Alkmaarsche Courant
De rede van rijkskanselier Hitier.
ONNOODIG LIJDEN!
Honden! yljt en dertigste Jaargang
VRIJDAG 19 HEI
{Radionieuws
Buitenland.
De wereldpers oordeelt over het algemeen
gunstig.
HeuUletoa
Hitier een goed staatsman.
het mysterie van het
diamanten kruis.
£and: en Jaütèouia
•to. 118
19S3
Zaterdag 20 Mei..
Hilversum, 296 M. (Uitsluitend VARA).
8 Gramofoonplaten. 10.VPRO-mor-
genwijding. 10.15 Voor Arb. in de Continu
bedrijven. R. Numan, declamatie. Joh. Jong,
orgel. E. Busch, zang en gramofoonplaten.
12.VARA-Kleinorkest o.l.v. H. de Groot.
12.30 Orgelspel door Joh. Jong. 1.Ver
volg orkestconcert. 1.30 Optreden van J.
Presserd en A. Rab. 2.15 Gramofoonplaten
<"»- r
12.30 Orgelspel door Joh. Jong. 1.
volg orkestconcert. 1.30 Optreden
Presserd en A. Rab. 2.15 Gramofw
2 50 Causerie door ds. D. H. Wieringa. 3.10
Amsterdamsch Salon-orkset o.l.v. Kiekens en
gramofoonplaten. 4.30 Causerie door K.
Toornstra. 4.50 De Notenkrakers o.l.v. D.
Wins en gramofoonplaten. 5.40 Literaire
causerie A. M. de Jong. 6.Viool-recital H.
Wiggelaar, aan den vleugel J. Brookhouse
1 MacCarthy. 6.30 Causerie S. S. Lantinga.
7 Kinderkoor „De Roodborstjes" o.l.v. L.
Huisdier. 7.30 Tospraak door A. de Vries.
7.45 Gramofoonplaten. 7.55 VARA-Varia
en SOS-berichten. 8.— De Fürefluiters o.l.v.
H. Eisler. 8.15 Causerie P. Tiggers. 8.25
Vervolg concert. 8.40 Fientje de la Mar
zingt, aan den vleugel: Han Beuker. 9.—
Declamatie A. Bouwmeester. 9.20 VARA-
orkest o.l.v. Hugo de Groot. 10.Vervolg
zang en piano. 10.20 Vaz Dias. 10.30 VA-
RA-orkst o.l.v. Hugo d Groot. 11.Gramo
foonplaten.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend KRO). 8
9.15 en 10.— Gramofoonpl. 11.30 Godsd.
halfuur. 12.151.45 Sextetconcert. Gramo
foonplaten. 2.Voor de jeugd. 2.30 Kinder-
our 4.Gramofoonpl. 5.Schlagermuziek
en lezingen. 7.15 Causerie. 7.35 Gramofoon-
muziek. 7.45 Sportpraatje. 8.11.— Orkest
concert m. m. v. dubbelmannenkwartet en
Accordeon-Duo. Ca. 8.30 en 10.30 Vaz Dias
11.— Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsin, ebrichten. 11.05—1120 Le
zing. 12.20 Orgelspel S. Gustard. 1.05 Com
modore Grand-orkest o.l.v. Muscant. 2.05
Gramofoonplaten. 3 05 Harry Roy en zijn
Band. 3.50 Zigeuner-orkest o.l.v. W. Hyden
m m. v. L. Marjane, sopraan. 5.05 Orgel
spel H. Ramsay. 5.35 Kinderuur. 6.20 Ber.
6 50 Sportpraatje. 7.05 Welsh Intermezzo.
7.25 Lezing. 7.50 Fred Hartley's Novelty
kwintet m. m. v. Cavan CFConnor, tenor.
8 20 „White Coons", revue van W. C. Pep
per, uitgevoerd o.l.v. H. S. Pepper. 9.20 Ber.
en lezing. 10.05 Operette-concert m m v.
.solisten en orkest ol.v. Alfred Reynolds.
11.Voordracht. 11.05—12.20 Dansmuziek
door Ambrose en zijn Band.
Parijs ,J^adio-Paris"1724 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.20 Concert door het Om
roeporkest. 6.50 en 7.40 Dito. 8.20 Cabaret
programma o.l.v. Garco. 9.50 Gramofoonpl.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con
cert uit Hotel Angleterre. 2.50—3.20 Gra
mofoonplaten. 3.50—5.50 L. Preii's orkest.
8 20 Moderne Zweedsche muziek o.l.v. Ree-
6en. 9.Zuid-lutlandsch Programma.
10.40 Omroeporkest o.l.v. E. Reesen. 11.20—
12.35 Dansmuziek uit Rest. „Lodberg".
Langenberg, 473 M. 7.30 en 8.23 Gramo
foonplaten. 1.20 Concert o.l.v. Eysoldt. 4.50
Concert o.l.v. Wolf. 6.35 Gramofoonplaten
825 Gevariëerd programma uit München.
Muzik. leiding: Klosz. 11.05—12.20 Concert
oè.l.v. Erich Klosz.
Rome, 441 M. 9.05 Symphonie-coneert
o.l.v. de Sabata.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest
o.l.v. Leemans. 5.20 Omroeporkest o.l.v.
Walpot. 6.20 en 6.50 Gramofoonplaten. 8.20
Omroeporkest o.l.v. Walpot m. m. v. vocale
soliste. 10.30 Dansmuziek uit St. Sauveur.
11.50 Gramofoonplaten. 508 M.: 12.20 Om
roepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gramo
foonplaten. 5.20 Dansmuziek uit St. Sau
veur. 6.35 en 8.20 Gramofoonpl. 8.35 Radio-
tooneel. 9.Omroepkleinorkest o.l.v. Lee
mans. 10.05 Gramofoonplaten. 10.30 Dito.
10.50 Max Alexys en zijn orkest.
Zeesen, 1635 M. 8.20 Radio-Cabaret „Die
Brennessel". 8.50 „Kasernenhofblüten"
10.20 en 11.05 Berichten. 11.20—12.20 Zie
Langenberg.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Zaterdag.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg. van 10.3510.50, Da
ventry 10.50—24.—.
Lijn 4: Langenberg 10.2512.20, Ka
lundborg 12.20—24—
De meening in Frankrijk.
De rede van rijkskanselier Hitier heeft in
Frankrijk een ,n het algemeen niet ongun-
stigen indruk gemaakt en de ners is het er
vrijwel over eens, dat de rijkskanselier be
wezen heeft de capaciteiten van een werke-
lijken staatsman te bezitten. Weliswaar
schrijven sommige bladen, dat Hitler's rede
voor een groot deel uit holle phrasen be
stond, doch het aanvalsplan, dat men vrees
de, heeft men er met in gevonden.
In Parijsche politieke kringen heeft men
veel waardeenng voor de bekwame indee
ling van de redevoering van Hitier, die men
als politieke prestatie hoog aanslaat Toege
geven wordt verder, dat Hitier met gema
tigdheid heeft gesproken, zelfs voor het ver-
drag van Versailles en het ontwapenings
probleem. r s
De rede heeft in Parijs een zekere ont
spanning ten gevolge gehad.
De Echo de Paris schrijft o.a., dat wan
neer Hitier zich bij de boodschap van Roose-
velt heeft aangesloten, geconstateerd dient
te worden, dat Roosevelt tegen erkenning
van gelijkheid van bewapening is.
Het Journaal ziet in de rede van den rijks
kanselier een machtig protest tegen het ver
drag van Versailles. Men moet er aan den
ken, schrijft het blad, dat dit verdrag ook
door de Amerikanen verworpen wordt.
De Petit Parisien constateert, dat Hitier
de oorlogzuchtige uitlatingen van zijn mi-
niser Von Papen, niet heeft herhaald. Hij
heeft echter met klem den eisch van gelijk
gerechtigdheid gehandhaafd. Zijn heele
rede was gericht op de herziening van hef
Verdrag van Versailles.
Het Petit Journal schrijft, dat men van
Fransche zijde vol vreugde zal zijn, wan
neer de handelingen van Duitschland over
eenstemmen met de verklaringen van den
rijkskanselier. Hitier heeft een uitstekend
standpunt gekozen en het zou niemand ver
bazen, wanneer men zich in de Vereenigde
Staten ten volle bevredigd verklaarde.
Volgens de socialistische Populaire heeft
de Fransche regeering den plicht, Hitier in
zijn eigen val te vangen. Of hij eerlijk is of
niet, doet er op het oogenblik niets toe.
Frankrijk wenscht den vrede door alge-
meene ontwapening en de veiligheid door
wederzijdsche controle en internationale sa
menwerking. Deze beginselen moeten te
Genève in een daad worden omgezet en dan
zal men zien, of het nieuwe Duitschland
daar zijn handteekening onder zet of niet.
De indruk in Engeland
De redevoering van Hitier wordt in de
bladen in haar geheel weergegeven. In poli
tieke kringen bestudeert men de rede met
groote aandacht, welke vooral gericht
wordt op de passages, die betrekking heb
ben op ontwapening, aangezien men inziet,
dat de toekomst van de ontwapeningsconfe
rentie te Genève voor een groot deel afhan
kelijk is van de houding van Duitschland in
zake het voorstel tot standaardiseering van
de vastelandslegers, gelijk dit is opgesteld
in het Britsche ontwajieningsontwerp.
De groote Londensche ochtendbladen er
kennen de beteekenis van de Duitsche regee-
ringsverklaring voor de handhaving van
den vrede in Europa en beoordeelen de voor
uitzichten voor de ontwapeningsonderhan
delingen te Genève weer iets optimistischer.
In het algemeen willen de bladen thans
echter de practische bewijzen zien van de
dingen, dit Hitier in zijn rede heeft aange
kondigd en die bij het verdere verloop der
ontwapeningsonderhandelingen te Genève
moeten blijken.
De Times schrijft, dat men voor de eerste
maal een indruk van Hitier als staatsman
heeft gekregen, daar Hitier inderdaad na
mens alle groepen in Duitschland heeft ge
sproken. Hitler's eisch van gelijkgerechtigd
heid is onweerlegbaar.
Summa summa rum zal de rede van den
rijkskanselier te Genève een rustiger atmos-
pheer scheppen.
De conservatieve Daily Telegraph schrijft,
dat men geen krachtiger bewijzen voor den
vredeswil van den rijkskanselier had kunnen
verwachten. Een enkele rede zal het wan
trouwen tegenover Duitschland echter niet
kunnen wegnemen. Ongetwijfeld is echter
thans de toestand minder gespannen.
Volgens de Daily Mail was Hitler's rede
zelfs verzoenend.
De Daily Express gelooft, dat Hitler's
Hit het Engeisch van Ch ester K. Steele
door A. W. r. E.—v. R.
De man ging het station binnen, maar
de detective kwam niet van zijn uitkijkpost
vandaan. De halte was zoo klein, dat ieder
een, die wegging, zelfs aan den anderen
kant van de rails te zien was, zoodra hij uit
de schaduw van het station kwam. Maar het
lag blijkbaar niet in de bedoeling van den
man, heen te gaan. Hij verscheen weer op
het perron, gevolgd door een jongen, die,
naar het scheen, boodschappen overbracht
en telegrammen bezorgde, als die de vreed
zame rust van Pompey kwamen verstoren
„Dat briefje moet is zien!" mompelde de
kolonel, toen hij zag, dat de jongen er een
kreeg. „En als hij den weg inslaat, dien ik
denk, dat hij zal nemen, zal ik het zeker krij
gen! Ik geloof, dat ik de dame, aan wie het
geadresseerd is, wel ken!"
„Den winkel vap Grafton?" riep de
kolonel uit „Heeft de Sproetige dan
niet bekend, dat hij het diamanten kruis
bij mrs. Darcy heeft gestolen en haar
heeft gedood, omdat zij het hem niet af
jyilde geven?"
J'jnntfi dit bet eerst, .dat ik
van de zaak hoor, en al, wat ik weet is
dat ik ben uitgevonden om den Sproeti
ge hier te brengen. Er is mij niet ver
teld, dat hij van moord beschuldigd
wordt!"
„Hij wordt er niet rechtstreeks van
beschuldigd, maar nu ja, ga voort
Wat bekende hij dan eigenlijk?"
De jongen praatte even met den man,
knikte met het hoofd, ten teeken, dat hij het
begrepen had en liep toen langs de rails
naar een pad, dat over een veld liep en naar
een groep dorpshuisjes leidde.
„Net zooals ik dacht!" fluisterde de kolo
nel.
De gereedschappenloods tusschen ach
zelf en den man houdend, die nu zenuwach
tig op het perron heen en weer liep, verliet
de kolonel snel het station, dezelfde richting
volgend als de jongen.
De beenen van den jongen waren kort en
gespierd, die van den kolonel lang en niet
minder gespierd, en dank zij zijn toewijding
aan Walton, die hem zoowel langs heuvel
achtige wegen van ettelijke mijlen lengte als
door vlakke weilanden had gevoerd, haalde
de oude detective den knaap spoedig in, op
een punt, dat van het station af niet zicht
baar was.
„Heidaar!" riep de kolonel.
De jongen bleef staan en keek vragend
om.
„Heb je hem verteld, waar de beste plaats
was om te visschen?" vroeg de kolonel.
„Visschen? Wie?"
rede bij het buitenlandsche publiek meer ge
rustheid heeft gewekt, dan al zijn vroegere
verklaringen. Het blad vreest echter, dat
Frankrijk thans op de bekende manier zal
antwoorden met onthullingen over Duitsche
bewapening.
Voor de eerste maal laat ook de linksche
pers zich in eenigszins gunstigen zin over
Hitier uit. De liberale News Chronicle
schrijft, dat de geest van Hitler's rede niet
de geringste aanleiding tot critiek geeft De
meeste Éngelsche liberalen zijn het met
Hitler's critiek op het Verdrag van Ver
sailles eens.
De socialistische Daily Herald schrijft,
dat Hitler's verklaring een geschikte basis
geeft voor de voortzetting der onderhande
lingen te Genève. Wie in het geheim had
gehoopt, dat de rijkskanselier anderen de mo
gelijkheid zou geven de verantwoordelijk
heid voor het mislukken der conferentie op
Duitschland af te wentelen, zal teleurge
steld zijn. Wanneer Hitier in de komende
dagen en weken bewijst, dat zijn woorden
waarheid bevatten, dan heeft hij meer voor
den vrede gedaan, dan hij misschien zelf zal
willen toegeven.
Stemmen uit het rijk zelf.
De Duitsche bladen zijn vol lof over de
rede van den rijkskanselier.
De Voelkische Beobachter schrijft over de
redevoering van rijkskanselier Hitier, dat de
geheele wereld weet, dat in dit uur achter de
honderden rijksdagieden de millioenen van
het Duitsche volk staan. Voor de eerste maal
sinds menschenheugenis staat de Duitsche
rijksdag gesloten achter zijn regeering. Se
dert de dagen van 1914 heeft de rijksdag en
heeft de wereld zulk een beeld van eenheid
van het Duitsche Volk niet meer gezien.
De Deutsche Zeitung noemt de redevoering
van Hitier de stem der natie. De rijkskanse
lier van het Duitsche volk behoeft niet te
bedelen. Hitier heeft het „entweder-oder" ge
sproken, niet voor het Duitsche volk, maar
voor de wereld.
Het Berliner Tageblatt schrijft dat 't thans
moeilijk zal zijn Duitschland verder te be
lasteren.
De „Lokal Anzeiger'' schrijft o.a., dat nog
nooit een regeering een verdergaande bereid
heid tot het brengen van elk offer voor den
vrede heeft uitgesproken. Doch nooit ook
werd zoo onvoorwaardelijk buiten eiken twij
fel verheven, dat Duitschland wil weten
waarvoor het offert. Duitschland heeft zoo
veel moeten presteeren, dat thans de beurt
aan anderen is om eindelijk te beginnen met
het inlossen der plechtig gedane beloften.
De „Deutsche Zeitung" schrijft, dat de
rijkskanselier niet slechts voor het Duitsche
volk, doch voor de wereld heeft gesproken.
Voor de voortzetting der ontwapeningscon
ferentie is het van belang, dat Duitschland
zijn handteekening weigert onder elk verder
dictaat.
Ook de „Tagliche Rundschau" consta
teert, dat de verantwoordelijkheid voor den
wereldvrede thans buiten de Duitsche gren
zen ligt.
De „Berliner Börsen Zeitung" schrijft, dat
de rede van den kanselier de basis heeft ge
legd, waarop, wanneer de tegenstanders te
Geneve dat willen, de ontwapeningsdebatten
op verstandige wijze in de richting van het
doel kunnen worden geleid.
De „Vossische Zeitung" constateert, dat de
rede een even groote mate van tegemoetko
mendheid als van vastberadenheid toonde.
Wanneer de wereld met spanning op deze
rede heeft gewacht, dan wacht Duitschland
thans met spanning op het antwoord van de
wereld.
De indruk in Amerika.
Hitler's rede heeft te Washington een uit
stekenden indruk gemaakt. Algemeen be
schouwt men Roosevelt's boodschap slechts
als een eersten stap der Amerikaansche re
geering, van wie men practische voorstellen
op het gebied der effectieve ontwapening en
van een consultatief pact verwacht.
Te New-York neemt men een meer afwach
tende houding aan, dan te Washington, wat
vooral duidelijk uit de ochtendbladen blijkt.
De New-York Herald Tribune schrijft, dat
men na een diepgaand onderzoek van Roo
sevelt's Boodschap en Hitler's rede kon zeg
gen, dat behalve een schoonere phraseologie
alles bij het oude was gebleven.
De New York Times schrijft, dat thans
eerst de practische resultaten te Geneve de
oprechtheid van de Duitsche houding kun
nen bewijzen.
De ambtenaren van het Staatsdepartement
in Washington hebben aan een radiotoestel
met spanning de redevoering aangehoord.
De eerste indruk, welke Amerika heeft
ontvangen zou, van wege den verzoenenden
toon en aanvaarding van het voorstel van
Roosevelt, gunstig zijn.
President Roosevelt heeft eveneens voor de
radio geluisterd naar de redevoering, welke
Hitier in den rijksdag heeft gehouden.
Éngelsche vertalingen van de redevoering
werden zoo snel mogelijk doorgegeven aan
Roosevelt, Huil en de overige leden van het
staatsdepartement en de Amerikaansche ver
tegenwoordigers ter conferentie van Londen.
Ofschoon president Roosevelt geen com
mentaar heeft gegeven op de redevoering van
Hitier, verluidt in politieke kringen, dat hij
bijzonder verheugd is over de gematigdheid
van Hitier en de klaarblijkelijke oprechtheid
van zijn bewering, dat Ehiitschland naar een
ontwapeningsovereenkomst streeft.
Hitiers opmerking, dat de Duitsche regee
ring de Ver. Staten gaarne wilde aanvaarden
als waarborg van den vrede, wordt ijverig
besproken in regeeringskringen, daar men
van meening is, dat Roosevelts voorstel niets
van dien aard inhoudt.
Italiaansche persstemmen.
De Lavore Fascista noemt Hitiers rede in
den rijksdag buitengewoon duidelijk. Ten
aanzien van de ontwapening heeft Duitsch
land een these van rechtvaardigheid en bil
lijkheid opgesteld, die ook door Mussolini
wordt aanvaard en door de Britsche regee
ring wordt gesteund. Duitschland aanvaardt
bovendien met vreugde het plan van Musso
lini tot nauwere samenwerking tusschen de
vier groote W.-Europeesche mogendheden en
tenslotte is het bereid mede te werken aan
de in de Boodschap van Roosevelt genoemde
grondbeginselen. Het is te hopen, dat na
deze redevoering alle onjuiste en valsche be-
weringen, die tot nog toe in een bepaald
land opgeld hebben gedaan, weerlegd wor
den of geheel verdwijnen.
Russische meening.
De geheele Russische pers bevat uitvoerige
verslagen van de rede van rijkskanselier
Hitier, die men in politieke kringen als een
belangrijke politieke gebeurtenis beschouwt.
Er is uit gebleken, dat Duitschland in geen
geval het principe der gelijkgerechtigdheid
zal opgeven. Bovendien heeft de rijkskanse
lier thans verklaard, dat Duitschland niet
wil bewapenen, doch dat het ontwapening
der overige landen verlangt, opdat tegemoet
wordt gekomen aan het gevaar van een aan
val tegen Duitschland. De rede van den rijks
kanselier zal in de komende onderhandelin
gen over het ontwapeningsvraagstuk een
groote rol spelen, omdat zij een basis kan
zijn voor overeenstemming tusschen Duitsch
land en de andere mogendheden. Het een
stemmige besluit van den rijksdag is een in
drukwekkende demonstratie tegen de verte
genwoordigers van het systeem van Ver
sailles.
Oostenrijksche persstemmen
De christelijk-sociale „Reichspost" schrijft
o.a., dat de algemeene uitlatingen van Hitier
zeer wel in staat zijn de opwinding van de
laatste dagen te kalmeeren.
Het „Neue Wiener Tageblatt" schrijft, dat,
wat Adolf Hitier van de rechtvaardigheid der
wereld geëischt heeft en tegenover de wereld
heeft afgewezen, inderdaad een algemeenen
eisch vormt van het Duitsche volk. Het is in
derdaad de uitdrukking van den totaalwil
van de natie.
De indruk in Warschau.
De rede van Hitier heeft in Warschau
voorzoover in politieke kringen kon worden
geconstateerd, grooten indruk gemaak».
Naar van toonaangevende zijde wordt be
kend gemaakt is de indruk positief. Vooral de
verklaringen omtrent de bereidheid tot vrede
en de achting voor buitenlandsche nationale
karaktertrekken zijn sympathiek ontvangen.
Intusschen is deze indruk gemengd met scep
ticismeu en wordt herhaaldelijk opgemerkt,
dat het hopen is, dat de daad op het woord
moge volgen.
Wat het dreigement betreffende een even
tueel uittreden uit den Volkenbond betreft,
dit wordt als een bijzonder belangrijke be
dreiging gevoeld, welke, wanneer zij tot wer
kelijkheid zou worden, onafzienbare gevolgen
met zich mee zoo sleepen.
Tsjechisch commentaar.
Eenige Tsjechische bladen hebben hun
standpunt reeds bepaald inzake de rede van
Hitier. Zoo schrijft de Narod onder het op
schrift „Hitiers aanval op Tsjecho-Slowa
kije", dat Hitier de wereld wil overtuigen
van zijn vredelievendheid, maar dat de we
reld hem moeilijk zal gelooven, daar hij even
hatelijk spreekt over de vredesverdragen als
vroeger. Ook zijn scherpe woorden tegen den
oorlog moet men met reserve opnemen, want
zij die den oorlog willen roepen het meest
om vrede.
Als iedere beweging u pijn doet, all
pijn in de lendenen, urinestoornissen,
hoofdpijn, duizeligheid en rheumatische
pijnen uw leven tot een last maken en
gij uw werk moet laten liggen, wordt gif
gewaarschuwd, dat de organen van uu*
rug niet behoorlijk werken.
Waarom wilt gij noodeloos lijden aan
rheumatiek, spit, waterzucht of blaas*
zwakte?
Gebruik Foster's Rugpijn Pillen bij he{
eerste waarschuwende teeken der orga*
nen, welke de urine afscheiden en zoo-,
doende de onzuiverheden uit het bloed
filtreeren. Foster's Pillen heelen en ver
sterken deze verzwakte organen, zoodat
de onzuiverheden, welke zich anders
ophoopen en afzetten, en zoodoende ein-
delooze pijn en ongemak veroorzaken,'
afgevoerd worden.
In alle deelen van Holland hebben
dankbare personen hun levenslust her
wonnen, dank zij Foster's Pillen.
Posters Rugpijn Pillen zijn verkr. bijl
a'le drogisten enz. 1.1.75 en
3.— per doos.
werkelijk niet over visschen gesproken?"
„Neen, daar zei hij niets van! Hij gaf mij
alleen maar dit briefje en
„Waarschijnlijk vergat hij over het vis
schen te spreken!" De kolonel lachte grim
mig. „Laat mij het even zien!"
Zonder eenige aarzeling gaf de jongen
het hem. Vlug als de gedachte doorliep de
kolonel het, en toen hij het den knaap terug
gaf, merkte hij op: „Het is in orde Ik heb
mij niet vergist! Maak nu voort, en je hoeft
niet regelrecht naar het station te gaan op
den terugweg!"
„Maar hij heeft gezegd, dat ik hem ant
woord moest brengen!"
„Zoo, zei hij dat? Nu, dat zal ik in het
dorp op je wachten, en dan kun je het mij
eerst laten zien Dan weet ik alles van dat
visschen en kan ik met mijn vriend mee
gaan. Vooruit, iongen! Als je het antwoord
op het briefje hebt, vind ik je wel in het
dorp. Dan weet ik procies, waar we gaan
visschen. Hoe is het hier in de buurt? Is er
goed vischwater?"
„Goed vischwater? Dat zou ik denken! Ik
heb zulke groote baars gevangen!"
„Zoo, ik dacht wel, dat ik mij niet vergis
te, toen ik in jou een leerling van Izaak
Walton zag!"
„Izaak Walton! Poeh! Zoo heet onze
meester niet!"
„Neen, dat zal wel niet!" glimlachte de
kolosel. „Nu, maak voort, mijn jongen, en
hier heb je een kwart dollar. Ik zal j'e volgen
en je moet mij het antwoord laten zien,
voordat ifl
WIERINGERWAARD.
Woensdagavond vergaderde de afd.
Wieringerwaard van de Holl. Mij. van
Landbouw in een lokaal van den heer H. v,
d Woude onder leiding van den heer Daan
Kaan. Aanwezig waren 24 leden.
Na een welkom zeide de voorzitter dat er
een klein misverstand heeft plaats gehad wat
betreft de vermelding van het aanvangsuur
dezer vergadering. Hierbij feliciteerde de
voorzitter den secretaris nog met zijn herstel
en zijn eerste aanwezigheid weer hier als
secretaris.
De voorzitter zeide dat de gehouden lezing
door ds. Huisman zeer vruchtdragend is
geweest. De boekhoudcursus is met succes
beëindigd. Als lid voor de pachtcommissie in
de plaats van den heer K. Zijp heeft de heer
Bakker Az. zich beschikbaar gesteld.
Het hoofdbestuur heeft per vragenlijst ad
vies gevraagd of de afdeel ing voor of tegen
een matige veebeperking is. Hiervoor is geen
aparte vergadering belegd, doch het bestuur
is zoo vrij geweest te antwoorden, dat wij niet
tegen een matige beperking zijn.
Ingekomen was een circulaire van de Var
kenscentrale te Den Haag waarbij aange
drongen werd om niet al te veel te voederen
met mais; dit houdt verband met het nieuwe
uitbetalingssysteem.
Het hoofdbestuur vroeg adhaesiebetuiging
aan een verzoek van diverse schippers die
gedupeerd zijn door het veel mindere vervoer
van tarwe, wat nu van wege de tarwe-
centrale per groot schip wordt veriaden. In
het verzoek wordt gesproken over een tege
moetkoming van 10 cent per 100 K G. van
die hoeveelheid welke in den regel door hen
werd verladen. Na uitvoerige toelichting en
bespreking werd besloten adhaesie te betui
gen.
Dan zeide de voorzitter dat het bestuur
zich wederom in verbinding heeft gesteld met
den inspecteur der directe belastingen over
het in te vullen bedrag van de landerijen
voor de vermogensbelasting.
De heer Jb. Kaan Kz. heeft zich hiermede
belast en is na uitvoerige bespreking met den
inspecteur overeen gekomen, dat als norm
werd gesteld voor weiland met gebouwen
1900 tot 1500 (vorig jaar 2000—
5 1600), bouwland 160(W 1300.
Zeer uitgebreide en langdurige discussiën
volgden hierop. Over 't algemeen werden de
bedragen, voornamelijk van het weiland, nog
veel te hoog. Velen namen hiero" 't stand
punt in, dat het als verbruikswaarde vooral
t hoog was. Toegelicht werd dat de wet ver
koopwaarde voorschrijft. Onder applaus
werd den heer Jb. Kaan Kz. door den voor
zitter dank gebracht voor zijn bemoeiingen
in deze.
Het volgend punt was bespreking Zomerpeil
in dezen polder. De heer P. Blaauboer Czn,
als voorsteller, was van oordeel dat het zo
merpeil niet ideaal is en zou het willen laten
vervallen.
Ook hierover volgden breedvoerige bespre
kingen.
Dijkgraaf Haringhuizen lichtte toe, dat er
in den winter geen vast peil is. Het polder
bestuur heeft aangenomen om geleidelijk la
ger te gaan Bij de besprekingen kwam sterk
naar voren dat de bouwboeren voor verla
ging zijn.
De heer P. Saai zag liever dat er pogingen
ijedaan werden om het tarief van de water-
eiding verlaagd te krijgen. (Applaus).
Ten slotte ging de heer Blaauboer accoord
met de mededeeling van den dijkgraaf dat
zou jammer zijn, als hij en ik op verschil
lende plaatsen gingen visschen. Ik wil bij
hem zijn".
„Waar zijn uw hengels?" vroeg de Jon
gen.
„O, de angels en het snoer heb ik in mijn
zak!" En grimmig klopte de detective op
zijn zaak, waarin iets rammelde, dat op
metaal leek.
„Een stok kunt u wel in het bosch snij
den!" zei de jongen. „Dat heb ik ook dik
wijls gedaan!
„Natuurlijk!" stemde de kolonel glim
lachend toe.
De jongen repte zich voor over het veld
De detective volgde langzamer, tot hij de
groep huizen bereikte en daar bleef hij
rondslenteren en bekeek de verschillende wo
ningen, alsof de grillige, oude dorpsstraat
hem belang inboezemde.
Het duurde niet lang, of de jongen kwam
terug met een duidelijk zichtbare enveloppe
in de hand. Hij glimlachte, toen hij den kolo
nel in het oog kreeg.
Het werd al duisterder.
„Het is nu te laat, om nog te gaan vis
schen!" merkte de jongen op, terwijl hij
zonder het te weten, de enveloppe overhan
digde. „Als u tenminste geen nachtlijnen
uitzet!"
„Misschien doe ik dat wel!" zei de detec
tive. „Maar het is niet dadelijk heelemaa
donker".
Vlug bekeek hij de enveloppe. Er stond
geen adres op het groote, witte oppervlak,
en zich omkeerend, als om het laatste, in het
de kolonel het briefje haastig. Terwijl hij dat
deed, kwam er een angstige trek op zijn ge
laat.
„Het zal mij benieuwen, of zij woord
houdt!" mompelde hij. „Het verbaast me
Vlug schoof hij het briefje in een andere
enveloppe, die hij uit een hoop papieren en
zijn zak te voorschijn haalde, en gaf het den
jongen terug, terwijl hij de gelakte enve-
lope, die hij had moeten openscheuren, be
hield.
„Daar heb Je het terug!" zef hij. „Zeg
maar niets aan mijn vriend over het vis
schen. Ik wil hem verrassen. Zeg ook niets
over mij! En hier heb je een halven dollar,
mijn jongen. Zou je wat willen verdienen en
mij naar die beek willen brengen, waar je
mij van vertelde, en waar je zei, dat zulks
groote visschen zitten?"
„Zeker wel!" antwoordde de jongen met
graagte, terwijl hij het geld in den zak stak.
„Ik weet een heeleboel van visschen af!"
„Goed. Misschien heb ik je noodig! Ga
nu maar heen, en denk er aan mondje
dicht! Dit moet een verrassing zijn!"
„Ja, dat weet ik!" En met een vrijmoedig
knipoogje verdween de jongen in de steeds
meer vallende duisternis.
De kolonel keek den jongen aan. „Ik zal
de dame dan maar volgen'\ dacht hij.
De visscher ging naar het kleine dorpje
terug en toen hij het huis bereikt had, waar
de jongen zijn briefje had afgegeven en het
antwoord er op had ontvangen, wachtte hij
met al het geduld, waarover men bij het via»
t.tt. i J
