5i£mnieuws
Raadselhoekie
X
X
X
XXXXXXXXX
i X
X
X
X
GEEN WONDER, DAT JANTJE MET
ZIJN GEDACHTEN NIET BIJ DE
LES KON BLIJVEN.
MAAG- EN DARMKWALEN, tegen
zin eten, tragen stoelgang, opge-
zlD „nheid maagbranden, oprispen,
tlftfluwaheden, pijn in 't voorhoofd,
tot braken, bewerken 1—2 glazen
- idijk „Franz-Josef'-bitterwater
nponeiige reiniging van het spijsver
teringskanaal^
^Teeïük bij een ongeluk is, dat Engeland,
de laatste drie jaren vóór de crisis genrió-
da. f)(v) wagons vroege aardappelen van oris
iSrnk sedertdien steeds méér is gaan betrek-
„,'n ons land:
f aardapp. n. Eng. in 1927 540 wagons
r iardapp- Eng- in 1928 820 wagons
r fl'irdapp. n. Eng. in 1929 510 wagons
aardapp. n. Eng in 1930 1220 wagons
aardapp. n. Eng. in 1931 1860 wagons
aardapp. n. Eng. in 1932 2520 wagons
De prijs per wagon bedroeg thans echter
ciechts 330 gulden (in de drie jaren
daarvóór 420, 500en 710!).
ne sterk gestegen export naar Engeland
iiftft e^ter niet kunnen verhinderen (óók
r^oogsi 's dit en vorig )aar in spel!), dat
rotale Juli-export van vroege aardappelen.
L jn 1929 en 1930 nog plm. 5500 wagons
SSfoeg, in i9^l daalde tot 2100 en in de af-
ijoopen maand Juli 3100 wagons bedroeg
Hoe de prijs van drie en een kwart cent per
K'0 zou zijn geweest, indien er geen aard
appelziekte was geweest, laat zich raden.
Met onzen overigen tuinbouw-uitvoer liet
Engeland het echter leelijk zitten. Daar heb
ben de beruchte invoerrechten voor gezorgd:
De hoeveelheid groenten en fruit, die we in
luli naar Engeland zonden, bedroeg 1734
inillioen K.G. tegen 26 millioen K.G. in Juli
van het vorige jaar, een achteruitgang dus
met 834 millioen K.G. of precies een derde
deel' En de waarde daarvan (dus wederom
zonder aardappelen), daalde van 5.2 tot 2.9
inillioen gulden, dus tot weinig meer dan de
helft!
Terloops zij er nog even op gewezen, dat
ondanks het feit, dat de aardappelexport naar
Engeland van 1834 op 25 millioen K G
sprong, de waarde niettemin daalde en wel
van 1 4 op 0.8 millioen gulden.
Zeer slecht was thans b.v. de tomaten-uit
voer naar Engeland, n.1. 850.000 gulden, te
gen drie en een kwart millioen guldep vorig
jaar. Weliswaar was Juli 1931 een record-
maand naar hoeveelheid (13 millioen K.G.
tegen 5, 6, 8 en 9 in de jaren daarvoor),
maar thans werd de daling tot 5 millioen
K.G. begeleid door een prijsdaling van 24 34
op 1434 cent per kilo! (in normale tijden een
kwartje tot dertig cents). Vermelding ver
dient nog, dat thans in Juli evenveel tomaten
naar Engeland gingen als in Juli 1926 en
1927, doch toen werd daarvoor resp. 2 en
134 millioen gulden ontvangen en thans nog
slechts 850.000!
MaDCHEN ZUM HEIRATEN.
In het Victoria-Theater.
Was het Renate Müller, die gisteravond het
Victoriatheater zoo vol deed stroomen of was
tet de alleraardigste film waarin zij de
loef drol vervult?
Het doet er niet toe want het was in beide
gevallen de bekende figuur uit de Privé-secre-
taresse, die de filmliefhebbers weer een ge-
nctvollen avond bezorgd heeft. Felix Bres-
sart ontbreekt ditmaal op het programma,
maar Hermann Thimig heeft de vrouw zijner
croomen uit de vorige film niet in den steek
gelaten en zij en hij vormen opnieuw een
paar, dat tr zijn mag.
Het is merkwaardig boe oeze jonge vrouw
door haar innemenden glimlach, door de gra-
cie van naai bewegingen en niet he? minst
door haar schoonheid en kordaatheid het pu
bliek dadelijk voor zich weet te winnen
Als toonmixer in een fabriek van gramo-
foonplaten komt zij in deze film dagelijks in
aanraking met den reclamechef Robert Goll
(Herman Thimig) en zij is nog altijd dezelf
de resolute vrouw, die recht op haar doel af
gaat. Zij verbergt het den reclamechef niet,
dat zij hem graag ziet en het gelukt haar een
afspraak met hem te maken waarbij hij haar
meeneemt naar een operatheater. Daar ont
moeten beiden hun gemeenschappeliiken chef,
die in gezelschap is van een bijzonder rijk,
maar niet erg aantrekkelijk meisje, de doch
ter van een groot-industrieel. Deze is dadelijk
van Robert gecharmeerd en legt het er op toe
kennismaking voort te zetten. Dat alles
oet Gerda Arnhold (Renate Müller), het
wonmixertje, en zij biecht haar geheim aan
directeur der gramofoonplatenfabriek, die
jjelooft haar te zullen helpen. Gerda gaat
veertien dagen met vacantie en verhuurt
pon als huishoudster in het verwaarloosde
«uishouden van de drie gebroeders Goll. Zij
wfist zich zoogenaamd in de deur en pre
steert zich bij de twee broers van Robert,
aarvan de een kunstschilder is en de andere
P school juist is blijven zitten. Als Robert in
tel k e ^"'sbouding terugkeert weet hij niet
hem overkomen is, want alles is opge
ld en het geheele huis heeft een ander
Peet gekregen. Zijn broers leggen hem uit,
nu een pracht van een huishoudster
Rnh en is vermakelijk het gezicht van
aan-te zien a's tot de ontdekking komt
dan!*16 hij dezen ommekeer eigenlijk heeft te
W verraadt haar niet aan zijn
5lu:?® °Jaar besluit haar te negeeren, een be
dt» v ^em bijzonder moeilijk valt omdat
maaH- jappe huishoudster inderdaad een
ste L ter tafel brengt, die zelfs de koppig-
avonH j niet kai! versmaden. En als 's
lic, °s de drie broers in hun kamer te bed
hun alle drie nog wat blijven lezen,gaar.
vlak b uC u'* naar bet meisje, dat daar
ten ver^ 'er rus'c Se8aan 's en om beur-
naf'nnen Z'1 een boodschap om nog maar
ken Hei'. WOorden met haar te kunnen spre
ke! pPU,aas' den volgenden morgen is de vo-
b*t hu» n' maar Robert ontdekt haar in
handig. jlu v,an den heer Bernstein, een aller-
'mnrpa enmannetje, die er een huwe-
de opnH-?p naboudt. Gerda wil trouwen
dig heeft 'aten die Herr Bernstein voorra-
de klantrn 0rt^en door een sprekende film aan
^te m,,. ve't°ond. Gerda besluit nader ken-
%«z ®et een varkensfokker uit Lobo
ion-»„ SzakaH) en gaat met hem naar
der h i Cst waar beiden in het brand-
- e'anfistelling staan. Robert is ge-
inviteerd bij de millionnairsdochter, maar
zijn broer, die alle gebeurtenissen doorzien
heeft, schrijft zoogenaamd uit haar naam een
briefje waarbij de theevisite afgelast wordt en
weet Robert mee- te troonen naar het jon-
gensfeest waar deze opnieuw zoo sterk onder
den indruk komt van Gerda, dat hij haar ont
voert op het moment, dat de jongens de Ford
van den varkensfokker (type 1890) uit elkaar
gehaald hebben en dezen dus het vertrek on
mogelijk hebben gemaakt. Bernstein zou niet
de nandige zakenman zijn als hij niet dade
lijk een reservebruid voor den ontgoochelden
fokker bij de hf£<J. had en het slot is dan ook,
dat allen tevreden zijn behalve Bernstein zelf,
die door het mislukken van Roberts huwelijk
met de millionnairsdochter een belangrijke
provisie van de bruidschat verloren ziet gaar.
Bernstein's huwelijksbureau huwelijken
worden bij Bernstein gesloten speelt in de
ze film een groote rol en zoowel de filmopna
men der candidaten als de handige directeur
en zijn ezelachtige bediende doen de toeschou
wers meermalen schateren van het lachen
Een film waarin Renate Müller de hoofdrol
vervult is altijd bijzonder verzorgd, brengt al
leraardigste tooneeltjes en is van hoog ko
misch gehalte. Dit is een film, die niet alleen
gisteravond voor een uitverkocht huis ge
draaid is, maar die de geheele kermisweek ze
ker een groot en dankbaar publiek zal blijven
trekken.
Vooraf gaan dimaal een screensong, een
uitgebreide collectie opnamen van actueeie
gebeurtenissen in binnen- en buitenland en
een dolgezellige twee-acter waarin Stan Lau-
rl en zijn onafschidelijke partner Olivier
Hardey de hoofdrollen vervullen.
BIOSCOOP THEATER HARMONIE.
Een schitterend programma.
Lilian Harvey op haar*best.
Voor de eerste maal is de Harmonie gedu
rende de geheele kermisweek bioscooptheater.
En nu wij het eerste programma voor deze
week hebben gezien, gelooven wij niet, dat er
veel plaatsen onbezet zullen blijven op d(
kermisavonden. Want de directie heeft vooi
een programma gezorgd, dat in alle opzich
ten de grootste voldoening zal geven. Hel
brengt groote afwisseling: sport, cabareH
mooie journaals, operette, zang, dans, vroo-
lijkheid en meer kan men toch niet verlangen.
Het hoofdnummer: „Zwei Herzen und ein
Schlag" is een nieuwe triomf voor Lilian
Harvey. Deze leuke operettefilm is zoo vol
verscheidenheid, geeft zulke aardige tafreelen
en bi engt zulke leuke liedjes, dat men wordt
meegesleept en plotseling merkt, dat het einde
gekomen is.
Victor is de geliefde ober van een Rivièra-
Hotel. Op zekeren dag arriveert daar de Pa-
rijsche ster Ria Bella en tot zijn groote ver
wondering herkent Victor in haar zijn vrouw
die hem een jaar geleden verlaten heeft
wegens kleine oneenigheid, en ondvr protectie
van een overdreven hertog, weldra zal debu-
teeren in een nieuw werk. Zij wil zich laten
scheiden, maar Victor is daarvoor niet te
vinden. Hij houdt nog te veel van haar en
zooals als gauw blijkt, ook zij van hem. 't Z
twee harten, die bij elkaar hooren. Maar er
moeten moeilijkheden overwonnen worden.
Nu die zijn er genoeg en als ten slotte het
groote fiasco komt bij de première en Ria in
haar nummer van de vlotte Lize hulpeloos op
het tooneel staat, komt Victor en voert alles
tot een blij einde.
Lian Harvey speelt en danst en zingt in
een meesleepend tempo. Als de Schlagers uit
deze film (Das macht Baby en) nog niet popu
lair zijn, dan zal zij wel zorgen, dat ze het
worden. Ze heeft in deze film een nieuwen
partner, n.1. Albach Retty en deze leuke
jeune-premier vervult de rol van Victor uit
stekend. Een prettige verschijning. Otto Wal
burg als de hertog, is weer kostelijk op dreef,
evenals Rose Valetti en de vertolkers van
diverse kleinere rollen.
Het programma wordt geopend met een
prachtig zwemnummer van eerste Ameri-
kaansche krachten. Bijzondere vermelding
verdient het Ufa-Cabaretnummer met een
zangeres, Trude Berliner en Siegfried Arno
in een paar komische dansscènes en ten
slotte het optreden van den beroemden band
van Barnabas Gesczy. Inderdaad iets bijzon
ders.
Wie zich een avond uitstekend wil amusee
ren, kan er van overtuigd zijn, dat het Har
monie-programma de grootste voldoening zal
geven.
CINEMA EN THEATER.
Lilian Harvey en Willy Forst in de Ufa-
toonlilm „Ein btoncer Traum", openen het
Weekblad no 448. Zij worden gevolgd
door Maria Bard Hein Parrish, die met Jac-
kie Cooper de hoofdrol verto.Kt in een nieuwe
M.O.M.film. Mevr Grete HeilTheimer,
en Arthur Heil; cc sport en de mode; de
films: „Een mensch zonder naam „Geen
geld toch liefde", „Het Cubaansche iief-
dslied", werk van den kunstschilder W. Wil-
lemse, zich noemende Remsly; Charles van
Bine, den directeur van het Ufa-filiaal in Ne
derland met den zilverena Ufabeker hem uit
gereikt; Clice Brook; Harold van Peski, de
Hollander, die in Duitschland veel succes
heeft met de door hem aldaar vervaardigde
films enzen een reeks lectuur, 'n Zeer onder
houdend nummer, deze aflevering.
Oplossingen der raadsels uit
het vorige nummer.
Voor grooteren.
1- Baviaan, gorilla, zilverreiger, peli
kaan, steenbok.
2. Purmerend. Peer ,urn, deur, muren,
meer.
3. De Roer.
Slop Salamander,
kalf
zalf
Anna
gems
laat
neus
o d o 1
peer
bier
Voor kleineren.
1. Een perzik.
2. Twee trommelslagers
VOOB 3DS1 EXjSIJST TTSIS.
LEGKAART
Deze legkaart stelt voor:
Een wedloop tusschen twee olifanten. De
knikkers rollen daarbij uit den zak.
(Nadruk verboden^A
3. Boon, koon, hoon, zoon, loon.
4. Pret Jet, spel wel, meer keer.
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
1. Mijn geheel wordt met 8 letters ge
schreven en noemt een stad in
Iidië.
8, 5, 4, 3 is een klein gewicht.
Een 3, 2, 1 is een scherp voorwerp.
8, 5, 4, 6, 7 is een landbouwproduct.
Een 8, 2, 3, 1 is een viervoetig dier.
8, 5, 6, 1 groeit in weiden, tuinen en
plantsoenen.
2. Verjorgen grondsoorten.
Je moet niet met zulke volle emmers
loopen, Mies!
Ik zoek Leida overal. Weet jij ook,
waar ze is?
Door den brand verloor de arme boer
have en gced.
3. Kruisraadsel.
Op de beide kruisjeslijnen komt de
naam van een eigenaardig dier
X
lo rij een medeklinker.
2o een uitroep.
3o een vaartuig.
4o een klein deel van brood, koek
of aardappel.
5o 't gevraagde woord.
6o iets wat mensch en dier noo-
dig hebben.
7o een metaal.
8o een metaal.
9o een medeklinker.
4. Wc i. keizerrijk maak je van:
Voor kleineren.
1. Twee kleine, kleine vensters,
Waardoor men kijken kan.
Toch zijn ze niet van glas, hoor!
Maar waarvan zijn ze dan?
Gewoonlijk zijn ze helder.
Wat is hier 't antwoord van?
2. Met d ben ik een deel van een ge-
bouww, met t zit ik aan een boom
of plant, met h aan een schoen of
voet, met z ben ik een bergplaats,
met 1 dien ik om iets dicht te ma
ken en met w kan ik heel gevaar
lijk zijn.
3. Mijn eerste is een uurwerk,
Mijn tweede woon je in.
En samen zit 'k in vruchten,
Waarin je vast hebt zin.
Zoek mij nu daarin vlijtig.
Doe 't daad'lijk maar, beginl
4. Strikvragen.
Welke peren kun je niet eten? (twee
soorten).
Welke boomen, die men nog maar
schaars in ons land aantreft, heb
ben geen wortels, bladeren en
takken?
Welke vijgen kunnen pijn doen?
(Nadruk verboden).
Jantje was jarig!
Hoe vurig had hij naar dien dag ver
langd! Telkens en telkens weer had hij
den kalender opgeslagen en de dagen
geteld. Maar eindelijk was de lang ver
wachte dag toch aangebroken!
Vol ongeduld sprong hij 's morgens
zijn bedje uit en duwde voorzichtig de
deur van Vader en Moeders slaapkamer
open.
Zouden ze al wakker zijn?
Daar hoorde hij Moeders lieve stem
zeggen
„Ja, we zijn al wakker, hoorl Kom
maar gauw hier!"
En met één sprong was hij in 't groote
bed. Wat werd hij geknuffeld!
Toen
2300'N DOMME PIET!
1 r
■55-*"
In de trekkar met hun tweetjes.
Zaten Anneke en Greet
En broer Piet, die al naar school gaat,
Hield het handvat stevig beet!
Broertje trok! De beide kleuters
Hadden o! zooveel plezier!
Maar helaas, 't werd spoedig huilen!
Kijk maar naar het plaatje hier!
Op den weg, juist in het midden,
Lag een groote, dikke steen.
En wat deed dat domme Pietje?
Daar trok hij den wagen heen!
(Nadruk verboden).
Nu, je snapt wel, wat gebeurde!
Eensklaps klonk het: rom, bom, bom!
Ach, die beide kleine kleuters
Vielen met den wagen oml
Tranen, dikke, dikke tranen
Liepen langs hun wangen neer?
Nooit! zoo riepen zij verdrietig,
Gaan we met jou rijden weer!
't Spijt me, dat ik 't moet vertellen,
Maar met 't reisje was 't gedaan!
Want de beide passagiertjes
Zijn bedroefd naar huls gegaan!
R. WINKEL.
Moeder ving dien zoekenden blik op.
Lachend zei ze:
„Kijk maar eens in die groote doos
daar in den hoek."
Nu, dat liet Jan zich geen twee keer
zeggen. Dadelijk ging hij kijken. En
wat vond hij daar? Een treinEen heu-
schen trein met een echte locomotief!
Van plezier danste hij de kamer rond.
„Maar nu moet je je aankleeden, Jan
tje, want anders kom je te laat op
school," zei Moeder vermanend.
Toen Jantje was aangekleed en zijn
boterham gegeten had, keek hij op de
klok. Teleurgesteld zag hij, dat het bijna
tijd was om naar school to gaan. Vader
zou de locomotief niet meer kunnen op
winden. En nu kon hij niet eens zien,
hoe die mooie trein wel liep! Tranen
kwamen bij deze gedachte in zijn oogjes.
Moeder zag het en zei troostend:
„Nu Jantje, 't is Woensdag. Als je
thuis komt, kan je den geheelen middag
met je trein spelen. En dan zal Vader de
rails zóó mooi leggen, net als bij een
echten trein."
Iedereen zal begrijpen, dat Jantje dien
ochtend op school niet erg goed oplette.
Het was, of de juffrouw er iets van
merkte Telkens vroeg ze hem 'teen of
ander. Kon ze nu niet op zijn gezicht
lezen, dat hij jarig was? Vertellen durf
de hij 't niet. Die juffrouw was zoo groot
en streng en Jantje was erg bedeesd.
Plotseling kwam bij het kereltje de
gedachte op: Hij zou met zijn trein naar
Oma gaan en dan moest Oma er ook
instappen. Samen zouden ze ver weg
rijden, misschien wel heelemaal naar
Amsterdam. Dan kon Oma ook dien
mooien leeuw met zwarte strepen zien.
O, hé, wat vroeg de juffrouw daar? En
zonder er bij na te denken, kwam over
zijn lippen:
„Amsterdam, juffrouw."
„Maar Jantje, wat ls dat nu? Ik vroeg
waar den Helder lag!"
Beschaamd liet Jantje 't hoofd zakken.
Ja, hij moest toch opletten, want hij wil
de graag een knappe jongen worden, om
later veel geld te verdienen, zooveel, dat
Moeder eiken dag kon gaan autorijden.
Maar ondanks zijn goede voornemen
dwaalden zijn gedachten toch weer naar
zijn trein af. Zou zijn trein ook kunnen
fluiten? Hè, dat had hij nog niet eens
geprobeerd! Dan, zou "hij tegen Kees
kunnen zeggen, dat hij een trein had, die
echt fluiten kon. Kees sneed altijd zoo
op over zijn auto met electrische lam
pen. Phoe! 't Mocht wat zijn! Zijn trein
ging immers veel vlugger dan die auto
van Kees. En er konden ook veol meer
inenschen in Hij zelf zou dan chef we-
trekken. Wat was dat? Wie belde daar?
Maar dó.t mocht niet, hij moest zelf bel
len! Een beetje wezenloos keek hij op.
Alle kinderen gingen naar buiten. Hè,
't was natuurlijk de schoolbel! Nu moest
hij toch om zichzelf lachen. Verbeeld je
eens, dat hij gezegd had: „Wil je dat
eens laten, blijf van mijn bel af, dat mag
ik alleen!" Dan zou de jufrouw wel echt
boos worden.
Vlug pakte hij zijn tasch in en liep op
een drafje naar huis, waar hem een
heerlijke middag wachtte.
En 's avonds, in zijn bedje, droomde
hij nog maar steeds van den trein en
van de jufrouw, die boos op hem was.
C. d. J.
(Nadruk verboden).
FOUTEN IN HET ZOEKPLAATJE
UIT HET VORIGE NUMMER.
De 11 fouten zijn:
I. Juk met één ketting.
II. Melkbus met één oor.
III. Kip met één poot.
IV. Vliegmachine zonder landings»
toestel.
V. Molen met drie wieken.
VI. Kruiwagen zonder wiel.
VII. Liggende koe met één horen
VIII. Emmer zonder hengsel.
IX. Hooischelf met drie palen.
X. Melkbankje zonder jfbot.
XI. Ladder mist één sport.
(Nadruk verboden).
WAT DE SNELTEEKENAAR DE
VORIGE WEEK GETEEKEND HAD.
De vier- en twintig dieren waren een:
Aap
Beer 'V
Casuaris
Drommedari:
Eekhoorn
Fret
Giraffe
Hyena
Inktvisch
Jagoear
Kangoeroe
Leeuw
Miereneter
Nijlpaard
Olifant
Papegaai
Raaf
Struisvogel
Tijger
Uil
Vos
Wolf
Ijsbeer
Zeeleeuw.
