Alkmaarsche Courant.
Jiadiouieuws
Seutfleton
KAAR WERKWIJZE ER INTRIGES
E
ttondem fl/l en dertigste Jaargang.
DIHSDAG 9 MEI
gemeentelijke radio
distributie.
atlïirMÜ 9R3eï-°
Het mysterie van het
diamanten kruis.
G. P. OE.
.(Wordt vervolgd!,
No. 109 1933
Woensdag 10 Mei
Hilversum, 296 M. (Uitsluitend VARA)
8 Orgelspel Cor Steyn. 8.30 Gramofoon-
platen 9.— VARA Klemorkest o.l.v. Hugo
de Groot 9 30 Gramofoonplaten. 9.40 Ver
volg orkestconcert. 10.— VPRO-morgen-
wiiding 10.15 Voor Arb. in de Continubedr.:
G Rijken, declamatie; VARA-Klemorkest
o 1 v. Hugo de Groot en gramofoonplaten.
12 De Notenkrakers" o.l.v. D. Wins en
cramofoonplaten. 2.— Zenderverzorging.
2 15 Vrouwenuurtje. 3.— Kinderuurtje. 5.30
De Flierefluiters" o.l.v. J. v. d. Horst en
gramofoonplaten. 6.30 RVU.: Mevr. Dr. J.
C proostTh oden van VelzenDe Leegheid
van het heelal. 7 Causerie vanwege het
NVV. 7.15 Concert door L. van Coevorden,
viool en J. Brookhouse McCarthy, piano en
gramofoonplaten. 8.Causerie door E. Ku-
pers. 8.20 „Leven in dezen tijd", tekst van
Kastner, muziek van F- Nick, m. m. v. VA-
RA-tooneel, VARA orkest, gem. koor, P.
Collius, cabaretier en Fientje de Ia Mar.
Leiding: Hugo de Groot. Regie: W. van
Cappellen. 10.20 Vaz Dias. 10.30 Orgelspel
Joh. Jong. 11.—12.— Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend NCRV)
8Schriftlezing en meditatie. 8.159 39
Gramofoonplaten. 10.30 Morgendienst o.l.v
Ds J. Verkuyl. 11 Orgelspel. 12.15 Gra
mofoonplaten. 12.30—2— Kwintet-concert
o.l.v. P. v. d. Hurk en gramofoonplaten. 2.30
Gramofoonplaten. 3.30 Concert. Mevr. M
Grebe de Lange, sopraan en het Amster
damsch Instrum. Ensemble, viool, cello en
piano. 5.Kinderuur. 6.Kinderkoor o.l.v
Luise Lauenroth. 6.30 Afgestaan. 7.15 Ned
Chr. Persbureau. 7 30 Belastingpraatje. 8
Geref. Evang. Zangkoor Wijk II te Utrech
o.l.v. A. H. Willemse. 9.— Dr. H. F. J. Wes-
♦erveld: Autarkie. 9.30 Concert. H. van der
Vegt, viool. H. van der Ven, altviool. P
Veenstra, hoorn. Mr. P. H. M. Hoogen
bergh, piano. 10.30 Vaz Dias. 10.4011.30
Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 9.35 Morgenwijding.
9.50 Tijdsein, berichten. 10.0510.20 Le
zing. 11.20 Orgelspel Q. Mac Lean. 12.05
Western Studio-orkest o.l.v. Fr. Thomas
'12.50 Gramofoonplaten. 1.45 Voor de scho
len. 2.50 Sted. orkest Bournemouth o.l.v. M
'Birch en Haydn Wood, m. m. v. A. Broea
viool. 4.05 Orgelspel door R. Foort. 4.35
Kinderuur. 5.20 Berichten. 5 50 Brahms
Sonates voor piano en clarinet. 6.10 Gezond
heidspraatje. 6.25 en 6.50 Lezingen. 7.20
Hal Swain en zijn Band. 8.05 Nina Mae
Mc Kinney (Negerzangeres) in haar reper
toire. 8.20 Berichten en lezing. 9.BBC-
Theater-orkest o.l.v. St. Robinson m. m.
G. Vallé, sopraan. 10.10 Voordracht. 10.15
11.20 Dansmuziek door Roy Fox en zijn
Band.
Parijs „Radio-Paris?'1724 M. 7.05 Gra
mmofoonplaten. 11.35 Concert door het Om
roeporkest. 11.50 Orgelconcert. 12.25 Ver
•volg orkestconcert. 6.40 Gramofoonplaten.
,7.20 Uit Boedapest: Concert door de Liszt-
,ver. o.l.v. F. Reiner.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20 Con
cert uit Rest. „Wivex". 2.20 Gramofoonpl.
2.504.50 Omroeporkest o.l.v. L. Gröndahl.
|7.20 „Samson", oratorium voor solisten,
koor, piano en orkest van G. Fr. Handel. Lei
ding: Niels Andersen. 10.10—11.50 Dans
muziek uit Rest. „Ritz" o.l.v. Otto Lington.
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpla
ten. 11.20 Populair concert o.l.v. Merten,
,m. m. v. bariton. 12.20 Concert o.l.v. Wolf,
m m. v. sopraan. 1.50 Gramofoonpl. 3.50
Goncert o.l.v. Eysoldt. 5.35 Gramofoonpla
ten. 620 Rijkszending uit Heilsberg. Or
kest, koor en tenor o.l.v. Seidler. 7.50 „Die
'Jugend ruft", spel van Vollmer. Regie:
Rieht. 9.45—11.20 Concert o.l.v. Eysoldt.
Rome, 441 M. 8.05 „Germania", opera
van Franchetti. Koorleiding: Casolari. Or
kestleiding:Santarelli. In de pauze: Cause
rie. Na afloop berichten.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 11.20
Dansmuziek. 12.30 Gramofoonpl. 4.20 Om
roeporkest o.l.v. Walpot. 5.20, 5.50 en 7.20
Gramofoonplaten. 7.55 „Vreemde machten"
van Olav Sigriden. 8.20 Concert o.l.v. A.
Felleman. 508 M.: 11.20 Gramofoonplaten.
12.30 Dansmuziek. 4.20 en 5.35 Gramofoon
platen. 5.50 Kamermuziek door Sextet. 7 20
M««tte", operette van Audran. Lei
ding: K. Walpot. 9.30 Dansmuziek uit St
Sauveur, Brussel.
7 20 «Lachende Wissen-
aoArUU?c m m- v- soüsten, koor
en orkest. 8.20 Gerd Fncke leest uit Timmer-
®,a.ns «Pallieteri8.50 Vrooliike avond uit
1Berichten. 10.20—
11.20 Concert uit Königsberg.
Woensdag.
Lijn 1: Hilversum.
Liin 2: Huizen.
LonfReg- 12.05—12.35, 'Midi Reg 12 35
14.20; Daventry 14.50—23 20
Is onngif^g 9-35-'17"10, Zeesen
.25—18 20, Hulsberg 18.2019 20 Ka-
idhoro- loon—O-*™8 Ka-
0it het Bngeisch van Chester K. S. Steele
door A W v. E v R.
45
m"?iih,eeft miss Ratchford om haar
marftfn te gebruiken het dia-
lonel MnU1S ^eer teru8i" dacht de ko-
hehhón"»!^ ce ter wereld kan zij het
noHtie dieW,5proetige het had, en
hift 'on h»t -g.evangen houdt' het nc
heeft, en het met afgeeft? Hè, ik wou
da lk,,k0" gaan visschen!" En de kolo
nel schudde norsch het hoofd, ongeduï
dig over de verwikkeling, waarin
zaak nu weer gebracht was
„De Sproetige moet den jüweliersw
kei beroofd hebben, niettegenstaande
les, wat hij beweert!" dacht de kolonel"
„Maar al deed hij dat, en zelfs al ver
moordde hij mrs. Darcy, hoe ter wereld
kon hij haar het kruis dan terug bezor
gen, terwijl de politie het hem had afge
nomen, en ik het het laatst in de brand
kast op het hoofdbureau van politie
zag? Dit maakt mij gek! O, Shag, ben jij
het?" vroeg de kolonel, toen hij op het
portaal iemand hoorde.
„Ja, kolonel!"
„Je moet hier blijven, tot ik terug kom!
Ik ga uit, en weet niet, hoe laat ik terug
ben. Zorg, dat je dadelijk luistert, als
de
vin
al
17
lundborg 19.20—23.30.
door
ESS.-cD BEY.
HOOFDSTUK V.
Nergens is men veilig voor de G P oe
De ontvoering van generaal Koetjepof!
Toen het Czaristische Ruslad ineenstort-
te, was de jonge garde-officier Koetjepof
een der weigen, die met een garderegiment
tegen de revolutionnairen optraden en ten
minste trachtten, hun officiersplicht te ver
vullen. Gedurende den burgeroorlog streed
Koetjepof in de eerste rijen der vrijwilligers
werd bevorder tot generaal en verliet later
het land met de resten van de Wrangel-
armee.
Deze resten ondergingen een merkwaar
dig lot. De meeste legers houden na het ver
laten van hun land op, legers te zijn. Niet
aldus de armee van Wrangel. Zij bleef ook
in den vreemde als militaire eenheid geor
ganiseerd. Uit Turkije, waarheen zij eerst
waren uitgeweken, kwamen de regimenten
naar den Balkan en in kleine troepen naar
bijna alle landen van Europa. Op den Bal
kan leefden zij op militaire wijze, werkten
gemeenschappelijk, stichtten militaire scho
len voor de nakomelingschap en gehoor
zaamden hun opperbevelhebber, baron
Wrangel.
De G. P. oe beschouwde dit leger, dat elk
oogenblik gereed was om den strijd te her
vatten, als een zeer gevaarlijk tegenstander
Zij deed groote moeite en gaf veel geld uit
om het leger te desorganiseeren. Succes
bleef echter uit; de armee handhaafde zich
als militaire eenheid. Zij voert nu den
naam: Algemeen Militair Verbond, en de
voorzitter bezit alle bevoegdheden van een
opperbevelhebber. De eerste opperbevelheb
ber was generaal Wrangel. Hij stierf, vol
gens geruchten vergiftigd door de G. P. oe,
waarna generaal Koetjepof de leider werd
van de eenige actieve Antibolsjewistische
militaire eenheid.
De staf van het leger, het bestuur en de
zetel van den opperbevelhebber bevonden
zich te Parijs. Van daaruit commandeerde
generaal Koetjepof zijn armee en voerde een
geheimen, maar zeer energieken strijd tegen
het Bolsjewisme in Rusland. Meer dan eens
drongen zijn agenten in Rusland binnen,
knoopten dan betrekkingen aan, stichtten
organisaties enz. Koetjepof wilde voor alles
in verbinding treden met het roode leger en
zijn aanvoerders. Tenslotte, overwoog hij,
is het roode leger een leger als elk ander
en een Witrussische generaal zal met een
Roodrussisch officier eerder tot overeen
stemming komen dan welk vertegenwoordi
ger der emigranten ook. Die overweging
bleek juist te zijn. De Parijsche generaal
knoopte betrekkingen aan met de Russische
generaals en het bleek, dat de hoogste muur
menschen van hetzelfde beroep niet kar,
scheiden. Koetjepof reisde naar Berlijn,
kwam daar samen met twee officieren van
den Russischen generalen staf, Popof en De
Roberti en besprak de details van den toe-
komstigen arbeid.
Langzamerhand kreeg de G. P oe de
lucht van het geheime optreden van den
eneraal. Het politieke in tact houden van
et roode leger is de voornaamste taak van
de G. P. oe. Zii weet, dat ook het roode
leger maar een leger is en de eenige blnnen-
landsche macht, die gevaar voor het Bolsje
wisme zou kunnen opleveren. Besloten werd,
Koetjepof uit den weg te ruimen; de G.
oe-afdeeling te Berlijn zou met die taak
worden belast.
Adaar Dr. Goldenstein, toen G. P. oe»
er boodschappen door de telefoon ko
men, en als Jack Young opbelt, vraag
dan het telefoonnummer van de plaats
waar hij is, zoodat ik hem kan opbel
len!"
„Ja, kolonel!"
„En, Shag!"
„Ja, kolonel!"
„Geef mij dat groene boek aan! Mis
schien moet ik den heelen nacht opblij
ven, en dan moet ik iets te doen heb
ben, dat mij wakker houdt!" En de ko
lonel liet het groene boek in zijn zak
glijden. Daarop maakte hij zich gereed
en nam uit een koffertje, dat met een in
gewikkeld slot gesloten werd, eenige
voorwerpen, die hij in verschillende
zakken van zijn kleeren wegborg.
„Blijft U den heelen nacht uit, kolo
nel?" vroeg Shag.
„Dat kan ik niet zeggen. Ik moet
gaan schaduwen, en dat kan mij tot
zonsopgang bezig houden. Maar ji;
moet hier blijven!"
„Dat zal ik, kolonel!"
„En nu zullen we zien, mr. Aaron
Grafton", sprak de detective, „of je de
waarheid hebt verteld of niet! Het beste
is, je te volgen, als je miss Cynthia gaat
opzoeken!"
Maar vóór de kolonel de kamer uit
was, rinkelde de telefoon.
„Zou dat Kettridge zijn?" dacht hi
„Maar die weet niet, dat ik hem heb op
gebeld! Luister eens, Shag!" beval hi;
„Het is misschien iemand, dien ik nu
niet wil spreken. Zeg niet, dat ik hie*
ben, voordat je weet. wie het isl"5
resident te Berlijn, sprak zich tegen het plan
uit Berlijn is, aldus waarschuwde hij, het
middelpunt van den G. P oe-arbeid in het
buitenland. Een optreden tegen Koetjepof
zou zeker groot opzien baren en kunnen ein
digen met de ontmaskering van de organi
satie. De afdeeling Berlijn was echter meer
waard dan alle generaals van het witte
leger tezamen. Daarop liet men het plan
varen en zelfs in welingelichte kringen werd
niets meer gehoord over een optreden tegen
Koetjepof. Later namen de geruchten, vol
gens welke generaal Koetjepof gevaar
dreigde, weer toe. Zoo werd beweerd, dat
vergif was ontdekt in een flesch wodka, die
hem was toegezonden.
De Russische chauffeurs te Parijs, van
wie er eenige duizenden zijn en dié bijna
alle officier bij het witte leger zijn, besloten
hun generaal te bescheimen. Maar nu en
dan, als Koetjepof geheime conferenties met
Sovjet-officieren had, beval hij zijn wacht,
hem alleen te laten.
Dat was ook het geval op den 26sten
Januari van het jaar 1930. Op dien dag
verliet de generaal te 11 uur des morgens
zijn woning en keerde niet terug. Onmid
dellijk werden de politie en alle Russische
organisaties verwittigd. Eerst te Parijs,
daarna in Frankrijk en geheel Europa be
gon een koortsachtig zoeken naar den ver
dwenen generaal. Duizenden sporen werden
gevolgd. Men had den generaal in een
grüze auto zien stappen, men had hem ge
boeid in Normand'ë gez;en, de vreemdste
geruchten deden de ronde, de meest ver
dachte getuigen melden z ch aan. Het was
intusschen duidelijk, dat Koetjepof door de
Parijsche G. P. oe was ontvoerd. Er
heerschte groote opwinding in de Fransche
hoofdstad.
Een der beste Fransche criminalisten
werd belast met het onderzoek en stond
machteloos tegenover den vloed van be
schuldigingen, onthullingen en aangiften,
die zich dadelijks op zijn schrijftafel opsta
pelden. Te Graz bijvoorbeeld verdween een
beroepsmisdadiger met achterlating van een
brief, waarin hij mededeelde, dat hij in op
dracht van de G. P. oe had geholpen bij de
ontvoering van Koetjepof.
Uit Rusland kwam het bericht, dat Popof
en de Roberti, die van het begin af onder
verdenking stonden, door de G. P. oe waren
doodgeschoten. Een advocaat kwam verkla
ren, dat hij den geboeiden generaal in een
grijzen wagen op weg naar het Noorden
iad gezien; een vrouw had hem in denzelf
den wagen naar het Zuiden zien vertrekken
Kortom, de ontvoering was een groote sen
satie en de criminalist, die niet gewend was
aan Russische toestanden en G- P. oe-
zeden, kon onmogelijk achter de waarheid
komen.
Eén ding stond, zooals gezegd, vast:
Koetjepof was door de G. P. oe ontvoerd.
Maar de details, de namen van de daders,
het lot van den generaal werden niet be
kend.
Toen het duidelijk werd, dat de politie
niet verder zou komen, kwam de man op het
tooneel, van wien men verwachtte, dat hij
het raadsel wellicht kon oplossen. Hij was
geen beroepscriminalist, maar zijn naam
stond reeds geschreven in de geschiedenis
van de criminalistiek. Het was de beroemde,
grijze journalist Wladimir Boerzef.
Zeven maanden duurden de navorschin-
gen van Boerzef. Hij reisde door half Euro
pa, had geheime samenkomsten te Berlijn,
te Parijs en elders, kwam in relatie met be
ruchte bandieten en bekende communisten
en beantwoordde alle vragen over zijn
resultaten met een veelzeggend stilzwijgen.
Na deze zeven maanden echter vergaderde
menkomst te begeven, waarvoor een plaats
op de Boulevard Montparnasse was aange
wezen. Daar werd hij ook door een voorbij
rijdend Russisch chauffeur gezien. Een tijd
lang wachtte de generaal tevergeefs op de
beide officieren; toen verscheen een hem on
bekend heer, die zich door een geheim tee-
ken legitimeerde. Het was een agent der
G. P. oe.
Hij deelde Koeriepof mede, dat de officie
ren vrees koesterden voor een samenkomst
in de stad en hem verzochten, hen te bezoe
ken. Koetjepof was daartoe bereid Met den
officier begaf hij zich naar de rue Oudinot,
waar een grijsgelakte auto hem wachtte
Koetjepof nam in den wagen plaats Op het
zelfde oogenblik werden de portieren geslo
ten, waarna de wagen in razende vaart
wegreed. In den auto bevonden zich leden
der G. P. oe, die den generaal boeiden en
hem, daar hij zich verzette, met chloroform
verdoofden. De auto reed naar de geheime
woning der Parijsche G. P. oe, waar men
den generaal een verhoor wilde afnemen,
der G. P. oe-agenten, dat Koetjepof niet
meer leefde. Hij had een ernstige hartkwaal
en verdroeg niet de geringste dosis van een
verdoovingsmiddel, vooral geen chloroform
De voortijdige dcod van Koetjepof lag niet
in de bedoeling van de G. P. oe Want
daardoor was een groot schandaal verwekt,
terwijl men er niet het geringste voordcel
van had.
De ontvoering en de dood van Koetjepof
veroorzaakten bij de Sovjet-autoriteiten een
ongehoorde paniek. Zij vreesden voor e-n
diplomatieke breuk met Frankrijk, voor
het verlies van het laatste beetje internatio
naal aanzien en voor een bestorming van
het gezantschap door de emigranten te
Parijs In de ambassade werd onverwiild
een soort staat van beleg afgekondigd. De
geheime deuren werden met iizer beslagen,
voor den gerant werd een stalen kamer ge
recerveerd. De gezant, Dofgalefski, verza
melde led"n van de ambassade om zich heen
en droeg hun op. bij gelegenheid rond te
vertellen, dat Koetierof ontvoerd moest zijn
door aanhangers van grootvorst Nikolai
Nikolajewitsi. met welk doel echter een Rus
sisch grootvcrst een anti-bolsjewistisch
generaal zou hebben laten ontvoeren, werd
niet duidelijk.
Men wist niet, hoe uit de moeilijkheden te
komen en deed duizend voorstellen, die on
middellijk weer werden verworpen. Einde
lijk stelde Stalin persoonlijk voor, het lijk
van Koetjepof naar de Russische gTens te
brengen en dan bekend te maken, dat de
generaal bij een poging om de grens te
overschrijden door de grenswacht was dood
geschoten Ook dit plan liet men weer val
len. Het lijk van den generaal werd in een
groote mand, als diplomatieke bagage, door
lielfand naar Moskou gebracht, waar het
in het crematorium werd verbrand. In aan
wezigheid van vertegenwoordigers der G.
P. oe. Maar daarmede was de affaire niet
afgeloopen. De G. P oe was zeer geschrok
ken en kon niet op een voordeel wijzen, want
in de plaats van Koetjepof kwam generaal
Miller. die de politiek van Koetjepof voort
zette. De G P. oe had dus alle reden, boos
op haar agenten te zijn.
De toorn van de G. P. oe nu heeft altijd
denzelfden vorm. De schuldige agenten wer
den de een na den ander naar Moskou ont
boden en daar gefusilleerd, zonder dat acht
werd geslagen op hun vroegere verdiensten.
Zoo sloeg de G- P. oe twee vliegen in één
klap: zij nam wraak op haar agenten en
ruimde de getuigen van de onverkwikkelijke
historie uit den weg. Een der agenten echter
wist te ontsnappen en deelde de bijzonder
heden aan Boerzef mede
De a'faire-Koetjepof, die zooveel stof
ded opwaaien, staat geenszins op zichzelt.
Integendeel, het uit den weg ruimen van
ongcvenschte personen behoort sedert lang
tot de geliefde methoden der G. P. oe. Het
is natuurlijk moeilijk, deze gevallen op het
spoor te komen De ontvoerde kan geen aan
gifte doen en de G. P. oe schuift altijd de
schuld on grootvorst Nikolai Nikolajewitsj.
Maar er bestaat toch in Europa en Azië een
grheele liist van Sovjet-vijanden, die onder
min of meer raadselachtige omstandigheden
zijn verdwenen. Nu eens is het een officier,
dan weer een agent van een anti-communis
tische bewering, die verdwijnt. Een ontvoe
ring is natuurlijk altijd kostbaar. Zelfs hij
het O P op>iidm?t van Ty millioen gulden
hij de Parijsche journalisten om zich en ver
telde hun in alle bijzonderheden de geschie
denis der ontvoering van generaal Koetje
pof. Zijn mededeelingen waren als een
detectiveroman.
Het plan tot de ontvoering was afkomstig
van de Parijsche G. P. oe, die daardoor een
bijzonder goede beurt wilde maken. Leiders
waren Oelof-Michailof, het echtpaar Jano-
witz, Arens, Ellert en Helfand, allen leden
van de Sovjet-ambassade. Noch de gezant
Dofgalefskl, noch de overige leden der am
bassade wisten iets van het plan af. In den
loop van Januari kreeg Koetjepof bericht,
dat twee officieren van den Russischen
generalen staf te Parijs waren aangekomen
en hem wilden spreken. Daar generaal
Koetjepof aan dergelijke samenkomsten bij
zonder veel waarde hechtte, beloofde hij,
alleen te verschijnen en aan niemand van
zijn naaste medewerkers iets mede te deelen
van de bijeenkomst.
Deze uitnoodiging was natuurlijk af
komstig van de G. P. oe. Op 26 Januari,
des morgens te elf uur, verliet Koetjepof
zijn huis, om zich naar de plaats van sa-
„Ja, kolonel!"
De zwarte bediende nam den hoorn
op en luisterde een oogenblik. Het
mondstuk daarna zorgvuldig bedek
kend, zei hij: „Het is mr. Young, kolo
nel!"
„Goed, ik kom!"
Vlug liep hij de kamer door en sprak
in het toestel.
„Hallo, Jack! Hier de kolonel! Ja, wat
is er? Ja? Dat is iets ongewoons voor
hem! Ik denk, dat hij den verkeerden
weg is ingeslagen. Ja. ik kom dadelijk!
Volg jij King, dan zal ik Larch achterna
gaan. Dus beroemt hij er zich op, dat
Wel, alles kan nu gebeuren! Ja, ik ga
nu. Volg jij King!"
De detective bleef eenige oogenblikken
nadat hij den hoorn had opgehangen,
roerloos staan. Daarna zeide hij tot
Shag: „Weet je, waar ik nu eigenlijk
moest zijn?"
De zwarte antwoordde niet dadelijk.
Daarna koos hij den veiligsten weg en
zeide. „Neen, kolonel, niet precies!1"
„W el, ik moest nu op het punt staan,
te gaan visschen! Ik ben ziek van dit
alles. Ik ga er vandoor! Ik had er nooit
aan moeten beginnen! Ik ben te oud!
Ik heb het ze gezegd, maar zij wilden
mij niet gelooven.
„Te oud, om te gaan visschen, kolo
nel? Neen, dat bent U nooit!"
„Ik bedoel niet het visschen, Shag! Ik
bedoel, dat ik mij nooit met deze zaak
had moeten inlaten dit detectivewerk.
Ik laat het maar in den steek, Shag!"
„Ja, kolonell*
Zekerheid is een allereerste vereischte als het om een belangrijk
voedingsmiddel gaatl Zekerheid voor het gebruik der allerbeste
grondstoffenI Zekerheid voor de grootst mogelijke voedingswaardel
Zekerheid voor absolute zindelijkheid bij de bereiding I Zekerheid
van dit alles kunt ge krijgen door de Blue Band fabrieken te bezoeken,
die steeds voor iedereen ter bezichtiging openstaan!
BLUE BAND kost slechts enkele centen per pakje meer dan andere, goed-
koopere soorten. BLUE BAND geeft U echter in elk opzicht de voor
U noodzakelijke zekerheid! Weet wat U eetl
VERSCH GEKARND
MEI 40 9/0 AllERFUNSTE ROOMBOTER ONDER RUKSCONTROlf
„Bel Kedge interlocaal voor mij op."
„Mr. Kedge in New-York, kolonel?"
„Jeu Ik zal hem de zaak overlaten. Het
werkt op mijn zenuwen. Ik verlang er
naar te gaan visschen. Ik zal hem de
rest laten uitwerken. Bel Kedge op!"
„Ja, kolonel!"
De zwarte man ging naar de telefoon
maar voordat hij de centrale had opge
beld, riep zijn meester: „O Shag!"
„Ja, kolonel!"
Wacht even! Ik denk, dat Kedge het
nu wel erg druk zal hebben?"
„Dat denk ik ook, kolonel! Hij had die
dierenzaak".
„Je bedoelt de zaak van mr. Camp
bell!"
„Ja, juist! Ik wist wel, dat het om een
kameel of zooiets ging."
„Ja, ik denk, dat hij daarmee bezig is.
Stoor hem dus maar niet Het zou hem
in elk geval evenveel tijd kosten, hier
heen te komen, alle loss verdenkingen
op te vatten en Eian het werk te gaan, als
mij, om de zaak af te doen!"
„Nog veel meer, kolonel", vond Shag
„Veel meer!"
„Och, laat alles naar de maan loopen!
Zoo zit ik er nu mee! Nooit kan ik eens
een korte vacantie krijgen! Maar nu ik
in het schuitje zit moet ik wel meeva
ren. Bel maar niet op, Shagl Ik zal dit
afmaken!"
„Ja, kolonel!"
Dat had de wijze Shag al dien tijd al
geweten!
„Want het is altijd goed weer, als goe
de makkers tezamen zünl'*
Telkens en telkens weer klonk de niet
onverdienstelijke muziek uit een der be
sproken zalen, die in het restaurant uit
kwamen.
Van tijd tot tijd bleef Larch bij den
ingang staan en glimlachte goed gehu
meurd, doch met een eenigszins spot-
tenden trek op zijn goed gevormd, doch
wat wreed gezicht Meer dan eens zoch
ten zijn oogen Harry King, en dan lachte
deze en knikte hem toe. Hij gaf het geld
met volle handen uit, maar zorgde er
voor, zich niet te bedrinken, hoewel de
kellner hem meer bediende dan een der
anderen.
„Hoe lang is dit nu al aan den gang,
Jack?" vroeg de kolonel, die het hotel
kort na zijn gesprek met Shag bereikt
had.
„Den heelen avond, geloof ik, en het
ziet er naar uit, of het den heelen nacht
zal doorgaan".
„Dat is zoo Ik wou, dat ik mij niet met
deze zaak had ingelaten, maar ik kan er
niet meer af! Kedge zou den boel zeker
bederven. Wat had je me voor bijzon
ders te vertellen?"-"
„Wel, King is daar binnen in zijn ge
wonen toestand, hij houdt zich nog goed,
ms^r hoe lang nog, weet ik niet Maar
Larch is mij een raadsel".
„Ja, het is niet zijn gewoonte, zoo ka
meraadschappelijk met zijn gasten om
te gaan. Maar hjj is heelemaal veran
derd, sinds zijn vrouw van hem is ge-»
scheiden. Hij houdt zichzelf niet meer
zoo hoog",
