Alkmaarsche Courant.
DE ROODE VULPENHOUDER
Radionieuws
$euitletoH
Stad en Omgeving.
Honden) W en dertigsfe Jaargang.
DONDERDAG 3 AUGUSTUS
distributie
1020-W».
REDE h. SNEEVLIET.
DE WESTFRIESCHE DAG IN
ALKMAAR.
$0 181 1999
Vrijdag 4 Augustus.
Hilversum, 1875 M. (8.12.4.8.
'll 12.— VARA, 12-4.— AVRO en
Se VPRO/AVRO 8—11.— uur). 8— Gra
mofoonplaten. 10.— VPRO-morgenwijding
1015 Declamatie J. Lemaire. 10.30 Trio
Guaroni. 11.15 Vervolg declamatie. 11.30
Vervolg Trioconcert. 12.Gramofoonp!
12.30 Kovacs Lajos en zijn orkest. In de
pauze gramofoonplaten. 215 Gramofoonmu
ziek. 2.30 Voordracht door mevr. Heuff. 3.
Gramofoonplaten. 4— Orgelspel J. Vogel
4 30 Voor de kinderen. 5.10 Gramofoonpl
6Eddy Walis en zijn ensemble. 6.40 Cau
serie door Dr. J. Presser. 7.— Vervolg or
Jcestconcert. 8 Causerie door Ds. W. J
Wegerif 8.30 Uit het Kurhaus te Schevenin
gen: Rsidentie-orkes1 o.l.v. Carl Schuricht
fn de pauze om 9 Causerie door M. K. H
Franken. 10 Vrijz. Godsd. Persbureau
10 05 Vaz Dias. 10.15 Declamatie J. H. de
Groot. 1045 Gramofoonplaten. 11—12.—
Gramofoonmuziek.
Huizen, 206 M. (Algemeen programma te
verzorgen door de NCRV). 8.Schriftle
zing en meditatie. 8.15—9.30 Gramofoonpl
10 30 Morgendienst o.l.v. ds. S. C. v. Wijn
gaarden. 11.-12— Zang door M. Ruck
ftuhl, alt m. m. v. Karin Maria Kwant
piano. 12.15 Gramofoonplaten. 12.30—2
Ensemble v. d. Horst. 2.30 Chr. Lectuur
3 Viool-recital G Gantzert. Aan den vleu
gel R. v. d. Velden. 4 Gramofoonpl. 5.—
p Tolman: Schooi fieid van Augustus. 5.30
Kwartetconcert o.l.v. L. Lauenroth. 6.30
Causerie A. J. Herwig. 7.15 Ned. Chr. Pers
bureau. 7 30 Literaire causerie. 8.— Tielsche
Vrijz. Muziekvereniging o.l.v. F Hen
drichs en oreglspt-. 9 9.30 J. Hollander
De Perstribune. 101510.25 Vaz Dias
11.—11.30 Gramofoonmuziek.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10.50 Tijdsein, berichten. 12.20 Orgelconcert
C H. Trevor. 1.05 Paramount Astoria-orkest
o.l.v. Anton. 2.05 Western Studio-orkest
o'i.v. F. Thomas. 2 35 Gramofoonplaten
3 20 Schotsch Studio-orkest m. m. v. E. Den
nis, viool. 4.35 Emilio Colombo's orkest 5.35
Kinderuur. 6.20 Berich.en. 6.50 BBC-
Thater-orkest o.l.v. S. Robiason. 7.50 Con
cert. J. Melvil en van Denijs, pianoduetten
en j. Duncan, bariton. 8 20 „Songs in Dic-
kens Novels", vocaal programma o.l.v. H
Scott. 8.50 Maurice W'nnick en zijn Band
9.20 Berichten 9.40 BBCB orkest o.l.v Sir
Dan Godfrey m. m. v. F. Merrick, piano
'll.— Voordracht. 1 .0512.20 Dansmu
ziek.
Parijs „Radio-Paris", 1724 M. 8.05, 12 50
en 7 40 Gramofoonmuziek.
Kalundborg, 1155 M 12.20—2.20 Con
cert uit het Bellvue-Strandho-el. 3.205.20
C Rydahl's ork^s:. 8.30 Vaudeville program
ma o.l.v E. Reesen. 9.55 Gevariëerd pro
gramma. 10.31/ Moderne muziek door het
Omroeporkest o.l.v. Reesen. 11.10—12.50
Dansmuziek.
Langenberg, 473 M. 6 25 Gramofoonpl
7 23 Kur-orkest Bielefeld o.l.v. Gössling
10.25 Concert. 11.50 Gramofoonpl 12.20
Populair concert. 1.50 Freiburger Kampf
bundorkest o.l.v. Körner. 5.20 Concert. 6 20
Harmonica-concert o.l.v. Kneip. 7 20 Beetho-
ven's 9de symphonie o.l.v. Dr. R. Strauss.
9 40 „Wenn einer eine Reise tut, dann kann
er was erzahlen" m. m. v. orkest en solisten
11.05—11.50 -Concert.
Rome, 441 M. 8.35 Gramofoonpl 9 35
Concert m. m. v. orkest en bariton. 11.10
11.15 Radio toonel.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12 20
Omroepkleinorkest o.l.v. Lauwers. 130
Gramofoonplaten. 5.20 Dansmuziek. 6 50
Gramofoonplaten. 8 20 Kamermuziek door
strijkkwartet. 9.20 Concert uit Oster.de Hier
na dansmuzik. 508 M.: 12.20 Gramofoonpl.
T30 Omroepkleinorkest o.l.v. Lauwers 5-20
Dansmuziek. 6.35 Gramofoonpl 7.05 Piano
recital. 8.20 Operettemuziek. 9.20 Concert
Ult Knocke Hierna tot 11.20 Dansmuziek.
i ^MSen' ^635 M. 8.40 „Heideland-Heima\-
iand programma samengesteld door Han
sen. 9.35 concert ter herdenking van Sieg
iinrWagner o.l.v prof. R. Hagel. 10.35 en
I 05 Berichten. 1120—12.20 Concert uit
J'Tzig o.l.v. B. Schestak.
Geautoriseerde vertaling
naar 'tEngelsch van Molly Thynne,
door A W v E.v R.
GEMEENTELIJKE^ADIO-
Vrijdag 4 Augustus.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Ujn 3: Lond. Reg. 10.35—10 50 Daven
try 10.50-11.05, Midi. Reg. 12 20-13
Lond. Reg. 13.3514.20, Midi. Reg 14 20
-15.20, Daventry 15.20-24-
£9
oordat zij zich aan de lunch zetten bel-
jW Cynthia op en sprak met haar af,
hij haar zou komen halen.
7rey was hem in de telefooncel gevolgd.
z.eg haai dat ik mr. Leslie hebt gespro-
dat hij in blakenden welstand ver-
n, A's hij tot de volgende maand zijn
K^estkracht bewaart, moei hij wel een goe-
Qen mdiuk maken."
c vond ie Leslie in werkelijkheid?"
a ravre toen zij aan tafel zaten
ge e z°oa.s ik zei. Het is een moedi-
ma f, geloof dat hij zich meer ongerust
Weren 'iaar dan over zichzelf. Hij wou
jjk, "Oe zij er uitzag er dergelijke dingen
hardef" Zei' da>t niet alleen de oorlog het
aar i op vr°uwen neerkwam Het is een
da[.ug paar
Vr-etlrL ^nilcte aiwezig. Hij voelde zich
bare h i en wenschte van ganschei
vo< - bij ^as geEee'e ellendige zaak maar al
^'_r,^dward zal wel niet in een
zou hijminRzijn. maar als hij het wel was,
ü'k _Edward zal wel niet in een vroo-
zou u[j minfi zijn. maar als hij het wel was,
Pen in jen ze'ter sarcastisch genoegen schep
die Page geschiedenis ging Grey
-Gisteren kwam mijn klerk uit het
Voor het P.A.S. en de R.S.P.
Hoewel het optreden van de Italiaansche
opera veel volk trok, was toch ook de dancing
van de Harmonie geheel gevuld met een be
langstellende schare jongen en ouden, man
nen en vrouwen, allen gekomen om den heer
Sneevliet te hooren spreken. Eigenlijk geen
wonder, want als iemand wordt aangekon
digd in de eerste plaats als ex-gedetineerde,
dan als voorzitter van N.A.S. en R.S.P. en
ten slotte als Tweede Kamerlid, begrijpt men,
dat de hoofdbedoeling is hem voor te stellen
als een soort martelaar en als dat niet
trekt, zal er niets daartoe in staat zijn. Er
was onder de aanwezigen zelfs een knaapje
van niet ouder dan zes jaar
Na het verstrijken van het „Aikmaarsch
kwartiertje" opende de heer B. A p p e 1 de
vergadering met mee te deelen, dat dit voor
den heer Sneevliet een welkomst-bijeenkomst
was in Alkmaar, waar hij den 21 Febr. op
trad, waarop hij den volgenden dag werd ge
arresteerd. Er was een telegram van sym
pathie ingekomen van het F. D. Nieuwen-
nuis-fonds te Beekbergen. Spr. herinnerde
aan den uitslag der verkiezingen en was er
trotsch op, dat in Alkmaar zooveel stemmen
waren uitgebracht op den heer Sneevliet.
Voorts deelde spr. mede, dat er nog kame
raden gevangen zitten en anderen nog zul
len worden ongesloten, „wegens het verkoo-
pen van pamfletten in handen gevallen van
ae klassejustitie". Spr. wekte op tot steun
voor hen.
De heer Sneevliet aan het woord
Hierop kreeg de heer Sneevliet het
woord, waarbij hij aan zijn laatste optreden
te Alkmaar herinnerde, toen hij had gespro
ken over de muiterij aan boord van de Zeven
Provinciën. Sinds dien waren vijf maanden
verloopen en spr. had moeite zich te ver
plaatsen in de thans bestaande werkelijk
heid, nu ons land meer en meer wordt be
trokken in het wereldgebeuren en men zich
tot het uiterste moet verzetten om niet te
verzinken in de baaierd van het fascisme.
Spr. stelde in het licht, dat hem de cel
straf niet zoo zwaar trof als het lijden, dat
in andere landen de revolutionnairen wel
hebben moeten ondervinden. De hem opge
legde straf „volgens een on-Hollandsche
procedure'' is een waarschuwing voor wat
elders gebeurt.
In de cel had spr. een boek gelezen over
de revolutie in China gedurende 19271929
en dat boek mede gaf hem de overtuiging
van de aanstaande bevrijding van de onder
drukte volken in het Oosten. Spr. schetste
hoe opstandelingen werden gestraft en ver
telde uit eigen waarneming van de behan
deling en executie van stakers in 1923. Hun
bloed vormt het zaad der revolutie.
Maar niet alleen in China, ook in andere
Oostersche landen, in Britsch-Indië onder
de regeering van MacDonald evengoed als
in Ned.-Indië, valt matelooze wraakneming
van de kapitalisten te constateeren. Met
name wees spr. hierbij op de bom op de
Zeven Provincion, het werpen waarvan hij
een laffen moord met voorbedachten rade
noemde.
Spr. wees nog op een andere „orgie van
wraak", n.1. het oprichten van galgen en het
verbannen naar Digoel onder de regeering
van jhr. de Graaff, waarbij verschillende
veroordeelden dapper den dood ingingen met
den kreet „Leve het communisme" op de lip
pen.
Er zal nog veel van het proletariaat wor
den gevraagd en alleen van de mate waarin
men ofefrvaardig is, zal afhangen of we de
sociale bevrijding zullen erlangen.
Alleen als de heerschende klasse de moge
lijkheid zou zien eenige redding te brengen,
zou zij verlenging kunnen krijgen van het
mandaat tot overheersching van de andere
klasse, hetwelk zij zich heeft toegeëigend
Maar dat kan zij niet. want met den kapita-
listischen productievorm, gunstige beïnvloed
door allerlei uitvindingen op technisch ge
bied, kan de wereld niet gered worden. Even
zeker als in de geschiedenis elke heerschen-
noorden terug. Hij werd er door een ande
re zaak opgehouden Hij verte.de mij iets
grappigs."
„Over den auto, die aangehouden was?
vroeg Fayre wat verinoeid. Hij kon moeilijk
iets vermakelijks vinden in iets. dat betrek
king had op de Draycott-zaak.
„Neen, die behoorde aan een onschuldigen
handelsreiziger. V\3ar toen hij de laatste po
litierapporten doorkeek, om te zien, of hij er
niets in kon vinden, ving hij een anderen
visch sir Eüward Kean in eigen persoon.
Hij werd den 14den Maart in York öeboet,
omdat hij zonder licht had gereden.
Fayre, die gezegend was met een goed en
nauwkeurig geheugen, staarde hem verbaasd
aan.
„Maar sir Edward kwam met den trein
naar Cumberland," riep hij uit. „Hij had zijn
auto niet bij zich, dat weet ik, omdat ik hem
zelf van het station heb gehaald. Daar was
ik heengegaan om naar een zoek geraakt va
lies te informeeren."
„Dan heeft de chauffeur voor zijn eigen
genoegen den auto gebruikt! Het rijbewijs
stond op naam van den chauffeur. Het zou
niet de eerste keer zijn, dat zooiets gebeur
de. Sir Edward betaalde de boete b.ijkbaar
zonder morren, maar wat hij zijn chauffeur
gezegd heeft; is een andere zaak
Fayre. die Kean kende, benijdde den sc
dige niet.
Grey keek op zijn horloge en stond °P-
„Ik moet gaan," zei hij mr^iliikei-
Carlisle is overgebracht is het m^ ijke
voor lady Cynthia hem te spreken te krijg»
Zeg haar. dat zij mij moet laten weten, wan
neer zij weer naar het noorden g»
de klasse heeft moeten plaats maken voor een
andere, zal ook het kapitalisme van heden
moeten ervaren, dat het over het maximum
van zijn kunnen heen is.
De maatschappelijke ontwikkeling voltrekt
zich in tegenstellingen, die heviger en dieper
worden naarmate het kapitalisme meer en
meer volmaakt wordt. Dit wordt geopen
baard door de ontzettende werkloosheid,
door de mislukking van allerlei wereldconfe
renties en door de medicijnen, die worden
voorgeschreven ter genezing van de zieke
wereld. En daarbij groeit de drang naar oor
log als gevolg van de economische voorbe
reiding ervan door het geroep om autarkie
(zelfhelp.)
Spr. wees hierbij op de pas beëindigde
economische wereldconferentie te Londen en
betoogde, dat het centrale gezag van geen
enkel land het geneesmiddel weet te vinden
voor de bestaande problemen, waarvan spr.
als voornaamste noemde de werkloosheid en
de ondergang van het koloniale systeem
Vanaf het oogenblik, dat het centraal bewind
zijn gezag alleen eischt om te overheerschen,
is het moreele recht op revolutie aangebro
ken.
De bommen op de Zeven Provinciën doen
zien, dat de Nederlandsche bourgeoisie ner
gens voor terugdeinst en nu een Duys, reeds
vóór de kruitlucht hier is, aan dê stutten
trekt en met een deel der s d.a.p. heengaat,
ziet diezelfde bourgeoisie dat zij met haar
machtsmiddelen en machtsmisbruik op den
juisten weg is.
Het wilde er bij spr. niet in, dat het ver
spreiden van een pamflet, bedoelende verzet
tegen moord, als een opruiing kan worden
aangemerkt. Eerder zag hij opruiing in die
artikeles in de bladen, waarin werd aange
spoord tot streng optreden tegen de muiters
en hij stelde vast, dat diezelfde bladen ntët
meldden wie de doodende bom wierp. Niet
uit schaamte laten zij dit na, want de bezit
tende klasse is er niet toe in staat zich tot
dergelijk schaamtegevoel op te wekken. Zij
voert een reactionnair bewind, waarin het ge
weld een voorname plaats inneemt, „alles
in het belang van den inlander".
Het was spr. een raadsel, hoe diezelfde
bourgeoisie de herdenking van Willem den
Zwijger heeft kunnen vieren, hoewel deze
toch een muiteling is geweest tegen het wet
tige gezag zijner dagen.
Geen toeval is het dat dr. Colijn bij' de
samenstelling van het ministerie de porte
feuille van koloniën nam en jhr. de Graaff
die van buitenlandsche zakpn. Er komt in tot
uitdrukking, dat de bourgeoisie zich bewust
is, dat het koloniale bezit geen zeker bezit
meer is. Beide ministers zijn in Indië bijzon
der goed bekend en als zoodanig weten zij,
dat het zwaartepunt van wat komen zal is
verplaatst van het Westen naar het Oosten
En met hun optreden als ministers hebben
zij te kennen gegeven, dat de Nederlandsche
bourgeoisie bereid is ons land mee te sleepen
in de dreigende woelingen in het Verre Oos
ten. Ook het optreden van Colijn op de Lon-
densche conferentie wees op het belang van
ons land in de internationale politieke ver
houdingen.
Ons kleine land zal volgens spr. absoluut
worden meegesleept in den maalstroom, die
bezig is zich te vormen in het Oosten.
Wat er in Duitschland gebeurt, in het
land, dat aan den spits staat van het kapita
listisch Europa, doet zien, dat de bour
geoisie er niet aan denkt haar plaats af te
staan als heerschende klasse. Het is het
noodlot geweest van de Duitsche soc.-demo-
cratie, dat zij het sprookje heeft geloofd,
alsof men bereid was de teugels van het be
wind af te steun aan de opkomende klasse.
Is er ook maar één arbeider, die de „oprui
ming" van de arbeidersorganisaties in
Duitschland heeft gezien zonder te bedenken,
dat een nieuwe, hechte organisatie noodig
is? Aan de Duitsche zes millioen communis
ten is het evenzeer als aan de millioenen
soc. democraten te wijten, dat daar te lande
kon gebeuren, wat er is geschied.
Voor den tweeden keer zagen we de ineen
storting der arbeidersbeweging (eerst al in
1914), hoevaak moet het nog gebeuren al
vorens het proletariaat zijn juisten weg
weet?
Het is meer dan tijd zich de vraag voor te
leggen: hoe kunnen we den smaad ontgaan
van door het fascisme omver te worden ge-
loopen? Stellen wij ons die vraag niet, dan
verdienen wij onder den plompen voet tc
worden verpletterd.
De fascistische stormvloed zal niet stop
zetten aan de Duitsch-Nederlandsche grens
Spr. was hiervan overtuigd, het optreden
van de justitie tegen de arbeidersjongens, d;e
de dienstweigering pleegden in Oost-Indië
na de aangekondigde salarisverlaging, was
hem daarvoor het bewijs.
dan zal ik mijn best voor haar doen. Het zal
hem meer dan iets anders opvroolijken, als
hij haar een paar minuten kan spreken."
„Voor Cynthia zal het vreeselijk hard
zijn!" merkte Fayre grimmig op.
Hij en Cynthia kwamen precies op tijd op
Kean's kantoor. Hij was er nog niet, maar
had de boodschap achter gelaten, of zij op
hem wilden wachten. Terwijl Fayre met Cyn
thia zat te praten, viel zijn oog op een foto
van Sybil Kean. die in een zwaar zilveren
lijst op de schrijftafel stond. Hij dacht er
jlotseling aan, dat hij door haar ziekte haar
)rief nog niet had beantwoord, en dat zij
daar misschien over tobben zou, als zij beter
was en zich weer van alles bewust. Hij be
sloot haar eenige nietszeggende regels te
schrijven, die haar door Kean konden wor
den gegeven, en daarin te zeggen, dat hij
haar brief had ontvangen en met genoegen
haar opdracht zou vervullen. Dat zou nie
mand iets verraden als zij te zwak mocht zijn
om zelf haar brieven te lezen, en dan zou zij
tenminste gerust gesteld worden.
Er iag schrijfpapier op tafel, en na eenige
verklarende woorden tot Cynthia, zette hij
zich neer en trek een blaadje naar zich toe.
Toen hij zijn briefje af had, keek hij rond
naar een enveloppe, maar hij kon er geen
vinden. Zonder er bij na te denken, ging zijn
hand naar de bovenste lade van de schrijf
tafel. Die was niet op slot en liet zich ge
makkelijk openschuiven, en Fayre keek er in,
om te zien, of hetgeen hij zocht, er in was!
Hij vond geen enveloppe, maar vóór in de la
lag een voorwerp, dat hij maar al te goed
kende de „Red Dwarf" vulpenhoud.r,
dien hij bij het hek van Leslie's boerderij had
In de cel had spr. gelegenheid gehad het
gebeurde de revue te laten passeeren en hij
nad steeds een soort klasse-sympathie ont
dekt ook bij de andersdenkende menschen
met wie hij in de gevangenis in aanraking
kwam. Wanneer wij ons rekenschap geven
van de wraakzucht der bourgeoisie tegenover
de marine-mannen in het Oosten, beseffen
wij, dat zij tot alles in staat is.
Straks komen de zaken van de Zeven Pro
vinciën voor de rechtbank en spr. merkte op
dat de instructie met de bekende middelen
geheimzinnig is gevoerd en dat gebruik zal
worden gemaakt van de bepalingen van het
strafwetboek, die met doodstraf en levens
lange gevangenisstraf bedreigen ieder die
zich schuldig maakt aan muiterij. Tot derge
lijke vonnissen zal 't wel niet komen, geloof
de spr., maar de gevangenen zullen zeker
heel wat zwaarder gestraft worden dan de
kwartiermeester Pikaar.
Tegenover de beweringen dat ons land
niets meer kan doen uit financieelen nood
wees spr. op de hooge inkomsten van dr
Colijn en mr. Trip (van de Nederlandsche
Bank) en hij noemde de bedragen, die het
koninklijk huis geniet uit de belastingen. Hij
meende, dat het ter beschikking stellen van
dit geld ten dienste van het volk een juiste
daad zou zijn.
Zou het zoo gek zijn, als de koningin am
nestie verleende aan de marinemannen, die
nu al maanden zuchten in Indische gevange
nissen? Spr. geloofde niet dat dit zal gebeu
ren, de machtswaan zal zich uitleven, zoo
als hij zich in de geschiedenis steeds heeft
uitgeleefd.
De daden van het kabinet, dat kwam uit
het verlangen naar „den sterken man", zijn
tot dusver niet anders geweest dan een on
dermijnen van de arbeidersklasse. Spr. wees
hierbij op de bepalingen ten aanzien van de
marine, enz. en hij constateerde, dat het
slecht gesteld is met een klasse die tot derge
lijke middelen haar toevlucht neemt (welke
de tegenpartij verplichten tot knoeien met
eigen geweten), maar ook met de klasse, die
zich dat alles laat welgevallen zonder ver
zet.
Er zijn bepalingen gemaakt tegen de ver
eenigingen onder het rijkspersoneel, hoe lang
zal het nog duren eer dergelijke maatregelen
ook worden genomen tegen het gemeenteper-
soneel? Wie zich tracht te troosten met de
gedachte: „het is nog niet zoo ver", heeft op
gehouden te staan in de rijen der strijders
voor de rechten van de arbeiders. Dat er ge
vaar bestaat voor verbod van vereenigings
recht ook van gemeente-ambtenaren en voor
het steeds meer verloren gaan van de auto
nomie, staat voor spr. vast, nu de vrijz.-dem
zooals hij het noemde, zich zelf hebben ver
moord door het „bijna kinderlijk begeeren
van mr. Marchant om steek en degen te dra
gen", nu de liberalen zich fascisten betoonen
en Duys bezig is een „nieuwe vrijz.-dem.
partij" te stichten. Spr. leidde uit artikelen
van De Standaard af, dat dr. Colijn in naam
van de democratie diezelfde democratie ver
moordt. De anti-revolutionnairen willen lie
ver worden geleid door de duivels van de
fascisten dan bevrijd door de arbeidersklas
se. En niet alleen Duys heeft tegen Colijn
gezegd: „wees maar gerust". Ook de burge
meester van Koog aan de Zaan, voor wien
spr. aanvankelijk eerbied had gehad, heeft
zijn beginsel prijs gegeven en zich zelf daar
door overgegeven aan de verachting van het
proletariaat, toen hij zijn bekende verkla
ring van verleden week publiceerde.
Zoolang de soc.-democratie het verdraagt,
dat elementen als de heeren Duys en Ver-
steegen in het openbaar de waarde der ar
beidersbeweging verkwanselen, is een derge
lijke arbeidersbeweging niet meer dienst
baar te maken aan den strijd der arbeiders
belangen, maar verdedigt zij die der bour
geoisie.
Spr. constateerde, dat de bourgeoisie haar
naderend einde beseft. Of wij te maken heb
ben met de experimenten van Hitier, Mus-
solini of Roosevelt, het doet er niet toe, de
fundamenteele oplossing voor de problemen
der verscheuring en ontreddering brengen
zij niet. Die oplossing ligt slechts op inter
nationaal terrein en dat te beseffen doet vast
staan in de revolutionnaire beginselen.
Men kan standbeelden van Marx vernieti
gen en zijn boeken verbranden, toch liggen
in zijn ideeën de grondslagen voor de be
vrijding der arbeidersklasse.
Er is nog nooit een maatschappelijke be
weging geweest, die kans van slagen had
zonder dat het uiterste werd gewaagd. Dat
is ook het geval met de arbeidersbeweging
van thans. De omzetting van het kapitalisme
tot het socialisme zal een zwaren strijd vra
gen. De arbeidersklasse heeft te begrijpen,
dat onjuist en valsch is de boodschap van
geleidelijke overwinning harer ideeën. Alles
opgeraapt*De dop, dien de landlooper hem
gegeven had, zat er nu netjes opgeschroefd.
Hij nam den penhouder uit de la en draaide
hem in gedachten tusschen zijn vingers rond
De moddervlek zat er nog op, en bedekte
half een lange streep zwarte inkt. Hierin,
overdacht hij. lag tenslotte de werkelijke
oplossing van het geheim. Naar hij wist,
had Leslie nooit een vulpenhouder gebruikt,
en mrs. Draycott zou de laatste geweest zijn,
om een goedkoopen vulpenhouder van dat
soort in haar gouden taschje te hebben. Al
les wees er op. dat de moordenaar hem had
laten vallen Als laatste toevlucht had Grey
een advertentie in de meest gelezen dagbla
den gezet, waarin Page verzocht werd zich
bekend te maken, en die advertentie was dien
morgen voor het eerst verschenen. Als Page
de eigenaar van den penhouder was, zou hij
er wel niet aan denken zich te vertoonen,
besloot Fayre.
Met een zucht legde hij den „Red Dwarf''
weer in de la terug. Daarbij bleef zijn mouw
haken aan een groote enveloppe, aie daar
door eenige centimeters vooruit werd ge
schoven. Cynthia, die bij het raam naar Kean
stond te kijken, merkte niet dat Fayre's
adem plotseling stokte, toen hij de enveloppe
opnam, om ze weer terug te leggen. Onge
veer vijf minuten bleef hij roerloos zitten,
met de enveloppe in de hand, daarna legde
hij ze voorzichtig terug, en sloot de la. Den
brief aan lady Kean liet hij in den zak glij
den, blijkbaar had hij de gedachte, hem te
verzenden, opgegeven.
Toen Cynthia omkeek, was hij verdiept in
de Times, die hij op Kean's tafel had ge
vonden.
moet op alles gezet worden, zooals ook de
bourgeoisie het doet in het verdedigen harer
klasse. Zonder bereidheid tot revolutionnaire
daden komt men er niet, een sterk front is
noodig om de Nederlandsche reactie te kee-
ren, die ook in Indië plomp de arbeidersbe
weging neerstompt (arrestatie van ir. Soe-
karno.)
Spr. eindigde met een opwekking tot dat
daadwerkelijk verzet tegen de golf van fas
cisme, die ook over Nederland gaat. (Ap
plaus.)
De heer Appel sloot hierna de vergade
ring, aan de aanwezigen het oordeel latend
over de vraag of de heer Sneevliet in de ge
vangenis is bekeerd tot een man met gewone
burgerlijke gedachten.
De deelnemers aan de algemeene ver
gadering werden gistermiddag ten 2 ure
officieel ten stadhuize ontvangen, waar
de burgemeester mr. W. C. Wen delaar
verklaarde, dat het hem een groot ge
noegen was, om namens het gemeentebe
stuur allen hartelijk welkom te heeten.
Men had op geen gelukkiger dag in Alk
maar kunnen komen. 2 Augustus toch
ziet men de stad in vlaggentooi en spr.
veronderstelde, dat het gezelschap met
hem van oordeel was, dat de dag van
koningin-moeders verjaardag een dag
is, waartop feestelijkheid past. Mocht dit
niet het geval zijn, dan verzocht spr. de
versiering als" ter eere van de vergade
ring aangebracht te beschouwen, en als
een bewijs, dat Alkmaar des zomers met
het oog op het vreemdelingenverkeer
de stad zoo mooi mogelijk versiert.
Het is een moeilijke vraag, waarvoor
we ons gesteld zien. Namelijk de vraag,
op welke plaats men staat tegenover
zijn tijdgenooten en tegenover het nage
slacht. Er zijn een groot aantal men
schen, die zoo opgaan in hun ver
eering voor wat onder het voorgeslacht
bestond, dat zij zich over den tegen-
woordigen tijd niet anders dan smalend
kunnen uitdrukken. Zij zeggen: alles van
vroeger is goed, en alles van tegenwoor
dig is slecht. Dat is verkeerd en even
zeer is het verkeerd, dat velen eenvoudig
op zij zetten hetgeen wij door de overle
vering van vorige geslachten bezitten.
Zij aanbidden de techniek onzer dagen
en hebben alleen maar oog voor den voor
uitgang en roemen hetgeen zij en hun
tijdgenooten tot stand hebben gebracht.
Spr. vond dit een klein beetje overmoe
dig van het jonge geslacht. Juist lijkt het
hem, om tusschen beide stroomingen
een Standpunt in te nemen. Wij mogen
onze oogen niet sluiten voor de verdien
sten van dezen tijd en dienen te begrij
pen dat wij kinderen zijn van onzen tijd
en mee moeten gaan met de eischen, die
onze tijd stelt. Wij mogen onzen tijd niet
verspelen met alleen af te keuren de
slechte dingen die er in zijn. Slechte din
gen zijn er altijd geweest. Men moet nu
eenmaal altijd den pas van den tijd bij
houden en daarnevens het oog blijven
richten op het vele goede dat wij van
vorige geslachten hebben overgekregen
Wij dienen in ootmoed te begrijpen, hoe
verbazend weinig wij zoufen zijn, wan
neer wij niet konden voortbouwen op
het zeer vele, dat het geslacht vóór ons
klaar heeft gemaakt. Maar ook op het
geen dit heeft nagelaten.
Ontegenzeggelijk is er een groot aantal
menschen dat veel te veel de verdiensten
van het voorgeslacht uit het oog verliest.
Het verdient waardeering, dat uwe ver-
eeniging dit besef levendig houdt. Alk
maar bezit veel, dat aan de voorge
slachten herinnert en kent ook een ver-
eeniging, die dit besef levendig wil hou
den. Wij zijn haast een beetje jaloersch
op uwe vereeniging, die het geluk is,
een zoo groot aantal leden in de streek
voor dit doel te vereenigen. Spr. wist
niet, hoeveel leden Oud-Alkmaar telt,
TABLETTEN
Uitsluitend verkrijgbaar In da oran]e-bandbulsjes van
30 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets.
„Edward is juist met zijn auto gekomen,"
zei ze, en bijna op hetzelfde oogenblik ging
de deur open en trad hij binnen. Hij zag er
vreeselijk afgemat en moe uit, maar was op
gewekter, dan Fayre had durven hopen. De
dokters waren dien morgen tevreden geweest
over Sybil, vertelde hij, en zij vonden, dat zij
dezen aanval spoediger te boven was geko
men dan den vorigen. Fayre vroeg zich af,
of de brief, dien zij hem had gezonden, niet.
tenminste gedeeltelijk, aansprakelijk was
voor haar ziekte, en of zij, nu de inspanning
om hem te schrijven, voorbij was, genas
door haar geestelijke verlichting.
Ik was al bang, dat wij de stad uit zou
den moeten, zonder je gesproken te hebben,"
zei Fayre. „We mochten niet van je verwach
ten dat je je gedachten ergens bij hield, ter
wijl Sybil zoo ziek was."
Kean keek vinnig op.
„Ik zou de verdediging in elk geval op mij
genomen hebben." antwoordde hij snel.
„Als het in iemands macht staat Leslie vrij
te krijgen, zal ik het doen."
Fayre verbaasde zich over het diepe ge
voel, dat uit zijn stem klonk, maar hij be
greep. dat Kean meende, wat hij zei, en dat
hij voor Leslie zou vechten, als hij nog nooit
gevochten had. Aan wat er zou gebeuren,
als hij niet slaagde, durfde Fayre niet te
denken. Hij was nu overtuigd, dat om de een
of andeie reden de lijnen van Leslie's lot
onvermijdelijk met die van Sybil en Edward
Kean verbonden waren, en hij wist. dat er
meer op het spel stond dan Kean's aanzien
als advocaat, als hij er niet in slaagde Leslie
vrij te pleiten.
Wordt vervolgd.