DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit den Alkmaarschen Raad,
NASSAU-TAX.
Met Oudejaarsavond en -Nacht een
iBuitenland
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
francr door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 1—5 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte,
brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
po«4<iro 37060. Telel. 3, redactie 33.
Ho. 307
Directeur: C. KRAK.
135e Jaargang
De Raad heeft den caféhouders niet alleen een goedkoopere verlichting,
maar ook verlichting van hun belasting gegeven.
Het beste, dat een bewaarschool verlangen kan, is dat zij bewaard
wordt voor bestuursleden, die tegen zichzelf in bewaring worden genomen.
Het college heeft het verzoek om taxi's te mogen stationneeren zoo
letterlijk opgevat, dat deze alleen bij het station mogen staan.
Want de raadsleden, die niet zooveel last
Wasschenj-Ververij S. KROM N.v
HET MODERNSTE BEDRIJF
Wat vandaag de
aandacht trekt
KRANSLEGGING OP DE GRAVEN
DER STICHTERS VAN TOLUNic..
DUITSCH UNIFORMVERBOD.
Voor Nieuwjaarsnacht,
FRONTKAMERAAD VAN HITLER
IN DUITSCHLAND TERUG.
RIJKSVERBOND VOOR DE
DUITSCHE PERS.
ALKMAARSCHE COURANT.
Zate- ~ag 30 tTecenroer IS33 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit zes bladen.
De Alkmaarsche café- en hotelhouders, die
Zoovele gasten ontvangen en verzorgen, wa
ren Donderdagmiddag zelf te gast en zaten
in breede rijen op de publieke tribune van
onze raadszaal in afwachting van de dingen,
die komen zouden.
Zoo gastvrij als zij altijd zelf zijn werden
zij niet door het gemeentebestuur ontvangen
■want er werden geen hartelijke woorden van
welkom tot hun gericht en bij het serveeren
van de thee werden zij meedoogenloos overge
slagen, maar daartegenover stond natuurlijk,
dat zij ongevraagd waren gekomen en voor
ihun zitplaatsen niets hadden te betalen.
Zij waren gekomen als vertegenwoordigers
van den verdrukten middenstand en om
door hun aanwezigheid een zwijgend protest
te uiten tegen het feit, dat zij als de meest uit
geperste van alle Alkmaarsche belasting
betalers bovendien nog een extra en hoogst
onbillijken aanslag in de Personeele belasting
moeten opbrengen.
De ruimte van dit artikel laat niet toe alle
belastingen op te noemen waaraan deze
categorie middenstanders onderworpen zijn.
Zij hebben die tot dusver altijd zij het dan
morrend betaald, maar zij zijn al jaren
lang te velde getrokken tegen een aanslag,
waarbij er geen rekening mee gehouden werd,
dat zij hun perceelen niet alleen voor zichzelf,
maar ook voor hun bezoekers en logé's noo-
dig hebben.
Voor winkels wordt slechts het derde ge
deelte van den normalen aanslag geheven,
voor gemeubeld verhuurde kamers slechts
twee-derde gedeelte. In beide gevallen heeft
men er dus rekening mee gehouden, dat de
winkelier of de kamerverhuurder zijn groot
pand niet alleen voor zichzelf maar voor zijn
bedrijf noodig heeft. Bij café's, restaurants
en hotels evenwel werd met dat alles geen
rekening gehouden. Daar huisden alleen
menschen in, die er een reusachtige woning
op nahielden en die voor die liefhebberij dan
ook maar extra moesten betalen. Jarenlang
hebben de betrokkenen daartegen geprotes
teerd, maar men zag de onbillijkheid niet, of
beter gezegd, men zag ze wel, maar men deed
alsof men ze niet zag omdat men deze bron
van inkomsten niet gaarne gedeeltelijk wilde
verstoppen
Toen het Rijk de Personeele belasting aan
de gemeenten had overgedaan zag men, beter
dan ooit te voren, welke onbillijke heffing
men jarenlang in stand had gehouden en de
gemeenten die toen het verlies hadden te
dragen werden daarom gemachtigd,
daarin desgewenscht verandering aan te
brengen.
Natuurlijk zagen toen de gemeenten de bil
lijkheid weer niet in, of misschien zagen zij
die wel in, maar in allen gevalle konden toen
de gemeenten dat geld weer niet missen en
zoo werden de arme caféhouders van Pontiu3
naar Pilatus gestuurd.
Toen kwam er in Alkmaar bij de begroo-
tingsbeschouwingen een ridder zonder vrees
of blaam in de gestrlte van den heer Geels.
Hij droeg den verdrukten een goed hart toe,
stelde nog eens de onbillijkheid van deze hef
fing in het licht en riep een motie in het
leven waarin bepaald werd, dat de belasting
slechts voor twee-derde zou geheven worden
en deze groep middenstanders dus voortaan
een bedrag van 7000 per jaar minder zou
den opbrengen.
Het desbetreffende besluit moest vóór 1
Januari genomen worden en wethouder Wes
terhof, die als een grommende waakhond op
onze schatkist zit, zou er eens over denken.
Wij hebben destijds allen caféhouders den
raad gegeven den wethouder in een goed hu
meur te houden en hem rovaal te bedienen als
hij in een der verlofslokaliteiten mocht ver
schijnen. Het is helaas boter aan de galg ge
weest, want de wethouder, die weinige weken
geleden nog eens over deze kwestie
zou nadenken, was nu uitgedacht en had een
voor de caféhouders zoo ongunstig besluit
genomen, dat zij thans in breede rijen op de
publieke tribune hun vonnis zaten af te
wachten.
Een oud spreekwoord zegt: er zijn nog
rechters in Berlijn en we zouden met een
groote variatie thans kunnen zeggener zijn
ook nog rechters in de Alkmaarsche raads
zaal.
met de begrooting hebben als de wethouders,
traden thans voor deze verdrukten in het
strijdperk en, behalve uit de sociaal-democra
tische fractie, hebben edelachtbaren van alle
politieke schakeeringen betoogd, dat het een
schreeuwende onrechtvaardigheid zou zijn,
deze middenstanders, voor wie nooit iets ge
daan was, thans aan hun lot over te laten.
Onder aanvoering van den heer Geels, die in
zijn eerste speech heel wat gelukkiger was
dan in de tweede, hebben leden der oppositie
en bovendien de heeren Keesom en
Keijsper, welke laatste buitengewoon goed op
dreef was, betoogen gehouden, waarin ver
klaard werd, dat men desnoods beter een
tekort van 7000 kon hebben dan dezen mis
stand nog langer te laten voortduren.
Wethouder Westerhof zag zich weldra
voor een sterke overmacht geplaatst en wij
kunnen niet zeggen, dat de argumenten,
waarmede hij zich verdedigde bijzonder over
tuigend geweest zijn.
Het sterkste argument was natuurlijk: er
is geen geld en als gij dit toch wilt, moet gij
ook de middelen tot dekking aangeven.
Maar even te voren was 6000 voor ver
laging van wik- en weekloonen geschonken
en waren ruim 2000 voor het plaatselijk
crisiscomité toegestaan, waarbij het college
met geen enkel woord over de mogelijkheid
van dekking had gesproken.
Voor de arbeiders, zoo werd door de oppo
sitie betoogd, is hier al veel gedaan en dat
is natuurlijk goed want deze categorie is er
het ergste aan toe, maar vergeet niet, dat er
ook anderen zijn. die aan den rand vhn den
afgrond staan. Weet gij wel, vroeg de heer
Keijsper, dat er groote hotels in onze hoofd
straat staan, die door alle lasten nog geen
70 per week inkomen hebben? Wat hebt gij,
college van rechtvaardigheid, hier ter stede
anders voor de middenstanders gedaan dan
verordeningen vaststellen waarbij zij zoo veel
mogelijk moesten betalen?
Dat, zeide de heer Westerhof, was nu ook
weer niet billijk, want de gemeente had toch
voor goede straten gezorgd en daar konden
dp middenstanders ook over loopen.
Het voorbeeld leek ons niet erg gelukkig
evenmin als de bewering, dat de electriciteits-
prijs verlaagd was. Daarvan profiteeren na
tuurlijk niet alleen de middenstanders, daar
voor was een reden, die hier evenmin als in
den Raad nader besproken zal worden en
bovendien is het verschil tusschen fabrieks
prijs en verkoopprijs ook bij het nieuwe tarief
nog wel van dien aard, dat hier moeilijk van
een gemeentelijk offer kan worden gesproken.
Nog daargelaten, dat men door deze verla
ging een hooger gebruik en dus de meerdere
inkomsten verwacht heeft.
Meer maatregelen ten behoeve van den
middenstand wist de wethouder niet op te
noemen of het zou de gemeentelijke reclame
in de Friesche bladen moeten zijn. Daar zat
tenminste iets in omdat cioor een druk vreem-
delingen bezoek ook de middenstand gebaat
is, al heeft de gemeente zelf daar ook wel
eenig belang bij omdat Alkmaar door meer-
dere bekendheid door velen als plaats van
vestiging kan worden gekozen.
Maar speciaal bij de restaura'eurs geldt
het spreekwoord, dat één vogel in de hand
beter dan tien in de lucht is en daarom ach
ten deze middenstanders zich meer gebaat
met 7000 vermindering van belasting dan
met drie pagina advertenties in het Leeuwar
der Nieuwsblad.
Het ging hard tegen hard en toen de wet
houder pertinent de aanwijzing van dek
kingsposten verlangde, gaf de heer Sietsma
zoo juist uit Parijs gearriveerd en daar
door misschien niet zoo uitgeslapen als hij
zich in andere raadsvergaderingen getoond
heeft den Raad in overweging dan maar
een straatbelasting voor openbare gebou
wen als kerken en pastorieën in het 'even te
roepen, van welke vingerwijzing de heer
Westerhof dankbaar gebruik maakte om met
een meewaardigen blik naar de Katholieke
raadsfractie te verkondigen, dat de kerken
het tegenwoordig ook wel moeilijk zullen
hebben. Of het Hoogheemraadschap den
heer Sietsma wel dankbaar voor diens goe
den raad zal zijn want ook haar gebouw
zou dan nog extra belast worden valt
eveneens te betwijfelen en de heer Sietsma
kwam bij nader inzien dan ook maar niet
met een voorstel en liet het aan het college
zelf over in die richting eens naar mogelij
ke bronnen van inkomsten te zoeken.
De heer Keesom was al evenmin gelukkig
met zijn aanwijzingen. Er was momenteel dus
geen dekking te vinden, maar de Raad bleek
van meening, dat ons stadsscheepje toch
niet op een bedrag van 7000 zou stranden
en dus werd met elf tegen negen stemmen
besloten de gevraagde ontheffing te verlee-
nen, waarna de caféhouders dankbaar en
voldaan de publieke tribune verlieten om
zich zelf vanwege den goeden afloop eens
ap een extra feestelijk glaasje te tracteeren.
De heer Hoijtink informeerde naar de be
loofde maar nog altijd niet verschenen sup-
pletoire begrooting, maar Alkmaar's finan
ciën staan er blijkbaar op het oogenblik niet
zoo gunstig voor als algemeen verwacht
werd, want inplaats van een vriendelijk
woord van dank voor zijn belangstelling,
kreeg de interpellant te hooren, dat het de
heeren van het college en in het bijzonder
den burgemeester wel speet, dat die begroo
ting nog altijd niet gereed was, maar dat
men nu eenmaal geen ijzer met handen kan
breken.
Wethouder Westerhof voegde daaraan
nog de vriendelijke opmerking toe, dat de
kwestie van veel te ernstigen aard was om
het college tot overhaasting te drijven en
dat de heer Hoijtink dus beter deed om zijn
mond maar te houden en het geduld te be-
toonen, dat altijd een sieraad van zijn politie
ke broeders geweest is. Het werd wel niet in
precies dezelfde bewoordingen gezegd, maar
het kwam er toch op neer en de heer Hoij
tink had niets anders te doen dan deze ver
maning in zijn zak te steken.
We kunnen moeilijk beweren, dat deze ste
delijke afgevaardigde Donderdagmiddag een
bijzonder goede beurt gemaakt heeft.
Iedereen kent natuurlijk het verhaal van
den dronken man, die van plan was in hei
water te springen om zich te verdrinken. In
de berichten, die over dergelijke ongelukki-
gen handelen, kan men dan gewoonlijk lezen,
dat de verschrikte omstanders den man op
het laatste oogenblik van den gevaarlijken
walkant terugtrokken, waarna de worstelen
de candidaat-zelfmoordenaar in zijn eigen
belang in verzekerde bewaring werd ge
nomen.
Zoo ongeveer is het Donderdagmiddag
met den heer Hoijtink gegaan. Niet dat deze
ook maar eenigszins onder den invloed van
sterken drank zou verkeeren, maar hij wilde
met alle geweld iets, dat niet goed voor hem
was en de Raad heeft hem ten slotte tegen
zichzelf in bescherming moeten nemen.
De heer Hoijtink, die voorzitter of secre
taris van het Christelijk bewaarschoolbe-
stuur is, vond de door B. en W. voorgestelde
verdeeling der subsidiegelden voor de be
waarscholen eenvoudig schandelijk omdat
zijn school daardoor in de verdrukking zou
komen. Een zuivere verdeeling naar het leer
lingental zou z.i. een veel billijker oplossing
geven.
Toen brak naar diens eigen verklaring
des burgemeesters schoeisel, omdat de
door het college voorgestelde regeling juist
in het belang van de christelijke school was
genomen en een andere verdeel ing voor die
school veel ongunstiger zou zijn.
Men zou verwachten, dat de heer Hoijtink
van die mededeeling geschrokken was en
zich verder muisstil had gehouden, maar het
beste en trouwens eenige lid der A Refrac
tie kwam ineens op de gedachte, dat hij niet
allereerst schoolbestuurder maar raadslid
was, dat hij de andere verdeeling nu een
maal billijker vond en dat zijn school des
noods er dan maar aan opgeofferd zou moe
ten worden.
Het is de eerste maal, dat wij een school
bestuurder om vermindering van subsidie
hoorden pleiten, en de burgemeester begon
er werkelijk voor te voelen, den man, die zich
percé verdrinken wilde dan maar in het wa
ter te laten springen, maar de heeren Wol-
dendorp en Stoutjesdijk kwamen tusschen-
beide en hielden den kortzichtige zoo stevig
vast, dat alle pogingen tot zelfmoord tot
mislukking gedoemd waren. Wanneer door
de regeling, welke de heer Hoijtink wenschte
de christelijke school 400 minder zou krij
gen, dan zouden de neutrale scholen 600
minder ontvangen en de R. K. scholen
1000 winnen en het was zeker prijzens
waardig van de katholieken, dat zij in het
belang der andere scholen dat geld vrijwil
lig hadden afgestaan en er zelfs na de
woorden van den heer Hoijtink nog niet op
gesteld waren diens offer te aanvaarden.
Maar de neutrale scholen zouden bij een
subsidieverlies van 600 gedeeltelijk moeten
sluiten en dat was ook niet in het belang
der gemeenschap en dus werd. met de stem
men van de heeren Hoijtink, Ringers en Vo
gelaar tegen, besloten de door B. en W ge-
wenschte regeling voor een jaar tijds te ac
cepteeren en de christelijke bewaarschool
het leven niet noodeloos moeilijk te maken.
De burgemeester heeft meegedeeld, dat
het college besloten had o.c het verzoek van
CHEMWASSCHERIJ
de Nassau-garage. om taxi's in onze ge
meente te mogen stationneeren, afwijzend te
beschikken. Taxi's mogen, evenals tot dus
ver het geval was, alleen bij het station op
passagiers wachten en omdat zij langzaam
maar zek"r geduchte concurrenten van de
door de gemeente gesubsidieerde stadsbussen
worden en het college het jaarlijksch tekort op
die bussen niet gaarne vergroot ziet, zullen
dv.ze voortaan een andere route krijgen waar
door zij een grooter deel van de stad kunnen
bestrijken. Bovendien zal de dienst met
eenige extra-ritten worden uitgebreid.
Die verbeteringen zijn natuurlijk toe te
juichen, maa' een andere vraag is en de
heer Keysper heeft daarop z^er terecht ge
wezen of men met dit verkeersvraagstuk
wel op den goeden weg is
Als het blijkt, dat de bussen meer dan
vroeger de concurrentie der taxi's ondervin
den, dan is dat een bewijs, dat het publiek
steeds meer van die taxi's gebruik maakt. De
gemeente subsidieert geen bussen ten bate
van de ondernemers, maar ten bate van het
publiek en als meer en meer blijkt, dat het
publiek de voorkeur aan taxi's geeft die de
menschen tegen geringen prijs tot vóór hun
huis kunnen brengen dan dienen met de
verandering van het getij ook de bakens ver
zet te worden. Dan moet de gemeente niet
coute que coute een steeds noodlijdender bus
dienst onderhouden die nu al duizenden
guldens per jaar kost maar meer facili
teiten. aan de taxi-ondernemers toestaan, die
op eigen risico willen werken.
Taxi's zijn een eisch van den tijd. In Leiden
rijdt men voor een dubbeltje per stadsrit en
krijgt van den chauffeur een kaartje, zooals
van een tramconducteur. Wat daar kan, zal
op den duur ook elders mogelijk worden en
de gemeente moet er aan medewerken ook
hier zoo spoedig mogelijk tot een dergelijke
regeling te komen. Al is Alkmaar klein en
al heeft menigeen een telefoon, toch is het
van belang dat men op vaste plaatsen sta-
tionneerende taxi's kan vinden die hun pas
sagiers in vlugge ritten precies brengen waar
ze willen wezen. Die voorsprong zal de
taxi altijd boven de bus behouden en het pu
bliek belang eischt, dat onze gemeente
eenerzijds niet door noodelooze subsidies
financieel bezwaard wordt en anderzijds, dat
de inwoners dezer gemeente zoo spoedig
mogelijk het practisch bruikbaarste vervoer
middel krijgen.
Gelukkig schijnen de thans door het col
lege gegeven voorschriften slechts voor een
half jaar te zijn vastgesteld. Het is te hopen,
dat het taxi-bedrijf zich in dien tijd zoodanig
ontwikkelt, dat van den zomer een betere
regeling kan worden getroffen.
Bij het verzoek van het plaatselijk arbeids
secretariaat om grooteren financieelen steun,
heeft de heer Van Drunen er op gewezen,
dat de verzoekers heel wel konden weten,
dat wat zij vragen door de gemeente on
mogelijk kan worden gegeven omdat men
dan de onontbeerlijke rijkssubsidie zal moeten
prijs geven. Men moet, zeide hij, bij het volk
geen illusies wekken, die toch niet verwezen
lijkt kunnen worden.
Wij hebben toen de sociaal-democraten
nog in de oppositie waren, datzelfde geluid
wel eens meer gehoord, maar dan kwam het
van de andere zijde. Wij kunnen er ons
slechts over verheugen, dat zij na een korte
iYgeeringsperiocie reeds inzien, dat niet alles
wat wenschelijk is ook altijd verwezenlijkt zal
kunnen worden.
De agenda bevatte ditmaal niet minder
dan 33 punten zij het dan over het alge
meen vrij onbelangrijke waarvan er 32
werden afgewerkt benevens een interpellatie.
Het leek wel of men aan het einde van het
jaar groote schoonmaak wilde houden. Alles
wat nog in de portefeuille was, werd
wegens vergevorderd seizoen tegen uitver-
koopsprijzen opgeruimd en het nieuwe jaar
zal men dus met een schoone lei kunnen be
ginnen.
De burgemeester die de laatste keer de
bijeenkomst leidde weet wel, dat hem in
Januari nog een extra afscheidsvergadering
te wachten staat en hij bepaalde zich daarom
tot den wensch, dat alle in de raadszaal aan
wezigen een zalig uiteinde en een voorspoe
dig nieuwjaar zouden hebben.
De heer Govers, die als nestor van den
raad ongetwijfeld zijn afscheidsspeech voor
Januari al op papier heeft, bleek evenmin ge
negen zijn paarlen nu reeds in de raadszaal
uit te strooien. Hij maakte het dus nog korter
dan de burgemeester en beperkte zich tot den
wensch, dat deze in Den Haag veel genoe
gen zou beleven.
Het was wel een beetje lichtzinnige Oude-
jaarwenseh. maar het was welgemeend en
dat was ten slotte het voornaamste.
Vergadering Prov. Comm. uit de
veilingen. (Land- en Tuinbouw).
Bij Borculo een motorrijder ver
ongelukt. (Binnenland).
Fabrieksbrand te Kaatsheuvel
(Binnenland).
Laatste zitting kantongerecht Pur-
merend. (Prov.)
Het Lexcesveer beschadigd door
een vrachtauto, die doormidden
brak. (Binnenland).
De regeering en de N. S. B. (Bin
nenland).
Nieuws over de Duitschc ontwa
pening. (Dag. Overzicht).
De Roemeensche minister-presi
dent Duca door fascistisch student
vermoord. (Buitenland).
Opstand in Argentinië (Buiten
land).
De laatste étappe van de „Peli
kaan". (Luchtvaart).
De „Postjager" heden te Batavia?
(Luchtvaart).
(Zie voor nadere bijzonderheden
eventneele laatste berichten).
Dag en nacht dezelfde tarieven.
TELEF. 257.
DAG EN NACHT GEOPEND.
De officieele Pruisische persdienst
deelt mede: Op 1 Januari 1934 zijn 100
jaren verloopen, sedert de Duitsche
Tolunie is gesticht. Aan dit werk, dat
voor de vereeniging der Duitsche lan
den van doorslaggevende beteekenis is,
hadden van Pruisische zijde de minis
ters van financiën v. Motz en Massen
het essentieele aandeel.
De Pruisische minister van financiën
heeft op de graven van deze zijn voor
gangers vandaag kransen gelegd.
De Rijksminister van Luchtvaart be
paalt: van 31 December 1933 des avonds
om zeven uur tot 1 Januari 1934 om
acht uur is allen leden der Duitsche
luchtvaart verboden de DL.-uniform
buiten hun particuliere woning te dra
gen.
Gistermiddag is met de Hamburg
aangekomen de vriend van Hitier tij
dens de oorlogsjaren, Westenkirchner,
die in Amerika zonder werk was ge
raakt en wien Hitier in de gelegenheid
had gesteld naar Duitschland terug te
keeren. Hij werd verwelkomd door zijn
vriend Huber, die met Hitier 4K jaar te
velde heeft gestaan. Westenkirchner
werden bloemen aangeboden door een
deputatie der N.S.D.A.P. Hij is met zijn
vrouw doorgereisd naar Berlijn, waai
hij door Hitier zal worden ontvangen.
In de oorlogsjaren waren Westen
kirchner en Hitier veelal samen. Beiden
werden op 5 October 1918 door gas ver
giftigd.
De leider van het Rijksverbond voor
de Duitsche pers, Wilhelm Weiss, wendt
zich o. m. met de volgende woorden tot
het Rijksverbond der Duitsche pers:
Van 1 Januari 1934 af is de „Schrift
leider" plechtig in dienst genomen door
den nation. socialist. Hij belooft daarme
de in den geest van de wet trouw aan
het nieuwe Duitschland en zijn verant
woordelijke leiders, want de trouwe
loosheid en het gemis aan vaste over
tuiging der pers in het oude Duitsch
land was niet de laatste oorzaak voor
den keten van voortgezette nationale
déconfitures.
Het herstel van een karaktervolle
stand van redacteuren vormt derhalve
de belangrijkste voorwaarde voor den
nieuwen opbouw van een Duitsche pers,
welke zich van haar verantwoordelijk
heid bewust is.