DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Uit den Alkmaarschen Raad. NASSAU-TAX. Met de Paaschdageri uit toeren per Ho. 77 Zaterdag 31 Maart 1934 136e Jaargang In het spelletje, dat de R.K. fractie met drie van onze wethouders gespeeld heeft, is Klaver niet langer troef gebleken. Omdat de Vereenigde Brandstoffenhandel op haar auto's de initialen van den Vrijheidsbond voert, is de heer Stoutjesdijk krachtig voor deze onderneming in het strijdperk getreden. Aangezien de Alkmaarsche vliegveldcommissie niet al'een uit hoog vliegers kon samengesteld worden, heeft men er vogels van zeer diverse pluimage voor aangewezen. TEL. 257. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Er wordt tusschen B. en W. en den Raad wel eens een stille strijd om de macht gestre den. Ieder mensch is in zijn hart een klein beetje dictator de één een klein beetje meer en de ander een klein beetje minder en wij kunnen ons heel best voorstellen, dat de in de dagelijksche gemeentehuishouding almach tige B. en W. het dikwijls heelemaal niet prettig vinden om voor belangrijke besluiten volkomen afhankelijk van een groep raads leden te zijn. Bij den Raad zit het streven voor om zoo veel mogelijk beslissingen bij de raadsleden te laten berusten en de vergadering van Don derdag heeft deze strijd om de macht ten duidelijkste geïllustreerd. De aanhouder wint zegt een oud-Hol- landsch srpeekwoord en dat is dan ook wel de reden, dat de Raad herhaaldelijk op aan houding van de voorstellen van het college heeft aangedrongen in de verwachting, daar door in een volgende vergadering zijn zin te zullen krijgen. Het begon al bij het voorstel tot verkoop van een simpel stukje bouwgrond, een voor stel, zooals er in elke raadsvergadering zon der eenige opmerking onder den hamer door gaan. De heer Glas verzocht een stukje bouw grond te mogen koopen en volgens de bijlage waren alle wethouders het er roerend over eens, dat daartegen van de zijde der ge meente niet de minste bezwaren konden be staan. Er scheen evenwel in de R.K. fractie een soort krijgsraad gehouden te zijn waarbij men het speciaal op wethouder Klaver ge munt had. Deze grond zou namelijk oor spronkelijk toegewezen zijn aan de R.K. Bouwvereeniging „Goed Wonen" om er een twintigtal arbeiderswoningen op te bouwen. De grond was zoogenaamd theoretisch al verkocht en de R.K fractie toonde zich dan ook zeer verontwaardigd op den wethouder, die er nu den heer Glas mee gelukkig wilde maken, welke particuliere bouwer er niet 21 maar slechts 13 woningen op wilde bouwen. Wethouder Klaver heeft daarbij uiteenge zet, dat er op dit oogenblik geen behoefte was aan arbeiderswoningen en dat hij zich daardoor volkomen vrij gevoelde om het par ticulier initiatief en niet een bouwvereeniging te steunen. Juist het feit, dat het hier een Katholieke Bouwvereeniging betrof was het bewijs, dat hij een principieel standpunt wil de volgen, maar wie verwacht, dat dit nobele voorbeeld thans met de noodige waardeering in den Raad zou ontvangen worden kwam bedrogen uit. Juist de principieelen, die vol komen neutraal willen zijn, worden in den regel het minste begrepen en loopen de kans met alle denkbare partijen en richtingen in conflict te komen. Geestverwanten en collega's lieten den edelachtbare in den steek. Wethouder Van Slingerland, die zich eerst met een Jantje van Leiden van de zaak afmaakte door de opmer king dat hij als wethouder van het Grond bedrijf alleen maar rekening met de aan vrage had te houden en deze aanvrage aan alle voorschriften voldeed, nam bij den fe-len aanval van zijn partijgenooten een acrobati- schen draai, beweerde, dat de heer Klaver zii het dan natuurlijk volkomen onbewust hém verkeerd ingelicht had en maakte zelfs hekend dat hij tegen het voorstel van B. en W wilde stemmen. Wethouder Westerhof, en op zijn voorbeeld ook wethouder Bonsema lieten hun edelachtbaren collega eveneens volkomen in den steek omdat zij zich niet met de theorie van de voldoende beschikbare ar- burgemeester hem tijdens de waosverg ring in den steek zou hebbe" Raacj had de Kans op aanneming door d n Klaver bijlage inmiddels niet meer en ót hm Klaver was dan ook zoo verstandig houden. Dat was aanhouding nummero één en b^ blijkt, dat er dien dag meer aanhoudingen door den Raad dan door de politie gescnie Z1JEr was namelijk nog een voorste1 betering van de Hoornsche vaart in met het kanalenplan. De kosten wa:deeld schen Rijk en gemeente keurig netjes ver en de gemeente had te dien opzichte niet te klagen. Men zou den toegang tot de Nieuwe Hoornsche vaart verbeteren, maar er scheen plotseling een kink in den kabel gekomen te zijn, zoodat de ingenieur van den Rijkswater staat voorstelde maar liever de iets verder ge legen toegang van de Oude Hoornsche vaart te verbeteren en dan tusschen beide vaarten een goede verbinding te maken. De gemeenre zou dan veel goedkooper klaar komen, want het eerste plan kostte 70.000 en het andere 25.000 en het is dus te begrijpen, dat de ge meente daar wel ooren naar had. De Vereenigde Brandstoffenhandel, die haar bedrijf ter plaatse uitoefent had even wel aan den Raad een adres gezonden waar in verteld werd. dat zij door de voorgenomen plannen enorme schade zou lijden. Zij zou geen groote schepen meer met haar kraan kunnen lossen en ook de scheepvaart zou be lemmerd worden omdat schepen van eenigen omvang nooit vanaf den ingang van de oude Hoornsche vaart naar de Friesche brug hun „draai" zouden kunnen nemen. Wethouder Klaver verkondigde, dat de N.V. de kwestie maar met het Rijk moest uit maken, maar anderen, zooals de heeren Voge laar en Stoutjesdijk, waren juist van meening, dat het de plicht van de gemeente was een zoo groot en belangrijk bedrijf in alle op zichten steun te verkenen. De heer Van Drunen tapte uit een ander vaatje en deed uitkomen, dat de N.V. al met het Rijk onderhandeld had en juist erg in haar nopjes over de voorgenomen verbete ring van de Nieuwe Hoornsche vaart was ge weest omdat zij daardoor kans zag wat waardelooze eigendommen op een fatsoenlijke manier kwijt te raken. Men had daarbij even wel het onderste uit de kan willen hebben en ten slotte het deksel op den neus gekregen omdat het Rijk, toen er zooveel gevraagd werd, besloten had zich van de N.V. niets meer aan te trekken en een andere oplossing had gevonden waarbij Rijk en Gemeente bei den gebaat zouden zijn. Hoewel door het college werd aangevoerd, dat het Rijk de N.V. een oplossing aan de hand gedaan had waardoor al haar bezwa ren voorkomen werden en de door haar te treffen maatregelen slechts enkele duizenden guldens zouden kosten, concludeerde de Raad dat men de belangen van een zoo groote >n de gemeente gevestigde industrie toch niet geheel voorbij mag zien. Wethouder Wester hof liet zelfs doorschemeren, dat de gemeen te bereid was desnoods een klein financieel offer te brengen en het resultaat der bespre kingen was alweer, dat Rijk, gemeente en N V nog eens aan de conferentietafel zullen o-aan zitetn en wethouder Klaver de bijlage voorloopig terug heeft genomen. Aanhouding nummero drie het begint werkelijk op de Stavisky-zaak te gelijken was die van de bijlage welke de voorstellen inzake het uitbreidingsplan Overdie en Ach- termeer bevatte. In het groote gebied van dit uitbreidin s- plan heeft de N.V. „Nooit Gedacht haar bouwterreinen en wethouder Klaver had zich laten verleiden om met deze onder neming besprekingen te voeren «forens tot definitieve vaststelling van het udbreidmgs- plan werd overgegaan. Hij haderp j- als haren op zijn edelachtbaar hoofd en be- loofde zich zelf plechtig zooiets nood meer te zullen doen. maar het was nu eenmaal gebeurd en het gevolg van die ^prekingen was natuurlijk een reeks conflict* 1 welke niet tot oplossing waren gekomen en waarover de N.V. thans een adres Raad had gezonden. Er volgde dus een on verkwikkelijk debat, niet zoozeer °^er uitbreidingsplan dan wel over de ^lan^n van de N.V.. die zich gekant had tegen het verkavelingsplan, tegen den inhou v woningen, tegen de voorgenomen verbree ding van den Heilooërdijk, tegen de ver breeding van slooten tot kleine grachten enz. Er waren tusschen de gemeente en de NW. Ko«nrekingen gehouden waarvan elke partij ,.f -"«kt scte. te ben met het natuurlijke gevo g, dat zij over de verkregen resultaten hopeloos met elkan- der S waren Wethouder Klaver ver- *le,d door ,r op fcwj». een rioleer ngsplan naar het Kanaai ecn mhl ioen zou kosten, zooda..menwel ^nood zaakt was tot afvoer in nabijzijnd water, to doortrekking van oe Bleekersloot en uitmon ding van riolen in zoo breed mogelijke water vlakten. Hij betwistte dat de bouwgrond door alle voorgeschreven maatregelen te kostbaar zou worden en legde er nogmaals den nadruk op, dat dit geheele plan, waar mede eenige haast was, toch niet zou mogen stranden op de veel kleinere belangen van een particuliere vereeniging. Het heeft hem ook nu niet mogen baten. Hij had nu eenmaal zijn beau jour niet en alles scheen hem dezen middag tegen te loopen. De heer Kevsper trachtte nog een stukje van de macht te veroveren door het verzoek om over alle onderdeelen in den vervolge niet B. en W., maai den Raad te laten beslissen en was daarvan niet af te brengen hoezeer de wethouder er ook op wees, dat hooger beroep bij den Raad te allen tijde open zou staan. Als een reed» te voren ter dood veroor deelde heeft de wethouder ten slotte de ver dediging van zijn voorstel op zich genomen. Het was een voorstel van het geheele col lege, maar niemand kwam hem te hulp. Men luisterde ternauwernood naar zijn woorden. Raadsleden en wethouders maakten onder ling of met de bezoekers van de publieke tribune een gezellig praatje, of ondernamen een onderzoekingstocht in andere deelen van het stadhuis en zelfs zij, die bij eigen toe spraak geen interruptie kunnen velen, gaven op de meest onhoffelijke wijze blijk van hun voornemen om Barbertje te laten hangen, zelfs al zou hij zoo onschuldig als een pas geboren lammetje blijken. Barbertje werd even later dan ook aan den boom des onrechts naar boven gebeschen. Er werd eenvoudig bepaald, dat de N.V. haar klachten nog eens op papier zal zetten en er ook den Raad nog eens van zal laten kennis nemer en den ongelukkigen wethouder bleef niets anders over dan het voorstel tot dit uitbreidingsplan maar weer aan te houden. Aanhouding nunnnero vier was een vrij willige, hoewel wij niet gelooven, dat men er zoo vlot toe zou overgegaan zijn als men niet gevreesd had, dat het voorstel anders toch verworpen zou zijn geworden. Het was de hoofdschotel van het menue, namelijk de uitvoering van het zoogenaamde boschplan. Men weet, dat de gemeente voor dit kost bare plan maandenlang tevergeefs op de toe kenning van subsidie door de regeering ge wacht heeft. Dikke brieven waren er naar Den Haag gegaan en ten slotte waren de bur gemeester en de heer Westerhof er samen op uitgetrokken om min of meer gedisillu- sionneerd thuis te komer. Maandenlang had men uitgekeken, maar evenmin iets zien ko men als zuster Anna in de geschiedenis van Blauwbaard. Totdat de verwachtingen waren toen al tot het nulpunt gedaald er plotseling uit Den Haag bericht kwam. dat de minister er niet over dacht, dat een dergelijk plan zichzelf moest kunnen financieren en dat de kosten van het loon tegenover de alge- meene zoo gering waren, dat het plan uit een werkverschaffingsoogpunt zeker niet in aanmerking voor subsidie zou kunnen komen. Toen bedacht men, dat die subsidie door de kortingen van den laatsten tijd ook eigen lijk niet de moeite waard waien om er lan ger over te treuren en verscheen er een bij lage, waarin B. en W. voorstelden het werk maar op eigen kosten ten uitvoer te brengen. Men zou dan tegelijkertijd nog tot ophoo ging van grond en bouwrijp maken van een terrein aan den Bergerweg van ongeveer 8 H.A. kunnen overgaan en de geheele geschie denis zou ten slotte niet meer dan een on- noozele zes ton behoeven te kosten die men eenvoudig op den kapitaaldienst zou kunnen plaatsen. Het was te verwachten, dat bij de onbe kendheid van den Raad met de gemeentelijke geldmiddelen men wist alleen, dat zij alles behalve rooskleurig zouden zijn vele raadsleden zich aan een dergelijke finan- cieele onderneming niet de vingers zouden branden. Het was te voorzien, dat het voorstel op een berg van verzet zou stuiten en wethou der Westerhof was verstandig en kwain dan ook met de mededeeling. dat B. en W. althans voorloopig, omdat het toch niet direct zou kunnen uitgevoerd worden net zoogenaamde boschplan terug zouden nemen. Dat komt later in het jaar r.og wel aan de orde Bovendien was men op de ge dachte gekomen, groote werken als de thans voorgestelde over iwee jaren te verdeelen en het resultaat van al die overdenkingen was dan ook. dat er alleen maar een simpele 240 000 aangevraagd werd voor op hooging van het terrein aan den Bergerweg een prachtig object van werkverschaffing, dat 170 menschen een jaar lang bezig zou houden en waarmede deze week reeds een begin kon worden gemaakt. De plotseling veranderde situatie had na- tuurliik den tegenstanders eenige krachtige wapenen uit handen genomen en zelfs de op papier g^stelde speech van den heer Hovt.nk was niet heelemaal met de feiten meer in overeenstemming. Toch gaf de oppositie zich niet zoo gemak kelijk gewonnen en kreeg de wethouder van de heeren Vogelaar. Keesom en Hoytink te hooren, dat mer alvorens tot dergelijke groote uitgaven te besluiten, nu wel eens een overzicht van den stand der gemeente- financiën zou willen hebben. Waar is zoo vroeg de heer Hoytink de in Januari al beoofde suppletoire begroo ting? Die is hier, zei de heer Westerhof en hij sloeg met zijn vuist op een stapeltje papieren, maar die krijgt niemand te zien voor 20 April, hoewel ik bereid ben er het een en ander van te vertellen. De vrees, zoo zeide hij, dat wij naar den afgrond zouden glijden is allesbehalve gemo tiveerd. Voor- en tegenvallers heffen elkander op, er zal weliswaar 10 pet. voor pensioen- storting worden geheven, maar er is 60.000 meer aan personeele belasting, f 10.000 aan verzwegen inkomstenbelasting en wat er aan verzwegen vermogensbelasting is zal het volgend jaar wel blijken. In allen gevalle komt er geen belastingverhooging en zullen wij maar een 7000 hebben te dekken, wat de moeite niet waard is om er verder over te spreken. Met nadruk ontkende de wethouder, dat hij een financieele avonturier zou zijn, die zich alleen maar boven water kon houden door de moeilijkheden naar de toekomst te verschui ven, en met nadruk wezen ook zijn medestan ders er op, dat het nu meer dan tijd was iets voor de werkloozen te gaan beginnen. Van verdere uitvoering der in September vastgestelde objecten kon geen sprake meer zijn daar de rijkssubsidie zoo verminderd was, dat men alleen nog maar productieve werken onderhanden zou kunnen nemen. Deze bouwgrond, zoo verzekerde de heer Westerhof, zou nog winst opleveren als ze binnen twintig jaren verkocht was en nu blijkt, dat men steeds meer geld in grond en huizen en steeds minder in effecten belegt zag hij de toekomst als een groote appelboom waaraan niets anders dan gouden vr lichten zouden groeien. Zijn enthousiasme deelde zich weldra aan andere raadsleden mede. De heeren Sietsma en Keysper, die eerst vele bedenkingen had den, draaiden natuurlijk spoedig bij en nadat een voorstel-Vogelaar tot aanhouding met 13 tegen 6 stemmen verworpen was uitstel tot een volgende raadsvergadering zou een verlies van 4800 aan subsidie beteekenen werd het voorstel van B. en W met 14 tegen 5 stemmen aangenomen. Slechts de heeren Vogelaar, Stoutjesdijk, Govers en Keesom stemden tegen. Mr. Langeveld, die slechts een uurtje ter vergadering was verschenen en aan geen enkel debat had deelgenomen, was voor de stemming al weer vertrokken en het was ditmaal dan ook niet dit raadslid maar de heer Hoijtink, die mededeelde, dat hij er ernstig over dacht van een en ander maar eens in hooger beroep te zullen gaan- De vervulling van wat hij als raadslid zijn plicht achtte werd hem niet gemakkelijk ge maakt door de uitnoodiging van den heer Van de Vall om een openbare debatavond te houden en door den heer van Drunen, die op min of meer camorra-achtige wijze voorspel de, dat de heer Hoijtink wel eens bezoek zou kunnen krijgen. Evenwel, de heer Hoiitink is klein maar dapper en dat hij later op zijn besluit terug kwam was dan ook niet uit vrees voor derge lijke minderwaardige bedreigingen maar om dat hij, naar hii verzekerde, zelfs niet den schijn op zich wilde laden, dat hij de oorzaak van langer uitstel van de zoo noodzakelijk gebleken werkverschaffing zou willen zijn. Men is in Alkmaar over het algemeen niet erg vindingrijk in het zoeken van passende straatnamen. Toen men destijds een Land- straat had zijn er een eerste, een tweede en een derde Landdwarsstraat op gevolgd Er was geen vierde straat meer te noemen anders hadden we er nog een vierde Landdwars straat bij gekregen. Het wemelt hier van dwarsstraten en verlengde straten, die alle denzelfden naam dragen. We hebben een Stationsweg en een Stationsstraat en de Alk- maarders kunnen ze wel onderscheiden, maar niet-stad-genooten houden alleen het begrip Station vast, zoodat de post telkens voor de moeilijkheid staat menschen uit beide straten, die denzelfden naam dragen naar behooren te bedienen. Thans moesten er een zijstraat van de Dr. Schaepmankade en een zijstraat van de Lyceumstraat gedoopt worden en het col lege was op den genialen inval gekomen om ze respectieveliik Dr. SchaejTmanstraat en Lvceumdwarsstraat te noemen, wat met het oog op het vorenstaande begrijpelijkerwijze algemeene critiek --itlokte. Een ingeburgerde naam als de Principestraat moest eertijds m St Laurensstraat worden veranderd, met het gevolg, dat deze naair alleen maar in offi- ciëele stukken voorkomt en het publiek nog alti'd van de Principestraat blijft spreken. Ook thans heeft deze straatnamenkwestie weer heel wat debat ten gevolge gehad Men verweet B. en W. ten volkomen gebrek aan intellect bij het zoeken naar oorspronkelijke namen en B. en W verklaarden terecht, da' d- Raad dan zelf maar een" met andere namen voor den dag zou mot ten komen. Waf vandaag de aandacht trekt,. Stavisky-ontboezemingen. (Buiten - tenland). Te Amsterdam een Duitsche vluch teling en een Duitsche vrouw gear resteerd wegens diefstallen te Rotter dam. (Binnenland). Knoeierij met aardappelen li Rot terdam. (Binnenland). Paaschcongres s.d.a.p. (Binnenland). (Zie verder eventueel laatste berichten). RUIME 4 EN 6 PERSOONS WAGENS. Zij hadden een vorig jaar de leuze: „zeg het met bloemen" gehuldigd en een nieuwe wijk zoodanig in de bloemetjes gezet, dat de bewoners voortaan in kleuren en geuren zou den leven. Het waren voornamelijk veldbloe men, margrietjes, korenbloemen en boter bloemetjes, maar de Raad had van die veld- bouquet niets willen weten, zoodat men maar weer afgezakt was naar de gewoonte om nieuwe straten tot verlengde- en dwarsstraten van andere te maken. De heer Venneker bedacht een Canisius- straat en de heer Stojitjesdijk een Thomsen- straat, maar wethouder Westerhof die vol komen voorbijzag, dat er in Alkmaar ook nog een Westerhofje bestaat vond de thans te benoemen straten veel te klein voor mannen van deze beteekenis en zou een nietig straatje hoogstens met het oog op zijn lichamelijke proporties naar zijn college Bonsema wil len noemen. Deze bedankte bescheiden voor de eer aangezien men eerst na zijn dood tot volkomen erkenning van zijn verdiensten zal kunnen komen en omdat op het laatst nie mand meer een naam noemae die de alge meene instemming kon vinden, werd besloten ook bij dit voorstel maar tot aanhouding over te gaan en de heeren raadsleden kregen drie weken tijd om het college een reeks passende straatnamen toe te sturen. Niet onvermeld mag blijven, dat, naar wethouder Van Slingerland mededeelde, de taxatie van de gronden uit het Gemeentelijk Grondbedrijf 245.000 lager gebleken was dan de boekwaarde, welk verlies afgeschreven is op het halve millioen van de resreve. Dat alles wijst er evenwel op, dat men het Grond bedrijf in deze tijden niet noodeloos moet ver zwaren, waarom dan ook besloten werd de rente van het reservekapitaal niet meer in de gemeentekas te laten vloeien. Verder dient gememoreerd, dat de burge meester bij den aanvang der vergadering een door alle leden taande aangehoorde toe spraak heeft gehouden waarin hij in treffende en gevoelvolle woorden het overlijden en de beteekenis van H. M. de Koningin-Moeder herdacht heeft. Rest ons ten slotte nog de mededeeling, dat er een commissie benoemd wordt om de mo gelijkheid te onderzoeken van vestiging van een vliegveld in of nabij Alkmaar. Naast een viertal raadsleden waartoe de heeren Sietsma, Geels, Langeveld en Bulens be noemd werden zal deze commissie bestaan uit diverse burgemeesters en vertegenwoor digers van alle mogelijke vereenigingen en organisaties behalve van de pers, die alleen benoemd worden als men ze voor publicatie of voor het bewerken van de publieke opinie noodig heeft. Secretaris van deze commissie is de directeur van Gemeentewerken, die als leider van de Pelikaancollecte min of meer deskundig op luchtvaartgebied is geworden Er wordt gezocht naar terreinen van plus minus 60 H A. en aangezien deze in onze gemeente niet in overgroote hoeveelheid wor den aangetroffen zal de commissie haar on derzoek ook over de aangrenzende gemeenten uitstrekken. Is eenmaal een terrein gevonden dan zal de commissie ongetwijfeld de voor naamste Europeesche vliegvelden moeten be zoeken om na te gaan hoe men het nieuwe luchtvaartstation zal moeten inrichten, en aangezien het crediet der commissie door den Raad niet begrensd is. bestaat de moge lijkheid, dat men voor de begrooting van 1936 op een belangrijk tekort zal moeten rekenen Gelukkig is de burgemeester tot voorzitter deze commissie benoemd en waar bij beter dan een der andere heeren met den droevig en financieelen toestand van onze gemeente op de hoogte is, bestaat er alle hoop, dat de onderzoekingsvluchten zich in geer geval verder dan tot Jodhpur of Bagdad zullen uit strekken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 1