Alkmaarsche Courant. In het paleis van den koning Jubileum L. v. d. Vegt. GEBRUIKT U THANS PRESTO ZEEPPOEDER VOOR ALLE DOELEINDEN? Bonnen) fl|i eo dertigstt Jaargang. DONDERDAG 2 NOVEMBER Stad en Omgeving JiadioHieuws JeuiUetoH No. 259 1933 Vrijdag 3 November. Hilversum, 296 M. (8—12.—4.-8.— en 11—12.— VARA, de AVRO van 12.4. en de VPRO van 8.11.uur)a 8.Gra mofoonplaten. 10.VPRO-morgenwijding. 10.15 Declamatie C. Rijken. 10.30 Orgel spel Joh. Jong. 11.15 Vervolg declamatie. 11.30 Pianorecital A. Brommert. 12.En semble Otto Hendriks en gramofoonplaien. 215 Gramofoonplaten. 2.30 Causerie over bloembollen. 3.Gramofoonpl. 4.Gramo foonplaten. 4.50 Voor de kinderen. 5 30 VARA-orkest o.l.v. H. de Groot. 6.40 Gra mofoonplaten. 6.50 Vervolg orkestconcert. 7.10 Dr W. Banning: Het fascisme. 7.30 Vervolg orkestconcert. 8.Cursus Dr W. Banning. 8.30 Concert m. m. v. F. Feit kamp—Bel infante, cello. C. J. Paris—Koene, piano en J. Feitkamp, fluit. 9 Causerie Prof. Dr. L. J. van Holk. 9.30 Vervolg con eert. 10.— Vrijz Godsd. Persbureau. 1005 Vaz Dias. 10.15 Declamatie Ds. E. D. Spel berg. 10.45 Gramofoonplaten. 11.— Orgel spel Joh. Jong. 11.3012.Gramofoon platen. Huizen, 1875 M. (Algemeen programma te verzorgen door den KRO). 8.9.15 en 10.Gramofoonplaten. 11.30—12.— Voor zieken- en ouden van dagen. 12.15 Schlager- muziek. 2.— Gramofoonplaten. 2.30 Zang en pianorecital. Gramofoonmuziek. 3.45— 4en 415 Gramofoonplaten. 5.Orkest concert, gramofoonpl. en lezingen 8.Gra mofoonplaten. 8.15 Oratoriumconcert. 9.15 Vaz Dias. 9.20 Gramofoonplaten. 9 40 Ver volg concert. 10.15 Vaz Dias. 10.20 Hoor- spe' 11.0512Schlagermuziek. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding 10,50 Tijdsein, berichten. 11.0511.20 Le zing. 12 20 Orge'concert M Vinden. 12.50 BBC-Dansorkest o.l.v. H. Hall. 1.35 Nor- thejn Studio orkest o.l.v. J. Bridge. 2.20 Voor de scholen. 3.20 Muzikale causerie 3.55 Voordracht. 4.10 Gramofoonnlaten 4.50 E. Colombo's orkest. 5 35 Kinderuur 6.20 Berichten. 6.50 Zang door A. Thurs- field, mezzo-sopraan en H. Heyner, bariton 7 10,7.30 en 7.50 Lezingen. 8 20 BBC orkest o.l.v. J. Barbirolli. 9.20 Berichten en gramofoonpl. 9.50 S. P. B. Miis: The Mo dern Columbus (Uit Amerika). 10.10 Leslie Bridgewater's kwintri m. m. v. W. Fischer 6opraan. 10.55 Voordracht. 11.20—12 20 H?tv Roy en zijn Band. Parijs „Radio-Paris"1724 M 8.05 12.50 en 7.40 Gramofoonplaten 9.50 „Rose ma veisine". operette van Chadal. 10.20 Gra mofoonplaten Kalundborg, 1153 M. 11.201.20 Concert uit rest „Wivex". 2.20—4.20 Dansmuziek door Kai Julian's orkest m. m. v. S. Nörre vig, zang 7.30 Viool- en pianosonates van Mozart 7.509.55 ..Kabale und Liebe" spl van Schiller. 10.1011.50 Dansmuziek door Erik Tuxen en ziin orkest. Langenberg, 473 M. 5.25. 6 35, 10.45 en 11.20 Gramofoonplaten 12.55 Weraworkest en -koor o.l.v Kühn en Breuer. 2 05 Kamer concert. 3 20 Concert. 7.30 Gevar. program ma 8.50 Süragorkest o.l v. Drost. 10Po pulair concert. 10.20 Omroeporkest o.l.v Rocbaud Rome, 441 Af. 7.35 Gramofoonplaten 8 35 Radiotooneel. 9 50 Gramofoonplaten. (Dans muziek) Brussel. 338 en 508 Ad 12.20 en 1.30 Gra mofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v André 6 50 Gramofoonplaten 8.20 Omroep s,rmphonie-orkest m m v. solisten, o.l v. J Kumos 9.25 Vervolf concert 9 45 Zang 10 05 Vervol f orkestcovert 508 M 12 20 Gramofoonplaten. 1.30 Dito. 5.20 Omroep svmpbonie-orkest o.l.v. Knmns. 6 35 Gramo foonplaten. 7.Pia torecital. 8 20 Omroep orkestconcert o.l.v. André 20 Vervolg con eert. 7eesen, 1635 M. (D°utschlandsender) 7 25 Omroeporkest o.l.v. Lindner m. m. v M Linz, viool en 14. 1 ützrw, sopraan. In de pauze: Causerie over parachute*. 9.20 en 10.05 Berichten. 10.20—11 20 Fred Kuhnert en zijn orkest. GEMEENTELIJKE RADIO DISTRIBUTIE. Vrijdag 3 November. Lijn Hilversum. Liin 2: Huizen. Liin 3: Daventry 10.35—24. Lijn 4: Langenberg 10.35—17 40, War- Bchau 17.40—19.20, Luxemburg 19.20— 24 In ons nummer van gister maakten wi] reeds melding van de huldiging die den gemeente-ontvanger, den heer v. d Vegt, bij de viering van zijn 40-jarigen ambtelijke loopbaan door het personeel gewerd. Ook op de des middags ten zijnen huize gehouden receptie kwam door vele bloemstukken, telegrammen, schriftelijke gelukwenschen en bezoe ken van tal van personen w.o. een depu tatie van de afd. N. H. van den Broeder schap van Gemeenteontvangers, be staande uit de heeren J. J. Wringer uit Velsen en R. Kuipers uit Enkhuizen, tot uiting hoezeer zijn persoon ir bree- den kring wordt gewaardeerd. Van de bloemstukken noemen wij dat van den raad der gemeente, dat van de afd. N. H. van den Broederschap van Gemeente-ontvangers en dat van de hoofdambtenaren det gemeente. Huldiging ten stadhuize. Gisteravond werd de heer v. d Vegt in de raadszaal in tegenwoordigheid van het voltallige college van B en W. en den raad met hun dames (mej. Ca- rels en de heeren Mr. LangevelJ en Bakker hadden bericht van verhinde ring gezonden) de hoofdambtenaren der gemeente met hun dames en bovenge noemde deputatie van de Broeder chap van Gemeente-ontvangers, gehuldigd door den burgemeester. Nadat de jubilaris om 820 uur met zijn echtgenoote, zoon en andere fami lieleden door den secretaris, Mr Koelma, en den heer Margadant, onder applaus naar de voor hen bestemde zetels waren geleid zeide de burgemeester het vol gende Geachte jubilaris, mevr. v. d Vegt, verdere familieleden, dames en heeren. Ik zou willen beginnen met de zui vere zakelijke mededeeling. dat ik een vriendelijk briefje kreeg van nej Carels en de heer Bakker, dat zij tot hun leed wezen verhinderd waren aanwezig te zijn. De groo e opkomst van de verdere raadsleden doet u zien dat het aan be langstelling bij den raad niet heeft ontbroken. Mej. Carels verzocht mij voorts u haar schriftelijke geluk wensch te overhandigen. Aan mij valt de eer en het genoegen te beurt v d Vegt op deze plechtigheid, namens het gemeentebestuur van Alk maar, u hartelijk geluk te wenschen met het mooie jubileum dat wij van avond vieren. 1 November 1893 aangesteld tot amb tenaar ter secretarie van deze gemeente, 1 Mei 1907 bevorderd tot hoofdcommies en sedert 15 Nov. 1922 is u de ontvanger van deze gemeente. 40 jaren lang heeft u trouw en naar uw beste weten en met al uw kracht deze gemeente gediend en het is den raad een behoefte u van avond te doen blijken hoezeer de raad di op prijs stelt. Het is mij persoonlijk een groot genoegen u namens den raad te mogen toespreken en wel om verschil lende redenen. De eerste is een meer algemeene. Wij leven in tijden waarin de ambtenaar zoo af en toe nog wel wat te verduren krijgt. Als men leest wat er dagelijks in de couranten wordt geschreven, dan zijn er tal van burgers die afgeven op de ambtenarij in het algemeen en het werk van tallooze ambtenaren in het bijzonder Wij ambtenaren hebben den naam van als het maar eenigszins kan, zoo min mogelijk uit te voeren. Men denkt dat wij de kantjes er afloopen en dat voor ons het belangrijkste moment is het traktement ontvangen bij den ont vanger, maar u weet, zooals vele amb tenaren en ook ik, dat dit een zeer een zijdige voorstelling is van het ambte lijke werk. De eerste reden waarom ik het zoo buitengewoon pleizierig vind u vanavond bij uw 40-jarig jubileum toe te spreken, is dat ik daardoor de ge legenheid krijg, juist in dezen tijd er eens uitdrukking aan te geven dat het mag zijn dat er hier en daar wel enkele ambtenaren zijn die het misschien niet zoo serieus opnemen met hun plicht, maar daar tegenover staan tallooze ambtenaren die weten dat het ambte naar zijn in den hoogen zin van het woord is een leven van opoffering, van hard werken en een absoluut wegcijfe ren van eigen belang Wij, ambtenaren, willen van het eigen belang geen kwaad .Een liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid door F. Marion Crawford. Naar het Engelsch door ,W. H, C B, 68 „Ik droomde dat je me kuste en dat ik daar door weer levend ben geworden." „Ga nu eens hier naast me zitten," zei ze dadelijk daarop. „Het zal me heel moeilijk vallen je alles te vertellen en 't zal niet lang duren of men komt hier. O. laat mij hier maar vinden; het komt er nu toch niet meer op aan, want ik heb hun allen verteld dat ik vanavond al lang in je kamer was." „Hun allen verteld? Aan wien dan? Den koning? Wat zeg je toch?" vroeg hij met een bezorgd gezicht. „Den koning, het hof, de heele wereld. Maar 't valt me veel zwaarder 't jou te ver tellen." Zij bloosde en keek een anderen kant uit. „Het was de koning, die je wondde ik hoorde je vallen." „Hij heeft me een schram toegebracht. Ek>or den val ben ik eenigen tijd buiten ken nis geweest." „Ik hoorde hem zijn degen trekken. Je kent toch dat eigenaardige, zachte geluid, dat een degen maakt, die uit een leeren schede wordt getrokken? De koning deed 't snel, en ik wist dat je ongewapend was. Bovendien had je me beloofd je hand niet tegen hem op te heffen." „Ik herinner me dat mijn degen in de sche de op tafel lag. Ik greep het wapen met schede en al, om me te verdedigen. Waar is 't nu gebleven? Zeker ergens op den vloer." „Dat doet er niet toe men zal 't wel weer vinden. Je viel; toen werd ,'t stil en even later hoorde ik mijn vader zeggen, dat hij je had gedood, terwijl je ongewapend was Daarna gingen beiden heen. Ik was zelf half dood van verdriet, toen ik op den vloer naast je neer viel. Daar lag je, met je hoofd naar de deur en met één arm uitgestrekt. Zoo zal ik je mijn leven lang vóór me zien, als ik er aan denk. Toen moet Adonis me hebben ge vonden en hij droeg me weg en Inez ont moette me op het terras, nadat zij mijn va der in het openbaar tot den koning had hoo- ren zeggen dat hij je had vermoord en de koning had het zelf gedaan Begrijp Je »Ja- ga voort." Don Jan luisterde adem loos en vergat zijn pijn, dien hij af en toe nog voelde. „Toen ben ik naar beneden gegaan, en ik verzocht Don Ruy Comez naast me op ae tre den van den troon te blijven staan, lederee was in de zaal, de Grandes, de hert g i van Alva Medina Sidonia, Medina Ueii, in fantado, de prinses van Eboh, dea - deurs, iedereen, alle hofdames, en honderden mensc^n. die mij bijna allen kenden." spreken, begrijpen, dat de maatschappij zonder dat moeilijk in stand te houden zal zijn- Wij zouden het wel hopen en wenschen, maar ik betwijfel of het kan en wij weten, dat het niet zoo is in onze dagen en dat de goede ambtenaar van 's morgens vroeg tot 's avonds laat met zijn zorgen en gedachten alleen bezig is voor het algemeen belang en daarvoor zooveel mogelijk werkt. Ik vind het ook buitengewoon plezie rig, dat ik u mag toespreken, omdat het persoonlijk u geldt. Tot dusverre sprak ik in het algemeen, omdat ik vindt dat de ambtenaar te veel verwijten treft, waarbij komt dat de overheid zich genoodzaakt ziet de materieele waar deering omlaag te brengen, waarom ik het op prijs stelde in het algem*en te zeggen, dat ik groote waardeering heb voor de ambtenaren en hun werk De tweede reden geldt u, omdat ik in de jaren in Alkmaar doorgebracht, juist in u heb gezien een man die zich heele- maal en volkomen heeft gegeven aan he; werk waarvoor hij was gesteld. Reeds mijn voorganger Ripping had mij daar vóór al gezegd hoezeer hij het werk van v. d. Vegt op prijs stelde en er zoo zeker van was, dat hij steeds op uw voorlichting af kon gaan. Het is u be kend hoezeer Ripping uw werk op prijs heeft gesteld Zoolang ik hier gewoond heb. heb ik kunnen constateeren, dat i hij daarover geen woord te veel heeft gtsproken en dat het inderdaad juist was dat u uw ambtenarenwerk niet op vatte in den geest zooals de burgerij over de ambenaren spreekt, maar in den geest van wegcijferen van eigen persoon en in het u geven voor het alge meen waarvoor u was aangesteld. Toen hier in de gemeente de vacature kwam van ontvanger, volgens de ge meentewet een der belangrijkste functies in de gemeente, een van de drie wier rechtspositie in de gemeentewet is ge regeld (de wet gaat nog van het idee uit dat de raad aan het hoofd van de ge meente staat, maar dat hij terzijde wordt gestaan door 3 personen met wien hij oogenblikkelijk en voortdurend heeft samen te werken, n.1. den secretaris, den ontvanger en den burgemeester) werd gij in die functie benoemd. De gemeente-ontvanger is in den zin der wet een der 3 belangrijkste functies in 't gemeentewezen. Er is wel veel ver anderd, maar het ambt van gemeente ontvanger is gebleven een buitengewoon verantwoordelijk ambt, een ambt waar voor men maar niet zoo deze of gene kan benoemen, maar waarin men alleen ka aanstellen een man die het volle vertrouwen van den raad heeft. Bij wiens geste de raad iedere nacht gerust kan slapen, omdat hij weet dat de be lastingpenningen van de burgerij bij hem veilig zijn. Als er iets is waarover in deze gemeente in het bijzonder bij den raad niet in het minst verschil van gevoelens bestaat dan is het wel dit, dat wij weten dat bij v. d. Vegt het ge'd van de gemeente in volkomen goeie handen is. Het is wel zoo dat ik nooit met eenig raadslid of eenig hoofdamb tenaar maar een moment heb gespro ken over de zorg voor de gemeente- financiën. Natuurlijk is dit niet de eenige reden. Het moet niet zoo zijn dat wij ons in uw jubileum verheugen omdat wij het verder rustig hebben. Neen, wij waardeeren daarnaast, dat v. d. Vegt in den loop van de 40 jaar voortdurend heeft gegeven aan de ge meente al de gaven waarover hij be schikt naar geest en hart Van hoofd is tot uiting gekomen in zijn werk. Van hart is tot uiting gekomen in de vriend schap van talloos velen die hij voor de gemeente-administratie heeft opgeleid Herhaaldelijk heb ik menschen ge sproken uit de omgeving, die in eigen gemeente wel een toon aanslaan, onder hen waren verschillende burgemeesters uit de omgeving, die door v. d. Vegt ter secretarie te Alkmaar zijn opgeleid en die zelfs tot nu toe af en toe bij hem raad halen als het een beetje moeilijk wordt. Van der Vegt heeft hun altijd ter zijde gestaan, zooveel in zijn ver mogen was. Ik geloof dat u uit hetgeen Zoo niet, begin er dan nog heden mee. Presto voldoet aan alle eischen die aan een prima zeep poeder gesteld kunnen worden. Presto is dubbel gezeefd, doch uiterst laag in prijs. Presto voor de wasch, moeder in haar sas! BSSÉr- 91 -»» p% Vraag Uw winkelier bijzonderheden omtrent den Presto slagzinwedstrijd met waardevolle prijzen! ÈW. zmtm „Wat heb je hun gezegd?" vroeg Don Jan zeer bezorgd. „Dat je hier was geweest?" „Ja en nog veel meer. Het was natuur lijk niet waar, maar ik hoopte dat men me zou gelooven. Ik zei" zij bloosde hevig. O ik durf 't bijna je niet te vertellen! Kun je 't niet raden?" „Dat wij in het geheim waren getrouwd?" vroeg hij. „Dat had je kunnen zeggen." „Neen. Dat niet niemand zou dat heb ben geloofd Ik vertelde hun", zij wacht te even om haar moed te verzamelen, en toen kwamen de woorden vlug na elkaar, alsof zij zich schaamde te worden gehoord ,.ik vertelde hun dat mijn vader niet in de misdaad was betrokken, dat ik dit wist, om dat ik vanavond al lang in de kamer was ge weest, ook toen je werd gedood, en dat ik hier was, omdat ik je alles wat ik bezat, had gegeven, mijn leven, mijn ziel, mijn eer, al les." „Groote God!" riep Don Jan verschrikt uit'. „En dat heb je gedaan om je vader te redden?" Een oogenblik had zij haar gezicht met beide handen bedekt. Toen stond zij plotse ling op en ging in de kamer heen en weer loopen. „Ja. Dat heb ik gedaan. Wat kon ik an ders doen? Het was beter dat ik mijn onder- fang tegemoet ging en mijn leven in een looster zou eindigen, dan dat mijn vader zijn leven op het schavot zou laten. Wat zou er met Inez hebben moeten gebeuren?" „En met je zelf?" Don Jan's oogen volg den haar met bewonderende liefde. „Dat zou er niet op aan gekomen zijn. Maar rk had miin naam te grabbelen ge- ik hier gezegd heb kunt zien. dat zoo- I wel bij mij als bij den raad en het ge- heele gemeentebestuur niet anders i heerscht dan de grootste waardeering voor de vele diensten in de lange oerio- de aan de gemeente gegeven. Het is daarom dat het dagelijks bestuur den raad heeft voorgesteld u op dezen voor u zoo belangrijken dag te onderscheiden met de hoogste onderscheiding van de gemeente. Het is mij een genoegen u, j namens den raad, te overhandigen de groote gouden medaille van de stad Alkmaar (Applaus). j Een woord namens de hoofd ambtenaren. Namens de hoofdambtenaren hield hierop de heer D G. Margadant de voigende toespraak: Geachte jubilaris, Het is mij een voorrecht om u op de zen, voor u en uw gezin zoo gedenk- waardigen dag. namens de hoofden van takken van dienst in de gemeente Alk maar te mogen toespreken, omdat ik u als vriend zoo gaarne de u thans ge brachte hulde gun, te meer daar ik er van overtuigd ben. dat u deze zoo vol komen toekomt .gezien hetgeen u als ambtenaar van Alkmaar in de lange reeks van jaren, -die achter u liggen, heeft verricht. Men is wel eens geneigd om te vragen, is het voor een ambtenaar nu zoo'n prestatie, dat hij 25 jaren of meer in eenzelfde betrekking is werkzaam ge weest. In het algemeen ben ik geneigd hierop te antwoorden, neen, maar laat daarop direct de vraag volgen, hoe heeft deze zijn taak vervuld. En dat is in uw geval de kern waarop de zaak draait. U heeft in de functies, die u in uw lange loopbaan in dienst van Alkmaar heeft bekleed, m i. zoo voortreffelijk getoond, hoe een ambte naar zijn taak moet opvatten. Met volle toewijding voor uw werk in dikwijls zeer moeilijke omstandighe ien heeft u steeds voor alles' de belangen van Alkmaar voor oogen gehad. Niet dat ik daarover uit eigen ervaring over de eerste 28 jaren van uw amhtsleven alhier, kan oordeelen, maar wel kan ik dat doen uit den tijd, dat ik met u, eerst als chef van de afdeeling financiën en daarna sedert 51 Nov. 1922 als gemeen teontvanger mocht samenwerken. Weest overtuigd, waarde jubilaris, dat ik hier mijn volle waardeering niet alleen namens mijzelf, maar namens alle hoofden van takken van dienst te Alkmaar uitspreek. Onder welke omstandigheid ook, u waart steeds degeen, die ons met alle welwillendheid hielp, aan wiens deur wij nimmer v.ergeéfsch aanklopten, maar altijd onder dat uitdrukkelijk be ding, dat de financieele belangen van Alkmaar dat toelieten. Na het vorengenoemde zal het u dan ook niet verwonderen, dat alle hoofden van takken van dienst met volle instem ming er toe medewerkten om u op dezen dag ook namens hen te huldigen, ik wil er nog eens den nadruk op leggen, niet uit conventie, omdat dat nu eenmaal de gewoonte is om bij dergelijke gebeurte nissen blijken van belangstelling te geven, neen omdat het v. d. Vegt goldt, onzen nestor. V. d Vegt het ambtelijke leven gaat niet steeds over rozen en zoo is ook uw pad niet steeds met rozen bestrooid ge weest, maar ondanks dat. zijt gij uzelf gebleven met de vaste bedoeling, de belangen van Alkmaar vóór alles te dienen Dezen dag zal ook voor uwe vrouw een genoegdoening zijn. Zij heeft immers het grootste deel van deze lange periode aan uw zijde gestaan, u geschraagd en heeft met u meegeleefd. Ook uw hier aanwezige zoon zal het met trots vervullen zijn vader, die hem altijd een voorbeeld van trouw en plichtsbetrachting is geweest, te mogen zien als middelpunt van deze feestelijke bijeenkomst Ik wensch ook hen van harte geluk met deze gebeurtenis. Het spreekt m.i. vanzelf, dat u niet zult verwachten, dat wij na het voor gaande, de bedoeling hadden u alleen vriendelijke woorden toe te voegen. Laten van deze woorden de u vanmor gen ten uwen huize namens ons aange boden bloemen het symbool zijn en weest zoo goed als blijvend aandenken aan dezen dag een boekenkast te aan vaarden, die naar i; hopen nog 'ange jaren in gedachte zai brengen, dat wij u gewaardeerd hebben, niet alleen ais hoofdambtenaar van deze gemeente, maar ook als vriend. v. d. Vegt, van harte geluk gewenscht. (Applaus.) De secretaris van de Broederschap voor Gemeenteontvangers en voorzitter van de afd. N. H. van deze Broeder schap. de heer J J. Wringer, uit Velsen, noemde het een buitengewoon vereeren de taak der jubilaris namens de collega's hartelijk te feliciteeren met het jubileum van heden en hen dank te zeggen voor alles wat hij voor de Broederschap en de afd N H in het bijzonder had gedaan. Bovenal wenschte hij een woord van dank te spreken voor de buitengewoon prettige samenwerking die men van den jubilaris mocht ondervinden. Spr. ein digde met den wensch dat dit in de toe komst ook zoo mag blijven. (Applaus.)' De jubilaris spreekt. De heer van de Vegt beantwoordde de sprekers als volgt: Dames en Heeren, Mijn eerste woord dat ik wensch te sp:*eken is een woord van erkentelijk heid te zeggen tot u, mijnheer de burge meester, ik stel het op hoogen prijs dat u, ondanks uw zeer bezet leven, in ver band met uw omvangrijke dubbele werkkring, gelegenheid hebt gevonden mij hier te huldigen. Maar evenzeer wensch ik mijn erkentelijkheid te betui gen aan het college van B. en W. voor de wijze waarop het gemeend heeft, mij deze hulde te moeten brengen. De tegen woordigheid van de heeren wethouders er. de tegenwoordigheid van den gehee- len raad kan ik niet genoeg waardeeren. Laat ik u zeggen dat ik tegen het vie ren van dezen dag heb opgezien. Ik heb gooid, zonder iets te bereiken. Men geloofde me wel, meen ik, maar de koning had, om zich zelf te redden, besloten dat mijn vader toch zou sterven. Ik ontmoette hem, teen men hem naar de gevangenis bracht. Toen ben ik naar den koning zelf gegaan en toen ik hem verliet, had ik zijn bevelschrift om mijn vader de vrijheid te hergeven, in handen. O, ik wou dat ik dat nog eens kon overdoen, en dat je er bij tegenwoordig was; dan zou je trotsch op me zijn. Ik zei hem ronduit dat hij je gedood had, ik hoorde hem dit bekennen, ik dreigde hem het aan het heele hof, de hee le wereld, gansch Spanje te vertellen, als hij mijn vader niet in vrijheid liet stellen Maar dat andere kun je me dat vergeven, lieve ling?" Ze stond nu met uitgestoken handen vóór hem. want zij vertrouwde hem met heel haar hart. „Je veregeven? Wat vergeven? Dat je het dapperste hebt gedaan, dat ooit een vrouw deed „Ik dacht dat je 't in den hemel wel zou begrijpen," zei ze. „Maar 't is beter, dat je 't nu op aarde begrijpt 't is me echter zwaar gevallen het te vertellen." Hij bracht haar beide handen naar zijn lippen en kuste ze. „Wat je deed, was schitterend, maar het zal moeilijk zijn, heel moeilijk, 't ongedaan te maken." „Wat komt dat er op aan? Wij weten im mers dat 't niet waar is," zei ze. „Laat de wereld maar praten en denken wat ze wil -" „De wereld mag nooit openlijk een sma delijk woord van je zeggen," viel hij haar in de rede. „Denk je dat ik haar zou toestaan, wat ik den koning zelfs tusschen vier muren verbood? Wees daarover maar niet ongerust liever zou ik sterven." „O, neen!" riep zij uit. „Vanavond niet meer over doodgaan spreken! 't Woord is me onverdragelijk." „Dan maar over leven! Samen leven in vrede en liefde! Maar vóór alles moet die kwestie in orde worden gebracht en wel onmiddellijk, al is het ook al laat. En daar voor bestaat maar één middel.' Een oogenblik zweeg hij en keek vlug naar de deur en toen naar Dolores' gezicht „Ik kan niet heengaan," zei ze, zich tegen hem aan vlijend. „Toe, laat me blijven! Wat komt het er op aan?" „Heel veel, vooral voor later". Door zijn wilskracht gedreven, stond hij op, alsof hem niets was overkomen. En naar de deur gaande, riep hij: „Inez, is er niemand op het terras? Geen knecht, geen schildwacht? Héla daar! Wie ben je? Kom eens hier, man. O, ben jij 't, Adonis?" Inez en de dwerg kwamen binnen. Do lores begreep niet wat hij ging doen. Toen legde hij zijn hand op den arm van den nar en zei: „Ga zoo gauw je maar kunt een priester, een monnik of een bisschop halen iemand, die pries- terkleeding draagt en Latijn spreekt. Dreig hem uit mijn naam, als het noo- dig is, met den dood. Zeg hem dat Don Jan van Oostendijk op het uiterste ligt en een priester bij zich wil hebben. Vlug, ivan! Vlieg! Je geluk en leven zitten iü je beenen! Vooruit! Weg!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5