Alkmaarsclie Courant.
De bruid van het Glomdal
Jladiomeums
HeuilteüM
JUcht&zaken
Mem *ler itt dertigste Jaargang.
WOENSDAG 2 NOVEMBER
HET rumoerige CAFE-
avondje.
IIo. 259 1932
Donderdag 3 November.
Hilversum, 296 M. (Uitsluitend AVRO).
8Gramofoonpl. 10.Morgenwijding.
10.15 Gramofoonp'aten. 10.30 Solistencon
cert. Betsy Koopman, piano. Edith Walden,
zang en Ëgb. Veen, bege'eiding. 11.Kook-
praatje door mevr. R. LotgeringHille
brand. 11.30 Vervolg concert. 12.AVRO
cleinorkest o.l.v. N. Treep. 2.15 Pauze. 2.30
AVRO-strijkkwartet, 2 violen, viola en cello.
3.Naaicursus. 3.4b Gramofoonpl. 4.
?iekenuur. 5.Radiokinderkoorzang o.l.v
lacob Hamel. 5.30 Gramofoonpl. 5.45 Ko-
,acs Lajos en zijn orkest. Retreinzang: Bob
♦cholte. 6.30 Sportpraatje H. Hollander
Vervolg Kovacs Lajos 7.30 Engelsche
es. 8.Vaz Dias. 8.05 Omroeporkest o.l.v.
•4. Treep, m. m. v. H. Cals, sopraan, oa.
Aria uit „L'Africaine", Meyerbeer en Ander
schonen blauen Donau, zang en orkest, wals,
Strauss. 9.15 Radio-toonee1. 9.30 Concert-
gebouw-Kleinorkest o.l.v. Dr. Willem Men
gelberg m. m. v. Walter Gieseking, piano,
va. Pianoconcert in C gr.tMozart. 10.15
<adio-tooneel. 10.30 Gramofoonplaten. 11.
»2 Concert uit Café ,,Atlanta" te Rotter-
1am door Marcello Lanfredi en zijn orkest.
Huizen, 1875 M (8—9.15 en 11—2.—
KRO, 10—11— en 2—11.30 NCRV). 8—
j.15 en 10.Gramofoonplaten. 10.15 Mor
gendienst. 10.45 Gramofoonp'aten. 11.30
Todsd. halfuurtje. 12.15 Schlagermuziek
Handwerkcursus. 3—3.30 Vrouwenuur
<je. 4 Bijbellezing. 5 Concert door „The
Columbia Three". 5.45 Cursus handenarbeid
voor de jeugd. 6.15 Causerie door K. Roos-
ien. 6.45 Knipcursus. 7— Journalistiek
Weekoverzicht. 7.45 Ned. Chr. Persbureau
i Concert door de H.O.V. o.l.v M Adam
,n de pauze: Lezing door Prof. Dr. P. A
Diepenhorst. 10.Vaz Dias. 1010 Her
Jenking 70ste verjaardag van dr. Joh. Wa
genaar. Toespraak en concert, o.a. Ouv. „Cy-
\ano de Bergerac". 11— Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. K 35 Morgenwijding
10 50 Tiidscin, weerbericht. 11.05—11.20
Lezing 12 20 Gramofoonpl. 12.50 Orgelcon
•ert Reg. Foort. 1.35 Sted orkect Birming-
lam o.l.v. L. Heward. 2.20 Voor scholen.
3 20 Vesper 4.10 Voor scho'en 4 25 Mo-
schetto's orkest. 5.35 Kindcruur. 6.20 Ber.
j 50 Schumann's Liederen door R Mait-
land. 7.10 Spaansche causerie. 7.40 en 7.50
Lezingen 8.20 ,.A wunderful Week-End",
■ïoorspel van C. Denis Freeman. Muziek van
M H Lubbock. 9.20 Berichten en lezing.
9 55 Viool-recitaJidoor A. Fachiri. 10.30
,The other room", hoorspel van Howard"
Rose. 10.50 Kerkdienst. 11.1012.20 BBC-
Dansorkest o.l.v. H. Hall.
Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.50 en 7.40 Concert door
het Omroeporkest. 9.05 Orkestconcert o.l.v
Paul Paray.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20 Con
cert uit Rest. „Wivex". 2.204.20 Concert
door L. Preil's orkest. 7.309.35 Radio-
Symphonie-orkest o.l.v. L. Gröndahl m. m
v. Cecilia Hansen, viool, Studentenkoor en
vocale solisten. (Aan den vleugel: F. Jen-
sen), o.a. Vioolconcert e kl.t. Mende'ssohn en
Italia-rhapsodie, Casella. 9.5011.50 Dans
muziek.
Langenberg, 473 M. 6.257.20 en 11.20
—12.10 Gramofoonplaten. 12.201.50 Con
cert o.l.v. Eysoldt m. m. v. J. Barding, tenor
en E. Grape, pianobegel. 4.205.20 Concert
door orkest o.l.v. Wilde. 7.208.15 Orkest
concert o.l.v. Wolf. 9.40—1120 Concert o.l.v.
Wolf.
Rome, 441 M. 8.05 Vioolrecital door A-
Serato. In de pauze radiotooneel.
Brussel, 508 en 338 M. 508 M.: 12 20
Omroepklein-orkest o.l.v. P. Leemans. 1.30
Gramofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o. 1 v
J Kumps. 6.35 Gramofoonplaten. 8 20 Om
roeporkest o.l.v. K. Walpot. 10.30 Gramo
foonplaten. 338 M 12.20 Gramofoonplaten.
1.30 Omroep-kleinorkest o.l.v. P. Leemans
5 20 Concert door het Omroeporkest o.l.v.
Walpot. 6.50 Omroepklein-orkest o l.v. P
Leemans. 8.20 Omroeporkest o.l.v. Kumps.
10.30 Gramofoonplaten.
Zeesen, 1635 M. 7 20 Orfkestconcert o.l.v
Hans Rosbaud. 9.05 „St. Hubertus", hoor
spel. 10.05 Berichten en hierna Dansmuziek
door A. Gutmann's orkest.
uit het Noorsch van Jacob B. Buil.
13,
Ja, het is werkelijk doortrapt ellendig,
zegt 01a Glomgaarden.
Bedrukt staat hij op zijn gekromde vingers
te kijken.
Maar wat zal men er aan doen?
Hangsett geeft geen antwoord, maar
keert zich om loopt langzaam terug naat
de kerkhoflaag, waar de bruidegom en de ia-
mi lieleden staan.
Daar zien ze hem Gjermund terzijde ne
men en een tijdlang met dezen spreken. Ze
zien den bruidgom verbleeken en allen vra
gen zich verwonderd af wat er gebeurd kan
zijn.
Nu gaat Ola Glomgaarden langzaam het
kerkhof op e n achterom naar den dominee,
die in de sacristie is.
Langzamerhand lekt het uit onder de lui,
die op het kerkplein staan, dat Berit ziek is
feworden, dat zij niet kon komen, maar bij
'egnstaden terug is moeten gaan en dat er
van de bruiloft niets komt.
Niemand, voor zoover men zich herinne
ren kon, had ooit iets gehoord van een der
gelijke verhindering bij een bruiloft en het
verwekte een groote opschudding op het
kerkplein. Al de bruiloftsgasten moesten in
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
Meervoudige Strafkamer.
Zitting van Dinsdag 1 November.
BLOEDIGE SCENE IN EEN CAFE
De 24-jarige Zuiderzeewerker Eitje H.,
thans vertoevende te Veendam was ter ver
antwoording opgeroepen ter zake een twee
tal strafbare feiten, bloedige mishandeling
met een mes en vernieling, gepleegd in den
avond van 10 Juli in de Wijzend te Hoog-
karspel, tijdens zijn bezoek aan het café van
den heer J. Rol, aldaar. Niet minder dan 7
getuigen a charge waren in deze affaire van
bloed en glasscherven gedagvaard, terwijl
de verdediging van verdachte was opgedra
gen aan mr. F. G. van Dijk. De 40-jarige
caféhouder werd als meest gewichtige ge
tuige het eerst opgeroepen om onder eede
verslag te geven van zijn minder aangename
ondervindingen op dien avond. De verdach
te E.tje H. was in zijn café gearriveerd met
zekeren heer Bos. Op een gegeven moment
kwam er een vinnige ruzie, waarin ook ver
dachte voornamelijk was betrokken, zoodat
de heer Rol het nuttig en noodig achtte, hem
beet te pakken en in de buitenlucht
te brengen. Gedurende deze operatie beet
ook de uitgeworpene van zich af en voerde
buiten gekomen een manipulatie uit, waarop
de heer Rol gevoelde dat hij in het gelaat
was gewond. De caféhouder moest niets meer
van zoo'n klant hebben en sloot zorgvuldig
de deur, waarop hij kort daarna het gerinkel
van een brekende glasruit constateerde, wel
ke vernieling ook op het debet van den verd.
werd geplaatst.
Volgens verklaring van laatstgemelden
heer was hij in 't bezit geweest van een
soort mechanisch dolkmes, dat hij later had
weggeworpen. Er waren nog een paar petten
achtergebleven als souvenirs van een paar
ongewenschte bezoekers, na verdachte na
tuurlijk en diens vriend Bos, welke petten
door het kapotte ruit door den heer Rol aan
belanghebbenden werd uitgereikt. De kaste
lein achtte het maar gewenscht de reeds ge
sloten deur niet meer te openen.
De schoonzoon van den heer J. Rol, M.
Schagen, had opgemerkt dat verdachte, na
dat hij naar buiten was geworpen, in de
hand een voorwerp had en met die hand een
klap gaf tegen het hoofd van zijn schoonva
der. Hij herkende verdachte niet en had hem
vroeger nooit gezien. Getuige kon ook ver
klaren, dat zijn schoonpapa na de uitsmij
ting een wond in het gelaat had.
De volgende getuige, Herke Meilink, was
voor het getuigenhekje niet zoo helder in zijn
verklaring dan voor de politie. Dat gebeurt
trouwens meer, zoo'n onverklaarbare ver
zwakking van het geheugen. De volgende ge
tuige, J. Out, gaf zulke orgineele antwoorden
dat Willy Derby niet meer tot de lachlust
_van de heeren had kunnen meewerken, maar
hls êètiiige was hij niet van veel waarde. Ge
tuige Diepenbroek, 'n andere bezoeker, ver
meende dat verdachte een mes in de hand
had, vóórdat hij het café werd uitgekegeld.
Getuige had ook het ruit hooren breken. Voor
de politie had Diepenbroek verklaard, dat
verdachte een geopend mes in de hana had!
Zou het geen aanbeveling verdienen om in 't
vervolg de politie maar achter de groene ta
fel te zetten?
Wat verdachte betrof, diens verweer be
stond voornamelijk uit de twee kernachtige
woorden: dat liegie!
Getuige C. Bakker was nogal tamelijk po
sitief. Hij had verdachte na de uitzetting
naar den heer Rol zien slaan. Eenigen tijd
later brak een ruitje
Verdachte had aan dezen getuige een mes
ter hand gesteld. Later had getuige gezien,
dat verdachte een wond aan de hand had,
vermoedelijk door het inslaan van de glas
ruit. Op verzoek van verdachte moest hij het
mes te water gooien.
De officier vroeg vrijspraak voor de ver
nieling van de glasruit. Dit feit achtte hij
niet bewezen. Wat betrof de verwonding,
meende de officier, dat de zaak er beter voor
stond en requireerde hij na stipuleering der
feiten, voornamelijk omdat verdachte zoo
had aangedrongen om het mes te verdonkere
manen, tegen den reeds eenige malen veroor
deelden verdachte, twee maanden gevange
nisstraf. De officier vond het noodzakelijk te
gen het gebruik van messen, bierglazen en
flesschen, een euvel dat voortdurend in dit
arrondissement toeneemt, krachtig op te tre
den.
Mr. van Dijk achtte de omstandigheden en
getuigenverklaring niet sterk genoeg in het
nadeel van verdachte en sprak de wensche-
lijkheid uit, alsnog een nader onderzoek in
te stellen.
hun koetsjes stappen en huiswaarts keeren.
De bruidegom zag er uit als een geschoren
lam en de oude Hangsett was meer dan woe
dend.
De dominee, die met Ola Glomgaarden in
de kerkdeur stond te praten, reikte hem de
hand en zei:
Wij zullen maar hopen, dat de ziekte
spoedig een goeden keer moge nemen en dan
zullen jij en Berger Hangsett wel zoo vrien
delijk willen zijn om mij te laten weten wan
neer je de inzegening verlangt!
Ja, dat zou de oude Glomgaard wel doen.
Hij nam plechtig afscheid van den domi
nee en daarna van de bloedverwanten. Daar
op reden en gingen allen naar hms.
Maar Dwaze Sunen, de kerkeknecht, die
voor bet klokluiden had moeten zorgen, zat
boven in den kerktoren en glimlachte zoo
wonderlijk sluw. Hij had familie op Tegnsta
den en gedurende den zomer had bij wel het
een en ander gehoord.
Er kwam niet veel van het luiden voor
dien Gjermund. zei hij, en keek naar een
paar jongens, die daar boven op de zware
torenbalken zaten om het gezelschap te hou
den en hem af te lossen, indien het noodig
was.
Ola Glomgaarden was blij, dat hij huis
waarts kon keeren nog voor iemand een ver
moeden kreeg van de ware toedracht der
zaak. Daarginds, aan de overzijde van den
bergkam, kon hij het gansche jaar door in
eenzaamheid zitten en den tijd alles laten
uitslijten, indien hij over dat Braatenvolk
en zijn dochter geen baas kon worden. Hier
In het café van den heer J. Rol te Hoog-
karspel waren in dien herrieavond van 10
Juli nog meer onplezierige dingen gebeurd.
Zoo zou de niet verschenen heer Willem St
mej. Maria Bos, echtgenoote van den heer
Rol, met een stoel hebben mishandeld De
heeren Herke Meilert en J. Outt, get. in de
voorgaande zaak, hadden 't onhebbelijke feit
gezien. Zij legde dienaangaande verzwaren
de verklaringen af. De heer St. had niet de
moeite genomen zelf te verschijnen, maar
had dienaangaande een gedeeltelijke erkente
nis afgelegd. Hij had namelijk op een kerel
los geslagen, die in de nabijheid van mej.
Rol stond en deze bij vergissing geraakt.
Aangezien de heer St ook geen noviet is
in de rechtszaal, vorderde de officier 60
boete of 60 dagen.
VERDUISTERING VAN TWEE OF
DRIE KOEIEN.
Weer wat nieuws op 't gebied van straf
recht! De 52-jarige veehouder Govert van M.
te Uitgeest stond terecht ter zake het feit, dat
hij twee of drie koeien, die hij in huurkoop
had van den getuige J. Rol, wederrechtelijk
zich had toegeëigend. De verdachte, juridisch
bijgestaan door mr. Herman Scholten, erken
de eenige koeien te hebben gekocht. Eén koe
voor 145 en twee andere voor 52i/2. De
heer van M. hield een uitvoerig betoog, ten
doel hebbende aan te toonen, dat hij vroeger
met Rol had samengewerkt, dat er later on-
eenigheid tusschen hen was ontstaan en ver
dachte de meening toegedaan was, dat hij
moreel gerechtigd was om bedoelde koeien te
verkoopen.
Hij had al meer schade gehad dan de ge-
heele rommel waard was. Verdachte moest
echter toegeven, dat hij de acte van huurkoop
der bewuste koeien had geteekend. Volgens
zijn geweten beweerde verdachte niet schul
dig te zijn.
De heer J. Rol, een 66-jarige veehouder uit
Wijk aan Zee en Duin ontkende toestemming
te hebben gegeven aan den verdachte om de
bewuste koeien te verkoopen en beweerde
voorts dat verdachte geen armoede had ge
leden. De koeien in kwestie waren samen ge
kocht met het geld van getuige. Of de koeien
te samen of alleen door verdachte waren ge
kocht, bestond tusschen de heeren verschil
van meening.
De heer C. P. Goeman, stalhouder te Uit
geest, had de bewuste koeien van den ver
dachte gekocht. Het waren geldekoeien.
De officier achtte de onrechtmatige daad
bewezen, doch wilde wat de straf betrof re
kening houden met de bijzondere omstandig
heden. Het was zeker geen luxe geweest, on-
dankt wat ongunstigs getuige Rol omtrent
hem had geinsinueerd. Gevorderd werd
een voorw. straf, twee maanden gevange
nisstraf voorwaardelijk met drie proefjaren.
Mr. Herman Scholten bracht dank aan de
welwillende houding der rechtbank ten op
zichte van den verdachte en hield daarop een
omstapdig juridisch pleidooi, waarin hij
trachtte aan te toonen, dat de inmiddels ge-
failleerden verdachte, blijkbaar tot de mee
ning is gebracht, dat bedoelde koeien zijn
eigendom waren. In die meening werd ver
dachte nog gesterkt door een briefje van Rol,
door pleiter voorgelezen, die hem adviseer
de de koeien in den nacht bij zekeren Meijer
te brengen.
Pleiter verzocht per saldo vrijspraak, subs.
de uiterste clementie bij een eventueele ver
oordeeling, in welk geval pleiter zich aan
sloot bij het requisitoir van den officier.
ONBEDUIDEND HOOGER BEROEP.
De 23-jarige Hendrik V., metselaar te Alk
maar, was te Den Helder veroordeeld door
den kantonrechter tot 10 boete of 10 dagen,
omdat hij op 10 Juli buiten noodzaak met
een door hem bestuurden auto op het rijwiel
pad had gereden. De heer Vroom, rijksveld
wachter ter standplaats Julianadorp had
van het feit procesverbaal opgemaakt.
De veroordeelde, van oordeel zijnde, dat
hij door den slechten toestand van den rij
weg noodgedwongen van het rijwielpad ge
bruik moest maken, kwam van dit vonnis in
hooger beroep, hetwelk nog voor de pauze
werd afgehandeld. De officier requireerde
bevestiging.
VERVALSCHING VAN EEN
WEGENBELASTINGKAART.
In een verschrikkelijke dagvaarding, die
men niet zonder ernstig gevaar voor zijn ge
zondheid zonder rustpauze kon lezen, werd
in 't kort aan den 42-jarigen autobus-onder
nemer Fred. Bern. v. d. B. te Heiloo ten laste
gelegd, dat hij op 3 Maart 1932 een wegen-
belastingkaart, betrekking hebbende op de
autobus, geteekend G no. 59178, in vak 44
den datum van 2 Maart valschelijk had ver
anderd in 3 Maart 1932, zulks bekrachtigd
met zijn handteekening, ten einde die belas-
tingkaart op gezegde datum als echt en on-
vervalscht te gebruiken, of te doen gebrui
ken, waardoor, en daar kwam de klap op de
vuurpijl, voor het Rijk nadeel kon ontstaan.
In deze nogal zeldzame zaak waren ge
dagvaard de commies der directe belastingen,
de heer P. de Jager en de ontvanger bij die
belastingen te Alkmaar, de heer J. Broeder.
De verdachte autobushouder werd juri
disch bijgestaan door mr. P. Langeveld, ad
vocaat te Alkmaar.
Door den heer v. d. B. werd het feit toege
geven. Naar zijn meening werd de onderne
ming door de administratie onbillijk behan
deld en was het de bedoeling daaromtrent
een beslissing uit te lokken, doch de verdach
te kon niet weerspreken, dat hij bij de politie
het feit had ontkend, uit vrees wegens valsch-
heid in geschrifte met den strafrechter in
aanraking te moeten komen.
De verdachte erkende thans daarom zeer
ondoordacht te hebben gehandeld. Het ware
veel beter geweest indien hij deze valschheid
had toegegeven en daar had toegelicht de be
doeling die daarin had voorgezeten
Hij betreurde het bij zijn verhoor dan ook
ten zeerste. Wat de zaak voor hem vererger
de, om de eerste valschheid goed te praten,
had hij ook wijziging gemaakt in de dienst
rooster van dien dag. Ook alweer omdat hij
in 't nauw zat voor een dreigende strafver
volging. Het betrof hier een reservebus, die
werd gebezigd met gebruikmaking van de
vervalschte wegenkaart.
De omvang der besprekingen en onderzoe
kingen - Sherlock Holmes waardig en
petit comité voor de groene tafel, zou heel
wat kolommen reeels eischen, indien zij te
volgen waren Het licht moet er zelfs
één uur te vroeg voor worden opge
stoken. Gelukkig was het zoo goed als
zeker, dat minister Donner niet door het
sleutelgat van de raadkamerdeur loerde. De
gevo gen waren niet te overzien geweest.
We kunnen er nog wel bijvoegen, dat de
heer Broeder over deze aangelegenheid in
correspondentie was geweest met zijn con
frère in Beverwijk.
Laat men ons perm tteeren nu maar direct
over te schakelen op den officier en mede te
deelen, dat deze vertegenwoordiger der
staande magistratuur eenigermate twij
felde aan de goede trouw van den verdachte
en in verband hiermede wees de officier op
de vervalschte dienstrooster, die moest dienen
om de justitie een rad voor de oogen te
draaien. Toen de verdachte eindelijk erkende
was het helaas te laat.
Summa summurum vermeende de officier
dat hier willens en wetens was geknoeid en
vorderde hij ter zake dit ernstige feit, waar
op een maximumstraf is gesteld van vijf jaar,
een geldboete van 300 subs. 60 dagen.
Hierop verkreeg mr. Langeveld het woord
om te betoogen, dat objectief gesproken het
verwondering moet baren, dat een achtens
waardig en betrouwvolle autobusonderne
mer zich aan dergelijke frauduleuze hande
ling schuldig kan maken. Pleiter voegde
daarbij echter de meening, dat een en ander
absoluut niet gebeurd zou zijn indien ver
dachte zich direct gewend had tot een rechts
kundigen raadsman. De verdachte had de
zaak onmiskenbaar stom aangepakt, wat te
betreuren viel. Voorts wees pleiter over de
uiteenloopende meeningen der diverse belas
ting-ontvanger omtrent deze belastinghef
fing, waarbij pleiter hulde bracht aan het
betoog in deze van den bekwamen heer Broe
der.
Pleiter liet ook nog uitstippen, dat het pu
bliek belastingzaken niet vereenzelvigt met
het idee oneerlijkheden.
Na nog verschillende scherpzinnige op
merkingen te hebben gelanceerd, eindigde
pleiter zijn keurig betoog met clementie te
verzoeken voor zijn clënt, die reeds door den
minister administratief werd gestraft, door
hem een zéér geringe boete op te leggen.
Volgde re- en dupliek, sluiting der behan
deling en bepaling dat a.s. week uitspraak
zal geschieden.
zou een hevige strijd geleverd worden. Daar
op had hij zijn duursten eed gezworen. Nooit
in der eeuwigheid zou Tore Braaten op zijn
hoeve zitten! Nog liever zou hij haar ver
koopen en zich zelf tot den bedelstaf bren
gen, of wel wegtrekken uit het dorp!
Zwijgend reden hij en zijn zuster langs het
eenzame pad over den bergrug terug.
Toen zij midden op de Harsjö-meren waren
vertelde hij haar hetgeen gebeurd was. In het
begin kostte het hem moeite om woorden te
vinden.
Ze moet stapelgek zijn, Berit! barstte hij
los.
Karen keerde snel haar hoofd om.
Wat zeg je? riep ze uit.
Hij keek omlaag naar de manen van het
paard.
Ja, ik geloof niet, dat ze ziek is, zei hij
toen.
Karen Glomgaarden schudde haar hoofd.
Mijn beste, wat zeg je? mompelde ze.
Volgens de wijze, waarop ze zich ge
draagt 1 zeide hij, nog steeds omlaag turend
naar de manen van zijn paard.
Mijn beste, hoe zit het dan toch? vroeg
Karen angstig.
Ola Glomgaarden reed even door, voor hij
antwoordde.
Zij was met Tore, zei hij eindelijk.
Wat zeg je daar! Ze keek verwonderd op
En nu vertelde Ola Glomgaarden alles. Vanaf
het oogenblik, dat ze de hoeve verlieten, tot
dat hij alleen, vanaf het veer, kwam aange
reden.
Karen, zijn zuster, zat geheel terneergeslagen
MEISJE DOODGEREDEN.
Voor hei 'Hof een lichtere straf ge-
ëischt.
Op 22 November van het vorig; jaar is te
Amsterdam op den hoek Reguliersgracht
Prinsengracht een meisje door een auto aan
gereden. Het kind zou onoplettend den weg
zijn overgestoken om te gaan zien wat ion-
gens aan den waterkant uithaalden. Een
ander meisje waarschuwde haar nog, doch
het was te laat. Het kind werd gegrepen,
tegen den grond geworpen en overleed spoe
dig aan de gevolgen van schedelbreuk.
De autobestuurder, die snel en roekeloos
zou hebben gereden, heeft terzake van het
veroorzaken van dood door schuld terecht
gestaan voor de Amsterdamsche rechtbank
en is veroordeeld tot twee maanden gevan
pen'cctrnf en ont7on"-innr *-pn dp h- vrvpodheid
op haar vrouwenzadel.
Neen, neen!
Ze vouwde haar handen en liet zich willoos
heen en weer schommelen.
Wie heeft ooit gehoord van zulk een
schandaal!
Een lange stilte volgde; alleen de hoefslagen
van het paard werden gehoord.
Ola Glomgaarden verbeet zich van woede.
Ja, ik zal haar wel leeren! riep hij uit.
De zuster reed zwijgend voort, zich wiegend
in het zadel.
Dat loopt nooit goed af, zei ze. En welk
een schande wanneer de menschen het te we
ten komen!
Weer volgde er stilte.
En nu is ze daarginds?
Jal
Met hem?
Ja!
En blijft daar wellicht!!
Hij trok aan den teugel.
Ja, dat doet ze stellig!
Weer reden ze zwijgend voort.
Neen, neen, neen! riep Karen uit. En
geen boot te krijgen om haar terug te halen!
Neen! Dat duurt verscheidene dagen
Ola Glomgaarden keek alsof hij op iets zuurs
beet.
Goede hemel!
Al rijdend zat Karen haar hoofd te schud
den.
Weer vernam men slechts de hoefslagen in
de stilte van het woud.
Wat zal Gjermund zeggen! zei Karen
Glomgaarden. En de dominee!
om motorrijtuigen te besturen voor den tijc
van een jaar.
De veroordeelde was tegen dit vonnis in
hooger beroep gekomen bij het gerechtshot
waar hij aanvoerde dat de schuld bij hel
slachtoffer lag omdat het kind, toen hij tot
op ongeveer vijf meter was genaderd, plot
seling den weg overstak. Hij reed met een
snelheid van 35 a 40 K.M., remde, maar
gleed door omdat de straat glad was.
Na uitvoerig getuigenverhoor zeide de pro
cureur-generaal in zijn requis'toir dat de ver
dachte te snel en in dat stadsgedeelte zeker
te roekeloos had gereden, doch dat de schuld
ook in hooge mate bii het slachtoffer rustte,
en de oogelende straf daarom +e zwaar was.
Geëischt werd een maand hechtenisstraf.
OVERTREDING DER LOTERIJWET?
De Haagsche kantonrechter heeft vrijge
sproken van de hem te laste gelegde overtre
ding der loterijwet den voorzitter van den
raad van beheer van het Warenhuis in de
Spuistraat te 's Gravenhage. Het betreft hier
het organiseeren van een reclamecampagne,
waarbij ieder, die op een bepaalden dag in de
week iets kocht, het geld terugbetaald kreeg
in den vorm van een bon en dus hetzelfde
bedrag in het Warenhuis nogmaals kon be
steden. Deze bepaalde dag werd later bekend
gemaakt. Deze zaak is indertijd reeds voor
den Hoogen Raad geweest, die haar echter
verwezen heeft uit hoofde van als onvolledige
omschrijving der tenlastelegging in de dag
vaarding.
De vrijspraak van den kantonrechter is
thans gebaseerd op de overweging, dat art.
1 der Loterijwet als voorwaarde stelt, dat de
deelnemers geen overwegenden invloed heb
ben op de kansbepaling en dat dit in het on
derhavige geval niet kan wordes toegepast,
aangezien men door verdeeling der inkoopen
over vele dagen der week, zeker is, korting te
krijgen.
DIEFSTAL UIT KLEEDKAMERS.
Een 25-j. metaalbewerker uit Utrecht stond
voor 't Amsterdamsche gerechtshof terecht,
verdacht van diefstal. De man was door den
Utrechtschen politierechter veroordeeld tot
vijf maanden gevangenisstraf.
Hij was werkloos en hij kreeg een onder
steuning van 6.65 per week. Uit nood had
hij te Maartensdijk, uit kleeren die in de
kleedkamer van een voetbalveld hingen, klei
ne geldsommen weggenomen, tot een totaal
bedrag van 10.
De procureur-generaal mr. van Harinxma
thoe S'ooten vorderde bevestiging van het
vonnis.
DOOD DOOR SCHULD.
De rechtbank te Arnhem heeft gisteren C. S.,
wonende te Arnhem, veroordeeld tot een
geldboete van 200, subs. vijftig dagen hechte
nis, wegens het veroorzaken van den dood
door schuld.
Op 2 Augustus was verdachte met zijn
vrachtauto in botsing gekomen met den motor
rijder J. J., welke laatste zoodanig werd ver
wond, dat hij aan de gevolgen is overleden.
Het O. M. had een gevangenisstraf van
twee maanden geëischt.
IN STIJGENDE LIJN.
Ik moet u zeggen, dat ik uw houding
buitengewoon vrijpostig vind zei de Haag
sche kantonrechter Hijkens de Haagsche Crt.
tegen het half-deemoedige, half verblufte man
netje dat voor de groene tafel stond. U hebt
met een meer dan lichtzinnige snelheid gere
den, het kemt niet te pas, dat u op het Binnen
hof zulk een vaart hebt, dat u met kracht
remmen moet, omdat u iemand bijna dood rijdt.
Maar edelachtbare
Niets geen maar. Voor woest rijden is
geen verontschuldiging mogelijk.
Edelachtbare, ik reed niet woest.
Voor uw gevoel misschien niet, maar tl
staat bij de politie bekend als een buitenge
woon woest rijder, het is bekend dat u wel
eens met een snelheid van 95 K.M. gereden
hebt midden in de stad. Zulke bravour-stukjes
zijn voor mijn gevoel méér dan schandalig.
Maar n u reed ik toch geen 95 K.M.?
stotterde verdachte.
Dat zou ook héélemaal gekkenwerk ge
weest zijn op het Binnenhof. Maar de verbali
sant verklaart uitdrukkelijk, dat u weer wéést
reed en dat moet nu maar eens uit zijn. Ik be
grijp niet, dat u den moed vindt om in verzet
te komen tegen een matig vonnis van 25
boete!
De politie beweert dat ik woest rijd, maar
die kan wel alles beweren! vond verdachte.
Niet alléén de politie, zei de kanton
rechter. Ik heb hier een verklaring voor me
liggen van uw patroon, die eveneens verzekert
Ola Glomgaarden was geheel buiten zich
zelf.
Maar ik zal hen wel leeren! riep hij. Hi|
rukte aan den teugel, zoodat de oude Grauw*
opsprong.
Maar Karen, zijn zuster, zei geheel onthutstl
Dat had ik nooit gedacht I
Ik ook niet, antwoordde Ola Glomgaar
den. Maar ik zal ze wel leeren, voegde hij er
weer aan toe.
Karen, zijn zuster, keek peinzend voor zich
uit.
Dan gaat ze dood, zei ze zacht.
Ja, mij om het even, antwoordde Ola
Glomgaarden.
Daarna verviel ook hij in gedachten en zijd»
aan zijde reden ze zwijgend voort.
Na een poos keek Karen Glomgaarden op.
Hij heeft daarginds bijna een hoeve, zei
ze.
Ola Eriksen keek nijdig.
Een prulhoeve, kwam er bits.
Nu, dat weet ik nog niet, antwoordde za
langzaam. Het moet goede grond wezen,
voegde ze er aan toe.
Ola Eriksen antwoordde niet. Hij reed maar
voort.
Zwijnejongen! kwam er opeens.
Ze zweeg.
De jongen is wel goed genoeg, zei ze na een
poosje. Het geslacht is goed, voegde ze er aan
toe.
Voor mij is het niet goed genoeg, ant
woordde Ola Glomgaarden.
Die zwijnejongen. Het klonk zoo recht van
harte. Karen dacht na.
(Wordt jrervolgdi, ,A
