VOOR DE KLEINTJES
LEGKAART
Het grootsche natuur
schoon in Amerika.
THE GRAND CANYON OF THE
COLORADO IN ARIZONA.
Raadselhoekje
X
xxxxxxx
VRAGEN
NA REGEN KOMT ZONNE
SCHIJN
WAAR BLEEF HET VER
SCHIL IN TAAL?
IN DEN KERSENTIJD
ije als steun voor het hoofd. Giet een bewus-
telooze geen water of ander vocht tusscnen
de lippen; er bestaat groot gevaar, dat dit
dan in de luchtpijp komt en stikken ten ge
volge zou hebben. Leg een kind met een neus-
bloedig niet plat neerhet bloed zou dan in
de keel loopen en de kans op misselijkheid is
dan groot. Het oude beproefde huismiddel
tje: een koude sleutel in den nek werkt steeds
nog wonderen uit; er zijn ook menschen. die
een uitgeknepen doek met koud water in den
nek prefereeren. Voorts moet men het bloe
dende neusgat goed afsluiten door de wijs
vinger over de geheele lengte langs die neus-
helft te leggen. Dit dient men minstens 10
minuten ononderbroken vol te houden, want
als men den vinger eerder loslaat, begint de
bloeding in heviger mate van voren af aan.
Als iemand van uw huisgenooten door een
wesp of bij gestoken is, dan kunt u er wel ze
ker van zijn, dat dit insect zijn angel in den
wond achterliet. Vóór alles moet deze angel
dus verwijderd worden. Is men hier onmid
dellijk bij, dan behoeft men dokters hulp niet
in te roepen. Wanneer zich een wond open
baart is het raadzaam er een dokter bij te
raadplegen want dan is het moeilijker om
hem er uit te trekken; onmiddellijk na de in-
sectensteek kan men het fijne naaldje uittrek
ken met een pincet of splintertangetje; wan
neer er echter eenige tijd is verloopen na
den steek werkt men den angel het gemakke
lijkst naar buiten door er een sleutel op te
drukken, zóódat de sleutelopening juist om
den angel sluit; door het stevig aandrukken
wordt de angel in het sleutelgat geperst en
kan er met een fijn pincet uitgetrokken wor
den. Een druppel azijn of ammonia op den
kleinen wond, doet de steekpijn verminderen.
Is er echter een spoor van infectie of ontste
king, nadat de angel verwijderd is, dan moet
u onmiddellijk den dokter waarschuwen!
En nu nog het geval waarmee ik begon:
als een kind iets inslikt dat blijft steken in
de luchtpijp, wat men het verkeerde keelgat
noemt! Soms hoest het kind het obstakel zelf
naar buiten, maar als het blijft steken, is
verstikkingsgevaar groot.
Is de baby nog heel klein, dan kunt u het
beste helpen, door de peuter aan de been
tjes vast te houden en hem of haar met het
hoofdje naar beneden te laten hangen. Komt
het ingeslikte er nog niet uit, misschien kunt
u er dan bij met uw pink in het keelgat;
soms heeft deze handeling braken ten gevol
ge en dan komt het ingeslikte van zelf mee
terug. Is het kind al iets grooter, zet het dan
met de borst plat tegen den muur en geef het
met de volle, vlakke hand een flinke klap te
gen den rug bij de schouderbladen; daar
door stoot het ingeslikte voorwerp terug in
de keel. Heeft het kind een graat ingeslikt,
die bleef steken, dan moet u het een dTOoge
aardappel of droog brood te eten geven, dat
neemt de graat verder mee! Doch vóór alles:
bekwaam u zelf op een cursus!
(Van onze landgenoote en correspondente
Mevr. S. ArmstrongWelters.)
III.
'De Navahos, dikwijls en met recht de Be-
douinen van Amerika genoemd, behooren tot
een grooten nomaden-stam, die de woestij
nen en mesas van Arizona en Nieuw-Mexico
bewonen. Hun land is totaal onvruchtbaar
en bevat niets, dat de blanke man wil heb
ben. Dientengevolge kwam de stam tot be
trekkelijk korten tijd geleden weinig met den
blanken man in aanraking. De verovering
van Mexico door Coronado, in 1540. bracht
aan de Indianen huisdieren en sinds dien
tijd werden de Navahos herders. De kudden
schapen en geiten waren voldoende om in
hun onderhoud te voorzien. Zijn woon
plaats noemt de Navaho een „hogan''. Ze be
staat uit een primitieve hut, gebouwd van
palen en aarde op de vlakke woestijn, en uit
steen en boomstammen in de bergen. Met ce
remoniën en zang wordt de hogan ingewijd
doch het is zelden meer dan een tijdelijke
woonplaats, die wordt verlaten, zoodra de
kudden schapen en geiten hun voedsel op een
andere plaats moeten zoeken. Men is van opi
nie, dat de Navahos leerden weven van de
Pueblo Indianen, hun buren, die reeds vele
jaren vóór de verovering van Mexico een
hoogen graad van beschaving bereikt had
den. Heden ten dage zijn de Navahos zeer
beroemd door hun artistieke dekens, die door
de vrouwen worden geweven van de wol
hunner schapen, die zij zelf daarvoor berei
den. Van de Mexicanen leerden zij zilver
smeden en nu maken zij colliers, knoopen
ceintuurs, armbanden, ringen, enz. van ge
smolen zilvergeld. Hun origineele patronen
en de barbaarsche afkomst der sieraden, ma
ken deze zeer waardevol en gezocht. De Na
vaho is werkzaam, onafhankelijk en zonder
vrees. Zijn groote moed en durf als vechter
gaan gepaard met den eenvoud van den her
der. Hij is majestueus, een ware zoon van de
uitgestrekte woestijn, die hij bewoont.
Wij bezochten Cedar Ridge Trading Post,
in het hartje van de Navaho Reservation. Ge
durende onzen rit door de woestijn zagen wi.
slechts hier en daar een Navaho hogan, o
een squaw in een kleurvol blanket (deken),
die de schapen hoedde, en enkele Indianen te
paard in de verte, doch van de honderden,
die wij verwacht hadden te zien. was geen
spoor te vinden. Het zijn Nomaden en men
dat geen Navaho gelukkig kan zijn als
en andere op minder dan een mijl afstand
leeft- Nu en dan zagen wiJ Navaho-
hP, Ts' tosschen de opening in de rotsen
«foiLr ,mo°ie blankets te maken, die zeer
J*°' en gezocht zijn. Zij hebben het
,haar hoofd en voeren het uit
y r niet perfect zijnom de goe
de geesten gunstig te stemmen moet er een
fout in zijn di« direct opvalt. De Indian
U§em trading Post vertelde ons, dat
het nioeiiijk is een squaw te bewegen een
groot kleed te maken. Meestal zijn de afme-
tingen van de blankets, die een squaw in 1,
2, 3 of 4 weken kan weven, niet groot. De
dekens brengt zij bij den Aaent, en in -uil
ontvangt zij kruidenierswaren, enz voor
haar familie. Als de een of ander ten op
dracht geeft om een groot blanket te maken,
dan moet de Indian Agent de familie lang
onderhouden en dit heeft voor weerskanten
allerlei bezwaren.
Het was ondertusschen tijd om te lunchen
en de Agent bood ons zijn veranda aan om
daar te eten. Wij hadden vóór ons vertrek
een stevige lunch klaar gemaakt en toen wij
aan het eten waren, daagden op eens twee
Indianen op. Een van de Navaho taboos is
het eten van visch, er staan allerlei straffen
en vervloekingen op en slechts als hongers
nood hen drijft, zullen zij er van eten. Toen
mijn man hun echter ieder een blikje sardi
nes op, doch dronken ook de olie uit de blik
jes. Ik keek hen verwonderd aan en vroeg of
zij dikwijls visch aten. Met groote waardig
heid zeide een van hen: „nooit!" Ik wees op
de ledige blikjes, doch met een strak gezicht
antwoordde hij: „Dat is geen visch, dat is
.canned stuf!" (gped in blikjes). Te Cameroh
reden wij voorbij een anderen grooten Indian
Trading Post, doch hier werden wij overval
len door een hevig onweer, zoodat we niet
uitstapten. Langzaam maar zeker kwamen
wij in de lagere bergen van de San Francis-
co Range. Een kudde wilde kalkoenen vloog
voorbij. Als het niet zoo warm geweest was
hadden wij zeker geprobeerd er een te schie
ten. Wij passeerden eenige rotswoningen, die
de Havasupai Indianen altijd beschouwd heb
ben als de origineele verblijfplaatsen van
hun voorouders. De voorwerpen, die er in
gevonden werden, toonen aan, dat zij tot de
Pueblo Indians behoorden.
Nu kwamen wij in het land van de Hopis,
waar wij meer prae-historische woningen za
gen. Zoover weg in het verleden, dat men
haast van prae-historische tijden kan spre
ken, woonden de Hopis op hun ontoeganke
lijke mesas en trotseerden de aanvallen van
hun vijanden. Later weerden zij zich tegen
de Mexicanen en Spanjaarden. In Noord-
Oostelijk Arizona, hoog op de toppen van
onbeklimbare rotsen, met uitzicht op de
woestijn en niets anders dan woestijn om
zich heen, staan de zeven Hovi dorf>en, be
woond door „het volk van vrede", de „Qua
kers of the Indians". De zachtmoedige Ffo-
is vluchtten eeuwen geleden naar deze on-
erbergzame mesas, ver van de oorloglieven-
de Indianen. In den morgen gingen zij over
een steil bergpad en langs ladders naar be
neden, ten einde hun land te bebouwen op
de vlakke woestijn, en 's avonds, wanneer zij
terugkeerden, namen zij de ladders met zich
mede, zoodat zij veilig, in een onbeklimbaar
fort, den nacht doorbrachten. Tegen den
avond arriveerden wij in Flagstaff, de hoofd
stad van Coconino County, hoog in de ber
gen gelegen. Hieraan is het toe te schrijven,
dat het er nooit erg warm is in den zomer,
zelfs al ligt de stad op geen 20 mijlen af
stand van de brandende woestijn. De atmos
feer is hier zoo helder, dat toen de astro
noom Percival Lowell naar een plaats zocht
om een observatorium te bouwen voor het
volgen van zijn Mars-studies, hij Flagstaff
de meest geschikte plaats in Amerika vond.
Sinds dien tijd bezoeken sterrekundigen van
de geheele wereld het plaatsje, dat tot een
jaar geleden niet eens een fatsoenlijk toeris
ten-hotel had. Toen wij aankwamen was het
nieuwe, moderne hotel echter vol en de an
dere hotels waren ver van aanlokkelijk. Wij
besloten daarom na ons souper verder te
gaan en een plaatsje voor den nacht te vin
den in de Coconino National Forest, waar
het gouvernement verschillende mooie kam
peerplaatsen.-heeft, uitgelegd. Na de ver
schrikkelijke hitte van den dag, was het
heerlijk den nacht onder de groote denne-
boomen door te brengen en van de verfris-
schende avondkoelte te genieten.
Den volgenden dag gingen wij naar Wil
liams, van waaruit een prachtig aange1egde
weg naar den Zuidrand van den Grand Ca-
nyon of the Colorado voert. Wij arriveerden
in den namiddag en vonden de publieke kam
peerplaatsen met duizenden kampeerders ge
vuld. Het was vacantietijd. Wij zagen auto's
van alle staten van de Unie. Ook was het
hier vreeselij'k warm en wij misten de groote
denneboomen en de frissche koelte van den
Noordrand. Aan den Zuidrand is totaal geen
water, het wordt in groote treinladingen
aangevoerd en men wordt verzocht er zui
nig mee te zijn. Tegen den avond, toen de
hitte dragelijk werd, wandelden wij naar het
magnifieke El Tovar hotel. Van de veranda
heeft men hier een van de meest interessante
vergezichten op den Grand Canyon. Wij ble
ven er voor de lezing en voordrachten, die
hoogst amusant waren. Van den Zuidrand
gaan twee goede trails naar beneden in den
Canyon over de Colorado-rivier en weer naar
boven aan den Noordrand. Deze tocht, die
men per muilezel maakt, onder geleide van
goede gidsen en Rangers, duurt twee dagen.
Den eersten nacht kampeert men te Phanton
Range en den volgenden nacht te Bright An
gel Point. Men moet echter een goed hart en
sterke zenuwen hebben en vooral niet duize
lig worden als men dezen tocht maakt De ge
zondheid van mijn man liet dit niet toe, doch
een kleine „hike", onder geleide van een Ran-
ger, bracht ons op de voornaamste uitzichts-
punten. Op een anderen dag volgden wij de
Rangers' auto-karavaan naar Grand View,
een tocht van 60 mijlen, waarop wij de voor
naamste plaatsen aan den "Zuidrand bezoch
ten. Het panorama wisselt ieder uur van den
dag. Van den Zuidrand krijgt men een beter
idee hoe de Canyon gevormd werd, dan van
den Noordrand. In plaats van een enkelen
Canyon ziet men hier een reeks van ravijnen,
allen met elkaar verbonden, waar door de
Colorado-rivier loopt.
(Slot volgt.)
Oplossingen der raadsels
nit 't vorige nummer.
Voor grooteren.
1. R Roeispaan.
vos
k 1 e k
schicht
Roeispaan
kropsla
krant
pan
n
2. Leerdam. Rad, mal. leed, m^r.
3. Maak toch niet zoo'n misbaar en
drukte om een dergelijke kleinig
heid, Annie! (arend en eend).
Wat een regenbui! Lena werd klets
nat!
Ik geloof niet, dat de weg door het
park iets om is. (parkiet
Leg de visch op een schotel, Marie.
üroo).
Deze legkaart stelt voor. Haasjes aan 't korfballen.
(Nadruk verbodent.
4.
Voor kleineren.
1. Een elleboog.
2. Wolvega. Vol, Waal, Olga, Eva, geel
3. Een kat op een tak.
4 Een paddenstoel.
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
1. Mijn geheel wordt met 9 letters re-
schreven en noemt een dorp in de
provincie Utrecht.
1, 6, 6, 8 is een kleur.
Je 3. 9, 7, 4 is een deel van je gezicht.
Een 1, 7, 4 is een vreemdeling.
Een 5, 6, 7, 8 is een groot bosch.
Een 1, 2, 7, 4 is heel groot.
In elk vertrek vindt men een 8, 2, 7,1.
2. Vul deze 16 vakjes in met:
4E101B4M2R 1S2T1Z
maar doe het zóó, dat je van links
naar rechts en van boven naar be
neden leest:
<1
lo een bloeiende struik.
2o een stad in Italië.
3o een dorp op de Veluwe.
4o een stad in Duitschland.
3. Welke vrucht wordt een keizerrijk
in het Oosten, wanneer men de
laatste letter verandert?
4. Welke vogel wordt fraai, als men
hem een anderen kop geeft?
Voor kleineren.
1. Verborgen vruchten.
Wist je dat niet, Jaap? Pelikanen
zijn vogels.
Moeder riep eerst Mies, daarna Tom.
Zij stond daar met een beschaamd
gezicht.
Kom, Bep, ruim deze boeken eens
vlug op!
2. Maak eilanden van:
DAAN MEL
CEL WAN HER
EVA LIND L
3. Kruisraadsel.
Op de beide kruisjeslijnen komt de
naam van een dorp in de prov.
Utrecht.
X
X
X
X
X
lo rij een medeklinker.
2o een diepe groeve.
3o een lengtemaat.
4o 't gevraagde woord.
5o een vruchtje, dat in het wild
groeit.
6o een rond voorwerp, waarmee
dikwijls gespeeld wordt.
7o een medeklinker.
4. Een balletje rood,
Een balletje rond,
Ik groei aan een boom,
Maar nooit op den grond.
'k Ben lekker en sappig
En zelfs heel gezond.
'k Weet vast: elke kleuter
Stopt mij in den mor.d!
(Nadruk verboden).
Moeder, toe vertel eens even:
Wie steekt alle sterren aan,
Die er 's avonds, als 'k in bed lig.
Aan den donk'ren hemel staan
Moeder, wil je mij eens zeggen:
Waar vandaan komt toch de wind?
Dikwijls komt hij met den regen
Is dat soms zijn beste vriend?
Moeder, 'k zou graag willen weten.
Waar de zon blijft eiken nacht.
Zou zij net als Jaap en ikke
Ook naar had worden gebracht?
De waterspin gaf een partij
Op 't slootje van de buren;
Het was een schitt'rend zomerfeest,
Dat heel den dag zou duren.
De huisspin was er ook gevraagd;
Zij had het aangenomen,
Maar op het water kwam zij niet:
Zij bleef maar in de boomen.
(Nadruk verboden).
De and'ren zwierden heen en weer
Op vlugge lange pooten;
Geheel de lengte van de sloot
Zijn zij zoo afgeschoten.
De huisspin spon een langen draad,
Liet zich, nieuwsgierig, glijden,
En keek met aandacht naar de pret.
't Had veel van schaatsenrijden!
HERMANNA.
Moeder, 'k wou je nog wat vragen,
Waarom is de sneeuw zoo koud?
Zou het daarom zijn, dat Oma
Heelemaal van sneeuw niet houdt?
Jongen, jongen ,wat 'n vragen!
Als je groot bent. kleine man,
Hoop ik, dat je ze'f het antwtoord
Op die vragen geven kan!
CARLA HOOG.
(Nadruk verboden).
door
C. E DE LILLE HOGERWAARD.
Na een dag van niets dan regen
Breekt de zon soms plots'ling door.
't Is, of de natuur herademt,
Instemt met het voog'lenkoor.
Boomen, bloemen, eerst zoo stoffig,
Zijn nu weder heerlijk frisch.
Alles ruikt dan ook zoo lekker;
't Lijkt wel, of 't veel mooier is!
't Oude spreekwoord zegt de waarheid,
Want na regen komt d» zon.
Regen kan ons soms vervelen,
Maar als 't niet meer reeg'nen kon
Zouden mensch en dier versmachten,
Alles werd dan dor in droog
En je keek vast heel niet vriend'lijk
Naar het zonnetje omhoog!
Op zijn tijd valt dus de regen;
Op zijn tijd ook schijnt c'3 zon.
Altijd moet er water wezen
In de groote regenton!
Daarom, jongens en ook meisjes,
Niet gemopperd op het weer!
Of vertel mij nu eens eerlijk:
Hielp het wel •*e.i enk'len keer?
(Nadruk verboden),
door
C E DE LILLE HOGERWAARD.
't Is heerlijk zomerweer. We gaan
Nu samen naar het strand!
Daar zien we heel veel kinderen,
Soms uit een ver, vreemd l$nd.
Verlegen kijken zij elkaar
Telkens opnieuw weer aan.
Ze kunnen doen zij ook hun best!
Elkander niet verstaan.
Maar gaat dan straks op eens heel luid
In hun hotel de bel,
Dan staken zonaer onderscheid
Ze allemaal hun spel.
Want die taal: van de etensklok
Verstaan ze allen goed
En samen gaan ze hand aan hand
Op vlugge, rappe voet
Naar hun hotel Waar bleef nu plots
Verschil van land en taal?
Bij 't luiden van de etensbel
Ging dat vlug aan den haal!
(Nadruk verboden).
O, meisjes, jongens, kom eens hier
En kijk eens in mijn mand,
Met lekk're, roode kersen fijn
Gevuld tot aan den rand!
'k Trakteer je vast. Kom, schuif maar
bijl
Ik deel ze wat graag uit.
Zeg, vinden jullie, net als ik,
De kersen 't heerlijkst fruit?
En weet je, wat Oom Dokter zegt?
Dat kersen zijn gezond.
Steek 't lekk're medicijn dus maar
Hop! heel vlug in je mond.
Eén ding wou 'k wel: dat 't Kersentijd
Was 't heele, heele jaar.
Maar zou 't dan zoo'n traktatie zijn?
Nee, dit was vast niet waar!
CARLA HOOG.
'Nadruk verboden).
