Alkmaarsche Courant
s
Haar avonturier.
Honderd Zes en Dertigste Jaargang.
VRIJDAG 8 JUNI
!Rechts2aken
JxuttleUm
#©ee*»©© Jladioptogtammaso®eo°?
No. 132 1934
ARRONDISSEMENTS RECHTBANK
TE ALKMAAR.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 5 Juni.
AUTOLANTAARN GESTOLEN.
De 53-jarige Jacob B., garagehouder te
Wervershoof, opende de omvangrijke rij
van verdachten, die voor de Meervoudige
Strafkamer moesten paradeeren, ten einde
opheldering te geven van de geheimzinnige
verdwijning van een schijnwerper, die den
auto van den heer J. Beemsterboer op 5
Augustus had gesierd.
De heer Beemsterboer had een persoon op
verdachte wijze om en bij zijn wagen zien
scharrelen er. nu zou worden geprobeerd
door getuigen en ander bewijs, vast ie stel
len, dat gezegde heer B. aan die verdwijning
niet vreemd was.
Mr. Belonje, advocaat te Alkmaar, had
zich welwillend met de verdediging van den
verdachte, die absoluut geen neiging ge
voelde het feit te erkennen, belast. Hij had
wel een dergelijke schijnwerper voor f 7.50
in November van het vorige jaar gekocht
aan een stalletje op het Waterlooplein te
Amsterdam. Voorts ontkende de garage
houder omtrent 11 uur 's avonds bij den auto
te hebben gezworven Op dat uur lag hij
veilig en onschuldig in Morpheus zachte
armen. Hef was echter jammer, dat de heer
B. bij de politie 'n andere verklaring had
afgelegd, wat zijn positie niet bepaald ver
sterkte.
Na het verhoor van 5 getuigen a charge,
waaronder een met den eleganten naam Aap
getooid, waarmede we onze lezers niet van
nuttiger bezigheden willen afhouden, en
welke getuigenissen niet in het voordeel kon
den worden geacht voor den verdachte, voor
al de heer Aap was dienaangaande zeer per
tinent, kwam de officier aan het woord, die,
na het gebeurde met de felheid, het licht
van de gestolen schijnwerper evenarende het
misdrijf te hebben belicht, tot de overtuiging
kwam, dat het tenlaste gelegde wettig en
overtuigend was bewezen en een gevange
nisstraf van 4 maanden hier zeer gepast zou
zijn
Mr. Belonje kon van zijn standpunt zich
niet volkomen met dit krasse requisitoir ver
eenigen en verzocht een minder zware straf,
mede in verband met het blanke strafregister
van zijn prodeaan.
VAN MEINEED VERDACHT.
Op 16 Januari werden twee hooger be-
roepzaken behandeld contra den caféhouder
J. Pvan N., die in eersten aanleg was ver
oordeeld ter zake overtreding der Heldersche
politieverordening, die verbiedt de aanwe
zigheid van dames in een als door appellant
geëxploiteerde verlofzaken A op den Kanaal-
weg te Helder.
In deze beide zaken opponeerde mr. C. A.
de Groot als raadsman en verdediger.
De strafkamer achtte het alstoen noodig,
de behandeling te schorsen en zij werden op
27 Februari opnieuw op de rol geplaatst en
voortbehandeld.
Alstoen werd als getuige a décharge ge
hoord mej. Anoie J., welk meisje tijdens het
constateeren der overtreding bij den café
houder in betrekking was en door de agen
ten Allaart en de Haan in een der bedoelde
lokaliteiten was aangetroffen.
Het meisje legde toen onder eede een
verklaring af, afwijkende van hetgeen bij
het politieverhoor was opgeteekend, met
welke mentaliteit, in het voordeel van den
appellant, de officier niet acccord ging. De
zaak werd opnieuw geschorst, proces-verbaal
werd opgemaakt tegen de van meineed ver
dachte getuige. Te diier zake werd een straf
vervolging tegen haar ingesteld, waarvoor
zij heden terecht stond. Verdachte werd juri
disch bijgestaan door mr. Buiskool van
Schagen, die eenige getuigen a décharge had
doen dagvaarden.
De eerste getuige a charge was de agent
Allaart, die met zijn collega de Haan het
café „Juliana" had gecontroleerd en het
meisje bij een gelagtafel had zien zitten met
een glaasje voor zich. Getuige kon zich niet
herinneren, dat er werd gebiljard in ant
woord op een vraag van den verdediger.
Een qpisode uit den Dertigenjarigen Oorlog
Oorspronkelijke schets van
G. P. BAKKER.
8)
Zoo vond Saxon haar. Het smartelijk
lachje om haar lippen, de roode voetstappen,
de bloedplas op den vloer voor de deur ver
telden hem alles. Zij had de waarheid ontdekt;
flat zag hij ook aan haar gelaat en aan den
schuldbewusten verlegen blik, blijkbaar on-
Ïewoon in die anders zoo trotsche oogen, en
ij begreep hoe moeilijk dit alles moest we
zen voor een vrow, een trotsche vrouw.
Zij zei: „Ik heb alles begrepen. Nu eerst.
U moet me wel voor een dom gansje gehou
den hebben. Maar wie bent u?"
„Een avonturier, die zich heeft gemengd
in zaken, die hem volstrekt niet aangaan.
Een bemoeial, die een toevlucht zocht en een
jonge vrouw bedreigd zag. De jonge vrouw
lang in zwijm, maar u bent mij geen dank
verschuldigd", weerde hij af. „Die Waai
trachtte mij te vermoorden!"
„Dus", sprak ze, „dan heeft u mij twee
keer het leven gered".
„Helaas neen", antwoordde Saxon. „Ik
vocht voor mijn eigen leven, maar het schijnt
dat onze belangen samengaan. Uw plan is
mislukt, de straten zijn onbegaanbaar. Ik
zie geen uitweg. De plunderende benden ko-
mensteeds dichterbij. En de mannen van
straks waren kwispelende schoothondjes bij
deze niets en niemand ontziende duivels".
Om haar tijd tot nadenken te geven, keek
Agent de Haan verklaarde in gelijken geest.
Hij had de juffrouw naar boven zien gaan.
De officier verzocht in verband met zijn
te houden requisitoir, af te zien van het ver
hoor der getuigen a charge, waarin werd
toegestemd. Hierop verklaarde de officier,
dat naar zijn wankele overtuiging het bewijs
niet was te leveren, reden waarom spr. vrij
spraak requireerde. De taak van mr. Buis
kool was nu uiteraard zeer licht en hij refe
reerde zich aan dit requisitoir.
SLECHTE REMMEN IN
HOOGER BEROEP.
De buschauffeur G. J. J. uit Zwaag was
te Hoogwoud aangehouden door rijksveld
wachter Kamp, die onvoldoend werkende
remmen constateerende ter gelegenheid van
een aanrijding. Dientengevolge was deze
chauffeur veroordeeld door den kantonrech
ter te Hoorn en van dit vonnis in hooger
beroep gekomen.
Appellant was niet aanwezig, doch werd
vertegenwoordigd door zijn advocaat, mr.
v. Zutphen uit Amsterdam. Behalve verbali
sant, werden eenige getuigen a décharge ge
hoord, welke heeren minder gunstige inlich
tingen gaven over de sukkelige handrem,
doch de voetrem vurig prezen. Voorts be
stond nog verschil over het gewichtige feit,
of de verbalisant Kamp bij de remproef al of
niet op de treeplank had gestaan.
De officier stond aan de zijde van den
kantonrechter en requireerde bevestiging
van het gewezen vonnis.
Mr. van Zutphen achtte de zaak dubieus en
concludeerde vrijspraak
„TAAIE GELE" ROOVERS?
De welbekende heeren Pieter K. en Arie
P. uit de gemeente Harenkarspel traden op
de bü'hne wegens de tegen hen bestaande
verdenking, dat zij ten nadeele van den
köolbouwer P. Hoogland 'n aantal taaie gele
kolen, wegende pl.m. 500 kilo, hadden af
gesneden en verkocht aan den landbouwer
Karaten te Kalverdijk, welk feit was ge
pleegd op 9 Maart j.1. De waarde bedroeg
ongeveer 30 tot 40.
De eigenaar had de partij bij Karsten zien
liggen. Hij herkende zijn kolen, omdat deze
soort extra zwaar was. Het bedrag dat
Piet voor die kool zou hebben betaald, 10,
vond getuige een belachelijke prijs.
Verdachte Piet K. beweerde de kool op
den Ambachtsdijk van den „groote onbe
kende" gekocht te hebben, wat zijn ongeluk
was, zuchtte hij! Collega Arie P. bevestigde
hot relaas van Pietje. Karsten had de kool
gekocht voor 20.
De officier betwijfelde de waarheidsliefde
van verdachten. Hij requireerde tegen ieder
der heeren, die niet te best bekend staan,
5 maanden gevangenisstraf.
Mr. v. d. Loos, verdediger van beide ver
dachten, achtte naar zijn meening het bewijs
niet zoo sterk en de mogelijkheid van vrij
spraak niet uitgesloten.
Om 5 uur zaten de snaken nog in de zaal
uit te kijken of de „koopman" niet binnen
kwam.
DE VROOLIJKE FRANS.
De heer Frans B., 'n bekende bon vivant
op het trottoir van de Alkmaarsche Lange-
straat, is blijkbaar zóó ingenomen met de
stabiliteit der rechtbanken in dit arrondisse
ment, dat hij drie vijfde van deze nuttige in
stellingen met zijn clandisie vereert. Hij
verschijnt zoo beurtelings voor het kanton
gerecht te Alkmaar, ook wel eens te Hoorn
en niet in 't minst voor de meervoudige
strafkamer, ter berechting in hooger instan
tie van voor het kantongerecht ondergane
veroordeelingen.
Ook heden was deze amateur in strafrecht
weer present, ten einde zich te beklagen
over een veroordeeling tot 10 boete of 10
dagen ter zake het niet voldoen aan een
door agent Krol gedane vordering tot
„doorloopen" of liever om misvatting te
voorkomen, om zijn weg in de aangeduide
richting te vervolgen.
Hij beweerde onschuldig te zijn, doch het
bleek achteraf dat hier cassatie had moeten
worden aangeteekend De officier requi
reerde dus niet ontvankelijkheidsverklaring
van het door Frans ingestelde hooger beroep.
De cassatietermijn was echter reeds lang
verstreken en dus kon de appellant onge
troost vertrekken.
VUIL FAMILIEWASCHJE ACHTER
GFSLOTEN DEUREN.
De 32-jarige mej. Wilhelmina H., wonende
te Amsterdam en echtgenoote van zekeren
heer H. Posthuma te Alkmaar, had van
dezen heer in verschillende gezinnen minder
eervolle feiten rondgebabbeld en stond nu
terecht ter zake smaad of beleediging. Bij
Saxon haar buiten. Hij zag de schemering
vallen. Op eenigen afstand laaide een roode
gloed, de harde wind was overgegaan in een
loeienden storm. Boven de vurige, flikkeren
de vlammen stegen breede rookwolken op als
een reusachtige, sombere roofvogel, die
angstwekkend vleugels en klauwen uit
spreidde boven de geteisterde stad, die ge
doemd was te sterven.
HOOFDSTUK VI.
Terwijl Saxon in de groote nis voor het
venster zich verdiepte in den ondergang van
Maagdenburg, maakte hij er in zijn hart den
Zweedsehen koning, Gustaaf Adolf, een
verwijt van, dat hij die eenige dagmarschen
van deze veste verwijderd was, niet ter
hulpe was gesneld.
Saxon was een avonturier, had onder
Wallenstein gestreden, die hem eigenhandig
den grooten gouden halsketting om den hals
had gehangen en de politiek van zijn ouden
meester was hem niet onbekend.
Na Wallenstein's ontslag was hij nog aan
hem verbonden gebleven, zooals vele andere
officieren, en het tooneel van den strijd boe
zemde hen de grootste belangstelling in. De
val van Maagdenburg zou een groote ver
andering brengen in den toe stand van het
ongelukkige Duitschland. Het zou een groote
slag zijn voor de protestantsche keurvorsten,
maar deze verdelgingsoorlog van Tilly, den
nieuwen opperbevelhebber van den keizer en
„Wallenstein's opvolger", die overal ver
woestte en uitgemoorde landen achter zich
liet, moest den Zweedsehen koning ten goede
kernen. Tot het uiterste geprikkeld en door
angst gedreven zouden de vorsten tenslotte
partij voor Gustaaf Adolf moeten kiezen, en
met hem optrekken tegen den keizer.
deze niet bepaald frissche famiüewasch wer
den op verzoek van den officier, in verband
met het eventueel zedekwetsende, de zaal
deuren voor onbevoegden gesloten. Eisch
f 20 boete of 10 dagen.
ONVOORZICHTIGE
STUURKRANSDRAAIER.
De chauffeur Cornelis K. te Breezand had
op 10 Maart 1933 (de oude koe kan haast
niet meer loopen) met zijn vrachtauto den
16-jarige Willem Piers, die met een rijwiel
aan de hand liep, op een bruggetje onder
Oudesluis aangereden, tengevolge waarvan
het rijwiel werd beschadigd en eenige sinaas
appelen negotie over den weg rolde. Ge
noemde heer Cornelis K., niet verschenen,
werd door den kantonrechter te Schagen
veroordeeld tot 20 boete of 10 dagen en
1885 schadevergoeding.
In hooger beroep vorderde heden de offi
cier bevestiging. Volgens den vader van
Willem wilde de verdachte toen hij over
schadevergoeding begon, hem telijf gaan.
Weinig hoopvol aspect voor den schuld-
eischer!
DE HYPOTHEEKBEZORGERS
VERSCHENEN WEER TEN
TOONEELE.
Op Dinsdag 8 Mei werd een strafzaak
behandeld tegen de heeren Adr. Joh. van A.
en Jons van W., „financiers" te Utrecht,
welke heeren naar aanleiding van een door
den heer H. J. Lugtenburg op een in de
Heldersche Courant geplaatste advertentie,
waarin geld op hypotheek werd gepresen
teerd, ingezonden schrijven, zich te zijnen
woonhuize vervoegden op 17 November j.1.
Zij stelden zich toen voor als vertegen
woordigers van het Utrechtsche bemidde
lingsbureau en gaven den heer Lugtenburg
goede hoop op een te verkrijgen le hypo
theek van 9000 tegen billijke rente. De
heer Lugtenburg vertrouwde echter de zaak
niet en riep de hulp in van de Heldersche
politie, waarop brigadier Horsman zich voor
deed als een oom van Lugtenburg en dus in
de gelegenheid was zich van de machinatie
der heeren op de hoogte te stellen en proces
verbaal op maakte.
Toen echter de zaak ter zitting werd aan
gebracht, verschenen geen der verdachten en
werden zij ter zake poging tot oplichting
veroordeeld, de heer A. J. van A. tot 6 en
zijn handlanger Joris van W. tot 3 maanden
gevangenisstraf.
Tegen dit vonnis werd, zooals wel te den
ken was, verzet aangeteekend, dat heden
werd behandeld.
De opposanten waren thans aanwezig en
werden verdedigd door mr. Wiedema, advo
caat te Utrecht.
Waar wij de vorige maal een uit
voerig verslag gaven, vermeenen wij thans
te kunnen volstaan met een resumé.
De heeren, die zich hadden voorgesteld
als chef-directeur en inspecteur voor het
Utrechtschen bemiddelingsbureau, compa-
reerende, zooals gezegd, in persoon, zagen
er keurig verzorgd uit, maar werden door
den president niet als let binnenkomende
kindje, waarover heel het huisgezin juicht,
verwelkomd. Mr. Ledeboer gaf zijn ontevre
denheid te kennen, dat door het spijbelen der
verdachten, de rechtbank hetzelfde werk nog
weer eens moest overdoen.
Volgens mijnheer A. J. van A. had een
heer te Zevenhuizen 40.000 beschikbaar
voor hypotheken. En de inspecteur ver
klaarde relaties te hebben met de Friesche
Levensverzekeringmaatschappij en nog meer
kapitaal krachtigen met klinkende namen.
Zij kwamen bij Luchtenburg namens de
geldschieters. Voorts erkenden de heeren te
hebben gezegd dat 95 moest worden ge
stort voor voorloopige onkosten.
Maar de heer van A. had de vaste over
tuiging dat de gevraagde 9000 hypotheek
op het pand zou worden verstrekt.
De 95 voorschot was bestemd voor on
kosten en provisie van de heeren van het be
middelingsbureau.
De heer Lugtenburg, bloemist te den Hel
der, verhaalde dat hij door de bewuste ad
vertentie met verdachten in connectie was
gekomen.
Hij had echter inmiddels vernomen, dat
de gereformeerde kerk te Anna Paulowna
dienaangaande onaangename ervaringen
had gekregen en dus werd Lugtenburg ge
waarschuwd. Hij stelde toen de politie met
een en ander in kennis.
De brigadier Horsman trad toen op in
kwaliteit van Oome Jan en kon dus de ge-
heele scène veilig meemaken. De heeren had
den niet het minste vermoeden, dat hier de
bedriegers gevaar liepen zelf bedrogen te
worden.
Toen zij vermeenden, dat geen 95 voor
Zoo was het ook met Pommeren gegaan.
De woorden van Gustaaf Adolf, gesproken
tot den ouden vorst van Pommeren, Bogisla:
„Kiest of u mij of den keizer tot vriend be
geert. Ziet de voetstappen der keizeriijke sol
daten in uw land of die der mijne in Use-
dom" hadden toen den doorslag gegeven.
Want de keizerlijke troepen roofden en
moordden. De Zweedsche soldaat betaalde
alles, wat hij noodig had; niets van vreem
den raakte hij aan.
De verwoesting van Maagenburg zou
Zoo verdiept was Saxon in zijn beschou
wingen, dat hij niet bemerkte, dat de vrouw
naast hem stond, tot zij zijn schouder aan
raakte en vroeg:
„Hebt u een weg tot redding gevonden?"
Saxon schrok op.
„Neen", antwoordde hij. „Ik dacht aan
iets anders!"
„Aan iets anders, in dezen toestand?"
vroeg ze en er klonk een ongeduldige toon
in haar stem. „Aan iets anders?"
„Ja", klonk zijn rustig antwoord. „Aan
de gevolgen van deze verwoesting. Maar u
heeft gelijk, we moeten aan ons eigen lot den
ken.
„Een mensch, wien steeds gedachte op ge
dachte in 't binnenste ontspruit, blijft ver
van 't doel, daar d' eene kracht verzwakt",
vervolgde hij.
„Vrij naar Dante" zei ze. „Maar is het nu
het oogenblik voor het zeggen van verzen?
Wat is u eigenlijk: een krijgsman of een
dichter?"
Hij was volstrekt niet uit het veld gesla
gen. Langzaam, bijna peinzend, antwoordde
'^„Soms weet ik het werkelijk zelf niet. Maai
Zaterdag 9 Juni.
HILVERSUM, 301 M. (VARA-
uitz.) 8.— Gr.pl. 9.Klein-VARA-
Ensemble olv. F. Bakels en gr.pl.
10— VPRO-morgen wijding. 10.15
Voor Arb. in de Continubedr.:
Klein VARA-Ensemble olv. F. Ba
kels, Hetty Beek, deel., Anny Prins,
zang en de Notenkrakers olv. D.
Wins. 12.De Notenkrakers ol.v.
D. Wins en gr.pl. 1-De Fliere
fluiters olv. J. van der Horst. 2.—
S. Broekman: De 3e Arb. Olymp.
Spelen te Praag. 2.15 Zang door
A. de Booy, a. h. orgel Joh. Jong.
3.— Mr. A. de Roos spreekt over
Liebknecht. 3.20 Gr.pl. 3.30 Muzik.
causerie P. Tiggers. 4.10 Gr.pl.
4.30 VARA-Kinderkoor „De Kre
keltjes" olv. Leida Hulscher. 5.
Voor de kinderen. 5.30 Muzikaal
allerlei, piano, celesta, hawaian gui
taar, zang, accordeon, saxofoon en
viool. 6.05 Literaire causerie A. M.
de Jong. 6.30 Gr.pl. 7-V.R.O.
8.Herh. SOS-ber. 8.03 Gr.pl.
820 „Avond Bonte Conste", uitz. u.
het Muziek Lyseum te Amsterdam.
9.15 Cor Steyn, accordeon en D.
Wins, pianobegel. 9.30 VARA-
orkest olv. H. de Groot. 10.10 Toe
spraak door A. de Vries. 10.20 Vaz
Dias en VARA-Varia. 10.30 Verv.
orkestconcert. 11.10 Gr.pl.
HUIZEN, 1875 M. (KRO-uitz.)
8.915 en 10.Gr.pl. 11.30
Godsd. halfuur. 12.15 Orkestcon
cert en gr.pl. 2.— Voor de jeugd.
2.30 Kinderuur. 4.15 Schlagermu-
ziek en lezingen. 7.15 Causerie.
7.35 Gr.pl. 8.10 Vaz Dias. 815
Operette concert. 11.Vaz Dias.
11.05—12— Gr.pl.
DAVENTRY, 1500 M. 10-35 Mor
genwijding. 11-05 Lezing. 12 20
Northern Studio-orkest olv Bridge
mmv. M. Howgate, alt. 1.20 Com
modore Grand Orkest olv. Mus-
cant. 1.50 Repo. cricketmatch Enge
land—Australië. 2.— Verv concert.
2.20 Gr.pl. 3.— Korte Dienst. 3.50
Belfaster Omroeporkest o.l.v. G.
Brown, mmv. G. Beggs, bariton.
4.50 Verv. reportage. 5.— Orgel
spel H. Ramsay. 5.35 Kinderuur.
6.20 Ber. 6.45 Verv. cricketrep.
6 55 W. Courtenay: The London
Melbourne Air Race. 7.10 Welsch
Intermezzo. 7.30 Lezing. 7 50 Rep.
8 20 Variété-progr. 9.20 Ber. en
causerie. 9.55 BBC-orkest olv. Sir
Frederic Cowen. 10.50 Voordracht.
10 55—12.20 Ambrose en zijn
orkest.
PARIJS (RADIO-PARIS) 1648 M
7.20 en 8.20 Gr.pl. 12.20 Goldy-
orkest. 8.20 „Robert Macaire"
operette van Berthomieu, m. m. v.
orkest olv. Labis en solisten. 10.50
Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M. 12.20
—2.20 Concert uit het Bellevue-
Strandhotel. 3.55 Solistenconcert en
Gr.pl. 5.Zang en piano. 8.20
Handel-concert door het Omroep
orkest olv. Gröndahl. 9.05 Gr.pl.
9.45 Pianorecital. 10.20 Omroep
orkest olv. Gröndahl. 11.1012.35
Dansmuziek uit rest. Wivex.
LANGENBERG, 456 M. 6.25
en 7.20 Gr.pl. 12.20 Blaasconcert
olv. Hilgert. 1.20—2.50 Werag-
kamerorkest olv. Keiper. 3.05 Gr.pl
4.20 Königsb. Operaorkest o. 1. v.
Boerschel. 6.45 Gr.pl. 7.20 Volks
muziek mmv. koren, boerenkapel en
solisten. 8.351.20 Uit Berlijn:
Gevar. programma.
ROME, 421 M. 8.50 „Fedora",
opera van Giordano. Orkestl. Votto.
Koorleiding Casolari.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Max Aiexys orkest. 1.30
Gr.pl. 6.20 Jazzmuziek. 7.05 Gr.pi
8.20 Salonorkest olv. Walpot. 9.20
Cabaret-progr. 10.3012.20 Dans
muziek. 484 M.: 12.20 Gr.pl. 1-30
Max Alexys' orkest. 5.20 Gr.pl.
6.35 Symphonieconcert olv. Meule-
mans. 7.35 Gr.pl. 8 20 Xylofoon- en
harmonicasoli. 8.55 Radio-tooneel.
9.20 Salonorkest olv. Walpot. 10.30
12.20 Dansmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 8.20 Kernspreuk en berichten.
8.30 Lezing. 8 50 Orkestconcert o.
1. v. Richter. 10.25 Sportnieuws.
10.40 en 11.05 Ber. 11.2012.50
Concert uit München olv. Kloss.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg. 10.35
10.50, Daventry 10.5015.50,
Ncrth Reg. 15.5016.50, Midi.
Reg. 16.50-17.35, Lond. Reg.
17.35—18.45, Daventry 18.45
18 55, Lond. Reg. 18.55—19.50,
Daventry 19.5024-
Lijn 4: Langenberg 10.35
16 20, Heilsberg 16.20-17.20,
Langenberg 17.2019.20, Ham
burg 19.20—24.
Zondag 10 Juni.
HILVERSUM. 301 M. (9.—10.—
en 5.8.VARA, de VPRO van
10.12.en de AVRO van 12.
5.en 8.12.uur). 9.Post
duiven- en voetbalnieuws. 9.03
Tuinbouwpraatje S. S. Lantinga.
9 30 Orgelspel Joh. Jong. 10.—
Orgelspel H. Nieland. 10.30 Kerk
dienst uit de Luth. kerk te Haarlem.
Spr. Ds. D. Drijver. Hierna: Or
gelspel H. Nieland. 12.Film
praatje L. J. Jordaan. 12.30 Ko-
vacs Lajos en zijn orkest en gr.pl.
2.Boekenhalfuur door dr. P. H.
Ritter Jr. 2.30 Concertgebouw-
Kamerorkest olv. A. van Raalte. In
de pauze: gr.pl. 4.Mannenkoor
„Orpheus" olv. W. F. Kools. 4.20
Gr.pl. Om 4.45 Vaz Dias. 5.—
VAR A-orkest olv. H. de Groot. 5 30
Voor de kinderen. 6.— Voetbal
praatje. 6.15 „De VARA roept",
6-20 Vervolg orkestconcert. 7.
Dr. H B. Wiarui Beekman: De
mocratie en dictatuur. 7.20 „Hoog
de VARA" 7.22 Vervolg orkestcon
cert. 8.Vaz Dias. 8.15 Omroep
orkest olv. N. Treep mmv H. Cals,
sopraan. 9.10 Radio-Journaal. 9.25
Concertgebouw-orkest o.l.v. E. van
Beinum. 10 10 Zang door de
„Melodists". 10.30 Gr.pl. 11.— Uit
Turijn: Derde acte van Puccini's
opera „La Tosca", olv. F. Capuana
Koorleiding O. Vertova. 1130
12.Kovacs Lajos en zijn orkest.
HUIZEN, 1875 M. (8.30—9.30,
12.15—5.— en 7.45—11.— KRO,
de NCRV van 9.30—12.15 en 5.—
7.45 uur). 8.30 Hoogmis. 9.30 Ge
wijde muziek. 9.50 Kerkdienst uit
de Geref. kerk te R'dam. Voorg
Ds. F. C. Meyster. Hierna: Gewij
de muziek. 12.15 Gr.platen. 12.30
Schlagermuzick en lezing. 2.Gr.
pl. en lezing. 3.— Plechtig Lof.
4 Gr.pl. 4.10 Orkestconcert. 5.
Kerkdienst uit de Ned. Herv. kerk
te Rijnsburg. Voorg.: ds. Ph. Peter.
Orgel A. Kooien. 6.45 Gewijde mu
ziek door M. Hagenbeek, sopraan
en F. Kloek, orgel. 7 45 Sport
nieuws. 7.50 Lezing. 8.15 Orkest
concert. 9.Vaz Dias. 9.05 Voor
dracht. 9.25 Gr.pl. 10.Orkest
concert. In de pauze om 10.20: Vaz
Dias. 10.40—11.Epiloog.
kosten beschikbaar waren, wilden zij voor-
loopig met 60 genoegen nemen, het restant
kon dan later worden afgedragen.
Brigadier Horsman, aldus oome Jan, had
de heeren in 'n keurigen auto zien arriveeren
en werd vervolgens plechtig voorgesteld.
Positief kon de brigadier verklaren, dat
I B
ik zei u toch: een avonturier, die uittrok om
de wereld te veroveren". Er kwam een flauwe
glimlach op zijn gelaat.
De vrouw keek hem verwonderd aan. Zij
begreep er niets van. Zij haalde de schou
ders op, maar zijn kalm gedrag had haar
een beetje gerust gesteld. Ofschoon ze wist,
dat hun toestand hachelijk was, voelde ze
zich toch niet meer zoo angstig.
„De brand breidt zich over de stad uit",
sprak Saxon, uit het venster kijkend, en
wees haar op de vlammenzee. „Vluchten
kunnen we niet. Hier blijven evenmin. Spoe
dig kunnen de soldaten hier komen of kan
de brand naar deze zijde overslaan".
„Door den storm kan de geheele stad af
branden. Wat moeten we doen hoe is uw
naam?" vroeg ze.
Saxon keek haar verbaasd aan; hij zag
het verband niet, maar zei:
„Saxon. En de uwe?"
„Noemt u mij maar Marion. Het is nu
geen tijd voor plichtplegingen. Miscschien
is dit onze laatste dag. Ik heb u valsch be
schuldigd en
Zij reikte hem de hand.
Hij nam die in de zijne, drukte ze stevig
en viel haar in de rede:
,,'t Was uw schuld niet. En moed houden
we leven nog. Overhaasting is nooit goed".
Haar temperament kwam bijna weer in
opstand tegen zijn bedaardheid.
„Kunt u geen uitweg bedenken?" vroeg
ze. ..De tijd verstrijkt".
„Waar is de kelder?" vroeg Saxon. Bij
zijn onderzoek had hij geen kelderdeur ge-
zen.
„De ingang is onder den toren Vroeger
heeft hier een klooster gestaan; de toren is
95 moest worden betaald, vóór de noodige
beschikkingen korden worden genomen
Aan Lugtenburg werd toen een formulier
ter teekening aangeboden, wat echter ten
slotte door Lugtenburg werd geweigerd.
De chef-directeur verklaarde met luide
stem, dat, indien hij vandaag den dag 95
gebleven. Op de oude gewelven is het nieu
we huis opgebouwd, de kelders zijn zeer uit
gestrekt. Mijn oom heeft meermalen verteld,
dat er een onderaardsche gang naar de El-
be had geloopen, om de monniken gelegen
heid te geven ongezien de stad binnen te ko
men en te verlaten".
„Als die gang eens werkelijkheid was!
Zullen we de kelders gaan zien? Ze zouden
ons een schuilplaats kunnen bieden".
Ze gingen naar den toren en terzijde van
de groote steenen trap waar zijn laarzen
lagen wees ze hem een ijzeren deur, die
hij opende en waarachter een zerken trap
toegang tot ruime gewelven gaf.
Het eerste gedeelte was ingericht tot pro
visiekamer. Hier zag hij groote vaten wijn
in met hekwerk afgesloten hokken met
kruiken, terwijl andere ruimten dienden tot
opslag van levensmiddelen, vruchten, balen
en kisten.
Dan volgde een groote ruimte, achter een
steenen boog, die voor huishoudelijke bezig
heden moest dienen. Er stonden tafels en
stoelen. Aan het einde bevond zich weer een
groote boog in het gewelf, afgesloten door
een zwaren ijzeren deur. Marion nam den
grooten sleutel van de haak en opende het
derde gewelf, dat diende tot bergplaats van
allerhande werktuigen, die niet dagelijks
werden gebruikt, spaden, houweelen, tim
mergereedschappen, oude vaten, kisten en
koffers. Zij had een kaarslantaarn aange
stoken. die de ruimte voldoende verlichtte.
Aan de wanden van dit gewelf zaten dikke
ijzeren ringen in den muur gemetseld,
waaraan hier en daar zware kettingen
hingen.
(Wordt vervolgd).
