DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Von Papen over de Ouitsche politiek.
Daqeliiksch Omzakht
No. 242
Donderdag 13 October 1932
134e Jaargang
„Die zich in den strijd in Duitschland zelf
„niet achter de regeering plaatst, is een vijand
„van het Duitsche volk" (aldus Von Papen).
Hitier antwoordt!
De Duitsche rijkskanselier von Papen heelt
gisteren te München een rede gehouden voor
het Verbond van Beiersche Industrieelen. In
deze rede gaf de rijkskanselier een overzich:
van de actueele kwesties van binnen- en bui-
tenlandsche politiek en juist daardoor werd
deze rede zeer belangwekkend.
HET PROCES PRUISEN CONTRA
HET RIJK.
„VIJANDS DES VOLKS".
DE ONTMASKERING VAN
„DAUBMANN".
Een geslepen bedrieger.
NAT.-SOC. KIESVERGADERINGEN
VERBODEN.
DE WERKLOOZENONLUSTEN
TE BELFAST.
Schermutselingen met de politie.
De avond veel rustiger.
DE CONFERENTIE VAN OTTAWA.
ALKMAAR
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
iranco door het geheele Rijk 2.50.
M>sse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENT1EN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contractei, rebat. Groote letters naar plaatsiuimte.
Brie Vet iranco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk*
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telel. 3, redactie 33.
Directeur: C, KRAK
Hoofdredacteur: Tj. N. ADLMA.
Dit nummer bestaat uit drio bladen
Bij de bespreking van het sociaal-politieke
gedeelte van het regeeringsprogram keerde
von Papen zich tegen de beschuldiging, dat
de regeering arbeiders-vijandig zou zijn. Het
is ook onjuist, dat bedragen van milliarden
aan de ondernemers worden geschonken.
Men wil slechts eenige millioenen werkloo-
zen aan een bestaansmogelijkheid helpen.
Von Papen sprak de hoop uit, dat in den loop
van den winter de uitkeeringen aan de werk-
loozen verhoogd zouden kunnen worden en
dat aan rentetrekkenden en oorlogsinvaliden
vrijwillig toeslagen verstrekt zouden kunnen
worden.
Sprekende over den binnenlandschen poli-
tieken toestand zette Von Papen uiteen, wat
hij onder den welvaartsstaat verstaat. De so
ciale wetgeving moet anders opgevat wor
den dan tot nog toe het geval was. De
grondwet van Weimar moet noodzakelijk her
zien worden. Het was juist, dat de periode
van wetgeving door artikel 48 afgesloten
moest worden. Er dient een krachtig en boven
de partijen staand staatsbewind te worden
gevormd, dat niet als speelbal van de poli
tieke en maatschappelijke krachten heen en
weer wordt gedreven. De grondwetsherzie
ning moet er ook voor zorgen, dat tusschen
een dergelijke regeering en het volk het juiste
contact wordt gelegd. De verhouding tus
schen regeering en volksvertegenwoordiging
moet echter zoo geregeld worden, dat de re
geering en niet het parlement het staatsgezag
handhaaft. Duitschland heeft een Eerste Ka
mer met vastgelegde rechten noodig. De rijks-
regeering is voornemens de grondwetsher
ziening in samenwerking met de landen tot
stand te brengen. Het zwaartepunt der rijks
hervorming moet liggen in het verdwijnen
van het dualisme tusschen het rijk en Prui
sen. In verband hiermede zal het mogelijk
zijn ook den overigen landen de juist door
Beieren nagestreefde constitutioneele autono
mie te verleenen. Ook de territoriale autono
mie kan voor de levensvatbare landen wor
den hersteld.
Na hulde te hebben gebracht aan den per
soon van den rijkspresident herinnerde de
rijkskanselier aan de gebeurtenissen van den
dertienden Augustus, die een noodlotsdag is
geweest. Het is een historische vervalsching
wanneer thans wordt beweerd, dat spreker
den nationaal-socialisten het aanvaarden van
de verantwoordelijkheid onmogelijk heeft ge
maakt. Het is een onjuiste voorstelling der
nationaal-socialisten, dat zij niet de geheele
macht hebben geëischt en dat zij bereid zou
den zijn geweest de regeering ook met ande
ren te deelen, want dit verandert niets aan
het feit, dat zij alleen de leiding wilden heb
ben. Van een beweging, die de binnenland-
sche en buitenlandsche vrijheid in haar vaan
del heeft geschreven, eischt het land, dat zij
in elke positie en op elk tijdstip handelt, alsof
zij het moreele en politieke geweten van de
natie was. Handelt zij niet zoo, dan is zij
geen beweging meer maar een partij. Aan
partijen is het rijk echter bijna te gronde ge
gaan. Wanneer ooit een nationale beweging
een nationale plicht heeft gehad, dan was het
die om het rijk bij zijn strijd om het herstel
van zijn souvereinitiet en om de eer van het
land niet in den rug aan te vallen. Die zich
in dezen strijd niet achter de regeering
plaatst, is een vijand van het Duitsche volk.
Von Papen eindigde zijn rede met de ver
klaring, dat het volk beter weet te beoordee-
len wat de eer en de waardigheid van de na
tie eischt dan een deel van zijn afgevaardig
den. Het zal de holle declamaties en de afge
dane partijbureaucratie behandelen met de
minachting, die zij verdienen.
o
Het spreekt bijna vanzelf, dat de groote
Hitier onmiddellijk van leer getrokken is.
Gisteravond nog heeft hij een redevoering
gehouden, waarbij ongeveer 10.000 boeren
uit Neder-Beieren en omgeving en uit Oos
tenrijk aanwezig waren. In deze redevoering
oefende Hitier scherpe critiek uit óp het eco
nomisch program van Von Papen, dat er in
werkelijkheid slechts toe leidde de vreeselijke
materieele en psychische noodtoestand van
het Duitsche volk nog meer te verscheppen
Alle ook nog zoo dialectische redevoeringen
kunnen daar niets aan verhelpen. De ware
beteekenis van den 13 Augsutus is niets an
ders geweest dan de poging de nationaal-so-
cialistische beweging de verantwoordelijk
heid op te leggen, zonder haar den dienover-
eenkomstigen invloed te geven. Dat weet
thans het geheele Duitsche volk. Alleen von
Papen beweert nog steeds het tegendeel. „Of
er wordt in onzen geest geregeerd, dan dra
gen wij de verantwoordelijkheid, óf er wordt
niet in onzen geest geregeerd, dan dragen de
anderen de verantwoordelijkheid. Ik geloof
niet in een regiem, dat niet in het volk zelve
verankerd ligt. Ik geloof in geen enkel econo
misch regiem, dat het paard achter den wa
gen spant. Niet van boven af kan men een
huis opbouwen, maar van onderen op moet
men beginnen. De fundamenten van een staat
liggen niet in de regeering maar in het
volk".
Tot de burgerlijke partijen en politici, die
sedert November 1918 geslapen hebben, ter
wijl het nationaal-socialisme gewerkt had,
richtte Hitier de woordenHet is 'thans niet
meer uw tijd, maar onze tijd. De heer Von
Papen, die eerst drie maanden geleden uit de
Centrumpartij is getreden, heeft tot dusverre
niets gepresteerd. Op de bewering van Von
Papen, dat de nat.-soc. slechts bestaan door
het bestaan van den nood, antwoord Hitier:
„Ja, wanneer het geluk er zou zijn, behoefde
ik niet hier te zijn en zou ik niet hier zijn".
Spr. zal niet duiden, dat deze zoogenaamde
burgerlijke politici de door het nationaal-so
cialisme in harden arbeid opgebouwde volks
gemeenschap weer uiteen scheuren, maar zal
dit Duitsche volk van binnen weer uitbreiden.
,.lk weet, aldus eindigde Hitier, dat ik daar
mede de voorwaarde schep voor nieuwe
grootheid van de Duitschen actie".
o
Na Hitier de persstemmen!
De „Deutsche Tageszeitung" schrijft, dat
Von Papen met zijn rede opnieuw heeft be
wezen, dat hij er den slag van had, zoowel
toehoorder als lezer te pakken en te boeien.
De „Tag" noemt de rede een uitstekend
voorgedragen regeeringsbalans.
Volgens de „Taegliche Rundschau" is het
eerste deel van de rede een poging tot recht
vaardiging; het tweede deel beteekent een te
rugtocht over de gehee'j linie.
Volgens de „Germania" heeft de regeering
met de rede van Von Papen den verkiezings
strijd geopend. Wanneer het ontwerp vooi
de grondwetsherziening aan den nieuwen
Rijksdag zal worden voorgelegd, zal men
kunnen zien, of het een middel zal zijn om
den rijksdag opnieuw te ontbinden, dan wel
of het gelegenheid zal geven voor een ver
zoeningsgezinde politiek.
De „Vorwaerts" beschouwt de uiteenzet
tingen van den rijkskanselier als het pro
gramma der tegenrevolutie, waartegenover
het blad de republikeinen oproept ter verde
diging der republiek. De elementen van het
Duitsche volk, die getrouw aan de grondwet
zijn en die Hindenburg als beschermer van
de grondwet op zijn post hebben gebracht,
eischen als antwoord op de dreigementen van
Von Papen een duidelijke verklaring van den
rijkspresiden, dat hij nooit een grondwetswij
ziging zal toestaan anders dan langs den
voorgeschreven weg. Indien een dergelijke
verklaring zou uitblijven, dan is met de rede
van Von Papen den strijd om republiek en
democratie begonnen.
De „Berliner Boersenzeitung" schrijft, dat
de door Von Papen medegedeelde beginselen
beantwoorden aan de oude vordering der na
tionale beweging: het losmaken van de lei
ding van den staat uit de boeien van het par
lementaire systeem en vai] de partijbureau
cratie, wier element egoïsme is.
De „Deutsche Allgemeine Zeitung" stelt
vast, dat het blijkt, dat de rijksregeering zeer
groote plannen heeft, die zij niet kan door
voeren zonder den gesloten wil van de natie
en het is de vereeniging van alle waarlijk na
tionale krachten.
Onder het opschrift „Quo Vadis" verklaart
de „Vossische Zeitung", dat men, hoewel v.
Papen zeer uitvoerig over de grondwetsher
ziening heeft gesproken, nog even weinig
weet als vóór zijn rede. Haast iedere zin
schijnt een nevenbeteekenis te hebben.
Het „Berliner Tageblatt" spreekt van een
politiek, die in een cirkel rond gaat.
De „Deutsche Zeitung" zegt, dat wanneer
Von Papen zijn ontwerp thans aan den rijks
dag zou voorleggen, dit slechts een uitstel
van een beslissing zou beteekenen, die toch
onvermijdelijk is.
De „Koelnische Volkszeitmjg" schrijft, dat
de rede in sommige opzichten zoo helder was,
dat de misverstanden onmogelijk zijn. Wan
neer men een rijk van Duitschers wil bestu
ren, dan moet men inzien, dat dit op den
duur niet mogelijk is, wanneer men dien
Duitschers het recht onthoudt, aan hun lot
mede te werken. Economisch gezien, ont
breekt in de rede een aierke doelbewustheid.
Nieuwe verklaring van Severing.
In de voortgezette behandeling van de
Pruisische aanklacht door het Staatsgerechts-
hof verklaarde dr. Brecht, dat art. 48 alin. 1
werkelijke maatregelen bedoelt.
Prof. Jakobi zeide, dat art. 48 twee midde
len inhoudt: niet alleen ingrijpen van de ge
wapende macht, maar ook dwangverordenin-
gen. Zoo is het ook mogelijk, een commissa
ris als plaatsvervanger voor de landsregee-
ring te benoemen.
Door den Pruisischen vertegenwoordiger
werd daarop een nieuwe verklaring van Seve
ring voorgelezen, die inhield, dat Severing
midden Juni een onderhoud had gehad met
Von Gayl, waarbij hij den rijksminister van
binnenlandsche zaken had verzocht, hem zijn
plannen betreffende de hervorming der rijks
regeering mede te deelen. Severing had toen
verklaard, dat de politie in Pruisen ondanks
verzetpogingen vast in de hand van de regee
ring lag. Op de vraag, of de rijksregeering
werkelijk de benoeming van een commissaris
voor oogen had, had de minister geen ant
woord gegeven, maar Severing kreeg den in
druk, dat Von Gayl althans op dat oogen-
blik een dergelijk voornemen niet had. Seve
ring had er herhaalde malen op gewezen,
dat de politie ook ernstiger excessen nog met
succes kon bestrijden. Een beter middel dan
de aanstelling van een rijkscommissaris zag
hij in een personeele unie tusschen Pruisen
en het rijk, welk middel een jaar tevoren reeds
was besproken door rijkskanselier Bruening
en ministerpresident Braun.
Zonder zich over deze verklaring van Seve
ring uit te laten, verdaagde het Staatsge-
rechtshof de zitting daarna tot Donderdag-
ochend half tien.
Het is niet waarschijnlijk, dat de behande
ling deze week wordt beëindigd. Daar Zater
dag in ieder geval geen zitting wordt gehou
den, zal de zaak vermoedelijk de volgende
week worden voortgezet.
NAT.-SOC. DEMONSTRATIE
VERBODEN.
Woensdagmiddag zou te Westerland een
demonstratie der nationaal-socialisten plaats
vinden, waarop prins August Wilhelm van
Pruisen en de landdagafgevaardigde Engel
zouden spreken. De politie heeft deze demon
stratie verboden.
De leider der Duitsche sociaal de
mocratische partij, Otto Wels„ heeft,
volgens een bericht in de „Boersenzei
tung" tegen de passage in de redevoering
van den rijkskanselier te München, dat ieder
een vijand des volks is, die zich niet ondubbel
zinnig achter de regeering-von Papen plaatst,
nog gister bij den staatssecretaris van den
rijkspresident ten scherpste geprotesteerd en
hem tevens verzocht dit protest aan den
rijkspresident te willen doorgeven. Staats
secretaris Meissner verklaarde hieraan on
middellijk te zullen voldoen. De sociaal
democratie ziet in deze uitlating van von
Papen een bruskeering van millioenen volks-
genooten, die voor Duitschland hun bloed
hebben gegeven en medegewerkt hebben aan
zijn wederopbouw na 1918.
In het hoofdbureau van politie te Freiburg
heeft gister een nieuw vernoor van den ont
maskerden „Daubmann" plaats gehad, waar
bij dez openlijk toegaf, de kleermaker Karl
Hummel te zijn. Hij vertelde, dat hij na zijn
aankomst in Italië volkomen berooid was,
zoodat hij zijn rijwiel moest verkoopen. Hij
had niet den med gehad in het vreemdelin
genlegioen te treden en wilde terugkeeren.
In Napels was hij op de gedachte gekomen,
zich uit te geven voor den vermisten Oskar
Daubmann, die hem uit zijn schooltijd goed
bekend was. Zijn eenig doel met dat bedrog
was, naar Duitschland te kunnen terugkee
ren. Toen hij bemerkte, welke ontvangst hem
in Duitschland wachtte, had hij in Muellheim
getracht te vluchten, wat evenwel mislukt
was. Zijn arrestatie is voor hem een verlos
sing, want in deze weken heeft hij ontzetten
de wroeging gehad.
De sensatie van den dag is niet de te
München gehouden rede van den rijkskanse
lier, zegt de N.R.Crt., maar de ontmaskering
van den oplichter Karl Ignatz Hummel, die
in de Badensche gemeente Endingen een
paar weken lang de rol van Daubmann, de
„laatste Duitsche krijgsgevangene" heeft ge
speeld. De bevolking van Endingen, welke
Hummel bij zijn terugkeer uit het Fransche
vreemdelingenlegioen met onbeschrijfelijke
geestdrift had ingehaald, is thans natuurlijk
geweldig ontstemd, omdat zij het slachtoffer
van een handigen bedrieger is geworden en
omdat zij zich voor de heele wereld belache
lijk heeft gemaakt.
Tot de ontmaskering van Hynyeel had
voornamelijk een confrontatie met een zeke
ren Krüger die in het vreemdelingenlegioen
heeft gediend alsook zijn vingerafdrukken,
bijgedragen. Spoedig bleek toen, dat de man
in geen geval identiek met Daubman kon
zijn, maar veeleer een door de Duitsche auto
riteiten sedert geruimen tijd gezochte Karl
Hummel, die te Hofweier bei Offenburg thuis
hoort, was. De geboren Zwitser en de Duit
sche nationaliteit bezittende Hummel is ge
huwd en heeft in den laatsten tijd te Offen
burg een winkel gehad. Op 6 Mei j.1., dus
weinige weken voordat hij zijn rol van Fran
sche krijgsgevangene begon te spelen, ver
toefde hij nog te Ofenburg. Uit het officieele
onderzoek is trouwens ook gebleken, dat hij
nooit in Frankrijk krijgsgevangenschap is ge
weest. Hij had echter met Oscar Daubmann
de lagere school bezocht en was dus geheel
op de hoogte van de in het gezin-Daubmann
heerschende toestanden. In Mei j.1. toen zijn
zaak te Offenberg geweldig was verloopen,
trok hij per fiets naar Napels en daar verzon
hij de geschiedenis van den krijgsgevangene
Oscar Daubmann, een geschiedenis die hij tot
in de kleinste bijzonderheden uitwerkte.
In de laatste weken was de bevolking van
Endingen trouwens ook sterk gaan twijfelen
aan de „echtheid van Daubmann". Deze liet
zich zeer zelden zien en hield zich meest ver
borgen in de woning van zijn „ouders". Hij
verliet zeer vaak de gemeente om elders
leingen over zijn „avonturen in Fransche
krijgsgevangenschap" te gaan houden. De
laatste lezing te Schopfheim is niet meer
kunnen doorgaan, daar hij intusschen achter
slot en grendel was gezet. Het is alsnog een
psychologisch raadsel hoe de bedrogen ouders
van Oscar Daubmann er toe gekomen zijn
Hummel als hun zoon te erkennen en in
huis te nemen. Zij hebben in het begin in
derdaad geaarzeld, maar zijn klaarblijkelijk
het slachtoffer van de algemeene suggestie
geworden. Hummel heeft eerst veertien da
gen geleden te Endingen een lezing gehou
den en bij deze gelegenheid heeft de bevol
king der gmeente hem voor de eerste maal te
zien gekregen. Nu de ouders van Daubmann
het slachtoffer van een brutalen zwendelaar
zijn geworden, begrepen zij tevens dat hun
zoon wel nimmer uit den oorlog als krijgs
gevangene zal terugkeeren.
De Dusseldorfsche politiepresident heeft
alle aangekondigde Nat.-Soc. kiesvergade-
ringen verboden. Het verbod wordt daarop
gegrond, dat een deel van de aanhangers der
N. S. D. A. P. een uiterst ongedisciplineerde
houding aan den dag heeft gelegu. Daardoor
worden openbare orde en rust in gevaar ge
bracht.
Gemeld wordt dat het gister niet rustig is
geweest te Belfast. De politie heeft eenige
malen alarmschoten gelost of gebruik ge
maakt van den gummistok. De werkloozen
schoolden bij honderdtallen bijeen, wierpen
barricaden op en gooiden met steenen naar
de agenten.
Van verdekte plaatsen uit werd geschoten,
waarbij meestal personen die niets met de on
geregeldheden te maken hebben, werden
gewond. In totaal zijn tachtig personen door
de politie gearresteerd.
Woensdagmiddag hebben twee bemidd*-
lingsconferenties plaats gehad tusschen ver
tegenwoordigers der werkloozen en den mi
nister van Binnenlandsche Zaken, zoomede
met den Lord Mayor van Belfast. De werk
loozen eischen een verhooging der werk-
loozenuitkeeringen tot de in Engeland be
staande normen.
Van de 415.000 inwoners van Belfast ziju
ongeveer 100.000 werkloos.
Nadat gister nog verschillende schermut
selingen hadden plaats gehad tusschen de po
litie en de oproerige elementen, kon de toe
stand gisteravond veel rustiger worden ge
noemd, hetgeen hoofdzakelijk te danken is aan
de krachtige maatregelen, die door de politie
genomen zijn om de orde te herstellen. Er
wordt thans door 3000 inan politie in de stad
gepatrouilleerd in groepen, in pantserauto's.
Verschillende agenten zijn reeds 48 onafge
broken in dienst.
Het schijnt thans wel vast te staan, dat de
moeilijkheden aangewakkerd zijn door com
munisten. die de onrvredenheid van de werk
loozen hebben uitgebuit.
Agitatoren uit Dublin zijn gedurende
eenige dagen te Beifast geweest. Ook lijdt
het geen twijfel, of de beweging heeft de
volle sympathie van de extreme republikeinen.
Neg geen overeenstemming met
de werkloozen bereikt.
De vakvereenigingsleiders te Belfast heb
ben Woensdagavond besloten de algemeene
staking af te kondigen, wanneer de eischen
der werkloozen tot verhooging van steungel
den niet worden aangenomen. Ofschoon de
regeering alle pogingen in het werk stelt om
aan de wenschen der werkloozen tegemoet te
komen is tot dusver geen overeenstemming
bereikt.
Gisteravond is een verslag gepubliceerd
van de werkzaamheden ter Rijksconferentie
van Ottawa. Direct na de bijeenkomst van
het Hngelsche Lagerhuis zal a.s. Dinsdag
over het rapport gediscussieerd worden. Het
zal zoo spoedig mogelijk worden afgehan
deld.
Het rapport bevat de voorwaarden der
overeenkomsten van het Vereenigd Koninkrijk
met verschillende dominions en Indië en zal
er naar de meening der regeering in hooge
mate toe bijdragen de gelegenheid tot inter-
imperieelen handel te vergrooten en een be
langrijke schrede voorwaarts beteekenen op
den weg van het herstel van den wereldhan
del.
Deze overweging is uitgesproken in een
door de conferentie aangenomen resolutie,
waarin wordt verklaard, dat door een verla
ging of een wegnemen der tolmuren de han
del tusschen de verschillende Rijksdeelen zal
worden vergemakkelijkt en dat door de hieruit
voortvloeiende vergrooting van de koop
kracht van deze volken de wereldhandel even
eens zal worden bevorderd en uitgebreid.
De overeenkomsten met alle dominions
hebben denzelfden algemeenen vorm. De
producten ingevoerd uit de landen welke deel
tytmaken van het Britsche Rijk in Engeland
zullen in drie groepen worden verdeeld, n 1.
die, welke aan geen invoerrechten onderhevig
zijn; die, welke bevoorrecht zullen worden
door het heffen van bizondere rechten op bui
tenlandsche goederen en die, welke de voor-
k ur zullen genieten door de heffing van 10
ad valorem van buitenlandsche artikelen,
welke onder de wet op de invoerrechten val
len.
Tot de eerste groep behooren eieren, ge
vogelte, boter, kaas en andere zuivelproduc
ten uit Canaaa, Australië, Nieuw Zeeland,
Zuid-Afrika, New Foundland en Zuid Rho-
desia.
Buitenlandsche goederen, welke in de twee
de groep zullen worden geplaatst en waar
voor de toestemming van het parlement zal
worden gevraagd om er speciale rechten van
te heffen, zijn vervat in bijlagen. Er behooren
toe ongemalen tarwe, welke belast zal worden
met 2 shilling per quarter; boter welke belast
zal worden met 15 sh. per quarter en kaas,
welke met 15 van de waarde zal worden
belast.
De bijlagen op de verschillende overeen
komsten bevatten de bizonderheden van an
dere voorgestelde rechten.
De regeering vn het Vereenigd Koninkrijk
heeft zich verplicht het bestaande algemeene
recht van 10 van de waarde, dat wordt ge
heven op een groot aantal buitenlandsche
goederen, niet te verminderen. Deze produc
ten worden opgesomd in speciale bijlagen op
de overeenkomsten met de Dominions welke
er belang bij hebben.
De overeenkomst met Australië houdt in
dat, ter beoordeeling van de Tarievencom-
missie, goederen uit het Vereenigd Koninkrijk
zekere minimumpreferenties zullen genieten
die zullen worden afgemeten overeenkomstig
de daarop rustende rechten. De minimum
marge der preferentie zal liggen tusschen
15 ad valorem, waaneer de rechten op
goederen uit het Rijk loopen tot 19 tot
20 wanneer deze rechten tot 29 komen,
maar de maximum-rechten mogen de 75
niet te boven gaan.
Preferentieele rechten hooger dan die wel
ke het gevolg zullen zijn van de toepassing
van deze formule, zullen op het bestaande
niveau worden gehandhaafd met uitzonde
ring van een gering voorbehoud. Zekere ver
boden van Britschen invoer worden inge
trokken, terwijl extrarechten en dergelijke
zoo spoedig mogelijk zullen worden opge
heven.
Een belangrijk hoofdstuk van de Austra
lische overeenkomst heeft betrekking op de
bepalingen betreffende de regeling van den
invoer in Britannië van bevroren en ge
koeld vleesch. Hierbij wordt o.a. bepaald dat
Australië den export van bevroren schapen en
lamsvleesch naar Engeland in 1933 zal be
perken tot een hoeveelneid gelijk aan die
welke uitgevoerd was in het jaar dat 30 Juni
j.1. eindigde.
Intusschen zal de Engelsche regeering een
regeling treffen met de Australische regee
ring betreffende den invoer van buitenlandsch
vleesch in overeenstemming met het vast
gestelde programma en betreffende een kwan
titatieve regeling vai: de leveringen van ba
con en ham. In 1933 zullen de regeeringen
overleg plegen over de beste middelen om
een verbeterde prijssituatie te verkrijgen en
een ordelijker op de markt brengen van
voorraden. Britannië ontvangt reeds een
zeer groot gedeelte van den handel van
Nieuw-Zeeland.
In een nieuwe overeenkomst neemt het
dominion op zich het premierecht niet te ver-
hoogen, de bestaande rechten nog meer te
verlagen, de extra-rechien op Britsche goe
deren af te schaffen en zekere andere invoer
rechten te wijzigen. Nieuwe en grootere pre-
ferentiemarges op goederen uit het Vereenigd
Koninkrijk worden door Zuid-Afnka toege
staan voor een handelstotaal van 2,2
millioen.
New-Fourdland heeft tot dusverre het
principe van rijkspreferentie niet aanvaard.
De overeenkomst met dit dominion houdt
echter van af Juu a*. Btdtrffitise ia yag
