ALKHAARSCHE COURANT
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
Het Oostelijk treffen tusschen
Heracles en Go ahead.
Burgemeester Van Kinschot neemt
afscheid van zijn gemeente.
N°' ZATERDAG 13 JANUARI 1934
Zuidlaren heeft gisteren op grootsche en indruk
wekkende wijze afscheid genomen van zijn burge
meester, Jhr. Mr. F. H. van Kinschot.
Het vertrek van een burgervader.
Zal Ajax nog verder uitloopen dank zij de
medewerking van Feijer.oord
De strijd in afdeeling li.
Longa—M.V.V. en Eindhoven—Willem II.
AlcmariaH.R.C., een belangrijke ontmoeting»
DE EERSTE KLASSERS.
(Van onzen eigen verslaggever).
In het raadhuis te Zuidlaren, prachtig
gelegen op den brink van het schilder
achtige dorp, hebben wij gistermiddag
het afscheid bijgewoond van burgemees
ter jhr. mr. F. H. van Kinschot en zijn
familie van zijn gemeentenaren.
Reeds dadelijk was het te zien, dat de
geheele bevolking deelde in de vreugde
van de familie, doch daarnaast diep
onder den indruk was van het groote
iverlies, dat de gem. Zuidlaren lijdt door
Ihét vertrek van een burgemeester, die
tdoor de woordvoerders van de verschil
lende raadsfracties als een man is ge
weekend, die door zijn medeleven met de
.geheele bevolking en zijn uitnemende
ieiding, wars van alle dictatoriale
neigingen, zich de juiste man op de
'juiste plaats toonde.
De gemeenteraad was voltallig bijeen
gekomen en zoowel op de publieke tri
bune als op het gereserveerde gedeelte
in de raadszaal waren zeer velen uit de
gemeente aanwezig, om afscheid te
nemen van de beminde familie.
Wij waren diep getroffen door de
waarneembare ontroering, die bij dat
afscheid bij deze eenvoudige Drentena
ren tot uiting kwam. De gemeente
secretaris verzekerde ons, dat hij 'n zijn
loopbaan reeds vijf keer het afscheid
vètn een burgemeester had meegemaakt,
doch nimmer werd een heengaan zoo
teer door de geheele bevolking betreurd.
Afscheidsrede van ihr. mr. van
Kinschot.
In zijn afscheidsrede herinnerde bur
gemeester van Kinschot er aan, dat hij
voor vijf jaar als burgemeester van de
mooie gemeente Zuidlaren werd geïn
stalleerd.
Thans zoo zeide hij is het mo
ment gekomen, dat ik van U afscheid
eal moeten nemen in verband met mijn
benoeming tot burgemeester van de
gemeente Alkmaar.
Dat moment valt mij moeilijk. In alle
opzichten kan de nieuwe betrekking
een mooie vooruitgang voor mij beiee-
kenen op mijn ambtelijke 'oopbr.an, doch
ik wil niet verhelen, dat veel door mij
wordt achter gelaten, waaraan ik met
hart en ziel gehecht ben.
Mijn ambt alhier aldus vervolgde
spr. ben ik begonnen in het vo'to ver
trouwen/dat mij vooral in den aanvang
van diverse zijde steun zou worden ge
geven en ik ben daarin niet beschaamd
geworden. Integendeel, mijn verwach
tingen zijn verre overtroffen. Voor de
zen ondervonden steun bracht spr. dank,
in de allereerste plaats aan den ge-
mèente-secretaris en aan de wethouders
en verder aan alle gemeente-ambtenaren
en hij vervolgde: Wanneer het mij ge
lukt is, tot heil van de gemeente Zuid
laren werkzaam te zijn geweest, dan
dank ik dat aan de samenwerking,
steeds ondervonden.
De wethouders zijn steeds, dikwijls
met opoffering van persoonlijke over
tuiging, doch altijd in het belang der
gemeente, bereid geweest, eendrachtig
bo: luiten te nemen of voorstellen aan
den raad te doen, en de raad is vele
m.alen met de voorstellen van het col
lege meegegaan, in de overtuiging, dat
f en W. het beste met Zuidlaren voor
hadden.
Dankbaar ben ik vervolgde spr.
voor de welwillendheid, mij immer be
wezen. Verschil in leeftijd was voor
pi-rsoonlijk contact met mij nooit een
beletsel en een hechte vriendschapsband
tusschen ons hééft steeds bestaan.
Hierna richtte spr. woorden van dank
tot het secretarie personeel, de gemeen
te-opzichters, tot de gemeente- en rijks
veldwachters, en tot het onderwijzend
personeel.
De bevolking van Zuidlaren zelf zoo
vervolgde spr. heeft mij en mijn fa-
liiilie steeds met veel hartelijkhei i om
ringd en wij hebben zooveel mogelijk
getracht:, samen te leven en samen te
'doelen in lief en leed.
'Na de belangrijkste besluiten uit zijn
ambtsperiode te hebben aangestipt, con
cludeerde burgemeester van Kinschot,
dat ondanks de malaise Zuidlaren, wat
dé financiën betreft, nog tevreden kan
Cljll.
Spr. eindigde ?ijn rede met de verzeke
ring. dat hij deze gemeente nimmer zou
vergeten en. dat zijn innigste wensch op
dit oogenblik uitging naar het welzijn en
den bloei van Zuidlaren. (App'aui)
Welke hartelijke woordec ge
sproken werden.
i Wethouder W u f f i n g memoreerde,
dat voor vijf jaren de verwachting hoog
gespannen waren. Spr constateerde, dat
burgemeester van Kinschot die verwach
ting overtroffen heeft. In het bijna 5
jarig tijdperk van Uw ambtsvervulling
r—r aldus spr. hebt gij uw betrekking
correct en mee toewijding bekleed en
hebben wij U leeren kennen en hoog
achten. Uw eenvoud, vriendelijk! eid,
voorkomendheid het waren kei merken
van Uw levenswandel en zij hebben ge
maakt, dat U niet alleen waart een goed
burgemeester, maar ook een goed burger
vader.
wist a'tijd aangenaam en met tact
de vergaderingen te leiden. Nooit werd
een wanklank gehoord en waren er
soms moeilijke problemen, door Uw hel
der inzicht wist gij het steeds zoo te
plooien, dat alles in goede banen kwam
In het verenigingsleven, in hooge
mate bijgestaan door mevrouw, uw
echtgenoote, bent U krachtig werkzaam
geweest en zelfs in het gewest Drente
bent U een geziene persoonlijkheid ge
weest en stonden verschillende vereeni-
gingen onder uw leiding.
Uw benoeming tot burgemeeste- der
gemeente Alkmaar gaf ons een gewaar
wording, die niet in woorden is uit te
drukken. Wij wenschen U geluk, doch
ons aller gedachte was: een humaan
chef gaat van ons heen. Voor ons was
het bericht een teleurstelling. Wij had
den U en mevrouw nog zoo graag eenige
jaren bij ons gehouden. Nu gij ons gaat
verlaten, zeg ik U oprecht dank voor
alles ,wat gij in deze vijf jaren in het
belang van de gemeente deed.
Als herinnering bood spr. burgemees
ter van Kinschot een foto in lijst van
zijn woning, de havezate „Laarwoud"
aan. Mevrouw van Kinschot vereerde
hij namens den raad met een vaas roode
anjers. Spr. eindigde met den wensch,
dat het de familie van Kinschot goed
moge gaan en dat de burgemeester in.
Alkmaar een aangenamen werkkring
mocht vinden. (Applaus).
De heer N ij d a m (s.d.a.p.) constateer
de, dat het nieuwe jaar voor Zuidlaren
niet schitterend is begonnen. Men was
er wel op voorbereid, den burgemeester
eens aan een groote gemeente te moeten
afstaan, en dat op grond van kennis en
werkkracht van hem. Dat thans die
scheiding er reeds is, was teleurstellend.
In de raadsvergaderingen toonde gij
U steeds een voorzitter, die boven de
partijen stond. Ook spr. wenschte den
burgemeester van harte geluk met deze
eervolle onderscheiding en wenschte, dat
de genegenheid, die de heer en mevrouw
van Kinschot in Zuidlaren genoten, ook
in Alkmaar hun deelachtig zal mogen
zijn, (Applaus).
Wethouder S t r a t i n g (v.d.) sloot zich bij
de vorige sprs. aan. Toen den 29en November
bij het 25-jarig bestaan van het gemeente
huis U een herdenkingsrede hield, hadden
wij niet verwacht, dat wij twee maanden la
ter bijeen zouden worden geroepen, om af
scheid van U te nemen. Naast mijn geluk-
wenschen betuig ik U mijn spijt, dat U ons
gaat verlaten. U is er in geslaagd, om U in
korten tijd van de sympathie der geheele be
volking te verzekeren. U kwam de ingezete
nen tegemoet en daardoor ondervond U ver
trouwen. U was wars van dictatoriale nei
gingen en liet ieder recht wedervaren. En dat
was de weg, om tot de harten door te drin
gen.
U draagt niet slechts in naam een adellij
ken titel, maar ook innerlijk. Wij leerden u
kennen ais een onkreukbaar, eerlijk burge
meester, vol werklust, en als een man met
een hoogstaand karakter. Uw vertrek is voor
ons een zwaar verlies.
Wij verheugen ons er over, dat U zoo'n
prachtige promotie maakt, en ook ik wil U
danken voor het vele goede, voor onze ge
meente gedaan. Ook mevr. van Kinschot
dank voor alles.
Wij hopen eens te kunnen zeggen zoo
eindigde spr. in Alkmaar begon jhr. mr.
F. H. van Kinschot's victorie. (Applaus.)
De heer Beekman (a.r.) merkte op, dat
een groote waarheid ligt in het gezegde:
Niets is bestendiger dan de onbestendigheid.
Het leven is een komen en gaan. Spr. had niet
vermoed, dat hij nu al een afscheidswoord
had moeten spreken. Mede namens zijn mede-
a.r.-lid verklaarde hij, dat hij om den burge
meester zelf verheugd was over diens benoe
ming tot hoofd van een gemeente, die zes
maal zooveel inwoners heeft als Zuidlaren.
Zuidlaren stelt er een eer in, haar hoogge-
achten en beminnelijken burgemeester te moe
ten afstaan aan een zoo'n belangrijke plaats
als Alkmaar. Maar toch betreuren wij uw
heengaan ten zeerste. U had een groote
plaats ingenomen in de harten der bewoners
uit alle rangen en standen van onze dorpssa
menleving. Voor ons was U de rechte man op
de rechte plaats.
Spr. eindigde met den wensch, dat men
vanuit Alkmaar steeds iets goeds van den
burgemeester zal mogen vernemen. (Ap-
laus.)
E>e heer van Wijngaarden (v.d.) be
toogde, dat de burgemeester en mevr. van
Kinschot steeds zoo goed begrepen hadden,
dat de grond van de bewoners van Zuidlaren
heilige grond was. Hij schetste den burge
meester a's een persoon met vele talenten,
zoodat verwacht kon worden, dat hij geroe
pen zou worden, aan het hoofd van een groo-
tere gemeente te worden gesteld. Spr. zeide
tenslotte te wenschen', dat voor den burge
meester de Alkmaarsche grond heilige grond
zou worden. (Applaus.)
De gemeente-secrtearis, de heer Eggens,
voerde hierna het woord namens de ambte
naren, de politie en de ambtenaren van weg
en werken. Doordat spr. den burgemeester
had leeren kennen, had hij hem leeren waar-
deeren en hoogachten. Dadel ijl/ had spr. be
grepen, dat Zuidlaren dezen burgemeester
niet lang zou houden. Dat deze gedachte zoo
spoedig werkelijkheid zou worden, had spr.
echter niet gedacht.
U en mevrouw en uw kinderen, gij hoordet
bij ons. Door uw goede raadgevingen en uw
prettigen omgang werd onze taak vergemak
kelijkt. Daarom verdient gij onzen besten
dank.
Uw opvolger staat voor een moeilijke taak,
omdat het hem door uw hoedanigheden en
karaktereigenschappen moeilijk zal vallen, U
te evenaren. Onze collega's in Alkmaar, al
dus spr., wensch ik van deze plaats van harte
geluk, dat zij worden gezegend met zoo'n
burgemeester en de ingezetenen aldaar straks
met de aanwezigheid van een gelukkig gezin,
dat wij hier zoo graag heel lang in ons mid
den hadden gehad.
Als blijvende herinnering bood spr. een
foto in lijst aan van het raadhuis. (Applaus.)
Dankwoord van den burgemeester.
In zijn dankwoord zeide de burgemeester
dat hij bijzonder getroffen was door de har
telijke redevoeringen van de wethouders, de
voorzitters van de fracties en den secretaris.
Hij bracht danl voor het irooie geschenk, dat
voor hem van veel beteekenis was, niet in de
eerste plaats omdat hij een herinnering be
waarde aan het mooie oude huis, maar voor
al omdat hij daarin gelukkige jaren gekend
heeft, waarvoor hij God niet dankbaar ge
noeg kan zijn. Namens zijn vrouw dankte hij
voor de mooie bloemen. Deze zullen verwel
ken, maar de herinnering aan het moment,
waarop ze werden gegeven, blijft. Hierna
bracht spr. den secretaris dank voor de na
mens de ambtenaren aangeboden foto van het
raadhuis. Ook hij had, toen hij in het begin
van Januari de ambtenaren en den secretaris
geluk wenschte met het nieuwe jaar, niet
kunnen denken, dat dit de laatste maal zou
zijn, waarop hij dit in het gemeentehuis,
waaraan hij gehecht was, kon doen.
Men heeft mij wel bijzonder opgehemeld
en als ik ij-del was zou mij dat bijzonder goed
doen. Ik wil niet verbloemen, dat elk mensch
een klein beetje ij del is, en wel bekennen dat
dat gevoel ook mij een oogenblik heeft bevan
gen. Gelukkig kreeg ik een moment van hel
der inzicht, waardoor ik direct de ijdelheid
kon afschudden. Daardoor zag ik dadelijk
dat de heeren vergeten hebben het kleine
woord, waarmee ik van jongs aan ben opge
voed. Dat kleine woord is „plicht". Als ik
hier zoo gezien ben als straks is betoogd, dan
kan dit alleen omdat ik naar behooren mijn
plicht heb vervuld. Daartoe ben ik in staat
gesteld door onze geëerbiedigde koningin, die
mi] benoemde en die mij thans een stand
plaats heeft gegeven, dié ik met eere voor de
maatschappij hoop te vervullen. Zuidlaren
zal ik nooit vergeten en ik spreek den wensch
uit dat Zuidlaren zal mogen groeien en
bloeien en als de malaise voorbij is weer zal
herrijzen in zijn ouden toestand.
Tenslotte eindigde spr. met een vriendelijk
dankwoord aan de pers, waarna deze laatste
vergadering teneinde was en men nog een
oogenblik bijeen bleef.
DE HULDIGING VAN DE BURGERIJ
Om zeven uur vereenigde de burgerij zich
op den Brink, een prachtig dorpsplein met
hoog geboomte. Voorafgegaan door twee mu
ziekcorpsen „Advendo" en „Erica", geflan
keerd door flambouwen, trok men naar Laar
woud, waar de voorzi.ter van het huldigings
comité, dr. L. Hamminga, den burgemeester
en zijn familie uitnoodigde om in hotel Pen de
huldiging namens 26 plaatselijke vereenigin-
gen "en de burgerii in ontvangst te komen
nemen.
Aan deze invitatie werd gaarne voldaan
en aangezien het gelukkig een moment droog
was geworden, kwam de fakkeloptocht zeer
goed tot zijn recht. In de groote zaal van
hotel Pen, die des zomers als dancing dienst
doet (Zuidlaren is een geliefd vacantieoord
in het Noorden, waarvan vele goede zaken
getuigen) hadden honderden zich in groepjes
vereenigd. Het Harmoniecorps, op het too-
neel opgesteld, speelde bij de entree van den
burgemeester en familie het Wilhelmus, dat
door de aanwezigen staande werd meegezon
gen.
Rede van dr. Hamminga.
Dr. Hamminga hield een keurige geestdrif
tige toespraak, waarin hij de gevoelens der
burgerij vertolkte en uiteenzette, dat het ver
trek van Jhr. van Kinschot naar Alkmaar
voor de bevolking een groote teleurstelling
was. Toch, aldus spr., gevoelen wij ons niet
als de Spanjaarden, die destijds van Alkmaar
met bebloede koppen moesten terugtrekken.
Wij, zoo zei hij, gevoelen ons als Uw mede
strijders, U ziet hier om U heen de vertegen
woordigers van verschillende vereenigingen,
die U willen huldigen voor alles wat ter
bevordering van het vereenigingsleven in de
gemeente deed. Door Uw werk werd de bloei
van onze plaats ten zeerste bevorderd. U hebt
een prachtig voorbeeld gegeven van de hooge
opvatting van Uw taak als burgemeester en
daarvoor komen wij hulde en dank bren
gen.
Gij hebt ons aller harten weten te verove
ren en de stormen van de crisis voor de ge
meente weten te 'bewaren. Gij hebt gebouwd
aan de verbeteringen die mogelijk waren.
Gij hebt het weten klaar te spelen, dat het
markebezit overging aan de gemeente.
Langzamerhand was het bezit van de aan
deden in handen gekomen buiten Zuidlaren,
en juist daarom is het van groote beteekenis
dat dit prachtig natuurschoon behouden is
gebleven. Gij hebt uw best gedaan, dat de
werkloosheid, die geesel onzer samenleving,
niet te hard aankwam en steeds naar nieuwe
werkobjecten in de gemeente gezocht. Spr.
herinnerde aan het verbroederingsfeest in
de gemeente 'bij den vijftigsten verjaardag
van de koningin; aan het congres van den
A. N. W. B. te Groningen en aan de Drent-
sche boerenbruiloft op den Brink. Ook wat de
burgemeester voor Veilig Verkeer deed, werd
door spr. in herinnering gebracht. Naar het
persoonlijk leven van de inwoners ging ook
de belangstelling van U en uw echtgenoote
uit. Waar ziekte was en zorgen, kon men U
vinden om troost te vinden en waar gebrek
en nood heerschte daar waart gij zeker. Spr.
deelde mede, dat de vereenigingen besloten
hebben aan den burgemeester en zijn echt
genoote een album aan te bieden met foto's
uit de gemeente, en den burgemeester- een
zilveren presse-papier met het wapen van
Zuidlaren Hierna huldigde spr. mevr. van
Kinschot door het aanbieden van een
(Langdurig ap-
prachtigen bloemenmand,
plaus.)
Een rij van sprekers huldigt den
burgemeester.
Hierna voerde een 19-tal spreker namens
36 vereenigingen het woord. Onze indruk ls
dat Zuidlaren tal van goede sprekers huis
vest, die weten, dat kortheid een zeldzame
gave is. Uit het gesprokene kwam wel naar
voren, dat burgemeester van Kinschot en z'n
echtgenoote in het gemeenschapsleven te
Zuidlaren een zeer werkzaam aandeel had
den en een onvergetelijke plaats innamen in
de harten van de bevolking. Het was hen
aan te zien, dat zij ten zeerste getroffen wa
ren door de tot uiting gekomen aanhanke
lijkheid. Diep onder den indruk waren de
aanwezigen door het gesproken woord van
mevrouw Hof, die mevrouw van Kinschot
dank bracht namens de vereeniging „Hy
giëne voor Moeder en Kind" en die een tipje
van den sluier oplichtte van het vele werk
door haar voor de jonge Zuidlaarders ver
richt. Uit het woord van ds. Drenth kwam
duidelijk naar voren dat men ook in kerke
lijke kringen in hooge mate wist te waardee-
ren, dat de burgemeester op gepaste momen
ten Gods naam niet verdoezelde. Uit de toe
spraken van de vertegenwoordigers der
V.V.V., der tooneelvereeniging en der Sport-
vereeniging bleek, dat de heer van Kinschot
wars is van censuur en meeleeft met het
vreugdeleven der bevolking. Ondubbelzin
nig bleek voorts dat het openbaar onderwijs
zich steeds in zijn volle belangstelling mocht
verheugen. Ook op sociaal gebied, dit kwam
eveneens tot uiting, hebben burgemeester
van Kinschot en zijn echtgenoote werk ver
richt, dat in dankbare herinnering bij de be-
vollring zal blijven.
De burgemeester dankt.
Na de verschillende speeches, die her
haaldelijk door applaus werden onderbro
ken, was het woord aan den heer van Kin
schot die reeds dadelijk met applaus werd
begroet en die verzekerde dat hij en zijn
vrouw diep onder den indruk waren door de
grootsche hulde. Spr. speet het, dat ook de
Alkmaarsche Crt. aanwezig was; nu zij
deze vriendelijke woorden heeft gehoord kan
zij niet anders dan concludeeren of in Alk
maar komt het achtste wonder en dat is
heusch niet zoo; van alle toespraken moet er
een groote schep worden afgedaan (Protes
ten.)
Spr. had het zeer veel genoegen gedaan
dat een 40-tal vereenigingen zich hadden op
gemaakt om hem te huldigen, daar hieruit
bleek, dat van alle zijden zijn werk is ge
waardeerd. Dat dit het geval is, dankte spr.
voor een zeer groot deel aan z'n vrouw die
hem steeds terzijde stond. Dat dr. Hammin
ga voorzitter van het huldigingscomité was
heeft hem zeer verheugd, omdat deze steeds
ook in het vereenigingsleven met hem heeft
meegeleefd. Door hem tot voorzitter te kie
zen hebben de ingezetenen blijk gegeven in
sprekers hart te kunnen zien. (Applaus).
Hierna huldigde spr. wethouder Strating,
dien hij onder groote vreugde der aanwezigen
den wethouder van openbare vermakelijkheden
ncemde. Spr. schetste hierna het verschil tus
schen zijn komst op 15 Mei 1929 en zijn ver
trek op heden. Toen hij kwam zeide men hem
reeds, dat de Drentsche volksaard een aard
van afwachten is en dat bij ziin vertrek, als
hij het had verdiend, de waardeering wel zou
blijven. Een avond als deze hadden spr en
zijn vrouw nooit verwacht. Dat wij ons, zoo
zeide hij, in Zuidlaren thuis hebben ge
voeld, ligt voor een groot deel aan de bevol
king, ligt aan de medewerking van U allen
met mij en mijn gezin. Mijn vrouw was door
banden van geboorte aan U verbonden Ik
stond verre van U, doch gij hebt mij direct
het gevoel gegeven, dat ik mij thuis bevond.
De vijf jaren in Zuidlaren zijn een mooie tijd
in mijn leven geweest
De heer van Kinschot sprak hierna een
afzonderlijk woord tot allen, die hem hadden
toegesproken waarna hij nog zeide dat hij
zich in het dorp steeds thuis voelde en lief
en leed met de bevolking had gedeeld. Bui
tengewoon waardeerde spr. het, dat men het
hem niet kwalijk heeft genomen, dat hij naar
Alkmaar solliciteerde en dat men zich met
hem verheugt in zijn mooie promotie, omdat
men hem die zoo bijzonder heeft gegund
Nog sprak hij een woord van dank tot allen,
die aan de feestviering hadden deelgenomen.
Tegen den dag van heden had hij opgezien,
niet alleen omdat daaraan verbonden was een
droeve plechtigheid in Assen van een zijner
vrienden, maar ook omdat hij afscheid moest
nemen van den raad. Niet tegen dezen avond,
temidden van de bevolking had hij opgezien,
want dezen avond hebben mijn vrouw en ik
plezierig gevonden.
Spr. eindigde met den wensch dat alle
vereenigingen in Zuidlaren zullen bloeien en
dat Zuidlaren moge groeien en bloeien. Op
zijn verzoek zongen de aanwezigen hierna de
twee eerste coupletten van het Wilhelmus,
waarna de avond door dr. Hamminga werd
gesloten.
o
Nu wij dezen avond hebben bijgewoond,
werd het ons duidelijk, dat burgemeester van
Kinschot met moeite van Zuidlaren afscheid
heeft kunnen nemen. Wij begrijpen echter, dat
iemand van zijn leeftijd een zoo mooie pro
motie niet kon laten voorbijgaan, al zijn wij
er van overtuigd, dat hij in Alkmaar nog
vaak zal denken aan het gemoedelijke leven
in Zuidlaren en dit temeer, omdat het voor
een burgemeester van Alkmaar niet mogelijk
zal zijn zoozeer met het vereenigingsleven
mede te '.even, als dit in een plaats als Zuid-
laren mogelijk is.
Het regent! het regent!
Dat bekende liedje liet onze onvolpre
zen carrillonist Vrijdagmorgen van den
Waagtoren galmen.
Nu Vrijdagmiddag regent het
nog steeds en het ziet er niet naar uit, j
dat de „neerslag" vandaag nog plaats
zal maken voor een opheldering, voor
droog weer.
Zoodat wij ons afvragen, wat er van
het voetbalprogramma terecht moet
komen. De terreinen kunnen tegenwoor
dig veel vocht opnemen, maar ze zijn
zoo langzamerhand verzadigd geworden,
zoodat het niet onmogelijk is, dat wij
Zondag terrein-afkeuringen zullen moe
ten noteeren.
't Zou jammer zijn, wanneer de regen
stagnatie bracht, want vergissen we
ons niet, dan kan de dag van morgen
iets meer teekening brengen in den
strijd om den titel, in den strijd der de
gradatie
We beginnen natuurlijk maar weer
met
afdeeling I
waar de a.s. kampioenen Haarlem ont
vangen. Hoewel wij overtuigd zijn van
hevige tegenstand der Haarlemmers,
hebben de roodbroeken natuurlijk geen
schijn van een kans, om tegen het in
vorm zijnde Ajax ook maar een enkel
succesje te kunnen boeken. De beide
puntjes blijven dus in Amsterdam en
Ajax komt dus weer een stapje dichter
bij den titel.
't Is zelfs niet onmogelijk, dat de Am
sterdammers nog meer uitloopen, want
V S. V. gaat naar Feijenoord, dat wij
thuis nog altijd in staat achten, om de
Velsenaren te kloppen, al zal het veel
moeite kosten.
Sparta ontvangt H. F. C. Dat kan een
aardige ontmoeting worden tusschen
twee der oudste clubs. De thuisclub lijkt
ons iets sterker zoodat wij een neder
laag van H. F. C. verwachten.
Belangrijk is voor vele clubs de wed
strijd 't GooiH. D. V. S. 't Gooi staat
weliswaar stevig onderaan, maar als er
eens een opleving komt, dan loopen
meerdere clubs gevaar. Voorloopig ziet
het er niet naar uit, maar een gelijk
spel zou ons niet verwonderen.
Dat Z F. C. thuis van A. D. O wint,
lijkt ons al heel waarschijnlijk. Tenzij
de A. D O ers weer eens een bevlieging
kregen en zich meteen maar buiten elk
gevaar steldel
In de raadselachtige
afdeeling II
zal er aan den kop hoogstwaarschijnlijk
wei niets veranderen De drie candida-
ten spelen morgen de volgende wedstrij
den: H. B. S.Hilversum; RC H.D H.
C.; D.F.C.—KF.C.
Ongetwijfeld heeft H. B. S. het morgen
het gemakkelijkste, maar wij zijn bijna
even zeker van een Delftsche overwin
ning op het thuisspelende R. C H. Alleen
K. F. C. moet oppassen, want D. F. C.
heeft een goede ploeg, die zeer zeker in
staat is, om voor een verrassing te zor
gen.
V. U. C. is weer onderaan gekomen,
waardoor de wedstrijd V. U. C Excel
sior morgen van zeer veel belang is.
Mochten de Hagenaars winnen, dan
komt Excelsior zelf in direct gevaar,
't Zal er dus spannen en verder dan een
geiijk spel komen de Hagenaars o. i.
niet. Zelfs zou een puntenverdeeling al
een verrassing genoemd kunnen wor
den!
Stormvogels, dat nu kansloos gewor
den is, zal er prijs op stellen, zoo hoog
mogelijk op de ranglijst te eindigen en
dus probeeren de IJmuidenaars morgen
thuis Xerxes te kloppen, iets, wat zeer
wel mogelijk is.
HeraclesGo ahead.
In het Oosten gaat de groote ontmoe
ting van den dag: Heracles -Go ahead.
Dat beteekent voor de Deventernaren de
laatste kans op de eerste plaats en
voor Heracles een gelegenheid, om een
zware concurrent van zich af te schud
den.
Het zal voor beide elftallen een moei
Iijke strijd worden, vooral, daar hel
krachtsverschil al heel gering is. Een
puntenverdeeling zou in dit geval niet
onwaarschijnlijk zijn, al is elke andere
uitslag mogelijk. Wij mogen hier spre
ken van een Oostelijke puzzle.
De derde gegadigde, Enschedé, heeft
ook al een moeilijke taak- Zij moet n 1.
naar P. E. C.. dat zelf weliswaar is uit
geschakeld. doch krachtig genoeg is. om
ook een Enschedé te kloppen. Cf denken
de Sportclub er anders over?!
Men ziet, twee zeer belangrijke wed
strijden in afdeeling III.
Hengelo krijgt thuis gelegenheid, om
twee punten te veroveren, want Wage-
ningen is niet zoo sterk vooral niet
in uitwedstrijden om al bij voorbaat
tot winnaar te worden verklaard
Vitesse ontvangt Tubantia en kan