Agenda
Herdenkingsdienst in Alkmaar.
Jjechtsiaken
lüeec&ecicht
Stad mOmqtmq,
De Nijenrode-zaak.
Stedelijk Museum Ingang
Breedstraat, eiken werkdag van 9 tot
12 en van half 2 tot half 4 geopend; Zater
dag van 9 tot 1 uur; Zondags gesloten.
2.30 uur, 't Gulden Vlies, theemiddag Ned.
Vereen, van Huisvrouwen.
8 uur, zaal van Gijzen, Breedstraat, prop,-
tooneelavond O.V.GT.
8 uur, Rustende Jager te Heiloo, uitvoering
door 't Ontluikende Roosje.
8 uur, A. B. T., vertooning film Storm over
Azië, voor de V. V. S. U.
8 uur, chr. school Doelenstraat, leden
vergadering chr.-hist. kiesvereeniging.
8 uur, Waakt en Bidt, tijdrede door prof.
Wisse.
8 uur, café van Gemeren te Heiloo, verga
dering afd. Witte Kruis.
8 uur, Korenbeurs, rede ds. Banning voor
de S D.A.P.
pen prikkel heeft ontnomen en het graf van
zijn wreedheid heeft beroofd.
„MEDELEVEN".
Even heerscht er een doodsche stilte
in het kerkgebouw en dan begint het
orgel weer te ruischen. Het zingt het
voorspel van Gezang 273 en begeleid
door de bazuinen klinken dan uit den
mond van alle aanwezigen het eerste en
elfde vers van dit gezang:
Beveel gerust uw wegen
Al wat u het harte deert
Der trouwe hoed' en zegen
Zal Hem die het al regeert
Die wolken, lucht en winden
Wijst spoor en loop en baan
Zal ook wel wegen vinden
Waarlangs mijn voet kan gaan
Hoor onze smeekgebeden
Heer, red uit allen nood
Help onze wankele schreden
En leer ons tot den dood
Op Uwe hoede en zegen
Vertrouwen, vroom van zin:
Zoo voeren onze wegen
Gewis ten hemel in.
De bijzetting.
Dan is het plechtige oogenblik aange
broken, dat de gordijnen, welke den
grafkelder der Oranje's aan de oogen van
ieder onttrokken, worden weggescho
ven. Alles voltrekt zich onder een
doodsche stilte, terwijl velen hun ont
roering niet meester kunnen blijven.
Plechtig speelt het orgel dan het Wil
helmus, het oude, mooie Wilhelmus en
onder deze tonen wordt de kist met het
stoffelijk overschot langzaam wegge
dragen, de steenen trap af naar den kel
der. En daar, waar reeds zoovele Oranje's
de eeuwige rust genieten, daar waar
zooveel groote figuren liggen, daar,
waar Neêrlands geschiedenis ligt be
graven, daar wordt een nieuwe groote
figuur bijgezet. In de gewelven van de
oude kerk zal Zij, die eens onze Ko
ningin-moeder was, rusten voor altijd
Machtige ontroering maakt zich van
de menigte meester, als de kist wordt
bijgezet. En nog steeds klinkt zacht en
plechtig het Wilhelmus.
Even later is alles voorbij.
Koningin Wilhelmina, haar familie
leden, alle andere vorstelijke personen
verlaten even daarna het bedehuis, om
naar de residentie terug te keeren
En pas dan, als zij allen de kerk ver
laten hebben, komt er beweging in de
schare en verlaten de aanwezigen,
diep onder den indruk van het aangrij
pende gebeuren, het gebouw.
Nederland had van zijn Koningin
moeder voor immer afscheid genomen
In de Groote Kerk.
Men schrijft ons:
Toen om half acht gisteravond het sonore
klokgebeier en de koraalmuziek van het orgel
zich lieten hooren, stroomden breede scharen
belangstellenden het kerkgebouw binnen om
deel te nemen aan den plechtigen- rouwdienst
welke gehouden zou worden ter herdenking
van wijlen de Koningin-moeder.
Het ruime kerkgebouw vulde zich tot in
alle hoeken en velen moesten zich met een
staanplaats tevreden stellen.
Onder de aanwezigen merkten wij onder
anderen op burgemeester van Kinschot, mr.
Ledeboer, mr. Koelma, mr. van der Feen de
Lille, mr. dr. van den Brandeler, mr. Krab
be, wethouder Klaver, ir. Poppens en den
heer Boersma namens het hoogheemraad
schap Noordhollands Noorderkwartier, als
mede kerkvoogden en kerkeraad van de herv.
gemeente.
Te 8 uur betrad als eerste spreker ds.
Deetman den met rouw omfloersten kan
sel om na votum en gemeenschappelijk ge
zang zijn tekstwoord uit Psalm 103 voor te
lezen: „De dagen des menschen zijn als het
gras".
Het dubbelmannenkwartet onder leiding
van C. Jonker zong hierna zeer gevoelvol het
welbekende „Ecce quo modo moritur".
Rede Ds. Deetman.
Ds. Deetman schetste hierna in gevoelvolle
woorden het verscheiden van Koningin Em
ma. Toen de tijding van de ongesteldheid
van H.M. door het land ging, zei spr., greep
schrik en vrees ons aan en verwachtten wij
het ergste. En zij is heengegaan, Zij, een
gave en nobele vrouwenfiguur, wier liefde
zich steeds uitte in haar beminnelijk karak
ter. Haar leven was immer een offer. Neder
land mag zich gelukkig prijzen zulk een
vorstin te hebben mogen bezitten en het vele
goede door deze Moeder des Vaderlands ge
sticht, zal ons volk blijvend kunnen eeren en
waardeeren in de stichting „Oranje Nassau
oord", een schepping van haar hand. Wij
rouwen om haar heengaan, omdat wij deze
vriendelijke, licht uitstralende gestalte lief
hadden.
Spreker verzocht allen zich van hunne zit
plaatsen te verheffen en enkele oogenblikken
de lieve doode te herdenken.
Hierna speelde het orgel „Ruhe in Friede"
van Schubert en zong het vrijz. herv. zang
koor onder leiding van C. Jonker een frag
ment uit Matthaeus Passion en „O hoofd
bedekt met wonden".
Rede Ds. Baar.
Ds. Baar, hierna het woord voerende,
koos als uitgangspunt voor zijn toespraak
het bijbelwoord „Zoo wie onder U zal willen
groot worden, die zij uw aller dienaar*'.
Wat wij sinds dagen vreesden en met
angst verbeidden, is. aldus spreker, droeve
werkelijkheid geworden. Er is groote rouw
en droefheid over ons volk. Klokken zongen
hun doodenzang over heel ons land. Zooals
deze klokken één waren in hun droeven
klank, zoo waren over geheel ons land alle
harten één in droefheid en rouw over het ver
scheiden van deze innig beminde Lands
vrouwe. De vlaggen, die zoo dikwijls de
vreugde van ons volk hebben mogen vertol-
ken en fier en vroolijk wapperden, hangen
thans triest en halfstok om zoo mogelijk iets
van onze smart te doen verstaan. Duizenden
en tienduizenden brachten in stillen wee
moed Haar een laatsten groet. Duizenden
mannen en vrouwen weefden een kleed van
bloemen en brachten aan hun aller moeder
deze van liefde getuigende hulde.
En wij, hier in dit kerkgebouw bijeen, een
symbool onzer geliefde Nederlandsche volks
kerk, omhoog gebracht door den worstel
strijd onzer vaderen, de kerk waartoe ook Zij
behoorde wier heengaan ons thans in rouw
en droefheid gevangen houdt, wat zullen wij
zeggen? Wij buigen het hoofd en zeggen:
„God is groot. Hij nam haar tot zich, Gods
wil geschiedde". Hij nam een goede vrouw
tot zich. En toch blijft het leed.
Zij die bij ervaring weten wat het zeggen
wil, door den dood het liefste te moeten af
staan wat men bezit, een moeder grafwaarts
te moeten brengen, dezen voelen het scherp
ste de smart van dit leed.
De doode, die wij heden betreuren, was
een moeder, een goede moeder, een moeder
voor geheel het Nederlandsche volk. Een
goed moeder in de opvoeding van Vaar kind,
dit wijzende op haar eenig heil in Jezus
Christus.
voort, te
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK
TE ALKMAAR.
Meervoudige Strafkamer.
Zitting van Dinsdag 27 Maart.
Uitspraken vorig1© zitting.
Cornelis L„ Helder, verduistering, 8
maanden gevangenisstraf voorwaarde
lijk met 3 proefjaren.
Hendrik de M .en Ario St., Uitg^ost,
beiden gedetineerd, diefstal onder ver
zwarende omstandigheden, ieder 1 jaar
en 6 maanden gevangenisstraf.
Johannes K„ Hoorn, schuldmisdrijf,
toebrengen van zwaar lichamelijk letsel,
10 dagen hechtenis voorw. met 3 proef
jaren en betaling van 9110 aan de be
schadigde partij.
Pieter Gr., Aartswoud, opruiing tot
het plegen van een strafbaar feit, 14 da
gen gevangenisstraf.
Matige belangstelling
De 19de zitting van het Onnes van Nijen-
rode-proces is heden reeds te 9 uur aangevan
gen. De belangstelling op de publiek tribune
was slechts zeer matig. De officier mr. van
Dulleman begon met mede te deelen, dat hij
nog eenige stukken in het geding wenscht te
brengen betreffende de financieele positie
van verdachte. Hierbij zijn o.a. een schoen
makers-rekening en een rekening van een
reisbureau voor geleverde reisbiljetten. Ook
legde de officier verschillende brieven over,
waarin verdacht wordt aangemaand om te
betalen. De verdachte merkte op dat hij al
tijd zijn rekeningen betaalde, doch dat het
wel eens voor kwam dat hij geen gereed gelu
Het getuigenverhoor werd dan voortgezet.
Een juffrouw, die vroeger hulp in de huis
houding was bij den detectieve Johanknegt,
vertelde het een en ander over haar onder-
naar waarnemingen, verricht in den
van 27 Maart. "10r?«n
Medegedeeld door het Kon. Nederl u
Instituut te De Bildt Met'
Hoogste barometerstand 7721
Valencia. U'1 ®M- te
Laagste barometerstand 7401 mU
Vest Manör. k
Verwachting, geldig tot den avond van os
Maart:
Meest zwakke winden uit oosteliike rU«
helder tot talt bewolkt™
lichte vorst des nachts; overdag weini»
andering in temperatuur. ver'
De gisteren vermelde secundaire ov«r a
Britsche eilanden en over de Oostzee Wn
den barometer steeds doen dalen, maar TI
hooge drukgebied uit het westen breidt 7II
verder over de Britsche eilanden en 2
Noordzee uit, terwijl de depressie over A.
Middellandsche zee gisteren iets toenam ztv,
dat aanvankelijk voortduring van de oostT
lijke winden te wachten is. Een snelle onkli
ring bracht lichte vorst 'n onze omgeving in
Scandinavië nam de vorst af, op IJsland C
Een vrij diepe nieuwe depressie doet op IR
land den barometer snel dalen, waarschiinliiV
trekt deze in noord-oostelij'ro richting Be.
halve in noord-Noorwegen en het zuiden van
IJsland is de wind cveral zwak tot matig
vindingen in de woningen van den speurder maar op den oceaan waait een stormachtig
_k. u? i I zuidwestelijke wind door noord-west gevolwL
Er viel nergens meer dan matige regen
Ik acht mij gelukkig, ging
mogen getuigen, dat het Haar geloof was
spr.
waaruit Zij haar kracht vermocht te putten.
Koningin Emma heeft, vertrouwende op
God, net beste aan haar kind meegegeven
wat een moeder aan haar kind kan meege
ven; te buigen voor God Almachtig en haar
machtigen voorvader doen nazeggen: „Ik
heb met den Potentaat der Potentaten een
vast verbond gemaakt".
De bruid uit de bergen zal straks het
brooze lichaam moeten afstaan aan het graf.
Met ontbloote hoofden danken wij God en
zegenen haar schoone ziel, Hij opene de poor
ten van Zijn hemelsch Koninkrijk en roepe
Haar toe: „Ga in, gij getrouwe, in de vreug
de Uws Heeren".
Slotwoord.
Nadat het jongenskoor het „Boven de ster-1
ren" had doen hooren, sprak ds. Warners een
slotwoord en wel naar aanleiding van een
woord ontleend aan de Openbaringen van
Johannes. Noch het verleden, noch het he
den, maar de -toekomst was het waar spreker
de aandacht van zijn gehoor wilde heenlei
den. Aan de hand van het tekstwoord wees
hij op blijde hoop, die voor het volk van God
is weggelegd. In het Paradijs van Gods ge
meenschap zullen alle tranen afgewischt
worden. God zelf zal dan alle tranen drogen.
Wij aanvaarden het lijden en de smart van
het heden om de troost en zaligheid van de
toekomst. Dit moge ook de waarachtige
troost voor ons Vorstenhuis zijn.
De droefheid van heden zij voor ons allen
een droefheid naar God. Dan wordt nieuwe
hoop geboren voor een zalige toekomst en
een zalig heden. Midden in de duisternis
schijnt immer het licht der belofte Gods.
Na dankgebed werd de plechtigen wij-
dingsdienst besloten door gemeenschappelijk
te zingen: „Mijn schilt ende betrouwen",
Zij had den indruk gekregen, dat Johankneg:
serieuze pogingen deed om het gestolen goed
op te sporen. Zij meende, dat Mees-Gerntsen
en Biesing hem daarbij hielpen. Verschillen
de keeren had zij Johanknegt met kostbaar
heden zien thuiskomen.
Pres.: Heeft Johanknegt ooit gezegd, dat
hij wis wie de inbraken hadden gepleegd?
Get.: Ja van het begin af aan heeft hu ge
zegd, dat Maas, van Binsbergen en een derde
het hadden gedaan en dat de zaak gefin
geerd was.
Pres.: Is van der Dussen wel eens in het
huis van Johanknegt geweest?"
Het blijkt dat zij zich het verzoek van van
der Dussen nog herinnert omdat vlak daarna
de kostbaarheden zijn ingepakt en in een auto
werden vervoerd.
De president informeerde dan naar de
beide Utrechtsche rechercheurs, die met
Johanknegt hebben „samengewerkt". Het
tweetal was in den huize Johanknegt zeer
gezien, de heeren kwamen herhaaldelijk eten.
Pres.: Werden er ook wel eens feestjes ge
geven?
Get.Ja, het was er soms erg vroolijk, mu
ziek, oesters en champagne.
Pres.: Werd de naam Koning wel eens
door Johanknegt genoemd?
Get. antwoordde bevestigend.
Pres.: Hebt u Johanknegt wel eens geld
geleend?
Get.: Ja, aan geld en borgstellingen heb
ik 2700 geleend.
De juffrouw breekt in snikken uit. als zij
bijzonderheden vertelt. ..Nu ben ik alles
kwijt, mijn meubels en alles wat ik had, is
weg!"
Pres.: Heeft van der Dussen u niet terug
betaald?
Get.: Nee, geen cent.
Het bleek later, dat deze zeer bedroefde
dame van haar gescheiden echtgenoot een
allimentatie van 325 per maand ontvangt
welke mededeeling het medelijden In de zaal
aanmerkelijk temperde.
Mr. Muller Massis bracht de schilderijen
ter sprake. Getuige had ze nooit gezien
als uniformen, omdat zij niet door de partij
waren voorgeschreven. In hooger beroep
heeft de rechtbank aldaar dit vonnis vemfe-
tigd en de verdachten veroordeeld tot een
geldboete.
De advocaat-generaal bij den Hoogen
Raad, mr. Wijnveldt, concludeerde tot ver
werping van het te dezer zaken ingesteld»
cassatieberoep. Arrest 23 April.
D© rechtbank veroordeelde heden de
beide gedetineerden H. de M. en A- S.,
die in den nacht van 8 Januari te Uit
geest uit het pakhuis van den beer
Schoenmaker 1500 L. drank ontvreem
den, tot 1 jaar en 6 maanden gevange
nisstraf. De Officier van Justitie had
tegen beiden 1 jaar gevangenis6trai ge-
eischt
PACIVOLO-AVOND.
VERVALSCHING VAN EEN
KWITANTIE.
De Hooge Raad heeft verworpen het cas
satieberoep van A. V. te Monster, die door
het Haagsche gerechtshof is veroordeeld
tot 1 jaar gevangenisstraf wegen;. het ge
bruik maken van een valsche kwitantie
GENEZEN DOOR MIDDEL
VAN GEBED.
De advocaat-generaal bij den Hoogen
Raad mr. Wijnveldt, concludeerde tot ver
werping van het cassatieberoep van
J. H. C. V., die door de rechtbank te Amster
dam is veroordeeld tot 7 dagen hechtenis
wegens het onbevoegd uitoefenen van de ge
neeskunde, n.1. genezing door gebed Ar
rest 23 April.
OVERTREDING UNIFORMVERBOD.
In September j.1. hield de O.S.P. te Zutfen
in de Buitensocieteit een vergadering, waar
op men verscheen met roode hemden en
blouses. Er werd proces-verbaal opgemaakt
wegens overtreding van het uniformverbod.
De kantonrechter te Zutfen heeft de verdach
ten echter ontslagen van rechtsvervolging.
kleedingstukken niet
I me<5
medie-
di« g0';
he«"
Hij beschouwde deze
en
LICHT OP I
Hedenavond voor ^egtop.
andere voertuigen 6.40 ucn
Woensdag 28 Maart.
Donderdag 29 Maart.
Woensdag 4 April.
Woensdag 11 April.
Haar, naar het Koninklijk woord, «ons
aller Moeder", wier gansche leven één
machtig getuigenis was van de liefde van
Christus, dragen wij in de „Stille Week"
naar Haar laatste rustplaats, die toch niet
„Haar laatste rustplaats" is, want reeds
rijst de Paaschzon boven Haar graf. God
heeft Haar zóó begenadigd, Haar, die naast
veel levensvreugde ook veel zware smart
heeft gekend in Haar leven, dat Haar die
ééne smart waarvoor Zij vreesde: het
oogenblik van het afscheid nemen van die
Haar het liefste op aarde waren, is be
spaard gebleven. God sloot Haar oogen
zoo vredig toe en nam Haar tot Zich zon-
der scheidingssmart.
En nu staan wij hier en gedenken Haar,
deze
kelijk zijn bij
danken
Moeder en Grootmoeder ten grave te gelei
den, en daarbij zich gedragen te weten door
de gebeden van allen, die bidden hebben
Seleerd. Wij weten en getuigen hier met
ankbaarheid aan God dat menschelijke
Majesteit zich ootmoedig buigt voor Gods
liefde in Christus. God zij geloofd, die ons
volk in Oranje zulk een Vorstenhuis gaf.
Zoo is het dan waarlijk niet enkel rouw
die ons hier samenbrengt, maar ons hart is
vol van dank en geluk voor Gods groote
liefde, zoodat wij aan deze lijkbaar Paasch-
liederen kunnen zingen, liederen der over
winning in den mond van sterfelijke men-
schen.
Amalia van Solms nam bij Haar huwelijk
als levensleuze: quid reddam Domina (wat
zal ik den
ook hier bi
volk
van
de Vrouw. Het zou gemak-
eze lijkbaar te prijzen en te
voor alles wat Zij voor ons Lam
en Volk gedaan heeft en geweest is. Ja, het
zou gemakkelijk zijn en verleidelijk ook. Er
zou veel te zeggen zijn, veel dat bekend is
en nog meer dat niemand weet. Maar wij
zullen dat niet doen. Allereerst niet omdat
de majesteit van den dood verbiedt de
grootheid van een mensch te roemen, maar
ook omdat wij daarmee niet zouden spre
ken in den geest van Haar die wij straks
ten grave zullen dragen.
Hier is iets anders om over te spreken.
Dat rijke leven was zoo rijk en heerlijk
door de voortdurende gemeenschap met
Hem, die de bron is van alle waarachtige
grootheid. De liefde van Christus was de
stuwkracht van Haar gansche leven, de al
tijd vloeiende bron van Haar vroomheid en
vreugde, het geheim van Haar gezegend
werk. Christus heeft gezegd, dat wij zoo
hebben te leven, dat de menschen onze
goede werken ziende, onzen Vader, die in
den Hemel is, verheerlijken. Zoo te leven
dat de menschen, ons en óns doen ziende,
veel, maar méér is het als het zoover komt,
dat de menschen óns enöns doen ziende, er-
erkennen dat hier meer is dan menschelijk
kunnen en deswege onzen Vader in den
Hemel verheerlijken, voor wat Hij door
menschen doet. Zóó was Haar werk en
Haar leven.
Zoo zien wij dan nu over menschelijke
daden en menschelijke deugden heen naar
Hem, uit Wien, door Wien en tot Wien alle
dingen zijn en danken Hem voor wat Hij
ons Vorstenhuis en ons Land en Volk heeft
geschonken in dit heerlijk leven dat wij zoo
noode uit ons leven zullen missen-
En wij kunnen niet nalaten aan deze
plaats onze geëerbiedigde Koningin en onze
Prinses Juliana gelukkig te prijzen dat God
Haar de genade verleent op deze wijze en
met zulke gevoelens Haar zoo beminde
deer vergelden); wij doen dat
deze lijkbaar. Wat zullen wij,
Nederland, den Heer vergelden
voor wat Hij ons gaf in dit zoo begenadigde
leven? Wij willen elkander hier bij deze
lijkbaar beloven dat wij den band tusschen
Oranje en Nederland die ons Land en Volk
reeds tot zoo grooten zegen is geweest, niet
alleen bewaren maar versterken en daar
door toonen dat wij bij elkander behooren
en bij elkander willen blijven en s®m®"
ontvangen den zegen dien Gods goedheid
ons nog zal willen schenken.
Geloofd zij Jezus Christus. Amen.
Het begrip medelevenhoudt in zich twee
uitersten. En nu is het ongetwijfeld makke
lijker mede te leven met hen, die blijde zijn,
dan mede te lijden met hen, die in rouw ver-
keeren. Makkelijker, omdat de vreugde vele
wegen heeft en het blij-zijn zich zoo voor
spoedig uiten kan. Makkelijker ook, omdat
dit medeleven zoo aan de oppervlakte zicht
baar komt en zoo in vroolijke uitbundigheid
ons zelf in actie zet. Bij zulk een dag zetten
we onszelf in de vroolijkheid en wieden Haag
op b.v. Koninginnedag kent, weet, hoe men
daar dien nationalen dag weet te benutten lot
eigen vermaak. En toch is dit zuiver een
uiting tot medeleven.
Het m e d e-lij d e n met hen, die in rouw
zijnis echter van dieper getuigenis en zoo
zien we vooral op den dag van heden de
tienduizenden toeschouwers rond-om den
weg, dien we weten als laatste gang van een
waarachtige Koninginne in een aanhan
kelijkheid, die van grooteoprechte liefde ge
tuigt.
Uren en uren staan ze daar, geduldig-
wachtend, niet denkend aan heengaan. En
men vraagt zich af: Waarom doen die men
schen dat nu allemaal?
Ja, waarom al die ontberingen zonder ge
morO, we weten wel, dat er onder die om
standers vele zijn, die er uit een zekere
nieuwsgierigheid staan.
Zeker, maar de kern, de diepere zin van
dat staan daar, dat nu is het mede-leven en
het mede-lijden in een verhevener strekking
dan het plezier-maken op een nationalen
feestdag.
Hier zijn het wanneer we de nieuwsgie
righeid er haar deel van gegeven hebben
de eerbied en de devotie, waarin ons volk
nadert tot den dood van onze Vorstin-Moe-
der. De eerbied
Dat is dat zwijgend getuigen van mede
leven, waar geen woorden voor zijn.
Of gelooft u niet in de spontaniteit van den
eerbied? Gelooft u niet in de draagwijdte van
de liefde van een volk, dat öök weet stil te
zijn? En de devotie, de deemoed
Het leed van dit sterven is in den Intiem-
sten kring van de Koninklijke familie een
pijn aan de ziel en naar mate de kringen tot
het medeleven zich verwijden tot aan het hart
van de wachtende menigte daar buiten, wordt
dat leed omgezet tot devotie.
Rouw kan de oogen zwak doen schreien
Rouw kan ook de handen doen vouwen.
Rouw heeft ook dit lange, lange wachten
langs den weg van het Koninklijk paleis tot
aan Delft toe tot een symbool gemaakt.
Te veel is er geschreven over Koningin
Emma's heengaan. In een opwelling van mis
schien diepe dankbaarheid voor hetgeen Zij,
zoowel op maatschappelijk- als op sociaal
terrein, voor ons land gedaan heeft, heeft
men kolommen en kolommen gewijd aan het
leven van deze Koninklijke Vrouwe en men
heeft gewezen op al Haar goede eigenschap
pen. Maar onder deze opsomming is wellicht
Haar Koninkijke eenvoud een weinig in het
gedrang gekomen. De eenvoud, die Haar
wezen karakteriseerde
Zieken en misdeelden, een moeder is van u
heengegaan en wij weten het, een moeder
sterft altijd te vroeg.
Maar laat op dit oogenblik uw hart over
vloeien van dankbaarheid voor hetgeen Zij
is uw leven heeft beteekend en houdt dan voor
oogen, dat ook voor u dit leven verganke
lijk is.
Weeroverzlcht.
Pres.: Hebt u wel eens over overschilde
ren van de schilderijen gehoord en heeft
Johaknegt wel eens gezegd, dat de schilde
rijen valsch waren?
De juffrouw antwoordde bevestigend,
maar zij wist geen bijzonderheden.
Mr. Muller Massis: De burgemeester van
Breukelen heeft ook eens bij Johanknegt
gegeten, niet waar?
Get.: Ja zeker.
Mr. Muller Massis: Heeft Johanknegt u
niet gezegd, dat de burgemeester een stuk
had onderteekend, waarin hij verklaarde,
dat aan Johanknegt 3500.als beloo-
nin<; moest worden uitbetaald?
Get.: Ja, maar ik heb dat stuk nooit ge
zien.
De zitting werd dan wegens de begrafe
nisplechtigheid te 11 uur geschorst tot
3 uur hedenmiddagl
DE DRANKDIEFSTAL TE UITGEEST,
EEN „ROODE" TREIN.
Gistermiddag heerschte er op het station
Uitgeest een geagiteerde stemming- Er wa»
een „roode" trein in aantocht, een trein
die een roode vlag droeg!
De aanleiding voor het geval blsek H*®
revolutionnaire gezindheid te zijn, er
heelemaal niet aan opzet gedacht wor
zooals later bleek, en men beschouwde
als een vermakelijk iets,
Aan het station Koog-Zaandijk ha
trein een rood-wit-blauwe vlag »era
die daar hing, gelijk er in deze dagen
vele vlaggen hangen. De witte en
banen werden verscheurd en de roo e
meegenomen, hangende aan den beug
ven den motorwagen. iTiMeiit
Bij aankomst van den trein te J
werd terstond het overgebleven
vlag verwijderd.
De zaal was reeds goed bezet, rj
zitter M. G. Grondsraa met een v 0
opende. Hij bracht dank aan a"en ,ezej
gewerkt hadden tot het slagen sa
avond en wel in 't bizonder^ a
Spruit, die dag en nacht 2eW*r paUj<
zijn show in elkaar te zetten- nr.eev0etb
werden tal van kleine schetsjes P |U(J
die zeer vlot gespeeld werden efl ji
ces hadden. De heeren H- - 4
Grondsma wisten herhaalde mam
lachers op hun hand te knjg«B« 7J1
Na de pauze was de beurt
Rhythm Stormers in On w"th T»a
Keurig was de opstelling der bana
22 solisten. den Mf'
Een woord van lof komt :oe rgde. V'
S. Bouma Jr„ die voor t decor «rg
show oogstte een enorm - oot v»a
Spruit en Grondsma Jr. ha
hun werk. Het was een 10"
van muziek, zang, dans en
zang betrof viel vooral op h.t H°!s'
goede vocaal trio van de --je0,
muller, M. Grondsma en otl»
Ook de verdere zangsol. stem
zanger van Some of the aJ v(fl V>
Ai.. uitstekende imitatie ltt
mochten zich in de as
'0 ti
eet
een
show
enorm
succ«J
die
geoogst. Zij
sympathie verheugen.
Kortom, het was een
elkaar zat en die een
geoogst. word«P d%-
Er dient nog vermeld f jB»
dansen ingestudeerd war g»»'
tez, die tevens een mooie