fllkmaarsciie Courant.
Fortinbras' toovermacht
Jiadiouieuuis
Stad en Omgeving.
JeuMeton
Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Hollands Noorderkwartier.
Honderd vier en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 29 SEPTEMBER
Jaarlijksche vergadering met
vertegenwoordigers van mid-
denstandsvereenigingen.
(Wordt vervolgd).
Ko. 280 1932
Vrijdag 30 September.
Hilversum, 1875 M. (6.45—12.—, 4.-8
en 11.-12 VARA, 8.-11.— VPRO en de
AVRO van 12 4.uur). 6.457.en
7.30—7.45 Gymnastiekles. 8.— Gramofoon-
platen. 9^ Trio W. Drukker. 10.— VPRO-
morgenwijding. 10.15 Voordracht door C.
Rijken. 10.30 Vervolg Trio. 11.— Mevr. C.
Pothuis—Smit: „Pelgrimstocht". 11.15 Ver
volg Trioconcert. 12— AVRO-kleinorkest o.
1 v. N. Treep. 2.— Gramofoonplaten. 2.30
AVRO-kamerorkest o.l.v. L. Schmidt. 4.—
Gramofoonplaten. 5VARA-orkest o.l.v.
H. de Groot. 5.45 Gramofoonplaten. 6.Or
gelspel door Joh. Jong m. m. v. Leo Fuld,
zang. 6.40 Mevr. A. Heuff: „E. Bellamy"
7-VARA orkest o.l.v. H. de Groot. 8
Mej. Dr. N. A. Bruining: „Nieuwere kerk-
feschiedenis. 8.30 Concert m. m. v. C. van
eeuwen Boomkamp, cello en Joh. Röntgen,
piano. 9.Mr. J. Bierens de Haan: „Econi-
mie en maatschappij". 9.30 Vervolg concert.
10.Vrijz. Godsd. Persbureau. 10.05 Vaz
'Dias. 10.15 Ds. E. D. Spelberg: „Dirk Cos-
ter's nieuwe geluiden". 10.45 Gramofoonpl.
11.12.Gramofoonplaten.
Huizen, 296 Al. (Algemeen programma,
te verzorgen door de NCRV). 8.Schrift
lezing. 8.15—9.30 Gramofoonplaten. 10.30
Morgendienst. 11.Concert. A. de Vink—
Verschoor, sopraan. J. Vrolijk, bariton. B. de
Vries, hobo en A. Schellevis, piano. 1.
Concert. H. Hermann, viool. T. G. v. d.
Haar, dito. H. v. d. Horst Jr., cello en mevr
R A. v. d. HorstBleekrode, piano. 2.
Pauze. 2.30 Vervolg concert. 3.30 Piano
recital door Me. A. Tolk. 4.30 Gramofoonpl
5.Botanisch halfuurtje voor de jeugd 5.30
Voor amateur-fotografen. 6.Causerie door
H. J. Steinvoort. 6.30 Radiodokter. 7.
Causerie door A. J. Herwig. 7.45 Gramo
foonplaten 8.10.30 Concert door de H. O.
V. (Symphonieorkest) o.l.v. F. Schuurman,
m. m. v. het NCRV,dameskoor o.l.v. Mej. L.
Lauenroth, o.a. La Feria, Lacome en Karna
rinskaja, Glinka. 9.9.30 Dr. A. van Deur
sen: „Een reis langs Spitsbergen". Ca. 9.50
Vaz Dias. 10.3011.30 Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10.50 Tijdsein en berichten. 11.05 Lezing.
12.20 Orgelconcert door W. S. Va)e. 1.05
Shepherd's Bush Paviljoenorkest. 2.20 Voor
scholen. 4.15 Northern Studio-orkes' o.l.v. J.
Bridge. 5.05 BBC dansorkest o.l.v. H. Hal!
5 35 Kinderuurtje. 6.20 Berichten. 6.50 Mo
zart's Pianomuziek door E. Isaacs. 7.10, 7.30
en 7.50 Lezingen. 8.20 Promenadeconcert
(Beethoven-programma) uit de Queen's Hal!
door BBC-Svmphonieorkest en solisten o.l.v
Sir Henry Wood, o.a. 3de Lennore-Ouver
ture en 9de Symphonie met slotkoor over
Schiller's „Ode an die Freude". 10.Be
richten en lezing. 10.35 BBC-orkest o.l.v. J.
Lewis, o.a. Liebestraum, Liszt en Serenade
„Les millions d' Arlequin", Drigo. 11.20—
12.20 Dansmuziek door de Savoy Hotel
Orpheans.
Parijs „Radio-Paris" 1724 M. 8.05, 12.50
en 7.20 Gramofoonpl. 9.05 Radio-tooneel
9.50 Gramofoonplaten, o.a. Uit „La Tra
viata", Verdi en „Manon Lescaut", Puccini
Kalundborg, 1153 M. 12.201.35 Concert
uit Hotel Angleterre. 3.-5.C. Rijdahl's
orkest. 8.30 Zangvoordracht door S. Schier
beek. 8.45 „Grev Bonde og Hans Hus", dra^
ma van Helge Rode. 11.0511.20 Piano
recital door V. Fischer, o.a. Reflexions
Lianowski.
Langenberg, 473 A1. 7.258.20 Concert
uit Bad Bertrich. 12.05 Gramofoonplaten.
12 20 Gramofoonplaten. 1.202.50 Concert
o.l.v. Wolf. 5.20—6.35 Concert o.l.v. Eysoldt
8.20 „Wallenstein". Tweede avond „Wallen
stein's Tod" van F. Schiller. Regie: Hardt
11 0512.20 Dansmuziek o.l.v. Wolf.
Rome, 441 M. 9.05 Gevarieerd concert,
o.a. uit „Hérodiade", Massenet en Schehere-
zade, Rimsky-Korsakow.
Brussel, 508 en 338 Al- 508 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v. Kumps
6.20 Pianorecital. 6.50 Gramofoonpl. 8.20
Balletmuziek o.l.v. F André, o.a. Coppelia,
Deiibes. 9.20 Vervolg concert, o.a. Oüv.
Wilhelm Teil, Rossini en Caprice italien,
Tschaikowsky. 10.30 Gramofoonpl. 338 M.:
1)12.20 Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v.
F. André. 6.20 en 6.50 Gramofoonpl. 8.20
Symphonieconcert o.l.v. Kumps, o.a. Sym-
phonie in Es, Mozart en Espana-Rhapsodie
Chabrier. 10.30 Gramfooonplaten.
Zeesen, 1635 Al. 8.20 „Wallenstein's
Tod", dramatisch gedicht van F. Schiller.
10.50 Kurt G. Sell: „Worüben man in Ame
rika spricht". Hierna tot 12.20 Concert door
de Rüdersdorfer Bergkapel o.l.v. Hermann
Pape.
oaar bet Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
61)
Je hebt alles voor mij gedaan, zei
Martin. Aan wie anders dan aan jou ben ik
dit alles verschuldigd? Zijn gebaar omvatte
hemel en aarde.
Ik heb je alleen maar een raad gege
ven.
Je deed veel meer. Iemand, die raad
geeft, had gezegd: ga naar Egypte. Je hebt
gezegd: kom in Egypte. Je hebt me van
lezelve gegeven, zoo mild, zoo edelmoedig.
Hij hield op.
Ga voort, zei zij. Ik hoor je zoo graag
Praten. A
Maar de drijvers, bemerkende dat de ezel,
die mr. Dangerfield bereed, vooruit wilde
draven, jaagden de andere dieren voor vooit,
dat Martin zich niet verstaanbaar kon ma-
ken, tenzij door luid te schreeuwen.
Dien avond werd er gedanst in het \X inte
palace-hotel, waar ze logeerden.
Toen Martin in Cairo kwam, wist n j
»iets van dansen. Maar Lucilla, mrs.
Dangerfield en Maisie hadden het hem
Beleerd in hun zitkamer in het Semiii a-
^is-hotel. En met genot nam hij deel
j\atl deze nieuwe ontspanning.
'ank figuur en een goed gehoor hielp
De gewone jaarlijksche vergadering der
Kamer van Koophandel en Fabrieken met
vertegenwoordigers van de middenstandsver-
eenigingen in haar district had gistermiddag
plaats ten stadhuize. Van te voren echter
werd een
bezoek aan de chocoladefabriek
H. Ringers
gebracht. Na ontvangst aan het station werd
in twee volle autobussen een ritje gemaakt
door den Hout en het nieuwe kwartier aan de
Van Houtenkade, waarna via den Kennemer-
straatweg door de stad gereden werd voor
het bezoek aan de in volle werking zijnde fa
briek, waar men druk bezig was met het uit
voeren van St. Nicolaasbestellingen. Wij za
gen daarbij tal van interessante stukken, o.a.
een getrouwe nabootsing (in chocolade) van
een winkelpui in Goes met daarvóór een Zep
pelin waarop stond: SpanjeGoes. Van dit
bezoek zullen wij thans niet verder vertellen,
omdat wij al eens een uitvoerige uiteenzet
ting over het werk in deze fabriek gaven.
Tegen half 4 arriveerde het gezelschap
aan het raadhuis, waarna de vergadering
aanving onder voorzitterschap van den heer
S. W. Arntz, voorzitter der Kamer van Koop
handel. Van deze instelling warer. slechts
weinig leden tegenwoordig, des te meer af
gevaardigden van middenstandsvereenigin
gen waren aanwezig. Zij kwamen uit Alk
maar, Bergen, Castricum, Heiloo, Den Hel
der, Nieuwe Niedorp, Langendijk, Schagen,
Wieringerwaard, Broek op Langendijk, Heer-
hugowaard, Warmenhuizen en Anna Pau-
lowna.
De Vereeniging Koophandel aan den Lan
gendijk had bericht van verhindering ge
zonden en de Texelsche middenstandsvereeni-
ging zond eenzelfde bericht, daarbij uiteen
zettende, dat zij op grond van verschillende
argumenten tegen opheffing der Alkmaarsche
rechtbank is en bij voorbaat hare goedkeu
ring hechtende aan de zoowel ten deze als
ten aanzien van verslechtering in de postbe
stelling te nemen maatregelen.
Aan het
openingswoord
van den voorzitter ontleenen wij het vol
gende:
Op geen onzer vorige bijeenkomsten druk
te het stempel van de ongunst der tijden zóó
zwaar als op deze. Ik behoef u niet te schet
sen hoe zeer handel, industrie, veeteelt, land
en tuinbouw, doch vooral ook de visscherij
onder het juk der malaise gebukt gaan.
Persoonlijk bevreemdt het mij, dat in dezen
benarden tijd de Winkelsluitingswet en het
Werktijdenbesluit 1932 in werking zijn ge
steld, zoodat van het vrije winkelbedrijf
slechts een schim is overgebleven. Daar
naast betreur ik het in hooge mate, dat, nu
wij alle zeilen moeten bijzetten om dik
wijls zelfs met verliezen toch maar de za
ken gaande te houden, ons bedrijfsleven nóg
moeilijker wordt gemaakt door de jongste
bezuinigingsmaatregelen der posterijen,
waardoor in circa 20 gemeenten in ons
district een der drie kombestellingen werd
opgeheven en de openstellingsuren voor den
post- en telegraafdienst aanzienlijk werden
beperkt.
Ik spreek niet slechts uit eigen ervaring,
doch kan u in herinnering brengen, dat dt
Kamer in 1926, in welk jaar de postbestellin
gen o.a. te Alkmaar van vier op drie zijn te
ruggebracht, een enquête heeft gehouden bij
zakenlieden, waaruit toen reeds bleek, dat
verschillende zakenlieden door de verminde
ring der bestellingen schade in hun bedrijf
hadden geconstateerd.
Wanneer ik nu lees, dat de jongste reorga
nisatie van den P.T.T.-dienst volgens mede
deeling van den minister van waterstaat er
toe leidt, dat de bedkïjfsbegrooting over 1932
een winst van plm. vier millioen gulden zal
opleveren, aan te wenden als dekkingsmiddel
van de rijksbegrooting over dit jaar, dan
hem. Vóór hij Cairo verliet, kende hij de
moderne dansen. En een nieuwe
vreugde was in zijn leven gekomen
Dansen beduidde in zijn leven heel wat
meer dan bij anderen, die het als iets
heel gewoons in de kinderjaren hadden
geleerd. Om dit te begrijpen, moet men
zich indenken in het leven van dezen
onervaren, fijn besnaarden jongen man
van dertig jaren.
Zijn arm was om het geliefde wezen
geslagen, haar hand lag in de zijne, de
geur van haar haren drong in zijn neus
gaten, hun lichamen bewogen zich tege
lijk op de maat van de muziek. Het
zong in zijn hart. Echt jong genietend
zei ze tegen hem:
Je bent een geboren danser.
Hij gloeide van plezier.
Er is zooveel in je dat slechts naar
de oppervlakte behoeft te worden ge
bracht. Je hebt gevoel voor rhytme.
Misschien wist ze niet eens wat ze
hiermede meende, maar het klonk pret
tig in Martin's ooren.
Zij dansten den vroolijken dans tot
hèt einde. Ademloos hielden ze op en
zagen elkaar lachend aan. Zij nam zijn
ar*i en zij verlieten de danszaal.
Tenzij je nog eens met mij dansen
wilt, zei hij, is dit mijn laatste dan# van
avond.
Waarom?
Dat moet je raden.
't Was zoo de volmaaktheid nabij,
zei zij. Dat voel ik zelf en ik wil het niet
fjederven door weer met ie te dansen.
vraag ik mij af of het bedrijfsleven daaraan,
in evenredigheid tot de overige bevolking,
niet een te zwaar offer brengt?
De Kamer heeft bij het bekend worden de
zer reorganisatieplannen haar oordeel ken
baar gemaakt aan den minister van water
staat, doch zooals gij weet, stelt hij, blijkens
de Maandag 1.1. gepubliceerde crisisbegroo-
ting van de posterijen over 1933, als zijn
overtuiging, dat een sluitend P.T.T.-budget
;eenszins uitsluitend een belang van dezen
lienst is.
Waar de reorganisatieplannen in ons
district vrijwel in vollen omvang zijn toege
past en de landsregeering daarmede blijk
baar instemt, rest ons thans alleen om te
trachten plaatselijk dié regelingen te verkrij
gen van den P.T.T.-dienst, die voor ons be
drijfsleven zoo soepel mogelijk werken.
Als een nieuwe duistere wolk, die thans
boven ons hoofd komt aandrijven, zie ik de in
het rapport-Weiter voorgestelde opheffing
van de arr.-rechtbank te Alkmaar. Zooals u
bekend is, heeft de Kamer ook ten aanzien
van dit vraagstuk hare bezwaren bij de be
voegde autoriteiten kenbaar gemaakt. Wan
neer deze rechtbank zou worden opgeheven,
moet iemand uit Den Helder straks een reis
van ongeveer 150 K.M. (heen en terug Haar
lem óf Amsterdam) maken om de rechtbank
te bezoeken. Zullen deze reiskosten, doch
vooral ook het tijdverlies, door het rijk wor
den vergoed? Zoo ja, dan wordt er m.i. geen
bezuiniging verkregen. Zoo neen, dan zal er
cok geen bezuiniging worden verkregen, doch
de lasten afgewenteld worden op de justitia
belen en de tallooze andere personen, die
zich naar de rechtbank, hare ambtenaren en
organen hebben te begeven. Voor het rijk zul
len bovendien in elk geval meerdere reis- en
verblijfkosten ontstaan van justitie- en poli-
tie-ambtenaren en -beambten en getuigen,
alsmede hoogere transportkosten van ver
dachten en veroordeelden. De Kamer is ervan
overtuigd, dat er bezuinigd moet worden,
zoowèl door het rijk, de gemeenten als door
tal van particulieren, maar wat ons tegen de
borst stuit is het lukraak willen besnoeien
van openbare diensten, die hun bestaans
recht ten volle hebben bewezen en wier
dienstbetoon ons, vooral in deze tijden, maar
al te zeer te stade komt.
Waar de voorgenomen opheffing der
rechtbank wel geen tijdelijk karakter zal dra
gen, brengt staatsmanswijsheid mede, dat
onze landsregeering een open oog houdt voor
andermans inzicht en de groote belangen
van de 244.500 personen in dit arrondisse
ment, en de ruim tien duizend hier gevestig
de handelszaken en bedrijven, die hier op het
spel staan.
Wanneer wij nu bedenken, dat het cijfer,
dat de minister verwacht voor 1933
165.000 bezuiniging voor de opheffing
van zeven rechtbanken in de begroeting
van justitie nergens wordt verklaard en wij
van zeer bevoegde zijde hebben hooren ver
zekeren, dat deze opheffing geen belangrijke
vermindering van kosten zal kunnen mede'
brengen, terwijl daartegenover wel zwaar
dere lasten op de schouders der rechtzoekerv
den zullen worden gelegd, dan gelooven wij,
dat de regeering bij nader inzien en na het
nauwkeurig afwegen, der belangen, welke
toch slechte mogen worden opgeofferd, als er
werkelijk een aantoonbare bezuiniging te
genover staat, tot de slotsom zal moeten ko
men, dat handhaving der rechtbank te Alk
maar in het belang eener goede rechtsbedee-
ling in dit arrondissement gewénscht is.
(Applaus.)
De voorgenomen opheffing van
de Alkmaarsche rechtbank.
De voorzitter steldé hierop aan de
orde het belangrijkste agendapunt: bespre
king van de plannen tot opheffing der recht
bank te Alkmaar. Tot het geven van toelich
ting waren aanwezig de heeren mrs. Lange
veld en Leesberg, uit Alkmaar.
Het eerst kwam
Air. Lkngeveld aan het woord.
Spr. stelde zich op het standpunt, dat de
opheffing nog niet beslist is, de Tweede Ka
mer zal nog hebben na te gaan of het rap-
port-Welter te dezen aanzien zal moeten wor
den gevolgd. Tal van bezwaren zijn ertegen
ingebracht. Zoo had spr. voor het Landbouw-
huis als rechtskundig adviseur ook een re-
quest verzonden.
De rechtbank te Alkmaar is voor Noord-
holland boven het IJ een z*r belangrijk? in
stelling. Men kan nu wel zeggen, dat men er
slechts weinig mee te maken heeft, maar, zei
spr., wie gaat er graag naar een dokter?
Niemand, maar in vele gevallen moet men
er wel heen gaan. Evenzoo gaat het met de
rechtbank. Men wordt vaak tegen zijn wil
betrokken bij allerlei rechtszaken, b.v. voor
faillissementen, bezoeken aan den curator
"het bijwonen van verificatievergaderingen
enz., allemaal zaken waarmede de zakenman
Is dat werkelijk gemeend?
Zij knikte allerliefst vertrouwelijk.
Laat ons naar buiten gaan van de
menschen af.
Ze betraden het terras en vonden daar
de eenzaamheid.
Ze gingen zitten onder den fluweelen
hemel, waaraan de sterren flonkerden
Op eenigen afstand stroomde zacht de
Nijl. Van een boot met een spookachtig
wit zeil klonk een Arabisch lied. De
bloemen van de bougainvillae aan den
hotelingang straalden wit en bleek. Een
geurtje kramsan gaf iets zwoels aan de
atmosfeer.
Lucilla had haar handschoenen uitge
trokken; hij nam haar handen in de
zijne en drukte er een kus op. Het was
het grootste oogenblik in zijn leven.
Je bent zoo mooi en ik heb je zoo
lief, fluisterde hij.
Hoe komt u zoo lyrisch gestemd?
vroeg ze plagend.
Martin wist het niet. Een super-Martin
scheen te spreken. Haar toon was pla
gend, maar niet ironisch. En hij ging
door met te zeggen van allerlei, dat bi
daglicht dwaas zou hebben geklonken
Maar in die zwoele Egyptische atmos
feer, waarin Oostersche geuren zweef
den, klonk het romantisch. Door de
open deur kwamen de tonen van een
ouderwetschen wals, misschien van
middelmatige schoonheid, maar in die
exotische omgeving klonk ze wild en
hartstochtelijk. Hij boog zich over haar
heen en nam haar beide handen.
tennis maakt. Voorts is daar nog het bezoek
aan de rechtbank voor het afleggen van ge
tuigenissen, hetzij door den zakenman of
diens bediende, en zooveel gevallen meer,
waaraan men niet kan ontkomen. Dit alles
gaat straks, als de rechtbank zou verdwijnen,
met veel meer kosten gepaard dan tot dusver,
financieel en kosten door tijdverlies, wat
vooral voor de veehouderij groote bezwaren
meebrengt als men niet tegen melktijd terug
kan zijn. Deze bezwaren heeft men niet zoo,
als de rechtbank te Alkmaar blijft bestaan.
Daarbij komt nog, dat men bij het brengen
van een bezoek als bedoeld aan deze stad
daar allicht het verrichten van andere zaken
aan toevoegt, omdat Alkmaar nu eenmaal het
centrum is voor de heele wijde omgeving
Moet men daarentegen voor zijn rechtsbedee-
ling naar Haarlem of Amsterdam, dan zal
het combineeren van verschillende zaken niet
zoo gemakkelijk gaan, omdat men in die ste
den minder gewoon is te komen voor zaken.
Een ander argument vóór het behoud van
de Alkmaarsche rechtbank noemde spr. den
eisch, dat een rechtbank moet meeleven in de
nooden en behoeften en de gewoonten van de
bewoners der streek,
In Frankrijk heeft men in Augustus 1929
ook geprobeerd de rechtspraak te concentree-
ren, maar in Juli d.a.v., dus nog geen jaar
later, moest men weer tot het vroegere stel
sel terugkeeren, omdat de bevolking niet van
de concentratie gediend bleek.
Van een rechtspraak op grooten afstand
kan men niet verwachten, dat zij meeleeft
met de bevolking.
Spr. stelde vast, dat de advocaten meer
tijdverlies hebben en dat daardoor kosten
ontstaan, welke weer zullen moeten afge
wenteld op de rechtzoekend en, die dus duur
der uit zullen zijn. De bezuiniging die de mi
nister denkt te verkrijgen, zullen niet meeval
len, doordat heel wat wachtgelden zullen
moeten wórden uitgekeerd aan menschen, die
thans aan de rechtbank verbonden zijn
een bezuiniging op kruimeltjes-manier.
Sftr. concludeerde, dat het in het belang de
zer geheele streek is, dat de rechtbank te Alk
maar behouden blijft. (Applaus.)
Het woord aan mr. Leesberg.
Mr. Leesberg begon met op te merken, dat
vrijwel geen enkel zakenman eraan ontkomt,
dat hij zoo nu en dan met een rechtbank iets
te maken krijgt. Dit is door vorige regeerin
gen reeds erkend, vandaar dat in art. 314
van het Wetboek van Koophandel aan de
kooplieden het voorrecht is toegestaan om
een schuldenaar te dagvaarden voor de
dichtstbij gelegen rechtbank, waardoor be
sprekingen met juristen gemakkelijker zijn.
Deze bepaling sluit in zich, dat de regee
ring er voor zorgt, dat de koopman zoo dicht
bij mogelijk een rechtbank heeft. Wat nu ten
aanzien van de Alkmaarsche rechtbank is
voorgenomen, is daarmee in strijd. Zij is zeer
centraal gelegen en als zij wordt opgeheven,
zal de rechtzoekende naar Haarlem of Am
sterdam moeten gaan. Dit beteekent zeer veel
voor een arrondissement met een 240.000 in
woners,,ter grootte van 150.000 H.A., in 71
gemeenten, het zevende in belangrijkheid van
de 21 arrondissementen waarin Nederland is
verdeeld.
Na er op gewezen te hebben, dat de door
de regeering voorgestelde opheffing nog niet
in de justitiebegrooting is uitgewerkt en dat
de minister met nadere regelingen zal ko
men, zei spr., dat er toch altijd nog de volks
vertegenwoordiging bestaat en dat de indi
rect belanghebbenden daarom niet stil mo
gen zitten. Alleen dan is nog hoop, dat men
in Den Haag het belang van het behoud der
rechtbank zal inzien. Men zal daartoe de za
ken objectief uiteen moeten zetten.
De kaart van Nederland geeft aan, dat de
opheffing van de Alkmaarsche rechtbank het
minst gelukkig voorbeeld is van bezuiniging
Spr. was in het algemeen geen voorstander
van opheffing van rechtbanken, maar als zij
toch noodig is uit hoofde van den financiee-
len toestand des lands, zou spr. voorstellen
daartoe objectief willen zien bekeken en dan
zou hij ten aanzien van het plan met de
rechtbank te Alkmaar in het belang van de
rechtzoekenden willen zeggen: de rechtbank
te Alkmaar dient te blijven bestaan; ophef
fing van die te Haarlem zou beter verant
woord zijn; het gerechtshof te Amsterdam
zou naar Haarlem kunnen worden ver
plaatst; het voegen van een deel van het ar
rondissement Haarlem bij Alkmaar en overi
gens bij Amsterdam zou voor de justitiabelen
den 'minsten last meebrengen. Hierdoor zou
men tegemoet komen aan vaak geuite ver
langens, dat een provinciale hoofdplaats een
rechtscollege zou hebben, dat belangrijker is
dan een gewone rechtbank.
Evenals mr. Langeveld was spr. van mee
ning, dat het voor ieder die met een recht
bank in aanraking komt, van groot belang
is, dat zij niet te ver afgelegen is en hij wek
Door al wat ik voor je voel, door al
wat je voor me bent.
Toen ze geen antwoord gaf:
Je bent toch niet boos?
Ik ben geen granieten sphynx, zei
ze met haar lage stem. Nog nooit heeft
iemand zoo tegen me gesproken. Ik zeg
niet, dat ze 't niet wel eens geprobeerd
Rebben. Maar dan maakten ze zich al
tijd belachelijk. Ik moest er altijd om
lachen:
Waarop Martin:
Maar je lacht nu toch niet om mij.
Neen, fluisterde ze, om jou lach ik
niet.
Ze keerde haar gezicht naar hem toe.
Hun lippen waren dicht bij elkaar. En
Martin deed wat heel natuurlijk was:
hij kuste haar. Toen trok hij zich terug
ontroerd tot in het diepst van zijn we
zen. Zij lag met gesloten oogen. Hij zag
haar borst op en neer gaan.
Hjj hield haar fijne, blauw geaderde
handen vast en hij zag haar even ge
opende lippen, die hij zoo juist gekust
had, in het schemerachtig licht. Toen
bewoog ze zich, trok haar handen terug,
ging rechtop zitten en met fijne vinge
ren bracht ze haat haren in orde. De tijd
verliep, de sterren volgden hun loop
Martin sloeg zijn arm om haar 'heen.
Lucilla, zei hij met trillende stem
Maar met vlug gebaar stond ze ol
zijn omarming ontwijkend. Ze hield
hem op een afstand.
Neen, neen, Martin, dit is genoeg
dwaasheid voor één avond.
en
te op tot krachtige actie vóór behoud van de
rechtbank te Alkmaar. (Applaus.)
Besprelcin 'en.
De heer J Apeldoorn (Alkmaar) vroeg
of men voor zaken voor boedelscheidingen
voortaan ook naar Haarlem of Amsterdam
zal moeten gaan, waarop de beide rechtsge
leerden antwoordden, dat dergelijke zaken
bij het kantongerecht thuis behooren, maar
dat eventueele processen daarover wel in één
van beide genoemde steden zullen moeten
worden gevoerd.
De heer Krans (Bergen) vroeg of er een
reden voor is aan te geven, dat N.-H. in
de laatste jaren is beroofd van zoovele instei-
lingen (R.O.G., strafgevangenis en cadetten
school te Alkmaar, rijkswerkinrichting te
Hoorn en nog andere instellingen). Straks
zal misschien de marinewerf nog uit Den
Helder worden weggenomen.
Mr. Leesberg had den indruk, dat men
in Den Haag schijnt te meenen, dat het ar
rondissement Alkmaar niet verder gaat dan
Alkmaar. Hij vreesde, dat men uitgaat van
de gedachte: ze hebben daar nu een electri-
schen trein en kunnen zich gemakkelijk red-!
den.
't Is Waar, dat de justitieele statistiek van
1930, die men heeft geraadpleegd, voor Haar
lem meer vonnissen aangaf dan voor Alk
maar, maar men moet niet vergeten, dat 1930
voor deze streek al lang geen normaal jaar
was, zoodat het aantal geschillen aanzienlijk
kleiner was dan gewoon. Maar ook zelfs vol
gens die statistiek kan men moeilijk aanne
men, dat de rechtbank te Alkmaar in aanmer
king moet komen voor opheffing.
Wat de oorzaak zou zijn van de opheffing
van de inrichtingen, door den heer Krans ge
noemd, kon spr. niet gissen.
De heer Rentenaar (Alkmaar) vroeg of
door de voorgenomen opheffing Alkmaar ook
zal teruggaan naar de tweede klasse van ge
meenten.
Mr. Leesberg antwoordde, dat de clas
sificatie van de rechtbanken een andere is
dan die der gemeenten voor salarissen.
De heer H o u w i n g (Alkmaar) vroeg of
de Kamer van Koophandel de leiding zal ne
men voor een protest-actie of dat er een apart
comité voor gevormd zal worden.
De voorzitter had zich voorgesteld dat
de aanwezigen in hunne vereenigingen de
besprekingen van deze vergadering zouden
weergeven en dat die organisaties naar aan
leiding daarvan een request aan de Tweede
Kamer zouden sturen. Mogelijk zou men ook
goeden invloed daartoe kunnen uitoefenen op
de gemeenteraden.
De heer De 1 g o r g e (Den Helder) merk
te op, dat ieder bezuiniging wel goed vindt,
maar telkens heet hei dan: niet hier! Spr.'s
vereeniging was nog niet overtuigd van het
voordeel van opheffing der rechtbank te Alk
maar, noch ook van h it nadeel.
De voorzitter wees erop, dat de regee
ring de lasten en kosten van allerlei bezui
nigingen afwentelt op het publiek. Als wij
ons daar niet tegen verzetten, wordt het
steeds erger.
Mr. Leesberg zei, dat het toch plicht
is om na te gaan of de beoogde bezuiniging
niet op andere wijze is te bereiken dan thans
door de regeering wordt,voorgesteld. En dan
geloofde spr. dat de door hem voorgestelde
manier daartoe zal leiden. Immers in Haar
lem heeft men voor de rechtbank een onvol
doende gebouw en in Amsterdam is men
overbelast. Als men nu Haarlem splitst en
het gerechtshof uit Amsterdam naar Haar
lem brengt, behoeft men daar geen nieuw ge
bouw te stichten, iets wat wel noodig is als
men het regeeringsvoorstel volgt. Uit spr.'s
voorstel zal dus bezuiniging voortvloeien.
Doordat er veel aan wachtgelden zal moeten
worden betaald, zal er van bezuiniging ook
al niet veel komen, terwijl er meer zal moeten
worden betaald voor vergoeding aan getui
gen, al is het tarief daarvoor laag. Zelfs de
genen, die meenen dat mei niet moet inhak
ken op de begrooting van financiën, zullen
toch tegen de voorgenomen opheffing moeten
zijn.
De heer D e 1 g o r g e zou de kwestie in
zijn vereeniging bespreken en hij twijfelde er
niet aan of adhaesie met een actie tegen op
heffing zou volgen.
De heer De Raat (Alkmaar) vreesde, dat
met wachten op adhaesie-betuiging door de
verschillende middenstandsvereenigingen te
veel tijd verloren zou gaan en stelde voor,
thans een motie te ontwerpen en deze in stem
ming te brengen. Daarnaast konden de ver
eenigingen nog heel goed afzonderlijk een
request aan de regqering zenden.
Zooals de regeering het nu wil zal in heel
noordelijk Noordholland geen enkele recht
bank overblijven en dat kan niet in het be
lang zijn van de bevolking, ook niet van
Den Helder. Het voorstel van de regeering
geldt voor vele tientallen van jaren en latere
Maar Martin, zich eindelijk man too-
nend, nam haar in zijn armen, drukte
haar vast tegen zich aan en kuste haar,
zooals een man een vrouw kust.
Eindelijk zei zij, zooals zoovele harer
zusteren in gelijke omstandigheden de
den:
Je doet me pijn.
En, zooals velen zijner broederen, liet
hij haar los.
Even hijgde zij.
Laat mij alleen gaan; we moeten
naar binnen gaan. Geef mij een paar
minuten voorsprong. Goeden nacht.
Hij deed wat zij begeerde.
Zij vlood over het terras en verdween.
Hij wachtte, zijn heele wezen in vuur.
Toen hij in de conversatiezaal kwam,
was zij er niet. Hij zag de anderen
door strootjes uit glazen drinken. Hij
wist, dat Lucilla niet in de danszaal
was; ze had de afzondering opgezocht.
De vroolijke Watney Holcombe inviteer
de hem bij hen te komen zitten. Martin,
die verlangde naar de eenzaamheid in
den zoelen nacht, durfde niet te weige
ren. Zijn zintuigen waren geséherpt.
Een weigering zou aanleiding geven tot
praatjes. Hij, kwam naderbij.
Wat heb je met Lucilla gedaan?"
vroeg Mrs. Dangerfield.
Ze is naar bed gegaan, antwoordde
Martin. We hadden zoo'n vermoeienden
dag. Ze is doodop.
En zoo trad hij het Koninkrijk der
Menschen van de Wereld binnen.