DE HOOGSTE WAARDE VOOR UW
GELD EN DE BESTE SIGARET
VOOR UW GEZONDHEID
Alkmaarsche Courant
Geen oorlog en geen vrede?
10 VOOR 17iC
^Binnenland
Blijft in eigen land.
Honderd Zes en Dertigste Jaargang.
ZATERDAG 9 JUNI
Buitenland.
T'rotzky's houding tegenover Lenin.
GRATIS WITTEBROODSWEKEN.
Overal vrij toegang.
DE ELLENDE DER BALLINGEN.
Goedkoope krachten in Rusland.
No. 134 1934
Onder voorzitterschap van baron Krayen-
hoff, voorzitter van de A.N.V.V., werd gis
termiddag in Hotel De Witte Brug te 's-Gra-
venhage een door de A.N.V.V. en het hoofd
bestuur van Horecaf belegde vergadering
gehouden van belanghebbenden bij het toe
ristenverkeer met de Nederlandsche Persver
tegenwoordigers.
Doel van de bijeenkomst was, te beraad
slagen over te nemen maatregelen in ver
band met de schade, welke hier te lande
wordt geleden door de vermindering van
het Duitsche reizigersverkeer, als gevolg
vin het feit, dat de Duitsche regeering aan
landgenooten, die hun vacantie in Holland
doorbrengen, slechts toestaat, daarvoor 200
R.M. mede te nemen, waarvan 150 R.M. in
chèque's, die nog met vertraging voldaan
worden.
De vergadering was druk bezocht en werd
ook bijgewoond door vertegenwoordigers
van den Koninklijken Nederlandschen Mid
denstandsbond en door dr. Metz, voorzitter
van de NederlandschDuitsche Handelska
mer.
In zijn openingswoord deelde de voorzit
ter mede, dat herhaaldelijk pogingen zijn
aangewend om aan deze onbillijke behande
ling van Duitschland tegenover Nederland
een einde te maken, waarbij hij erop wees,
dat Duitschers naar andere landen hoogere
bedragen mogen medenemen en dat Duitsch
land zoo juist nog weer met Tsjecho-Slowa
kije een overeenkomst had aangegaan, waar
bij het aan Duitschers, die naar dat land
reizen, wordt toegestaan 500 R.M. per
maand mede te nemen.
Duitschland eischt van Nederland tegen
prestaties van zeer ingrijpenden aard, die
spr. niet kan mededeelen, doch hij gevoelt
zich wel gerechtigd om te concludeeren, dat
de Nederlandsche regeering bij de onder
handelingen blijk heeft gegeven, niet vol
doende doordrongen te zijn van de groote
economische waarde, die het vreemdelingen
verkeer voor ons land heeft. Spr. hoopte,
dat bij de te houden besprekingen geen din
gen gezegd zullen worden, die kwetsend zijn
voor de regeering van eenig naburig lana,
maar hij achtte het wel noodig, om thans op
het Nederrandsche volk een beroep te doen
om, zoolang in dezen toestand geen veran
dering komt, in eigen land te blijven, aange
zien men met eiken gulden, die in Nederland
besteed wordt, helpt, de Nederlandsche
volkskracht te verstevigen en het niet langer
aangaat, om als Nederlanders achtmaal zoo- 1
veel voor het toerisme in Duitschland uit te
geven als Duitschland in Nederland uit
geeft.
Bij de hierop volgende besprekingen kwam
naarvoren, dat de toestand van het hotei-
pearijf m ons land onhoudbaar is gewor
den. Het Nederlandsche volk wordt wegge
zfSen.- P® buitenlanders bHjven door om
standigheden, die buiten onze macht liegen,
vnJwe zoodat de bedrijven voor de
volle 100 pCt. op onze landgenooten zijn
aangewezen.
Italië verleent 50 tot 70 pCt. reductie op
de spoorwegen, België en Zwitserland sub
sidieeren de hotels met mrilioenen, Spanje
°P geweldige wijze het werk van
de V.V.V. en heeft zijn peseta op een fractie
van zijn waarde teruggebracht.
In Nederland worden de hotels direct en
indirect hoog belast.
Van hotelhouderszijde was men dan ook
van oordeel, dat men er thans niet komt met
de kreet: „Blijft in eigen land", doch dat van
de regeering daadwerkelijke steun moet wor
den gevraagd in den vorm van een flinke
heffing op buitenlandsche passen van b.v
50 ineens of 1 per dag voor het buiten-
landsch verblijf. Ook werd een bouwverbod
van minstens 3 jaar voor hotels, café's, res
taurants noodig geoordeeld, teneinde de
brouwerijen te beletten, steeds nieuwe over
bodige zaken op te richten, en mede werd het
noodig geacht, dat de hotels als bedrijven
ontlast worden van de accijnzen op zuivel
gebied.
Ter vergadering gingen meerdere stemmen
op, die betoogden, dat de pasverhooging al
leen diende te gelden voor reizen naar die
landen, die hun inwoners bemoeilijken om
naar Nederland te gaan en daarbij ons land
in een ongunstige positie plaatsen.
Algemeen was men het er over eens, dat
er iets gedaan moet worden en tenslott»
werd dan ook besloten, de regeering een rap
port van het gesprokene aan te bieden en er
bij de regeering op aan te dringen, maatre
gelen te treffen.
Ook zal een beroep op de Nederlandsche
Pers worden gedaan om met het oog op den
noodtoestand, waarin het Nederlandsche
hotelbedrijf verkeert, voor de lezers geen rei
zen meer naar het buitenland te organisee-
ren, zoolang het buitenland doorgaat, het
reizen van hun bewoners naar ons land te
bemoeilijken. Mede zal aan de Pers worden
verzocht, om gedurende dezen noodtoestand
geen deel meer te nemen aan door het bui
tenland georganiseerde persreizen, die geen
ander doel hebben dan den Hollandschen
gulden naar het buitenland over te hevelen
Men hoopt door deze maatregelen te be
reiken, dat de verschillende regeeringen zul
len gaan inzien, dat alleen 't onbelemmerde,
vrije verkeer onder de volkeren internatio
naal de juiste verhouding kan scheppen,
waardoor elk land het meest gebaat zal zijn
Nu de naam van Trotzky telkens
weer in de pers wordt genoemd en
tegelijkertijd vele onjuiste geruchten
de ronde doen omtrent de rol, die hij
indertijd te Brest-Litovsk heeft ge
speeld, is het wel interessant om het
hierop betrekking hebbende gedeelte
van zijn autobiografie „Mijn leven"
weer te geven.
Hierin zegt Trotzky:
Het vredesdecreet werd op 26 October
1917 door 't congres der Sovjet geratificeerd;
wij hadden toen alleen nog maar Petrograd
in handen. Op 7 November stelde ik door
middel van de radio aan de Geallieerden en
aan de Keizerrijken van Centraal-Europa
voor om een algemeenen vrede te sluiten De
regeeringen der Entente verklaarden door
bemiddeling van hun agenten aan den gene
ralissimus Doekonin, dat nieuwe pogingen,
#m tot een afzonderlijken vrede te komen, „de
ernstigste gevolgen zouden hebben". Op deze
bedreiging antwoordde ik met een manifest,
gericht tot alle arbeiders, soldaten en boeren
Het was dus een ondubbelzinnige oproep;
ik zei erin, dat wij de bourgeoisie niet had
den omvergeworpen om het bloed van onzt*
soldaten te laten vergieten onder bevelhebber
schap van de buitenlandsche bourgeoisie. Op
22 November onderteekenden wij een over
eenkomst van wapenstilstand op alle fronten,
van de Oostzee tot de Zwarte Zee. Wij vroe
gen opnieuw aan de Gal lieerden om gezamen
lijk met ons vredes-onderhandelingen te voe
ren. Hierop ontvingen wij geen antwoord,
maar wij werden niet langer bedreigd.
„Geen annexaties, geen schattingen".
De vredesonderhandelingen begonnen op
9 December, zes weken na de ratificatie van
het vredesdecreet. Dit uitstel was ongetwij
feld lang genoeg om de mogendheden der
Entente de gelegenheid te geven, hun stand
punt te bepalen. Onze delegatie heeft al da
delijk lïaar principes uiteengezet betreffende
de grondslagen van een democratischen
vrede. De anderen verzochten, de onderhan
delingen te schorsen. De datum, waarop zij
hervat zouden worden, werd steeds verder
uitgesteld. De afgevaardigden van de Vier
voudige Alliantie hadden met allerlei binnen-
landsche moeilijkheden te kampen bij hur.
pogingen, om een antwoord op onze verkla
ring te formuleeren. Dit antwoord kwam op
25 Etecember. De regeeringen van de vier
voudige Alliantie onderschreven het beginsel
van een demoèratischen vrede zonder an
nexatie, zonder oorlogsschattingen en met
erkenning van het zelfbeschikkingsrecht der
volkeren.
Het conflict met de Centrale
Mogendheden.
delingen duurden maanden
Mogendheden wierpen hun
raten van plan om de jonge
vernietigende voorwaarden
was er voor om de onderhan-
|k af te breken en raadpleegde
Ik redeneerde als volgt:
De onderhJf:
De Centrale
masker af en
aovjet-republf
op te leggen,
delingen bru
hierover Lenii
CHIEFWHIP
Wanneer het Duitsche imperialisme niet in
staat is om zijn troepen tegen ons te laten
optrekken, dan beteekent dat, dat wij een
groote overwinning hebben behaald, waar
van de gevolgen onafzienbaar zijn. Is het
daarentegen den Hohenzollern nog mogelijk
om ons een slag toe te brengen, dan kunnen
wij altijd nog hun eischsn inwilligen. Ik
won den raad in van de andere leden onzer
delegatie, Kamenev was het met mij eens en
ik schreef naar Lenin. Hij antwoordde:
„Wanneer u in Moskou komt, zullen wij er
over spreken
Toen ik hem mijn argumenten uiteenzette,
antwoordde hij: „Het zou zoo mooi zijn als
men maar wenschen kon, wanneer generaal
Hoffmann niet in staat was om zijn troepen
tegen ons te laten optrekken. Doch daarop is
weinig hoop. Hij zal voor dit doel gebruik
maken van uitgezochte regimenten Beiersche
boeren. En zou hij er zooveel tegen ons noo
dig hebben? Gij zegt zelf, dat de loopgraven
leeg zijn. En als de Duitschers den oorlog
hervatten?"
„Dan zouden wij gedwongen zijn om de
vrede te onderteekenen", antwoordde ik.
„Maar dan zal het voor iedereen duidelijk
zijn. dat er voor ons geen andere uitweg was
En het zal voor goed een einde maken aan
het sprookje, dat wij geheime relaties onder
houden met de Hohenzollerns."
„Zeker, het heeft zijn voordeden, maar het
is te gewaagd. Wanneer wij moesten omko
men, terwille van de Duitsche revolutie, zou
den wij verplicht zijn om het te doen, want
de Duitsche revolutie zou oneindig belang
rijker zijn dan de onze. Maar wanneer zal
zij komen? Daar is niets van te zeggen. Op
het oogenblik is er niets belangrijkere op de
wereld dan onze revolutie. Wij moeten haar
tot eiken prijs beschermen."
Intusschen werden die conflicten in de
partij van dag tot dag heviger. In tegenste!
ling met een later verbreid gerucht was het
meeningsverschil er niet één tusschen Lenin
en mij, doch één tusschen Lenin en de over
weldigende meerderheid van de leidend
organisatie der partij. Men redetwistte er
vooral over, of wij op dat oogenblik in staaf
waren om een revolutionnairen oorlog te
voeren en of het, in het algemeen gesproken
toelaatba'ar was, dat een revolutionnair land
een overeenkomst aanging met imperialisten
In deze beide kwesties stond ik volkomen aan
den kant van Lenin. Met hem antwoordde
ik ontkennend op de eerste en bevestigend op
de tweede vraag.
Het eerste, meer uitgebreide debat over
deze twistvragen werd op 21 Januari ge
opend ter gelegenheid van de bijeenkomst der
actief werkende partijleden. Er werden drie
gezichtspunten uiteengezet. Lenin was er
voor om de onderhandelingen nog slepende
te houden, doch in het geval van een ultima
tum onmiddellijk toe te geven. Ik achtte het
daarentegen noodzakelijk om de onderhande
lingen af te breken, zelfs al liepen wij daar
door gevaar voor een nieuw Duitsch offen
sief; als het zoo liep, dat wij ons moesten
overgeven, zouden wij het dan tenminste
doen voor een kennelijke overmacht. Boekarin
daarentegen eischte oorlog, om het terrein
di.r revolutie uit te breiden.
Op deze bijeenkomst van den 21en Januari
keerde Lenin zich heftig tegen de voorstan
ders van een revolutionnairen oorlog, terwijl
hij mijn voorstel slechts met enkele woorden
critiseerde. De voorstanders van den revolu
tionnairen oorlog verkregen 32 stemmen,
Lening 15 en ik 16.
Voor den vrede met Trotzki
In deze omstandigheden was het slechts
mogelijk om het standpunt van Lenin te
doen aanvaarden door een scheuring in de
partij en een staatsgreep. Op andere wijze
was het niet mogelijk. Toch moest elke nieu
we dag het aantal aanhangers van Lenin
doen toenemen. Dit alles in aanmerking ge
nomen, was de leus: „geen oorlog en geen
vrede" kennelijk een weg om de positie van
Lenin te versterken. De meerderheid van de
partij of althans van de leidende elementen
ging dien weg. Lenin zei tegen mij: „Dat is
goed. Laten wij veronderstellen, dat wij ge
weigerd hebben om den vrede te ondertee
kenen, en dat de Duitschers nu overgaan tot
den aanval. Wat zoudt u in dat geval
doen
„Wij zouden het vredesverdrag teekenen
onder de bedreiging der bajonetten. Dat zou
de geheele wereld duidelijk zijn".
„En zoudt u dan niet de leus van den re
volutionnairen oorlog ondersteunen?"
„In geen geval!"
„Onder die omstandigheden wordt het
experiment al veel minder gevaarlijk. Maar
wij loopen de kans om Estland of Letland te
verliezen. En, voegde Lenin er bij met een
kwaadaardig glimlachje, „zou het verlies
van Letland èn Estland niet opwegen tegen
een goeden vrede met Trotzki?"
t!et gemeentebestuur van Margate, de
vermaarde zeebadplaats aan de zuidkust
vati Engeland, heeft indertijd doen weten
dat pas gehuwde menschen, indien zij
hun huwelijksreis naar deze plaats
doen, vrij toegang zullen hebben tot aller
lei openbare vermakelijkheden Het re
sultaat van de aankondiging is geweest,
dat jonge paren in grooten getale naar
Margate trekken. Zij worden er door den
burgemeester op het stadhuis ontvangen
en krijgen een met goud versierde por
tefeuille vol vrijkaarten voor bioscopen,
theaters, musea, zweminrichtingen, con
certzalen ,enz., ten geschenke.
Tn andere Siberische kampen werden
de gevangenen gedwongen tot het graven
van kanalen. Zoc is bijvoorbeeld het
kanaal tot stand gekomen tusschen de
Witte Zee en de Baltische Zee. Weer
anderen werden zonder meer gebruikt
voor het aanleggen van nieuwe spoorwe
gen, die om strategische redenen den
laatsten tijd als het ware uit den grond
gestampt werden; en het Russische leger
een snelle verbinding met de bedreigde
gebieden in OostAzië moeten verzekeren.
Het ergst hebben de gevangenen het
te verduren, die vroeger priester waren,
de ellende ,die zij lijden is onbeschrijfe
lijk.
DE OUDSTE MAN TER WERELD.
„Slechts" 120 jaar.
Zaro Agha, „de oudste mar. ter wereld",
is volgens een rapport van Turksche medici
niet, zooals men geloofde, 160 jaar oud,
doch „slechts" 120 jaar. Tijdens zijn ver
blijf in een ziekenhuis ontstond er twijfel
bij de behandelende geneesheeren aan Zaro
Agha's bewering, dat hij 30 jaar voor den
slag bij Trafalgar geboren was en maakten
zij eenige Rontgenopnamen van zijn been
derenstelsel, waaruit zou zijn gebleken, dat
zijn gebleken, dat zijn werkelijke leeftijd niet
hooger dan 120 jaar kon zijn. De Röntgen
foto's zijn voor verdere hestudeering naar
den verjongingsspecialist Dr. Voronof te
Parijs gezonden.
Zaro Agha heeft indertijd een aanbod van
Dr. Voronof, die hem met een van zijn sera
wilde behandelen, afgewezen.
Den laatsten tijd zijn uit de Russische
concentratie-kampen berichten ontvan
gen, die melding maken van de treurige
toestanden en de ellende, waarin de ge
vangenen daar leven. Buitengewoon erg
schijnt het in Noord Rusland te zijn,
waar honderdduizenden zijn overgele
verd aan honger en koude, aldus de
„Daily Mail".
Een berucht concentratiekamp bevindt
zich op het eiland Salovki in de Witte
Zee. Hier zijn duizenden gevangenen,
meest uit den ouden burgerstand, on
dergebracht in de vertrekken van oude,
beroemde kloosters. Het leven op dit
eiland is verschrikkelijk. In den winter
heeft men geen enkele verbinding met
het vasteland. Daar in dit klimaat niets
groeit, moeten levensmiddelen van ver
weg worden aangevoerd. Ziekten komen
veelvuldig voor onder de gevangenen.
Wie uit deze hel weet te ontsnappen,
mag zich zéér gelukkig noemen.
Een groot concentratiekamp bevindt
zich in Kollas, het eindstation van den
Siberischen Spoorweg aan de Duna. on
geveer 600 K M. ten Zuiden van Archan-
gel In de reusachtige graanschuren van
deze stad wordt het Siberische graan
opgestapeld en door de gevangenen op
barkassen geladen voor het transport
over de Duna naar het Noorden Ook een
groot deel van het voor transport naar
het buitenland bestemde hout gaat over
Kollas.
In totaal werken in dit gebied onge
veer 200 000 politieke gevangenen.
In den zomer lijden zij ontzettend van
de muggenplaag, die in deze mo.erassige
gebieden de menschen letterlijk geheel
uitzuigen Het hakken van het hout
meet voornamelijk in den winter ge
schieden, wanneer de moerassen dicht
gevroren zijn, en zoo gelegenheid geven
voor een gemakkelijk vervoer.
Het concentratiekamp Perm ligt in
den Oeral. Hier hebben de Russen de
vrouwen en kinderen samengebracht
van de mannen, die als politieke gevan
genen naar het Noorden getransporteerd
werden.
In vervallen barakken achter prikkel-
d.aad leven deze ongelukken in de
primitiefste omstandigheden. Gedeelte
lijk zijn ze op scheepsbarakken onder
gebracht zonder beschermende klee
dii gstukken tegen de winterstormen.
De kindersterfte is reusachtig.
VOLLEDIGE DIESEL-TRACTIE OP
DE AANGEWEZEN BAANVAKKEN.
Ingaande volgende maand.
Bijzondere omstandigheden voorbehou
den, zullen de Ned. Spoorwegen de volgende
maand de volledige Dieseltractie op de aan
gewezen baanvakken invoeren.
Op 't oogenblik doen van de 100 Diesel-
treinen er 40 dienst. Voor de Dieseltreinen is
nog steeds veel belangstelling en de treinen
zijn voortdurend goed bezet.
staan in verband met in- en uitvoer', is den
eersten Juni j.L. te Santiago een tusschen
Nederland en Chili geldende clearing-over-
eenkomst onderteekend.
E>eze overeenkomst treedt op 16 Juni in
werking.
Nadere inlichtingen geeft het Neder
landsch Clearinginstituut, Bezuidenhoutsche-
weg 30 te 's-Gravenhage.
CRISISBOTERMERK.
Behoudens tusschentijdsche wijziging is
voor de week van 10 tot en met 16 dezer de
prijs van het crisis-botermerk en die van de
vervoervergunning voor buitenlandsche bo
ter is vastgesteld op 1 per K.G.
HULDIGING PROF DR. C. U.
ARIENS KAPPERS.
Een kwart eeuw directeur van hel
Centraal Instituut voor Hersen
onderzoek.
In de collegezaal van het ontleedkundig
laboratorium aan de Mauritskade te Amster
dam is gistermiddag het feit herdacht, dat 25
jaar geleden het Centraal Instituut voor Her
senonderzoek in Nederland werd geopend.
Aan deze herdenking is het karakter gege
ven van een huldiging van prof. dr. C. U
Ariëns Kappers, die in tegenwoordigheid
van curatoren der gemeente- en Vrije Univer
siteit, van familie, vakgenooten, vrienden en
bewonderaars mocht herdenken, dat hij een
kwart eeuw als directeur aan deze weten
schappelijke instelling verbonden is.
Verschillende sprekers voerden het woord.
Namens de Vereeniging voor psychiatrie en
neurologie, waarvan prof. Ariëns Kappers
voorzitter is, bood prof. dr. K. H. Bouman
den jubilaris een feestbundel met een vijftig
tal bijdragen uit alle werelden en geschreven
in verschillende wereldtalen, waaruit blijkt,
hoe prof. Ariëns Kappers de gansche wereld
toebehoort.
VIJF INBRAKEN IN EEN ENKELEN
ACHT TE ZAANDAM.
Ten Zaandam is gisternacht op vijf plaat
sen ingebroken, n.1. aan de Heerengracht nr
72, llo, 110, 112 en 116, en aan de Booten-
makersstraat nr. 99. Er worden bedragen
aan geld vermist.
WAAR LIGT DE TUBANTIA?
Naar uit Oostende wordt gemeld, is de
Artiglio andermaal in zee gestoken om de
onderzoekingen naar de Tubantia voort te
zetten. Indien het weer goed blijft, zal het
schip ongeveer tien dagen in ae nabijheid
van de Noordhinder blijven dreggen.
EEN FEEST MISBRUIKT VOOR
INBRAAK.
Tijdens de feestelijkheden ter eere van het
gouden priesterfeest van deken van Erp te
St. Oedenrode, zijn inbrekers de woning
binnengedrongen van de landbouwersfamilie
v. d. H. aan den Boschweg. Het gezin had
juist de hoeve voor enkele oogenblikken on
beheerd gelaten om de festiviteiten in het
dorp bij te wonen.
Bij thuiskomst ontdekte men dat alles
overhoop was gehaald. Een aanzienlijk be
drag aan geld en verschillende gouden sie
raden en eenige kisten met eieren bleken
ontvreemd te zijn. De politie werd van het
gebeurde op de hoogte gesteld, maar tot he
den leverde haar onderzoek geen resul
taat op.
TIEN EN EEN HALF MILLIOEN.
Dat is het bedrag van de na te vor
deren belasting voor de verzwegen
belasting.
Naar gemeld wordt, bedraagt het totaal na
te vorderen bedrag, voortvloeiende uit de
verzwegen vermogensbelasting, verdedigings
belasting I, inkomstenbelasting en gemeente
fondsbelasting met inbegrip van alle opcen
ten voor het geheele land ongeveer f 10 5
millioen.
Het bedrag aan verzwegen vermogens,
waarover is nagevorderd, bedraagt over
1931 -'32 circa 434 millioen, over 1932-'33
398 millioen, over 1933-'34 351 millioen.
Aan inkomstenbelasting werd over 1931-
'32 een bedrag van 26 millioen verzwegen,
over 1932-'33 25 millioen en over 1933'34
20 millioen.
CLEARINGOVEREENKOMST.
NEDERLAND—CHILI.
Op 16 Juni in werking
Op grond van de z.g. clearing-wet van
25 Juli 1932, welke aan de regeering de be
voegdheid geeft, „verdragen te bekrachtigen
inzake de vereffening van vorderingen, ont
SARNOFF EN ROBERTSON
BEZOEKEN DE PHILIPSFABRIEKEN.
Gister brachten de heeren David Sarnoff,
president van de Radio Corporation of
America en A. W. Robertson, president van
de Westinghouse Electric Manufacturing
Company, met hun staf een bezoek aan de
Philipsfabrieken.
Na in het clubhuis op de golflinks een
lunch te hebben gebruikt, werd in de fabrie
ken de radiofabricage in oogenschouw ge
nomen en een bezoek gebracht aan het labo
ratorium, waar de geluidsfilmapparaten, het
natriumlicht en de fabricage van de Rönt
gentoestellen en zendlampen de bijzondere
belangstelling van de bezoekers trokken.
Ten huize van dr. A. F. Philips werd ge
dineerd, waarna de gasten des avonds weer
uit Eindhoven zijn vertrokken.
LOTING VOOR DEN DIENSTPLICHT.
Dinsdag a.s. 12 Juni 1934, om 2 uur na
middags, zal in een der grafelijke zalen te 's-
Gravenhage en wel in de z.g. Rolzaal (Bin
nenhof 8) de loting voor den dienstplicht
plaats hebben voor de lichting 1936. Tot
deze lichting komen in het algemeen te be-
hooren zij, aie in 1936 twintig jaar oud
worden, m.a.w. die in 1916 geboren zijn.
Deze jongelieden moeten zich in Januari
1935 voor den dienstplicht laten inschrijven.
Dat nu al geloot wordt, houdt voornamelijk
verband met de aanmelding voor de voor
oefeningen.
Eerst ruim een jaar na de loting, als de
inschrijving, het verleenen van vrijstellin
gen wegens broederdienst en de keuring
achter den rug zijn, kan worden uitgemaakt,
wie van de ingeschrevenen als gewoon
dienstplichtigen zullen moeten dienen. De
loting alleen verschaft dus nog geen zeker
heid hieromtrent. Maar toch kan er, als de
uitslag van de loting bekend is, wel eenige
voorspelling worden gedaan. In de eerste
plaats staat het vast, dat zij wier namen al-
phabetisch volgen op den uitgeloten naam,
voor het meerendeel moeten dienen, voor zoo
ver zij niet worden vrijgesteld of afgekeurd.
En voorts, dat men dengenen, die vrij zul
len zijn, moet zoeken onder de ingeschreve
nen, wier namen in het alphabetisch register
zullen komen vóór den uitgeloten naam.
In de laatste jaren was het ongevee. 10
tot 14 pCt. dat vrij lootte. Deze procenten
zoeke men dus onmiddellijk vóór den uitge
loten naam. Hoever men daarvoor moet te
ruggaan, is voorloopig nog niet te bepalen
Het hangt af van de getallen personen, die
onder de verschillende letters worden inge
schreven en die onderling zeer uiteenloopen.
De letters B, H, K en S tellen gewoonlijk
de meeste ingeschrevenen, de leters I, Q, U.
X en Y de minste.
KORTE BERICHTEN.
Donderdag is de schilder V., die verf-
werk verrichtte aan het stationsgebouw te
Haps (N.B.), tengevolge van het onvoorzich
tig omgaan met benzine in brand geraakt.
De man werd met ernstige brandwonder
overdekt en moest onmiddellijk naar het zie
kenhuis te Cuyk worden vervoerd.