DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
OUD-PRESIDENT COOLIDGE OVERLEDEN.
Oe ramp van de „Atlantique
Qaqdiiksch Omtzicht
^Buitenland
DE CHINEESCH-JAPAHSCHE
GEVECHTEN.
No. 5
Vrijdag 6 Januari 1933
135e Jaargang
Op ruim 60-jarigen leeftijd is gisteren plot
seling overleden Calvin Coolidge, van 1923
tot 1929 president van de Ver. Staten.
De zwijgende.
Officieël 19 dooden.
Kortsluiting de oorzaak van den brand
3000 burgers te Sjang hai Kwan
gedood.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
eL Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
fiancc door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
cont> en rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v l. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33
br
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Calvin Coolidge, de oud
president der Ver. Staten van
Amerika, is gisteren op 60-
jarigen leeft ij d plotseling
overleden
Calvin Coolidge werd 4 Juli 1872 geboren
en is dus ruim 60 jaar oud geworden.
Zijn vader was boer en derhalve hield Cal
vin zich gedurende zijn schooljaren in zijh
vrijen tijd met boerenarbeid bezig.
In 1891 begon hij wiskunde te studeeren
maar reeds drie jaar later keerde hij naar het
ouderlijk huis terug, waar hij opnieuw in het
boerenbedrijf kwam. Op den duur beviel hem
dit werk evenwel niet en hij ging daarom in
de rechten studeeren.
In 1904 kwam hij voor het eerst ook poli
tiek eenigszins op den voorgrond. In 1910
werd hij voor een jaar tot burgemeester van
Northampton gekozen en in 1912 zond deze
stad hem als afgevaardigde naar de Senaat
van Massachusetts, een functie die hij tot
1915 vervulde, het laatste jaar als voorzitter,
waarna hij vice-gouverneur van dezen staat
werd.
Zijn grootere bekendheid dateert van zijn
gouverneurschap van Massachusetts (1919).
De gouverneursfunctie bekleedde Coolidge
tot Maart 1921, toen hij na zijn verkiezing
tót vice-president der Ver. Staten Boston als
zetel met Washington verwisselde.
President Harding voerde de nieuwigheid
in, dat de vice-president, wiens functie zoo
lang de president leefde feitelijk van weinig
beteekenis was, bevoegdheid kreeg tot het bij
wonen der kabinetszittingen.
Toen Harding in Augustus 1923 overleed,
volgde Coolidge hem overeenkomstig de
Amerikaansche grondwet automatisch op.
In de 19 maanden, gedurende welke hij
Hardings plaats innam, zette hij in hoofd
zaak diens politiek voort. Het petroleum
schandaal, dat in 1923 aan het licht kwam,
maakte zijn positie er niet gemakkelijker op.
Toch slaagde hij er in alle moeilijkheden te
overwinnen.
In den zomer van 1924 stelden de republi-
Nederl. sleepbooten in de
nabijheid.
Gistermiddag omstreeks 3 uur heeft de zee
sleepboot „Roode Zee" van L. Smit en Co 's
Internationale Sleepdienst te Maassluis vaste
verbinding gekregen met het brandende
schip „L'Atlantique" op ongeveer 7 mijl ten
Westen van Portland. De zeesleepboot „Lau-
werszee" is ook bij het schip aangekomen en
tracht eveneens verbindin met het schip te
krijgen. Tevens hebben drie Fransche sleep-
booten verbinding met den Oceaanstoomer
gekregen. Een lid van de bemanning van een
der Fransche sleepbooten heeft getracht aan
boord van de „Atlantique" te komen, doch
nadat hem dit gelukt was moest hij het schip
spoedig weer verlaten. Drie leden van de be
manning van de „Lauwerszee" zijn er even
wel in geslaagd aan boord van de „Atlan
tique" te komen. Dit zijn de matroos P. M.
de Baar, de tremmer A. Wygerse en de licht-
matroos M. van Teylingen, allen van Maas-
sluis. Zij onderhouden de verbinding met de
verschillende sleepbooten.
De zeesleepboot „Witte Zee", eveneens
van L. Smit en Co.'s Internationale Sleep
dienst te Maassluis, werd nog in den loop
van den vooravond ter plaatse verwacht.
De reederij staat er op, dat getracht wordt
bet schip naar Le Havre te sleepen.
Groote opwinding.
Het aantal vermisten bij de catastrophe
van het Fransche Oceaanschip „Atlantique
wordt thans officieel met 19 aangegeven. 27
leden der bemanning zijn in een ziekenhuis
opgenomen.
De minister vobr de Handelsmarine, Léon
Meyer, heeft Donderdagochtend vroeg een
enquêtecommissie samengesteld, welke direct
begonnen is met het verhooren der overle
venden.
De kapitein van de „Atlantique" en de eer
ste officier, zoomede tien officieren en min
deren zijn aan boord van een Fransche sleep-
keinen hem ook voor de volgende periode can
didaat en met zeer groote meerderheid werd
hij op 4 Nov. 1924 tot president der Ver. Sta
ten gekozen.
Had Coolidge in 1923 het kabinet-Harding
in functie gelaten, na zijn persoonlijke stem
busoverwinning, die het begin beteekende
van een eigen politiek, verzamelde hij minis
ters van eigen keuze om zich heen.
Op 3 Dec. 1924 zette Coolidge zijn eigen
program uiteen.
In die rede toonde Coolidge zich, wat de
binnenlandsche politiek betrof, een voorstan
der van bezuiniging, verlaging van belastin
gen (speciaal ook voor de grootere inkomens,
die hij productief wilde maken), protectie en
coöperatie voor den landbouw, economische
consolideering der spoorwegen enz.
Wat de Europeesche schuld betreft en
dit is in dezen tijd weder bijzonder belang
wekkend zeide Coolidge, dat van de 12
milliard dollar die Europa ongeveer schuldig
was aan de Amerikaansche regeering, slechts
42 pCt. was gefundeerd. „Ik ben tegen de
kwijtschelding dezer schulden", sprak hij,
„en ik geloof, dat het in het belang der ge
heele wereld is, dat zij zoo spoedig mogelijk
worden betaald. Betalingsvoorwaarden zul
len wellicht moeten worden aangepast aan 't
verschil in financiëele capaciteit der betrok
ken landen, maar het beginsel volgens het
welk elk land aan zijn verplichtingen moet
voldoen, dient algemeen te worden toege
past".
Een gemakkelijken ambtstijd heeft Coolid
ge stellig niet gehad. Talrijk en scherp waren
de conflicten vooral met het congres. Het
dreef tegen zijn wil de bonus-wet door, welker
noodlottige gevolgen de overledene in het
laatste jaar van zijn leven heeft kunnen aan
schouwen; het voegde aan de immigratiewet
de anti-Japansche clausule toe, waarvan Coo
lidge een fel tegenstander was, het kantte
zich tegen zijn plannen ten gunste van den
landbouw in het westen.
De nieuwe regeeringsperiode van Coolidge
begon al direct met moeilijkheden. De bezui
nigingswoede van den president, die in de
verkiezingsdagen opgeld deed als propagan
da materiaal, werd door een deel der parle
mentariërs, die op voordeeltjes voor hun dis
boot naar de „Atlantique" teruggevaren om
aanwezig te zijn bij het versieepen van het
schip. Men wil vermijden, dat deze gelegen
heid door schepen van vreemde nationaliteit
zou worden te baat genomen om het schip
in bezit te nemen, daar volgens het interna
tionale recht een door zijn bemanning verla
ten schip toebehoort aan de bemanning van
het schip, dat het verlaten schip wegsleept.
In verband hiermede heeft de president van
de Compagnie de Navigation Sudatlantique
den admiraal van de vlootbasis Cherbourg
verzocht den kapiteins bevel te geven, dat
niemand zal probeeren aan boord van de
„Atlantique" te gaan zonder daartoe' na
drukkelijk door commandant Schoofs te zijn
gemachtigd.
In de Parijsche pers wordt algemeen een
nauwkeurig onderzoek geëischt. Men legt er
grooten nadruk op, dat tusschen den brand
van de „Atlantique" en dien van de „Geor-
ges Philippar" een eigenaardige overeenstem
ming bestaat. Bij beide schepen is het vuur
des ochtends ontdekt en op beide schepen is
het uitgebroken in een ledige hut eerste klas
se. Voorts waren in beide gevallen de draad-
looze installaties reeds zoo goed als van den
aanvang van den brand af, onbruikbaar.
Bij afwezigheid van den Duitschen ambas
sadeur, heeft de legatieraad Dr. Forster Don
derdag den Franschen premier zijn deelne
ming betuigd met het verlies van de „Atlan
tique".
De Roode Zee stoomt op naar
Le Havre.
Om 10 uur is te Londen een radiobericht
ontvangen volgens hetwelk de Roode Zee
langzaam opstoomt naar Le Havre. De drie
Nederlandsche matrozen zijn nog aan boord.
De „Atlantique" wordt gesleept.
De „Atlantique" is door eenjge sleepboo
ten op sleeptouw genomen en zal te Wendtley
of Portland worden binnengebracht. De
brand aan boord is bijna gebluscht.
De „Atlantique" bij de Engel-
sche kust.
Door een zestal sleepbooten getrokken, na
derde de „Atlantique" gisteravond langzaam
de Engelsche kust. Men wil trachten het
wrak naar Weymouth te brengen. De kabels
konden slechts aan het hek van de „Atlanti
que" bevestigd worden, daar het voorste ge-
aeelte van het schip nog hier en daar in
tricten azen, gelaakt. De militairen en de
marine verzetten zich tegen Coolidge's
snoeimethoden (welke hij rechtvaardigde met
de mogelijkheid van een spoedige nieuwe ont
wapeningsconferentie). De oppositie meende,
dat de president overdreef.
In de Amerikaansche pers stonden ver
halen over de schrielheid op het Witte Huis
De moeilijkheden, welke Coolidge geduren
de zijn presidentschap ondervond, gaven aan
leiding tot Coolidge's besluit zich in 1928
niet opnieuw candidaat te stellen. Den door
slag daarbij gaf het echec der Amerikaansche
politiek op de Geneefsche conferentie voor de
ontwapening ter zee in December 1927. Coo
lidge, die steeds voor het Kelloggpact was
opgekomen, betoogde in een rede in Augustus
1928, dat dit pact de sterkte en de veerkracht
van Amerika's leger en vloot niet mocht
beïnvloeden, en nog kort voor het einde van
zijn ambtsperiode, nl. op 14 April 1929, on-
derteekende hij een wet inzake den bouw van
15 kruisers.
Tot zoover het Hbld. Een telegram uit
Northampton meldt ons omtrent het over
lijden van president Coolidge nog, dat de
overledene Donderdagn.orgen vroeg, zooals
gewoonlijk naar zijn bureau is gegaan. In
den loop van den ochtend keerde hij evenwel
vergezeld van zijn secretaris in huis terug,
daar hij zich niet wél gevoelde. Toen me
vrouw Coolidge van een wandeling thuis
kwam, vond zij haar man dood op bed lig
gen. Het was toen 18 uur 55 A.T. Hoover
werd direct in kennis gesteld van het over
lijden van Coolidge.
Donderdag j.1. heeft de vroegere particu
liere secretaris nog een schrijven van Coolid
ge ontvangen, waarin deze merkwaardiger
wijze schreef: „Mijn werk is gedaan".
Naar bekend wordt, heeft Coolidge in de
laatste dagen en weken herhaaldelijk over
zijn gezondheidstoestand geklaagd, zonder
dat hij evenwel bizondere beteekenis aan zijn
toestand haf geschonken. Thans wordt mede
gedeeld, dai men dëh vroegeren president
heeft gevonden in de gang, welke naar zijn
slaapkamer leidt. Coolidge is, naar het
schijnt, door den dood verrast toen hij op een
stoel zat en daarna op den grond gevallen.
Het schijnt dat Coolidge, toen hij werd ge
vonden, reeds een kwartier dood was.
O
President Hoover maakt bekend, dat hij
zal aanwezig zijn bij de teraardebestelling
van Coolidge. Deze teraardebestelling zal
met volledige militaire eer plaats vinden.
Voor leger en vloot is een rouw van 30 dagen
uitgeschreven. De Amerikaansche garnizoe
nen zullen op den dag der teraardebestelling
bij de reveille 13 kanonschoten lossen, terwijl
daarna tot en met den taptoe ieder half uur
een schot gelost zal worden.
Uit de geheele wereld komen condoleantie-
telegrammen binnen. De dag der bijzetting is
nog niet bekend.
brand staat. De slagzijde bedraagt thans
bijna 20 graden. De „Atlantique" heeft sinds
zij Woensdagochtend door de bemanning is
verlaten een afstand van bijna 100 K.M. af
gelegd, aangezien het schip wordt voortge
dreven door een tamelijk krachtigen storm
uit Z.W.-richting.
Kapitein Schoofs is op weg naar de Engel
sche kust, daar hij als eerste het wrak wil
betreden, wanneer het schip wordt binnen
gesleept. Den geheelen dag door waren hon
derden menschen aan de Engelsche kust bij
een om het grandiooze schouwspel van het
langzaam voorbijglijdende nog steeds in een
rookwolk gehulde wrak gade te slaan.
Een aantal vliegtuigen cirkelde boven het
schip ten einde van betrekkelijk geringe
hoogte de ontwikkeling van het vuur na te
gaan. Een Fransche kanonneerboot bevindt
zich voortdurend in de buurt van de „Atlan
tique". De mondingen der torpedolanceer-
buizen zijn op het schip gericht ten einde de
„Atlantique" eventueel tot zinken te kunnen
brengen. Men vreest n.1. dat het, indien het
ontijdig zou zinken de scheepvaart in het Ka
naal zou kunnen belemmeren.
Donderdagavond waren geruchten in om
loop, volgens welke de pogingen de „At
lantique" te bergen naar het schijnt voorloo-
pig weer zouden zijn opgegeven. Óp ongeveer
25 K.M. ten Zuiden van Needies werd het
schip drijvende gezien in Westelijke richting.
Het afdrijven van het schip wordt verklaard
uit het feit dat het getij is veranderd. Uit
Parijs wordt gemeld, dat de Cherbourg het
verhoor der geredde leden van de bemanning
intusschen wordt voortgezet.
Kortsluiting de oorzaak?
Uit de verklaringen van de matrozen en
vooral van den eersten officier schijnt te blij
ken, dat men kortsluiting de mogelijke oor-
zook van den brand acht. De eerste officier
verklaarde, dat het schip hevig geslingerd
heeft, terwijl het noch lading, noch passa
giers had, doch slechts een gedeelte van de
vaste bemanning. Bovendien heeft men reeds
eenmaal geconstateerd, dat bij hevig slinge
ren een electrische draad is gebroken.
De minister voor de Handelsmarine, Léon
Meyer, schijnt eveneens deze meening te zijn
toegedaan. Hij schakelt in ieder geval de
mogelijkheid van een misdadigen aanslag
dit. Hij heeft voorts opdracht gegeven, dat
van het ministerie de vlag halfstok moet han
gen.
REDDINGSWERK VAN HET
M.S. „RUHR".
Onderhoud met den kapitein
en den eersten stuurman.
Een der Rotterdamsche correspondenten
van het Hbld. vertelt:
In de. Maashaven te Rotterdam is het Duit-
sche motorschip „Ruhr" aangekomen, dat be
hulpzaam is geweest bij het reddingswerk
van de „Atlantique". De eerste stuurman, de
heer Förster, heeft een verhaal van het ge
beurde gegeven.
Woensdag om vier 's morgens betrok hij
de wacht en bij het overgeven van de wacht
werden hem de schepen, die in de nabijheid
waren, gemeld. Aan bakboordzijde bevond
zich een groot passagiersschip op nog wel
twee tot drie mijl van de „Ruhr". De „Ruhr"
zette haar reis voort en zoo tegen zes uur in
den ochtend was het passagierschip vóór het
schip gekomen. Al het electrisch licht brand
de. Men hield voortdurend het oog op het
groote passagiersschip en op een gegeven
oogenblik kreeg het licht midscheeps een
roode kleur. Dat viel onmiddellijk op tus
schen het gelige licht van de electrische lam
pen. Na eenigen tijd werden vonken gezien.
De eerste stuurman riep onmiddelijk tot een
van de andere officieren die bij hem op de
brug waren: „Kerel, die staat in brand!"
De kapitein werd gewaarschuwd en onver
wijld werd het reddingsmateriaal aan boord
van de „Ruhr" in gereedheid gebracht. Lad
ders en touwen werden langszij van het schip
neergelaten, de lampen werden in orde ge
maakt, kortom zoo spoedig mogelijk werd al
les in gereedheid gebracht om zoodra het
noodig zou zijn hulp te kunnen bieden.
De marconist was gewekt om te vragen
wie het brandende schip was, maar er kwam
geen antwoord. Maar wel seinde een En-
gelsch station door de seinen heen om te in-
formeeren wat er met het brandende schip
aan de hand was.
Inmiddels woedde de brand aan boord
van het passagiersschip voort. In nauwelijks
een half uur stond 't schip van hek tot boeg
in lichtelaaie. Men zag telkens de vlammen
fel uitlaaien( waarschijnlijk gordijnen, die
as fakkels door de gebroken ruiten sloegen.
Er ontwikkelde zich een ongelooflijke rook;
de zware rookwolken en de vuurgloed vorm
den een fantastisch schouwspel in den don
keren nacht. Telkens weer sloegen de vlam
men uit het schip eii de tongen verwaaiden
in de dichte rookkolommen.
Toen de morgen aanbrak.
Allengs kwam de ochtendschemering en
toen kon men de booten waarnemen, die rond
het schip dreven. Vier lagen er langszij van
de „Ruhr" en zonder veel moeite konden de
schipbreukelingen aan boord worden geno
men. Bij het daglicht zag men ook menschen
rond drijven en er werden twee sloepen van
de „Ruhr" uitgezet om ook die te redden. Een
van de sloepen, onder commando van den of
ficier Hellmann, heeft nog zes man uit het
water gehaald, waaronder eenige licht ge
wonden. De andere sloep, onder commando
van den officier Petersen is tot 20 a 30 M.
van de „Atlantique" gevaren, omdat er op
den bak, het voorschip, nog menschen ston
den. Aan de lijzijde was het schip niet te na
deren, omdat men daar tengevolge van den
dichten rook geen hand voor oogen kon zien.
Men beduidde de menschen aan de loefzijde
in het water te springen, opdat de sloep hen
zou kunnen opnemen. Maar men scheen dat
niet te willen. Later heeft het Nederlandsche
schip „Achilles", dat inmiddels ook ter plaat
se gekomen was en dat de menschen uit de
ver afgedreven reddingsbooten had gered,
deze menschen aan boord genomen.
Aan boord van de „Ruhr" had men zich
intusschen over de aan boord genomen
schipbreukelingen ontfermd en tevens had
men de verschillende radiostations gewaar
schuwd, zoodat ook weldra bergingsvaartui
gen kwamen. De 86 menschen, waaronder
drie dames, die men aan boord van de
„Ruhr" had, waren voor het meerendeel sto
kers en stewards, al waren er ook eenige in
genieurs aan boord. De ingenieurs waren
echter zoo geslagen door de ramp, dat zij
maar stil in hun kooi bleven liggen zonder
een woord te spreken. De anderen vertelden
wel onsamenhangende verhalen, maar over
de oorzaak van den brand konden zij uit den
aard der zaak niets vertellen, evenmin over
het ontstaan daarvan.
Wel heeft men aan boord van de „Ruhr"
ook verteld, dat het vuur is begonnen in een
van de eersteklasse hutten. De menschen
schijnen het schip volkomen rustig te hebben
verlaten, waarschijnlijk overtuigd dat de
brandbluschapparaten aan boord wel het
ergste zouden voorkomen. Verscheidenen
hadden hun koffers bij zich en waren geheel
gekleed. Er waren er echter ook eenigen, die
slechts gedeeltelijk gekleed waren en verder
niets bij zich hadden.
De brand verbreidde zich snel.
Kapitein W. Fick vertelde nog, dat alles
ongelooflijk snel in zijn werk is gegaan. Het
was een onheilspellend fantastisch gezicht,
dat brandende zeekasteel. Naar zijn meening
zijn er van de „Atlantique" acht sloepen ge
streken. Een van de sloepen hins: bii het ach
terschip als een worst aan een van de davids.
De tralies van de andere davids waren bij
het strijken doorgebrand en de menschen, die
in de sloep zaten, zijn er uitgevallen; daar
bij zijn er eenigen gewond geraakt.
De „Achil'.es" heeft blijkbaar eenigen var
deze gewonden aan boord gekregen, want het
schip seinde om doktershulp, die het van het
Duitsche schip „Siërra Salvator", dat ook in
de buurt was gekomen, heeft gekregen. On
der de menschen, die de „Ruhr" aan boord
had genomen, waren er eenigen, die twee
uur in het water hebben gelegen.
Kapitein Fick sprak er zijn spijt over uit,
dat de kleine schepen geen radio aan boord
hadden, zoodat het niet mogelijk was ge
meenschappelijk een reddingsactie te organi-
seeren. Ook sprak de kapitein zijn verbazing
er over uit hoe snel het vuur zich had uitge
breid. Eenerzijds is dat niet te verwonderen,
want de ruiten waren gesprongen en toen
had de wind (het schip lag dwars op den
wind) volkomen vrij spel. In een passagiers
schip is er dan geen stuiten meer aan. Krijgt
men brand aan boord van een vrachtschip,
dan kan men ten minste het ruim, waarin de
brand woedt, afsluiten en den brand locali-
seeren.
Toen de „Ruhr" de „Atlantique" verliet,
begon het schip reeds ietwat te buigen, zoo
dat de kapitein vreesde dat het schip breken
en zinken zou.
De laatste berichten hebben echter uitge
wezen dat dit niet is gebeurd. Er is in ieder
geval, zei kapitein Fick van de „Atlantique"
niets over en het schip zal er wel net zoo uit
zien als uw „P. C. Hooft", die wij zoo juist
voorbij zijn gevaren.
Aan boord van de „Ruhr" hing nog het
radiotelegram dat aan het schip gezonden is,
van den volgenden inhoud:
„De president van den ministerraad en de
minister van de koopvaardij van de Fransche
republiek richten hun dank tot den comman
dant en de bemanning van de „Ruhr", voor
de hulp die zij hebben geboden bij de red
ding van de bemanning van de „Atlantique".
Het schip juist opnieuw
verzekerd.
De „Daily Telegraph" publiceert het merk
waardige berichf, dat de verzekeringspolis
voor de „Atlantique" pas Woensdag j.1., dus
op den dag, dat de brand uitbrak, werd ge-
teekend. Het risico van de huidige verzeke
ring dateert echter van November 1932. Het
uitstel van de onderteekening van de polis
vond zijn oorzaak in den omvang van de klei
ne verzekeringswerkzaamheden, die met het
afsluiten van een zoo groote transactie ge
moeid zijn. Het blad dementeert het bericht,
dat de verzekeringsondernemingen reeds op
de Londensche markt de uitkeering voor de
„Atlantique" zullen doen. De uitkeering kan
echter zonder moeilijkheid geschieden, omdat
de betrokken firma's over voldoende Fran
sche valuta beschikken.
Volgens Chineesche berichten zijn bij de ge
vechten te Sjanghaikwan 3000 Chineesche
burgers gedood. 100.000 personen zouden in
Zuidelijke richting zijn gevlucht.
Verklaring van minister
Oesjieda.
Officieus wordt medegedeeld, dat bij de be
raadslagingen van den Japanschen minister
van Buitenlandsche Zaken met den minister
van Oorlog, Araki, werd besloten het geval-
Sjanghaikwan bij te leggen door vreedzame
onderhandelingen met de Chineesche plaatse
lijke autoriteiten.
Er zullen geen diplomatieke onderhande
lingen plaats vinden tusschen de regeeringen
van Japan en China, aangezien de kwestie
Sjanghaikwan geen algemeen politieke betee
kenis heeft, doch een gebeurtenis is van plaat
selijken aard.
De diplomatieke vertegenwoordigers van
Japan te Londen, Berlijn, Moskou, Washing
ton, Parijs en Rome hebben instructie ontvan
gen de onderscheidene regeeringen op de
hoogte te stellen van de Japansche opvatting
ten aanzien van Sjanghaikwan en de motieven
voor Japan's optreden.
Stap van Yen bij commissie
van negentien.
Dr. Jen, de leider der Chineesche delegatie
te Geneve heeft aan de commissie van negen
tien mededeeling gedaan van een telegram, dat
hij ontvangen heeft van de voornaamste open
bare organisaties te Sjanghai, Volgens dit te
legram concentreert Japan troepen aan de
grenzen van Jehol. Daar de Volkenbond
aldus vervolgt dit telegram geen enkele
maatregel genomen heeft inzake 't Chineesch-
Japansche conflict, zou een nieuw uitstel van
den kant van den Volkenbond ieder plan on
doeltreffend maken, dat opgesteld zou kunnen
worden met het oog op een billijke regeling.
„Dientengevolge doen wij een beroep op den
V.B. onmiddellijk doeltreffende maatregelen te
nemen, teneinde een nieuwe verslechtering
van den toestand te vermijden". Het tele
gram was onderteekend door de vereeniging
van kamer* van koophandel, door den kanier
