fllkmaarsciie Courant. Fortinbras' toovermacht Jiadiouieuuis Stad en Omgeving. JeuMeton Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noorderkwartier. Honderd vier en dertigste Jaargang. DONDERDAG 29 SEPTEMBER Jaarlijksche vergadering met vertegenwoordigers van mid- denstandsvereenigingen. (Wordt vervolgd). Ko. 280 1932 Vrijdag 30 September. Hilversum, 1875 M. (6.45—12.—, 4.-8 en 11.-12 VARA, 8.-11.— VPRO en de AVRO van 12 4.uur). 6.457.en 7.30—7.45 Gymnastiekles. 8.— Gramofoon- platen. 9^ Trio W. Drukker. 10.— VPRO- morgenwijding. 10.15 Voordracht door C. Rijken. 10.30 Vervolg Trio. 11.— Mevr. C. Pothuis—Smit: „Pelgrimstocht". 11.15 Ver volg Trioconcert. 12— AVRO-kleinorkest o. 1 v. N. Treep. 2.— Gramofoonplaten. 2.30 AVRO-kamerorkest o.l.v. L. Schmidt. 4.— Gramofoonplaten. 5VARA-orkest o.l.v. H. de Groot. 5.45 Gramofoonplaten. 6.Or gelspel door Joh. Jong m. m. v. Leo Fuld, zang. 6.40 Mevr. A. Heuff: „E. Bellamy" 7-VARA orkest o.l.v. H. de Groot. 8 Mej. Dr. N. A. Bruining: „Nieuwere kerk- feschiedenis. 8.30 Concert m. m. v. C. van eeuwen Boomkamp, cello en Joh. Röntgen, piano. 9.Mr. J. Bierens de Haan: „Econi- mie en maatschappij". 9.30 Vervolg concert. 10.Vrijz. Godsd. Persbureau. 10.05 Vaz 'Dias. 10.15 Ds. E. D. Spelberg: „Dirk Cos- ter's nieuwe geluiden". 10.45 Gramofoonpl. 11.12.Gramofoonplaten. Huizen, 296 Al. (Algemeen programma, te verzorgen door de NCRV). 8.Schrift lezing. 8.15—9.30 Gramofoonplaten. 10.30 Morgendienst. 11.Concert. A. de Vink— Verschoor, sopraan. J. Vrolijk, bariton. B. de Vries, hobo en A. Schellevis, piano. 1. Concert. H. Hermann, viool. T. G. v. d. Haar, dito. H. v. d. Horst Jr., cello en mevr R A. v. d. HorstBleekrode, piano. 2. Pauze. 2.30 Vervolg concert. 3.30 Piano recital door Me. A. Tolk. 4.30 Gramofoonpl 5.Botanisch halfuurtje voor de jeugd 5.30 Voor amateur-fotografen. 6.Causerie door H. J. Steinvoort. 6.30 Radiodokter. 7. Causerie door A. J. Herwig. 7.45 Gramo foonplaten 8.10.30 Concert door de H. O. V. (Symphonieorkest) o.l.v. F. Schuurman, m. m. v. het NCRV,dameskoor o.l.v. Mej. L. Lauenroth, o.a. La Feria, Lacome en Karna rinskaja, Glinka. 9.9.30 Dr. A. van Deur sen: „Een reis langs Spitsbergen". Ca. 9.50 Vaz Dias. 10.3011.30 Gramofoonplaten. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding 10.50 Tijdsein en berichten. 11.05 Lezing. 12.20 Orgelconcert door W. S. Va)e. 1.05 Shepherd's Bush Paviljoenorkest. 2.20 Voor scholen. 4.15 Northern Studio-orkes' o.l.v. J. Bridge. 5.05 BBC dansorkest o.l.v. H. Hal! 5 35 Kinderuurtje. 6.20 Berichten. 6.50 Mo zart's Pianomuziek door E. Isaacs. 7.10, 7.30 en 7.50 Lezingen. 8.20 Promenadeconcert (Beethoven-programma) uit de Queen's Hal! door BBC-Svmphonieorkest en solisten o.l.v Sir Henry Wood, o.a. 3de Lennore-Ouver ture en 9de Symphonie met slotkoor over Schiller's „Ode an die Freude". 10.Be richten en lezing. 10.35 BBC-orkest o.l.v. J. Lewis, o.a. Liebestraum, Liszt en Serenade „Les millions d' Arlequin", Drigo. 11.20— 12.20 Dansmuziek door de Savoy Hotel Orpheans. Parijs „Radio-Paris" 1724 M. 8.05, 12.50 en 7.20 Gramofoonpl. 9.05 Radio-tooneel 9.50 Gramofoonplaten, o.a. Uit „La Tra viata", Verdi en „Manon Lescaut", Puccini Kalundborg, 1153 M. 12.201.35 Concert uit Hotel Angleterre. 3.-5.C. Rijdahl's orkest. 8.30 Zangvoordracht door S. Schier beek. 8.45 „Grev Bonde og Hans Hus", dra^ ma van Helge Rode. 11.0511.20 Piano recital door V. Fischer, o.a. Reflexions Lianowski. Langenberg, 473 A1. 7.258.20 Concert uit Bad Bertrich. 12.05 Gramofoonplaten. 12 20 Gramofoonplaten. 1.202.50 Concert o.l.v. Wolf. 5.20—6.35 Concert o.l.v. Eysoldt 8.20 „Wallenstein". Tweede avond „Wallen stein's Tod" van F. Schiller. Regie: Hardt 11 0512.20 Dansmuziek o.l.v. Wolf. Rome, 441 M. 9.05 Gevarieerd concert, o.a. uit „Hérodiade", Massenet en Schehere- zade, Rimsky-Korsakow. Brussel, 508 en 338 Al- 508 M.: 12.20 Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v. Kumps 6.20 Pianorecital. 6.50 Gramofoonpl. 8.20 Balletmuziek o.l.v. F André, o.a. Coppelia, Deiibes. 9.20 Vervolg concert, o.a. Oüv. Wilhelm Teil, Rossini en Caprice italien, Tschaikowsky. 10.30 Gramofoonpl. 338 M.: 1)12.20 Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v. F. André. 6.20 en 6.50 Gramofoonpl. 8.20 Symphonieconcert o.l.v. Kumps, o.a. Sym- phonie in Es, Mozart en Espana-Rhapsodie Chabrier. 10.30 Gramfooonplaten. Zeesen, 1635 Al. 8.20 „Wallenstein's Tod", dramatisch gedicht van F. Schiller. 10.50 Kurt G. Sell: „Worüben man in Ame rika spricht". Hierna tot 12.20 Concert door de Rüdersdorfer Bergkapel o.l.v. Hermann Pape. oaar bet Engelsch van William Locke door J. E. d. B. K. 61) Je hebt alles voor mij gedaan, zei Martin. Aan wie anders dan aan jou ben ik dit alles verschuldigd? Zijn gebaar omvatte hemel en aarde. Ik heb je alleen maar een raad gege ven. Je deed veel meer. Iemand, die raad geeft, had gezegd: ga naar Egypte. Je hebt gezegd: kom in Egypte. Je hebt me van lezelve gegeven, zoo mild, zoo edelmoedig. Hij hield op. Ga voort, zei zij. Ik hoor je zoo graag Praten. A Maar de drijvers, bemerkende dat de ezel, die mr. Dangerfield bereed, vooruit wilde draven, jaagden de andere dieren voor vooit, dat Martin zich niet verstaanbaar kon ma- ken, tenzij door luid te schreeuwen. Dien avond werd er gedanst in het \X inte palace-hotel, waar ze logeerden. Toen Martin in Cairo kwam, wist n j »iets van dansen. Maar Lucilla, mrs. Dangerfield en Maisie hadden het hem Beleerd in hun zitkamer in het Semiii a- ^is-hotel. En met genot nam hij deel j\atl deze nieuwe ontspanning. 'ank figuur en een goed gehoor hielp De gewone jaarlijksche vergadering der Kamer van Koophandel en Fabrieken met vertegenwoordigers van de middenstandsver- eenigingen in haar district had gistermiddag plaats ten stadhuize. Van te voren echter werd een bezoek aan de chocoladefabriek H. Ringers gebracht. Na ontvangst aan het station werd in twee volle autobussen een ritje gemaakt door den Hout en het nieuwe kwartier aan de Van Houtenkade, waarna via den Kennemer- straatweg door de stad gereden werd voor het bezoek aan de in volle werking zijnde fa briek, waar men druk bezig was met het uit voeren van St. Nicolaasbestellingen. Wij za gen daarbij tal van interessante stukken, o.a. een getrouwe nabootsing (in chocolade) van een winkelpui in Goes met daarvóór een Zep pelin waarop stond: SpanjeGoes. Van dit bezoek zullen wij thans niet verder vertellen, omdat wij al eens een uitvoerige uiteenzet ting over het werk in deze fabriek gaven. Tegen half 4 arriveerde het gezelschap aan het raadhuis, waarna de vergadering aanving onder voorzitterschap van den heer S. W. Arntz, voorzitter der Kamer van Koop handel. Van deze instelling warer. slechts weinig leden tegenwoordig, des te meer af gevaardigden van middenstandsvereenigin gen waren aanwezig. Zij kwamen uit Alk maar, Bergen, Castricum, Heiloo, Den Hel der, Nieuwe Niedorp, Langendijk, Schagen, Wieringerwaard, Broek op Langendijk, Heer- hugowaard, Warmenhuizen en Anna Pau- lowna. De Vereeniging Koophandel aan den Lan gendijk had bericht van verhindering ge zonden en de Texelsche middenstandsvereeni- ging zond eenzelfde bericht, daarbij uiteen zettende, dat zij op grond van verschillende argumenten tegen opheffing der Alkmaarsche rechtbank is en bij voorbaat hare goedkeu ring hechtende aan de zoowel ten deze als ten aanzien van verslechtering in de postbe stelling te nemen maatregelen. Aan het openingswoord van den voorzitter ontleenen wij het vol gende: Op geen onzer vorige bijeenkomsten druk te het stempel van de ongunst der tijden zóó zwaar als op deze. Ik behoef u niet te schet sen hoe zeer handel, industrie, veeteelt, land en tuinbouw, doch vooral ook de visscherij onder het juk der malaise gebukt gaan. Persoonlijk bevreemdt het mij, dat in dezen benarden tijd de Winkelsluitingswet en het Werktijdenbesluit 1932 in werking zijn ge steld, zoodat van het vrije winkelbedrijf slechts een schim is overgebleven. Daar naast betreur ik het in hooge mate, dat, nu wij alle zeilen moeten bijzetten om dik wijls zelfs met verliezen toch maar de za ken gaande te houden, ons bedrijfsleven nóg moeilijker wordt gemaakt door de jongste bezuinigingsmaatregelen der posterijen, waardoor in circa 20 gemeenten in ons district een der drie kombestellingen werd opgeheven en de openstellingsuren voor den post- en telegraafdienst aanzienlijk werden beperkt. Ik spreek niet slechts uit eigen ervaring, doch kan u in herinnering brengen, dat dt Kamer in 1926, in welk jaar de postbestellin gen o.a. te Alkmaar van vier op drie zijn te ruggebracht, een enquête heeft gehouden bij zakenlieden, waaruit toen reeds bleek, dat verschillende zakenlieden door de verminde ring der bestellingen schade in hun bedrijf hadden geconstateerd. Wanneer ik nu lees, dat de jongste reorga nisatie van den P.T.T.-dienst volgens mede deeling van den minister van waterstaat er toe leidt, dat de bedkïjfsbegrooting over 1932 een winst van plm. vier millioen gulden zal opleveren, aan te wenden als dekkingsmiddel van de rijksbegrooting over dit jaar, dan hem. Vóór hij Cairo verliet, kende hij de moderne dansen. En een nieuwe vreugde was in zijn leven gekomen Dansen beduidde in zijn leven heel wat meer dan bij anderen, die het als iets heel gewoons in de kinderjaren hadden geleerd. Om dit te begrijpen, moet men zich indenken in het leven van dezen onervaren, fijn besnaarden jongen man van dertig jaren. Zijn arm was om het geliefde wezen geslagen, haar hand lag in de zijne, de geur van haar haren drong in zijn neus gaten, hun lichamen bewogen zich tege lijk op de maat van de muziek. Het zong in zijn hart. Echt jong genietend zei ze tegen hem: Je bent een geboren danser. Hij gloeide van plezier. Er is zooveel in je dat slechts naar de oppervlakte behoeft te worden ge bracht. Je hebt gevoel voor rhytme. Misschien wist ze niet eens wat ze hiermede meende, maar het klonk pret tig in Martin's ooren. Zij dansten den vroolijken dans tot hèt einde. Ademloos hielden ze op en zagen elkaar lachend aan. Zij nam zijn ar*i en zij verlieten de danszaal. Tenzij je nog eens met mij dansen wilt, zei hij, is dit mijn laatste dan# van avond. Waarom? Dat moet je raden. 't Was zoo de volmaaktheid nabij, zei zij. Dat voel ik zelf en ik wil het niet fjederven door weer met ie te dansen. vraag ik mij af of het bedrijfsleven daaraan, in evenredigheid tot de overige bevolking, niet een te zwaar offer brengt? De Kamer heeft bij het bekend worden de zer reorganisatieplannen haar oordeel ken baar gemaakt aan den minister van water staat, doch zooals gij weet, stelt hij, blijkens de Maandag 1.1. gepubliceerde crisisbegroo- ting van de posterijen over 1933, als zijn overtuiging, dat een sluitend P.T.T.-budget ;eenszins uitsluitend een belang van dezen lienst is. Waar de reorganisatieplannen in ons district vrijwel in vollen omvang zijn toege past en de landsregeering daarmede blijk baar instemt, rest ons thans alleen om te trachten plaatselijk dié regelingen te verkrij gen van den P.T.T.-dienst, die voor ons be drijfsleven zoo soepel mogelijk werken. Als een nieuwe duistere wolk, die thans boven ons hoofd komt aandrijven, zie ik de in het rapport-Weiter voorgestelde opheffing van de arr.-rechtbank te Alkmaar. Zooals u bekend is, heeft de Kamer ook ten aanzien van dit vraagstuk hare bezwaren bij de be voegde autoriteiten kenbaar gemaakt. Wan neer deze rechtbank zou worden opgeheven, moet iemand uit Den Helder straks een reis van ongeveer 150 K.M. (heen en terug Haar lem óf Amsterdam) maken om de rechtbank te bezoeken. Zullen deze reiskosten, doch vooral ook het tijdverlies, door het rijk wor den vergoed? Zoo ja, dan wordt er m.i. geen bezuiniging verkregen. Zoo neen, dan zal er cok geen bezuiniging worden verkregen, doch de lasten afgewenteld worden op de justitia belen en de tallooze andere personen, die zich naar de rechtbank, hare ambtenaren en organen hebben te begeven. Voor het rijk zul len bovendien in elk geval meerdere reis- en verblijfkosten ontstaan van justitie- en poli- tie-ambtenaren en -beambten en getuigen, alsmede hoogere transportkosten van ver dachten en veroordeelden. De Kamer is ervan overtuigd, dat er bezuinigd moet worden, zoowèl door het rijk, de gemeenten als door tal van particulieren, maar wat ons tegen de borst stuit is het lukraak willen besnoeien van openbare diensten, die hun bestaans recht ten volle hebben bewezen en wier dienstbetoon ons, vooral in deze tijden, maar al te zeer te stade komt. Waar de voorgenomen opheffing der rechtbank wel geen tijdelijk karakter zal dra gen, brengt staatsmanswijsheid mede, dat onze landsregeering een open oog houdt voor andermans inzicht en de groote belangen van de 244.500 personen in dit arrondisse ment, en de ruim tien duizend hier gevestig de handelszaken en bedrijven, die hier op het spel staan. Wanneer wij nu bedenken, dat het cijfer, dat de minister verwacht voor 1933 165.000 bezuiniging voor de opheffing van zeven rechtbanken in de begroeting van justitie nergens wordt verklaard en wij van zeer bevoegde zijde hebben hooren ver zekeren, dat deze opheffing geen belangrijke vermindering van kosten zal kunnen mede' brengen, terwijl daartegenover wel zwaar dere lasten op de schouders der rechtzoekerv den zullen worden gelegd, dan gelooven wij, dat de regeering bij nader inzien en na het nauwkeurig afwegen, der belangen, welke toch slechte mogen worden opgeofferd, als er werkelijk een aantoonbare bezuiniging te genover staat, tot de slotsom zal moeten ko men, dat handhaving der rechtbank te Alk maar in het belang eener goede rechtsbedee- ling in dit arrondissement gewénscht is. (Applaus.) De voorgenomen opheffing van de Alkmaarsche rechtbank. De voorzitter steldé hierop aan de orde het belangrijkste agendapunt: bespre king van de plannen tot opheffing der recht bank te Alkmaar. Tot het geven van toelich ting waren aanwezig de heeren mrs. Lange veld en Leesberg, uit Alkmaar. Het eerst kwam Air. Lkngeveld aan het woord. Spr. stelde zich op het standpunt, dat de opheffing nog niet beslist is, de Tweede Ka mer zal nog hebben na te gaan of het rap- port-Welter te dezen aanzien zal moeten wor den gevolgd. Tal van bezwaren zijn ertegen ingebracht. Zoo had spr. voor het Landbouw- huis als rechtskundig adviseur ook een re- quest verzonden. De rechtbank te Alkmaar is voor Noord- holland boven het IJ een z*r belangrijk? in stelling. Men kan nu wel zeggen, dat men er slechts weinig mee te maken heeft, maar, zei spr., wie gaat er graag naar een dokter? Niemand, maar in vele gevallen moet men er wel heen gaan. Evenzoo gaat het met de rechtbank. Men wordt vaak tegen zijn wil betrokken bij allerlei rechtszaken, b.v. voor faillissementen, bezoeken aan den curator "het bijwonen van verificatievergaderingen enz., allemaal zaken waarmede de zakenman Is dat werkelijk gemeend? Zij knikte allerliefst vertrouwelijk. Laat ons naar buiten gaan van de menschen af. Ze betraden het terras en vonden daar de eenzaamheid. Ze gingen zitten onder den fluweelen hemel, waaraan de sterren flonkerden Op eenigen afstand stroomde zacht de Nijl. Van een boot met een spookachtig wit zeil klonk een Arabisch lied. De bloemen van de bougainvillae aan den hotelingang straalden wit en bleek. Een geurtje kramsan gaf iets zwoels aan de atmosfeer. Lucilla had haar handschoenen uitge trokken; hij nam haar handen in de zijne en drukte er een kus op. Het was het grootste oogenblik in zijn leven. Je bent zoo mooi en ik heb je zoo lief, fluisterde hij. Hoe komt u zoo lyrisch gestemd? vroeg ze plagend. Martin wist het niet. Een super-Martin scheen te spreken. Haar toon was pla gend, maar niet ironisch. En hij ging door met te zeggen van allerlei, dat bi daglicht dwaas zou hebben geklonken Maar in die zwoele Egyptische atmos feer, waarin Oostersche geuren zweef den, klonk het romantisch. Door de open deur kwamen de tonen van een ouderwetschen wals, misschien van middelmatige schoonheid, maar in die exotische omgeving klonk ze wild en hartstochtelijk. Hij boog zich over haar heen en nam haar beide handen. tennis maakt. Voorts is daar nog het bezoek aan de rechtbank voor het afleggen van ge tuigenissen, hetzij door den zakenman of diens bediende, en zooveel gevallen meer, waaraan men niet kan ontkomen. Dit alles gaat straks, als de rechtbank zou verdwijnen, met veel meer kosten gepaard dan tot dusver, financieel en kosten door tijdverlies, wat vooral voor de veehouderij groote bezwaren meebrengt als men niet tegen melktijd terug kan zijn. Deze bezwaren heeft men niet zoo, als de rechtbank te Alkmaar blijft bestaan. Daarbij komt nog, dat men bij het brengen van een bezoek als bedoeld aan deze stad daar allicht het verrichten van andere zaken aan toevoegt, omdat Alkmaar nu eenmaal het centrum is voor de heele wijde omgeving Moet men daarentegen voor zijn rechtsbedee- ling naar Haarlem of Amsterdam, dan zal het combineeren van verschillende zaken niet zoo gemakkelijk gaan, omdat men in die ste den minder gewoon is te komen voor zaken. Een ander argument vóór het behoud van de Alkmaarsche rechtbank noemde spr. den eisch, dat een rechtbank moet meeleven in de nooden en behoeften en de gewoonten van de bewoners der streek, In Frankrijk heeft men in Augustus 1929 ook geprobeerd de rechtspraak te concentree- ren, maar in Juli d.a.v., dus nog geen jaar later, moest men weer tot het vroegere stel sel terugkeeren, omdat de bevolking niet van de concentratie gediend bleek. Van een rechtspraak op grooten afstand kan men niet verwachten, dat zij meeleeft met de bevolking. Spr. stelde vast, dat de advocaten meer tijdverlies hebben en dat daardoor kosten ontstaan, welke weer zullen moeten afge wenteld op de rechtzoekend en, die dus duur der uit zullen zijn. De bezuiniging die de mi nister denkt te verkrijgen, zullen niet meeval len, doordat heel wat wachtgelden zullen moeten wórden uitgekeerd aan menschen, die thans aan de rechtbank verbonden zijn een bezuiniging op kruimeltjes-manier. Sftr. concludeerde, dat het in het belang de zer geheele streek is, dat de rechtbank te Alk maar behouden blijft. (Applaus.) Het woord aan mr. Leesberg. Mr. Leesberg begon met op te merken, dat vrijwel geen enkel zakenman eraan ontkomt, dat hij zoo nu en dan met een rechtbank iets te maken krijgt. Dit is door vorige regeerin gen reeds erkend, vandaar dat in art. 314 van het Wetboek van Koophandel aan de kooplieden het voorrecht is toegestaan om een schuldenaar te dagvaarden voor de dichtstbij gelegen rechtbank, waardoor be sprekingen met juristen gemakkelijker zijn. Deze bepaling sluit in zich, dat de regee ring er voor zorgt, dat de koopman zoo dicht bij mogelijk een rechtbank heeft. Wat nu ten aanzien van de Alkmaarsche rechtbank is voorgenomen, is daarmee in strijd. Zij is zeer centraal gelegen en als zij wordt opgeheven, zal de rechtzoekende naar Haarlem of Am sterdam moeten gaan. Dit beteekent zeer veel voor een arrondissement met een 240.000 in woners,,ter grootte van 150.000 H.A., in 71 gemeenten, het zevende in belangrijkheid van de 21 arrondissementen waarin Nederland is verdeeld. Na er op gewezen te hebben, dat de door de regeering voorgestelde opheffing nog niet in de justitiebegrooting is uitgewerkt en dat de minister met nadere regelingen zal ko men, zei spr., dat er toch altijd nog de volks vertegenwoordiging bestaat en dat de indi rect belanghebbenden daarom niet stil mo gen zitten. Alleen dan is nog hoop, dat men in Den Haag het belang van het behoud der rechtbank zal inzien. Men zal daartoe de za ken objectief uiteen moeten zetten. De kaart van Nederland geeft aan, dat de opheffing van de Alkmaarsche rechtbank het minst gelukkig voorbeeld is van bezuiniging Spr. was in het algemeen geen voorstander van opheffing van rechtbanken, maar als zij toch noodig is uit hoofde van den financiee- len toestand des lands, zou spr. voorstellen daartoe objectief willen zien bekeken en dan zou hij ten aanzien van het plan met de rechtbank te Alkmaar in het belang van de rechtzoekenden willen zeggen: de rechtbank te Alkmaar dient te blijven bestaan; ophef fing van die te Haarlem zou beter verant woord zijn; het gerechtshof te Amsterdam zou naar Haarlem kunnen worden ver plaatst; het voegen van een deel van het ar rondissement Haarlem bij Alkmaar en overi gens bij Amsterdam zou voor de justitiabelen den 'minsten last meebrengen. Hierdoor zou men tegemoet komen aan vaak geuite ver langens, dat een provinciale hoofdplaats een rechtscollege zou hebben, dat belangrijker is dan een gewone rechtbank. Evenals mr. Langeveld was spr. van mee ning, dat het voor ieder die met een recht bank in aanraking komt, van groot belang is, dat zij niet te ver afgelegen is en hij wek Door al wat ik voor je voel, door al wat je voor me bent. Toen ze geen antwoord gaf: Je bent toch niet boos? Ik ben geen granieten sphynx, zei ze met haar lage stem. Nog nooit heeft iemand zoo tegen me gesproken. Ik zeg niet, dat ze 't niet wel eens geprobeerd Rebben. Maar dan maakten ze zich al tijd belachelijk. Ik moest er altijd om lachen: Waarop Martin: Maar je lacht nu toch niet om mij. Neen, fluisterde ze, om jou lach ik niet. Ze keerde haar gezicht naar hem toe. Hun lippen waren dicht bij elkaar. En Martin deed wat heel natuurlijk was: hij kuste haar. Toen trok hij zich terug ontroerd tot in het diepst van zijn we zen. Zij lag met gesloten oogen. Hij zag haar borst op en neer gaan. Hjj hield haar fijne, blauw geaderde handen vast en hij zag haar even ge opende lippen, die hij zoo juist gekust had, in het schemerachtig licht. Toen bewoog ze zich, trok haar handen terug, ging rechtop zitten en met fijne vinge ren bracht ze haat haren in orde. De tijd verliep, de sterren volgden hun loop Martin sloeg zijn arm om haar 'heen. Lucilla, zei hij met trillende stem Maar met vlug gebaar stond ze ol zijn omarming ontwijkend. Ze hield hem op een afstand. Neen, neen, Martin, dit is genoeg dwaasheid voor één avond. en te op tot krachtige actie vóór behoud van de rechtbank te Alkmaar. (Applaus.) Besprelcin 'en. De heer J Apeldoorn (Alkmaar) vroeg of men voor zaken voor boedelscheidingen voortaan ook naar Haarlem of Amsterdam zal moeten gaan, waarop de beide rechtsge leerden antwoordden, dat dergelijke zaken bij het kantongerecht thuis behooren, maar dat eventueele processen daarover wel in één van beide genoemde steden zullen moeten worden gevoerd. De heer Krans (Bergen) vroeg of er een reden voor is aan te geven, dat N.-H. in de laatste jaren is beroofd van zoovele instei- lingen (R.O.G., strafgevangenis en cadetten school te Alkmaar, rijkswerkinrichting te Hoorn en nog andere instellingen). Straks zal misschien de marinewerf nog uit Den Helder worden weggenomen. Mr. Leesberg had den indruk, dat men in Den Haag schijnt te meenen, dat het ar rondissement Alkmaar niet verder gaat dan Alkmaar. Hij vreesde, dat men uitgaat van de gedachte: ze hebben daar nu een electri- schen trein en kunnen zich gemakkelijk red-! den. 't Is Waar, dat de justitieele statistiek van 1930, die men heeft geraadpleegd, voor Haar lem meer vonnissen aangaf dan voor Alk maar, maar men moet niet vergeten, dat 1930 voor deze streek al lang geen normaal jaar was, zoodat het aantal geschillen aanzienlijk kleiner was dan gewoon. Maar ook zelfs vol gens die statistiek kan men moeilijk aanne men, dat de rechtbank te Alkmaar in aanmer king moet komen voor opheffing. Wat de oorzaak zou zijn van de opheffing van de inrichtingen, door den heer Krans ge noemd, kon spr. niet gissen. De heer Rentenaar (Alkmaar) vroeg of door de voorgenomen opheffing Alkmaar ook zal teruggaan naar de tweede klasse van ge meenten. Mr. Leesberg antwoordde, dat de clas sificatie van de rechtbanken een andere is dan die der gemeenten voor salarissen. De heer H o u w i n g (Alkmaar) vroeg of de Kamer van Koophandel de leiding zal ne men voor een protest-actie of dat er een apart comité voor gevormd zal worden. De voorzitter had zich voorgesteld dat de aanwezigen in hunne vereenigingen de besprekingen van deze vergadering zouden weergeven en dat die organisaties naar aan leiding daarvan een request aan de Tweede Kamer zouden sturen. Mogelijk zou men ook goeden invloed daartoe kunnen uitoefenen op de gemeenteraden. De heer De 1 g o r g e (Den Helder) merk te op, dat ieder bezuiniging wel goed vindt, maar telkens heet hei dan: niet hier! Spr.'s vereeniging was nog niet overtuigd van het voordeel van opheffing der rechtbank te Alk maar, noch ook van h it nadeel. De voorzitter wees erop, dat de regee ring de lasten en kosten van allerlei bezui nigingen afwentelt op het publiek. Als wij ons daar niet tegen verzetten, wordt het steeds erger. Mr. Leesberg zei, dat het toch plicht is om na te gaan of de beoogde bezuiniging niet op andere wijze is te bereiken dan thans door de regeering wordt,voorgesteld. En dan geloofde spr. dat de door hem voorgestelde manier daartoe zal leiden. Immers in Haar lem heeft men voor de rechtbank een onvol doende gebouw en in Amsterdam is men overbelast. Als men nu Haarlem splitst en het gerechtshof uit Amsterdam naar Haar lem brengt, behoeft men daar geen nieuw ge bouw te stichten, iets wat wel noodig is als men het regeeringsvoorstel volgt. Uit spr.'s voorstel zal dus bezuiniging voortvloeien. Doordat er veel aan wachtgelden zal moeten worden betaald, zal er van bezuiniging ook al niet veel komen, terwijl er meer zal moeten worden betaald voor vergoeding aan getui gen, al is het tarief daarvoor laag. Zelfs de genen, die meenen dat mei niet moet inhak ken op de begrooting van financiën, zullen toch tegen de voorgenomen opheffing moeten zijn. De heer D e 1 g o r g e zou de kwestie in zijn vereeniging bespreken en hij twijfelde er niet aan of adhaesie met een actie tegen op heffing zou volgen. De heer De Raat (Alkmaar) vreesde, dat met wachten op adhaesie-betuiging door de verschillende middenstandsvereenigingen te veel tijd verloren zou gaan en stelde voor, thans een motie te ontwerpen en deze in stem ming te brengen. Daarnaast konden de ver eenigingen nog heel goed afzonderlijk een request aan de regqering zenden. Zooals de regeering het nu wil zal in heel noordelijk Noordholland geen enkele recht bank overblijven en dat kan niet in het be lang zijn van de bevolking, ook niet van Den Helder. Het voorstel van de regeering geldt voor vele tientallen van jaren en latere Maar Martin, zich eindelijk man too- nend, nam haar in zijn armen, drukte haar vast tegen zich aan en kuste haar, zooals een man een vrouw kust. Eindelijk zei zij, zooals zoovele harer zusteren in gelijke omstandigheden de den: Je doet me pijn. En, zooals velen zijner broederen, liet hij haar los. Even hijgde zij. Laat mij alleen gaan; we moeten naar binnen gaan. Geef mij een paar minuten voorsprong. Goeden nacht. Hij deed wat zij begeerde. Zij vlood over het terras en verdween. Hij wachtte, zijn heele wezen in vuur. Toen hij in de conversatiezaal kwam, was zij er niet. Hij zag de anderen door strootjes uit glazen drinken. Hij wist, dat Lucilla niet in de danszaal was; ze had de afzondering opgezocht. De vroolijke Watney Holcombe inviteer de hem bij hen te komen zitten. Martin, die verlangde naar de eenzaamheid in den zoelen nacht, durfde niet te weige ren. Zijn zintuigen waren geséherpt. Een weigering zou aanleiding geven tot praatjes. Hij, kwam naderbij. Wat heb je met Lucilla gedaan?" vroeg Mrs. Dangerfield. Ze is naar bed gegaan, antwoordde Martin. We hadden zoo'n vermoeienden dag. Ze is doodop. En zoo trad hij het Koninkrijk der Menschen van de Wereld binnen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 5