DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
N a den slag.
Nieuwjaarswenschen.
Stad en Om
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
ei. Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar f 2—,
fiancc door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
conti ien rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
No. 302
Directeur: C. KRAK.
Donderdag 22 December 1932
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
134e Jaargang
De gemeente heeft voor het bereiden van roomijs haar
medewerking verleend, maar wil voor het berijden van
waterijs geen subsidie geven.
In het grauwe leven van de vrouwen van werkloozen
zou een zonnestraaltje geen overbodige weelde zijn.
DE HAAG8CHE DEMONSTRATIE.
ZIJ, DIE ZICH MET 1 JANUARI
A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN
OP DIT BLAD ABONNEEREN, ONT
VANGEN DE TOT DIEN DAI M
VERSCHIJNENDE NUMMERS FR, N-
CO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
ii
Na uitvoerige discussie heeft de meerder
heid van den Raad B. en W. gesteund om een
verzoek af te wijzen van de Alkmaarsche IJs
club en de IJsclub Omval om een subsidie uit
de gemeentekas te geven voor het aanstellen
van Alkmaarsche werkloozen op de ijsbaan
de Quint in den Kraspolder.
Het verwondert ons niet, dat niet alleen de
genoemde IJsbaanbesturen, maar ook velen
in en buiten den Raad zich over die beslis
sing en de gronden waarop zij genomen is
ten zeerste verwonderd hebben.
Ten eerste is hier geen sprake van een of
fer van eenige beteekenis, daar men eerst
moet afwachten of er berijdbaar ijs komt en
er in onzen modernen tijd heel wat winters
voorbij zullen gaan waarop de besturen geen
aanspraak op de subsidie zullen maken. Maar
zelfs al komt er ijs en al worden er werk
loozen aangesteld, dan kan het de gemeente
nog geen kapitalen kosten daar alle werkloo
zen die als baanvegers te werk gesteld wor
den over de arbeidsbeurs worden betrokken
en in dien tijd geen steun van gemeentewege
ontvangen.
Tot dusverre kregen deze besturen wel
subsidie als de stadsgrachten en de Noorder
vaart berijdbaar waren, maar omdat zoo
als de gemeentelijke bijlage zelf zegt de
ijsbaan in den Kraspolder ligt op onderge-
loopen land waarop het water slechts 20
c.M. hoog staat, zal hier veel eerder berijd
baar ijs zijn dan op de stadsgrachten en het
zou zelfs niet onwaarschijnlijk zijn, dat in
een bepaald winterseizoen wel de ijsbaan in
den polder kan worden bereden en de stads
grachten geen enkelen dag berijdbaar ijs
hebben.
Inplaats dat B. en W. nu hoera roepen en
zeggen: deze menschen hebben er iets op ge
vonden om ons in kwakkelwinters toch te la
ten rijden en we zullen ze daarom eens een
extra subsidie geven, zegt het college: deze
menschen krijgen niets omdat hun banen niet
heelemaal gratis toegankelijk zijn en de kin
deren er vijf cent entree moeten betalen.
Nu zegt de burgemeester wel, dat ijs door
moeder natuur gratis beschikbaar gesteld
wordt, maar moeder natuur neemt niet de
kosten van het land, het onder water loopen,
de afzetting en allerlei andere onkosten voor
haar rekening en wanneer een entree van vijf
of tien cent een reden van weigering van een
subsidie kan zijn, dan willen wij toch nog
wel eens even herinneren aan precies den-
zelfden lagen entreeprijs welke de gemeente
eenige jaren geleden voor het bezoeken van
de concerten van het Stedelijk Muziekcorps
in den Muziektuin ging heffen en waarbij
toen verklaard werd, dat men op die manier
practisch eigenlijk niemand buiten sloot en
er toch voor gewaakt had, dat Jan-en-alle-
man zich in den Muziektuin zou vertoonen.
Het is zeker wel interessant eens na te
gaan welke motieven er thans voor de weige
ring waren gevonden.
De heer Westerhof vreesde dat de Quint
eerst de geheele subsidie zou opmaken en er
niets meer zou overgebleven zijn als de stads
grachten berijdbaar waren.
Een voorstel van mej. Carels om dan te
bepalen, dat men voor de Quint slechts het
vierde deel zou mogen gebruiken en de rest
voor de stadsgrachten moest bewaren, werd
weggeredeneerd waarmee tevens bewezen
was, dat het argument van den wethouder
volkomen waardeloos was.
Men heeft daarna ontdekt, dat de Quint
aan het andere einde van de wereld lag, wat
een complimentje voor Alkmaar is omdat de
grens onzer gemeente er vlak langs gaat en
wij dus al aardig op weg zijn om in alle op
zichten een wereldstad te worden.
En men heeft ten slotte den heer Van de
Vall en den burgemeester kunnen beluisteren,
die op vrij heftige wijze een lans voor de Hei-
loosche ijsbaan hebben gebroken.
Heiloo, zoo werd betoogd, had een baan
voor Alkmaar en Heiloo samen, met be
stuursleden en leden uit beide gemeenten en
Heiloo had er schade van, dat er versnippe
ring was gekomen en deze Alkmaarders een
baan op de Quint gemaakt hadden waar ht
water zoeter en dus eerder bevroren was ar.
°P de Heiloosche baan. Heiloo waa'ha,i
heer Van de Vall bestuurslid was - haa
destijds alle moeite gedaan om tot een fusie
je komen, maar deze Alkmaarsche vnJ
badden dat niet gewild en moesten daaiom
°e gevolgen van hun zelfstandig
maar eens ondervinden. Had men destij
de fusie toegestemd dan was de Heiloos
ijsbaan nu niet de helft kleiner dan de Quint
geweest.
Het was een zuiver pleidooi voor Heiloo
en de heer Van de Vall ging geweldig te keer
tegen de menschen, die eertijds de fusie niet
gewild en daarmee Heiloo gedupeerd had
den.
Voor ons ligt evenwel een schrijven van 8
Januari 1930 van het bestuur der Ijsbaan
Heiloo, waarin dit aan het bestuur der Alk
maarsche ijsclub mededeelt, dat haar leden
het beginselbesluit tot fusie met één stem
meerderheid hadden aangenomen, maar dat
het compromisvoorstel zeker zou worden ver
worpen waarom voorgesteld werd verdere
besprekingen uit te stellen.
Deelen wij daarbij mede, dat men in Alk
maar het compromisbesluit wel goedkeurde
maar dat men van Heiloo, waar het
later verworpen werd, niets meer heeft
vernomen, dan blijkt wel heel duidelijk
welke waarde er aan deze bestrijding moet
worden toegekend en ligt de veronderstelling
voor de hand, dat de beide Alkmaarsche be
sturen thans de dupe zijn geworden van een
zekeren voorkeur voor Heiloo en allicht een
klein beetje jalousie, nu de mooie Quintbaan
een te sterke concurrent is geworden.
Allermerkwaardigst is bij deze discussie
ten slotte een uitlating van den heer Wester
hof geweest, die verklaard heeft, dat het hier
ook om het principe gaat of men subsidie zal
geven voor een vereeniging, die voor het be
langrijkste deel uit goed gesitueerden be-
staat, een verklaring waarop wij later nog
wel eens hopen terug te komen.
De Kinderbewaarplaats had hoe kan het
ook anders de volle sympathie van onze
edelachtbare moeder en mej. Carels heeft als
een leeuwin op de bres gestaan toen de hee-
ren Vogelaar en Hoijtink betoogd hebben,
dat men de laatste zeven maanden ge
middeld slechts drie kinderen ^er dag „be
waard" heeft, waarom een subsidie van ruim
1700 veel te hoog werd geoordeeld.
Als er werkelijk maar drie kinderen per
dag komen, dan is dat subsidie inderdaad
niet gemotiveerd maar het is de groote vraag
of dit niet een tijdelijk verschijnsel is en zoo
wel mej. Carels als de burgemeester waren
van meening, dat het verenigingsbestuur er
op den duur wel in zal slagen het kindertal
weer tot de vroegere hoogte op te voeren.
Mej. Carels zocht de oorzaak van dit kleu
tergebrek in de algemeene werkloosheid
waardoor, als de moeder uit werken gaat, de
vader tegenwoordig op de kinderen kan pas
sen. Evenwel, die vaders moeten gaan stem
pelen en bovendien geven wij juffrouw Carels
die door verstrooide raadsleden in den
regel mej. Sietsma en nu zelfs al mej. Klaver
genoemd werd gaarne toe, dat een man
over het algemeen lichamelijk noch geestelijk
geschikt is om overdag voor kleinere en
grootere peuters als tweede moeder op te
treden en er trouwens ook weinig roeping
toe gevoelt. Wellicht gaat de vrouw niet meer
uit werken als het steunbedrag van den man
daardoor kleiner wordt en misschien zijn de
kleuterscholen oorzaak dat deze kinderen te
vroeg geschoold en te kort bewaard worden
waardoor zij van een bijzondere verzorging
en voeding gespeend blijven. In allen gevalle
werd de oorzaak van dit slechte bezoek wel
in de tijdsomstandigheden gezocht en zal
men dus nog eens afwachten of daarin bin
nen afzienbaren tijd wellicht verbetering zal
kunnen komen.
Over het verkeersvraagstuk is ditmaal niet
veel gesproken. De heer Hoijtink bepleitte een
afsluiting tot in de namiddaguren van de
Doelenstraat waar een drietal scholen zijn
gevestigd en waar vooral de leerlingen van
de Christelijke kleuterschool gevaar loopen
de slachtoffertjes van het verkeer te worden.
Het college voelde er niet veel voor, maar
omdat de heer Hoijtink als oppositielid een
machtige fractie achter zich heeft, houdt men
toch rekening met zijn woorden en zal met
deze afsluiting dus een proef worden geno-
men.
Voor het éénrichtingsverkeer in de Kabel
straat, door den heer Woldendorp bepleit,
was de burgemeester niet te vinden omdat de
straat weliswaar nauw is, maar toch niet
zoo'n gevaarlijk centrum, dat men er op be
paalde tijden van den dag een verkeersagent
zal moeten plaatsen.
Meer sympathie vond een verzoek van mej.
Carels om lijn I van onzen stadsbusdienst
niet over den Kennemerstraatweg maar door
de Wilhelminalaan te laten rijden zoodat de
bezoekers van het Ziekenhuis, van Wester
licht en van de Begraafplaats daarvan ge
bruik kunnen maken,
Lijn II gaat reeds over den Kennemer
straatweg en de gewijzigde route van de
eerste lijn belooft zoowel voor de gemeente
naren als voor den busdienst slechts voor
deel op te leveren.
De burgemeester zal een en ander met de
ondernemers bespreken en omdat de gemeen
te de tekorten bijpast, zal het verzoek wel
niet op groote bezwaren stuiten.
Het is te begrijpen, dat de heer Sietsma
van de sociaal-democraten weer het een en
ander te hooren heeft gekregen over zijn
groote broers, de heeren Marchant in de
Kamer en Kooiman in Prov. Staten, van wie
hij als gewoonlijk weer een lesje zou kunnen
nemen. In den oppositiehoek, zoo vlak naast
de liberalen, die de heer Westerhof als ver
steende overblijfsels uit een voorhistorisch
tijdperk beschouwt, is hij, naar het oordeel
van de socialistische heeren, natuurlijk hee
lemaal niet op zijn plaats. Maar de heer
Sietsma en de vrouwelijke medestrijdster
voor zijn beginselen zijn ten slotte de twee
eenigen in den Raad, die noch in het oude
elftal, noch in het nieuwe dertiental hebben
gezeten en die dus nooit meegedaan hebben
aan het vormen van een meerderheidsblok,
waardoor de minderheid in zekere mate
overheerscht en overstemd wordt.
Hij hoorde vroeger evenmin bij de sociaal
democraten thuis, maar heeft hen, toen zij
als non valeurs beschouwd werden, altijd
trouw terzijde gestaan en verdient dus aller
minst de verachting die deze heeren hem be-
toonen nu zij zelf als dictators kunnen op
treden.
Natuurlijk heeft de raadsminderheid ook
nu weer de klacht geuit, dat men met haar
wenschen zoo goed als geen rekening houdt.
De vragen van de raadsleden der oppositie
waren in de Memorie van Antwoord menig
maal op verbluffend nonchalante wijze be
antwoord. Als een verzoek van den opposi
tiekant komt aldus de heer Vogelaar
schijnt de hoofdambtenaar van de afdeeling
financiën de opdracht te hebben gekregen er
maar gen afwijzend onderschrift onder te
zetten' en in die afwijzingen, wat stijl en
vorm betreft, eenige variatie te brengen. Deze
stedelijke afgevaardigde was over de door
B. en W. gegeven antwoorden dan ook
allesbehalve tevreden en verklaarde zelfs,
dat men alle antwoorden op vragen van de
oppositie wel door elkaar kon gooien, wille-
kurig onder de vragen kon zetten en even
goed een leesbaar geheel zou kunnen behou
den. Algemeen werd van de zijde der oppo
sitie geklaagd over den korten tijd waarin
men deze begrooting had moeten beoordeelen
en over het streven van B. en W. om de com
missies van bijstand zooveel mogelijk uit te
schakelen.
Wel beweerde de heer Westerhof, dat het
zeer moeilijk was, deze commissies bij elkaar
te krijgen, maar daartegenover werd de
klacht gehoord, dat bij de oproeping van te
voren gezegd werd, dat die en die avond de
eenige was, welke den wethouder schikte en
dat het dan begrijpelijk was, dat die avond
anderen juist bijzonder ongelegen kon ko
men.
Zoo kreeg het allen schijn, dat men de com
missies van bijstand zooveel mogelijk wilde
uitschakelen en behoeft het geen verwonde
ring te wekken, dat men het college dictatori-
sche eigenschappen ging toeschrijven.
Zoowel de heer Vogelaar als de heer Bu-
lens hebben een woord van deernis geuit met
de werkloozen, die nu al jaren rondloopen
zonder gelegenheid te hebben hun arbeids
kracht in dienst der gemeenschap te stellen.
Oudere mannen verliezen daardoor op den
duur hun routine en werkkracht en jongeren,
die nog niet of ternauwernood gewerkt heb
bes, missen hun bestemming en kunnen
slechts door practische ontwikkelingscursus
sen tegen latere onbruikbaarheid beschermd
worden. Maar niet de mannen alleen hebben
het in deze moeilijke jaren zwaar te verant
woorden. Droevig is ook het lot van de tal-
looze vrouwen, die met een kleine steunuitkee
ring in de behoeften van het gezin moeten
voorzien en die, als de man als eens moede
loos en ontevreden is, de taak hebben den
goeden geest in het gezin te bewaren en de
hoop op betere tijden levendig te houden. Ook
de burgemeester heeft met deze slachtoffers
der omstandigheden zijn medelijden betuigd
en hij zal gaarne de aanwijzing van den heer
Vogelaar volgen, die hem gevraagd heeft
eens na te gaan wat men in andere steden ge
daan heeft om werkloozen door het verschaf
fen van materialen en het houden van huis-
vlijttentoonstelüngen waarop zij hun werk
stukken kunnen verkoopen, nuttig bezig te
houden en een organisatie in het leven te roe
pen, die, in nauw contact met het crisiscomité
en plaatselijke vereenigingen, den ergsten
nood aan geld, kleeding, dekking en voedsel
zal kunnen lenigen.
Over het demonstratiebezoek is natuurlijk
uitvoerig gesproken.
De meerderheid van het college heeft zich
op het standpunt gesteld, dat Burgemeester
en Wethouders een demonstratie niet zullen
belemmeren, maar- dat van hun zijde daar
aan geen medewerking verleend mag worden.
Die medewerking zouden zij geven als zij
ambtenaren vrijaf gaven om de demonstratie
te bezoeken en werkloozen daarvoor vrijstel
ling van den stempelplicht toestonden.
Had een gemeenteambtenaar nog vrije da
gen en wilde hij een daarvan voor een reis
naar Den Haag gebruiken, dan kon niemand
hem dat beletten, maar een onderwijzer, die
daarvoor een extra vacantiedag aanvroeg
waaronder ook het onderwijs aan zijn klas
zou kunnen lijden behoefde men dat ver
lof niet toe te staan.
Natuurlijk was de minderheid van het col
lege de beide sociaal democratische wet
houders het daarmee hopeloos oneens en
heeft de heer Westerhof zelfs van dwinge
landij en van slavernij van de arbeiders ge
sproken, welke rechtstreeks tot een demon
stratieverbod zou kunnen leiden.
Men vergete evenwel niet, dat hier een
demonstratie tegen de regeering werd gehou
den. Wij zullen ons niet verdiepen in de
vraag hoe een zuiver sociaal democratische
regeering daar zelf tegenover zou staan,
maar het is toch niet zoo onbegrijpelijk, dat
het stedelijk gezag, als onderdeeltje van het
regeeringsgezag, er niet toe gaat medewer
ken, dat deze demonstratie een succesvol ver
loop zal hebben.
Op Oranje-dagen hebben de kinderen vrij,
roept de heer Westerhof uit en op 1 Mei en
anaere hoogtijdagen van onze partij krijgen
zij dat niet, maar heelemaal onbegrijpelijk is
dat ten slotte niet. Er kunnen meer partijen
met meer hoogtijdagen komen, waarop men
ook de kinderen weer vrij zal willen geven en
ten slotte is het toch niet verwonderlijk, dat
onder het thans bestaande gezag alleen de
Oranjedagen als nationale feestdagen worden
aangemerkt. Zou een republikeinsche en zui
ver socialistische regeering zoo deze er
ooit mocht komen de kinderen vrij geven
op de dagen, dat de monarchisten op de oude
Oranje-feestdagen hun hoogtij wilden vieren?
Men vergete niet, dat de regeering, hoewei
het hier een actie tegen haar zelve betrof,
geen demonstratieverbod heeft gegeven, maar
kan men met redelijkheid dan nog meer ver
langen?
Ook gij, zegt de heer Bakker tegen de
meerderheid van het college, hebt tegen deze
regeering gedemonstreerd toen gij een pro
test tegen de opheffing van de rechtbank liet
hooren en andere gemeenten opwekte daar
aan adhaesie te verleenen. Maar hij vergeer
daarbij, dat deze actie niets anders ten doel
had dan de regeering tot het inzicht te bren
gen, dat het verdwijnen van de rechtbank een
ramp voor de stad en voor de streek zou zijn
en dat de actie, die in de demonstratie tot
ufting kwam geen strijd voor een gemeen
tebelang was, maar niet anders dan onder
mijning van het staatsgezag beoogde. Wij
maken zelf uit hoe wij demonstreeren, zegt
de heer Bakker, maar het is duidelijk, dat
aan den demonstratievorm ten slotte»grenzen
zijn te stellen omdat deze een zoodanig karak
ter kan krijgen, dat zelfs het goedmoedigste
gezag, uit een oogpunt van zelfbehoud, daar
tegen maatregelen zal moeten nemen.
Dit college, heeft de heer Hoijtink gezegd,
heeft in de laatste twee jaar voor gemeente-
betrekkingen nooit anders dan Katholieken of
Sociaal democraten benoemd.
Wij zouden dat niet durven onderschrijven
Veel benoemden zullen er in dien tijd trou
wens niet geweest zijn, maar het is wel op
merkelijk, dat B. en W. op dit punt van een
bedenkelijke naïviteit zijn. Zij weten nooit tot
welke partij of godsdienst een benoemde
eigenlijk behoort en moeten dat, als er naar
gevraagd wordt, eerst bij den betrokken be
drijfsdirecteur informeeren.
Ook blijkt meermalen, dat de Alkmaarsche
sollicitanten door mindere capaciteiten nier
in aanmerking komen. Dat was b.v. bij de be
noeming bij Maatschappelijk Hulpbetoon 'tge
val en deed zich opnieuw voor toen kort ge
leden een 180 tal liefhebbers naar een vaca
ture bij den radio-dienst gesolliciteerd hebben.
Van het drietal, dat toen op de voordracht
stond, heeft wethouder Bonsema medege
deeld, dat er twee R.K. waren en dat er één
Gereformeerd was geweest. Wat hij op
het oogenblik was, bleef in het duister, maar
dat kon natuurlijk van alles zijn, in zooverre
men dan van een oud-Gereformeerde eenige
afdwaling van beteekenis mag verwachten.
Wij gevoelen niets voor den raad, welke de
heer Hoijtink gaf, om namelijk sollicitanten
in dezelfde geloofs- of partijverhouding als
de verschillende politieke groepen te benoe
men, maar zouden liever het stelsel zien, dat
nooit naar geloof of richting gevraagd wordt,
maar alleen de bekwaamste sollicitanten
worden genomen, waardoor men de beste amb
tenaren verkrijgt en het gemeenschapsbelang
op den duur het meest zal gebaat zijn.
De heer Geels heeft het gewaagd te betoo-
gen, dat deze begrooting op papier wel slui
tend gemaakt was, maar in zichzelf een te
kort van zes ton had, een bewering die niet
zoover van de waarheid af was. Bovendien
heeft de heer Geels het gewaagd, zonder zijn
fractie daarin te kennen, op te merken dat de
samenstelling van het college hem niet aan
stond, omdat de wethouders teveel de arbei
dersklasse en te weinig den middenstand en
de zoogenaamde bourgeoisie vertegenwoor
digen, iets dat toch zeker opgemerkt kan wor
den ook al had de heer Geels destijds deze
Evenals vorige jaren is ook dit jaar
weer gelegenheid voor het plaatsen van
NIEUWJAARSGROETEN in ons num
mer van 31 December. De prijs bedraagt
50 cent voor een enkele advertentie "an
5 regels, a contant.
U zoudt onze administratie ten zeer
ste verplichten door nu reeds Uw Nieuw-
jaarswensch aan ons bureau Voordam
op ie geven,
Ook kunt U ons Uwe advertentie doen
toekomen door tnsschenkomst van onze
agenten en van H.n. Boekhandelaren.
wethouders mede gekozen om aan de poli
tieke bevrediging en de vorming van een
meederheidsblok tegemoet te kunnen komen.
Evenwel bleken deze opvattingen niet te
strooken met die van zijn fractieleden en om
dat hij zijn rede van te voren niet aan de
controlecommissie ter goedkeuring had inge
zonden, kreeg hij van alle kanten te hooren,
dat hij op bedenkelijke wijze buiten zijn
boekje gegaan was.
Inplaats dat de heer Geels door de wethou
der werd beantwoord, nam zijn fractievoor
zitter de heer Venneker die taak op zich en
instede van te volstaan met de mededeeling,
dat de heer Geels niet namens de fractie had
gesproken, viel hij zijn medeafgevaardigde
op vrij onhebbelijke wijze aan en trachtte hiji
diens optreden belachelijk te maken, -.vat de
heer Geels zeer terecht de opmerking ont
lokte, dat de openbare raadsvergadering voor
deze terechtwijzing niet de juiste plaats
is en dergelijke geschillen in de fractie uitga
vochten dienen te worden.
Er is, voornamelijk aan Katholieke zijde,
steeds een zekere neiging den heer Geels hel
spreken moeilijk te maken en wat hij beweert
in een bespottelijk daglicht te stellen, wat heel
onsympathiek aandoet als men bedenkt, dat
hij dit van zijn eigen fractiegenooten moet
ondervinden.
Thans werd door zijn fractievoorzitter weer
spottend voorgesteld de rede van den heer
Geels in druk te laten verschijnen.
Wij hebben meermalen geconstateerd, dat
de heer Geels, juist wellicht omdat hij niet
zoo verpolitiekt is, verstandige dingen kan
zeggen en het lijkt ons heelemaal niet on
waarschijnlijk, dat b.v. zijn opmerking over
de eenzijdige samenstelling van het college,
dat maatschappelijk slechts een bepaald deel
der bevolking vertegenwoordigt, ook de in
stemming van vele Katholieken heeft, die met
de vorming van dit meerderheidsblok slechts
noodgedwongen genoegen hebben genomen.
Critiek op de samenstelling van het college
is trouwens niet alleen door den heer Geels
geuit. Ook de heer Langeveld heeft de vrees
uitgesproken, dat de tegenwoordige wethou'
ders te veel op het arbeidersbelang letten en
al is het in dezen tijod vanzelfsprekend, dat
zij die het meeste lijden het beste worden ge
holpen, men moet toch ook rekening houden
met hen, die ten slotte de daarvoor benoodig-
de gelden moeten opbrengen, met den mid
denstand en met de zoogenaamde kapitalis
ten, in zooverre men van deze laatste verte
genwoordigers van een uitstervend geslacht
in dezen tijd dan nog eenige notitie zal kun
nen nemen.
Ook zij hebben door verminderde koop
kracht en een zwaar verlies op het effecten
bezit een zorgvollen tijd en het gaat niet aan
met hun bestaan hoofdzakelijk voor hét ver
schaffen der benoodigde gelden rekening té
houden.
REDDER GEHULDIGD.
Ten raadhuize te Heiloo had gistermiddag
een bijzondere plechtigheid plaats. In de be
sognekamer kwamen tegen arie uur bijeen,
behalve de burgemeester jhr. N. van Foreest
en de gemeente-secretaris, de heer Bruul, de
heer en mevr. N. Meilink en vertegenwoordi
gers der pers. Het ging om een huldiging
van den heer M., die op 16 Juli 1.1., toen hij
zich met zijn auto te Rustenburg (gem. Ur-
sem) bevond, den jongen Jacob de Jong in
het water der sluis aldaar zag spartelen. De
heer M. stopte, sprong zonder bedenken
te water en mocht het genoegen smaken den
knaap van een wissen dood te redden.
Deze moedige daad kwam ter oore aan
het Carnegie Heldenfonds, dat zich ten doel
stelt menschen voor moedig gedrag te eeren,
en daarna werd den burgemeester verzocht
om den redder het door het Fonds beschik
baar gestelde diploma in gouden lijst uit te
reiken.
Aan deze vereexende opdracht werd au
