Alkmaarsche Courant.
De gevolgen van een operatie.
Radionieuws
Qemeentecaden
ReuiCCeton
307
1932
sniert i» "W1 #»nnw.
^pONDEROAG 29 DECEMBER
Vrijdag 30 December.
Hilversum, 296 M. (8.—12.—4—8.— en
VARA, 12.4.AVRO en de
VpRO van 8.—11— uur). 8 Gramofoon-
olaten. 10.— VPRO-morgenwijding. 10.15
tjramofoonpl. 11.15 P. I. Kers Jr.: Onze
keuken. 11.45 Ad. Bouwmeester draagt voor.
j2.AVRO-kleinorkest o.l.v. N. 1 reep en
gramofoonplaten. 2.— Voordracht door C.
v Dommelen. 2.304.AVRO-Kamer-
orkest o.l.v. L. Schmidt en gramofoonplaten.
4 De Notenkrakers o.,.v. D. Wins en gra
mofoonplaten. 4.50 Voor de kinderen. 5.—
Vervolg concert. 6.15 Orgelspel Joh Jong.
6.40 Causerie over Sowjet-Rusland door Z
Stokvis. 7— Vervolg orgelspel. 7.15 Gramo
foonplaten. 7.20 VARA-kleinorkest o.l.v. P.
Duchant en gramofoonplaten. 8.— Causerie!
8.30 Concert door Henr. Bosmans, piano. H.
van Wezel, cello en F. Helmann, viool. 9.
Ds. G. J. Sirks- Christus in ons leven. 9.30
Vervolg concert. 10.— Vrijz. Godsd. Pers
bureau. 10.05 Vaz Dias. 10.15 Voordracht
door Dora Wallant. 10.45 Gramofoonplaten
en 11.-12— Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Algemeen programma,
te verzorgen door de KRO). 8.—9.15 en
10— Gramofoonplaten. 11.30—12.Voor
zieken en ouden van dagen. 12.15 Triocon
cert. 2.Pianorecital. 3.Orgelconcert
4 Kamermuzieak. 5.Causerie. 5.30 Con
cert. 6.15 Lezing. 6.45 Vervolg concert
710 Lezing. 7.45 Gramofoonplaten. 8.—
Kerst-Oratorium. 9 Vaz Dias. 9.15 De
clamatie. 9.30 Vervolg Oratorium. 10.15 De
clamatie. 10.30 Orkestccncert. 11.30—12.
Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 8 258.35 Reportage
10.35 Morgenwijding. 10.501105 Tijd
sein, berichten. 12 20 Orgelspel W. Vale.
1 05 Shepherd's Bush Paviljoen-orkest. 2.20
BBC-orkest o.l.v. Henry Hall. 3.20 Ernest
Parsons en rijn orkest. 4.20 Metropole-orkest
o.l.v. E. Colombo. 5.35 Kinderuur. f
richten. 6.50 Liszt-recital door M.
-
Colombo. 5.35 Kinderuur. 6.20 Be-
recital door M. Reeve,
piano. 7.10,7.25 en 7.50 Leringen. 8.20
Music Hall programma m. m. v. orkest en
t vinvoi Cll
solisten o.l.v. S. Kneale Kelley. 9.20 Berich
ten en lezing. 9.55 BBC-orkest o.l.v. V. Hely
Hutchinson m. m. v. Fr. Merrick, piano
11.20—12.20 Geraldo's orkest en de Savoy
Hotel Orpheans.
H-2012.20 Geraldo'j
"R^io-Paris", 1724 M 12.50 en
7.40 Concert door het Krettly-orkest. 8.20
Radio-tooneel. 9.50 Gramofoonplaten.
Kalundborg, 115? M. 11.20—1.20 Con
cert uit Hotel Angleterre. 2.20—4.20 C. Ry-
dahls orkest. 7.208.50 Dansmuziek uit 3
eeuwen door het Omroeporkest o.l.v. L. Grön-
dahl. 9.4010.15 Engelsche muziek o.l.v
Gröndahl. 10.1011.50 Dansmuziek o.lv.
Tommy Boston.
Langenberg473 M. 6.25 en 10.40 Gra
mofoonplaten. 11.25 Concert. 12.20 Concert
o.l.v. Wolf. 1.50 Gramofoonplaten. 4.20
Concert o.l.v. Evsoldt. 720 Gramofoonpla
ten. 7.50 Literair programma. 8.20 „Traum
einer Neujahrsnacht", hoorspel met muziek
van Hempel. 9.50—11.20 Concert o.l.v. Wolf
Rome, 441 M. 8.05 Symphonieconcert o.l.v
R Bianchi m. m. v. pianosolist.
Brussel, 508 en 338 M. 508 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest
o.l.v. Leemans. 5.20 Omroeporkest o.l.v.
Walpot. 6.35 Gramofoonplaten. 8 20 Om
roeporkest o.l.v. Kump, m. m. v. mevr. Rom-
baut, zang. 10.30—11.20 Gramofoonplaten
338 M.: 12.20 Omroepkleinorkest o.l.v. Lee
mans. 1.30 Gramofoonplaten. 5.20 Omroep
orkest o.l.v. Kumps. 6.50 Gramofoonplaten
8.20 Omroeporkest o.l.v K. Walpot. 8 35
Koor- en solistenconcert. 10.3011.20 Gra
mofoonplaten.
Zeesen, 1635 M. 7.— Blaasconcert uit
Schwerin o.l.v. P. Kurtze. 8.20 „Sunte Maria
tou'm schare", Hamburgsch zangspel van
Bruno Peyn. Muziek van Scheffler. 9 40 Be
richten en hierna tot 11.20 Dansmuziek door
Adalb. Lutter's orkest.
BERGEN.
Behandeling van de Gemeente-
begrooting.
Ontvangsten en uitgaven gewone
dienst 413601.61, buitengewone
dienst f 128736,29.
Verhooging Personeele Belas
ting van 5075 tot 75150.
Verhooging Opcenten Gemeente-
fondsbelasting van 60 tot 80.
Als steeds behoorde ook dit jaar de ge
meente Bergen tot de gemeenten die niet op
tijd met de begrooting gereed komen. Om
deze toch nog in dit jaar af te doen kwam
Woensdagmorgen de raad bijeen, om zoo
noodig de behandeling in een middag- en een
avondzitting voort te zetten. In ons nummer
van Dinsdag publiceerden wij reeds eenige
cijfers over de begrooting.
Voor tot de behandeling van de begrooting
werd overgegaan kwamen nog eenige andere
voorstellen in behandeling.
De raad was voltallig.
Van de ingekomen stukken vermelden wij
een bericht van Ged. Staten, dat rij het be
roep van de Gezondheidscommissie tegen het
raadsbesluit om de woning aan den Kanaal
dijk 39 niet onbewoonbaar te verklaren had
den verworpen en een besluit van dat college
houdende goedkeuring op het besluit tot in
trekken van de woonforensenbelasting;
een schrijven van den minister van binnen-
landsche zaken, houdende de mededeeling,
dat tot 31 Dec. 1932 het subsidie ten behoeve
van de werkverschaffing 40 pCt. bedraagt en
dat het subsidiepercentage na genoemde da
tum te zijner tijd zal worden vastgesteld.
Deze stukken werden voor kennisgeving
aangenomen.
Van het hoofdbestuur der Landelijke Fede
ratie van Bouwvakarbeiders was het verzoek
ingekomen om eenige productieve werken, als
de uitbreiding van de rioleering niet in de
werkverschaffing uit te voeren doch dit tegen
het geldende contractloon te doen. Tevens
werd verzocht een behoorlijke steunregeling
voor de werklooze arbeiders, waarbij ook
huur en brandstoffentoeslag worden ver
strekt.
B. en W. adviseerden het adres voor ken
nisgeving aan te nemen, aangezien de mate
rie reeds definitief in den raad was gere
geld.
inform besloten
Oorspronkelijke roman door Jan Walch.
e;
VIERDE HOOFDSTUK.
De vraag van den lijder aan waarheids
liefde was zoo naief, dat Kees er om moest
Élimlachen. „Ja, wat is waarheid? Heeft Pi-
tus ook al gevraagd, en na hem méér
menschen, die ook hun handen in onschuld
waschten en zich ook door hun utilitair ver
stand lieten leiden. Maar wat de waarheid
voor de wereld beteekent, dat zal jij, vrees
ik„ gauw merken. Henderik. En hij lei even,
als voelde hij de noodzakelijkheid van eenige
bescherming, de hand op het hoofd van zijn
vriend. Op hetzelfde oogenblik rende Clara
hoogrood naar de deur.
Waar ga je heen?
M'n excuus makenhem uitleggen,
2ei ze, schor van uiterste confusie.
Kees trok de schouders op, maar zij was
al weg.
r Pas in de benedengang haalde ze mr
U°1 ver in; het kostte eenige moeite, want hij
beende met de starre vaart der verontwaar
dig, die niet alleen verzen, maar ook soms
bfenen doet maken.
Meneer Colver ach, wacht u een
°°genblik
/e waren vlak bij een wachtkamer, en,
^^1 hij eenigszins oawillig scheea, noop-
*4 atoi naar Minnen tc gaan. Mjj bleef
Van het bestuur van de afd. van denzelf
den bond was het verzoek ingekomen om
doorbetaling van den Kerstdag aan degenen,
die in werkverschaffing te werk zijn gesteld,
alsmede om een Kerstgave te doen aan alle
werkloozen en wel 25 pCt. van het weekloon
in werkverschaffing betaald en deze uitkee-
ring voor de georganiseerden te doen via de
penningmeesters der afdeelingen van de on
derscheidene organisaties.
B. en W. deelen mede, dat de minister heeft
bepaald dat aan de te werk gestelden voor
den 2den Kerstdag 2.25 mocht worden uit
betaald en dat na informatie bij den inspec
teur voor de werkverschaffing is gebleken,
dat het verkenen van een Kerstgave niet ge
oorloofd is, waarom zij voorstellen op het
verzoek afwijzend te beschikken.
De heer Den Das oordeelde, dat de in
lichtingen niet juist zijn, aangezien blijkens
een circulaire van den minister deze geen be
zwaren maakt tegen een kerstuitkeering.
Spr. wilde alsnog pogen een kerstuitkee
ring te verkrijgen.
De .voorzitter: Het is uitdrukkelijk ge
vraagd. Er is niets aan te doen. Wij mogen
onze subsidie er niet door riskeeren.
Ingekomen was voorts een afschrift van
het adres van de Algemeene Nederlandsche
Vereeniging van Sociale Geneeskunde tegen
de bezuinigingsmaatregelen van het rijk.
Voor kennisgeving aangenomen.
Van den Bond van Staatspensionneering
een verzoek om zich uit te spreken ten gunste
van een wettelijke regeling voor premievrij
staatspensioen voor alle ingezetenen des
rijks.
De heer Zeiler verklaarde, dat zijn frac
tie liever staatspensioen ziet, dan de tegen
woordige regeling.
De voorzitter was er over verwon
derd.
Het hek in de duinen.
Voor de raadsleden was ter visie gelegd
de correspondentie tusschen B. en W. met
den directeur van het Prov. Waterleidingbe
drijf en de heeren Zeiler en Voute over het
door het waterleidingbedrijf in de duinen
geplaatste hek. Aanleiding hiervoor waren
de door de heeren Voute en Zeiler in de voor
laatste vergadering daarover gestelde vra
gen. B. en W. hadden zich om inlichtingen
tot den directeur gewend en een antwoord
gekregen waarmede ze met een kluitje in het
riet gestuurd werden.
B. en W. stelden zich blijkbaar op het
standpunt, dat de burgerij van deze, voor de
zo° belangrijke kwestie geen kennis
oenoett te nemen.
De heer Zeiler veronderstelde, dat alle
f leden wel kennis hadden genomen van de
stukken De plaatsing van 't hek schaadt ten
zerste het natuurschoon en belemmert de
vrije wandeling. Het bedrijf voert gronden
aan die spr. niet kan onderschrijven. Spr.
zou dat schrijven graag publiceeren, doch B.
en W. maken bezwaren omdat het ambtelijke
inlichtingen zijn. In de Staten krijgt de V V.
V- een bemerking van den heer Luden een
christ.-hist., die niet schijnt te beseffen de
groote verontwaardiging die de plaatsing
van het hek verwekte.
Spr. oordeelde, dat de uitdrukking van den
heer Luden niet te pas kwam. Spr. verheugde
zich over het betoog van Mr. Wendelaar en
diende mede namens den heer Voute de
volgende motie in
De raad der gemeente Bergen, in vergade
ring van 28 December 1932 in voltallige zit
ting bijeen, kennis genomen hebbende van
de correspondentie, gevoerd tusschen B. en
W. en den Directeur van het Provinciaal Wa
terleidingbedrijf en met de raadsleden de
heeren Voute en Zeiler inzake het plaatsen
van een hek door het Provinciaal Waterlei
dingbedrijf langs het Provinciaal Duingebied
te Bergen
gehoord de besprekingen:
betreurt de plaatsing van dit hek in hooge
mate, is van oordeel, dat daardoor onnoodig
de cultureele belangen van de bevolking van
Noordholland worden aangetast;
besluit om Provinciale Staten te verzoeken
maatregelen te nemen, die er toe leiden, dat
dit hek verplaatst wordt tot de naaste omge
ving van de prise d' eau en watertoren, waar
door de wandeling in het Provinciaal duin
gebied te Bergen, grenzende aan het natuur
reservaat aldaar, op dezelfde wijze kan ge
schieden als dit tot nog toe het geval is ge
weest.
De voorzitter had geen enkel be
zwaar tegen de motie. Ook B. en W. hebben
verzocht het hek in te krimpen.
De heer Zeiler: In de Staten voerde men
thans ook andere redenen aan en zeide, dat
maatregelen getroffen moeten worden, omdat
het thans grenst aan het natuurreservaat.
De familie van Reenen legde een servituut
op het terrein, zoodat de wandeling niet ge
heel belet kan worden en de tourniquets geen
gunst zijn.
Devoorzitter zeide, dat geen bezwaar
gemaakt zou worden als het hek om het ter
rein van de waterleiding geplaatst zou zijn
en deelde mede, dat hetgeen de heer Zeiler
gezegd had juist was.
De heer Zeiler betoogde nog, dat niet
gebleken was, dat het publiek zich aan het
pad houdt.
Dr. Hemelrijk oordeelde, dat uit Ber
gen niet sterk genoeg tegen het hek gepro
testeerd kan worden. Het is in hooge mate
een schending van het natuurschoon. Spr
oordeelde, dat noch Ged. Staten noch Prov.
Staten weten wat er gebeurd is. Zij hebben
bij het verleenen van steun voor den aan
koop aan het Natuurreservaat, waarvoor wij
dankbaar zijn, gemeend 'n beperking te moe
ten maken, dat wij het natuurschoon niet
mogen schenden, doch nu doen zij als een
vader die tegen zijn zoon zegt: „je mag G.
v. d. niet vloeken". Zonder voldoende redenen
wordt, daar een hek geplaatst, dat het na
tuurschoon in hoogè mate schendt en het
staat als een schreeuwend reclamebord op
een mooi huis.
Wij erkennen de noodzakelijkheid van het
rein houden van het basin en hebben er geen
behoefte aan, dat ieder daarin zou kunnen
gaan zwemmen, doch om dit te beletten, is
het hek niet noodig. Andere middelen zijn er
om dit te beletten. Men had ons op deze wij
ze niet mogen overrompelen. Zijn de bepalin
gen van onze bouwverordening daarop niet
van toepassing?
Devoorzitter: Dit staat hier buiten.
'Dr. H e m e 1 r ij k: Mag in Bergen dan
maar ieder op zijn terrein bouwen en hekken
aanbrengen, zooals hij wil?
Devoorzitter: ledereen heeft het
recht om erfafscheiding te maken.
Dr. H e m e 1 r ij k; Op zoo'n willekeurige
manier?
De v o o r z i 11 e r: Ja, als het geen erf is.
Dr. H e m e 1 r ij k: Kunnen wij het niet
laten afbreken, zooals met de gerage gedaan
De v o o r z i 11 e r: Dat is uitgesloten.
Dr. H e m e 1 r ij k: Dat is jammer. Ik zou
geen oogenblik aarzelen, daartoe het voor
stel te doen %n ik ben overtuigd, dat de ge-
heele raad niet zou aarzelen dit voorstel aan
te nemen. Wij moeten blijven protesteeren
tegen dit optreden van den directeur van
het Waterleidingbedrijf.
Devoorzitter: Laat u den directeur
daar evenwel zoo stokstijf staan, zoo onge
naakbaar, dat zij haar moed en de overtui
ging, dat er iets gedaan moest worden, ineen
voelde zinken. De tranen welden haar in de
oogen. En zoozeer is het Lot, dat onze
daden bestuurt, dikwijls verstandiger dan
wijzelf dit was wellicht het beste wat zij
in de gegeven omstandigheden had kunnen
doen.
Mevrouw uh Lugt, zei hij deftig en
rechtelijk, maar toch als een rechter, die een
zekere welwillendheid betracht, „het spiit
mij inderdaad, dat uw echtgenoot zich zoo
gedragen heeft. Hij was tot-nog-toe werke
lijk een goed, ja, een werkelijk goed ambte
naar.
Clara putte moed uit. zijn welwillendheid.
En min of meer bewust den toon der verbid-
dende wanhoop, nu die zoo efficiënt bleek,
volhoudende, riep ze met gedempte, maar be
wogen stem, uit:
Maar meneer Colver, het is toch zijn
ziekte, en anders niet!
Hm, zei meneer Colver, die dit inder
daad moeilijk kon tegenspreken, had hij
zijn ambtenaar ooit zoo hooren praten als
vanmiddag! „Ja, ja, dat is tot op zekere
hoogte wel waar, enne ik wil het hem dan
ook niet kwalijk nemen, maarre u zult
toestemmen: het is op die manier wel onmo
gelijk verder te converseeren.
Het is heel moeilijk, erkende Clara. Ik
ondervind dat natuurlijk ook.
Dit was niet waar, maar het deed een
verzwegen beroep op het medelijden en de
weliwillendheid van den ander, waaraan deze
moei'nk weerstand kon bieden.
Dat begrijp ik, «twoordd# hij, v«r
zacht.
er buiten, al draagt die de verantwoordelijk
heid ervoor.
Dr. H e m e 1 r ij k: Dus hij neemt de ver
antwoordelijkheid voor deze wandaad? Er is
toch geprotesteerd, vóór het hek kant en klaar
was. Het ontwerp is zelfs niet eens ter kennis
van B. en W. gebracht. Het zou toch op z'n
minst genomen, beleefd zijn geweest van de
v? j- om' ,wanneer men een dergelijke af
scheiding wilde maken in ons natuurreser
vaat. ons daarvan kennis te geven. De heer
Luden durft nog praten van een onbeleefd-
hel£.<fer V.V.V., die terecht protesteerde!
wie is er onbeleefd geweest? Mag men kla
gen over een onvriendelijk woord in een
adres? Heeft een van de leden van een ccl-
lege, dat zoo handelde, het recht daarop een
aanmerking te maken? Ik vind, dat door de
staten ons aan beleefdheid zeer te kort is
gedaan. De Staten weten echter niet, welke
ergernis zij hiermee hebben gewekt. Als zi,
het wel hadden geweten, zouden zij het zeker
niet hebben gedaan.
De heer Zeiler: Precies!
Dr. H e m e I r ij k: Het hek had nog wel
wat kunnen wachten en in overleg met de ge
meente hadden er zeker middelen gevonden
kunen worden, waardoor men aan grieven
tegemoet had kunnen komen.
Wij moeten alles doen, om te trachten, dat
het wordt verwijderd. Er zijn nu wel f 5000
aan besteed, doch dit is in onzen tijd, waarin
\eel arbeid wordt gedaan, die niet zoo nuttig
J?J!"ew°--tn,Ï!ez?aJar- SPr* is vóór de motie,
doch betwijfeld of d:e voldoende effect zal
ressorteeren en wil daarom daar naast een
protest van de gemeente Bergen bij de regee
ring tegen deze sch^ding van het natuur
schoon door Prov. St Wij moeten daartegen
b jjven hameren, zoowel bij de Prov. St als
bij de regeering.
Blijkens de correspondentie zouden wit
door den aankoop van het natuurreservaat
de oorzaak zijn. dat het gemaakt werd om
dat wandaden door de bezoe'-ers in de duinen
dit noodzaakten. Van wandaden is echter
niets gebleken; dit berust op een fictie Bij
uitzondering komen er menschen en a's er in
drukke tuden meer publiek zal komen, is daar
met eenvoudig toezicht voldoende te bereiken.
in Drente dulden de eenvoudige bewoners
dergelijke hekken niet. Spr. wilde dan ook
re?f*rin* verzoeken om mede tegen
a3ndra{1<?' °P de Prov. uit te oefenen.
De heer Zeiler was er in principe voor
dezen stap te nemen, maar wilde, alvorens dit
te doen. de Januari-zitting van de Staten af
wachten. waarin de aankoon van de Egmond-
s-he duinen ter sprake komt en zeker over dit
w0* weI Smoken zal worden.
Mevr. Dekker sloot zich bij de vorige
sprekers aan. Zij wees er nog op, dat de fa
milie van Reenen een sertivituut op den
grond heeft gelegd, zoodat de tourniquets
geenszins uit welwillendheid zijn gemaakt
va?pl° F Z!u ie r zeide> dat de fam|lie
van Reenen met het sertivituut heeft bedoeld
zooveel mogelijk te verzekeren, dat het goed-
willende publiek daar steeds kon wandelen
St H0in0V0e' N?tuurliJ'k heeft de familie
dat hek niet gewild.
Mevr. D ek k e r had wel eens gezien, dat
menschen buiten de paden wandelden. Dit ge-
beurt echter om de mulle paden te vermijden
nn£J1€t ?dres,van de V-V.V. stond h. i. niets
onbehoorlijks. Zij was het met den heer Zei-
wnrHpnS' i e!rst ,de motie moest verzonden
worden °m te trachten, met het bedrijf langs
HMnt S™ tot een schikking le komen
mfln! *11 Wl' °°k z'i zich als ge
A t de.re£€erir'g wenden.
De heer D i n g e r d i s oordeelde, dat de
grootste vernieler van het mooie natuur
schoon is de Prov. die daar het hek liet plaat-
rr»?6 Vu r z,1 4 e r zeide< dat 4w<* belan-
1 staan: het ^fa"? van de dui-
nen en het belang van het publiek. Snr. is
van oordeel, dat de door het Prov. Waterl
tVW maatre-el naar één zijde
te ver gaat. De gemeente stelde voor drukke
tijden reeds een ambtenaar aan om te waken
tegen de du.nyernleling. Wanneer een afschei-
■5 Pempakt was om het gebied van den
watertoren, dan was dat niets. Spr. oordeel
de, dat de Prov. beter had gedaan door
iemand voor de drukke tijden met toezicht te
gevorderd Z°U S,echtS pI m' f 300 hebben
De heer Voute; Het hek kost meer!
welwV r z 1 4 t e r: De gemeente wilde
wel wat doen voor het toezicht. Wij zijn te
veel vo°r een fait accompli gesteld. Spr ge-
voelde, waar dit noodig V meer voorpoot-
storend Is" derge,ijk hek' dat zeer
De heer D e n D a s betoogde nog, dat de
ondergrond van het hek is: een conservatieve
gedachte bu het bedrijf, ontstaan door erva-
nngen in Zandvoort. Men leeft nu 25 jaar
er en geconstateerd mag worden, dat de
ClaraATkarde op; hij zag het, en het gaf
hem aanleiding weer wat terug te nemen.
Want men bekent toch geen volledig ongelijk
tegen de vrouw van een ondergeschikte, en
en ja, hij had, ondanks alles, 't gevoel tóch
dupe te zijn!
Maarre begon hij dus, een toontje
hooger en harder, en zijn blik deed hierin
mee het is ook wel 'n zonderling ziekte
verschijnsel. Hij is in alle opzichten zeer hel
der, dat heeft de dokter me trouwens ook ge
zegd, en en zóó is hij toch absoluut als
ambtenaar onmogelijk. Ja, mevrouwtje,
schrikt u daar nu niet van, zoo is het toch
wel.
Maar de dokter zegt dat al die af
wijkingen maar tijdelijk zijn, dus
Ik moet nog eens met den dokter praten
zei Colver. Maarre 'n anderen keer.
O, juist, doet u dat.
Clara was vooral om dat „anderen keer"
verheugd. Er zou dan nog wat bespreking
vooraf mogelijk zijn. Tevreden met het be
reikte, hield zij Colver niet meer terug.
En Colver voelde, dat het toch wel ple
zierig gepast was. dat dat vrouwtje zoo had
gevoeld hem te moeten apaiseeren. Ze be
sefte zijn macht en de beteekenis van zijn
gestemdheden. En zoo beëindigde ook hij
het onderhoud niet al te ontevreden.
En dat alles was veel gewichtiger dan
welk antwoord ook op de vraag. Wat is
waarheid?
VIJFDE HOOFDSTUK.
Op reis.
De dokter had hem genezen verklaard.
Heelemaal genezen, zei hij, althans tot
hem Mli. „Lichamelijk heelemaal «eueee».
opvoeding van de bevolking een zoodanige is,
dat meer eerbied voor natuurschoon getoond
wordt en in Bergen zeker het wandelge
bied behouden kan blijven, zooals dit al 25
jaar het geval is geweest. Spr. maakte op
Zondag vele wandelingen en kon constatee-
ren, dat het aantal wandelaars daar zeer
gering is en dat slechts enkelingen, die een
vergezicht willen aanschouwen, buiten de
paden gaan. Voor het plaatsen van het hek
was geen enkele reden.
Hierop werd de motie met algemeene
stemmen aangenomen.
Vaststelling rekeningen.
Voorgesteld werd de gemeen tereken ing
over het dienstjaar 1931 voor den gewo
nen dienst vast te stellen in ontvangsten
f 390.954,93, uitgaven 363.219,78, batig
saldo 27.735,15.
Kapitaaldienst ontvangsten 236.056,06,
uitgaven 237 654,95, nadeelig slot
1598,89.
Gemeentelijk Electririteitsbedrijf ontvang
sten en uitgaven 82473,44 met een winst-
uitkeering aan de gemeente van 28043,06.
Kapitaalsinkomsten 27.048.40, uitgaven
26.436 22. batig saldo f 612,18.
Burg. Armbestuur ontvangsten 17729,73,
uitgaven 15358,07, batig saldo 2371,66.
Conform vastgesteld.
Het volgende voorstel van B. en W. aan
het B. A. over 1932 een verhoogde subsidie
toe te kennen van 1500 en de 1ste supple-
toire begrooting daarvoor goed te keuren.
Als voren.
Voorstel tot het verleenen van pachtres+i-
tutie over 1932 aan huurders van gemeente
bouw- en weilanden, dijken, bennen en wegen
Voorgesteld werd in totaal een restitutie te
verleenen van 1055,77. waardoor de pacht-
Op*.ror,~<-f worcJt teruggebracht tot 1427,96.
De heer D i n g e r d i s stelde ingevolge
het verzoek van den heer Kager voor de
reductie voor dijken en wegen te stellen op
20 in plaats van op 10
Devoorzitter: Het college heeft het
in verband met de pacht, die voor den heer
Kager f 55 per bunder is. besloten. Zijn ver
zoek om 50 reductie gaat boven de billijk
heid uit.
De heer S w a a g merkt op, dat de verla
ging loopt van 10 tot 40 Ook hij was in
het voorstel gehoord, had zich op de hoogte
gesteld en kon verklaren, dat de huur van de
diiken abnormaal laag was.
Weth. Apeldoorn had den heer Din-
gerdis reeds in zijn fractie ingelicht en toege
zegd geen bezwaar tenen een verlaging voor
dijken en wegen met 20 te zullen ma Ven.
De heer S w a a g oordeelde deze houding
van den wethouder niet juist.
Weth. Apeldoorn erkende dat 10
voldoende was, doch ging met 20 accoord
omdat het de behoeftigen zijn die de wegen
pachten.
De heer Swaag: Wij waren het roe
rend eens, dat de pacht daarvoor buitenge
woon laag was en mogen niet persoonlijk
worden.
De voorzitt er was het met den heer
Swaag eens.
De heer D i n g e r d is: De man haalde
deze zomer niet meer dan 7 per week.
De heer Den Das oordeelde, dat de
heer Swaag volkomen duidelijk had gemaakt,
dat het voorstel juist was.
Het voorstel-Dingerdis werd hierop ver
worpen met 7 tegen 4 stemmen. Voor de
R.-K.
Voorstel tot vaststelling der verordening
op de heffing en invordering van rechten voor
bet 'gebruik van ooenbare gemeentegrond.
Conform besloten.
Voorstel om ten behoeve van de uitbrei
ding van een schoolbibliotheek der Berger
Schoolvereeniging een bedrag van f 87,50
beschikbaar te stellen.
Mevr. Dekker zei, dat de vereeniging
recht heeft op het dubbele, doch met het oog
op de financiën slechts f 87.50 vraagt.
De voorzitter: Het wordt verleend
op grond van 1 per kind.
Mevr. Dekker w as van een andere mee
ning. Bij haar ging het om de billijkheid.
Voor ieder kind moeten er 40 boeken zijn.
Dr. H e m e 1 r ij k betwistte dit. Spr wees
op de mogelijkheid om gebruik te maken van
de kinderbibliotheek van de openbare lees
zaal, wat de o. u. 1 o school doet.
Mevr. Dekker vond dit mooier, docih
dit standpunt had men ook moeten innemen
bij de St. Adelbertusschool.
De v o o r z i 11 e r zei dat B. en W. een
regeling willen voor alle scholen.
Het voorstel werd conform aangenomen.
Voorstel van de meerderheid van het col
lege om afwijzend te beschikken op het ver
zoek van het Curatorium van het R K. Ly-
zei hij tot de omstanders. En die het wa
ren Clara, en Kees, en de vriend en petro-
leum-emoloyé Egidius Haas (en meerderen
moesten het nog maar liever niet weten)
die hadden geconcludeerd, dat hij, gezien dat
enkel lichamelijke, dus nog geenszins ge
schikt was voor de maatschappij, laat staan
voor het ambtelijke onderdeel daarvan, en
dat het gewenscht was, dat hij eens een reis
deed, om heelemaal op te knappen. Dat leek
Henri zelf geenszins onaangenaam, althans
hij zei:
Het is prettiger met jou op reis te gaan,
Clara, dan naar dat zeer vervelende departe
ment.
En Clara, die nu bij alle vriendelijkheden
de volkomen zekerheid had, dat ze ten volle
waren gemeend, knikte hem dankbaar toe, en
het leek haar heel heerlijk, wonderbaar heer
lijk, en vreemd! Op reis met haar man, die
in eens iets eigenaardig jeugdigs had ge
kregen, iets jongensachtigs, iets onbekom
merds, dat ongemerkt met de jaren was ver
dwenen, en met de jaren was er daarentegen
zooveel anders om hen heen gegroeid, „waar
je rekening mee moest houden", en dat an
dere, enfin, dat was van dien aard, dat het je
zoo langzamerhand zorgelijk had gemaakt
bij ieder woord, bij iedere daad. Je had je
daar nooit zoo rekenschap van gegeven,
maar nu viel het ineens weg en dat verruim
de ook haar hart en nu ze zoo op een
stillen lentemiddag er over zat te mijne-
ren in haar serre, gaf zij er zich wel reken
schap van en kwalificeerde het ineenen, en
zei: de leugen. En ja, je moest wel aldoor lie
gen; het was haar nooit opgevallen, boeveei
wel; maar nu, met hem op reis, overal tut.
op die nieuwe huwelijksreis, was dat wel heel
ikftjiiï. ca zn sou fiau deeltje, iojy ssoïer i
er dan nog was, wel op zich nemen. De kin
deren, Nico, de elfjarige, en Betty, meer als
Muis toegesproken, die acht was, konden
respectievelijk bij haar ouders en bij groot
moeder Lugt logeeren, en het moest een
mooie, verre, bevrijdende reis zijn, door Zwit
serland naar Italië; het was daar nu, in de
lente, de tijd voor.
Het was 1 Mei toen ze vertrokken, en dat
scheen wel een datum om iets nieuws te be
ginnen. Ze zouden, om den herstellende niet
te veel te vermoeien, den eersten dag maar
tot Straasburg gaan, dat was werkelijk
tien uur sporenal meer dan genoeg Het
was een doorgaande trein; in een rustig
eerste-klas-hoekje was 't zoo wel te doen
Méér dan dat, in zijn eigenaardige verjon
ging, die zich vanzelf aan Clara had meege
deeld, scheen het een féést, door de landen te
vliegen vier landen op één dag telde hij:
Nederland, België, Luxemburg en Frankrijk.
En toen moest hij zelf lachen om zijn eigen
kinderlijk plezier; net zoo had hij als jongen,
als hij met vriendjes een groote Zondags
wandeling deed, uitgerekend: nu zijn we drie
„gemeenten" doorgeloopen: Den Haag, Was
senaar en Katwijk Ja, het was eigenaardig,
hoeveel sterker, sedert zijn operatie, de herin
neringen aan zijn jeugd op den voorgrond
kwamen, en belangrijker voor hem waren.
Clara had het ook al opgemerkt en het aan
den dokter medegedeeld, die haar trouwens
gevraagd had, of ze wel, om het exceptioneeie
van Henri's geval, hem nu en dan eens zou
willen melden wat ze voor bijzonders aan den
patiënt opmerkte; er was van den zomer een
psychiatrisch en psychologisch congres. Het
zou wel aardig zijn als hii daar een gedetail
leerde beschrijving van de symptomen koa
gevou
vavskgd).
