Alkmaarsciie Courant. Jladiaiüeuuis leuiChtQH Uit een vud 'cfjeepsjüurnadL Redtizzakeit De gevolgen van een operatie. Honderd vijl en dertigste Jaargang. HAANDAG 30 JANUARI «o 25 1933 Dinsdag 31 Januari. Hilversum, 1875 Al. (AVRO-uitzending, 11.— en 6.30 RVU en 5.30 VPRO). 8 Gramofoonplaten. 10.Morgenwijding 10.15 Gramofoonplaten. 10.30 Max Tak: Populaire balletmuziek en haar meesters 11.— Zuster F. Meyboom: De verzorging van onze zuigelingen. 11.30 Vervolg causerie Max Tak. 12.—2 Kovacs Lajos en zijn orkest. Refreinzang: Bob Scholte. 2.15 Gra mofoonplaten. 3.Knipcursus. 4.Viool recital Boris Lensky. Aan den vleugel: Egb Veen. 4 30 Radio-Kin erkoor zang o.l.v IJacob Hamel. 5.Verhalen voor kleine kin deren door Ant. van Dijk. 5.30 Jugdhalfuur voor de VPRO. 6.Gramofoonplaten. 6.30 Dr. Chr. W. F. Winckel: Welke baten heeft de bevolking van Nederl.-Indië aan onze genees kunde te danken? 7.Cello-recital door Carel van Leeuwen-Boomkamp. Aan den vleugel: W. Andriessen. 7.30 Engesche les 'door Fred Fry. 8.— Vaz Dias. 8.05 Dajos Bela en zijn orkest. 9.— Voordracht in West- friesch Dialect door M. Bierman. 9.20 Om roeporkest o.l.v. N. Treep. 9.45 The Three Hawkcourts, accordeon. 10.— Vervolg Om roeporkest. 10.15 Vervolg accordeonmuziek. 10.30 Vervolg Omroeporkest. 11.— Vaz Dias. 11.05 Omroeporkest (vervolg). 11.30 12 Gramofoonmuziek. Huizen, 296 M. (Uitsluitend KRO). 8.— 915 en 10.—11.30 Gramofoonplaten. 11.30 —12.Godsd. halfuur. 12.151,45 Sexten- concert en gramofoonplaten. 2.Cursus 2.35 Voor de vrouw. 3.30 Modecursus. 4.30 Gtamofoonplaten. 5.30 Sonafenconcert. 6.30 Cursus. 6.50 Gramofoonplaten 7.10 Lezing 7 45 Causerie. 8Gramofoonpl. 8.30 Le zing. 9.Orkestconcetr. 9.20 Vaz Dias 9.30 Cello-recital. 9.50 Orkestconcert m. m. v. cello-solist. 11.15—12 Gramofoonplaten. Daventry, 1554 M 10.35 Morgenwijding 10.50 Tijdsein, berichten. 11.05 Lezing. 12 20 Orgelspel S. Gustard. 1.05 Commo dore Grand-orkest o.l.v. Muscant. 2.20 Voor de scholen. 4.45 R. Tapponnier en zijn orkest 5 35 Kinderuur. 6.20 Berichten 6 50 Spaan- sche Pianomuziek. 7.10 Italiaansche conver satie 7.40 Gershom Parkington-kwintet m m. v. Fr. Townson, alt. 8 50 Lezing. 9 20 Ber. 9.40 Kamermuziek door S. Wijss, so praan en het Spencer Dvke Strijkkwartet 11.12.20 Lew Stone's Band Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8 05 Gra mofoonplaten. 12.20 Concert door orkest Krettly. 7.40 Dito. '„.§.20 Symphonieconcert o.l.v. Bigot, m. m. v. cello. Kalundborg, 1153 M. 11.201.20 Con cert uit het Be'levue-Strandhotel. 2.20—4.20 Omroeporkest en solisten o.l.v. Gröndahl 7 20 „Zijne Hoogheid", tooneelspel van W Meijer— Forster. 9.35—10.20 Fransche mu ziek door het Omroeporkest o.l.v. Emil Ree- sen Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl 11.20 Orkestconcert o l.v. E. Walter. 12.2') Concert o.l.v. Wolf. 4.20 So'istenconcert, piano, viool en viola. 7.20 ,.Götz von Berli chingen", spel van Goethe. Regie: Rieth Rome, 441 M. 8.05 Gevariëerd concert. In d" pauze: Radiotooneel. Brussle, 508 en 33b M. 508 M.: 12 20 Om- roepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gramo foonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v. Wa pot 6.35 Gramofoonplaten. 6.50 Radio-fantasie. 8.20 Omroeporkest o.l.v. Walpot. 8.35 Zang en piano. 9.20 Radio-tooneel. 9.50 Omroep orkest o l.v. Walpot. 10.3011.20 Gramo foonplaten. 338 M.: 12.20 Gramofoonplaten. 1 30 Omroepk'einorkest o.l.v. Leemans. 5 20 Omroeporkest o.'.v. Walpot. 6.50 Gramo foonpl. 8.20 Strauss-Brahms-concert o.l.v. A Meulemans 1030—11.20 Gramofoonplaten Zeesen, 1635 M. 7 20 „Gotz von Berli- chingon", hoorspel naar Joh Wolfg. von Goethe. 10.05 Berichten en hierna tot 11 20 Populair concert uit Hamburg. DE PHÖHI-UITZF.NDINGEN i Luisteraars in Groenland, Amerika en 'Arika hebben gunstige rapporten gezonden betreffende de ontvangst van de Phohi-uitzen- dingen. AANTAL LUISTERAARS. Eind December 1932 bedroeg 't aantal aan gegeven radio-ontvanginrichtingen 274 992. Het aantal aangeslotenen aan radiodistri butie-centrales bedroeg 285.159, hetgeen in totaal neerkomt op 67 luisteraars per 1000 inwoners. Uiitluitand verkrijgbaar in de oranje-bandbuit 20 iabL 70 til. en oranjeiakje. van 2 tobUM? rtü Uorspronkelijke roman door Jan Walch S Den laatsten Juni vertrokken ze. Kees was zoo behulpzaam moge'ijk, maar vond het be ter, niet a's een voortdurende derde-man mee te trekken; sinds eenige dagen was hem die Positie ineens hinderlijk geworden, en Clara drong ook niet aan. Trouwens, kon ze dat d^en; een beroep doen op die hulp, die hij Zoo lang en hartelijk reeds uit eigen bewe- £ng had verleend? Hij bleef dus in Italië achter, zou wat jtaan rondreizen: Siena, Perguria, Ravenna, o "ar over eenige weken, beloofde hij, zou hij ook weer in Holland komen; en als men hem oerder noodig had, kwam hij eerder. En zoo v^rirokken op een gloeienden morgen Henri O" Clara met een zwaar hart uit het veelka- v i ®'a'i°n van Florence; den eersten dag V\v en Milaan naar Como; den en naar Straatsburg. Den derden naar v 1'iesa stond bij het vertrek pathetisch te V e" te builen; haar smart was echt, c« u.-,vJfar hldelijk dienstje was voordeelig had onder haar omvangrijke schort Kees' mee naar huis gedragen. Ook ten was ^ht- Hij ook zou veel mis- als mentewnriL°P z0° kon mena-,„ f;0<? n ^"-étage woning noe aan de Valksuboschkade, Het was UtRDti RtiS. Met het oorlogsschip „De Glint- horst", onder commando van Kapitein J. Hinlopen, naar Lissa bon en Cadix. 1761. In den morgen van 5 Augustus zeil den wij uit Texel en kwamen in de Noordzee Drie dagen later kregen wij Engeland in het zicht en in den avond van 8 Augustus waren wij ter hoogte van Calais en zagen de Fran sche kust voor ons. Tegen den nacht lieten wij het anker vallen en gingen den volgenden morgen weer verder. Wij kwamen nu in het Kanaal en voeren langs Albion's witte krijt bergen. Inmiddels naderden wij het Iberisch Schiereiland. Op 14 Augustus kwamen wij voor de rivier de Taag, welke wij opzeilden. Wij passeerden verscheidene kasteelen en gin gen bij het kasteel „Boelyn" voor anker. Dien avond was de heele stad en waren ook de kas teelen langs de rivier geïllumineerd, terwijl overal kanongebulder weerklonk. Dit was allemaal ter eere van de geboorte van een prinsje, name ijk een zoontje van de kroon prinses Op 24 Augustus werd 's avonds weer alles verlicht, terwijl ook op alle kas teelen weer saluutschoten werden gelost. Wij losten ook driemaal een-en-twintig schoten. Lissabon. Den 25sten Augustus zeilden wij üe rivier op tot Lissabon, a waar wij 's middags ons anker lieten vallen. Er lagen hier verscheidene Engelsche oor logsschepen, waaronder de „Belonde" en de „Briliand", die een Fransch oorlogsschip veroverd hadden, genaamd „La Courageu- se"; dit laatste schip was zeer gehavend en had van de Engelschen de vo'le laag van achteren gehad, waardoor er velen gesneu veld waren. Vooral tusschendeks, daar de En gelsche kogels achter langs de batterijen vlo gen. De Fransche kapitein was zwaar ge kwetst; aan den eenen kant was zijn onder kaak met een gedeelte van het oor weggescho ten en hij overleed nog dienzelfden dag dat wij voor de stad waren gekomen. De Fran- schen en Enge schen hadden hun hospitalen in Oud-Lissabon; ik zag hier verscheidene zwaar gekwetsten, o.a. een twintigtal waar van de beide beenen ondei de knie afgescho ten waren. Zij waren net'es verbonden en la gen met die stompjes omhoog op een speciaal daartoe gemaakte bank met kussens. Er wa ren er ook twee, die over hun geheele lichaam wenden haddenzij waren geheel naakt en er stonden twee oppassers bij, die met een groote kwast of een bos veeren de verbrande lichamen met zalf bestreken en tevens de vlie gen en vlooien weghie'den. Een koopvaardij kapitein kwam bij ons klagen, dat hij 's avonds, toen hij naar zijn schip wilde terugkeeren, door een kerel met een ponjaard was gestoken. Daar hij achter over viel, meende de kerel zeker, dat hij hem gedood had en ging er van door. Gelukkig was de ponjaard echter op een hollen koperen knoop, dien hij aan zijn jak had afgestuit; men kon aan dien knoop wel zien, dat de stoot flink aangekomen was, want hij was bijna door midden. In de stad Lissabon waren al weer vele nieuwe huizen gebouwd en men was nog druk bezig met het opgraven van hetgeen door de aardbeving van 1755 in den grond was verdwenen Veel koper, tin zilver en ijzer werd omhoog gebracht, alsook ge d, dat met ijzeren zeven wordt gezift; verder rollen met zijden en wollen stoffen, die nog om plankjes en stokken gewikkeld zitten, doch zoo gauw men er aan raakt als stof uiteen vallen. Het grootste geldstuk, dat hier in omloop is, is een gouden Johannes, die een waarde heeft van meer dan 20 HoTandsche guldens Het kleinste geldstuk is een koperen munt, waarvan de waarde 5 reis is. De waarde van net ruim genoeg; de kinderen hadden elk een kabinetje. Met het huis aan de Laan van Nieuw Oost Iindië hadden ze nogal geboft; het was, zij 't alleen voor Augustus, ver huurd; aan een manufacturier en familie uit Amsterdam, die gelukkig a la baisse gespecu leerd had Eén van de eerste dagen na hun terug komst bracht Henri een bezoek aan zijn ban kier. Dat was een goedhartig man, die, hoe ook in de laatste maanden aan jammerklach ten en wanhoop van cliënten gewoon ge raakt, toch het verlies van dezen cliënt, dat dan ook een dubbel verlies was, kon meevoe len. En beloofde, ook eens uit te kijken, of hij niet eenig emplooi voor zijn werkkracht kon vinden. Een belofte die Henri in zijn vol le beteekenis dankbaar aanvaardde; Clara had er m nder vertrouwen in. Maar ditmaal leed haar wereldwijsheid toch de nederlaag. Na drie dagen werd er een briefje bezorgd, waarin de vriendelijke bankier Henri verwittigde, dat hij ..misschien iets voor hem had". Welk „iets" een betrekking aan een bank bleek te zijn, na meiijk aan één der filialen. Henri zou daai de eerste man zijn onder den directeur, en had als zoodanig ook aardige vooruitzich ten; toonde hij accuratesse en eenig finan cieel talent, dan was hij de aangewezen op volger van zijn eenigen chef. Nu was die chef nog bedenke'ijk jong, zoodat het wei nig speculatief talent zcu verraden, als men op zijn dood ging specu'eeren; maar de vriendelijke bankier wees er Henri op, dat die Bank zijner hope, die wijdvertakte bank, zich tot nog-toe telkens wijder vertakt had; en dan waren er natuurlijk voor alle even tueel nieuw op te richten bijkantoren dircc- de muuiSiUKken worat hier uitgeorukt in reis, doch er is in heel Portugal geen munt van één reis te vinden, evenmin als bij ons een penning. Eerst schrok ik een beetje, toen men, als ik wat kocht, steeds betaling in reis vroeg, want als zij van geld spreken, is het steeds een milreis (duizend reis 2.72). Cadix. Den 31sten Augustus gingen wij in de baai van Cadix voor anker. Op 12 September liep hier de Zilvervloot uit Spaansch West-Indië binnen. Eenige da gen later werd met veel vertoon en onder het gebulder van de kanonnen het Lieve Vrouwen Beeld van een der Spaansche oorlogsschepen gehaald en weer naar een van de kerken ge bracht, die het ter bescherming van de vloot zoolang had afgestaan. De sloep, waarin dit beeld werd vervoerd, werd door kapiteins ge roeid, een vice-admiraal stond aan het roer en een schout-bij-nacht liep met de bootshaak heen en weer om te voorkomen, dat de sloep ergens tegen aan zou stooten. Vier „munni- ken" of priesters zaten achter in de sloep on der een groen zijden hemel met het beeld op hun knieën. Die priesters en de kerk, die het beeld meegegeven had, zullen wel een flinke belooning hebben ontvangen, omdat het beeld de Zilverv'oot zoo goed had beschermd en veilig weer in Cadix had teruggebracht. Van deze Zilvervloot kregen wij honderd en-tien kisten met Spaansche matten, gouden staven en juweelen aan boord. Het kistje, waarin zich de gouden stacen en gouden doo- zen met juweelen bevonden, was meer waard dan de overige 109 kisten bij elkaar, waarin de zilveren stukken waren Dit geld, zoo wel als het goud en de juweelen, werd groo- tendeels bij ons aan boord gesmokke'd, be halve 11 kisten, die van den Koning waren en die door soldaten aan boord werden ge bracht. Dit smokkelen geschiedde meestal door dames en „muirnikken", die steeds door twee geestelijken vergezeld waren en met een jachtje of schuitje aan boord kwamen, zooge naamd om het schip eens te bekijken. Zoodra zij aan koord waren, werden zij naar de slaapkamer van den kapitein geleid, waar zij zich dan ontkleeden, terwijl de „munnikken" intusschen met'den kapitein of een van de of ficieren een glaasje wijn dronken. De dames droegen de juweelen en het goud meestal in groflinnen genaaid als een gordel om haat bloote lichaam. Het groote geld werd 's nachts aan boord gebracht, wanneer het goed donker was. Ai dit gesmokkel diende om de vijf procent tol te ontloopen. Er wordt zeer streng op het smokkelen gelet; er zijn tw ee poorten naast e'kaar, de een voor hen die de stad verlaten en de ander voor dege nen, die de stad binnenkomen, terwijl de ge heele baai omsingeld is door overdekte boor jes, waarin oppassers zitten, die „picaros" gedoemd worden. Den 23sten September vertrokken wij uit Cadix: in de Spaansche Zee, in het Kanaal eri in de Noordzee viel niets merkwaardigs voor. Texel. Den 16den October lieten wij voorgaats Texel het anker vallen; den volgenden dag liepen wij Texe' binnen. Een week later kwamen er twee kagen of lichters langszij, waarin de kisten met goud, zilver en juweelei. overgelaten werden. Alle kisten werden met touwen omwonden, waar aan stroppen of lissen wer 'en gemaakt; door al deze stropp n werd vervolgens de kabe'. getrokken, aan het einde waarvan een tonne- boei werd bevestigd, zoodat ingeval een kaag mocht komen tot zinl en, men de kisten altijd weer zou kunnen terugvinden. Op 31 October kwam dc Commissaris aan boord om het volk af te monsteren. Twee dagen later verliet i.c het schip en ging via Den Helder naar Amsterdam. teuren noodig. Om van kansen op nog hoo- ger stijgen, tot de hoogte der hoofddirectie, noo voorloopig nog maar te zwijgen. In elk geval was het directoraat van zoo'n bijbank al niet te versmaden, en het was nu wel geen tijd voor uitbreiding, maar de crisis ken niet eeuwig duren. Het openvallen van deze plaats was een bijzonder fortuintje; ze was bezet geweest ook door een meester in de rechten van goede familie, die evenwel een groot acteurstalent bezat, een gave die meer met financieel inzicht gepaard gaat, dan het romantisch publiek meent. Deze jurist was dan nu eens professioneel acteur, dan weer door den vermaningen van zijn vrouw op de voordeelen van een iets minder labiel be staan gewezen, zocht hij, vooral wanneer hij een paar rollen zonder succes had ver vuld, een goed heenkomen in het minder ar tistieke deel van de samenleving; maar had dan weer last van zijn talent, en moest zijn talent uiten, en mimeerde allergeestigst kan toor- en cliënten-typen, en behaalde daarmee dan weer wel zooveel succes, dat hij weer van het kantoor naar den schouwburg ver huisde; waar hij dan vooral met de vertoo ning van typen uit zijn vorig milieu, weer een zeer „echten'' indruk maakte. Deze re- tourreis van de planken naar de maatschappij had hij nu tweemaal volbracht, die hij nu voor Henri had openge'aten; en hij had nu gezworen, als acteur te sterven. In de hoop echter, dat dit eerst na vele roemrijke jaren zou plaats hebben. Deze vooral in het oog van bankdirecties bedenkelijke voorganger was een anteceden! dat Henri ten goede kwam. Men kent zij het wellicht ten onrechte den soliden amb tenaar niet dat verraderlijke actemstaient VIERDE REIS. Met het oorlogsschip ,,'t Zee paard onder commando van Kapitein Derk Hartogh, naar Malaga, Livorno Tunis, Cadix en Lissabon. 1763. Den 7den Maart van dit jaar kwam ik te Amsterdam aan boord van het oorlogs schip tZeepaard". 6 Terwijl wij hiervoor de stad lagen was het zeer koud en het vroor zelfs zoo hard, dat wij op 15 Maart met z'n zevenen over het iis naar de stad konden gaan. Tien dagen later vertrokken wij van Am sterdam en zeilden via Durgerdam het Pam pus en Marken naar Texel, waar wij op 26 April het anker lieten vallen. Behalve de schapen, de zee en de duTnerns hier niet veel tot zien. De voortbrengselen van het eiland zijn schapenbouten, schapen kaas, oesters en mosselen. Toen het de tiid was van mosselen en oesters, gingen wii ver- scheidene malen met de sloep naar de zooge naamde banken, die achter Den Helder lig gen Wij voeren er met hoog water heen legden dan de sloep met een dreg op de ban ken vast en wachtten tot het eb werd. Als het water dan zoo laag was, dat wij uit de sloep kondm gaan, lagen de oesters en mosse en voor het gnjpen De mosselen zitten met heele klitten of bossen vast aan een groen zwarte plant, waar wij ze dan van af moes- ten plukken, want zij zijn er als het ware aan vastgegroeid; deze mosselplant kan dus be schouwd worden als een „plantvis" of een ,,p antdier". De mosselen waren meestal voor het scheepsvolk en de oesters voor de officie- Den 18den Mei vertrokken wij van Texel en twee dagen later waren wij dicht bij de Engelsche kust, waar wij verscheidene Engel- scne pinkjes, en andere schepen passeerden. Op 24 Mei kregen wij met „contraire-win- den te kampen, zoodat we steeds moesten w enden en den eenen dag onder de Engelsche krijtrotsen en den anderen dag bij de Fran sche kust zaten, en zoo sukkelden we voort tot we het Kanaal uit waren. In de Spaansche zee haalden we onze schade weer in en op 12 Juni arriveerden wij te Malaga. r, Malaga. Dat wij te Malaga binnenliepen, was niet vo gens onze instructies, want wij moesten regelrecht naar Livorno doorzeilen. Wij had den echter een dertigtal zieken aan boord, terwijl kapitein Zoutman een lek in zijn schip had gekregen. Er werd toen op advies van mij en van de timmerlieden van Zoutman's schip een krijgsraad gehouden, waarin be sloten werd om Malaga binnen te loopen. Dank zij de versche vruchten, die wij hier voor de zieken konden krijgen, zooals kersen en moerbeien, die hier om dezen tijd van het jaar in overvloed groeien, waren de zieken spoedig weer hersteld. Ook deden wij ons te goed aan sinaasappelen en citroenen, terwijl de wijn niet werd vergeten. Alvorens onze schepen onder zeil gingen, werd ik met een luitenant en acht roeiers in de sloep naar de stad gezonden om eenige vaten wijn te koo- pen Maar terwijl wij aan den wal waren en ons daar nog wat vermaakten en afscheid namen van goede vrienden en „Spanjoletjes", was de tijd een beetje snel gegaan en wij had den ons wat al te lang opgehouden. Het kostte mij heel wat moeite om alle menschen weer bij elkaar te krijgen en toen wij bij de haven kwamen om met de sloep naar boord te gaan, zagen wij dat onze schepen al onder zeil waren gegaan en bijna uit het gezicht verdwenen. Daar stonden wij te kijken of wij niet wijs waren, want niemand wist raad. Wij besloten om met de sloep zoo ver in zee te roeien als wij konden, aangezien wij dan toch a tijd konden zeggen, dat wij al het mogelijke gedaan hadden. Doch toen wij een eind in zee waren en van de schepen af gezien konden worden, bemerkten wij tot onze niet geringe vreugde, dat deze keerden en naar ons toe kwamen. Toen wij goed en wel aan boord waren, vertelden wij, dat de wijnkooper niet thuis was geweest bij onze komst, zoodat wij hadden moeten wachten, terwijl later de wijn nog in de vaten getapt moest worden en de kuiper, die er ook nog aan te pas moeten ko men, eerst ook nergens te vinden was ge weest. Wij waren zoodoende den geheelen dag met die wijn in de weer geweest en als wij ons niet zoo hadden beijverd, waren wij nog zonder wijn aan boord gekomen. Daar dc meeste wijn, die wij gehaald hadden, voor den kapitein bestemd was, kregen wij nog een complimentje op den koop toe. Wij toonden min of meer ons ongenoegen over de door ons ondervonden behandeling, doch men had al leen maar een grap met ons wi'len uithalen en ons wat bang willen maken. Met een toe, en in elk geval een grootere stoelvastheid. Men vond hem dus om zijn verleden sym pathiek; een discreet onderzoek naar zijn ge dragingen in zijn vorige functie had boven dien niets dan voortreffelijke resultaten; war én aan den beïnformeerde mocht worden toe geschreven, én aan de vrees van zijn vroegere chefs voor onaangenaamheden, goede infor maties veroorzaken nooit last; en bij minder- goede had men bovendien altijd kans op de onaangename wedervraag: hoe hebt u het dan zoo lang met hem uitgehouden en hoe kon u hem handhaven op een zoo uiterst ge wichtige plaats als die van een departe- ments-ambtenaar toch is? Tenslotte had ook de recommandeerende bankier de meermaals gebleken voorzichtigheid van zijn cliënt ge roemd; en voorzichtigheid is een zéér voor name deugd voor een geldman; ze is min stens even noodzakelijk als eerlijkheid En zoo deed Henri zijn intrede in de lokalen van de Overschiesche Bankvereeniging. Het was er prettiger dan op het Ministe rie; dat was zijn allereerste indruk. De chef had wel-is-waar iets meer bevelends; maar hij was zakelijker, rapper, vlotter; en zijn ondergeschikten, ja, er ontbrak wel iets aan hen soms nogal veel zelfs uit een oog punt van distinctie, meer in 't gezicht en de manieren, dan in de kleeding; maar daar tegen over stond een meerdere toewijding aan den arbeid, dan die hij op het Ministerie om zich placht waar te nemen. En dan was er meei contact met de buitenwereld. Die was niet meer, als op het Ministerie, een soort van minderwaardige abstractie, maar die drong lijfelijk, per telefoon en per radio, voortdu rend aan alle kanten binnenen dat verband bestond uifit alleen mei een enkelen chd^gtfjlF glaasje punch, dat de kapitein in de kajuit had klaar staan, dronken wij ons welkom aan boord. Op 29 Juni waren wij van Malaga ver trokken en zeilden nu langs de eilanden Ybiza, Mallorca en Menorca naar Livorno. Ook waren wij onderweg de plaatsen Alican- ten, Barcelona en Genua gepasseerd. Den 15den Juli gingen wij op de reede van Livor no voor anker. Deze aardbeving was één van de ver schrikkelijkste rampen van de 18e eeuw. De aardbeving ging vergezeld van een zeebeving en een orkaan. De zeebeving had een enor- men vloedgolf tengevolge. Tegelijkertijd brak er in Lissabon een hevige brand uit en in de a'gemeene verwarring ontsnapten tallooze misdadigers uit de gevangenissen, die, ge bruikmakend van de situati", roofden en plunderden, waar ze konden. Een dertigdui zend menschen hebben bij dezen ramp het le ven verloren, 't Was vooral aan het krachtige optreden van minister Pombal, ten tijde de man in Portugal, te danken, dat men vrij spoedig de ellende van de ramp te boven kwam. l) Diende waarschijnlijk als betaling van goederen door de HoTandsche kooplieden aan de Portugeezen geleverd. VOOR DEV KANTONRECHTER TE ALKMAAR. Zitting van Vrijdag 27 Jan. 1933. EEN TEGENHANGER VAN DE FABRIEK VAN COTY! De beroemde eau de cologne 4711 speel de in de eerste kantongerechtzaak abso luut geen rol, integendeel, het ging hier over den opslag van vischmeel dat een niet bijzonder frisschen reuk schijnt te verspreiden, althans niet volgens het oordeel van een orgelbouwer op het Luttik Oudorp te Alkmaar, die het twij felachtige voorrecht geniet in de on middellijke nabijheid te wonen vi*- het pakhuis van den fouragehandelaar Jan T. uit St. Pancras, die aldaar bedoeld vischmeel heeft opgeslagen Reeds 2 jaar geleden stond deze heer terecht voor dezen stankverwekkenden opslag doch toen was de zaak, uit gebek aan bewijs, stilletjesweg doodgebloed Op 24 Decem ber werd echter de orgel fabrikant op nieuw geparfumeerd en deed hij weder om aangifte. De heer T. werd ditmaal verdedigd door mr. v. Lookcren Campagne. Hij beweerde dat bedoeld vischmeel, waar van hij een pakje liet circuleeren, niet zoodanig riekt, dat daarvoor reden is tot gegronde klachten. Het scheen echter dat opnieuw geen bewijs kon worden ge leverd, zoodat de ambtenaar vrijspraak vroeg. De verdediger had daartegen geen bezwaren maar had liever gezien, dat de kwestie definitief was opgelost. Misschien was het mogelijk dat op een extra stankdag het gerecht 'n visite bracht aan het pakhuis om eens 'n vischmeelreukje te pakken. Wie weet of deze verleidelijke invitatie niet worlt aangenomen. Uitspraak 10 Februari. EEN ZAAK WAAR NOG AL VEEL MUZIEK IN ZAT Op 23 December '32 had de kanton rechter de primeur toegekend aan den aannemer C. M. v. L. en deze heer stond terecht op grond van het feit dat hij op Vrijdag 19 Aug. te Alkmaar bij de Friesche brug en Heerenstraat een jeug digen vakbroeder, die op de fiets was ge zeten, met zijn auto zoodanig \ad beha- vend dat bedoeld jongmensch naar hei ziekenhuis moest worden overgebracht Hij was met geweld op den Dirk Duivels- weg neergesmakt en bewusteloos ge raakt, had 'n paar ribben gekneusd en een scheenbeen versplinterd De heer v. L. ontkende echter eenige schuld en noemde zich een slachtoffer van een samenloop van omstandighe den. De zaak liep niet zoo glad als de ambtenaar zich had voorgesteld, waar aan natuurlijk de rechtsgeleerde raads man van verdachte, mr. P Langeveld, niet vreemd was. Het prcces werd al thans aangehouden; er had een generale repetitie van het gebeurde plaats op het terrein van het ongeval. Nieuwe ge tuigen werden gedagvaard; weer aan houding en oproeping van een nog nieu- weren getuige, vermoedelijk le aller hoog en laag had er deel aan; de bedienden die aan de loketten het eerst de cliënten ont vingen, zeker niet het minst. Na eenige da gen was Henri zelfs ten zeerste van belang stelling voor dit nieuwe vak vervuld; en hij vond het prachtig. Het begon al, wanneer hij aan het ontbijt het overzicht van de koersen aan de voornaamste buiten- en binnenland- sche beurzen bestudeerde. Dat was natuur lijk van onmiddellijk belang, wat de positie van verschillende cliënten \an het kantoor betrof; van pijnlijk belang voor de effecten die op prolongatie waren gekocht; maar wat waren die koersverloopen ook niet interessant als barometer voor de wereldeconomie en de grootte en kleine politiek! Er waren verkiezingen in Duitschland, die kansen op een nationalistische overwinning schenen in te houden; hoe omzichtig en fijngevoelig verdisconteerden de fondsenbezitters de kans op deze mogelijkheden! Het socialistisch be stuur van een paar groote Nederlandsche ste den was zéér royaal op 't stuk van loonen en de leeningen dier steden namen langzaam maar zeker in waarde af. Ja, de besprekingen in den Amerikaanschen senaat, de tafelspeech van den Duitschen rijkskanselier, alles wisten de fondsenbezitters op geld te waardeeren; al hadden daarentegen tot Henri's ver wondering weer andere uitlatingen, zooa's bijvoorbeeld de idealistische betoogingen in de Geneefsche vergadering van den Volken bond, en het weldadig optimisme van Sir Henry Deterding inzake de „Roval Dutch" heelemaal geen huppel in gen-naar-boven van d^ koersen tengevolge Het was alleen Henri's eerlijke hart, dat daarbij vroolijk op-sprong; dat was d*n toch in elk "?va1 iets. {Wordt T«rY0isdJ 4

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5