DE HOOGSTE WAARDE VOOR UW GELD EN DE BESTE SIGARET VOOR UW GEZONDHEID Alkmaarsche Courant Geen oorlog en geen vrede? 10 VOOR 17iC ^Binnenland Blijft in eigen land. Honderd Zes en Dertigste Jaargang. ZATERDAG 9 JUNI Buitenland. T'rotzky's houding tegenover Lenin. GRATIS WITTEBROODSWEKEN. Overal vrij toegang. DE ELLENDE DER BALLINGEN. Goedkoope krachten in Rusland. No. 134 1934 Onder voorzitterschap van baron Krayen- hoff, voorzitter van de A.N.V.V., werd gis termiddag in Hotel De Witte Brug te 's-Gra- venhage een door de A.N.V.V. en het hoofd bestuur van Horecaf belegde vergadering gehouden van belanghebbenden bij het toe ristenverkeer met de Nederlandsche Persver tegenwoordigers. Doel van de bijeenkomst was, te beraad slagen over te nemen maatregelen in ver band met de schade, welke hier te lande wordt geleden door de vermindering van het Duitsche reizigersverkeer, als gevolg vin het feit, dat de Duitsche regeering aan landgenooten, die hun vacantie in Holland doorbrengen, slechts toestaat, daarvoor 200 R.M. mede te nemen, waarvan 150 R.M. in chèque's, die nog met vertraging voldaan worden. De vergadering was druk bezocht en werd ook bijgewoond door vertegenwoordigers van den Koninklijken Nederlandschen Mid denstandsbond en door dr. Metz, voorzitter van de NederlandschDuitsche Handelska mer. In zijn openingswoord deelde de voorzit ter mede, dat herhaaldelijk pogingen zijn aangewend om aan deze onbillijke behande ling van Duitschland tegenover Nederland een einde te maken, waarbij hij erop wees, dat Duitschers naar andere landen hoogere bedragen mogen medenemen en dat Duitsch land zoo juist nog weer met Tsjecho-Slowa kije een overeenkomst had aangegaan, waar bij het aan Duitschers, die naar dat land reizen, wordt toegestaan 500 R.M. per maand mede te nemen. Duitschland eischt van Nederland tegen prestaties van zeer ingrijpenden aard, die spr. niet kan mededeelen, doch hij gevoelt zich wel gerechtigd om te concludeeren, dat de Nederlandsche regeering bij de onder handelingen blijk heeft gegeven, niet vol doende doordrongen te zijn van de groote economische waarde, die het vreemdelingen verkeer voor ons land heeft. Spr. hoopte, dat bij de te houden besprekingen geen din gen gezegd zullen worden, die kwetsend zijn voor de regeering van eenig naburig lana, maar hij achtte het wel noodig, om thans op het Nederrandsche volk een beroep te doen om, zoolang in dezen toestand geen veran dering komt, in eigen land te blijven, aange zien men met eiken gulden, die in Nederland besteed wordt, helpt, de Nederlandsche volkskracht te verstevigen en het niet langer aangaat, om als Nederlanders achtmaal zoo- 1 veel voor het toerisme in Duitschland uit te geven als Duitschland in Nederland uit geeft. Bij de hierop volgende besprekingen kwam naarvoren, dat de toestand van het hotei- pearijf m ons land onhoudbaar is gewor den. Het Nederlandsche volk wordt wegge zfSen.- P® buitenlanders bHjven door om standigheden, die buiten onze macht liegen, vnJwe zoodat de bedrijven voor de volle 100 pCt. op onze landgenooten zijn aangewezen. Italië verleent 50 tot 70 pCt. reductie op de spoorwegen, België en Zwitserland sub sidieeren de hotels met mrilioenen, Spanje °P geweldige wijze het werk van de V.V.V. en heeft zijn peseta op een fractie van zijn waarde teruggebracht. In Nederland worden de hotels direct en indirect hoog belast. Van hotelhouderszijde was men dan ook van oordeel, dat men er thans niet komt met de kreet: „Blijft in eigen land", doch dat van de regeering daadwerkelijke steun moet wor den gevraagd in den vorm van een flinke heffing op buitenlandsche passen van b.v 50 ineens of 1 per dag voor het buiten- landsch verblijf. Ook werd een bouwverbod van minstens 3 jaar voor hotels, café's, res taurants noodig geoordeeld, teneinde de brouwerijen te beletten, steeds nieuwe over bodige zaken op te richten, en mede werd het noodig geacht, dat de hotels als bedrijven ontlast worden van de accijnzen op zuivel gebied. Ter vergadering gingen meerdere stemmen op, die betoogden, dat de pasverhooging al leen diende te gelden voor reizen naar die landen, die hun inwoners bemoeilijken om naar Nederland te gaan en daarbij ons land in een ongunstige positie plaatsen. Algemeen was men het er over eens, dat er iets gedaan moet worden en tenslott» werd dan ook besloten, de regeering een rap port van het gesprokene aan te bieden en er bij de regeering op aan te dringen, maatre gelen te treffen. Ook zal een beroep op de Nederlandsche Pers worden gedaan om met het oog op den noodtoestand, waarin het Nederlandsche hotelbedrijf verkeert, voor de lezers geen rei zen meer naar het buitenland te organisee- ren, zoolang het buitenland doorgaat, het reizen van hun bewoners naar ons land te bemoeilijken. Mede zal aan de Pers worden verzocht, om gedurende dezen noodtoestand geen deel meer te nemen aan door het bui tenland georganiseerde persreizen, die geen ander doel hebben dan den Hollandschen gulden naar het buitenland over te hevelen Men hoopt door deze maatregelen te be reiken, dat de verschillende regeeringen zul len gaan inzien, dat alleen 't onbelemmerde, vrije verkeer onder de volkeren internatio naal de juiste verhouding kan scheppen, waardoor elk land het meest gebaat zal zijn Nu de naam van Trotzky telkens weer in de pers wordt genoemd en tegelijkertijd vele onjuiste geruchten de ronde doen omtrent de rol, die hij indertijd te Brest-Litovsk heeft ge speeld, is het wel interessant om het hierop betrekking hebbende gedeelte van zijn autobiografie „Mijn leven" weer te geven. Hierin zegt Trotzky: Het vredesdecreet werd op 26 October 1917 door 't congres der Sovjet geratificeerd; wij hadden toen alleen nog maar Petrograd in handen. Op 7 November stelde ik door middel van de radio aan de Geallieerden en aan de Keizerrijken van Centraal-Europa voor om een algemeenen vrede te sluiten De regeeringen der Entente verklaarden door bemiddeling van hun agenten aan den gene ralissimus Doekonin, dat nieuwe pogingen, #m tot een afzonderlijken vrede te komen, „de ernstigste gevolgen zouden hebben". Op deze bedreiging antwoordde ik met een manifest, gericht tot alle arbeiders, soldaten en boeren Het was dus een ondubbelzinnige oproep; ik zei erin, dat wij de bourgeoisie niet had den omvergeworpen om het bloed van onzt* soldaten te laten vergieten onder bevelhebber schap van de buitenlandsche bourgeoisie. Op 22 November onderteekenden wij een over eenkomst van wapenstilstand op alle fronten, van de Oostzee tot de Zwarte Zee. Wij vroe gen opnieuw aan de Gal lieerden om gezamen lijk met ons vredes-onderhandelingen te voe ren. Hierop ontvingen wij geen antwoord, maar wij werden niet langer bedreigd. „Geen annexaties, geen schattingen". De vredesonderhandelingen begonnen op 9 December, zes weken na de ratificatie van het vredesdecreet. Dit uitstel was ongetwij feld lang genoeg om de mogendheden der Entente de gelegenheid te geven, hun stand punt te bepalen. Onze delegatie heeft al da delijk lïaar principes uiteengezet betreffende de grondslagen van een democratischen vrede. De anderen verzochten, de onderhan delingen te schorsen. De datum, waarop zij hervat zouden worden, werd steeds verder uitgesteld. De afgevaardigden van de Vier voudige Alliantie hadden met allerlei binnen- landsche moeilijkheden te kampen bij hur. pogingen, om een antwoord op onze verkla ring te formuleeren. Dit antwoord kwam op 25 Etecember. De regeeringen van de vier voudige Alliantie onderschreven het beginsel van een demoèratischen vrede zonder an nexatie, zonder oorlogsschattingen en met erkenning van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren. Het conflict met de Centrale Mogendheden. delingen duurden maanden Mogendheden wierpen hun raten van plan om de jonge vernietigende voorwaarden was er voor om de onderhan- |k af te breken en raadpleegde Ik redeneerde als volgt: De onderhJf: De Centrale masker af en aovjet-republf op te leggen, delingen bru hierover Lenii CHIEFWHIP Wanneer het Duitsche imperialisme niet in staat is om zijn troepen tegen ons te laten optrekken, dan beteekent dat, dat wij een groote overwinning hebben behaald, waar van de gevolgen onafzienbaar zijn. Is het daarentegen den Hohenzollern nog mogelijk om ons een slag toe te brengen, dan kunnen wij altijd nog hun eischsn inwilligen. Ik won den raad in van de andere leden onzer delegatie, Kamenev was het met mij eens en ik schreef naar Lenin. Hij antwoordde: „Wanneer u in Moskou komt, zullen wij er over spreken Toen ik hem mijn argumenten uiteenzette, antwoordde hij: „Het zou zoo mooi zijn als men maar wenschen kon, wanneer generaal Hoffmann niet in staat was om zijn troepen tegen ons te laten optrekken. Doch daarop is weinig hoop. Hij zal voor dit doel gebruik maken van uitgezochte regimenten Beiersche boeren. En zou hij er zooveel tegen ons noo dig hebben? Gij zegt zelf, dat de loopgraven leeg zijn. En als de Duitschers den oorlog hervatten?" „Dan zouden wij gedwongen zijn om de vrede te onderteekenen", antwoordde ik. „Maar dan zal het voor iedereen duidelijk zijn. dat er voor ons geen andere uitweg was En het zal voor goed een einde maken aan het sprookje, dat wij geheime relaties onder houden met de Hohenzollerns." „Zeker, het heeft zijn voordeden, maar het is te gewaagd. Wanneer wij moesten omko men, terwille van de Duitsche revolutie, zou den wij verplicht zijn om het te doen, want de Duitsche revolutie zou oneindig belang rijker zijn dan de onze. Maar wanneer zal zij komen? Daar is niets van te zeggen. Op het oogenblik is er niets belangrijkere op de wereld dan onze revolutie. Wij moeten haar tot eiken prijs beschermen." Intusschen werden die conflicten in de partij van dag tot dag heviger. In tegenste! ling met een later verbreid gerucht was het meeningsverschil er niet één tusschen Lenin en mij, doch één tusschen Lenin en de over weldigende meerderheid van de leidend organisatie der partij. Men redetwistte er vooral over, of wij op dat oogenblik in staaf waren om een revolutionnairen oorlog te voeren en of het, in het algemeen gesproken toelaatba'ar was, dat een revolutionnair land een overeenkomst aanging met imperialisten In deze beide kwesties stond ik volkomen aan den kant van Lenin. Met hem antwoordde ik ontkennend op de eerste en bevestigend op de tweede vraag. Het eerste, meer uitgebreide debat over deze twistvragen werd op 21 Januari ge opend ter gelegenheid van de bijeenkomst der actief werkende partijleden. Er werden drie gezichtspunten uiteengezet. Lenin was er voor om de onderhandelingen nog slepende te houden, doch in het geval van een ultima tum onmiddellijk toe te geven. Ik achtte het daarentegen noodzakelijk om de onderhande lingen af te breken, zelfs al liepen wij daar door gevaar voor een nieuw Duitsch offen sief; als het zoo liep, dat wij ons moesten overgeven, zouden wij het dan tenminste doen voor een kennelijke overmacht. Boekarin daarentegen eischte oorlog, om het terrein di.r revolutie uit te breiden. Op deze bijeenkomst van den 21en Januari keerde Lenin zich heftig tegen de voorstan ders van een revolutionnairen oorlog, terwijl hij mijn voorstel slechts met enkele woorden critiseerde. De voorstanders van den revolu tionnairen oorlog verkregen 32 stemmen, Lening 15 en ik 16. Voor den vrede met Trotzki In deze omstandigheden was het slechts mogelijk om het standpunt van Lenin te doen aanvaarden door een scheuring in de partij en een staatsgreep. Op andere wijze was het niet mogelijk. Toch moest elke nieu we dag het aantal aanhangers van Lenin doen toenemen. Dit alles in aanmerking ge nomen, was de leus: „geen oorlog en geen vrede" kennelijk een weg om de positie van Lenin te versterken. De meerderheid van de partij of althans van de leidende elementen ging dien weg. Lenin zei tegen mij: „Dat is goed. Laten wij veronderstellen, dat wij ge weigerd hebben om den vrede te ondertee kenen, en dat de Duitschers nu overgaan tot den aanval. Wat zoudt u in dat geval doen „Wij zouden het vredesverdrag teekenen onder de bedreiging der bajonetten. Dat zou de geheele wereld duidelijk zijn". „En zoudt u dan niet de leus van den re volutionnairen oorlog ondersteunen?" „In geen geval!" „Onder die omstandigheden wordt het experiment al veel minder gevaarlijk. Maar wij loopen de kans om Estland of Letland te verliezen. En, voegde Lenin er bij met een kwaadaardig glimlachje, „zou het verlies van Letland èn Estland niet opwegen tegen een goeden vrede met Trotzki?" t!et gemeentebestuur van Margate, de vermaarde zeebadplaats aan de zuidkust vati Engeland, heeft indertijd doen weten dat pas gehuwde menschen, indien zij hun huwelijksreis naar deze plaats doen, vrij toegang zullen hebben tot aller lei openbare vermakelijkheden Het re sultaat van de aankondiging is geweest, dat jonge paren in grooten getale naar Margate trekken. Zij worden er door den burgemeester op het stadhuis ontvangen en krijgen een met goud versierde por tefeuille vol vrijkaarten voor bioscopen, theaters, musea, zweminrichtingen, con certzalen ,enz., ten geschenke. Tn andere Siberische kampen werden de gevangenen gedwongen tot het graven van kanalen. Zoc is bijvoorbeeld het kanaal tot stand gekomen tusschen de Witte Zee en de Baltische Zee. Weer anderen werden zonder meer gebruikt voor het aanleggen van nieuwe spoorwe gen, die om strategische redenen den laatsten tijd als het ware uit den grond gestampt werden; en het Russische leger een snelle verbinding met de bedreigde gebieden in OostAzië moeten verzekeren. Het ergst hebben de gevangenen het te verduren, die vroeger priester waren, de ellende ,die zij lijden is onbeschrijfe lijk. DE OUDSTE MAN TER WERELD. „Slechts" 120 jaar. Zaro Agha, „de oudste mar. ter wereld", is volgens een rapport van Turksche medici niet, zooals men geloofde, 160 jaar oud, doch „slechts" 120 jaar. Tijdens zijn ver blijf in een ziekenhuis ontstond er twijfel bij de behandelende geneesheeren aan Zaro Agha's bewering, dat hij 30 jaar voor den slag bij Trafalgar geboren was en maakten zij eenige Rontgenopnamen van zijn been derenstelsel, waaruit zou zijn gebleken, dat zijn gebleken, dat zijn werkelijke leeftijd niet hooger dan 120 jaar kon zijn. De Röntgen foto's zijn voor verdere hestudeering naar den verjongingsspecialist Dr. Voronof te Parijs gezonden. Zaro Agha heeft indertijd een aanbod van Dr. Voronof, die hem met een van zijn sera wilde behandelen, afgewezen. Den laatsten tijd zijn uit de Russische concentratie-kampen berichten ontvan gen, die melding maken van de treurige toestanden en de ellende, waarin de ge vangenen daar leven. Buitengewoon erg schijnt het in Noord Rusland te zijn, waar honderdduizenden zijn overgele verd aan honger en koude, aldus de „Daily Mail". Een berucht concentratiekamp bevindt zich op het eiland Salovki in de Witte Zee. Hier zijn duizenden gevangenen, meest uit den ouden burgerstand, on dergebracht in de vertrekken van oude, beroemde kloosters. Het leven op dit eiland is verschrikkelijk. In den winter heeft men geen enkele verbinding met het vasteland. Daar in dit klimaat niets groeit, moeten levensmiddelen van ver weg worden aangevoerd. Ziekten komen veelvuldig voor onder de gevangenen. Wie uit deze hel weet te ontsnappen, mag zich zéér gelukkig noemen. Een groot concentratiekamp bevindt zich in Kollas, het eindstation van den Siberischen Spoorweg aan de Duna. on geveer 600 K M. ten Zuiden van Archan- gel In de reusachtige graanschuren van deze stad wordt het Siberische graan opgestapeld en door de gevangenen op barkassen geladen voor het transport over de Duna naar het Noorden Ook een groot deel van het voor transport naar het buitenland bestemde hout gaat over Kollas. In totaal werken in dit gebied onge veer 200 000 politieke gevangenen. In den zomer lijden zij ontzettend van de muggenplaag, die in deze mo.erassige gebieden de menschen letterlijk geheel uitzuigen Het hakken van het hout meet voornamelijk in den winter ge schieden, wanneer de moerassen dicht gevroren zijn, en zoo gelegenheid geven voor een gemakkelijk vervoer. Het concentratiekamp Perm ligt in den Oeral. Hier hebben de Russen de vrouwen en kinderen samengebracht van de mannen, die als politieke gevan genen naar het Noorden getransporteerd werden. In vervallen barakken achter prikkel- d.aad leven deze ongelukken in de primitiefste omstandigheden. Gedeelte lijk zijn ze op scheepsbarakken onder gebracht zonder beschermende klee dii gstukken tegen de winterstormen. De kindersterfte is reusachtig. VOLLEDIGE DIESEL-TRACTIE OP DE AANGEWEZEN BAANVAKKEN. Ingaande volgende maand. Bijzondere omstandigheden voorbehou den, zullen de Ned. Spoorwegen de volgende maand de volledige Dieseltractie op de aan gewezen baanvakken invoeren. Op 't oogenblik doen van de 100 Diesel- treinen er 40 dienst. Voor de Dieseltreinen is nog steeds veel belangstelling en de treinen zijn voortdurend goed bezet. staan in verband met in- en uitvoer', is den eersten Juni j.L. te Santiago een tusschen Nederland en Chili geldende clearing-over- eenkomst onderteekend. E>eze overeenkomst treedt op 16 Juni in werking. Nadere inlichtingen geeft het Neder landsch Clearinginstituut, Bezuidenhoutsche- weg 30 te 's-Gravenhage. CRISISBOTERMERK. Behoudens tusschentijdsche wijziging is voor de week van 10 tot en met 16 dezer de prijs van het crisis-botermerk en die van de vervoervergunning voor buitenlandsche bo ter is vastgesteld op 1 per K.G. HULDIGING PROF DR. C. U. ARIENS KAPPERS. Een kwart eeuw directeur van hel Centraal Instituut voor Hersen onderzoek. In de collegezaal van het ontleedkundig laboratorium aan de Mauritskade te Amster dam is gistermiddag het feit herdacht, dat 25 jaar geleden het Centraal Instituut voor Her senonderzoek in Nederland werd geopend. Aan deze herdenking is het karakter gege ven van een huldiging van prof. dr. C. U Ariëns Kappers, die in tegenwoordigheid van curatoren der gemeente- en Vrije Univer siteit, van familie, vakgenooten, vrienden en bewonderaars mocht herdenken, dat hij een kwart eeuw als directeur aan deze weten schappelijke instelling verbonden is. Verschillende sprekers voerden het woord. Namens de Vereeniging voor psychiatrie en neurologie, waarvan prof. Ariëns Kappers voorzitter is, bood prof. dr. K. H. Bouman den jubilaris een feestbundel met een vijftig tal bijdragen uit alle werelden en geschreven in verschillende wereldtalen, waaruit blijkt, hoe prof. Ariëns Kappers de gansche wereld toebehoort. VIJF INBRAKEN IN EEN ENKELEN ACHT TE ZAANDAM. Ten Zaandam is gisternacht op vijf plaat sen ingebroken, n.1. aan de Heerengracht nr 72, llo, 110, 112 en 116, en aan de Booten- makersstraat nr. 99. Er worden bedragen aan geld vermist. WAAR LIGT DE TUBANTIA? Naar uit Oostende wordt gemeld, is de Artiglio andermaal in zee gestoken om de onderzoekingen naar de Tubantia voort te zetten. Indien het weer goed blijft, zal het schip ongeveer tien dagen in ae nabijheid van de Noordhinder blijven dreggen. EEN FEEST MISBRUIKT VOOR INBRAAK. Tijdens de feestelijkheden ter eere van het gouden priesterfeest van deken van Erp te St. Oedenrode, zijn inbrekers de woning binnengedrongen van de landbouwersfamilie v. d. H. aan den Boschweg. Het gezin had juist de hoeve voor enkele oogenblikken on beheerd gelaten om de festiviteiten in het dorp bij te wonen. Bij thuiskomst ontdekte men dat alles overhoop was gehaald. Een aanzienlijk be drag aan geld en verschillende gouden sie raden en eenige kisten met eieren bleken ontvreemd te zijn. De politie werd van het gebeurde op de hoogte gesteld, maar tot he den leverde haar onderzoek geen resul taat op. TIEN EN EEN HALF MILLIOEN. Dat is het bedrag van de na te vor deren belasting voor de verzwegen belasting. Naar gemeld wordt, bedraagt het totaal na te vorderen bedrag, voortvloeiende uit de verzwegen vermogensbelasting, verdedigings belasting I, inkomstenbelasting en gemeente fondsbelasting met inbegrip van alle opcen ten voor het geheele land ongeveer f 10 5 millioen. Het bedrag aan verzwegen vermogens, waarover is nagevorderd, bedraagt over 1931 -'32 circa 434 millioen, over 1932-'33 398 millioen, over 1933-'34 351 millioen. Aan inkomstenbelasting werd over 1931- '32 een bedrag van 26 millioen verzwegen, over 1932-'33 25 millioen en over 1933'34 20 millioen. CLEARINGOVEREENKOMST. NEDERLAND—CHILI. Op 16 Juni in werking Op grond van de z.g. clearing-wet van 25 Juli 1932, welke aan de regeering de be voegdheid geeft, „verdragen te bekrachtigen inzake de vereffening van vorderingen, ont SARNOFF EN ROBERTSON BEZOEKEN DE PHILIPSFABRIEKEN. Gister brachten de heeren David Sarnoff, president van de Radio Corporation of America en A. W. Robertson, president van de Westinghouse Electric Manufacturing Company, met hun staf een bezoek aan de Philipsfabrieken. Na in het clubhuis op de golflinks een lunch te hebben gebruikt, werd in de fabrie ken de radiofabricage in oogenschouw ge nomen en een bezoek gebracht aan het labo ratorium, waar de geluidsfilmapparaten, het natriumlicht en de fabricage van de Rönt gentoestellen en zendlampen de bijzondere belangstelling van de bezoekers trokken. Ten huize van dr. A. F. Philips werd ge dineerd, waarna de gasten des avonds weer uit Eindhoven zijn vertrokken. LOTING VOOR DEN DIENSTPLICHT. Dinsdag a.s. 12 Juni 1934, om 2 uur na middags, zal in een der grafelijke zalen te 's- Gravenhage en wel in de z.g. Rolzaal (Bin nenhof 8) de loting voor den dienstplicht plaats hebben voor de lichting 1936. Tot deze lichting komen in het algemeen te be- hooren zij, aie in 1936 twintig jaar oud worden, m.a.w. die in 1916 geboren zijn. Deze jongelieden moeten zich in Januari 1935 voor den dienstplicht laten inschrijven. Dat nu al geloot wordt, houdt voornamelijk verband met de aanmelding voor de voor oefeningen. Eerst ruim een jaar na de loting, als de inschrijving, het verleenen van vrijstellin gen wegens broederdienst en de keuring achter den rug zijn, kan worden uitgemaakt, wie van de ingeschrevenen als gewoon dienstplichtigen zullen moeten dienen. De loting alleen verschaft dus nog geen zeker heid hieromtrent. Maar toch kan er, als de uitslag van de loting bekend is, wel eenige voorspelling worden gedaan. In de eerste plaats staat het vast, dat zij wier namen al- phabetisch volgen op den uitgeloten naam, voor het meerendeel moeten dienen, voor zoo ver zij niet worden vrijgesteld of afgekeurd. En voorts, dat men dengenen, die vrij zul len zijn, moet zoeken onder de ingeschreve nen, wier namen in het alphabetisch register zullen komen vóór den uitgeloten naam. In de laatste jaren was het ongevee. 10 tot 14 pCt. dat vrij lootte. Deze procenten zoeke men dus onmiddellijk vóór den uitge loten naam. Hoever men daarvoor moet te ruggaan, is voorloopig nog niet te bepalen Het hangt af van de getallen personen, die onder de verschillende letters worden inge schreven en die onderling zeer uiteenloopen. De letters B, H, K en S tellen gewoonlijk de meeste ingeschrevenen, de leters I, Q, U. X en Y de minste. KORTE BERICHTEN. Donderdag is de schilder V., die verf- werk verrichtte aan het stationsgebouw te Haps (N.B.), tengevolge van het onvoorzich tig omgaan met benzine in brand geraakt. De man werd met ernstige brandwonder overdekt en moest onmiddellijk naar het zie kenhuis te Cuyk worden vervoerd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 6