Alkmaarsche Courant.
Spionnage in den groeten oorlog
$tad en Omgeving.
1'Binnenland
Giilerd vier w dertigste jaargang.
VRIJDAG 18 NOVEMBER
inval in een speelhol te
Amsterdam.
KON GEEN KNIE BUIGEN.
Invalide door zenuwpijn.
tfo. 273 1932
SOCIAAL-DEMOCRATISCHE
VROUWENCLUB.
Propaganda-feestavond in het
Wapen van Heemskerk.
De zaal was eigenlijk meer dan vol gister
avond, natuurlijk waren het meerendeels da-
10 De vice-presidente, mevr. Fischer, spr...;
een kort welkomstwoord, speciaal tot de
spreekster van den avond, mevr. Geijs uit
Amsterdam, en de anderen, die zouden mee
werken tot het vullen van den avond. Verder
deelde zij mede, dat de presidente, mevr. Jor-
ritsma, wegens ziekte niet aanwezig kon zijn.
Hartelijk wenschte zij haar spoedig herstel.
Na eenige mededeelingen over het program
ma verklaarde zij den feestavond voor ge
opend, waarop de muziek de Internationale
inzette, door de aanwezigen meegezongen.
£en paar andere strijdliederen volgden nog
en daarna was
het woord aan mevr. Geijs
voor het onderwerp: „Weg met het kapita
lisme"-
Zij begon met een herinnering aan den
brand, die bezig is het eens zoo trotsche zee
kasteel P. C. Hooft te vernielen. Duizenden
menschen gaan er heen te kijken, en nü doet
bet wel vreemd aan, te moeten ervaren, dat
voor den brand, die de heele wereld omvat,
lang niet een even groote belangstelling be
staat. Men laat alles maar loopen zooals het
gaat, men is vrij onverschillig ervoor.
Spreekster vertelde van een stralend licht,
dat vele jaren geleden voor haar was opge
gaan door het woord van een eenvoudige
arbeidersvrouw op een internationale mee
ting in Limburg. Zij had zich in de socialis
tische beweging ingeleefd en werd voor en
na aangezocht om een vooraanstaande plaats
in te nemen.
Spreekster had meerdere spreekbeurten
vervuld en zij vertelde van hare ervaringen,
die niet altijd bemoedigend waren (zooals
oa. te Eygelshoven). Ook in den huidigen tijd
hoort zij meermalen de uitspraak: „Waar
maak je je eigenlijk druk over? Er verandert
toch niets!"
Maar toch gaan wij vooruit, zei spreekster
nadrukkelijk en dan vertelde zij van hare er
varingen als huisbezoekster, waarbij zij op
merkte, dat de meeste menschen het volko
men eens zijn met de soc.-dem. wenschen
maarworden geen lid van de partij
Deze menschen zijn de lastigsten voor de
huisbezoeksters, veel liever mag men hebben
dat er tegenspraak komt. En die had spr
ook meermalen ontmoet, waarop zij dan blijk
had kunnen geven van haar overtuiging dat
het ééns stellig beter zal worden in de we
«ld.
Spr. schetste wat er een twintigtal jaren ge
leden voor de arbeiderskinderen werd ge-
daan. De meisjes bleven tot ongeveer elf jaar
op school en werden dan in een „knap
dienstje" gebracht en dan begon het leven
van arbeidersmeisje. Zij werden beschouwd
als wezens van lagere orde. En dit nu stuit
te spreekster tegen de borst. Werken is goec
en noodig, maar een slavenleven, zooals zoo
vaak voorkwam, keurde zij sterk af, al voegde
zij daar ook aanstonds aan toe, dat niet alle
kapitalisten het dienstpersoneel aldus beje
genden.
Was het wonder, dat de arbeidersmeisjes
reikhalzend uitkeken naar de mogelijkheid
van een huwelijk? Maar dit gaf geen oplos
sing.
Als men een en ander nagaat, begrijpt
men, dat het een beteren kant op gaat: de
leerplichtwet zorgt voor langeren schooltijd;
de woningwet geeft betere woongelegenheid,
enz. Uit eigen ervaring als opzichteres over
een complex van 500 gemeentelijke woningen
in Amsterdam wist spreekster welk een wel
daad het is, een krotwoning te kunnen ver
wisselen met 'n heldere, luchtige woning. Er
kan hier nog veel verbeterd worden, maar
danjSr^vï °P den goeden we&- Honderden
kelen die staan t€K®iover de en-
waarden g0Cd€ W°ning ni€t weten te
donker€ schaduw wordt op de samen
leving geworpen door de werkloosheid met
Wle^fnn8 UnVerleenillg' enZ SPr had
uit ain ^611 Zien verkommeren en achter
uit gaan, als na vele weken nog geen
werk weer was verkregen. In bezielende
woorden schilderde mevr. Geijs het droevige
van een en ander, en zij zei: ,ik wensch cte
kapitalistische klasse toe, dat zij' dat eens drie
maanden lang zal moeten meemaken".
In dagen van langdurige werkloosheid is
het zeker geen wonder, als arbeiders en ar
beidersvrouwen den moed geheel laten zak
ken en zich als overbodig op de wereld gaan
beschouwen. Dat is het ergste wat dergelijke
slachtoffers kan overkomen.
Maar het kan wel anders, riep spr. uit.
wij weten wel hoe het moet en de kapitalis
ten weten het ook, maar zij willen den door
ons gewezen weg niet op, omdat het volgen
ervan zou leiden tot het verlies van hun
macht. Zij willen de arbeidersklasse niet nog
sterker zien worden, naar hun meening is
het al erg genoeg.
Bitter schetste spreekster het neerdrukken
de van de winterbedeelingen zooals die
voorheen plaats hadden en hartelijk
hoopte zij, dat de kapitalistenklasse de macht
spoedig moge worden ontnomen om op die
wijze haar weldadigheid te betoonen. Men
heeft het zich vele jaren moeten laten aan
leunen, omdat weigering beteekende versto
ken te zijn van alles.
Ieder moge meewerken om betere toestan
den te scheppen
De oorlogsjaren hebben veel leed te zien
gegeven en ook veel teleurstelling, als men
hen, die men medestrijders dacht voor de so
cialistische gedachte, zag als bezeten van
den oorlogsroes. Helaas is het lang niet on
denkbaar, dat we weer voor een nieuwen
oorlog komen te staan, maar dan veel erger
nog dan dien van 19141918, vanwege de
gassen die zullen worden gebruikt. Onze re
geering zegt wel toe, te zullen zorgen voor
vluchtplaatsen en gasmaskers, maar in de
practijk zal dit onmogelijk zijn, vooral voor
de kinderen, omdat de vormen van hun hoofd
eiken dag veranderen. Het is dus onmogelijk
een bevolking te behoeden en het is een
dwaasheid een heele bevolking in oorlogstijd
aldus te moeten opofferen, terwijl men nu al
les doet om één enkel persoon te redden. En
het zullen steeds weer de arbeiders zijn, die
het zwaarste lijden. Aan hen dus de taak om
verandering te brengen in de huidige we
reld, die niet een kapitalistische „orde" zal
zijn, omdat die niet anders dan wanorde is.
De arbeiders hebben allen mee te werken
aan den opbouw van een nieuwe samenle
ving, de socialistische, waarin geen werkloos
heid en geen dreiging van oorlog meer zal
voorkomen. Laat het zóó worden, dat gij uw
kind rustig in de oogen durft zien, als het
u vraagt: „wat hebt gij gedaan om betere
toestanden te krijgen?'
Ieder uwer kan wel een weinig tijd offeren
voor de verspreiding van het socialisme, zei
spr., op humoristische wijze schetsend waar
die tijd vandaan kan komen. De weg is
lang en moeilijk,'- maar aan het einde ervan
schittert ons heilig ideaal en eenmaal zal het
zegevieren. (Applaus.)
Een deel van de A.J.C. vervolgde het pro
gramma met verschillende zang- en dans-
stukjes en declamatie, begeleid met de man
doline en fluit.
De nationale Vredescentrale
Een verrassing was de aanwezigheid van
den heer K i s uit Amsterdam, die (buiten
het programma om) een korte inleiding hield
over de nationale vredescentrale. Hij sprak
van de twee stroomingen, die over de we
reld gaan: de eene die versterking van be
wapening predikt en op een nieuwen oorlog
aanstuurt, de andere die van die strooming
niets dan ellende vreest en daarom absoluut
geen oorlog wil.
Spr. was overtuigd, dat de arbeidersklasse
op den historischen dag van het uitbreken
van een nieuwen oorlog haar taak zal ken
nen en weten te volvoeren.
Een ontwapeningsfront is noodig, ging
spr. voort en hij vertelde van de oprichting
van de nationale vredescentrale (waarvan wij
de bestuursleden reeds in een vorig nr. mee'
deelden), waarin voormannen van verschil
lende partijen hebben zitting genomen. Het
doel moet zijn de heele bourgeoisie te overtui
gen van de ontoelaatbaarheid van oorlogs-
gedoe en spr. riep vooral den moreel en steun
in van iedereen. Niet overal is de anti-oor
logsgedachte even sterk ontwikkeld vooral
in het zuiden ontbreekt er veel aan en
daarom is noodig plaatselijk zooveel moge
lijk centrales op te richten.
Van verschillende zijden is nu reeds tegen
werking gekomen. Nauwelijks was de cen
trale opgericht of reeds kwamen bij de ge
meentebesturen brieven met dringend ver
zoek elke propaganda, collecten e.d. te ver
bieden, en helaas werd in verschillende ge
meenten het reeds gegeven verlof ingetrok
ken. In Alkmaar deed men niet alzoo en spr.
bracht het gemeentebestuur daarvoor hulde.
Spr. verzekerde, dat juist door den tegen
stand de wil om te slagen in het pogen van
de vredescentrale zal worden gescherpt en
slagen zal het dan ook stellig.
Spr. deed hierop eenige mededeelingen over
de collecte van a.s. Zaterdag hier ter stede.
X.
In dienst van Duitschland en van een
Duitschen Prins.
De in den oorlog neutraal gebleven lan
den van Europa, die onmiddellijk aan de oor
logvoerende grensden en welke neutrale
deden dat eigenlijk niet? vormden dank
baar terrein van activiteit voor de met groo
te vrijmoedigheid ingerichte spionnagecen-
trales der verschillende partijen. Er heeft
zich ook op Hollandsch grondgebied heel wat
meer afgespeeld dan de gemiddelde mensch,
in wiens nabijheid dit wellicht is geschied,
vermoedt. Als men dan begrijpelijkerwijze
de vraag stelt of de autoriteiten daarvan
geen kennis droegen en zoo ja of het niet op
hun weg had gelegen om daaraan een einde
te maken, dan kan tot antwoord slechts die
nen, dat dit laatste onmogelijk was. Men kon
de bestaande organisatie hinderen, in haar
werk belemmeren, wellicht zelfs geheel ver
nietigen, maar het eerste gevolg zou zijn ge
weest, dat een andere er onmiddellijk voor iu
de plaats zou zijn gekomen. Het was voor de
autoriteiten der neutrale landen een voordeel
te weten wie de agenten der oorlogvoerende
partijen waren, en maatregelen, tegen dezen
genomen, hadden vermoedelijk uitsluitend tot
resultaat gehad, dat men, althans een tijd
lang, ten aanzien van degenen, die de uit
voerders waren van de bevelen der oorlog
voerende partijen op eigen grondgebied, in
het duister had getast. Wanneer het gaat om
zooveel als waarom het voor alle in den oor
log deelnemende landen in den oorlog ging,
kan men moeilijk matiging jegens de neutra
len verwachten: het is alweer niet de eene of
de andere partij, die zondigt, maar het is de
oorlog, die er ze toe brengt en die de groote
zondaar is.
—o
Vanaf de eerste Augustusdagen zetelde de
Duitsche spionnage in San Sebastiaan, zoo
Na een pauze, gedurende welke het strijkje
zich duchtig weerde, werd als slot van den
avond opgevoerd het tooneelstukje „Even
een boodschap", waarin propaganda ge
maakt wordt voor het kennis nemen van de
socialistische eischen ook door de vrouwen.
verleidelijk dicht nabij de Fransche grenzen
gelegen, met Frankrijk verbonden door tal
van minder en meer bekende paadjes, die het
maar al te gemakkelijk maakten om berich
ten, welke van belang waren, over te bren
gen. Generaal von Schultz had daar de lei
ding, en, mag men alweer Robert Boucard
gelooven, dan slaagde deze spionnagedienst
dusdanig in zijn opzet, dat de meest belang;
rijke geheime Fransche documenten dank zij
zijn toedoen in handen van degenen, voor
wie ze juist niet waren bestemd, kwamen.
Erkend moet worden, dat men te
San Sebastiaan goed betaalde; zijn
de genoemde voorbeelden juist, dan
geold voor een geheimen order van het
groote hoofdkwartier der geallieerden de lie
ve prijs van 100.000 goudfranken; voor het
complete plan van e artillerie in een sector
van het front 25.000 frank; voor de gede
tailleerde opgave van het materiaal van een
vliegkamp 8000 frank, en zoo door. Geheel
een geheim dossier, dat aan een der 'e&efs
van de geallieerden werd ontstolen, Draent
bijkans 400.000 frank op, en is zeker voor
den vijand meer dan het tienvoudige van die
som waard geweest. Robert Boucard spreekt
van den staf der vijf te San Sebastiaan in
luxueuse appartementen gevestigd niet op
vallend, maar ook niet verborgen Vermoede
lijk zullen de Spaansche autoriteiten geweten
hebben wat er in deze vertrekken omging;
een inval hunnerzijds had weinig bereikt,
want veel papieren liet men er nooit achter.
Men had alleen de Duitschers genoodzaakt
zich een ander kwartier te kiezen en wellicht
zouden maanden zijn voorbij gegaan voordat
de Spanjaarden dit kwartier op het spoor wa
ren gekomen. Dat intusschen de staf der vijf
niet altijd waar voor zijn geld kreeg, is te be
grijpen. Deserteurs waren er in San Sebasti
aan bij gansche bosjes, maar een enkelen keer
school er onder deze deserteurs, die graag
wat wilden verdienen, ook wel eens een niet
volkomen oprechte. Anderzijds heeft de staf
der vijf, uit angst zich te vergissen, een niet
Valsche spelers op heeterdaad be
trapt. Meest werkloozen ge
dupeerd.
De politie van het Bureau Marnixstraat
heeft gistermiddag een belangrijk succes ge
boekt, doordat zij kans heeft gezien een inval
in een speelhol te doen en de leiders daarvan,
die als ware parasieten de werklooze bewo
ners van de volksbuurt, waarin het hol ge
legen is, wisten te verlokken hun schamel
loontje of steunuitkeering in het hazardspel
met hen te verspelen waarbij zij steevast
verloren, omdat de heeren voor valsch spel
niet terugdeinsden op heeterdaad te be
trappen. Het huis, waartegen de politie reeds
geruimen tijd verdenking koesterde, is jg
legen in de Egelantierstraat nr. 222. In
benedengedeelte is gevestigd het voddenpak-
huis van den lompenkooman Vuisje, die reeds
vaker met de politie wegens hazardspel in
aanraking was geweest Men wist, vermoed
de althans zeer sterk, dat in het achter het
pakhuis gelegen vertrek gelegenheid tot
hazardspel werd gegeven. Men had echter
nog nooit kans gezien dit bedrijf op heeter
daad te betrappen, te meer, waar gewoonlijk
eenige vertrouwden van den lompenkoopman
in de straat en voor deur op den uitkijk ston
den.
Gistermiddag werd inspecteur Visser van
het bureau Marnixstraat door een familielid
van iemand, die in het verdachte perceel aan-
wezg was, gewaarschuwd dat er wederom ge
speeld werd. Het was een relatie van een
werklooze, die met leede oogen aanzag, hoe
de valsche spelers zifjn- werkloos familielid
het steungeld uit den zak klopten.
Inspecteur Visser waarschuwde het hoofd
bureau van politie en weldra rukte de grijze
politieauto met een groot aantal agenten on
der leiding van inspecteur Visser en inspec
teur Mol uit, nadat eenige politiebeambten
in burger het terrein in de Egelantierstraat
waren gaan verkennen. De grijze auto, die
uiterlijk doet denken aan een gewonen bestel
wagen, kon zonder argwaan te wekken het
speelhol passeeren en toen was gebleken, dat
de „uitkijk" geen onraad vermoedde, keerde
de auto na een korten omweg weer langs den
zelfden weg terug.
Plotseling bleef de wagen voor het perceel
nr. 222 staan. De inspecteur Mol en Visser,
gevolgd door eenige manschappen, sprongen
er uit en voordat de wachtpost alarm kon
maken, werd deze op zij geslingerd en dron
gen de beide inspecteurs het pakhuis binnen.
Dit alles duurde slechts enkele seconden. Met
twee forsche slagen tegen de deur van het
achtervertrek bezweek deze en zóó verrast
waren de in het vertrek aanwezigen door het
verschijnen van de beide geüniformde in
specteurs, dat zij geld en kaarten, die zij in
ae handen hadden, in hun verbouwereerdheid
over de tafel smeten. Er bevonden zich in het
vertrek 19 personen, die achter eenige tafels
en aan een hoofdtafel gezeten waren en op
heeterdaad bij het spel werden betrapt. Het
bleek, dat een zekere Vieyra bankhouder was
en dus bij het spel de voornaamste rol speel
de, althans de grootste winst opstreek.
De andere aanwezigen waren voor een
deel werkloozen, waarvan, zooals achteraf bij
het verhoor bleek, velen door den bankhouder
en den eigenaar van het speelhol gedupeerd
waren Er was dan ook van te voren reeds
een twist geweest om het houden van de bank,
wat tenslotte Vieyra ten deel was gevallen,
die, zooals bleek, deze functie zeer dikwijls
vervulde en tien procent van zijn winst aan
Vuisje moest afstaan. Als regel verloor bijna
iedereen, die zich tot spelen liet verleiden,
zijn geld aan den bankhouder, die steeds alle
winst opstreek. Het was dan ook herhaalde
lijk tot onaangenaamheden gekomen, omdat
men elkaar valsch spel verweet.
Dit dit vermoeden niet ongegrond was,
bleek uit het politie-onderzoek van de in be
slag genomen kaarten. Men vond daarbij
spellen mef zes vrouwen, drie harten azen en
gemerkte kaarten, terwijl ook velen van de
aanwezigen losse kaarten in den zak bleken
te hebben. Er werd voor een bedrag van 24,
dat aan speelgeld op tafel lag, in beslag ge
nomen. Vieyra bleek bovendien nog een be
drag van 1100 bij zich te dragen* Boven
dien ontdekte de politie, dat de lompenkoop
man Vuisje aan de bezoekers thee schonk a 10
cent per kop, zoodat gezien hij geen vergun
ning heeft voor den verkoop van alcoholvrije
dranken, hij tevens betrapt werd op overtre
ding van de drankwet.
Alle negentien personen werden naar het
bureau Marnixstraat overgebracht en aan
een langdurig verhoor onderworpen, waar
bij tal van gedupeerden klachten uitten over
het bedrijf van Vieyra en Vuisje. Zeventien
der aangehoudenen werden na het verhoor in
vrijheid gesteld, terwijl Vieyra en Vuisje in
voorloopige bewaring zijn gehouden en waar
schijnlijk ter beschikking van de justitie zul
len worden gesteld.
In de buurt beschouwt men de uitroeiing
van het speelhol als een ware opluchting.
Vooral de vrouwen gaven van haar veront
waardiging blijk over de wijze; waarop vele
mannen, die de verleiding moeilijk konden
weerstaan, hier hun geld kwijt raakten.
BEDRIJFSVEREENIGING
VOOR ZIEKTEVERZEKERING.
Dezer dagen heeft de onderlinge om-
slagvereeniging bouw- en aanverwante
vakken, bedrijfsvereeniging voor ziekte
verzekering te Utrecht, een goed bezoch
te algemeene vergadering gehouden on
der leiding van den heer W. de Koning
GHzn.
Medegedeeld werd dat het door den
gunstigen toestand der kas mogelijk was
dat van de aangesloten werkgevers als
volledige afrekening slechts 25 per
1000 loon behoefde te worden geheven,
terwijl nog eenige reserve werd ge
vormd.
Het jaarverslag van de bedrijfsver
eeniging over 1931 werd goedgekeurd,
zoo ook de rekening en verantwoording
over het boekjaar 1931.
Op voorstel van het bestuur werd be
sloten, de voorschotpremie voor 1933
vast te stellen op 20 per 1000 loon.
onbelangrijke fout gemaakt. Want een dezer
deserteurs bracht gedurende den Saöne-slag
een brief, die gestolen was uit de koeriers
tasch van het hoofdkwartier, een brief, die de
gedetailleerde opgave van de geallieerde re
serves bevatte op een strategisch belangrijk
punt. Op de gewone wijze werden de Duit
sche agenten alvorens men van dit bericht ge
bruik maakte, aan het werk gezet om de
juistheid van het opgespoorde vast te stellen.
Van geallieerden kant hield men natuurlijk-
den diefstal zorgvuldig geheim en dit bracht
de Duitschers tot de gedachte, dat zij te doen
hadden met een hernieuwde poging van een
der deserteurs om hen te bedriegen. De ver
rader, die op een hoog loon rekende, kreeg
slechts onaangename woorden te hooren, wat
vermoedelijk niets is geweest in vergelijking
van hetgeen de betreffende Duitsche officier
heeft moeten vernemen toen later aan chefs
bleek welke belangrijke vangst hen was ont
gaan!
Dat de Franschen met weinig welgevallen
dit Duitsche spionnagekamp in San Sebasti
aan zagen, wien zal het verwonderen? Meer
dan eens waren middelen overwogen om daar
binnen te dringen, maar alle pogingen wa
ren op de stoutmoedigheid en de waakzaam
heid van den staf der vijf afgestuit. Totdat
de Fransche geheime dienst zijn oog vestigde
op een zijner agenten, een forsche volkomen
betrouwbare man, die voor niets terugdeins
de, sterk was van binnen en van buiten. Hem
werd opgedragen zich onder het mom van
deserteur bij den Duitschen dienst te San Se
bastiaan aan te melden en oog en oor goed
de kost te geven. De man verstond zijn vak;
in den trein, die hem van Parijs naar de
Pyreneeën, zijn tweede tehuis zou brengen,
wist hij onaangenaamheden te krijgen met
een onderofficier, hetgeen er toe leidde, dat
hij aan het einde van de reis werd opgepakt
en in militair bureau opgesloten. Op eigen
gelegenheid wist hij te ontkomen, de grenzen
te bereiken, en zoo zijn intrede te doen in
Bij het schrijven over de pijnen en on
gemakken, die zij leed door neuritis,
vertelt deze vrouw ook, hoe zij zich hier
van bevrijdde.
„Ik heb Kruschen Salts genomen tegen
neuritis en het heeft zonder twijfel een
wonderbaarlijke uitwerking gehad. Mijn
knieën deden erge pijn en het werd mij
onmogelijk ze te buigen. Waar ik mijn
heele huishouden zelf doe kunt U zich
wel indenken, wat dit voor mij betee-
kent. Twee maanden geleden begon ik
Kruschen Salts te gebruiken en ik zou
nu werkelijk voor geen geld ter wereld
mijn flesch Kruschen in huis willen
missen. Ik beweer dat Kruschen zijn ge-
icht waard is in 22-karaats goud".
G. .a. H.
Neuritis, evenals spit, rheumatiek en
ischias, is het gevolg van een aanwezig
heid van vlijmscherpe, steenharde urine-
zuurkristallen die de zenuwen door
boren en die stekende pijnen veroor
zaken. Kruschen Salts werkt direct in
op deze kwellende kristallen en zet ze
om in een onschadelijke oplossing, die
daarna volkomen verwijderd wordt
langs den natuurlijken weg: de nieren.
En omdat Kruschen Salts de inwendige
organen zoo regelmatig in werking houdt
en vrij van gistende afvalstoffen, kun
nen zulke lichaamsvergiften als urine
zuur nooit meer de kans krijgen zich
opnieuw op te hoopen.
Kruschen Salts is uitsluitend ver
krijgbaar bij alle apothekers en drogis
ten 0.90 en 1.60 per flacon.
„Stralende gezondheid voor één cent
per dag."
Nu is het de meest geschikte tij i, dit
alles eens zelf te ondervinden op het
oogenblik kunt U Kruschen Salts pro-
beeren op onze kosten. Want door heel
Holland zijn onder de apothekers en
drogisten duizenden flacons Kruschen
verdeeld, die verpakt zijn met een gratis
proefflacon. U kunt dezen gratis proef-
flacon gebruiken zonder den gewonen
flacon Kruschen te openen. En als U na
deze proef niet volkomen tevreden bent,
kunt U den grooten flacon terugbrengen
bij den winkelier waar U hem kocht en
hij zal U uw 1.60 (uw geheele uitgave)
zonder omwegen terug betalen. Maar
vergeet niet, dat de gratis proefflacon
alleen verpakt is bij de groote maat van
1.60 en dan nog slechts voor een be
perkten tijd.
Gaat dus naar Uw apotheker of dro
gist, voordat hij deze groote proefpak-
ken uitverkocht heeft.
DE BRAND OP DE „P. C. HOOFT'.
Er worden schotten aangebracht om
het wegvloeien van brandende olie
in het IJ te voorkomen.
Zooals wij gemeld hebben, maakt de „P C.
Hooft", waarin het vuur nog krachtig woedt,
geen slagzij meer. Het achterschip is reeds
zoover gezakt, dat de kiel zich tot ongeveer
bij den achtermast een meter in den IJ-bodem
heeft vastgewerkt; het voorschip heeft, door
het nog in tact zijn van de waterdichte schot
ten, deze daling in mindere mate medege
maakt, zoodat zich onder den kop nog altijd
een kolom van ongeveer drie meter bevindt
Waar echter rekening moet worden gehou
den met de mogelijkheid, dat de zich in het
voorschip bevindende waterdichte schotten
zich zullen begeven, zou het casco hierdoor
dieper komen te liggen en daarmede de breeks
aan stuur- en bakboordzijde, die naar de
dienstgang van de eerste klasse en naar de
machinekamer voeren, gelijk komen te liggen
met het water. De brandende olie zou dan ge-
San Sebastiaan. Hij wachtte er zich wel voor
zich bij de Duitschers te gaan aanmelden
maar hier en daar, waar hij zich een borrel
veroorloofde, liet hij niet na zijn ontevreden
heid te kennen te geven over den Franschen
dienst. Het duurde dan ook niet lang of de
Duitschers kwamen tot hem, en wisten op de
gewone wijze uit het Spaansche kamp der ge
interneerden te bevrijden. Hij werd in dienst
van de Duitschers gesteld; hij erkende uit
stekend Spaansch te kennen, maar veinsde
geen woord Duitsch te verstaan, hetgeen hem
het voordeel gaf, dat in zijn nabijheid dikweri:
dingen werden gezegd, die men anders voor
hem zou hebben verzwegen. Op schijnbaar
listige wijze wisten de Duitschers zich van
zijn diensten meester te maken; hij teekende
een contract met hem en hij ging in hun
dienst. Al spoedig moest hij een reis naar
Frankrijk ondernemen; als Castiliaansch
edelman vermomd bracht hij dagen in een
hotel te Parijs door, totdat hij op een ge
geven oogenblik de mededeeling ontving, da
hij zich op een bepaalden avond op een be
paalde plaats in de Notre Dame te bevin
den had. Daar liep hem iemand tegen het
lijf, die hem een klein biljet in de handen
stopte, dat hem de opdracht overbracht om
bepaalde dingen van den Franschen vlieg
dienst uit te vinden, en vooral naar San Se
bastiaan te brengen, de teekening van een
nieuw en met groote kracht werkend Franse'
vliegtuig. De Fransche agent waagde het
zich, zoo voorzichtig mogelijk, in verbinding
te stellen met zijn superieuren te Parijs. Da
was een niet ongevaarlijk iets, want te Pa
rijs evenals elders loerden de agenten van de
Duitsche spionnage centrale op hem. Meer
dan eenige andere spionnagedienst had die
der Duitschers tot gewoonte en geen
slechte gewoonte om eigen spionnen nauw
keurig te doen volgen teneinde zich van hun
betrouwbaarheid te overtuigen. Hoe
ware het niet mogelijk geweest, dat men hem
op den weg naar het woonhuis van zijn supe
rieuren ware gevolgd en dan had niet alleen
tegenheid krijgen naar buiten in het IJ te
vloeien, hetgeen fatale gevolgen zou kunnen
hebben. Ter voorkoming daarvan is in ge
meenschappelijk overleg tusschen havenmees
ter W. N. van de Poll, de brandweerautori
teiten en de directie van de Amsterdamsche
Droogdok Maatschappij besloten om de
breeks welke op het oogenblik niets anders
meer zijn dan groote gaten boven de water
lijn voor het grootste gedeelte met ijzeren
platen af te dekken, welke arbeid nog gister
avond door personeel van genoemde maat
schappij zou worden uitgevoerd.
Aan de brandweer is echter eerst de taak
opgedragen om vóór bij de opening een
muurtje van vuurvaste steenen op te trekken,
opdat het vuur niet in staat zal zijn de nieu
we platen te doen krom trekken of de bouten,
waarmede zij bevestigd zijn, te doen loslaten.
Vóór de brandweer met dit werk zal begin
nen, zal het waterkanon van de „Jan van der
Heyde" de ruimte tusschen de breeks uit
die aan stuurboordkant sloeg gistermorgen
nog een steekvlam van wel twintig meter na
een ontploffing naar buiten zoo goed als
mogelijk is afkoelen.
De kans, dat het schip zoo diep zal zinken,
dat de onderste patrijspoorten gelijk met de
waterlijn zouden komen te staan, is uitge
sloten.
DE INBRAAK EN JUWEELENDIEF
STAL TE 'S-GRAVENHAGE.
Naar gemeld wordt, zijn de drie Oos
tenrijkers, die in verband met den ju
weelendiefstal bij dr. ir. Philips te
zijn teven gevaar geloopen, maar was er van
zijn verdere plannen niets terecht gekomen.
o
Intusschen had hij de hulp van zijn supe
rieurs noodig, want hij moest de hem toe
vertrouwde opdracht volbrengen; hij moest
een teekening leveren, die natuurlijk niet de
juiste was, maar zoodanig de juiste leek, dat
men haar voor de echte kon houden. Zoo is
het uitgevoerd en zoo werd hij beloond voor
zijn schijnbaar goede diensten. Zooveel ver
trouwen boezemde hij den staf der vijf in, dat
toen hij terugkwam de moeilijkste opdracht,
ooit aan een agent toevertrouwd, hem werd
gegeven. Mag men alweer Boucard geloo
ven, dan zou een der Duitsche prinsen, een
zoon van den Keizer, die om gezondheids
redenen niet te veel aan den oorlog kon deel
nemen, zich in zijn ijver te ver in het vijande
lijk land hebben gewaagd. De vijand wist niet
welken kostbaren krijgsgevangene hij in han
den had; zag in hem een eenvoudig spion
neerend officier, maar dit deed juist het ge
vaar toenemen, dat men op een kwaden dag
den bedoelden Duitschen officier zou fusil-
leeren. Aan de spionnage centrale te San Se
bastiaan was de moeilijke opdracht verstrekt
om dit voor alles te beletten, en de vermomde
Fransche agent werd nu uitgezonden om den
Duitschen prins uit de Fransche gevangenis
te bevrijden. Opnieuw ging hij naar Parijs,
en opnieuw waagde hij het zijn superieur te
bezoeken. Hij kwam op het best denkbare
oogenblik. De Duitschers hadden een groo
ten slag geslagen in het door hen bezette ge
bied; door een dier vele toevallen, die in de
geschiedenis der spionnage een zoo groote
rol speten, waTen zij geheel de Fransche ge
heime organisatie op het spoor gekomen, en
talrijke, in het bezette gebied werkzame
agenten waren ter dood veroordeeld. De
Fransche Generale Staf gevoelde de moei
lijkheden van den toestand; men kreeg en
kon geen inlichtingen over de bewegingen
vau den vijand meer verwachten; alle po-
