DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het viermogendhedenverdrag.
Dnqelijhsch Omzicht
^Buitenland
No. 134
Vrijdag 9 Juni 1933
135e Jaargang
Hoe de kranten in de verschillende be
langhebbende tanden over het pact en
over de rede van Mussolini schrijven.
Fransche persstemmen.
Wat vandaag de
aandacht trekt,»,
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
tranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers S cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN;
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Directeur: C. KRAK.
IBWr.
«awn
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Nadat wij gisteren uitvoerig het viermo-
gendhedenpact behandeld hebben, mogen wij
thans nog wel het een en ander mededeelen
van de persstemmen in de belanghebbende
landen. De parafeering van het pact en de
rede van Mussolini in den Italiaanschen se
naat liebben vanzelfsprekend vele kolommen
in de Parijsche bladen in beslag genomen.
De algemeene stemming is optimistisch en
zelfs en rechts-georiënteerde bladen, die zich
tot nog toe scherp tegen het pact hadden uit
gesproken, toonen zich verzoeningsgezind,
nu Mussolini in zijn rede de mogelijkheid van
een FranschItaliaansche overeenstemming
heeft laten doorschemeren. Op de rede van
Mussolini wordt in dezen meer commentaar
geleverd, dan op het pact zelf. Met groote
voldoening wijst men op Mussolini's uitlatin
gen over de FranschItaliaansche betrek
kingen, die men beschouwt als een voortee
ken voor een ingrijpende ontspanning.
De „Echo de Paris" schrijft, dat de para
feering van het pact in Frankrijk groote vol
doening heeft gewekt. Men kan er nauwelijks
aan twijfelen of de Fransche Kamer het pact
zal ratificeeren. Met Polen, dat zich tegen
over Frankrijk afwijzend heeft uitgelaten,
zullen nieuwe onderhandelingen worden ge
voerd.
Het „Journal" geeft uiting aan zijn ver
wondering over de terugtrekking van de
Duitsche voorbehouden. Men neemt aan dat
de Italiaansche regeering daaraan niet
vreemd is. Bovendien moest men er rekening
mee houden, dat Duitschland er een bijzon
der belang bij heeft elke verwarring op het
gebied der buitenlandsche politiek te vermij
den. Men mag aannemen, dat Italië en^ En
geland zich hebben aangesloten bij de fran
sche opvatting, dat een wijziging in den sta
tus juo van het tegenwoordige Europa on
veranderlijk groote verwarring tengevolge
zal hebben. Wat de Italiaansch-Fransche be
trekkingen betreft, was de atmospheer aan
de Middellandsche zee tot voor zeer kort nog
zoo sterk geladen, dat men nauwelijks kan
gelooven in de verzekeringen van een komen
de ontspanning, zoodat men eerst de gebeur
tenissen zal moeten afwachten.
De „Patit Parisien" wijst op de toespelin
gen van Mussolini op de FranschItaliaan
sche betrekkingen. Wat het Viermogendhe-
den-Pact betreft verandert er niets aan de
warade der vroegere overeenkomsten. Het
gaat slechts om een verdrag tot samenwer
king, teneinde een zoo ver als mogelijk is
gaande overeenstemming te bereiken. In de
rede van den Duce moet men des te meer
waarde hechten aan zijn verklaringen over
de FranschItaliaansche betrekkingen, om
dat het juist Mussolini was. die tot nog toe
de grootste gereserveerdheid toonde, wan
neer conflicten tusschen de beide mogendhe
den behandeld werden. Voor de eerste maal
sedert den oorlog is de naam van Frankrijk
in den Italiaanschen Senaat met bijval ont
vangen.
De links-georiënteerde „Volonté" schrijft
o.a., dat het Viermogendheden-pact in geen
geval als een wijziging in de tot nu toe ge
volgde Fransche politiek moet worden be
schouwd, die in dezelfde richting als tot nog
toe zal worden voortgezet.
De socialistische „Populaire" noemt het
V ïermogendheden-Pact een verdrag zonder
woorden, zonder dat het blad zich echter er
tegen verklaart. Het brengt absoluut geen
doch schaadt ook niemand. In dezen
tijd had men zich met belangrijker zaken
behooren bezig te houden, in het bijzonder
met de ontwapeningsconferentie en de econo
mische besprekingen te Londen.
Berlijnsche persstemmen.
Dok de Berlijnsche bladen wijden uitvoe
rige beschouwingen over het viermogendhe-
denpact.
„Der Tag" schrijft onder het opschrift:
„Een etappe der buitenlandsche politiek"
dat dit Viermogendheden-pact weliswaar
lang niet alle hoop en wenschen vervult, die
men na een strijd van drie maanden had'wil
len bereiken, doch dat geen der groote ideeën
van Mussolini is opgegeven. Het pact betee
kent een afwijking van de grondgedachte der
vroeger verdragen van na den oorlog.
De „Deutsche Zeitung" schrijft, dat het
Viermogendheden-Pact slechts dan werkelijk
in vervulling zal gaan, wanneer de zwaar
oewaper.de staten tot daden, die ermee in
overeenstemraing zijn, overgaan.
De „Berliner Börsenzeitung" is van mee-
?ln.S> dat Duitschland door zijn goedkeuring
échten aan den gewijzigden tekst van het
als
pact het uiterste heeft gedaan voor de hand
having van den vrede. Thans zal Frankrijk
het zijne moeten doen om tot definitieve ont
spanning te komen.
„De Germania" ziet in de tot stand komen
van het pact ais eenig positief element, dat het
de mogelijkheid openlaat voor een verdei
toekomstige ontwikkeling, wat in een zoo cri-
tieken tijd als de onze altijd is toe te juichen.
De verantwoordelijkheid voor het feit, dat
van Mussolini's grondgedachte zoo weinig
is overgebleven, wordt niet door Duitschland
gedragen.
De „Vossische Zeitung" schrijft, dat de be
slissing over de definitieve beteekenis van het
pact van zijn toekomstige werking afhangt.
Wanneer Duitschland besloten heeft het te
onderteekenen, dan is dat een doorslaand
bewijs van Duitschland's vredeswil.
In de „Vöikische Beobachter" schrijft Al-
fred Rosenberg, dat het pact weliswaar niet
voldoet aan de gerechtvaardigde verwach
tingen van Duitschland, doch dat niettemin
het beginsel heeft gezegevierd dat het lot van
het Europa door de vier groote mogendheden
gedragen dient te worden indien niet allen
willen ondergaan. Het viermogendheden-
pact is misschien historisch het belangrijkste
verdrag van de laatste veertien jaar. Het
wijkt af van de „algemeene" verdragen en
conferenties. Europa dankt het in het biizon-
der aan de twee leiders, die den nieuwen or-
ganischen vredeswil zoo energiek hebben
vertegenwoordigd. Mussolini en Hitier. De
genen die steeds als „militarist" zijn aange
vallen, bleken als vurige nationalisten de
ware verdedigers van den vrede te worden.
Ongerustheid in Polen.
De officieuse „Gazeta Polska" schrijft in
een commentaar op het viermogendheden-
pact, dat binnenkort een „formuleering der
consequenties" te wachten is, die de Pool-
sche regeering uit de nieuwe situatie denkt te
trekken. In het algemeen blijkt uit de bladen,
dat de tot stand koming van het Viermogend
heden-pact in Polen ontstemming en onge
rustheid heeft gewekt.
Londensche persstemmen.
De Londensche pers toont zich in het alge
meen tamelijk bevredigend over de tot stand
koming van het Viermogendheden-pact. De
„Daily Telegraph" constateert, dat de kwes
tie van de herziening der verdragen door de
verwijzing naar art. 19 van het Volkenbonds
statuut erin is genoemd. Welke resultaten het
pact zal hebben en of groote of kleine ge
volgen eraan vast zitten, zal afhangen van
de mate van eerlijkheid, waarmee de mogend
heden het pact toepassen.
De grootste verantwoordelijkheid is op de
schouders van de vier groote mogendheden
gelegd. Mussolini heeft goed eraan gedaan
dr. Benesj terecht te wijzen, die poogt elke
poging tot verzoening te verijdelen. Het pact
kan leiden tot opheffing van de Fransch
Italiaansche tegenstellingen en verbindt
voor de eerste maal de verplichting der rijks-
regeering om de heiligheid der verdragen te
erkennen met het recht voor Duitschland om
revisie-maatregelen te mogen nemen.
De socialistische „Daily Herald" conclu
deert uit de redactie van art. 3 van het pact
dat de mogendheden een mislukking der ont
wapeningsconferentie reeds zeker achten en
dat* zij daardoor den werkelijken toestand
hebben onthuld. Een ontwapeningsconventie
van eenige beteekenis is nauwelijks nog te
verwachten, wat een zware slag is voor het
prestige van den Volkenbond.
Italiaansche persstemmen,
De groote rede, aie Mussolini in den Senaat
heeft gehouden was door middel van luid
sprekers ook op eenige der voornaamste plei
nen van Rome door het publiek te volgen. In
den loop van den avond is de rede met be
hulp van gramofoonplaten voor de tweede
maal per radio uitgezonden. In vele steden
zijn gisteravond laat en vannacht optochten
en betoogingen gehouden, waarmee de tot
stand koming van het Viermogendheden-pact
werd gevierd. De krantenverkoopers, die de
extra-editie van het „Jornale d'Italia' ver
kochten met den tekst van Mussolini's rede
brachten hun kranten aan den man met uit
roepen als „De Europeesche vrede ondertee
kend". Dit is de stemming die zoo ongeveer
bij een groot deel van het Italiaansche volk
heerscht.
De „Popoio di Roma" schrijft, dat Musso
lini de Europeesche cultuur heeft gered van
een catastrophe, die zeer nabij was. Hij heef'
Europa gered voog tien jaar; en deze tien
jaar kunnen beteekenen voor altijd. Geen
staatsman heeft zooveel recht op de dank
baarheid der geheele wereld en oo de erken
telijkheid van het geheele menschdom
Mussolini.
Ook de „Messagero" van gisteren schrijft,
dat de vrede voor de toekomst verzekerd
is, dat het pact niet slechts een wapen
stilstand, doch een overwinning van al wat
de volken scheidt, beteekent. Dit althans is
de bedoeling van den Duce en slechts onder
deze voorwaarde voldoet het pact geheel aan
zijn doel. Het woord „wederopbouw" komt
herhaaldelijk voor in de gedenkwaardige re
de van Mussolini in den Senaat. Tien jaar
zijn slechts een kleine druppel van de
eeuwigheid. Het is echter een voldoende rust
poos voor de menschen, die gelooven en van
goeden wil zijn om aan het werk te gaan.
Het pact in een Engelsch
witboek.
In een (Engelsch) witboek inzake het vier
mogendhedenverdrag is o.m. een telegram
opgenomen van Sir John Simon aan den
Britschen ambassadeur in Rome betreffende
het doel en'de bedoelingen van het verdrag.
Ook hierin wordt nadrukkelijk uiteengezet,
dat het verdrag geenszins een vervanging is
of in strijd komt met het Volkenbondsstatuut.
Ook wordt er den nadruk op gelegd, dat het
niet in de bedoeling ligt der vier mogendhe
den om hun wil op te leggen aan andere
otaten of zich te vestigen als een soort direc
torium van Europa. In het bijzonder wordt
gewezen op het laatste artikel van de pream
bule, waarin wordt vastgelegd, dat de vier
mogendheden indachtig zijn aan de rechten
van eiken staat, welke rechten niet aange
roerd kunnen worden zonder toestemming
der belanghebbende partij. Er bestaat dus
geen twijfel, dat het doel der overeenkomst
is te waarborgen, dat voor vele komende
aren Frankrijk, Duitschland, Italië en Enge-
and mogen komen tot een overeenstemming
in Europa over een gelijke vredespolitiek.
Een schrijven van Boncour.
Het agentschap Ceteka (Tsjecho-Slowakije)
publiceert een schrijven van Paul Boncour
aan den Tsjechischen minister te Parijs,
Osusky, waarin deze hem een copie van het
viermogendhedenverdrag zendt. Ih het overi
ge schrijven brengt Boncour tot uitdrukking,
dat de Fransche regeernig er wederom den
nadruk op wil leggen, dat het viermogendhe
denverdrag geen invloed zal uitoefenen op de
politiek der beide regeeringen. Wat de revisie
betreft verwijst Boncour o.m. naar artikel 19
van het viermogendhedenverdrag waarbij hij
opmerkt, dat het niet kan gaan om een invoe
ren van eenigerlei kwestie van revisie buiten
de door artikel 19 vastgelegde regels om. Bij
een eventueele bestudeering van een proce
dure, die toegepast kan worden in geval een
of meer staten de territoriale kwestie te berde
willen brengen en een vergadering bijeen
zouden willen roepen om hierover te beraad
slagen op basis van artikel 19, zou de Fran
sche regeering geen enkel voorstel aanvaar
den strekkende tot wijziging der toestanden,
waar volgens het pact de vergadering de le
den van den Volkenbond kan uitnoodigen
over te gaan tot een hernieuwd onderzoek
van ontoepasselijk geworden verdragen of
internationale toestanden, welker handhaving
den wereldvrede in gevaar zou kunnen
brengen.
Osusky heeft Boncour hierop geantwoord,
dat de Tsjecho-Slowaak^che regeering vol
komen de zienswijze deelt, dat de onderteeke-
ning van het viermogendhedenverdrag geen
enkelen invloed kan uitoefenen op de gemeen
schappelijke politiek der beide landen gelijk
die is vastgesteld in het verdrag van 25 Jan.
1924.
DE TRANSFERKWESTIE.
Officieele verklaring.
Officieel wordt medegedeeld:
Nadat ook de vertegenwoordigers der bui
tenlandsche schuldeischers op korten en lan
gen termijn in de bijeenkomst met de rijks
bank van de vorige week hebben erkend, dat
bij een verdere daling van de goud- en de
viezenreserves het functionneeren der rijks
bank als centrale banknotenbank wordt ge
schaad en dat het daarom wenschelijk is,
deze reserve geleidelijk te verhoogen, heeft de
rijksbank aan de rijksregeering een schrijven
gericht, waarin zij mededeelt, dat zij met
ingang van 1 Juli voorloopig en hopenlijk
voor korten tijd de toedeeling van deviezen
staakt op alle betalingen, welke verplichtin
gen betreffen, die ontstaan zijn vóór de cri
sis van Juli 1931. Uitgezonderd daarvan
zijn de bestaande Stillhatte-overeenkomsten
Om volkomen duidelijk te maken, dat het bij
de voorloopige onderbreking der transfer een
zuiver volkseconomische kwestie betreft
de rijksbank heeft nl. niet genoeg vreemde
betalingsmiddelen te harer beschikking
en niet een staking van betaling van parti
culiere schulden, heeft de rijksregeering een
wet uitgevaardigd, volgens welke de Duit
sche debiteuren verplicht zijn, hun betalin
gen in rijksmarken te verrichten. De betaal
de bedragen aan RM worden beheerd in een
speciale conversiekas, totdat weer genoeg
uitenlandsche betaalmiddelen voorhanden
rijn, om de achterstallige transfers te doen
ilaats hebben.
In overleg met de rijksbank komen de
Stillhalte-crediteuren reeds 13 luni tot een
bespreking te Londen bijeen. De rijksbank
heeft de crediteuren op langen termijn en de
B. I. B. te Bazel verzocht, eveneens de vol
gende week tot een bespreking te Londen te
vergaderen. De rijksbank zal bij die gele
genheid alles doen wat in haar macht is om
bij te dragen tot een oplossing van de sedert
lang gevreesde en thans ingetreden trans
fercrisis. Zij zal, daarbij uitgaan van de bei
de principes, die de besprekingen met de cre
diteuren te Berlijn als resultaat hebben opge
leverd, nl.:
1. dat de goud- en deviezenreserves van
de rijksbank weder moeten worden vergroot
ter handhaving van haar functie als vaiuta-
instituut.
2. dat aan den goederenhandel van
Duitschland geen financiëele beperkingen
worden in den weg gelegd, daar anders de
belangrijkste bron van deviezen zou opdro
gen.
Het schrijven van de rijksbank.
Het schrijven, dat het rijksbankdirectorium
ter motiveering van het transferuitstel aan
den rijkskanselier heeft gericht, wordt thans
ook officiëel gepubliceerd. De korte inhoud
van dit schrijven is:
De voorraad van de rijksbank aan eigen
goud en dekkingsdeviezen die eind Juni 1930
met 3078 millioen RM zijn hoogsten stand
na de valutastabilisatic bereikte, heeft door
de credietopzeggingen van het buitenland in
aansluiting van de ineenstorting in Mei 1931
van de Oesterreichische Kredit Anstalt een
snelle vermindering ondergaan. De na de
crisis van Juli 1931 getroffen Stillhalte-
overeenkomsten en deviezenmaatregelen heb
ben die vermindering wel verlangzaamd,
maar niet kunnen verhinderen, dat op 31
Mei 1933 nog slecht: 280 millioen eigen
goud en dekkingsdeviezen in de rijksbank
voorradig waren. Hoewel de hoogte van de
gouddekking voor het binnenlandsche beta
lingsverkeer niet meer de groote rol van
vroeger speelt, leidt toch de vermindering
van goud en deviezen tot het groote gevaar,
dat de deviezenbedragen zelfs niet meer vol
doende zouden zijn voor de regelmatige be
taling van de'millioenen, die dagelijks noo-
dig zijn in den buitenlandschen handel. Dit
gevaar is des te grooter, daar met het voort
durende dalen der reserves gepaard gaat een
sterke vermindering van den buitenlandschen
handel.
De rijksbank streeft er naar, mede te wer
ken aan het herstel van den wereldhandel.
Zij hoopt spoedig ook voor de schulden op
langen termijn weder deviezen beschikbaar te
kunnen stellen. Zrj hoopt tevens, hier een ini
tiatief fe nemen, dat ook 'de andere landen en
circulatiebanken zou kunnen brengen tot
maatregelen tot stimulatie van den wereld
handel en beveelt daarom aan, dit probleem
te behandelen op de Economische Wereld
conferentie.
Commentaar op het besluit van
het rijkskabinet.
In een officieus commentaar op het besluit
van het rijkskabinet tot de afkondiging van
een gedeeltelijk transfermoratorium wordt er
o.a. op gewezen, dat tijdens de voorafgaande
onderhandelingen reeds een ver-gaand be
grip gevonden was bij de betrokken buiten
landsche crediteuren. Er wordt dan ook voor
gewaarschuwd om, tegenover eventuëele bui
tenlandsche stemmen, die hieruit een politieke
sensatie zouden willen maken, rekening te
houden met de economisch-politieke noodza
kelijkheid van deze maatregel. In feite al
dus dit officieus commentaar beteekent de
wet een haltepunt in de ontwikkeling gelijk
die tot dusverre heeft plaats gegrepen. Daar
de onderhandelaars bij de laatste bijeenkoms*
geen eigenlijke volmachten bezaten, moest
formeel de rijksbank zelf de noodzakelijke
stappen doen; zij deed echter alleen het
absoluut onvermijdelijke en er wordt dan ook
verwacht, dat al het overige in twee-zijdige
overeenkomsten geregeld zal kunnen worden
tot algemeene bevrediging. Met opzet is de
eerste Juli genomen voor het van kracht
worden van den wet, zoodat nog drie weken
resten voor verdere onderhandelingen, vooral
in het kader van de economische wereld
conferentie, in het belang van een definitieve
regeling.
Het "viermogendh.edenpa.ct.
Persstemmen uit verschillende lan
den. (Dag. Overzocht.)
De premier Azana heeft het ont
slag van het Spaansche kabinet
ingediend. (Buitenland.)
Officieele verklaringen over de
transferkwestie. (Buitenland.)
In Heerlen het zingen en spelen
van de Internationale, het Deutsch-
land- en het Horst Wessellied ver
boden. (Binnenland.)
Vrachtauto te pletter gereden op
een onbewaakten overweg bij Abbe-
ga (Fr.); de chauffeur gedood.
Tot burgemeester van Hoorn be
noemd mr. H. C. Leemhorst te Am
sterdam.
Nederland treedt onder zekere
voorwaarden toe tot het Tariefbe
stand. (Binnenland.)
Zie eventueel verder laatste berichten.
nog veel scherper uitgesproken dan de
Amerikanen. Ten aanzien van de gelei
delijke afschaffing de landwapens heeft
men weinig positiefs bereikt hoewel de
kwestie uitvoerig is besproken evenals
het vlootvraagstuk.
Het Petit Journal meent te weten, dat
de kwestie van afschaffing der bombar
dementsvliegtuigen een belangrijk punt
van bespreking was, dat echter door het
verzet van Engeland en Amerikc tegen
het Fransche controle-systeem evenmin
tot eenig resultaat heeft geleid. De mi
nister van Marine zou er op hebben ge
wezen, dat Frankrijk zijn veiligheid in
de Middellandsche zee en zijn verbin
dingen naar zijn overzeesche bezittingen
moet handhaven.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
Eenige persstemmen.
De groote Parijsche bladen geven alle
als hun meening te kennen dat de gis
teren gehouden bespreking tusschen
vertegenwoordigers van Frankrijk, En
geland en Amerika de ontwapenings
kwestie geen stap verder hebben ge
bracht.
Frankrijk heeft niets toegegeven en
er steeds meer op gewezen dat zonder
nieuwe veiligheidsgaranties de bewa-
penning niet kon worden beperkt. He
Journal schrijft dat de Fransche minis
ter-pre. ident den vertegenwoordigers
van Engeland en Amerika duidelijk ,1e
vraag heeft gesteld wat hun regeeringen
zouden doen, wanneer de ontwape
ningsbesprekingen te Geneve tot verder
bewapening van Duitschland zouden
leiden. Deze vraag is echter onbeant
woord gebleven! Tegen het door de
Fransche te Geneve voorgestelde con
trole-systeem hebben de Engelschen zich
NIEUWE WET IN DUITSCHLAND.
Tegen verraad der volkshuis
houding.
Officieel wordt medegedeeld:
Het rijkskabinet heeft in zijn zitting van 8
Juni besloten tot het uitvaardigen van een
wet tegen verraad der Duitsche volkshuis
houding. De wet is gericht tegen kapitaal- en
belastingvlucht. Ter bestrijding van de be-
lastingvlucht was op S December 1931 een
wet afgekondigd. Ter bestrijding van de ka-
pitaalsvlucht dienen in het bijzonder de voor
schriften inzake het deviezenverkeer. Wie
zich schuldig maakt aan belasting- of kapi-
taalvlucht begaat een verraad jegens de
Duitsche volkshuishouding, welk verraad
streng bestraft moet worden.
Door de wet tegen verraad der Duitsche
volkshuishouding nu wordt aan die personen,
die zich schuldig gemaakt hebben aan kapi-
taalvlucht of belastingontduiking de laatste
mogelijkheid gegeven vrijdom van straf te
verkrijgen, wanneer de schuldige voor 31
Augustus 1933 bij de overheid aangifte doet
van de op 1 Juni 1933 in het buitenland in
zijn bezit zijnde en niet in zijn laatste vermo-
gensopgave vermelde papieren en de in zijn
bezit zijnde deviezen, die hij op 1 Juni 1933
had moeten aangeven.
Het doel, dat men zich met deze wet ge
steld heeft is: 1. een opheffing van de onrust,
die in verband met vermoeden inzake kapi-
taalvlucht en belastingontduiking; 2. het
herstel van de kapitaals- en belastingmoraal
voer zoover die betrekking heeft op in het
buitenland aanwezig vermogen of in het
binnenland aanwezige deviezen; 3. het her
stel van gelijkmatigheid in de belastingen; 4
een vergrooting van den deviezenvoorraad
van de rijksbank.
SPAANSCHE KABINET AFGETREDEN
Onderhandelingen van de nieu
we regeering begonnen.
Minister-president Azana heeft het ont
slag van het Spaansche kabinet ingediend.
De premier Azana, die gisteren met het
geheele kabinet is afgetreden, stond sedert
October 1931 aan het hoofd der regeering.
Oorspronkelijk had hij slechts een reorgani
satie van het kabinet in den zin. Toen hij
echter de oorkonde van benoeming van een
nieuwen minister van financiën aan den pre
sident der republiek wilden voorleggen ter
onderteekeing. verklaarde presidet Zamorra,
dat hij eerst zich nog wilde verstaan met de
fractieleiders en andere politici. Azana dien
de daarop onverwijld het collectieve ontslag
van het kabinet in, dat door den president
werd aanvaard.
De onderhandelingen over het vormen van
een nieuwe regeering zijn nog gistermid-
dag begonnen en wel met een onderhoud met
den Socialistischen kamerpresident. Dat de
socialisten alleen de nieuwe regeering zullen
vormen, is nauwelijks te verwachten. Veel
waarschijnlijker is het, dat een verbreed
republikeinsch concentratiekabinet zal wor
den gevormd, wellicht weder onder leiding
van Azana.
