Alkmaarsche Courant.
In het paleis van den koning
DAGBLADRECLAME
DE RECLAME
Jladiomeums
JmilletoH
Londensche brieven.
Qemeetttecadm
JUooiHciaal Tlieuws
öondero riji en dertigste Jaargang.
VRIJDAG 20 OCTOBER
De ALKMAARSCHE COURANT is sinds
honderd vijf en dertig jaren de huisvriend
van de meeste inwoners van Alkmaar.
Ook in de dorpen rondom Alkmaar is de
ALKMAARSCHE COURANT zeer populair.
Elk exemplaar van de ALKMAARSCHE
COURANT wordt door tientallen personen
gelezen. Daarom is elke advertentie in de
ALKMAARSCHE COURANT een SUCCES;
ZIJPE.
No 248
1933
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Zaterdag 21 October.
Lijn 1: Hilversum.
Liin 2: Huizen.
Lijn 3: Daventrv 10.3524.
Lijn 4: Langenberg 10.3516 40, Zeesen
16.40—22.20, Langenberg 22.20—24.—.
ste verrassing van Hitier onthoudt, daar
spreekt het meest gezaghebbende blad van
land, vermaard om zijn bezadigde en
het
Zaterdag 21 Octcber.
Hilversum296 M. (Uitsluitend VARA).
8.Gramofoonpl. 10.VPRO-morgenwij-
ding. 10.15 Voor Arb. in de Continubedrij
ven: VAR A-orkest o.l.v. H. de Groot. Ad.
Bouwmeester, declamatie en gramofoonpl.
12.De Notenkrakers o.l.v. D. Wins. 1.15
2.en 2.15 Gramofoonplaten. 2.50 Cau
serie H. Meyer. 3.10 Amsterdamsch Sym-
phonie-orkest o.l.v. J. Smit. 4.Concert. H.
Weissbach, tenor en Cor Steyn, orgel en
piano. 4.30 Filmpraatje M. Sluyser. 4.50
Vervolg concert. 5.25 Gramofoonpl. 5.40 Li
teraire causerie door A. M. de Jong. 6.
rDe Wielewaal" o.l.v. P. Tiggers. 6.30
Piano-recital door James Simon. 7.Cau
serie W v. d. Sluis. 7.30 Gramofoonpl. 8.
SOS-berichten en Vaz Dias. 8.10 VARA
Varia. 8.15 Bonte avond m. m. v. VARA-
orkest o.l.v. H. de Groot en solisten. 9.15
Causerie F Dost. 9.25 Orgelspel Joh. Jong.
9.45 Declamatie W. van Cappellen. 10.05
Vervolg bonte avond, m. v. de Fliereflui
ters o.l.v. J. v. d. Horst en A. de Booy, zang.
11.12.Gramofoonmuziek.
Huizen1875 M. (Uitsluitend KRO.) 8.
9.15 en 10.Gramofoonpl. 11.3012.
Codsd. halfuurtje. 12 15—1.45 Octetconcert
en gramofoonpl. 2.Voor de jeugd. 2.30
Kinderuur. 4.Orkestconcert en lezingen
7 15 Causerie. 7.35 Gramofoonplaten. 7.45
Sportnieuws. 8.Schlagermuziek. 8.30 Vaz
Dias. 8.35 Gramofoonplaten. 9.Orkest
concert en dansmuziek. 9.45 Hoorspel. 10.30
Vervolg orkestconcert en dansmuziek. 11.15
Gramofoonplaten. 11.30 Vaz Dias. 11.35
12.Gramofoonmuziek.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.0511.20 Le
zing. 12.20 Western Studio orkest o.l.v. F-
Thomas. 1.05 Gramofoonplaten. 1.35 Het
Commodore Grandorkest o.l.v. J. Muscant.
2 40 Gramofoonplaten. 2.50 Wiidingsdienst
4 05 Het Victor Olof Sextet m. m. v. C. Wal
ker, sopraan. 4.50 Vaudeville. 5 35 Kinder
min 6.20 Berichten. 6.50 Voetbalpraatje
7.05 Welsh Intermezzo. 7.25 Lezing. 7 59
Doedelzak-muziek door J MacDonald 8 20
Revue-programma. 9 20 Berichten. 9 25 Re
portage 9 45 Economische causerie. 9.59
Soortnieuws. 9.55 „Trafalgar", van Th
Hardy, arr Allan Wade. 10 40 Voordracht
10.45—12 20 Amciose en zijn Rand.
Parijs „Radio Paris", 1724 M. 8 05, 12.20,
7 10 en 7.40 Gramofoonplaten. 9.05 Conceri
m m. v. zangsolisten
Kalundborg, 1153 M. 11.201.20 Con
cert uit rest. „Wivex". 2.20 Gramofoonpl.
2.50—4.50 Omroeporkest o.l v. E. Reesen.
7.20 Omroeporkest ol.v. Gröndahl. 8 30
Moderne muziek door jazz orkest, instru
mentaal kwartet en solisten 10Gramo
foonplaten 10.1511 35 Dansmuziek.
Langenberg, 473 M. 5.25 Gramofoonpl
6 35 Orkestconcert o.l.v. Döhrmann. 10 45
Gramofoonplaten. 11.20 Populair concert.
12.55 Orkestconcert o 1 v. Göhre. 3.20 Om
roeporkest o.l.v. Görlich, m. m. v. trio. 5 55
Mandolineconcert. 6.°0 Concert. 7.30 Gevar.
rogramma 10.2<7 Cabaretprogramma o.l.v.
ïaumgarten. 12.20 Gramofoonplaten
Rome, 441 Al. 7.35 Zang door Vera Nadia
Poggioli, sopraan. 8.05 Gramofoonpl. 8 20
„Aïda", opera van Verdi, m. m. v. het Om
roeporkest en -koor o.l.v. Vertova. 10.20 Ber.
Brussel, 339 en 508 M. 338 M.: 12.20 Om
roeporkest o.l.v. Walpot. 1.30 Omroepklein-
orkest o l.v. Leemans. 5.20 Omroeporkest
o l.v. Walpot. 6.20 Gramofoonpl. 6.50 Om-
roepkleinorkest o.l.v. Leemans. 8.20 „Fra
cesca", opera van de Boeck. In de pauze: Op
treden van Henri Marchand. 508 M.: 12 20
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans 1.30 Om
roeporkest o.l.v. Walpot. 5.20 Svmphoniecon-
cert o.l.v. Meulemans. 6.35 Gramofoonpl
6.50 Pianorecital. 7.05 Gramofoonpl. 7.35
Zangvoordrachi. 8 20 Kamermuziek. 9.05—
10 20 Radiotooneel.
Zeesen, 1635 M. (Deutschlandsender)
7.20 Gevar. programma m. m. v. solisten.
9.20 Berichten, hierna: „Abschied vom Was
ser" 10.05 Weerbericht. 10.20—11.20 Con
cert
(Van onzen correspondent).
Engeland's oordeel over Hitler's
besluit.
De opvattingen in Engeland over het be
sluit van de nazi-regeering, de ontwapenings
conferentie te verlaten en het lidmaatschap
van den Volkenbond op te zeggen, zijn uiter
aard verscheiden, even verscheiden als de
meeningen in het land zijn over de beste in
ternationale politiek. In ruwe trekken getee-
kend is er een politieke school, die Enge-
land's lot wil verbinden aan dat van den
Volkenbond en hetgeen deze instelling wil
bevorderen. Deze school is waarschijnlijk de
meest verbreide maar haar aanhangers zijn
over het algemeen bedaarde menschen, ge
steund door kalme organen en hun stemmen
klinken daarom niet zoo luide. Er is een an
dere school, die buitengewoon luidruchtig
doet, hetgeen men wel zal begrijpen indien
men hoort, dat ze wordt geleid door Lord
Beaverbrook en zijn Express-bladen, die dus
luide verkondigt, dat Groot-Brittannië Euro
pa aan haar lot behoort voer te laten en al
zijn krachten moet samenspannen op de ver
dere ontwikkeling van het Britsche Rijk,
welks bevolking in samenwerking van pro
ductie, consumptie, verdediging en al die
scheppende activiteit, welke kleur aan het
leven kan geven al die zegeningen deelachtig
kan worden, welke dit ondermaansche heeft
aan te bieden; en de rest tan de wereld moet
dan maar zien hoe zij reilt en zeilt. De derde
school, die van meening is, dat de wereld
voor hooge politieke ontwikkeling, als b.v. de
Volkenbond en internationaal recht, voor
onderstellen en voorbereiden, niet vatbaar is,
blijft hechten aan de oude, als „realistisch"
aangeduide machtspolitiek, met haar in het
geheim werkende diplomatie en geheime of
half-geheime internationale groepeeringen en
practische toepassing van de leuze, dat men
zich voor behoud van den vrede tot oorlog
moet voorbereiden.
Het oordeel over de jongste wereldschok
kende onderneming van Hitier is tennaasten
bij naar zijn aard parallel aan de opvattin
gen van de drie geschetste groepen. Oordeel
is hier en daar, als in het geval van de
Labouraanhangers en hun „Daily Herald"
verdoezeld door scherp meeningsverschil in
de binnenlandsche politieke sfeer, die b.v. in
dit geval van Sir John Simon meer dan van
Hitier een zondebok maakt. Simon zou vol
gens dit oordeel de zaak hebben verknoeid en
door zijn uitlatingen aan Duitschland nau
welijks een andere keuze hebben gelaten. De
Rijksimperialisten van Beaverbrook trachten
op hun beurt winst te zoeken voor hun leer
door te betooger., dat Engeland meer dan
ooit verplicht is de handen uit het Europee
sche wespennest weg te halen. Zij haasten
zich vast testellen, dat de gelegenheid nooi
zoo gunstig is geweest, omdat, naar hun oor
deel, het Verdrag van Locarno, het Vier
moeendbedenpact en de Volkenbond zelf
door het Duitsche besluit alle beteekenis, gel
dicbeid en waarde hebber verloren D't ver
langen, Engeland vrij te zien van alle ver
plichtingen in Europa, opdat het de vrijheid
kan gebruiken vooi verhooging van den luis
ter van het Empire, ligt deze menschen zoo
geheel in het hart, dat zij het optreden van
de Nazi-regeering alleen kunren zien in het
verband van hun eigen politiek en de merites
of het omgekeerde van de houding van
Duitschland aan geen oordeel willen onder
werpen.
Het meest gezaghebbend oordeel dat
zeker ook het meest verbreid is steunt de
houding, welke de «peering in den persoon
van haar Foreign Secretary t Genève heeft
aangenomen. Merkwaardig is dat de opvat
tingen van den „Times" en den „Mamhester
Guardian", twee bladen die normaal nog al
scherp tegenover elkaar staan, in de twee
aan de zaak gewijde hoofdartikelen zoo sterk
overeenkomen dat zij v el door een en denzelf
den schriiver konden zijn samengesteld. Dit
kan worden toegescl reven aan overeenstem
min<r bij de leiding van deze bladen in de op
vatting ever het einddoel dat Duitschland
zich sfe!t en aan gemeenschanneiu'Ven afkeer
van de primitieve driften, die de Nazi-regee
ring scbiinen te beheerscVn en die haar
voortstuwen.
Waar het grootste deel van de pers zich
van een scheroe veroordeling van de jong-
wel overwogen kolommen, zijn meening zeer
scherp uit. Het is de meening, welke de of-
ficieele houding van Engeland heeft aange
geven. Wat aan het Duitschland van Brü-
ning kon worden toegezegd kan niet worden
gegeven aan het Duitschland van Hitier dat
volgens een anderen invloedrijken vormei-
der openbare meening Garvin van den
„Observer" „de dolle hond van Europa"
is geworden. Garvin acht de weigering aan
Duitschland om zich te gaan wapenen een
noodzakelijkheid als voorzorgsmaatregel te
gen wat hij noemt het nieuwe barbarendom
„dat is opgebouwd uit een massa naieve en
bedriegelijke aanmatiging". Hij schetst het
Nazi-isme als een warboel van leugens over
ras, geschiedenis, karakter,
vrouwen, kinde
ren, het leven en God. Indien deze leer kon
slagen dan zou er niet de geringste hoop
voor de menschheid overblijven. Want de be
vordering van den vredesgeest is volstrekt
uitgeroeid in deze gansche „vergiftigde, ge
dupeerde natie en de verheerlijking van'oor
log is er voor in de plaats gesteld". De
„Times" verkondigt dezelfde meening, alleen
met wat minder rijkdom en kleur van woor
den, wanneer het blad schrijft dat verreweg
de grootste belemmering voor het verkrijgen
van een ontwapeningsconventie gelegen is in
de opzettelijke en onophoudelijke militarisatie
van het Duitsche volk en dat de meest drin
gende voorwaarde voor Europeeschen vrede,
welken Hitier heet te wenschen (zeer in
strijd met het aanwakkeren van den oorlogs
geest met alle moderne propagandamidde-
en) is de moreele ontwapening van het
Duitsche volk.
Overigens wordt vrij algemeen de Duit
sche beslissing beschouwd als een van die
dramatische gebaren, welke de Nazi-dicta
tuur zoo graag gebruikt. Men meent te mo
gen vaststellen, dat het gezag van deze dic
tatuur begon te tanen en dat er iets nieuws
moest worden bedacht om de bevolking als
één man rond de hakenkruisvlag te scharen.
De onderdrukking van Oostenrijk is op een
mislukking uitgeloopen. Het proces over den
Rijksdagbrand wordt meer en meer een aan
klacht tegen de beschuldigers in plaats van
tegen de beschuldigden. Een nieuwe theatra
le houding, een opstand tegen een wereld
die Duitschland niet wilde begrijpen en het
wilde vernederen, was noodig om den ver
bleekenden luister van Hitier en de zijnen in
nieuwen glans te zetten. Een ander motief
kan men in Engeland niet ontdekken, te meer
niet daar Duitschland de laatste jaren toch
al schappelijk was behandeld en op het punt
stond, veel te ontvangen van hetgeen aan dit
land tot hu toe was onthouden. Waar, vraagt
men zich af, blijft dan de rechtvaardiging
voor deze schokkende beslissing, die voorloo-
pig een ontwapeningsmaatregel, welke voor
de wereld van hoog belang en voordeel zou
zijn geweest, op de lange baan schuift? Dat
Hitier durft praten over „vervolging", wan
neer zijn eigen binnenlandsch beleid op ver
volging berust, terwijl in buitenlandsche po
litiek juist van vervolging van Duitschland
geen sprake meer is, acht men een staaltje
van opzettelijke misleiding of onredelijkheid,
.ten liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door F. Marion Crawford.
Naar het Engelsch door W, H, C. B,
47
Zij marcheerden in den pas, met zwaren
tred en met dat eigenaardige van rechts naar
links zwaaien van het bovenlijf, van soldaten
die als wapen een lanee hellebaard dragen,
die aan de punt heel zwaar is. Mendoza liep
met de soldaten in den pas en hield zijn
hoofd rechtop. Hij was blootshoofd, doch
overigens was hij geheel in galatenue.
De coridior, die in verband met zijn breed
te en in vergelijking met de groote afmeting
en der zalen in het paleis kort scheen, was
ongeveer dertig pas lang en werd verlicht
door hanglampen, die bevestigend waren in
het beschilderde plafond. De troep bereikte
de dubbele deuren der wachtkamer, die door
een lakei werden geopend. Binnen wachten
Don Ruy de Gomez en Dolores. Ruy Gomez
stond op en trok zijn stoel op zij, eenigszins
verbaasd door het binnenkomen der soldaten
die anders zelden dezen weg volgden. Op
het geluid der voetstappen opende Dolores
haar oogen, maar als gevolg van het niet
heldere licht de kaarsen zag zij Mendoza
niet dadelijk te midden der soldaten.
Zij schonk weinig aandacht aan den troep,
want zij was gewend dergelijke kleine afdeelin-
gen door de gangen te zien marcheerep, als zij
schildwachten aflosten, en daar zij nooit in
s konings particuliere vertrekken was geweest,
was zij niet verbaasd over de plotselinge ver
schijning der soldaten in de wachtkamer. Maar
toen Ruy Gomez op zij ging om hen te laten
passeeren, nam hij zijn hoed af, dien hij anders
als Grande, zelfs in tegenwoordigheid van den
koning ophield, en boog beleefd zijn hoofd toen
Mendoza voorbij kwam. Hij hoopte dat Dolores
haar vader niet zou zien, maar doordat hij zelf
toonde den gevangene te herkennen, werd haar
aandacht opgewekt. Met een gil sprong zij
overeind. Mendoza draaide zijn hoofd om en
hield halt, wat de soldaten onwillekeurig ook
deden, en deze lieten de dochter van hun chef,
die zij alle kenden, door.
„Vader!" riep zij uit, en trachtte zijn hand te
grijpen.
Maar hij duwde haar weg en wendde zijn ge
zicht naar de deur vóór hem.
„Aansluiten! Voorwaarts marsch!" riep hij
met zijn strenge commando-stem.
De mannen gehoorzaamden, Dolores zachtjes
op zij duwende. Na echter twee passen gedaan
te hebben, gaf Ruy Gomez door een hand op te
steken hun een teeken om halt te houdenj de
andere hand legde hij op den schouder van den
jongen officier. Ruy Gomez was een van de
gewichtigste personages in Spanje; hij was de
major-domus van het paleis en zijn gezag was
bijna ongeperkt. Maar de officier had
orders van den koning en voelde zich verp >c
die letterlijk uit te voeren.
„Zijne majesteit heeft mij doen 2®jfs'en on
Diego zonder verwijl naar den westelij en oren
te geleiden", zei hij. „Ik verzoek aarom uw
excellentie ons te laten doormarc eeren
Ruy Gomez' hand rustte nog steeds met een
zachten druk op zijn schouder.^
„Dat zal ik niet laten doen ze. h.) beslist
„en indien u zou worden berispt wegens het met
dat alleen kan passen in propaganda, welke
ten doel heeft, de Nazi-regeering van
Duitschland tot eiken prijs, ook dien van de
waarheid, in stand te houden.
Dinsdag vergaderde de Raad onder lei
ding van burgemeester J. de Moor.
Medegedeeld werd, dat voor het uitkee-
ringsjaar 1933'34 vrijstelling is verkre
gen van de korting ingevolge de wet van 18
Maart 1932 (het z.g. kortingswetje).
Bij Kon. besluit zijn vernietigd het Raads
besluit betreffende de verzoekschriften van
de Jong c.a., inzake toepassing van art.
13 der L. O.-wet 1920 en is bepaald, dat de
gevraagde vergoeding van vervoerkosten
ten volle dient te worden toegestaan.
Aan J. Tiessen werd overeenkomstig diens
verzoek ontheffing van schoolgeld verleend
voor de jaren 1932 en 1933, terwijl een zelf
de verzoek van Jb. Nieuwland werd afge
wezen.
Behandeling volgde van een verzoek van
de af deeling „Schagen e.o." van den Ned.
Bond van Koffiehuishouders e.d. om verla
ging van personeele belasting voor koffie-
ïuis- en restaurantbedrijven. B. en W. waren
van oordeel dat de personeele belasting in de
gemeente Zijpe in onbillijke mate drukt op de
exploitanten van koffiehuizen en dergelijke
inrichtingen. In verband daarmede stelden
zij voor de huurwaarde van bedoelde percee-
len of gedeelten daarvan voor 2/3 als belast
bare huurwaarde aan te merken, ingaande 1
Januari 1934. De opbrengst der personeele
belasting zal hierdoor in hoofdsom met een
bedrag van pl.m. 827.50 verminderen.
Overeenkomstig het voorstel van B. en W.
werd zonder hoofdelijke stemming besloten.
Goedkeuring volgde van de begrooting van
het algemeen weeshuis te Zijpe voor den
dienst 1934. Deze begrooting wees in ont
vangst en uitgaaf aan een bedrag van
5933.12; daarbij zal worden beschikt over
1500 van het batig saldo 1933, terwijl de
post onvoorziene uitgaven is geraamd op
1073.12.
Eveneens werd goedgekeurd de begroo
ting voor 1934 van het Burgerlijk Armbe
stuur, aanwijzende in ontvangst en uitgaaf
een bedrag van 3702.06; post „onvoorzie
ne uitgaven" 681.06 en de post „subsidie
van de gemeente" 28.500.
Daarop werd de gemeentebegrooting,
dienst 1934e behandeld, waarbij B. en W.
voorstelden
De aan de beide wijkverpleegsters toege
kende vergoeding voor rijwielonderhoud met
ingang van 1 Januari 1934 te bepalen op
40 per jaar voor ieder (is thans 75)
werd zonder hoofdelijke stemming aangeno
men.
De bij raadsbesluit van 27 Oct. 1931 tot
wederopzeggens toe verleende subsidie aan
de „commissie voor de malariabestrijding
door de bevolking in Noordholland", bere
kend naar 1 cent per inwoner, met ingang
van 1 Januari 1934 in te trekken.
Dit werd eveneens aangenomen.
Van het batig slot van den gewonen
dienst van de gemeenterekening van 1932
een bedrag van 9000 over te schrijven op
den dienst 1933. Aangenomen.
De huursom van de aan den heer C. Speel
man te Oudesluis verhuurde woning werd op
3 per week bepaald, ingaande 1 Januari
1934. Aangenomen.
onmiddellijk nakomen van uw plicht, zeg dan
dat Ruy Gomez de Silva u dat heeft verhinderd,
en vrees niets. Vader en dochter mogen niet
op deze wijze van elkaar scheiden
„Ik heb mijn dochter niets te zeggen, zei Men
doza ruw, maar zijn woorden schenen hem toch
te hinderen.
„Don Diego", antwoordde Ruy Gomez, „even
veel slechter als haat is, vergeleken bij liefde
evenveel slechter is de daad, waarvan gij u zelf
hebt beschuldigd, vergeleken bij wat ook uw
dochter zou hebben gedaan. Gedreven door
louter menschelijkheid neem ik de verantwoor
delijkheid op mij, u te zeggen, dat u hier een
poos met uw dochter alleen zult blijven, om van
elkaar afscheid te nemen". En zich tot den offi
cier wendende: „Ga met uw mannen buiten d
deur wachten, mijnheer. U hebt mijn eere
woord dat uw gevangene niet zal ontsnappen
en u handelt op mijn gezag. Zoodra het tijd is,
zal ik u roepen'
Hij sprak op een toon, die geen tegenspraak
duldde, en werd dan ook gehoorzaamd. De offi
cier verliet met zijn soldaten de kamer en Ruy
Gomez sloot de deur achter hen. Zelf ging hi
door de andere deur naar de gang, waar hij
wilde wachten. Zijn orders werden zoo spoedig
uitgevoerd, dat Mendoza zich als bij verrassing
met zijn dochter alleen bevond. In zijn wan
hopige stemming nam hij kwalijk, wat Ruy Go
mez had gedaan, want het was een inmenging
in familiezaken. Met samengetrokken wenk
brauwen en gekruiste armen stond hij Dolores
aan te kijken. Slechts vier uren waren er ver
streken, sinds zij in zijn eigen woning met
elkaar hadden gesproken en een menschenleven
van ellende lag er thans tusschen dat oogenblik
en nu.
De belooning van de onderwijzers bij het
vervolgonderwijs met 0.25 per lesuur te
verhoogen en alzoo te bepalen op 1 50 per
lesuur.
Na uitvoerige discussie werd dit voorstel
verworpen met 7 egen 4 stemmen; tegen
stemden de heeren de Wit, Dignum, Bruin,
van der Oord, Smit, de Boer en Doorn.
10 opcenten te heffen op de hoofdsom der
personeele belasting.
Na langdurige bespreking werd dit voor
stel aangenomen met 10 tegen 1 stem. Al
leen de heer Doorn stemde tegen.
Door den heer Doorn werd voorgesteld
om in plaats van 10 opcenten op de perso
neele belasting te heffen, een pensioensver-
haal van 5 toe te passen op de gemeente
ambtenaren. Bedoeld voorstel werd echter
verworpen met 7 tegen 4 stemmen; vóór
stemden de heeren de Wit, Smit, de Boer en
Doorn.
De gemeente Zijpe voor de heffing der ge
meentefondsbelasting in de 3e klasse te
rangschikken en het aantal te heffen opcen
ten op 80 te handhaven.
Het voorstel van B. en W. werd na eenige
bespreking aangenomen met 6 tegen 5 stem
men; tegen stemden de heeren Blom, Rens,
van der Oord, Nannis en Doorn.
Wethouder Nannis kon niet meegaan met
het voorstel van B. en W. om de gemeente
van de 2e naar de 3e klasse gemeentefonds
belasting over te brengen, omdat door dien
maatregel vooral de kleinere inkomens zou
den worden getroffen. Spreker wenschte in
plaats daarvan heffing van 10 opcenten op
de ongebouwde eigendommen en bovendien
5 a 10 opcenten op de personeele belasting.
Een voorstel van den heer de Boer om het
presentiegeld van de raadsleden voor het bij
wonen der raadsvergaderingen te verlagen
van 4 tot 3 per bijgewoonde vergadering
werd met 8 tegen 3 stemmen verworpen;
vóór stemden de heeren van der Oord, de
Boer en Doorn.
Op voorstel van den heer van der Sluijs
werd de post „druk- en bindwerk" zonder
hoofdelijke stemming teruggebracht van
1200 tot 1000.
Na de rondvraag die niets bijzonders op
leverde, volgde sluiting.
NIEUWE-NIEDORP.
De N. V. de Vereenigde Kali Maatschappij
heeft een filmavond gehouden in de zaal van
den heer Kossen alhier.
De beer P. Band, voorzitter van de Tuin-
bouwvereeniging heette de niet talrijke aan
wezigen welkom, in het bijzonder den heer
Balk, die zou spreken over het nut van de
kali voor onze cultuurgronden en daarna een
film zou vertoonen over de kali winning. Ook
werd een bijzonder woord van welkom ge
richt aan 't bestuur der Coöp. Maalderij en
dank aan de administrateur voor zijn moeite
aan dezen avond
De heer Balk ving daarna zijn rede aan
en zeide, dat het een verkeerd begrip is, dat
onze kleigronden geen of weinig kali behoe
ven. Wel degelijk zeide spr., hebben de gron
den hier behoefte aan kali en bij toonde dit
met voorbeelden aan. Dezen zomer b v. was
het aan vele aardappel velden te zien, dat ze
kali-gebrek hadden. Sommigen zelfs zoo
sterk, dat deze door het typische kali-gebrek
verschijnsel (randerig worden van de bladen,
omkrullen en vroeg afsterven) niet konden
worden gebeurd. Ook onze graslanden
Nadat hij haar had weggeduwd, had Dolores
gezwegen. Zij stond naast een stoel, met een
hand er op leunende, doodsbleek, met donkere
kringen onder haar oogen en bijna kleurlooze
lippen, die echter vastberaden waren gesloten.
Het scheen haar toe dat thans, terwijl zij naar
haar vaders gezicht keek en wachtte op den
klank van zijn stem, het hevigste conflict in
haar hart woedde en wat Mendoza betrof, hij
was liever weer naar den koning teruggekeerd
om opnieuw onder de oogen van Antonio Perez
te worden gemarteld, dan hier te staan en ge
dwongen te zijn haar te zien en aan te hooren.
In zijn oogen was zij, naar aanleiding van wat
men hem had verteld, een geschandvlekte
vrouw, die hem dag in, dag uit, gedurende twee
jaren had bedrogen. En voor haar was hij de
ter dood veroordeelde moordenaar van den
man, dien zij trouw en in alle onschuld had lief
gehad. Maar toch had zij nog getwijfeld en
daarom haar goeden naam aan flarden ge
scheurd, in de hoop zijn leven te redden. Het
eene oogenblik zag zij als in een vreeselijken
droom zijn gewapende hand den uitval op Don
Jan doen in het volgende voelde zij instinct
matig dat hij zoo iets nooit zou hebben kunnen
doen en dat alles door een ondoordringbaren
sluier van raadselachtigheid was omgeven. Nooit
waren er misschien twee onschuldige menschen
geweest, die zoo weinig wisten wat ieder had
gedaan.
„Vader", sprak zij eindelijk met trillende
de stem, „kunt u niet tot me spreken, als ik de
kracht kan vinden u aan te hooren?"
Wat kunnen wij tot elkaar zeggen?" vroeg
hij streng. „Waarom heb je me hier opgehouden
Ik ben gereed te sterven wegens moord op den
man, die je ten val heeft gebracht. Ik ben blij.
Waarom zou ik je nog iets zeggen en waar
om zou je mij iets te peggen hebben? Ik hoop
dat er spoedig een einde aan je leven zal ko
men en dat dat einde zoo vredig mogelijk zal
zijn, gelet op de schande, die je over je zelf
hebt gebracht. Dat is wat ik je toewenscht, en
't is een goede wensch, want je hebt veroor
zaakt dat de dood op het schavot mij gemak
kelijk toeschijnt, zoodat ik er naar verlang.
Begrijp je?"
„Dus ter dood veroordeeld!" riep zij uit.
„Maar men kan u niet veroordeelen ik heb
verteld dat ik er bij was dat u 't niet ge
daan men moet me gelooven O, genadig-
de God!"
„Zeker, men gelooft je. Men gelooft dat ik jul
lie samen heb aangetroffen en dat ik hem toen
heb gedood. Een rechtbank zal mij verhooren,
maar ik ben reeds bij voorbaat veroordeeld en
ik moet sterven." Hij sprak vrij kalm. „Je
krankzinnige benkentenis voor het hof heeft
mijn overtuiging slechts versterkt. Die verklaar
de de aanleiding tot de daad en die vernie
tigde den laatsten twijfel, dien ik nog koester
de. Als het proces een langzaam verloop heeft
zal de beul mij dood aantreffen door jouw
schuld. Dat hadt je me kunnen besparen en
je hadt je zelf ook kunnen sparen. Je bezat nog
het restantje van een goeden naam en nu Don
Jan dood is, hadt je dat armzalig overblijfsel
van je eer kunnen blijven dragen. Maar je hebt
verkozen ook dat weg te werpen en m:j mijn vol
ledige schande te doen weten, alvorens ik een
schandelijken dood ga sterven. En toch wensch
je me nog te spreken. Verwacht je soms miiv
zegen?"
(Wordt vervol
