8S«wi!"ui8e!
Sk" as gpMrz
Spionnage in den grosten oorlog
^imeniand
wapensmokkelaar
gearresteerd.
opleiding tot verplegende.
de demonstratie der s.d.a.p.
vu.
Rheumah'ek
Jicht
H£AV£A
GRATIS
ntien spreken Subsidiair vroeg pleiter de
•.orctp clementie.
u Maschrift Tegen den getuige de Ridder
i vermoedelijk een strafrechterlijke vervol-
worden ingesteld wegens zijn niet ver-
Vijf revolvers en een groot aantal
patronen in beslag genomen.
rv tolbeambten -in het grensp'iaatsje Nie-
rkrüchten hebben een persoon uit Venio
aangehouden, die in het bezit was van vijf
revolvers en een groot aantal patronen, welke
hij frauduleus over de grens wilde voeren.
Beperkingsmaatregelen gevraagd.
Het hoofdbestuur van den Nationalen
Bond van Verplegenden heeft een adres ge
richt tot den minister van arbeid, handel en
üverheid (bedoeld zal zijn ecenomische za
ten en arbeid) en de Tweede Kamer, waarin
verzocht wordt maatregelen te nemen tegen
het onbeperkt opleiden tot het beroep van ver
wende zooals dit tot nu toe geschiedt.
In de toelichting op het adres schrijft het
hcstuuT i
Hoewel het werkloosheid-vraagstuk een
Meegaande studie vereischt en er voor een
definitieve oplossing algeheele reorganisa-
he in de z.g. particuliere verpleging gebracht
Zal moeten worden, kan onzes inziens nu
reeds een groote stap in de goede richting
gedaan worden door het aantal op te leiden
leerlingen zooveel mogelijk te beperken. Hier
van zal het gevolg zijn een vermindering van
het totaal (te groot) aantal verplegenden en
daardoor werkverruiming voor de gediplo
meerden.
Telefoonlijnen geweigerd.
Zooals men weet, had het bestuur van de
V.a.r.a. de huur van twee telefoonlijnen
Hilversum—Den Haag aangevraagd, tenein
de de ooneming van de redevoeringen op de
betooging der s.d.a.p. en een verslag van de
betooging op de te Hilversum te bewerken
gramofoonplaten ter uitzending op Woens
dag vast te leggen. Een en ander zou tech
nisch bewerk't worden door de Nederland-
sche Seintoestellen Fabriek.
Maandag kreeg, naar „Het Volk" meldt,
het V.a.r.a.-bestuur van de N.S.F. bericht,
dat het hoofdbestuur van posterijen, telegra
fie en telefonie het verhuren van de beide
telefoonlijnen tot dit doel geweigerd heeft.
De gramofoonplaten behoeven echter niet te
Hilversum te worden gemaakt; dat kan ook
in Den Haag. zonder telefoonlijn geschieden.
Hiertoe was alles, aldus het blai^ reeds zeker
heidshalve in gereedheid en zoo zal het nu
geschieden. j ij
V.a.r.a. acht weigering van telefoon
lijnen niet gemotiveerd.
Op advies van haar rechtskundigen advi
seur heeft de V.a.r.a. besloten om het staats
bedrijf der posterijen en telegrafie in rechten
aan te spreken voor vergoeding van de
schade, welke zal ontstaan uit de kosten,
verbonden aan het vervoer van apparaten en
toestellen naar Den Haag, alsmede van de
kosten, welke gemaakt moeten worden voor
de technische installatie in Den Haag en dat
wel uit overweging, dat noch in de regeling
van het telefoonverkeer noch in de wet ook
maar iets voorkomt, dat een weigering moti
"eert, aldus „Het Volk".
HET CONFLICT BIJ VAN GEND
EN LOOS TE DEN HAAG.
Men deelt ons van werkgeverszijde het vol
gende mede:
staking onder het arbeidend personeel
bij Van Gend en Loos te Den Haag brak
Maandag zonder eenige waarschuwing van
werknemerszijde uit. Deze staking is uitge
broken, niettegenstaande de N.V. Van Gend
«.n Loos een collectief arbeidscontract met
6611 arbeidersbonden heeft gesloten,
waarbij deze zich o.m. verbonden, dat zij
zich zullen onthouden van het stellen van
eenige eischen of het voeren van eenige actie,
welke met storing in het bedrijf, van de N.V.
expeditie-Onderneming Van Gend en Loos
gepaard kan gaan of het niet-nakomen door
«e leden der betrokken personeel-organisa-
es van hun verplichtingen tengevolge heeft.
de partHenï? n, gevaI van geschil
den Wh hit '2 0VerleK 2u»en tre-
plaats gehad het ander heeft
van ÏJBTJra&T
dienst worden genomen. Paneel m
HET CADEAU UIT POLEN.
In de handen van Bureaucratius.
e „N. Haarl. Crt." vertelt:
„ten onzer kennissen had enkele maanrien
tSfbïi eï k^h?8 d°0r P°len 6611 w«khar-
ïana ^ocht er v°or zijn vrouw in Hol-
nalaTcrJ°0r de PooYsch
ÏS C0StUjUm; - het eostuum moest na
gezonden worden, en nu moet u eens
S 0'^ de Nederlandsche
hlbben r m d€Ze Simpe,C, ge'egenheid gebru.kt
van^hi? ^Ptember kreeg de gelukkige kooper
TT hft vun« verbeide geschenk officieel
mededeeling, dat het pakket aan de Zevenaar-
walhftrenS gearriveerd was en op inklaring
wachtte, - met koortsachtige haast werd
bedrag"/ 50 !?evolg gegeven: waarde
in tortelduifjesstemming werd nu bij iedere
bestelling uitgezien
Volgde ambtelijk stuk: nauwkeurig
moest de kooper opgeven, uit welke onder
deden het costuum bestond; per keerende
post werd gespecificeerde opgave verstrekt;
pantoffels, kleed, manteltje, muts, gordel;
n kleine formaliteit waarschijnlijk, beeldde de
blijde kooper zich in.
Volgde... ambtelijk stuk: er moest een
verklaring geteekend worden, dat het cos
tuum niet voor den handel, maar voor
privé gebruik bestemd was.
Anders niet? met opgewektheid en
spoed werd de verklaring ingezonden.
Volgdeambtelijk stuk: Bij het crisis-in-
en uitvoerbureau te Den Haag moest invoer
vergunning aangevraagd worden; ver
gunning werd op staanden voet aangevraagd
natuurlijk.
Volgdeambtelijk stuk: voor de pantof
fels was de invoervergunning verleend! Be
deesd en onderdanig werd in een antwoord-
schrijven geprobeerd te betoogen, dat dit
toch niet aanging.
Volgde ambtelijk stuk; dat toegewezen
was de invoer van geweven vrouwenboven-
kleeding; triomphantelijk werd dit document
naar Zevenaar opgezonden!
Volgde... ambtelijk stuk: bij deze ont
vangt u al uw paperassen terug; u moet
eerst consent aanvragen bij de Kamer van
Koophandel! Volledig murw gebureau
cratiseerd kwam de nog steeds in spanning
verkeerende model-echtgenoot ook dit bevel
na.
Volgde... ambtelijk stuk; de Kamer van
Koophandel had gunstig beschikt! In een
van jubel begeleid schrijven werden alle do
cumenten van de Kamer van Koophandel, enz.
nu naar Zevenaar opgezonden en toen
Volgdehet pakket!
't Was intusschen half October geworden".
EEN MANIFEST VAN DEN
VRIJHEIDSBOND.
Het hoofdbestuur van de liberale staats
partij „De Vrijheidsbond" heeft het volgende
manifest uitgegeven:
De crisis, die geheel de wereld teistert en
waaronder ook Nederland en de overzeesche
'gebiedsdeelen des rijks zwaar hebben te
lijden, stelt d-e regeering en de Staten Gene
raal voor de vraag hoe een terugkeer naar de
welvaart kan worden bevorderd.
Op den voorgrond staat, dat alles moet
worden in het werk gesteld om de kunst
matige belemmeringen, die aan handel en
verkeer zijn in den weg gelegd, te doen ver
dwijnen, en om weder te komen tot het vrije
ruilverkeer tusschen de volken, waardoor
ons land en zijn overzeesche gebiedsdeelen
tot welvaart zijn gebracht.
De regeering behoort daarom alles te dotn
om hiertoe de medewerking van andere staten
te verkrijgen en alles na te laten, wat daar-
Hoe een Indisch agitator in de
Engelsche val liep.
Vele waren de wegen van den spionnage-
aienst en den contraspionnagedienst. Geen
middel, men kan het zonder bezwaar zeg-
fcen, was slecht genoeg. Maar geen voor
zorg ook werd veronachtzaamd. Men behoeft
€r de aanteekeningen van een geheim agent
in Geoève maar op na te lezen om zich
daarvan te overtuigen. Weliswaar ontmoette
hij de agenten en spionnen in zijn dienst op
bepaalde dagen en plaatsen; weliswaar stel
de hij de nieuwkomers op de hoogte van het
geen zich reeds had afgespeeld, maar hii
moest rekening houden met de waakzaamheid
van de contra-spionnage der tegenstanders
Zoo was het een oude boerin, die hem een
Paar keer per week op de markt de berichten
uit eigen land bracht Zij overhandigde hem
deze niet in het openbaar, maar zij had deze
berichten tusschen hare groenten en vruch
ten verstopt. De agent onderhield zich eeni-
gen tijd met haar en scheen bijzondere be
langstelling voor een deel harer uitstallling
te hebben, en vond dan bukkende, gemakke
lijk gelegenheid den voor hem bestemden
brief ongemerkt in zijn zak te doen glijden.
Wie, zelfs onder degenen, die hem van nabij
gadesloegen, zou in staat geweest zijn om
lets van de gebruikte list te bemerken!
Engeland had tijdens den oorlog rekening
te houden met tallooze pogingen die werden
gedaan om deelen van zijn uitgestrekt gebiej
'n opstand te brengen. Het schijnt, dat men
2u1ks in Canada of Australië niet heeft ge-
Piobeerd; de aard der bevolking zou zulk
een poging voor degenen, die haar onderna-
tegen ingaat. Ons volksbestaan staat op het
Het gaat thans minder dan ooit om de
bescherming van belangen van bepaaide
groepen, maar om de behartiging van de
welvaart van ons geheeie volk in al zijn g+
ledingen, van landbouw, veeteelt, handel, in
dustrie en scheepvaart, welke alle in de
grootste moeilijkheden verkeeren en welke
alle voor de weivaart van ons iand onmis
baar zijn.
Alleen een doortastende regeering met
ruimen blik kan in dezen tijd leiding aan
's lands zaken geven, waarbij zij vooral moet
doen blijken van den vasten wil om het gezag
te handhaven, om al, wat orde en vei'ighrid
verstoort, te keeren.
Een regeering, die voor het drijven van
vakvereenigingen zwicht, die toelaat, dat de
belangen van de eene groep burgtrs aan die
van een andere groep worden opgeofferd, die
door een algemeene winkelsluitingswet en
een ontijdige en onpractische uitvoering
daarvan de belangen van tallooze midden
standers schaadt, die bovenal een overmatig
groot gedeelte van den radio-zendtijd beschik
baar stelt voor revolutionnaire propaganda,
voldoet niet aan de eischen, die aan de over
heid moeten worden gesteld.
Zij houdt den terugkeer naar de welvaart
tegen en werkt de ondermijning van het ge
zag in de hand.
Een regeering, die er niet naar heeft ge
streefd de kosten der overheidsdiensten bin
nen de perken der nationale draagkracht te
houden, en, toen die draagkracht ging wan
kelen, niet tijdig de tering naar de nering
heeft willen zetten, kan er thans niet aan ont
komen om de reeds zwaar op de bevolking
drukkende iasten nog te verhoogen, hetgeen
wederom den terugkeer naar de welvaart be
moeilijkt.
De Liberale Staatspartij streeft naar sa
menwerking van allen, die de belangen der
gansche volksgemeenschap tot hun recht
willen laten komen en een einde willen maken
aan het groepsegoïsme.
Zij verlangt een overheid met krachtig ge
zag, die zich de bevordering van het alge
meene volkswelzijn ten doei stelt en haar be
leid bewust op het herstel der welvaart
richt.
Zij verlangt een voorzichtig financieel be
heer, dat aan economische tegenslagen weer
stand kan bieden.
Wij roepen alle ordelievende Nederlanders
op om bij de verkiezingen de Liberale Staats
partij „De Vrijheidsbond" te steunen en daar
door de verwezenlijking van wat zij verlangt
te bevorderen.
PSEUDO-GENERAAL ALS
OPLICHTER.
Och helpt u mij even aan een
paar gulden, ik heb zoo juist mijn
beurs verloren
De Haagsche Crt. vertelt:
Al eenigen tijd maakt een geraffineerde
oplichter den Haag onveilig met zijn trucs
en methodes, waarmede hij het moet ge-
zeg worden heel veel succes geboekt heeft.
De man maakte een heele lijst slachtoffers,
het ging in de meeste gevallen om kleine be
dragen, maar er zijn ook enkelen de dupe ge
worden voor een grootere som.
De oplichter gaat op een buitengewoon
sluwe wijze te werk en hij is in z'n soort een
„unicum". Althans in ons landje; in groote
wereldsteden als Londen, Parijs en Berlijn
zijn dit soort ,-,keurige oude heeren", die aan
lager wal geraakt zijn en zich nu met fles-
schentrekkerij bezighouden, niet zeldzaam
Het betreft hier n.1. een zevenenzeventig
jarigen grijsaard, nog flink en kras voor zijn
leeftijd, iemeand van goede kom-af en zeer
waarschijnlijk een oud-Indisch officier, al
moet het ook vele jaren her zijn, dat hij in
actieven dienst was. De man schijnt er finan
cieel zeer beroerd voor te zitten, hij is ge
huwd met een vrouw van ongeveer veertig
jaar en heeft een dochtertje van 8 a 9 jaar.
Dit alles is tragisch en zielig, maar neemt
niet weg, dat oplichterij oplichterij blijft
en dat anderen, die in minstens even groote
misère evrkeeren (en dat zijn er velen in
dezen somberen tijd) al lang achter de tralies
gezeten hadden, als zij maar de helft zouden
hebben „gepresteerd" van het fraais, dat
deze heer den laatsten tijd heeft uitgehaald
Een lange serie klachten werd op het poli-
tiebureaü over hem in ontvangst genomen.
Soms kwamen er enkele dagen aaneen aan
giften van oplichtingen, eenmaal zelfs drie
op één dag.
De een had er drie kwartjes bij ingescho
ten, de ander drie gulden, de derde drie rijks
daalders. Een muziekhandel hier ter stede
men, niet ongevaarlijk hebben gemaakt.
Maar niet slechts trachtten Duitschland en
Turkije langs strategischen weg Engelana
van zijn groot Indisch keizerrijk af te snij
den, men liet ook geen middel onbeproefd om
dit keizerrijk in opstand tegen de Engelsche
heerschers te brengen. Daartoe reisden agi
tatoren het land af, daartoe kwamen Indiërs
naar Eureopa om et over het Engelsche be
stuur datgene te vertellen wat edelmoedige
menschen zoo licht geneigd waren te geloo-
ven. Een dezer openlijke predikers van den
opstand tegen Engeland, vertoefde sedert
eenigen tijd in Europa, niettegenstaande nij
in Indië tot twee jaar gevangenisstraf was
veroordeeld. Van alle complotten tegen de
veiligheid van Engeland gesmeed, was nij
de ziel. Hij slaagde er in de overkomst van
verschillende transporttroepen naar Enge
land te beltten. Meer dan een aanslag was
op zijn instignatie beproefd, en al
zijn bommen een ongewenschte uitwerking
op onschuldige voorbijgangers, zij lieten
toch niet na schrik te verspreiden. Hu scheen
overal tegelijk, en zijn tegenwoordigheid m
een bepaalde stad vernam men slechts nada^
hi, er zijn olan reeds geheel ten uitvoer had
gebracht. Officieus stond er op zijn hoofd
fen hooge prijs. Gevlucht naar Amerika
wist hij naar Zweden en vandaar naar
Duitschland te ontkomen. Van daar ut
trachtte hij de Indische troepen, die m geal
lieerde gelederen dienden, over te halen tot
opstand.
Een fanaticus van de ergste soort, een die
eigen leven niet telt. Uit ae over hem uitge
brachte rapporten bleek, dat de vrouw als
zoodanig voor hem niet telde; dat hij volko
men betrouwbaar was en niet omkoopbaar;
dat hij noch rookte noch dronk dat hij met
een ongelooflijke energie werkte en met een
werd opgelicht voor een bedrag van 400,
wat wel het record schijnt te zijn.
De keurige oude heer schijnt zich overi
gens meer in détail-zaken gespecialiseerd te
hebben en slechts zelden „en gros" te hande
len. Zijn trucs zijn ongeveer als volgt:
Een bewoner van het Korte Voorhout ziet
uit de richting van het Smidswater, ter
hoogte van de Hoogere Krijgsschool den keu-
rigen ouden heer aankomen. Hij is nerveus en
zeer gepresseerd, loopt in haastige stappen
en tast opgewonden zijn zakken af: borst
zakken, zij zakken, broekzak
Het is duidelijk, dat de keurige oude heer
iets verloren heeft en dat dit hem uiterst
zenuwachtig maakt. Dan ziet hij op en be
speurt den K. Voorhout-bewoner die hem
aankijkt. Een plotselinge gedachte schijnt
hem in te vallen, de keurige oude heer stapt
op den bewoner af, groet correct en stelt zich
voor, geheel in den vorm.
Ik ben de generaal-majoor van Barne-
velt Cleerens, neemt u mij niet kwalijk, dat ik
u lastig val, maar het is vreeselijk ik
schijn mijn portefeuille verloren te hebber.;
hoe is 't mogelijk daar net op de Hoo
gere Krijgsschool had ik ze toch nog!
Veer zoeken zijn handen de vele zakken
af maar de portefeuille is en blijft weg.
De bewoner heeft medelijden met den keuri-
gen ouden heer en vraagt of het héél erg is
van die portefeuille.
Inderdaad, mijnheer zegt de „gene
raal", het is héél erg: ik had er brieven in,
mijn pas en mijn papieren en groot geld. En
dan plotseling schrikt de keurige oude
heer opnieuw in mijn beurs heb ik niet
meer dan een paar kwartjes. Hoe kom ik nu
thuis? Ik woon in Amsterdam, Koninginne
weg no. 33! De bewoner ziet den generaal
aan, draagt hij daar niet de Militaire Wil
lemsorde in het knoopsgat? Of een ander
eercteeken
De bewoner noteert het adres en grijpt in
zijn beurs. Kan hij den generaal, misschien
dienen met twee rijksdaalders? Dan kan de
generaal tenminste met trein en tram huis
waarts kecre'n. De generaal is ontroerd over
zooveel hoffelijke behulpzaamheid en accep
teert dankbaar de twee achterwielen.
Dan verdwijnt hij met correcten groet.
De twee rijksdaajders zijn óek verdwenen.
Ietwat minder correct. Want de keurige oude
heer keert niet meer terug en in Amster
dam weet men op den Koninginneweg niets
van den generaal af.
De bewoner wacht tevergeefs. Niemand
kent den generaal en alléén een oud-Indisch
officier meent zich den naam te herinneren:
ja maar die dappere krijgsman leefde
ongeveer een eeuw geleden, die kan het dus
niet geweest zijn.
De keurige oude heer is inmiddels elders
in den Haag opgedoken. Hij heeft wéér: van
Barnevelt Cleerens, maar is nu Indisch plan-
tagebezitter en heeft zijn beurs laten liggen
in den trein, van Rotterdam komende. Hij is
zeer nerveus over het ongemak, dat het ge
mis van zijn portemonnaie zal opleveren. Een
medelijdend burger tast in zijn zak.
Dankbaar en correct verdwijnt de oude
heer ditmaal met een tientje.
Zeven en een halve gulden, twee kwartjes,
een paar gulden, een rijksdaalder.
Het is niet veel, maar de keurige oude
heeft een dankbaar gemoed en bovendien
wie 't kleine niet eert is het gróóte niet
weerd! Dat leerden onze groote, zuinige
Voorvaderen al. En die konden het weten!
De politie greep in en het oude heertje
kwam op het Alexanderveld. Maar wat moet
men met een 77-jarigen ouden man begin
nen? Men adviseerde hem dringend geen ver
dere „dwaasheden" uit te halen en even later
wandelde de keurige oude heer tusschen
twee regenbuien door weer op de Javastraat
en haalde zeer opgelucht adem.
In een der hotels hier ter stede verscheen
even later zenuwachtig en overstuur een keu
rige oude heer. Hij klampte den portier en
den maftre de reception aan en stelde zich
voor: „Mijn naam is van Barnevelt Clee
rens, neemt u mij niet kwalijk, maar
Enfin, ditmaal lag zijn portemonnaie in
den trein tusschen Amsterdam en Rotterdam
Tevergeefs zocht de „generaal" al zijn zal
ken na! Hij vroeg den employé hem „even
een bedrag .van zeven gulden te leenen en
wilde om allen schijn van iets nou ja: iets
„leelijks" van zich af te werpen, zijn splin
ternieuwe parapluie als onderpand achter
laten, dan zou hij stellig er aan herinnerd
worden, dat hij dit bedragje even moest
terugzenden. De parapluie was zoo juist ge
kocht bij de firma X., hij was daar al jaren
klant! De employée, die geen goederen in
onderpand mag aannemen, weigerde op dit
onweerstaanbaren moed was toegerust. Meer
dan eens had de Intelligence Service het
reeds tegen dezen man moeten afleggen. Da:
was reeds dadelijk de eer van den dienst te
na, maar bovendien het gevaar, verbonden
aan de aanwezigheid van dezen man, was te
groot. Nu deed zich het eigenaardige geval
voor, dat de bedoelde Indische agitator doo-
delijk verliefd was geworden op een tweed',
derde, ja wellicht vierde rangs cabaretzange
res, een vrouw zonder bijzondere bekoringen,
die'echter voor hem een aantrekkelijkheid
had, welke haar wederga niet vond. Deze
vrouw bevond zich tegenover den Engelschen
dienst in een uiterst moeilijke .positie. Zij
had zich in dienst van haar Hindoeschen
vriend gesteld. Zij voerde geen spionnage
in grooten stijl, zij deed hel, stapje voor
stapje, maar wist zoodoende terrein te win
nen. Zij meende daardoor voldoende gerou
tineerd te zijn om een grooten slag te slaan.
Maar deze mislukte, en zij viel in de armen
van den Engelschen dienst, die haar, zoo hi
had gewild, op staanden voet had kunnen
doen fusilleeren. Maar het leven van deze
vrouw, van wie men gelijk van iedereen, al
les wist, was den dienst meer waard.
Deze vrouw moest dus als lokaas dienen
Meerdere pogingen waren op haar beproefd,
maar tot dusverre had zij weerstand gebo
den. Men kon natuurlijk niet te veel dreigen
met den dood, wilde men voorkomen, dat zij
voor deze dreigementen geheel niets meer zou
voelen. Zij reisde onder strenge controle;
twee agenten van den geheimen dienst ver
gezelden haar, en een bijzondere agent hield
toezicht op haar. Het kwam er nu slechts op
aan om het juiste middel te vinden, dat haar
in staat zou stellen den geliefde tot haar ie
brengen. Want de Hindoe mocht onverschrok
ken zijn, onnoodig onvoorzichtig .was hij
niet. Hij had dat reeds getoond toen hij een
verzoek van haar om in de onmiddellijke na
bijheid van Genève met haar samen te ko
men had afgeslagen. Een nieuwe poging
zou nu worden ondernomen, en ditmaal te
Thonon, zoo mooi gelegen aan het meer van
Genève, vanwaar men met de boot zoo ge
makkelijk èn naar Lausanne en naar Genève
komt. De geliefde wachtte te Lausanne, en
het heette, dat Guilia zich daarheen zou be
geven. Maar, te Thonon aangekomen, bleken
hare papieren niet in orde; zij kreeg geen
verlof om Frankrijk te verlaten, en het zou
langen tijd duren alvorens die papieren in
orde konden worden gebracht. Vermoedelijk
moest zij daarvoor zelfs naar Parijs gaan
Nu ging het erom den juisten brief te schrij
ven. Driemalen omwierp de bijzondere agent
van den geheimen dienst een klad, en drie
malen verscheurde hij het. Maar eindelijk
was hij voldaan; uit zijn brief sprak vol
doende de onbedwingbare hartstocht van de
vrouw, die den Hindoe, hij mocht dan zoo
ongevoelig heeten voor alles wat menschelijk
was, naar den overkant zou brengen. Met
tegenzin nam hij de ellendige rol op zich om
de ongelukkige vrouw er toe te brengen den
brief te schrijven en te teekenen; den brief,
waarmede zij eigen leven kocht door dat van
den geliefde te offeren.
Vol spanning zagen de Fransche beamb
ten, die den Engelschen agent waren ter zij
de gesteld, de aankomst van de boot dien
dag tegemoet. Maar de boot van Lausanne
kwam en geen persoon, die op den Hindoe
geleek, verliet het schip. Wel echter werd
kort daarna aan den Engelschen agent een
briefje overhandigd, dat voor Guilia be
stemd was. De agent begreep wat zich af
speelde. Hij liet den bcpngei het briefje te
ruggeven aan den afzender, die zich nog be-
yond op de iyet vertrokken boot, ejazeggen,
,.Sêdiri |ar»n leed ie aan pt]niljke
rfttemetieti. ik ken echter tegoen, dat
Uw ..Meevea" buitengewone *er-
licWiOö gedacht heeft".
«t. e te B
Deze wonderlijke tropiache plant brengt «ia drank
blijvende verlichting bij klachten over Rheumatiek. 2i| ia
gemakkelijk te bereiden en de weldadige werking la direct
merkbaar Neemt deze aangename drank iedere morgen, waar
door de ophooping van eerdere zurenvarmlng In het lichaam
verhinderd werdt. O E. Beden-Baden, zegt i
..Hervea verwijdert de zuren uit het Slchaiw
en.bovendien op absoluut enechedehjka
manier". Hervea verkrijgbaar btji
Monsters en nauwkeurige bijzon»
derheden ^ertendt
H. J. Leo.'Koloniale Importeur
(AH-3S) Schoolstraat 30. Utrecht
H.H. Apothekers en Drogisten.
aanbod in te gaan, maar gaf het gevraagde
bedrag. Nadat eenige dagen verstreken wa
ren en het geld nog niet was teruggezonden,
kreeg de employé argwaan en informeerde
eens bij het paraoluiemagazijn waarvan het
adres hem door den „generaal-majoor" was
opgegeven. Inderdaad bleek de parapluie uit
dit magazijn afkomstig te zijn, maar ze
was niet betaald en bovendien had de „goede
klant" een onjuist adres opgegeven. Van deze
oplichting zoomede van de oplichting bij den
holtel-employée werd weer aan de politie
kennis gegeven.
De hotelbediende fluit naar zijn zeven gul-
den
De parapluie-handelaar naar zijn para-
oluie. Er fluiten er velen.
De keurige oude heer wandelt in het zon
netje en maakt nieuwe, grappige plannetjes.
Zou het geen tijd worden om hem eens in den
kraag te pakken ondanks de 77 jaren?
„Op den Uitkijk", tijdschrift voor
chr. gezin.
Het weder fraai geïllustreerde nieuwe
nummer vangt met een artikel van prof. dr.
A. van Veldhuien over „Het Elzenhaantje",
een familielid van het heidehaantje, dat eeni
ge jaren geleden heele heidevelden verwoest
te door zijn vraatzucht. „Nietzsche en hel
nationaal-socialisme", is 't onderwerp waar
aan Max Visser een opstel wijdt. Prof. dr.
J. Waterink schrijft over „Groote schedels en
intellect". Ds W. J. Velders vertelt weei
van het Oude Volk en schrijft deze keer ovei
Haschlieg (het uitschudden van de kleeren
bij het water als symbooi van het wegwerpen
der zonden.) Dr. J. Veldkamp schrijft ovei
Sir Walter Scott als scholier en als student.
„Wie waren het eerst met het kompas be
kend?" vraagt drs. W. Bleeker en zijn ant
woord is: de Chineezen. J. J. van
Meulen vervolgt zijn seri<}> „Van luchtfoto
tot kaart". Verder de „Uitkijk binnen onze
grenzen" en die daarbuiten, alsmede het ver
volg van het feuilleton.
AFLOOP VAN VERKOOPINGEN.
Uitslag veiling te Alkmaar, gehouden
bij opbod op Zaterdag 5 November 1932
ten overstaan van M. C. Roos, notaris te
Alkmaar, van de huismanswoning met
erf, schuur en erf en eenige perceelen
bouwland, aan den Noorddijk in de
Schermeer gemeente Oterleek, te zamen
groot 19.15.28 H.A. geveild in 13 percee
len en in bod gesteld als volgt:
1. Huismanswoning, huis en erf,
0.41.98 H A. 1020.—
2 Bouwland 2.77.20 H.A. 2938.32
3. id. 1.30.80 H.A. 1124 88
4. id. 1.45.90 H.A. 904.58
5. id. 1.35.50 H.A. 813.—
6. Schuur en erf 0.18.50 H.A. 820.—
7. Bouwland 2.10.70 H.A. 2507.33
8. id. 1.22.20 H.A. 1136.46
9. id. 1.24.50 H.A. 908.85
10. id. 1.20.50 H.A. 915.80
11. id. 2.12.50 H.A. 2582.50
12. id. 2.14 80 H.A. 2405 76
li,, id. 1.60.20 H.A. 1297.62
Totaal 19.15.28 H.A. 19385.10
De afslag, combinatiën en eindtoewij-
zing blijven bepaald op Zaterdag 12 No
vember 1932, des morgens elf uur. in het
café Central, aan de Nieuwesloot te
Alkmaar.
dat de dame aan wie het geadresseerd was,
geweigerd had het te openen. De list hielp,
want de boot vertrok zonder den Hindoe.
Deze was verbleekt, toen hem de vernede
rende boodschap werd overgebracht. Onmid
dellijk had hij gevraagd hoe laat de volgen
de boot uit Thonon vertrok. En hij had zich,
tegen alle regelen der voorzichtigheid in,
ontscheept. Hij was het Fransche douane,
tevens paspoortbureau binnen gegaan, waar
men, ais was er niets bijzonders, zijn pas
had aangenomen. Men had dien ingezien en
hem daarna verzocht een oogenblik in een zij
kamer te wachten. Daar vond hij den agent
van den geheimen dienst en twee zijner hel
pers en hun aanwezigheid zegde hem ge
noeg. Geen trek op zijn gelaat verried de
emotie, die zich van hem moest meester ma
ken. Hij maakte slechts de opmerking, dat
het warm in het vertrek was en dat men
hem wel zou toestaan zijn jas uit te doen.
Uiteraard stond men hem dit toe, maar van
het oogenblik dat hij daardoor onbewaakt
was, maakte hij gebruik om het snel werkend
vergif, dat hij blijkbaar altijd bij zich droeg
in te slikken. Alle pogingen om hem bij te
brengen hielpen niets; de lippen waren ver
zegeld, voordat zij dat hadden kunnen ver
tellen wat men zoo gaarne uit zijn mond
had gehoord.
De Intelligence Service boekte een nieuw,
belangrijk resultaat. Maar slechts ten deele
was de slag gelukt, want de hoop was geves
tigd op de mededeelingen, die de man zou
doen. Slechts een uur, nadat over zijn lot
was beslist, verliet een gebroken vrouwenge
stalte het hotelletje, waarin zij zijn aankomst
had afgewacht. Het was Giulia, bevrijd van
het toezicht van de agenten van den gehei
men dienst, in het bezit gesteld van de haar
toegekende belooning, het verder leven tege
moet gaande met een schuld van een onein
dige grootte/
