Alkmaarsche Courant. OladioitMMS Üeuilletm JlechtszoJtea Honderd YfH en dertigste Jaargang. DONDERDAG 23 HAART. Het mysterie van het diamanten kruis. Londensch aanteekenboek DE ANTI-FASCISTISCHE POLITIE, VOOR KONING EN VADERLAND, No 70 1933 Vrijdag 24 Maart. Hilversum, 1875 M. (8.—12.—4 —8 «j 1 112VARA, 12.—4— AVRO en de VPRO van 8.—11 uur)- 8 Gramofoon- olaten. 10— VPRO-morgenwijding. 1045 Gramofoonplaten. 11.10 P. J. Kers.Jr.: Gn- ie keuken. 11.40 Declamatie door Ad Bouw meester. 12.Omroeporkest o.l.v. N. Treep en gramofoonplaten. 2.Voordracht door Mar. van Dam. 2.30 Vervolg concert. 3.— Gramofoonmuziek. 4.VARA-Kleinorkest o 1 v P. Duchant. 4.50 Kinderuur. 5.30 Or gelspel Joh. Jong. 6.15 De Notenkrakers o. 1 v D Wins 7.— Causerie over Sovjet-Rus land door J. Blumberg. 7.20 De Fliereflui ters o.l.v P. Tiggers m. m. v. Joh. Lammen, bas. 8 Cursus door ds. G. van Duyl. 8.30 Concert door Cor Kint, viola d'amore. 9.— Causerie door prof. R. Casimir. 9.30 Vervolg concert. 10.— Vrijz. Godsd. Persbureau 10.05 Vaz Dias. 10.15 Causerie door ds. E. D. Spelberg. 10 45 Gramofoonplaten. 11.— 12Gramofoonmuziek. Huizen, 296 M. (Algemeen programma, te verzorgen door de KRO). 8.9.15 en 10. Gramofoonplaten. 1130—12.Voor zieken en ouden van dagen. 12.151.45 Sextetcon eert en gramofoonplaten. 2.Gramofoonpl 3.Orgelconcert. 4.— Solistenconcert. 5.— Gramofoonplaten. 5.30 Orgelconcert. 6.30 Lezing. 7.Gramofoonplaten. 7.10 Lezing. 7 45 Orkestconcert m. m. v. harpiste. 8 25 Hoorspel. 845 Vaz Dias. 8.50 Opera-con cert. 9.30 Harpsoli. 9.50 Orkestconcert. >10.15 Hoorspel. 11.Vaz Dias. 11.05 ll2.Concert uit Den Haag. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding. 10.50 Tijdsein, berichten. 11.05—11.20 Le ring. 12.20 Orgelconcert door Norman As- kew. 1.05 Shepherd's Bush Paviljoen-orkest o.l.v. Harry Frijer. 2.20 Voor de scholen 3.10 Verslag van de „Grand National" Paardenrennen. 4.10 Schotsch Studio-orkest o.l.v. G. Daines. 4.50 Concert. W. White, alt en het Brough viola d'Amore Ensemlbe. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Chopin's pianomuziek door L. England. 7 10, 7.30 en 7,50 Lezingen. 8.20 Dansmuziek door Billy totton en zijn band. 9.20 Berichten en lezing. 9.55 BBC-orkest o.l.v V. HelyHut- chinson m. m. v. A. Cruickshank, alt en A. Fear, bariton. 11.05 Lezing. 11.1012.20 Geraldo's Tango-orkest en de Savoy-Hotel Ornheans. Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8.05 Gra mofoonplaten. 12.50 Concert door het Krettly-orkest. 6.50 en 7.40 Dito. 9.05 Sym- phonie-concert o.l.v. E. Bigot. Kalundborg, 1153 M. 11.2012.35 Con cert uit het Bellevue-Strandhotel. 2.204.20 Omroeporkest en solisten o.l.v. Gröndahl. 7.30 „En Fallit", tooneelspel van Bj. Björnson. 9.45 Omroeporkest o.l.v. Reesen. jO.2011.50 Dansmuziek o.l.v. K. Julian. Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl 11.20 Populair concert o.l.v. W. Caspar 12 20 Concert o.l.v. Eysoldt. 1.50 Gramo foonplaten. 4.20 Concert o.l.v. Eysoldt. 7.20 Concert o.l.v. Wolf. 8.20 „Ruhrland". 940 Cantate voor gem. koor, bariton en orkest van Maier. Werag-orkest en -koor m m. v. H. Wocke, bariton o.l.v. Zimmermann. 10.20 11.20 Concert o.l.v. W. Caspar. Rome. 441 M. 8.05 Gevarieerd concert m. m. v. orkest en solisten. 8.40 Dupare-concert m m. v. orkest en solisten. 9.20 Vervolg con eert van 8.05 10.15 Berichten. Brussel, 508 en 338 M. 508 Al.: 12.20 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gra mofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v. F. André. 6.35 Gramofoonplaten. 6.50 Om roepkleinorkest o.l.v. P. Leemans. 8.20 Mili taire muziek. 9.20 Omroeporkest m.m.v. Chr Berlo, sopraan o.l.v. F. \ndré. 10.30 Gra mofoonplaten. 338 M.: 12.20 Gramofoonpl 1 30 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 5.20 Gramofoonplaten. ó.50 Koor- en orkestcon cert uit Leuven. 8.20 Radio-Svmphonie- orkest mf. m. v. soliste o.l.v A. Meulemans Jef van Hoof-programma. 9.25 Vervolg con eert. Wagner-programma. 10.30—11.20 Gramofoonmuziek. Ztesen, 1635 M. 7.20 „König Sporck hoorspel van Fr. Griese. 8.20 „Die Er ■weckung des Lazarus", oratorium voor koor en solisten van Fr. Schubert. Leiding: Rud Schulz—Domburg. 9.35 Berichten en van 10.20—11.20 Populair concert en oude Dansmuziek uit Frankfurt. uit het Engelsch van Chester K. S. Steele door A W. v. E v. R. 6 „Wat voor een reparatie?" vroeg Carroll „Aan een horloge". „Waar is dat horloge", en de detectieve fikte de asch van een sigaar, dien de verslag gever hem had aangeboden. Daley was be neden in den winkel en hoorde de bedienden uit. horloge", mompelde Darcy. „Het het ligt m haar hand", en hij gaf een knikje in de richting van de stille figuur beneden „Het horloge dat nog steeds tikt?" „Ja, maar het gekste ervan is, dat het ding gisteravond niet liep, toen ik het plan had aan de reparatie te beginnen. Ik weet i meer, waarom ik er toen niet aan begon", c„ Darcy scheen wat verlegen, hetgeen Carroll n.etontgmg. „Ik denk. dat het was, omdat on het electrische licht boven mijn werk kiel niet goed kon zien", ging de juwelier «n? "Pat moe* 'n orc*e 'a*en maken. In geval deed ik niets aan het Indische hor- 'oge dan het bekijken, en ik besloot, vroeg op te staan en het gauw in orde te maken. Jit "wond het niet eens op. Ik begrijp n:et, hoe t«t is gaan loopen, of iemand moet binnen (Van onzen eigen correspondent), Sir Oswald Mosley, die zijn politiek leven begon als Conser atief, die daarop overging naar het Labour-kamp en die nu mis schien alleen omdat hij bij de genoemde par tijen niet de erkenning kreeg, waarop hij ais zelfbewust man recht meende te hebben de leider is geworden van de hritsche Fascisten, is er nog niet in geslaagd, in tegenstelling met zijn collega s in Italië en Duitschiand, zijn stempel te di ukken op zijn tijd. Mosley heeft aan de voeten gezeten van Mussolirii en heeft van Hitier de kunst afgekeken Maar ondanks deze voortreffelijke opleiding ieeft hij, hoewel hij al bijna twee jaar bezig is, geen indruk kunnen maken op de bevol king van Groot-Brittannië, die slecht mate riaal moet zijn voor de stichting van een volksmacht ten behoeve van een dictator. Zoo juist is in Manchester Britsch Fascis me uit een vergaderzaal ontruimd. De politie heeft het gedaan. Het is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van deze politieke bewe ging, indien zij ooit een geschiedenis zal krij gen. De leider had de vergadering belegd om zielen te winnen voor zijn leer. Als steeds op zijn propaganda-tochten was hij vergezeld van zijn lijfwacht, een paar honderd getrou wen, jonge mannen met zwarte of grijze overhemden; zwart wanneer zij als fascisten voor vol konden worden aangezien; grijs wanneer zij nog in hun proeftijd verkeerden. De vergadering, die druk bezocht was, liet den leider spreken. Mosley's getrouwen wa ren over de zaal verdeeld, om er voor te zor gen, dat vijanden van de beweging de orde niet konden verstoren. Maar op een oogen- blik ontstond er nochtans wanorde, de hevig ste. Een man uit het gehoor had lastige vra gen gesteld op overigens ordelijke wijze. Een lid van de fascistische lijfgarde had den hin derlijken vrager willen verwijderen. Deze had tegengesparteld; waarop de Fascist een gummistok uit zijn binnenzak had gehaald. Een lucifer in buskruit had geen explosiever effect kunnen hebben. Het Engelsch publiek houdt niet van zulke attributen van meplust en machtsvertoon. Overal in de zaal laaide de toom op en ging men de met gummistok ken gewapende lijfwacht te lijf met stokken en paraplu's en stoelen. Sir Oswald Mosley stond het spektakel aan te zien, een indruk wekkend man in zijn zwart hemd en zijn armen over de borst gekruist. Hij vroeg om orde, maar kreeg ze niet. De politie, die bij de hand was, stapte de zaal binnen en her stelde de orde door alle fasHsten te verwijde ren. Het particuliere legertje van den opper- Fascist, ingesteld voor handhaving van orde in fascistische vergaderingen, moest wijken voor de wettelijke macht, wier taak het is orde overal te handhaven. Sir Oswald Mos ley vond het een verschrikkelijke ervaring. Toen de zaak afgeloopen was, insinueerde hij, dat dit een zet was gewees' van de regee ring, die de politie in Manchester last had gegeven de vergadering over te leveren aan de Communisten. Dat is een uitlegging, die kant noch wal raakte. De vergadering zou rustig zijn verloopen. indien Sir Oswald Mosley zijn lijfwacht thuis had gelaten. Zijn eigen mannen, met hun aanmatiging en hun gummistokken, waren de bron der verbitte ring. Het publiek in Engeland gelooft nog niet aan het bestaan van Communistische terroristen en voelt het als een smaad wan neer een legertje pootige kerels en boksers en dan nog gewapend met gummistokken over een vergaderzaal wordt verdeeld om desnoods spierkracht te stellen tegenover verstandeli'k argument. Daarom was de poli tie zoo verstandig deze mannen de zaal uit te zetten. De ster van Sir Oswald Moslev, die nooit goed is opgegaan, is bezig weg te zak ken achter den horizo In de studentenwereld in Groot-Brittan nië is een merkwaardige beweging ingezet, welke aan den dag treedt in vergaderingen, waarin besluiten worden genomen om onder geen omstandigheden voor vorst en vader land te vechten. Oxford is er mee begonnen en de oude universiteit heeft er zich den toorn van alle patriotten mee op den hals gehaald. Na Oxford zijn verscheidene an dere universiteiten gevolgd, die in de verga deringen der debating clubs moties van de zelfde strekking met meerderheid van stem men hebben aangenomen. De jongste aan winst van de „defaitisten" (zooais de stu denten van geprononceerd vredelievend in borst worden genoemd) zijn de universiteiten van Schotland, waar de studenten juist een motie, zeggende, dat zij bereid zijn voor Ko ning en Vaderland te strijden, hebben ver worpen. Hoewel nationalistische woordvoerders en hun joers zich inspannen de beteekenis van i i zijn gekomen en het hebben opgewonden en dat kan niemand gedaan hebben!" „Wiens horloge is het?" vroeg Thong. „Het behoort aan Singa Phut". „Singa Phut!" riep Carroll uit. „Hemel wat een naam! Wie heet er zoo?" „Singa Phut is een Indiër", verklaarde Darcy. „Hij heeft een rariteitenwinkel in Waterstreet. Wij hebben eenige bijzondere dingen van hem gekocht voor onze klanten vreemde kralen halskettingen en dergelijke Hij liet het horloge bij mijn nicht achter, die mij verzocht, het te repareeren. Er moest een nieuwe veer in en eenige schroefjes zaten los" „Hoe komt het horloge in mrs. Darcy's hand?" vroeg Carroll. „Dat weet ik niet". „Wat voor een man is die Indiër Singa Singa begon Thong aarze lend. „Singa Phut is een kalme, ijverige Indiër" antwoordde Darcy. „Hij woont hier nog niet lang, maar ik ken hem uit New York Hij doet al verscheidene jaren zaken met mij". „Is het een rechtschapen man veilig - niet een van die lieden die een zijden koord gebruiken om er je mee te wurgen?" vroeg Thong, die wel eens gehoord had van de Wurgers. „Geen sprake van", zeide Darcy en er speelde een lichte glimlach om zijn mond „hij is een gent'eman!" „O!" zeiden Carroll en Thong tegelijk. deze naar allen schijn sterk pacifistische be weging onder de studenten als onbeduidend voor te stellen, zijn zij er getuige de he vigheid van het proza en de redekunst, waar mede zij de stuaeerende jongelingschap te lijf gaan ten zeerste door verontrust ge worden, te meer omdat de bijval, welken de beweging onder de bevolking heeft gekre gen, aanzienlijk is. Het eerste misbaar, dat volgde op het aannemen van de pacifisti sche motie in de Oxford Union, is thans ge luwd. En dagbladen en politici veronachtza men thans gelijksoortige besluiten van de andere universiteiten, die in korte berichten met tusschenpoozen in de dagbladen worden vermeld. Veronachtzaming lijkt de verstan digste politiek. Want het kabaal, toen de eerste bom barstte, was zoo onbeheerscht en droeg zulk een onaangenaam karakter en werd zulk een scheldpartij aan het adres der knapen van Oxford, dat een fatsoenlijk mensch zich bijna verplicht achtte hun partij te kiezen in protest tegen de onheusche beje gening, waaraan de studenten van de zijde der jingo's bloot stonden. De vraag is uiteraard gesteld of aan deze merkwaardige beweging onder de studenten van het land practische beteekenis moet wor den gehecht. De vraag kan alleen een af doend en juist antwoord krijgen, wanneer de jonge mannen, die thans het denkbeeld van vechten voor Koning en Vaderland als ab surd hebben verworpen, geroepen zullen worden oorlogsdienst te doen. Het verschil tusschen theoretische belijdenis als hier aan gegeven en haar practische uitvoering bij de bestaande opvatting van staatsburgerschap is zoo enorm, dat men wel kan zeggen, dat er tusschen theorie en practijk hier geen ver band bestaat. Het is opvallend en nieuw, dat jonge menschen in massa en in het open baar uitdrukking geven aan een zienswijze die tot heden in het algemeen slechts in on deronsjes en fluisterend is geuit. Men moet bedenken, dat studenten het hebben gedaan, die naar hun aard en jeugd en gewoonte ge neigd zijn hun ouders of de ouderen te epa- teeren en zoowel theoretisch als practisch graag uit den band springen. In de kringen, waar men boos is geworden of leedwezen heeft uitgesproken over dit defaitisme is na druk gelegd op het zuiver theoretisch karak ter er van. Ook is verklaard, dat de moties moesten worden opgevat a's orotest tegen de leuze „voor Koning eVaderland", omdat die leuze niet steeds voor een verheffend doel is aangeheven en daarom oprechte menschen tegen de borst stuit. Als die verklaring juist is, zouden de studenten wel willen vechten voor Koning en Vaderland indien inderdaad de eer van beiden op het spel stond. Verder is er nog op gewezen, dat de moties waren aangenomen in debating clubs, waar de regel moet gelden, dat de beste sprekers de meeste stemmen krijgen. In dat geval zou hetgeen de moties uitdrukten van geen be lang zijn geweest. MEERVOUDIGE STRAFKAMER. Zitting van Dinsdag 21 Maart. NACHTELIJKE DIEFSTAL VAN EEN WITTE GEIT. Een tweetal jongelieden, de 18-jarige Hendr. Joh. Leendert tuinder en de 17 jarige Pieter de M., loé-werkman, geboren te Heemskerk, beiden wonende te Uitgeest, ston den terecht als verdacht van diefstal van een witte gehoornde geit, in den nacht van 23 op 24 November te Uitgeest, ten nadeele van den heer Pieter Waay, 'n 63-jarige arbeider, eveneens te Uitgeest woonachtig. De verdach ten werden ambtshalve verdedigd door mr. Langeveld, die zou opponeeren voor Hendrik en mr. van Doorn voor de, nog geen 18 jaar zijnde, Pieter de M. De jongeheer Hendrik A. had echter eigenwijs te kennen gegeven, dat een gezond mensch geen dokter noodig heeft en voor de verdere bemoeiingen van den ver dediger bedankt. Mr. v Doorn wilde nu ook wel van zijn baantje af, doch op grond van den jeugdigen leeftijd van Pieter de M., be stond hier een wettelijke verplichting. Door verdachten werd het feit pertinent ontkend. Het bewijs moest hier dus hoofdzakelijk wor den gedistilleerd uit de verklaringen der zes gehoorde getuigen. De oude heer Waaij miste zijn geit en den rijksveldwachter Telstra had sporen van geitenhoeven gezien en in dien morgen verdachten op de fiets gezien in het bezit van een ledigen zak. De jeugdige tuin der L. Terol had hen gezien met een visch- mand. maar niet met een geit in normale sa menstelling. Piet de M. had getuige gedreigd naar aanleiding van zijn verklaringen. Ook dit werd door verdachten ontkend. Zij had den hem wel op den Castricummerweg ont moet en bij latere ontmoeting alleen gespro ken over het weer. de bioscoop en dergelijke topics of the day. De mand zouden zij uit Weer werd er op de zijdeur beneden ge klopt. Er was nu minder volk, en Mulligan behoefde geen stroom menschen tegen 1 houden, toen hij opendeed. „Dr. Warren", diende de agent aan. naar boven roepend naar Carroll en Thong. „De districtsgeneesheer", verklaarde Car roll. „Het is het beste, naar beneden te gaan, mr. Darcy. Hij zal U eenige vragen moeten stellen. Daarna moeten wij U nog spreken Er valt heel wat te vragen in een geval als dit", volgde hij er half verontschuldigend bij „Zeker", stemde de juwelier toe. „Dr. Warren", sprak Thong tot zijn mak ker, toen Darcy voor hen uit naar beneden liep, „nu hooren wij waardoor zij gedood werd. en misschien zullen wij dan een punt van uitgang hebben". „Ik geloof, dat we het al hebben", merkte Carroll op. „Ja misschien en toch misschien niet! Kom mee!" „Goeden morgen, jongens! Een mooie fris sche ochtend, als je het vlug zegt! riep dt geneesheer, terwij! hij de regendroppels van zijn overjas schudde en zijn autohandschoe nen op een blinkende uitstalkast wierp. „De tweede keer deze week. dat iullie mij zoo vroeg uit bed hebben gehaald! Als zij dan een moord willen begaan, waarom doer, zij dat dan niet overdag! Ik houd van mijn slaap". Dokter Warren lachte vrooliik. Met moor den en lijkschouwingen had hij bijna dage lijks te doen. Hij was reeds iaren lang den tuin van den heer J. Hoek hebben ge haald, doch Hoek beweerde dat nooit zoo'n mand zijn tuin had gesierd. Verdachten hadden bij den heer D. Clous te Beverwijk een geitenhuid te koop gepresen teerd, doch deze handel was niet geslaagd Ook dit ontkenden de verdachten overeen komstig hun systeem, waarvan niet werd afgeweken. De officier, die natuurlijk geen positieve bewijzen kon overleggen, smeedde de omstan digheden, voorheen aanwijzigingen genoemd, tot een keten aaneen en op grond van dit ju ridische smeedwerk vermeenden sterk ge noeg te zijn om het feit wettig en overtuigend bewezen te achten en te requireeren tegen nummer een 3 maanden gevangenisstraf en tegen het kind, alreeds meermalen veroor deeld, eveneens 3 maanden. Mr. van Doorn refereerde zich wat het feit betrof, aan het oordeel der rechtbank, wees voorts op den jeugdigen leeftijd van zijn cliënt en betwijfelde of voor hem een ge vangenisstraf zou stichten. EEN RIJWIELDIEF, DIE OOK EEN KONIJNTJE NIET VERSMAADDE. Een stevig gebouwde 20-jarige werkman, Gijsbert H. te Den Helder, thans in voorar rest, had op het gebied „roeisport" een bij zondere activiteit ontwikkeld; niet alleen had hij aldaar op verschillende data een rij wiel geannexeerd, een dito karretje gehuurd en ten eigen voordeele verkocht, maar ook spaarde hij een aan zijn stiefvader toebehoo- rend konijn niet, welk diertje hij onder zijn jas verborg, meenam, en in de W.C op sloot. De verschillende diefstallen hadden laats, gewoonlijk als deze veebelovende naap onder den invloed van sterken drank verkeerde. De kruik ging zoolang te water tot de politie er een eind aan maakte en Gijs bert onschadelijk werd. Hij stond thans te recht, verdedigd door mr. N. van Leeuwen en erkende de hem telaste gelegde vier feiten. Bij den rijwielhandelaar Zweed had verd. op 20 Dec. een rijwiel verhuurd en had Zweed het karretje nimmer terug gezien. De heer A. Kaptein uit Zijpersluis, die de fiets had gekocht, was niet verschenen en zal daarvan wel nader hooren De boekhouder Grondsma had op 22 Dec. voor een café aan den Kanaaldijk zijn rij wiel geplaatst en vond op het politiebureau zijn fiets terug .De loswerkman J. D. M. Mastemaker, stiefvader van verdachte, legde een verklaring of omtrent het verdwenen ko nijn, dat hij den volgenden dag weer terug ontving door bemiddeling van de politie. De timmerman H. Lastdrager uit Huisduinen was op 'n dag begin Januari zijn voor een café geplaatste rijwiel kwijt geraakt, doch la ter weer in 't bezit van het karretje gesteld. De krijgsartikelen voor een voorw. straf werden den verdachte daarop onder de neus gedrukt en het bleek, dat verdachte met de strenge voorwaarde accoord ging. De officier keek niet hoog op tegen deze verd en vorderde zeven maanden onvoor waardelijke gevangenisstraf. Verdachte was nu vol goede voornemens en tot verbetering zijns levens geneigd. De verdediger, ir. mr. van Leeuwen, bracht nu de goede zijden van zijn schuldbewusten erfelijk belasten en zeer onopgevoeden cliënt, een stuurloos schip op de levenszee, naar vo ren en drong krachtig aan op een voorw. veroordeeling met strenge voorwaarden. Ver dediger was overtuigd, dat hier succes ver wacht kon worden en wees voorts nog op het nut van een krachtige onder toezicht stel ling. Pleiter eindigde zijn betoog met een voorwaardelijke veroordeeling te verzoeken. De getuige Arie Kapteijn uit de Zijper sluis, koopman en veehandelaar, door aller lei tegenspoeden k laat in Alkmaar gearri veerd, verscheen als nog ter terechtzitting en kon nu nog gehoord worden. De reeds ver leende acte van niet verschijning werd alsnog ingetrokken. De heer Kapteijn had een door verdachte verduisterd rijwiel gekocht en werd door de president er op gewezen, dat een dergelijke roekelooze handel zeer ge vaarlijk is. Het zou in zijn belang zijn, als hij den heer Zweed, den benadeelde, scha deloos stelde. A.s. week uitspraak. EEN GEHEEL REGIMENT PAARDEN VERDWENEN. In de middagzitting stond terecht de in een hevig glimmende leeren motorjas gestoken 38-jarige loonploeger Krijn H., vertoevende te Breezand gem. Anna Paulowna, aan welken glimmenden heer bij dagvaarding was ten laste gelegd, in de eerste plaats ver duistering van drie paarden, die hij onder zich had in huurkoop van de Holl. credie*- en hypotheekbank te Gouda en voorts ont trekking van drie paarden aan een door den deurwaarder van Huit gelegd beslag in 1930 In deze zaak waren acht getuigen a charge gedagvaard. De verdachte ontkende en beweerde dat eerstgenoemde paarden het eigendom waren van de heéren Mathijs Borst en Klaas Stammis. districtsgeneesheer. „Hm, ja, een oude dame", overpeinsde hij, zijn jas uittrekken, die Carroll van hem aari nam. De dokter stroopte de mouwen van zijn overhemd op en bukte zich. „Het hoofd is leelijk gekwetst laat eens kijken, wat we hier hebben. Maar licht, het is te donker om te zien". Een der bedienden draaide meer lampen op en het licht glinsterde en fonkelde op het zilver en het geslepen glas. Het viel op het witte, stille gelaat en de stralen schenen op geslorpt te worden door dien rooden vlek in het sneeuwwitte haar. „Hm ia, schedelbreuk. Een leelijke plaats ook! Het zou mij niet verwonderen, als het een slag was geweest Misschien met een ploertendooder?" en hij keek de detectives vragend aan. Carroll schudde ontkennend het hoofd. „Die kan een schedel inslaan, maar geen bloed te voorschijn brengen als hij goed gebruikt wordt tenminste", en hij haalde uit zijn heupzak zoo'n wapen te voorschijn en korten, dikken, buigzamen. met leder beklee- den rieten stok, met aan het uiteinde een zakje, dat een stuk lood bevatte. „Ik wil wedden, dat het niet zooiets was", zeide Carroll. „Misschien niet", stemde de dokter toe „Laat ons eens verder kijken." Hij keek naar den grond in den omtrek van het lijk, en guuurde om den hoek van een uitstalkast waaronder ruimte was voor Wel erkende verdachte dat hij een paard aan den slager Wit had verkocht voor 240 gulden en voor dit geld had verdachte weer een ander paard gekocht. Evenzoo had hij nog weer een ander paard ten gelde ge maakt. Toen verdachte aan zijn verplichtingen niet voldeed, had de bank van Gouda beslag laten leggen en alstoen had verdachte drie naarden aan dat beslag onttrokken Hij ont- cende echter het opzet der verduistering. De heeren Slikker en Tésselaar te Helder had den ieder van verdachte een paard gekocht. Mr. Wynne advocaat-procureur te Alkmaar was eveneens als getuige gedagvaard in kwa liteit in het faillissement van verdachte. Deze curator had 16 paarden genoteerd, doch ver dachte beweerde, dat deze paarden eigendom waren van Matth. Borst en Klaas Stammes. Volgens verdachte waren dertien paarden in huurkoop afgestaan door M. Borst en KI. Stammes. De drie overige rossinanten had verdachte speciaal van KI. Stammes in huur koop. Voorts was den curator gebleken, dat twee huurkoopovereenkomsten bestonden tusschen verdachte en twee maatschappijen, Utrecht en Gouda. Vervolgens werd gehoord de 57-jarige heer H. Eecen, assuradeur, gewezen verte genwoordiger der Holl. deposito- en crediet- bank, wonende te Alkmaar en directeur van de commissiebank. Deze verklaarde dat ver dachte aan zijn verplichtingen had voldaan tegenover de bank. Getuige had op de bank een salarisvordering van 1100 en dit geld betaalde verdahte hem. Getuige ontkende dat hij deze gelden onrechtmatig in ont vangst zou hebben genomen. De heer Joh W. A. van Huit, deurwaar der te Schagen, had op 25 Juli 1931, revindi- catoir beslag gelegd op 5 paarden, namens de Holl. deposito en credietbank, welke paar den door verdachte waren aangewezen. Ver dachte werd aangesteld tot bewaarder. Het was de rechtbank wel raadselachtig hoe de deurwaarder deze vijf aarden aangewezen tusschen vele anderen, uit elkander had kun nen houden. De deurwaarder meende zich te herinneren, dat verdachte had gezegd, de paarden betaald te hebben aan den heer H. Eecen. Eindelijk werd gehoord de heer Mathijs Borst, 'n 66-jarige landbouwer te Broek op Langendijk, die mededeelde een bruin paard met witte vlekken van verdachte in 1929 te hebben gekocht voor 300 gulden. Verdachte had het paard niet betaald, doch afgelost voor schulden. Later had ge tuige nog twee paarden, 'n vos en 'n ijzer, schimmel gekocht voor 700. Tegen den niet verschenen heer Klaas Stamme swerd acte verleend wegens de niet- verschijning. Eindelijk werd gehoord de heer Wiggers tot het uitbrengen van zijn rapport. De drank was de oorzaak der demoralisatie van verdachte. Hij was een zwakkeling en ge- praedisponeerd. Het was een twijfelachtig geval, doch desondanks trachtte de heer Wig gers hem met assistentie van een geheelont- houdersvereeniging een paar engelenvleugels aan te spijkeren en waagde hij 't schuchter een reclasseering voor te stellen. Verdachte meende echter dat een blauwe knoop alleen niet veel zou uithalen. De president trachtte hem de innerlijke beteekenis van die daad tij te brengen, waarop verdachte zich gewonnen gaf. Het was en b'eek een zwak geval, maar verdachte philisopheerde heldhaftig dat een b!auwe knoop op zijn borst, waaraan de wil tot verbetering ontbrak, niet veel zou baten. Hij bleef dus bezwaren maken tegen dit ordeteeken der nuchterheid, overigens kon hij zich met het idee wel vereenigen. De officier zette het onderhavige geval nog eens omstandig uiteen en achtte de handeling met de paarden en wel speciaal twee paar den niet toelaatbaar Verdachte gaf dit zelf toe. Wat betrof de paarden waarop beslag was gelegd, kon de officier niet tot een rede lijk resultaat komen en vroeg de officier hier vrijspraak Wat de verduistering van de twee paarden betreft, vorderde de officier zes maanden ge vangenisstraf voorwaardelijk met 3 proefja ren. Mr. G A. de Lange, verdediger, bracht een en ander in ten voordee'e van zijn cliënt en sloo zich overigens aan bij het requisitoir met eenigszins verzachte voorwaarden. Be handeling gesloten. A.s. week uitspraak. MISLUKTE BEKEERINGSBRIEF. Pieter H., 'n jongmensch uit Spanbroek, dat zich te Den Helder in vereeniging met een ander persoon had schuldig gemaakt aan diefstal uit een houtloods te Den Helder, was deswege veroordeeld op 18 October tot een voorwaardelijke gevangenisstraf voor den rommel afgedankt pakpapier en dergelij ke een plaats, waar tot dusverre geen der detectives had gekeken. Dr. Warren uitte een kreet, en trok er een metalen beeld van omstreeks twee voet hoog te uit. Het stelde een jager voor in de houding, als of hij zoo juist een schot had gelost en naar het resultaat keek. De kolf van zijn geweer stak achter hem uit en toen dr. Warren het beeld in het licht hield, zagen allen eenige verspreidde, witte haren aan de lade van het geweer hangen. „Hier is het mee gedaan!" riep de genees heer uit. „Ik wed, dat ik den kolf van het ge weer in den indruk van de breuk zou kunnen passen, als ik het probeerde. De inbreker - of wie het dan was zwaaide dit beeld als een knuppel. Het was doodend, omdat hij het voeteneind als handvat gebruikte", en dr. Warren zwaaide er mee in de lucht, over het hoofd der doode vrouw, om te laten zien. wat hij bedoelde. „Doe dat niet!" riep Darcy luid. „Wat moet ik uiet doen?" vroeg de gfr. neesheer scherp. „Het beeld op die manier behandelen!" „Waarom niet?" „Wel eh ik wij wilden het koo- pen voor ons nieuwe huis. Maar nu O, ik wil het nocit thuis zien! Ik zou den aan blik ervan niet kunnen verdragen, en zij ook niet!'* (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5