(Rechtszaken
Amerikaansche notities
HET DRAMA TE PUTBROEK.
Bekentenis van één der ver
oordeelde vedachten: van den
Elzen Jr.
De jongste van de beide in verband
met het drama te Putbroek veroordeel
den, de jachtopziener van den Elzen Jr.,
heeft in de gevangenis te Leeuwar len
een volledige bekentenis afgelegd Hij
heeft toegegeven in het najaar van 1931
met zijn vader de misdaad in de bos-
schen van Putbroek bedreven te hebben.
Tevens heeft hij medegedeeld, dat hij de
drie lijken na de misdaad alleen naar de
kuil heeft gedragen, waardoor zijn klee-
ren vol bloed waren geraakt. Hij had
deze verborgen in water, vlak bij zijn
huis, waar zij door de justitie Zater
dagmiddag te voorschijn zijn gehaald.
Roubroeks werd door den ouden
v. d. Elzen neergelegd.
Ook verklaarde hij, dat zijn vader hem
bekend had, dat hij Roubroeks heeft
dood geschoten.
Er is geen sprake van dat er een derde
in het spel is geweest. De bekentenis van
den jongen Van den Elzen geschiedde
geheel uit eigen beweging. Van den El
zen Sr. heeft tot nu toe geen bekentenis
afgelegd.
De vader loste de noodlottige
schoten.
De jongen Van der Elzen heeft in zijn be
kentenis een volledige omschrijving gegeven
van het drama, zooals het zich in den bewus-
ten nacht heeft afgespeeld. Blijkens deze ver
klaring heeft de vader met zijn jachtgeweer
de drie slachtoffers, die in den nacht waren
uitgegaan om te stroopen in de bosschen van
het kasteel Annendaal, te weten M. Kersten,
M. Wehrens en W. Kersten, doodgeschoten.
Op laatstgenoemde werd, toen hij trachtte te
ontvluchten, door Van der Eisen Jr. met een
revolver geschoten, waarbij het slachtoffer
niet doodelijk werd getroffen. De vader-
jachtopziener loste het doodelijke schot. Op
verzoek van dezen heeft de zoon de lijken het
bosch ingedragen, waar ze door vader en
zoon werden begraven.
De verschijning der verklaringen van den
zoon bracht een groote opschudding in de
omgeving van het drama teweeg. Zondag
middag vormde dit te Posterholt en Annen
daal bij het publiek het onderwerp van de ge
sprekken, doch algemeen heerschte er een
zekere opluchting, zegt de Crt.
Op de plaats waar de justitie na de ver
klaringen van den jongen Va nder Eisen op
nieuw een onderzoek heeft ingesteld, was de
belangstelling gister zeer groot, evenals op
de plaats, waar de drie slachtoffers op zoo
wreede wijze om het leven zijn gebracht. Voor
hen is thans, zooals bekend, een gedenkteeken
opgericht.
Nog steeds is de verslagenheid onder de
'bevolking over hetgeen twee-en-een-half jaar
geleden heeft plaats gehad algemeen. Bij het
gedenkteeken bevond zich gistermiddag ook
de vader van Wehrens. De 64-jarige grijs
aard toonde zich niet in het minst verrast
over hetgeen thans door de verklaringen vas
Van der Elzen Jr. is bekend geworden. Voor
hem stond het immers vast, dat een en ander
zich precies zoo had toegedragen.
DR. MENGELBERG IN AMSTERDAM
TERUG.
Eenige duizendtallen geestdriftige belang
stellenden hebben Zaterdagavond dr. Willem
Mengelberg bij zijn terugkeer uit Zwitserland
een feestelijke ontvangst bereid.
De dirigent en mevr. Mengelberg kwamen
met den trein van 9 uur 14 aan het Weesper-
poortstation, alhier, aan en vonden daar op
het tweede perron het Amsterdamsche Fan
farekorps. de bestuursleden van het Concert
gebouw,^ de heeren de Marez Oyens en baron
Colot d'Escurie, den oud-directeur van het
Rijksmuseum, jhr. Van Riemsdijk, den heer
De Monchy van het bestuur van De Doelen
te Rotterdam, de heeren Bern. van Vlijmen en
J. A. Josephus Jitta van het Initiatief-comité
Amsterdam; voorts bestuursleden van Toon
kunst, vele leden en oud-leden van het Con
certgebouw-orkest en van het Toonkunst-koor
den dirigent Ed. van Beinum, den heer Rud.
Mengelberg, een groote schare familieleden
en vrienden, en op het eerste perron en bui
ten duizenden Amsterdammers achter een
sterke politie-afzetting.
De muziek speelde pittige marschen en
een door alen meegezongen „Lang zal hij le
ven", er waren bloemen voor mevr. Mengel
berg, voor den dirigent een krans van het
Concertgebouw-bestuur (met op het lint:
Cuis non gauderet: wie zou niet blijde zijn),
en een krans van het I C. A., men juichte den
weergekeerden dirigent, die er gebruind en ge
zond uitzag, lang en luide toe en herhaalde
lijk flitsten de lichten der fotografen. Dave
rende hoera's weerklonken toen Mengelberg
in zijn auto stapte en met de muziek voorop
trok de stoet langzaam door de Sarphatie-
straat naar het Amstel-Hotel, waar opnieuw
een groote menigte Mengelberg ovatie op
ovatie bracht.
KAASONDERZOEK.
Bij K. B. van 14 April zijn aangewezen
als vertegenwoordigers van Nederland op de
te Rome te houden internationale diploma
tieke conferentie ter vaststelling van een in
ternationale overeenkomst inzake eenheid
van de methoden van monsterneming en van
scheikundig onderzoek van kaas, de heeren
dr. A. J. Swaving te Voorburg, raad-adviseur
aan het departement van Economische Za
ken, en dr. J. J. L. van Rijn te Rome, lid van
het permanente comité van het Internatio
naal Landbouw-Instituut aldaar.
BRANDEN
Paviljoen van de Rekkensche inrich
tingen verbrand.
Zaterdagmiddag is brand uitgebroken m
het vrouwenpaviljoen „Mariënoord", behoo-
rende tot de Rekkensche inrichtingen, Onder
Eibergen. Het paviljoen is geheel door het
vuur vernield. Het was het groote gebouw
voor de vrouwelijke verpleegden. Deze waren
juist naar buiten gegaan voor gymnastische
oefeningen. Er was dus niemand der patiën
ten in het gebouw, v" v
Nauwelijks waren de meisjes buiten, of
men zag uit het dak felle vlammen oplaaien
Dadelijk poogde het personeel den inboe
del, in hoofdzaak de bedden, te redden; voor
een deel gelukte dat, maar weldra werd het
vuur zoo hevig, dat men de pogingen moest
opgeven.
Aan blusschen viel niet te denken, daar er
geen druppel water aanwezig was. De hand
spuit uit Eibergen is niet verschenenzij had
toch niets kunnen uitrichten. Gevaar voor de
andere gebouwen was er niet.
Op de terreinen was juist een nieuwe am
bachtschool voor meisjes voltooid; zij is glas-
dicht, maar nog niet in gebruik. In die school
zijn de verpleegden ondergebracht.
Te Zaandam.
Zaterdagavond brak te Zaandam door on
bekende oorzaak een felle brand uit in een
blok woningen aan den Zuiddijk nrs. 282 tot
286. Het vuur bleek zijn oorsprong te heb
ben in de boter- en vetsmelterij van den heer
H. Vestring, alwaar niemand thuis was. In
een oogenblik stond de geheele woning in
lichtelaaie en toen de brandweer kwam,
brandde ook reeds de aangebouwde woning
van de wed. De Boer, terwijl het aan de an
dere zijde belendende perceel ernstig gevaar
liep.
De boter- en vetsmelterij ging geheel ver
loren. De woning van de wed. De Boer
brandde vrijwel uit, terwijl de perceelen van
de heeren Higler en Willemse ernstige brand
en waterschade kregen.
Brand in een boerenschuur; een
ernstig gewonde.
Zaterdagavond heeft een ernstige
brand gewoed in een landbouwschuur
op het erf van den veehouder Voorthui-
sen, onder Ter Aar, bij Alphen aan den
Rijn.
De brand is ontstaan door kortslui
ting in een auto, welke in de schuu
stond. De eigenaar en diens broer 3
Voorthuisen trachtten den auto naa
buiten te rijden. Juist was men hiermei
bezig, toen de benzinetank ontplofte
T. V. geraakte in brand en werd zeer
ernstig aan handen, armen en beenen
gewond.
De brandweer wist het vuur te beper
ken tot de schuur. Veel hooi en stroo,
eenige wagens en landbouwwerktuigen
werden vernield.
VERKEERSONGEVALLEN
Een doode.
Zaterdagmiddag te omstreeks vier uur is
onder de gemeente Broek in Waterland een
ernstig verkeersongeluk gebeurd, waarbij een
19-jarige jongen uit Amsterdam is gedood.
Op den Broekermeerdijk passeerden elkaar
op genoemd tijdstip twee auto's, een wagen
van een autoverhuurinrichting uit Amster
dam, welke in de richting van de hoofdstad
reed en een uit de tegenovergestelde richting
komende vrachtauto van den ijshandel J.
Klokgieter, eveneens uit Amsterdam. Door
dat eerstgenoemde wagen niet voldoende is
uitgeweken op den zeer smallen weg, kwam
de andere auto op den berm terecht, en botste
vervolgens met groote snelheid tegen een
borderij. De ijswagen werd vrijwel geheel
vernield. De 19-jarige jongeling M. Bijl uit
Amsterdam, een vriend van den chauffeur en
naast dezen gezeten, werd vrijwel op slag ge
dood. De bestuurder zelf werd op den weg
geslingerd, doch kwam er met enkele schram
men af. De burgemeester van Broek in Wa
terland, de heer P. J. Peereboom, de ge
meenteveldwachter en twee rijksveldwachters
hebben ter plaatse een onderzoëk ingesteld.
De beide wagens werden in beslag genomen.
Het lijk v°n het slachtoffer is naar het Bin
nengasthuis te Amsterdam vervoerd.
Fietser aangereden.
Gistermiddag is de negentienjarige Schreurs
uit Smilde, die fietste op den weg langs de
Drentsche Hoofd vaart, tusschen Wittelte en
Uffelte aangereden door een pesonenauto
bestuurd door den Hagenaar P. B. De fiets
rijder, die aan den rchterkant van den weg
reed, werd door den auto gegrepen en ir
hoogst ernstigen toestand naar het ziekenhuis
te Assen vervoerd.
Met motor tegen een boom gereden.
Zaterdagnacht is de motorrijder G. H. uit
Haaren (N.-B.) bij het nemen van een bocht
met groote snelheid tegen een boom gereden.
H. en de duopassagier B. S. uit Oisterwijk
werden van het voertuig geslingerd. Beiden
werden in bewusteloozen toestand en hevig
bloedend overgebracht naar het r.k. zieken
huis te Tilburg. De toestand van S., die een
hersenschudding heeft bekomen, was gister
iets minder ongunstig, doch de toestand van
H. was zeer ernstig.
Wandelaar gedood.
Zondagmiddag heeft bij Schettens
(Fr.) een ernstig motorongeval plaats ge
had. De 34-jarige IJ. Molenaar uit
Schraard, die links van den weg liep,
t'-achtte bij het hooren van een signaal
op het laatste oogenblik naar rechts
over te steken. Hij werd hie. bij door den
18-jarigen motorrijder J. v. d. Heyden uit-
Bolsward aangereden. Met een ernstige
schedelfractuur werd het slachtoffer op
genomen. Hij overleed enkele uren later.
Van de H. werd licht gewond.
Kind doodgereden.
Zaterdag werd de 6-jarige C. Heynens,
wonende aan den Lage Kanaaldijk te
St. Pi eter, door een auto aangereden en
viijwel op slag gedood.
NA KOP KOFFIE OVERLEDEN.
Lijk in beslag genomen.
Zaterdagavond omstreekt tien uur ge
bruikte de 31-jarige mevr. Van E-, ge
woond hebbende in de Hudsonstraat te
Rotterdam', met een kennis, den heer v.
R., eveneens wonende te Rotterdam, een
kopje koffie in het Cornerhouse op het
Rubensplein te Schiedam.
Plotseling werd mevr. v. E. onwel. Een
geneesheer, die onmiddellijk ter plaatse
verscheen, achtte overbrenging per zie
kenauto naar Rotterdam gewenscht.
Toch bleef de dame in het café zitten.
Om half twaalf moest de dokter weer
worden ontboden. Toen hij na een kwar
tier arriveerde, kon hij niet anders dan
den dood eonstateeren.
De politie werd gewaarschuwd ,die het
lijk in beslag nam en R. verhoorde. De
echtgenoot van mevr. van E. heeft ver
klaard, dat R. zeer veel bij hem thuis
kwam. De mogelijkheid vergiftiging is
niet uitgesloten.
HET MINISTERIE VAN
ECONOMISCHE ZAKEN.
Zal de heer Weiter de portefeuille
krijgen?
Naar de Tel. verneemt is in de laatste da
gen de kans, dat voor de door het aftreden
van minister Verschuur ontstane situatie een
oplossing gevonden wordt in dier voege, dat
de premier Colijn zelf het departement van
economische zaken blijft beheeren en zijn ka
binet wordt aangevuld met een nieuwen mi
nister van koloniën, zeer gegroeid. Men zal
in dit verband ernstig rekening dienen te
houden met een wederoptreden van den heer
Ch. J. I. M. Weiter in dezelfde functie, die hij
in het eerste kabinet-Colijn heeft bekleed.
Een eventeele candidatuur van den lieer S.
A. Louwes, den regeeringscommissaris voor
de tarwe en de varkens, voor het minister
schap van economische zaken, waarover in
het Noorden van ons land geruchten circu
leerden, komt niet in aanmerking en wij kun
nen de bedoelde geruchten als volkomen uit
de lucht gegrepen kwalificeeren.
Hoewel sommige katholieke groepen zijn
benoeming zeer zouden toejuichen, is dezer
dagen in de Kamer wel gebleken dat de heer
mr. L. G. Kortenhorst bij zijn handelspolitiek
streven in vele gevallen slechts kan rekenen
op den steun van een deel zijner fractie en
dat hij buiten die fractie in het geheel geen
weerklank vindt. Is het blad wel ingelicht,
dan zou zijn benoeming dan ook niet in aan
merking komen.
In parlementaire kringen opperde men ook
!e veronderstelling, dat minister Colijn het
uterimaat van economische zaken eenigen
ijd zou waarnemen en daarbij rekening hou
den met een eventueelen terugkeer van mr.
Verschuur in het kabinet na volledig herstel
van gezondheid. Deze mogelijkheid moet
thans wel geheel uitgesloten worden geacht
DR. ABRAHAMS EN TREIN 8.28.
Het oordeel van de Amsterdamsche
raadscommissie.
Verschenen is het rapport van de commis
sie van onderzoek, die de gemeenteraad van
Amsterdam heeft ingesteld in verband met
de kwestie-„Trein 8.28". Op de vraag, of aan
den heer Abrahams eenige oneerlijke of onbe
hoorlijke daad kan worden ten laste gelegd,
antwoordt de commissie, dat van eenige
schuld van den heer Abrahams aan een on
eerlijke daad der commissie niets gebleken
iswel is zijn optreden onbehoorlijk geweest
De commissie is van oordeel, dat met het oog
op de belangen der kinderuitzending de sub-
sidieering aan „Trein 8.28" behoort te wor
den voortgezet. De commissie meent, dat de
gemeente, althans voorshands, goed zal doen
zich in verband met eventueele subsidieering
te bepalen tot den eisch maar dien eisen
dan ook te stellen dat uit de statuten der
vereeniging duidelijk moet blijken, of sala-
rieering van bestuursleden, hetzij op grond
van hun werkzaamheden als zoodanig, hetzij
uit hoofde van speciaal vakkundige werk
zaamheden, tot de mogelijkheden behoort, en
dat daarnaast uit begrooting en/of rekening
blijkt, dat zoodanige salarieering tot de wer
kelijkheid behoort, zulks opdat het gemeente
bestuur in elk concreet geval kennis hiervan
kunne dragen en kunne overwegen, of de
salarieering van Ifetuurderen van invloed
behoort te zijn op de subsidieering der ver
eeniging door de gemeente.
Het oordeel over den heer Ketelaar.
De commissie is overtuigd dat door den
heer Ketelaar zeer belangrijke arbeid, belang
rijk ook in omvang ten bate van het Centraal
Genootschap in den loop der jaren is gepres
teerd. Toch zou de commissie het juister heb
ben geoordeeld, indien de heer Ketelaar tij
dens zijn wethouderschap van de gemeenf,
de toelage van het Centraal Genootschap ni'
was blijven toucheeren, ook al bestond er foj
meel tusschen de gemeente en het Centraa
Genootschap destijds evenmin een band als
thans, en al heeft de commissie een open oog
voor het feit, dat het belang, dat het Cen
traal Genootschap als landelijke vereeniging
bij 't Amsterdamsche subsidie heeft, van veel
geringeren omvang is dan de omvang der be
langen van uitsluitend of nagenoeg uitslui
tend voor Amsterdamsche kinderen werkende
vereenigingen.
COLLECTEBUS OORZAAK VOOR
ONTSTEMMING.
Vrijdag heeft de politierechter te Utrecht
een kleine beleedigingsaffaire berecht, die
Bunschoten de laatste weken in rep en roer
heeft gebracht. De echtgenoote van den bur
gemeester aldaar had zich verstout, met een
collectebusje van de Vrije Universiteit, gei
den op te halen voor een ligtent ten dienste
van ,Het Groene Kruis" en daarover was
men in het visschersdorp allerminst gesticht.
De ontstemming was zelfs zóóver gegaan,
dat op een vergadering van „Het Groe"^
Kruis" een onderwijzer uit Spakenburg de
opmerking had gemaakt, dat dit busje met
geen geweld open zou zijn te krijgen en dat
ieder daar het zijne van dacht.
De onderwijzer ontkende, dat bedoeling te
hebben gehad te insinueeren; hii had slechts
op een organisatorische fout willen wijzen.
De vrouw van den burgemeester vertelde
de zaak anders. De onderwijzer zou nog ver
der zijn gegaan en hebben gezegd dat men
beter met een lijst had kunnen collecteeren,
dan zou de opbrengst tenminste controleer
baar zijn geweest. De burgemeestersvrouw
had verdachte een maand tijd gelaten, om zijn
verontschuldigingen aan te bieden. Nu dit
niet was gebeurde, voeldé zij zich beleedigd
en had daarom een klacht ingediend. Getuige
heeft het busje der Vrije Universiteit gebruikt
omdat ze geen ander bij de hand had. Boven
dien bezat ze er een sleuteltje van en kon het
dus openen.
Op een vraag van verdachtes verdediger,
of er geld in zat, toen ze het voor de ligtent
ging gebruiken, antwoordde getuige ontken
nend. Ze had het pas in huis.
Verschillende getuigen hadden de uitlating
van verdachte gehoord. Een van hen ver
klaarde dat hij den indruk had, dat de bur
gemeestersvrouw uit het bestuur van „Het
Groen Kruis" moest worden gehouden en dat
de heele zaak was opgezet, om stemming te
gen haar te maken.
De officier van justitie achtte beleediging
bewezen en vroeg een boete van 40. De
verdediger, mr. Wesseling, drong aan op vrij
spraak. Over een week zal de politierechte
schriftelijk vonnis wijzen.
New York, 16 April.
De beschuldiging, die eenige dagen ge-
den door Dr. Wirt, een H.B.S.-directeur uit
,ary, Indiana geuit is aan het adres van de
zoogenaamde „brain trust" of „hersentrust"
en die nu binnenkort ten overstaan van een
parlementaire commissie onderzocht zal wor
den in hoeverre er een grond van waarheid
bestaat of niet, brengt opnieuw een alge-
meene vraag naar voren: wat is eigenlijk die
hersentrust, hoeveel leden nemen er aan deel,
tot welken graad oefenen zij druk uit op de
handelingen en gedachten van President
Roosevelt? Dit is niet gemakkelijk te beant
woorden, omdat het niet, zooals algemeen
verondersteld wordt, een kleine groep man
nen is, die bij alle gelegenheden door den
President geraadpleegd worden en die niet
alleen zijn meening geheel zouden beïnvloe
den, maar hem bovendien vertellen, dat hij
het zoo moet doen en niet anders. Een veel
juistere beschrijving wat de hersentrust is en
doet zou zijn, dat hij bestaat uit een aantal
deskundigen, ieder op zijn eigen gebied, die
zich eerstens met zuivere feiten en hun resul
taten bezig houden en daaruit gevolgtrekkin
gen maken met het oog op de toekomst.
Raymond Moley, een van de allereerste
leden van de zoogenaamde trust en tegen
woordig de voornaamste medewerker van het
nieuwe weekblad Today, moet eens op de lan
ge rijen stalen archieven met documenten in
zijn kantoor gewezen hebben onder de op
merking: „Daar heb je nu de hersentrust!"
Wat zat er dan in die „files"? Duizenden,
tien-duizenden brieven uit alle deelen van
het land, gezonden door de bevolknig zelve
die door de jarenlange malaise, „de pen ter
hand had genomen met het hart" en een on
gelooflijke voorraad gedachten, ideeën en
voorstellen regelrecht naar Washington ge
zonden heeft. Zakenlieden en professoren
stuurden hun inzicht omtrent een mogelijke
economische verbetering en van het platte
land kwamen de voorstellen hoe den boeren
stand te hulp te komen. En de groote meer
derheid daarvan waren geen fantastische
droombeelden, maar het directe gevolg van
tien bijbelsche jaren heel vet eerst en daar
na heel mager. Uit dergelijk materiaal, dat
regelrecht van het volk zelf komt, wordt o-2
i Washington de nieuwe koers bepaald.
Wat bovendien maar al te weinig hier en
het buitenland bedacht wordt, is dat de
ersentrust voortdurend van personeel ver
andert niet alleen, maar dat er zoowel ultra
liberalen van het genre Tugwell in zitten als
bekende conservatieven zooals de gouverneur
van de Federal Reserve, Eugen Black en de
directeur van het Budget, Dougfas die zelfs
een Coolidge zouden hebben voldaan en die
door het houden van twee der verantwoorde-
lijkste financieele posities alle geruchten van
Roosevelt-radicalisme moeten te niet doen."
Niettegenstaande dat heeft het optreden van
de „jongelui" onder Roosevelt's raadsmannen
veel kritiek opgeleverd; er zou een groep jon
ge en onervaren experimentmakers sinas zijn
ambtsaanvaarding aan den gang zijn geto
gen om iedereen en alles te beïnvloeden en
nun zin door te drijven, zonder precies te
weten wat zij deden en waarom. Maar alleen
als een breken met het oude systeem, dat niet
deugde.
De hersentrust bestond al veel eerder dan
4 Maart 1933, toen Roosevelt in het Witte
Huis kwam. Ze ontstond reeds toen Roose
velt, pas gedeeltelijk hersteld van zijn ver
lamming, in 1928 tot gouverneur van den
staat New York werd verkozen. Van toen af
moet hij zijn oog op het Presidentschap ge
had hebben, na bemerkt te hebben, dat hij er
a.W°Tif'lïkde"hLS,°. ïezeM Paascheteren
„Zeker lief Ie
-NOU. "«"lap wco met." (Hatpj mu
lichamelijk toe ilT St33? Wte' tTi Tje
van het land hollende achteruit gWSii
hij in die jaren deed, was persoonlijk f3t
zoeken met iedereen, die door studie of!3"
tische ervaring in staat was uitleg te
over de machten en stroomingen in de J£Ve,>
economie van het land. Het Roosevelt i
goed 'bij Crum Elbow (Kromme Elboo?\ ntt-
den Hudson, Hyde Park geheeten, is
de plek van samenkomst geweest van du3
den naar wier kennis en inzicht de latere p1'
sident met aandacht luisterde, met wie hii L
sprak wat er aan haperde en hoe het 'tC'
verbeterd zou kunen worden. Hyde part?1
de wieg van de hersentrust geweest. TuSSpt
haakje, de jaarvergadering van de Neth.
land Americain Fundation, waarvan Rol
velt een bestuurslid was en nog geblev*U
een van de zéér weinige vereenigCJ
waarvan hij zijn lidmaatschap aangeh0l$1
heeft had altijd plaats in de gastvrij»
gezellige villa op Crum Elbow. J
Herinnert men zich Col. House nog a
politieken raadsman van Woodrow Wnsoh?
welk een aandeel hij heeft gehad in Amerika'
deelname aan den oorlog en de vrede vJ
Versailles? Roosevelt's politieke mentor siJ
tientallen jaren is Louis M. Howe geWeL7
een man, wiens portret en persoonlijk^
lang zoo bekend niet zijn als van andere hl
langrijke Amerikaansche figuren dezer da
gen, maar die een enormen invloed heeft Hui
staat vast, dat hij Raymond Moley ontd u
heeft als de kern van de groep en toen de»
niet zoo lang geleden zijn ontslag nam ak
Assistant Secretary of State of rechterhand
van den Premier, liet hij een kostbare ver
zameling archiefmateriaal achter, waarji
letterlijk ieder onderwerp op sociaal eetf
misch terrein uitgewerkt te vinden is. dj
wij ls wordt verondersteld, dat de hersentrv
alleen uit jonge, vrij radicale professon
bestaat en dan speciaal tot de New Yorkscht
Columbia Universiteit behoorend. Ook dat ij
een vergissing.
Moley, Tugwell en Berle, die de eerste
drie van de groep waren, doceerden inder
daad aan die hoogeschool, maar er behooreu
sindsdien ook economisten, juristen, dodo,
ren, landbouwkundigen, bankiers, enz. toe,
Generaal Johnson heeft zich al jaren lam
aan het boerenvraagstuk gewijd en met Bet,
nard Baruch samengewerkt; Henry Walla»
Donald Richberg, Harold Ickes, Rexford Tut
well hadden zich al jaren te voren gespecia
liseerd in industrieele en arbeidsproblemet
Al tien jaar geleden werkte een Washington,
sche jurist, Huston Thompson, aan een wil
om de vrijheid van speculatie in Wall Stred
aan banden te leggen en telkens faalde hij,
Toen stond Roosevelt hem toe die clausule
in het democratische verkiezings-prograit
neer te leggen, hetgeen geschiedde en nu hè
ben Thompson en professor Felix Frankfur
ter van Harvard een wet klaar, waarbij het
voortaan onmogelijk zal worden, dat n#
lioenen hun spaargeld zullen kunnen weg
gooien 'aan krankzinnig speculeeren - een
voudig door het dusdanig vergrooten van dj
vereischte marge, dat het gokken in effecten
voortaan een sport voor welgestelden zal
worden, die wijzer behooren te zijn dan dt
kleine man.
Het bovenstaande is een typisch voorWJ
hoe de hersentrust werkt. Een vroeger tnri
lid A. Berle en nu de Chamberlain vari
stad New-York, waar ook een nieuwe te
gevolgd wordt, heeft het -volgende gei
uit eigen lange ervaring: „President Roose
velt is geen man, die maar klakkeloos elk
advies opvolgt. Hij behoort niet tot het soort,
dat zich door raadgevers laat overrompelen
Iedereen moet dat kunnen zien, omdat te
eerstens een menigte adviezen krijgt, die dik
wijls heelemaal niet met elkaar overeenst®
men, ook al komen zij van „brain trusterf
Dan zou hij alleen moeten luisteren naar
hen met wie hij het eens is, maar dat tó
Roosevelt juist nooit. Wat hij doet is dit:Ij
vraagt de opinie omtrent een bepaald onder-
werp aan zijn deskundigen in den vormffl
een rapport vol feiten en cijfers. Daaruit treil
hij zijn eigen conclusie, omdat hij tenslotiedt
verantwoordelijkheid draagt en de groots»
gemeene deeler voor de heele bevolking moet
vinden".
De kwestie is eenvoudig, dat Roosevelt dt
heele nieuwe methode heeft aangenomen «f
zich van de feiten en niet anders dan de fei
ten op de hoogte te stellen. De raadgever!
van alle vorige presidenten, zonder uitzonde
ring, waren politici en tot goed begrip di®
de lezer een groot onderscheid te maken tas
schen een Amerikaansche politicus en zijl
Europeeschen collega. Een Amerikaans®
politicus kan ik zeg: kan iemand zijl
die sluw en gewiekst is, maar die qua bescha
ving of deskundig inzicht eenvoudig beneden
peil is. En een dergelijk man kan in de naaste
omgeving van 't staatshoof zitten, ja, er kar
nen er een paar dozijn zitten, voor wie def'
iitiek hoofzakelijk eigen voordeel en dat roof
hun familie, vrienden en kiezers beteer
Iedere student van de Amerikaansche g$™J
denis moet dat toegeven. Die politici vew?
gen hun wetenschap weer van hun consh-
tuenten, die hun zeker niet onpartijdigevo0,
lichting gaven! Roosevelt schakelde eenv®
dig alle politiek uit en ging rechtstreeks J
de nuchtere feiten in cijfers en statistieken®
Hier in Amerika heeft men even hard ff
nieuwe manier van doen becritiseïrd
veel persoonlijk voordeel ging aldus te l®
Maar Roosevelt schonk er niet de minste ff j
dacht aan; zijn raadgevers verwisselden
eens, maar hij bleefhet principe huld^
raad te zoeken, waar hij het deskund'g
den kon. En om het heelemaal duidelij»
maken: Roosevelt verlaat zich volsti*'ekt^
te
altijd op zijn groep raadgevers. Het ëe -rej.
herhaaldelijk zooals onlangs bij 9c
gende staking van autofabrieksarbeid®
spoorwegbeambten dat hij geheel Ji'Jj
geheel persoonlijk optreedt. Zeker, 2®" gi
Johnson en senator Wagner en de spoo
„coördinator" Eastman deden hun n
hielpen mede, maar bij Roosevelt beru
definitieve beslissing en het is voor he
ste deel aan hem te danken, dat de st
niet doorgingen. n „jeu-
Een merkwaardig symptoom van
wen tijd is het schrijven van hoeken
allerhoogsten in den lande. Het w
Rexford Tugwell, de pas verschenen et
Dealers" door een „Unofficial_pbse ^jjoe
„On our Way" door den president
heeft de man er den tijd voor £ev „r voor
niet alleen voor Amerikanen,
iedereen van het hoogste belang,
hij van zijn tijd op de hoogte wn
