Alkmaarsche Courant
Radionieuws
Reuilletoti
De gevolgen van een operatie.
Ru&licaties
Slad en OmqemiiQ
Honderd fljl en dertigste Jaargang.
DINSDAG 14 HAART.
TREKHCNDENWET.
Keuring van trekhonden en karren.
De Vrijzinnig-Democraten
en de crisis.
|fe 62 1933
Woensdag 15 Maart.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend VARA).
g__ Gramofoonplaten. 10.VPRO-mor-
«enwijding. 10.15 Uitz. voor Arb. in de Con-
tinubedr.Lezing door dr. P. Klinkenberg en
„ramofoonmuziek. 11.20 Marxherdenking
m- v. Joh. Jong, orgel en R. Numan,
declamatie. 12 Concert door „De Noten
krakers", o.l.v. D. Wins en gramofoonmu-
ziek. 1.45 Zenderverzorging. 2.— Vrouwen-
uurtje. 3.— Kinderuurtje. 5.30 Orgelspel
door Joh. Jong. 6.15 Joodsche uitzending m.
ui v. Chaia Raismann, causerie en Th.
Stokvis, zang. 7.— Concert door het VARA-
orkest o.l.v. H. de Groot, m. m. v. duo van
fielden, viool en altviool. 7.45 Herh. SOS-
berichten. 7.50 Gramofoonpl. 8.— Marx
herdenking m. m. v. VARA-orkest o.l.v. H.
de Groot; Joh. Jong, orgel en Janny van
Oogen, declamatie. 10.30 VARA-varia en
Vaz Dias. 10.45 „Veilig verkeer", door C.
Sormani. 10.5012.Gramofoonplaten.
Huizen, 296 M. (Uitsluitend NCRV). 8.
Schriftlezing en Meditatie. 8.15—9.30 Gra
mofoonpl. 10.NCR V-Dameskoor. 10.30
Morgendienst. 11.Ogelspel. 12.15 Kwin-
tetconcert o.l.v. P. v. d. Hurk. 1.30 Gramo
foonplaten. 2.15 Vervolg concert. 3.Chr.
Kinderkoor „Klein Excelsior", o.l.v. J. Th.
KVesterdaal en gramofoonplaten. 4.4.30
Gramofoonplaten. 5.Kinderuur. 6.Voor
Friesche kinderen. 6.30 Engelsche les. 7
'Afgestaan. 7.45 Ned. Chr. Persbureau. 8.
Orgelspel. 8.30 L. J. de Hoog: Van en uit
Westland. 8 50 Vervolg orgelspel. 9.20 Vaz
Dias. 9.3011.30 Gramofoonmuziek.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10.50 Tijdsein, berichten. 11.0511 20 Le-
ïing. 12.20 Orgelspel Q. MacLean. 1.05 L.
Kemp's orkest. 1.50 Gramofoonplaten. 2.45
Voor de scholen. 3.50 Sted. Orkest Bourne-
inouth o.l.v. Dan Godirey m. m. v. J. Gen
run, fluit. 5.05 Orgelspel Reg. New. 5.35
Kinderuur. 6 20 Berichten. 6.50 Svarlatti's
Sembalomuziek. 7.10, 7.30, 7 50 en 8 20
Causerie. 8.35 Uit de Queen's Hall: BBC-
Symphonie-orkest o.l.v. A Boult m. m. x. A.
Cortot, piano. 10.20 Muzikale causerie
10.35 BBC-Dansorkest ol.v. Henry Ha'1.
11.15 Lezing. 11.20—12.20 Roy Fox en zijn
Band.
Parijs ,Jtadio-Paris"1724 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12 35 Concert door het Om
roeporkest. 12.50 Orgelconcert door G. T.
Desserre. 1.25 Vervolg orkestconcert. 7.40
Gramofoonplaten. 9.05 Gramofoonplaten
9.20 Orkestconcert o.l.v. Munsch m. m. v.
Lotte Lehmann, sopraan.
Kalundborg, 1153 M. 12.05—1.20 Con
cert uit rest. „Wivex". 2.20 Gramofoonpla
ten. 2.50—4.50 Omroeporkest o.l.v. Reesen
7 20 Folkloristisch programma. 8.10 Trio
concert. 9.05 Deensche liederen door Per
Knudsen, zang en F. Jensen, piano. 9.35
Deensche muziek door het Omroeporkest
o.l.v. E. Reesen. 10.20—11.50 Dansmuziek
o 1 v
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl.
11.20 Concert. 12.20 Concert o.l.v. Eysoldt
1.50 Gramofoonplaten. 4.20 Concert o.l.v.
Kloss. 7.20 Concert o.l.v. Wolf. 7.45 Concert
m m. v. koor en Weragkamerorkest o.l.v.
Zimmerman en K. Hansen, sopraan. 8.05
Vervolg concert o.l.v. Wolf. 8 20 Radiotoo-
neel 10.05—11.20 Concert.
Rome, 441 M. 8.05 „Kovancina", opera van
Moussorgslri.
Brussel, 338 M. en 508 M. 338 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkesl
o l.v. Leemans. 5 20 Omroeporkest o. 1. v.
André 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Omroep
orkest o.l.v. André. 10.30 Gramofoonplaten.
508 M.: 12.20 Concert o.l.v. A. Fellemans.
5 20 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 6.35
Gramofoonplaten. 6.50 Omroepkleinorkest
o.l.v Leemans. 8.20 „Germinal", hoorspel
van P. Hubermoni met koorbegeleiding. 9.05
Concert uit het Conservatorium te Brussel
m m. v. orkest en soEstcn. 10.50 Gramofoon-
pliSs<7t, 1635 M. 7.20 Uit Breslau: Elne
Kantate für den Rundfunk, op. 46. muziek
60
Oorspronkelijke roman door Jan Walch.
Zoo zorgde hij, eens toevallig meneer Col
ver op de tram te ontmoeten. Heel moeilijk
was dit toeval niet in actie te brengen;
meneer Colver kwam met de stiptheid die hem
kenmerkte, steeds om anderhalve minuut over
twaalven uit de deur van het Ministerie;
wandelde dan met de uniformiteit, die ook
zijn nota's kenmerkte, langs steeds denzelf
den weg, te weten door de lange Houtstraat
naar het Tournooiveld, en stapte daar op
tramlijn 1. Die was ook vrij stipt; maakte
dan ook deel uit van een semi-overheidsbe-
drijf. Dit waren alles omstandigheden, die
plezierig als plan-elementen, waren te han
teeren. Voorts was die tram op dat uur veel
al nogal vol; rijk-beladen met reizigers di<
met een wei-beklanten morgentrein ui
Utrecht waren gekomen. Van zitten-binnenin
was geen sprake; meneer Colver- rekende
daar ook niet op, maar was héél gelukkig, als
hij het hoek-staanplaatsje naast 't machine
kastje op het achterbalcon van den motor
wagen kon bemachtigen. Dat wisten al zijn
ondergeschikte ambtenaren; zulke dingen
®?et men als ambtenaar weten; en Henri
wist het ook. En daar hij den tijd nu aan zich
naa, stelde hij zich een morgen op, aan 't
staatsspoor, 't beginpunt van lijn 1, op df
tl'? -Ie ^ieer Colver zoozeer ambieerde,
net ging alles, naar wensch zooals hij had
oorzien. Aan het Tournooiveld ston
u" ^°'verl P^ies op t punt waar liji
Li? maa«e; precies tegenover het achter
yjto- i?- "^rwagen Aanstonds
zijn plaats bezet was; hetgeen
•muru^a vamma. groefje tusachén zijn
van Strecke. 8.40 Lezing. 9.20 Uit Frank-
:urt: „Die Stillen im Lande". 9.40 Berichten
10.20—11.20 Dansm-ziek dotr Paul vnn
Beky en zijn orkest.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR roepen houders van
trekhonden in deze gemeente op, hunne
trekhonden met tuig en kar of karren
waarvoor of waaronder de honden als
trekdieren worden gebruikt, ter teurino
aan te bieden.
Deze keuring zal plaats hebben in een
lokaal van het GEMEENTE-SLACHT
HUIS aan den Helderscheweg, waartoe
de houders van trekhonden, die aldaar
verschijnen moeten, nog nader zullen
worden opgeroepen, voor zoover zij reeds
in het trekhondenregister staan inge
schreven. Het niet ontvangen eene' per
soonlijke kennisgeving ontheft belang
hebbenden echter niet van de verplich
ting om ter keuring te verschijnen.
De keuring geschiedt groepsgewijze op
WOENSDAG 5 en DONDERDAG 6
April a.s. (en niet zooals aanvankelijk
was medegedeeld op 29 en 30 Maart a.s.)
en vangt aan des namiddags 1 uur.
De lichamelijke eischen, waaraan een
trekhond o m. moet voldoen, om als zoo
danig geschikt te worden verklaard, zijn
de volgende:
korte, breede, zware nek, krachtige
hals;
2. breede schoft (deel van den rug tus-
schen de schouderbladen);
3. rechte, breede, gespierde rug, korte
rechte breede lendenen;
4. breed, gespierd kruis, smalle ge
vulde flanken;
5. de minimum-breedte van de voor-
borst, gemeten tusschen de beide
middelpunten der boegen, is vast
gesteld op 14 cM.;
6. gewelfde, diepe borst, gespierde vol
doende vastliggende schouders;
7. krachtig gebouwde, rechte voor-
pooten;
8. korte ronde klauwen, niet gespreide
teenen. met ronde niet weeke zooi-
kussens;
9. goed gebroekt, lange flink gespierde
dij en schenkel, spronggewrichten
laag bij den grond bij goeden stand
van de achterpooten
10. krachtige gewrichten.
De honden, die overigens als trekhond
worden goedgekeurd, moeten, wil de
eigenaar aanspraak maken op een ver
gunning tot het zitten gedurende den rit
op de hondekar, forsche honden zijn.
KEURING HOND MET KAR.
Verdere beoordeeling van den hond,
gespannen vóór of onder de kar.
Na de keuring van den hond op zich
zelf, worden de honden verder beoor
deeld vóór of onder de kar of karren
(naar gelang van hunne bestemming),
waarvoor het dier als trekhond zal wor
den gebruikt.
Er zal op gelet worden, dat niet alleen
tuig en kar voldoen aan de bepalingen,
vervat in de artikelen 6 en 7 van het
sedert gewijzigde en aangevulde Ko
ninklijk besluit van 6 Februari 1911
(Stbl. nr. 45), doch tevens:
1, of de onder de kar gespannen hond
te rekenen naar de schouderhoogte,
rechtop onder de kar kan staan en
in behoorlijken stand kan loopen
(artikel 9, laatste lid);
of gewicht en bouw van de kar in
overeenstemming zijn te achten met
den ter keurin aangeboden hond,
zoodat de arbeid welke naar ver
wacht mag worden, den hond zal
worden opgelegd, geen bovenmatige
inspanning zal vereischen;
3. of bij elke kar een of meer doel
matige ligplanken voor de honden
aanwezig zijn.
Alkmaar, 14 Maart 1933.
Burgemeester en Wethouders
van Alkmaar,
WENDELAAR, Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
Uiteenzetting door mr. H. P.
Marchant.
Ingevolge den oproep van het afdeelings-
bestuur kwamen gisteravond de vrijz.-demo-
craten bijeen in het Gulden Vlies, om de uit
eenzetting te hooren van mr. H. P Mar
chant over de positie van de vrijz.-democra-
ten in dezen crisistijd. De zaal was matig
bezet.
De heer A. Sietsma sprak een wel
komstwoord, waarbij hij opmerkte, dat de
komende verkiezingsstrijd waarschijnlijk
grootscher zal worden dan voorheen, een
gevolg van de meer en meer aan den dag ge-
comen tegenstellingen.
Rede mr. Marchant.
Mr. Marchant, voorzitter van den
v.-d. bond, begon zijn rede met de opmer
king, dat de verkiezingen dit jaar eerder
worden gehouden dan verwacht werd, als
gevolg van de nederlaag der regeering, die
daarop gebruik maakte van het recht, haar
toegekend bij de grondwet. Dit onfrbindings-
recht veronderstelt, dat het ministerie blijft
zitten, als de kiezers in meerderheid instem
ming betuigen met de door de regeering ge-
wenschte richting, welke inzet voor dergelij
ke verkiezingen (na gebruik maken van het
ontbindingsrecht) moet zijn. Spr. herinnerde
aan de kamerontbinding door Tak van
Poortvliet, als gevolg van zijn nederlaag
bij de behandeling der Kieswet. De verkie
zingsstrijd liep toch over deze wetswijziging.
Thans echter is het punt van het conflict
met de regeering (bezuiniging) niet de inzet
voor de verkiezingen, en de regeering zegt te
zullen heengaan, omdat gebleken is dat het
Nederlandsche volk een normaal parlemen
tair kabinet wenscht. Verkiezingen als die
van thans, zijn zeldzaam in ons land.
Spr. was ervan overtuigd, dat het wel
foed is, de verkiezingen vroeger te houden
an anders, met het oog op de crisis, die nog
steeds voortduurt, ondanks de voorspellin
gen van prof. Sam. de Wolf, dat in Sept.
1932 betere dagen zouden aanbreken, op
welke voorspelling velen zich hebben inge
steld. Evenwel, de crisis is eerder zwaarder
dan lichter geworden, en spr. vreesde dat
we de ergste diepte ervan nog niet hebben
bereikt. Daarom kan men dezen keer niet
met blijmoedigheid aan den verkiezings
strijd deelnemen.
Men vraagt zich af: hoe komen wij met
de minste schade door de moeilijkheden
heen? De crisis is oorzaak, dat men zich
meer bezig houdt met de vraag of de regee
ring wel alles doet wat mogelijk is om de
gevolgen der crisis te ondervangen. Het ge
volg hiervan is, dat hij, die het best op de
regeering weet af te geven en eigen denk
beelden naar voren te brengen, den meesten
aanhang ondervindt. Spr. wees hierbij op
Hitier in Duitschland, die de schuld van den
nood van het Duitsche volk van alles werpt
op vroegere regeeringen en toezegt nieuwen
bloei te zullen brengen (zonder te zeggen
hoe.)
Zou iets dergelijks ook in Nederland mo
gelijk zijn?
De hoofdvraag hier is: Op welke wijze
zullen wij in den eerstvolgenden tijd worden
geregeerd en dan komt de vraag hoe aan de
crisis het hoofd te bieden. Men beveelt daar
tegen middelen aan, die wel'eens verkeerd
konden blijken te zijn. In dit verband wees
spr. op den eisch van sluiting der grenzen
om de veehouderij en den landbouw te hel
pen. Tegenwerpingen, als b.v. dat dan de
industrie nog meer zal lijden, laten deze
voorstanders koud. Als men, zoo ging spr.
voort, op deze wijze tegenstellingen zou
scheppen tusschen platteland en industrie en
stad, zou het onmogelijk worden dat de
duurder geworden producten door de land-
genooten kunnen worden betaald.
Spr. wees op meerdere tegenstrijdigheden
in verschillende partij-programma's en con
stateerde dat de liberalen er eenige van na
men, uit vrees van anders stemmen te zullen
verliezen. Zoo b.v. het programpunt van den
Boerenbond inzake grenssluiting en dat van
de partij van het Nationaal Herstel. Straks
kan men ook wel het program der a r. partij
overnemen, dan heeft men tenminste in Co-
lijn een man met een uitgesproken beginsel.
wenkbrauwen kerfde. Hij wierp een blik op
den vermetele, die daar stond opgestela;
en hoe weinig socialistisch zijn gevoelens
anders ook waren, hier had hij een moment
volkomen de sensatie van den staker tegen
over den onderkruiper En
dat was waarachtig die weggejaagde Lugt!
Maar de weggejaagde Lugt hief met hof
felijkste onderdanigheid den hoed; en met
verrasten en verheugden eerbied zei hij:
Meneer Colver!"
Het waren maar twee woorden; maar de
toon die volgens het spreekwoord „de mu
ziek maakt" maakte op dit luttele woord
motief een volkomen aangrijpende hul-
digings-compositie. De nadruk op „Col"-
vooral zette zoo fijn-dynamisch in en ver
liep zoo streelend, dat de heer Colver, wiens
herinnering andere tonen aan het verschijn-
sel-Lugt associeerde, wezenlijk verbaasd
was, en, sprakeloos, ook den hoed lichtte.
En door wilde loopen. Maar dat voorkwam
Henri; met rappe zachtheid voorkwam hij
het uitvoerende een zachte glijbewe-
ging vlak voor den heer Colver; een bewe
ging niet ongelijk aan een figuur uit de
thans helaas uitmodisch quadrille-des-lan-
ciers; en ook als bij die figuur, maakte hij
een lichte buiging, en drong min-of-meer,
hem het voortgaan belettend, zijn exchef in
het knusse hoekje zijner voorkeur, en toen
bleef hij, zeer ongemakkelijk, maar bevallig,
half voor, half terzijde van hem staan; en
zei: „Gaat u daar staan; daar staat u wer
kelijk beter; de tram is zoo over-bezet". Zoo
vlug en handig ging dit in zijn werk, dat de
heet Colver, in zijn verbazing, zich de bou-
deer-gevoelens, die hij tegenover zijn hoofd
commies had, voelde ontglijden, en ietwat
onthutst, met een hoofdknik bedankte. Toen
zei Henri Lugt niets meer, maar bieef met
het aerbiedig gezicht van «en staatsburger
die besef heeft van wat hem past, ia rijn om
gemakkelijkste positie staan, met als bek*
d^ggee 't na«hii«i»&tje m. «m kaper*»
staaf; en meneer Colver, die alle eigenschap
pen van den ambtenaar bezat, waartoe ook
goede manieren behooren, deed nu, ter hoog
te van de Plaats, een vraag naar het welva
ren van den heer Lugt; een vraag die nog
wel een vrij drogen en zelfs ietwat gering-
schattenden klank had; maar waarop de an
der niettemin op een toon van eerbied en
vereerd-zijn antwoordde; verklarende na
een innig-gemeend „dank u zeer", dat het
hem nu weer heel goed ging; en dat hij ge
lukkig volkomen hersteld was, van al de el
lendige storingen die zijn ziekte had meege
bracht. Aan welke mededeeling hij oninid
dellijk de bezorgd-belangstel lende vraag
naar meneer Colver's gezondheid verbond;
en naar die van mevr. Colver? „En Mej. uw
dochter? Of is 't al Mevrouw uw dochter?"
Henri wist heel goed, dat het Mevrouw-uw
dochter was; en dat het haar, althans maat
schappelijk, niet zoo heel goed ging, want
de schoonzoon was, zelfs ondanks de pro
tectie van den schoonvader, volkomen niet-
te-handhaven gebleken in de positie aan
Ministerie, die door Henri's afvloeien was
opengevloeiden had nu weer een zeer net
te, intellectueel niet veel vergende, betrek
king bij het Vreemdelingen Verkeer. Maar
daarover sprak Henri natuurlijk niet; en
ook de heel Colver sprak er niet van; na
tuurlijk. Maar de tramrit was lang: en er
werd dus nog wel over iets gesprokenzij
het aanvankelijk van de zijde van den heer
Colver op ietwat onwillige wijze, met rusti
ge vlotheid van Lugt's kant beantwoord.
Een enkele vraag van Lugt naar de drukte
der werkzaamheden, met voortreffelijk ge
slaagden ernst uitgebracht, ontmoette bij
den ander aanvankelijk een wantrouwenden
blik; maar toen herinnerde de ondervrager
in verband hiermee aan een begrootings-
periode van zes jaar geleden, toen men in
derdaad enkele dagen den geheel en dag
do#r !»ad e* er zntfe eek neg
avendwesk te varriebte» was gevast; «er
Anders dan de liberalen zijn de vrijz.
dem., die zeggen: hier is ons program, wie
het er niet mee eens is, stemme ons niet.
Als eerste punt lichtte spr. toe het noodza
kelijke, dat het verschil tusschen arm en rijk
niet tot gevolg mag hebben, dat iemand uit
economische onmogelijkheid niet op de
plaats kan komen die hem krachtens zijn ca
paciteiten toekomt. De algemeene ontwikke
ling moet gewaarborgd blijven ook in de
crisis, opdat wij straks bij terugkeer van de
welvaart niet voor een vernietigde opleiding
staan.
Het algemeen kiesrecht voor mannen en
vrouwen moet blijven. Evenredige vertegen
woordiging achtte spr. de beste afspiegeling
van den wil der kiezers. Maar ook in dit ge
val kan men nog wel slecht en conservatief
worden geregeerd, n.1. als de ministers wor
den benoemd op een wijze, die geen waar
borg geeft dat hun regeeren zal zijn een
weerspiegeling van den geest der volksver
tegenwoordiging. Dit nu is het geval bij ko
ninklijke benoeming van ministers of bij sa
menstelling van een extra-parlementair kabi
net. De juiste wijze is dus een zuiver parle
mentaire regeering. En hiervoor dreigen wij
de voorwaarden te verliezen.
Spr. ging de houding der partijen na. De
communisten, geregeerd uit Moskou, willen
het bestaande afbreken en op de puinhoopen
een nieuwe maatschappij opbouwen, zooals
thans in Rusland gebeurt. De 5-jarenplan-
nen hebben zeker wel wat goeds en verdie
nen respect uit ingenieursoogpunt, maar
daarmee is nog niet gezegd dat de Russi
sche regeering het land bestuurt volgens de
ziel van het volk. Het met geweld onderdruk
ken van den godsdienst bewijst dit wel.
Daarom verzette spr. zich tegen het Russi
sche systeem, dat den menschen het beste
ontneemt wat zij hebben: vrijheid, waarvan
onder de dictatuur van Moskou niets te
recht komt. Zij toch maakt de arbeiders fei
telijk tot staats-lijfeigenen en daarvoor moe
ten wij de Nederlandsche arbeiders bewaren.
Anderzijds staan anderen, die ook een
dictatuur voorstaan: de fascisten.
Spr. ging na hoe in Italië het fascisme kon
opbloeien, toen het de regeering steunde te
gen communistische woelingen. Dat was het
einde dier regeering, want elke regeering, die
zich zelf niet kan handhaven met haar eigen
machtsmiddelen en huip zocht bij een parti
culiere organisatie, moet vallen. Mussolini
wapende geleidelijk zijn mannen en wist de
geheele regeermacht aan zich te trekken,
waarna hij den zoogenaamde corporatieven
staat st'chtte, d. w. z. het staatsleven (econo
misch en politiek) organiseerde in corpora
ties met organisch kiesrecht. Mussolini's
richtlijnen zijn voor Italië goed gebleken,
maar zij zouden voor Nederland niet deugen,
omdat ons volk zoo geheel anders is, indivi
dueel zoo veel hooger staat en zich de vele
voorschriften en verbodsbepalingen van Mus
solini niet zou laten welgevallen. Wie het
systeem van Mussolini voor ons land aanbe
veelt, geeft blijk het Nederlandsche volk niet
te kennen.
En toch bestaan er in ons land partijen, die
dergelijk stelsel ook voor Nederland als bet
beste zien (de fascistische bond van ir. Mus-
sert en de Partij van het Nationale Herstel)
en zij zouden ons willen voeren naar de die
tatuur met het organisch kiesrecht.
Spr. herinnerde eraan, dat de propaganda
voor organisch kiesrecht al eerder in ons
land opgeld deed (dr Kuyper's gezins
hoofden- of huismanskiesrecht) dat echter
nooit kon worden ingevoerd. Echter de fas
cisten willen een ander organisch kiesrecht.
n.1. voor organisaties in het maatschappelijk
leven. De moeilijkheid hierbij zal zijn het be
palen van het aantal vertegenwoordigen.
Het resultaat zou zijn, dat de enkele groot
industrieelen en andere machtigen onbetwiste
heerschappij zouden voeren.
Wat de s. d. a. p. eigenlijk wil. kan nL-mand
uitmaken. Spr maakte deze uitdrukking dui
delijk door te wijzen op de houding der
s. d. a. p. ten aanzien van de Zeven Provin
ciën: zij had respect voor de muiters, maar
keurde tegelijk hun daad af
Een machtsapparaat voor het gezag is
noodzakelijk dan alleen kan men toonen dat
het ernst is met het spreken orer g'-zag De
heele „vertooning" met de Zeven Provinciën
geeft daarvan het bewijs. Parlementair"- demo
cratie behoeft niet te beteekenen een slap be
wind, integendeel, als men grootere vrijheid
geeft zooals de democratie dar wil. mag men
inbreuken daarop niet toelaten, omdat dit
periode waaraan de heer Colver altijd met
trots terugdacht, want toen had hij, door een
misverstand in de Kamer, een pluim over zijn
toewijding gekregen, die den chef eener an
dere afdeeling toekwam. Er was door onder
geschikten aanvankelijk nog wel eens in
vleienden zin op die „zoo juiste erkenning",
op „dat moment van gerechtvaardige zelfvol
doening" gezinspeeld, maar allengs was 't
uit 't geheugen gegaan; de tijd spaart nu
eenmaal niets. Maar kijk, die Lugt, die wist
het nog; en dat deed zijn chef wel zeer ple
zierig aan. Die Lugt was dan toch waar
achtig nog zoo gek niet; en hij betrapte
zich zelfs, dat hij het wel gezellig vond, met
iemand die óók allang had meegeloopeo, nog
eens over den ouden tijd te praten. Zoo was
het gesprek zelfs bijna geanimeerd te noemen,
toen het oogenblik van afscheid-nemen daar
was, en de oud-hoofdcommies van Hoghen
Lugt op plots weer allereerbiedigste wijze af
scheid namzoodat de heer Colver het aange
name gevoel had, dat alle andere medebal
conisten, de conducteur incluis, hem als
iemand van wel zéér aanzienlijke autoriteit
moesten beschouwen. Ja. die Lugt was toch
indertijd wel een héél goed ambtenaar ge
weest, dacht hij onder het naar huis gaan;
jammer, jammer, jammer; maar dat was
voorbij.
Toch, Henri geloofde, dat het niet heele-
maal-en-voorgoed voorbij behoefde te zijn.
Hij besloot de zoo gelukkig begonnen cam
pagne tot het weder aanknoooen der parti
culiere genegenheden die hem van nut kon
den zijn, te vervolgen; tegelijk zich op de
hoogte te houden van wat er voor hem van
belang op 't Ministerie kon gebeuren; om
dan na eenigen tijd, als het terrein behoorlijk
geprepareerd was, over te gaan tot een offi-
cieele sollicitatie. Voor deze laatste was noo
dig een roet doeltreffende handigheid geredi
geerde verklaring van Dr. Marelman, bij
weik»r samensHllkfi Hegri zii tfcaiis be
wust was, voortreffelijke dkj^tea te kuan®
zou leiden tot een janboel met als s'o' de
dictatuur.
Spr. noemde nog een andere tweeslachtig
heid bij de s. d. a. p., n.1. ten aanzien van de
kwestie van het grondbezit (eenerzijds wordt
betoogd dat de grond den bezitters tegen be
taling moet worden ontnomen, anderzijds
heet hef dat zonder meer confiscatie zal wor
den voorgesteld, als de s. d. a. p op revolu-
tionnaire wegen word* gedrongen).
Uit de rede van ir. A'.barda op het Nij-
meegsche congres der s. d. a. p. haalde spr.
nog eenige dingen aan. die hij met elkaar in
tegenspraak vond (het vormen van een demo
cratisch parlementair kabinet en tegelijk een
eenheidsfront vormen met de communisten).
Zooiets kan niet bestaan en de kiezers bebben
er recht op te weten waf de s. d. a. p. eigen
lijk wil.
Tweeslachtigheid in een verkiezingsstrijd
can nooit tot goed resultaat leiden.
Het komt er voor ons volk op aan, te
weten, dat bewaard worde de practijk van de
parlementaire democratie, omdat anders de
parlementaire dictatuur zou ontstaan. Daar
voor b» staat gevaar, nu er allerwege meer
bewonderaars van Mussolini en Hitier ko
men. En als in Jen strijd daartegen nu ook
de s. d. a. p. niet meer meedoet, wordt het
spr. bang te moede
Wat zal er na den verkiezingsstrijd ge
beuren? Het doen van beloften is altiid ge
vaarlijk, als men de nakoming ervan niet kan
waarborgen, en thans is het dit uitermate,
omdat er zooveel verschillende drang be
staat voor redding uit de crisis
Deze crisis wordt nog erger, en daarom is
het noodig de nog bestaande reserves zoo
veel mogelijk in tact te houden, opdat ons
land zijn leeningscapaciteit behoudt (wij1
moeten thans ook Indië financieien). Als dat
niet meer mogelijk is. zou de instorting komen
met als gevolg een toestand als in Oosten
rijk. Maar nog erger zou zijn het dan wel
haast onvermijdelijk uitbreken van den bur
geroorlog.
Spr. wekte op om de partij, die steeds op
de bres stond voor de ware belangen van het
land. te stemmen, a'.dus eindigde spr. zijn
herhaaldelijk door applaus onderbroken rede.
Gedachtenwisseling.
De voorzitter gaf gelegenheid tot ge-
dachtenwisseling met den spreker, waarvan
ae heer S t e t gebruik maakte door te vragen
hoe het staat met hel programpunt der vrij-
zint.ig-democraten aangaande nationale ont
wapening.
De heer Marchant antwoordde hierop,
dat vaak is beweerd, dat de vrijz.-dem. een
kabinet zouden willen vormen met a -r. en
r.-k., waarbij zij dan genoemd punt in den
steek zouden moeten laten. Deze bewering is
echter onjuist. Alleen als de parlementaire
democratie niet kan worden gehandhaafd
zonder medewerking der vrijzinnigen, zou
den zij kunnen overwegen of zij die kunnen
verkenen. Maar dan zouden ook eischen
kunnen worden gesteld, en dat zou dan ook
gebeuren ten aanzien van leger en vloot.
Spr. zette uiteen, dat onze weermacht in
hare hi idige samenstelling niet aan een even-
tueele oorlogstaak. om een stoot van een
aanvaller op te vangen, zou kunnen voldoen.
Haar daarvoor toe te rusten zou ver boven
onze krachten uitgaan en daarom blijft alleen
over haar zoodanig te doen zijn, dat zij d«
orde en de rust binnenslands kan bewaren.
Dien eisch stellen wij zeer positief en wij
zullen geen deei wilien uitmaken van een
regeering, die hieraan niet zou willen mee
werken. (Daverend applaus).
De heer S i e s m a sloot hierna de op
wekking met in het kort ie releveeren wat mr,
Maichant had betoogd, waarna hij zei: Wan
neer gij de parlementaire democratie wilt,
stemt ge den 26 April op de lijst van den
vrijz.-dem. bond.
Ten slotte deelde spr. nog mede. dat met
deze vergadering de verkiezingsactie der
vrijzinnigen is ingeluid Er zullen nog twee
vergaderingen komen met mr. Oud als spre
ker, den eersten keer za! hij speciaal het land'
bouwprogram behandelen
KORTE BERICHTEN.
Onder voorzitterschap van den heer M.
Rooy heeft de centrale van hoogere gemeente
ambtenaren Zaterdagmiddag haar jaarver
gadering gehouden in Krasnapolsky te Am
sterdam.
bewijzen; en die meening berustte niet op
zelfoverschatting. Er werd dan in dit stuk,
op Henri's aandringen, met de grootst moge
lijke openhartigheid een chirurgische fout
erkend; waardoor bij de operatie een zeer
klein gedeelte van de hersenen was gestoord;
een storing en wellicht een o m-w e n d i n g
door het operatiemes waardoor een tij
delijke, maar constante denkfout bij den
patiënt was teweeggebracht, die het noodlot
tig gevolg had gehad, dat hij steeds het
tegenovergestelde had moeten
zeggen van hetgeen hij bedoelde tot uiting te
brengen. Het verschijnsel kwam meer voor,
o.a bij partieele verlamming door door be
roerte; als wanneer de lijder bijvoorbeeld be
wegingen met de linkerhand maakte, die hij
bedoelde met de rechterhand uit te voeren.
Volgden eenige verwijzingen naar artikelen
in medische tijdschriften; want het is altijd
goed, den leek naar een blijkbaar grooten
voorraad van kennis te verwijzen; de al-of-
niet wezenlijke beteekenis van zoo'n parellel
wordt door het imposante steeds voldoende
verdoezeld. We moeten trouwens tot ontlas
ting van Dr. Marelman opmerken, dat de
heele opzet en indeeling van dit geleerde stuk
van den niet-medicus Henri Lugt was, en dat
de dokter, door een complex van dankbaar-
heidgevoelens de lie-detector was zijn for
tuin geworden en van vriendschap, zich
alleen misschien wat al te gemakkelijk had
laten overhalen om hier eenige titels van
wetenschappelijke artikelen in te vullen,
waarbij dan nog als verzachtende omstan
digheid mag worden aangevoerd, dat Dr.
Marelman van heel dezen betoogtrant van
zijn expatiënt met een zekere, 't moreel oor
deel verduisterende vreugde kennis-nam; er
was zooveel fijnzinnig bedrog, zooveel on
waarheid in, dat het stuk als 't ware als een
meesterproef in de herwonnen leugenachtig
heid kon gelden.
'Wordt vervolgd.)
