VICTORIA-THEATER
Confectie Costuums 15,25,35 gltenhooger.
Maat Costuums 42, 52, 62 gld. en hooger.
Kinder Costuums met plus-four en rechte broeken
F.. H.S. Cloeck, Beverwijk
KEUKEN-WtRKMEISlE.
FLINK DAGMEISJE
Meid-Siuishoudsler
Bijwerken van Leerlingen
Stamboek-Stieren
S/>e.
5, 10, 15 gld. en honger.
Adoectentiën
De Bewaarschool
De Bewaarschool
De Bewaarschool
huisje:
m
kt i
Jiacktbetichten
Duitsch Meisje,
(La Maternelle).
Jongen
Herdershond (reu)
WOONHUIS
VÜIJBANK.
L. DE VISSER
T. DE VISSER-BAKKER
GEESJE VERMEULEN
JAC LANGEBERG.
JAN LOB ACH
DINA LANGEBERG.
N. BANKERT Cd.
P. GROOT Lzn.
F. H. PREIJER
M. J. DE VRIES.
Gevraagd Meisje
TEL. 45.
TEL. 45.
VANAF VRIJDAG
De opzienbarende Fransche film,
de ontroerende film van de kinderwereld
De persen van de pers zullen er nooit over
zwijgen, want
staat onbetwistbaar op het hoogste hoogtepunt
van de cinematografie! In elk opzicht! Wanneer
U iemand uit het publiek spreekt die
gezien heeft, dan zal hij (of zij) met eerlijk enthou
siasme zeggen: „lk za mijn vrienden en kennissen
aanraden
te gaan zien.
Plaatsbespreking aanbevolen 's morgens van ll-l uur,
behaive Zondag.
Toegang boven 18 jaar.
in privaatlessen, ook aan huis.
TE KCIDP:
Te koop 15 prima
Ttv ns 14 beste Pinkerv.
GEMEENTE-SLACHTHUIS.
VRIJDAG a.s. van 9—12 eli
van 25.
RUND VLEESCH t
Co li "it n
eCf/e °"ie
EEN MOOIE FILM IN DE HARMONIE
Onder geen voorwaarde worden
adressen verstrekt var adver
tenties onder letter.
Op den 6en Mei a.s. hopen onze
geliefde Ouders, Behuwd- en Groot
ouders
en
hun 40-jarige echtvereeniging te
herdenken.
Hun liefhebbende kinderen,
behuwd- en kleinkinderen.
Alkmaar, Luttik-Oudorp 31.
In plaats van kaarten.
Verloofd
en
Alkmaar, 29 April 1934.
Ondertrouwd
en
Alkmaar, 26 April 1934.
Thuis29 April, 35 uur, Wes-
terweg 104a.
Ondertrouwd
en
Hensbroek, 26 April 1934.
Huwelijksvoltrekking 10 Mei a.s.
Toekomstig adres Café „'t Sprin
gende Paard". Telef. 5.
Getrouwd:
en
De Heer en Mevrouw
PREIJER—DE VRIES
betuigen, mede namens wederzijd-
sche familie, hunnen hartelijken
dank voor de vele blijken van be
langstelling, bij hun huwelijk onder
vonden.
Utrecht, 26 April 1934.
B.z.a. tegen 1 Juni
alleen of als 2e meisje, goede ge
tuigen. Br. lett. D 327, bur. v. d. bl.
Gevraagd tegen 1 of 15 Mei een
Pension „Frisia", Bergen aan Zee.
gevraagd, niet beneden 16 jaar.
Mevr. BIEMANS, Bergerweg 148.
voor de morgenuren.
Rijksstraatweg A 55, t.o. Regu
lierslaan.
DEBEWAARSCHOOL
De pers heelt geschreven i
gevraagd. Zondags vrij. Stations
straat 82 E hoek Stationsweg.
gevraagd, goed kunnende melken
en venten en met paard omgaan.
Br. onder letter E 328, bur. v. d. bl.
te ALKMAAR, BERGEN enz.,
Ongekend succes. Bizonder billijke
voorw. Door Oud-Offlcier-leeraar,
tevens Oud-Schoolhoofd.
AdresH. G. KOSTER, St. Adel-
bertuslaan 9, BERGEN.
Te bevragen tusschen 89 uur
's avonds Westerweg 264.
TE HUUR modern
l en prachtig
achteruitzicht. Huur laag.
Te bevr. WESTERWEG 290.
van moeders met hooge pro
ductielijsten.
Te bezichtigen in de stal café
't Paardshoofd, Dijk, Alkmaar.
GEBR. SMIT JONKER.
TE HUUR lief zonnig
te Heiloo, bev. 4 k., tuin m. vruchtb.
en kippenhokken, zeer geschikt v.
renten, of gepens. Hr. f 5.50 p. w.
Inlicht. Nic. Beetsweg I 75.
Biefstuk f 0.45
Roastbeaf - 0.30
4 pond Rollade - 1.
4 pond Lappen - 1.00
5 pond Gehakt - 1.
Kijken is Koopen m Cloeck.
-~r
a},e*o de °na
eeQ °me
ah- 'aJ8te eedi„ r-
a,t'Jdh e *erg'°*' bij
kik v. e z"lt f, 9rQ.
ua
r U gen, UOt9
«O.
Het Handelsblad schrijft o.a.: „De groote
verdienste van Jean Benoit-Levy en Marie
Epstein, en vooral ook van de bekende ac
trice Madeleine Renaud, die de rol van Rose
vervult, is dat de telkens dreigende sentimen
taliteit toch telkens weer wordt vermeden.
Maar het meest dankt deze geluidsfilm aan
het spel der kinderen, de havelooze jongens
en meisjes, die ondanks camera en mi
crofoon zoo volkomen natuurlijk en vaak
zoo aangrijpend en hartstochtelijk „actee-
ren", dat men bijna niet begrijpt hoe de re
gisseur er in geslaagd is, die kleine acteurs
zoo ongedwongen en tegelijkertijd zoo „rol
vast" te krijgen. Waarlijk fenomenaal is
Paulette Élambert in de rol van Marie, het
kleniste meisje, wier moeder, een prostituee,
in de gevangenis terecht komt, waarna Rose
het kind bij zich in huis neemt. Anders dan
in het boek eindigt deze kleine maar aan
grijpende tragedie. Als Rose, de helpster,
door den schoolarts ten huwelijk gevraagd,
haar protégée-tje een uurtje alleen heeft ge
laten, laat het wanhopige kind zich in de
Seine vallen. Marietje wordt gered en de
vraag of Rose de verwaarloosde kinderen,
die haar liefde zoo noodig hebben, en vooral
of zij de kleine Marie zal verlaten om te
gaan trouwen, blijft onbeantwoord".
De Telegraaf schrijft: Het is af en toe dat
de Fransche film, die om de een of andere
reden zoo weinig onder onze Nederlandsche
aandacht komt, een product uitbrengt, dat
om zijn volkomenheid, zijn zuiverheid van
instelling en sentiment, zijn 'fijnheid van
geest en elegante tournure met bewondering
en geestdrift vervult. Bij „De Bewaarschool"
zit het niet in de gebruikte middelen, noch
in hevige trouvailles op vaktechnisch gfbied
er zijn zelfs momenten, dat het beeld
niet zeer fraai is, doch het is de ontzaglijke
liefde voor het onderwerp, het meaedoogen
en een esprit van vriendelijke raillerie, die
deze film tot een zuiver kunstwerk hebben
gemaakt, zoodat het, zonder er overigens in
volkomenheid aan te kunnen raken, doen
wellicht ook omdat het in onderwerp (maar
dan getransponeerd in het proletarisch kin-
dermilieu) zooveel gelijkenis vertoont, ge
noemd moet worden naast „Madchen in
Uniform". Maar och: de uniform is hier het
armzalige afgezakte broekje van het be
waarsch ooi kind uit de onderste lagen van de
Fransche grootstad, doch de liefde, die op
bloeit in dit kazernachtige bewaarschoolinte
rieur is even teeder, even ontzaglijk als die
in de deftige kostschool van „Madchen in
Uniform".
Het Vaderland: Voortreffelijk is de film,
als gezegd, wanneer de kindermassa's op
treden, als humor en ironie zich kunnen uit
spreken. Madame Paulin, de eerste werkster,
door Mady Berry uitgebeeld, was een vat vol
wijsheid en menschelijkheid, de Parijsche
vrouw-uit-het-volk, goedhartig en hardvoch
tig, met een hart van goud, het volkomen
contrast met de directrice van Alice Tissot,
arrogant, dom en zelfgenoegzaam, slechts
haar meerderen erkennend in den afgevaar
digde Libois, in den humanen inspecteur.
Humor kwam ook telkens naar voren in
de kleine bewaarschoolscènetjes, waarvoor
Rose, door Madeleine Renaud deugdzaam en
sentimenteel gecreëerd, in den aanvang van
haar loopbaan als werkster aan de bewaar
school, verbaasd teruggeschrikt, om later,
begrijpend en waardeerend, juist deze uitin
gen, haar kinderscharen, lief te hebben.
Ter wille van het publiek heeft de scena
rio-schrijver een „happy end" ingelascht.
Het Volk: Bij een voorstelling voor genoo-
digden, die deze week plaats vond, troffen
de zeer bijzondere kwaliteiten, trof vooral
de buitengewone knappe regie, die met de
acteurs en actrices van drie tot zes jaar wer
kelijk wonderen heeft weten te bereiken.
Nergens ontmoet men de akeliga maniertjes
van de Amerikaansche wonderkinderen, vrij
wel overal is een verrassende natuurlijkheid
en een ontroerende zuiverheid bereikt. Wat
de regie met de kleine Paulette Elambert
heeft weten te bereiken is eenvoudig onge
looflijk.
De Tijd schrijft: Alles bij alles zijn wij
gaarne bereid de critiek te laten varen bij
een zoo mild en menschelijk schouwspel als
„La Maternelle" biedt. Een film als deze
kan alleen maar goedheid kweeken en za.
zeker niet nalaten dit te doen.
In Parijs werd deze film weken en weken
lang achtereen vertoond. Men kan dit rustig
gelooven bij een zoo algemeen menschelijk
werk van zeer bijzondere allure, dat men
„La Maternelle" ook in Nederland weken,
zoo geen maanden lang furore zal maken.
Zij verdient het!
De Avondpost: Een brok Parijsch leven,
rauw soms en van een schrille realiteit
maar dit doormengd met golven van gevoel,
dat heel de zaal overstroomt en meesleept.
Hier hebben we te doen met een kunstwerk,
dat nauwelijks zijn wedergave zal vinden
En het wordt gespeeld op onovertrefbare
wijze, waarbij het schijnt, dat de hoofdrol
(Rose) speciaal voor Madeleine Renaud is
geschreven. Het acteeren der kleuters van
5—10 jaar evenwel en er zijn er heel wat
grenst aan het wonderbaarlijke. Men
moet dit gezien hebben om te kunnen geloo
ven, dat een dergelijk resultaat met zulke
kleine kinderen mogelijk is. Voor de dames,
maar in het bijzonder de moeders (de oor
spronkelijke titel luidt ook „La Maternelle")
bezit deze film nog een speciale bekoring.
Maar iedereen zal overigens ten sterkste ge
boeid worden door de afwisselende felle
tragiek en fijnen humor, waaraan dit werk
zoo rijk is. „Bewaarschool" is een kunst
werk van zere bijzondere ailure, dat men
gezien moet hebben om het naar waarde te
kunnen schatten.
In het theater Harmonie loopt vanaf Vrij
dagavond een prachtige film namelijk Anna
en Elisabeth waarin Dorothea Wieck en
Herta Thiele de hoofdrollen vervullen.
De Telegraaf heeft daarover een zeer
waardeerend verslag gebracht, waaraan wij
het volgende ontleenen:
Frank Wysbar schiep een ontroerende
film, die een moeilijk probleem met alle
teerheid behandelt, maar er geen oplossing
voor zoekt: die ligt niet op het terrein van
de film. Zij kon geen antwoord geven op de
vraag: „Bestaan er wonderen?" zij kon
ze slechts doen geschieden, en mogelijkheden
naar alle kanten open laten, zonder een ver
klaring te geven: wonder, suggestie, auto
suggestie gebaseerd op een onwankelbaar
geloof in een wonderkracht, of toch een won
der? Zij stelt tegenover het fanatieke ge
loof van gansch een dorpsbevolking in de
wonderkracht van een eenvoudig boeren
meisje de gezonde nuchterheid van een ge
zonden boerenjongen, die met zijn simpel
verstand een simpele verklaring voor alles
heeft, en de ervaren nuchterheid van .den
pastoor. Daarmede ging Wysbar elke op
lossing uit den weg hij geeft een conflict
en lost het op, doch laat het probleem het
probleem. Men mag er dan verder over dis
cussieeren zoo men wil; de film behield
slechts wat interessant was te verbeelden
en liet iedere theologische bemoeiing ter
zijde.
Zoo alleen kon Wysbar blijven binnen de
grenzen, welker overschrijding de fatale
stap „du sublime au ridicule" geweest zou
zijn en binnen die grenzen was er dan
voldoende ruimte iets schoons te scheppen
van dit wonderlijke verhaal van een dorps-
heilige. Anna is die dorpsheilige een een
voudig boerenmeisje, met het eenvoudig en
warm ideaal van honderdduizenden eenvou
dige meisjes: lief te hebben. En dat, opge
zweept door een verbijsterde, fanatieke
dorpsbevolking, het aureool van een heiligt,
krijgt, die wonderen verricht en gansch een
lijdende menschheid zal moeten genezen
en dat aureool niet wil aanvaarden. Zij bad
bij het sterfbed van haar broertje, wiens
dood vastgesteld was door den dorpsdokter,
twee kleine handen, die een kruis vastklem
den, openen zich, roerlooze lippen laten een
zucht ontsnappen: de kleine is terugge
keerd tot een leven, dat voorgoed verdwenen
scheen. „Een medische vergissing", meent
de pastoor. „Een wonder", mompelen de
dorpelingen; Anna moet een heilige zijn. En
iedereen gelooft in de wonderlijke kracht
van het meisje; zij moet genezing kunnen
brengen, hoewel zij zelf niet gelooft in haar
wondervermogen en er door beangstigd
wordt. Zij brengt genezing: aan een vrouw,
die de bespotting was van het dorp door
haar stijven, scheeven hals, en aan een
vrouw, Elisabeth, wier beenen ongeneeslijk
verlamd, waren. Elisabeth geloofde in haar
wanhoop slechts aan een genezing door An-
na's goddelijke wonderkracht, een geloof,
dat tot een onontkoombare suggestie werd,
en na haar genezing tot een verschrikkelijke
fataliteit, die een ontzettend einde vindt in
een sprong van de rotsen, toen het wonder
uitbleef bij het sterfbed van een vriend.
Frank Wysbar heeft van dit bijkans ir-
reëele verhaal een schoone film gemaakt,
die in haar irrealiteit dikwijls ontroerend is,
en van een sombere beklemming simpel
van middelen soms, en grootsch van allure.
En men moet haar gaan zien om twee
prachtige creaties, om twee gelaten, die als
een wonder van filmkunst door deze film
gaan: Dorothea Wieck en Hertha Thiele.
Men zag haar beiden in „Madchen in Uni
form" en zij waren een revelatie zij zou
den het nu niet minder zijn, wanneer men
haar thans eerst zag. De Elisabeth van Do
rothea Wieck is van een verschrikkelijke
wanhoop in haar hunkering naar gezond
heid, naar leven, in haar onwrikbaar geloof
in Anna's wonderkracht van een prachti
ge sereniteit na de genezing, en van een ex
tatische verrukking voor het wonder: spel,
dat tot een bijna onwerkelijk leven wordt,
en dat, met Hertha Thiele's schoone en ont
roerende creatie van het boerenmeisje, deze
film tot een der opmerkelijkste producten
van de Duitsche filmindustrie maakt.
HOORN, 26 April '34. Op de kaasmarkt
waren aanvoer en prijzen heden als volgt:
8 stapels kleine fabriekskaas 174 stapels
kleine boerenkaas 18; 2 stapels fabrieks-
commissiekaas 22, to'.„a' 14 stapels, we
gende samen 11689 K.G. De handel was
matig.
ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
ALKMAAR, 25 April 1934. Op de heden
gehouden veiling werd betaald voor: Aard
beien per 100 doos 7—8; Andijvie per
100 stuks 2.10—6; Asperges per 100
bos 22—3S; Bloemkool le s. 2642
en 2e s. 1219 per 100 stuks; Bieten
per 100 K.G. 2.20; Gele kool per 100
K.G. 4.50—6; Kropsla le s. 3.80—
5.40 en 2e s. 1.602.40; Prei per 100
bos 2.40—7; Postelein per bakje 79
94 cent; Rabarber per 100 bos 1.504;
Raapstelen per 100 bos 1.101.70; Ra
dijs per 100 bos 2.10—3.80; Roode kool
per 100 K.G. 1.80—5.50; Selderie per
100 bos 0.501.70; Spinazie per bak
1632 cent; Uien per 100 K.G. 2 90
3.90; Witlof le s. 2.50-/ 4 en 2e s.
12 per 100 pond.
SCHAGEN, 26 April 1934. Op de heden
gehouden weekveemarkt waren aanvoer en
prijzen als volgt: 6 Paarden 150300;
12 Pinkstieren 60—130; 373 Gelde-
koeien (mag.) 120—180; 60 Gelde-
koeien (evtte) 150—200; 55 Kalfkoeien
180-/ 260; 50 Pinken 55—110; 242
Nuchtere kalveren 4—12; 30 Schapen
(vette) 20—28;; 73 Overhouders 12
20; 10 Bokken en geiten 314; 15
Varkens (mag.) 1421, vette per K.G.
3335 cent; 105 Biggen 713; Konij
nen 0.50—1.50; Kippen 0.751.25;
140000 stuks kipeieren; 5254 2, 5557
2—2.10, 58—60 2.10-/ 2.30, 61
63 2.20—2.50, 64—67 2.40-ƒ 2.60;
6000 stuks Eendeieren 2.602.70; 22
Kalkoeneieren 4.70—4.80 en 250 Kie
vitseieren 55.70.
BROEK OP LANGENDIJK, 26 April.
Op de heden gehoud enveiling waren aan
voer en prijzen als volgt: 31000 K.G. Roode
kool 1 1.90; 23000 K.G. Gele kool
2.104.20; 4600 K.G. Deensche witte
kool 4.505.50; 3200 K.G. Uien: gele
3—3.50, grove 3—3.50; 200 K.G.
Bieten 1.10, alles per 100 K.G. en 500
bos Rabarber 1.402 per 100 bos.
PURMEREND, 25 April 1934. „Afslag-
vereeniging Beemster, Purmerend en Omstre
ken". Witlof le s. 4074 cent en 2e s. 12
29 cent per 8 K.G.; Bloemkool 5
25, Roode kool 2.805.60 en Savoye
kool 2.804.50 per 100 stuks; Spinazie
1224 cent en Postelein 1.20—1.38
per kist, 6 K.G.Sla 0.503.40, Andij
vie 21—58 cent. Radijs 0.80—4, Raap
stelen 1.103.40 en Rabarber 2.40—
5 per 100 krop; Uien 4250 cent per 25
K.G. en Prei 1.108.40 per 100 bos.
NOORDSCHARWOUDE, 25 April '34.
1500 K.G. Uien: uien 2.803.10, grove
3.203.40; 32600 K.G. Roode kool 1
2.30; 18300 K.G. Gele kool 2.60—
5.20 en 25000 K.G. D. witte kool 4
5.10, alles per 100 K.G.
ZAANDAM, 25 April 1934. Veilingver.
„De Zaanstreek". Sla 20—51 cent per kist:
Andijvie 50—80 cent per kist; Bloemkool
25—30 cent per stuk; Pieterselie 11—14 ct.
per bos; Selderie 234—314 cent per bos;
Prei 9—12 cent per bos; Raapstelen 1.90
2.30 per 100 bos; Rabarber 37 cent
per bos; Spinazie 10—21 cent per kist; Br.
lof 4—514 cent per pond; Radijs 2—334 ct.
per bos.
