Mkmaarsche Courant.
De verkeersstaking te Berlijn.
föuitwiand
föUwwlaMd
aaien! fier w acrtlgstt Jaargang.
DONDERDAG 10 NOVEMBER
Geneeskundige brieven
De kinderarts.
Wat deze staking beteekende
(Van onzen correspondent).
DE AMERIKAANSCHE
VERKIEZINGEN.
Democratische meerderheid in
het Huis van Afgevaardigden.
Hoover wil zich uit het politie
ke leven terugtrekken.
COMMUNISTISCHE AGITATIE BIJ
DE AUSTRALISCHE MARINE.
Ho. 266
De overgroote meerderheid der Neder-
fandsche artsen heeft zich vereenigd in
qe Nederlandsche Maatschappij voor
Geneeskunst. In deze vereeniging wor
den naast de wetenschappelijke ook de
maatschappelijke belangen der genees
kundigen behartigd. Aanvankelijk
stond het algemeen belang daarbij op
den voorgrond en langen tijd gold het
woord van Gerrit Jan Mulder, dat de
taak der Maatschappij was, te fungeeren
naast de Staten-Generaal als Staten-
Speciaal. De voorziening op het gebied
der volksgezondheid liet veel te wen-
schen over, lang duurde het voordat het
staatstoezicht op dit gebied geregeld
werd. Daarom voorzag de Mij. de Re
geering ruimschoots van adviezen en
rapporten, waarvan evenwel getuigd
moet worden, dat het nuttig effect maar
al te dikwijls uiterst schraal was in ver
houding tot de aan al dat werk bestede
moeite en tijd en evenzeer tot het belang
der zaak. Maar zonder twijfel nam de
Maatschappij toenmaals een hoog stand
punt in, overeenkomstig den niet zonder
trots door de leden gedragen titel van
werkers in een „officium nobile".
In den loop der tijden is het karakter
der Maatschappij belangrijk veranderd.
De groote toevloed van artsen, voor een
deel afkomstig uit een gansch ander
milieu dan vroeger, maakte den strijd
om het bestaan moeilijker, de concur
rentie scherper, de verhouding tot het
publiek veranderde. Als uitersten kan
men tegenover elkaar stellen eenerzijds
den deftigen ouden doctor met hoogen
hoed, rok en stok met gouden knop, die
gewoonlijk reed in een koetsje met een
koetsier met bontkraag op den bok en
anderzijds de arts, die zijn uitgebreide
praktijk per motorfiets afdoet en in de
ziekenkamer verschijnt met leeren mo
tor-jas en -pet en beslijkte kaplaarzen
aan.
De uitbreiding van het ziekenfonds
wezen werkte ook mee om de positie
van den arts te wijzigen. Op het platte
land hielden de meeste artsen er een
eigen fonds op na, dat voornamelijk
diende om de minder bedeelden de be
taling gemakkelijk te maken. In groote-
re plaatsen waè het fonds meer een phi
lantropische instelling, waaraan de arts
meewerkte, zonder al te veel op bedrag
en wijze van betaling te letten. Tegen
woordig hebben de ziekenfondsen een
zoodanige vlucht genomen, dat menig
arts er zoo goed als geheel zijn bestaan
in moet zoeken. Vooral de strijd tegen
hen, die ziekenfondsen als financieele
ondernemingen wilden exploiteeren,
heeft er toe geleid, dat de Maatschappij
meer en meer een soort vakvereeniging
is geworden.
Niet alleen echter tegen aanvallen van
buiten, ook tegen misstanden in eigen
kring werden maatregelen genomen.
Daarbij ziin zeer nuttige, bijv. die, welke
dienen om het aanzien van den genees
kundigen stand hoog te houden, zooals
verbod van ongepaste reclame en voor
schriften omtrent collegiale verhoudin
gen.
Een van die voorschriften vindt men
m de bepalingen omtrent het optreden
als specialist. Het aantal specialisten is
ontzettend toegenomen. Een van de
oudste specialismen is wel de oogheel
kunde. Tegen vestiging van oogartsen
werd geen bezwaar gemaakt. De meeste
artsen hebben zich weinig op dit gebied
toegelegd en stuurden toch gewoonlijk
zelf reeds hun oogpatiënten naar den
oogarts toe, overtuigd, dat zij voor an
dere kwalen toch weer direct bij hen te
rug zouden komen. Anders werd het,
toen zich hier en daar zoogen. half-
specialisten gingen vestigen, artsen dus,
die gewone algemeene praktijk uitoefen
den, doch zich daarnaast in een bepaald
onderdeel van het vak, bijv. op een af
zonderlijk spreekuur als specialist aan
meldden. De angst, dat dan op minder
collegiale wijze geprobeerd zou worden,
een patiënt, die op dat zonderlijke
spreekuur kwam, voor goed in te pal
men, bleek helaas niet steeds ongerecht
vaardigd te zijn. Zeer terecht heeft de
Maatschappij dan ook in dit opzicht re
gelende bepalingen in het leven geroe
pen.
Het vraagstuk is nog steeds niet op
gelost. In de laatstgehouden algemeene
vergadering der Mij. is het weer aan de
orde geweest met betrekking tot het al
lermoeilijkste deel van de kwestie, n.1
de positie van den kinderarts. Een be
vredigende oplossing is evenwel nog
niet gevonden.
De kardinale vraag, waar het om gaat
is deze of het zieke kind zoo iets geheel
anders is als de zieke volwassen
mensch, dat een gansch afzonderlijk
soort geneesheer er voor noodig is. Zon
der twijfel heeft de leeftijd invloed op de
menschelijke verrichtingen. De stofwis
seling is bij het kind versneld, bij den
grijsaard vertraagd. Sommige ziekten
openbaren zich meest op jeugdiegen
leeftijd, m. n. ziekten die aan het groei
end organisme eigen zijn zooals Engel-
sche ziekte. De zuivere zuigelingsziek-
ten, zooals spruw, besmettelijke oogont
steking, navelbreuk, geelzucht, laat ik
hier buiten bespreking omdat die nog
bij den verloskundige thuis behooren
Besmettelijke ziekten zien wij ook meest
bü kinderen. Dit wordt verklaard door
de omstandigheid, dat zij, die eenmaal
een besmettelijke ziekte hebben door
staan, in den regel voor hun verdere le
ven gevrijwaard zijn voor een herhaling
Als voorbeeld kunnen mazelen dienen
een zóó besmettelijke ziekte, dat bijna
aan aJi a v lj voUvassen is, er reeds
efkpng if ,?n,heeft Diphteritis kan op
voorkomen, maar 'tdroe-
knn „,TS jn dat haar vergezellen
ninè vaiwf' »at bestaat in een verstop
pend lu u 6 ^emspleet, ziet men uitslui-
deze «nwt rCn' Bi^ volw*ssenen is
afsluit?™ruimer' dat totale
behonrt n ?e 8roote zeldzaamheden
vro££ ebalYe Engelsche ziekte gold
vroeger de scrofulose of klierziekte als
Z bïïJSS,kt«- D" ls «S seb'fekt
ziin 8 VOr.in van tuberculose te
zijn. De vraag rijst nu of van deze en
^fJ.^e mekten bij kinderen een zoo
kenH h uCr mag worden toege-
zhn in hanri "tteüng niet veilig zou
zijn in handen van den huisarts, die bii
volwassenen toch door iedereen volko
men bevoegd geacht zal worden, derge
lijke lijders onder zijn hoede te nemen,
kina voornaamste bezwaren tegen den
kinderarts-half-specialist komen hier
vandaan, dat het zoo dikwijls als middel
gebruikt wordt om „er in te komen".
Als zulk een arts bij een ziek kind ge
haald wordt, is de verleiding groot om
geleidelijk ook de andere leden van het
gezin als zijn patiënten te gaan beschou
wen. Psychologisch is te verklaren,
dat de gelukkige moeder, wanneer haar
dierbaar kind hersteld is, uit dankbaar
heid en omdat zij den kinderarts haar
vertrouwen is gaan schenken, hem ver
zoekt, nu voortaan ook de verdere fami
lieleden te behandelen. Dat is niet mo
gelijk, als de kinderarts zuiver specia
list blijft. Het is dus wel te begrijpen,
dat de huisartsen niet veel op hebben
met de kinderartsen, die op deze manier
aan hun praktijk afbreuk doen. Een
grens is moeilijk te trekken. Een derge
lijk arts plaatste eens aan zijn deur een
naamplaat met de vermelding, dat hij
„kinderen van eiken leeftijd" in be
handeling nam.
In elk geval is de noodzakelijkheid
van afzonderlijke artsen voor kinderen
zeker niet zoo groot als men uit het ge
tal, dat zich als zoodanig aanmeldt, zou
kunnen afleiden. Al is het dan ook niet
zóó erg als ik eens door een erkend kin
derarts hoorde beweren, die voor het
heele land drie specialisten voor kinder
geneeskunde voldoende achtte. En als
het in een bepaald geval beslist noodza
kelijk is, dan kan immers de huisarts
de hulp van een kinderarts inroepen,
zooals hij het andere specialisten ook
doet. Allicht zal hij hier geen neiging
toe voelen als hij van den geroepen col
lega concurrentie met meer of minder
recht kan vreezen.
In de algemeene vergadering der
Maatschappij bleken dan ook de meeste
huisartsen van geen compromis te wil
len weten, zoodat over een desbetreffend
voorstel geen besluit is genomen.
H. A. S.
delen (taxi's en voorstadtreinen staken niet)
en van den afvoer van stadsvuil; maar geen
mensch kan zeggen, hoe het er de volgende
week zal uitzien, en of niet tenslotte, direct
dagen oi weken, zich andere
Berlijn, November.
Hoe gaarne zou ik mijn Berlijnsche brie
ven nu eens wat vroolijks vertellen! De tij
den zijn toch al zoo somber, bij u en bij ons.
In Nederland hoor ik wordt al even
hard gemopperd als in Duitschland. En daar
komt nu nog een serie van regendagen bij,
die van geen ophouden weet. Drie, vier weken
motregen, stroomende regen, striemende
regen, nauwelijks door enkele uren herfstzon
onderbroken. Het is om kregelig van te wor
den.
Vooral wij Berliners zijn daar niet aan ge
wend. Wij wonen hier tusschen de dennebos-
schen in het centrum van een geweldig zand-
plateau, van alle kanten ver weg van de zee.
Met het gevolg, dat het hier 's zomers zeer
warm, 's winters grillig koud is maar met
heel weinig regen en over het algemeen ge
zond, zoodat asthma-lijders bij voorkeur naar
de Duitsche hoofdstad verhuizen.
En nu opeens deze hoogst-onaangename
verrassing!
Maar tenslotte is dat allesbehalve de
hoofdzaak. Veel erger is de algemeene situa
tie. Straatgevechten, dooden en gewonden,
politieke relletjes, vooral als nu zoo
kort voor groote verkiezingen; daar zijn we
aan gewend. Stakingen op groote schaal ech
ter, die hevig in het dagelijksche leven ingrij
pen, waren we, sinds we in 1923 de laatste be
leefden, eigenlijk zoo goed als geheel ver
geten
Ja, in die tijden van inflatie, Ruhrbezet-
ting, Kapp-contra-revolutie, en nog langer
geledenSpartacus-onlusten, toen waren ook
de groote stakingen geen eigenlijk schrik
beeld meer voor den Duitscher in de groote
stad en in het bijzonder niet voor den Bef-
lijner. Het is merkwaardig, hoe elastisch de
mensch is, hoe hij zich ten slotte aan alles
went, ook aan het onaangenaamste. Zoo her
inner ik me nog levendig de dagen van alge
meene werkstaking, toen geen enkel verkeers
middel meer functionneerde, geen licht
brandde en geen gas; toen we niet meer tele-
foneeren konden en nog slechts per g
auto op reis konden gaan. Mits men ^er -
doende reserve-voorraden benzine beschikte^
Wat deden we? We bleven thuis, kookten
op een spirituslampje, putten ons water uit
de tijdig volgeloopen badkuip, en namen, al
we toch door de stad moesten, voor een mark
of twee een „kaartje" op een der vele dwr
paarden getrokken bestelwagens of karren
die in hulporganen voor het verkeer in der
haast in dienst waren gesteld. En werd het
donker, dan behielpen we ons met kaarsen,
die we die tijden altijd pakken vol thuis in
voorraad hadden.
Men wist toen nu eenmaal niet anders, o
elk oogenblik kon een nieuwe staking uitbre
ken. En men bezat de noodige routine gr
noodmaatregelen.
Sinds twfee dagen zitten we nu echter in
Berlijn opeens wéér in een groote staking,
weliswaar voorloopig nog slechts beperkt tot
een groot deel van de openbare verkeersmid
of over eenige
beroepsgroepen zullen aansluiten en alle
ellende van 1919—23 in Duitschland terug
zaJ
Vrijdag dacht tenminste de rijksregeering
al aan den staat van beleg en Vrijdagavond
waren, als gevolg van de verkeersstaking, in
Berlijn reeds vijf dooden en tientallen ge
wonden te betreuren.
Op de politieke zijde van deze staking wil
ik hier niet nader ingaan, al zou men er be
langwekkende dingen over kunnen vertellen.
Het blijkt wel, dat in Duitschland thans meer
dan 80 pet. van de totale bevolking, meer of
minder radicaal getint, tot de anti-burgerlijke
groepen moet gerekend worden, en het sa
mengaan van communisten en nationaal-
socialisten bij deze staking bewijst, dat de
hoop, de Hitier-beweging in het sleeptouw
van de burgerlijke-nationale partijen te
nemen, als een volkomen mislukking moet be
schouwd worden en dat we nog voor verras
singen van onberekenbare afmetingen staan.
Maar laten we de politiek ter zijde en be
palen ons tot uiterlijkheden.
Kunt u zich voorstellen, wat een groote
verkeersstaking beteekent voor een stad van
4 1/4 millioen zielen, de derde ter wereld wat
't aantal inwoners, de tweede ter wereld wat
de uitgestrektheid van het stadsgebied aan
gaat? Voor hen, die steeds aan Nederland
sche afstanden in bewoonde plaatsen gewend
zijn, is het zeker niet zoo gemakkelijk, zich
daar in te denken. Ik woon in het Berlijnsche
Westen, en waar ik mij de weelde van een
eigen auto of de voortdurende uitgaven voor
taxi's niet veroorloven kan, ben ik op omni
bussen, electrische trams, centuurspoorwegen
of ondergrondsche sneltreinen aangewezen.
Om van mijn huis naar het u allen bekenden
Centrum, den Potsdamer Platz, te komen,
heb ik in het allergunstige geval 40 minuten
noodig. Maar als ik niet dadelijk een tram
of een „ondergrondje" krijg, duurt het een
uur of langer. Wil ik dus iemand bezoeken,
die even ver oostelijk, noordelijk of zuidelijk
als ik westelijk uit het Centrum wegwoont,
dan moet ik anderhalf tot twee uur héén en
even lang terug berekenen, alleen voor de ver
binding van huis tot huis, wat dus neerkomt
op een bezoek van een Amsterdammer aan
een vriend in Den Haag of Rotterdam.
Te voet zou ik van mijn woning naar den
Potzdamerplatz bijna 3 uren noodig hebben
waaruit u al daleijk ziet. dat geen enkele
Berlijner, die in de buitenwijken woont of ze
bezoeken moet, zonder verkeersmiddel kan
uitkomen. Tientallen omnibussen, eenige
honderden tramlijnen, ondergrondsche en
bovengrondsche spoorwegen in alle richtin
gen, tienduizenden taxi's zijn dus noodig om
in het verkeer te voorzien. En op de drukke
uren zijn die alle tezamen nog onvoldoende
en moet men vaak een half uur en langer op
een staanplaatsje wachten om naar huis te
komen.
En in zulk een stad staken plotseling alle
trams, alle ondergrondsche treinen en alle
omnibussen! De verkeersdeputatie, door de
politie geholpen, weet van geen toegeven,
dreigt met een ultimatum en met ontslag op
staanden voet, stelt met willig personeel (de
vakvereenigingen keuren de staking af!) een
voorloopigen hulpdienst in.
En nu begint de kermis pas goed!
Elk half uur, of zelfs maar vol uur, rijdt
voorzichtigjes een tram of een omnibus door
Berlijn. Op het voorbalcon één, op het ach-
terbalcon een tweede agent met karabijn in
den aanslag. Bij elke halte honderden opge
schoten jongens, wagens met politie, bereden
agenten. Zoodra een tram nadert, waarin
slechts weinige doodsbenauwde passagiers
een gejoel, geschreeuw en gefluit van je wel-
ste, steenen vliegen in de ruiten van den tram
wagen, kogels fuiten, charges volgen. Ginds
1s de straat opgebroken en het puin op de
rails opgehoopt, overal zijn wissels onbruik
baar gemaakt door volgieten met cement.
En op de trottoirs verdringen elkander de
honderdduizenden, die toch naar hun werk
moeten en in 's hemels naam maar wandelin
gen van uren door de natgeregende reuzestad
er aan wagen.
Dat is Berlijn van November 1932, een
dag voor alweer een nieuwe verkiezing voor
den Duitschen Rijksdag
Zoo gaan we hier in Duitschland een win
ter in, van welken men zegt, dat hij weer eens
bitter koud zal worden. Valt over zulke din
gen iets vroolijks te schrijven valsch beeld
van de situatie geven.
Maar één ding is weer opmerkelijk en
feitelijk een herhaling van waarnemingen
die we tien jaren geleden gedaan hebben
Zoodra de nood grooter wordt en de toestand
gevaarlijker, maakt zich een eigenaardige
koorts van zekere teringen in de bevolking
meester, een sterke neiging tot uitgaan en
geld uitgeven. Terwijl de beide vorige winters
van een „seizoen" nauwelijks meer iets te
merken was, zijn ditmaal alle groote zaler.
reeds tot in het voorjaar uitverkocht voor
bals, banketten, carnavalsfeesten, enz. Men
meende een tijdlang, dat het de uitwerking
was van het meer of minder kunstmatig ver
toon van optimisme, waarmee de tegenwoor
loos geworden. De materieele schade is veel
grooter dan men tot dusverre aannam.
Ernstige stormschade op Cuba.
Naar uit Havanna wordt gemeld, woedt de
storm boven de Caraibische Zee onverminderd
voort. Cuba werd ernstig geteisterd. Te Ca-
majuani (provincie Santa Clara) alleen reeds
zijn 50 gewonden geteld. Honderden huizen,
zoomede de telefoon- en telegraaflijnen, zijn
verwoest.
De indruk in Engeland.
De overwinning der democraten in Ame
rika zal, volgens de opvattingen in Engelsche
politieke kringen, in de eerste plaats tot ge
volg hebben, dat de huidige republikeinscne
regeering geen voorbereidingen zal kunnen
treffen voor belangrijke stappen op buiten-
landsch politiek gebied, maar een gereser
veerde houding zal moeten aannemen. Men
vreest dan ook, dat de huidige toestand in
Amerika voor het openen van onderhande
lingen over de schulden niet gunstig is, zoo
dat, daar een Engelsche betaling aan Ame
rika op 15 December vervalt, eventueele
onderhandelingen slechts betrekking zullen
kunnen hebben op deze ééne betaling. De
kansen op een volledige schrapping der
schulden worden thans met het oog op den
grooten invloed van de Hearst-pers op de
democraten nog iets pessimistischer beoor
deeld dan tevoren.
Aan den anderen kant heeft men in Londen
de hoop, dat de democraten de politiek van
hooge beschermende rechten van de Hoover-
regeering niet zullen voortzetten. Een veran
dering van koers op dit gebied kan echter
eerst merkbaar worden na de ambtsaanvaar
ding van Roosevelt in het voorjaar van 1933
De indruk in Parijs.
De overwinning van Roosevelt wordt ook
in de Parijsche avondbladen met groote te
vredenheid besproken. De bladen wijzer er
weliswaar op, daf de democratische partij
zich op de conferentie der partij in Chicago
heeft uitgesproken tegen schrapping van
schulden, maar hopen desalniettemin, dat de
deur open blijft voor voor een bevredigende
oplossing van dit probleem. De „Temps" is
van meening, dat Roosevelt de groote richt
lijnen van de buitenlandsche politiek van
Hoover zal blijven vo'gen.
„Paris Soir" verheugt er zich over, dat
aan het hoofd van de Vereenigde Staten een
vriend der Franschen is gekomen in plaats
van een vriend der Duitschers. De nationa
listische „Liberté" roept Hoover op onmid
dellijk het Witte Huis te verlaten.
Volgens de tot dusverre bekende verkie
zingsuitslagen zullen in het huis van afge
vaardigden 299 democraten 106 republikei
nen en 2 boeren zitting hebben. Uit 28 kies
kringen moeten de uitslagen nog binnenko
men.
President Hoover, die nog in Palo Alto
verblijft, heeft verklaard voorloopig in Cala-
fornië te zullen blijven en na zijn ambt aan
Roosevelt te hebben overgedragen, naar Cali-
fornie te zullen terugtrekken. Waarschijnlijk
/al hij zich uit het politieke leven terugtrek
ken en zich aan zijn particuliere zaken wijden.
Bij de Australische marine zijn de
dige rijksregeering in tegenstelling met de
vorige 'tracht, het volk een hart onder den
riem te steken. Maar juist is zeker de opvat
ting dat het een koortstoestand is, die uiting
geeft aan een soort onverschilligheid van
slechten huize.
De gelukkige kant van dit alles is, dat het
beetje geld dat in zekere kringen nog voor
radig is, tenminste aan het rollen komt, en
dat taxi-chauffeurs, koks, kellners, en leve
ranciers er van profiteeren zullen, om de
modistes, de kapsters, maniceuses en andere
nuttige medeburgers niet te vergeten
DE HEVIGE STORM BOVEN CUBA.
Tot nu toe twaalf dooden; 75 ge
wonden.
Naar uit Havanna wordt gemeld, heeft de
hevige storm, welke in het bizonder de stat
Camajuani heeft geteisterd, tot nu toe twaal
dooden en 75 gewonden geëischt.
30 dooden en honderden gewon
den op Cuba.
Naar uit Havanna gemeld wordt, heeft
voor zoo ver tot dusverre bekend is, de ge
weldige storm 30 dooden en vele honderden
gewonden geëischt. Talrijke anderen ziin dak
commissie der marine. Zonder inciden
ten is de vloot gisterochtend uitgevaren.
De minister van oorlog deelde mede,
dat deze opruiingspogingen slechts een
onderdeel zijn van een grootsch opgezet
te en welvoorbereide communistische
propaganda-actie.
Nog een geval van muiterij.
Ondanks de voorzorgsmaatregelen van de
regeering kwam het gisteren te Sydney op
nieuw tot een geval van muiterij bij de ma
rine. 100 man van het depotschip „Pinguin"
weigerden een half uur lang den dienst. Zij
veri?. aarden, dat deze dienstweigering moest
worden beschouwd, als een sympathiesta
king met de 3000 matrozen, die Dinsdag in
een groote betooging te Melbourne hadden
geprotesteerd tegen de verlaging van de
soldij.
zijn
laatste dagen door communisten pogin
gen tot opruiing geconstateerd. Woens
dag heeft de Australische minister van
oorlog, Sir John Pearce de kwestie voor
den Senaat ter sprake gebracht. Dinsdag
hebben 200 matrozen te Melbourne een
protestmeeting belegd tegen Ie soldij
vermindering. De minister van oorlog
heeft een schrijven ontvangen, waarin
werd verklaard dat de matrozen dienst
zouden weigeren, indien men hun
eischen niet zou inwilligen. De mededee-
ling ging vergezeld van een foto, waarop
de matrozen met geweren en bajonetten
waren afgebeeld. Voorts werd gezin
speeld op de mogelijkheid van een mui
terij. Tegelijkertijd werden op de oor
logsschepen vlugschriften verdeeld,
waarin de muiterij bij de Engelsche ma
rine van verleden jaar werd gememo
reerd en tot voorbeeld gesteld. De bel
hamels werden van de oorlogsschepen
verwijderd. Zij hebben eenige malen
admiraal Hyde opgebeld en ook in tele
fonische verbinding gestaan met de re
dacties der dagbladen. Zij hebben ver
klaard dat de vloot gister niet in zee zou
gaan. Toen een onderzoek werd inge
steld, weigerden de emDloye's van de te
lefooncentrale namen te noemen
Ten slotte verklaarden de matrozen
zich bereid de beslissing inzake hun
eischen over te laten aan de arbitrage-
WAT BEPAALT DE WERKING
VAN KOFFIE?
De bekende Atheensche pharmacoloog
Prof. Joachimoglu, die zich reeds veel heeft
beziggehouden met onderzoekingen naar de
werking van alcaloïden, vooral bij het da-
gelijksch gebruik er van in dranken, zooals
koff.e, thee enz., heeft onlangs wederom de
werking der koffie vo'gens de modernste on
derzoekingsmethode bestudeerd.
Hij bediende zich nu van de haarprikkel-
methode van Prof. von Frey, waarmee men
nauwkeurig de diepte van den slaap meten
kan en vond op deze wijze, dat door gewo
ne coffeïnehouaende koffie of door zuivere
coffeïne de slaap volkomen verdween, terwijl
de coffeïnevrije koffie daarentegen geen op
wekkende werking op het centrale zenuwstel
sel uitoefende.
Werd de coffeïne in een aftreksel van cof
feïnevrije koffie gegeven, dan werkte de cof
feïne sterker dan in zuiver water opgelost,
terwijl de chlorogeenzure kali coffeïne, dus
de vorm, waarin de coffeïne in de koffie voor
komt, een zwakkere opwekking veroorzaakte
dan zuivere koffie. Het chlorogeenzuur zelf
had geen uitwerking.
De proefnemingen van Prof Joach moglu
bewijzen eens te meer, dat de opwekkende
werking van koffie, die zich uit in de beken
de verschijnselen, als: nervositeit, slapeloos
heid, hartkloppingen, beven, aandrang tot
urineeren, enz., in het bijzonder toe te schrij
ven is aan haar gehalte aan coffeïne.
Dat men coffeïne als een ,pharmico'ogisch
sterk werkende stof moet beschouwen, be
wees reeds Prof. Straub uit München. die na
het gebruik van een kop koffie met 0.1 <rr.
j coffeïne de totale uitscheiding pas na 8 uur
i vaststelde, terwijl in de eerste 4 uur de wer
king er van duidelijk te bespeuren was.
Prof. Rubner zegt derhalve terecht, dat
vele menschen aan groote opgewondenheid,
slapeloosheid en lichten slaap met daarop
volgend gevoel van vermoeidheid lijden, zon
der te weten, dat slechts misbruik van koffie
of thee de oorzaak der stoornissen kan zijn.
In plaats van een voortdurende toename van
arbeidsvermogen kan integendeel verslap
ping en verzwakking der werkkracht het ge
volg zijn.
De Koffie Hag Maatschappij, fabrikante
van de van ouds bekende coffeïnevrije Koffie
Hag, noodigt juist dezer dagen tot een keu
ring uit om belangstellenden te overtuigen,
dat gedurende een 25-jarige bedrijfservaring
een volmaakt product is ontstaan, dat, wat
smaak en aroma betreft, zelfs den meest
wenden fijnproever voldoet.
EEN BETOOGING VAN DE O.S.P.
Tijdens de meeting van S.D.A.P. en N.V.V.
op Houtrust te Den Haag had zich op het
meetingterrein een groot aantal leden van de
Onafhankelijke Socialistische Partij verza
meld.
De leider der betooging had echter be
paald, dat geen andere kenteekenen mochten
gedragen worden dan de kaart door S.D.A.P.
en N.V.V. uitgegeven.
Als protest hiertegen trokken de O.S.P.-ers
onder aanvoering van de partijleiding, be
staande uit de heeren Schmidt. De Kadt
Stenhuis en Van Staal van het terrein en
vormden buiten het terrein een stoet van on
geveer tweeduizend personen, die naar het
gebouw „Musica" aan de Delftschelaan gin
gen, waar een vergadering gehouden werd.
't Avonds werd in hetzelfde gebouw onder
voorzitterschap van P. J. Schmidt een verga
dering gehouden, waar de heeren De Kadt,
Van der Goes en Van Staal het woord voer
den.
F1NSCHE ONDERSCHEIDING VOOR
H. M. DE KONINGIN.
De Finsche zaakgelastigde te Den Haag
heeft op het paleis Het Loo aan de koningin
de hoogste onderscheiding overhandigd waar
over zijn land beschikt, het Grootkruis met
keten in de Orde van de Witte Roos van Fin
land.
Modekoning tot mannequin bij modeshow: Bet
is alles goed en weg dat O een hoogmoedig gezicht
zet als O iets uit onze koopjesafdeeling draagt maar
denk er alstublieft aan dat, wanneer u een van onze
vijfhonderd guldens-modellen aanhebt uw gelaats
uitdrukking niet minder mag zijn dan een van ver
stijvende geringschatting. (Humorist).
