Agenda Herdenkingsdienst in Alkmaar. Jjechtsiaken lüeec&ecicht Stad mOmqtmq, De Nijenrode-zaak. Stedelijk Museum Ingang Breedstraat, eiken werkdag van 9 tot 12 en van half 2 tot half 4 geopend; Zater dag van 9 tot 1 uur; Zondags gesloten. 2.30 uur, 't Gulden Vlies, theemiddag Ned. Vereen, van Huisvrouwen. 8 uur, zaal van Gijzen, Breedstraat, prop,- tooneelavond O.V.GT. 8 uur, Rustende Jager te Heiloo, uitvoering door 't Ontluikende Roosje. 8 uur, A. B. T., vertooning film Storm over Azië, voor de V. V. S. U. 8 uur, chr. school Doelenstraat, leden vergadering chr.-hist. kiesvereeniging. 8 uur, Waakt en Bidt, tijdrede door prof. Wisse. 8 uur, café van Gemeren te Heiloo, verga dering afd. Witte Kruis. 8 uur, Korenbeurs, rede ds. Banning voor de S D.A.P. pen prikkel heeft ontnomen en het graf van zijn wreedheid heeft beroofd. „MEDELEVEN". Even heerscht er een doodsche stilte in het kerkgebouw en dan begint het orgel weer te ruischen. Het zingt het voorspel van Gezang 273 en begeleid door de bazuinen klinken dan uit den mond van alle aanwezigen het eerste en elfde vers van dit gezang: Beveel gerust uw wegen Al wat u het harte deert Der trouwe hoed' en zegen Zal Hem die het al regeert Die wolken, lucht en winden Wijst spoor en loop en baan Zal ook wel wegen vinden Waarlangs mijn voet kan gaan Hoor onze smeekgebeden Heer, red uit allen nood Help onze wankele schreden En leer ons tot den dood Op Uwe hoede en zegen Vertrouwen, vroom van zin: Zoo voeren onze wegen Gewis ten hemel in. De bijzetting. Dan is het plechtige oogenblik aange broken, dat de gordijnen, welke den grafkelder der Oranje's aan de oogen van ieder onttrokken, worden weggescho ven. Alles voltrekt zich onder een doodsche stilte, terwijl velen hun ont roering niet meester kunnen blijven. Plechtig speelt het orgel dan het Wil helmus, het oude, mooie Wilhelmus en onder deze tonen wordt de kist met het stoffelijk overschot langzaam wegge dragen, de steenen trap af naar den kel der. En daar, waar reeds zoovele Oranje's de eeuwige rust genieten, daar waar zooveel groote figuren liggen, daar, waar Neêrlands geschiedenis ligt be graven, daar wordt een nieuwe groote figuur bijgezet. In de gewelven van de oude kerk zal Zij, die eens onze Ko ningin-moeder was, rusten voor altijd Machtige ontroering maakt zich van de menigte meester, als de kist wordt bijgezet. En nog steeds klinkt zacht en plechtig het Wilhelmus. Even later is alles voorbij. Koningin Wilhelmina, haar familie leden, alle andere vorstelijke personen verlaten even daarna het bedehuis, om naar de residentie terug te keeren En pas dan, als zij allen de kerk ver laten hebben, komt er beweging in de schare en verlaten de aanwezigen, diep onder den indruk van het aangrij pende gebeuren, het gebouw. Nederland had van zijn Koningin moeder voor immer afscheid genomen In de Groote Kerk. Men schrijft ons: Toen om half acht gisteravond het sonore klokgebeier en de koraalmuziek van het orgel zich lieten hooren, stroomden breede scharen belangstellenden het kerkgebouw binnen om deel te nemen aan den plechtigen- rouwdienst welke gehouden zou worden ter herdenking van wijlen de Koningin-moeder. Het ruime kerkgebouw vulde zich tot in alle hoeken en velen moesten zich met een staanplaats tevreden stellen. Onder de aanwezigen merkten wij onder anderen op burgemeester van Kinschot, mr. Ledeboer, mr. Koelma, mr. van der Feen de Lille, mr. dr. van den Brandeler, mr. Krab be, wethouder Klaver, ir. Poppens en den heer Boersma namens het hoogheemraad schap Noordhollands Noorderkwartier, als mede kerkvoogden en kerkeraad van de herv. gemeente. Te 8 uur betrad als eerste spreker ds. Deetman den met rouw omfloersten kan sel om na votum en gemeenschappelijk ge zang zijn tekstwoord uit Psalm 103 voor te lezen: „De dagen des menschen zijn als het gras". Het dubbelmannenkwartet onder leiding van C. Jonker zong hierna zeer gevoelvol het welbekende „Ecce quo modo moritur". Rede Ds. Deetman. Ds. Deetman schetste hierna in gevoelvolle woorden het verscheiden van Koningin Em ma. Toen de tijding van de ongesteldheid van H.M. door het land ging, zei spr., greep schrik en vrees ons aan en verwachtten wij het ergste. En zij is heengegaan, Zij, een gave en nobele vrouwenfiguur, wier liefde zich steeds uitte in haar beminnelijk karak ter. Haar leven was immer een offer. Neder land mag zich gelukkig prijzen zulk een vorstin te hebben mogen bezitten en het vele goede door deze Moeder des Vaderlands ge sticht, zal ons volk blijvend kunnen eeren en waardeeren in de stichting „Oranje Nassau oord", een schepping van haar hand. Wij rouwen om haar heengaan, omdat wij deze vriendelijke, licht uitstralende gestalte lief hadden. Spreker verzocht allen zich van hunne zit plaatsen te verheffen en enkele oogenblikken de lieve doode te herdenken. Hierna speelde het orgel „Ruhe in Friede" van Schubert en zong het vrijz. herv. zang koor onder leiding van C. Jonker een frag ment uit Matthaeus Passion en „O hoofd bedekt met wonden". Rede Ds. Baar. Ds. Baar, hierna het woord voerende, koos als uitgangspunt voor zijn toespraak het bijbelwoord „Zoo wie onder U zal willen groot worden, die zij uw aller dienaar*'. Wat wij sinds dagen vreesden en met angst verbeidden, is. aldus spreker, droeve werkelijkheid geworden. Er is groote rouw en droefheid over ons volk. Klokken zongen hun doodenzang over heel ons land. Zooals deze klokken één waren in hun droeven klank, zoo waren over geheel ons land alle harten één in droefheid en rouw over het ver scheiden van deze innig beminde Lands vrouwe. De vlaggen, die zoo dikwijls de vreugde van ons volk hebben mogen vertol- ken en fier en vroolijk wapperden, hangen thans triest en halfstok om zoo mogelijk iets van onze smart te doen verstaan. Duizenden en tienduizenden brachten in stillen wee moed Haar een laatsten groet. Duizenden mannen en vrouwen weefden een kleed van bloemen en brachten aan hun aller moeder deze van liefde getuigende hulde. En wij, hier in dit kerkgebouw bijeen, een symbool onzer geliefde Nederlandsche volks kerk, omhoog gebracht door den worstel strijd onzer vaderen, de kerk waartoe ook Zij behoorde wier heengaan ons thans in rouw en droefheid gevangen houdt, wat zullen wij zeggen? Wij buigen het hoofd en zeggen: „God is groot. Hij nam haar tot zich, Gods wil geschiedde". Hij nam een goede vrouw tot zich. En toch blijft het leed. Zij die bij ervaring weten wat het zeggen wil, door den dood het liefste te moeten af staan wat men bezit, een moeder grafwaarts te moeten brengen, dezen voelen het scherp ste de smart van dit leed. De doode, die wij heden betreuren, was een moeder, een goede moeder, een moeder voor geheel het Nederlandsche volk. Een goed moeder in de opvoeding van Vaar kind, dit wijzende op haar eenig heil in Jezus Christus. voort, te ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE ALKMAAR. Meervoudige Strafkamer. Zitting van Dinsdag 27 Maart. Uitspraken vorig1© zitting. Cornelis L„ Helder, verduistering, 8 maanden gevangenisstraf voorwaarde lijk met 3 proefjaren. Hendrik de M .en Ario St., Uitg^ost, beiden gedetineerd, diefstal onder ver zwarende omstandigheden, ieder 1 jaar en 6 maanden gevangenisstraf. Johannes K„ Hoorn, schuldmisdrijf, toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, 10 dagen hechtenis voorw. met 3 proef jaren en betaling van 9110 aan de be schadigde partij. Pieter Gr., Aartswoud, opruiing tot het plegen van een strafbaar feit, 14 da gen gevangenisstraf. Matige belangstelling De 19de zitting van het Onnes van Nijen- rode-proces is heden reeds te 9 uur aangevan gen. De belangstelling op de publiek tribune was slechts zeer matig. De officier mr. van Dulleman begon met mede te deelen, dat hij nog eenige stukken in het geding wenscht te brengen betreffende de financieele positie van verdachte. Hierbij zijn o.a. een schoen makers-rekening en een rekening van een reisbureau voor geleverde reisbiljetten. Ook legde de officier verschillende brieven over, waarin verdacht wordt aangemaand om te betalen. De verdachte merkte op dat hij al tijd zijn rekeningen betaalde, doch dat het wel eens voor kwam dat hij geen gereed gelu Het getuigenverhoor werd dan voortgezet. Een juffrouw, die vroeger hulp in de huis houding was bij den detectieve Johanknegt, vertelde het een en ander over haar onder- naar waarnemingen, verricht in den van 27 Maart. "10r?«n Medegedeeld door het Kon. Nederl u Instituut te De Bildt Met' Hoogste barometerstand 7721 Valencia. U'1 ®M- te Laagste barometerstand 7401 mU Vest Manör. k Verwachting, geldig tot den avond van os Maart: Meest zwakke winden uit oosteliike rU« helder tot talt bewolkt™ lichte vorst des nachts; overdag weini» andering in temperatuur. ver' De gisteren vermelde secundaire ov«r a Britsche eilanden en over de Oostzee Wn den barometer steeds doen dalen, maar TI hooge drukgebied uit het westen breidt 7II verder over de Britsche eilanden en 2 Noordzee uit, terwijl de depressie over A. Middellandsche zee gisteren iets toenam ztv, dat aanvankelijk voortduring van de oostT lijke winden te wachten is. Een snelle onkli ring bracht lichte vorst 'n onze omgeving in Scandinavië nam de vorst af, op IJsland C Een vrij diepe nieuwe depressie doet op IR land den barometer snel dalen, waarschiinliiV trekt deze in noord-oostelij'ro richting Be. halve in noord-Noorwegen en het zuiden van IJsland is de wind cveral zwak tot matig vindingen in de woningen van den speurder maar op den oceaan waait een stormachtig _k. u? i I zuidwestelijke wind door noord-west gevolwL Er viel nergens meer dan matige regen Ik acht mij gelukkig, ging mogen getuigen, dat het Haar geloof was spr. waaruit Zij haar kracht vermocht te putten. Koningin Emma heeft, vertrouwende op God, net beste aan haar kind meegegeven wat een moeder aan haar kind kan meege ven; te buigen voor God Almachtig en haar machtigen voorvader doen nazeggen: „Ik heb met den Potentaat der Potentaten een vast verbond gemaakt". De bruid uit de bergen zal straks het brooze lichaam moeten afstaan aan het graf. Met ontbloote hoofden danken wij God en zegenen haar schoone ziel, Hij opene de poor ten van Zijn hemelsch Koninkrijk en roepe Haar toe: „Ga in, gij getrouwe, in de vreug de Uws Heeren". Slotwoord. Nadat het jongenskoor het „Boven de ster-1 ren" had doen hooren, sprak ds. Warners een slotwoord en wel naar aanleiding van een woord ontleend aan de Openbaringen van Johannes. Noch het verleden, noch het he den, maar de -toekomst was het waar spreker de aandacht van zijn gehoor wilde heenlei den. Aan de hand van het tekstwoord wees hij op blijde hoop, die voor het volk van God is weggelegd. In het Paradijs van Gods ge meenschap zullen alle tranen afgewischt worden. God zelf zal dan alle tranen drogen. Wij aanvaarden het lijden en de smart van het heden om de troost en zaligheid van de toekomst. Dit moge ook de waarachtige troost voor ons Vorstenhuis zijn. De droefheid van heden zij voor ons allen een droefheid naar God. Dan wordt nieuwe hoop geboren voor een zalige toekomst en een zalig heden. Midden in de duisternis schijnt immer het licht der belofte Gods. Na dankgebed werd de plechtigen wij- dingsdienst besloten door gemeenschappelijk te zingen: „Mijn schilt ende betrouwen", Zij had den indruk gekregen, dat Johankneg: serieuze pogingen deed om het gestolen goed op te sporen. Zij meende, dat Mees-Gerntsen en Biesing hem daarbij hielpen. Verschillen de keeren had zij Johanknegt met kostbaar heden zien thuiskomen. Pres.: Heeft Johanknegt ooit gezegd, dat hij wis wie de inbraken hadden gepleegd? Get.: Ja van het begin af aan heeft hu ge zegd, dat Maas, van Binsbergen en een derde het hadden gedaan en dat de zaak gefin geerd was. Pres.: Is van der Dussen wel eens in het huis van Johanknegt geweest?" Het blijkt dat zij zich het verzoek van van der Dussen nog herinnert omdat vlak daarna de kostbaarheden zijn ingepakt en in een auto werden vervoerd. De president informeerde dan naar de beide Utrechtsche rechercheurs, die met Johanknegt hebben „samengewerkt". Het tweetal was in den huize Johanknegt zeer gezien, de heeren kwamen herhaaldelijk eten. Pres.: Werden er ook wel eens feestjes ge geven? Get.Ja, het was er soms erg vroolijk, mu ziek, oesters en champagne. Pres.: Werd de naam Koning wel eens door Johanknegt genoemd? Get. antwoordde bevestigend. Pres.: Hebt u Johanknegt wel eens geld geleend? Get.: Ja, aan geld en borgstellingen heb ik 2700 geleend. De juffrouw breekt in snikken uit. als zij bijzonderheden vertelt. ..Nu ben ik alles kwijt, mijn meubels en alles wat ik had, is weg!" Pres.: Heeft van der Dussen u niet terug betaald? Get.: Nee, geen cent. Het bleek later, dat deze zeer bedroefde dame van haar gescheiden echtgenoot een allimentatie van 325 per maand ontvangt welke mededeeling het medelijden In de zaal aanmerkelijk temperde. Mr. Muller Massis bracht de schilderijen ter sprake. Getuige had ze nooit gezien als uniformen, omdat zij niet door de partij waren voorgeschreven. In hooger beroep heeft de rechtbank aldaar dit vonnis vemfe- tigd en de verdachten veroordeeld tot een geldboete. De advocaat-generaal bij den Hoogen Raad, mr. Wijnveldt, concludeerde tot ver werping van het te dezer zaken ingesteld» cassatieberoep. Arrest 23 April. D© rechtbank veroordeelde heden de beide gedetineerden H. de M. en A- S., die in den nacht van 8 Januari te Uit geest uit het pakhuis van den beer Schoenmaker 1500 L. drank ontvreem den, tot 1 jaar en 6 maanden gevange nisstraf. De Officier van Justitie had tegen beiden 1 jaar gevangenis6trai ge- eischt PACIVOLO-AVOND. VERVALSCHING VAN EEN KWITANTIE. De Hooge Raad heeft verworpen het cas satieberoep van A. V. te Monster, die door het Haagsche gerechtshof is veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf wegen;. het ge bruik maken van een valsche kwitantie GENEZEN DOOR MIDDEL VAN GEBED. De advocaat-generaal bij den Hoogen Raad mr. Wijnveldt, concludeerde tot ver werping van het cassatieberoep van J. H. C. V., die door de rechtbank te Amster dam is veroordeeld tot 7 dagen hechtenis wegens het onbevoegd uitoefenen van de ge neeskunde, n.1. genezing door gebed Ar rest 23 April. OVERTREDING UNIFORMVERBOD. In September j.1. hield de O.S.P. te Zutfen in de Buitensocieteit een vergadering, waar op men verscheen met roode hemden en blouses. Er werd proces-verbaal opgemaakt wegens overtreding van het uniformverbod. De kantonrechter te Zutfen heeft de verdach ten echter ontslagen van rechtsvervolging. kleedingstukken niet I me<5 medie- di« g0'; he«" Hij beschouwde deze en LICHT OP I Hedenavond voor ^egtop. andere voertuigen 6.40 ucn Woensdag 28 Maart. Donderdag 29 Maart. Woensdag 4 April. Woensdag 11 April. Haar, naar het Koninklijk woord, «ons aller Moeder", wier gansche leven één machtig getuigenis was van de liefde van Christus, dragen wij in de „Stille Week" naar Haar laatste rustplaats, die toch niet „Haar laatste rustplaats" is, want reeds rijst de Paaschzon boven Haar graf. God heeft Haar zóó begenadigd, Haar, die naast veel levensvreugde ook veel zware smart heeft gekend in Haar leven, dat Haar die ééne smart waarvoor Zij vreesde: het oogenblik van het afscheid nemen van die Haar het liefste op aarde waren, is be spaard gebleven. God sloot Haar oogen zoo vredig toe en nam Haar tot Zich zon- der scheidingssmart. En nu staan wij hier en gedenken Haar, deze kelijk zijn bij danken Moeder en Grootmoeder ten grave te gelei den, en daarbij zich gedragen te weten door de gebeden van allen, die bidden hebben Seleerd. Wij weten en getuigen hier met ankbaarheid aan God dat menschelijke Majesteit zich ootmoedig buigt voor Gods liefde in Christus. God zij geloofd, die ons volk in Oranje zulk een Vorstenhuis gaf. Zoo is het dan waarlijk niet enkel rouw die ons hier samenbrengt, maar ons hart is vol van dank en geluk voor Gods groote liefde, zoodat wij aan deze lijkbaar Paasch- liederen kunnen zingen, liederen der over winning in den mond van sterfelijke men- schen. Amalia van Solms nam bij Haar huwelijk als levensleuze: quid reddam Domina (wat zal ik den ook hier bi volk van de Vrouw. Het zou gemak- eze lijkbaar te prijzen en te voor alles wat Zij voor ons Lam en Volk gedaan heeft en geweest is. Ja, het zou gemakkelijk zijn en verleidelijk ook. Er zou veel te zeggen zijn, veel dat bekend is en nog meer dat niemand weet. Maar wij zullen dat niet doen. Allereerst niet omdat de majesteit van den dood verbiedt de grootheid van een mensch te roemen, maar ook omdat wij daarmee niet zouden spre ken in den geest van Haar die wij straks ten grave zullen dragen. Hier is iets anders om over te spreken. Dat rijke leven was zoo rijk en heerlijk door de voortdurende gemeenschap met Hem, die de bron is van alle waarachtige grootheid. De liefde van Christus was de stuwkracht van Haar gansche leven, de al tijd vloeiende bron van Haar vroomheid en vreugde, het geheim van Haar gezegend werk. Christus heeft gezegd, dat wij zoo hebben te leven, dat de menschen onze goede werken ziende, onzen Vader, die in den Hemel is, verheerlijken. Zoo te leven dat de menschen, ons en óns doen ziende, veel, maar méér is het als het zoover komt, dat de menschen óns enöns doen ziende, er- erkennen dat hier meer is dan menschelijk kunnen en deswege onzen Vader in den Hemel verheerlijken, voor wat Hij door menschen doet. Zóó was Haar werk en Haar leven. Zoo zien wij dan nu over menschelijke daden en menschelijke deugden heen naar Hem, uit Wien, door Wien en tot Wien alle dingen zijn en danken Hem voor wat Hij ons Vorstenhuis en ons Land en Volk heeft geschonken in dit heerlijk leven dat wij zoo noode uit ons leven zullen missen- En wij kunnen niet nalaten aan deze plaats onze geëerbiedigde Koningin en onze Prinses Juliana gelukkig te prijzen dat God Haar de genade verleent op deze wijze en met zulke gevoelens Haar zoo beminde deer vergelden); wij doen dat deze lijkbaar. Wat zullen wij, Nederland, den Heer vergelden voor wat Hij ons gaf in dit zoo begenadigde leven? Wij willen elkander hier bij deze lijkbaar beloven dat wij den band tusschen Oranje en Nederland die ons Land en Volk reeds tot zoo grooten zegen is geweest, niet alleen bewaren maar versterken en daar door toonen dat wij bij elkander behooren en bij elkander willen blijven en s®m®" ontvangen den zegen dien Gods goedheid ons nog zal willen schenken. Geloofd zij Jezus Christus. Amen. Het begrip medelevenhoudt in zich twee uitersten. En nu is het ongetwijfeld makke lijker mede te leven met hen, die blijde zijn, dan mede te lijden met hen, die in rouw ver- keeren. Makkelijker, omdat de vreugde vele wegen heeft en het blij-zijn zich zoo voor spoedig uiten kan. Makkelijker ook, omdat dit medeleven zoo aan de oppervlakte zicht baar komt en zoo in vroolijke uitbundigheid ons zelf in actie zet. Bij zulk een dag zetten we onszelf in de vroolijkheid en wieden Haag op b.v. Koninginnedag kent, weet, hoe men daar dien nationalen dag weet te benutten lot eigen vermaak. En toch is dit zuiver een uiting tot medeleven. Het m e d e-lij d e n met hen, die in rouw zijnis echter van dieper getuigenis en zoo zien we vooral op den dag van heden de tienduizenden toeschouwers rond-om den weg, dien we weten als laatste gang van een waarachtige Koninginne in een aanhan kelijkheid, die van grooteoprechte liefde ge tuigt. Uren en uren staan ze daar, geduldig- wachtend, niet denkend aan heengaan. En men vraagt zich af: Waarom doen die men schen dat nu allemaal? Ja, waarom al die ontberingen zonder ge morO, we weten wel, dat er onder die om standers vele zijn, die er uit een zekere nieuwsgierigheid staan. Zeker, maar de kern, de diepere zin van dat staan daar, dat nu is het mede-leven en het mede-lijden in een verhevener strekking dan het plezier-maken op een nationalen feestdag. Hier zijn het wanneer we de nieuwsgie righeid er haar deel van gegeven hebben de eerbied en de devotie, waarin ons volk nadert tot den dood van onze Vorstin-Moe- der. De eerbied Dat is dat zwijgend getuigen van mede leven, waar geen woorden voor zijn. Of gelooft u niet in de spontaniteit van den eerbied? Gelooft u niet in de draagwijdte van de liefde van een volk, dat öök weet stil te zijn? En de devotie, de deemoed Het leed van dit sterven is in den Intiem- sten kring van de Koninklijke familie een pijn aan de ziel en naar mate de kringen tot het medeleven zich verwijden tot aan het hart van de wachtende menigte daar buiten, wordt dat leed omgezet tot devotie. Rouw kan de oogen zwak doen schreien Rouw kan ook de handen doen vouwen. Rouw heeft ook dit lange, lange wachten langs den weg van het Koninklijk paleis tot aan Delft toe tot een symbool gemaakt. Te veel is er geschreven over Koningin Emma's heengaan. In een opwelling van mis schien diepe dankbaarheid voor hetgeen Zij, zoowel op maatschappelijk- als op sociaal terrein, voor ons land gedaan heeft, heeft men kolommen en kolommen gewijd aan het leven van deze Koninklijke Vrouwe en men heeft gewezen op al Haar goede eigenschap pen. Maar onder deze opsomming is wellicht Haar Koninkijke eenvoud een weinig in het gedrang gekomen. De eenvoud, die Haar wezen karakteriseerde Zieken en misdeelden, een moeder is van u heengegaan en wij weten het, een moeder sterft altijd te vroeg. Maar laat op dit oogenblik uw hart over vloeien van dankbaarheid voor hetgeen Zij is uw leven heeft beteekend en houdt dan voor oogen, dat ook voor u dit leven verganke lijk is. Weeroverzlcht. Pres.: Hebt u wel eens over overschilde ren van de schilderijen gehoord en heeft Johaknegt wel eens gezegd, dat de schilde rijen valsch waren? De juffrouw antwoordde bevestigend, maar zij wist geen bijzonderheden. Mr. Muller Massis: De burgemeester van Breukelen heeft ook eens bij Johanknegt gegeten, niet waar? Get.: Ja zeker. Mr. Muller Massis: Heeft Johanknegt u niet gezegd, dat de burgemeester een stuk had onderteekend, waarin hij verklaarde, dat aan Johanknegt 3500.als beloo- nin<; moest worden uitbetaald? Get.: Ja, maar ik heb dat stuk nooit ge zien. De zitting werd dan wegens de begrafe nisplechtigheid te 11 uur geschorst tot 3 uur hedenmiddagl DE DRANKDIEFSTAL TE UITGEEST, EEN „ROODE" TREIN. Gistermiddag heerschte er op het station Uitgeest een geagiteerde stemming- Er wa» een „roode" trein in aantocht, een trein die een roode vlag droeg! De aanleiding voor het geval blsek H*® revolutionnaire gezindheid te zijn, er heelemaal niet aan opzet gedacht wor zooals later bleek, en men beschouwde als een vermakelijk iets, Aan het station Koog-Zaandijk ha trein een rood-wit-blauwe vlag »era die daar hing, gelijk er in deze dagen vele vlaggen hangen. De witte en banen werden verscheurd en de roo e meegenomen, hangende aan den beug ven den motorwagen. iTiMeiit Bij aankomst van den trein te J werd terstond het overgebleven vlag verwijderd. De zaal was reeds goed bezet, rj zitter M. G. Grondsraa met een v 0 opende. Hij bracht dank aan a"en ,ezej gewerkt hadden tot het slagen sa avond en wel in 't bizonder^ a Spruit, die dag en nacht 2eW*r paUj< zijn show in elkaar te zetten- nr.eev0etb werden tal van kleine schetsjes P |U(J die zeer vlot gespeeld werden efl ji ces hadden. De heeren H- - 4 Grondsma wisten herhaalde mam lachers op hun hand te knjg«B« 7J1 Na de pauze was de beurt Rhythm Stormers in On w"th T»a Keurig was de opstelling der bana 22 solisten. den Mf' Een woord van lof komt :oe rgde. V' S. Bouma Jr„ die voor t decor «rg show oogstte een enorm - oot v»a Spruit en Grondsma Jr. ha hun werk. Het was een 10" van muziek, zang, dans en zang betrof viel vooral op h.t H°!s' goede vocaal trio van de --je0, muller, M. Grondsma en otl» Ook de verdere zangsol. stem zanger van Some of the aJ v(fl V> Ai.. uitstekende imitatie ltt mochten zich in de as '0 ti eet een show enorm succ«J die geoogst. Zij sympathie verheugen. Kortom, het was een elkaar zat en die een geoogst. word«P d%- Er dient nog vermeld f jB» dansen ingestudeerd war g»»' tez, die tevens een mooie

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 2