AmsUtdamsche J&eucs
QnzeJCotoniën
£aatste A
JhiMicaties
Romeinsche brieven.
ZIJPE.
BERGEN.
HEILOO.
van 17 Aug. 1932
Opgave van Noordhollandsch Landbouwcredief N. V.
Amerikaansche notities
Door den heer C R. uit Schagen is, ter-
Wijl hij een wandeling over het strand te St.
Maartenszee in deze gemeente maakte, op
zeer geringen afstand een haai waargeno
men.
De gevaarlijke visch sprong tot driemaal
toe boven het water, zoodat de heer R die
deze vischsoort goed kent, zich niet kan heb
ben vergist.
Voorwaar een zeldzaamheid in deze streek.
Eén van de jakkerende zandauto's, die
reette eenige weken het dorp onveilig maken,
was hedenmorgen oorzaak, dat een htxe
auto van den heer v. R- uit Alkmaar in het
met houtgewas beplante gedeelte van den
Bergerweg, voorbij den Winderigen Hoek.
tegen een boom moest rijden, om te voor
komen, dat de auto verpletterd zou worden.
De zandauto reed door, doch voorbijgan
gers wisten het nummer van den wagen op
te nemen.
De luxe-auto werd ontwricht en moest met
een kraanwagen worden verwijderd.
Persoonlijke ongelukken hadden niet
olaats. De politie maakte proces verbaal op.
In de Dinsdagavond gehouden verga
dering van den Oranjebond werd besloten
om op 31 Augustus geen optocht met de
schoolkinderen te houden omdat men van
„D.O.V.E.S." als Vereeniging, geen mede
werking kan krijgen. Evenmin krijgt men me
dewerking van de onderwijzers aan de O. L.-
School, tenzij zij, als „Volksonderwijs" de
leiding konden nemen. Daar men ieders over
tuiging eerbiedigt, werd besloten geen verde
re stappen te doen. Besloten werd dat er om
12.30 uur poppenkastvertooning zal zijn *n
vervolgens kinderspelen. Of er avondfeest zal
zijn hangt af van de bijdrage der burgerij.
Aan B. en W. werd gevraagd of men kin
derspelen mag houden op het terrein van het
nieuwe Grondbedrijf.
MEISJE ONTVOERD EN
DOODGESCHOTEN.
Daarna ook zichzelf gedood.
De heer Van Koesveld, chef bij een firma
te Batavia, ontvoerde een 16-jarig meisje, ge
naamd Blonk, iid van een club, even
als hij. Na deze ontvoering heeft hij met een
revolver een moordaanslag op het meisje
-gepleegd, waarna hij de hand aan zich zelf
sloeg. Beiden werden gedood. Het drama
speelde zich Dinsdagmiddag om 12 uur af
bij de Pasang Rahan, afdeeling Karang Awoe,
aan den weg tusschen Pelaboean Ratoe en
Tjisolok. Het meisje had eenige dagen geleden
zonder tcestemming de ouderlijke woning
verlaten, waarvan de toegang aan den dader
was ontzegd. De heer van Koesveld zal te
Soekaboemi worden begraven, terwijl heden
middag te Meester Cornelis de begrafenis
plaats vindt van het jeugdige slachtoffer.
De vrouw en 2 jeugdige kinderen van den
heer v. K. waren kort geleden naar België
vertrokken. Mevr. v. K. speelde kort geleden
mede in den korfbalwedstrijd België—Neder
land.
AARDSTORTING.
Blijkens een door de regeering ontvangen
telegram zijn bij een aardstorting in Ben-
koelen 1 koelie gedood, een zwaar en drie
koelie's licht gewond.
MALARIA.
In het onderdistrict Palang in het Toeban-
sche heeft blijkens een bericht aan het Hbld.
een malaria-explosie plaatsgevonden. Twee
honderd ziektegevallen werden gerappor
teerd.
CORRESPONDENTIE.
KEilandswal, alhier. Wendt U tot de
directie van den Phytopathologischen (plan-
tenziektekundigen) dienst te Wageningen
Men kan U daar alle gewenscljte inlichtingen
geven.
Mededeelingen over Iepenziekte */*jn binnen-
Whtbin onze courant te verwachten.
Red. Alkm. Crt.
Ongecorrigeerd.
DE MOORDZAAK TE PUTBROEK.
De eigenaar van het bcsch nu
toch gedagvaard.
De advocaat-generaal bij het gerechtshof
te Den Bosch heeft, opmerkzaam gemaakt op
het feit, dat jhr. v Aefferden, burgemeester
van Guelle, werkgever van de beide beklaag
den in de moordzaak te Putbroek, zich te
zijnen huize bevond, een onderzoek doen in
stellen naar aanleiding waarvan jhr. v. Aef-
ferden opnieuw is gedagvaard als getuige in
de zaak-Putbroek. De advocaat-generaal had
aanvankelijk naar aanleiding van verkregen
inlichtingen aangenomen, dat jhr. v. Aeffer-
den in een gesticht voor zenuwlijders werd
verpleegd.
(Ontvangen per draadlooze telefoon).
STAATSLEENINGEN.
5 Q/0 Nederl. 1932
4X Nederl. 1917
4 1931
8 ANK-INSTELLINGEN.
Handel Mpij. Cert. r. 1000
Koloniale Bank
Ned. Ind. Haneldsbank
O. Reichsbank
1NDUSTR. OND. BINNENL.
Alg Kunstzijde Unie.
v. Berkels Patent
Caivé Delft Cert,
Kücbenm. Acc.
Nederl. Ford
Philips Gloeil. Gem Bezit
Unilever
1NDUSTR. OND. BU1TENL.
Am. Smelting
Anaconda
Ass. Gas Electr.
Betbleh. Steel
Cities Service
General Aviation
Steel comm
Studebaker
U. S. Leatber
Zweedsche Lucifers
CULTUUR MAATSCH.
H. V. A
Java Cultuur
Ned. Ind. Suiker Unie
Vorstenlanden
Dito actions
MIJNBOUW.
Alg. Explor. Mij..
Boeton
Redjaug Lebong
PETROLEUM.
Dordtscbe Petr.
Kon Petr.
Perlak
Continental Oil
Shell Union
RUBBERS.
Amsterd. Rubber
Deli Bat. Rubber
Hessa Rubber
Serbadjadi
Interc. Rubber
SCHEEPVAARTEN.
Holl. Amerika lijn
Gem. Eig.
Kon. Ned. Stoomboot
Niev. Goudriaan
Scheepvaart Unia
TABAKKEN.
Deli Batavia
Oostkust i
Oude Deli
Senembab
AMER. SPOORWEGEN.
Atcbison Topeka
Southern Railw. Cert.
Union Pacific
Wabash
'Exdividend.
fExclaim.
PROI ONGATIE Vo
Vorige
koers
102
100i%8
9T/16
72t/,
63'/,
60t/,
102
34Vs
H-'/s
5
112
10/7,
lOi'/s
18«/i6
l«9/l6
57s
515/l6
3Via
41 Vio
s
5%
Sl/i
1887s
144
94«/,
487,
31.-
113
1 »/t
19
1387,
158
84»/s
7»/m
6ri%«
23»/4
32
22
2»/8
27,
2
157.
147,
58
137
1674
122
136
Koer, van beden te:
pl.m.
1.30
73
04
62
35
58
112
108J-9
187,
191/,
574
197,
J7s
431/4
574
189
140
94
47
113
13
70
1587,
84
8
>78
60t/,
23
31
59i-i
137
16
122
137
47*/,
117, ll*/4
687, 70
3*/s 3
koers 1 dCI. Heden 1 pCt,
pl.m.
1.45
638/4
35W
106J-7
108-j
1815/i6
19-1
5»/l6
3
168
15SJ-J
7^«
77w-l
5/}-60
pl.m.
2.00
34'/,
106J-7
108M
1815/16
19-i
378
187-8
7-Vi6
60
59}.60
pl.m.
2.15
353-1
106J-J
108
1813A«
1^/18
r"
_58/ie
186J-7
157f-8
J*U
7*Vl6
59|-6.
60'/,
W1SSEI K"I K>iN AMSTERDAM.
NIET OFFICIEEL
t-ondea
Berlijn
Parijs
Brussel (Belga)
Bazel
Weenen p. Scb. 100
Kopeobagen s s
Stockholm t s s s
Oslo 1
New-York s s s
Italil ...is»
Vorige
koers
8.661*
59.12'/,
9.731/3
34.45
48.38'/,
4Ó!40
44.60
43.40
2.481/,
12.72'/,
4R?
Koers op
heden 2 uui
8.62'/,
59.12
9.738/,
34.46
48.39
4610
44.40
43 20
2.488/g
12,72
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis dat in het ge
meenteblad van Alkmaar nr. 1296 is opgeno
men hun besluit van den 16en Augustus j.1.,
waarbij is vastgesteld een
Reglement van orde voor het scheids
gerecht der gemeente Alkmaar.
Dit reglement is heden afgekondigd en ge
durende drie maanden ter gemeente-secretarie
ter lezing gelegd, waar het tevens in afdruk
tegen betaling der kosten verkrijgbaar is.
Alkmaar, 17 Augustus 1932.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WENDELAAR, Burgemeester.
R. VEENDORP, lo.-Secretaris.
DRANKWET.
(Staatsblad 1931, nr. 476).
Ingekomen is een verzoek van J. SCHAR-
ROO, alhier, om een verlof B verlof voor
den verkoop uitsluitend van alcoholvrijen drank
voor gebruik ter plaatse van verkoop in
het perceel Voormeer 35.
Binnen twee weken na dagteekening dezer
kan een ieder schriftelijk bezwaren tegen het
verleenen van dit verlof indienen.
Alkmaar, 16 Augustus 1932.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
WENDELAAR, Burgemeester.
R. VEENDORP, lo.-Secretaris.
BEKENDMAKING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR, brengen ter algemeene
kennis, dat een Commissie uit Ged. Staten
van Noordholland op Maandag 22 Aug e k.
des namiddags te 3 uur een openbare zitting
zal houden ten Stadhuize van Alkmaar in
verband met de door A. J Tappe en K. de
Vries ingediende bezwaren tegen de uitbrei
ding van de Algemeene Begraafplaats alhier.
Alkmaar, 17 Augvrius 1932.
Bt'igemeesttr en Wethouders voornoemd,
WENDELAAR, Burgemeester.
R VEENDORP, lo SecreHris
(Van onzen eigen correspondent).
Hyman Stark, inbreker en morphinehande-
laar, stierf in een politiebureau van Nassau
County, een district op Long Island van de
stad New-York, zooals gebleken is door zware
mishandeling en direct kwamen de voor- en
tegenstanders van lichamelijke en geestelijke
marteling tot het verkrijgen van bekentenissen
door misdadigers in het geweer. Beiden ko
men met sterke argumenten voor den dag
de politie en sommige openbare aanklagers
verdedigen den „derden graad", zooals deze
manier van doen heet en beweren, dat er geen
ander middel bestaat om een moordenaar of
roover de waarheid te ontwringen. Tegenstan
ders noemen het een barbaarschheid, die altijd
de grenzen van het geoorloofde overschrijdt en
beweren dat de politie van andere landen hun
hersens gebruiken in plaats van hun vuisten om
een misdaad tot klaarheid te brengen, terwijl
ze betere resultaten bereiken.
Hyman Stark, die met drie kameraden een
oude dame, moeder van een detective, beroof
de en mishandelde, was niet het slachtoffer van
den derden graad, maar van zuiver politie-sa-
disme en wraaklust, omdat het de moeder van
een collega betrof. Alle bewijsstukken waren
aanwezig een revolver en het gestolene
en in de meeste gevallen houdt men op den
derden graad toe te passen, wanneer de ver
dachte rijp is gemaakt voor den rechter door
een schuldbekentenis. In 't Starkgeval leveren
de lichamen van den verslagene en de drie
overlevenden zulke overtuigende bewijzen van
woeste mishandeling als maar zelden het geval
is; gewoonlijk is de politie voorzichtig genoeg
geen sporen op de lichamen hunner slachtoffers
achter te laten. In welke kunst zij het ver ge
bracht heeft door het hanteeren van rubber
slangen e. d., terwijl een bloedende arrestant
zich óf verzet heeft bij arrestatie óf van de
trappen geslagen is óf met het verkeerde been
uit de arrestantenwagen stapte, drie zeer gang
bare motieven. De uitdrukking „de derde
graad" schijnt af te komen van den derden
meestergraad van de vrijmetselaren en werd
als zoodanig in 1880 toegepast door een paar
detectives, die een verdachten moordenaar tot
bekennen dwongen door dit overblijfsel van de
Inquisitie en dezen naam bleef behouden. Of
schoon dikwijls geheel verkeerd toegepastl
Zelfs het groote omvangrijke Wickersham-rap-
port van het vorige jaar, dat onderzoek had ge
daan naar de schrikbarende uitbreiding der
criminaliteit, verklaarde, dat het een algemeen
gebruik bij de politie van groote steden was,
iets, dat oogenblikkelijk door alle betreffende
hoofdcommissarissen ten sterkste ontkend
werd, maar desalniettemin waar is. Door de
jaren heen hebben vernuftige detectives een
ware techniek verkregen in het aan het praten
krijgen van koppige gevangenen en zwijgzame
getuigen. Wanneer een boef met een lang
zondenregister op het politiebureau wordt bin
nengebracht verwacht en krijgt hij een
ongenadige aframmeling. Dergelijke kerels zijn
niet alleen brutaal in hun vergrijp, maar zij
moeten bestand zijn tegen de verleiding om
van hun makkers te klikken. Hierin nu ligt
juist een voornaam argument van de politie ter
verdediging van den derden graad. Om den
beroepsmisdadiger aan het praten te krijgen
door zachten drang is eenvoudig een onbegon
nen werk, beweert de politie; alles, waar hij
bang voor is, zijn vuisten, hakken, ploerten-
dooders e. d. „Wanneer je die taaie jongens
goed kent, weet je dat het geen zin heeft een
beroep op hun burgerlijk fatsoen te doen. Ze
begrijpen maar één ding: „goed rondgeschopt
te worden aldus een bekend politieman.
„Rondschoppen" is hetzelfde als „vernissen",
„laten zweeten", „masseeren" en soms heet het
euphemistisch „koffie en koek".
Wordt een jeugdig zondaar, die zijn eerste
heldendaad heeft bedreven en zich heel wat
bewust is, binnengebracht, dan wordt hij een
uur of zes, zeven alleen in een kamer gelaten.
Eindelijk krijgt hij honger en dorst en maakt
zijn verlangens bekend aan een detective-
„Hey, krijg ik niets te eten?"
„Zeker wel", antwoordt de man vriend
schappelijk, „wil je koffie en koek?"
De gevangene knikt. „Zeg lui!" roept de
detective, „deze kerel wil zijn koffie en koek!''
En de arrestant krijgt de volle portie in den
vorm van neerbeukende vuisten, maagschop
pen en slagen met de rubberslang.
Dit alles moet heel voorzichtig gebeuren,
want zichtbare builen en schrammen wekken
de nieuwsgierigheid van de rechters op, wan
neer de gevangene voor de groene tafel komt
en dan schiet er niets anders over dan de tra-
ditioneele verklaring: „De verdachte is van
de trappen gevallen, Edelachtbare!" Van
daar dat de eerste regel van den derden
graad is: blijf van zijn gezicht af! Soms ver
toont een slachtoffer merkwaardig weer
standsvermogen en moet hij ettelijke malen
weer bijgebracht worden tijdens de „behande
ling" voordat hij opbiecht. Dit alles is cru en
grof, maar de politie beweert, dat een uurtje
roosteren doeltreffender is dan tien dagen
voor Sherlock Holmes spelen. Het vereen
voudigt de opsporing en terzelfdertijd brengt
het de onderwereld de vreeze des Heeren bij,
zooals een oud-gediende verklaarde.
Maar er bestaat ook een derde graad, die
geraffineerder te werk gaat en wel zonder
handtastelijkheden. Er bestaan hierin zooveel
mogelijkheden, dat zij haast niet op te noe
men zijn. Honger en dorst laten lijden, aan
een stoel binden en wakker houaen, uren
achtereen ondervragen, herhaalde confronta
tie met het lijk, maar de meest populaire is
de volgende: Het voornaamste lid van een
gearresteerde bende wordt apart gehouden en
aan zijn lot overgelaten. Uren gaan voorbij
en niemand bemoeit zich met hem. De kerel
vraagt zich in stijgende onrust af hoe het met
zijn makkers gaat, zullen ze praten, hem de
schuld geven? Eindelijk komt een detective
binnen met een blad papier in zijn hand,
negeert hem e entijdje en zegt dan quasi-on-
verschillig: „Wel vrind, je kameraden hebben
den boel verklapt, je bent er bijDe gevan
gene is door het lange wachten murw gewor
den en houdt het niet langer vol hij wi!
weten hoever zijn vrienden hem de schuld
hebben gegeven en vertelt precies hoe alles
gegaton is. Gewoonlijk hebben zijn makkers
geen woord gezegd en is de „bekentenis" op
het vel papier van den detective niets dan een
getypte dienstorder.
(Wordt vervolgd).
Nu de mémoires van Wera Figner, de be
kende Russische revolutionnaire in het Duitsch
vertaald zijn, kunnen wij deze bizondere
mensch beter leeren kennen dan uit de op
pervlakkige couranten-artikelen, die over haar
gepubliceerd werden, toen het bekend weid,
dat zij een werkzaam aandeel had aan den
bomaanslag die 1 Maart 1831 aan Czaar
Alexander II het leven kostte.
Toen ik naar aanleiding van deze gedenk
schriften met sympathie over een jonge mooie
vrouw uit adellijke huize durfde spreken die,
hoewel omringd door aanbidders zóó van
deernis en liefde voor het lijdende volk ver
vuld was, dat zij het als een heilige plicht
rekende haar eigen leven prijs te geven als zij
dat van haar broeders kon verbeteren, kreeg
ik ten antwoord, dat dooden nooit geoor
loofd is en op deze: „vérité a ia Palisse"
bracht een derde in het midden: tijdens den
oorlog reisde ik in een coupé voor niet-
rookers; een soldaat stapte in en stak een
sigaar op: roo:ken is hier verboden" zei ik
en hij: „ja! dooden is ook verboden en ik moet
alle dagen dooden!"
Toen spraken wij verder over de schat van
liefde, die deze vrouw in het hart droeg; was
niet haar grootste verdriet in de jaren die zij
in voorloopige hechtenis doorbracht, dat de
afstand tusschen de tralies harer kerker en de
gang, waarin haar moeder stond te groot
was dan dat zij de -hand van dat door haar
zoo geliefde wezen aanraken s»t kussen kon?
En welke onnoodige vernederingen en
kwellingen wilde zij niet ondergaan om alle
lijden mede te dragen, dat haar kameraden te
verduren hadden!
En in den geest zag ik nu Wera Figner
weer voor me zooals ik haar in 1912 zag zit
ten tegenover Eleonora Duse, die ze zoo
vurig begeerd had te leeren kennen, een ver
langen, dat zij kenbaar maakte aan den
dokter, die haar in Lausanne behandelde
waar zij heenging na twintig jaar vesting
straf ondergaan te hebben.
De arts, die ook Duse behandel^, trachtte
deze over te halen Wera's wensch'in te wil
ligen. „Maar die vrouw heeft me immers
nooit zien spelen. Waarom stelt ze dan zoo
veel belang in me?" vroeg de tragédienne,
die niet de minste belangstelling voor hel
leven en lijden van de opstandige Russin had.
„Ze heeft zooveel van u gehoord; denk eens
hoe troosteloos en hard haar leven twintig
jaar lang geweest is...." „Nu goed, als u dan
zoo voor haar pleit, zal ik gaan", besloot
Eleonore en we gingen.
De dokter ontving ons en een oojrenki i.
later zaten Duse en Wera ieder op «n-tÜ
midden in de kamer tegenover eikander n
schoof de hare zóó, dat er feitelijk een irwe
barrière was tusschen haar en de R„«
Zij legde de slanke wit gehancfcl,
handen over de leuning keek haar vis
zonder groote welwillendheid aan en V-S
Eh bien Madame, racontez moi Un
votre vie!" Heel beteuterd zat de onvers^.-
ken revolutionnaire, die zoo koel teken
de rechters gestaan had, die haar ter
veroordeelen nu tegenover de actrice h-
slechts in haar verbeelding iets doorWfH
van^de tragedies, die zij in waarheid door!
S,pe,1- ^aS/L1^'i,ij DjSe geweest> bloedie.
werkelijkheid btj de ander.
Wera's blikken gleden bewonderend
de elegante verschijning van haar bezoeks/''
en de sterke grijze oogen bleven rusten
het mooie gezicht, waarin de donkere oo«2
als een paar lampen brandden en DuxW
haalde: „racontez moi un peu medame"
Wera vermande zich en begon iets van haar
leven te vertellen, hoe zij in Zürich haar dok.
tersstudie begon en met de socialistische
ideeën vertrouwd was geworden, waardoor
haar belangstelling voor de onterfdoi
maatschappij levendig werd; hoe deze toe.
nam na haar terugkeer in Rusland, waar zij
besloot op het platteland haar medische hulp
aan de arme bevolking te verleenen. Haar
oudere zuster, beschuldigd van revolution
naire propaganda onder fabrieksarbeiders
gemaakt te hebben, was al naar Siberië ver-
bannendaarom werd zij van den beginne af
scherp gecontroleerd; den boeren werd ver
boden haar om geneeskundigen raad te vra.
gen; dat prikkelde haar tot verzet en voerde
haar tot de groote politieke partij, die zich
voorstelde door geweld een einde te kunnen
maken aan een régime, dat half Rusland liet
verhongeren en jaarlijks duizenden zich als
misdadigers in Siberië liet dood werken.
De revolutionnaire vereeniging, waarvan
ik lid was", zeide Wera, „wilde mij buiten de
actie houden, en alleen voor intellectueelen
arbeid gebruiken. Dat stuitte mij. Wanneer
ons werk, dat geen ander doel had dan ons
volk uit zijn slavernij te bevrijden, gevaren
met zich bracht, wilde ik die deelen; niet met
het woord iets prediken en zelf in veiligheid
blijven. Het gerechtshof, dat mij veroordeel
de, beschuldigde mij van „hloeddorst"! ter-
wijl alleen de liefde voor mijn volk mij dreef
te getuigen en mijn wensch te vallen of te
staan met de kameraden, die hun leven waag-
den, mij tot het actief optreden voerden
Het liefst zou ik nu naar Rusland terrug.
gaan en weer de revolutie prediken, vervolgde
Wera, maar dat mag ik niet. Ik ben nu be
zig mijn-memoires te schrijven".
Duse, die onbewogen tegenover deze vogel
van zoo ander pluimmage was blijven zitten,
begreep dat zij eindelijk iets zeggen moest en
huichelde nu aanstonds een groote belang
stelling voor die gedenkschriften; Figner,
naief en verheugd, zei dat zij haar direct het
manuscript zou sturen nog voor het gedrukt
was!
Wij zaten als toeschouwers tegen de muur
van de kamer en zagen en hoorden deze
vrouwen, die beide zooveel van zich hadden
doen spreken en bewondering gewekt had
den door hun talent of karakter, maar hoe
verschillend waren zij in ras en aanleg!
Het diepgaande verschil tusschen het
Russische en Italiaansche temperament had
den we ooit beter belichaamd kunnen zien
dan in deze twee figuren, in deze gezichten
vooral.
Duse personifieerde voor ons de zoet harmo-
nieuse muziek van het Zuiden en dat volk met
zijn hartstochtelijke opwellingen zoo gevoelig,
zonder overmaat van gevoel, zoo hyper-indivi
dueel meegesleept door een élan, dal spoedig
daarna vergeten is; terwijl die andere de type
is van een mensch, die zichzelf vergeet en laat
dooden voor een groote zaak en een groote
liefde.
Die twee begrepen niets van eikaars zielele-
ven; Wera Figner voelde zich aangetrokken
door de oneindige charme van de groote acfrice
en deze kon een gevoel van afkeer voor de
vrouw, die als vorstenmoordenares terecht
stond, moeilijk verbergen. Zij had zich kunnen
vereenzelvigen met de heldinnen van Dumas,
Ibsen en d Annunzio, maar een vrouw die niet
uit liefde voor een man, maar voor een idéé
voor een volk sterven wilde, scheen haar ab
surd en antipathiek... „Uw mémoires zullen
mij levendig interesseeren", had zij tegen Wera
gezegd en deze keek haar met kinderlijk be
wonderende blikken na toen het rijtuig weg
reed. „Nu heeft u nog vergeten haar uw adres
te geven zei ik. „O neen, die gedenkschrif
ten verlang ik niet dat ze me toestuurt. „Je
vous assure, cette femme ne m'interesse pas du
tout",
ETHA FLES.
vangt?- ^aaronf1^71' typistes ont-
SÏÏn.' er zoo op ge/rteld, ouwe
"cht\ haar moeten hebben?"
ZraKenman„Omdat dat de kleur van het haar van
m'n vrouw is, zie je»",
