DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Wat gebeurt er in een concentratiekamp?
No. 25 Directeur: C. KRAK.
Dinsdag 30 Januari 1934
136e Jaargang
3)xigeli$sch 0veezicht
Wie als „politiek misdadiger" in een
concentratiekamp is, staat buiten
de wet.
EEN „MISDADIGER" VERTELT.
^Buitenland
De nieuwe
Fransche regeering.
Wat vandaag de
aandacht trekt,,
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
iranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven iranco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telei. 3, redactie 33.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Hooidredacteur: Tj. N. ADEMA.
Iedereen in dezen tijd heeft wel gehoord
van een concentratiekamp en ook iedereen
weet, dat men daar niet voor zijn plezier naar
toe gaat, maar wat niet iedereen weet, is, dat
het in een concentratiekamp, een kamp dus,
waar „politieke" misdadigers naar toe gaan,
vaak nog erger is dan in de vreeselijkste ge
vangenis. Om u een juist beeld van zulk een
kamp te geven, volgt hier dan het trieste ver
haal van een vlieger, die uit het kamp Ora
niënburg nabij Praag heeft weten te ontsnap
pen.
Soberheid, die zijn betoog des te klemmen
der maakte, kenschetste de lezing welke de
gewezen oorlogsvlieger, Gerhard Seger, vijf
tien jaar lang secretaris van de Deutsche
Friedensgesellschaft en sociaal-democratisch
rijksdagafgevaardigde, over het concentratie
kamp van Oraniënburg heeft gehouden,
waaruit hij drie weken geleden op avontuur
lijke wijze is gevlucht. Zijn lezing bedoelde,
een inleiding te zijn tot het boelc, waarmee
hij de wereld tot ingrijpen ten behoeve van.de
50 tot 60.000 gevangenen in de Duitsche
concentratiekampen wil bewegen, en dat op
de eerste pagina met de Duitsche eedsfor
mule verzekert, dat Seger naar beste weten,
en op zijn geweten af, de zuivere waarheid
zal zeggen, niets zal verzwijgen en niets er
aan zaf toevoegen, aldus de N.R.Crt.
Drie maanden lang zat Seger in de pohtie-
gevangenis van Dessau, om dan in Juni als
eerste afgevaardigde uit den Landdag van
Anhalt naar het kamp van Oraniënburg te
worden overgebracht, dat den eersten tijd
bijna uitsluitend gevangenen uit den omtrek,
later ook uit Berlijn en verder herbergde. In
de maanden Juni en Juli groeide het aantal
kampbewoners voortdurend aan: het maxi-
Jfcum werd in Augustus met 1300 bereikt,
daarna nam het af tot het in December nog
800 bedroeg.
Dadelijk toen wij binnengebracht werden
aldus Seger werd ons nadrukkelijk ge
zegd, dat wij hier niet in een gevangenis wa
ren, en niet onder het gezag van politieamb
tenaren of justitie-beambten, maar onder dat
der S.A. stonden. Wij wisten eerst niet goed,
wat die verklaring moest beteekenen. Later
leerden wij het „S.A.-gezag" kennen als een
vrijbrief voor rechteloosheid. Beslissend voor
den toestand in het concentratiekamp is niet
alleen omvang en graad van eventueele mis
handelingen in even hooge mate is beslis
send.
het ontbreken van eenigen rechts
grond.
Elk aanvoerder, onderofficier, tot zelfs
S.A.-candidaten toe, elk niet-gevangene kan
op elk gevangene elke willekeurige luim bot
vieren. Een instantie tot het indienen van
eenig beklag bestaat niet. Het minimum van
rechten, dat een gevangenisbewoner geniet, is
in het kamt» ondenkbaar: tegenover Oraniën
burg was Dessau een paradijs. Deze rechte-
loosheid maakt het ook mogelijk, dat den ge
vangenen een geestelijk uitrusten stelsel
matig kan worden verhinderd. Geen enkel
gevangene is van zijn zoogenaamden vrijen
tijd zeker: ook wanneer hij na acht uur
graafwerk te hebben verricht, een oogenblik
in de dagloods zit, moet hij er rekening mee
houden, weer aan een of ander futiel extra
karwei te worden gezet.
Nooit rust noch overdag,
noch 's nachts
—steeds de menschen in beweging houden,
dat was het systeem, dat de gevangenen ook
tegenover elkaar tenslotte prikkelbaar maak
te, en dat het onverbiddelijkst op de zooge
naamde Jodencompagnie werd toegepast.
Eeuwige onrust: zij werd versterkt door de
wijze waarop het werk werd verdeeld, dat in
Oraniënburg verplichtend is, en waarvoor
ook niet, gelijk in sommige andere kampen
een vergoeding wordt betaald. In beginsel
worden voor een bepaald karwei juist die
wenschen uitgezocht, die er het minst ge
schikt voor: intellectueelen worden aan
zwaar graafwerk gezet, en ook ambachtslie
den blijven nooit lang bij hun eigen bedrijf,
omdat men wil beletten, dat de gevangenen
met elkaar vertrouwd geraken.
Onbeschrijfelijk slecht is de ge-
van^enenkost.
Seger kwalificeert hem met varkensvoer,
dat ook de allerarmsten vaak laten staan,
omdat zij het niet naar binnen kunnen krij
gen Er waren dagen, dat de tonnen voor
etensresten overliepen, omdat ook zij die geen
geld hadden voor extra-menage liever hun
portie wegwierpen en honger leden, dan zien
aan het kampvoedsel te wagen. Het kamp
commando krijgt voor ieder gevangene 1.50
M. per dag, waarvoor werkelijk een behoor
lijke kost mogelijk ware, en waarbij men zou
kunnen overhouden. Er is echte'r voor S.A.
veel geld noodig, en daarom wordt er „ge
spaard" zoodat er bijvoorbeeld uitsluitend
aardappelen voor veevoeder worden gebruikt,
waarvan de helft al dadelijk moet worden
weggesneden.
Het kamp van Oraniënburg bevindt zich
op het terrein van een fabriek, die oorspron
kelijk brouwerij was, later gieterij werd, en
tijdelijk ook voor radio-artikelen diende. Nog
heden dienen, met meterdikke muren om
geven
koelkelder voor Hesschenbier als
slaapzalen.
Wekenlang werd op den killen grond ge
slapen. Toen zijn er over de geheele lengte
kooien gebouwd: drie boven elkaar maat
zóó dicht, dat voor zitten geen plaats is, en
de gevangenen als konijnen in hun hol, van
het voeteneinde af hun „bed" moeten binnen
kruipen. Een gevangene-architect heeft uitge
rekend, dat er f>er man drie kub M. lucht be
schikbaar was. In deze atmosfeer moesten
138 man het tien uur uithouden.
Wat vroeger is gezegd omtrent willekeur
en rechteloosheid, maakt het ook begrijpelijk
dat de
gepleegde mishandelingen
in het geheel niet bij de ontwikkeling der ge
beurtenissen behoeven te passen, en dat zij
geenszins de reactie op eenig bepaald feit
waren. Wel echter kan men in het algemeen
zeggen, dat er mishandeld werd bij het bin
nenbrengen van gevangenen en dat deze mis
handelingen in de zoogenaamde politiekamei
No. 16 werden voorgezet. De vragen, die men
daar tot de gevangenen richtte, waren vaak
slechts een voorwendsel om een gelegaliseerd
sadisme te kunnen botvieren. Twee gevallen
kent Seger van zeer nabijeen communistisch
arbeider, die met stukgeslagen nieren uit de
politiekamer kwam en dadelijk naar het zie
kenhuis werd gebracht, waar hij een dag
later stierf, en een boom van een sportsman,
die, met stukgeslagen schouders, rug en
dijen, in Segers armen den geest gaf.
Evenmin als er eenig systeem te ontdekken
viel in de behandeling der gevangenen
bijvoorbeeld naar de belangrijkheid van de
door hen vroeger bekleede posten, naar hun
rol in het partijleven e.d. evenmin bestaat
I er eenige regel, op grond waarvan iemand
met een spoor van zekerheid zou kunnen uit
rekenen, wanneer het uur van zijn ontslag
zou slaan. Eindelooze, hopelooze, uitputten
de pogingen om iets over ziin e'gen vermoe
delijk lot te berekenen Zelfmoord, vlucht?
Beide zijn vrijwel hetzelfde, want het gevaar,
op de vlucht te worden doodgeschoten, is zoo
groot, dat een poging tot vluchten op zelf
moord neerkomt. Tusschen gevangene no.
190 en gevangene 1800 vallen dan ook
slechts arie pogingen om uit te breken.
De verantwoordelijkheid voor de kampen
en hun mishandelingen valt ten laste van de
S A. In andere landen, waar men terrorist!
sche groepen heeft gekend, werden deze
meestal uit één bepaalde maatschappelijke
categorie gerecruteerd, of uit aanhangers
van één beoaald politiek denkbeeld. Hoe
komt het nu, dat honderdduizenden bij de
S.A. zijn aangesloten is dit geschied uit
politieke overtuiging? Seger antwoordt, dat
bij den gemiddelden S.A.-man
alle politieke overtuiging ont
breekt,
laat staan politieke geschooldheid. Tien pro
cent aldus Seger vormen hoogst fat
soenlijke jonge menschen, die vaak genoeg te
kennen geven, het met het doen der anderen
niet eens te zijn. Zij zijn bij de S. A. gekomen
uit een zucht naar romantiek, uit militaire
behoefte en ook om onder dak te zijn. Dan
zestig procent, die te vergelijken vallen met
de middeleeuwsche huurlingen, bij wie eenig
politiek ideaal ver te zoeken valt. Dertig
procent eindelijk verdienen geen andere kwa
lificatie dan beulsknechten. Op twee uitzon
deringen na, waren de aanvoerders in Ora
niënburg van een sadistische gemeenheid, die
op deze 30 pet. aanstekelijk moest werken.
De afschuw welke hun doen bij een klein deel
wekte, was niets dan een in opstand komen
van menschelijkheidsgevoel hetgeen iets
geheel anders is dan een politieke rebellie.
Deze laatste toch kan alleen ontstaan uit een
teleurstelling in politieke idealen: daar het
percentage politieke idealisten er echter juist
zeer gering is, valt
een rebellie in de S.A. uit poli
tieke overtuiging niet te verwach
ten
althans voorloopig niet.
Eenige malen kwam er in Oraniënburg be
zoek van autoriteiten, van bouwpolitie. Dan
hoopte men op verbetering van den toestand,
op ingrijpen van den staat. Doch er gebeur
de niets; of de controleerende organen had
den alles in orde bevonden, of zij waren blijk-
maar tot ingrijpen niet bij machte. Ook bui
tenlandsche journalisten bezochten het kamp,
doch geen enkele mocht zonder toezicht met
de gevangenen spreken, en slechts die, waar
op men direct invloed kon uitoefenen, kregen
de slaapgelegenheden te zien. Nooit echter
heeft men een journalist tot de
provoost- en cachotcellen
toegelaten. Twee cellen, met plaats voor vier
man, waarin tot negentien personen zijn
samengepropt, vroeger droogkamers der gie
terij: de eenige luchttoevoer komt door zes
kleine gaten, die in de ijzeren deur zijn ge
boord. Het arrest van één dag tot zes weken
wordt verscherpt door rantsoenvermindering
of vasten. Doch ook dit scheen nog niet erg
genoeg. In November liet de kampcomman-
dant betonnen cachots bouwen met 60 tot
80 c.M. bodemoppervlakte, zoodat men er
alleen maar in staan kon. In een dergelijke
steenen doodkist werden vele gevangenen, na
hun verkoor, in kamer 16 ingesloten. Een
joodsch dokter, die onvoorzichtig had gewe
zen op het verschil dat er bestond tusschen
den inhoud van Hitiers boek en diens ver
zekeringen ten aanzien van de buitenland-
sche politiek ten opzichte van Frankrijk,
moest 14 uur lang deze kwelling ondergaan
voor een ander werd het een foltering van
192 uur Dat kregen de journalisten niet
te hooren
Segers slotwoord: alles wat in Oraniën
burg geschiedt, wordt menschen aangedaan,
die in den zin der wet onschuldig zijn. Tegen
dengene, die zich zij het ook slechts aan een
geringe overtreding der wet schuldig heeft
gemaakt, treedt de zeker niet zachtzinnige
justitie op. Wie in hét concentratiekamp is,
staat daar echter buiten de strafwet, en velen
onzer hebben herhaaldelijk de cynische ver
zekering gehoord, dat er op ons niets viel aan
te merken: dat wij enkel en alleen in hel
kamp waren, omdat wij vóór Hitier een mee
ning waren toegedaan, die tegenover het
nationaal-socialisme stond. En Oraniënburg
is slechts één der vele concentratiekampen,
slechts één enkel
Daladier onderhandelt.
De vroegere minister-president Daladier,
die belast is met de vorming eener nieuwe re
geering, heeft direct de besprekingen aange
vangen met de vooraanstaande politici en
eerst de gebruikelijke bezoeken gebracht aan
de presidenten van Senaat en Kamer.
Daladier hoopt op z'n laatst zijn kabinet
Dinsdag te hebben samengesteld. Hij zal
nog Maandag in den loop van den avond den
president der republiek op de hoogte stellen
van de door hem gevoerde besprekingen.
Men meent dat Daladier de bedoeling
heeft de belangrijke portefeuilles in zijn kabi
net met geheel nieuwe bewindlieden te bezet
ten om op die wijze de bij de openbare mee
ning heerschende verontrusting weg te
nemen. Waarschijnlijk zal Daladier zelf de
portefeuille van binnenlandsche zaken ne
men. Het schijnt de bedoeling van Daladier
te zijn zoo weinig mogelijk ministers en on
derstaatssecretarissen in zijn regeering op
te nemen, doch wel om de basis van zijn
kabinet zoo breed mogelijk te maken.
In politieke kringen verwacht men dat een
neo-socialist tot zijn regeering zal toetreden.
In zekere kringen beweert men zelfs, dat
Daladier zijn kabinet zal uitbreiden tot de
groep Marin.
Maandagmiddag verluidde weer dat Dala
dier buitenlandsche zaken zou bezetten en
voor binnenlandsche zaken een senator zou
benoemen.
Vermoedelijke samenstelling van
het kabinet.
Daladier heeft zijne besprekingen tot laat
in den avond voortgezet Ofschoon van be
voegde zijde niets daarover wordt medege
deeld, spreekt men er in parlementaire krin
gen toch reeds over, dat Daladier zelf de
portefeuille van buitenlandsche zaken zai
nemen. Tegen half twaalf noemde men in
parlementaire kringen als vermoedelijke sa
menstelling van het kabinet: Premier en mi
nister van buitenlandsche raken: Da!adier;
binnenlandsche zaken: Frot; financien:
Piétri; justitie: Henry Roy (senator); onder
wijs: Marquet of de Jouvenel; oorlog: over
ste Fabry; luchtvaart: Pierre Cot; openbare
werken: Paganon; handelsmarine: Guy de
Chambre; oorlogsirarine: de Chappedeiaine;
handel: Palmade: koloniën: Cathala; wel
vaart: Auray (senator).
RIJKSMINISTER Dr- FRICK BIJ DE
STUDENTEN.
Op een wijdingsbijeenkomst van den All-
gemeinen Deutschen Waffenring heeft Rijks
minister Dr. Frick een redevoering gehou
den over de positie van den student in den
nationaal socialistischen staat.
Na er op te hebben gewezen, dat voor den
oorlog de nationale zaak bij de studenten in
goede handen was, dat de staat toen kon
bouwen op den trouw en afhankelijkheid
van zijn studenten, doch dat een met het
volk verbonden socialisme bij hen geen ge
hoor vond, bracht volgens Dr. Frick de oor
log den grooten ommmekeer. Alle lagen der
bevolking leerden elkander kennen in de
loopgraven. De ^orlogsluitenant en student
Schlageter wierp zijn boeken na den oorlog
weg, terwijl Horst Wessel zich begaf te
midden van de arbeiders in het Noorden van
Berlijn. „Horst Wessel boette de schuld van
de hoogeschool, van de academie en van de
studenten aan het volk. Hij wees den weg
dien wij allen moesten gaan, wilden wij niet
verder schuldig worden aan verraad jegens
het volk". Het was verraad jegens het volk,
dat de academie een stand voor zich vorm
den en slechts wezen op hun voorrechten en
verdiensten, zonder hun plichten jegens het
volk tot basis te maken van hun beroepsar
beid.
De nationaal-socialistische revolutie heeft
alle scheidsmuren neergehaald. Het nationaal
socialisme kent geen autonomie der hooge-
scholen, welke tegenover het volk zou kunnen
gericht zijn. Het kent geen vrijheid van we
tenschap en haar leer welke zich tegen het
volk zou kunnen richten. Vrijheid van weten
schap is niets anders dan dat de onderzoekers
verplicht zijn de waarheid te dienen. Daarom
en daarom alleen moet de wetenschap vrij
zijn. Het naionaal-socialisme geeft de weten
schap de vrijheid terug, opdat zij zich weer
in dienst van de waarheid kan stellen, want
deze vrijheid de waarheid te dienen, was der
wetenschap juist ontnomen door hen die
thans kermen over de cultuur-vernietigende
verkrachting der wetenschap in Duitschland
Pas door den band met het volk krijgt de we
tenschap inhoud. De rijksminister wees er
vervolgens op, dat de student het socialisme
slechts te midden van het volk kan leeren, in
de Hitlerjeugd, de S.A., bij den arbeidsdienst
enz. en dat de studenten slechts op die wijze
socialistische strijders worden. Wanneer alle
geledingen der hoogeschool zich concentree-
ren in het nationaal-socialisme, zullen alle
spanningen die thans nog bestaan tusschen
de wetenschap en den nationaal-socialisti-
schen opvoedingsdienst, en welke vaak als te
genstelling en als niet vereenigbaar met el
kander worden gevoeld, zich verheffen tot
een innerlijke eenheid.
VANDAAG BESTAAT HET
HITLER-RIJK EEN JAAR.
Ter gelegenheid van den verjaardag der
„nationale opstanding" heeft Voelk. Beobach-
ter een speciaal nummer uitgegeven, waarin
tai van vcoraansaande nazi-leiders artikelen
hebben geschreven.
De Tag publiceert een artikel van dr.
Frick, die verklaard dat de nationaal socialis
ten bij den verderen opbouw van het rijk geen
halt mogen houden voor historisch 'eworden
vormen. Belangrijker dan verouderde, over
leefde vormen is de levende geest, welke zich
nieuwe vormen schept.
Rijksminister Seldte verklaart in Kreuzzei-
tung, dat de contra-revolutie we'ke 15 jaren
heeft geduurd, niet vergeefsch is geweest
SCHRIJVEN VAN V. HINDENBURG
AAN HITLER.
Ter gelegenheid van den eersten verjaardag
der nationaal-socialistische revolutie heeft
Rijkspresident v. Hindenburg een eigenhan
dig schrijven gezonden aan Hitier waarin hij
hem bedankt voor hetgeen in het afgeloopen
jaar is gepresteerd ter leniging van den econo-
mischen nood en voor de wederoprichting
van het vaderland, doch waarin hij verklaart
dat nog veel te doen blijft voordat nood en
zwakte definitief zijn overwonnen. De Rijks
president vertrouwt op Hitier en diens mede
werkers. dat zij het aangevatte groote werk
in het volgende jaar zullen voortzetten en
met Gods hulp zullen volbrengen.
DE DUITSCHE LANDJAEGEREI.
Wordt weer gendarmerie.
De Pruisische persdienst deelt mede, dat
de Pruisische Landjaegerei terugziet op een
meer dan 100-jarige geschiedenis. Van 1
Januari 1919 tot 30 Januari 1933 zijn meer
dan 170 land jagers den heldendood gestor
ven. Meer dan 1300 werden gewond Een op
de zes landjagers heeft voor zijn vaderland
gebloed. De taak welke de nieuwe staat de
landjagerei stelt, is duidelijk. Iedere landjager
zal een voorbeeld van getrouwe plichtsvervul
ling en van opofferende toewijding jagens
den nationaal socialistischen staat zijn. Ten
einde de Landjaegerei vaster met het verle
den te verbinden geef ik haar per 30 Januari
1934, den eersten verjaardag der nationale
revolutie, haar oude eervolle titel, welke zij
meer dan 100 jaren heef' gevoerd, terug De
Wat gebeurt er in een concentra
tiekamp. (Dag. Overzicht.)
De nieuwe Fransche regeering.
(Buitenland.)
Communstische relletjes te Brus
sel. (Buitenland.)
Het Hitler-rijk bestaat vandaag
één jaar. (Buitenland.)
Het conflict in den Zandvoort-
schen gemeenteraad. (Binnenland.)
Twee jongens te Joure door het
ijs gezakt en verdronken. (Binnen
land.)
De Amsterdamsche brandstich
tingsaffaire. (Binnenland.)
De Italiaansche postvlucht ten
deele mislukt. (Luchtvaart.)
(Zie voor nadere bijzonderheden
eventueele laatste berichten).
Landjaegerei zal voortaan weer gendarmenie
heeten.
In een oproep tot de beambten der ge-
meente-politie in Pruisen, verklaart de mi
nister-president van Pruisen, dat hij zich
voorbehoudt deze beambten, in het bizonder
degenen die voor de officiersrangen bestemd
zijn, in hun functie te bevestigen. De uni
formen zullen zoovee! mogelijk met elkander
in overeenstemming worden gebracht. E)e
schendbaarheid der uitvoerende ambtenaren
der gemeentepolitie is bij de wet geregeld.
De dienst der gemeentepolitie is in wezen
een taak ten behoeve van den staat. Als ge
volmachtigden van de staatsmacht zijn de
ambtenaren geroepen deze waar te nemen.
Zij hebben er het hunne toe bijgedragen alle
vijanden van den staat te bestrijden en den
toestand van orde, veiligheid en rust te her
stellen in het Duitsche vaderland. Het vol
gend jaar zullen de organisatorische wijzi
gingen worden voortgezet, ten einde reke
ning te kunnen houden met de grootere be-
teekenis, welke de gemeentepolitie in den
nationaal-socialistisehen staat heeft ge
kregen.
S.A.-MAN NEERGESCHOTEN.
De S.A.-man Gottfried Kneiss uit Keulen-
Dinnwald is gistermiddag tegen 2 uur, toen
hij per rijwiel den Birkenweg in Keulen-
Dinnweg langs reed, door een langs den
weg staanden man met een schot in den rug
ernstig gewond. De dader, die, naar de po
litie mededeelt, een donkere jas en bruine
manchesterbroek droeg, zou in het naburige
bosch zijn gevlucht. Hij kon tot dusverre nog
niet gearresteerd worden.
DE PARIJSCHE BETOOGINGEN.
Straatbetoogers veroordeeld.
Het Parijsche gerechtshof heeft eenige der
bij de laatste straatbetoogingen gearresteerde
personen reeds veroordeeld Vonnissen wer
den uitgesproken wegens beschadiging van
publieke eigendommen, beschadiging van
boomen, verboden dragen van wapens en
handtastelijkheden jegens de politie. Een de
monstrant werd veroordeeld tot 2 maanden
een tot 2 weken, 7 tot een week, een tot 4 da
gen gevangenisstraf, allen voorwaardelijk.
Een arrestant werd tot twee dagen onvoor
waardelijk veroordeeld.
COMMUNISTISCHE RELLETTES.
100 arrestaties te Brussel.
Gisteravond hebben te Brussel onlusten
plaats gehad. De communisten hadden een
openluchtmeeting op touw gezet, waar zeven
arbeiders die een studiereis in Rusland heb
ben gemaakt, het woord zouden voeren.
Deze betooging werd evenwel door den
burgemeester van Brussel, den heer Max,
verboden.
Tegen de communisten, die deze meeting
niettemin hebben doorgedreven, werd zoo
goed als de geheele Brusselsche politiemacht
gemobiliseerd, die versterkt was met 200 gen
darmen.
Het kwam tot een botsing waarbij er aan
beide zijden klappen vielen. 100 Betoogers
zijn gearresteerd. De betooging was belegd
onder de leuze: „bevrijdt Dimitrof".
Tot de gearresteerden behooren eenige
vooraanstaande communisten, o.m. het ge
meenteraadslid van Brussel de Boek. De woe
lingen hadden in hoofdzaak plaats in de
buurt van de Beurs.
DE AFFAIRE-STAVISKY.
De beide oficieel aangestelde Parijsche
experts in de Stavisky-affaire hebben hunne
werkzaamheden beëindigd en zijn gisteren
weer naar Parijs teruggekeerd. Zij verklaar
den, dat de in Bayonne beleende sieraden
een waarde hadden van ongeveer 700.000
francs, terwijl zij door den taxateur van de
leenbank, die op het oogenblik in voorarrest
zit. geschat waren op 15 millioen.
