Alkmaarsche Courant.
Jiadiomeuws
Gemeenteraad van Alkmaar.
JeuiMeioti
De gevolgen van een operatie.
Griep en verkoudheden
honderd vf|t en dertigste Jaargang.
VRIJDAG 20 JANUARI
Mo. 17
1933
Zaterdag 21 Januari.
Hilversum, 1875 M. (Uits uitend VARA).
gGramofoonplaten. 10.VPRO-morgen-
wiiding. 10.15 Voor Arb. in de Continube
drijven: VARA-Kleinorkest o.l.v. P. Du-
chant, gramofoonplaten, VARA-tooneel o.Lv,
W. van Cappellen en lezing. 12— 2— De
Notenkrakers o.l.v. D. Wins en gramofoon
platen. 2 15 Gramofoonp aten. 2.45 Anti-
Oorlogs-Toespraak. 3.- VARA-Balalaika-
orkest o.l.v. Powarjef. 3.30 Gramofoonpl
3 45 ,De Flierefluiters" o.l.v. Hugo de
Groot,"m. m. v. E. Philipse, zang. 4.30 Pae-
dagogische causerie. 4.45 Muzikaal allerlei.
5 40 Literair overzicht A. M. de Jong. 6.—
Zang door „De Wielewaal" o.l.v. P. Tiggers
en causerie. 6.30 Betuwsch halfuurtje. 7.
Voor het Platteland. 7.30 Voor de Alg. Ned.
Bond van Arb. in de Bakkers-, Choc.- en Sui-
kerbewerkingsbedrijven. 8.— SOS-berichten.
805 De Dorpsbarbier. 8.15 Eerste deel v. d.
Revue „Hup Holland" van Meyer Hamei
(uit het Grand-Theater te Amsterdam). 9 30
Toespraak A. de Vries. 9.40 Vaz Dias. 9.50
Vervolg v. d. Revue. 10.05 VARA-Varia
!.jO io_i2.— Kaleidoskoop (Bont zonder
Babbels) m. m. v. VARA-orkest o.l.v. Hugo
de Groot, Wladimir-Pique-Trio, A. de Booy,
zang; Joh. Jong, orgel en piano. R Bennink,
xylofoon en gramofoonplaten.
Huizen, 296 M. (K.RO.-uitzending). 8.—
O 15 en 10.Gramofoonplaten. 11.30—
12.— Godsd. halfuurtje 12.15—1.45 Sextet
concert en gramofoonplaten. 2.30 Voor de
ieuzd 3 Kinderuur. 4.— Gramofoonpl
5 15 Cursus. 5 30 Orkesteoncert. 6.20 Le
zing. 6.40 Orkestconcert. 7.10 Kath. R-V.U
>7 45 Sportnieuws. 8 Schlagermuziek. 8.40
Radio-tooneel. 9.10 Vaz Dias. 9 20 Concert
Voorstel tot afwijzing van
een verzoek van het bestaar der Alkmaar
sche Neutrale Schoolvereeniging om de
medewerking der gemeente voor de stich
ting van een bizondere lagere school.
(Vervolg.)
De heer Venneker vond het eigenaar
dig, dat voorstanders van het openbaar on
derwijs volstaan met zoo'n korte verklaring.
Spr. is overtuigd, dat de vereeniging niet zou
zijn geboren als de meisjesschool niet was
opgeheven. Die school is niet opgeheven om
dat het een standenschool is, doch omdat ze
niet was te handhaven.
Spr. begreep, dat men als reflex daarop
iets anders wilde. Stichten men een meisjes
school dan zou hij het begrijpen. Dit bleek
onmogelijk en toch ging men door. Men wil
de de gemeente straffen. Nu mag men kla
gen, dat wij voorstanders van het bijz. on
derwijs niet aan hun zijde staan, doch wij
doen dit omdat de nieuwe school niets an
ders zal zijn dan een openbare school. Het
eenige voorstel is, dat de ouders zelfs iets
krijgen te vertellen, doch ook bij de openbare
school hebben de ouders in het instituut
ouder-commissie evenveel te vertellen.
Het tweede motief is, dat de school vrij zal
zijn van politieke invloeden. Spr. ziet daarin
een zeer ernstige beschuldiging en vroeg of
daarvoor redenen bestaan.
Wij vragen ander onderwijs, omdat de
openbare niet geeft wat wij wenschen
Wij staan dan ook echter vierkant tegen
over het streven van een school ter wille van
futiliteiten.
De heer Bakker herinnerde aan de be
handeling van de opheffing van de meisjes
school, die hij de ergste standenschool noem
de van de drie verkapte opleidingsstanden
scholen. Onder de oprichters van de nieuwe
school prijkt ook de naam van mr. Lange-
veld, die toen beweerde, dat de meisjesschool
geen standenschool was. Men kon echter nier
komen tot het vormen van een meisjesschool
en omdat men toch een categorie kinde
ren op een school wil, richt men deze school
op, die een standenschool wordt. Wil men
O 45 Voorbracht 10 Radio-tooneel. 10.20 daarvoor zelf de kosten dragen, dan zegt
awrmuziek 11 -12— Gramofoonpl. spr „ga je gang, man», al oordeelde hij het
DafenTryT554 M. 10.35 Morgenwijding. verkeert, docli zoo - - »-
10*50—11.05 Tijdsein berichten. 12.20 Or
gelspel Sj Gustard. 1.20 Commodore Grand
orkest ol^. J. Muscant.
muziek door E. Pint, viool e" N- J r>
piano. 2.40 Reportage ?uSbïw^£]0 orkest
geland—Wales. 4.20 Mid and Studio-orkest
o l.v. Fr. Cantell. 5 05 Orgelspel H. Ramsay.
5 35 Kinderuur 6.20 Berichten. 660 Lezing
7 05 Welsh Intermezzo. 7.25 Lezing. 7.50
Radio-Mannenkoor o.l.v. C. Dalmaine m. m.
v St Robertson, zang en E. Lush, piano
8.20 Debroy Somers en zijn Bano.
9 20 Berichten en lezing. 10.Fragmenten
uit Opera's van Gilbert en Sullivan. 11.35
12 20 BBC-Dansorkest o.lv. Heury Hall,
Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 9.20 Concert. 12.20 Concert
door het Omroeporkest. 4.10 Dito 8 20 Ca
baretprogramma 9.05 Radio-tooneel. 10 20
Gramofoonplaten.
Krlundborg1153 M. 11.20-1.20 Concert
uit Rest „Wivex". 1.50—2 20 Gramofoonpl
2 50—4.50 Omroeporkest o.l.v. Reesen, m
m v. A. Petersen. zann en V. Fiseher. piano.
7 20 Duitsrhe muziek door het Omroep
orkest 8.15 Radio-tooneel 9.35 Moderne mu
ziek door L. Preii's orkest. 10.3511.35
Dansmuziek o.l.v. Tomtnv Boston.
t angenberg, 473 M. 6.25 en 11.20 Gra
mrfoonnlaten. 12.20 Concert o.l.v. Wolf. 1.55
Gramofoonplaten. 4.20 Manner' -or o.l.v.
Hansen m. m. v. Trio, cither, viool en gui
taar. 7.20 Gevarieerd programma m. m. v.
Werag-orkest. koor en solisten 1005 Dans
muziek uit Londen. 11.201220 Gramo
foonplaten (Dansmuziek).
Rome. 441 M. 8 20 Radio-tooneel.
Brussel, 508 en 338 M. 508 M.: 12.20
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Con
cert uit Antwerpen. 5.20 Omroepk'einorkest
o,l.v. Leemans. 6.35 Kamermuziek, altviool
en piano. 705 Gramofoonplaten. 8.20 Om
roeporkest o.l.v. Walpot en Radio-tooneel,
10 30 Gramofoonplaten. 11 2012.20 Max
Alexvs' orkest. 338 M.: 12.20 Concert uit
Antwerpen 1.30 Omroepkleinorkest o.l.v.
Leemans 5.20 Omroeporkest o.l.v Wa'pot.
6 50 Dansmuziek. 8 20 Reportage v. d. Zes-
daagsche te Brussel. 8 50 Concert uit Luik.
Leiding-Fr. Rasse. 11— Reportage Zes
daagsche te Brussel. 11 20—12.20 Dansmu
ziek uit St. Sauveur
7eesen, 1635 M. 7.20 Concert door Man
nenkoor o.l.v. Hermann Behr. 8.35 Gevari
eerd programma m. m. v. Omroeporkest,
Marcel Wittrisch, tenor e.a. Leiding: Rein
heid Merten. 9.40 Berichten en hierna tot
11 20 Dansmuziek door Adalbert Lutter en
is het hier niet. Men
spreekt in die kringen steeds van bezuini
ging en toch gaat mr. Langeveld mee met de
school, die de gemeente zware lasten opHrt,
door noodige boventallige onderwijskrach
ten.
Met den heer Venneker meende spr., dat
men moet bewijzen, dat er op de openbare
school aan politiek wordt gedaan. Daarvoor
is in geheel Nederland geen bewijs. Spr.
denkt dat zij juist politiek willen van de
slechtste soort.
De heer Vogelaar: Dat moet ook be
wezen worden
De heer Bakker: Ik zeg alleen, dat ik
het denk. Spr. onderwierp een schrijven van
het schoolbestuur aan critiek, daar z.i. bleek,
dat het een brief niet behoorlijk kan adressee-
ren en niet weet hoeveel port er op moet. Op
grond daarvan dacht spr. dat men een school
wil als in het Victoriepark.
De heer H o ij t i n kNou, nou.
De voorzitter: U moet niet te ver
gaan.
De heer Bakker: Goed gezien is de in
sinuatie van het schoolbestuur, niet te ver.
Spr. oordeelde, dat B. en W. een goed
voorstel hebben gedaan, ook al is er zeker
heid, dat in hooger beroep het besluit moet
worden vernietigd. Den Haag moet dan
maar beslissen of deze verspilling mag ge
schieden. Maar duidelijk is geworden, dat de
wet noodig herzien moet worden. Men wil
in den Haag steeds versobering en men zal
zeker moeten overwegen of het zoo door kan
gaan. Spr.'s fractie is voor het voorstel van
B. en W.
De heer S i e t s m a zeide, dat het voorstel
naar hem toekomt. Spr. geeft zijn volle in
stemming aan de conclusies van B. en W.
De laatste aanhaling van den heer Voge
laar was van 1930, doch wij leven in 1933, en
spr. heeft hoop, dat de koninklijke beslissing,
anders zal gaan. De regeering weet nu toch
ook wel hoe het met de financiën gaat. Spr
vereenigde zich met de bijlage. Hij sprak nog
een woord over het adres inzake de hoofden
en sloot zich bij het protest van de hoofden
aan.
De heer H o ij t i n k had zijn vreugde uit
gesproken over de oprichting van de school
en zijn standpunt is niet gewijzigd, omdat
hij nog steeds is voor het principe „de school
aan de ouders".
Men kan de invloed van de ouders op de
bijzondere school niet zoo gering voorstel
ien als de heer Venneker deed. Spr. ver
wachtte, dat het met de school wel goed zal
gaan. Hetgeen hij principieel voor zich op
eischt, wil hij ook, in tegenstelling met de
jatholieken, ook aan anderen toekennen. Wij
hebben slechts te beoordeelen of de school
aan de wet voldoet en dit is het geval. Spr.
is het volkomen met den heer Vogelaar eens.
Dat B. en W. niet met het bestuur van de
schoolvereeniging gesproken hebben over
ouders die hun handteekening terugnamen,
ceurde spr. af.
Ook als het schoolbestuur komt met een
aanvrage voor een nieuwe school, moet deze
verstrekt worden. Door de partijen scherp
tegenover elkander te zetten, jaagt men de
gemeente op kosten.
De heer K e ij s p e r nam in geenen deele
aan, dat de insinuatie juist is, dat pressie op
oduers die hun handteekening plaatsten is
uitgeoefend.
Mr. Langeveld meende als vader het
recht te hebben voor zijn kind de school te
verlangen die hij wenscht. Spr. oordeelde, dat
men de wet moet toepassen. Elders moet
men trachten de wet te veranderen. Met
den heer Vogelaar oordeelde spr., dat men
die wet heeft toe te passen. Spr. zal zich ont
houden van bijkomstige dingen en betreurde,
dat men in de courant zich als partijen op
andere punten tegenover elkander heeft ge
steld.
De reden is nuchter en debatten met hate
lijkheden kunnen hier achterwege blijven. Uit
spr. mond zal men insinuaties aan het per
soneel van het openbaar onderwijs niet hoo-
ren.
De heer v. d. V a 11 oordeelde, dat de hee-
ren Bakker, Sietsma en Venneker terecht zijn
opgekomen tegen de insinuaties en oordeelde,
dat mr. Langeveld zich niet van het adres
kan losmaken. Het punt is door de vereeni-
ring in debat gebruikt en u behoort er toe.
Jet is een trap aan het openbaar onderwijs,
waarvan de uwen de grondleggers zijn.
Bekijkt spr. de circulaire, dan ziet spr. de
standenschool. Voor deze school heeft men
zelfs de hulp ingeroepen van menschen bui
ten de gemeente.
Spr. ziet in de school niets anders dan een
standenschool, die gesticht zal worden met
iet geld van de overheid.
De voorzitter gaf antwoord na
mens het college. Spreker dankte voor
den steun die uit den raad naar vo
ren kwam en in het bijzonder was hij
gevoelig voor het woord van den heer Ven
neker in wiens woorden hij beluisterde, dat
de zijnen de belangen van het openbaar on
derwijs bij het college veilig achtten.
Het voornaamste bezwaar tegen het
voorstel was, dat de raad zich heeft te stel
len op het formeele standpunt van de wet.
De veronderstelling, dat de wet den raad
zoo buiten de materieele beoordeeling heeft
gelaten, is niet juist, dan had de wetgever de
oeoordeeling beter bij een rijksambtenaar
kunnen laten. Dit deed de wetgever niet, die
heeft een toelichting van het hoogste gezag
ter plaatse gewenscht.
Spr. wist dat er koninklijke besluiten zijn,
die aanleiding geven voor de door den heer
Vogelaar uitgesproken meening, doch spr
heeft nog niet de overtuiging, dat de regee
ring onder de bijzondere omstandigheden
waaronder wij leven, een enge interpretatie
van de wet zal blijven volgen. Spr. hoopt,
dat de raad weet, dat het college het for
meele steeds naar voren schuift ter dekking
van wat materieel gewenscht geoordeeld
wordt. Hier is het materieele op den voor
grond gesteld. Het college heeft een afwij-
zijde beslissing gewild en den secretaris
verzocht, die te formuleeren en spr. bracht
den secretaris hulde voor de wijze waarop
hij dit deed.
Spr.'kon begrijpen, dat de plotselinge op
heffing van de meisjesschool bij de ouders
een schok gaf en dat die te raden gingen om
iets te doen ter afwering.
Spr. had gehoopt, dat ze tot de conclusie
waren gekomen, dat de opheffing niets an
ders dan om zakelijke redenen geschiedde en
niet om politieke redenen.
Om tot beperking van het aantal boven
tallige onderwijzers te komen moest er een
opleidingsschool worden opgeheven en op
grond van overwegingen moest dit de meis
jesschool zijn.
De ouders hadden hun ontstemming moe
ten overwinnen, doch zij gingen door en
toen het niet gelukte een speciale meisjes
school op te richten, ging men over tot de
oprichting van een gemengde school. Spr
meent, dat daarvoor naast de bestaande op
leidingsscholen geen voldoende aanleiding
is. Nimmer ontving spr. klachten, dat de
scholen staan onder een bepaalde politieke
klank. Wel zijn er die dit meenen. Het komt
een enkele maal voor dat onderwijzers leden
zijn van de S. D. A. P. Dit is in de eerste
plaats niet verboden, doch in de tweede
plaats vermoedde spr., dat dit zich in veel
mindere mate voordoet dan men denkt.
Wethouder Bonsema: Misschien drie
Oorspronkelijke roman door Jan Walch.
25
Den volden morgen, toen ze aan het ont
bijt zaten, legde de oude mevrouw de krant
waarin zij zat te lezen; plotseling neer, en
Verschrikt over haar brilleglazen haar zoon
aankijkend, zei ze:
Hemel, Henri
Wat is er. mama?"
Wist je niet, dat meneer Col ver van
daag vijf-en-twintig jaar ambtenaar is?"
Neen; och is 't a! zoo lang? Ja, hij zal
Wel zoowat 'n vijftiger wezen".
Heb je daar heelemaal niet aan ge
dacht?!"
Welnee, ik wist er niets van Of,
wacht eens ja, ik herinner we nu, dat, in
t begin van 't jaar, dan kijken we altijd de
uiensttrden eens na en ja wel
Wat 'n geluk", zei Mevrouw, „dat je
u ,net bier bent. Tjonge-jonge, dat je daar
aan gedacht hebt! Je bent toch wel
'Jk ,zorSe'oos geworden. Onbegrijpe-
a ii'.-i er zdó op een komt! Je onmid
dellijke chef!"
,'k kan hem nu meteen feliciteeren",
un['. -Maar ik begrijp uw Entrüsting
Het is toch niet van zooveel belang!"
evrPuw bekeek met opgetrokken
wenkbrauwen haar zoon als een rarl
teit. Je viel van de ééne verbazing in de
andere met hem... Wés 'thaar zoon
wel? Een oogenblik kwam het denk
beeld bij haar op, dat 't misschien een
bedrieger was; iemand die op hem
leek; zijn omstandigheden kende, daar
misbruik van maakteJe las zulke
dingen toch wel eens in de courant
Er kwam een zekere schuwheid in haar
aanstaren; een gelaatsuitdrukking, zoo
als Henri de laatste weken meermalen
op zich gericht had gezienColver
keek ook zoo, in het ziekenhuis, bij dat
bezoekEn werkelijk, dacht de moe
der, hij zag er jonger uit... Maar die
twijfel duurde maar een oogenblik
Nonsens! Hij was het wèlDat zag,
dat voelde ze aan allesMaar wat had
hij dan toch voor angstig-griezebgs over
zich gekregenZoo iets verdwaasds
zooiets buiten de werkelijkheid...
Henri had de courant opgenomen; las
het bericht: „Een zeer verdienstelijk
scherpzinnig hoofdambtenaar". „Hm
ze hebben een erg goed idee van hem
zei hij, verbaasd en geamuseerd. „Nou
maar, ze zien hem een boel knapper
dan hij is, hoor!"
Och", zei zij ongeduldig wat was
dat nu voor 'n kinderlijk-onbenullige
opmerking ,,'t is toch een stukje over
een jubileum!"
Henri knipte niet-begrijpend met de
oogen. Maftr zij verwaardigde zich niet,
verderen uitleg te geven.
ze
Het is wel héél gelukkig", ging
na een oogenblik voort, met haast en
nadruk, „dat je nu juist vanddag geko
men bent Hm... Je zoudt kunnen zeg
gen, dat je ook om hem geluk te wen
schen, je éxtra hebt gehaast.
Nu was het Henri's beurt om ver
baasd te zijn. „Maar Mama!" zei hij, op
een toon, die beduidde: hoe kunt u zich
zóó vergissen; „en ik herinnerde 't mij
niet ééns!"
Nu jd", haar toon werd langza
merhand die welken men tegen een
imbeciel gebruikt, „wat doet dat er
toe! Het zou een goeden indruk op
mijnheer Colver maken; en ik geloof,
dat dat in deze omstandigheden wel
van heel veel belang voor je is'
Henri gaf het op. Een crisis kreeg hi;
in zoo'n geval niet meer; het was te
vaak voorgekomen. Hij aanvaardde al
die zonderlingheden, en mama, ja, ze
zag er nag patent uit; en wat zat ze
keurig recht; maar ze was toch al een
eindje in de zestigToch triest, bij
zoo iemand, zoo flink en parmantig, ais
de fijne puntjes eraf gingen Maar la
ten praten
Ik wil je niet haasten", vatte de
moeder na eenige oogenblikken het ge
sprek weer op; „maar het lijkt me toch
wel het aardigst, als je er dan bént,
wanneer mijnheer Colver op 't bureau
komt. Ze zullen er allemaal zijn; en.
Goed mama", antwoordde hij sus
aend. En hij dacht: wat 'n dwaasheid,
Jet is mij veel te kort.
De voorzitter: Ik ben er van over
tuigd, dat die klacht onjuist is. Men mag
slechts vragen „wat gebeurt er op de school"
en mag van menschen in overheidsdienst
niet eischen, dat zij buiten hun werkkring
hun politieke overtuiging niet mogen vol
gen.
Het is wel eens gebeurd, dat een onderwij
zer in een socialistischen optocht meeliep,
doch op de school onthielden ook zij zich er
zorgvuldig van hun denkbeelden tot uiting
te brengen. De strijd van het schoolbestuur
en het comité van actie tegen de oprichting
leeft tot onaangenaamheden aanleiding ge
geven en spr. doen twijfelen aan de karakter
vastheid van velen. Spr. kon zich niet voor
stellen, dat iemand om te respecteeren rede
nen moeilijkheden in zijn beroep zal onder
vinden.
Het comité heeft zich beklaagd over het op
treden van den heer van Burken. De bezwa
ren vond spr. niet belangrijk, doch hij heeft
met den heer van Burken gesproken en hem
er op gewezen, dat hij niet op de hoogte
was van de bedoelingen van het comité. De
heer van Burken had gezegd, dat de bedoe
ling een standenschool was en dat 't bezoe
ken van .de school zeer duur zou worden.
Het bestuur heeft de onjuistheid van die be
weringen aangetoond. Een standenschool
ligt niet in de bedoeling van het comité.
De heer v. d. Va 11: Dat is sterk.
De voorzi t t e r: Ik heb uitdrukkelijk
de verzekering daarvan. In Amsterdam en
elders bestaan dergelijke scholen, doch niet
ten nadeele van de openbare opleidingsscho
len. Hier is dit anders en het gevolg zal zijn
drie noodlijdende opleidingsscholen en dit
zal geld kosten aan boventallige onderwij
zers en daarom hebben B. en W. gevraagd-
is de kracht voor het beginsel van dien aard.
dat over financieele bezwaren moet worden
heengestapt? Gold het hier een principieele
richting dan zouden wij niet met een af wij
zing zijn gekomen.
Hier geldt het echter geen principieel ver
schil. Als in hooger beroep wordt uitge
maakt, dat het anders moet zijn, zullen wij
ons hebben te schikken, doch dan ligt de ver
antwoordelijkheid bij de organen, die tot een
verandering van de wet kunnen komen Den
Haag en Haarlem sturen voortdurend circu
laires waarin op bezuiniging wordt aange
drongen. Dat d? school meer en meer aan de
ouders moet komen is niet altijd de practijk
De practijk is, dat de bijzondere scholen uit
gaan van stichtingen.
De heer Ringers: Alle ouders kunnen
lid zijn.
De voorzitter: Dat is iets anders en
verschilt niet zooveel met het gemeentebe
stuur. In 1922 hebben wij gehad een bijz
neutrale Uloschool en als men nagaat wat
daarmede gebeurde, dan staat deze ook niet
zoo vast. Het tegenwoordig bestuur is
krachtig, doch een vraag is of als dit ver
trekt, anderen klaar staan om hun taak
over te nemen.
Spr. zeide, dat hij wel een beetje onge
rust was voor de rede van den heer Voge
laar, wiens standpunt hij uit de commissie
kende. Toch heeft de heer Vogelaar woorden
gesproken die hem uit het hart zijn gegrepen
n.1. „men moet zich niet tot het uiterste op
de wet stellen".
De heer V o g e 1 a a r: Ik nam dit aan
vot anderen.
De voorzitter: Dan neem ik ze voor
mij. Men mag van de wet geen caricatuur
maken. Wij moeten bij behandeling van
voorstellen op het financieele letten. Als
spr. meende, dat men voor geen 100
kans heeft, dan wil spr. toch het kleine
kansje, dat er misschien is, wagen.
Weth. Westerhof oordeelde practisch
de leuze „de school aan de ouders" een fic
tie. Wel wil spr. aan ieder de school geven
die men principieel wenscht. Nu geld wordt
gevraagd zonder eenig aantoonbaar doel is
d;t ontoelaatbaar. Voor sor. staat het vast,
dat het een standenschool wordt en dat de
minder gesitueerden voor figuratie dienen
Snr. oordeelde dat B. en W. verplicht zijn
alles te doen deze school te voorkomen.
Spr. stelde vast. dat zijn partijgenooten
onderwijzers op de school het kind geven
wat des kinds is. Zii willen het onderwijs
niet politiek beïnvloeden, doch op den grond
slag van de wet het onderwijs in neutralen
zin dienen.
De heer Vogelaar constateerde, dat
men langs zijn argumenten heeft heen ge
redeneerd. Spr kan verschillende deelen van
het betoog van de anderen onderschrijven
doch ze zijn op de verkeerde plaats uitge
sproken. mogen zelfs niet meer op de tafel
van B. en W. gehoord worden, doch dienen
gebracht te worden in een vergadering waar
men propaganda maakt voor het openbaar
onderwijs. Spr. blijft bezwaar maken tegen
de gelegenheidsinterpe'latie van het college
Tegen griep en verkoudheden is Togal
een uitstekend middel. De Togaltabletten
drijven het urinezuur weg, dooden over
al de microben zoodat de kwaal in de
wortel wordt uitgeroeid. Bij het begin
ingenomen voorkomt Togal de griep
aanvallen. Schitterende resultaten. M°er
dan 6000 attesten van doktoren. Een-
proef zal U overtuigen. Bij alle Apoth.
en Drog. a 0.80.
dat ik dien man zou gaan huldigen, net
als de courant I k weet toch wel beter
wat hij waard is".
Maar Mama scheen geagiteerd zijn
vertrek af te wachten; en dus maakte
hij maar aanstalten om heen te gaan.
De kamer van den jubilaris was al
vol, toen Henri aankwam. Er was een
gedempt gepraat; in groepjes stonden
de ambtenaren bijeen; soms drentelde
één, die zich bij een gesprek onge
wenscht voelde, met zorgvuldig rustig-
gehouden waardigheid naar een ander
groepje over, of, zag bij er geen waarbi'
hij zich zoo heel nonchalant kon aan
sluiten, dan bleef hij min-of-meer pein
zend apart staan. Deze heele verzame
ling van wachtende hulde-brengers
kenmerkte zich trouwens door dezen
schijn van nonchalance en gemak
waarmee evenwel de soms fel even uit
loerende oogen in strijd waren.
Het binnenkomen van Van Hoghen Lugt
wekte eenige, zij het spoedig onderdrukte,
verrassing. Hij merkte dit onmiddellijk; maar
tevens voelde hij, al verbaasde dat hemzelf
een oogenblik, dat hij zich verheugde, heel
die oude omgeving zoo in-éénen om zich te
vinden; en dit gevoel was het sterkste. Zoo
trad hij met een vroolijke begroeting in de
oogen, een blijdschap die een tegenblijd-
schap wachtte, op den referendaris eener an
dere afdeeling toe, en maakte een lichte bui
ging voor hemhet was de eerste ambtenaar
van hooger rang dien hij zag; bovendien
stond de referendaris daar alleen; Henri was
'ot den heer Venneker zeide spr.„Laat ons
voorzichtig zijn dat bij een andere samen
stelling van 't college hetzelfde niet tegenover
ons wordt toegepast. Wij mogen tegen an
deren niet doer. wat wij niet wenschen, dat
tegen ons gedaan wordt Spr. draagt de open
bare school een goed hart toe, hoorde nooit
een klacht over politieke propaganda op de
school. Toch waarschuwde hij om de ouders
niet van de openbare school te vervreemden.
Dit doen onderwijzers, die weigeren op de
school nationale liederen te laten zingen.
In het soc -dem onderwijsblad „Het Kind"
schrijft van Veen, dat men bij de Willem de
Zwijgerherdenking wel zal zien. dat onder
wijzers weigeren nationale liederen te later»
zingen en deze soc.-dem waarschuwt: „Laat
dit bekrompen standpunt varen" en spr. zegt
ïem dit na.
Voorts betoogde spr dat hij heeft aange
toond, dat men in Den Haag reeds lang alle
motieven van de bijlage kent. Is het niet goed,
dan moet aangedrongen worden op wets
wijziging.
Laat men echter voorzichtig zijn. Veel
chicanes zou men in het geheele land hebben
gekregen als men den raden had vrijgelaten,
de financieele gevolgen en het algemeen
belang van een aanvrage voor een bijzondere
school te beoordeelen. Wat B. en W. voor
stellen is in strijd met de wet.
Spr kan met het oog op het wettelijk
standpunt, dal hii heeft ingenomen, zijn stem
aan de bijlage niet geven.
De heer H o v t i n k sloot zich hierbij aan.
De heer Bakker oordeelde het eigen
aardig. dat mr Langeveld doet of hii huiten
de zaak staat Hii als bezuiniger had zijn
invloed moeten aanwenden om het school
bestuur te bewegen zijn aanvrage in te trek
ken. Z i. is hi' verplicht voor het school
bestuur op te treden en uit te spreken of hij
zich aansluit bij de circulaire van het
schoolbestuur of niet.
Mr. Langeveld heeft de lijst als ouder
geteekend en heeft geen ti-nctie in het school
bestuur. Spr. denkt er niet over zich over de
circulaire uit te laten en wil zich slechts be
palen tot wat aan de oide is Mei voldoening
loorde hij van den voorz.. dat dP school geer»
standenschool zal zijn. Het schoolbestuur
verkreeg rechtspersoonlijkheid en daarom
staat voor spr. vast. dat ook de regeering het
doel van het bestaan juist acht. Men mag
dezen ouders het iccht niet ontnemen aan de
hand van de wet te strijden voor wat hen het
liefste is, n.1. hun kind
De heer Venneker had gezegd dat het
voor een voorstander van het bijzonder on
derwijs moeilijk was. een bijlage te verdedi
gen, die zich tegen het bijzonder onderwiia
keert, doch het geldt hier een bijzonder
geval.
Devoorzitter dacht niet de heer Voge
laar tot andere gedachten te kunnen
brengen.
Het voorstel van B. en W werd hierop aan
genomen met 14 tegen 6 stemmen. Tegen de
heeren Hoytink. Ringers, Govers. Stoutjesdijk,
mr. Langeveld en Vogelaar.
Hierop ging de raad om kwart voor vijf in
comité.
Na heropening om 5V« uur was het voor
stel inzake de Krebbesteeg aan de orde.
Voorstel inzake verbreeding van de
Krebbesteeg.
Voorgesteld wordt, aan B. en W. voor de
verbreeding van de Krebbesteeg een crediet
toe te staan van f 3500 en B. en W. te mach
tigen, de perceelen Nieuwesloot 75 en Lange-
straat 74 te sloopen. zoodra die peroeelen
door de tegenwoordige huurders zulien zijn
ontruimd;
een grondruiling aan te gaan met heeren
H. C. Lind, N. M. Broers en van deze
f 2500 en 1500 te aanvaarden, zoodra de
Krebbesteeg geheel verbreed is*
van de heeren D Kistemaker en C.
Meyer het pakhuisie in de steeg aan te
koopen voor 2500;
de toegezegde bedragen aan de firma
Zwaan en Zn., C. H. de Lange, H. J. Groebe
en J. Metz te aanvaaraen;
en B. en W. te machtigen voor het perceel
van den heer Metz zoo noodig een schutting
te plaatsen, zoo lang deze de van hem ge-
vordeide bijdrage niet heeft betaald.
Indien het niet gelukt, met den heer Klin-
zich bewust, zeer correct op te treden. Te
meer was hij verbaasd over de wijze waarop
de ander zijn groet ontving. Met een be
denkelijk wenkbrauw-heffen, dat Henri niet
anders dan als een m i s p r ij z e n d e ver
wondering voorkwam, keek hij hem aan,
knikte koel terug, scheen meteen een opmer
king uit een naburige groep te hooren, die
hem eenigszins, maar niet zoo heel erg, in
teresseerde; wendde zich bedachtzaam naar
dengene die gesproken had, en nam de hou
ding aan van een kalmen toehoorder. Henri
voelde zich plotseling alleen staan.
Wil hij niets van mij weten?" dacht hij
„of herkent hij mij niet?" Maar dat laatste
was toch ondenkbaar. Hij bleef een oogen
blik onthutst staan, maar de referendaris
volhardde in zijn volkomen rustig toeluiste
ren. Toen keerde Henri zich, met ook gr-iote
oogen van verwondering, af En stond
plots tegenover een adjunct-commies van zijn
eigen afdeeling. Het viel jiem onmiddellijk op
hoe deze, die hem blijkbaar al had opgemerkt
met eenigen schrik zich terzij wendde, maar
nu, als betrapt, die beweging staakte en, zijn
gezicht tot beleefde verrasisng poogde te
plooien; terwijl hij tevens een zenuwachtigen
Blik rondom wierp, als riep hij voor deze
houding meteen de clementie van de verga
dering in. Maar toen Van der Hoghen Lugt
daar vóór hem stond met een gezicht dat op
rechte verbazing vertoonde, kwam hij, ietwat
beschaamd naar hem toe; want de macht
van al wat oprecht is, is tenslotte groot
en de adjunct-commies was nog jong.
(Wordt vervolgd J
