DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
UIT DEN ALKMAARSCHEN RAAD.
^Buitenland
No. 165
Zaterdag 15 Juli 1933
135e Jaargang
Als er op de Nieuwesloot alleen schapen „gepresenteerd" worden,
zullen de bewoners een breeder trottoir kunnen krijgen.
„Nooit gedacht en toch gekregen" is de meest toepasselijke naam
voor het gebouw van de neutrale schoolvereeniging.
Als de heer van Drunen gelijk wil krijgen, moet hij in de Krebbesteeg
nog wat luiers en een rammelaar laten opgraven.
Wai vandaag de
aandacht trekt
I:
COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Er is, nog niet zooveel jaren geleden, een
tijd geweest, dat Alkmaar, wat de herden
king van jubilea van ambtenaren en beamb
ten betrof, volkomen systeemloos was.
De een kreeg bij vijf-en-twintig jarigen
dienst een gouden medaille, de tweede een
zilveren, de derde een toespraak van den wet
houder, de vierde een dito van den bedrijfs
directeur, de vijfde een handdruk en de zes
de he.ikmaal niets.
Daarover hebben zich destijds heel wat ten
achter gestelden gegriefd gevoeld en er is
teen besloten een algemeenen regel te maken,
zoodat iedere aanstaande jubilaris tegen
woordig precies weet wat hem op dien feest
dag te wachten staat.
Werd hier dus een algemeene regel ge
troffen, toch wordt het systeemlooze systeem
hier nog op ander gebied aangetroffen en
wel op dat van de vergunning om in deze
gemeente te mogen venten.
Wat dit betreft, heerscht er nog altijd een
grenzelooze verwarring en als gevolg daar
van een willekeur waardoor velen, die niet de
p:\3iectie van het almachtige college geno
ten, zich vaak terdege gegriefd gevoeld heb
ben.
Er zal als regel geen bezwaar zijn het ven-
fen in onze gemeente toe te staan met deze
restrictie natuurlijk, dat dit aan zekere be
perkende bepalingen is gebonden Venters
met schoenveters of anderhalf potlood, die
natuurlijk alleen maar bedelaars zijn, wor
den terecht geweerd en er kunnen natuurlijk
ook maatregelen worden getroffen om het
hinderlijk luid aanprijzen van koopwaren
tegen te gaan.
Voor alle andere gevallen hebben wij
eigenlijk altijd gemeend, dat men in Alk
maar de ruime opvatting huldigde, dat het
niet op den weg van .het gemeentebestuur
ligt, het iemand opzettelijk onmogelijk te
maken, wanneer hij tracht door eerlijken
handel in zijn onderhoud te voorzien.
Toen is allereerst de aandacht op den
straathandel gevestigd, doordat de bloemis-
tenpatroonsvereeniging het verzoek deed om
bet venten met bloemen door menschen uit
omliggende gemeenten te verbieden en de
Raad, aan wiens oordeel dit verzoek onder
worpen werd, nam een royaal standpunt in
en besliste, dat in dezen tijd van crisis en
malaise, met de vele voorbeelden van steeds
hooger tariefmuren en steeds meer belem
merden handel voor oogen, het in Alkmaar
te volgen systeem niet anders dan dat van
den vrijhandel kon zijn.
Immers, men zag toen reeds waartoe ieder
ander systeem zou leiden Er waren al bui
tengemeenten kortzichtig genoeg om den
straathandel voor Alkmaarders te verbieden
en wanneer Alkmaar een dergelijk protectie-
stelsel ging volgen, zou het zeker niet lang
duren of plaatselijke tariefmuurtjes, invoerbe-
moeilijking en zelfs boycot-bewegingen zou
den naar het groote internationale voor
beeld in het leven worden geroepen en de
Alkmaarsche handelaars zelf zouden daar
van allereerst de dupe zijn Elke beperking
zou aan de andere zijde weer een rancune-
maatregel tengevolge hebben en men zou op
den duur plaatselijke acties krijgen om alleen
in Heiloo. Bergen of in een andere gemeente
te koopen, boycotbewegingen waarbij Alk
maar ongetwijfeld aan het kortste touwtje
zou trekken.
Het was een verstandig besluit op het ver
zoek van de bloemistenpatroons te antwoor
den, dat Alkmaar, welke houding men in
andere gemeenten ook zou willen aannemen,
zich op het standpunt van den vrijen hande,
gesteld had, maar ziet nog maar heel kort
daarna werd ditmaal door het college van
B. en W. uit een geheel ander vaatje ge
tapt en werd het vrijhandelsstelsel door de
meest starre reactie vervangen.
Toen de ijscobereiders ditmaal georga
niseerde arbeiders over concurrentie
klaagden, werden door het college plotse
ling de meest drastische maatregelen ge
troffen. Venters van buiten, ook uit omlig
gende gemeenten, moesten geweerd worden
en men kent de droevige geschiedenis der
beide Italiansche ijsbereiders, die vergun
ning kregen om voor hun spaarpenningen
een eigen fabriekje te bouwen, een fabriekje
dat aan alle eischen van de Warenwet moest
voldoen en dat, toen het eindelijk in exploi
tatie zou komen, volkomen nutteloos gemaakt
werd, doordat de eigenaren geen vergunning
kregen, het daar gefabriceerde te verkoopen
Wij zullen dit Italiaansche ijsdrama, dat
van willekeur en protectie aan elkaar hangt,
op dit oogenblik laten rusten. Wij hebben het
slechts aangehaald om te laten zien, hoe.
systeemloos hier werd opgetreden en hoe de
gemeente in enkele weken tijds van het vrij
handelsstelsel naar de protectie omzwaaide,
waarbij natuurlijk de politiek, die zoo vaak
onzichtbaar allerlei overheidsdaden be-
invloedt, een belangrijke rol gespeeld heeft.
Meer dan iets anders heeft deze kwestie
nog eens aangetoond hoe noodzakelijk het
is, dat op het gbied van venten in Alkmaar
een algemeenen regel getroffen wordt en nu
de bloemisten in de laatste raadsvergade
ring gevraagd hebben het venten aan perso
nen beneden den leeftijd van 18 jaren te ver
bieden, was het van den heer Keysper zeer
goed gezien, dat hij niet een beslissing over
dit punt alleen vroeg, maar er op heeft aan
gedrongen een commissie in het leven te roe
pen aan welke het geheeh. ventvraagstuk ter
beoórdeeling onderworpen kan worden.
-
Het is een zeer moeilijk vraagstuk, want
het heeft vele kanten die afzonderlijk bekeken
kunnen worden.
Het publiek, dat goede waar tegen den
laagsten prijs begeert, is bij een ventverbod
niet gebaat. Hoogstens kan men hier van het
ongerief spreken, dat een huisvrouw voor
aangeboden waren herhaaldelijk naar de bel
moet locpen, maar wie zich persé aan zijn
vaste leveranciers wil houden, kan een bordje
voor het raam zetten en heeft daarna geen
enkele verplichting de deur te openen.
De vaste kooplieden zullen elk ventverbod
voor anderen natuurlijk van harte toejuichen
en zij hebben, van hun standpunt bezien,
groot gelijk, dat zij alles in het werk stellen
om een verordening uit te lokken, die alle on-
gewenschte concurrentie kan weren.
De zoogenaamde scharrelaars daaren
tegen, in den regel de menschen, met kleinen
handel, die met moeite het hoofd boven water
houden, zullen er weer ten sterkste op aan
dringen hun de kans te geven op eerlijke
wijze hun brood te verdienen en de gemeente
dient o.i. dit streven te steunen, omdat het
toch altijd beter is dat deze kleine kooplieden
in eigen onderhoud voorzien dan dat zij de
voor hen eenvoudigste en gemakkelijkste op
lossing kkzen en zich als behoeftigen en
werkloozen door de gemeente laten onder
steunen.
Tusschen al deze tegenstrijdige opvattin
gen, waarbij het persoonlijke of groepsbe
lang aan beide zijden een zoo groote rol
speelt, zal de gemeente een regeling moeten
treffen, die het meest in de richting van het
algemeen belang gaat. Zij zal zelfs den
schijn van protectie van de een of andere
groep moeten vermijden en zij zal met het
groote voorbeeld der internationale wanver
houdingen voor oogen, o.i. geen ander stand
punt dan dat van den vrijen handel kunnen
innemen. Vrijheid voor allen, die op eerlijke
wijze trachten hun brood te verdienen, on
danks de daardoor geschapen concurrentie,
waarvan het publiek ten slotte slechts kan
profiteeren. Want wanneer een handelaar
met vaste afnemers klaagt, dat hij zijn klan
ten kwijt raakt door de concurrentie van een
zoogenaamden scharrelaar, dan bewijst dit
slechts, dat er iets is, waardoor de man, die
onder zooveel moeilijker omstandigheden
moet werken, toch uitverkoren wordt, dat hij
dus het publiek, in kwaliteit, in prijs, gewich:
of bediening iets bieden kan, waardoor hij
ten slotte den grootsten omzet krijgt. Hem te
weren door protectie van anderen kan niet
in het belang der gemeenschap zijn.
Daartegenover staat, dat het natuurlijk
niet in het belang der gemeente is, wanneer
zij zich zelf of hare ingezetenen opzettelijk
zou dupeeren. Wanneer de gemeente des
Zaterdagsavonds op de Laat bloemenstal-
letjes verhuurt, is er geen enkele reden om
andere bloemenventers terzelfdertijd ge
legenheid te geven met hun manden gratis
een veel mooiere plaats in de Langestraat ia
te nemen. En evenmin ligt het op den weg
der gemeente via het Maatschappelijk hulp
betoon handelsgeld aan behoeftigen te ver
strekken waardoor zij, die op eigen wieker
drijven een zekere gemeentelijke concurren
tie ondervinden, waarvoor zij ten slotte zelf
de kosten moeten betalen.
Dit alles is zoo vanzelfsprekend, dat het
geen nader betoog behoeft, maar het is zeker
wenschelijk, dat de commissie, die zich bin
nenkort met het ventvraagstuk zal bezighou
den deze gevallen eens onder het oog ziet en
daarvoor een algemeene regeling treft. Het
is onze vaste overtuiging, dat wanneer ex
cessen geweerd worden en de gemeente zich
in het algemeen voor het vrijhandelsstelsel
uitspreekt een regeling kan getroffen wor
den, die op den duur den minsten last, de
minste willekeur door protectie en de groot
ste bevrediging kan geven.
De bewoners van de Nieuwesloot zulleu
eindelijk hun zin krijgen, doordat er aan de
Zuidzijde van die straat een trottoir aange
legd wordt.
Maar de heer Govers was over dit voor
stel allesbehalve te spreken, omdat hij als
speciale deskundige er niet tevoren over ge
raadpleegd is geworden. Het bleek intus-
schen al spoedig, dat de heer Govers niet
deskundig is op het gebied van trottoirs,
maar op het gebied van tentoonstellings- en
marktkoeien. Een of tweemaal per jaar wor
den er op de Nieuwesloot koeien „gepresen
teerd" zooals de heer Govers dat noemt
en in verband met de plaatsing van de
paaltjes waaraan zij worden vastgebonden,
vreesde deze edelachtbare, dat een trottoir
van twee meter breed onmogelijk zou zijn,
omdat er dan geen koe meer tusschen zou
kunnen. Van een trottoir is gemakkelijker een
stukje af te tiernen dan van een levend dier
en als het van den heer Govers afhing, dan
zouden de stratenmakers een koe mee. naar
het werk nemen en met dit beest uitmeten hoe
breed het trottoir zou kunnen worden. Ge
lukkig kan er waarschijnlijk een oplossing
gevonden worden, waardoor de koepaalties
voortaan iets meer naar het Noorden woraen
geplaatst. Onze tijd staat nu eenmaal in het
treken van het veilig verkeer en zelfs de ten
toonstellingskoe zal daaraan ten offer moe
ten vallen.
De Alkmaarsche scholen hebben namen ge
kregen wat zeker een verstandige maatregel
kan genoemd worden. Het was voor niet
direct belanghebbenden altijd een heele toer
om precies uit elkaar te houden welke school
er bedoeld werd als er alleen maar een num
mer genoemd werd. Voortaan spreken wij
van de Hofdijk-school, van De Bosboom
Toussaint-school enz. en wij hopen van har
te, dat de liefde voor onze schoone taal daar
door bij de leerlingen nog sterker tot uiting
zal komen. Alleen lijkt het kringetje beroem
de mannen en vrouwen uit wier namen wij
steeds weer een keuze doen, ons wel wat heel
klein en wij herhalen het verzoek, dat wij
reeds bij het geven van nieuwe straatnamen
gedaan hebben, om namelijk ook eens naar
verdienstelijke burgers uit een wat korter
achter ons liggenden tijd uit te kijken en niet
altijd naar mannen en vrouwen, die wij al
leen uit onze historie en uit de faam van hun
vrijwel niet meer gelezen werken kennen.
Waarom ook het Gymnasium nu een eigen
naam moest hebben is ons niet duidelijk, om
dat verwarring hier ten eenenmale buitenge
sloten is. De burgemeester moge dan al
naar Rotterdam verwijzen waar het gymna
sium naar Erasmus vernoemd is, ten slotte
is de Alkmaarsche rector Murmellius nog
geen Erasmus en zelfs in de encyclopaedie
niet te vinden. Aan overmaat van schoonheid
en duidelijkheid lijdt de naam evenmin en wij
verwachten dan ook geenszins, dat hij buiten
de officieele stukken ooit zal worden aange
troffen.
Zooals bekend had de gemeente twee
schoolgebouwen waarvoor binnen afzienba-
ren tijd geen bestemming meer zou zijn. In
het eene, op de Oudegracht, is de Meisjes
school aan het uitsterven en het andere en
meest verouderde was reeds totaal overbodig
geworden. Evenwel moest er nog een gebouw
voor den nieuw gestichten centralen cursus
voor het zevende en achtste leerjaar worden
gevonden en de heer Ringers bepleitte nu zoo
wel de overgebleven klassen van de Meisjes
school als die welke voor den centralen cur
sus benoodigd zijn in één gebouw onder te
brengen waardoor de gemeente een ander
schoolgebouw zou overhouden om dat aan
de Neutrale schoolvereeniging te geven wan
neer haar plannen de Koninklijke goedkeu
ring hebben gekregen.
B. en W. hadden daar wel ooren naar
zij hielden dus nu blijkbaar voor het eerst
rekening met de mogelijkheid van de tot
standkoming van die school en zij zijn
aan het passen en meten gegaan met het re
sultaat, dat de 2e gemeenteschool precies een
lokaal tekort kwam om er het stoffelijk over
schot van de meisjesschool en de centrale
cursus in te kunnen onderbrengen, zoodat
deze voortaan in de Meisjesschool op de
Oudegracht gehuisvest zullen worden.
De heer Stoutjesdijk had daartegen ver
schillende bezwaren. Hij is er geen voorstan
der van groote jongens in hetzelfde gebouw
te brengen waar nog klassen zijn van
meisjes, wier ouders juist tegen coëducatie
het meeste bezwaar hebben, vooral omdat
deze school maar één uitgang heeft. Daarin
tegen heeft de 2e Gemeenteschool twee af
zonderlijke uitgangen waarvan die op de
Laat destijds gemaakt is om de kleintjes het
gevaar van het Oudegrachtwater te bespa
ren. Het bleek evenwel, dat de burgemeester
dit gevaar voor ouderen nog grooter dan
voor jongeren achtte en zooals gezegd
het was totaal onmogelijk beide scholen hier
onder te brengen omdat er precies één lokaal
tekort kwam. Aan de mogelijkheid van bij
bouw werd blijkbaar niet gedacht en er
moest in allen gevalle een lokaal voor de
berging van leer- en hulpmiddelen overblij
ven. Hoewel de heer Stoutjesdijk nog een ka
mer ontdekte, die in de bijlage niet genoemd
was en zeker voor het opbergen der leermid
delen zou kunnen dienen, bleven B. en W.
alsmede de Raad op hun stuk staan en po
seerden als slachtoffers, die voor den drang
der omstandigheden moesten wijken.
Komt de Neutrale schoolvereeniging tot
stand dan zal haar dus het gebouw van de
oude 2e gemeenteschool worden toegewezen
en zal zij opnieuw alle reden hebben te con-
stateeren, dat zij een stiefkind is en, ondanks
alle wettelijke bepalingen, van de zijde der
gemeente op geen enkele tegemoetkoming
heeft te rekenen.
De verklaring, dat men in vrijwel alle
Friesche bladen van gemeentewege reclame
voor een bezoek aan onze gemeente maakt,
werd, wonderlijk genoeg, heel gunstig door
den Raad ontvangen en zelfs het bedrag van
de rekening lokte geen enkele critische op
merking uit. Wij voor ons hopen natuurlijk,
dat men in Friesland op hetzelfde schitteren
de idee zal komen en 'zijn gaarne bereid het
gemeentebestuur van Leeuwarden van den
regelprijs onzer contracten op de hoogte te
stellen.
-Zooals bekend, bestond 'er verschil van
meening tusschen den burgemeester en den
heer Van Drunen over de vraag of de uit
drukking „krebbe" in Krebbesteeg van een
waterkeering dan wel van een oude kinder
bedstede afkomstig was. De burgemeester
vertelde nu triomfantelijk, dat ter plaatse
paaltjes zijn opgegraven, die inderdaad aan
een waterkeering doen denken, maar de heer
Van Drunen geeft zich niet zoo spoedig ge
wonnen. Hij heeft het reeds bedolvene weer
laten bloot leggen, en hét zou ons niets ver
wonderen als hij de stukken;hout zoo aan el
kaar weet te passen, dat zij tesamen de ruïne
van een voor-historisch kinderwiegje zullen
vormen.
Wat de winkelsluiting betreft doen B. en
W. aan een diaconiemannetje denken, die den
schijn wekt of hij links en rechts groote kapi
talen kan wegschenken.
Immer!, hoewel Alkmaar over de winkel
sluiting niets te vertellen heeft, zijn de win
keliers de vorige raadszitting al blij gemaakt
met het besluit tot het open houden van hun
zaken tot tien uur 's avonds in den seizoen-
trjd waarvoor intusschen nog altijd geen
toestemming is gekregen en thans heeft de
Raad wederom den schijn aangenomen alsof
het van zijn beslissing afhing of ook de siga
renwinkeliers op Zondag hun zaken geopend
mogen houden. Er waren winkeliers, die dit
gevraagd hadden en er waren er
zelfs dezelfde die verzocht hadden om het
niet toe te staan. Twee middenstandsvereeni-
gingen en een Kamer van Koophandel gaven
verschillende adviezen en het is te begrijpen,
dat de Raad tenslotte maar besloot den ge-
makkelijksten weg te kiezen en de vergunning
te weigeren, of, beter gezegd, niet aan te
vragen.
De heer Keijsper was tegen het plaatsen
van automaten omdat de een die betalen kan
en de ander niet en hij is dus ook tegen ver
plichte sluiting omdat de een de Zondags-
verdienste wel missen kan en de ander niet.
Er zijn nu eenmaal belanghebbenden, die
door nevenbetrekkingen of door hun grossier-
schap hun zaken best kunnen sluiten en het
allerverstandigste zou zijn ieder maar vrij te
laten als de een niet bang was dat hij klanten
aan den ander zou verliezen. Ten slotte be
wijzen de anti-revolutionnaire winkeliers, die
Zondags steeds sloten, dat zij nog altijd be
staan kunnen en hangt het van het optreden
van eiken winkelier zelf af of hij al dan niet
spoedig zijn klanten zal kwijt raken.
Evenwel, na het besluit van den Raad be
hoeven wij ons niet verder in theoretische be
schouwingen te verdiepen. De winkels blijven
gesloten en wie op Zondag sigaretten noodig
heeft moet ze maar van krantenpapier en pijp
tabak fabriceeren. Het is bekend, dat oud
minister Posthuma nooit andere dan zes
cents sigaren rookt, de smaak is een kwestie
van gewoonte en door zelffabricage van zijn
rook-artikelen .zal men ten slotte nog tot een
belangrijke besparing op zijn persoonlijke
uitgaven kunnen komen.
VOOR EEN NIEUWE SPAANSCHE
REGEERINGSCRISIS?
De Spaansche minister van justitie, Alvaro
Albornoz is in de nationale vergadering als
candidaat der regeering gekozen tot voorzitter
van het grondwetsgerechtshof. Daar door deze
verkiezing de functie van minister van justitie
opnieuw moet worden bezet, acht men het bij
den algemeenen moeilijken politieken toestand
geenszins uitgesloten, dat hieruit weer een re-
geeringscrisis zou ontstaan.
DE ECONOMISCHE
WERELDCONFERENTIE.
Sluiting der conferentie op
27 Juli.
De slotzitting der economische wereldcon
ferentie is door het Kleine Bureau voorloo-
pig vastgesteld op 27 Juli.
Alle commissies en sub-commissies hebben
het dringende verzoek ontvangen zoo spoedig
mogelijk en op z'n laatst de volgende week
Vrijdag hun rapporten gereed te maken.
Op 25 Juli zal waarschijnlijk nog een zit
ting van het bureau plaats vinden en op 27
Juli zal de conferentie zich na een plenaire
bijeenkomst verdagen. Het bureau zal waar
schijnlijk geen definitieven datum vaststellen
voor de volgende bijeenkomst, doch zal tij
dens de verdaging kunnen worden bijeenge
roepen om eventueel den datum voor een ver
gadering vast te stellen naar gelang van de
ontwikkeling van den internationalen toe
stand.
Overeenkomst tusschen het
Britsche Rijk en Argentinië?
Het sluiten van een imperiaal verdrag tus
schen Engeland, de Dominions en tevens Ar
gentinië inzake eenige principieele program
punten van de economische wereldconferentie
wordt door de Daily Mail mogelijk geacht.
MacDonald, Chamberlain en Thomas zou
den in dé laatste twee weken in voortdurend
contact hebben gestaan met de vertegen
woordigers van de Dominions en wel in het
bijzonder met generaal Smuts en den Cana-
deeschen premier Bennett. Met het oog op
den onzekeren toestand van de conferentie en
de tegenstellingen tusschen de goudlanden
en de niet-goudlanden is men op de gedachte
gekomen zoo mogelijk een overeenkomst te
sluiten tusschen de sterling-landen met in
begrip van Argentinië.Er zou dan een ge
meenschappelijke verklaring worden afge
legd, die waarschijnlijk de volgende vijf pun
ten zou omvatten.
1. Samenwerking tusschen de Bank of
England en de Centrale Banken van de sta
ten van het Rijk.
2. Practische regeling der contingeniee-
De toestand in Duitschland. Ver
schillende besluiten door de regee
ring genomen. (Dag. Overzicht).
In Chili is een ernstige typhus-
epidemie uitgebroken. (Buitenland)
Balbo's succesvolle reis. (Lucht
vaart).
Sluiting der economische wereld
conferentie op 7 Juli. (Buitenland).
Te Groningen is een driejarig
kind in een garage tusschen twee
auto's bekneld geraakt en gedood.
(Binnenland)'.
Een 51-jarige kruidenier, gep.
O.-I. militair te Haarlem, heeft een
moordaar slag gepleegd op een 16-
jarig meisje, dat zijn huishouding
verzorgde Zij werd niet einstig ge
wond; de man schoot zich na zijn
daad een kogel door het hoofd. (Bin
nenland).
De gemeentebegrooting 1933 van
Zaandam door Ged. Staten niet
goedgekeurd. (Binnenland).
De half-vrijvvillige consumptie-
melkregeling voor Den Helder en
Hoorn geldt van -laaridag a.s. af
ook voor Alkmaar, Bergen en Hei
loo. De minimum-melkprijs wordt
9 cent per liter. (Stad en omgeving).
(Zie eventueel verder laatste berichten.)
ringssystemen.
3. Een plan voor openbare werken binnen
het Rijk.
4. Vrije kapitaalbeweging, zoodat de lee
ningen voor de industrieele uitbreiding in
het Rijk in Engeland kunnen worden onder
gebracht.
5. Een verklaring, dat een terugkeer tot
den gouden standaard het uiteindelijk doel ir
de toekomst is.
GANDHI WIL WEER DE
GEVANGENIS IN.
De ongehoorzaamheidsbewe*
ging wordt voortgezet.
Gandhi verraste zijn vrienden bij de voort
zetting van de congresconferentie in Poena
met het voorstel van een „individueele onge
hoorzaamheidsveldtocht", ofschoon van alle
kanten aandrang op hem was uitgeoefend tot
hét doen staken van de ongehoorzaamheids
beweging. Gandhi stelt zich deze individuee
le ongehoorzaamheidsveldtocht zoo voor, dat
ongeveer 100 zijner aanhangers met hem te-
