Alkmaarsche Courant
JladUutieutus
SeuUleton
DE ROODE VULPENHOUDER
De Feesten in Orange,
Qemeettlecadeti
Honderd vifi en dertigste Jaargang.
WOENSDAG 9 AUGUSTUS
No. 186 1933
Donderdag 10 Augustus.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend AVRO).
cGramofoonpl. 10.— Morgenwijding.
1015 Gramofoonplaten. 10.30 Concert door
een ensemble o.l.v. O. Hendriks. In de pauze
gramofoonplaten. 12.— Gramofoonplaten.
12 30 Kovacs Lajos en zijn orkest en gramo
foonplaten. 2.15 Gramofoonpl. 2.30 Voor
dracht door Tine Medema. 3.3.45 Gramo
foonplaten. 4.Voor zieken en ouden van
dgaen. 4.30 Gramofoonplaten. 5.— Radio-
tooneel voor de kinderen. 5.30 Het Wiener
Bohème orkest. 6.30 Sportpraatje door H
Hollander. 7.Het Wiener Bohème orkest.
7 30 Rob. Geraerds: Spanje. 8.Vaz Dias.
g 05 Haarl. Orkestver. o.l.v. Dr. Fr. Weiss-
mann m. m. v. Marcel Wittris, tenor. 8.50
Gramofoonpl. 9.Haarl. Orkestver. o.l.v.
Dr Fr. Weissmanu, m. m. v. Henri Temian
ka viool. 9.30 Gramofoonpl. 9.45 Haarl.
Orkestver. o.l.v. Dr. Fr. Weissmann, m. m.
v Marcel Wittriscli, tenor. 1030 Gramo
foonplaten. 11.Vaz Dias. 11.1012.
Uit het Palais de Danse te Scheveningen:
pay Noble en zijn orkest.
Huizen, 296 M. (8.—9.15 en 11.2.
KRO, de NCRV van 10—11.— en 2.
jl.30 uur). 8.—9.15 en 10.Gramofoonpl
10^15 Morgendienst o.l.v. Ds. J. Enter.
10-45 Gramofoonpl. 11.3012.Godsd.
halfuur. 12.151.45 Orkestconcert en gra
mofoonplaten. 2.—3.30 Gramofoonpl. 4.—
Bijbellezing door Ds. H. A- ten Hove, m. m
v. zang en orgel. 5.Kwartetconcert ol.v.
Louise Lauenroth. 6.30 Causerie, J. Schip
per. 6-45 Knipcursus. 7.15 Ned. Chr. Pers
bureau. 7.30 Journaüstiek weekoverzicht
door C. A. Crayé. 8.Dameskoor o.l.v.
Kath. Verhoeff—Torn, m. m. v. M. Verhoeff,
fluit en W. Bloemendaal, piano. 9.— Cause
rie door G. van Roekei. 9.30—11.30 Gramo
foonplaten. 10.— Vaz Dias.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 12.20 Rutland
Square en New Victoria orkest o.l.v. N.
Austin. 1.35 Gramofoonpl. 2.20 Toespraak
door David Lloyd George. 3.20 Vesper. 4.05
Sted. Orkest Buxton o.l.v. H. Fellowes. 5 05
Northern Studio-orkest o.l.v. J. Bridge. 5.35
Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Dansmuziek
(gramofoonplaten). 7.20 Het Victor Olof
sextet m. m. v. R. Gooacre, alt. 8.20 Hallé-
orkest, Eisteddfod-koor en J. Jones, tenor
o.l v. T. Hopkin Evans en Adr. Boult. 9.20
Berichten. Lezing. 10— Concert. N. Eadie,
sopraan en W. Primrose, viola. 11— Voor
dracht 11.05—12.20 Sydney Kyte en zijn
band.
Parijs „Radio-Paris"1724 M. 8.05 en
12.50 Gramofoonpl. 4.50 Uit het Amer. Con
sulaat te Fontainebleau: Orgelconcert door
Marcel Dupré m. m. v. Marg. Dupré, piano.
7.30 Gramofoonpl. 8.20 „Othello", opera
yan Verdi.
Kalundborg, 1153 M. 12.202.20 Concert
uit Hotel- Angleterre. 3.Pianorecital C.
Worm. 3.20—5.20 Concert uit Rest. „Wi-
vex". 8.20 Omroeporkest o.l.v Reesen. 9.40
Deensche vocale terzetten met pianobegelei
ding. 10.35 Radio-symphonieorkest o.l.v. E.
Reesen. 11.20—12.50 Dansmuziek o.l.v. Kai
(Julian.
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl
7 23 Concert. 11.50 Gramofoonpl. 12.20 Or
kestconcert o.l.v. F. Oberborbeck. 1.20 Con
cert ol.v. Eysoldt. 8.2j „Frisch gespielt froh
'gesungen" 9.20 „Das Unrer Spiel von Wil
helm Teil", bew. door R. Mirbt. 10.50
12.20 Concert m. m. v. „Die Fröhlichen
Fuenf".
Rome, 441 M. 8.50 „Nozze istriane", opera
van Smareglia. Dir.: Saltarelli. Koorleiding
'Casolari.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20,
1-30 en 5.20 Gramofoonolaien 8.20 Bede
vaartprogramma. 9.05 Gramofoonplaten.
■9 20 Concert uit Knoc'.t. 11 05 Gramofoon-
Pjsten. 508 M.: 12.20 Gramofoonpl. 130
Umroepkleinorkest o.l.v. La nvers 5.20, 6.35
Gramofoonpl. 9.20 Concert uit Osten
Hierna gramofoonmuziek.
Zeesen, 1635 M. 8.20 Eerstt en tweede
acte van „Der lustige Krieg", operette van
Jonann Strauoz. 9.45 „Der Aufbruch", hoor-
,?Pe' naar gedichten van Ernst Stadtler.
1020 en 11.05 Berichten. 11.20—12 20 Po
pulair concert o.l.v. Otto Ebel von Sosen.
Geautoriseerde vertaling
oa&r 't Engelscb van Molly Thynne,
door A. W v E—v. R.
64)
HOOFDSTUK XXIV.
Toen Fayre tegen lunchtijd opbelde, bleek
toestand van Sybil Kean niet bevredigend
V® aanval van haar hart was minder hevig
dan de vorige keeren, maar zij was nog niet
«oed op krachten gekomen. Toen Fayre aan
^n brief dacht, dien zij hem gezonden had,
€n aan de overtuiging, die zij er in had uit
sproken, dat de eerstvolgende aanval de
atste zou zijn, vroeg hij zich af, of zij den
7ei*ch, te blijven leven, niet had verloren
i" zijn hart wist hij, dat het zoowel voor
flaar als voor Edward het beste was, als zij
stierf. Het verband tusschen den ongeopen-
hrief in zijn portefeuille en het verhoor
**gon hem eindelijk duidelijk te worden. Er
as maar één «persoon, van wie Edward
zooveel hield, dat hij haar ten koste van zijn
,er als advocaat zou sparen dat was Sy-
en, zooals uit haar brief aan Fayre bleek
°?2 Sybil in het geheim kennis van de
rfak- welke wetenschap zij bewust of onbe-
wust met haar echtgenoot deelde.
rayre ging de gebeurtenissen op den avond
den 23sten Maart nog eens na. Zoo ver
zich kon herinneren, had hij even voor
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Donderdag 10 Augustus.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Daventry 10.35-16.05, Lond Reg
16.0517.35, Daventry 17.3524
15 W^O-15.20, Zeesen
15 3016.20, Koningsberg 16.2017 20
Zeesen 17.2020.30, Hamburg 20.30-^
ói 21-45~23-20, Hamburg 23.20
NEDERLAND EN DE 1875 M. GOLF.
In een onderhoud met een redacteeur
van het Hbl. heeft de directeur-generaal
der P.T.T., ir. Damme, medegedeeld,
dat de zender te Kootwijk ook na 1 Ja
nuari 1934 ter beschikking van den om-
roep op de 1875 M.-golf blijft.
door
Dr. ELISABETH PRINS DE JONG.
Voordat ik er toe overga, de feesten in
Orange te beschrijven, moet ik nog een
en ander vertellen over de Are de
Triomphe, waardoor de optocht van
Zondag de stad binnen trok. Vclgens M.
Yrondelle is deze boog in 12 vóór Chr.
opgericht, in den regeeringstijd van
Augustus, toen er veel bogen in het Ro-
meinsche rijk werden opgericht en Au
gustus persoonlijk de veroverde Galli
sche gewesten bezocht. De boog is 20
meter hoog en 22 meter breed, en staat
nu iets lager dan de weg; men gaat er
ook niet meer onderdoor, maar rijdt er
omheen, zoodat de boog geehel vrij staat.
Hij bestaat uit drie gedeelten, waar
van het middelste het hoogste is. De
caissons in deze bogen zijn zeer mooi
versierd met bloemen, bladeren, vruch
ten enz. De uitwendige versiering be
staat uit zuilen met KorinthisHie kapi-
teelen; de velden d_artusschen, boven
de bogen aan weerszijden van de fron
tons en hooger zijn alle met beeldhouw
werk en relief versierd, voorstellende
gevechten tusschen Romeinen en Gal
liërs, verzamelingen van wapens en van
voorwerpen, die met de zeevaart in be
trekking staan, alles be vijzen van de
overwinningen, door Ar nislus behaald
in zee- en landgevechten. Verder ziet
men er 'n fries van gladiateurs, die Ma-
lisius en zijn leerlingen in ber nnering
brengen, gevangen Galliërs, ten slotte
een stralende kop van Apollo.
Op verscheidene plaatsen is de
t' 'omfboog, jammer genoeg, zeer ver
vallen; ik vond ook nu weer losse stuk
ken steen op den grond liggen. De lin
kerkant (als men uit de stad komt) is in
1828 geheel gerestaureerdhier is natuur
lijk van de versiering niets overgeble
ven. Onder de prinsen uit het huis Baux
(11701340) is de Loog tot een deel van
een fort gemaakt, ^at toen Chateau de
1'Arc genoemd werd, men bouwde zelfs
een toren bovenop den boog. Deze prin
sen woonden daar. Door den prins v-u
Conti, die namens den Franschen ko
ning van 1702—1731 prins van Orange
in 1",°1 een gedeelte vr.a de
bijbouwsels gesloopt, maar eerst in 1811
was datgene, wat er van den boog over
was, vriigemaakt. Als merkwaardigheid
kan ik nor vermelden, dat 'n 1790 on
der der boog de guillotine was opge
richt, zooals nog blijkt uit een prent v t
dr.t jaar.
Van het kasteel der prinsen van Oran
ge, dat aan de noordzijde van den heuvel
Saint-Eutrope door Jan I van Ch&lon,
den betovergrootvader van René, ge
bouwd was, zijn nog slechts enkele
ruïnes over. Het kasteel heeft een veel
bewogen geschiedenis achter irich, om
dat de Fransche koningen niet erg ge
steld waren op een vesting in het Zuiden
van hun land, die niet aan hei. behoor
de. In 1562 werd het ingenomen en groo-
tendeels verwoest. Prins Maurits bouw
de het in 1620 weer op en gebruikte
daarvoor veel stukken van antieke ge
bouwen, speciaal van het theater. Mau
rits, echte veldheer die hij was, maakte
van Orange een sterke vesting; om de
s<c.d liot hij een vijfhoek van bastions
bouwen, waarvan één den naam van
Crève-Cocour droeg; hiervan zijn nog
enkele overblijfselen bewaard gebleven.
Het sterke kasteel zelf heeft nooit een
beleg behoeven te doorstaan; toen Wil
lem III, onze stadhouder-koning, min-
zessen in de zitkamer te Staveley Sybil Kean
verlaten. Daarna was zij onzichtbaar ge
bleven, waarschijnlijk was zij in haar kamer
geweest, en zij was eerst weer verschenen,
toen zij zich om even voor achten bij het ge
zelschap in de zitkamer had gevoegd. Hri
kende den omtrek van Staveley wel zoo goe
om te weten, dat zij ruim den tijd zou heb
ben gehad om omstreeks half zeven Leslie
boerderij te hebben bereikt. Het scheen
ter ongeloofelijk, dat iemand met een zwmk
gezondheid in staat zou zijn geweest o
zulk een groote inspanning, en te me r in
Sybils geval, omdat zij, afgezien van haar
zwakte, altijd indolent en op haar gema*
gesteld was geweest en wel de laatste, om
zich op te schroeven tot zulk een groote ze
nuwinspanning, als voor zoo'n tocht ver-
eischt zijn.
Er was nog een andere en over het geneei
waarschijnlijker oplossing van het probleem
Blijkbaar was mrs. Draycott op een of ander
manier in het bezit gekomen van eeg toto
van Gerald Lee. Het was zeer goed
lijk, dat zij in het verleden omgang met hem
had gehad en dat hij in zijn verstrooid brein
een grief tegen haar koesterde. Stel nu, aa
Kean op de hoogte was geweest van o
waandenkbeeld en bericht van zijn ontvlu -
ting uit het gesticht had gekregen, ,waa
hij hem geplaatst had. Als Lee er in
slaagd was de ongelukkige vrouw te
gen en haar te vermoorden, zou K
reden hebben gehad om zijn 8^'®
ben willen houden. Want als de z
maal voor het gerecht z0^jndgf Sybil' van
het onmogelijk zijn geweest dat Syon van
het feit van zijn bestaan onkun 2
derjarig was, heeft Louis XIV in 1660 de
vestingwerken laten sloopen, terwijl hij
in 1674, waarschijnlijk uit angst, dat zijn
groote tegenstander tegen hem van de
vesting gebruik zou willen maken, het
kasteel liet bezetten en geheel afbreken.
Nu staat er een beeld van Maria bij de
overblijfselen van de vesting.
Ten slotte: het theater. M. Yrondelle
heeft kunnen vaststellen, dat het in 131
na Chr., onder de regeering van Ha tria
nus, gebouwd is. Reeds de reusachtige
muren van de fagade, die 10.3 meter
lang is en 38 meter hoog, maakt een
grooten indruk Men zegt, dat zelf Louis
XIV door het zien van dezen muur sterk
getroffen werd. Het is dan ook wel te
begrijpen, dat de prinsen van Orange
het théater gemaakt hebben tot een deel
van hun kasteel, wat niet in het voordeel
was van het behoud van het theater.
Waarschijnlijk heeft het theater als
zoodanig dienst gedaan tot de vijfde
eeuw onzer jaartelling. De invloed van
het Christendom, dat alles, wat hei-
densch was, verafschuwde, heeft ook het
theater in den ban gedaan. Men hoort
in de Mideleeuwen niet meer van het
theater, dat zeker wel door al de elkaar
opvolgende overweldigers als vesting ge
bruikt zal zijn. De Sarracenen waren
van 730 tot 732 meesters in Orange en
sporen van hun overheersching heeft
men tot 1835 nog kunnen vinden aan
den muur van de faqade, in een metsel
werk, dat het volk „den stoel van den
Turk" noemde.
Ook onder de beeren uit het huis van
Baux werd het theater gebruikt als
vesting, terwijl het in tijden van oorlog
voor de bevolking waarschijnlijk als
toevluchtsoord diende. Of het onder het
bestuur van één der oudste troubadours
van Orange, Guillaume IT (10871127)
of één der meest beroemden Raimbaud
III 1150) nog gebruikt is voor voor
stellingen, is totaal onbekend. In 1460
vermelden de archieven de opvoering
van het „Jeu de Monseigneur Tristan",
maar deze opvoering heeft w;arschijn-
lijk vóór den muur plaats geh d. Sedert
de 16e eeuw traden er wel geregeld
plaatselijke gezelschappen op, maar
deze hebben niet in het theater ge
speeld. Het optreden van den eersten
troep reizende tooneelspelers wordt in
1650 in de gedenkschriften van Frédéric
de Dohna, een neef van Frederik Hen
drik, die van 16491660 gouverneur ver
van Orange, genoemd als „une chose
inouie juqu' alors a Orange". Zeer waar
schijnlijk is dit de troep van Molière ge
weest, die in dien tijd in Avignon ver
toefd heeft. Er werd gespeeld in een
zaal in de stad.
In het eind van de 16e en het begin van
de 17de eeuw heeft het theater een zeer treu-
rigen tijd doorgemaakt. Zooals ik al zeide,
Maurits vooral heeft het slecht behandeld.
Hij gebruikte voor den bouw van het kasteel
het liefst de zitplaatsen, zoowel van het the
ater, als van het Hippodroom, dat ernaast
gelegen was, en reeds in verval was. 'Er is
van de zitplaatsen in het theater dan ook niet
veel meer oud, behalve een enkel stukje.
Nadat Orange in 1562 door de benden van
Serbelloni en Somerive half verwoest was.
heeft men het theater eenvoudig tot een ge
deelte van de stad gemaakt en er twee stra
ten doorheen gelegd. Er werden huizen ge
bouwd, die gedeeltelijk door de gemeente
gebruik worden voor „logements des pau-
vres passant" en voor gevangenissen
Men weet, dat in 1665 de eed van trouw
door de gemeenten werd afgelegd aan den
afgevaardigde van den Prins van Orange,
vóór het theater. Men beschouwde toen de
fa^ade als muur van het tooneel en maakte
het plein ervoor tot amphiteater. Nog in
1794 waren de gevangenissen in het theater
vol met veroordeelden, die op hun executie
wachtten.
Het zal velen wel interesseeren te hooren,
hoe men weer kwam tot het herstellen, van
het theater, zooveel mogelijk in zijn ouden
toestand en tot het opvoeren van tooneel-
voorstellingen. Eigenlijk was het door een
kleinigheid: Félix Rippert, de zoon van een
dokter, zelf later ook arts (geboren in 1828)
was als jongeman, toen hij met eenige vrien
den een serenade had gebracht aan een lief
meisje in Orange met hen het theater bin
nengegaan. Zij speelden daar voor de aar
digheid een paar stukjes, en de indruk, die
hun spel, tengevolge van de prachtige akou-
stiek in het theater op hem maakte, was on
vergetelijk. Steeds weer kwam hij terug op
de gedachte, dat men in het theater voor
stellingen zou gaan geven. Eindelijk in 1869
bleven. Waar en hoe Lee en Kean elkaar op
dien ongeluksavond zouden hebben ontmoet,
kon Fayre niet uitmaken, maar het geheele
gemis aan eenige beweegredenen voor de
misdaad had van het begin af aan op een
daad van bijna krankzinnige kwaadaardig
heid geleken en Fayre werd al meer en meer
overtuigd, dat er verband bestond tusschen
het gebeurde op de boerderij en het in leven
zijn van Sybil Kean's eersten echtgenoot
Hij trachtte zich voor te stellen wat het
gevolg zou zijn van de onvermijdelijke op
schudding, die de tweede oplosing, als die
juist zou blijken te zijn, zou veroorzaken, en
het hart zonk hem in de schoenen. Dat het
het eind van Edward Kean's loopbaan zou
beteekenen, was zeker. Niet alleen zou dan
het aandeel, dat hij in het vreeselijke drama
gehad had, bekend worden, maar met de ont
dekking van de identiteit van den moorde
naar zou het verpletterende feit geopenbaard
worden, dat hij gedurende zes huwelijksja
ren met Sybil van het bestaan van Gerald
Lee op de hoogte was geweest. En krank
zinnigheid is nog geen wettelijke reden tot
echtscheiding! Als Sybil, wetend, dat Lee in
leven was, dit voor haar echtgenoot had ver
borgen gehouden, was het zeer onwaar
schijnlijk, dat zij hem voor Lee zou verlaten,
die, volgens Kean, zijn vrouw niet eens zou
herkennen, als zij bij hem terugkeerde. En
als zij besloot bij Kean te blijven? Fayre
stelde zich voor hoe zij hun bestaan, waar
schijnlijk in Italië of het zuiden van Frank
rijk zouden voortsleepen, Kean beroofd van
het werk, dat hem een levensbehoefte was,
en Sybil voor altijd van haar vrienden en de
kringen, waartoe zij behoorde, afgesneden.
liet de burgemeester, Adrien Meynard, hem
bij zich komen en vroeg hem, of hij ter eere
van een congres, georganiseerd door de So-
ciete d'Agriculture van Orange, er voor
voelde zich te belasten met de organisatie
van een voorstelling in het theater Hij riep
de hulp in van twee vrienden, Alphonse Ber-
nard en Fernand Michel. Zij slaagden erin,
ondanks alle moeilijkheden, de opvoering in
elkaar te zetten, en op 21 Augustus 1869
werd het volgende programma uitgevoerd:
„Joseph, van Mehul-les tombeaux, van Vac-
cai" en „les triomphateurs", van Antony
Réal (pseudoniem van Michel) en Imbert
Het was een onvergetelijke avond, en een
groot succes. Maar toch was het, door finan-
cieele moeilijkheden, niet mogelijk, het vol
gend jaar weer een opvoering te laten plaats
hebben. Eerst sedert 1899 zijn geregld jaar-
lijksche voorstellingen gehouden, met onder
breking gedurende den oorlog.
Natuurlijk was er een periode voorafge
gaan aan het jaar 1869, waarin het theater
weer bevrijd was van de huizen, die men er
in had gebouwd, en weer teruggebracht was,
tenminste zooveel mogelijk, tot zijn ouden
toestand. De pogingen, om hiertoe te komen,
zijn reeds in 1809 begonnen, maar in den
eersten tijd leidde dit nog tot niets. Na er.
tweede poging in de periode tusschen 1823-
1830 heeft men iets gedaan, maar het werd
te kostbaar. Eerst in de derde periode, van
1834-1865 is het herstellen van het theater
met ernst ter hand genomen. Werkelijke res
tauraties, behalve die van de zitplaatsen,
heeft men gelukkig niet aangebracht. Er
staan op het tooneel eenige boomen; men ziet
de twee overgebleven zuilen, en daarbij res
ten van andere, en overblijfsels van kapitee-
Ien enz. In één der nissen staat 't torso van
een beeld. Bij het herstellen van het oud?
theater moet vooral de naam genoemd wor
den van Auguste Caristie.
Bij de eerste opvoeringen zat het publiek
in het zand, daar, waar vroeger de banken
waren geweest. Langzamerhand, sedert
1889, begon men zitbanken te bouwen; uit
1897 dateert die van President Félix Faure
toen hij Orange bezocht.
Het is moeilijk, zonder photo een indruk
te geven van het theater. Men moet zich een
cirkel voorstellen, waarvan een segment is af
gesneden, niet precies de helft Dit segment
vormt het ruime tooneel, uit verschillende
verdiepingen bestaande en oorspronkelijk
door een dak overdekt; er zijn sporen daar
van te vinden. Op zichelf was dit al een
groote zeldaamheid. De rest van de cirkel,
tot bovenaan den heuvel, is ingenomen door
de zitbanken van steen. Om gemakkelijk te
zitten nemen de bezoekers ook bijna allen 'n
kussen of een stoeltje mee, gevormd door een
rugleuning en een zitbankje, zonder pooten
Hoe hooger men zit, hoe beter men eigenlijk
verstaan kan, wat er gezegd wordt.
De akoustiek is zoo prachtig, dat ik er niet
genoeg over spreken kan. Bij het eerste stuk,
dat ik Zaterdag 29 Juli zag, „les phénicien-
nes", van George Rivollet, was het mogelijk
letterlijk elk woord te verstaan, terwijl ik vrij
ver van 't tooneel afzat. Zonder eenige over
drijving kan ik zeggen, dat deze avonden in
het theater te Orange werkelijk onvergetelijk
zijn.
Over de voorstellingen en de feesten van
Zondag ter eere van Willem den Zwijger
vertel ik in een volgend schrijven.
HEERHUGOWAARD.
Maandagmiddag vergaderde de raad de
zer gemeente in voltallige zitting onder voor
zitterschap van burgemeester van Slooten.
Ingekomen stukken.
Schrijven pensioenraad inzake de grond
slag pensioen J. de Jong. Verzocht werd een
vorig raadsbesluit, waarin de datum van in
gang gesteld was op 15 Oct. 1923 in te trek
ken, daar deze datum fout was. Gevraagd
werd den datum te stellen op 15 Mei 1924.
Conform besloten.
Het gewone verzoek van het hoofdbestuur
van het Witte Kruis om subsidie voor de ont
smettingsinrichting. Naar de begrooting
verwezen.
Verzoèk van het B. A. om de subsidie met
1000 te verhoogen, in verband met de
slechte tijden.
Goedgekeurd.
Verschillende jaarverslagen werden voor
de leden ter inzage gelegd, nadat nog door
den heer Tromp was opgemerkt, dat het nu
wenschelijk wordt, dat de tarieven bij de wa
terleiding eens verlaagd werden. Spr. wilde
daar van gemeentewege sterk op aandringen.
Voor kennisgeving aangenomen werden de
dankbetuigingen van den heer A. Ruyter en
Hij dacht, dat zij zoo'n leven niet lang zou
verduren, en als Sybil van hem was heenge
gaan, wat zou er dan van Kean worden?
In een vergeefsche poging zijn eigen ge
dachten te ontvluchten, ging Fayre uit en
liep door de drukke straten, tot hij moe was;
maar de lichaamsontspanning bracht geen
verlichting, en groote vermoeienis dreef hem
tenslotte weer naar zijn club terug.
Toen hij bezig was zich voor het diner te
kleeden, werd hij aan de telefoon geroepen.
Tot zijn verbazing hoorde hij Kean's stem.
„Kom na het diner bij mij, dan zullen we
het gesprek van vanmorgen voortzetten," zei
hij.
In het eerst voelde Fayre zi«h verlicht. Hij
wist, dat Kean hem geen onderhoud zou heb
ben voorgesteld, als Sybil niet bepaald bui
ten gevaar was geweest. Haastig stemde hij
toe, maar voordat hij naar haar kon vragen
had Kean reeds afgebeld.
Zoodra hij zijn eenzaam diner gebruikt
had, ging hij naar Westminster. Kean kwam
hem in de hall tegemoet en voerde hem naar
zijn studeerkamer. Hij was aan het werk ge
weest en nam een dicht beschreven manus
cript in de hand. Vriendelijk duwde hij Fay
re in een armstoel en zette een door met si
garen naast hem, daarna ging hij zelf aan
de schrijftafel zitten.
„Ik heb de heele geschiedenis hier opge
schreven," zei hij, op d? papieren voor hem
wijzend. „Ik verzoek je, ze morgen allereerst
naar Grey te brengen. Die zal wel weten,
wat hij er mee moet doen. Ik had ze jou wel
kunnen toesturen, en dat zou in sommige
opzichten gemakkelijker voor mij zijn ge
weest, maar ik dacht, dat ie het wel liever
van mej. van Gaaien voor de tegemoetkomin
gen, hun in de vorige vergadering gegeven
Verzoek van het Witte Kruis, tot betaling
van de kosten, noodig voor het verlengen
van de verpleging van mej. M. Bes, in het
sanatorium voor den tijd van 3 maanden.
De voorzitter deelde mede, dat ze tot Juli
verpleegd is op kosten van den Raad van Ar
beid. Daar er in Juli geen vergadering ge
houden is, hebben B. en W. voorloopig hun
toestemming gegeven.
Het verzoek werd ingewilligd.
Verzoek van het Witte Kruis om de kosten
te betalen voor het verplegen van mej. A. P.
Loos voor een verblijf van 6 weken in het sa
natorium.
Daar dit een twijfelachtig geval was, voel
den B. en W. er nog niet veel voor. Boven
dien wil ze naar een sanatorium, dat 0.25
duurder kost, dan dat, waar mej. Bes ligt.
In handen van B. en W gegeven.
Een dergelijk verzoek voor mej. Maria
Vlaar, voor den tijd van 3 maanden. B. en
W. wilden eerst nog eens onderzoeken of de
familie iets kon bijaragen in de kosten. Ter
verdere afwikkeling in handen van B. en W.
gegeven.
De heer K. Oudeman had een verzoek inge
diend om de kosten van de slooten, die ge
durende den winter bij hem zijn uitgediept,
voor hem vast te stellen op 20 pCt. van de
totaalkosten. Hij had zich indertijd garant
gesteld voor ten hoogste 25 pCt. Bij beschik
king van den minister werden de kosten voor
de eigenaars gebracht op 20 pCt. van de to
taalkosten pl de kosten van de sociale verze
kering. Dit werd iets meer dan 25 pCt. Be
sloten werd den heer Oudeman 25 pCt. van
de totaalkosten te laten betalen.
Gemeenterekening.
Hierna was aan de orde de aanbieding
van de gemeenterekening over 1932.
Van den gewonen dienst bedroegen de in
komsten 171.416.06, de uitgaven
162.896.26, aldus een batig slot van
8.519.80. De kapitaaldienst toonde tegen
over een bedrag aan inkomsten van
143.761.74 een bedrag aan uitgaven van
142.121.65, aldus een batig slot van
1640.09. Tesamen dus een totaal batig sal
do van 10.159.89. Echter deelde de voorzit
ter mede, dat begonnen was met de batige
saldi van den gewonen dienst over '30 bedra
gende 9736.90 en van den kapitaaldienst a
31.39. Bovendien was uit de reserve geno
men een bedrag van 11.000, als extra kas
geldaflossing was van het G E.B. ontvangen
f 4.000, terwijl bij de bank van Ned. Ge
meenten een leening was gesloten groot
4.000. Tezamen bedraagt dit 28.768.29,
zoodat de gemeente in 1932 in werkelijkheid
18.608.40 achteruit is gegaan.
Tot leden van de commissie voor het na
zien der rekening werden benoemd de heeren
Krom, Kooy en Kostelijk.
Noodslachtplaats.
Zonder bespreking werd goedgekeurd de
overeenkomst met den heer C. Appel, die
hierdoor weer de noodslachtplaats in onze
gemeente krijgt.
Opheffing scholen
Het volgende programmapunt was het
voorstel van B. en W. tot opheffing van de
o.l. scholen no. I en IV.
De voorzitter las een schrijven voor van
den minister van onderwijs, waarin deze
krachtige medewerking verzocht om tot op
heffing te komen en vroeg spoedig een be
sluit te nemen, althans vóór Sept. e.k. Hier
op was een dergelijk schrijven van Gedep.
Staten gevolgd, waarin gevraagd werd een
besluit te nemen voor 8 Aug. e.k.
B. en W. hebben, aldus den voorzitter,
daarop het volgende prae-advies aan de
raadsleden gezonden.
Waar de Ged. Staten der provincie Noord
holland reeds vóór 8 Aug. a.s. onze meening
wenschen te vernemen over dit punt, daai
anders opheffing door hun college ingevol
ge art. 22, 3e lid der L.O.-wet 1920 in uit
zicht wordt gesteld, meenen wij, waar door
ons evenzeer als door de rijksregeering op
allerlei zaken bezuinigd zal moeten worden
en toch belastingverhooging nog wel niet zal
uitblijven, deze gelegenheid te moeten aan
vatten en het voorstel tot opheffing der beide
scholen te moeten doen.
Wij hebben te dezer zake de meening van
den inspecteur van het l.o. in het district den
Helder gevraagd en deze is het geheel met
den minister en ons eens.
Het gaat hem (den inspecteur) echter nog
niet ver genoeg, daar hij van oordeel is. dat
bij algeheele concentratie van het openbaar
onderwijs, dus opheffing van alle vier scho
ten en vorming van een geheel nieuwe
school voor de geheele gemeente nog meer
uit mijn eigen mond zoudt hooren."
Het smalende lachje, waarmee hij Fayre
's morgens boos had gemaakt, was nu ver
dwenen en had plaats gemaakt voor uiter
ste afmatting. Zijn gezicht was grauw van
vermoeienis, en toen Fayre bedacht, wat hij
dien dag reeds had doorgemaakt, vergat hij
zijn vrees voor Leslie en voelde hij alleen me
delijden. Impulsief stond hij op.
„Luister eens, oude jongen, riep hij uit,
met al de warmte van hun oude vriend
schap in zijn stem, „laten we voor vanavond
alles op zij zetten. Je bent er niet toe in staat
Ik zal dat papier mee naar huis nemen en
het daar doorlezen, of als je het liever doet,
kunnen we er morgen over spreken. Ik weet
niet, in welk opzicht het voor Leslie van nut
kan zijn, maar enkele uren uitstel kunner
geen verschil voor hem maken."
Kean schudde het hoofd.
„We zullen het nu uitmaken," zeide hij'
met een zweem van zijn oude kracht. „Ik kan
niet slapen, eer het gedaan is."
Zwijgend bleef hij een oogenblik zitten,
met zijn oogen strak op de dicht beschreven
vellen papier voor hem. Toen hij begon te
spreken, klonk zijn stem koud en kalm, alsof
hij een geschiedenis vertelde, waarin hij in
het geheel niet betrokken was.
„Zooals je zeker al geraden hebt," begon
hij, „dateert alles van het jaar van mijn be
zoek aan Parijs. Hoe je dat te weten bent ge
komen, weet ik niet. Je herinnert je wel, wat
Gerald Lee en drie anderen in het eerste
jaar van den oorlog door een granaat ge
dood werden. Herkenning was onmogelijk,
maar zijn identiteitsplaatsje werd vlak bij
die plaats gevonden en zoo werd aangeno
men, dat hij een der slachtoffers was.
Wordt vervolgd.
