DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De eerste dag levert niet veel op.
9 V*
No. 224
Vrijdag 22 September 1933
135e Jaargang
Onverstaanbare antwoorden van den
Nederlandschen verdachte ontnemen
alle spanning.
TöRGLER's VERHOOR SPANNENDER.
Wal vandaag de
aandacht trekt
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
irancr door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte,
brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. Ai/EMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Het rijksdagpraces te Leipzig
Na de pauze.
Tegen twee uur gisteren werd de zitting
tan het Hooggerechtshof te Leipzig her
opend. Aan de orde was het verdere onder
zoek van het verleden van Van der Lubbe. In
het bijzonder wordt gesproken over zijn tal
rijke omzwervingen door Duitschland en
Hongarije, alsmede over zijn pogingen om
naar Rusland te komen.
Door een reeks verdere getuigenverhooren
wordt het geval Barge—Van der Lubbe op
gehelderd als een personenwisseling. De
vroegere soc.-dem. burgemeester Keil te
Brockwitz. heeft op den dag vóór de laatste
Rijksdagverkiezingen met leidende soc -dem.
partiigenooten over het geval gesproken. In
soc.-dem. kiespamfletten werd daarop de
kwestie, zoo vporgesteld, als had Van der
Lubbe overnacht bij nat.-soc. te Brockwbz,
resp. te Soernewitz. De reizen van Van der
Lubbe worden dan verder besproken, vooral
de laatste reis in Februari 1933, die hem
naar Berlijn voerde.
Aan het slot van de zitting van gisteren
wordt de politieke gezindheid van Van der
Lubbe behandeld, die in Nederland com
munistisch jeugdleider is oeweest, maar uit
de partij trad, omdat hij geen leidende
functie kreeg. Van der Lubbe uitte zich ook
verder slechts zeer aarzelend en sprak zich
zelf soms tegen. Herhaalde- malen moet de
f(resident hem waarschuwen, omdat hij glim-
acht.
Het geval BargeVan der Lubbe.
Over de persoonsverwisseling tusschen een
zekeren Barge en Van der Lubbe wordt ver
der gemeld:
Na de behandeling van de reizen van Van
der Lubbe vroeg de president verdachte, ot
hij zich wel eens voor nat-socialist had uit
gegeven, om zoo onderdak te krijgen. Van
der Lubbe ontkende dit. De wettd"-? I.indner,
ambtenaar voor sociale zorg, verklaarde, dat
een burgemeester had gezegd, dat Van der
I ubbe eens een nacht had doorgebracht in
de woonplaats van den burgemeester. Ge
tuige vermoedde toen, dat deze „Van der
Li bbe" dezelfde man was, die ook te Brock
witz aan een nat socialist onderdak had ge
vraagd, bewerende dat hij ook nat.-soc was
Getuig heeft de zaak toen onderzocht en is
tot de conclusie gekomen, dat men Van dei
Lubbe had verward met een zekeren Barge,
di voor zijn bedriegelijke handelingen is ge-
siraft.
De Berlijnsche correspondent van hel
HMd. telefoneerde gisteravond uit Leipzig:
Aan den vooravond van het proces-Van
det Lubbe zijn bijna 200 iourna'''=*en naai
de .jaarmarktstad gekomen om van de vele
sensaties, die men verwachte, die evengoed
kunnen uitblijven, getuige te zijn. Lang niet
allen hebben een plaatsje in de gerechtszaal
kunnen veroveren en toch heeft de Duitsche
redering in samen"""' :"or wet het Riiksge
rechtshof door verkleining van de publieke
tribune voor 123 journalisten, 41 Duitsche
en 82 buitenlandsche. o1a»+»*n vru te
maken, terwijl voorts werkelijk alles ^edaan
is, om de wetgeving tijdens het -mees te
vergemakkelijken.
Het proces voor de radio.
Zoo zullen de zittingen telkens na onge
Veer anderhalf uur een half uur onderbroken
worden, uitsluitend om de pers gelegenheid
te geven in de onmiddellijke nabijheid van de
zittingzaal met binnen- en buitenlandsche
redacties te telefoneeren. Maar ook de werel
buiten het gebouw zal een indruk van he1
proces zelf kunnen krijgen, daar het voor
nemen bestaat de belangrijkste momenten op
wasrollen te vereeuwigen en door radio voor
millioenen luisteraars hoorbaar te maken
Zes fotografen hebben toestemming gekre
gen in en buiten het gebouw hun werk te ver
richten, terwijl overigens een zeer streng ver
bod voor fotografeeren is uitgevaardigd
Hoe lang dit monsterproces zal duren
nog geheel onzeker. Men neemt voorloopig
aan dat tusschen 5 en 9 October dezlt,lnK°1
in Leipzig tot een voldoende resultaat g
voerd zullen hebben om een kleine pauze van
*cn tot twee dagen in te schakelen. Dan ver
huist het Hof naar het gebouw van den
Rijksdag in Berlijn, waar een vrijwel ever,
lange zittingsperiode verwacht wordt, w
op naar Leipzig teruggekeerd wordt voor d-
slotverhooren. de pleidooien en het vonnis
Hoe zit het met Mr. Stomps'
De Nederlandsche verdediger, door an
der Lubbe's familie aangezocht, mr. Stomps
uit Heemstede, is, gelijk ik u reeds gisteren
heb bericht, per vliegtuig uit Amsterdam te
Leipzig aangekomen. En nu moet al dadelijk
worden medegedeeld, dat zijn energieke po
gingen 'om met Van der Lubbe verbinding te
krijgen niet tot een gunstig resuKaat hebben
geleid, ofschoon hij den moed nog niet heeft
opgegeven en, gesteund door ons consulaat-
generaal te Leipzig, althans wil bereiken in
een van de volgende dagen Van der Lubbe
te zien en te spreken.
Wij willen hier eerst weergeven welk
resultaat het onderhoud had, dat mr. Stomps
met den voorzitter van den Strafsenaat, dr
Bünger, die het proces zal leiden, heeft
gehad, zooals wij het verloop van dit gesprek
uit den mond van mr. Stomps heden hebben
opgeteekend.
Mr. Stomps stelde de vraag: „Heeft Van
der Lubbe zich uitgelaten over het hem
schriftelijk door zijn familie toegezonden
verzoek, om mij als zijn verdediger te aan
vaarden?"
Antwoord van president Bünger: „Dit
verzoek is hem medegedeeld en hij heeft
daarop geantwoord, dat hij weigert een ver
dediger te aanvaarden."
Vraag: „Zoudt u dan willen toestand dat
ik Van der Lubbe te spreken krijg in tegen
woordrgheid van zijn door het gerechtshof
aangewezen verdediger, den Nederlandschen
tolk en een nevanrrenbewaarder?"
„Dat zou onzinnig zijn, want als iemand
geen verdediger wenscht, kan men ook geen
verdediger bij hem toelaten".
Vraag: „Dan zou ik u willen vragen of ik,
als ik dan niet als verdediger met hem mag
spreken, het onderhoud met hem als verte
genwoordiger van de familie mag hebben".
Antwoord: „Ja, daar heb ik in principe
niets op tegen, mits u hem alleen maar
vraagt hoe het hem gaatMaar overi
gens, ik ben van meening, dat het daartoe nu
te laat is en dat dus geen onderhoud kan
plaats hebben".
De eenigszins wonderlijke argumentatie
was hiermede afgeloopen, zoodat heden
avond de situatie aldus is, dat Van der Lub
be geen enkelen verdediger zou wenschen,
ook niet den z.g. „Offizial-Verteidiger", en
zijn verdediging dus zelf wil voeren, welke
omstandigheid, naar het heet, in het protocol
is vastgelegd, maar waarvoor elk nader be
wijs tot nu toe ontbreekt Het is dan ook
geen wonder, dat in vele kringen wordt ge
twijfeld of Van der Lubbe werkelijk weet aat
van Nederlandsche zijde een verdediger tot
zijn beschikking staat.
Allerlei geheimzinnigheden.
Merkwaardig is voorts, dat de president
van het rijksgerechtshof voor mr. Stomps
geen toegangskaart voor het proces meer ter
beschikking had, zoodat deze het proces
slechts kan bijwonen door de toevallige om
standigheid, dat een halfbroer van Van der
Lubbe, de heer Peute uit Dordrecht, niet in
Leipzig is aangekomen en dus deze plaats
op de publieke tribune ter beschikking van
mr Stomps kon worden gesteld.
Geconstateerd moet worden, dat van Duit-
sche zijde niet alles geschiedt om de wereld
van het normaal verloop van dit opzienba
rende proces te overtuigen en dat de wijze,
waarop men mr. Stomps zijn taak bemoeilijkt
in plaats van deze gemakkelijk maakt, niet
geschikt is om vertrouwen te wekken. Het is
dan ook te hoj>en dat 't nog gelukken zal hem
met Van der Lubbe samen te brengen, opdat
hij uit diens mond kan hooren dat deze noch
een Duitschen noch een Nederlandschen ver
dediger wenscht en welbewust eiken verde
diger van de hand wijst.
Ter volledigheid willen we nog meedee'.en
dat Van der Lubbe tot Juni met zijn vrienden
in Nederland heeft gecorrespondeerd, dat
daarop echter elk levensteeken van hem uit
bleef, totdat hij plotseling Maandag j.1. een
ongeteekenden brief, niet in handschrift
maar in blokletter, naar Nederland zond
wonderlijk genoeg aan het adres van den
fascistischen leider Baars!
En nu willen wij voorloopig afwachten
welke indrukken de eerste procesdagen met
zich zullen brengen. Vast staat voorloopig
slechts, dat de acte van beschuldiging van
buitengewoon grooten omvang is, en naar
men verwacht, een zeer uitgebreid communis
tisch comp'ot aan den da"- zal brengen.
Telegram van de familie van v. d.
Lubbe aan Hindenburg.
Namens de familie van v. d. Lubbe mogen
we het volgende publiceeren:
De familie van Marinus van der Lubbe,
hoofdbeklaagde inzake het proces betreffende
de rijksdagbrand, heeft met ontsteltenis ken
nis genomen van de in c!e pers verschenen be
richten, waaruit blijkt, dat de dringende
brief der familie, waar n zij aandringt op
aanvaarding van mr. Stomps als verdediger,
door de Duitsche autoriteiten niet aan Mari
nus overhandigd is met het gevolg, dat
Marinus, die wantrouwend staat tegenover
elke hem opgedrongen verdediging, ook de
zen verdediger afgewezen heeft. Zij heeft
daarom het volgende telegram aan rijkspresi
dent von Hindenburg gezonden:
„Ersuchen dringlichst Ihre Vermittlung
beim Reichsgericht Leipzig damit unsrem
verwandten Marinus unser brief betreffs ver-
teidigung durch mr. Stomps noch ausgehan-
digt wird wodurch sein misstrauen ver-
schwinden und er mr. Stomps akzeptieren
wird.
Im namen der familie van der Lubbe
w.g. J. Peute".
(Verzoek dringend uwe bemiddeling bij het
Rijksgerecht Leipzig opdat onzen bloedver
want Marinus ons schrijven betreffende ver
dediging door mr. Stomps nog overhandigd
wordt, waardoor zijn wantrouwen verdwij
nen en hij mr. Stomps aanvaarden zal.
Namens de familie van der Lubbe,
w.g. J. PEUTE).
Bij het voortgezette verhoor in het proces
te Leipzig over den brand in het Rijksaagge-
bouw kwam, na de middagpauze, de kwestie
ter sprake of Van der Lubbe in aanraking
was geweest met de nationaal-socialisten, of
zich als nationaal-socialist zou hebben voor
gedaan.
Marinus eeen nazi.
„Beweerd is, dat gij in Brockwitz in Sak
sen eenige nachten door nationaal-socialisten
zijt ingekwartierd, omdat gij u voor natio
naal socialist hebt uitgegeven. Is dat juist?"
vroeg de president aan v. d. Lubbe. „Neen",
antwoordde deze.
President: „Hebt gij u nooit voor
nationaal-socialist uitgegeven?"
Verdachte: „Neen, nooit".
Daarop werd getuige Lindner gehoord.
Deze verklaarde, dat op 3 Maart van dit
jaar in Reissen een bijeenkomst voor maat-
schappelijken steun gehouden was. Vóór het
begin der vergadering had een burgemeester
verklaard, dat die v. d. Lubbe eens in zijn ge
meente had overnacht. Waarop Lindner zei-
de: „Die man is toch niet dezelfde als die in
Brockwitz geweest is en zich voor een
nationaal-socialist heeft uitgegeven?"
Getuige Lindner verklaarde verder, dat hij
de zaak had nagegaan, en dat hem gebleken
was, dat in die kwestie van bedrog het niet
om een v. d. Lubbe maar om een zekeren
Barger ging.
Dit werd naderhand door een andere ge
tuige bevestigd.
Dr. Sack aan het woord.
Dr. Sack, de verdediger van Torgler, deel
de mee, dat de sociaal-democratische rijks
dagafgevaardigde Dobbert uit Dresden aan
het O. M. te Leipzig op 4 Maart een brief
heeft geschreven, waarin stond: „De brand
stichter Marinus v. d. Lubbe heeft in den
nacht van 1 Juni 1932 in de gemeente Wör-
ne overnacht. Hij heeft zich tegenover ver
schillende nationaal-socialisten in Brockwitz,
met namen tegenover het gemeenteraadslid
Sommer van de N. S. D. A. P.% als nationaal-
socialist uitgegeven. Hem is door Sommer
dagen lang onderdak verleend en hij is toen
verdwenen. Hij heeft zich tegen Sommer uit
gelaten, dat in Duitschland weldra de bur
geroorlog zou uitbreken. Maar de N. S. D
A. P was op alles voorbereid".
Getuige Keil: Hebt gij u in den zin van
het telegram jegens Dobbert uitgelaten?
Getuige Keil ontkende dit; hij heeft niets
van het telegram geweten. Daarop vroeg dr
Sack hem of hij aan Dobbert materiaal heeft
verschaft voor de interpellatie in den Saksl
schen Landdag, hetgeen Keil eveneens ont
kende. Ook ontkende hij, dat door hem een
vlugschrift der sociaal-democratische r>artij
op dien dag is uitgegeven.
De President over het „Bruinboek".
De president herinnerde aan een passage
in het „Bruinboek" waarin staat, dat v. d.
Lubbe in Juni door den nationaal-socialist
Sommer onderdak is verleend en dat hij zich
voor nationaal-socialist heeft uitgegeven.
Getuige Keil verklaarde nog, dat toen hij
't vlugschrift had gezien, hij direct verklaard
heeft, dat het onwaar was, wat daarin werd
gezegd.
Procureur-generaal Werner vroeg Keil ol
hij thans nog eenig houvast heeft voor de be
wering, dat degene, wien Sommer onderdak
verleende. Van der Lubbe was, waarop ge
tuige antwoordde, ervan overtuigd te zijn,
dat het Van der Lubbe niet is geweest
De voorzitter gaat thans over tot het ver
hoor van beklaagde omtrent zijn politieke op
vattingen.
De vraag van den voorzitter, of hij de
communistische doeleinden heeft goedge
keurd, beantwoordt Van der Lubbe met „ja",
evenals die, of hij vóór wijziging van den
staatsvorm was.
De zwijgende hoofdbeschnldige.
Op een verdere vraag nopens zijn politieke
opvattingen, zwijgt Van der Lubbe.
De procureur-generaal laat eenige vragen
voor Van der Lubbe vertalen, daar hij deze
wellicht niet juist heeft verstaan, maar ook
daarop antwoordt hij niet.
Voorzitter: „Zeg ons nu toch eens in het
Nederlandsch wat uw opvatting is van de
politiek, die ge hebt nagestreefd".
Verdachte: Dat kan ik niet.
De president stelt thans Van der Lubbe
een reeks vragen, om te weten te komen, óf
en wanneer hij zich als een echte communist
gevoeld heeft en of en wanneer hij uit de
communistische partij is getreden.
De antwoorden van v. d. Lubbe zijn kort
en verward
Op verdere vragen antwoordt Van der
Lubbe, dat hij in Nederland wel communisti
sche vlugschriften en bladen heeft verspreid,
maar niet daarin artikelen heeft geschreven.
President: „Toen dus in 1929 deze bladen
werden verspreid, waart ge dus communist?
Was u dat ook nog in 1931?
Beklaagde: „Neen".
President: „In 1930?"
Beklaagde: „Neen".
President„Om welke reden hebt u de par
tij verlaten?"
Beklaagde: „Om persoonlijke redenen".
President: „Kunt u de redenen niet duide
lijker aangeven?"
Beklaagde: „Dat kan ik niet zeggen".
President: „Bent u wellicht anarchist ge
weest?"
Beklaagde: Neen.
Hiermee is een eind gekomen aan den eer
sten dag van het proces.
TWEEDE DAG.
Marinus ongeboeid.
De belangstelling van het publiek voor de
behandeling van het proces tegen de van
brandstichting in het rijksdaggebouw be
schuldigden is vandaag onverflauwd. Ook
de perstafels zijn weer tot den laatsten plaats
bezet. Om kwart voor 10 werden de beschul
digden de zaal binnengeleid. Van der Lubbe
is vandaag ongeboeid, evenals de medebe
schuldigden. Met hangend hoofd kijkt hij on
bewogen voor zich en slaat geen acht op het
publiek.
Torgler is in druk gesprek met zijn verde
diger, dr. Sack.
Om tien uur treedt de senaat de rechtszaal
binnen. Direct na de opening van de zitting
krijgt de officier van justitie dr. Werner het
woord.
Hij leest het uit de pers reeds bekend ge
worden telegram van den S.A.-oppergroeps-
leider en den politiepresident Heines voor en
overhandigt dit het gerechtshof, bij de stuk
ken.
De deskundige Geheimrat Bonhöfer beves
tigt op vragen van den voorzitter, dat van
der Lubbe een uitgesproken behoefte heeft
aan eigen directe persoonlijke ervaring en
weinig waarde hecht aan het leven.
Een zekere behoefte bij van der Lubbe,
zich te doen gelden is zeer zeker aanwezig.
Van der Lubbe treedt zoo nu en dan uiterst
zelfbewust op.
De voorzitter probeert dan vast te stellen,
hoe het herhaaldelijke glimlachen van den
beschuldigde bij volkomen ernstige situaties
der behandeling van het proces is te verkla
ren. De deskundige ziet hierin niets onge
woons. Den beschuldigde van der Lubbe is
een zekere superioriteit jegens alle dingen
der wereld rondom hem. Hij schijnt zich
steeds te dispenseeren. Ongetwijfeld is he*
ook het verschil der drie getuigen, die er over
strijden of van der Lnbbe zich als nationaal-
socialist heeft uitgegeven min of meer ko
misch voorgekomen. Het zachte spreken van
den beschuldigde is misschien te verklaren
door een lichamelijke zwakte, welke het ge
volg is van zijn voedselstaking.
Geen sexueele afwijking.
Op de vraag van dr. Parisius oi bij den
beschuldigde een zekere sexueele afwijking is
waar te nemen, antwoordt de deskundige ont
kennend.
Op voorstel van den verdediger van van
der Lubbe, dr. Seuffert, wordt de deskuudge
ook als getuige beëedigd.
Dr. Seuffert: Het is mij opgevallen, dat
van der Lubbe bij het onderhoud plotseling
in groote opwinding geraakt, opstaat en dan
weer kalmeert.
De deskundige zit in dit optreden geen on
gewoon physisch verschijnsel.
De verdediger van Torgler, dr. Sack,
vraagt of een ongewone gevoeligheid voor
vreemden invloed bij van der Lubbe aanwe
zig is.
Prof. Bonheuffer: Ik heb eerder den indruk
met een zeker, dan met een gevoelig mensch
te doen te hebben.
Dr. SackU hebt den beschuldigde ge
vraagd, welke communistische leiders hii
kent.
Prof. Bonheuffer: Hij antwoordde Thal-
mann.
Niet samen met Törgler.
Dr. Sack: Heeft hij gezegd, dat hij aan
dan vooravond van den rijksdagbrand met
Torgler samen is geweest?
Bonheuffer: Op deze vraag heeft bij ont
kennend geantwoord.
De volgende getuige, de commissaris der
crimineele politie Heisig heeft een uitvoerig
overzicht vap het onderzoek, dat hij in Ne
derland in het bijzonder te Leiden heeft in
gesteld.
De moeilijkheden van Roosevelt.
(Dag Overzicht.)
Wiley Post met zijn vliegtuig ge
vallen. (Luchtvaart).
Het proces te Leipzig. (Buitenland)
Een vereeniging van Duitsche
nat.-soc. te Groningen door de poli
tie ontbonden en een der leiders over
de grens gezet.
Drie nazi-leiders in Noord-Lim
burg en Oost Brabant is aangezegd
Nederland te verlaten. (Binnenland).
Te Bloemendaal een man met zij*i
vrachtauto bij het afgraven van een
duin onder het zand bedolven. (Bin
nenland).
Te Leiden plotseling overleden
prof dr. E. D van Oort. (Kerk en
School.)
Voorstel tot royement van mr.
Duys als lid der s.d a p (Binnenland)
(Zie verder eventueel laatste be
richten).
Zij, DIE ZICH MET 1 OCTOBER
A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN
OP DIT BLAD ABONNEEREN ONT
VANGEN DE TOT DIEN DATUM VER
SCHIJNENDE NUMMERS FRANCO
EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
De brief niet overhandigd?
Tijdens het verdere getuigenverhoor van
commissaris Heisig deelt de officier van
justitie, dr. Werner, mede, dat volgens een
bericht van telegraphen Union in de Ned.
Eers het bericht is verschenen, dat van der
ubbe een brief van zijn familie, waarin
hem wordt aangeraden den advocaat mr.
Stomps als verdediger aan te nemen, niet
heeft ontvangen. De brief zou hem niet zijn
overhandigd. Hij vraagt dan aan van dei
Lubbe of de brief hem is overhandigd. Van
der Lubbe antwoord met „neen", doch even
later met „ja".
De officier van justitie stelt dan voor den
directeur van de gevangenis te Leipzig als
getuige te hooren om te verklaren dat hij den
brief aan van der Lubbe zelf ter hand heeft
gesteld. Van der Lubbe geeft dan toe, dat de
brief in de gevangenis is. Daarna wordt ge-
pauseerd.
Mr. Stomps samen met v. d. Lubbe.
Wij vernemen, dat gedurende de pauze mr.
Stomps gelegenheid zal hebben van der Lub
be te spreken.
Demonstraties in Chicago.
Naar aanleiding van de behandeling van
het proces inzake de brand in den rijksdag
hebben communistische betoogingen plaats
gevonden voor het Duitsche consulaat ia Chi
cago De politie heeft de demonstranten uit
eengejaagd.
Engelsche persstemmen.
Het proces te Leipzig wordt door pers en
publiek in Engeland met de grootste belang
stelling gevolgd. De bladen brengen onder
groote koppen, zooals „Het meest sensatio-
neele proces sedert de Dreyfuss-affaire" ko-
lommenlange berichten over de zittmgeu.
Van der Lubbe wordt vergeleken met den
Engelschen Guy Fawkes, die eenige eeuwen
geleden het parlement in de lucht wilde doen
vliegen.
De liberale „Star" schrijft, dat het proces
beslissend is voor het oordeel, dat de wereld
over de Duitsche rechtspraak zal hebben. In
dien men de vaste overtuiging krijgt, dat het
recht in Duitschland onpartijdig wordt ge
handhaafd, dan zal dat groote olitieke voor-
deelen voor Duitschland met zich brengen.
Heinis over het Bruinboek.
Naar de nat.-soc. „Schlesische lagtszei-
tung" meldt, heeft Obergruppenführer Hei
nes aan het rijksgerechtshof de volgende ver
klaring gezonden:
„In het Bruinboek en in de buitenlandsche
Duitsche pers word ik verdacht gemaakt van
brandstichting in het rijksdaggebouv ik wat
van 26 Febr. tot 1 Maart 1933 in Gleiwitz
en heb daar in het hotel „Haus Oberschle-
sien" gewoond en werd in Gleiwitz door
vele personen gezien. Ik verzoek het rijksge*
rechtshof mij tegen deze verdachtmakingen
te beschermen", w.g. Heines, Obergruppen-i
führer, Politiepresident en Pruisisch staats
raad,
