Alkmaarsche Courant.
In het paleis van den koning
Jubileum L. v. d. Vegt.
GEBRUIKT U THANS PRESTO
ZEEPPOEDER VOOR ALLE
DOELEINDEN?
Bonnen) fl|i eo dertigstt Jaargang.
DONDERDAG 2 NOVEMBER
Stad en Omgeving
JiadioHieuws
JeuiUetoH
No. 259
1933
Vrijdag 3 November.
Hilversum, 296 M. (8—12.—4.-8.— en
11—12.— VARA, de AVRO van 12.4.
en de VPRO van 8.11.uur)a 8.Gra
mofoonplaten. 10.VPRO-morgenwijding.
10.15 Declamatie C. Rijken. 10.30 Orgel
spel Joh. Jong. 11.15 Vervolg declamatie.
11.30 Pianorecital A. Brommert. 12.En
semble Otto Hendriks en gramofoonplaien.
215 Gramofoonplaten. 2.30 Causerie over
bloembollen. 3.Gramofoonpl. 4.Gramo
foonplaten. 4.50 Voor de kinderen. 5 30
VARA-orkest o.l.v. H. de Groot. 6.40 Gra
mofoonplaten. 6.50 Vervolg orkestconcert.
7.10 Dr W. Banning: Het fascisme. 7.30
Vervolg orkestconcert. 8.Cursus Dr W.
Banning. 8.30 Concert m. m. v. F. Feit
kamp—Bel infante, cello. C. J. Paris—Koene,
piano en J. Feitkamp, fluit. 9 Causerie
Prof. Dr. L. J. van Holk. 9.30 Vervolg con
eert. 10.— Vrijz Godsd. Persbureau. 1005
Vaz Dias. 10.15 Declamatie Ds. E. D. Spel
berg. 10.45 Gramofoonplaten. 11.— Orgel
spel Joh. Jong. 11.3012.Gramofoon
platen.
Huizen, 1875 M. (Algemeen programma
te verzorgen door den KRO). 8.9.15 en
10.Gramofoonplaten. 11.30—12.— Voor
zieken- en ouden van dagen. 12.15 Schlager-
muziek. 2.— Gramofoonplaten. 2.30 Zang
en pianorecital. Gramofoonmuziek. 3.45—
4en 415 Gramofoonplaten. 5.Orkest
concert, gramofoonpl. en lezingen 8.Gra
mofoonplaten. 8.15 Oratoriumconcert. 9.15
Vaz Dias. 9.20 Gramofoonplaten. 9 40 Ver
volg concert. 10.15 Vaz Dias. 10.20 Hoor-
spe' 11.0512Schlagermuziek.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10,50 Tijdsein, berichten. 11.0511.20 Le
zing. 12 20 Orge'concert M Vinden. 12.50
BBC-Dansorkest o.l.v. H. Hall. 1.35 Nor-
thejn Studio orkest o.l.v. J. Bridge. 2.20
Voor de scholen. 3.20 Muzikale causerie
3.55 Voordracht. 4.10 Gramofoonnlaten
4.50 E. Colombo's orkest. 5 35 Kinderuur
6.20 Berichten. 6.50 Zang door A. Thurs-
field, mezzo-sopraan en H. Heyner, bariton
7 10,7.30 en 7.50 Lezingen. 8 20 BBC
orkest o.l.v. J. Barbirolli. 9.20 Berichten en
gramofoonpl. 9.50 S. P. B. Miis: The Mo
dern Columbus (Uit Amerika). 10.10 Leslie
Bridgewater's kwintri m. m. v. W. Fischer
6opraan. 10.55 Voordracht. 11.20—12 20
H?tv Roy en zijn Band.
Parijs „Radio-Paris"1724 M 8.05
12.50 en 7.40 Gramofoonplaten 9.50 „Rose
ma veisine". operette van Chadal. 10.20 Gra
mofoonplaten
Kalundborg, 1153 M. 11.201.20 Concert
uit rest „Wivex". 2.20—4.20 Dansmuziek
door Kai Julian's orkest m. m. v. S. Nörre
vig, zang 7.30 Viool- en pianosonates van
Mozart 7.509.55 ..Kabale und Liebe"
spl van Schiller. 10.1011.50 Dansmuziek
door Erik Tuxen en ziin orkest.
Langenberg, 473 M. 5.25. 6 35, 10.45 en
11.20 Gramofoonplaten 12.55 Weraworkest
en -koor o.l.v Kühn en Breuer. 2 05 Kamer
concert. 3 20 Concert. 7.30 Gevar. program
ma 8.50 Süragorkest o.l v. Drost. 10Po
pulair concert. 10.20 Omroeporkest o.l.v
Rocbaud
Rome, 441 Af. 7.35 Gramofoonplaten 8 35
Radiotooneel. 9 50 Gramofoonplaten. (Dans
muziek)
Brussel. 338 en 508 Ad 12.20 en 1.30 Gra
mofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v
André 6 50 Gramofoonplaten 8.20 Omroep
s,rmphonie-orkest m m v. solisten, o.l v. J
Kumos 9.25 Vervolf concert 9 45 Zang
10 05 Vervol f orkestcovert 508 M 12 20
Gramofoonplaten. 1.30 Dito. 5.20 Omroep
svmpbonie-orkest o.l.v. Knmns. 6 35 Gramo
foonplaten. 7.Pia torecital. 8 20 Omroep
orkestconcert o.l.v. André 20 Vervolg con
eert.
7eesen, 1635 M. (D°utschlandsender)
7 25 Omroeporkest o.l.v. Lindner m. m. v M
Linz, viool en 14. 1 ützrw, sopraan. In de
pauze: Causerie over parachute*. 9.20 en
10.05 Berichten. 10.20—11 20 Fred Kuhnert
en zijn orkest.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Vrijdag 3 November.
Lijn Hilversum.
Liin 2: Huizen.
Liin 3: Daventry 10.35—24.
Lijn 4: Langenberg 10.35—17 40, War-
Bchau 17.40—19.20, Luxemburg 19.20—
24
In ons nummer van gister maakten
wi] reeds melding van de huldiging die
den gemeente-ontvanger, den heer v. d
Vegt, bij de viering van zijn 40-jarigen
ambtelijke loopbaan door het personeel
gewerd. Ook op de des middags ten
zijnen huize gehouden receptie kwam
door vele bloemstukken, telegrammen,
schriftelijke gelukwenschen en bezoe
ken van tal van personen w.o. een depu
tatie van de afd. N. H. van den Broeder
schap van Gemeenteontvangers, be
staande uit de heeren J. J. Wringer uit
Velsen en R. Kuipers uit Enkhuizen,
tot uiting hoezeer zijn persoon ir bree-
den kring wordt gewaardeerd.
Van de bloemstukken noemen wij dat
van den raad der gemeente, dat van de
afd. N. H. van den Broederschap van
Gemeente-ontvangers en dat van de
hoofdambtenaren det gemeente.
Huldiging ten stadhuize.
Gisteravond werd de heer v. d Vegt
in de raadszaal in tegenwoordigheid
van het voltallige college van B en W.
en den raad met hun dames (mej. Ca-
rels en de heeren Mr. LangevelJ en
Bakker hadden bericht van verhinde
ring gezonden) de hoofdambtenaren der
gemeente met hun dames en bovenge
noemde deputatie van de Broeder chap
van Gemeente-ontvangers, gehuldigd
door den burgemeester.
Nadat de jubilaris om 820 uur met
zijn echtgenoote, zoon en andere fami
lieleden door den secretaris, Mr Koelma,
en den heer Margadant, onder applaus
naar de voor hen bestemde zetels waren
geleid zeide de burgemeester het vol
gende
Geachte jubilaris, mevr. v. d Vegt,
verdere familieleden, dames en heeren.
Ik zou willen beginnen met de zui
vere zakelijke mededeeling. dat ik een
vriendelijk briefje kreeg van nej Carels
en de heer Bakker, dat zij tot hun leed
wezen verhinderd waren aanwezig te
zijn. De groo e opkomst van de verdere
raadsleden doet u zien dat het aan be
langstelling bij den raad niet heeft
ontbroken. Mej. Carels verzocht mij
voorts u haar schriftelijke geluk wensch
te overhandigen.
Aan mij valt de eer en het genoegen
te beurt v d Vegt op deze plechtigheid,
namens het gemeentebestuur van Alk
maar, u hartelijk geluk te wenschen
met het mooie jubileum dat wij van
avond vieren.
1 November 1893 aangesteld tot amb
tenaar ter secretarie van deze gemeente,
1 Mei 1907 bevorderd tot hoofdcommies
en sedert 15 Nov. 1922 is u de ontvanger
van deze gemeente. 40 jaren lang heeft
u trouw en naar uw beste weten en met
al uw kracht deze gemeente gediend en
het is den raad een behoefte u van
avond te doen blijken hoezeer de raad
di op prijs stelt. Het is mij persoonlijk
een groot genoegen u namens den raad
te mogen toespreken en wel om verschil
lende redenen.
De eerste is een meer algemeene. Wij
leven in tijden waarin de ambtenaar
zoo af en toe nog wel wat te verduren
krijgt. Als men leest wat er dagelijks
in de couranten wordt geschreven, dan
zijn er tal van burgers die afgeven op
de ambtenarij in het algemeen en het
werk van tallooze ambtenaren in het
bijzonder
Wij ambtenaren hebben den naam
van als het maar eenigszins kan, zoo
min mogelijk uit te voeren. Men denkt
dat wij de kantjes er afloopen en dat
voor ons het belangrijkste moment is
het traktement ontvangen bij den ont
vanger, maar u weet, zooals vele amb
tenaren en ook ik, dat dit een zeer een
zijdige voorstelling is van het ambte
lijke werk. De eerste reden waarom ik
het zoo buitengewoon pleizierig vind
u vanavond bij uw 40-jarig jubileum
toe te spreken, is dat ik daardoor de ge
legenheid krijg, juist in dezen tijd er eens
uitdrukking aan te geven dat het mag
zijn dat er hier en daar wel enkele
ambtenaren zijn die het misschien niet
zoo serieus opnemen met hun plicht,
maar daar tegenover staan tallooze
ambtenaren die weten dat het ambte
naar zijn in den hoogen zin van het
woord is een leven van opoffering, van
hard werken en een absoluut wegcijfe
ren van eigen belang Wij, ambtenaren,
willen van het eigen belang geen kwaad
.Een liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door F. Marion Crawford.
Naar het Engelsch door ,W. H, C B,
68
„Ik droomde dat je me kuste en dat ik daar
door weer levend ben geworden."
„Ga nu eens hier naast me zitten," zei ze
dadelijk daarop. „Het zal me heel moeilijk
vallen je alles te vertellen en 't zal niet
lang duren of men komt hier. O. laat mij
hier maar vinden; het komt er nu toch niet
meer op aan, want ik heb hun allen verteld
dat ik vanavond al lang in je kamer was."
„Hun allen verteld? Aan wien dan? Den
koning? Wat zeg je toch?" vroeg hij met een
bezorgd gezicht.
„Den koning, het hof, de heele wereld.
Maar 't valt me veel zwaarder 't jou te ver
tellen." Zij bloosde en keek een anderen kant
uit. „Het was de koning, die je wondde ik
hoorde je vallen."
„Hij heeft me een schram toegebracht.
Ek>or den val ben ik eenigen tijd buiten ken
nis geweest."
„Ik hoorde hem zijn degen trekken. Je kent
toch dat eigenaardige, zachte geluid, dat een
degen maakt, die uit een leeren schede wordt
getrokken? De koning deed 't snel, en ik
wist dat je ongewapend was. Bovendien had
je me beloofd je hand niet tegen hem op te
heffen."
„Ik herinner me dat mijn degen in de sche
de op tafel lag. Ik greep het wapen met
schede en al, om me te verdedigen. Waar is 't
nu gebleven? Zeker ergens op den vloer."
„Dat doet er niet toe men zal 't wel
weer vinden. Je viel; toen werd ,'t stil en
even later hoorde ik mijn vader zeggen, dat
hij je had gedood, terwijl je ongewapend was
Daarna gingen beiden heen. Ik was zelf half
dood van verdriet, toen ik op den vloer naast
je neer viel. Daar lag je, met je hoofd naar
de deur en met één arm uitgestrekt. Zoo zal
ik je mijn leven lang vóór me zien, als ik er
aan denk. Toen moet Adonis me hebben ge
vonden en hij droeg me weg en Inez ont
moette me op het terras, nadat zij mijn va
der in het openbaar tot den koning had hoo-
ren zeggen dat hij je had vermoord en de
koning had het zelf gedaan Begrijp Je
»Ja- ga voort." Don Jan luisterde adem
loos en vergat zijn pijn, dien hij af en toe nog
voelde.
„Toen ben ik naar beneden gegaan, en ik
verzocht Don Ruy Comez naast me op ae tre
den van den troon te blijven staan, lederee
was in de zaal, de Grandes, de hert g i
van Alva Medina Sidonia, Medina Ueii, in
fantado, de prinses van Eboh, dea -
deurs, iedereen, alle hofdames,
en honderden mensc^n. die mij bijna allen
kenden."
spreken, begrijpen, dat de maatschappij
zonder dat moeilijk in stand te houden
zal zijn- Wij zouden het wel hopen en
wenschen, maar ik betwijfel of het kan
en wij weten, dat het niet zoo is in onze
dagen en dat de goede ambtenaar van
's morgens vroeg tot 's avonds laat met
zijn zorgen en gedachten alleen bezig is
voor het algemeen belang en daarvoor
zooveel mogelijk werkt.
Ik vind het ook buitengewoon plezie
rig, dat ik u mag toespreken, omdat
het persoonlijk u geldt. Tot dusverre
sprak ik in het algemeen, omdat ik vindt
dat de ambtenaar te veel verwijten
treft, waarbij komt dat de overheid zich
genoodzaakt ziet de materieele waar
deering omlaag te brengen, waarom ik
het op prijs stelde in het algem*en te
zeggen, dat ik groote waardeering heb
voor de ambtenaren en hun werk
De tweede reden geldt u, omdat ik in
de jaren in Alkmaar doorgebracht, juist
in u heb gezien een man die zich heele-
maal en volkomen heeft gegeven aan
he; werk waarvoor hij was gesteld.
Reeds mijn voorganger Ripping had mij
daar vóór al gezegd hoezeer hij het
werk van v. d. Vegt op prijs stelde en er
zoo zeker van was, dat hij steeds op uw
voorlichting af kon gaan. Het is u be
kend hoezeer Ripping uw werk op prijs
heeft gesteld Zoolang ik hier gewoond
heb. heb ik kunnen constateeren, dat i
hij daarover geen woord te veel heeft
gtsproken en dat het inderdaad juist
was dat u uw ambtenarenwerk niet op
vatte in den geest zooals de burgerij
over de ambenaren spreekt, maar in
den geest van wegcijferen van eigen
persoon en in het u geven voor het alge
meen waarvoor u was aangesteld.
Toen hier in de gemeente de vacature
kwam van ontvanger, volgens de ge
meentewet een der belangrijkste functies
in de gemeente, een van de drie wier
rechtspositie in de gemeentewet is ge
regeld (de wet gaat nog van het idee uit
dat de raad aan het hoofd van de ge
meente staat, maar dat hij terzijde wordt
gestaan door 3 personen met wien hij
oogenblikkelijk en voortdurend heeft
samen te werken, n.1. den secretaris,
den ontvanger en den burgemeester)
werd gij in die functie benoemd.
De gemeente-ontvanger is in den zin
der wet een der 3 belangrijkste functies
in 't gemeentewezen. Er is wel veel ver
anderd, maar het ambt van gemeente
ontvanger is gebleven een buitengewoon
verantwoordelijk ambt, een ambt waar
voor men maar niet zoo deze of gene
kan benoemen, maar waarin men alleen
ka aanstellen een man die het volle
vertrouwen van den raad heeft. Bij
wiens geste de raad iedere nacht gerust
kan slapen, omdat hij weet dat de be
lastingpenningen van de burgerij bij
hem veilig zijn. Als er iets is waarover
in deze gemeente in het bijzonder bij
den raad niet in het minst verschil van
gevoelens bestaat dan is het wel dit,
dat wij weten dat bij v. d. Vegt het ge'd
van de gemeente in volkomen goeie
handen is. Het is wel zoo dat ik nooit
met eenig raadslid of eenig hoofdamb
tenaar maar een moment heb gespro
ken over de zorg voor de gemeente-
financiën.
Natuurlijk is dit niet de eenige reden.
Het moet niet zoo zijn dat wij ons in
uw jubileum verheugen omdat wij het
verder rustig hebben.
Neen, wij waardeeren daarnaast, dat
v. d. Vegt in den loop van de 40 jaar
voortdurend heeft gegeven aan de ge
meente al de gaven waarover hij be
schikt naar geest en hart Van hoofd is
tot uiting gekomen in zijn werk. Van
hart is tot uiting gekomen in de vriend
schap van talloos velen die hij voor de
gemeente-administratie heeft opgeleid
Herhaaldelijk heb ik menschen ge
sproken uit de omgeving, die in eigen
gemeente wel een toon aanslaan, onder
hen waren verschillende burgemeesters
uit de omgeving, die door v. d. Vegt ter
secretarie te Alkmaar zijn opgeleid en
die zelfs tot nu toe af en toe bij hem
raad halen als het een beetje moeilijk
wordt. Van der Vegt heeft hun altijd
ter zijde gestaan, zooveel in zijn ver
mogen was. Ik geloof dat u uit hetgeen
Zoo niet, begin er dan nog heden
mee. Presto voldoet aan alle
eischen die aan een prima zeep
poeder gesteld kunnen worden.
Presto is dubbel gezeefd, doch
uiterst laag in prijs. Presto voor
de wasch, moeder in haar sas!
BSSÉr- 91
-»»
p% Vraag Uw winkelier bijzonderheden
omtrent den Presto slagzinwedstrijd
met waardevolle prijzen!
ÈW. zmtm
„Wat heb je hun gezegd?" vroeg Don Jan
zeer bezorgd. „Dat je hier was geweest?"
„Ja en nog veel meer. Het was natuur
lijk niet waar, maar ik hoopte dat men me
zou gelooven. Ik zei" zij bloosde hevig.
O ik durf 't bijna je niet te vertellen! Kun
je 't niet raden?"
„Dat wij in het geheim waren getrouwd?"
vroeg hij. „Dat had je kunnen zeggen."
„Neen. Dat niet niemand zou dat heb
ben geloofd Ik vertelde hun", zij wacht
te even om haar moed te verzamelen, en toen
kwamen de woorden vlug na elkaar, alsof
zij zich schaamde te worden gehoord
,.ik vertelde hun dat mijn vader niet in de
misdaad was betrokken, dat ik dit wist, om
dat ik vanavond al lang in de kamer was ge
weest, ook toen je werd gedood, en dat ik
hier was, omdat ik je alles wat ik bezat, had
gegeven, mijn leven, mijn ziel, mijn eer, al
les."
„Groote God!" riep Don Jan verschrikt
uit'. „En dat heb je gedaan om je vader te
redden?"
Een oogenblik had zij haar gezicht met
beide handen bedekt. Toen stond zij plotse
ling op en ging in de kamer heen en weer
loopen.
„Ja. Dat heb ik gedaan. Wat kon ik an
ders doen? Het was beter dat ik mijn onder-
fang tegemoet ging en mijn leven in een
looster zou eindigen, dan dat mijn vader
zijn leven op het schavot zou laten. Wat zou
er met Inez hebben moeten gebeuren?"
„En met je zelf?" Don Jan's oogen volg
den haar met bewonderende liefde.
„Dat zou er niet op aan gekomen zijn.
Maar rk had miin naam te grabbelen ge-
ik hier gezegd heb kunt zien. dat zoo- I
wel bij mij als bij den raad en het ge-
heele gemeentebestuur niet anders i
heerscht dan de grootste waardeering
voor de vele diensten in de lange oerio-
de aan de gemeente gegeven. Het is
daarom dat het dagelijks bestuur den
raad heeft voorgesteld u op dezen voor
u zoo belangrijken dag te onderscheiden
met de hoogste onderscheiding van de
gemeente. Het is mij een genoegen u, j
namens den raad, te overhandigen de
groote gouden medaille van de stad
Alkmaar (Applaus). j
Een woord namens de hoofd
ambtenaren.
Namens de hoofdambtenaren hield
hierop de heer D G. Margadant de
voigende toespraak:
Geachte jubilaris,
Het is mij een voorrecht om u op de
zen, voor u en uw gezin zoo gedenk-
waardigen dag. namens de hoofden van
takken van dienst in de gemeente Alk
maar te mogen toespreken, omdat ik u
als vriend zoo gaarne de u thans ge
brachte hulde gun, te meer daar ik er
van overtuigd ben. dat u deze zoo vol
komen toekomt .gezien hetgeen u als
ambtenaar van Alkmaar in de lange
reeks van jaren, -die achter u liggen,
heeft verricht.
Men is wel eens geneigd om te vragen,
is het voor een ambtenaar nu zoo'n
prestatie, dat hij 25 jaren of meer in
eenzelfde betrekking is werkzaam ge
weest. In het algemeen ben ik geneigd
hierop te antwoorden, neen, maar laat
daarop direct de vraag volgen, hoe
heeft deze zijn taak vervuld.
En dat is in uw geval de kern waarop
de zaak draait. U heeft in de functies,
die u in uw lange loopbaan in dienst
van Alkmaar heeft bekleed, m i. zoo
voortreffelijk getoond, hoe een ambte
naar zijn taak moet opvatten.
Met volle toewijding voor uw werk in
dikwijls zeer moeilijke omstandighe ien
heeft u steeds voor alles' de belangen
van Alkmaar voor oogen gehad. Niet dat
ik daarover uit eigen ervaring over de
eerste 28 jaren van uw amhtsleven
alhier, kan oordeelen, maar wel kan ik
dat doen uit den tijd, dat ik met u, eerst
als chef van de afdeeling financiën en
daarna sedert 51 Nov. 1922 als gemeen
teontvanger mocht samenwerken.
Weest overtuigd, waarde jubilaris,
dat ik hier mijn volle waardeering niet
alleen namens mijzelf, maar namens
alle hoofden van takken van dienst te
Alkmaar uitspreek.
Onder welke omstandigheid ook, u
waart steeds degeen, die ons met alle
welwillendheid hielp, aan wiens deur
wij nimmer v.ergeéfsch aanklopten,
maar altijd onder dat uitdrukkelijk be
ding, dat de financieele belangen van
Alkmaar dat toelieten.
Na het vorengenoemde zal het u dan
ook niet verwonderen, dat alle hoofden
van takken van dienst met volle instem
ming er toe medewerkten om u op dezen
dag ook namens hen te huldigen, ik wil
er nog eens den nadruk op leggen, niet
uit conventie, omdat dat nu eenmaal de
gewoonte is om bij dergelijke gebeurte
nissen blijken van belangstelling te
geven, neen omdat het v. d. Vegt goldt,
onzen nestor.
V. d Vegt het ambtelijke leven gaat
niet steeds over rozen en zoo is ook uw
pad niet steeds met rozen bestrooid ge
weest, maar ondanks dat. zijt gij uzelf
gebleven met de vaste bedoeling, de
belangen van Alkmaar vóór alles te
dienen
Dezen dag zal ook voor uwe vrouw
een genoegdoening zijn. Zij heeft immers
het grootste deel van deze lange periode
aan uw zijde gestaan, u geschraagd en
heeft met u meegeleefd.
Ook uw hier aanwezige zoon zal het
met trots vervullen zijn vader, die hem
altijd een voorbeeld van trouw en
plichtsbetrachting is geweest, te mogen
zien als middelpunt van deze feestelijke
bijeenkomst Ik wensch ook hen van
harte geluk met deze gebeurtenis.
Het spreekt m.i. vanzelf, dat u niet
zult verwachten, dat wij na het voor
gaande, de bedoeling hadden u alleen
vriendelijke woorden toe te voegen.
Laten van deze woorden de u vanmor
gen ten uwen huize namens ons aange
boden bloemen het symbool zijn en
weest zoo goed als blijvend aandenken
aan dezen dag een boekenkast te aan
vaarden, die naar i; hopen nog 'ange
jaren in gedachte zai brengen, dat wij u
gewaardeerd hebben, niet alleen ais
hoofdambtenaar van deze gemeente,
maar ook als vriend.
v. d. Vegt, van harte geluk gewenscht.
(Applaus.)
De secretaris van de Broederschap
voor Gemeenteontvangers en voorzitter
van de afd. N. H. van deze Broeder
schap. de heer J J. Wringer, uit Velsen,
noemde het een buitengewoon vereeren
de taak der jubilaris namens de collega's
hartelijk te feliciteeren met het jubileum
van heden en hen dank te zeggen voor
alles wat hij voor de Broederschap en
de afd N H in het bijzonder had gedaan.
Bovenal wenschte hij een woord van
dank te spreken voor de buitengewoon
prettige samenwerking die men van den
jubilaris mocht ondervinden. Spr. ein
digde met den wensch dat dit in de toe
komst ook zoo mag blijven. (Applaus.)'
De jubilaris spreekt.
De heer van de Vegt beantwoordde
de sprekers als volgt:
Dames en Heeren,
Mijn eerste woord dat ik wensch te
sp:*eken is een woord van erkentelijk
heid te zeggen tot u, mijnheer de burge
meester, ik stel het op hoogen prijs dat
u, ondanks uw zeer bezet leven, in ver
band met uw omvangrijke dubbele
werkkring, gelegenheid hebt gevonden
mij hier te huldigen. Maar evenzeer
wensch ik mijn erkentelijkheid te betui
gen aan het college van B. en W. voor de
wijze waarop het gemeend heeft, mij
deze hulde te moeten brengen. De tegen
woordigheid van de heeren wethouders
er. de tegenwoordigheid van den gehee-
len raad kan ik niet genoeg waardeeren.
Laat ik u zeggen dat ik tegen het vie
ren van dezen dag heb opgezien. Ik heb
gooid, zonder iets te bereiken. Men geloofde
me wel, meen ik, maar de koning had, om
zich zelf te redden, besloten dat mijn vader
toch zou sterven. Ik ontmoette hem, teen men
hem naar de gevangenis bracht. Toen ben ik
naar den koning zelf gegaan en toen ik
hem verliet, had ik zijn bevelschrift om mijn
vader de vrijheid te hergeven, in handen. O,
ik wou dat ik dat nog eens kon overdoen, en
dat je er bij tegenwoordig was; dan zou je
trotsch op me zijn. Ik zei hem ronduit dat hij
je gedood had, ik hoorde hem dit bekennen,
ik dreigde hem het aan het heele hof, de hee
le wereld, gansch Spanje te vertellen, als hij
mijn vader niet in vrijheid liet stellen Maar
dat andere kun je me dat vergeven, lieve
ling?"
Ze stond nu met uitgestoken handen vóór
hem. want zij vertrouwde hem met heel haar
hart.
„Je veregeven? Wat vergeven? Dat je het
dapperste hebt gedaan, dat ooit een vrouw
deed
„Ik dacht dat je 't in den hemel wel zou
begrijpen," zei ze. „Maar 't is beter, dat je 't
nu op aarde begrijpt 't is me echter
zwaar gevallen het te vertellen."
Hij bracht haar beide handen naar zijn
lippen en kuste ze.
„Wat je deed, was schitterend, maar het
zal moeilijk zijn, heel moeilijk, 't ongedaan
te maken."
„Wat komt dat er op aan? Wij weten im
mers dat 't niet waar is," zei ze. „Laat de
wereld maar praten en denken wat ze wil -"
„De wereld mag nooit openlijk een sma
delijk woord van je zeggen," viel hij haar in
de rede. „Denk je dat ik haar zou toestaan,
wat ik den koning zelfs tusschen vier muren
verbood? Wees daarover maar niet ongerust
liever zou ik sterven."
„O, neen!" riep zij uit. „Vanavond niet
meer over doodgaan spreken! 't Woord is me
onverdragelijk."
„Dan maar over leven! Samen leven in
vrede en liefde! Maar vóór alles moet die
kwestie in orde worden gebracht en wel
onmiddellijk, al is het ook al laat. En daar
voor bestaat maar één middel.'
Een oogenblik zweeg hij en keek vlug
naar de deur en toen naar Dolores' gezicht
„Ik kan niet heengaan," zei ze, zich tegen
hem aan vlijend. „Toe, laat me blijven! Wat
komt het er op aan?"
„Heel veel, vooral voor later". Door
zijn wilskracht gedreven, stond hij op,
alsof hem niets was overkomen. En
naar de deur gaande, riep hij: „Inez, is
er niemand op het terras? Geen knecht,
geen schildwacht? Héla daar! Wie ben
je? Kom eens hier, man. O, ben jij 't,
Adonis?"
Inez en de dwerg kwamen binnen. Do
lores begreep niet wat hij ging doen.
Toen legde hij zijn hand op den arm
van den nar en zei: „Ga zoo gauw je
maar kunt een priester, een monnik of
een bisschop halen iemand, die pries-
terkleeding draagt en Latijn spreekt.
Dreig hem uit mijn naam, als het noo-
dig is, met den dood. Zeg hem dat Don
Jan van Oostendijk op het uiterste ligt
en een priester bij zich wil hebben. Vlug,
ivan! Vlieg! Je geluk en leven zitten iü
je beenen! Vooruit! Weg!"
(Wordt vervolgd.)