Alkmaarsche Courant. DE ROODE VULPENHOUDER Radionieuws $euitletoH Stad en Omgeving. Honden) W en dertigsfe Jaargang. DONDERDAG 3 AUGUSTUS distributie 1020-W». REDE h. SNEEVLIET. DE WESTFRIESCHE DAG IN ALKMAAR. $0 181 1999 Vrijdag 4 Augustus. Hilversum, 1875 M. (8.12.4.8. 'll 12.— VARA, 12-4.— AVRO en Se VPRO/AVRO 8—11.— uur). 8— Gra mofoonplaten. 10.— VPRO-morgenwijding 1015 Declamatie J. Lemaire. 10.30 Trio Guaroni. 11.15 Vervolg declamatie. 11.30 Vervolg Trioconcert. 12.Gramofoonp! 12.30 Kovacs Lajos en zijn orkest. In de pauze gramofoonplaten. 215 Gramofoonmu ziek. 2.30 Voordracht door mevr. Heuff. 3. Gramofoonplaten. 4— Orgelspel J. Vogel 4 30 Voor de kinderen. 5.10 Gramofoonpl 6Eddy Walis en zijn ensemble. 6.40 Cau serie door Dr. J. Presser. 7.— Vervolg or Jcestconcert. 8 Causerie door Ds. W. J Wegerif 8.30 Uit het Kurhaus te Schevenin gen: Rsidentie-orkes1 o.l.v. Carl Schuricht fn de pauze om 9 Causerie door M. K. H Franken. 10 Vrijz. Godsd. Persbureau 10 05 Vaz Dias. 10.15 Declamatie J. H. de Groot. 1045 Gramofoonplaten. 11—12.— Gramofoonmuziek. Huizen, 206 M. (Algemeen programma te verzorgen door de NCRV). 8.Schriftle zing en meditatie. 8.15—9.30 Gramofoonpl 10 30 Morgendienst o.l.v. ds. S. C. v. Wijn gaarden. 11.-12— Zang door M. Ruck ftuhl, alt m. m. v. Karin Maria Kwant piano. 12.15 Gramofoonplaten. 12.30—2 Ensemble v. d. Horst. 2.30 Chr. Lectuur 3 Viool-recital G Gantzert. Aan den vleu gel R. v. d. Velden. 4 Gramofoonpl. 5.— p Tolman: Schooi fieid van Augustus. 5.30 Kwartetconcert o.l.v. L. Lauenroth. 6.30 Causerie A. J. Herwig. 7.15 Ned. Chr. Pers bureau. 7 30 Literaire causerie. 8.— Tielsche Vrijz. Muziekvereniging o.l.v. F Hen drichs en oreglspt-. 9 9.30 J. Hollander De Perstribune. 101510.25 Vaz Dias 11.—11.30 Gramofoonmuziek. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding 10.50 Tijdsein, berichten. 12.20 Orgelconcert C H. Trevor. 1.05 Paramount Astoria-orkest o.l.v. Anton. 2.05 Western Studio-orkest o'i.v. F. Thomas. 2 35 Gramofoonplaten 3 20 Schotsch Studio-orkest m. m. v. E. Den nis, viool. 4.35 Emilio Colombo's orkest 5.35 Kinderuur. 6.20 Berich.en. 6.50 BBC- Thater-orkest o.l.v. S. Robiason. 7.50 Con cert. J. Melvil en van Denijs, pianoduetten en j. Duncan, bariton. 8 20 „Songs in Dic- kens Novels", vocaal programma o.l.v. H Scott. 8.50 Maurice W'nnick en zijn Band 9.20 Berichten 9.40 BBCB orkest o.l.v Sir Dan Godfrey m. m. v. F. Merrick, piano 'll.— Voordracht. 1 .0512.20 Dansmu ziek. Parijs „Radio-Paris", 1724 M. 8.05, 12 50 en 7 40 Gramofoonmuziek. Kalundborg, 1155 M 12.20—2.20 Con cert uit het Bellvue-Strandho-el. 3.205.20 C Rydahl's ork^s:. 8.30 Vaudeville program ma o.l.v E. Reesen. 9.55 Gevariëerd pro gramma. 10.31/ Moderne muziek door het Omroeporkest o.l.v. Reesen. 11.10—12.50 Dansmuziek. Langenberg, 473 M. 6 25 Gramofoonpl 7 23 Kur-orkest Bielefeld o.l.v. Gössling 10.25 Concert. 11.50 Gramofoonpl 12.20 Populair concert. 1.50 Freiburger Kampf bundorkest o.l.v. Körner. 5.20 Concert. 6 20 Harmonica-concert o.l.v. Kneip. 7 20 Beetho- ven's 9de symphonie o.l.v. Dr. R. Strauss. 9 40 „Wenn einer eine Reise tut, dann kann er was erzahlen" m. m. v. orkest en solisten 11.05—11.50 -Concert. Rome, 441 M. 8.35 Gramofoonpl 9 35 Concert m. m. v. orkest en bariton. 11.10 11.15 Radio toonel. Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12 20 Omroepkleinorkest o.l.v. Lauwers. 130 Gramofoonplaten. 5.20 Dansmuziek. 6 50 Gramofoonplaten. 8 20 Kamermuziek door strijkkwartet. 9.20 Concert uit Oster.de Hier na dansmuzik. 508 M.: 12.20 Gramofoonpl. T30 Omroepkleinorkest o.l.v. Lauwers 5-20 Dansmuziek. 6.35 Gramofoonpl 7.05 Piano recital. 8.20 Operettemuziek. 9.20 Concert Ult Knocke Hierna tot 11.20 Dansmuziek. i ^MSen' ^635 M. 8.40 „Heideland-Heima\- iand programma samengesteld door Han sen. 9.35 concert ter herdenking van Sieg iinrWagner o.l.v prof. R. Hagel. 10.35 en I 05 Berichten. 1120—12.20 Concert uit J'Tzig o.l.v. B. Schestak. Geautoriseerde vertaling naar 'tEngelsch van Molly Thynne, door A W v E.v R. GEMEENTELIJKE^ADIO- Vrijdag 4 Augustus. Lijn 1: Hilversum. Lijn 2: Huizen. Ujn 3: Lond. Reg. 10.35—10 50 Daven try 10.50-11.05, Midi. Reg. 12 20-13 Lond. Reg. 13.3514.20, Midi. Reg 14 20 -15.20, Daventry 15.20-24- £9 oordat zij zich aan de lunch zetten bel- jW Cynthia op en sprak met haar af, hij haar zou komen halen. 7rey was hem in de telefooncel gevolgd. z.eg haai dat ik mr. Leslie hebt gespro- dat hij in blakenden welstand ver- n, A's hij tot de volgende maand zijn K^estkracht bewaart, moei hij wel een goe- Qen mdiuk maken." c vond ie Leslie in werkelijkheid?" a ravre toen zij aan tafel zaten ge e z°oa.s ik zei. Het is een moedi- ma f, geloof dat hij zich meer ongerust Weren 'iaar dan over zichzelf. Hij wou jjk, "Oe zij er uitzag er dergelijke dingen hardef" Zei' da>t niet alleen de oorlog het aar i op vr°uwen neerkwam Het is een da[.ug paar Vr-etlrL ^nilcte aiwezig. Hij voelde zich bare h i en wenschte van ganschei vo< - bij ^as geEee'e ellendige zaak maar al ^'_r,^dward zal wel niet in een zou hijminRzijn. maar als hij het wel was, ü'k _Edward zal wel niet in een vroo- zou u[j minfi zijn. maar als hij het wel was, Pen in jen ze'ter sarcastisch genoegen schep die Page geschiedenis ging Grey -Gisteren kwam mijn klerk uit het Voor het P.A.S. en de R.S.P. Hoewel het optreden van de Italiaansche opera veel volk trok, was toch ook de dancing van de Harmonie geheel gevuld met een be langstellende schare jongen en ouden, man nen en vrouwen, allen gekomen om den heer Sneevliet te hooren spreken. Eigenlijk geen wonder, want als iemand wordt aangekon digd in de eerste plaats als ex-gedetineerde, dan als voorzitter van N.A.S. en R.S.P. en ten slotte als Tweede Kamerlid, begrijpt men, dat de hoofdbedoeling is hem voor te stellen als een soort martelaar en als dat niet trekt, zal er niets daartoe in staat zijn. Er was onder de aanwezigen zelfs een knaapje van niet ouder dan zes jaar Na het verstrijken van het „Aikmaarsch kwartiertje" opende de heer B. A p p e 1 de vergadering met mee te deelen, dat dit voor den heer Sneevliet een welkomst-bijeenkomst was in Alkmaar, waar hij den 21 Febr. op trad, waarop hij den volgenden dag werd ge arresteerd. Er was een telegram van sym pathie ingekomen van het F. D. Nieuwen- nuis-fonds te Beekbergen. Spr. herinnerde aan den uitslag der verkiezingen en was er trotsch op, dat in Alkmaar zooveel stemmen waren uitgebracht op den heer Sneevliet. Voorts deelde spr. mede, dat er nog kame raden gevangen zitten en anderen nog zul len worden ongesloten, „wegens het verkoo- pen van pamfletten in handen gevallen van ae klassejustitie". Spr. wekte op tot steun voor hen. De heer Sneevliet aan het woord Hierop kreeg de heer Sneevliet het woord, waarbij hij aan zijn laatste optreden te Alkmaar herinnerde, toen hij had gespro ken over de muiterij aan boord van de Zeven Provinciën. Sinds dien waren vijf maanden verloopen en spr. had moeite zich te ver plaatsen in de thans bestaande werkelijk heid, nu ons land meer en meer wordt be trokken in het wereldgebeuren en men zich tot het uiterste moet verzetten om niet te verzinken in de baaierd van het fascisme. Spr. stelde in het licht, dat hem de cel straf niet zoo zwaar trof als het lijden, dat in andere landen de revolutionnairen wel hebben moeten ondervinden. De hem opge legde straf „volgens een on-Hollandsche procedure'' is een waarschuwing voor wat elders gebeurt. In de cel had spr. een boek gelezen over de revolutie in China gedurende 19271929 en dat boek mede gaf hem de overtuiging van de aanstaande bevrijding van de onder drukte volken in het Oosten. Spr. schetste hoe opstandelingen werden gestraft en ver telde uit eigen waarneming van de behan deling en executie van stakers in 1923. Hun bloed vormt het zaad der revolutie. Maar niet alleen in China, ook in andere Oostersche landen, in Britsch-Indië onder de regeering van MacDonald evengoed als in Ned.-Indië, valt matelooze wraakneming van de kapitalisten te constateeren. Met name wees spr. hierbij op de bom op de Zeven Provincion, het werpen waarvan hij een laffen moord met voorbedachten rade noemde. Spr. wees nog op een andere „orgie van wraak", n.1. het oprichten van galgen en het verbannen naar Digoel onder de regeering van jhr. de Graaff, waarbij verschillende veroordeelden dapper den dood ingingen met den kreet „Leve het communisme" op de lip pen. Er zal nog veel van het proletariaat wor den gevraagd en alleen van de mate waarin men ofefrvaardig is, zal afhangen of we de sociale bevrijding zullen erlangen. Alleen als de heerschende klasse de moge lijkheid zou zien eenige redding te brengen, zou zij verlenging kunnen krijgen van het mandaat tot overheersching van de andere klasse, hetwelk zij zich heeft toegeëigend Maar dat kan zij niet. want met den kapita- listischen productievorm, gunstige beïnvloed door allerlei uitvindingen op technisch ge bied, kan de wereld niet gered worden. Even zeker als in de geschiedenis elke heerschen- noorden terug. Hij werd er door een ande re zaak opgehouden Hij verte.de mij iets grappigs." „Over den auto, die aangehouden was? vroeg Fayre wat verinoeid. Hij kon moeilijk iets vermakelijks vinden in iets. dat betrek king had op de Draycott-zaak. „Neen, die behoorde aan een onschuldigen handelsreiziger. V\3ar toen hij de laatste po litierapporten doorkeek, om te zien, of hij er niets in kon vinden, ving hij een anderen visch sir Eüward Kean in eigen persoon. Hij werd den 14den Maart in York öeboet, omdat hij zonder licht had gereden. Fayre, die gezegend was met een goed en nauwkeurig geheugen, staarde hem verbaasd aan. „Maar sir Edward kwam met den trein naar Cumberland," riep hij uit. „Hij had zijn auto niet bij zich, dat weet ik, omdat ik hem zelf van het station heb gehaald. Daar was ik heengegaan om naar een zoek geraakt va lies te informeeren." „Dan heeft de chauffeur voor zijn eigen genoegen den auto gebruikt! Het rijbewijs stond op naam van den chauffeur. Het zou niet de eerste keer zijn, dat zooiets gebeur de. Sir Edward betaalde de boete b.ijkbaar zonder morren, maar wat hij zijn chauffeur gezegd heeft; is een andere zaak Fayre. die Kean kende, benijdde den sc dige niet. Grey keek op zijn horloge en stond °P- „Ik moet gaan," zei hij mr^iliikei- Carlisle is overgebracht is het m^ ijke voor lady Cynthia hem te spreken te krijg» Zeg haar. dat zij mij moet laten weten, wan neer zij weer naar het noorden g» de klasse heeft moeten plaats maken voor een andere, zal ook het kapitalisme van heden moeten ervaren, dat het over het maximum van zijn kunnen heen is. De maatschappelijke ontwikkeling voltrekt zich in tegenstellingen, die heviger en dieper worden naarmate het kapitalisme meer en meer volmaakt wordt. Dit wordt geopen baard door de ontzettende werkloosheid, door de mislukking van allerlei wereldconfe renties en door de medicijnen, die worden voorgeschreven ter genezing van de zieke wereld. En daarbij groeit de drang naar oor log als gevolg van de economische voorbe reiding ervan door het geroep om autarkie (zelfhelp.) Spr. wees hierbij op de pas beëindigde economische wereldconferentie te Londen en betoogde, dat het centrale gezag van geen enkel land het geneesmiddel weet te vinden voor de bestaande problemen, waarvan spr. als voornaamste noemde de werkloosheid en de ondergang van het koloniale systeem Vanaf het oogenblik, dat het centraal bewind zijn gezag alleen eischt om te overheerschen, is het moreele recht op revolutie aangebro ken. De bommen op de Zeven Provinciën doen zien, dat de Nederlandsche bourgeoisie ner gens voor terugdeinst en nu een Duys, reeds vóór de kruitlucht hier is, aan dê stutten trekt en met een deel der s d.a.p. heengaat, ziet diezelfde bourgeoisie dat zij met haar machtsmiddelen en machtsmisbruik op den juisten weg is. Het wilde er bij spr. niet in, dat het ver spreiden van een pamflet, bedoelende verzet tegen moord, als een opruiing kan worden aangemerkt. Eerder zag hij opruiing in die artikeles in de bladen, waarin werd aange spoord tot streng optreden tegen de muiters en hij stelde vast, dat diezelfde bladen ntët meldden wie de doodende bom wierp. Niet uit schaamte laten zij dit na, want de bezit tende klasse is er niet toe in staat zich tot dergelijk schaamtegevoel op te wekken. Zij voert een reactionnair bewind, waarin het ge weld een voorname plaats inneemt, „alles in het belang van den inlander". Het was spr. een raadsel, hoe diezelfde bourgeoisie de herdenking van Willem den Zwijger heeft kunnen vieren, hoewel deze toch een muiteling is geweest tegen het wet tige gezag zijner dagen. Geen toeval is het dat dr. Colijn bij' de samenstelling van het ministerie de porte feuille van koloniën nam en jhr. de Graaff die van buitenlandsche zakpn. Er komt in tot uitdrukking, dat de bourgeoisie zich bewust is, dat het koloniale bezit geen zeker bezit meer is. Beide ministers zijn in Indië bijzon der goed bekend en als zoodanig weten zij, dat het zwaartepunt van wat komen zal is verplaatst van het Westen naar het Oosten En met hun optreden als ministers hebben zij te kennen gegeven, dat de Nederlandsche bourgeoisie bereid is ons land mee te sleepen in de dreigende woelingen in het Verre Oos ten. Ook het optreden van Colijn op de Lon- densche conferentie wees op het belang van ons land in de internationale politieke ver houdingen. Ons kleine land zal volgens spr. absoluut worden meegesleept in den maalstroom, die bezig is zich te vormen in het Oosten. Wat er in Duitschland gebeurt, in het land, dat aan den spits staat van het kapita listisch Europa, doet zien, dat de bour geoisie er niet aan denkt haar plaats af te staan als heerschende klasse. Het is het noodlot geweest van de Duitsche soc.-demo- cratie, dat zij het sprookje heeft geloofd, alsof men bereid was de teugels van het be wind af te steun aan de opkomende klasse. Is er ook maar één arbeider, die de „oprui ming" van de arbeidersorganisaties in Duitschland heeft gezien zonder te bedenken, dat een nieuwe, hechte organisatie noodig is? Aan de Duitsche zes millioen communis ten is het evenzeer als aan de millioenen soc. democraten te wijten, dat daar te lande kon gebeuren, wat er is geschied. Voor den tweeden keer zagen we de ineen storting der arbeidersbeweging (eerst al in 1914), hoevaak moet het nog gebeuren al vorens het proletariaat zijn juisten weg weet? Het is meer dan tijd zich de vraag voor te leggen: hoe kunnen we den smaad ontgaan van door het fascisme omver te worden ge- loopen? Stellen wij ons die vraag niet, dan verdienen wij onder den plompen voet tc worden verpletterd. De fascistische stormvloed zal niet stop zetten aan de Duitsch-Nederlandsche grens Spr. was hiervan overtuigd, het optreden van de justitie tegen de arbeidersjongens, d;e de dienstweigering pleegden in Oost-Indië na de aangekondigde salarisverlaging, was hem daarvoor het bewijs. dan zal ik mijn best voor haar doen. Het zal hem meer dan iets anders opvroolijken, als hij haar een paar minuten kan spreken." „Voor Cynthia zal het vreeselijk hard zijn!" merkte Fayre grimmig op. Hij en Cynthia kwamen precies op tijd op Kean's kantoor. Hij was er nog niet, maar had de boodschap achter gelaten, of zij op hem wilden wachten. Terwijl Fayre met Cyn thia zat te praten, viel zijn oog op een foto van Sybil Kean. die in een zwaar zilveren lijst op de schrijftafel stond. Hij dacht er jlotseling aan, dat hij door haar ziekte haar )rief nog niet had beantwoord, en dat zij daar misschien over tobben zou, als zij beter was en zich weer van alles bewust. Hij be sloot haar eenige nietszeggende regels te schrijven, die haar door Kean konden wor den gegeven, en daarin te zeggen, dat hij haar brief had ontvangen en met genoegen haar opdracht zou vervullen. Dat zou nie mand iets verraden als zij te zwak mocht zijn om zelf haar brieven te lezen, en dan zou zij tenminste gerust gesteld worden. Er iag schrijfpapier op tafel, en na eenige verklarende woorden tot Cynthia, zette hij zich neer en trek een blaadje naar zich toe. Toen hij zijn briefje af had, keek hij rond naar een enveloppe, maar hij kon er geen vinden. Zonder er bij na te denken, ging zijn hand naar de bovenste lade van de schrijf tafel. Die was niet op slot en liet zich ge makkelijk openschuiven, en Fayre keek er in, om te zien, of hetgeen hij zocht, er in was! Hij vond geen enveloppe, maar vóór in de la lag een voorwerp, dat hij maar al te goed kende de „Red Dwarf" vulpenhoud.r, dien hij bij het hek van Leslie's boerderij had In de cel had spr. gelegenheid gehad het gebeurde de revue te laten passeeren en hij nad steeds een soort klasse-sympathie ont dekt ook bij de andersdenkende menschen met wie hij in de gevangenis in aanraking kwam. Wanneer wij ons rekenschap geven van de wraakzucht der bourgeoisie tegenover de marine-mannen in het Oosten, beseffen wij, dat zij tot alles in staat is. Straks komen de zaken van de Zeven Pro vinciën voor de rechtbank en spr. merkte op dat de instructie met de bekende middelen geheimzinnig is gevoerd en dat gebruik zal worden gemaakt van de bepalingen van het strafwetboek, die met doodstraf en levens lange gevangenisstraf bedreigen ieder die zich schuldig maakt aan muiterij. Tot derge lijke vonnissen zal 't wel niet komen, geloof de spr., maar de gevangenen zullen zeker heel wat zwaarder gestraft worden dan de kwartiermeester Pikaar. Tegenover de beweringen dat ons land niets meer kan doen uit financieelen nood wees spr. op de hooge inkomsten van dr Colijn en mr. Trip (van de Nederlandsche Bank) en hij noemde de bedragen, die het koninklijk huis geniet uit de belastingen. Hij meende, dat het ter beschikking stellen van dit geld ten dienste van het volk een juiste daad zou zijn. Zou het zoo gek zijn, als de koningin am nestie verleende aan de marinemannen, die nu al maanden zuchten in Indische gevange nissen? Spr. geloofde niet dat dit zal gebeu ren, de machtswaan zal zich uitleven, zoo als hij zich in de geschiedenis steeds heeft uitgeleefd. De daden van het kabinet, dat kwam uit het verlangen naar „den sterken man", zijn tot dusver niet anders geweest dan een on dermijnen van de arbeidersklasse. Spr. wees hierbij op de bepalingen ten aanzien van de marine, enz. en hij constateerde, dat het slecht gesteld is met een klasse die tot derge lijke middelen haar toevlucht neemt (welke de tegenpartij verplichten tot knoeien met eigen geweten), maar ook met de klasse, die zich dat alles laat welgevallen zonder ver zet. Er zijn bepalingen gemaakt tegen de ver eenigingen onder het rijkspersoneel, hoe lang zal het nog duren eer dergelijke maatregelen ook worden genomen tegen het gemeenteper- soneel? Wie zich tracht te troosten met de gedachte: „het is nog niet zoo ver", heeft op gehouden te staan in de rijen der strijders voor de rechten van de arbeiders. Dat er ge vaar bestaat voor verbod van vereenigings recht ook van gemeente-ambtenaren en voor het steeds meer verloren gaan van de auto nomie, staat voor spr. vast, nu de vrijz.-dem zooals hij het noemde, zich zelf hebben ver moord door het „bijna kinderlijk begeeren van mr. Marchant om steek en degen te dra gen", nu de liberalen zich fascisten betoonen en Duys bezig is een „nieuwe vrijz.-dem. partij" te stichten. Spr. leidde uit artikelen van De Standaard af, dat dr. Colijn in naam van de democratie diezelfde democratie ver moordt. De anti-revolutionnairen willen lie ver worden geleid door de duivels van de fascisten dan bevrijd door de arbeidersklas se. En niet alleen Duys heeft tegen Colijn gezegd: „wees maar gerust". Ook de burge meester van Koog aan de Zaan, voor wien spr. aanvankelijk eerbied had gehad, heeft zijn beginsel prijs gegeven en zich zelf daar door overgegeven aan de verachting van het proletariaat, toen hij zijn bekende verkla ring van verleden week publiceerde. Zoolang de soc.-democratie het verdraagt, dat elementen als de heeren Duys en Ver- steegen in het openbaar de waarde der ar beidersbeweging verkwanselen, is een derge lijke arbeidersbeweging niet meer dienst baar te maken aan den strijd der arbeiders belangen, maar verdedigt zij die der bour geoisie. Spr. constateerde, dat de bourgeoisie haar naderend einde beseft. Of wij te maken heb ben met de experimenten van Hitier, Mus- solini of Roosevelt, het doet er niet toe, de fundamenteele oplossing voor de problemen der verscheuring en ontreddering brengen zij niet. Die oplossing ligt slechts op inter nationaal terrein en dat te beseffen doet vast staan in de revolutionnaire beginselen. Men kan standbeelden van Marx vernieti gen en zijn boeken verbranden, toch liggen in zijn ideeën de grondslagen voor de be vrijding der arbeidersklasse. Er is nog nooit een maatschappelijke be weging geweest, die kans van slagen had zonder dat het uiterste werd gewaagd. Dat is ook het geval met de arbeidersbeweging van thans. De omzetting van het kapitalisme tot het socialisme zal een zwaren strijd vra gen. De arbeidersklasse heeft te begrijpen, dat onjuist en valsch is de boodschap van geleidelijke overwinning harer ideeën. Alles opgeraapt*De dop, dien de landlooper hem gegeven had, zat er nu netjes opgeschroefd. Hij nam den penhouder uit de la en draaide hem in gedachten tusschen zijn vingers rond De moddervlek zat er nog op, en bedekte half een lange streep zwarte inkt. Hierin, overdacht hij. lag tenslotte de werkelijke oplossing van het geheim. Naar hij wist, had Leslie nooit een vulpenhouder gebruikt, en mrs. Draycott zou de laatste geweest zijn, om een goedkoopen vulpenhouder van dat soort in haar gouden taschje te hebben. Al les wees er op. dat de moordenaar hem had laten vallen Als laatste toevlucht had Grey een advertentie in de meest gelezen dagbla den gezet, waarin Page verzocht werd zich bekend te maken, en die advertentie was dien morgen voor het eerst verschenen. Als Page de eigenaar van den penhouder was, zou hij er wel niet aan denken zich te vertoonen, besloot Fayre. Met een zucht legde hij den „Red Dwarf'' weer in de la terug. Daarbij bleef zijn mouw haken aan een groote enveloppe, aie daar door eenige centimeters vooruit werd ge schoven. Cynthia, die bij het raam naar Kean stond te kijken, merkte niet dat Fayre's adem plotseling stokte, toen hij de enveloppe opnam, om ze weer terug te leggen. Onge veer vijf minuten bleef hij roerloos zitten, met de enveloppe in de hand, daarna legde hij ze voorzichtig terug, en sloot de la. Den brief aan lady Kean liet hij in den zak glij den, blijkbaar had hij de gedachte, hem te verzenden, opgegeven. Toen Cynthia omkeek, was hij verdiept in de Times, die hij op Kean's tafel had ge vonden. moet op alles gezet worden, zooals ook de bourgeoisie het doet in het verdedigen harer klasse. Zonder bereidheid tot revolutionnaire daden komt men er niet, een sterk front is noodig om de Nederlandsche reactie te kee- ren, die ook in Indië plomp de arbeidersbe weging neerstompt (arrestatie van ir. Soe- karno.) Spr. eindigde met een opwekking tot dat daadwerkelijk verzet tegen de golf van fas cisme, die ook over Nederland gaat. (Ap plaus.) De heer Appel sloot hierna de vergade ring, aan de aanwezigen het oordeel latend over de vraag of de heer Sneevliet in de ge vangenis is bekeerd tot een man met gewone burgerlijke gedachten. De deelnemers aan de algemeene ver gadering werden gistermiddag ten 2 ure officieel ten stadhuize ontvangen, waar de burgemeester mr. W. C. Wen delaar verklaarde, dat het hem een groot ge noegen was, om namens het gemeentebe stuur allen hartelijk welkom te heeten. Men had op geen gelukkiger dag in Alk maar kunnen komen. 2 Augustus toch ziet men de stad in vlaggentooi en spr. veronderstelde, dat het gezelschap met hem van oordeel was, dat de dag van koningin-moeders verjaardag een dag is, waartop feestelijkheid past. Mocht dit niet het geval zijn, dan verzocht spr. de versiering als" ter eere van de vergade ring aangebracht te beschouwen, en als een bewijs, dat Alkmaar des zomers met het oog op het vreemdelingenverkeer de stad zoo mooi mogelijk versiert. Het is een moeilijke vraag, waarvoor we ons gesteld zien. Namelijk de vraag, op welke plaats men staat tegenover zijn tijdgenooten en tegenover het nage slacht. Er zijn een groot aantal men schen, die zoo opgaan in hun ver eering voor wat onder het voorgeslacht bestond, dat zij zich over den tegen- woordigen tijd niet anders dan smalend kunnen uitdrukken. Zij zeggen: alles van vroeger is goed, en alles van tegenwoor dig is slecht. Dat is verkeerd en even zeer is het verkeerd, dat velen eenvoudig op zij zetten hetgeen wij door de overle vering van vorige geslachten bezitten. Zij aanbidden de techniek onzer dagen en hebben alleen maar oog voor den voor uitgang en roemen hetgeen zij en hun tijdgenooten tot stand hebben gebracht. Spr. vond dit een klein beetje overmoe dig van het jonge geslacht. Juist lijkt het hem, om tusschen beide stroomingen een Standpunt in te nemen. Wij mogen onze oogen niet sluiten voor de verdien sten van dezen tijd en dienen te begrij pen dat wij kinderen zijn van onzen tijd en mee moeten gaan met de eischen, die onze tijd stelt. Wij mogen onzen tijd niet verspelen met alleen af te keuren de slechte dingen die er in zijn. Slechte din gen zijn er altijd geweest. Men moet nu eenmaal altijd den pas van den tijd bij houden en daarnevens het oog blijven richten op het vele goede dat wij van vorige geslachten hebben overgekregen Wij dienen in ootmoed te begrijpen, hoe verbazend weinig wij zoufen zijn, wan neer wij niet konden voortbouwen op het zeer vele, dat het geslacht vóór ons klaar heeft gemaakt. Maar ook op het geen dit heeft nagelaten. Ontegenzeggelijk is er een groot aantal menschen dat veel te veel de verdiensten van het voorgeslacht uit het oog verliest. Het verdient waardeering, dat uwe ver- eeniging dit besef levendig houdt. Alk maar bezit veel, dat aan de voorge slachten herinnert en kent ook een ver- eeniging, die dit besef levendig wil hou den. Wij zijn haast een beetje jaloersch op uwe vereeniging, die het geluk is, een zoo groot aantal leden in de streek voor dit doel te vereenigen. Spr. wist niet, hoeveel leden Oud-Alkmaar telt, TABLETTEN Uitsluitend verkrijgbaar In da oran]e-bandbulsjes van 30 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets. „Edward is juist met zijn auto gekomen," zei ze, en bijna op hetzelfde oogenblik ging de deur open en trad hij binnen. Hij zag er vreeselijk afgemat en moe uit, maar was op gewekter, dan Fayre had durven hopen. De dokters waren dien morgen tevreden geweest over Sybil, vertelde hij, en zij vonden, dat zij dezen aanval spoediger te boven was geko men dan den vorigen. Fayre vroeg zich af, of de brief, dien zij hem had gezonden, niet. tenminste gedeeltelijk, aansprakelijk was voor haar ziekte, en of zij, nu de inspanning om hem te schrijven, voorbij was, genas door haar geestelijke verlichting. Ik was al bang, dat wij de stad uit zou den moeten, zonder je gesproken te hebben," zei Fayre. „We mochten niet van je verwach ten dat je je gedachten ergens bij hield, ter wijl Sybil zoo ziek was." Kean keek vinnig op. „Ik zou de verdediging in elk geval op mij genomen hebben." antwoordde hij snel. „Als het in iemands macht staat Leslie vrij te krijgen, zal ik het doen." Fayre verbaasde zich over het diepe ge voel, dat uit zijn stem klonk, maar hij be greep. dat Kean meende, wat hij zei, en dat hij voor Leslie zou vechten, als hij nog nooit gevochten had. Aan wat er zou gebeuren, als hij niet slaagde, durfde Fayre niet te denken. Hij was nu overtuigd, dat om de een of andeie reden de lijnen van Leslie's lot onvermijdelijk met die van Sybil en Edward Kean verbonden waren, en hij wist. dat er meer op het spel stond dan Kean's aanzien als advocaat, als hij er niet in slaagde Leslie vrij te pleiten. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5