiiietou
tusschen
1 BLUE BAND en
andere soorten, doch een zeer
groot verschil in kwaliteit.
Versch gekarnd met 25%
allerfijnste Roomboter
onder Rijkscontrole.
Ui
Honderd vier en dertigste Jaargang.
VRIJDAG 29 JULI.
De Vracfitwagenfabrfek
met de grootste ervaring
<0. 177 1932
Zaterdag 30 Juli
Hilversum, 1875 Af. (Uitsluitend VARA),
gGramofoonpl. 9.Amst. Solistenkwin
tet o.l.v. L. Cohen. 10.VPRO-morgenwij-
ding- 1015 Voor Arb. in de Continubedrij
ven Amst. Solistenkwintet o.l.v. L. Cohen,
Groot Volkstooneel o.l.v. Herman Bouber en
Ben Groeneveld, Leo Fuld, refreinzang en
gramofoonplaten. 12.1.45 VARA-septet o
T v. Is- Eyl en gramofoonpl. 2.15 D. van
Staveren: „Met de natuurvrienden naar het
Roode Weenen". 2.30 Gramofoonplaten. 3.
Sportpraatje door Dr. B. Luza. 3.30 Hen-
riette Davids in haar repertoire, en gramo
foonplaten. 4.15 Actueel Allerlei door het
■BI, V. V. 4.30 Gramofoonplaten. 4.45 Uit
de Roode Jeugdbeweging. 5.Gramofoon
platen. 5.30 Orgelspel door John Brookh-
house Mac Garthy en gramofoonpl. 6.30
Kinderuur. 7.30 Gramofoonpl. 7.45 Toe
spraak door A. de Vries. 8.Bonte Avond
ja m. v. VARA-orkest o.l.v. Harry Wigge-
laar, VARA-tooneel o.l.v. W. van Cappellen
en Teun de Klepperman, o.a. „De Moderne
Othello", blijspel van Arkady Awertschenko,
en Fant. „Traviata", Verdi. 10.Vaz Dias.
VARA-varia en voetbalnieuws. 10.30 VARA-
orkest. 11.—12.— Gramofoonplaten.
Huizen, 296 'Af. (Uitsluitend K. R. O.)
g;9.15 Gramofoonpl. 10.Orkestconcert.
11.30 Godsd. halfuurtje. 12.50—1.45 Sextet-
concert. 2 Gramofoonpl. 2.30 Kinderuur.
4— Gramofoonpl. 5.15 Esperanto-nieuws.
5.30 Gramofoonpl. 6.10 Causeri. 6.30 Gra
mofoonplaten. 7.10 Lezing. 7.45 Sport
praatje. 8.—11.— Cabaretprogramma, or
kest en solisten. 11.—12.— Gramofoonpl.
Daventry, 1554 Af. 10.35 Morgenwijding
10.50 Tijdsein en berichten. 11.05 Lezing.
12.20 Sted. Orkest Buxton o.l.v. H. Fellowes.
I.05 Orgelconcert Reg. New. 1.50—2.50
Commodore Grand orkest o.lv. J. Muscant.
3 50 Reginald King's orkestt m. m. v. L.
Hubbard, bariton. 5.05 Orgelconcert Reg.
Foort. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50
Lezingen. 7.05 Liederen van Fred Cowen
door L. Maurice, sopraan. 7.50 Radio-koor
0.1.v. C. Dalmaine. 8.20 Vaudeville-progr.
m m v. het BBC-Theaterorkest o.l.v. S.
Kneaïe Kelley. 9.20 Berichten en lezing.
10 10 BBC-orkest o.l.v. J. Lewis m. m. v. D.
Stanton, sopraan, o.a. Serenade uit „Le roi
d'Ys", Lalo en suite „Jeux d'enfants", Bizet.
II.10 The Tidwortht Tattoo (militaire mu
ziek). 11.28 Ambrose en zijn orkest. 11.55
12.20 Vervolg militaire taptoe.
Pariis ,.Radio-Parisv, 1725 Af. 8.05, 12.20
en 7.30 Gramofoonplaten. 9.05 Radio-revue.
9.50 Tschechische muziek, door Trio o.l.v.
Jenda Maudr.
- Kalundborg, 1153 Af. 12.20—2.20 Con
cert uit rest. „Wive". 3.20—5.20 Omroep
orkest o.l.v. Reesen, m. m. v. Kay Abrahaih-
sen, zang en C. Schneidler—Meyer, piano-
beg.) 5.20—5.50 Gramofoonpl. 8.20—9.10
Oude dansmuziek door het Omroeporkest o.
1. v. Reesen. 9.3511.20 Gevarieerd concert
m m. v. Louis Preils Instrum. Ensemble, het
Heger-Terzet en V. Fischer, pianobeg. 11.20
—12.35 Dansmuziek uit rest. „Ritz".
Langenberg, 473 Af. 7.258.20 Concert
uit Gad SoodenAllendorf. 11.3512.20
Gramofoonplaten. 12.20 Gramofoonplaten
1.502.50 Concert uit Frankfurt. 2.55
3.40 Gramofoonpl. 5.206.20 Het Vincke-
koor uit Castrop-Rauxel o.l.v. Dr. W. Köl-
sche. 8.20 „Dies und das, von jedem was",
vroolijke avond. 11.05—12.20 Concert uit
Frankfurt. 12.20—1.20 Dansmuziek (gra
mofoonplaten).
Rome, 441 Af. 9.05 „Sacra rappresen-
tazione di Abram ed Isaac", van Feo Bel-
cari. Muziek van L. Pizzettti. 10.20—11.15
Gevariëerd concert.
Brussel, 508 Af. en 338 Af. 508 M.:
12.20 Max Alexys' orkest. 5.20 Omroep
orkest o.l.v. J. Kumps. 6.20 Gramofoonpl.
8.30 Sonatenconcert. 8.50 Gramofoonpl.
9.20 Militair concert uit de Kurzaal te
Ostende. Naafloop: Concert uit Antwerpen.
338 M.: 12.20 Omroeporkest o.l.v. J.
Kumps. 5.20 Radio-orkest o.l.v. K. Walpot.
6.20 en 6.50 Gramofoonpl. 8.50 „Der Graf
von Luxemburg",, operette van Franz Lehar,
m m. v. orkest en solisten. 11.Concert uit
Antwerpen.
Zeesen, 1635 Af. 8.20 Uit Heilsberg:
„Tiefland", muzikaal drama. Muziek van E.
d'Albert. Dirigent: Karl Tutein. Regie: H.
Merz. In de pauze: Causerie. 11.10 Ber. en
hierna tot 12.50 Dansmuziek door Waldemar
Hass en zijn kapel.
EEN JOODSCH OMROEP-
STATION.
Te Tel-Aviv in Palestina is een omroepzen-
der opgericht. De uitzendingen zullen ge
schieden in het Hebreeuwsch, Engelsch en
Arabisch. Het voornemen bestaat ook een
kortegolf-zender in gebruik te nemen.
VAN KUNSTENAARS EN
KLADSCHILDERS IN KOPENHAGEN.
In Kopenhagen woont een beeldhouwer,
die gedurende vijf jaren zooveel „Wischy"-
water kan bestellen als hij wil in ruil voor
een kop-in-marmer van de echtgenoote van
den grootsten mineraalwaterfabrikant van
de Koninklijke Deensche hoofdstad. Een zij
ner kunstbroeders bewoont een keurige mo
derne flat a raison van een aquarel per kwar
taal. „Faun" in ruil voor een jaarabonne
ment scheren en knippen, een brons van
Kung Christian te paard voor 200 kilo boter,
een ultra-moderne houtsnee voor een nieuwe
naaimachine en „Fabrieksstad" in olie voor
een tuinhek, dat bovendien nog netjes groen
en wit geschilderd wordt voor een „Maan
boven zee".
Het klinkt wat vreemd dit alles.
Maar 't is ernst, nuchtere zakelijke ernst.
In de hoofdstad van het land der gemoedelijk
heid kan een huiverende kunstenaar zijn
kleermaker opbellen en hem een „Jong Geit
je" in palmhout aanbieden voor een zoo
hoog-noodigen warmen ulster-naar-maat,
kan de naar ware kunst dorstende bierbrou
wer een bekenden, maar dorstigen, schilder
aanklampen en hem zoo en zooveel dozijn
Gammel Carlsberg offreeren voor diens „Ny-
brogade", die op de laatste tentoonstelling in
Charlottenborg veler bewondering had
zonder voor gek te worden aangezien.
Een jaar of zeven geleden opperde de Ko-
penhaagsche schilder Aage Bertelsen in een
kring van vrienden en kunstbroeders, die
over de slechte tijden en de geringe belang
stelling voor kunst zaten te mopperen, het
plan, een vereeniging op te richten, die voor
het ruilen van kunstwerken tegen goederen
of arbeidsprestaties, dus tusschen kunste
naars ter eener en zakenmenschen, winkeliers,
ambachtslieden, boeren enz. ter andercr zij,
zou zorgen. Het plan werd poedig verwezen
lijkt. „Konst for Varer" werd geboren en na
tuurlijk met ontelbare witzen en scetches in
Vracht
wagens J?
Tractor»
Omnibussen
NV. H. ENGIEBERTS AUTOMOBIELHANDEL
OEN HAAGi THERESIASTRAAT 145, TELEFOON 772083
AMSTERDAMi WETERINGSCHANS 130, TELEFOON 34359
MIDDELBURG. KORTE DELFT A83. TELEFOON 624
liedjes en revues, met gelach en afkeuring
ontvangen. Men beschouwde het heele geval
als een vreemd bedenksel van een stel met
hun voeten in de wolken staande artiestelin-
gen, men voorspelde „Konst for Varer" een
kortstondig lijden en een spoedigen dood,
men voorzag onsympathiek gesjacher met
edele kunstproducten.
Maar al zeer spoedig bleek het plan nog
niet zoo gek geweest te zijn. Het eerste jaar
werden schilderijen en sculpturen voor een
waarde van 45.000 kronen door bemiddeling
van de snel populair wordende vereeniging
geruild. De omzet steeg het volgende jaar tot
75.000, bleef dan een paar jaar om en de bij
de 105.000 om in 1930 tot 125.000 kronen,
hetgeen waarschijnlijk een indirect gevolg is
van de crisis, omdat een goed kunstwerk niet
zelden veiliger beleggingsobject blijkt te
zijn dan een bundel effecten.
Aanvankelijk in 't klein en bescheiden be
gonnen met een nogal primitief tentoonstel
lingslocaaltje aan Stormgade, beschikt.
„Konst for Varer" nu over een reeks prach
tige zalen in een paleis-achtig gebouw aan
Ny Vestergade, vlak bij Raadhuspladsen, die
door den staat gratis ter beschikking zijn ge
steld. Want men ziet in Denemarken alge
meen de groote beteeken is en het nut dezer
vereeniging in. De kunstenaars, die immers
vaak moeite genoeg hebben om hun werken
kwijt te raken al heeft hun naam nog
zoo'n goeden en bekenden klank kregen
door „Konst for Varer" beter gelegenheid
hun werken aan den man te brengen en het
staat vast, dat aan den anderen kant door
deze instelling vrij veel goede kunst reeds
onder het groote publiek kwam.
Het idee, kunstwerken te ruilen tegen wa
ren of diensten is geenszins nieuw. Hoe vele
schilders brachten het niet op eigen initiatief
in de practijk als ze eens finaal blut waren
of een oude rekening moesten betalen? Kent
men ook ten onzent niet verscheidene arties
tenkroegen, waar de wanden vol gehangen
zijn met schilderijen, die in betaling genomen
werden voor een serie maaltijden en hebben
de autoriteiten van het aan duizenden toeris
ten welbekende plaatsje Leksand in Midden-
Zweden den schilder Anckercrona niet een
flinke belastingschuld kwijtgescholden in ruil
voor zijn ontwerp voor het mooie rechtge-
bouw?
Maar de wijze waarop men in Kopenhagen
het idee heeft uitgewerkt geeft toch veel be
tere resultaten. Daar heeft b.v. een slager, die
voor honderd kronen vleeschwaren wil leve
ren in ruil voor een schilderij bij „Konst for
Varer" keuze uit vele tientallen doeken en kan
een chirurg of een loodgieter of een bloemist
zich op de lijst laten zetten voor 't geval, dat
eens een kunstenaar zijn diensten noodig
heeft. En het behoeft niet te verwonderen, dat
het Deensche voorbeeld in Stockholm en Pa
rijs, misschien ook elders reeds nagevolgd is.
Ik geloof, dat een dergelijke instelling ook in
ons land voor vele kunstenaars een uitkomst
zou zijn. Wellicht zou een vereeniging als
„Kunst aan het volk" of „Kunst voor allen"
door zich aanvankelijk voor zaalhuur en ad
ministratiekosten garant te stellen ook op dit
terrein nuttig werk kunnen verrichten.
Een indirect gevolg van de Kopenhaag-
sche „Konst for Varer" is, dat de belangstel
ling voor de beeldende kunsten onder het
groote publiek geleidelijk groeit, dat steeds
meer menschen, die zich tot nu toe met
leelijke oleographieën of reproducties van
bekende ^meesters tevreden stelden, origineele
werken m hun bezit willen hebben, al is dat
niet zelden ook uit puur snobisme. Die toe
nemende belangstelling stemt natuurlijk, om
meer dan een reden, verblijdend en recht
vaardigt ten volle den steun, dien de staat
aan „Konst for Varer" verleent. Maar eenige
heeren hebben er snoodelijk misbruik van
gemaakt. Zij waren pal voor het beginsel
„Kunst aan het volk", doch vonden, dat de
kunstschilders eigenlijk veel te veel voor hun
werken vroegen, en besloten daarom, geheel
in overeenstemming met den geest van dezen
tijd, de productiekosten van schilderijen te
verlagen, door die in 't groot te fabriceeren
en een streng doorgevoerde arbeidsverdeeling
toe te passen.
Zij kochten linnen bij honderden vierkante
meters tegelijk, sloegen de verf niet bij tubes
maar bij bussen tegelijk in en huurden een
aantal aankomende schildersknechies. Voor
de schilderijen werden enkele standaardma-
ten vastgesteld en verschillende standaard-
onderwerpen. Voor de bevolking op Jutland
moesten het doeken zijn met duinen of heide,
voor de menschen van Seeland stukken met
beukenbosch of kustgezichten, voor de stede
lingen idyllische landschappen met een boer
derijtje of een kerkje of wat koetjes. De
schilders kennen hun werk. De eene doet
nimmer iets anders dan bliksemsvlug met
mallen en schetsen maken, de tweede zet
altijd een blauwe lucht op, de derde zaait er
wat wolken in, de vierde vult de groene par
tijen op, de vijfde de bruine, de zesde is spe
cialiteit in boomen. de zevende fabriceert met
een paar streken de prachtigste branding en
de achtste weet precies hoe je in twee mii^i-
ten een boerderij moet schilderijen. Zoo gaan
de doeken door tientallen handen, die er alle
maal wat aan prutsen, om tenslotte te belan
den bij een aan lager wal geraakten kunst
schilder, die er zijn niet geheel onbekenden
naam onder zet.
Hoeveel menschen er in de schilderijen-
fabriek werken en hoeveel doeken er per dag
geproduceerd worden is onbekend, maar de
capaciteit moet ontstellend groot zijn. Een
stuk of twintig agenten bewerken al weken
lang het geheele land en keeren telkens met
een leege vrachtauto naar de fabriek terug
om nieuwen voorraad te halen. Te Kopenha
gen is een vertegenwoordiger, die met een
handwagen de huizen langs gaat en niet zel
den tegen de honderd „kunstwerken" per dag
aan den man brengt. Het gaat alles op afbe
taling, een jaar lang, vijftig ore per week,
waarvan de vertegenwoordiger de helft mag
behouden. En aan het beroemde Stroget heeft
men voor ongeveer 30.000 kronen per jaar
een winkel gehuurd, waar de schilderijen
voor den schappelijken iprijs van 9.95 kr.
contant betalen aan de kassa te koop zijn
te koop zijn.
Het zaakje moet op een goeden dag- na
tuurlijk spaak loopen, want als men nog een
tijd lang doorwerkt in het tegenwoordige
tempo, aan zal er spoedig in heel Denemar
ken geen huis meer zijn, waar de agenten
hun schoone verhalen voor schilderijen als
geldbelegging en over „Kunst aan de mas
sa" niet hebben afgedraaid. Intusschen brei
den de fabrikanten hun afzetgebied geleide
lijk uit. Malmö ligt vlak bij Kopenhagen en
heeft al doorloopend bezoek van handelaren
in goedkoope Deensche schilderijen. En van
Malmö zoeken zij koopers verder Zweden
in. Men zegt, dat verschillende series schil
derijen apart voor Zweden zijn gemaakt,
schilderijen met elanden onder oude sparren,
met motieven uit de scheren, met rood-houten
schuren en blauwe berg op den achtergrond
Het is zelfs al zoo erg, dat men te Stockholm
er ernstig over denkt de Deensche autoritei-
ten te verzoeken om spoedig maatregelen te
nemen, omdat men op de veilingen in het No
tarishuis het werk niet af kan vanwege de
vele Deensche kunstwerken, die er de laatste
weken aangeboden worden.
BERTIL J.
TEXEL.
De raad dezer gemeente vergaderde
Woensdagmiddag om vier uur. Afwezig wa
ren de heeren wethouder Keijser en A. Epe.
Ingekomen was o.a. een verzoek van aen
heer Hemelrijk te Oudeschild om betaling
van schoolgeld voor zijn dochter, die de
kweekschool voor onderwijzers te Den Hel
der wenscht te bezoeken. Dit bedraagt 300
per jaar. Dit verzoek werd gesteld in han
den van B. en W. om prae-advies.
De rekeningen van Algemeen Armbestuur,
Alg. Weehuis en Gemeente werden gesteld in
handen eener commissie van onderzoek.
Aan 't verzoek van den heer Parlevliet, om
nu eens in een andere commissie dan vooi
onderzoek van de rekening van 't Alg. Arm
bestuur te mogen zitting nemen, werd geen
gevolg gegeven.
De schoolgeldverordening voor de Zee
vaartschool werd na stemming met 10 van
de 11 stemmen goedgekeurd.
Besloten werd eenige perceelen gemeente
grond nabij de Koog opnieuw te verhuren
tegen 60 van den tot nu toe betaalden
huurprijs, en de overige perceelen publiek te
verhuren.
De raad besloot het contract omtrent de
autobusdiensten Burg—JDe Cocksdorp, over
Oosterend voor één jaar ongewijzigd te ver
lengen.
De voorzitter deelde op een vraag van den
heer Dogger mede, dat de heer Reuvers jaar
lijks 5000 subsidie ontvangt en dat uit de
overlegde exploitatierekening bleek, dat er
nog een gering verlies op de exploitatie werd
geleden.
Tot slot der agenda werd voorgesteld om
B. en W. machtiging te verkenen, met het
polderbestuur van Waal en Burg een over
eenkomst aan te gaan over verbreeding van
den Middelweg in Waalenburg over een
lengte van 2500 meter en dit werk te laten
uitvoeren door de werkloozen. De bijdrage
der gemeente wordt geraamd op 8500, ter
wijl B. en W. tevens machtiging vroegen om
voor dit werk steun van rijk en provincie aan
te vragen.
De s. d. a. .p-raadsleden waren tegen dil
voorstel, waarvan de ingelanden van dezen
polder profiteeren, die thans Belg«i in hun
dienst nemen om de loonen der Texelsche ar
beider te drukken.
De heer Bruin, zou liever meer productief
werk verrichten, waar de geheele gemeen
schap van profiteert, zooals aanleg fietspa:
den enz.
De heer Parlevliet was onaangenaam ver
rast door de mededeeling in 't prae-advies
voor dit punt, dat de belasting voor 't vol
gend jaar verhoogd zal moeten worden om
de ondersteuning aan werkloozen. En daar
de voorzitter geen belofte kon geven, dat het
minstens 15 per week zal bedragen, stem
de de heer Parlevliet evenals de S. D. A. P.-
fractie tegen dit voorstel, dat evenwel met f
stemmen werd aangenomen.
Bij de rondvraag werd de brandweer ter
sprake gebracht, en door verschillende leden
aangedrongen op reorganisatie hiervan, nu
«3a-;
BLUE BAND
ai I
f naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
8)
Ik zou morgen met een Turk trouwen
Als hij me ten huwelijk vroeg, antwoordde
Corinna.
Val me nu niet in de rede, zei Fortin
bras. Je verstoort mijn gedachtengang. Ik
twijfel er niet aan dat je in je tegenwoordi-
gen, wanhopigen toestand, zoudt beloven
een Turk te trouwen, maar je groote klein
moedigheid zou je op het laatste oogenblik
ferug doen krabbelen. Je bent als „de arme
poes in het spreekwoord".
Welke poes? vroeg Corinna.
In Macbeth, een stuk van Shakespeare,
zerste bedrijf, derde tooneel. Je hebt ont
wikkeling noodig Corinna, om boven den
poezenstaat uit te komen. In dit zielenver-
stikkende Parijs heb je je hoofd volgepropt
met allerlei ideëen over dingen en die ideëen
martelen je nu, maar de dingen zelf ben je
nooit in aanraking geweest.
En wat onzen vriend Martin aangaat,
hij heeft nog niet eens het pcezenstadium be
reikt.
De glimlach, die zijn grove trekken ver
helderde en de muzikale klank in zijn vrien
delijke stem, ontnomen het beleedigende aan
die woorden. Met een lach gaf Martin hem
gelijk.
Hij moet ook ontwikkeld worden, ging
Fortinbras voort. Of liever, 't is niet zoo
zeer ontwikkeling, die hij behoeft, als wel
zieleindrukken, waardoor de ontwikkeling
bevorderd wordt. Je eenige talent is fietsen,
als ik het goed begrepen heb. Dat is dus de
kiem waaruit het geluk spruiten moet. Kan
je fietsen, Corinna?
Natuurlijk kan ik dat, maar ik heb er
een hekel aan.
Neen, dat heb je niet, zei Fortinbras er
bot boven op. Je hebt een hekel aan je eigen
opvatting over fietsen. Je moet natuurlijk
beginnen met alle ideëen over fietsen over
boord te gooien en doodgewoon beginnen
met fietsen.
Zoo iets idioots hej) ik nog nooit ge
hoord, beweerde Corinna.
Ongetwijfeld, zei Fortinbras met een
limlach. Je hebt nog niet alles gehoord.
Vees er dankbaar voor. Ik herhaal en ik zet
mijn voorschrift meer uiteen. Jullie moet
beiden op fietsen de wijde wereld intrekken.
De fiets is voor jullie niet het rad van t' Toe
val, maar het rad van het Lot. Rijdt door het
wijde Frankrijk, vult je ziel 'met zonneschijn
en vrijheid en je keel met gezonde dorst op
wekkende stof. Hebt geen zorg over den dag
van morgen en zie naar de toekomst door
gouden avondschemering.
Daar is niets wat ik liever zou doen,
zei Martin, met een blik op Corinna maar
ik kan het niet betalen. Ik moet naar Londen
en zien dat ik een betrekking krijg.
Fortinbras wischte zich het gezicht af met
een veel gebruikten zakdoek.
Waarom hebt u mij vijf francs gege
ven? Voor het plezier om mij te hooren pra
ten of voor de waarde van mijn raad?
Ik moet de zaak practisch opvatten, zei
Martin.
Maar goede hemel, riep Fortinbras, zijn
handen omhoog heffende, wat is er nu ter
wereld practischer, gewoner en onroman
tischer aan fietsen? Je wilt uit je moeras der
Vertwijfeling geraken, is 't niet?
Natuurlijk, zei Martin.
Dan zeg ik: stap op je fiets en rijd uit.
Practisch gesproken tot het punt, waar het
verhevene in het alledaagsche overgaat.
Martin maakte een tegenwerping. Nie
mand zal er mij een cent voor betalen, om
dat ik door Frankrijk vlieg op mijn fiets. Ik
moet leven en dat moet Corinna ook.
Maar mijn beste jonge vriend, zij heeft
twintig pond en jij hebt er veertig, zooals je
mij getoond hebt. Zestig pond met je beiden.
Een fortuin. Jullie tobt allebei om wat er
gebeuren zal als de beek droog loopt. Zet
aat misselijk denkbeeld uit je bol, ga op
avontuur.
In poëtische bewoordingen wijdde hij uit
over de bekoorlijkheid van dat heerlijke va-
gabondeeren. Zijn welgekozen woorden de
den een snaar trillen in Martin's gemoed
wiens bloed sneller begon te stroomen. Zijn
horizont werd wijder en wijder. Hij begon te
beseffen dat het volstrekt zoo'n haast niet
had om een baantje te krijgen. Als hij terug
kwam met twintig pond op zak of met vijf
tien, ja zelfs met tien, dan kon hij het uit
houden tot hij werk had. En misschien zag
dit hemelsche wezen met zijn kalme autori
teit en zijn kale plunje, wel werkelijk in de
toekomst. De verleiding had iets betoove-
rends voor hem. Weer keek hij naar Corinna
die zedig en stil voor zich uit zat te kijken,
haar kin steunend op haar gebalde vuisten,
en 't hart zonk hem in de schoenen, 't Voor
stel was bespottelijk. Hoe kon hij dagen en
nachten met een jong, ongetrouwd vrouwe
lijk wezen op een fietstocht uitgaan?
Voor zich zelf was hij niet bang, al was
hij een poes, zonder verlangen, de wereld in
gezonden om te leeren verlangen, hij bleef
toch altijd een genteleman. Als ze meeging,
zou ze veilig bij hem zijn als een zuster.
Maar ze zou nooit toestemmen. Dat kon ze
niet. Hoe vast ze ook gelooven mocht in zijn
ridderlijkheid, hare maagdelijke zedigheid
zou het verbieden. Haar goede naam zou
weg zijn. Eén mensch had er in Wendlebury
maar een woord van te fluisteren, over dat
vagabondeeren en de scherpe schaar van den
laster zou haar al wonden als ze in Wend
lebury uit den trein stapte. En terwijl deze
gedachten door zijn hoofd gonsden en Corin
na maar steeds stil Fortinbras zat aan te kij
ken, ging deze kalm met praten door.
Ik raad jullie niet aan om als jonge
arims zoo maar naar het onbekende te
leien. Ik stel' voor jullie een doel te geven
e kleine stad Brantome in de Dordogne,
beroemd geworden door een der eigenaardig
ste Fransche schrijvers.
De abt Brantome van „Le vie des Da
mes galantes"? vroeg Corinna. Martin stond
verstomd. Dat boek heb je toch niet gelzen?
Ik ken het van buiten, zei zij plagend,
om Martin te doen schrikken.
Maar inwaarheid had zij dit ontsterfelijk
werk alleen maar eens doorgebladerd en
had het toen terzijde maar eens doorgebla
derd door het oude Fransch en döor een
paar sterk gekruide anecdoten, die ze had
kunnen begrijpen.
In de kleine stad Brantome, ging For
tinbras na een kort oponthoud voort, zullen
jullie een hotel vinden, het Hotel des Grottes,
dat beheerd wordt door een uitstekend,
zwaar gebouwd man, die Bigourdin heet,
die dichter en wijsgeer is en die verrukkelijke
pate de foie gras maakt. Een woordje van
mij en hij brengt jullie zijn laagste tarief in
rekening. Hij heeft een heele lijst tarieven,
een voor automobilisten, een voor handels
reizigers en een voor gewone menschen.
't Zou verrukkelijk zijn, viel Martin hem
in de rede, als het maar mogelijk was.
Maar waarom zou 't niet mogelijk zijn?
vroeg Corinna met kalmen blik opziende.
Jij en ik alleen de welvoeglijk
heid stamelde hij.
Wee schaterde Corinna het uit. Is het dat
waarover je je zorgen maakt? Mijn arme Mar
tin, je bent te dwaas. Waar ben je toch bang
voor. Ik beloof je dat ik mijn maagdelijke in
getogenheid zal bewaren. Op mijn woord
van eer.
't Is alleen maar wat jou betreft. Maar
als jij er geen bezwaar in ziet, zei Martin
beleefd. (Wordt vervolgd).
