Raadselhoekie VOOR DE KLEINTJES V i&rrrrrrr DE MARGRIETEN DAT WAS BIJNAI LONDENSCME BRIEVEN. papenbrug. Een echte oud-Hollandsche kermispret heerschte hier. Twee kleine oaleizen van latwerk en vlaggedoek, Voorstellend des Prinsen en Alva's kas telen. beschoten elkander met vuurpij len en onder luid gejuich ging dat van !Alva in vlammen op. Een vuurwerk van groote kronen met oranjeappels en zevensterren veroor zaakte, naar de kroniekschrijver zegt, waerdich gheknerster ende ge- druysch". Een deftig vers op een ellenlang doek geschilderd, was tusschen twee palen gespannen en sprak den Prins boven de joelende menigte als volgt hoffelijk toe: VVillacom Prins, diensEdelheyt hooch is te prijsen. YVillecom Baroen, dien wij eere 1 ende jonste bewijsen" Zoo vierde men vele dagen feest. Maar de geschiedschrijver vermeldt nergens dat publiek, zooals drie en een halve eeuw later, ook bandeloos ging -vorden als aan de feestelijkheden iets haperde, of de tribunes onrechtmatig bestormd werden of bij het waterfeest strenge ordemaatregelen noodzakelijk waren geweest De historie vermeldt evenmin of het jn die voorjaarsche feestdagen nooit eens regende Wij weten niet precies hoe het Am- gterdamsch publiek zich in die roerige dagen gedragen heeft. Dat „waerdich gedruysch" het geeft te denken. En wie weet of Prins Willem van Oranje ook niet even opgelucht gezucht keeit na het afscheid, zooals zonder den minsten twijfel en stellig terecht de sportprinsesse Lenglen het dezen Mei maand deed? Feestvreugde? Echte Amsterdamsche? De vreugd van den arbeid is hier in 'Amsterdam voorzeker een blijer en edeler schouwspel. JOANNES MIRATOR voerd en allerminst mooi is, was niet duur. De noteering was la 4.50 per 100 stuks. Asperges, die ruim werden aangevoerd, waren niet erg in trek. De prijzen waren laag, nl. 1 22 per 100 bos. Voor bloemkool, niet bijzonder moooi en slap, was niet veel vraag. De prijzen waren laag, nl. 4 50 tot 10 per 100 stuks. Kropsla, welke de sporen van de warmte droeg, was niet gewild. De prijzen waren laag, nl. 0.50 k f 3 per 100 stuks. Een product dat nog vlug werd afgenomen, was komkommers. Mooie kwaliteit was gewild, de prijzen waren 6.50 k 15 per 100 stuks. Pos telein, welke geruimen tijd in trek was, beliefde men niet, met als gevolg lage prijzen van 0.08 tot 0.25 per bak. Een product dat er in ging als koek, was rabarber. De aanvoer was niet groot en de prijs hoog, nl. 4.50 a 7 per 100 stuks. Spinazie werd alleen gevraagd als de kwaliteit uitmuntte en bijgevolg was er varieerende handel met prijzen van 0.10 tot 0 50 per kist Snijboonen en dubbele spercieboon 'n waren nog steeds duur, hoewel de aan voer een ietsje ruimer was. We noteer den voor snijboonen 40 a 52 en voor spercieboonen 48 éi 62 per 100 K G. Tomaten werden matig aangevoerd en de prijzen bleven op peil nl. 26 k f 32 per 100 K.G Bospeen was „uit de mode", ni.a w. men keek er haast niet naar om en alleen één dag was er vlugge handel. De prijzen waren niet Ijoog, nl. 4.50 9 per 100 bos. De overige producten en bosgroente als selderie, pieterselie, raapstelen en radijs, onveranderde prijzen. JlecfU&<wJken DOOD DOOR SCHULD. De Vierde Kamer der rechtbank te Amster dam veroordeelde den 32-jarigen huisknecht P. B. B wegens het veroorzaken van dood door schuld tot een hechtenis van vief maan den met ontzegging van de bevoegdheid tot Ihet besturen van een motorrijtuig voor den tijd van een jaar. De man had in den ïa'en avond van den iTweeden Kerstdag van het vorige iaar een auto gehuurd, ofsrfoon hii niet in het bezit was van eer. rijbewijs, noch was hij in staat een auto behooilijk te besturen. Op den Post jesweg verloor hij de macht over het stuur zoodat hij het trottoir opreed. Zijn zwager die naast hem zat wierp het stuur om en ten siotte kwam de auto terecht op een vlucht heuvel, waar eeri jong mejsje en haar ver loofde stonden Het meisje werd zoo ernstig gewond, dat zij korten tijd later overleed. Ook de jongeman werd gewond, doch her stelde. Het O. M. had zes weken gevangenisstraf gerequireerd benevens ontzegging van het recht om een auto te besturen voor den tijd van een iaar. VALSCHE RIJWIELPLAATJES. Vier verdachten ieder tot twee jaar veroordeeld. De vierde kamer der Amsterdamsche recht bank veroordeelde vier „kooplieden", wegens het invoeren, in voorraad hebben en verkoo- pen van valsche rijwielplaatjes, ieder tot twee jaar gevangenisstraf. Het O.M. had tegen ieder 2H jaar geëischt. Een der verdachten had de onderhandelin gen te Luik in België gevoerd. Hier waren de plaatjes n.1. gemaakt. De tweede had de zaak gefinancierd, terwijl de derde en de vierde zich in hoofdzaak met de „distributie bezig hielden. De verdachten voerden bij de behandeling van hun zaak aan, dat zij steeds tegen de koopers hadden gezegd, dat de plaatjes valsch waren. STRIJD TEGEN EEN GEMEENTE BESTUUR. Onlangs vermeldden wij, dat de raad der gemeente Heesch (Noordbrafcent tegen de aanwijzingen van den rijkswa terstaat en van den commissaris der koningin in Noordbrabant, besloten had langs den drukken rijksstraatweg de kramerijen, enz. op 20 meter uit den weg op te bouwen. Thans heeft de rijkswaterstaat een be g'iu gemaakt om het geheele kermister rein aan den rijksweg af te rasteren met spaken en draad tot een hoogte van twee meter in het belang der verkeers veiligheid. Tal van neringdoenden be treuren, dat de raad zich niet wil schik ken naar hoogere aanwijzingen, door welke halsstarigheid de zakenlieden g' nstig worden geschaad. <and: en Juin&cuut KENNEMERLAND. 'Ons marktoverzicht is niet hoopvol. let a-Heen dat na don vluggen handel en de hoogere prijzen voor de Pinkster dagen alttijd een inzinking ontstaat aeze week heeft ook d«f warmte ons Parten gespeeld. Het is geen wonder nat de koopman weinig animo heeft voor *-oopen. De groente is spoedig zóó slap. na- d9 huisvrouw weinig lust tot koopen neeft en de toch al niet hooge prijzen nepen daardoor hopeloos in de war Een product, dat bijzonder in trek was Va» de aardbei De aanvoer was vri groot, doch de kwaliteit gaat ziender ogen achteruit en al werd de aardbei in de beste conditie geplukt, als ze op w markt verscheen, zag ze er niet meer 00 appetijtelijk uit Ook gaat de kwali- *'at blijkt uit de prijzen va l.ot f 0.60 per doos. Niettemin w en prima aardbeien zóó duur als \r n'et vertoond is. Andijvie, die niet ruim werd aange n a- dit (Van onzen correspondent). Tooneel te Londen. De Londenaars krijgen den laatsten tijd veel van hun tooneel uit het buitenland, „be werkt voor het Engelsch tooneel". Er is een rage geweest voor Duitsche, Tyroolsche, Zwitsersche landelijkheid in zetting en ge beuren. En uitheemsche artiesten moesten aan de opvoering extra luister verleenen en d_den het in de meeste gevallen. De diep be treurd? Annie Ahlers van The Dubarry, Lia Seidl van White Horse Inn zijn voorbeelden die gemakkelijk zouden zijn aan te vullen om doen beseffe te doen beseffen hoe zeer Londen voor zijn geurigst en fleurigst tooneelvermaak van buitenlanders afhankelijk is. Het nieuwe suc cesstuk „Music in the Air" ontleent zijn charme voor het oog aan het Beiersche berg land en die voor het oor aan een Amerikaan- schen componist, Jerome Kern, en aan den Duitsch-Amerikaanschen schrijver Oscar Hammerstein. Zelfs d? actrice, die van dit muzikale romantisch-sentimenteele spel een verrassende en zeer onderhoudende ervaring maakt voor den toeschouwer, is niet onver - valscht Britsch. Mary Ellis stamt uit den Elzas, groeide o,p in de Vereenigde Staten en dankt haar zuiver Engelsch slechts aan het feit, dat zij haar Amerikaansch bestaan met langdurige verblijven in. Engeland heeft onderbroken. Het motief van de muziek van „Music in the Air" belooft een van de nieuwe populaire deuntjes te worden. Indien gij straks de woorden „111 teil every little star" hoort zingen, weet dan dat het wijsje (in de woor den van den componist in het stuk, Dr Les sing) niet oorspronkelijk is. Lessing en ik vertel nu van de handeling op het tooneel van His Majesty's Theatre had op een zonnigen ochtend in Edendorf, het Beiersche plaatsje waar hij muziekonderwijzer was een kneu tusschen de door de zon beschenen bergen hooren zingen. En hij had zicf. ge haast naar zijn orgel om de melodie, die in de lucht was, vast te leggen. Het koor van Edendorf krijgt ze te zingen, met woorden van den dorps-schoolmeester Karl Reder, en met solo's van Lessing's dochter Sieglinde die een fijn sopraantje heeft, maar die naar later blijkt, het temperament mist om zelts in de schaduw te kunnen staan van 'n Frieda Hatzfeld, de vermaarde diva van het operet te-tooneel in München en man van gezag in het muziekleven en de tooneelwereld van de hoofdstad. Wanneer de wandelclub van Edendorf zich voorneemt naar München te gaan wandelen vat Lessing meteen het voor nemen op zijn lied aan Weber voor te zetten, in de hoop dat hij het zal uitgeven. Die hoop wordt verwezenlijkt na vele benarde er varingen van de eenvoudige, dorpelingen in de gekunstelde atmosfeer van de hoofdstad Daar is Weber juist bezig aan de drukke voorbereiding van een nieuwe operette van Bruno Mahler en de beslommeringen wor den niet weinig verhoogd door de hevige ru zies, uit botsing van temperamenten en ja lousie ontstaan, tusschen Bruno en Frieda. De felle twisten worden afgewisseld door impromptu repetities in Weber's kantoor van het eerste bedrijf van Bruno's nieuwe operet te. Dit is een treffende structuurvondst want op deze wijze draagt de muziek de han deling voor en wast ze er harmonisch in, het geen van de meeste musical comedies niet kan worden gezegd. Sieglinde en Reder de schoolmeester hebben op den wandeltocht naar München uitgemaakt, dat zij voor el kaar zijn bestemd. Maar in München raakt de eenvoudige jongen onder de bekoring van de fameuse Frieda en begint Mahler de schrijver Sieglinde het hof te maken. De uit komst van alle wrijving en botsing is, dat Sieglinde de rol van rrieda in de nieuwe operette moet overnemen. Dat wordt een die pe teleurstelling voor haar en het stuk moet door de ervaren en begaafde beroepsartieste worden gered. De Edendorfers trekken naar hun dorp terug, wijzer en meer dan ooit over tuigd vcjp de gevaren en de hachelijkheden van het Münchensch bestaanen het spreekt vanzelf, dat Sieglinde en Karl er verzoend de zaligheid der liefde ondergaan. Al heeft liet verhaal van Music in the Air meer zin en rechtvaardiging dan operette verhalen gewoonlijk hebben, ligt uiteraard de bekoring van het nieuwe stuk in de too neelzetting, de aankleeding en vooral in het spel van Mary Ellis, die zich thans heeft doen kennen als een veelzijdige artieste van zeer aantrekkelijke gaven. In gewoon tooneelspel had zij zich in Engeland reeds naam ge maakt. Nu is gebleken, dat zij uitzonderlijke vocale gaven paart aan haar acteertalent. Het is een lust haar in Music in the Air te zien optreden en haar de vervoering van de be roemde diva, die de ras-artieste is, te hooren uitzingen. En dan zijn er de kleurige too- neeltjes van Edendorf met de bergen en de bloemrijke kfeedij der bewoners Er is ook een charmant intermezzo tusschen het kabaal in Weber's kantoor wanneer een bellen danseres tusschen de lessenaars en stoelen door haar kunst laat zien; het is een fijn tooneeltje van jeugdige sierlijkheid en gratie. Een treffende tegenstelling voor d i+ stuk van uitheemsche trant levert „Wild >cem- bers", een nieuw product van de ve.uiaarde schrijfster Qemence Dane Dit is zeker voor 99 pCt. Engelsch. De 1 pCt. uitheemschheid, welke overblijft, geldt voor de hoofdpersonen, het beroemde schrijfster-drietal Charlotte, Emily en Anne Brontë, wier vader althans een echte Ier was. Het leven van de Brontë- zusters moet voor dramatiseering onweer staanbaar zijn, hetgeen iedereen zal besef fen die de geschiedenis van het gezin van dominee Brontë. dat zonderlinge, tragische, diep begaafde gezin, kent. Clemence Dane, die haar naam heeft gemaakt als tooneel- schrijfster met A Bill of Divorcement, een stuk, dat al lang is gegroept bij de meester werken van het Engelsch tooneel, heeft zien bepaald tot een paar grepen uit het leven der begaafde zusters, waaronder Charlotte's ver blijf in een Brusselsch pensionnaat, eerst als leerlinge, later voor korten tijd als onder wijzeres. Er is weinig actie in het stuk en minder „tooneel". Charlotte, die hoe kon het allerminst een bloeiende schoonheid was, wordt vertolkt door een van de lief- ijke jonge vrouwen van het Londensch too neel, Diana Wynyard, die er geen oogenblik in kan slagen de illusie te verschaffen van schoolmeesterige stijfheid, die voor een uit beelding van Charlotte noodig is. De oude Brontë wordt gegeven door een der beste tooneelspelers, die in Londen de laatste kwarteeuw zijn opgetreden. Maar hij krijgt geen gelegenheid te doen voelen als ge volg van het episodair karakter van het stuk dat het talent (dat in zijn gezin verwoes tend gloeit uit hem is voortgekomen. De vader is hier sullig. Het meest boeit de vertol- ring door Emlyn Williams (een jongen Weis ham, die zich in korten tijd als speler en schrijver met harden arbeid een positie van belang in de metropool heet verworven) van den ontaarden Brontë-zoon Branwell.. Indien dit stuk het uithoudt, dan zal dat alleen zijn om de onverlauwde belangstelling in de schrijfsters van Jane Eyre en Wuthering Heights. Oplossingen der raadsels ait het vorige nnmmer. Voor grooteren. 1. Steen, bergen; Steenbergen. 2. Monster. 3. Wacht even! Jullie rent maar door! (Lier) Ze kwamen tegen twaalven met zwarte handen thuis. (Gent en Metiz) Heeft de myscji alle stukjes brood opgepikt? (Halle). Heeft Bob onnoodige dingen gekocht? (Bonn) 4. Mark, kram. Voor kleineren. 1. Pink, ster, en; Pinksteren. 2. Piet, riet, biet, niet. 3. Een wortel. Had Pim veel fouten in zijn thema? (elf) Zij kon wegens ziekte in de vacantie niet uitgaan. (tien) Kwaad riep de man dat het nu uit moest zijn. (drie) Ik lach To uit, als ze zoo flauw is. (acht) OM OP TE LOSSEN. Voor grooteren. 1. Welk viervoetig dier wordt, als men het van zijn kop berooft, een bad plaats in Duitschland en als men 't daarna zijn staart ontneemt, een verkorte meisjesnaam? 2. Kruisraadsel. Op de beide kruisjeslijnen komt de naam van een vruchtboom. X X X X XXXXXXXXX X X X X lo rij een klinker. 2o een dorp op de Veluwe. 3o een specerij. 4o een ander woord voor spot, grap. 5o 't gevraagde woord. 6o een rivier in Oost-Afrika. 7o een visch, 8o een slim. viervoetig dier. 9o een medeklinker. 3. Mijn eerste is 2/3 van een grooten waterplas, mijn tweede 3/5 van een vruchtje, dat in het wild voorkomt en mijn geheel een groot, viervoe tig dier. 4. Vul deze 16 vakjes in met: 4A2E1B2K2L1M 1N2R IV maar doe het zóó, dat je van links naar rechts en van boven naar be neden leest: lo een roofvogel. 2o een rivier in Noord-Brabant 3o een meisjesnaam. 4o een schaaldier. Voor kleineren. Met p ben ik een kleur, met b een visch. met 1 word ik gedragen en met k kan ik branden. r waard Hansje slaapt en een kabouter Kijks heel even om den hoek! Hansje was eerst aan het spelen, Maar zijn bal, die raakte zoek! Hansje gooide 'm met een vaartje Tegen buurmans schutting aan. Weg was plots de bal en Hansje Bleef toen heel bedremmeld staan. Weg zijn mooie bal op éénmaal! Waar was die nu plots naar toe? Hans ging zoeken, kon niets vinden, Och, wat was hij eind'lijk moe! Zonder bal ging Hansje slapen En de jongen schreide luid, O, waar zou mijn bal toch wezen, Moeder? snikte 't ventje 't uit. Hansje, ga nu eerst maar slapen! Antwoordt Moes haar kleinen vent. En zorg, dat je morgenochtend Heel vroeg uit je bedje bent! Samen gaan wij dan goed zoeken. 'k Denk wij vinden vast den bal. Maar beloof me nu, mijn Hansje, Dat je heel gauw slapen zal! Hansje knikt, nog even snikkend, En ligt weldra in zijn bed. Moeder heeft, als eiken avond, Op een kier de deur gezet. In het land der droomen zoekt nu Onze kleine Hanzeman, Nog zijn bal. Kabouter Pietje Van de buren weet er van! Hij heeft Hansje's bal gevonden, Brengt hem naar het ventje vlug; Is dan in een ommezientje In zijn eigen huis terug. En als 's morgens kleine Hansje Weer de oogen open doet. Ligt de bal vlak vóór zijn bedje, Och, wat is zijn bal toch zoet Hansje denkt: 't Was een kabouter, Die hem thuis bracht in den nachL Een kabouter! Buurman Pietje Hoort 't verhaal straks aan en lacht! (Nadruk verboden). (Nadruk verboden). door HERMANNA. q i} vj Jj üft V 'A K Ml 2. Lekker sappig ben ik En mijn vorm is rond. Stop mij 'k ben gezond, hoor! Vlug maar in je mond. 3. Op de zigzag-kruisjeslijn komt, van boven naar beneden gelezen, de naam van bloemen, welke men in de maand Juni volop ziet. X lo rij een deel van een klee- X dingstuk. X 2o een jong, viervoetig X dier. X 3o een vaartuig. X i 4o een ander woord voor X onzeker. X i 5o een boom. X 6o een ijverig insect. X 7o een zwemvogel. 8o een jongensnaam. 9o een lichaamsdeel. lOo een getal. 4. 'K Ben een oor, zit aan geen kopje En je vindt me aan geen kan, Wel in boeken ben *k te vinden, Weet je 't antwoord? Zeg het dan! Vader Muis zat op den grond, At zijn buikje 'dik en rond En hij zuchtte. „Wat een rampl Als 'k nog meer eet, krijg ik kramp. Och, och, wat is dat een kruis, Dat het buikje van een muis Zóó gauw dik en rond uan zijn. En die kaas is juist zoo fijfll Toen hij zoo te zuchten zat, Kv \m Minet, de zwarte kat, Zachtjes, zachtjes naderbij. Dacht: Dat muisje is voor mijl Nog een stapje, nu een sprong Hè, ze smakt'al met de tong.,. Maar die slimme Vader Muis Dacht: Wat is dat voor gedruisch?! Rrrten hij verdween pardoes Uit de oogen van de poes! M. HOEKENDIJK. (Nadruk verboden).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 7