DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Hoe Alkmaar feest vierde. No. 239 Dinsdag 10 October 1933 135e Jaargang Prinses Juliana door een duizendkoppige menigte enthousiast begroet bij Haar komst op het stadhuis. EEN SPONTAAN WILHELMUS. Wat vandaag de aandacht trekt,.. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, niigegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. irancr door bet geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, postéiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. AuEMA. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Maandagmiddag. De Prinses zit in de kerk, luisterende naar het concert, dat aldaar gegeven wordt. En ondertusschen verzamelt het publiek zich in de Lange- straat. Meer dan een uur voor de komst van de Prinses op het stadhuis is het nog, doch er is op dat oogenblik geen plaatsje meer te veroveren. Alle trot toirs staan vol, tjokvol. En voor alle ramen der huizen aan de overzijde van het stadhuis verschijnen menschen Zelfs op de daken der huizen heeft men plaatsen gevonden. Het is een gekrioel van menschen, jong en oud, arm en rijk- En ondanks de afzetting schijnt het nog voller te worden in de toch reeds geheel volgestampte Langestraat. Langzamerhand nadert dan het uur, waarop Prinses Juliana zal komen Voor het stadhuis is alles in gereedheid ge bracht. Het bordes is in een baldakijn veranderd; breede loopers zijn op de trappen gelegd en het geheel maakt een rustigen en voornamen indruk. Daar wordt in de verte het sein gege ven. dat Prinses Juliana in aantocht is Iedereen rekt zich, om toch maar zoo gauw mogelijk Haar te zien. En op het oogenblik, dat tientallen fototoestellen in gereedheid worden gebracht, hoort men bij de Groote Kerk reeds de eerste toejuichingen. Daar komt Ze, met burgemeester Wen- delaar aan Haar zijde. En de toejuichin gen zwellen aan tot een ovatie. Het pu bliek wordt enthousiast en onze Kroon prinses dankt met buigingen voor deze ontvangst. Dan wordt ergens schuchter het Wilhelmus ingezet, maar de naaste omgeving neemt het over en rustig, doch overtuigend klinkt dan uit duizenden kelen het al-oude Wilhelmus, dat toch altijd een soort snaar doet trillen in de menschelijke ziel. Prinses Juliana is intusschen op het bordes aangekomen en als dan plotse ling een onzer bekende Alkmaarders luidkeels het „Leve de Prinses'' uitroept, klinkt een daverend driewerf „Hoezee'' over de hoofden der menigte. Het is een ovatie, zoo grootsch, zoo spontaan, zoo eerlijk gemeend, dat dit oogenblik nooit weer vergeten zal wor den. Intusschen nadert de historische op tocht en Prinses Juliana ziet met groote belangstelling de fraaie stoet aan Zich voorbij trekken. Naast Haar op het bor des staan het bestuur der 8-October-ver- eeniging en onze raadsleden, behalve de zich afzijdig houdende soc.-demo- craten. Alles gaat ordelijk en rustig. Het pu bliek heeft natuurlijk oog vcor het schouwspel, dat voorbij trekt, doch in de a'lereerste plaats kijkt men naar Haar, die eens onze regeerende vorstin zal zijn. En als dan de optocht voorbij is, gaat H K. H. naar binnen in de raadszaal, waar de daar aanwezigen aan Haar worden voorgesteld. Het zijn de wethouders Klaver en van Slingerland ,de raadsleden Govere, Rin- gers, Vogelaar, Langeveld, Stoutjesdijk, Hoytink, Sietsma, mej. Carels, Wolden- dorp, Venneker, Keesom, Geels en Keijs- per, en het bestuur der 8-October-ver- eeniging. Daarna wandelt Prinses Juliana naar de leeszaal van het stadhuis, die in een keurige ontvangsalon was herschapen Hier gebruikt Zij de thee met den heer en mevr. Wendelaar en mr. de Lange, terwijl verder nog enkele anderen, o. w. mej. Wendelaar, zijn aangezeten. Het publiek dringt op. Intusschen wacht het publiek buiten op de terugkomst van de Prinses. Dat wachten duurt lang en het wordt op een gegeven oogenblik zelfs critiek, als men tracht naderbij te komen. Bij de v. d Boschstraat dringt men op en de politie moet zelfs een keten maken, om de menschen tegen te houden Met mspan- ning van alle moeite gelukt dai doch intusschen is het publiek toch nog een honderd meter naderbij gekomen. Enkelen komen in de verdrukking en zielig, ontroerend is het, als een oud vrouwtje door leden van het Roode Kruis schreiende wordt weggedragen in het politie-bureau. Zij zou helaas de Prinses niet meer zien Dan eindelijk komt Ze weer te voor schijn, Nogmaals aanschouwt. Zij de duizendkoppige menigte, die Haar met luide toejuichingen begroet. Even blijft Zij nog en dan gaa. Zij naar den wach tenden auto. Nog onderhoudt Zij zich een oogenblik met commissaris Wal raven, drukt Hare verwondering en waardeering over de drukte uit, en dan verdwijnt Zij, nogmaals toegejuicht door de menschenmenigte. Dan geeft de commissaris van politie het sein, dat de afzetting niet meer noodig en nu pas zien wij, hoe enorm groot de belangstelling wel is. Nog nim mer is het in de Langestraat zoo druk geweest, zelfs niet bij het bezoek van H. M. de Koningin in 1923. Van het begin tot het einde der straat kan men over de hoofden loopen. Het is een prachtig gezicht, deze wriemelende menschenmassa te zien. Voetje voor voetje komt men vooruit, doch alles verloopt ordelijk. Zelfs een paar auto's zitten tusschen de menigte. Zij behoo- ren daar niet, maar helaas! ze zijn er Gelukkig blijven ongelukken uii. Dan, geruimen tijd later, wordt de rijweg weer ontruimd. Zeldzaam gewil lig is het publiek, dat zich weer alleen op de trottoirs mag begeven. Er moet ruimte zijn voor de historische optocht, die nu voor de tweede keer de Lange straat gaat door trekken. De historische optocht. Deze optocht, zoo lezen wij in het pro gramma, is in twee gedeelten gesplitst: le de Spaansche overheersching en 2e de vrijmaking der Zeven Provinciën. De stoet begint met vier klaroenbla zers te paard. Statig en kalm gaan ze voorwaarts, gevolgd door een afdeeling Spaansche krijgsmannen, begeleid door de aanvoerders Alva, Don Freaerik, de Hertog van Parma, en anderen. Dan komt het symbool der onderdruk king: het is een reuzen draak, die zijn klauwen uitstrekt naar de Zeven Pro vinciën. Angstfiguren in een wagen, voorafgaande aan de draak, geven een beeld van de verschrikking, die het Spaansche juk aan de Nederlanden op legde Dan zien wij het symbool der „Tiende penning" en het instellen van den Bloedraad". Met somber tromge roffel wordt dit eerste gedeelte van den stoet afgesloten. Het tweede gedeelte moet vroolijker zijn en is dit ook. Hier toch wordt de vrijmaking der Nederlanden in Weerge geven. Nederlandsche soldaten uit de zestien de eeuw marcheeren met vlaggen en vaandels voorop en daarachter volgt weer de draak, nu terneergeveld. Hij zal zijn monsterklauwen niet meer uitstrek ken Dan volgt een wagen, de „Zeven Pro vinciën" voorstellende. Daarop wordt een hulde gedemonstreerd aan de dap peren, die goed en bloed hadden gege ven voor de vrijheid van ons Vader land Wij noemen in dit verband Prins Willem den Eersten, terwijl mede de stad Alkmaar een eereplaats inneemt in den strijd, die gevoerd is voor de vrij heid der Zeven Gewesten. Ziedaar de symbolische voorstelling van den optocht. Het geheel maakte een keurigen indruk, mede dank zij de historische kleederdrachten, de oude uniformen en de goed geslaagde schmink. Want alle deelnemers waren zorgvuldig bewerkt en in vele gevallen onherkenbaar gemaakt. Speciaal mogen wij hier wel noemen de bouwers der wagens. Stond het ge heel onder leiding van den heer Kater, de praalwagen was ontworpen door den heer P. Worm .terwijl voor de uitvoe ring van het geheel de firma S Koster en Zn., en de heeren H J. Landman en P Worm hadden gezorgd. Deze historische optocht viel zeer in den smaak der menschenmenigte, die blijkbaar geen moment dacht, om te vertrekken. Want hoewel de stoet niet weer voorbij zou komen, duurde het nog geruimen tijd, voordat men zich wf®r eenigszins uoor de Langestraat kon be wegen. Eindelijk tegen zessen werd het rus tiger Men ging weg, naar huis, om €%en uit te rusten en zich inwendig tes ves - sterken voor het werk van den e s - avond. Die een uur later de geheele stad weer op de been bracht.... Voordat wij dit slotgedeelte van den dag echter verslaan, moeten wil nog even teruggaan en 't een en ander me- dedeelen over het kerkconcert en enkele andere bizonderheden. Het kerkconcert. Onder orgeltonen werd H. K. H. de Prin ses naar de voor Haar bestemde plaats ge leid, en toen allen gezeten waren, speelde de organist een feestelijk preludium in den vorm van het „Grand choeur a la Handel" van Guil- mant. De zangsoliste van dezen middag, mevr. Cora de Lange—van Rijn, bracht met de voordracht van „Ruhe sanft in Gottes Frieden", van Schubert, en „O Jesu mein Braut'gam", van een onbekend componist, een zekeie gewijde stemming. Die otemming bleef, toen het groote gemengde koor met begeleiding van orkest en klavier (pianiste mej. W. Siezcn) en mevr. de Lange als soliste, onder leiding van J. Henri Oushoorn Psalm 42 van Mendelssohn (in Hollandsche ver taling) zeer goed uitvoerde. Van Langen gaf daarop een virtuose vertolking van een „Toc cata" van Boëllmann; mevr. de Lange liet een spontaan geschreven lied (even spontaan voorgedragen) „Vrouwe van Nederland" van Arncld Spoel hooren, en twee coupletten van het Wilhelmus door allen gezongen de kerk was geheel bezet vormden het slot van dit zeer in den smaak gevallen concert. Veel nummers, betrekking hebbende op der. herdenkingsdag hebben we anders niet gehad. Bij de Aubade liet Jonker, die zijn ongeveer 850 jonge zangeressen en zangers volkomen beheerschte, een nieuw 8 Octoberlied zin gen, door hem getoonzet op 'n tekst van mei Zwaan, 't Bleek een zeer geslaagd lied in den volkstoon te zijn. Mevr. de Lange droeg het genoemde lied van Spoel voor, 'n keuze, die, de aanwezigheid der Prinses in aanmer king nemende, zeer adrem was. Alleen bij het Victoriebeeld liet Jonker drie liederen zingen, die in nauw verband met den 8sten October stonden. En z'n groote koor zong ze zeer muzikaal. Toen de Prinses naar Egmond ging. Onze correspondent te Bergen schrijft ons: Op de doórreis van H. K. H. Prinses Juliana van Alkmaar naar Egmond aan Zee, bracht een 800-tal leerlingen van alle open bare en bijzondere scholen in Bergen de Prin ses een vlaggengroet, waarvoor de kinderen in de Hoflaan waren opgesteld. Van elke school was een meisje aangewezen voor een deputatie, die H. K. H. een bouquet theerozen aanbood. Dit geschiedde ter hoogte van de villa van den burgemeester, alwaar zich te vens het grootste gedeelte van het gemeente bestuur had opgesteld. Toen de Koninklijke auto om half één aan kwam speelde Bergens Harmonie het Wilhel mus. Daartoe bij loting aangewezen, over handigde de leerlinge van de Berger Schoolvereeniging jongejuffr. Nijland de Prinses het bloemstuk, waarna de burgemees ter met de Prinses enkele woorden wisselde. Een groot deel van de burgerij ha'd zich eveneens naar de Hoflaan begeven om de Prinses toe te juichen. Nadat H. K. H. vrien delijk dank had gezegd voor dit bewijs van aanhankelijkheid, reed de Prinses heel lang zaam verder langs de schare kinderen, zoo dat allen de Prinses goed hebben kunnen zien. Op de terugtocht van Egmond naar Alkmaar omstreeks kwart over 2 waarop de zelfde route werd gevolgd, stonden overal groepjes menschen die de Prinses hartelijk toewuifden. Langs den geheelen weg werd druk gevlagd. Uit Egmond aan den Hoef schrijft men ons: Het bezoek van H. K. H. Prinses Juliana aan Egmond aan Zee was ook voor deze gemeente een groote eer. De Prinses reed via Bergen naar Egmonc en arriveerde pl.m. 1 uur te Egmond aan den Hoef. Overal wapperden de vlaggen en ston den de menschen langs den weg geschaard. Alle schoolkinderen, zoowel van Egmond- binnen als den Hoef waren tevens langs de zen weg opgesteld. De burgemeester had toestemming ver zocht een bouquet te mogen aanbieden en dit was toegestaan. In het midden van de rij schoolkinderen stond een achttal in het wit gekleede meisjes; zeven hiervan hielden in oranjeletters den naam Juliana voor zich uit. De achtste het dochtertje van burgemeester Bos, mocht het bouquet roode en gele rozen aanbieden. Een gejuich ging op, toen eindelijk de auto's kwamen. De auto stopte, het portier werd geopend en de jongejuffrouw Lidv Bos bood de bloemen aan. H. K. H- bedankte haar minzaam en reikte haar de hand. Daar na werd burgemeester Bos aan H. K. H voorgesteld. De burgemeester verklaarde H K. H. dat rood en geel de kleuren der ge meente waren; op het lint stonden de woor den: „De schoolgaande jeugd van Egmond- binnen". Hierop zette het fanfare-corps van Egmondbinnen het Wilhelmus in, dat door de talrijke aanwezigen werd mee gezongen. Om 2 uur kwamen de auto's weer terug door het dorp; de schoolkinderen, zeer vele inwoners en het fanfarecorps waren nog aanwezig. Het corps hief het Wilhelmus aan en de auto's reden langzaam het dorp uit. Een gift van de Prinses Ter gelegenheid van het bezoek, dat Zij aan het koloniehuis te Egmond aan Zee heeft gebracht heeft Prinses Juliana een belang rijke bijdrage ten behoeve van de vereeni- ging, die het koloniehuis heeft opgericht en in stand houdt, aan den voorzitter dier ver- eeniging, ds. Hogerzeil, doen toekomen. De Prinses te Heiloo. In aanvulling van het reeds gister gemelde verzoekt men ons uit Heiloo nog te vermelden, dat voor de ontvangst en opstelling der schoolkinderen ge zorgd was door een commissie bestaan de uit de heeren C. ten Bruggencate en A N. K. Hopman. Aanwezig waren B. en W. en alle raadsleden behalve de heeren Greeuw en Keesman met hun dames. Twee kinderen van de heeren R. Kuijper en S. Akkerman boden bloemen aan en onder leiding van den heer W. Tamis, hoofd der r. k. jongensschool, werd door de kinderen een couplet van het Wilhel mus gezongen. De raadsleden, de heer Tamis en de commissieleden Hopman en ten Brug gencate werden aan aan de Prinses voorgesteld. Zeer velen juichten H K. H. toe De politie zorgde voor een voorbeeldige orde. Een paar telegrammen. Terwijl de plechtigheid bij het Victorie- beeld aan den gang was, zond het bestuur der 8 October-vereeniging het volgende tele gram aan H.M. de koningin: Hare Majesteit de Koningin. De 8 October-vereeniging Alkmaar Ontzet, bij het Victoriebeeld bijeen ter herdenking van het Ontzet der stad in 1573, spreekt hare vreugde uit over de tegen woordigheid van H.K.H. Prinses Juliana, en betuigt hare onwankelbare trouw aan Uwe Majesteit en Haar Huis. (get.) C. J. de Lange, voorzitter. P. Termaat, secretaris. In den loop van den middag ontving de 8 October-vereeniging het volgende telegram van H.M. zelve: In gedachten met U allen samen bij het Victoriebeeld, waarin de herinnering aan Alkmaar's roemrijk verleden belichaamd is, doet H.M. de Koningin U Haren oprechten dank voor uw telegram overbrengen. (get.) van Geen, secretaris der Koningin De avonddrukte op straat. Lange rijen jongens en meisjes, al of niet getooid met een minitieus hoofddeksel, slier ten door de Langestraat, waar de geweldige luidsprekers hun feestklanken over de feest vierende menigte goten en toen we om 8 uur door de Langestraat liepen, was er een druk te van belang. Van links en rechts houden was geen sprake, alles hoste en botste dooi elkaar en telkens vormden zich nieuwe groe pen, die onder het zingen van de traditio- neele liedjes van het niet-naar-huis en van- de-toffe-jongens onvermoeid den langen feest avond tegemoet gingen. Nog eenmaal werd de verlichting door de geheele stad, in alle straten en steegjes, in haar volle glorie, ont stoken en 't was, alsof we door een stad lie pen, waar een grootsche lichtweek werd ge houden. De regen en de wind hadden aan de ver schillende versieringen, vooral aan de papie ren versierselen, veel schade aangericht Maar daarvan was niets meer te zien toen we onzen avondtocht ondernamen. Met veel zorg en dikwijls practisch vernuft was alles voor dezen laatsten grooten avond weer in orde gemaakt. Het weer, de belangrijke factor bij een feest als dit, gaf zijn vole medewerking. Vele oud jes, die er anders niet aan dachten in Octo ber 's avonds naar buiten te gaan, werden door het zachte zomerweer naar buiten ge lokt en gingen, rustig wandelend door de lichtstraten, nog eenmaal genieten van dit ariedaagsch feest. De sprookjesachtige gondelvaart werd door velen aangegrepen als een prachtgele- genheid, om de grachtverlichtingen wat be ter te zien en we meenden te constateeren, dat de Italiaansche gondelvaarders zich in een algemeene sympathie mochten verheu gen. Opgeld deden eveneens de open rijtuigjes, een ideaal vervoermiddel voor bezadigde menschen, die toch in de feestvreugde wilden deelen. Maar niet alleen voor hen waren deze koetsjes bestemd, bij tijden werden ze be stormd door een joelende rij jongelui en het was verwonderlijk te zien hoe veel makke(?) schapen nog in zoo'n aapjeskoetsje konden. Toen om 8 uur een concert op het Hofplein begon, verschoof de menigte zich naar deze ruime plaats om feest te vieren, het Ontzet te vjpren in den waren zin van het woord, uit bundig en zich ditmaal eens niet storend, aan wat „men" wel zal zeggen, wanneer je je op een 8 October-avond uitleeft, los van alle zorgen en moeilijkheden, die het leven in de zen tijd bieden. De muziekvereeniging „Alcmaria victrix onder leiding van den heer Jac. Janssen, De DuitschFransche tegenstelling. (Dag. Overzicht). Von Papen spreekt te Frankfort am Main. (Buitenland). Het voortgezette proces te Leipzig. (Buitenland). De moderne bouwarbeiders hebben het collectieve contract verworpen. (Binnen land). Het muiterij-proces in Indië begint 31 Oct. a.s. (Koloniën). Bandjirs op Java. (Koloniën). Aandrang om den vrijen aardappel- handel te herstellen. (Binnenland). De sterrenregen. (Wetenschappen). Weer een doodelijk auto-ongeval onder Heiloo. (Stad en omgeving). Zie verder eventueel Laatste Be richten. blies er lustig op los en tijdens en tusschen de verschillende nummers is het vrijwel on afgebroken een hospartij geworden tot het bittere einde. Met wandelstokjes zwaaienden onder het zingen van de thans geldende populaire lied jes, zooals „In de maneschijn", „De Dorps muziek'' en vooral „Pinda-Pinda" trok de fuivende menigte weer naar het centrum, waar palingkraam en oliebollentent duchtig werden aangesproken. E>e avc.id vloog om; inderdaad, gezelligheid kent geen tijd en 't was voor velen, toen ze even dachten aan den dag van morgen, verdrietig om het hart, om zich huiswaarts te begeven. De enkele kermisgelegenheden, zooals de draai- en zweefmolen mochten zich in een druk bezoek verheugen. - Na het middernachtelijk uur kwam de wind wat opsteken en ging iedereen zoo n beetje, sommigen misschien met een omwegje door het park, zijn legerstede opzoeken, met de zekere overtuiging, dat het feest er dit jaar weer kon wezen. Hoe 't „binnen" was. De gelegenheden, waar men het ontzet in intiemen kring wiide vieren, hebben zeker ook niet te klagen gehad, want overal, waar we eens een kijkje gingen nemen, was qr eerder te weinig ruimte dan te veel. Het Ober-Bavern-feest in ,,'t Gulden V 1 i e s" is een succes geworden en zooals we voorspeld hadden, waren vele danslustigen naar het vroolijke Duitsche „Stimmungs'feest getogen om „in gemütlichheit" te dansen en te drinken, te hossen en te springen. Opmerkelijk was het aantal kaalhoofdige aanstaande studenten, dat als een muskieten- zwerm naai hier was overgewaaid uit de universiteitssteden. In „de Harmonie", waar een uitste kend bandje het muzikale gedeelte verzorgde, maakten we kennis met een sprekend gelij kende Betty Boop, die we natuurlijk allemaal van de teekenfilms kennen en die met Tiger- rag-allures voor de gansche dansende me nigte althans voor enkele uren gratis een exhibition gaf. Zulke types zijn onmisbaar en worden door het publiek zeer gewaar deerd. Inderdaad: „Some of these days".... comt never back! De „Korenbeurs" stond eveneens in het teeken van uitbundige pret en het idee van de Zaadmarktcommissie kan zeker als geslaagd beschouwd worden. Dit verslag zou te uitgebreid worden, als we alle zaken zouden moeten beschrijven en we volstaan dan ook maar met de algemeene opmerking, dat, waar buiten de vreugde ten top steeg, zij voor de binnenpret niet behoef de onder te doen. Tot besluit. Tot besluit nog even dit: De leden van het Roode Kruis in Alkmaar hebben den geheelen dag actieven dienst ge daan en moesten elf keer de eerste hulp ver- leenen bij menschen, die door de drukte on wel werden. Verder mogen wij onze politie wel een woord van hulde 1 rengen voor haar keurige regeling van het verkeer. Alles liep als op rolletjes en voor zoover ons bekend werd geen wanklank gehoord. De gemeentelijke politie werd bijgesta n door een detachement van den rijksveldwacht. doch ook dit detache ment had een gemakkelijke taak. Dan moeten wij r og melding maken van één straat: in ons vcslag hebben wij helaas de Doelenstraat ve geten. hoewel de versie ring daarvan zoo keurig was, dat een ver melding zeker de moeite waard v/as. Rectificatie. Het is te begrijpen, dat het kolom men lange verslag in ons vorig num mer haastwerk geweest is. Het werd door de samenwerking van weinigen in zeer vlug tempo gereed gemaakt en hoewel we er in deze omstandigheden zeker tevreden over mogen zijn, zouden we hier nog een paar kleine correcties willen aanbrengen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 1