Alkmaarsche Courant.
i rf7 Aspirin
Stad m OmgevUiQ
Honderd rui en dertigste Jaargang.
ZATEROAG 16 DECEMBER
ALKMAARSCH BIOSCOOP
THEATER.
Twee hoofdnummers.
Wie zorgt èen buisje Aspirin
bij de hand te hebben, maakt
zich over griep geen zorgen
meer. De griep dreigt en de
griep is een gevaarlijke vij
and. Maar enkele tabletjes
bij een opkomende onge
steldheid zijn in den regel
voldoende, om zich in kor
ten tijd weer fit te voelen
DE WITTE NON.
Helen Hayes en Clark Gable te-
samen in een volmaakt-geslaagd,
diep schrijnend filmwerk in het
Victoria-Theater.
EEN ZEKERE MIJNHEER GRAN.
EEN ECHTE HANS-ALBERS-
SENSATIEFILM.
Bioscoop Theater Harmonie,
No. 297 1933
DE OMZETBELASTING.
Een beschouwing in de verga
dering der vereeniging voor
den handeldrijvenden en in-
dustrieelen middenstand.
Deze vergadering werd gisteravond
gehouden in de bovenzaal van café
Central, onder voorzitterschap van den
heer H. d e R a a t De opkomst was
niet zoo groot als in verband met het
agendapunt „De omzetbelasting" ver
wacht had mogen worden.
Na opening met een woord van wel
kom en lezing en goedkeuring van de
notulen, hield de voorzitter zijn aange
kondigde causerie over
de omzetbelasting.
Spr. stelde voorop de noodzakelijk
heid om deze wet vóór 1 Jan. te bespre
ken, omdat wij van dien datum af er
mee „opgescheept zitten". Spr. herin
nerde dan aan de indiening van een
wetsontwerp voor een weeldeverterings-
en omzetbelasting door den vorrgen
minister van financiën, die zich voor
stelde van elke handelstransactie 1 pet.
te heffen ten bate van het rijk. De hem
opvolgende minister, mr. Oud, beaamde
de noodzaak van een dergelijke belas
ting, maar diende als gevolg van ge
rezen bezwaren een gewijzigd ontwerp
in, waarbij alleen sprake was van een
omzetbelasting, welk gewijzigd wets
ontwerp in Sept. door de Tweede Ka
mer werd aangenomen. Het legt voor
elk artikel voor één maal een belasting
op: voor weelde artikelen 10 pet. en
voor de andere 4 pet.
De wet bevat zeer veel voetangels en
klemmen en zal tot veel moeilijkheden
aanleiding gevpn, ook al doordat niet
altijd kon worden toegegeven aan het
verlangen om de belasting bij „de
bron" te heffen, als gevolg van de bij
zondere moeilijkheden die zich daarbij
zouden voordoen
Spr. zette vervolgens uiteen, dat er
een bijzonder invoerrecht is ingesteld
toi, een gelijk percentage als de omzet
belasting, terwijl er voorts een compen-
seerend invoerrecht wordt geheven,
omdat de buitenlandsche exporteur der
goederen geen administratieve bezwa
ren heeft van onze wet.
Onroerende goederen en diensten
vallen buiten de omzetbelasting, alle
andere niet-geestelijke goederen zijn
belast.
Als „bron" wordt genomen de fabri
kant, alleen deze moet de omzetbelas
ting betalen; een winkelier heeft er dus
niet mee te maken. Evenwel, de wet
voorziet daarin door een bepaling, uit
welke volgt, dat slagers, «cbmnninkcrs,
smeden, enz. volgens den zin der wet
fabrikant zijn en daardoor de admi
nistratieve controle der wet op zich
voelen rusten. De wet immers zegt,
dat hij fabrikant is, die door zijn bewer
king van artikelen den aard daarvan
doet veranderen. Iemand met een ge
mengd bedrijf, d. w. z. die niet al zijn
artikelen aldus bewerkt, moet de belas
ting betalen ook voor die artikelen,
welke hij zonder nadere bewerking
verkoopt, tenzij hij een speciale vergun
ning heeft gevraagd en verkregen.
Het is dus merkte spr. op nog
niet zoo heel prettig om tot „fabrikant"
te worden gepromoveerd, men mag
liever gewoon winkelier zijn. De con
trolemaatregelen maken een grooten
administratieven rompslomp noodig.
Een perspectief van deze wet kan zijn,
dat de staat zich zóó aan de groote op
brengst ervan hecht, dat wij er niet
meer af komen, al is de wet ingediend
als crisiswet met een duur tot 1 Jan.
1939.
De „fabrikant" betaalt belasting voor
elke overdracht van eigendom. Vruch
ten op stam zijn vrij; geplukt zijnde,
moet er belasting voor betaald worden.
Voor cadeaux, door een fabrikant lie
verd bij zijn product, zal belasting ge
heven worden, evenals b.v. een kippen
houder moet betalen voor de in eigen
gezin gebruikte eieren.
Spr. gaf vervolgens een opsomming
van de artikelen, die als weeldeartike
len worden beschouwd, zoodat daarvan
10 pet. belasting wordt geheven.
Bij verschillende ervan gaf spr. een
nadere korte verklaring en hij merkte
0 m. op, dat de door hem voorgelezen
lijst bij enkel ministerieel besluit kan
worden uitgebreid. Bij invoer van
weeldeartikelen worden deze belast met
12 pet. (10 pet. weeldebelasting en 2 pet
compenseerend invoerrecht) en de an
dere artikelen met 5 pet. (4 pet. en
1 pet).
De moeilijkheden, die zich zullen
voordoen, zullen zeer vele zijn, b.v. bij
schenkingen, waarbij de prijs bij schat
ting moet worden bepaald, en bij leve
ranties door een zaak aan een dochter
onderneming.
Qm ontduiking door den „fabrikant"
te voorkomen is bepaald, dat ook de
kooper voor de betaling der belasting
aansprakelijk is, tenzij hij die betaling
Jcan bewezen.
Spr. gaf vervolgens aan, dat de belas
ting door den consument moet worden
betaald, omdat zij als verteringsbelas
ting is bedoeld, maar zei hij er
bestaat gegronde vrees, dat zij ten
slotte in vele gevallen op de bedrijven
zal komen te drukken, want een ver
plichting tot het betalen der
heffing door den verbruiker
ontbreekt Zeer vele middenstan
ders zullen tengevolge van dit ontbre
ken hun inkomsten met vrij groole be
dragen verminderd zien»
i
Goederen, die vóór 1 Jan. zijn ver
kocht maar nog niet zijn geleverd, val
len nog onder de wet.
De belasting moet worden voldaan
door middel van zegels, waarvan spr.
de waarden aangaf (wij namen deze
week hierover reeds een bericht op).
Deze zegels moeten op de facturen wor
den geplakt. Voor levering aan parti
culieren en voor eigen gebruik, alsme
de voor artikelen van de fabriek voor
eigen handelsafd. is 'n andere wijze van
belastingheffing voorgeschreven, gelijk
spr. uiteenzette. Als een factuur geen
zegel draagt, zal de afnemer binnen
twee maanden daarvan aangifte moe
ten doen bij den belasting-inspecteur
een verradersplicht, evenals bij de
zegelwet van minister Treub is voorge
schreven.
Spr. gaf de administratieve verplich
tingen van den „fabrikant" nog nader
aan.
Volgens een aan de wet toegevoegde
lijst zijn tal van artikelen vrij, maar de
meeste daarvan komen zelden of nooit
in den handel. Spr. noemde van de
vrijgestelde artikelen o.a.: brood, kran
ten, visch, boeken, groenten (versch en
gezouten), peulvruchten (versch en ge
droogd), water, zout, aardappelen, elec-
trische energie en gas voor landbouw-
en bemalingsdoeleinden, meel en bloem
van granen, melk en karnemelk, medi
cijnen op recept geleverd, zaden, zand,
heesters, planten, gras, hooi, stroo.
Overigens zijn de meeste der vrijge
stelde artikelen niet anders dan grond
stoffen, waarvan na bewerking wel be
lasting moet worden betaald.
Als deze bewerking slechts weinig
omvattend is (hoogstens 1000 per jaar)
ken de „fabrikant" verzoeken dezen
titel kwijt te worden.
Teruggaaf van belasting zal plaats
hebben bij weigering der goederen
door den kooper of bij het toestaan van
lageren prijs door den leverancier aan
den kooper (deze bepaling geldt niet in
den kleinhandel).
Spr. gaf ten slotte de strafbedreigin
gen aan tegen overtreding der bepalin
gen van de omzetbelasting, waarbij hij
opmerkte, dat bij deze nieuwe wet de
administratieve rompslomp en het toe
zicht wel veelomvattend zijn.
Spr. eindigde met te zeggen, dat het
zakenleven moet probeeren de .wet te
maken tot wat zij bedoelt te zijn: een
heffing van den consument en niet een
nieuwe last op de bedrijven. (Applaus).
Verschillende heeren vroegen nog
nadere toelichtingen op de mededeelin-
gen van den inleider, op welke vragen
de heer de Raat bereidwillig van
antwoord diende.
Bij de rondvraag werd op hechte
organisatie aangedrongen.
Qememtecadea
PERGEN.
Gisteravond vergaderde de Raad dezei
gemeente voltallig.
Voor kennisgeving werd aangenomen een
schrijven van de K. v. Koophandel betreffen
de uitvoering van werken door particuliere
aannemers onder werkverschaffingsvoor-
waarden, onder mededeel ing, dat de gemeen
te op het oogenblik geen werken heeft, die
voor het nemen van dezen proef geschikt
zijn.
Het raadsbesluit tot overname van een
strook grond van- het r.k. kerkbestuur aan
de Dorpsstraat etr Kerkstraat was door Ged.
Staten goedgekeurd, terwijl de beslissing
over de raadsbesluiten tot aankoop van
grond aan den Oosterweg van J Rose en de
fam. Maschmeijer was verdaagd.
Een adres van den r.k. Volksbond, ver
zoekende in plaats van het Burgerlijk Arm
bestuur een instelling voor Maatschappelijk
Hulpbetoon te bevorderen, werd aangehou
den ter behandeling bij de Begrooting.
Een verzoek van het bestuur van de r.k.
Ver. voor Wijk- en Huisverzorging, om de
subsidie voor .1933 van 250 tot 380. te
verhoogen, kon niet in behandeling worden
genomen, aangezien het verzoekschrift op
zegel had behooren te zijn gesteld.
De heer Miltenburg vroeg, of niet
direct na ontvangst bericht kan worden, dat
het adres gerégeld moet worden.
De voorzitter zeide, dat dit niet ge
bruikelijk is.
Men krijgt nu bericht.
Een verzoek van het bestuur der St. Anto-
niui- en St. UrsuJaschool om gelden ten be
hoeve van het gymnastieklokaal der St. Jo
sephstichting, werd in handen van B en W
gesteld om bericht en raad
Ook een verzoek van P den Das, aanne
mer te Schoorl, om schadeloosstelling we
gens het beschikbaar houden van een centri
fugaal pomp, welke door de gemeente zou
zijn gehuurd t.b.v. de werken aan den Ber-
gerweg, en waarvan geen gebruik is ge
maakt, werd niet in behandeling genomen,
daar het rtngezegeld was.
Van C. Mooy alhier was een beroepschrift
ingekomen, tegen de beschikking van B. en
W.. Waarbij de beslissing op een aanvraag
om vergunning voor den bouw van een huis
aan den Oosterweg is verdaagd. B en W
stelden voor het beroep niet ontvankelijk te
verklaren, daar de beroepstermijn van een
maand niet in acht is genomen.
De heer S w a a g vroeg of het later aan de
orde komt. waarop de voorzitter beves
tigend antwoordde.
Naar aanleiding van het voor den raad ter
lezing gelegd schrijven van den inspecteur
van de Volksgezondheid, dr. E. Holleman,
omtrent het resultaat van het door hem inge
steld onderzoek naar den invloed, welke de
loozing van het effluent van den septictank
op het aangrenzend-1 polderwater heeft ge
had, vroeg de heer Jb. S w a a g indien
het noodig is een pomp van gemeentewege
te plaatsen, hetgeen door den voorzitter
werd toegezegd.
Ten aanzien van het verzoek van de res
taurant- en koffiehuishouders om verlaging
der personeeie belasting door gelijkstelling
van hun lokak-n met gem^ubi'eerd ver
huurde kamers, deelden B. en W. mede, dat
zij in principe voelen voor etn ontlasting
van deze personeeie belasting. Aan de rijks
administratie is gevraagd welke de mindere
opbrengst van personeeie belasting zal zijn,
na ontlasting van café s en restaurants met
1/3 van den bedoelden aanslag.
De mindere opbrengst zal circa 2000 be
dragen, naar de voorzitter mededeelde.
B. en W. stelden voor tot deze verlaging over
te gaan en daartegenover om het mindere
bedrag aan ontvangst te dekken, de opcenten
op de personeeie belasting voor iedere klasse
met 5 te verhoogen. B. en W. zijn bereid het
voorstel aan te houden, mits het voorstel dit
jaar nog in behandeling komt.
De heer Zeiler wilde zich voorloopig
met het voorstel van B. en W. accoord ver
klaren, doch behield zich het recht voor, later
op deze kwestie terug te komen.
Het blijft altijd nog steeds een onbillijke
belasting, die eens moet verdwijnen.
De heer Voute was het ditmaal niet met
den heer Zeiler eens; daar zijn nog meer on
billijke belastingen, b.v. die op de onge
bouwde eigendommen, die van nog eerder
dateert. Deze belasting voor cafés e.d. be
hoort als bedrijfsonkosten beschouwd te
worden; bij verlaging zal de consumptieprijs
niet minder worden. Het gaat niet aan, ter-
wille van de caféhouders de heele andere
bevolking met 5 opcenten meer te belasten;
ook de door B. en W. voorgestelde weder
invoering der biljart-belasting lijkt spr. niet
juist; sommige caféhouders met enkele bil
jarts, zullen aan den eenen kant meer moeten
betalen, dan zij aan den anderen kant minder
moeten betalen.
De heei S w a a g was tegen de verhoo
ging der opcenten met 5. Overigens was hij
voor het voorstel van B. en W.
Dr. H e m e 1 r ij k merkte op, dat in nor
male tiiden nooit over deze onbillijke belas
ting geklaagd is.
De heer Zeiler betwistte zulks; men heeft
die belasting toen opgebracht, doch nu is
het niet meer te diagen.
De heer Den Das stelde aanhouding
voor.
Weth. MacDonald legde er den na
druk op, dat als het verzoek wordt ingewil
ligd de opcenten op de personeelebelasting
verhoogd moet worden om een sluitende be
grooting te krijgen.
Dr. H e m e 1 r ij k achtte daarom aanhou
ding gewenscht, omdat het voorstel tot dek
king der 2000 gescheiden moet worden van
inwilliging van het verzoek.
Met alg. stemmen werd besloten tot aan
houding van het voorstel.
Omtrent de eventueele restitutie op de
pacht over 1933 ar..: de huurders van ge
meente- bouw- en weilanden, diiken en ber
men der wegen werd besloten, dat B. en W.
een voorstel voorbereiden, terwijl de heer Jb.
Swaag B. en W. daarbij zal adviseeren.
Aangeboden werd vervolgens de gemeente-
begrooting, waarbij de heele raad buiten B.
en W. in de commissie tot uitbrenging van
een rapport benoemd werd.
De heer Miltenburg vroeg, waarom
de B°rgerweg niet achter elkaar wordt afge
werkt.
De voorzitter zeide, dat dit verband houdt
met de uitkeering uit het wegenfonds. Het
werk moet gaande blijven.
Hierna sluiting.
Gezien het feit. dat men in Bergen de be
lasting op bi'jarten als grondslag voor de
personeeie be'asting heeft laten vervallen en
mede het feit. dat er in Bergen geen belasting
op publieke vermakelijkheden wordt geheven,
achten wij het met het oog op de financiën
niet gewenscht om nu ook ten behoeve van
de caféhouders de voorgestelde wijziging
reeds nu in te voeren.
Wij zijn van oordeel, dat deze maatregel
tot betere tijden moet worden uitgesteld en
dit te meer, waar het rijk de onbillijkheid van
de regeling pas inziet, nu deze belasting de
gemeente ten goede komt. Verslaggever.
Jxintnieuuxs
DE KUS VOOR DEN SPIEGEL.
Cinéma Américain.
Een man fluistert zijn jonge vrouw teede-
re woordjes toe terwijl zij voor den spiegel
zit en haar toilet verzorgt. Het spijt hem,
dat hij dien avond niet bij haar zal kunnen
zijn, maar zijn werk roept hem elders Hij
ziet hoe consciëntieus zij zich poedert, haar
oogharen zwart maakt, haar lippen met een
stift bewerkt en dan, in een oogenblik van
bovenmatig geluk, neemt hij dat vrouwtje ln
zijn armen. Zij schrikt, hij maakt haar kap
sel in wanorde, hij bederft met zijn omhel
sing wat zij zoo juist aan kunstmatige
schoonheid te voorschijn heeft geroepen en
hij hoort niet alleen haar klagend verwijt
maar ziet in den spiegel één oogenblik hoe
liefdeloos haar oogen naar hem hebben ge
keken. Dan sluipt de twijfel in zijn hart en
ondanks de verzekering, dat zij alleen maar
even naar een vriendin gaat, vertrouwt hij
haar niet meer. Hij volgt haar in een taxi en
ziet hoe zij door een tuindeur in de vertrek
ken komt van een vreemden man, die haar
minnaar moet zijn. Hij staat achter het
gordijn waarop haar schaduw zich afteekent
als zij stuk voor stuk haar kleeren laat val
len en dan grijpt hij zijn revolver en schiet
om onmiddellijk daarna de politie op te bel
len met de mededeeling, dat hij zijn vrouw
vermoord heeft.
Als een gebroken man zit hij in een cel
als zijn vriend, een bekend advocaat, hem
komt bezoeken. Deze zal trachten op het ge
moed der jury te werken maar daarvoor
moet hij precies weten aan welke emotie zijn
vriend ten prooi is geweest om daardoor dui
delijk te maken, dat het schot een gevoels-
reactie is geweest en hier dus niets van een
moord met voorbedachten rade kan worden
gesproken. De man, die zijn ontrouwe
vrouw neerschoot is niet bij machte de ge
beurtenis rustig te vertellen en zijn ge
voelens te verklaren en diep begaan
met het lot van den ongelukkige gaat de ad
vocaat naar huis en vindt daar zijn jonge
vrouw voor den spiegel. Hij vertelt haar van
zijn bezoek aan de gevangenis en zij omringt
hem met teedere zorgen. Hij moet rusten en
den avond gezellig thuis doorbrengen. Zoo
dadelijk zal zij weer terug zijn, maar een
kort bezoek aan een vriendin kan niet wor
den uitgesteld. Eerst niet geïnteresseerd,
maar weldra in gespannen aandacht volgt
hij haar bewegingen. Zij poedert zich, zij
maakt haar oogharen zwart, zij stipt haar
lippen aan en dan sluipt ook in hem de ge
dachte, dat zijn jonge vrouw, dat niet alleen
voor hem doet en dat zij hem bedriegt. Hij
staat op en neemt haar in zijn armen en met
fonkelende oogen wijst zij hem terug. Hij
heeft het haar, dat zij zoo kunstig had op
gemaakt weer in de war gebracht, hij heeft
het effect van haar schoonheidsarbeid bedor
ven en hoewel zij onmiddellijk daarop zich
weer van haar liefste zijde toont, is zijn arg
waan gewekt. Zou ook zijn vrouw hem be
driegen als die andere? Hij volgt haar en
treft haar met een minnaar in het bosch,
waar beiden ongerust om zich heen zien. De
verhouding is te gevaarlijk. Haar man heeft
zoo vreemd gedaan, wellicht vermoedt hij
iets. Zij zal haar minnaar voor de laatste
maal naar zijn kamer volgen maar dan
moet het uit zijn.
Den volgenden dag gaat de advocaat naar
zijn vriend in de sombere cel. „Je behoeft
mij", zegt hij, „niets meer te verklaren, ik
weet wat je gevoeld hebt". En dan beschrijft
hij zoo nauwkeurig wa" er in den moorde
naar is omgegaan vóór het doodelijk schot
gelost werd, dat de gevangene verrast uit
roept; „hoe kun jij dat zoo precies weten?"
„Omdat", zegt de advocaat, „mijn vrouw het
zelfde gedaan heeft en omdat ik haar zal
neerschieten zoodra ik mijn verdediging be
ëindigd heb en de jury jou zal hebben vrijge
sproken".
Op den middag van zijn pleidooi dwingt
hij zijn vrouw mee naar de rechtszaal te
gaan en op de film wordt het geheele proces
in beeld gebracht, waarbij, wat de opnamen
van het publiek betreft, de komische mo
mentjes niet ontbreken. Maar de zaak
waarom het gaat is volkomen zuiver gehou
den. Als deze advocaat opstaat en een schit
terende rede houdt, is het doodstil in de zaal.
Hij beschrijft hoe zijn vriend een tróuwe echt
genoot was, vol vertrouwen in de liefde van
zijn jonge vrouw, hoe die vrouw hem be
droog, hoe hij haar zag in de kamer van
haar minnaar en hoe vanzelfsprekend het
was, dat hij toen den revolver greep, die hij
altijd bij zich droeg en schoot Op dat ma
ment trekt de advocaat in het vuur van zijn
rede een revolver uit zijn zak en richt die op
de vrouw, die op de eerste rij naar hem luis
tert. De vrouw gilt en er is eenige consterna
tie als zij weggebracht wordt, zoogenaamd
bevangen door de warmte en door de emotie
van een proces waarin om het leven van een
man wordt gestreden.
In de pauze komen man en vrouw bij
elkaar en verwijt hij haar openlijk haar on
trouw. Zij bekent maar vraagt vergeving.
Nooit heeft zij in werkelijkheid van een ander
gehouden. Dan deelt hij haar zijn voorwaar
de mee. Als de jury den moordenaar vrij
spreekt zal hij haar dooden. Even later
spreekt de jury, dank zij zijn prachtig plei
dooi. den verdachte vrij.
„Doodt mij nu", zegt de vrouw als allen
het gebouw hebben verlaten, „maar doe het
vlug". En op dat moment komt de geredde
moordenaar binnen en dankt zijn vriend voor
het behoud van zijn leven. „Ik weet eigenlijk
niet", zegt hij, „of ik je wel dankbaar kan
zijn, want in mijn gebeele verdere leven zal
ik de vrouw voor mij zien, die ik zoo lief had
en die ik gedood heb".
Dan zegt na zijn vertrek de advocaat zijn
jonge vrouw dat hij haar wil vergeven. Zij
moet weg gaan en eens zal de tijd misschien
de wonden geheeld hebben en zuilen zij
elkaar weer kunnen ontmoeten.
Hij gaat naar huis en zet zich voor den
verraderlijken spiegel. Door zijn gevoelens
overmeesterd, staat hij op, grijpt zijn revolver
en werpt die door het spiegelglas op het
moment, dat de vrouw om den hoek van de
kamer verschijnt. In de nog overgebleven
scherven ziet men hoe man en vrouw elkaar
berouwvol in de armen sluiten.
De inhoud van deze film is in enkele woor
den verteld. De eerste man schoot zijn on
trouwe vrouw neer. de tweede liet niet alleen
zijn gevoel maar ook zijn verstand spreken.
Dit is een speelfilm, boeiend door den opzet,
boeiend ook door het meesterlijke spel van
hen. die er de hoofarollen in vervullen Frank
Morgan met Nancy Caroll en Gloria Stuart
hebben zich in deze film van hun beste zijde
doen kennen.
Vooraf gaat een uitgebreide serie binnen
en buitenlandsch nieuws in beweegbaar
geïllustreerden vorm, een der aantrekkelijke
reisverhalen, een aardige screensong, een
sportfilm en de komrchc geschiedenis van
een papa, die niet hebben wou. dat zijn
dochter aan een schoonheids wedstrijd deel
nam.
In het A. B. T. worden de bezoekers deze
week vergast op twee mooi gespeelde hoofd
nummers.
Als 1ste nummer wordt op het doek ge-
hiacht „Igloe". de Eskimo. Deze film geeft
op een uitmuntende wijze het bar-koude
noordelijke klimaat en het leven der eskimo's
weer. Igloe. 'n stoere jager, is hier de held
van het verhaal; deze red herhaaldelijk zijn
lotgenooten van den hongerdood, want de
voedselvoorziening, hoofdzakeijlk zeehonden,
is op de plek waar zij wonen zeer schaarsch
Na een hevigen sneeuwstorm, ziet hij in, dat
ze van jachtgebied moeten veranderen, en na
heel wat spannende momenten, van de ge
weldige elementen der natuur, te hebben
doorworsteld, gelukt het hem en de zijnen
op een rijker gebied aan te komen. Natuurlijk
speelt hier de liefde ook een rol, en na eenige
waardigheden krijgt de film een goed einde.
Het geheel is een mooie natuurfilm.
Als 2de hoofdnummer zien we de komi
sche Marie Dressler in den hoofdrol van
Geld is niet alles Een alleraardigste klucht
met tal van leuke scène's, die dan ook harte-
liik de lachspieren in beweging brengt. Miss
Harker, als directrice van een bank haar
man opgevolgd, die op haar beurt dit weer
overdraagt aan haar zoon. Deze gaat inmid
dels trouwen en na een paar jaar de zaak
recht gehouden te hebben, komt 'n cata-
stroohe, welke de bank ruïneert, waardoor de
inleggers hun geld niet indirect teruggege
ven kan worden. Na tal van geweldig leuke
en ook spannende momenten weet hij toch
weer op het laatste nippertje alles op te hel
deren. waardoor de gedeputeerde soaarders
hun hart gerust kunnen stellen, en hun geld
terug krögen. Deze film zit vol aardigheden
zoodat de slotsom is, dat we de beide hoofd
jaagt de griep op de vlucht t
nummers als zeer geslaagd kunnen beschou
wen.
Eer uitgebreid journaal gaat aan deze
voorstelling vooraf.
Het is slechts weinig regisseurs gegeven,
een zoo tendensieuze opdracht als „De
Witte Non" met zulk een fijnvoelende pre
ciesheid te produceeren, zooals Victor Fleming
dat gelukt is. Hij toch heeft dit filmwerk op
een biina volmaakt peil weten opvoeren. In
één adem noemen we dan de beide hoofdrol
spelers Helen Hayes en Clark Gable, die
zich beiden in deze film zóó uitspeelden, dat
elke critiek hierop als was voor de zon ver
dwijnt. „De Witte Non" is een Metro-Gold-
wyn-product, waarin slechts menschelijkheid
tot in elk detail ten toon gespreid wordt en
het is juist daarom, dat we iets langer dan
gewoonlijk blijven stilstaan bij den inhoud.
De vraag, welke liefde grooter is, die om voor
God te offeren en of die om hem te dienen,
waarvan het hart zegt, tot hem te behooren
in dit aardsch bestaan, is hier zóó machtig-
aangrijpend uitgewerkt zonder de minste
aanstootelijkheid. dat, wanneer er dezen win
ter slechts één film is, die recht heeft op de
naam volmaakt-geslaagd, dit zeker „De
Witte Non" is.
Angela is het jeugdige addellijke meiske, dat
geboren uit twee menschen, die elkaar niet
begrepen hebben, bii haar vader (Lewis
Stone) een vrijwel onbezorgd bestaan heeft.
Zij kent haar moeder niet, weet niet of ze al
dan niet bestaat. Zoo groeit ze op tot een
leeftijd, waarop haar vader het noodig oor
deelt, te trouwen en zooals te dien gebruike
lijk, is haar man reeds lang voorbestemd
Dat zij, geheel in onwetenheid wat ware
liefde is, in aanraking komt met een luite
nant-vlieger, die zich vlak voordat ze zal
huwen, ontpopt als de werkelijke geliefde,
,is niets dan louter toeval. En ondanks
het feile verzet, ja zelfs den dood van haar
vader, belooft ze hem haar liefde en trouw,
wanneer Giovanni den oorlog intrekt.
De vertolking van de waarachtige liefde is
door Helen Hayes ten voeten uitgeteekend,
wanneer ze samen zijn en hij zijn bruidje
bloemen van het veld aanbiedt.
Maar het beroep van vlieger maakt haar
angstig en steeds leeft ze in een atmosfeer,
waarin hoopvolle verwachtingen en gedra
gen berustenheid elkaar snel afwisselen, ln
den pastoor vindt ze een oprecht vriend en
wanneer dan ook de tijding komt, dat Giovan
ni bij een luchtaanval gedood is, heeft ze nog
één doel van oogen; God dienen en Hem
bidden te worden opgenomen in een klooster.
Haar wensch wordt verhoord en, terwijl
Giovanni van zijn zware verwondingen ge
neest, bereidt ze zich voor Christus' bruid te
worden. Het is hier, dat we in dit filmwerk
zien een volmaaktheid van filmtechniek en
een navrant weergeven van een ontgoochel
de liefde. Nóg aanschouwen we het moment,
dat Angela gekroond wordt als Christus'
bruid met den sonoren-klinkenden achter
grond van Katholieke gezangen.
Giovanni keert terug; hij zoekt Angela op
in het klooster, maar de verandering in haar
is zóó ingrijpend geworden, dat ze hem af
wijst. Wederom is een vliegtuig-ongeluk zijn
noodlot en wanneer dan tenslotte Angela
Giovanni's oogen voorgoed sluit, dan voelen
we, zoo en niet anders mag dit gegeven op
gelost worden. Een aansporing om deze film
te gaan zien, na dezen lofzang, lijkt ons
eenigszins overbodig en we beperken ons dan
ook alleen maar met de opmerking, dat óók
het voorprogramma uitstekend verzorgd is
De Harmonie opent morgen met een der
bekendste succesfilms van Hans Albers n.1.
Een zekere mijnheer Gran. Het leven van
een officier in geheimen dienst is steeds
door gevaren omgeven. Gedurende den we
reldoorlog speelde zich achter de fronten
een groote strijd af „in geheimen dienst".
Doch na het sluiten van den vrede gaat deze
strijd voort. Vooral waar het betreft nieuwe
oorlogsuitvindingen zooals b.v. het buiten
werking stellen van vliegtuigmotoren door
uitstraling van electrische energie Drie
groote mogendheden nemen deel aan den
strijd en de strijders zijn goed georgani
seerde misdadigersbenden. Maar al lijken
verschillende personen niet wat ze zijn, toch
triomfeeren de man en het meisje die in el
kaar en ook in hun opdracht bleven geloo-
ven. De film speelt op belangrijke wereld-
plaatsen, waardoor bijzondere opnamen val
len te noteeren van Rome, Venetië, Middel-
landsche zee enz.
Hans Albers is in de hoofdrol buitenge
woon op dreef, waartoe de rol ook mee-
