aikmaarsche Courant.
In het paleis van den koning
Radionieuws
Seuitlelo*t
buitenland
Honderd vifi en dertigsft Jaargang.
DOHDERDAG 17 AUGUSTUS
Amerikaansche notities
EEN GEHEIMZINNIG^
VERDWIJNING.
Fransche sergeant in handen
der Italianen gevallen?
NOG EEN VERSCHIJNING.
Gereserveerde houding van de
kerkelijke overheid.
ICH WILL HEIRATEN
DF PLANNEN VAN ROOSEVELT.
Nog steeds groote moeilijkheden.
jfo. 193 1933
Vrijdag 18 Augustus.
/n
Hilversum, 1875 M. (8.12.4.8.
n., VARA, de AVRO van 12.—
en VPRO/AVRO van 8.11— uur).
Gramofoonplaten. 10VPRO-mor-
3'wijding. 10.15 Voordracht Ad.
!®-ter 10.30 Mitchel-kwartet. 11.—
"1L voordracht. 11.15 Vervolg kwartetcon-
j2Gramofoonplaten. 12.30 Kovacs
Ci os en zijn orkest. 2.15 Gramofoonplaten.
«30 Mevr. M. v. d. Schrieck: Moderne
G^-kunst in Nederland". 3.— Gramofoon-
istpn 4 Orgelspel Jan Vogel. 4.30 Voor
jjl ónderen. 5 De Notenkrakers o.l.v. D.
«'iris en gramofoonpl. 6.— VARA-Klein-
rkest o.l v Hugo de Groot. 6.40 Mr. Reine
h v d Heide: Palestina, Nieuwe Arbeid in
het oudé land (II). 7.— De Flierefluiters
°,v r Forest, m. m. v. A. de Booy, zang.
Ds w. J. Wegerif: Leerlingen van
Christus. Johannes. 8.30 Uit het Kurhaus te
Scheveningen: Residentie-orkest o.l.v. Carl
c-wicht. in de pauze om 9.— Freule Repe-
van Driel: Wagner's Parsifal als reli-
lieuze opera, 10— Vrijz. Godsd. Pers-
hnreau. 1005 Vaz Dias 10.15 Gramofoonpl
__i2— Gramofoonpl.
Huizen, 296 M. (Algemeen programma te
verzorgen door de NCRV) 8.— Schriftle-
en meditatie. 8 159.30 Gramofoonpl.
10 30 Morgendienst o.l.v. Ds. L. W. Wessels.
ii_ Harmoniumspel door M. F. Jurjaanz
m m v. mej. G Koeman, sopraan. 1215
Gramofoonpl. 12.30- 2— Ensemble v. d.
Horst. 2.30 Chr. Lectuur. 3 Gramofoonpl
3 30 Zang door Corry v. Hoogenhuyze, m.
v T de Groot, piano. 4.30 Voor amateur
fotografen. 5.— Gramofoonplaten. 5 15 Con
cert door „The Co'umbia Three". 6.30 Cause-
rie K. J Herwig. 715 Ned. Chr. Persbureau
7 30 Literaire causerie. 8.— Kon. Mil Kapel
o 1 v. Kapt. C. L. Walther Boer. 9.— Cause
rie door K. D. Koning. 9.30 Vervolg concert.
1030—11 30 Gramofoonplaten. 10.20 Vaz
Dias
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10 50—11 05 Berrhtcn. 12.20 Orgelconcert
C H. Trevor. 105 Paramount Astoria-orkest
olv.Anton. 2.05 No'tnern Studio-orkest
olv J. Bridge. 2.35 Gramofoonplaten 3 20
Midland Studio-orkest o.l.v. Cantell. 4.35
Hotel Metropole-or .est o.l.v. Colombo. 5.35
Kinderuur. 6 20 Berichten. 6.45 Lezing. 6.50
Gevarieerd programma. 8 05 Pianospel door
C Dixon 8.20 „Robert E. Lee", spel van J
Drinkwater. Regie: R. Whitworth. 10— Ber
10.20 Serge Kris-beptet. 11 15 Lezing. 11.20
—1220 Casani-C'ub orkest o.l.v. Ch. Kunz.
Parijs „Rcdio Paris", 1724 M. 8.05, 12.50
er 7.40 Gramofoonplaten 8 20 Uit Sas
burg: „Cosi fan tutte", opera van Mozart.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2 20 Con
eert uit het Bellevue-Strandhotel. 3.205 20
Omroeporkest en solisten o.l.v. Gröndahl
8 20 Vaudeville-programma. 10 40 Oude
dansmuziek, viool, fluit, cello en cembalo
11.20—12 50 Dansmuziek uit rest. „Lod
berg".
l.angenberg, 473 M. 6 25 en 7.25 Gramo-
foonplaten. 10.25 en 11.50 Gramofoonpl
12 20 Die Fröhlichen Fünf. 12.50 Dansmu
ziek o.l.v. Eysoldt. 1 30 Concert uit Mfln
chen-Gladbach o.l.v. Keitel. 5.20 Piano
duetten. 6.20 Gramofoonplaten 8 25 Volks
liederenconcert, m m. v. solisten, koor en
orkest o.l.v. Prade. 9.25 „Junge Mann-
schaft", werken van jonge West-Duitsche
dichters en componisten. 11 05—11 -50 Con
eert uit Stuttgart.
Rome, 441 M. '\35 G-amofoonpl. 9.35
Operetteconcert.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest
0 l v. Leemans. 3.20 Concert uit Ostende
o.l.v. Ruhlmann. 5.20 Symphonieconcert
01 v. Kumps. 6.20 en 6.50 Gramofoonpl
8 20 Omroeporkest o.l.v. Walpot. 9.20 Con
eert uit Knocke. Hierna dansmuziek. 508
M_: 12 20 Omroep kirinorkst o.l.v. Leemans.
1 30 Gramofoonplaten. 5 20 Omroeporkest
«Tv. Walpot. 6.35 Gramofoonplaten. 7.10
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 8.20 Sym
phonieconcert o.l.v Kumpn 9.20 Concert uit
Uitende. Hierna tot 11.20 Dansmuziek.
ij^esen, /6?5 (Deutschlandsender).
8 20 Concert ter gelegenheid v. d. opening
°er.Radio-tentoonstelling. 10.20 en 1105
Berichten. 11.20—12.20 Concert rit Frank
guitaar, viool en piano.
Bouw-
Ver-
^en liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door F. Marion Crawford.
Naar het Engelsch door W. H. C. B.
Inez zat, scherp luisterend, tegenover haar
zuster aan de tafel Zij wist wat Dolores deed
3 w'st dat haar zuster al maanden lang be-
tm aan een brief, waaraan zij var. tijd
u' tijd werkte en waarin zij den man, dien
f J hef had, van alles had verteld, en dien zij
iJu eersk de beste gelegenheid in handen
C-'de spelen of dien in een handschoen wr-
fi'rgei!> voor zijn voeten laten valien, of wel
oi ae vlugge vingers van het blinde meis-
;er hand zou doen stellen. Want Inez
<..fP het liefdespaar altijd, en Don Jan was
,Vriendelijk jegens haar, praatte met
u«r ^!s.hij kon en leidde haar dikwijls wan
p, ,r zij in een kamer was, die zij niet kende
^oiores wist dat zij slechts kon hopen een
hü wo°rd met hem te wisselen wanneer
ral eru6keerde, en dat het thans op het ter-
waó ^?ar de rozen verwelkten, kil en nat
ana wist zij dat haar vader de een of
bi ure dwaasheid zou verrichten wanneer
oll i!ar met Don Jan zou aantreffen op een
Faa®, waar niemand hen zou kunnen zien
hooren. Want de oude Mendoza kende de
e'd en het hof, en wist dat vroeger of la-
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Vrijdag 18 Augustus.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Daventry 10.3524.
Lijn 4: Langenberg 10.50—16.20, Zeesen
16.2019.20, Luxemburg 19.2024.
(Van onzen correspondent).
Een klein berichtje dezer dagen in de
krant gaf veel te denken. In een paar regels
werd meegedeeld, dat Mons. Jean Tillier, het
hoofd van de French Lme in New-York en
voorzitter van de Fransche Kamer van
Koophandel alhier, zijn betrekking bii de
stoomvaartlijn had neergelegd om voor zich
zelf in zaken te gaan. M. Tillier zal zich
7aan bezig houden met den import van
Fransche wijnen en likeuren, meldde het be
richtje lakoniek aan het slot. Een jaar gele
den had zelfs de grootste optimist zich niet
een dergelijke voorspelling durven wagen
maar dezer dagen komt de „natte" wereld er
voor uit te hopen op een ouderwetsche Kerst
mis van vóór 1917. Dit is vooral te danken
aan de nooit gedachte en toch gekregen me-
dewerking uit het Zuiden, waar de staten
West Vïrginia, Alabama en Tennessee met
grootere of kleinere meerderheid in de natte
kolom terecht kwamen na een gehouden
volksstemming.
Toen Roosevelt gekozen werd met een par-
tij-program, waarin hij beloofde de droog
legging uit de Grondwet te halen en aan
iederen staat over te laten of men er drinken
zou of niet, deed hij iets, waarmee hij een
begaan onrecht goed makte en aan de massa
de kans terug gaf zijn belofte in daden om
te zetten. Maar makkelijk zou dit niet gaan*
De Grondwet bepaalt n.1., dat 36 stemmen
van de 48 staten den doorslag geven voor
een herziening. Met andere woorden, 13 sta
ten kunnen zoo iets tegenhouden en op dit
aantal hadden de voorstanders van de droog
legging al hun hoop gevestigd. Van drie wa
ren en zijn ze nog vrij zeker: Kansas, de
bakermat van de geheelonthouding in Ame
rika, Oklahoma en Georgia. De tien overi
gen hoopten zij onder hun vaandel te hou
den en zeker behoorden daar Alabama en
Tennessee onder.
Het Zuiden, waaronder alle bovengenoem
de staten behooren en verder nog Florida,
Louisiana, Kentucky, Virginia, de beide Ca-
rolina's en Mississippi, is altijd democraat
en droog geweest. Vier jaar geleden stemde
het op Hoover en tegen Smith, die katholiek
en nat en een lid van Tammany Hall was.
En de drogen waren opgetogen! Het vorige
jaar stemden zij en masse op Roosevelt en
de drogen begonnen letterlijk nattigheid te
voelen. Maar zij vertrouwden op de aloude
traditie van het Zuiden, dat droog, kurk
droog was als een woestijn. Dus het paradijs
voor den geheelonthouder? Allerminst! De
Zuidelijke „mint julep" bijvoorbeeld is een
godendrank op een warmen dag en de whis-
key uit Kentucky is moeilijk te overtreffen
Bovendien werd er even hard en uitbundig
gedronken als elders niet alleen, maar de
„moonshiners", de wettige distilleerders ln
de bergen van het Zuiden, hebben al de laat
ste halve eeuw een genadeloozen strijd ge
voerd met kommiezen van de accijnzen. Maar
de corn whiskey uit hun distilleervaten, ver
scholen in de bergen, is beroemd en koppig
genoeg het heeft „een trap van een muil
ezel" in zich, zooals dat hier populair heet.
De waarheid is dus, dat het Zuiden altijd
droog gestemd heeft, maar niet droog in het
dagelijksche leven was. Wat daarvan de oor
zaak is, wordt hier in het Noorden verschil
lend uitgelegd en niet altijd even vleiend. Er
wordt beweerd, dat het Zuiden altijd den
drankk onwettig heeft verklaard, omdat de
negers er dan niet bij konden komen of in
dien ze het deden direct gestraft worden. Het
is een feit, dat een Zuidelijke neger, die voor
een groot deel niet op de hoogte van bescha
ving van zijn Noordelijken broeder staat, een
gevaarlijk wezen wordt, wanneer de drank
zijn brein beneveld heeft. Verder zou er een
soort allemans bemoeizucht achter ziten on
der het motto: ik weet, wat ik zelf doen kan,
maar het is beter dat een ander op zijn vin
gers getikt wordt. En omdat er genoeg in en
buiten de droge staten gebrouwen en gedis
tilleerd werd al die jaren, was het een schijn-
vertooning en openlijk belijden van een niet
bestaande deugd. Daarbij deed de godsdien-
stige wereld een heele groote duit in het zak-
je na aangetoond te hebben, dat de wijn op
de bruiloft van Canaan alcoholvrij vruchten
sap was. De kerk in het Zuiden heeft zich
altijd fanatiek getoond ten opzichte van ver
schillende levenswijzen en werd daarin aan
gevoerd door den Methodisten bisschop
lames Cannon, die al sinds 1928 in staa
van beschuldiging verkeert voor het zoekma
ken van verkiezingsfondsen in de campagne
voor Hoover.
Met het toenemen van den grooten publie-
ken afkeer tegen de zoogenaamde droogleg
ging nam het aantal leden van onthouders
bonden af en dat van hervormers toe. Het is
iets karakteristieks van Amerika, dat goed
georganiseerde en evenzoo gefinancierde ver-
eenigingen, zelfs al is hun ledenaantal niet
zoo groot, de macht in handen hebben en in
staat zijn hun wil door te drijven de Anti
Saloon League is daar een sprekend voor
beeld van. Een paar jaar geleden onaantast
baar haar gebod opdringend aan Senatoren
en Congresleden en openlijk uitkomend ten
gunste van Hoover tegenover Smith. Waar
een verkiezing plaats had, voor den staat
zelf of naar Washington, de Anti Saloon
League kwam openlijk vertellen, dat zij dien
candidaat wel of niet wenschte te steunen, al
naar diens opvattingen over het drankvraag-
stuk. Toen Roosevelt als candidaat werd be
noemd gaf de League haar laatste, maar oh,
zoo zwak klinkende oekase uit: dat Hoover
haar candidaat was. Men kent de resultaten.
Roosevelt heeft veel meer aan zijn hoofd
dan zich bijzonder met het drankprobleem
bezig te houden, maar het afschaffen van de
drooglegging is een belangrijk onderdeel van
zijn binnenlandsche politiek, omdat hij het
volgende jaar op millioenen accijnzen rekent
om de begrooting sluitend te maken. Toen
de vorige week de staten Alabama en Tennes
see zouden stemmen, verklaarden beide par
tijen te zullen overwinnen en een nauwkeu
rig onderzoek had uitgewezen, dat de schaal
zoo ongeveer in het evenwicht zou komen te
hangen dus met een kans, dat de drogen
zouaen winnen. Roosevelt heeft toen een pro-
clamtie uitgezonden, waarin hij de bevol
king herinnerde aan hun democratisch partij
program. waarin uitdrukkelijk de grondwets
herziening beloofd wordt. Heeft het gehol
pen? Zooveel is zeker, dat de drogen ver
slagen werden.
Van de 48 staten hebben 35 dadelijk maat
regelen genomen tot een referendum en er
ontbrak er dus nog één. Bleef dat zoo, dan
zou het nog ver ;n 1934 worden, misschien
wel 1935, voordat aan 36 staten de kans was
gegeven om zich uit te spreken. Roosevelt
liet den gouverneur van Óregon beloven er
nog dit jaar voor te zullen zorgen en men
schel ijkerwijs gesproken zullen die allen maar
één zelfde uitspraak doen: weg met de na
tionale drooglegging, iedere staat voor zich
zelf. Dus een Siaatsche Keuze. Tot nu toe is
het mogelijk geweest, dat bijvoorbeeld de
staat Wyoming met 225.000 inwoners zijn
wil oplegde aan den staat New-York met 2
millioen inwoners. En nóg heeft hij dit refe
rendum voor een grondwetsherziening Wyo
ming een even groot recht als New-York
beiden hebben één stem. En het waren juist
die kleine staten ver in het binnenland, ver
van de groote, breed denkende buitenwereld
afgesloten, fanatiek, godsdienstig, waarop de
droge voorstanders rekenden en die zij met
alle macht, die hen overgeschoten was, be
werkten. Dat op die manier een minderheid
door een zonderlinge toebedeeling van stem
men de overgroote meerderheid onder den
duim'zou kunnen houden en bij een over
winning ia de Ver. Staten „droog" waren
gebleven in naam en uiterlijk alleen, was voor
hen geen bezwaar.
In verband hiermee wil ik nog eens letter
lijk aanhalen wat John D. Rockefeller den
6en Juni 1932 in zijn beioemden brief aan
den Columbia rector-magnifieus, dr. Murray
Butler, schreef als het duidelijkste voorbeeld
van de verandering der algemeene opinie*
„Toen de 18de Grondwetsherziening was
aangenomen, hoopte ik met een massa andere
voorstanders van matigheid, dat deze maat
regel ondersteund zou worden en weldra de
dag zou aanbreken, dat de waarde van de
maatschappij zou toenemen, omdat hare leden
naar lichaam en geest bevrijd waren van de
verwoestende krachten van alcohol. Dat dit
niet het resultaat is geweest, maar zelfs het
drinken heeft toegenomen; dat de speakeasy
in plaats van de kroeg is gekomen en niet stuk
voor stuk, maar tweo zoo niet drie maal
meer; dat een kolossaal leger van wegover-
treders ontstaan is, dat over onmetelijke kapi
talen beschikt; dat velen van onze beste land-
genooten, gebelgd over hetgeen zij als een
inbreuk op hun privé rechten beschouwden,
openlijk en zonder zich er voor te schamen
de wet overtreden hebben; dat als een onver
mijdelijk resultaat de eerbied voor de wet
sterk achteruit gegaan is; dat de misdaad
toegenomen is tot een nog nimmer voorge
komen hevigheid dat alles ben ik lang
zamerhand en met tegenzin moeten gaan
gelooven".
Bedenkt men daar nog bij, dat de Rocke-
fellers altijd overtuigde geheelonthouders zijn
ter voor Don Jan van Oostenrijk een vorste
lijk huwelijk zou worden geraamd en dat
zelfs al was hij met Dolores getrouwd, er
wel een middel zou worden gevonden om
haar huwelijk ongeldig te doen verklaren,
waardoor een groote schande te doen zou
worden gebracht Bovendien ^hoorde hij tot
's Konings lijfwacht hij hing philips als z j
souverein met lichaam en ziel aan, was ten
allen tijde op een woord van zijn vorst be
reid dezen zijn leven af te geveI/> twij c
aan een Koninklijk woord of bew^r^"
stond bij hem gelijk met verraad. Hij was
een onbuigzame, oude man, een hpanja
uit Spanje's roemrijken tijd, onbevreesd
trotsch. onverdraagzaam, een man,
Spanjes eer tot zijn afgod maakte,
slechts zacht zou kunnen zijn voor zijn K -
deren, waarvan hij innig veel hield, ue n
de, die hij dezen toedroeg, ging echter g
paard met die soort van strengheid en hard
heid in alle zaken, waarbij zijn autoritei
was betrokken, die de oprechte liefde
een vader tot een ondraaglijksten last Kan
maken voor een meisje, dat een hart nee
Betreft het een zoon, dan leidt zoo n Ue
vroeger of later tot hevige twisten en eve -
lange vervreemding. Dit was dan ook -
daad het geval, want de beide meisjes
den een veel ouderen broeder, Rod g
altijd als een jongen was behande d,
hij het niet langer kon verdragen,
001 ln„d7,
tijd deden, de wijde wereld a"* 0^er.
trachten in een of ander lege
scheiden. Tenslotte, als om zich tegenover
zijn vader in alles te verzetten, diende hi
thans onder de bevelen van Don Jan, terwij
het gerucht liep dat hij een van diens vrien
den was, zoodat Mendoza vreesde dat zijn
zoon Don Jan behulpzaam zou zijn bij het
tot stand brengen van zijn huwelijk met
Dolores. Maar daarin vergiste Mendoza zich
want zijn zoon was even fel, en in hart en
nieren net zoo'n Spanjaard, en even toege
wijd aan de eer van zijn naam als zijn va
der. Al beschouwe hij Don Jan als een
ideaal soldaat en vorst, hij zou liever zijn
rechterhand hebben afgekapt dan zijn aan
voerder den brief ter hand te stellen, waar
aan Dolores zoo lang geschreven had; zij
wist dit en duchtte haar broeder, voor wien
zij haar geheim verborgen hield.
Inez echter wist alles, en ook zij was ban£
voor Rodrigo en voor haar vader, zoowe
wat haar zelf als wat haar zuster betrof. In
dit huisgezin, waar verdeeldheid heerschte,
stond dus de vader tegenover den zoon, ter
wijl de zusters bondgenooten waren tegen
hen beiden, niet uit haat, maar uit vrees en
wegens Dolores' groote liefde voor Don Jan
van Oostenrijk.
Terwijl de meisjes aan de tafel zaten, be
gon het weer te regenen en gedurende een
paar minuten kletterden dikke druppels te
gen de vensters. Als gevolg van de soort
glas, waaruit deze bestonden, kon men er
niet goed doorheen zien en wanneer door
den regen de lucht donker was, lieten zij
slchts een vaal licht door, dat koud en kleur
loos werd, zoodra de regen ophield. Inez
had langen tijd doodstil gezeten, met haar
geweest en openlijk bekend hebben tusschen
1900 en 1917 meer dan S 350.000 steun aan
de Anti Saloon League geschonken te hebben
en dus in zekeren zin verantwoordelijk te zijn
geweest voor de jaren, die er op gevolgd
zijn, dan is deze openbare biecht des te in
drukwekkender. Het is het Confiteor van ruim
denkend Amerika, dat overal zijn hoofd op
steekt. Desnoods alleen in de steden en met
het platteland vurig tegen zich, zooals in
Tennessee en Alabama. Het staat recht tegen
over „Alfalfa Bill" Murray. gouverneur van
Texas, democraat, self made-man. die vurig
tegen drank is. maar per dag vijf en twintig
koppen zwarte koffie drinkt en pruimt, die
niets weten wil van 3.2 bier en ei niet over
denkt voor eind 1934 iets in verband met de
herroeping te doen.
NOG EENS TROTZKI.
Een raadselachtige tegenspraak.
Eenige dagen geleden gaven wij, aldus het
Hbld., plaats aan een telegram, dat melding
maakte van een tegensprak van Trotzki van
de berichten, waarin werd ontkend dat hij
met vertegenwoordigers van de Sowjetregee-
ring in Frankrijk onderhandelingen had ge
voerd over een compromis, dat hem in staat
zou stellen eervol naar de Unie van Sowjet-
republieken terug te keeren.
Deze tegenspraak stond lijnrecht tegenover
een telgram uit Moskou, waarin werd mede
gedeeld, dat de leiders der bolsjewistische
partij haar aanhangers hadden verboden be
trekkingen aan te knoopen met Trotzki, dien
zij, aldus viel uit dit telegram op te maken,
nog steeds beschouwen als een contra-revo-
lutionnair, die onherroepelijk in den ban is
gedaan. In verband met dit telegram is be
langwekkend een ander telegram, dat de
Parijsche „Temps" van zijn corresoondent 'e
Moskou heeft ontvangen en waarin wordl
fezegd, dat de berichten, die in 't verblijf van
rotzki in Frankrijk een voorbereiding zien
van een verzoening met Stalin, of dat hij een
langdurig onderhoud met Litwinov zou heb
ben gehad, „pure fantasie" zijn. De cor
respondent bevestigt dat Trotzki nog steeds
wordt beschouwd als een contra-revolution-
nair, die voor de orthodoxe communisten
voortaan eenvoudig is „een bourgeois-jour-
nalist, die veel geld verdient". „Men moet
volstrekt niet op de hoogte zijn van de Rus
sische zaken om niet in te zien, dat geen en
kele verzoening mogelijk is tusschen de poli
tiek der permanente revolutie van Trotzki
en die, welke Stalin heeft doen zegevieren
met de formule „opbouw van het socialisme
in één land". De oud-volkscommissaris van
oorlog is evenzeer ontbloot van een orogram
als van troepen, en zijn naam vindt geen
weerklank meer bij de Russische volks
massa's".
De correspondent zegt verder, dat hem van
volstrekt bevoegde zijde is verzekerd, dat
zelfs ingeval trotzki, gelijk men Kamenev
en Zinowjev heeft laten doen, een brief van
berouw zou onderteekenen, waarin hij al zijn
fouten zou erkennen en zich zou scharen
achter de generale lijn der partij, het met
mogelijk zou zijn, hem verlof te geven zich
weer naar de Sowjetunie te begeven. Men
acht het overigens niet in het karakter van
Trotzki liggen, een dergelijken brief te teeke
nen.
Curiositeitshalve geven wij' bovenstaand
telegram weer. Indien de correspondent vau
de „Temps" het bij het rechte eind heeft,
wordt het verblijf van Trotzki in Frankrijk
nog raadselachtiger dan het reeds is. Maar
dan is de ontkenning van Trotzki van de be
richten, die onderhandelingen met vertegen
woordigers van Moskou tegenspreken, al
zeer raadselachtig.
Ondanks de bemoeiingen der Fransche
autoriteiten blijft de verdwijning van Jen
Franschen sergant Charles Conscience,
die een tocht in de Alpen ondernam aan
de Fransch-Italiaansche grens en sedert
begin Juli niet meer terug is gezien, on
opgehelderd. De zaak is thans in han
den gesteld van den Franschen ambas-
srdeur te Rome.
De broeder van den sergeant ver
klaart, dat een ongeluk is buitengeslo
ten, de sergeant was jarenlang lid van
de Fransche Alpenclub en de tocht le
vende geen moeilijkheden op. Wel was
hij genoodzaakt door het dal van Groa
te trekken, hetgeen Italiaansch gebied
ellebogen op de tafel, haar hoofd rustende
op de losjes gevouwen, blanke handen en
met haar blinde gezicht opwaarts gericht,
luisterend naar het omslaan der bladen en
naar het af en toe krassen der veeren pen.
Nu bewoog zij zich en zuchtte en terwijl zij
in de groote, gebeeldhouwde stoel achter
over leunde, legde zij op een hulpelooze, half
wanhopige wijze haar handen voor zich op
tafel. Dadelijk keek Dolores op, want zij was
gewoon naar bij 't minste of geringste te hel
pen en haar sympathie te betoonen.
„Is er iets?" vroeg zij vlug. „Heb je iets
noodig, lieve Inez?"
„Ben je bijna klaar?"
De stem van het meisje veraadde bijna dat
zij blind was. Zij was liefelijk en zacht,
maar er was geen leven in en zij kwam uit
een wereld, waar geen licht is, waarin
slechts klanken van beteekenis zijn en waar
in alleen de tastzin zekerheid verschaft.
„Ja", antwoorde Dolores. „Ik ben bijna
klaar en moet nog maar een halve bladzijde
overlezen."
„Waarom lees je je brief eigenlijk over?"
vroeg Inez. „Verander je dan hetgeen je hebt
geschreven? Denk je nu niet precies hetzelf
de als toen je schreef?"
„O, neen! Ik voel heel veel meer ik
zoek naar betere woorden, om zoo vele
dingen te zeggen, die nog nooit door iemand
zijn gezegd. Het lijkt mij alles zoo weinig,
en zoo slecht onder woorden gebracht. Hij
zal er om lachen maar neen, dat doet hij
niet! Toch zal mijn brief hem zoo kinder
achtig voorkomen, dat weet ik zeker. Had ik
hem maar niet geschreven en toch, Inez,
is. Conscience droeg van het district een
legerkaart bij zich. die in Italië verbo
den is. alsmede een electrische zaklan
taarn met rood en groen licht en een
kompas Deze uitrusting heeft waar
schijnlijk misverstand gewekt bij de
Italiaansche gendarmes, doch verklaart
nog niet het ontbreken van eenig nieuws
sedert de verdwijning.
Ir een Waalsch-Brabantsche plaats
van het bisdom Mechelen zou een vrouw
van V.aamsche afkomst ee.i verschij
ning hebben gezien van de Heilige
Maagd. De verschijning zou verklarin
gen hebben gedaan over het christelijk
leven en over de wijze, waarop de
wereldsche smarten moeten worden ge
dragen. De vrouw, di aan een ongenees
lijke ziekte leed, zou ook genezen zijn.
Dit gebeurde in de maand Mei, doch tot
dusver werden deze verschijningsge-
schiedenis verborgen gehouden. De ker
kelijke autoriteiten hebben een zeer ge
reserveerde houding aangenomen. De
aartsbisschop heeft geweigerd zich uit
te spreken over het feit, maar heeft
to:h verklaard dat het tegen zijn wil is,
dat er over is gesproken en de kerk be
veelt de grootst voorzichtigheid aan,
er bij voegend, dat zekere z.g. miracu
leuze feiten slechts moeten worden toe
geschreven aan de ziekelijke verbeel
ding van de geloovigen. N R. C
De leider van de nationaal-socialistische
bedrijfscellenorganisatie te Altona heeft in
overleg met den raad van beheer der firma
A.L. Mohr, 'n plan ter vervanging van vrou
welijke door mannelijke arbeidskrachten ter
hand genomen. De betrokken onderneming
heeft zich daarbij bereid verklaard vrouwe
lijke arbeidskrachten, die een jaar onafge
broken bij haar in dienst zijn geweest, bijl
het aangaan van een huwelijk 500 Mark te
betalen en aan haar die minder dan een jaar
in dienst zijn geweest, een nader overeen te
komen bedrag. De aldus vrijgekomen plaat
sen kunnen dan door mannelijke arbeiders.,
verwanten van de arbeidsters die heengaan,
(echtgenoot, verloofde, vader, zoon of broe
der) worden ingenomen, waarbij het hoopere
loon door de firema zal worden gedfagen.
Arbeidsters, die een betrekking als dienstbo
de aanvaarden, krijgen eveneens 500 Mark.
Het nationale opbouwprogram van Roose
velt ondervindt nog steeds groote moeilijk
heden. De staalindustrie en de van haar af
hankelijke bruinkoolindustrie verzetten zich
nog steeds tegen de door de regeering veror
dende maatregelen tot vermindering der
werkloosheid. De-grootindustrieelen Charles
Maurits Schat en Myron G Tylon hadden
een langdurig onderhoud met Roosevelt.
Hoewel hieromtrent geen officieele mededee-
ling is gedaan, verluidt het in welingelichte
kringen, dat de bespreking een onbevredi
gend verloop had.
De staalmagnaten zouden geweigerd heb
ben den arbeiders toe te staan zich in vak
bonden te organiseeren, terwijl hij ook wei
gerde den arbeidstijd te verkorten.
EXCESSEN VAN KOERDEN TEGEN
ASSYRIERS.
Honderden onschuldigen ver
moord, dorpen platgebrand.
De opstand van een deel der Assyrische
minderheid in Irak heeft, naar de „Times"
meldt, betreurenswaardige gevolgen gehad.
Nadat de gewapende bende van 500 opstan
delingen, aie de Tigris begin Augustus was
overgestoken en door het cordo der troepen
van Irak was heengebroken, ten laatste door
deze was uiteengejaagd of naar de bergen
gedreven, kondigde de regeering van Irak
aan, dat de militaire operaties feitelijk waren
afgeloopen en dat de rebllen, die zich niet
hadden onderworpen, door de politie werden
achtervolgd. Het blad heeft evenwel berich
ten ontvangen, welke met deze verklaring
niet in overeenstemming zijn.
Er is reden te gelooven, zoo gaat de
„Times" verder, dat tot dusver 500 Assyriërs
zijn gedood, ow. ruim 90, die in den strijd
tegen de troepen van Irak sneuvelden, en
bovendien 200 personen, die waarschijnlijk
niets met den opstand te maken hadden. In
het district Dohoek en elders tot ten N. van
zou ik hem mijn brief toch maar niet stu
ren
„Hoe kan ik je dat zeggen?" vroeg Inez
hopeloos. „Je hebt hem mij niet voorgelezen,
zoodat ik niet weet wat je hem hebt geschre
ven."
„Ik heb hem geschreven, dat ik hem lief
heb, zoo innig, als nog nooit te voren een
vrouw een man lief had," antwoordde Dolo
res, en haar oprechte woorden schenen, ter
wijl zij deze uitsprak, te leven.
Toen zweeg zij een oogenblik en staarde
op de beschreven bladzijden. Inez bewoog
zich niet en scheen nauwelijks adem te haien
totdat Dolores weer begon:
„Ik heb hem gezegd, dat ik hem eeuwig
zal liefhebben, dat ik voor hem wil leven,
wil sterven en lijden en dat ik wil dienen!
Dat alles heb ik hem gezegd en nog een boel
meer."
„Nog meer? Het is toch al heel veel. Maar
hij heeft jou ook lief. Alles wat jij belooft,
zal ook hij beloven en zijn woord houden
ook, geloof ik. Maar nog meer! Waf zou je
meer hebben kunnen zeggen?"
„Ik zou alles, alles willen zeggen, als ik er
maar woorden voor kon vinden!"
Haar van leven doortrilde stem was in
vergelijking met de weifelende klanken van
haar zuster als zonneschijn tegenover maan
licht.
„Je zult wel woorden genoeg vinden, als
je hem vanavond ontmoet,'^ zei Inez loom.
„En die zullen nog beter zijn dan alles wat
zou kunnen schrijven. Zal ik zorgen dat
ij je brief krijgt?"
Wordt vervolgd.
ifi
