ALKHAARSCHE COURANT SPORT EN WEDSTRIJDEN. Het Oostelijk treffen tusschen Heracles en Go ahead. Burgemeester Van Kinschot neemt afscheid van zijn gemeente. N°' ZATERDAG 13 JANUARI 1934 Zuidlaren heeft gisteren op grootsche en indruk wekkende wijze afscheid genomen van zijn burge meester, Jhr. Mr. F. H. van Kinschot. Het vertrek van een burgervader. Zal Ajax nog verder uitloopen dank zij de medewerking van Feijer.oord De strijd in afdeeling li. Longa—M.V.V. en Eindhoven—Willem II. AlcmariaH.R.C., een belangrijke ontmoeting» DE EERSTE KLASSERS. (Van onzen eigen verslaggever). In het raadhuis te Zuidlaren, prachtig gelegen op den brink van het schilder achtige dorp, hebben wij gistermiddag het afscheid bijgewoond van burgemees ter jhr. mr. F. H. van Kinschot en zijn familie van zijn gemeentenaren. Reeds dadelijk was het te zien, dat de geheele bevolking deelde in de vreugde van de familie, doch daarnaast diep onder den indruk was van het groote iverlies, dat de gem. Zuidlaren lijdt door Ihét vertrek van een burgemeester, die tdoor de woordvoerders van de verschil lende raadsfracties als een man is ge weekend, die door zijn medeleven met de .geheele bevolking en zijn uitnemende ieiding, wars van alle dictatoriale neigingen, zich de juiste man op de 'juiste plaats toonde. De gemeenteraad was voltallig bijeen gekomen en zoowel op de publieke tri bune als op het gereserveerde gedeelte in de raadszaal waren zeer velen uit de gemeente aanwezig, om afscheid te nemen van de beminde familie. Wij waren diep getroffen door de waarneembare ontroering, die bij dat afscheid bij deze eenvoudige Drentena ren tot uiting kwam. De gemeente secretaris verzekerde ons, dat hij 'n zijn loopbaan reeds vijf keer het afscheid vètn een burgemeester had meegemaakt, doch nimmer werd een heengaan zoo teer door de geheele bevolking betreurd. Afscheidsrede van ihr. mr. van Kinschot. In zijn afscheidsrede herinnerde bur gemeester van Kinschot er aan, dat hij voor vijf jaar als burgemeester van de mooie gemeente Zuidlaren werd geïn stalleerd. Thans zoo zeide hij is het mo ment gekomen, dat ik van U afscheid eal moeten nemen in verband met mijn benoeming tot burgemeester van de gemeente Alkmaar. Dat moment valt mij moeilijk. In alle opzichten kan de nieuwe betrekking een mooie vooruitgang voor mij beiee- kenen op mijn ambtelijke 'oopbr.an, doch ik wil niet verhelen, dat veel door mij wordt achter gelaten, waaraan ik met hart en ziel gehecht ben. Mijn ambt alhier aldus vervolgde spr. ben ik begonnen in het vo'to ver trouwen/dat mij vooral in den aanvang van diverse zijde steun zou worden ge geven en ik ben daarin niet beschaamd geworden. Integendeel, mijn verwach tingen zijn verre overtroffen. Voor de zen ondervonden steun bracht spr. dank, in de allereerste plaats aan den ge- mèente-secretaris en aan de wethouders en verder aan alle gemeente-ambtenaren en hij vervolgde: Wanneer het mij ge lukt is, tot heil van de gemeente Zuid laren werkzaam te zijn geweest, dan dank ik dat aan de samenwerking, steeds ondervonden. De wethouders zijn steeds, dikwijls met opoffering van persoonlijke over tuiging, doch altijd in het belang der gemeente, bereid geweest, eendrachtig bo: luiten te nemen of voorstellen aan den raad te doen, en de raad is vele m.alen met de voorstellen van het col lege meegegaan, in de overtuiging, dat f en W. het beste met Zuidlaren voor hadden. Dankbaar ben ik vervolgde spr. voor de welwillendheid, mij immer be wezen. Verschil in leeftijd was voor pi-rsoonlijk contact met mij nooit een beletsel en een hechte vriendschapsband tusschen ons hééft steeds bestaan. Hierna richtte spr. woorden van dank tot het secretarie personeel, de gemeen te-opzichters, tot de gemeente- en rijks veldwachters, en tot het onderwijzend personeel. De bevolking van Zuidlaren zelf zoo vervolgde spr. heeft mij en mijn fa- liiilie steeds met veel hartelijkhei i om ringd en wij hebben zooveel mogelijk getracht:, samen te leven en samen te 'doelen in lief en leed. 'Na de belangrijkste besluiten uit zijn ambtsperiode te hebben aangestipt, con cludeerde burgemeester van Kinschot, dat ondanks de malaise Zuidlaren, wat dé financiën betreft, nog tevreden kan Cljll. Spr. eindigde ?ijn rede met de verzeke ring. dat hij deze gemeente nimmer zou vergeten en. dat zijn innigste wensch op dit oogenblik uitging naar het welzijn en den bloei van Zuidlaren. (App'aui) Welke hartelijke woordec ge sproken werden. i Wethouder W u f f i n g memoreerde, dat voor vijf jaren de verwachting hoog gespannen waren. Spr constateerde, dat burgemeester van Kinschot die verwach ting overtroffen heeft. In het bijna 5 jarig tijdperk van Uw ambtsvervulling r—r aldus spr. hebt gij uw betrekking correct en mee toewijding bekleed en hebben wij U leeren kennen en hoog achten. Uw eenvoud, vriendelijk! eid, voorkomendheid het waren kei merken van Uw levenswandel en zij hebben ge maakt, dat U niet alleen waart een goed burgemeester, maar ook een goed burger vader. wist a'tijd aangenaam en met tact de vergaderingen te leiden. Nooit werd een wanklank gehoord en waren er soms moeilijke problemen, door Uw hel der inzicht wist gij het steeds zoo te plooien, dat alles in goede banen kwam In het verenigingsleven, in hooge mate bijgestaan door mevrouw, uw echtgenoote, bent U krachtig werkzaam geweest en zelfs in het gewest Drente bent U een geziene persoonlijkheid ge weest en stonden verschillende vereeni- gingen onder uw leiding. Uw benoeming tot burgemeeste- der gemeente Alkmaar gaf ons een gewaar wording, die niet in woorden is uit te drukken. Wij wenschen U geluk, doch ons aller gedachte was: een humaan chef gaat van ons heen. Voor ons was het bericht een teleurstelling. Wij had den U en mevrouw nog zoo graag eenige jaren bij ons gehouden. Nu gij ons gaat verlaten, zeg ik U oprecht dank voor alles ,wat gij in deze vijf jaren in het belang van de gemeente deed. Als herinnering bood spr. burgemees ter van Kinschot een foto in lijst van zijn woning, de havezate „Laarwoud" aan. Mevrouw van Kinschot vereerde hij namens den raad met een vaas roode anjers. Spr. eindigde met den wensch, dat het de familie van Kinschot goed moge gaan en dat de burgemeester in. Alkmaar een aangenamen werkkring mocht vinden. (Applaus). De heer N ij d a m (s.d.a.p.) constateer de, dat het nieuwe jaar voor Zuidlaren niet schitterend is begonnen. Men was er wel op voorbereid, den burgemeester eens aan een groote gemeente te moeten afstaan, en dat op grond van kennis en werkkracht van hem. Dat thans die scheiding er reeds is, was teleurstellend. In de raadsvergaderingen toonde gij U steeds een voorzitter, die boven de partijen stond. Ook spr. wenschte den burgemeester van harte geluk met deze eervolle onderscheiding en wenschte, dat de genegenheid, die de heer en mevrouw van Kinschot in Zuidlaren genoten, ook in Alkmaar hun deelachtig zal mogen zijn, (Applaus). Wethouder S t r a t i n g (v.d.) sloot zich bij de vorige sprs. aan. Toen den 29en November bij het 25-jarig bestaan van het gemeente huis U een herdenkingsrede hield, hadden wij niet verwacht, dat wij twee maanden la ter bijeen zouden worden geroepen, om af scheid van U te nemen. Naast mijn geluk- wenschen betuig ik U mijn spijt, dat U ons gaat verlaten. U is er in geslaagd, om U in korten tijd van de sympathie der geheele be volking te verzekeren. U kwam de ingezete nen tegemoet en daardoor ondervond U ver trouwen. U was wars van dictatoriale nei gingen en liet ieder recht wedervaren. En dat was de weg, om tot de harten door te drin gen. U draagt niet slechts in naam een adellij ken titel, maar ook innerlijk. Wij leerden u kennen ais een onkreukbaar, eerlijk burge meester, vol werklust, en als een man met een hoogstaand karakter. Uw vertrek is voor ons een zwaar verlies. Wij verheugen ons er over, dat U zoo'n prachtige promotie maakt, en ook ik wil U danken voor het vele goede, voor onze ge meente gedaan. Ook mevr. van Kinschot dank voor alles. Wij hopen eens te kunnen zeggen zoo eindigde spr. in Alkmaar begon jhr. mr. F. H. van Kinschot's victorie. (Applaus.) De heer Beekman (a.r.) merkte op, dat een groote waarheid ligt in het gezegde: Niets is bestendiger dan de onbestendigheid. Het leven is een komen en gaan. Spr. had niet vermoed, dat hij nu al een afscheidswoord had moeten spreken. Mede namens zijn mede- a.r.-lid verklaarde hij, dat hij om den burge meester zelf verheugd was over diens benoe ming tot hoofd van een gemeente, die zes maal zooveel inwoners heeft als Zuidlaren. Zuidlaren stelt er een eer in, haar hoogge- achten en beminnelijken burgemeester te moe ten afstaan aan een zoo'n belangrijke plaats als Alkmaar. Maar toch betreuren wij uw heengaan ten zeerste. U had een groote plaats ingenomen in de harten der bewoners uit alle rangen en standen van onze dorpssa menleving. Voor ons was U de rechte man op de rechte plaats. Spr. eindigde met den wensch, dat men vanuit Alkmaar steeds iets goeds van den burgemeester zal mogen vernemen. (Ap- laus.) E>e heer van Wijngaarden (v.d.) be toogde, dat de burgemeester en mevr. van Kinschot steeds zoo goed begrepen hadden, dat de grond van de bewoners van Zuidlaren heilige grond was. Hij schetste den burge meester a's een persoon met vele talenten, zoodat verwacht kon worden, dat hij geroe pen zou worden, aan het hoofd van een groo- tere gemeente te worden gesteld. Spr. zeide tenslotte te wenschen', dat voor den burge meester de Alkmaarsche grond heilige grond zou worden. (Applaus.) De gemeente-secrtearis, de heer Eggens, voerde hierna het woord namens de ambte naren, de politie en de ambtenaren van weg en werken. Doordat spr. den burgemeester had leeren kennen, had hij hem leeren waar- deeren en hoogachten. Dadel ijl/ had spr. be grepen, dat Zuidlaren dezen burgemeester niet lang zou houden. Dat deze gedachte zoo spoedig werkelijkheid zou worden, had spr. echter niet gedacht. U en mevrouw en uw kinderen, gij hoordet bij ons. Door uw goede raadgevingen en uw prettigen omgang werd onze taak vergemak kelijkt. Daarom verdient gij onzen besten dank. Uw opvolger staat voor een moeilijke taak, omdat het hem door uw hoedanigheden en karaktereigenschappen moeilijk zal vallen, U te evenaren. Onze collega's in Alkmaar, al dus spr., wensch ik van deze plaats van harte geluk, dat zij worden gezegend met zoo'n burgemeester en de ingezetenen aldaar straks met de aanwezigheid van een gelukkig gezin, dat wij hier zoo graag heel lang in ons mid den hadden gehad. Als blijvende herinnering bood spr. een foto in lijst aan van het raadhuis. (Applaus.) Dankwoord van den burgemeester. In zijn dankwoord zeide de burgemeester dat hij bijzonder getroffen was door de har telijke redevoeringen van de wethouders, de voorzitters van de fracties en den secretaris. Hij bracht danl voor het irooie geschenk, dat voor hem van veel beteekenis was, niet in de eerste plaats omdat hij een herinnering be waarde aan het mooie oude huis, maar voor al omdat hij daarin gelukkige jaren gekend heeft, waarvoor hij God niet dankbaar ge noeg kan zijn. Namens zijn vrouw dankte hij voor de mooie bloemen. Deze zullen verwel ken, maar de herinnering aan het moment, waarop ze werden gegeven, blijft. Hierna bracht spr. den secretaris dank voor de na mens de ambtenaren aangeboden foto van het raadhuis. Ook hij had, toen hij in het begin van Januari de ambtenaren en den secretaris geluk wenschte met het nieuwe jaar, niet kunnen denken, dat dit de laatste maal zou zijn, waarop hij dit in het gemeentehuis, waaraan hij gehecht was, kon doen. Men heeft mij wel bijzonder opgehemeld en als ik ij-del was zou mij dat bijzonder goed doen. Ik wil niet verbloemen, dat elk mensch een klein beetje ij del is, en wel bekennen dat dat gevoel ook mij een oogenblik heeft bevan gen. Gelukkig kreeg ik een moment van hel der inzicht, waardoor ik direct de ijdelheid kon afschudden. Daardoor zag ik dadelijk dat de heeren vergeten hebben het kleine woord, waarmee ik van jongs aan ben opge voed. Dat kleine woord is „plicht". Als ik hier zoo gezien ben als straks is betoogd, dan kan dit alleen omdat ik naar behooren mijn plicht heb vervuld. Daartoe ben ik in staat gesteld door onze geëerbiedigde koningin, die mi] benoemde en die mij thans een stand plaats heeft gegeven, dié ik met eere voor de maatschappij hoop te vervullen. Zuidlaren zal ik nooit vergeten en ik spreek den wensch uit dat Zuidlaren zal mogen groeien en bloeien en als de malaise voorbij is weer zal herrijzen in zijn ouden toestand. Tenslotte eindigde spr. met een vriendelijk dankwoord aan de pers, waarna deze laatste vergadering teneinde was en men nog een oogenblik bijeen bleef. DE HULDIGING VAN DE BURGERIJ Om zeven uur vereenigde de burgerij zich op den Brink, een prachtig dorpsplein met hoog geboomte. Voorafgegaan door twee mu ziekcorpsen „Advendo" en „Erica", geflan keerd door flambouwen, trok men naar Laar woud, waar de voorzi.ter van het huldigings comité, dr. L. Hamminga, den burgemeester en zijn familie uitnoodigde om in hotel Pen de huldiging namens 26 plaatselijke vereenigin- gen "en de burgerii in ontvangst te komen nemen. Aan deze invitatie werd gaarne voldaan en aangezien het gelukkig een moment droog was geworden, kwam de fakkeloptocht zeer goed tot zijn recht. In de groote zaal van hotel Pen, die des zomers als dancing dienst doet (Zuidlaren is een geliefd vacantieoord in het Noorden, waarvan vele goede zaken getuigen) hadden honderden zich in groepjes vereenigd. Het Harmoniecorps, op het too- neel opgesteld, speelde bij de entree van den burgemeester en familie het Wilhelmus, dat door de aanwezigen staande werd meegezon gen. Rede van dr. Hamminga. Dr. Hamminga hield een keurige geestdrif tige toespraak, waarin hij de gevoelens der burgerij vertolkte en uiteenzette, dat het ver trek van Jhr. van Kinschot naar Alkmaar voor de bevolking een groote teleurstelling was. Toch, aldus spr., gevoelen wij ons niet als de Spanjaarden, die destijds van Alkmaar met bebloede koppen moesten terugtrekken. Wij, zoo zei hij, gevoelen ons als Uw mede strijders, U ziet hier om U heen de vertegen woordigers van verschillende vereenigingen, die U willen huldigen voor alles wat ter bevordering van het vereenigingsleven in de gemeente deed. Door Uw werk werd de bloei van onze plaats ten zeerste bevorderd. U hebt een prachtig voorbeeld gegeven van de hooge opvatting van Uw taak als burgemeester en daarvoor komen wij hulde en dank bren gen. Gij hebt ons aller harten weten te verove ren en de stormen van de crisis voor de ge meente weten te 'bewaren. Gij hebt gebouwd aan de verbeteringen die mogelijk waren. Gij hebt het weten klaar te spelen, dat het markebezit overging aan de gemeente. Langzamerhand was het bezit van de aan deden in handen gekomen buiten Zuidlaren, en juist daarom is het van groote beteekenis dat dit prachtig natuurschoon behouden is gebleven. Gij hebt uw best gedaan, dat de werkloosheid, die geesel onzer samenleving, niet te hard aankwam en steeds naar nieuwe werkobjecten in de gemeente gezocht. Spr. herinnerde aan het verbroederingsfeest in de gemeente 'bij den vijftigsten verjaardag van de koningin; aan het congres van den A. N. W. B. te Groningen en aan de Drent- sche boerenbruiloft op den Brink. Ook wat de burgemeester voor Veilig Verkeer deed, werd door spr. in herinnering gebracht. Naar het persoonlijk leven van de inwoners ging ook de belangstelling van U en uw echtgenoote uit. Waar ziekte was en zorgen, kon men U vinden om troost te vinden en waar gebrek en nood heerschte daar waart gij zeker. Spr. deelde mede, dat de vereenigingen besloten hebben aan den burgemeester en zijn echt genoote een album aan te bieden met foto's uit de gemeente, en den burgemeester- een zilveren presse-papier met het wapen van Zuidlaren Hierna huldigde spr. mevr. van Kinschot door het aanbieden van een (Langdurig ap- prachtigen bloemenmand, plaus.) Een rij van sprekers huldigt den burgemeester. Hierna voerde een 19-tal spreker namens 36 vereenigingen het woord. Onze indruk ls dat Zuidlaren tal van goede sprekers huis vest, die weten, dat kortheid een zeldzame gave is. Uit het gesprokene kwam wel naar voren, dat burgemeester van Kinschot en z'n echtgenoote in het gemeenschapsleven te Zuidlaren een zeer werkzaam aandeel had den en een onvergetelijke plaats innamen in de harten van de bevolking. Het was hen aan te zien, dat zij ten zeerste getroffen wa ren door de tot uiting gekomen aanhanke lijkheid. Diep onder den indruk waren de aanwezigen door het gesproken woord van mevrouw Hof, die mevrouw van Kinschot dank bracht namens de vereeniging „Hy giëne voor Moeder en Kind" en die een tipje van den sluier oplichtte van het vele werk door haar voor de jonge Zuidlaarders ver richt. Uit het woord van ds. Drenth kwam duidelijk naar voren dat men ook in kerke lijke kringen in hooge mate wist te waardee- ren, dat de burgemeester op gepaste momen ten Gods naam niet verdoezelde. Uit de toe spraken van de vertegenwoordigers der V.V.V., der tooneelvereeniging en der Sport- vereeniging bleek, dat de heer van Kinschot wars is van censuur en meeleeft met het vreugdeleven der bevolking. Ondubbelzin nig bleek voorts dat het openbaar onderwijs zich steeds in zijn volle belangstelling mocht verheugen. Ook op sociaal gebied, dit kwam eveneens tot uiting, hebben burgemeester van Kinschot en zijn echtgenoote werk ver richt, dat in dankbare herinnering bij de be- vollring zal blijven. De burgemeester dankt. Na de verschillende speeches, die her haaldelijk door applaus werden onderbro ken, was het woord aan den heer van Kin schot die reeds dadelijk met applaus werd begroet en die verzekerde dat hij en zijn vrouw diep onder den indruk waren door de grootsche hulde. Spr. speet het, dat ook de Alkmaarsche Crt. aanwezig was; nu zij deze vriendelijke woorden heeft gehoord kan zij niet anders dan concludeeren of in Alk maar komt het achtste wonder en dat is heusch niet zoo; van alle toespraken moet er een groote schep worden afgedaan (Protes ten.) Spr. had het zeer veel genoegen gedaan dat een 40-tal vereenigingen zich hadden op gemaakt om hem te huldigen, daar hieruit bleek, dat van alle zijden zijn werk is ge waardeerd. Dat dit het geval is, dankte spr. voor een zeer groot deel aan z'n vrouw die hem steeds terzijde stond. Dat dr. Hammin ga voorzitter van het huldigingscomité was heeft hem zeer verheugd, omdat deze steeds ook in het vereenigingsleven met hem heeft meegeleefd. Door hem tot voorzitter te kie zen hebben de ingezetenen blijk gegeven in sprekers hart te kunnen zien. (Applaus). Hierna huldigde spr. wethouder Strating, dien hij onder groote vreugde der aanwezigen den wethouder van openbare vermakelijkheden ncemde. Spr. schetste hierna het verschil tus schen zijn komst op 15 Mei 1929 en zijn ver trek op heden. Toen hij kwam zeide men hem reeds, dat de Drentsche volksaard een aard van afwachten is en dat bij ziin vertrek, als hij het had verdiend, de waardeering wel zou blijven. Een avond als deze hadden spr en zijn vrouw nooit verwacht. Dat wij ons, zoo zeide hij, in Zuidlaren thuis hebben ge voeld, ligt voor een groot deel aan de bevol king, ligt aan de medewerking van U allen met mij en mijn gezin. Mijn vrouw was door banden van geboorte aan U verbonden Ik stond verre van U, doch gij hebt mij direct het gevoel gegeven, dat ik mij thuis bevond. De vijf jaren in Zuidlaren zijn een mooie tijd in mijn leven geweest De heer van Kinschot sprak hierna een afzonderlijk woord tot allen, die hem hadden toegesproken waarna hij nog zeide dat hij zich in het dorp steeds thuis voelde en lief en leed met de bevolking had gedeeld. Bui tengewoon waardeerde spr. het, dat men het hem niet kwalijk heeft genomen, dat hij naar Alkmaar solliciteerde en dat men zich met hem verheugt in zijn mooie promotie, omdat men hem die zoo bijzonder heeft gegund Nog sprak hij een woord van dank tot allen, die aan de feestviering hadden deelgenomen. Tegen den dag van heden had hij opgezien, niet alleen omdat daaraan verbonden was een droeve plechtigheid in Assen van een zijner vrienden, maar ook omdat hij afscheid moest nemen van den raad. Niet tegen dezen avond, temidden van de bevolking had hij opgezien, want dezen avond hebben mijn vrouw en ik plezierig gevonden. Spr. eindigde met den wensch dat alle vereenigingen in Zuidlaren zullen bloeien en dat Zuidlaren moge groeien en bloeien. Op zijn verzoek zongen de aanwezigen hierna de twee eerste coupletten van het Wilhelmus, waarna de avond door dr. Hamminga werd gesloten. o Nu wij dezen avond hebben bijgewoond, werd het ons duidelijk, dat burgemeester van Kinschot met moeite van Zuidlaren afscheid heeft kunnen nemen. Wij begrijpen echter, dat iemand van zijn leeftijd een zoo mooie pro motie niet kon laten voorbijgaan, al zijn wij er van overtuigd, dat hij in Alkmaar nog vaak zal denken aan het gemoedelijke leven in Zuidlaren en dit temeer, omdat het voor een burgemeester van Alkmaar niet mogelijk zal zijn zoozeer met het vereenigingsleven mede te '.even, als dit in een plaats als Zuid- laren mogelijk is. Het regent! het regent! Dat bekende liedje liet onze onvolpre zen carrillonist Vrijdagmorgen van den Waagtoren galmen. Nu Vrijdagmiddag regent het nog steeds en het ziet er niet naar uit, j dat de „neerslag" vandaag nog plaats zal maken voor een opheldering, voor droog weer. Zoodat wij ons afvragen, wat er van het voetbalprogramma terecht moet komen. De terreinen kunnen tegenwoor dig veel vocht opnemen, maar ze zijn zoo langzamerhand verzadigd geworden, zoodat het niet onmogelijk is, dat wij Zondag terrein-afkeuringen zullen moe ten noteeren. 't Zou jammer zijn, wanneer de regen stagnatie bracht, want vergissen we ons niet, dan kan de dag van morgen iets meer teekening brengen in den strijd om den titel, in den strijd der de gradatie We beginnen natuurlijk maar weer met afdeeling I waar de a.s. kampioenen Haarlem ont vangen. Hoewel wij overtuigd zijn van hevige tegenstand der Haarlemmers, hebben de roodbroeken natuurlijk geen schijn van een kans, om tegen het in vorm zijnde Ajax ook maar een enkel succesje te kunnen boeken. De beide puntjes blijven dus in Amsterdam en Ajax komt dus weer een stapje dichter bij den titel. 't Is zelfs niet onmogelijk, dat de Am sterdammers nog meer uitloopen, want V S. V. gaat naar Feijenoord, dat wij thuis nog altijd in staat achten, om de Velsenaren te kloppen, al zal het veel moeite kosten. Sparta ontvangt H. F. C. Dat kan een aardige ontmoeting worden tusschen twee der oudste clubs. De thuisclub lijkt ons iets sterker zoodat wij een neder laag van H. F. C. verwachten. Belangrijk is voor vele clubs de wed strijd 't GooiH. D. V. S. 't Gooi staat weliswaar stevig onderaan, maar als er eens een opleving komt, dan loopen meerdere clubs gevaar. Voorloopig ziet het er niet naar uit, maar een gelijk spel zou ons niet verwonderen. Dat Z F. C. thuis van A. D. O wint, lijkt ons al heel waarschijnlijk. Tenzij de A. D O ers weer eens een bevlieging kregen en zich meteen maar buiten elk gevaar steldel In de raadselachtige afdeeling II zal er aan den kop hoogstwaarschijnlijk wei niets veranderen De drie candida- ten spelen morgen de volgende wedstrij den: H. B. S.Hilversum; RC H.D H. C.; D.F.C.—KF.C. Ongetwijfeld heeft H. B. S. het morgen het gemakkelijkste, maar wij zijn bijna even zeker van een Delftsche overwin ning op het thuisspelende R. C H. Alleen K. F. C. moet oppassen, want D. F. C. heeft een goede ploeg, die zeer zeker in staat is, om voor een verrassing te zor gen. V. U. C. is weer onderaan gekomen, waardoor de wedstrijd V. U. C Excel sior morgen van zeer veel belang is. Mochten de Hagenaars winnen, dan komt Excelsior zelf in direct gevaar, 't Zal er dus spannen en verder dan een geiijk spel komen de Hagenaars o. i. niet. Zelfs zou een puntenverdeeling al een verrassing genoemd kunnen wor den! Stormvogels, dat nu kansloos gewor den is, zal er prijs op stellen, zoo hoog mogelijk op de ranglijst te eindigen en dus probeeren de IJmuidenaars morgen thuis Xerxes te kloppen, iets, wat zeer wel mogelijk is. HeraclesGo ahead. In het Oosten gaat de groote ontmoe ting van den dag: Heracles -Go ahead. Dat beteekent voor de Deventernaren de laatste kans op de eerste plaats en voor Heracles een gelegenheid, om een zware concurrent van zich af te schud den. Het zal voor beide elftallen een moei Iijke strijd worden, vooral, daar hel krachtsverschil al heel gering is. Een puntenverdeeling zou in dit geval niet onwaarschijnlijk zijn, al is elke andere uitslag mogelijk. Wij mogen hier spre ken van een Oostelijke puzzle. De derde gegadigde, Enschedé, heeft ook al een moeilijke taak- Zij moet n 1. naar P. E. C.. dat zelf weliswaar is uit geschakeld. doch krachtig genoeg is. om ook een Enschedé te kloppen. Cf denken de Sportclub er anders over?! Men ziet, twee zeer belangrijke wed strijden in afdeeling III. Hengelo krijgt thuis gelegenheid, om twee punten te veroveren, want Wage- ningen is niet zoo sterk vooral niet in uitwedstrijden om al bij voorbaat tot winnaar te worden verklaard Vitesse ontvangt Tubantia en kan

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 9