DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Uit den Alkmaarschen Raad, NASSAU-TAX. Met Oudejaarsavond en -Nacht een iBuitenland Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. francr door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs Van 1—5 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte, brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, po«4<iro 37060. Telel. 3, redactie 33. Ho. 307 Directeur: C. KRAK. 135e Jaargang De Raad heeft den caféhouders niet alleen een goedkoopere verlichting, maar ook verlichting van hun belasting gegeven. Het beste, dat een bewaarschool verlangen kan, is dat zij bewaard wordt voor bestuursleden, die tegen zichzelf in bewaring worden genomen. Het college heeft het verzoek om taxi's te mogen stationneeren zoo letterlijk opgevat, dat deze alleen bij het station mogen staan. Want de raadsleden, die niet zooveel last Wasschenj-Ververij S. KROM N.v HET MODERNSTE BEDRIJF Wat vandaag de aandacht trekt KRANSLEGGING OP DE GRAVEN DER STICHTERS VAN TOLUNic.. DUITSCH UNIFORMVERBOD. Voor Nieuwjaarsnacht, FRONTKAMERAAD VAN HITLER IN DUITSCHLAND TERUG. RIJKSVERBOND VOOR DE DUITSCHE PERS. ALKMAARSCHE COURANT. Zate- ~ag 30 tTecenroer IS33 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Dit nummer bestaat uit zes bladen. De Alkmaarsche café- en hotelhouders, die Zoovele gasten ontvangen en verzorgen, wa ren Donderdagmiddag zelf te gast en zaten in breede rijen op de publieke tribune van onze raadszaal in afwachting van de dingen, die komen zouden. Zoo gastvrij als zij altijd zelf zijn werden zij niet door het gemeentebestuur ontvangen ■want er werden geen hartelijke woorden van welkom tot hun gericht en bij het serveeren van de thee werden zij meedoogenloos overge slagen, maar daartegenover stond natuurlijk, dat zij ongevraagd waren gekomen en voor ihun zitplaatsen niets hadden te betalen. Zij waren gekomen als vertegenwoordigers van den verdrukten middenstand en om door hun aanwezigheid een zwijgend protest te uiten tegen het feit, dat zij als de meest uit geperste van alle Alkmaarsche belasting betalers bovendien nog een extra en hoogst onbillijken aanslag in de Personeele belasting moeten opbrengen. De ruimte van dit artikel laat niet toe alle belastingen op te noemen waaraan deze categorie middenstanders onderworpen zijn. Zij hebben die tot dusver altijd zij het dan morrend betaald, maar zij zijn al jaren lang te velde getrokken tegen een aanslag, waarbij er geen rekening mee gehouden werd, dat zij hun perceelen niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun bezoekers en logé's noo- dig hebben. Voor winkels wordt slechts het derde ge deelte van den normalen aanslag geheven, voor gemeubeld verhuurde kamers slechts twee-derde gedeelte. In beide gevallen heeft men er dus rekening mee gehouden, dat de winkelier of de kamerverhuurder zijn groot pand niet alleen voor zichzelf maar voor zijn bedrijf noodig heeft. Bij café's, restaurants en hotels evenwel werd met dat alles geen rekening gehouden. Daar huisden alleen menschen in, die er een reusachtige woning op nahielden en die voor die liefhebberij dan ook maar extra moesten betalen. Jarenlang hebben de betrokkenen daartegen geprotes teerd, maar men zag de onbillijkheid niet, of beter gezegd, men zag ze wel, maar men deed alsof men ze niet zag omdat men deze bron van inkomsten niet gaarne gedeeltelijk wilde verstoppen Toen het Rijk de Personeele belasting aan de gemeenten had overgedaan zag men, beter dan ooit te voren, welke onbillijke heffing men jarenlang in stand had gehouden en de gemeenten die toen het verlies hadden te dragen werden daarom gemachtigd, daarin desgewenscht verandering aan te brengen. Natuurlijk zagen toen de gemeenten de bil lijkheid weer niet in, of misschien zagen zij die wel in, maar in allen gevalle konden toen de gemeenten dat geld weer niet missen en zoo werden de arme caféhouders van Pontiu3 naar Pilatus gestuurd. Toen kwam er in Alkmaar bij de begroo- tingsbeschouwingen een ridder zonder vrees of blaam in de gestrlte van den heer Geels. Hij droeg den verdrukten een goed hart toe, stelde nog eens de onbillijkheid van deze hef fing in het licht en riep een motie in het leven waarin bepaald werd, dat de belasting slechts voor twee-derde zou geheven worden en deze groep middenstanders dus voortaan een bedrag van 7000 per jaar minder zou den opbrengen. Het desbetreffende besluit moest vóór 1 Januari genomen worden en wethouder Wes terhof, die als een grommende waakhond op onze schatkist zit, zou er eens over denken. Wij hebben destijds allen caféhouders den raad gegeven den wethouder in een goed hu meur te houden en hem rovaal te bedienen als hij in een der verlofslokaliteiten mocht ver schijnen. Het is helaas boter aan de galg ge weest, want de wethouder, die weinige weken geleden nog eens over deze kwestie zou nadenken, was nu uitgedacht en had een voor de caféhouders zoo ongunstig besluit genomen, dat zij thans in breede rijen op de publieke tribune hun vonnis zaten af te wachten. Een oud spreekwoord zegt: er zijn nog rechters in Berlijn en we zouden met een groote variatie thans kunnen zeggener zijn ook nog rechters in de Alkmaarsche raads zaal. met de begrooting hebben als de wethouders, traden thans voor deze verdrukten in het strijdperk en, behalve uit de sociaal-democra tische fractie, hebben edelachtbaren van alle politieke schakeeringen betoogd, dat het een schreeuwende onrechtvaardigheid zou zijn, deze middenstanders, voor wie nooit iets ge daan was, thans aan hun lot over te laten. Onder aanvoering van den heer Geels, die in zijn eerste speech heel wat gelukkiger was dan in de tweede, hebben leden der oppositie en bovendien de heeren Keesom en Keijsper, welke laatste buitengewoon goed op dreef was, betoogen gehouden, waarin ver klaard werd, dat men desnoods beter een tekort van 7000 kon hebben dan dezen mis stand nog langer te laten voortduren. Wethouder Westerhof zag zich weldra voor een sterke overmacht geplaatst en wij kunnen niet zeggen, dat de argumenten, waarmede hij zich verdedigde bijzonder over tuigend geweest zijn. Het sterkste argument was natuurlijk: er is geen geld en als gij dit toch wilt, moet gij ook de middelen tot dekking aangeven. Maar even te voren was 6000 voor ver laging van wik- en weekloonen geschonken en waren ruim 2000 voor het plaatselijk crisiscomité toegestaan, waarbij het college met geen enkel woord over de mogelijkheid van dekking had gesproken. Voor de arbeiders, zoo werd door de oppo sitie betoogd, is hier al veel gedaan en dat is natuurlijk goed want deze categorie is er het ergste aan toe, maar vergeet niet, dat er ook anderen zijn. die aan den rand vhn den afgrond staan. Weet gij wel, vroeg de heer Keijsper, dat er groote hotels in onze hoofd straat staan, die door alle lasten nog geen 70 per week inkomen hebben? Wat hebt gij, college van rechtvaardigheid, hier ter stede anders voor de middenstanders gedaan dan verordeningen vaststellen waarbij zij zoo veel mogelijk moesten betalen? Dat, zeide de heer Westerhof, was nu ook weer niet billijk, want de gemeente had toch voor goede straten gezorgd en daar konden dp middenstanders ook over loopen. Het voorbeeld leek ons niet erg gelukkig evenmin als de bewering, dat de electriciteits- prijs verlaagd was. Daarvan profiteeren na tuurlijk niet alleen de middenstanders, daar voor was een reden, die hier evenmin als in den Raad nader besproken zal worden en bovendien is het verschil tusschen fabrieks prijs en verkoopprijs ook bij het nieuwe tarief nog wel van dien aard, dat hier moeilijk van een gemeentelijk offer kan worden gesproken. Nog daargelaten, dat men door deze verla ging een hooger gebruik en dus de meerdere inkomsten verwacht heeft. Meer maatregelen ten behoeve van den middenstand wist de wethouder niet op te noemen of het zou de gemeentelijke reclame in de Friesche bladen moeten zijn. Daar zat tenminste iets in omdat cioor een druk vreem- delingen bezoek ook de middenstand gebaat is, al heeft de gemeente zelf daar ook wel eenig belang bij omdat Alkmaar door meer- dere bekendheid door velen als plaats van vestiging kan worden gekozen. Maar speciaal bij de restaura'eurs geldt het spreekwoord, dat één vogel in de hand beter dan tien in de lucht is en daarom ach ten deze middenstanders zich meer gebaat met 7000 vermindering van belasting dan met drie pagina advertenties in het Leeuwar der Nieuwsblad. Het ging hard tegen hard en toen de wet houder pertinent de aanwijzing van dek kingsposten verlangde, gaf de heer Sietsma zoo juist uit Parijs gearriveerd en daar door misschien niet zoo uitgeslapen als hij zich in andere raadsvergaderingen getoond heeft den Raad in overweging dan maar een straatbelasting voor openbare gebou wen als kerken en pastorieën in het 'even te roepen, van welke vingerwijzing de heer Westerhof dankbaar gebruik maakte om met een meewaardigen blik naar de Katholieke raadsfractie te verkondigen, dat de kerken het tegenwoordig ook wel moeilijk zullen hebben. Of het Hoogheemraadschap den heer Sietsma wel dankbaar voor diens goe den raad zal zijn want ook haar gebouw zou dan nog extra belast worden valt eveneens te betwijfelen en de heer Sietsma kwam bij nader inzien dan ook maar niet met een voorstel en liet het aan het college zelf over in die richting eens naar mogelij ke bronnen van inkomsten te zoeken. De heer Keesom was al evenmin gelukkig met zijn aanwijzingen. Er was momenteel dus geen dekking te vinden, maar de Raad bleek van meening, dat ons stadsscheepje toch niet op een bedrag van 7000 zou stranden en dus werd met elf tegen negen stemmen besloten de gevraagde ontheffing te verlee- nen, waarna de caféhouders dankbaar en voldaan de publieke tribune verlieten om zich zelf vanwege den goeden afloop eens ap een extra feestelijk glaasje te tracteeren. De heer Hoijtink informeerde naar de be loofde maar nog altijd niet verschenen sup- pletoire begrooting, maar Alkmaar's finan ciën staan er blijkbaar op het oogenblik niet zoo gunstig voor als algemeen verwacht werd, want inplaats van een vriendelijk woord van dank voor zijn belangstelling, kreeg de interpellant te hooren, dat het de heeren van het college en in het bijzonder den burgemeester wel speet, dat die begroo ting nog altijd niet gereed was, maar dat men nu eenmaal geen ijzer met handen kan breken. Wethouder Westerhof voegde daaraan nog de vriendelijke opmerking toe, dat de kwestie van veel te ernstigen aard was om het college tot overhaasting te drijven en dat de heer Hoijtink dus beter deed om zijn mond maar te houden en het geduld te be- toonen, dat altijd een sieraad van zijn politie ke broeders geweest is. Het werd wel niet in precies dezelfde bewoordingen gezegd, maar het kwam er toch op neer en de heer Hoij tink had niets anders te doen dan deze ver maning in zijn zak te steken. We kunnen moeilijk beweren, dat deze ste delijke afgevaardigde Donderdagmiddag een bijzonder goede beurt gemaakt heeft. Iedereen kent natuurlijk het verhaal van den dronken man, die van plan was in hei water te springen om zich te verdrinken. In de berichten, die over dergelijke ongelukki- gen handelen, kan men dan gewoonlijk lezen, dat de verschrikte omstanders den man op het laatste oogenblik van den gevaarlijken walkant terugtrokken, waarna de worstelen de candidaat-zelfmoordenaar in zijn eigen belang in verzekerde bewaring werd ge nomen. Zoo ongeveer is het Donderdagmiddag met den heer Hoijtink gegaan. Niet dat deze ook maar eenigszins onder den invloed van sterken drank zou verkeeren, maar hij wilde met alle geweld iets, dat niet goed voor hem was en de Raad heeft hem ten slotte tegen zichzelf in bescherming moeten nemen. De heer Hoijtink, die voorzitter of secre taris van het Christelijk bewaarschoolbe- stuur is, vond de door B. en W. voorgestelde verdeeling der subsidiegelden voor de be waarscholen eenvoudig schandelijk omdat zijn school daardoor in de verdrukking zou komen. Een zuivere verdeeling naar het leer lingental zou z.i. een veel billijker oplossing geven. Toen brak naar diens eigen verklaring des burgemeesters schoeisel, omdat de door het college voorgestelde regeling juist in het belang van de christelijke school was genomen en een andere verdeel ing voor die school veel ongunstiger zou zijn. Men zou verwachten, dat de heer Hoijtink van die mededeeling geschrokken was en zich verder muisstil had gehouden, maar het beste en trouwens eenige lid der A Refrac tie kwam ineens op de gedachte, dat hij niet allereerst schoolbestuurder maar raadslid was, dat hij de andere verdeeling nu een maal billijker vond en dat zijn school des noods er dan maar aan opgeofferd zou moe ten worden. Het is de eerste maal, dat wij een school bestuurder om vermindering van subsidie hoorden pleiten, en de burgemeester begon er werkelijk voor te voelen, den man, die zich percé verdrinken wilde dan maar in het wa ter te laten springen, maar de heeren Wol- dendorp en Stoutjesdijk kwamen tusschen- beide en hielden den kortzichtige zoo stevig vast, dat alle pogingen tot zelfmoord tot mislukking gedoemd waren. Wanneer door de regeling, welke de heer Hoijtink wenschte de christelijke school 400 minder zou krij gen, dan zouden de neutrale scholen 600 minder ontvangen en de R. K. scholen 1000 winnen en het was zeker prijzens waardig van de katholieken, dat zij in het belang der andere scholen dat geld vrijwil lig hadden afgestaan en er zelfs na de woorden van den heer Hoijtink nog niet op gesteld waren diens offer te aanvaarden. Maar de neutrale scholen zouden bij een subsidieverlies van 600 gedeeltelijk moeten sluiten en dat was ook niet in het belang der gemeenschap en dus werd. met de stem men van de heeren Hoijtink, Ringers en Vo gelaar tegen, besloten de door B. en W ge- wenschte regeling voor een jaar tijds te ac cepteeren en de christelijke bewaarschool het leven niet noodeloos moeilijk te maken. De burgemeester heeft meegedeeld, dat het college besloten had o.c het verzoek van CHEMWASSCHERIJ de Nassau-garage. om taxi's in onze ge meente te mogen stationneeren, afwijzend te beschikken. Taxi's mogen, evenals tot dus ver het geval was, alleen bij het station op passagiers wachten en omdat zij langzaam maar zek"r geduchte concurrenten van de door de gemeente gesubsidieerde stadsbussen worden en het college het jaarlijksch tekort op die bussen niet gaarne vergroot ziet, zullen dv.ze voortaan een andere route krijgen waar door zij een grooter deel van de stad kunnen bestrijken. Bovendien zal de dienst met eenige extra-ritten worden uitgebreid. Die verbeteringen zijn natuurlijk toe te juichen, maa' een andere vraag is en de heer Keysper heeft daarop z^er terecht ge wezen of men met dit verkeersvraagstuk wel op den goeden weg is Als het blijkt, dat de bussen meer dan vroeger de concurrentie der taxi's ondervin den, dan is dat een bewijs, dat het publiek steeds meer van die taxi's gebruik maakt. De gemeente subsidieert geen bussen ten bate van de ondernemers, maar ten bate van het publiek en als meer en meer blijkt, dat het publiek de voorkeur aan taxi's geeft die de menschen tegen geringen prijs tot vóór hun huis kunnen brengen dan dienen met de verandering van het getij ook de bakens ver zet te worden. Dan moet de gemeente niet coute que coute een steeds noodlijdender bus dienst onderhouden die nu al duizenden guldens per jaar kost maar meer facili teiten. aan de taxi-ondernemers toestaan, die op eigen risico willen werken. Taxi's zijn een eisch van den tijd. In Leiden rijdt men voor een dubbeltje per stadsrit en krijgt van den chauffeur een kaartje, zooals van een tramconducteur. Wat daar kan, zal op den duur ook elders mogelijk worden en de gemeente moet er aan medewerken ook hier zoo spoedig mogelijk tot een dergelijke regeling te komen. Al is Alkmaar klein en al heeft menigeen een telefoon, toch is het van belang dat men op vaste plaatsen sta- tionneerende taxi's kan vinden die hun pas sagiers in vlugge ritten precies brengen waar ze willen wezen. Die voorsprong zal de taxi altijd boven de bus behouden en het pu bliek belang eischt, dat onze gemeente eenerzijds niet door noodelooze subsidies financieel bezwaard wordt en anderzijds, dat de inwoners dezer gemeente zoo spoedig mogelijk het practisch bruikbaarste vervoer middel krijgen. Gelukkig schijnen de thans door het col lege gegeven voorschriften slechts voor een half jaar te zijn vastgesteld. Het is te hopen, dat het taxi-bedrijf zich in dien tijd zoodanig ontwikkelt, dat van den zomer een betere regeling kan worden getroffen. Bij het verzoek van het plaatselijk arbeids secretariaat om grooteren financieelen steun, heeft de heer Van Drunen er op gewezen, dat de verzoekers heel wel konden weten, dat wat zij vragen door de gemeente on mogelijk kan worden gegeven omdat men dan de onontbeerlijke rijkssubsidie zal moeten prijs geven. Men moet, zeide hij, bij het volk geen illusies wekken, die toch niet verwezen lijkt kunnen worden. Wij hebben toen de sociaal-democraten nog in de oppositie waren, datzelfde geluid wel eens meer gehoord, maar dan kwam het van de andere zijde. Wij kunnen er ons slechts over verheugen, dat zij na een korte iYgeeringsperiocie reeds inzien, dat niet alles wat wenschelijk is ook altijd verwezenlijkt zal kunnen worden. De agenda bevatte ditmaal niet minder dan 33 punten zij het dan over het alge meen vrij onbelangrijke waarvan er 32 werden afgewerkt benevens een interpellatie. Het leek wel of men aan het einde van het jaar groote schoonmaak wilde houden. Alles wat nog in de portefeuille was, werd wegens vergevorderd seizoen tegen uitver- koopsprijzen opgeruimd en het nieuwe jaar zal men dus met een schoone lei kunnen be ginnen. De burgemeester die de laatste keer de bijeenkomst leidde weet wel, dat hem in Januari nog een extra afscheidsvergadering te wachten staat en hij bepaalde zich daarom tot den wensch, dat alle in de raadszaal aan wezigen een zalig uiteinde en een voorspoe dig nieuwjaar zouden hebben. De heer Govers, die als nestor van den raad ongetwijfeld zijn afscheidsspeech voor Januari al op papier heeft, bleek evenmin ge negen zijn paarlen nu reeds in de raadszaal uit te strooien. Hij maakte het dus nog korter dan de burgemeester en beperkte zich tot den wensch, dat deze in Den Haag veel genoe gen zou beleven. Het was wel een beetje lichtzinnige Oude- jaarwenseh. maar het was welgemeend en dat was ten slotte het voornaamste. Vergadering Prov. Comm. uit de veilingen. (Land- en Tuinbouw). Bij Borculo een motorrijder ver ongelukt. (Binnenland). Fabrieksbrand te Kaatsheuvel (Binnenland). Laatste zitting kantongerecht Pur- merend. (Prov.) Het Lexcesveer beschadigd door een vrachtauto, die doormidden brak. (Binnenland). De regeering en de N. S. B. (Bin nenland). Nieuws over de Duitschc ontwa pening. (Dag. Overzicht). De Roemeensche minister-presi dent Duca door fascistisch student vermoord. (Buitenland). Opstand in Argentinië (Buiten land). De laatste étappe van de „Peli kaan". (Luchtvaart). De „Postjager" heden te Batavia? (Luchtvaart). (Zie voor nadere bijzonderheden eventneele laatste berichten). Dag en nacht dezelfde tarieven. TELEF. 257. DAG EN NACHT GEOPEND. De officieele Pruisische persdienst deelt mede: Op 1 Januari 1934 zijn 100 jaren verloopen, sedert de Duitsche Tolunie is gesticht. Aan dit werk, dat voor de vereeniging der Duitsche lan den van doorslaggevende beteekenis is, hadden van Pruisische zijde de minis ters van financiën v. Motz en Massen het essentieele aandeel. De Pruisische minister van financiën heeft op de graven van deze zijn voor gangers vandaag kransen gelegd. De Rijksminister van Luchtvaart be paalt: van 31 December 1933 des avonds om zeven uur tot 1 Januari 1934 om acht uur is allen leden der Duitsche luchtvaart verboden de DL.-uniform buiten hun particuliere woning te dra gen. Gistermiddag is met de Hamburg aangekomen de vriend van Hitier tij dens de oorlogsjaren, Westenkirchner, die in Amerika zonder werk was ge raakt en wien Hitier in de gelegenheid had gesteld naar Duitschland terug te keeren. Hij werd verwelkomd door zijn vriend Huber, die met Hitier 4K jaar te velde heeft gestaan. Westenkirchner werden bloemen aangeboden door een deputatie der N.S.D.A.P. Hij is met zijn vrouw doorgereisd naar Berlijn, waai hij door Hitier zal worden ontvangen. In de oorlogsjaren waren Westen kirchner en Hitier veelal samen. Beiden werden op 5 October 1918 door gas ver giftigd. De leider van het Rijksverbond voor de Duitsche pers, Wilhelm Weiss, wendt zich o. m. met de volgende woorden tot het Rijksverbond der Duitsche pers: Van 1 Januari 1934 af is de „Schrift leider" plechtig in dienst genomen door den nation. socialist. Hij belooft daarme de in den geest van de wet trouw aan het nieuwe Duitschland en zijn verant woordelijke leiders, want de trouwe loosheid en het gemis aan vaste over tuiging der pers in het oude Duitsch land was niet de laatste oorzaak voor den keten van voortgezette nationale déconfitures. Het herstel van een karaktervolle stand van redacteuren vormt derhalve de belangrijkste voorwaarde voor den nieuwen opbouw van een Duitsche pers, welke zich van haar verantwoordelijk heid bewust is.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 1