Alkmaarsche Courant.
OladioitMMS
Üeuilletm
JlechtszoJtea
Honderd YfH en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 23 HAART.
Het mysterie van het
diamanten kruis.
Londensch aanteekenboek
DE ANTI-FASCISTISCHE POLITIE,
VOOR KONING EN VADERLAND,
No 70 1933
Vrijdag 24 Maart.
Hilversum, 1875 M. (8.—12.—4 —8 «j
1 112VARA, 12.—4— AVRO en de
VPRO van 8.—11 uur)- 8 Gramofoon-
olaten. 10— VPRO-morgenwijding. 1045
Gramofoonplaten. 11.10 P. J. Kers.Jr.: Gn-
ie keuken. 11.40 Declamatie door Ad Bouw
meester. 12.Omroeporkest o.l.v. N. Treep
en gramofoonplaten. 2.Voordracht door
Mar. van Dam. 2.30 Vervolg concert. 3.—
Gramofoonmuziek. 4.VARA-Kleinorkest
o 1 v P. Duchant. 4.50 Kinderuur. 5.30 Or
gelspel Joh. Jong. 6.15 De Notenkrakers o. 1
v D Wins 7.— Causerie over Sovjet-Rus
land door J. Blumberg. 7.20 De Fliereflui
ters o.l.v P. Tiggers m. m. v. Joh. Lammen,
bas. 8 Cursus door ds. G. van Duyl. 8.30
Concert door Cor Kint, viola d'amore. 9.—
Causerie door prof. R. Casimir. 9.30 Vervolg
concert. 10.— Vrijz. Godsd. Persbureau
10.05 Vaz Dias. 10.15 Causerie door ds. E.
D. Spelberg. 10 45 Gramofoonplaten. 11.—
12Gramofoonmuziek.
Huizen, 296 M. (Algemeen programma, te
verzorgen door de KRO). 8.9.15 en 10.
Gramofoonplaten. 1130—12.Voor zieken
en ouden van dagen. 12.151.45 Sextetcon
eert en gramofoonplaten. 2.Gramofoonpl
3.Orgelconcert. 4.— Solistenconcert. 5.—
Gramofoonplaten. 5.30 Orgelconcert. 6.30
Lezing. 7.Gramofoonplaten. 7.10 Lezing.
7 45 Orkestconcert m. m. v. harpiste. 8 25
Hoorspel. 845 Vaz Dias. 8.50 Opera-con
cert. 9.30 Harpsoli. 9.50 Orkestconcert.
>10.15 Hoorspel. 11.Vaz Dias. 11.05
ll2.Concert uit Den Haag.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.05—11.20 Le
ring. 12.20 Orgelconcert door Norman As-
kew. 1.05 Shepherd's Bush Paviljoen-orkest
o.l.v. Harry Frijer. 2.20 Voor de scholen
3.10 Verslag van de „Grand National"
Paardenrennen. 4.10 Schotsch Studio-orkest
o.l.v. G. Daines. 4.50 Concert. W. White, alt
en het Brough viola d'Amore Ensemlbe. 5.35
Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Chopin's
pianomuziek door L. England. 7 10, 7.30 en
7,50 Lezingen. 8.20 Dansmuziek door Billy
totton en zijn band. 9.20 Berichten en
lezing. 9.55 BBC-orkest o.l.v V. HelyHut-
chinson m. m. v. A. Cruickshank, alt en A.
Fear, bariton. 11.05 Lezing. 11.1012.20
Geraldo's Tango-orkest en de Savoy-Hotel
Ornheans.
Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.50 Concert door het
Krettly-orkest. 6.50 en 7.40 Dito. 9.05 Sym-
phonie-concert o.l.v. E. Bigot.
Kalundborg, 1153 M. 11.2012.35 Con
cert uit het Bellevue-Strandhotel. 2.204.20
Omroeporkest en solisten o.l.v. Gröndahl.
7.30 „En Fallit", tooneelspel van Bj.
Björnson. 9.45 Omroeporkest o.l.v. Reesen.
jO.2011.50 Dansmuziek o.l.v. K. Julian.
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl
11.20 Populair concert o.l.v. W. Caspar
12 20 Concert o.l.v. Eysoldt. 1.50 Gramo
foonplaten. 4.20 Concert o.l.v. Eysoldt. 7.20
Concert o.l.v. Wolf. 8.20 „Ruhrland". 940
Cantate voor gem. koor, bariton en orkest
van Maier. Werag-orkest en -koor m m. v.
H. Wocke, bariton o.l.v. Zimmermann. 10.20
11.20 Concert o.l.v. W. Caspar.
Rome. 441 M. 8.05 Gevarieerd concert m.
m. v. orkest en solisten. 8.40 Dupare-concert
m m. v. orkest en solisten. 9.20 Vervolg con
eert van 8.05 10.15 Berichten.
Brussel, 508 en 338 M. 508 Al.: 12.20
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gra
mofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v. F.
André. 6.35 Gramofoonplaten. 6.50 Om
roepkleinorkest o.l.v. P. Leemans. 8.20 Mili
taire muziek. 9.20 Omroeporkest m.m.v. Chr
Berlo, sopraan o.l.v. F. \ndré. 10.30 Gra
mofoonplaten. 338 M.: 12.20 Gramofoonpl
1 30 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 5.20
Gramofoonplaten. ó.50 Koor- en orkestcon
cert uit Leuven. 8.20 Radio-Svmphonie-
orkest mf. m. v. soliste o.l.v A. Meulemans
Jef van Hoof-programma. 9.25 Vervolg con
eert. Wagner-programma. 10.30—11.20
Gramofoonmuziek.
Ztesen, 1635 M. 7.20 „König Sporck
hoorspel van Fr. Griese. 8.20 „Die Er
■weckung des Lazarus", oratorium voor koor
en solisten van Fr. Schubert. Leiding: Rud
Schulz—Domburg. 9.35 Berichten en van
10.20—11.20 Populair concert en oude
Dansmuziek uit Frankfurt.
uit het Engelsch van Chester K. S. Steele
door A W. v. E v. R.
6
„Wat voor een reparatie?" vroeg Carroll
„Aan een horloge".
„Waar is dat horloge", en de detectieve
fikte de asch van een sigaar, dien de verslag
gever hem had aangeboden. Daley was be
neden in den winkel en hoorde de bedienden
uit.
horloge", mompelde Darcy. „Het
het ligt m haar hand", en hij gaf een knikje
in de richting van de stille figuur beneden
„Het horloge dat nog steeds tikt?"
„Ja, maar het gekste ervan is, dat het ding
gisteravond niet liep, toen ik het plan had
aan de reparatie te beginnen. Ik weet i
meer, waarom ik er toen niet aan begon", c„
Darcy scheen wat verlegen, hetgeen Carroll
n.etontgmg. „Ik denk. dat het was, omdat
on het electrische licht boven mijn werk
kiel niet goed kon zien", ging de juwelier
«n? "Pat moe* 'n orc*e 'a*en maken. In
geval deed ik niets aan het Indische hor-
'oge dan het bekijken, en ik besloot, vroeg
op te staan en het gauw in orde te maken.
Jit "wond het niet eens op. Ik begrijp n:et, hoe
t«t is gaan loopen, of iemand moet binnen
(Van onzen eigen correspondent),
Sir Oswald Mosley, die zijn politiek leven
begon als Conser atief, die daarop overging
naar het Labour-kamp en die nu mis
schien alleen omdat hij bij de genoemde par
tijen niet de erkenning kreeg, waarop hij ais
zelfbewust man recht meende te hebben de
leider is geworden van de hritsche Fascisten,
is er nog niet in geslaagd, in tegenstelling
met zijn collega s in Italië en Duitschiand,
zijn stempel te di ukken op zijn tijd. Mosley
heeft aan de voeten gezeten van Mussolirii
en heeft van Hitier de kunst afgekeken
Maar ondanks deze voortreffelijke opleiding
ieeft hij, hoewel hij al bijna twee jaar bezig
is, geen indruk kunnen maken op de bevol
king van Groot-Brittannië, die slecht mate
riaal moet zijn voor de stichting van een
volksmacht ten behoeve van een dictator.
Zoo juist is in Manchester Britsch Fascis
me uit een vergaderzaal ontruimd. De politie
heeft het gedaan. Het is een zwarte bladzijde
in de geschiedenis van deze politieke bewe
ging, indien zij ooit een geschiedenis zal krij
gen. De leider had de vergadering belegd om
zielen te winnen voor zijn leer. Als steeds op
zijn propaganda-tochten was hij vergezeld
van zijn lijfwacht, een paar honderd getrou
wen, jonge mannen met zwarte of grijze
overhemden; zwart wanneer zij als fascisten
voor vol konden worden aangezien; grijs
wanneer zij nog in hun proeftijd verkeerden.
De vergadering, die druk bezocht was, liet
den leider spreken. Mosley's getrouwen wa
ren over de zaal verdeeld, om er voor te zor
gen, dat vijanden van de beweging de orde
niet konden verstoren. Maar op een oogen-
blik ontstond er nochtans wanorde, de hevig
ste. Een man uit het gehoor had lastige vra
gen gesteld op overigens ordelijke wijze. Een
lid van de fascistische lijfgarde had den hin
derlijken vrager willen verwijderen. Deze
had tegengesparteld; waarop de Fascist een
gummistok uit zijn binnenzak had gehaald.
Een lucifer in buskruit had geen explosiever
effect kunnen hebben. Het Engelsch publiek
houdt niet van zulke attributen van meplust
en machtsvertoon. Overal in de zaal laaide
de toom op en ging men de met gummistok
ken gewapende lijfwacht te lijf met stokken
en paraplu's en stoelen. Sir Oswald Mosley
stond het spektakel aan te zien, een indruk
wekkend man in zijn zwart hemd en zijn
armen over de borst gekruist. Hij vroeg om
orde, maar kreeg ze niet. De politie, die bij
de hand was, stapte de zaal binnen en her
stelde de orde door alle fasHsten te verwijde
ren. Het particuliere legertje van den opper-
Fascist, ingesteld voor handhaving van orde
in fascistische vergaderingen, moest wijken
voor de wettelijke macht, wier taak het is
orde overal te handhaven. Sir Oswald Mos
ley vond het een verschrikkelijke ervaring.
Toen de zaak afgeloopen was, insinueerde
hij, dat dit een zet was gewees' van de regee
ring, die de politie in Manchester last had
gegeven de vergadering over te leveren aan
de Communisten. Dat is een uitlegging, die
kant noch wal raakte. De vergadering zou
rustig zijn verloopen. indien Sir Oswald
Mosley zijn lijfwacht thuis had gelaten. Zijn
eigen mannen, met hun aanmatiging en hun
gummistokken, waren de bron der verbitte
ring. Het publiek in Engeland gelooft nog
niet aan het bestaan van Communistische
terroristen en voelt het als een smaad wan
neer een legertje pootige kerels en boksers
en dan nog gewapend met gummistokken
over een vergaderzaal wordt verdeeld om
desnoods spierkracht te stellen tegenover
verstandeli'k argument. Daarom was de poli
tie zoo verstandig deze mannen de zaal uit te
zetten. De ster van Sir Oswald Moslev, die
nooit goed is opgegaan, is bezig weg te zak
ken achter den horizo
In de studentenwereld in Groot-Brittan
nië is een merkwaardige beweging ingezet,
welke aan den dag treedt in vergaderingen,
waarin besluiten worden genomen om onder
geen omstandigheden voor vorst en vader
land te vechten. Oxford is er mee begonnen
en de oude universiteit heeft er zich den
toorn van alle patriotten mee op den hals
gehaald. Na Oxford zijn verscheidene an
dere universiteiten gevolgd, die in de verga
deringen der debating clubs moties van de
zelfde strekking met meerderheid van stem
men hebben aangenomen. De jongste aan
winst van de „defaitisten" (zooais de stu
denten van geprononceerd vredelievend in
borst worden genoemd) zijn de universiteiten
van Schotland, waar de studenten juist een
motie, zeggende, dat zij bereid zijn voor Ko
ning en Vaderland te strijden, hebben ver
worpen.
Hoewel nationalistische woordvoerders en
hun joers zich inspannen de beteekenis van
i i
zijn gekomen en het hebben opgewonden
en dat kan niemand gedaan hebben!"
„Wiens horloge is het?" vroeg Thong.
„Het behoort aan Singa Phut".
„Singa Phut!" riep Carroll uit. „Hemel
wat een naam! Wie heet er zoo?"
„Singa Phut is een Indiër", verklaarde
Darcy. „Hij heeft een rariteitenwinkel in
Waterstreet. Wij hebben eenige bijzondere
dingen van hem gekocht voor onze klanten
vreemde kralen halskettingen en dergelijke
Hij liet het horloge bij mijn nicht achter, die
mij verzocht, het te repareeren. Er moest een
nieuwe veer in en eenige schroefjes zaten
los"
„Hoe komt het horloge in mrs. Darcy's
hand?" vroeg Carroll.
„Dat weet ik niet".
„Wat voor een man is die Indiër
Singa Singa begon Thong aarze
lend.
„Singa Phut is een kalme, ijverige Indiër"
antwoordde Darcy. „Hij woont hier nog
niet lang, maar ik ken hem uit New York
Hij doet al verscheidene jaren zaken met
mij".
„Is het een rechtschapen man veilig -
niet een van die lieden die een zijden koord
gebruiken om er je mee te wurgen?" vroeg
Thong, die wel eens gehoord had van de
Wurgers.
„Geen sprake van", zeide Darcy en er
speelde een lichte glimlach om zijn mond
„hij is een gent'eman!"
„O!" zeiden Carroll en Thong tegelijk.
deze naar allen schijn sterk pacifistische be
weging onder de studenten als onbeduidend
voor te stellen, zijn zij er getuige de he
vigheid van het proza en de redekunst, waar
mede zij de stuaeerende jongelingschap te
lijf gaan ten zeerste door verontrust ge
worden, te meer omdat de bijval, welken de
beweging onder de bevolking heeft gekre
gen, aanzienlijk is. Het eerste misbaar, dat
volgde op het aannemen van de pacifisti
sche motie in de Oxford Union, is thans ge
luwd. En dagbladen en politici veronachtza
men thans gelijksoortige besluiten van de
andere universiteiten, die in korte berichten
met tusschenpoozen in de dagbladen worden
vermeld. Veronachtzaming lijkt de verstan
digste politiek. Want het kabaal, toen de
eerste bom barstte, was zoo onbeheerscht en
droeg zulk een onaangenaam karakter en
werd zulk een scheldpartij aan het adres der
knapen van Oxford, dat een fatsoenlijk
mensch zich bijna verplicht achtte hun partij
te kiezen in protest tegen de onheusche beje
gening, waaraan de studenten van de zijde
der jingo's bloot stonden.
De vraag is uiteraard gesteld of aan deze
merkwaardige beweging onder de studenten
van het land practische beteekenis moet wor
den gehecht. De vraag kan alleen een af
doend en juist antwoord krijgen, wanneer de
jonge mannen, die thans het denkbeeld van
vechten voor Koning en Vaderland als ab
surd hebben verworpen, geroepen zullen
worden oorlogsdienst te doen. Het verschil
tusschen theoretische belijdenis als hier aan
gegeven en haar practische uitvoering bij de
bestaande opvatting van staatsburgerschap
is zoo enorm, dat men wel kan zeggen, dat
er tusschen theorie en practijk hier geen ver
band bestaat. Het is opvallend en nieuw, dat
jonge menschen in massa en in het open
baar uitdrukking geven aan een zienswijze
die tot heden in het algemeen slechts in on
deronsjes en fluisterend is geuit. Men moet
bedenken, dat studenten het hebben gedaan,
die naar hun aard en jeugd en gewoonte ge
neigd zijn hun ouders of de ouderen te epa-
teeren en zoowel theoretisch als practisch
graag uit den band springen. In de kringen,
waar men boos is geworden of leedwezen
heeft uitgesproken over dit defaitisme is na
druk gelegd op het zuiver theoretisch karak
ter er van. Ook is verklaard, dat de moties
moesten worden opgevat a's orotest tegen de
leuze „voor Koning eVaderland", omdat die
leuze niet steeds voor een verheffend doel is
aangeheven en daarom oprechte menschen
tegen de borst stuit. Als die verklaring juist
is, zouden de studenten wel willen vechten
voor Koning en Vaderland indien inderdaad
de eer van beiden op het spel stond. Verder
is er nog op gewezen, dat de moties waren
aangenomen in debating clubs, waar de
regel moet gelden, dat de beste sprekers de
meeste stemmen krijgen. In dat geval zou
hetgeen de moties uitdrukten van geen be
lang zijn geweest.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 21 Maart.
NACHTELIJKE DIEFSTAL VAN EEN
WITTE GEIT.
Een tweetal jongelieden, de 18-jarige
Hendr. Joh. Leendert tuinder en de 17
jarige Pieter de M., loé-werkman, geboren te
Heemskerk, beiden wonende te Uitgeest, ston
den terecht als verdacht van diefstal van een
witte gehoornde geit, in den nacht van 23 op
24 November te Uitgeest, ten nadeele van
den heer Pieter Waay, 'n 63-jarige arbeider,
eveneens te Uitgeest woonachtig. De verdach
ten werden ambtshalve verdedigd door mr.
Langeveld, die zou opponeeren voor Hendrik
en mr. van Doorn voor de, nog geen 18 jaar
zijnde, Pieter de M. De jongeheer Hendrik A.
had echter eigenwijs te kennen gegeven, dat
een gezond mensch geen dokter noodig heeft
en voor de verdere bemoeiingen van den ver
dediger bedankt. Mr. v Doorn wilde nu ook
wel van zijn baantje af, doch op grond van
den jeugdigen leeftijd van Pieter de M., be
stond hier een wettelijke verplichting. Door
verdachten werd het feit pertinent ontkend.
Het bewijs moest hier dus hoofdzakelijk wor
den gedistilleerd uit de verklaringen der zes
gehoorde getuigen. De oude heer Waaij miste
zijn geit en den rijksveldwachter Telstra had
sporen van geitenhoeven gezien en in dien
morgen verdachten op de fiets gezien in het
bezit van een ledigen zak. De jeugdige tuin
der L. Terol had hen gezien met een visch-
mand. maar niet met een geit in normale sa
menstelling. Piet de M. had getuige gedreigd
naar aanleiding van zijn verklaringen. Ook
dit werd door verdachten ontkend. Zij had
den hem wel op den Castricummerweg ont
moet en bij latere ontmoeting alleen gespro
ken over het weer. de bioscoop en dergelijke
topics of the day. De mand zouden zij uit
Weer werd er op de zijdeur beneden ge
klopt. Er was nu minder volk, en Mulligan
behoefde geen stroom menschen tegen 1
houden, toen hij opendeed.
„Dr. Warren", diende de agent aan. naar
boven roepend naar Carroll en Thong.
„De districtsgeneesheer", verklaarde Car
roll. „Het is het beste, naar beneden te gaan,
mr. Darcy. Hij zal U eenige vragen moeten
stellen. Daarna moeten wij U nog spreken
Er valt heel wat te vragen in een geval als
dit", volgde hij er half verontschuldigend bij
„Zeker", stemde de juwelier toe.
„Dr. Warren", sprak Thong tot zijn mak
ker, toen Darcy voor hen uit naar beneden
liep, „nu hooren wij waardoor zij gedood
werd. en misschien zullen wij dan een punt
van uitgang hebben".
„Ik geloof, dat we het al hebben", merkte
Carroll op.
„Ja misschien en toch misschien
niet! Kom mee!"
„Goeden morgen, jongens! Een mooie fris
sche ochtend, als je het vlug zegt! riep dt
geneesheer, terwij! hij de regendroppels van
zijn overjas schudde en zijn autohandschoe
nen op een blinkende uitstalkast wierp.
„De tweede keer deze week. dat iullie mij
zoo vroeg uit bed hebben gehaald! Als zij
dan een moord willen begaan, waarom doer,
zij dat dan niet overdag! Ik houd van mijn
slaap".
Dokter Warren lachte vrooliik. Met moor
den en lijkschouwingen had hij bijna dage
lijks te doen. Hij was reeds iaren lang
den tuin van den heer J. Hoek hebben ge
haald, doch Hoek beweerde dat nooit zoo'n
mand zijn tuin had gesierd.
Verdachten hadden bij den heer D. Clous
te Beverwijk een geitenhuid te koop gepresen
teerd, doch deze handel was niet geslaagd
Ook dit ontkenden de verdachten overeen
komstig hun systeem, waarvan niet werd
afgeweken.
De officier, die natuurlijk geen positieve
bewijzen kon overleggen, smeedde de omstan
digheden, voorheen aanwijzigingen genoemd,
tot een keten aaneen en op grond van dit ju
ridische smeedwerk vermeenden sterk ge
noeg te zijn om het feit wettig en overtuigend
bewezen te achten en te requireeren tegen
nummer een 3 maanden gevangenisstraf en
tegen het kind, alreeds meermalen veroor
deeld, eveneens 3 maanden.
Mr. van Doorn refereerde zich wat het feit
betrof, aan het oordeel der rechtbank, wees
voorts op den jeugdigen leeftijd van zijn
cliënt en betwijfelde of voor hem een ge
vangenisstraf zou stichten.
EEN RIJWIELDIEF, DIE OOK EEN
KONIJNTJE NIET VERSMAADDE.
Een stevig gebouwde 20-jarige werkman,
Gijsbert H. te Den Helder, thans in voorar
rest, had op het gebied „roeisport" een bij
zondere activiteit ontwikkeld; niet alleen
had hij aldaar op verschillende data een rij
wiel geannexeerd, een dito karretje gehuurd
en ten eigen voordeele verkocht, maar ook
spaarde hij een aan zijn stiefvader toebehoo-
rend konijn niet, welk diertje hij onder zijn
jas verborg, meenam, en in de W.C op
sloot. De verschillende diefstallen hadden
laats, gewoonlijk als deze veebelovende
naap onder den invloed van sterken drank
verkeerde. De kruik ging zoolang te water
tot de politie er een eind aan maakte en Gijs
bert onschadelijk werd. Hij stond thans te
recht, verdedigd door mr. N. van Leeuwen en
erkende de hem telaste gelegde vier feiten.
Bij den rijwielhandelaar Zweed had verd.
op 20 Dec. een rijwiel verhuurd en had
Zweed het karretje nimmer terug gezien. De
heer A. Kaptein uit Zijpersluis, die de fiets
had gekocht, was niet verschenen en zal
daarvan wel nader hooren
De boekhouder Grondsma had op 22 Dec.
voor een café aan den Kanaaldijk zijn rij
wiel geplaatst en vond op het politiebureau
zijn fiets terug .De loswerkman J. D. M.
Mastemaker, stiefvader van verdachte, legde
een verklaring of omtrent het verdwenen ko
nijn, dat hij den volgenden dag weer terug
ontving door bemiddeling van de politie. De
timmerman H. Lastdrager uit Huisduinen
was op 'n dag begin Januari zijn voor een
café geplaatste rijwiel kwijt geraakt, doch la
ter weer in 't bezit van het karretje gesteld.
De krijgsartikelen voor een voorw. straf
werden den verdachte daarop onder de neus
gedrukt en het bleek, dat verdachte met de
strenge voorwaarde accoord ging.
De officier keek niet hoog op tegen deze
verd en vorderde zeven maanden onvoor
waardelijke gevangenisstraf. Verdachte was
nu vol goede voornemens en tot verbetering
zijns levens geneigd.
De verdediger, ir. mr. van Leeuwen, bracht
nu de goede zijden van zijn schuldbewusten
erfelijk belasten en zeer onopgevoeden cliënt,
een stuurloos schip op de levenszee, naar vo
ren en drong krachtig aan op een voorw.
veroordeeling met strenge voorwaarden. Ver
dediger was overtuigd, dat hier succes ver
wacht kon worden en wees voorts nog op
het nut van een krachtige onder toezicht stel
ling. Pleiter eindigde zijn betoog met een
voorwaardelijke veroordeeling te verzoeken.
De getuige Arie Kapteijn uit de Zijper
sluis, koopman en veehandelaar, door aller
lei tegenspoeden k laat in Alkmaar gearri
veerd, verscheen als nog ter terechtzitting
en kon nu nog gehoord worden. De reeds ver
leende acte van niet verschijning werd alsnog
ingetrokken. De heer Kapteijn had een door
verdachte verduisterd rijwiel gekocht en
werd door de president er op gewezen, dat
een dergelijke roekelooze handel zeer ge
vaarlijk is. Het zou in zijn belang zijn, als
hij den heer Zweed, den benadeelde, scha
deloos stelde. A.s. week uitspraak.
EEN GEHEEL REGIMENT PAARDEN
VERDWENEN.
In de middagzitting stond terecht de in een
hevig glimmende leeren motorjas gestoken
38-jarige loonploeger Krijn H., vertoevende
te Breezand gem. Anna Paulowna, aan
welken glimmenden heer bij dagvaarding
was ten laste gelegd, in de eerste plaats ver
duistering van drie paarden, die hij onder
zich had in huurkoop van de Holl. credie*-
en hypotheekbank te Gouda en voorts ont
trekking van drie paarden aan een door den
deurwaarder van Huit gelegd beslag in
1930 In deze zaak waren acht getuigen a
charge gedagvaard. De verdachte ontkende
en beweerde dat eerstgenoemde paarden het
eigendom waren van de heéren Mathijs Borst
en Klaas Stammis.
districtsgeneesheer.
„Hm, ja, een oude dame", overpeinsde hij,
zijn jas uittrekken, die Carroll van hem aari
nam.
De dokter stroopte de mouwen van zijn
overhemd op en bukte zich.
„Het hoofd is leelijk gekwetst laat eens
kijken, wat we hier hebben. Maar licht, het is
te donker om te zien".
Een der bedienden draaide meer lampen
op en het licht glinsterde en fonkelde op het
zilver en het geslepen glas. Het viel op het
witte, stille gelaat en de stralen schenen op
geslorpt te worden door dien rooden vlek in
het sneeuwwitte haar.
„Hm ia, schedelbreuk. Een leelijke plaats
ook! Het zou mij niet verwonderen, als het
een slag was geweest Misschien met een
ploertendooder?" en hij keek de detectives
vragend aan.
Carroll schudde ontkennend het hoofd.
„Die kan een schedel inslaan, maar geen
bloed te voorschijn brengen als hij goed
gebruikt wordt tenminste", en hij haalde uit
zijn heupzak zoo'n wapen te voorschijn en
korten, dikken, buigzamen. met leder beklee-
den rieten stok, met aan het uiteinde een
zakje, dat een stuk lood bevatte.
„Ik wil wedden, dat het niet zooiets was",
zeide Carroll.
„Misschien niet", stemde de dokter toe
„Laat ons eens verder kijken."
Hij keek naar den grond in den omtrek
van het lijk, en guuurde om den hoek van
een uitstalkast waaronder ruimte was voor
Wel erkende verdachte dat hij een paard
aan den slager Wit had verkocht voor 240
gulden en voor dit geld had verdachte weer
een ander paard gekocht. Evenzoo had hij
nog weer een ander paard ten gelde ge
maakt.
Toen verdachte aan zijn verplichtingen
niet voldeed, had de bank van Gouda beslag
laten leggen en alstoen had verdachte drie
naarden aan dat beslag onttrokken Hij ont-
cende echter het opzet der verduistering. De
heeren Slikker en Tésselaar te Helder had
den ieder van verdachte een paard gekocht.
Mr. Wynne advocaat-procureur te Alkmaar
was eveneens als getuige gedagvaard in kwa
liteit in het faillissement van verdachte. Deze
curator had 16 paarden genoteerd, doch ver
dachte beweerde, dat deze paarden eigendom
waren van Matth. Borst en Klaas Stammes.
Volgens verdachte waren dertien paarden
in huurkoop afgestaan door M. Borst en KI.
Stammes. De drie overige rossinanten had
verdachte speciaal van KI. Stammes in huur
koop.
Voorts was den curator gebleken, dat twee
huurkoopovereenkomsten bestonden tusschen
verdachte en twee maatschappijen, Utrecht
en Gouda.
Vervolgens werd gehoord de 57-jarige
heer H. Eecen, assuradeur, gewezen verte
genwoordiger der Holl. deposito- en crediet-
bank, wonende te Alkmaar en directeur van
de commissiebank. Deze verklaarde dat ver
dachte aan zijn verplichtingen had voldaan
tegenover de bank. Getuige had op de bank
een salarisvordering van 1100 en dit geld
betaalde verdahte hem. Getuige ontkende
dat hij deze gelden onrechtmatig in ont
vangst zou hebben genomen.
De heer Joh W. A. van Huit, deurwaar
der te Schagen, had op 25 Juli 1931, revindi-
catoir beslag gelegd op 5 paarden, namens
de Holl. deposito en credietbank, welke paar
den door verdachte waren aangewezen. Ver
dachte werd aangesteld tot bewaarder. Het
was de rechtbank wel raadselachtig hoe de
deurwaarder deze vijf aarden aangewezen
tusschen vele anderen, uit elkander had kun
nen houden. De deurwaarder meende zich te
herinneren, dat verdachte had gezegd, de
paarden betaald te hebben aan den heer H.
Eecen.
Eindelijk werd gehoord de heer Mathijs
Borst, 'n 66-jarige landbouwer te Broek op
Langendijk, die mededeelde een bruin paard
met witte vlekken van verdachte in 1929 te
hebben gekocht voor 300 gulden.
Verdachte had het paard niet betaald,
doch afgelost voor schulden. Later had ge
tuige nog twee paarden, 'n vos en 'n ijzer,
schimmel gekocht voor 700.
Tegen den niet verschenen heer Klaas
Stamme swerd acte verleend wegens de niet-
verschijning.
Eindelijk werd gehoord de heer Wiggers
tot het uitbrengen van zijn rapport. De
drank was de oorzaak der demoralisatie van
verdachte. Hij was een zwakkeling en ge-
praedisponeerd. Het was een twijfelachtig
geval, doch desondanks trachtte de heer Wig
gers hem met assistentie van een geheelont-
houdersvereeniging een paar engelenvleugels
aan te spijkeren en waagde hij 't schuchter
een reclasseering voor te stellen. Verdachte
meende echter dat een blauwe knoop alleen
niet veel zou uithalen. De president trachtte
hem de innerlijke beteekenis van die daad tij
te brengen, waarop verdachte zich gewonnen
gaf. Het was en b'eek een zwak geval, maar
verdachte philisopheerde heldhaftig dat een
b!auwe knoop op zijn borst, waaraan de
wil tot verbetering ontbrak, niet veel zou
baten. Hij bleef dus bezwaren maken tegen
dit ordeteeken der nuchterheid, overigens
kon hij zich met het idee wel vereenigen.
De officier zette het onderhavige geval nog
eens omstandig uiteen en achtte de handeling
met de paarden en wel speciaal twee paar
den niet toelaatbaar Verdachte gaf dit zelf
toe. Wat betrof de paarden waarop beslag
was gelegd, kon de officier niet tot een rede
lijk resultaat komen en vroeg de officier hier
vrijspraak
Wat de verduistering van de twee paarden
betreft, vorderde de officier zes maanden ge
vangenisstraf voorwaardelijk met 3 proefja
ren.
Mr. G A. de Lange, verdediger, bracht
een en ander in ten voordee'e van zijn cliënt
en sloo zich overigens aan bij het requisitoir
met eenigszins verzachte voorwaarden. Be
handeling gesloten. A.s. week uitspraak.
MISLUKTE BEKEERINGSBRIEF.
Pieter H., 'n jongmensch uit Spanbroek,
dat zich te Den Helder in vereeniging met
een ander persoon had schuldig gemaakt aan
diefstal uit een houtloods te Den Helder, was
deswege veroordeeld op 18 October tot een
voorwaardelijke gevangenisstraf voor den
rommel afgedankt pakpapier en dergelij
ke een plaats, waar tot dusverre geen
der detectives had gekeken.
Dr. Warren uitte een kreet, en trok er een
metalen beeld van omstreeks twee voet hoog
te uit.
Het stelde een jager voor in de houding, als
of hij zoo juist een schot had gelost en naar
het resultaat keek. De kolf van zijn geweer
stak achter hem uit en toen dr. Warren het
beeld in het licht hield, zagen allen eenige
verspreidde, witte haren aan de lade van
het geweer hangen.
„Hier is het mee gedaan!" riep de genees
heer uit. „Ik wed, dat ik den kolf van het ge
weer in den indruk van de breuk zou kunnen
passen, als ik het probeerde. De inbreker -
of wie het dan was zwaaide dit beeld als
een knuppel. Het was doodend, omdat hij
het voeteneind als handvat gebruikte", en
dr. Warren zwaaide er mee in de lucht, over
het hoofd der doode vrouw, om te laten
zien. wat hij bedoelde.
„Doe dat niet!" riep Darcy luid.
„Wat moet ik uiet doen?" vroeg de gfr.
neesheer scherp.
„Het beeld op die manier behandelen!"
„Waarom niet?"
„Wel eh ik wij wilden het koo-
pen voor ons nieuwe huis. Maar nu O,
ik wil het nocit thuis zien! Ik zou den aan
blik ervan niet kunnen verdragen, en zij ook
niet!'*
(Wordt vervolgd)