DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Hoe Alkmaar feest vierde.
No. 239
Dinsdag 10 October 1933
135e Jaargang
Prinses Juliana door een duizendkoppige
menigte enthousiast begroet bij Haar komst
op het stadhuis.
EEN SPONTAAN WILHELMUS.
Wat vandaag de
aandacht trekt,..
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, niigegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
irancr door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postéiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. AuEMA.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Maandagmiddag. De Prinses zit in de
kerk, luisterende naar het concert, dat
aldaar gegeven wordt. En ondertusschen
verzamelt het publiek zich in de Lange-
straat. Meer dan een uur voor de komst
van de Prinses op het stadhuis is het
nog, doch er is op dat oogenblik geen
plaatsje meer te veroveren. Alle trot
toirs staan vol, tjokvol. En voor alle
ramen der huizen aan de overzijde van
het stadhuis verschijnen menschen
Zelfs op de daken der huizen heeft men
plaatsen gevonden.
Het is een gekrioel van menschen,
jong en oud, arm en rijk- En ondanks de
afzetting schijnt het nog voller te worden
in de toch reeds geheel volgestampte
Langestraat.
Langzamerhand nadert dan het uur,
waarop Prinses Juliana zal komen Voor
het stadhuis is alles in gereedheid ge
bracht. Het bordes is in een baldakijn
veranderd; breede loopers zijn op de
trappen gelegd en het geheel maakt een
rustigen en voornamen indruk.
Daar wordt in de verte het sein gege
ven. dat Prinses Juliana in aantocht is
Iedereen rekt zich, om toch maar zoo
gauw mogelijk Haar te zien. En op het
oogenblik, dat tientallen fototoestellen
in gereedheid worden gebracht, hoort
men bij de Groote Kerk reeds de eerste
toejuichingen.
Daar komt Ze, met burgemeester Wen-
delaar aan Haar zijde. En de toejuichin
gen zwellen aan tot een ovatie. Het pu
bliek wordt enthousiast en onze Kroon
prinses dankt met buigingen voor deze
ontvangst. Dan wordt ergens schuchter
het Wilhelmus ingezet, maar de naaste
omgeving neemt het over en rustig, doch
overtuigend klinkt dan uit duizenden
kelen het al-oude Wilhelmus, dat toch
altijd een soort snaar doet trillen in de
menschelijke ziel.
Prinses Juliana is intusschen op het
bordes aangekomen en als dan plotse
ling een onzer bekende Alkmaarders
luidkeels het „Leve de Prinses'' uitroept,
klinkt een daverend driewerf „Hoezee''
over de hoofden der menigte.
Het is een ovatie, zoo grootsch, zoo
spontaan, zoo eerlijk gemeend, dat dit
oogenblik nooit weer vergeten zal wor
den.
Intusschen nadert de historische op
tocht en Prinses Juliana ziet met groote
belangstelling de fraaie stoet aan Zich
voorbij trekken. Naast Haar op het bor
des staan het bestuur der 8-October-ver-
eeniging en onze raadsleden, behalve
de zich afzijdig houdende soc.-demo-
craten.
Alles gaat ordelijk en rustig. Het pu
bliek heeft natuurlijk oog vcor het
schouwspel, dat voorbij trekt, doch in de
a'lereerste plaats kijkt men naar Haar,
die eens onze regeerende vorstin zal zijn.
En als dan de optocht voorbij is, gaat
H K. H. naar binnen in de raadszaal,
waar de daar aanwezigen aan Haar
worden voorgesteld.
Het zijn de wethouders Klaver en van
Slingerland ,de raadsleden Govere, Rin-
gers, Vogelaar, Langeveld, Stoutjesdijk,
Hoytink, Sietsma, mej. Carels, Wolden-
dorp, Venneker, Keesom, Geels en Keijs-
per, en het bestuur der 8-October-ver-
eeniging.
Daarna wandelt Prinses Juliana naar
de leeszaal van het stadhuis, die in een
keurige ontvangsalon was herschapen
Hier gebruikt Zij de thee met den heer
en mevr. Wendelaar en mr. de Lange,
terwijl verder nog enkele anderen, o. w.
mej. Wendelaar, zijn aangezeten.
Het publiek dringt op.
Intusschen wacht het publiek buiten
op de terugkomst van de Prinses. Dat
wachten duurt lang en het wordt op een
gegeven oogenblik zelfs critiek, als men
tracht naderbij te komen. Bij de v. d
Boschstraat dringt men op en de politie
moet zelfs een keten maken, om de
menschen tegen te houden Met mspan-
ning van alle moeite gelukt dai doch
intusschen is het publiek toch nog een
honderd meter naderbij gekomen.
Enkelen komen in de verdrukking en
zielig, ontroerend is het, als een oud
vrouwtje door leden van het Roode
Kruis schreiende wordt weggedragen in
het politie-bureau. Zij zou helaas de
Prinses niet meer zien
Dan eindelijk komt Ze weer te voor
schijn, Nogmaals aanschouwt. Zij de
duizendkoppige menigte, die Haar met
luide toejuichingen begroet. Even blijft
Zij nog en dan gaa. Zij naar den wach
tenden auto. Nog onderhoudt Zij zich
een oogenblik met commissaris Wal
raven, drukt Hare verwondering en
waardeering over de drukte uit, en dan
verdwijnt Zij, nogmaals toegejuicht
door de menschenmenigte.
Dan geeft de commissaris van politie
het sein, dat de afzetting niet meer
noodig en nu pas zien wij, hoe enorm
groot de belangstelling wel is. Nog nim
mer is het in de Langestraat zoo druk
geweest, zelfs niet bij het bezoek van
H. M. de Koningin in 1923. Van het
begin tot het einde der straat kan men
over de hoofden loopen. Het is een
prachtig gezicht, deze wriemelende
menschenmassa te zien. Voetje voor
voetje komt men vooruit, doch alles
verloopt ordelijk. Zelfs een paar auto's
zitten tusschen de menigte. Zij behoo-
ren daar niet, maar helaas! ze zijn er
Gelukkig blijven ongelukken uii.
Dan, geruimen tijd later, wordt de
rijweg weer ontruimd. Zeldzaam gewil
lig is het publiek, dat zich weer alleen
op de trottoirs mag begeven. Er moet
ruimte zijn voor de historische optocht,
die nu voor de tweede keer de Lange
straat gaat door trekken.
De historische optocht.
Deze optocht, zoo lezen wij in het pro
gramma, is in twee gedeelten gesplitst:
le de Spaansche overheersching en 2e de
vrijmaking der Zeven Provinciën.
De stoet begint met vier klaroenbla
zers te paard. Statig en kalm gaan ze
voorwaarts, gevolgd door een afdeeling
Spaansche krijgsmannen, begeleid door
de aanvoerders Alva, Don Freaerik, de
Hertog van Parma, en anderen.
Dan komt het symbool der onderdruk
king: het is een reuzen draak, die zijn
klauwen uitstrekt naar de Zeven Pro
vinciën. Angstfiguren in een wagen,
voorafgaande aan de draak, geven een
beeld van de verschrikking, die het
Spaansche juk aan de Nederlanden op
legde Dan zien wij het symbool der
„Tiende penning" en het instellen van
den Bloedraad". Met somber tromge
roffel wordt dit eerste gedeelte van den
stoet afgesloten.
Het tweede gedeelte moet vroolijker
zijn en is dit ook. Hier toch wordt de
vrijmaking der Nederlanden in Weerge
geven.
Nederlandsche soldaten uit de zestien
de eeuw marcheeren met vlaggen en
vaandels voorop en daarachter volgt
weer de draak, nu terneergeveld. Hij zal
zijn monsterklauwen niet meer uitstrek
ken
Dan volgt een wagen, de „Zeven Pro
vinciën" voorstellende. Daarop wordt
een hulde gedemonstreerd aan de dap
peren, die goed en bloed hadden gege
ven voor de vrijheid van ons Vader
land Wij noemen in dit verband Prins
Willem den Eersten, terwijl mede de
stad Alkmaar een eereplaats inneemt in
den strijd, die gevoerd is voor de vrij
heid der Zeven Gewesten.
Ziedaar de symbolische voorstelling
van den optocht. Het geheel maakte een
keurigen indruk, mede dank zij de
historische kleederdrachten, de oude
uniformen en de goed geslaagde
schmink. Want alle deelnemers waren
zorgvuldig bewerkt en in vele gevallen
onherkenbaar gemaakt.
Speciaal mogen wij hier wel noemen
de bouwers der wagens. Stond het ge
heel onder leiding van den heer Kater,
de praalwagen was ontworpen door den
heer P. Worm .terwijl voor de uitvoe
ring van het geheel de firma S Koster
en Zn., en de heeren H J. Landman en P
Worm hadden gezorgd.
Deze historische optocht viel zeer in
den smaak der menschenmenigte, die
blijkbaar geen moment dacht, om te
vertrekken. Want hoewel de stoet niet
weer voorbij zou komen, duurde het nog
geruimen tijd, voordat men zich wf®r
eenigszins uoor de Langestraat kon be
wegen.
Eindelijk tegen zessen werd het rus
tiger Men ging weg, naar huis, om €%en
uit te rusten en zich inwendig tes ves -
sterken voor het werk van den e s -
avond. Die een uur later de geheele stad
weer op de been bracht....
Voordat wij dit slotgedeelte van den
dag echter verslaan, moeten wil nog
even teruggaan en 't een en ander me-
dedeelen over het kerkconcert en enkele
andere bizonderheden.
Het kerkconcert.
Onder orgeltonen werd H. K. H. de Prin
ses naar de voor Haar bestemde plaats ge
leid, en toen allen gezeten waren, speelde de
organist een feestelijk preludium in den vorm
van het „Grand choeur a la Handel" van Guil-
mant. De zangsoliste van dezen middag,
mevr. Cora de Lange—van Rijn, bracht met
de voordracht van „Ruhe sanft in Gottes
Frieden", van Schubert, en „O Jesu mein
Braut'gam", van een onbekend componist,
een zekeie gewijde stemming. Die otemming
bleef, toen het groote gemengde koor met
begeleiding van orkest en klavier (pianiste
mej. W. Siezcn) en mevr. de Lange als soliste,
onder leiding van J. Henri Oushoorn Psalm
42 van Mendelssohn (in Hollandsche ver
taling) zeer goed uitvoerde. Van Langen gaf
daarop een virtuose vertolking van een „Toc
cata" van Boëllmann; mevr. de Lange liet
een spontaan geschreven lied (even spontaan
voorgedragen) „Vrouwe van Nederland"
van Arncld Spoel hooren, en twee coupletten
van het Wilhelmus door allen gezongen de
kerk was geheel bezet vormden het slot
van dit zeer in den smaak gevallen concert.
Veel nummers, betrekking hebbende op der.
herdenkingsdag hebben we anders niet gehad.
Bij de Aubade liet Jonker, die zijn ongeveer
850 jonge zangeressen en zangers volkomen
beheerschte, een nieuw 8 Octoberlied zin
gen, door hem getoonzet op 'n tekst van mei
Zwaan, 't Bleek een zeer geslaagd lied in
den volkstoon te zijn. Mevr. de Lange droeg
het genoemde lied van Spoel voor, 'n keuze,
die, de aanwezigheid der Prinses in aanmer
king nemende, zeer adrem was.
Alleen bij het Victoriebeeld liet Jonker
drie liederen zingen, die in nauw verband
met den 8sten October stonden. En z'n groote
koor zong ze zeer muzikaal.
Toen de Prinses naar Egmond
ging.
Onze correspondent te Bergen schrijft ons:
Op de doórreis van H. K. H. Prinses
Juliana van Alkmaar naar Egmond aan Zee,
bracht een 800-tal leerlingen van alle open
bare en bijzondere scholen in Bergen de Prin
ses een vlaggengroet, waarvoor de kinderen
in de Hoflaan waren opgesteld. Van elke
school was een meisje aangewezen voor een
deputatie, die H. K. H. een bouquet theerozen
aanbood. Dit geschiedde ter hoogte van de
villa van den burgemeester, alwaar zich te
vens het grootste gedeelte van het gemeente
bestuur had opgesteld.
Toen de Koninklijke auto om half één aan
kwam speelde Bergens Harmonie het Wilhel
mus. Daartoe bij loting aangewezen, over
handigde de leerlinge van de Berger
Schoolvereeniging jongejuffr. Nijland de
Prinses het bloemstuk, waarna de burgemees
ter met de Prinses enkele woorden wisselde.
Een groot deel van de burgerij ha'd zich
eveneens naar de Hoflaan begeven om de
Prinses toe te juichen. Nadat H. K. H. vrien
delijk dank had gezegd voor dit bewijs van
aanhankelijkheid, reed de Prinses heel lang
zaam verder langs de schare kinderen, zoo
dat allen de Prinses goed hebben kunnen
zien. Op de terugtocht van Egmond naar
Alkmaar omstreeks kwart over 2 waarop de
zelfde route werd gevolgd, stonden overal
groepjes menschen die de Prinses hartelijk
toewuifden. Langs den geheelen weg werd
druk gevlagd.
Uit Egmond aan den Hoef schrijft men
ons:
Het bezoek van H. K. H. Prinses Juliana
aan Egmond aan Zee was ook voor deze
gemeente een groote eer.
De Prinses reed via Bergen naar Egmonc
en arriveerde pl.m. 1 uur te Egmond aan den
Hoef. Overal wapperden de vlaggen en ston
den de menschen langs den weg geschaard.
Alle schoolkinderen, zoowel van Egmond-
binnen als den Hoef waren tevens langs de
zen weg opgesteld.
De burgemeester had toestemming ver
zocht een bouquet te mogen aanbieden en dit
was toegestaan.
In het midden van de rij schoolkinderen
stond een achttal in het wit gekleede meisjes;
zeven hiervan hielden in oranjeletters den
naam Juliana voor zich uit. De achtste het
dochtertje van burgemeester Bos, mocht het
bouquet roode en gele rozen aanbieden.
Een gejuich ging op, toen eindelijk de
auto's kwamen. De auto stopte, het portier
werd geopend en de jongejuffrouw Lidv Bos
bood de bloemen aan. H. K. H- bedankte
haar minzaam en reikte haar de hand. Daar
na werd burgemeester Bos aan H. K. H
voorgesteld. De burgemeester verklaarde H
K. H. dat rood en geel de kleuren der ge
meente waren; op het lint stonden de woor
den: „De schoolgaande jeugd van Egmond-
binnen". Hierop zette het fanfare-corps van
Egmondbinnen het Wilhelmus in, dat door
de talrijke aanwezigen werd mee gezongen.
Om 2 uur kwamen de auto's weer terug
door het dorp; de schoolkinderen, zeer vele
inwoners en het fanfarecorps waren nog
aanwezig. Het corps hief het Wilhelmus aan
en de auto's reden langzaam het dorp uit.
Een gift van de Prinses
Ter gelegenheid van het bezoek, dat Zij
aan het koloniehuis te Egmond aan Zee heeft
gebracht heeft Prinses Juliana een belang
rijke bijdrage ten behoeve van de vereeni-
ging, die het koloniehuis heeft opgericht en
in stand houdt, aan den voorzitter dier ver-
eeniging, ds. Hogerzeil, doen toekomen.
De Prinses te Heiloo.
In aanvulling van het reeds gister
gemelde verzoekt men ons uit Heiloo
nog te vermelden, dat voor de ontvangst
en opstelling der schoolkinderen ge
zorgd was door een commissie bestaan
de uit de heeren C. ten Bruggencate en
A N. K. Hopman.
Aanwezig waren B. en W. en alle
raadsleden behalve de heeren Greeuw
en Keesman met hun dames. Twee
kinderen van de heeren R. Kuijper en
S. Akkerman boden bloemen aan en
onder leiding van den heer W. Tamis,
hoofd der r. k. jongensschool, werd door
de kinderen een couplet van het Wilhel
mus gezongen.
De raadsleden, de heer Tamis en de
commissieleden Hopman en ten Brug
gencate werden aan aan de Prinses
voorgesteld.
Zeer velen juichten H K. H. toe De
politie zorgde voor een voorbeeldige
orde.
Een paar telegrammen.
Terwijl de plechtigheid bij het Victorie-
beeld aan den gang was, zond het bestuur
der 8 October-vereeniging het volgende tele
gram aan H.M. de koningin:
Hare Majesteit de Koningin.
De 8 October-vereeniging Alkmaar Ontzet,
bij het Victoriebeeld bijeen ter herdenking
van het Ontzet der stad in 1573,
spreekt hare vreugde uit over de tegen
woordigheid van H.K.H. Prinses Juliana,
en betuigt hare onwankelbare trouw aan
Uwe Majesteit en Haar Huis.
(get.) C. J. de Lange, voorzitter.
P. Termaat, secretaris.
In den loop van den middag ontving de 8
October-vereeniging het volgende telegram
van H.M. zelve:
In gedachten met U allen samen bij het
Victoriebeeld, waarin de herinnering aan
Alkmaar's roemrijk verleden belichaamd is,
doet H.M. de Koningin U Haren oprechten
dank voor uw telegram overbrengen.
(get.) van Geen,
secretaris der Koningin
De avonddrukte op straat.
Lange rijen jongens en meisjes, al of niet
getooid met een minitieus hoofddeksel, slier
ten door de Langestraat, waar de geweldige
luidsprekers hun feestklanken over de feest
vierende menigte goten en toen we om 8 uur
door de Langestraat liepen, was er een druk
te van belang. Van links en rechts houden
was geen sprake, alles hoste en botste dooi
elkaar en telkens vormden zich nieuwe groe
pen, die onder het zingen van de traditio-
neele liedjes van het niet-naar-huis en van-
de-toffe-jongens onvermoeid den langen feest
avond tegemoet gingen. Nog eenmaal werd
de verlichting door de geheele stad, in alle
straten en steegjes, in haar volle glorie, ont
stoken en 't was, alsof we door een stad lie
pen, waar een grootsche lichtweek werd ge
houden.
De regen en de wind hadden aan de ver
schillende versieringen, vooral aan de papie
ren versierselen, veel schade aangericht
Maar daarvan was niets meer te zien toen
we onzen avondtocht ondernamen.
Met veel zorg en dikwijls practisch vernuft
was alles voor dezen laatsten grooten avond
weer in orde gemaakt.
Het weer, de belangrijke factor bij een feest
als dit, gaf zijn vole medewerking. Vele oud
jes, die er anders niet aan dachten in Octo
ber 's avonds naar buiten te gaan, werden
door het zachte zomerweer naar buiten ge
lokt en gingen, rustig wandelend door de
lichtstraten, nog eenmaal genieten van dit
ariedaagsch feest.
De sprookjesachtige gondelvaart werd
door velen aangegrepen als een prachtgele-
genheid, om de grachtverlichtingen wat be
ter te zien en we meenden te constateeren,
dat de Italiaansche gondelvaarders zich in
een algemeene sympathie mochten verheu
gen.
Opgeld deden eveneens de open rijtuigjes,
een ideaal vervoermiddel voor bezadigde
menschen, die toch in de feestvreugde wilden
deelen. Maar niet alleen voor hen waren deze
koetsjes bestemd, bij tijden werden ze be
stormd door een joelende rij jongelui en het
was verwonderlijk te zien hoe veel makke(?)
schapen nog in zoo'n aapjeskoetsje konden.
Toen om 8 uur een concert op het Hofplein
begon, verschoof de menigte zich naar deze
ruime plaats om feest te vieren, het Ontzet te
vjpren in den waren zin van het woord, uit
bundig en zich ditmaal eens niet storend, aan
wat „men" wel zal zeggen, wanneer je je op
een 8 October-avond uitleeft, los van alle
zorgen en moeilijkheden, die het leven in de
zen tijd bieden.
De muziekvereeniging „Alcmaria victrix
onder leiding van den heer Jac. Janssen,
De DuitschFransche tegenstelling.
(Dag. Overzicht).
Von Papen spreekt te Frankfort am
Main. (Buitenland).
Het voortgezette proces te Leipzig.
(Buitenland).
De moderne bouwarbeiders hebben het
collectieve contract verworpen. (Binnen
land).
Het muiterij-proces in Indië begint 31
Oct. a.s. (Koloniën).
Bandjirs op Java. (Koloniën).
Aandrang om den vrijen aardappel-
handel te herstellen. (Binnenland).
De sterrenregen. (Wetenschappen).
Weer een doodelijk auto-ongeval onder
Heiloo. (Stad en omgeving).
Zie verder eventueel Laatste Be
richten.
blies er lustig op los en tijdens en tusschen
de verschillende nummers is het vrijwel on
afgebroken een hospartij geworden tot het
bittere einde.
Met wandelstokjes zwaaienden onder het
zingen van de thans geldende populaire lied
jes, zooals „In de maneschijn", „De Dorps
muziek'' en vooral „Pinda-Pinda" trok de
fuivende menigte weer naar het centrum,
waar palingkraam en oliebollentent duchtig
werden aangesproken. E>e avc.id vloog om;
inderdaad, gezelligheid kent geen tijd en 't
was voor velen, toen ze even dachten aan
den dag van morgen, verdrietig om het hart,
om zich huiswaarts te begeven.
De enkele kermisgelegenheden, zooals de
draai- en zweefmolen mochten zich in een
druk bezoek verheugen. -
Na het middernachtelijk uur kwam de
wind wat opsteken en ging iedereen zoo n
beetje, sommigen misschien met een omwegje
door het park, zijn legerstede opzoeken, met
de zekere overtuiging, dat het feest er dit
jaar weer kon wezen.
Hoe 't „binnen" was.
De gelegenheden, waar men het ontzet in
intiemen kring wiide vieren, hebben zeker
ook niet te klagen gehad, want overal, waar
we eens een kijkje gingen nemen, was qr
eerder te weinig ruimte dan te veel.
Het Ober-Bavern-feest in ,,'t Gulden
V 1 i e s" is een succes geworden en zooals we
voorspeld hadden, waren vele danslustigen
naar het vroolijke Duitsche „Stimmungs'feest
getogen om „in gemütlichheit" te dansen en
te drinken, te hossen en te springen.
Opmerkelijk was het aantal kaalhoofdige
aanstaande studenten, dat als een muskieten-
zwerm naai hier was overgewaaid uit de
universiteitssteden.
In „de Harmonie", waar een uitste
kend bandje het muzikale gedeelte verzorgde,
maakten we kennis met een sprekend gelij
kende Betty Boop, die we natuurlijk allemaal
van de teekenfilms kennen en die met Tiger-
rag-allures voor de gansche dansende me
nigte althans voor enkele uren gratis een
exhibition gaf. Zulke types zijn onmisbaar
en worden door het publiek zeer gewaar
deerd.
Inderdaad: „Some of these days".... comt
never back!
De „Korenbeurs" stond eveneens in
het teeken van uitbundige pret en het idee
van de Zaadmarktcommissie kan zeker als
geslaagd beschouwd worden.
Dit verslag zou te uitgebreid worden, als
we alle zaken zouden moeten beschrijven en
we volstaan dan ook maar met de algemeene
opmerking, dat, waar buiten de vreugde ten
top steeg, zij voor de binnenpret niet behoef
de onder te doen.
Tot besluit.
Tot besluit nog even dit:
De leden van het Roode Kruis in Alkmaar
hebben den geheelen dag actieven dienst ge
daan en moesten elf keer de eerste hulp ver-
leenen bij menschen, die door de drukte on
wel werden.
Verder mogen wij onze politie wel een
woord van hulde 1 rengen voor haar keurige
regeling van het verkeer. Alles liep als op
rolletjes en voor zoover ons bekend werd
geen wanklank gehoord. De gemeentelijke
politie werd bijgesta n door een detachement
van den rijksveldwacht. doch ook dit detache
ment had een gemakkelijke taak.
Dan moeten wij r og melding maken van
één straat: in ons vcslag hebben wij helaas
de Doelenstraat ve geten. hoewel de versie
ring daarvan zoo keurig was, dat een ver
melding zeker de moeite waard v/as.
Rectificatie.
Het is te begrijpen, dat het kolom
men lange verslag in ons vorig num
mer haastwerk geweest is. Het werd
door de samenwerking van weinigen in
zeer vlug tempo gereed gemaakt en
hoewel we er in deze omstandigheden
zeker tevreden over mogen zijn, zouden
we hier nog een paar kleine correcties
willen aanbrengen.