Alkmaarsche Courant. KABEL HeuilCeloH L**" t-i o^"f!nberg 10-2ó17.20, War schau 172024. Rechtszaken Het mysterie van het diamanten kruis. Honden! vül en dertigste Jaargang. DONDERDAG 18 MEI Jladioaicuws Ën aan het slot ((Wordt yervolgdj, 171 1933 Vrijdag 19 Mn. 10 15 "Frio Favoriet. 11.10 „Onze keuken door P J. Kers. 11.40 Declamatie Carel Rijken 12.Gramofoonplaten. 12.30 Ko- vacs Lajos en zijn orkest. Refreinzang: Bob Scholte. 2.V. Hans Hesse: Duitschland. De Rijn met zijn zij-gebergten. 2.30—4.— Omroeporkest o.l.v. N. Treep en gramofoon platen. 4.- Trio „Guaroni 5.— Voor de kinderen. 5.30 „De Notenkrakers" o.l.v. D. Wins, m. m. v. A. de Booy zang. 6.16 Gra mofoonplaten. 6.30 Orgelspel Cor Steyn. 7,Toespraak tot de naar Nederland ge- vluchte Duitsche Joden. 7.20 VARA-Klein- orkest o.l.v. Hugo de Groot. 8.Causerie door dr. C. J. Bleeker. 8.30 Concert door Trio van Beinum. 9.— Causerie door me]. Dr. J. J. van Dullemen. 9.30 Concert. 10— Vrijz. Godsd. Persbureau. 10.15 Declamatie door Cardel Scharten. 10.45 Gramofoonpl. 11.— Gramofoonplaten. Huizen, 1875 M. (Algemeen programma te verzorgen door der KRO). 8.9.15 en 10.Gramofoonplaten. 11.30 Voor zieken en ouden van dagen. 12.151.45 Schlager- muziek en gramofoonplaten. 2.— Orgelcon eert m. m. v. zangsoliste. 3.Piano-recital. 3.20 Voordracht. 4.20 Gramofoonplaten. 4~30 Orkestconcert, lezing. 7.15 Causerie 7 35 Gramofoonplaten. 8.Orkest- en koor concert 10.Populair orkestconcert. Ca. g 30—8.35 en 10.30-10.35 Vaz Dias. 11.30 12.Gramofoonplaten. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding. 10.50 Tijdsein, berichten. 11.0511.20 Le zing. 12 20 Orgelconcert G. T. Pattman. 1.05 Haydn Heard's orkest. 2.20 Voor de (scholen. 2.50 Lezing. 3.20 Concert voor de scholen o.l.v. Sir Walford Davies. 3.50 Con cert. L. Zaehner, mezzo-sopraan en het Owen Strijkkwartet. 4.35 Northern Studio orkest o.l.v. J. Bridge, m. m. v. E. Howarth, alt. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6 50 Brahms-liederen. 7.10, 7 25, 7.50 en 8.20 Le zingen. 8.35 BBC-Symphonie-orkest m. m. v. koor en solisten o.l.v. Serge Koussevitzky. 10.45 Voordracht. 10.50 Dansmuziek (gra mofoonplaten). 11.0512.20 Geraldo's Tango-band en de Savoy Hotel Orpheans. Parijs „Radio-Paris"' 1724 M. 8.05, 12.50, 6.50 en 7.40 Gramofoonplaten. 9.— Les cloches de Corneville", operette van Planquette. Ralundborg, 1153 M. 1.052.20 Concert uit het Bellevue-Strandhotel. 3.20—5.20 M. Hansen's orkest m m. v. S. Eberlein, zang en V. Fischer, piano. 8.20 Russische muziek, zang, cello en piano. 8.40 „Onkel Wanja", hoorspel van A. Tjekhof. 10.10 Russische Pianomuziek door F. Jensen. 10.5011 20 Mandolineconcert door het Alberto-Bracony Trio. Langenberg, 473 M. 7 30 Gramofoonpl. 12.20 Concert o.l.v. Kloss, m. m. v. viool. 1.20 Concert o.l.v. Eysoldt. 2.50 Gramofoon platen. 8.25 „Wenn Liebe erwacht", operette van Künneke. Muzik. leiding: Kühn. Regie: Gehly. Koorl.: Maier. 10.5012.20 Concert o.l.v. Wolf. Rome, 441 M. 9.20 Symphonie-concert o.l.v. Parelli. 10.35 Gevarieerd concert, (or kest, koor en sopraan). In de pauze: Radio- tooneel. 11.15 Berichten. Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20 Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 5.20 Omroeporkest o.l.v. Fr. tAndré. 6.50 Omroepkleinorkest o.l.v. Lee mans. 8.20 Symphonieconcert o.l.v. J. Kumps. Brahms-programma. 9.25 Mendels- sohn-concert. 10.30 Gramofoonpl. 508 M.: 12 .20 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gramofoonplaten. 5.20 Symphoniecon cert o.l.v. Kumps. 6.35 en 7.05 Gramofoon platen. 8.20 Omroeporkest m. m. v. zangso liste o.l.v. Fr. André. 10.45 Gramofoonpl. Zeesen, 1635 M. 8.20 „Wenn Liebe erwacht", operette in 3 actes van Künneke 10.35 en 11.05 Berichten. 11.20—12.20 Con- tert uit Frankfurt o.l.v. Dr. R. Merten. GEMEENTELIJKE RADIO DISTRIBUTIE. V r ij d a g. Ufn 1: Hilversum. Lijn 2: Huizen. X 10.35—10.50, Da ventry 10.50-11.20, Midi. Reg 1220— l^ondReg. 13-2014.05* M idl Reg! 14.2013.20, Daventry 15.5024 m bat Eagaach van Chester K. S. Steek door A. W. v. E v. R. 13 „Alleen roof, dat is alles, en hij maakte •iet veel buit! Hij en Verlegen Ike knapten bier op een nacht dat karweitje op. Volgens den Sproetige kwamen zij bij het warenhuis |ran Aaron Grafton, openden de brandkast de manier, zooals Ike altijd doet, door te luisteren naar het klikken in het slot, en »amen er diamanten uit. Er zaten er niet Cel in ik denk, dat zij de verkeerde andkast te pakken hadden, maar in elk gjeval namen zij het kruis weg. En de Sproe tige zegt, dat zij er om hebben gevochten ook, en dat er werd getrapt of dat het op een andere manier werd verpletterd. Toen hoor den zij gerucht en maakten, dat zij wegkwa men. De Sproetige behield het kruis en dacht, dat hij, wanneer hij het verkocht had, genoeg bij mekaar zou hebben, om er een poosje zijn gemak van te kunnen nemen. Hij en Ike ontmoetten elkaar daar in het Westen en probeerden, het diamanten kruis aan een heler te verkoopen. Zij werden als verdachte bavididuën door de politie opgepakt, toen die als naar gewoonte de pandhuizen rond Lffc veritiapfe den Sproetige voor een ARRONDISSE.MENTS RECHTBANK TE AIKMAAR. MEERVOUDIGE STRAFKAMER. Zitting van Dinsdag 16 Mei. MELKKNOEIERIJ UIT HET VERLEDEN. In hooger beroep stond heden terecht de 42-jarige ex-veehouder Joh. Chr. B. te Helder io^ ^![an^r in SePtember en' Oei tober 1930 n drietal malen melk had afge leverd aan de A gem. Coöperatieve gebruiks- vereenigmg, in't kort A. C. V., melk gelijkende vloeistof door toevoeging van water m bruikbaarheid was verminderd Verdachte stond voor het kantongerecht te Helder terecht, alwaar de ambtenaar f 1500 boete requireerde. De water- en melkboer werd alstoen veroordeeld tot 3X6 dagen principale hechtenis, van welk vonnis ver oordeelde in hooger beroep kwam. Door zwaar zenuwlijden van den appellant werd dit appel eerst heden behandeld. Dr. Mol en de keurmeester de Joode werden thans ge hoord als getuigen a charge en appellant juridisch bijgestaan door mr. C. A. de Groot te Alkmaar. De analyse van dr. Mol luidde 6 13 en 20 deelen water als toevoeging. Daar verdachte pertinent ontkende "zich aan vervalsching te nebben schuldig ge maakt, was de straf hem te hoog. Hij wist niet wie het dan wel had gedaan, wat jam mer was en nog meer ellende, dat hij alreeds vroeger voor een dergelijk feit was veroor deeld tot f 100 boete. De veestapel was in middels door hem opgeruimd en wijdde hij zich thans aan zijn geheel uiteenloopend vak van machinebankwerker op de marinewerf. De officier vond het wel wat tegenstrijdig, dat verdachte het feit ontkende en tevens de straf te hoog achtte. Ook noemde de officier het bedrijf van veehouder en machinebank werker een rare combinatie. De officier achtte het feit ernstig genoeg om bevestiging van het vonnis te requireeren. Mr. de Groot belichtte nader de tegen strijdige ontkentenis, die was ontstaan na" be spreking met verdediger. Pleiter wees voorts op de onbekendheid met bet veehouders- beroep, de enorme transactie 1200. die was gevraagd en eindigde zijn sympathiek plei dooi voor den overigens hoogst fatsoenlijke verdachte, die zijn bedrijf heeft opgedoekt, 'n rapport of clementie te verzoeken. EEN ZENUWACHTIGE OUDE HEER! De 67-jarige visscher Jacob Zw. uit Eg- mond aan Zee bezette het verdachtenbankje naar aanleiding van het hem telaste gelegde ernstige feit, dat hij op Januari aldaar zijn dorpsgenoot J. de Groot had bedreigd met doodslag of ernstige mishandeling, door n>ïi een geopend knipmes in zijn hand hem toe te schreeuwen: Kom, hier, smeerlap, erf ik steek je dood! Volgens verklaring van ver dachte had deze de Groot hem geplaagd door het maken van rare geluiden. Dr ter Raa, zenuwarts aan het Prov. gesticht te Bak- kum, die den ouden man onder behandeling had genomen, verklaarde dat hij leed aan ver volgingswaanzin en medisch voor zijn ab normale daden niet verantwoordelijk was te stellen. Overigens was deze psychiater van meening, dat hij geen gevaar opleverde voor zijn omgeving. Op de desbetreffende vraag van den officier, antwoordde dr. ter Raa. dat de persoon van de Groot geen verder effect zou uitoefenen op de psychose van den ver dachte. Een specia'e gestichtsbehandeling was er voor hem niet; afzondering zou al leen eenig raison hebben als preventie. Ge tuige de Groot was op kousevoeten op hem toegeloopen en had hem bedreigd met het mes en voorts allerlei wartaal tegen hem uit geslagen. Getuige nam de vlucht, achtervolgd door den ouden Jaap Zw. Door verdachte werd de heele scène ontkend. Na dien dag had verdachte hem niet meer lastig gevallen. Gehoord werden nog buurman Wiiker en diens vrouw, die de verklaring van de Groot bevestigden. Verdachte noemde dit allemaal valsche getuigen. Hij had geen mes gebruikt. De officier achtte desondanks het feit be van deze vergadering mijne heeren, moei ik constaleeren, dal nu we vandaag hier allen Karei I sigaren hebben gerookt, ik onder de geanimeerde dis cussies niel anders dan genoeg lijke gezichten heb gezien, zelfs bij de niel-rookers. Wij hebben allen genoten van de heerlijke geur en de fijne aroma van Karei I. Laten we dus met algemeene stemmen het besluit nemen om op onze bijeenkomsten voor taan niet anders dan deze sigaren te rooken en steeds zijn beeltenis bij het koopen van sigaren - ook voor privé voor oog en te houden, altijd weer bedenkend ER IS MAAR ÉÉN Standaardkwaliteit voor Nederland ii ander zaakje, nadat zij den derden graad op hem hadden toegepast. En toen de Sproe tige dat hoorde, voelde hij zich diep belee- digd. Toen bovendien de twee agenten, die den Sproetige en Ike gearresteerd hadden, de diamanten in het kruis onderzochten en ze valscft bevonden wat zij ook wel had den kunnen vermoeden van iets, dat uit een warenhuis afkomstig was was de Sproe tige zoo woest, dat men er bijna toe moest overgaan, hem te binden. Toen legde hij zijn bekentenis af. Hij zei, dat hij wist, dat U hem noodig had voor een zaakje en dat het hem speet, dat hij zooveel last had veroor zaakt, dat men U bericht moest zenden, dat hij wilde vóórkomen om gehoord te worden. „Maar bij alle sterren en strepen! ik had hem niet noodig voor dat beroovinkje!" riep de kolonel uit. „Ik wist niet eens, dat hij dat gedaan had! Ik vervolgde hem voor den moord op mrs. Darcy, en ik dacht, dat hij het diamanten kruis van haar gestolen had! En dan te bedenken, dat ze valsch zijn! De kolonel keek naar de diamanten, die in het electrische licht zoo mooi schitterden, alsof zij een fortuin waard waren, in plaats van een sieraad te vormen, dat een arm winkelmeisje op een metselaarsbal had kun nen dragen. „Dat is alles ,wat ik er van weet!" zei Basset. „De Sproetige wilde, dat ik U zou vertellen, dat hij bekend had en dat hij woe dend is op Verlegen Ike5'. Eenige oogenblikken zweeg de kolonel Daarop schudde hij het hoofd, zooals een hond doet, die uit het water komt, en merkte op: „Ik geloof, dat ik een ander spoor moet volgen! Zeg maar aan den Sproetige, dat ik het voor hem in orde zal maken, dat hij on der borgtocht op vrije voeten wordt gesteld. Dat gaat gemakkelijk bij een aanklacht van enkel diefstal. Maar hoe krijg ik voor den donder Darcy vrij, als ik niemand anders kan aanwijzen De telefoonbel onderbrak het half-luide gemompel van den kolonel. „Hallo!" zei hij. „O, ben je het, Jack? Wat is er?" Een oogenblik luisterde de kolonel aan dachtig toe, terwijl allerlei gevoelens zich op zijn gezicht weerspiegelen. Basset speel de gedachteloos met het juweelen kruis, dat even hard flonkerde, als de echte steenen zouden gedaan hebben. „Jaja zei de kolonel ongeduldig. „Verder, Jack?" En eenige oogenblikken later: „Goed! Ik ga hem dadelijk achterna! Naar Pompey zeg je? Goed, ik zal hem schaduwen! Tus schen twee haakjes: Basset is hier Hij be geleidde Sproetigen Morgan. Kom even naar mijn kamer en spreek met hem. Hij zal je iets vertellen, dat je verbazen zal ik heb geen tijd. Ik ga nu dadelijk op weg!" En met een bons ging de hoorn op den haak. „Kan ik iets doen, kolonel?" vroeg Bas set. „Het spijt mij, dat ik U teleur stelde mei dat kriiis, maar „O, dat was mijn eigen schuld, omdat ik te veel dingen als bewezen aannam! Ik had Grafton meer vragen moeten stellen, en een wezen, maar achtte de man niet toerekenings vatbaar en achtte het maar het best ontslag van rechtsvervolging te requireeren, zulte met een waarschuwing aan verdachte om in t vervolg zijn gemak te houden. DE BEDRIEGELIJKE BOLLENKOOPMAN. De welgedane 44-jarige heer Peter Nico- laas W., bloembollenkoopman te Amsterdam, bevond zich op 13 Februari te Bovenkarspel en had toen de echtgenoote van den veilings- meester aldaar, de heer Willebrands listiglijk en in strijd met de waarheid bewogen onder vertooning van een stortingsbiljet van de veiling hem 40 ter hand te stellen. De man had namelijk op de veiling een dergelijk bedrag gestort, ten einde eventueel op de veiling gekochte bloembollen te garan deeren. Hij kocht toen voor f 30.25 aan bol len en had dus feitelijk nog maar recht op f 9.75 en niet op 40, zooals hij mej. Wille brands had weten te ontfutselen. Verdachte vroeg of haar man, den veilingsbetaalmees ter, thuis was. Dit was niet het geval, dus vroeg verdachte haar het geld terug. Hij be weerde niet op de veiling, doch uit de hand te hebben gekocht. Hij maakte toen een ge baar de verte, doch niet in de richting waar de veiling lag. Hierdoor werd mej. Wille brands—Kok bewogen, hem de f 40 te res- titueeren, nadat hij het stortingsbewijs had getoond. Mej. Annie Willebrands, de 16- jarige dochter, die op het kantoor werkt, had de echtheid van het stortingbewijs geconsta teerd en mede gehoord, dat verdachte gezegd had. dat hij uit de hand had gekocht en niet op de veiling. De oplichting lag er dus volgens den of ficier, nogal dik op, wat ook bleek uit zijn latere gedragingen, die niet op goede trouw wezen en werd gevoraerd 60 boete of 60 dagen hechtenis. Verdachte bleef zijn booze bedoelingen loochenen. TWEE RECORDHOUDERS IN APPEL. Tot de meest vooraanstaande en actieve leden van het edele stroopersgilde behooren zonder twijfel de heeren Leendert BI. en Albert Z. te Egmond aan Zee, innig aan el kander verbonden, zoowel door de banden der vriendschap als door sportieve neigin gen. Het aantal hunner veroordeelingen is legio, maar als de kantonrechter de kaas in al te dikke hompen snijdt, „nemen" zij dit niet en volgt hooger beroep, wat thans ook het geval was met een vonnis, hen opgelegd door den kantonrechter te Alkmaar, ter zake het zich bevinden op 30 Nov. met strikken in de duinen te Egmond-Binnen. Zij waren destijds betrapt en geverbaliseerd door jacht opziener Bal de Winter. Zij hadden destijds wel in 't duin vertoefd, doch zich niet met strikken bezig gehouden. Onnoodig te zeg gen dat de Winter het tegendeel beweerde en deze harde steenen dus niet tot fijn malen in staat bleken te zijn. De officier had een bevreemdend verschil gevonden in het proces-verbaal en de dag vaarding en nu vrijspraak verwacht, die ech ter tot zijn verbazing was uitgebleven. De officier kon zich echter met dit gewrongen vonnis niet vereenigen en requireerde alzoo vrijspraak met last tot vernietiging van het gewezen vonnis. Hun koren staat dus te bloeien! DE ONFORTUINLIJKE LEERMEESTER. De 19-jarige heer Nicolaas Hendrik B. te Helder, zonder beroep, was door den kanton rechter te Helder veroordeeld tot geldboete en ontzegging rijbewijs voor den tijd van 6 maanden veroordeeld, naar aanleiding van de feiten, dat hij op 12 Augustus 1932 aldaar, op den aKnaalweg, in een vierwielig motorrijtuig, als verantwoordelijk instruc teur van de nog niet 18 jaar oud zijnde heer H. K. M. Nijpels, de indirecte oorzaak was geweest, dat op genoemden Kanaalweg bij de Postbrug een aanrijding met een motor rijder J. C. Bakker genaamd, plaats greep. Bedoelde motorrijder kwam van rechte en had dus de voorkeur. Genoemden heer B. was toen opgelegd 30 boete en ontzegging rijbevoegdheid voor 6 maanden en van dit vonnis in hooger beroep gekomen. Mr. Buiskool, van Schagen, aangewezen als raadsman en verdediger verzuimde niet van de gelegenheid gebruik te maken, deze zaak, waarin naar zijn meening nogal wat muziek zat, zoo mogelijk, ten voordeele van zijn cliënt uit te vechten. Verdachte beweerde in appèl te zijn ge komen, omdat hij naar hij meende, geen schuld had. De aanrijding was nogal heftig, aangezien de motorrijder was opgeschept en tegen een muur aangedrukt. Door verdediger was een uitgebreide in kleuren bewerkte situatiekaart medegebracht. De heer R. Knobbe, rijwielbewaarder bij het postkantoor had den motorrijder, komende van af den Postbrug, richting zien aan wijzen. Volgens meening van dezen getuige beschrijving moeten vragen van mrs Larch's halsketting. Hij vertelde mij in het geheel niet, dat hij beroofd was". „Misschien sprak hij er niet over, omdat het zoo weinig waard is!" En Basset wierp het schitterende kruis over de tafel. „Dat kan zijn, en toch Maar wat voor gedachten de kolonel ook over Aaron Grafton mocht hebben, hij hield ze voor zich en maakte zich klaar om heen te gaan. ,7Veet u, wanneer u terug kunt zijn?" vroeg Basset. ,Neen, dat kan ik niet zeggen. Maak het je hier gemakkelijk. Ik zal het ze in het hotel zeggen. Shag zal dadelijk komen. Een van jullie beiden moet hier altijd blijven, zoodat ik kan opbellen, als het noodig mocht zijn. Je zoudt beter doen den heelen nacht te blijven, als ik niet terug kom". „Kunt u zeggen, waar u heen gaat?" „Ik geloof wel, dat dat beter is. Ik ga naar Pompey. „Is dat buiten de stad, waar u zei, dat mrs. Larch woont?" „Ja, maar zoo noemt zij zich niet meer" „Dat begrijp ik." „Zij heeft na de scheiding haar meisjes naam weer aangenomen. Ja, ik ga naar Pompey, en ik kom er pas tegen donker aan Ik zal het schaduwen in den schaduw moe ten doen, denk ik, zooals ik dikwijls forel neb gevischt. Maar donker of licht, ik denk, dat ik nu den goeden visch mee thuis zal brengen". had de motorrijder de voorkeur. De getuige, de heer Nijpels. had de auto bestuurd. De wagen was het eigendom van zijn vader. Een rijbewijs had deze getuige niet, maar hij wist dat verdachte bevoegdheid had. De snelheid was nog geen 10 K M. en ge tuige reed rechts van den weg. Het mocht fetuige niet gelukken, de aanrijding te voor omen. Hij had den heer Bakker geen rich ting aan zien geven. In afwijking van zijn verklaring voor de politie verklaarde de heer Nijpels heden niet onder toezicht van den verdachte had gereden. Het kwam alsnu den officier voor, dat het bewijs niet was geleverd dat verdachte de verantwoordelijkheid droeg en requireerde dientengevolge vrijspraak. De zaak werd nu voor mr. Buiskool een zacht kostje, doch pleiter voerde nog aan eenige juridische bezwaren om daaruit te kunnen concludeeren, dat verdachte in casu zou moeten worden ontslagen van rechtsver volging. Overigens was pleiter het volkomen eens met de opvatting van den officier. Voorts vermeende pleiter dat de bestuurder, die den leeftijd van-18 jaar niet had bereikt en dus onbevoegd was, hier de schuldige was en vervolgd had moeten worden, waarna pleiter de rechtbank dankte voor de aandacht waarmede het college zijn betoog had ge volgd. Er volgde geen repliek, uitspraak a.&, week. HET INHEEMSCHE TARWERAADSEL' OF: DE VEEL GEPLAAGDE MEELMOLENAAR. Op 11 Nov. 1932 stond voor den kanton rechter te Alkmaar twee achtereenvolgende malen terecht de 61-jarige meelmolenaar Jacob B. te Egmond aan den Hoef ter zake eenige hem tenlaste gelegde overtredingen der tarwewet. Hij zou namelijk aan enkele bakkers aldaar hebben geleverd en in voor- 1 aad had, tarwemeel, dat niet voldeed aan de ministerieele voorschriften. Bovendien had hij de registers niet behoorlijk bijgehouden. Door de controleurs op de naleving van deze crisiswet de heeren Westra en Simons was een en ander geconstateerd en tegen den heer B. procesverbaal opgemaakt. Volgens verbalisant Westra zou verdachte reeds te voren zijn gewaarschuwd. De heer B. voerde verschillende argumen« ten aan om zijn handelingen te verklaren, doch door den ambtenaar werd dit verweer niet geaccepteerd en tegen hem gevorderd in de eerste zaak 2 x 100 boete of 2 x 60 da gen en in de tweede dito 2 x 125 boete of 2 x 60 dagen hechtenis. De heer B. repliceer de daarop bitter: U moest mij liever den doodslag geven14 dagen later deed de kan tonrechter schriftelijk uitspraak en werd de heer B. veroordeeld tot 4 geldboeten 2 x 30 subs. 2 d 15 dagen en 2 x 50 subs. 2 x 30 dagen hechtenis. Van al deze vonnissen kwam de veroordeelde in hooger beroep, heden door de meervoudige strafkamer on der de loupe genomen. Appèllant, wien de straf véél te hoog noemde, werd verdedigd door mr. C. v. Rey uit Amsterdam. De officier zag geen licht in den warwinkel der tarwewet en vroeg vrij spraak. Verdediger sloot zich gaarne aan, doch gaf nog uitvoerige juridische toelich ting. Pleiter noemde de ministerieele beschik king onverbindbaar. Ook in de tweede zaak werd gevraagd en geconcludeerd vrijspraak EX-WETHOUDER DE ZWART VOOR HET HOF. Op Dinsdag 13 Juni zal door het Hof te Amsterdam in hooger beroep worden behan deld de bekende strafzaak tegen den bezol digd bestuurder en voormalige wethouder te Helder D. C. A. de Zwart. Als verdediger treedt ook hier op mr. Buiskool van Schagen. Er zijn slechts 4 ge tuigen a charge gedagvaard. OPRUIING. De krijgsraad te 's-Hertogenbosch heeft een 19-jarig huzaar uit Leiden, in dienst bij 't 2e reg. huzaren te Breda, ter zake van op ruiing tot feitelijke insubordinatie en dienst weigering, en het pogen de tucht onder d« krijgsnr M te ondermijnen, veroordeeld tot vijftien maanden gevangenisstraf met ont slag uit den dienst en ontzetting uit de be voegdheid om bij de gewapende macht te die nen. KORTE BERICHTEN. De Nederlandsche Bond van Veehan delaren te Utrecht heeft, naar aanleiding van het ingediende wetsontwerp tot heffing van een omzetbelasting, zich in een adres tot de Tweede Kamer gewend, met het verzoek het wetsontwerp niet aan te nemen. Zoo stapte de oude detective, toen de sche mering over Colchester begon te vallen, in den trein, en hield een goed gekleeden, pas geschoren man in het oog, die met zijn sluw, glad uiterlijk de manieren had van een tij ger. Zijn handen, die in nieuwe handschoo nen staken, sloten en ontsloten zich beurte lings, alsof hij zijn vingers met genoegen om den zachten hals van een slachtoffer zou geklemd hebben. „Ja", mompelde de kolonel, op zijn plaats neervallend, „ik denk, dat ik dezen keer me* den goeden visch thuis kom!" HOOFDSTUK XXI. Bruisend water. Op het kleine station in Pompey zag da kolonel zijn man den trein verlaten. Voor den behendigen visscher was het werk van een oogenblik, om aan den anderen kant van den spoorlijn uit den wagen te springen en zich achter een werktuigenloods te ver bergen. En toen de trein puffend weer ver trok, gluurde de detective om een hoekje van de loods, waarin een handkar en allerlei ge reedschappen van de baanwerkers stonden, naar zijn „visch", zooals hij hem koppig bkef noemen, die besluiteloos op het perron bleef staan. „Wat zal hij nu doen?" mompelde de kolonel. Hij behoefde niet lang te wachten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5