Alkmaarsciie Courant.
Jladiaiüeuuis
leuiChtQH
Uit een vud
'cfjeepsjüurnadL
Redtizzakeit
De gevolgen van een operatie.
Honderd vijl en dertigste Jaargang.
HAANDAG 30 JANUARI
«o 25
1933
Dinsdag 31 Januari.
Hilversum, 1875 Al. (AVRO-uitzending,
11.— en 6.30 RVU en 5.30 VPRO). 8
Gramofoonplaten. 10.Morgenwijding
10.15 Gramofoonplaten. 10.30 Max Tak:
Populaire balletmuziek en haar meesters
11.— Zuster F. Meyboom: De verzorging
van onze zuigelingen. 11.30 Vervolg causerie
Max Tak. 12.—2 Kovacs Lajos en zijn
orkest. Refreinzang: Bob Scholte. 2.15 Gra
mofoonplaten. 3.Knipcursus. 4.Viool
recital Boris Lensky. Aan den vleugel: Egb
Veen. 4 30 Radio-Kin erkoor zang o.l.v
IJacob Hamel. 5.Verhalen voor kleine kin
deren door Ant. van Dijk. 5.30 Jugdhalfuur
voor de VPRO. 6.Gramofoonplaten. 6.30
Dr. Chr. W. F. Winckel: Welke baten heeft de
bevolking van Nederl.-Indië aan onze genees
kunde te danken? 7.Cello-recital door
Carel van Leeuwen-Boomkamp. Aan den
vleugel: W. Andriessen. 7.30 Engesche les
'door Fred Fry. 8.— Vaz Dias. 8.05 Dajos
Bela en zijn orkest. 9.— Voordracht in West-
friesch Dialect door M. Bierman. 9.20 Om
roeporkest o.l.v. N. Treep. 9.45 The Three
Hawkcourts, accordeon. 10.— Vervolg Om
roeporkest. 10.15 Vervolg accordeonmuziek.
10.30 Vervolg Omroeporkest. 11.— Vaz
Dias. 11.05 Omroeporkest (vervolg). 11.30
12 Gramofoonmuziek.
Huizen, 296 M. (Uitsluitend KRO). 8.—
915 en 10.—11.30 Gramofoonplaten. 11.30
—12.Godsd. halfuur. 12.151,45 Sexten-
concert en gramofoonplaten. 2.Cursus
2.35 Voor de vrouw. 3.30 Modecursus. 4.30
Gtamofoonplaten. 5.30 Sonafenconcert. 6.30
Cursus. 6.50 Gramofoonplaten 7.10 Lezing
7 45 Causerie. 8Gramofoonpl. 8.30 Le
zing. 9.Orkestconcetr. 9.20 Vaz Dias 9.30
Cello-recital. 9.50 Orkestconcert m. m. v.
cello-solist. 11.15—12 Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M 10.35 Morgenwijding
10.50 Tijdsein, berichten. 11.05 Lezing.
12 20 Orgelspel S. Gustard. 1.05 Commo
dore Grand-orkest o.l.v. Muscant. 2.20 Voor
de scholen. 4.45 R. Tapponnier en zijn orkest
5 35 Kinderuur. 6.20 Berichten 6 50 Spaan-
sche Pianomuziek. 7.10 Italiaansche conver
satie 7.40 Gershom Parkington-kwintet m
m. v. Fr. Townson, alt. 8 50 Lezing. 9 20
Ber. 9.40 Kamermuziek door S. Wijss, so
praan en het Spencer Dvke Strijkkwartet
11.12.20 Lew Stone's Band
Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8 05 Gra
mofoonplaten. 12.20 Concert door orkest
Krettly. 7.40 Dito. '„.§.20 Symphonieconcert
o.l.v. Bigot, m. m. v. cello.
Kalundborg, 1153 M. 11.201.20 Con
cert uit het Be'levue-Strandhotel. 2.20—4.20
Omroeporkest en solisten o.l.v. Gröndahl
7 20 „Zijne Hoogheid", tooneelspel van W
Meijer— Forster. 9.35—10.20 Fransche mu
ziek door het Omroeporkest o.l.v. Emil Ree-
sen
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl
11.20 Orkestconcert o l.v. E. Walter. 12.2')
Concert o.l.v. Wolf. 4.20 So'istenconcert,
piano, viool en viola. 7.20 ,.Götz von Berli
chingen", spel van Goethe. Regie: Rieth
Rome, 441 M. 8.05 Gevariëerd concert. In
d" pauze: Radiotooneel.
Brussle, 508 en 33b M. 508 M.: 12 20 Om-
roepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gramo
foonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v. Wa pot
6.35 Gramofoonplaten. 6.50 Radio-fantasie.
8.20 Omroeporkest o.l.v. Walpot. 8.35 Zang
en piano. 9.20 Radio-tooneel. 9.50 Omroep
orkest o l.v. Walpot. 10.3011.20 Gramo
foonplaten. 338 M.: 12.20 Gramofoonplaten.
1 30 Omroepk'einorkest o.l.v. Leemans. 5 20
Omroeporkest o.'.v. Walpot. 6.50 Gramo
foonpl. 8.20 Strauss-Brahms-concert o.l.v. A
Meulemans 1030—11.20 Gramofoonplaten
Zeesen, 1635 M. 7 20 „Gotz von Berli-
chingon", hoorspel naar Joh Wolfg. von
Goethe. 10.05 Berichten en hierna tot 11 20
Populair concert uit Hamburg.
DE PHÖHI-UITZF.NDINGEN
i Luisteraars in Groenland, Amerika en
'Arika hebben gunstige rapporten gezonden
betreffende de ontvangst van de Phohi-uitzen-
dingen.
AANTAL LUISTERAARS.
Eind December 1932 bedroeg 't aantal aan
gegeven radio-ontvanginrichtingen 274 992.
Het aantal aangeslotenen aan radiodistri
butie-centrales bedroeg 285.159, hetgeen in
totaal neerkomt op 67 luisteraars per 1000
inwoners.
Uiitluitand verkrijgbaar in de oranje-bandbuit
20 iabL 70 til. en oranjeiakje. van 2 tobUM? rtü
Uorspronkelijke roman door Jan Walch
S
Den laatsten Juni vertrokken ze. Kees was
zoo behulpzaam moge'ijk, maar vond het be
ter, niet a's een voortdurende derde-man mee
te trekken; sinds eenige dagen was hem die
Positie ineens hinderlijk geworden, en Clara
drong ook niet aan. Trouwens, kon ze dat
d^en; een beroep doen op die hulp, die hij
Zoo lang en hartelijk reeds uit eigen bewe-
£ng had verleend?
Hij bleef dus in Italië achter, zou wat
jtaan rondreizen: Siena, Perguria, Ravenna,
o "ar over eenige weken, beloofde hij, zou hij
ook weer in Holland komen; en als men hem
oerder noodig had, kwam hij eerder. En zoo
v^rirokken op een gloeienden morgen Henri
O" Clara met een zwaar hart uit het veelka-
v i ®'a'i°n van Florence; den eersten dag
V\v en Milaan naar Como; den
en naar Straatsburg. Den derden naar
v 1'iesa stond bij het vertrek pathetisch te
V e" te builen; haar smart was echt,
c« u.-,vJfar hldelijk dienstje was voordeelig
had onder haar omvangrijke schort
Kees' mee naar huis gedragen. Ook
ten was ^ht- Hij ook zou veel mis-
als mentewnriL°P z0° kon
mena-,„ f;0<? n ^"-étage woning noe
aan de Valksuboschkade, Het was
UtRDti RtiS.
Met het oorlogsschip „De Glint-
horst", onder commando van
Kapitein J. Hinlopen, naar Lissa
bon en Cadix.
1761. In den morgen van 5 Augustus zeil
den wij uit Texel en kwamen in de Noordzee
Drie dagen later kregen wij Engeland in het
zicht en in den avond van 8 Augustus waren
wij ter hoogte van Calais en zagen de Fran
sche kust voor ons. Tegen den nacht lieten
wij het anker vallen en gingen den volgenden
morgen weer verder. Wij kwamen nu in het
Kanaal en voeren langs Albion's witte krijt
bergen. Inmiddels naderden wij het Iberisch
Schiereiland. Op 14 Augustus kwamen wij
voor de rivier de Taag, welke wij opzeilden.
Wij passeerden verscheidene kasteelen en gin
gen bij het kasteel „Boelyn" voor anker. Dien
avond was de heele stad en waren ook de kas
teelen langs de rivier geïllumineerd, terwijl
overal kanongebulder weerklonk. Dit was
allemaal ter eere van de geboorte van een
prinsje, name ijk een zoontje van de kroon
prinses Op 24 Augustus werd 's avonds
weer alles verlicht, terwijl ook op alle kas
teelen weer saluutschoten werden gelost. Wij
losten ook driemaal een-en-twintig schoten.
Lissabon.
Den 25sten Augustus zeilden wij üe rivier
op tot Lissabon, a waar wij 's middags ons
anker lieten vallen.
Er lagen hier verscheidene Engelsche oor
logsschepen, waaronder de „Belonde" en de
„Briliand", die een Fransch oorlogsschip
veroverd hadden, genaamd „La Courageu-
se"; dit laatste schip was zeer gehavend en
had van de Engelschen de vo'le laag van
achteren gehad, waardoor er velen gesneu
veld waren. Vooral tusschendeks, daar de En
gelsche kogels achter langs de batterijen vlo
gen. De Fransche kapitein was zwaar ge
kwetst; aan den eenen kant was zijn onder
kaak met een gedeelte van het oor weggescho
ten en hij overleed nog dienzelfden dag dat
wij voor de stad waren gekomen. De Fran-
schen en Enge schen hadden hun hospitalen
in Oud-Lissabon; ik zag hier verscheidene
zwaar gekwetsten, o.a. een twintigtal waar
van de beide beenen ondei de knie afgescho
ten waren. Zij waren net'es verbonden en la
gen met die stompjes omhoog op een speciaal
daartoe gemaakte bank met kussens. Er wa
ren er ook twee, die over hun geheele lichaam
wenden haddenzij waren geheel naakt en er
stonden twee oppassers bij, die met een
groote kwast of een bos veeren de verbrande
lichamen met zalf bestreken en tevens de vlie
gen en vlooien weghie'den.
Een koopvaardij kapitein kwam bij ons
klagen, dat hij 's avonds, toen hij naar zijn
schip wilde terugkeeren, door een kerel met
een ponjaard was gestoken. Daar hij achter
over viel, meende de kerel zeker, dat hij hem
gedood had en ging er van door. Gelukkig
was de ponjaard echter op een hollen koperen
knoop, dien hij aan zijn jak had afgestuit;
men kon aan dien knoop wel zien, dat de
stoot flink aangekomen was, want hij was
bijna door midden.
In de stad Lissabon waren al weer vele
nieuwe huizen gebouwd en men was nog
druk bezig met het opgraven van hetgeen
door de aardbeving van 1755 in den grond
was verdwenen Veel koper, tin zilver en
ijzer werd omhoog gebracht, alsook ge d, dat
met ijzeren zeven wordt gezift; verder rollen
met zijden en wollen stoffen, die nog om
plankjes en stokken gewikkeld zitten, doch
zoo gauw men er aan raakt als stof uiteen
vallen.
Het grootste geldstuk, dat hier in omloop
is, is een gouden Johannes, die een waarde
heeft van meer dan 20 HoTandsche guldens
Het kleinste geldstuk is een koperen munt,
waarvan de waarde 5 reis is. De waarde van
net ruim genoeg; de kinderen hadden elk een
kabinetje. Met het huis aan de Laan van
Nieuw Oost Iindië hadden ze nogal geboft;
het was, zij 't alleen voor Augustus, ver
huurd; aan een manufacturier en familie uit
Amsterdam, die gelukkig a la baisse gespecu
leerd had
Eén van de eerste dagen na hun terug
komst bracht Henri een bezoek aan zijn ban
kier. Dat was een goedhartig man, die, hoe
ook in de laatste maanden aan jammerklach
ten en wanhoop van cliënten gewoon ge
raakt, toch het verlies van dezen cliënt, dat
dan ook een dubbel verlies was, kon meevoe
len. En beloofde, ook eens uit te kijken, of
hij niet eenig emplooi voor zijn werkkracht
kon vinden. Een belofte die Henri in zijn vol
le beteekenis dankbaar aanvaardde; Clara
had er m nder vertrouwen in.
Maar ditmaal leed haar wereldwijsheid
toch de nederlaag. Na drie dagen werd er
een briefje bezorgd, waarin de vriendelijke
bankier Henri verwittigde, dat hij
..misschien iets voor hem had". Welk „iets"
een betrekking aan een bank bleek te zijn, na
meiijk aan één der filialen. Henri zou daai
de eerste man zijn onder den directeur, en
had als zoodanig ook aardige vooruitzich
ten; toonde hij accuratesse en eenig finan
cieel talent, dan was hij de aangewezen op
volger van zijn eenigen chef. Nu was die
chef nog bedenke'ijk jong, zoodat het wei
nig speculatief talent zcu verraden, als
men op zijn dood ging specu'eeren; maar
de vriendelijke bankier wees er Henri op, dat
die Bank zijner hope, die wijdvertakte bank,
zich tot nog-toe telkens wijder vertakt had;
en dan waren er natuurlijk voor alle even
tueel nieuw op te richten bijkantoren dircc-
de muuiSiUKken worat hier uitgeorukt in reis,
doch er is in heel Portugal geen munt van
één reis te vinden, evenmin als bij ons een
penning. Eerst schrok ik een beetje, toen men,
als ik wat kocht, steeds betaling in reis
vroeg, want als zij van geld spreken, is het
steeds een milreis (duizend reis 2.72).
Cadix.
Den 31sten Augustus gingen wij in de baai
van Cadix voor anker.
Op 12 September liep hier de Zilvervloot
uit Spaansch West-Indië binnen. Eenige da
gen later werd met veel vertoon en onder het
gebulder van de kanonnen het Lieve Vrouwen
Beeld van een der Spaansche oorlogsschepen
gehaald en weer naar een van de kerken ge
bracht, die het ter bescherming van de vloot
zoolang had afgestaan. De sloep, waarin dit
beeld werd vervoerd, werd door kapiteins ge
roeid, een vice-admiraal stond aan het roer
en een schout-bij-nacht liep met de bootshaak
heen en weer om te voorkomen, dat de sloep
ergens tegen aan zou stooten. Vier „munni-
ken" of priesters zaten achter in de sloep on
der een groen zijden hemel met het beeld op
hun knieën. Die priesters en de kerk, die het
beeld meegegeven had, zullen wel een flinke
belooning hebben ontvangen, omdat het beeld
de Zilverv'oot zoo goed had beschermd en
veilig weer in Cadix had teruggebracht.
Van deze Zilvervloot kregen wij honderd
en-tien kisten met Spaansche matten, gouden
staven en juweelen aan boord. Het kistje,
waarin zich de gouden stacen en gouden doo-
zen met juweelen bevonden, was meer waard
dan de overige 109 kisten bij elkaar, waarin
de zilveren stukken waren Dit geld, zoo
wel als het goud en de juweelen, werd groo-
tendeels bij ons aan boord gesmokke'd, be
halve 11 kisten, die van den Koning waren
en die door soldaten aan boord werden ge
bracht. Dit smokkelen geschiedde meestal
door dames en „muirnikken", die steeds door
twee geestelijken vergezeld waren en met een
jachtje of schuitje aan boord kwamen, zooge
naamd om het schip eens te bekijken. Zoodra
zij aan koord waren, werden zij naar de
slaapkamer van den kapitein geleid, waar zij
zich dan ontkleeden, terwijl de „munnikken"
intusschen met'den kapitein of een van de of
ficieren een glaasje wijn dronken. De dames
droegen de juweelen en het goud meestal in
groflinnen genaaid als een gordel om haat
bloote lichaam. Het groote geld werd
's nachts aan boord gebracht, wanneer het
goed donker was. Ai dit gesmokkel diende
om de vijf procent tol te ontloopen. Er wordt
zeer streng op het smokkelen gelet; er zijn
tw ee poorten naast e'kaar, de een voor hen
die de stad verlaten en de ander voor dege
nen, die de stad binnenkomen, terwijl de ge
heele baai omsingeld is door overdekte boor
jes, waarin oppassers zitten, die „picaros"
gedoemd worden.
Den 23sten September vertrokken wij uit
Cadix: in de Spaansche Zee, in het Kanaal
eri in de Noordzee viel niets merkwaardigs
voor.
Texel.
Den 16den October lieten wij voorgaats
Texel het anker vallen; den volgenden dag
liepen wij Texe' binnen.
Een week later kwamen er twee kagen of
lichters langszij, waarin de kisten met goud,
zilver en juweelei. overgelaten werden. Alle
kisten werden met touwen omwonden, waar
aan stroppen of lissen wer 'en gemaakt; door
al deze stropp n werd vervolgens de kabe'.
getrokken, aan het einde waarvan een tonne-
boei werd bevestigd, zoodat ingeval een kaag
mocht komen tot zinl en, men de kisten altijd
weer zou kunnen terugvinden.
Op 31 October kwam dc Commissaris aan
boord om het volk af te monsteren.
Twee dagen later verliet i.c het schip en
ging via Den Helder naar Amsterdam.
teuren noodig. Om van kansen op nog hoo-
ger stijgen, tot de hoogte der hoofddirectie,
noo voorloopig nog maar te zwijgen. In elk
geval was het directoraat van zoo'n bijbank
al niet te versmaden, en het was nu wel geen
tijd voor uitbreiding, maar de crisis ken niet
eeuwig duren. Het openvallen van deze
plaats was een bijzonder fortuintje; ze was
bezet geweest ook door een meester in de
rechten van goede familie, die evenwel een
groot acteurstalent bezat, een gave die meer
met financieel inzicht gepaard gaat, dan het
romantisch publiek meent. Deze jurist was
dan nu eens professioneel acteur, dan weer
door den vermaningen van zijn vrouw op de
voordeelen van een iets minder labiel be
staan gewezen, zocht hij, vooral wanneer
hij een paar rollen zonder succes had ver
vuld, een goed heenkomen in het minder ar
tistieke deel van de samenleving; maar had
dan weer last van zijn talent, en moest zijn
talent uiten, en mimeerde allergeestigst kan
toor- en cliënten-typen, en behaalde daarmee
dan weer wel zooveel succes, dat hij weer
van het kantoor naar den schouwburg ver
huisde; waar hij dan vooral met de vertoo
ning van typen uit zijn vorig milieu, weer
een zeer „echten'' indruk maakte. Deze re-
tourreis van de planken naar de maatschappij
had hij nu tweemaal volbracht, die hij nu
voor Henri had openge'aten; en hij had nu
gezworen, als acteur te sterven. In de hoop
echter, dat dit eerst na vele roemrijke jaren
zou plaats hebben.
Deze vooral in het oog van bankdirecties
bedenkelijke voorganger was een anteceden!
dat Henri ten goede kwam. Men kent zij
het wellicht ten onrechte den soliden amb
tenaar niet dat verraderlijke actemstaient
VIERDE REIS.
Met het oorlogsschip ,,'t Zee
paard onder commando van
Kapitein Derk Hartogh, naar
Malaga, Livorno Tunis, Cadix
en Lissabon.
1763. Den 7den Maart van dit jaar kwam
ik te Amsterdam aan boord van het oorlogs
schip tZeepaard". 6
Terwijl wij hiervoor de stad lagen was het
zeer koud en het vroor zelfs zoo hard, dat wij
op 15 Maart met z'n zevenen over het iis
naar de stad konden gaan.
Tien dagen later vertrokken wij van Am
sterdam en zeilden via Durgerdam het Pam
pus en Marken naar Texel, waar wij op 26
April het anker lieten vallen.
Behalve de schapen, de zee en de duTnerns
hier niet veel tot zien. De voortbrengselen
van het eiland zijn schapenbouten, schapen
kaas, oesters en mosselen. Toen het de tiid
was van mosselen en oesters, gingen wii ver-
scheidene malen met de sloep naar de zooge
naamde banken, die achter Den Helder lig
gen Wij voeren er met hoog water heen
legden dan de sloep met een dreg op de ban
ken vast en wachtten tot het eb werd. Als het
water dan zoo laag was, dat wij uit de sloep
kondm gaan, lagen de oesters en mosse en
voor het gnjpen De mosselen zitten met
heele klitten of bossen vast aan een groen
zwarte plant, waar wij ze dan van af moes-
ten plukken, want zij zijn er als het ware aan
vastgegroeid; deze mosselplant kan dus be
schouwd worden als een „plantvis" of een
,,p antdier". De mosselen waren meestal voor
het scheepsvolk en de oesters voor de officie-
Den 18den Mei vertrokken wij van Texel
en twee dagen later waren wij dicht bij de
Engelsche kust, waar wij verscheidene Engel-
scne pinkjes, en andere schepen passeerden.
Op 24 Mei kregen wij met „contraire-win-
den te kampen, zoodat we steeds moesten
w enden en den eenen dag onder de Engelsche
krijtrotsen en den anderen dag bij de Fran
sche kust zaten, en zoo sukkelden we voort tot
we het Kanaal uit waren. In de Spaansche
zee haalden we onze schade weer in en op 12
Juni arriveerden wij te Malaga.
r, Malaga.
Dat wij te Malaga binnenliepen, was niet
vo gens onze instructies, want wij moesten
regelrecht naar Livorno doorzeilen. Wij had
den echter een dertigtal zieken aan boord,
terwijl kapitein Zoutman een lek in zijn schip
had gekregen. Er werd toen op advies van
mij en van de timmerlieden van Zoutman's
schip een krijgsraad gehouden, waarin be
sloten werd om Malaga binnen te loopen.
Dank zij de versche vruchten, die wij hier
voor de zieken konden krijgen, zooals kersen
en moerbeien, die hier om dezen tijd van het
jaar in overvloed groeien, waren de zieken
spoedig weer hersteld. Ook deden wij ons te
goed aan sinaasappelen en citroenen, terwijl
de wijn niet werd vergeten. Alvorens onze
schepen onder zeil gingen, werd ik met een
luitenant en acht roeiers in de sloep naar de
stad gezonden om eenige vaten wijn te koo-
pen Maar terwijl wij aan den wal waren en
ons daar nog wat vermaakten en afscheid
namen van goede vrienden en „Spanjoletjes",
was de tijd een beetje snel gegaan en wij had
den ons wat al te lang opgehouden. Het
kostte mij heel wat moeite om alle menschen
weer bij elkaar te krijgen en toen wij bij de
haven kwamen om met de sloep naar boord te
gaan, zagen wij dat onze schepen al onder
zeil waren gegaan en bijna uit het gezicht
verdwenen. Daar stonden wij te kijken of wij
niet wijs waren, want niemand wist raad. Wij
besloten om met de sloep zoo ver in zee te
roeien als wij konden, aangezien wij dan toch
a tijd konden zeggen, dat wij al het mogelijke
gedaan hadden. Doch toen wij een eind in zee
waren en van de schepen af gezien konden
worden, bemerkten wij tot onze niet geringe
vreugde, dat deze keerden en naar ons toe
kwamen. Toen wij goed en wel aan boord
waren, vertelden wij, dat de wijnkooper niet
thuis was geweest bij onze komst, zoodat wij
hadden moeten wachten, terwijl later de wijn
nog in de vaten getapt moest worden en de
kuiper, die er ook nog aan te pas moeten ko
men, eerst ook nergens te vinden was ge
weest. Wij waren zoodoende den geheelen
dag met die wijn in de weer geweest en als
wij ons niet zoo hadden beijverd, waren wij
nog zonder wijn aan boord gekomen. Daar
dc meeste wijn, die wij gehaald hadden, voor
den kapitein bestemd was, kregen wij nog een
complimentje op den koop toe. Wij toonden
min of meer ons ongenoegen over de door ons
ondervonden behandeling, doch men had al
leen maar een grap met ons wi'len uithalen
en ons wat bang willen maken. Met een
toe, en in elk geval een grootere stoelvastheid.
Men vond hem dus om zijn verleden sym
pathiek; een discreet onderzoek naar zijn ge
dragingen in zijn vorige functie had boven
dien niets dan voortreffelijke resultaten; war
én aan den beïnformeerde mocht worden toe
geschreven, én aan de vrees van zijn vroegere
chefs voor onaangenaamheden, goede infor
maties veroorzaken nooit last; en bij minder-
goede had men bovendien altijd kans op de
onaangename wedervraag: hoe hebt u het
dan zoo lang met hem uitgehouden en hoe
kon u hem handhaven op een zoo uiterst ge
wichtige plaats als die van een departe-
ments-ambtenaar toch is? Tenslotte had ook
de recommandeerende bankier de meermaals
gebleken voorzichtigheid van zijn cliënt ge
roemd; en voorzichtigheid is een zéér voor
name deugd voor een geldman; ze is min
stens even noodzakelijk als eerlijkheid En
zoo deed Henri zijn intrede in de lokalen van
de Overschiesche Bankvereeniging.
Het was er prettiger dan op het Ministe
rie; dat was zijn allereerste indruk. De chef
had wel-is-waar iets meer bevelends; maar
hij was zakelijker, rapper, vlotter; en zijn
ondergeschikten, ja, er ontbrak wel iets aan
hen soms nogal veel zelfs uit een oog
punt van distinctie, meer in 't gezicht en de
manieren, dan in de kleeding; maar daar tegen
over stond een meerdere toewijding aan den
arbeid, dan die hij op het Ministerie om zich
placht waar te nemen. En dan was er meei
contact met de buitenwereld. Die was niet
meer, als op het Ministerie, een soort van
minderwaardige abstractie, maar die drong
lijfelijk, per telefoon en per radio, voortdu
rend aan alle kanten binnenen dat verband
bestond uifit alleen mei een enkelen chd^gtfjlF
glaasje punch, dat de kapitein in de kajuit
had klaar staan, dronken wij ons welkom aan
boord.
Op 29 Juni waren wij van Malaga ver
trokken en zeilden nu langs de eilanden
Ybiza, Mallorca en Menorca naar Livorno.
Ook waren wij onderweg de plaatsen Alican-
ten, Barcelona en Genua gepasseerd. Den
15den Juli gingen wij op de reede van Livor
no voor anker.
Deze aardbeving was één van de ver
schrikkelijkste rampen van de 18e eeuw. De
aardbeving ging vergezeld van een zeebeving
en een orkaan. De zeebeving had een enor-
men vloedgolf tengevolge. Tegelijkertijd brak
er in Lissabon een hevige brand uit en in de
a'gemeene verwarring ontsnapten tallooze
misdadigers uit de gevangenissen, die, ge
bruikmakend van de situati", roofden en
plunderden, waar ze konden. Een dertigdui
zend menschen hebben bij dezen ramp het le
ven verloren, 't Was vooral aan het krachtige
optreden van minister Pombal, ten tijde de
man in Portugal, te danken, dat men vrij
spoedig de ellende van de ramp te boven
kwam.
l) Diende waarschijnlijk als betaling van
goederen door de HoTandsche kooplieden
aan de Portugeezen geleverd.
VOOR DEV KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Zitting van Vrijdag 27 Jan. 1933.
EEN TEGENHANGER VAN DE
FABRIEK VAN COTY!
De beroemde eau de cologne 4711 speel
de in de eerste kantongerechtzaak abso
luut geen rol, integendeel, het ging hier
over den opslag van vischmeel dat een
niet bijzonder frisschen reuk schijnt te
verspreiden, althans niet volgens het
oordeel van een orgelbouwer op het
Luttik Oudorp te Alkmaar, die het twij
felachtige voorrecht geniet in de on
middellijke nabijheid te wonen vi*- het
pakhuis van den fouragehandelaar Jan
T. uit St. Pancras, die aldaar bedoeld
vischmeel heeft opgeslagen Reeds 2 jaar
geleden stond deze heer terecht voor
dezen stankverwekkenden opslag doch
toen was de zaak, uit gebek aan bewijs,
stilletjesweg doodgebloed Op 24 Decem
ber werd echter de orgel fabrikant op
nieuw geparfumeerd en deed hij weder
om aangifte.
De heer T. werd ditmaal verdedigd
door mr. v. Lookcren Campagne. Hij
beweerde dat bedoeld vischmeel, waar
van hij een pakje liet circuleeren, niet
zoodanig riekt, dat daarvoor reden is tot
gegronde klachten. Het scheen echter
dat opnieuw geen bewijs kon worden ge
leverd, zoodat de ambtenaar vrijspraak
vroeg. De verdediger had daartegen
geen bezwaren maar had liever gezien,
dat de kwestie definitief was opgelost.
Misschien was het mogelijk dat op een
extra stankdag het gerecht 'n visite
bracht aan het pakhuis om eens 'n
vischmeelreukje te pakken. Wie weet of
deze verleidelijke invitatie niet worlt
aangenomen.
Uitspraak 10 Februari.
EEN ZAAK WAAR NOG AL VEEL
MUZIEK IN ZAT
Op 23 December '32 had de kanton
rechter de primeur toegekend aan den
aannemer C. M. v. L. en deze heer stond
terecht op grond van het feit dat hij op
Vrijdag 19 Aug. te Alkmaar bij de
Friesche brug en Heerenstraat een jeug
digen vakbroeder, die op de fiets was ge
zeten, met zijn auto zoodanig \ad beha-
vend dat bedoeld jongmensch naar hei
ziekenhuis moest worden overgebracht
Hij was met geweld op den Dirk Duivels-
weg neergesmakt en bewusteloos ge
raakt, had 'n paar ribben gekneusd en
een scheenbeen versplinterd
De heer v. L. ontkende echter eenige
schuld en noemde zich een slachtoffer
van een samenloop van omstandighe
den. De zaak liep niet zoo glad als de
ambtenaar zich had voorgesteld, waar
aan natuurlijk de rechtsgeleerde raads
man van verdachte, mr. P Langeveld,
niet vreemd was. Het prcces werd al
thans aangehouden; er had een generale
repetitie van het gebeurde plaats op
het terrein van het ongeval. Nieuwe ge
tuigen werden gedagvaard; weer aan
houding en oproeping van een nog nieu-
weren getuige, vermoedelijk le aller
hoog en laag had er deel aan; de bedienden
die aan de loketten het eerst de cliënten ont
vingen, zeker niet het minst. Na eenige da
gen was Henri zelfs ten zeerste van belang
stelling voor dit nieuwe vak vervuld; en hij
vond het prachtig. Het begon al, wanneer hij
aan het ontbijt het overzicht van de koersen
aan de voornaamste buiten- en binnenland-
sche beurzen bestudeerde. Dat was natuur
lijk van onmiddellijk belang, wat de positie
van verschillende cliënten \an het kantoor
betrof; van pijnlijk belang voor de effecten
die op prolongatie waren gekocht; maar wat
waren die koersverloopen ook niet interessant
als barometer voor de wereldeconomie en de
grootte en kleine politiek! Er waren
verkiezingen in Duitschland, die kansen op
een nationalistische overwinning schenen in
te houden; hoe omzichtig en fijngevoelig
verdisconteerden de fondsenbezitters de kans
op deze mogelijkheden! Het socialistisch be
stuur van een paar groote Nederlandsche ste
den was zéér royaal op 't stuk van loonen
en de leeningen dier steden namen langzaam
maar zeker in waarde af. Ja, de besprekingen
in den Amerikaanschen senaat, de tafelspeech
van den Duitschen rijkskanselier, alles wisten
de fondsenbezitters op geld te waardeeren;
al hadden daarentegen tot Henri's ver
wondering weer andere uitlatingen, zooa's
bijvoorbeeld de idealistische betoogingen in
de Geneefsche vergadering van den Volken
bond, en het weldadig optimisme van Sir
Henry Deterding inzake de „Roval Dutch"
heelemaal geen huppel in gen-naar-boven van
d^ koersen tengevolge Het was alleen Henri's
eerlijke hart, dat daarbij vroolijk op-sprong;
dat was d*n toch in elk "?va1 iets.
{Wordt T«rY0isdJ 4