(R&cht&zoJkeit üaat&te éeticfiten De Nijenrode-zaak. Is Johanknegt flauw gevallen? Is er contact geweest tusschen hem en juffrouw N.? Mijn leven wordt hier verwoest, zegt Onnes, Groote verwarring. VERPLEEGSTER VRIJGESPROKEN. Zeer clement vonnis. DE POSTVLUCHTEN OP INDIE DE AANSLAG OP DEN BURGEMEESTER VAN ASSENDELFT Tot 6 maanden veroordeeld. LINDBERGH BIEDT ZIJN DIENSTEN AAN. Voor de redding van de Tsjel- joeskinbemanning. SALVATORE Dl GIACOME. f DEENSCHE KOOPVAARDIJ IN STAKING. Op a.s. 11 April. OPGEDWONGEN HALSVERSIERING. BLANKHEID, DIE HET DEZEN KEER NIET DOET. Een paard aan 'f woord Brieven uit de Hoofdstad Er wordt gebouwd in Am sterdam, Drie nieuwe wo ningcomplexen met warm watervoorziening voor ar beiders. Gemeenschappe lijke tuinen. Huurverla- ging. WERKLOOZENDEMONSTRATIE. Rumoer in Ouddorp. Op 29 Jan. 1932 was Ouddorp in rep en roer en trok een groot aantal werkloozen naar het huis van den burgemeester. Zulks geschiedde naar aanleiding van de uitbe taling van steun aan de werkloozen welke in het schoolgebouw plaats vond. Bij die gelegenheid werden de werkloozen, die ae nieuwe steunregeling van de gemeente Ouddorp niet goed begrepen hadden, opge ruid door den 41-jarigen J. B., secretaris van den Chr. Ned. Arbeidersbond, die den men schen toeriep: gooi ze verrot. Ongeveer 400 man togen daarop naar het huis van den bur gemeester alwaar eenige ruiten werden inge worpen. De Rotterdamsche politierechter heeft, B. wegens opruiing veroordeeld tot 3 maanden gevangenisstraf. B. die tot nu toe steeds ontkend had boven aangehaalde woorden te hebben geuit kwam ter terechtzitting van het hof op deze ont- kentenis terug. Vijf getuigen waaronder de burgemeester van Ouddorp, werd als getuigen gehoord Laatstgenoemde gaf ook eenige inlichtingen omtrent den persoon B. In zijn requisitoir wees de advocaat-gene raal, mr. de Visser, er op, dat van dezen ver dachte, allerminst kon worden verwacht op grond van zijn beginselen dat hij tot een dergelijk optreden komen. Hem had openlijke geweldpleging ten laste kunnen worden gelegd. Het feit dat de zaak reeds zoo lang, geleden was heeft den politierechter aanleiding gegeven slechts 3 maanden op te leggen. Spr. zag geen omstandigheid om wijziging in het vonnis te brengen. De verdediger, legde een rapport over van verdachte's huisdokter die verklaarde, dat B. een zenuwpatiënt is en daarboven erfelijk belast. Hij verzocht het Hof een voorwaarde lijke straf te willen opleggen. WORSTMAKERIJ BIJ EEN BEDSTEDE. Bedorven gekookte varkenspootjes. Voor het Kantongerecht te Gorinchem stond gisteren terecht de slager A. de J., al daar, aie in een kamer met een bedstede, waarin geslapen werd, een worstmachine had opgesteld, welke kamer in geen enkel opzicht aan de voor worstmakerij gestelde eischen voldeed. In de kamer bevond zich een mand met 49 gekookte en reeds bedorven varkens pootjes en voorts nog een hoeveelheid niet be hoorlijk gestempeld vet, dat ook reeds ge deeltelijk bedorven bleek. Een en ander werd in beslag genomen en op last van den Keu ringsdienst vernietigd. De kantonrechter vond het een zeer ernstig feit, daar hieruit massale vleeschvergifti- gingen kunnen voorkomen met ernstige ge- 1 volgen. De hulpkeurmeester W. van S. te Gorin chem, die als getuige werd gehoord, beves tigde, dat zelfs een leek kon constateeren. dat de varkenspootjes bedorven waren. Iemand, die zóó zijn vak als slager op neemt, aldus zeide de Kantonrechter, moest maar liever vuilnisman worden. Spr. eischte in totaal 130 boete, te ver vangen door 1 maand en 25 dagen hechtenis. Onder toevoeging van een ernstige waar schuwing voor dergelijke minderwaardige practijken werd de slager De J. veroordeeld tot 100 boete of 70 dagen hechtenis. De 23ste zitting van het Onnes-proces be gon met het verhoor van den rijksveldwach ter, die verklaringen zou kunnen afleggen over de bewering van rechercheur van Cco- ten, dat op 3 Juni 1933 Johanknegt en juf frouw Nöggerrath in het instructiegebouw met elkander hebben gesproken. Johanknegt zou in het instructiegebouw zijn flauw geval len en van die gelegenheid zou juffrouw N. gebruik hebben gemaakt om met haar chef te spreken. De rijksveldwachter Kanne wist alleen, dat die twee verdachten in het kabinet van en rechtercommissaris contact hebben ge had. Deze getuige wist van het flauwvallen van Johanknegt niets af. Presient: Volgens van Cooten komt het vaak voor, dat verdachten contact met el kaar hebben in het instructiegebouw. Veldwachter: We letten er altijd op dat dit niet gebeurd. Rijksveldwachter Elzinga loste zijn collega voor het hekje af. Ook hem was niets bekend van flauwvallen of contact tusschen Johan knegt en juffrouw N. De president ging op nadere bijzonderhe den in. Officier weet u zeker, dat u dien dag juist dienst had? Getuie: Ik weet het pertinent. Mijn vrouw was dien dag jarig en ik dacht nog, dat zal een latertje worden. President: Er werd dus scherp op gelet, dat de verdachten geen contact hadden? Getuige: We hebben er zelfs heel scherp op gelet. Ik herinner me nog bij de Veendam mer strafzaak, dat vader en zoon, die toen verdachten waren, elkaar briefjes in de hand stopten, als ze elkaar een hand gaven. Dat is hier op de zitting gebeurd. Ik heb het toen di rect aan den officier meegedeeld. Dan werd van Cooten weer voorgeroepen. Direct windt hij zich op, als de president hem vertelt, dat de rijksveldwachters zich niets herinneren van het contact, noch van het flauwvallen. President: U hebt zelfs gezegd,dat ze el kaar een briefje toestopten. Getuige (opgewonden schreeuwend en op het hekje slaande): Van een briefje heb ik nooit gesproken, 't is een schandaal President: Uw optreden is een schandaal. Getuige: Verexcuseer als ik me niet juist uit, ik kan 't nu niet anders. Het contact is er geweest. Ik sta onder eede, president, ik lieg niet. Ik weet nog precies hoe 't gebeurde. Johanknegt viel flauw en juffrouw Nögge- rath kwam op hem af, sloeg haar armen om z'n hals en steunde hem De veldwachters hebben nog gezegd: Dat gebeurt om de haverklap. Officier (maakt een beweging naar den griffier, om hem te verzoeken alles over deze kwestie te notuleeren). Mijnheer de president, ik wensch, dat deze kwestie precies wordt uitgezocht. Ik vraag acte van deze verklaring om eventueel een vervolging wegens meineed in te stellen. Getuige: Als ik wegens meineed word vervolgd, wensch ik over deze kwestie geen verklaring meer af te leggen. Verdachte Onnes: Waarom wordt Koning niet vervolgd wegens meineed? President: Houdt uw mond. Get. trachtte zich te beheerschen, hij treedt over 't contact tusschen den detective en zijn assistente weer in bijzonderheden. Met mr. Muller Massis demonstreert hij, hoe juffrouw N. en Johanknegt liepen. Er wordt gelachen in de zaal. Van Cooten windt zich weer op: Lacht u toch niet, het is een ernstige zaak hier. Veldwachter Elzinga handhaaft zijn ver klaring. Hij heeft van contact niets gezien. Dan volgt een discussie tusschen mr. Mul ler Massis en den officier over de vraag van het niet vervolgen van Koning. Mr. Muller Massis: Over Koning gaan de vreemdste geruchten. Er wordt gezegd, dat hem de hand boven het hoofd wordt gehou den, omdat hij teveel weet! De president lacht. De officier zegt: Geruchten! De verdachte windt zich zichtbaar op: Mag ik wat zeggen. President: U hebt uw mond te houden. Verdachte OnnesDat wordt me nu toch te gek, dan kunt u me de zaal wel uitzetten. Mijn leven wordt hier verwoest en ik zou niets mogen zeggen! Is er geen rechtvaar digheid meer!? De president decreteert dan, dat het on derwerp Koning is afgeloopen. De verdedi gers protesteeren. De stemming is weer uiterst rumoerig, allen spreken door elkaar, de verwarring is onbeschrijflijk. Het verhoor van van Cooten wordt voort gezet. De president laat Johanknegt binnen roepen. Van Cooten krijgt dan eindelijk gele genheid zijn langdradig en weinig politioneel verhaal voort te zetten over de comedie bij de Hollandsche Rading. Getuige vertelt zijn ondervindingen tot in de kleinste bijzonder heden. Na eenig zoeken bij de Hollandsche Rading werd een groot bruin pakket gevon den. Van Cooten had een der miniaturen uit het pak gehaald, dit was op dezelfde wijze verpakt, als de kostbaarheden van de eerste partij. Onderweg 'naar Utrecht had getuige geïnformeerd naar een veldwachter of de vindplaats onder het arrondissement Utrecht of Amsterdam hoorde. De goederen werden naar het hoofdbureau van politie te Utrecht gebracht. Johanknegt had een verklaring afgelegd, toen waren allen gaan eten en na het eten was het gezelschap met de buit naar Breu- kelen gegaan, om daar den burgemeester nader op de hoogte te stellen van het terug vinden. Johanknegt had op dien tocht tot ge tuige gezegd, dat de inbraak een comedie was geweest. De president informeerde of getuige wel eens oesters en champagne heeft genoten ten huize van Johanknegt. Getuige: Ik heb bij mijn weten nooit een druppel champagne bij Johanknegt gedron ken. Ik heb het er nooit gezien en oesters, ja, ik heb er eens kalfsoesters gegeten, misschien wordt dat bedoeld. Bij dat feestelijk eten was ook de burgemeester van Breukelen geweest. Niet dat ik me achter dien eminenten burge meester verschuil, voegde getuige erbij. President: Was u een deel van de 10.000 beloofd? Getuige: Bij mijn weten niet, ik wilde er niets van hebben. Mr. Muller Massis: Wanneer vertelde Jo hanknegt, dat de inbraak gefingeerd was? Getuige: Op 26 Jan. 1933, den dag van de Weet jij nog lieve, welk jaar dat was, dat de vrou wen zulke verbazend korte rokken droegen?" „Nee, dat kan ik me niet meer precies herinneren, maar ik weet nog, dat het het jaar was, toen jij je een bril aanschafte." (Humorist). Hollandsche Rading De officier maakte er den getuige opmerk zaam op, dat zijn verklaringen later uitvoe riger werden en op enkele punten afweken. De getuige beheerschte zich niet langer. Hij sloeg met beide vuisten op het hekje en roept verwarde brokstukken van zinnen tegen den officier. Hij besloot zijn geschreeuw met: „dank u". De officier maande hem aan kalm te blij ven. (O ngecorr igeerd De Haagsche rechtbank heeft heden vrijgesproken de 46-jarige hoofdver pleegster A. v. d. J., die terecht had ge staan wegens overtreding van artikel 307 wetb. van strafrecht. Verdachte had aan twee kinderen van familieleden fos- forlevertraan toegediend, doch bij het bereiden daarvan had zij de onvoorzich tigheid begaan de hoeveelheid fosfor in grammen in plaats van in milligram men toe te voegen, met het gevolg, dat een 4-jarig jongetje is overleden. Door he. O. M. was 1 maand hechtenis voor waardelijk geëischt. De Snip is op uitreis te Bankok aan gekomen. De Oehoe is hedenochtend uit Athene vertrokken, er bestaat eenige kans, dat het vliegtuig nog heden op Schiphol zal landen. Vandaag heeft het Hof te Amsterdam arrest gewezen in de zaak tegen de ge broeders V., werklooze bouwvakarbei ders, die op 16 September den burge meester van Assendelft hadden gemo lesteerd, toen deze hun meedeelde, dat hij niet gerechtigd was, hun de onder steuning, welke zij tot nog toe hadden genoten, uit te keeren. Op 9 November had de rechtbank te HaaHem de beide broeders ieder tot 8 maanden gevange nisstraf veroordeeld. Het hof veroor deelde ieder tot 6 maanden gevangenis straf. vogel is een roodborstje, dat zoo onfor tuinlijk is geweest als „albino" uit het ei te komen. Natuurlijk willen de „echte roodborstjes' met dezen „kleui- ling" niets te maken hebben. De bekende Amerikaansche vlieger Kola. Lindbergh heeft den Russischen ambassadeur te Washington medege deeld, dat hij bereid is, deel te nemen aan de reddingsactie voor de bemaning van de Tsjeljoesking De Sovjet-regee ring heeft Lindbergh doen weten, dat zij het zou toejuichen wanneer hij met zijn vliegtuig bij het reddingswerk wilde helpen. Tot nog toe nemen reeds 16 Rus sische vliegtuigen aan de bergingspo gingen deel. Te Napels is de bekende Italiaansche dichter Salvatore di Giacomo overleden. In vergaderingen van Deensche scheepsstokers en matrozen is besloten op 11 April a.s. in staking te gaan. Indien het werkelijk tot staking komt, zal waar schijnlijk de geheele Deensche scheep vaart worden stilgezet. De matrozen en stokers eischen in verband met de on gunstige valutaverhoudingen verhoo ging der loonen. Een stalknecht op een boerderij in Beverly (W.A.), die een paard dat juist gedronken had, naar den stal bracht om het voer te geven, kwam met schrik tot de ontdekking, dat een groote slang zich rond den nek van het beest had ge wikkeld. Het paard was zich blijkbaar van zijn gevaarlijk „levend collier" niets bewust. De knecht maakte vlug een strik; vervolgens gaf hij de slang een vinnige steek en toen de slang op den grond viel maakte hij het ondier verder af. Vermoedelijk heeft het reptiel, toen het paard aan den trog, welke nabij den stal staat, dronk, zich van een houten overkapping, welke tot afweer van de zon over den trog gebouwd is, laten zakken. Op weg naar den trog is de kop van het paard vlak bij deze houten over kapping gekomen, waarbij de slang zich zonder moeite om de hals van het beest heeft kunnen leggen. Dat het in de Vereenigde Staten in weerwil van de rassenkwestie niet steeds alles is, een witte kleur te heb ben, bewijst een kleine vogel, die juist om zijn witte kleed door zijn soortge- nooten dood is verklaard. Zijn lichte kleur heeft hem reeds een zoo volslagen gevoel van minderwaardigheid gegeven, dat hij geen voedsel meer tot zich neemt en zelfs de smakelijkste hapjes kunnen hem niet meer tot eten verlokken. Als hij het al een keer door honger gedre ven waagt, naderbij te komen, dan wordt hij door de andere vogels zeer systematisch verdreven. Het beestje leeft dan ook afgescheiden van andere vogels, hoewel hij toch tot een van de vriendelijkste vogelsoorten behoort. De „Wij paarden eischen nooit iets, maar „wij zijn den heeren achter het autostuur „heel dankbaar, als ze niet zoo vlak „langs ons stuiven. En mijn collega's, „die een zwaren kar trekken, vragen U „vriendelijk om hen niet noodeloos te „laten stoppen. „Toe, wilt U niet een klein beetje reke- „ning met ons houden? Elk paard, dat „voor mag gaan, ook al heeft hij er „eigenlijk geen recht op, zal U met een 33 „dankbaren blik beloonen." Het klinkt bij alle klachten over de pressie en tegenslag in zaken misschien een beetje vreemd: maar er wordt in Amsterdam nog flink gebouwd. Welis waar moest de gemeente die voor zichzelf 12000 van de ruim 200000 wo ningen in Amsterdam heeft neergezet en in beheer heeft reeds eenige jaren geleden den woningbouw stop zetten, doch er zijn gelukkig nog vereenigingen en particulieren, die niet nalaten nieu we woonruimten te scheppen. En hoe! Het is een genot die nieuwe wooncom plexen te zien. Zoo bijvoorbeeld de drie huizenblokken, die de vereeniging „Zo mers Buiten" in plan West, achter de Admiralengracht, heeft laten bouwen. Zij bouwde met deze mede reeds 1600 arbeiderswoningen in Amsterdam, be halve nog de vacantieoorden in Soest- duinen en Zandvoort, waar de arbeider met zijn gezin in het voorseizoen a 1 en in het seizoen a 2.50 per dag een ge meubileerd huisje als vacantieverblijf kan betrekken. In Zandvoort staan 34 van die vacantiehuisjes en in Soestdui- nen 36. Bij beide ontspanningsplaatsen behoort een groot café-restaurant, waar de vacantiegangers hun maaltijden kun nen nuttigen, opdat ook de huisvrouw het er eens van nemen kan. Maar om op de Amsterdamsche wo ningen terug te komen: de gemeente neemt haar bouwwerk weder ter hand, want voor 1935 staan er vijfhonderd ar beiderswoningen op het programma, die aan den Haarlemmerweg achter de ringspoorbaan zullen verrijzen. Doch dit behoort tot de plannen; de huizenblok ken van „Zomers Buiten" in West staan er reeds en juist deze week zijn de laat ste huurders er in getrokken. Goed van lijn en proportie zijn die complexen hier in dit modern-opgezette deel van de hoofdstad. Niet minder dan 398 gezinnen zijn er gehuisvest en alle ruimten waren spoedig verhuurd, want voor dergelijke woningen zijn liefheb bers te gader. En als men eens zoo'n woning binnengaat, dan verbaast dit zeker niet, want de kamers zijn ruim en licht; een douchecel behoort bij elke wo ning (aangebracht volgens voorschrift van de nieuwe woningwet, waarin be paald werd, dat elk nieuw te bouwen huis moet zijn voorzien van douchecel of badgelegenheid) en de bewoners kun nen ongelimiteerd over warm water be schikken, waarvoor een centrale zorg draagt. Dat dit een belangrijke bespa ring op de Kasrekening kan zijn om oi i tot het financieele voordeel te bepa len behoeft geen nadere toelichting. En toch bedraagt de gemiddelde huur slechts 6.40 per week. Ter vergelijking merken wij op, dat gelijksoortige arbei derswoningen, door de gemeente Am sterdam gezet en beheerd, een gemiddel de huur van 7 a 7.50 eischen. De woningen van „Zomers Buiten" bevat- ten allereerst een woonkamer ruimer dan het voorgeschreven minimum van 4 bij 4 meter een douchechel, een keuken en twee of drie slaapkamers. De reeds genoemde wo- .ningwet verordeneert namelijk ook dat in elk te bouwen complex de helft van het aantal woningen met drie slaapkamers moet zijn toe gerust. J Een belangrijk onderdeel van deze splin ternieuwe woningen is de waranda. Elk bo venhuis en ook elk benedenhuis heeft een waranda. „Tuintjes" kennen deze bewoners niet, doch voor elk complex is er één groote, gemeenschappelijke tuin. En in dien tuin ligt een betonnen waterbassin van 37 bij 1 M„ met een waterhoogte van ongeveer 25 centi meter. Een klaterende fontein waaiert haar stra'en uit. Het water wordt opgepompt uit een waterkeldertje, dat zijn voorraad aan het bassin ontleent, waardoor het bassin water in geregelde beweging blijft. Een forsch beeld, van een jongen die visscher, uit het water schept, dient ter versiering, welk kunstwerk is vervaardigd door de beeldhouw ster Louise Beijerman in opdracht van het ge meentebestuur, dat het aan de stichting „Zo mers Buiten" geschonken heetf. Dit waterrijke lustoord -staat ter beschik king van de kinderen der bewoners. Een on gekende en gevaarlooze speelplaats voor de Amsterdamsche jeugd, die op deze loffelijke wijze van de straten wordt gehouden, de straten, waar het gevaar voor de speelsche jongen en meisjes aan alle kanten op den loer ligt. Voelen de kinderen niet voor pootjesbaden of piaspartijen, dan zijn er ook nog andere speelruimten zandbakken o.a. die an dersoortige kinderlijke geneugten kunnen verschaffen. Alles onder toezicht van een volwassene. Welk een geruststelling voor de vaders en moeders en van welk een nut voor de gezondheid en volmaakten opbloei van hun kinderen! De overblijvende gedeelten van den ge- meenschappelijken tuin zijn met bloemen en heesters beplant, zoodat ook de volwassenen hun vriendelijke en rustige hoekjes hebben, en het is dan ook zeker, dat deze één-tuin- voor-allen-idee ingang zal vinden. In ont werpen van nieuwe huizencomplexen, door particulieren te bouwen, zijn dergelijke tuinen dan ook reeds geprojecteerd. „Zomers Buiten" heeft dezen bouw kunnen ondernemen met voorschot van het rijk, zoo als dit in de Woningwet geregeld is, en met farantie van de gemeente, naar plannen van en architect Z. Gulden, die de architect van de stichting is en alle door de vereeniging gebouwde huizen en gebouwencomplexen heeft ontworpen. Naar onze meening mag hij ook over zijn schepping in West tevreden zijn (de andere gebouwen zijn van vroegen datum en zijn op dit oogenblik niet aan de orde) want het is aesthetisch verantwoord werk, dat hij ge wrocht heeft. Maar aan loutere aesthetica heeft de mensch; en zeker de arbeider, niet genoeg om goed en prettig te wonen en ook architect Gulden weet dat zeer goed. Van daar dat licht en lucht en ruimte volop in de woningen aanwezig zijn en de beschikbare ruimte tot in de kleinste afmetingen is benut voor een practisch gebruik. De bewoners zijn dan ook zeer Ingenomen en er is er niet een die vrijwillig van zijn nieuw verworven bezit afstand wil doen. Wij spraken van bezit, en inderdaad dit is de juiste uitdrukking. Voor menschen, die lang in krotten en kelders of in woningen die dien naam niet verdienen hebben gewoond, tegen niet eens aan de woonruimten parallel ge schakelde huren, geeft het wonen in een mo dern huisje of op een bovenhuisje het gevoel van iets te bezitten, wat zij niet gaarne meer zouden willen verliezen. En conclusie, hieruit te trekken, is, hoe vreemd deze mis schien op het eerste gezicht lijkt: geef den ar- beiderst goede woningen en gij maakt bezit ters van hen, die voelen deel te hebben aan de stedelijke of landelijke gemeenscrap, met als gevolg, dat zij goede burgers worden, wars van rvolutie want deze loopt uiteraard op vernietiging van bezit uit. Het is de verdienste van de sociaal-demo cratie in Amsterdam geweest wij bepalen ons noodzakelijkerwijze tot de hoofdstad en tot den woningbouw dat zij zoo ernstig heeft geijverd voor het bouwen van goede woongelegenheid en op dit gebied zooveel tot stand heeft gebracht. Dat het Amsterdam menig lieve cent gekost heeft, zullen wij niet tegenspreken, maar de cost gaet nu eenmaal voor de baet uit, en de baten liggen zonne klaar voor hen die zien willen. Dat zij teveel belastinggelden aan woningbouw en bewoon- baarmaking zouden hebben besteed is een misplaatst verwijt, want zij hebben feitelijk niet anders gedaan dan als goede stadsbe stuurders het plan van den grooten liberaal Goeman Borgesius uitwerken. De woningwet- Goeman Borgesius, waaraan de gezondheid en het heil van tal van volksgroepen is te danken, hebben zij uitgelegd en toegepast op de wijze, zooals zijn schepper dat heeft ge wild, wat men van zijn partijgenooten niet eens altijd heeft kunnen zeggen, want onze tegenwoordige wethouder, de liberaal Wal- rave Boissevain, heeft nog niet zoo lang gele den in den raad gezegd, dat een arbeider aan ►en kommetje water genoeg had om zich te wasschen en te baden. Is het een wonder, dal in de harten van de der.kende arbeiders, van welk geloof of poli- ueke gezindheid ook, de figuur van Goeman F orgesius wordt vereerd en menigmaal dank baar wordt herdacht? Behalve de bovengenoemde verkoeling der revolutionnaire gezindheid van de ar beiders, die op het tegoed van een goede wo ningvoorziening mag worden geschreven, is er nog iets anders dat tot verheuging stemt. En dat is: vermindering van de bevolking van de liefdadigheidsgestichten voor ouden van dagen, niet omdat de nieuwe woningen een op jeugdiger leeftijd sterven bevorderen, zooals misschien een cynicus zou willen op merken, maar omdat er nu beter gelegen heid is om de oude menschen in het gezins verband te houden. Eertijds werd vader of moeder, wanneer het klimmen der jaren moeilijkheden meebracht, al gauw in het ge sticht ondergebracht wanneer niet alles meer zoo van een leien dakje ging. Hoe kon het anders; de woonruimte was zoo beperkt, dat vader, moeder, kinderen en grootmoeder soms tezamen in een kamer sliepen, trouwens er zijn duizenden gezin nen in Amsterdam aan te wijzen waar dit nog het geval is. Was er dan maar even gelegenheid om het gezin te verminderen, dan werd die ge legenheid met beide handen aangegrepen. Een van die mogelijkheden was het besjes huis of het gesticht. Gebrek aan ruimte dwong daartoe. Hef oude van vandaag heeft het gelukkig beter. In de nieuwe arbeiderswoningen is dikwijls een kamertje over, waarin hij of zij rustig, zonder teveel op het gezin te zijn aangewezen, zich op de voor het huisgezin drukke uren kan terugtrekken. Weliswaar heeft dat oudje nu zijn ouderdomsrente, zoo dat hij een beetje in de kosten kan meedra gen, maar zelfs die „uitkeering van uitge steld loon" zou hem bij de oude woningtoe standen niet voor verhuizing naar het ge" sticht van liefdadigheid behoed hebben. ADAM WEEVERS.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 10