DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit den Alkmaarschen Raad.
NASSAU-TAX.
Met de Paaschdageri
uit toeren per
Ho. 77
Zaterdag 31 Maart 1934
136e Jaargang
In het spelletje, dat de R.K. fractie met drie van onze wethouders
gespeeld heeft, is Klaver niet langer troef gebleken.
Omdat de Vereenigde Brandstoffenhandel op haar auto's de initialen
van den Vrijheidsbond voert, is de heer Stoutjesdijk krachtig
voor deze onderneming in het strijdperk getreden.
Aangezien de Alkmaarsche vliegveldcommissie niet al'een uit hoog
vliegers kon samengesteld worden, heeft men er vogels van
zeer diverse pluimage voor aangewezen.
TEL. 257.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Er wordt tusschen B. en W. en den Raad
wel eens een stille strijd om de macht gestre
den. Ieder mensch is in zijn hart een klein
beetje dictator de één een klein beetje meer
en de ander een klein beetje minder en wij
kunnen ons heel best voorstellen, dat de in de
dagelijksche gemeentehuishouding almach
tige B. en W. het dikwijls heelemaal niet
prettig vinden om voor belangrijke besluiten
volkomen afhankelijk van een groep raads
leden te zijn.
Bij den Raad zit het streven voor om zoo
veel mogelijk beslissingen bij de raadsleden
te laten berusten en de vergadering van Don
derdag heeft deze strijd om de macht ten
duidelijkste geïllustreerd.
De aanhouder wint zegt een oud-Hol-
landsch srpeekwoord en dat is dan ook wel
de reden, dat de Raad herhaaldelijk op aan
houding van de voorstellen van het college
heeft aangedrongen in de verwachting, daar
door in een volgende vergadering zijn zin te
zullen krijgen.
Het begon al bij het voorstel tot verkoop
van een simpel stukje bouwgrond, een voor
stel, zooals er in elke raadsvergadering zon
der eenige opmerking onder den hamer door
gaan.
De heer Glas verzocht een stukje bouw
grond te mogen koopen en volgens de bijlage
waren alle wethouders het er roerend over
eens, dat daartegen van de zijde der ge
meente niet de minste bezwaren konden be
staan.
Er scheen evenwel in de R.K. fractie een
soort krijgsraad gehouden te zijn waarbij
men het speciaal op wethouder Klaver ge
munt had. Deze grond zou namelijk oor
spronkelijk toegewezen zijn aan de R.K.
Bouwvereeniging „Goed Wonen" om er een
twintigtal arbeiderswoningen op te bouwen.
De grond was zoogenaamd theoretisch al
verkocht en de R.K fractie toonde zich dan
ook zeer verontwaardigd op den wethouder,
die er nu den heer Glas mee gelukkig wilde
maken, welke particuliere bouwer er niet 21
maar slechts 13 woningen op wilde bouwen.
Wethouder Klaver heeft daarbij uiteenge
zet, dat er op dit oogenblik geen behoefte
was aan arbeiderswoningen en dat hij zich
daardoor volkomen vrij gevoelde om het par
ticulier initiatief en niet een bouwvereeniging
te steunen. Juist het feit, dat het hier een
Katholieke Bouwvereeniging betrof was het
bewijs, dat hij een principieel standpunt wil
de volgen, maar wie verwacht, dat dit nobele
voorbeeld thans met de noodige waardeering
in den Raad zou ontvangen worden kwam
bedrogen uit. Juist de principieelen, die vol
komen neutraal willen zijn, worden in den
regel het minste begrepen en loopen de kans
met alle denkbare partijen en richtingen in
conflict te komen.
Geestverwanten en collega's lieten den
edelachtbare in den steek. Wethouder Van
Slingerland, die zich eerst met een Jantje van
Leiden van de zaak afmaakte door de opmer
king dat hij als wethouder van het Grond
bedrijf alleen maar rekening met de aan
vrage had te houden en deze aanvrage aan
alle voorschriften voldeed, nam bij den fe-len
aanval van zijn partijgenooten een acrobati-
schen draai, beweerde, dat de heer Klaver
zii het dan natuurlijk volkomen onbewust
hém verkeerd ingelicht had en maakte zelfs
hekend dat hij tegen het voorstel van B. en
W wilde stemmen. Wethouder Westerhof, en
op zijn voorbeeld ook wethouder Bonsema
lieten hun edelachtbaren collega eveneens
volkomen in den steek omdat zij zich niet met
de theorie van de voldoende beschikbare ar-
burgemeester hem tijdens de waosverg
ring in den steek zou hebbe" Raacj had de
Kans op aanneming door d n Klaver
bijlage inmiddels niet meer en ót hm Klaver
was dan ook zoo verstandig
houden.
Dat was aanhouding nummero één en b^
blijkt, dat er dien dag meer aanhoudingen
door den Raad dan door de politie gescnie
Z1JEr was namelijk nog een voorste1
betering van de Hoornsche vaart in
met het kanalenplan. De kosten wa:deeld
schen Rijk en gemeente keurig netjes ver
en de gemeente had te dien opzichte niet te
klagen.
Men zou den toegang tot de Nieuwe
Hoornsche vaart verbeteren, maar er scheen
plotseling een kink in den kabel gekomen te
zijn, zoodat de ingenieur van den Rijkswater
staat voorstelde maar liever de iets verder ge
legen toegang van de Oude Hoornsche vaart
te verbeteren en dan tusschen beide vaarten
een goede verbinding te maken. De gemeenre
zou dan veel goedkooper klaar komen, want
het eerste plan kostte 70.000 en het andere
25.000 en het is dus te begrijpen, dat de ge
meente daar wel ooren naar had.
De Vereenigde Brandstoffenhandel, die
haar bedrijf ter plaatse uitoefent had even
wel aan den Raad een adres gezonden waar
in verteld werd. dat zij door de voorgenomen
plannen enorme schade zou lijden. Zij zou
geen groote schepen meer met haar kraan
kunnen lossen en ook de scheepvaart zou be
lemmerd worden omdat schepen van eenigen
omvang nooit vanaf den ingang van de oude
Hoornsche vaart naar de Friesche brug hun
„draai" zouden kunnen nemen.
Wethouder Klaver verkondigde, dat de
N.V. de kwestie maar met het Rijk moest uit
maken, maar anderen, zooals de heeren Voge
laar en Stoutjesdijk, waren juist van meening,
dat het de plicht van de gemeente was een
zoo groot en belangrijk bedrijf in alle op
zichten steun te verkenen.
De heer Van Drunen tapte uit een ander
vaatje en deed uitkomen, dat de N.V. al met
het Rijk onderhandeld had en juist erg in
haar nopjes over de voorgenomen verbete
ring van de Nieuwe Hoornsche vaart was ge
weest omdat zij daardoor kans zag wat
waardelooze eigendommen op een fatsoenlijke
manier kwijt te raken. Men had daarbij even
wel het onderste uit de kan willen hebben en
ten slotte het deksel op den neus gekregen
omdat het Rijk, toen er zooveel gevraagd
werd, besloten had zich van de N.V. niets
meer aan te trekken en een andere oplossing
had gevonden waarbij Rijk en Gemeente bei
den gebaat zouden zijn.
Hoewel door het college werd aangevoerd,
dat het Rijk de N.V. een oplossing aan de
hand gedaan had waardoor al haar bezwa
ren voorkomen werden en de door haar te
treffen maatregelen slechts enkele duizenden
guldens zouden kosten, concludeerde de Raad
dat men de belangen van een zoo groote >n
de gemeente gevestigde industrie toch niet
geheel voorbij mag zien. Wethouder Wester
hof liet zelfs doorschemeren, dat de gemeen
te bereid was desnoods een klein financieel
offer te brengen en het resultaat der bespre
kingen was alweer, dat Rijk, gemeente en
N V nog eens aan de conferentietafel zullen
o-aan zitetn en wethouder Klaver de bijlage
voorloopig terug heeft genomen.
Aanhouding nummero drie het begint
werkelijk op de Stavisky-zaak te gelijken
was die van de bijlage welke de voorstellen
inzake het uitbreidingsplan Overdie en Ach-
termeer bevatte.
In het groote gebied van dit uitbreidin s-
plan heeft de N.V. „Nooit Gedacht haar
bouwterreinen en wethouder Klaver had
zich laten verleiden om met deze onder
neming besprekingen te voeren «forens tot
definitieve vaststelling van het udbreidmgs-
plan werd overgegaan. Hij haderp j-
als haren op zijn edelachtbaar hoofd en be-
loofde zich zelf plechtig zooiets nood meer
te zullen doen. maar het was nu eenmaal
gebeurd en het gevolg van die ^prekingen
was natuurlijk een reeks conflict* 1
welke niet tot oplossing waren gekomen en
waarover de N.V. thans een adres
Raad had gezonden. Er volgde dus een on
verkwikkelijk debat, niet zoozeer °^er
uitbreidingsplan dan wel over de ^lan^n
van de N.V.. die zich gekant had tegen het
verkavelingsplan, tegen den inhou v
woningen, tegen de voorgenomen verbree
ding van den Heilooërdijk, tegen de ver
breeding van slooten tot kleine grachten enz.
Er waren tusschen de gemeente en de NW.
Ko«nrekingen gehouden waarvan elke partij
,.f -"«kt scte. te
ben met het natuurlijke gevo g, dat zij over
de verkregen resultaten hopeloos met elkan-
der S waren Wethouder Klaver ver-
*le,d door ,r op fcwj».
een rioleer ngsplan naar het Kanaai ecn
mhl ioen zou kosten, zooda..menwel ^nood
zaakt was tot afvoer in nabijzijnd water, to
doortrekking van oe Bleekersloot en uitmon
ding van riolen in zoo breed mogelijke water
vlakten. Hij betwistte dat de bouwgrond
door alle voorgeschreven maatregelen te
kostbaar zou worden en legde er nogmaals
den nadruk op, dat dit geheele plan, waar
mede eenige haast was, toch niet zou mogen
stranden op de veel kleinere belangen van
een particuliere vereeniging.
Het heeft hem ook nu niet mogen baten.
Hij had nu eenmaal zijn beau jour niet en
alles scheen hem dezen middag tegen te
loopen. De heer Kevsper trachtte nog een
stukje van de macht te veroveren door het
verzoek om over alle onderdeelen in den
vervolge niet B. en W., maai den Raad te
laten beslissen en was daarvan niet af te
brengen hoezeer de wethouder er ook op
wees, dat hooger beroep bij den Raad te allen
tijde open zou staan.
Als een reed» te voren ter dood veroor
deelde heeft de wethouder ten slotte de ver
dediging van zijn voorstel op zich genomen.
Het was een voorstel van het geheele col
lege, maar niemand kwam hem te hulp. Men
luisterde ternauwernood naar zijn woorden.
Raadsleden en wethouders maakten onder
ling of met de bezoekers van de publieke
tribune een gezellig praatje, of ondernamen
een onderzoekingstocht in andere deelen van
het stadhuis en zelfs zij, die bij eigen toe
spraak geen interruptie kunnen velen, gaven
op de meest onhoffelijke wijze blijk van hun
voornemen om Barbertje te laten hangen,
zelfs al zou hij zoo onschuldig als een pas
geboren lammetje blijken.
Barbertje werd even later dan ook aan
den boom des onrechts naar boven gebeschen.
Er werd eenvoudig bepaald, dat de N.V.
haar klachten nog eens op papier zal zetten
en er ook den Raad nog eens van zal laten
kennis nemer en den ongelukkigen wethouder
bleef niets anders over dan het voorstel tot
dit uitbreidingsplan maar weer aan te
houden.
Aanhouding nunnnero vier was een vrij
willige, hoewel wij niet gelooven, dat men er
zoo vlot toe zou overgegaan zijn als men
niet gevreesd had, dat het voorstel anders
toch verworpen zou zijn geworden.
Het was de hoofdschotel van het menue,
namelijk de uitvoering van het zoogenaamde
boschplan.
Men weet, dat de gemeente voor dit kost
bare plan maandenlang tevergeefs op de toe
kenning van subsidie door de regeering ge
wacht heeft. Dikke brieven waren er naar
Den Haag gegaan en ten slotte waren de bur
gemeester en de heer Westerhof er samen
op uitgetrokken om min of meer gedisillu-
sionneerd thuis te komer. Maandenlang had
men uitgekeken, maar evenmin iets zien ko
men als zuster Anna in de geschiedenis van
Blauwbaard. Totdat de verwachtingen
waren toen al tot het nulpunt gedaald er
plotseling uit Den Haag bericht kwam. dat de
minister er niet over dacht, dat een dergelijk
plan zichzelf moest kunnen financieren en dat
de kosten van het loon tegenover de alge-
meene zoo gering waren, dat het plan uit
een werkverschaffingsoogpunt zeker niet in
aanmerking voor subsidie zou kunnen komen.
Toen bedacht men, dat die subsidie door
de kortingen van den laatsten tijd ook eigen
lijk niet de moeite waard waien om er lan
ger over te treuren en verscheen er een bij
lage, waarin B. en W. voorstelden het werk
maar op eigen kosten ten uitvoer te brengen.
Men zou dan tegelijkertijd nog tot ophoo
ging van grond en bouwrijp maken van een
terrein aan den Bergerweg van ongeveer 8
H.A. kunnen overgaan en de geheele geschie
denis zou ten slotte niet meer dan een on-
noozele zes ton behoeven te kosten die men
eenvoudig op den kapitaaldienst zou kunnen
plaatsen.
Het was te verwachten, dat bij de onbe
kendheid van den Raad met de gemeentelijke
geldmiddelen men wist alleen, dat zij alles
behalve rooskleurig zouden zijn vele
raadsleden zich aan een dergelijke finan-
cieele onderneming niet de vingers zouden
branden.
Het was te voorzien, dat het voorstel op
een berg van verzet zou stuiten en wethou
der Westerhof was verstandig en kwain dan
ook met de mededeeling. dat B. en W.
althans voorloopig, omdat het toch niet
direct zou kunnen uitgevoerd worden net
zoogenaamde boschplan terug zouden
nemen. Dat komt later in het jaar r.og wel
aan de orde Bovendien was men op de ge
dachte gekomen, groote werken als de thans
voorgestelde over iwee jaren te verdeelen en
het resultaat van al die overdenkingen was
dan ook. dat er alleen maar een simpele
240 000 aangevraagd werd voor op
hooging van het terrein aan den Bergerweg
een prachtig object van werkverschaffing, dat
170 menschen een jaar lang bezig zou houden
en waarmede deze week reeds een begin kon
worden gemaakt.
De plotseling veranderde situatie had na-
tuurliik den tegenstanders eenige krachtige
wapenen uit handen genomen en zelfs de op
papier g^stelde speech van den heer Hovt.nk
was niet heelemaal met de feiten meer in
overeenstemming.
Toch gaf de oppositie zich niet zoo gemak
kelijk gewonnen en kreeg de wethouder van
de heeren Vogelaar. Keesom en Hoytink te
hooren, dat mer alvorens tot dergelijke
groote uitgaven te besluiten, nu wel eens
een overzicht van den stand der gemeente-
financiën zou willen hebben.
Waar is zoo vroeg de heer Hoytink
de in Januari al beoofde suppletoire begroo
ting?
Die is hier, zei de heer Westerhof en hij
sloeg met zijn vuist op een stapeltje papieren,
maar die krijgt niemand te zien voor 20
April, hoewel ik bereid ben er het een en
ander van te vertellen.
De vrees, zoo zeide hij, dat wij naar den
afgrond zouden glijden is allesbehalve gemo
tiveerd. Voor- en tegenvallers heffen elkander
op, er zal weliswaar 10 pet. voor pensioen-
storting worden geheven, maar er is 60.000
meer aan personeele belasting, f 10.000 aan
verzwegen inkomstenbelasting en wat er aan
verzwegen vermogensbelasting is zal het
volgend jaar wel blijken. In allen gevalle komt
er geen belastingverhooging en zullen wij
maar een 7000 hebben te dekken, wat de
moeite niet waard is om er verder over te
spreken.
Met nadruk ontkende de wethouder, dat hij
een financieele avonturier zou zijn, die zich
alleen maar boven water kon houden door de
moeilijkheden naar de toekomst te verschui
ven, en met nadruk wezen ook zijn medestan
ders er op, dat het nu meer dan tijd was iets
voor de werkloozen te gaan beginnen.
Van verdere uitvoering der in September
vastgestelde objecten kon geen sprake meer
zijn daar de rijkssubsidie zoo verminderd
was, dat men alleen nog maar productieve
werken onderhanden zou kunnen nemen.
Deze bouwgrond, zoo verzekerde de heer
Westerhof, zou nog winst opleveren als ze
binnen twintig jaren verkocht was en nu
blijkt, dat men steeds meer geld in grond en
huizen en steeds minder in effecten belegt
zag hij de toekomst als een groote appelboom
waaraan niets anders dan gouden vr lichten
zouden groeien.
Zijn enthousiasme deelde zich weldra aan
andere raadsleden mede. De heeren Sietsma
en Keysper, die eerst vele bedenkingen had
den, draaiden natuurlijk spoedig bij en nadat
een voorstel-Vogelaar tot aanhouding met
13 tegen 6 stemmen verworpen was uitstel
tot een volgende raadsvergadering zou een
verlies van 4800 aan subsidie beteekenen
werd het voorstel van B. en W met 14 tegen
5 stemmen aangenomen. Slechts de heeren
Vogelaar, Stoutjesdijk, Govers en Keesom
stemden tegen. Mr. Langeveld, die slechts
een uurtje ter vergadering was verschenen
en aan geen enkel debat had deelgenomen,
was voor de stemming al weer vertrokken en
het was ditmaal dan ook niet dit raadslid
maar de heer Hoijtink, die mededeelde, dat
hij er ernstig over dacht van een en ander
maar eens in hooger beroep te zullen gaan-
De vervulling van wat hij als raadslid zijn
plicht achtte werd hem niet gemakkelijk ge
maakt door de uitnoodiging van den heer
Van de Vall om een openbare debatavond te
houden en door den heer van Drunen, die op
min of meer camorra-achtige wijze voorspel
de, dat de heer Hoijtink wel eens bezoek
zou kunnen krijgen.
Evenwel, de heer Hoiitink is klein maar
dapper en dat hij later op zijn besluit terug
kwam was dan ook niet uit vrees voor derge
lijke minderwaardige bedreigingen maar om
dat hij, naar hii verzekerde, zelfs niet den
schijn op zich wilde laden, dat hij de oorzaak
van langer uitstel van de zoo noodzakelijk
gebleken werkverschaffing zou willen zijn.
Men is in Alkmaar over het algemeen niet
erg vindingrijk in het zoeken van passende
straatnamen. Toen men destijds een Land-
straat had zijn er een eerste, een tweede en
een derde Landdwarsstraat op gevolgd Er
was geen vierde straat meer te noemen anders
hadden we er nog een vierde Landdwars
straat bij gekregen. Het wemelt hier van
dwarsstraten en verlengde straten, die alle
denzelfden naam dragen. We hebben een
Stationsweg en een Stationsstraat en de Alk-
maarders kunnen ze wel onderscheiden, maar
niet-stad-genooten houden alleen het begrip
Station vast, zoodat de post telkens voor de
moeilijkheid staat menschen uit beide straten,
die denzelfden naam dragen naar behooren te
bedienen. Thans moesten er een zijstraat van
de Dr. Schaepmankade en een zijstraat van
de Lyceumstraat gedoopt worden en het col
lege was op den genialen inval gekomen om
ze respectieveliik Dr. SchaejTmanstraat en
Lvceumdwarsstraat te noemen, wat met het
oog op het vorenstaande begrijpelijkerwijze
algemeene critiek --itlokte. Een ingeburgerde
naam als de Principestraat moest eertijds m
St Laurensstraat worden veranderd, met het
gevolg, dat deze naair alleen maar in offi-
ciëele stukken voorkomt en het publiek nog
alti'd van de Principestraat blijft spreken.
Ook thans heeft deze straatnamenkwestie
weer heel wat debat ten gevolge gehad Men
verweet B. en W. ten volkomen gebrek aan
intellect bij het zoeken naar oorspronkelijke
namen en B. en W verklaarden terecht, da'
d- Raad dan zelf maar een" met andere
namen voor den dag zou mot ten komen.
Waf vandaag de
aandacht trekt,.
Stavisky-ontboezemingen. (Buiten -
tenland).
Te Amsterdam een Duitsche vluch
teling en een Duitsche vrouw gear
resteerd wegens diefstallen te Rotter
dam. (Binnenland).
Knoeierij met aardappelen li Rot
terdam. (Binnenland).
Paaschcongres s.d.a.p. (Binnenland).
(Zie verder eventueel laatste
berichten).
RUIME 4 EN 6 PERSOONS WAGENS.
Zij hadden een vorig jaar de leuze: „zeg
het met bloemen" gehuldigd en een nieuwe
wijk zoodanig in de bloemetjes gezet, dat de
bewoners voortaan in kleuren en geuren zou
den leven. Het waren voornamelijk veldbloe
men, margrietjes, korenbloemen en boter
bloemetjes, maar de Raad had van die veld-
bouquet niets willen weten, zoodat men maar
weer afgezakt was naar de gewoonte om
nieuwe straten tot verlengde- en dwarsstraten
van andere te maken.
De heer Venneker bedacht een Canisius-
straat en de heer Stojitjesdijk een Thomsen-
straat, maar wethouder Westerhof die vol
komen voorbijzag, dat er in Alkmaar ook nog
een Westerhofje bestaat vond de thans te
benoemen straten veel te klein voor mannen
van deze beteekenis en zou een nietig straatje
hoogstens met het oog op zijn lichamelijke
proporties naar zijn college Bonsema wil
len noemen. Deze bedankte bescheiden voor
de eer aangezien men eerst na zijn dood tot
volkomen erkenning van zijn verdiensten zal
kunnen komen en omdat op het laatst nie
mand meer een naam noemae die de alge
meene instemming kon vinden, werd besloten
ook bij dit voorstel maar tot aanhouding over
te gaan en de heeren raadsleden kregen drie
weken tijd om het college een reeks passende
straatnamen toe te sturen.
Niet onvermeld mag blijven, dat, naar
wethouder Van Slingerland mededeelde, de
taxatie van de gronden uit het Gemeentelijk
Grondbedrijf 245.000 lager gebleken was
dan de boekwaarde, welk verlies afgeschreven
is op het halve millioen van de resreve. Dat
alles wijst er evenwel op, dat men het Grond
bedrijf in deze tijden niet noodeloos moet ver
zwaren, waarom dan ook besloten werd de
rente van het reservekapitaal niet meer in de
gemeentekas te laten vloeien.
Verder dient gememoreerd, dat de burge
meester bij den aanvang der vergadering een
door alle leden taande aangehoorde toe
spraak heeft gehouden waarin hij in treffende
en gevoelvolle woorden het overlijden en de
beteekenis van H. M. de Koningin-Moeder
herdacht heeft.
Rest ons ten slotte nog de mededeeling, dat
er een commissie benoemd wordt om de mo
gelijkheid te onderzoeken van vestiging van
een vliegveld in of nabij Alkmaar. Naast een
viertal raadsleden waartoe de heeren
Sietsma, Geels, Langeveld en Bulens be
noemd werden zal deze commissie bestaan
uit diverse burgemeesters en vertegenwoor
digers van alle mogelijke vereenigingen en
organisaties behalve van de pers, die alleen
benoemd worden als men ze voor publicatie of
voor het bewerken van de publieke opinie
noodig heeft. Secretaris van deze commissie
is de directeur van Gemeentewerken, die als
leider van de Pelikaancollecte min of meer
deskundig op luchtvaartgebied is geworden
Er wordt gezocht naar terreinen van plus
minus 60 H A. en aangezien deze in onze
gemeente niet in overgroote hoeveelheid wor
den aangetroffen zal de commissie haar on
derzoek ook over de aangrenzende gemeenten
uitstrekken. Is eenmaal een terrein gevonden
dan zal de commissie ongetwijfeld de voor
naamste Europeesche vliegvelden moeten be
zoeken om na te gaan hoe men het nieuwe
luchtvaartstation zal moeten inrichten, en
aangezien het crediet der commissie door
den Raad niet begrensd is. bestaat de moge
lijkheid, dat men voor de begrooting van
1936 op een belangrijk tekort zal moeten
rekenen
Gelukkig is de burgemeester tot voorzitter
deze commissie benoemd en waar bij beter
dan een der andere heeren met den droevig en
financieelen toestand van onze gemeente op
de hoogte is, bestaat er alle hoop, dat de
onderzoekingsvluchten zich in geer geval
verder dan tot Jodhpur of Bagdad zullen uit
strekken.