DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De uitvaart van president
von hindenburg.
De plechtigheid bij Tannenberg.
No. 185
136e Jaargang
Dxxgeliiksch
EENIGE INDRUKKEN.
De aanwezigen verheffen zich van hun
{Buitenland
Wat vandaag de
aandacht trekt».n
ALKMAARSCHE COURANT.
ÉÏI
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENllENi
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060 Telei. 3, redactie 33.
Dit nummer bestaat uit twee bladen Directeur: C KRAK. Woensdag 8 Augustus 1934
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Wel zelden heeft het Duitsche volk een
zijner zonen met zooveel luister naar zijn
laatste rustplaats gebracht, zoo schrijft men
aan de N. R. C., als met den rijkspresident
generaal-veldmaarschalk von Hindenburg
hetgeval is geweest.
Thans is alles voorbij. Het stoffelijk over
schot rust voor altijd in één van de torens
van het monument, dat zich verheft op de
plaats, waar Hindenburg zijn groote over
winning heeft behaald. Voor menig Duit-
scher zal Tannenberg in de toekomst een
soort Mekka worden. Het monument het
welk geenszins fraai is te noemen, omdat het
met zijn muren en torens aan een gevange
nis doet denken, zal in de toekomst drukker
worden bezocht dan voorheen.
De belangstelling van het Duitsche volk
was groot, doch niet zoo groot als wel
verwacht werd.
Waaraan is deze minder groote belang
stelling voor de uitvaart van Hindenburg
toch te schrijven geweest?
In de eerste plaats vermoedelijk aan het
feit, dat het grootste gedeelte van de bevol
king der streek reeds den vorigen nacht ge
tuige was geweest van het transport van de
lijkkist van Neudeck naar Hohenstein langs
den met fakkels verlichten weg. Wij spraken
echter met burgers, die een zeker politiek
tintje aan het geval wilden geven. Zij zin
speelden er op, dat Hindenburg, al was hij
dan ook de bevrijder van Oost Pruisen,
geenszins in zijn latere levensjaren in deze
streek zoo populair was als men wellicht
zou vermoeden. Men herinnerde er aan dat
in den laatsten strijd om het rijkspresident
schap Hitier, die toen tegencandidaat van
Hindenburg was, in deze streek heel wat
meer stemmen dan zijn tegenstander had
verkregen.
Anderen legden het geval weer anders uit:
Menig burger van deze zoo dicht aan Polen
grenzende streek zou ontstemd zijn over de
Poolsche politiek van de nationale regeering.
Zij die aan de overzijde van den Poolsehen
corridor leven, zouden deze politiek in menig
opzicht als een teleurstelling hebben be
schouwd.
De opkomst buiten het monument van Tan
nenberg mogen onbevredigend zijn geweest,
binnen de muren van dit monument was elke
plaats bezet. Wij schatten het aantal aan
wezigen op rond 3500. Het beeld was an
ders dan den vorigen avond te Neudeck.
Daar had men alleen het grijs van de rijks-
weertroepen te zien gekregen. Hier waren
alle kleuren vereenigd: het grijs van het le-
fer, het bruin van de S.A., het zwart van de
.S., het lichtblauw van de vliegertroepen,
men zag veie uniformen van leger en vloot!
men zag er het gansche Berlijnsche corps
diplomatique en enkele voor de gelegenheid
gezonden buitenlandsche gezanten. Zij allen
gaven door hun rijke kleurige uniformen een
prachtig cachet aan het geheel. Alle leden
der rijksregeenng waren natuurlijk ook aan
wezig.
De plechtigheid binnen den toren.
Kort voor het begin van de plechtigheid
begonnen zich de banken voor de eere-gasten
te vullen. De algemeene belangstelling gold
intusschen zeker den bejaarden veldmaar
schalk von Mackensen in zijn voorname
uniform der doodskophuzaren. Hij stapte
onmiddellijk na aankomst op de catafalk toe,
waarop straks het stoffelijk overschot van
Hindenburg zou worden geplaatst. Twee
mannen, die hem volgden, droegen een
groote krans, we;ke Mackensen uit hun
handen nam om ze persoonlijk aan den voet
van de catafalk neer te leggen. Vele bekende
leiders van de oude keizerlijke strijdkrachten
waren verschenen. Men bemerkte voorts
onder de gasten rijksbisschop dr Müller, en
enkele katholieke bisschoppen. Bij de diplo
maten ontbrak de pauselijke nuntius Prach
tig was overigens de intocht van de leden
van het corps diplomatique. Eén voor één
trokken zij naar de catafalk, gevolgd door
mannen, die enorme kransen droegen. Er
waren er bij die slechts door zes man kon
den worden gedragen.
Enkele diplomaten maakten een buiging
voor de catafalk, voor zij hun krans depo
neerden, andere salueerden en weer anderen
ontblootten het hoofd. Een muziekkorps van
de rijksweer rukte In paradepas de groote
arena binnen, gevolgd door een eerebatal
jon. De troepen maakten een zeldzaam ge-
disciplineerden indruk. Zij stelden zich op m
een groot vierkant. Nu verschenen de fami
lieleden van den Rijkspresident.
zitplaatsen. Kolonel von Hindenburg drukt
vele handen. Zijn kinderen rijn ook ditmaal
weer in het wit met zwarte ceintuur. Zij heb
ben stroohoedjes op. Onder de vele familie
leden bemerken wij een knaap in de uniform
van de Hitlerjeuga.
Enkele minuten voor elf rukt de eere
compagnie der vaandeldragers door een der
poorten binnen. Zij neemt plaats tusschen
het groote kruis en het spreekgestoelte. Nau
welijks hebben zij daar post gevat, of de
Fuehrer verschijnt in stilte begroet door alle
aanwezigen.
Hitier, die de bruine uniform der S.A.
draagt, is vergezeld "an zijn adjudanten,
Brückner en Schaub. Hij begroet kolonel
von Hindenburg hartelijk en kust de dames
de hand Dan neemt hij plaats naast den
zoon van den veldmaarschalk. Trommelge-
ruffel! Terwijl de soldaten de geweren pre
senteeren, wordt de lijkkist uit den maar
schalkstoren door officieren naar buiten ge
dragen en op de catafalk geplaatst. Alle
aanwezigen hebben zich van hun zitplaatsen
vereheven. De militaire muziek speelt den
treurmarsch uit Eroica van Beethoven. De
legerbisschop Dohrmann neemt het woord
Erg gelukkig is zijn rede niet, een aaneen
schakeling van spreuken en citaten. Krachtig
weerklinkt daarna het door alle aanwezigen
gezongen lied: Ein fester Burg ist unsez
Gott.
Nu is hét woord aan den Fuehrer. Als hij
bijna aan het spreekgestoelte is gekomen,
bemerkt hij dat hij de eerste bladzijde van
zijn manuscript heeft vergeten. Hij loopt
terug en krijgt van een van zijn adju
danten het ontbrekend vel. Over de rede valt
weinig te zeggen. Het was eigenlijk een sa
menvatting van de rede, welke hij in den
Rijksdag heeft gehouden.
Nu speelt de muziek het oude soldatenlied:
Ich hatte einen Kameraden.
Dan volgen het Deutschlandlied en het
Horst Wesseilied. Officieren heffen de lijk
kist van de catafalk op. Voorop stappen weer
de 7 officieren met fluweelen kussens, waarop
de onderscheidingen van den veldmaarschalk
liggen. Achter de kist loopt de geestelijke
en dan volgt naast kolonel von Hindenburg
de Fuehrer.Zij stappen eveneens den teren
binnen. Men ziet, en dit was zeker het in
drukwekkendste moment van de plechtigheid,
hoe veldmaarschalk von Mackensen, de oude
wapenbroeder van Hindenburg, zich van
zijn plaats verheft en eveneens naar de poort
stapt. Na hem de mannelijke leden van de
familie von Hindenburg. Ook de kleine zoon
van den kolonel is er bij.
Na de plechtigheid.
De plechtigheid is voorbij. Hitier en ko
lonel von Hindenburg verlaten den toren.
De Fuehrer druist vele handen en eenige
oogenblikken later verlaat hij de arena, nadat
eerst de soldaten in parades zijn voorbijge-
marcheerd. Ook de familie von Hindenburg
vertrekt. Velen gaan nog een kijkje nemen in
den toren. Anderen spoeden zich huiswaarts
naar trein of autobus. Hoog in de lucht ver
schijnt, versierd met groote rouw-floersen
't reusachtige vliegtuig van von Hindenburg,
waarmede de Fuehrer vanochtend de reis
van Berlijn naar hier heeft gemaakt.
Hindenburg slaapt hier thans den eeuwi
gen slaap, diep betreurd door het gansche
volk, ook door de kringen welke hem eens
vrij heftig bestreden, toen zij zelf nog niet
aan het bewind waren. Hij zal voor alle tij
den voor Duitschland blijven een voorbeeld
van trouw en opofferende vaderlandsliefde.
Onwillekeurig hebben wij tijdens deze druk
ke en bewogen dagen meer dan eens moe
ten denken aan de begrafenis van Hinden-
brug's voorganger, rijkspresident Ebert, wel
ke wij in de lente van 1925 te Heidelberg
hebben bijgewoond. Ebert is met een penne-
streek geschrapt uit de geschiedenis van het
Duitsche rijk, hetwelk officieel slechts één
Rijkspresident zou hebben gehad.
Hoe geheel verschillend van de plechtig
heid van gisteren en van vandaag was de
begrafenis op het mooie kerkhof aan de
oevers van de Neckar! Toen waren de uni
formen in de absolute minderheid. Het was
een begrafenis met een burgerlijk, ja zelfs
met zeker kleinburgerlijk karakter. De uit
vaart van den veldmaarschalk was niet al
leen een militaire plechtigheid, het was een
betooging van alles wat heden uniformen
in Duitschland draagt. Het onderscheid tus
schen beide begrafenissen, het is het verschil
tusschhen het Duitschland van 1925 en dat
van 1934.
De terugtocht.
De terugtocht van de duizenden, die aan
de rouwplechtigheid voor Yon Hindenburg
te Tannenberg hebben deelgenomen, zou vele
uren duren en nauwelijks voor het einde van
den nacht geëindigd zijn. De S.S. had de af
zetting nog versterkt. Met behulp van de
schouderriemen vormde men een krachtige
keten, zoodat de autobussen zonder gevaar
onafgebroken in snelle vaart van Tannen
berg naar het station te Hohenstein konden
rijden, waar kort na elkaar de speciale trei
nen venrokken Enkele uren na het einde
van de plechtigheid waren reeds eenige
duizenden afgereisd. Ook met het transport
van de bonden en de voor den ordedienst
samengetrokken rijksweer-, politie- en S.S.-
detachementen werd dadelijk een aanvang ge
maakt. Hohenstein leek echter den heelen
dag een legerplaats. Overal had men in lo
kalen en winkels gelegenheden ingericht
waar ververschingen gebruikt konden wor
den. Op den voorhof van het Tannenberg-
gedenkteeken verzamelde zich een onafzien
bare menigte, die geduldig wachtte om voor
bij den maarschalkstoren te kunnen defilee-
ren en een blik op de kist van den grooten
veldmaarschalk te kunnen werpen.
VON PAPEN NAAR WEENEN.
Agrement verleend.
De OostFririjksche ministerraad
heeft gisteravond, naar van toon
aangevende zijde wordt medege
deeld, het agrement voor den heer
von Papen verleend.
Een officieel communiqué is nog
niet gepublicceerd, aangezien de
ministerraad nog tot laat in den
nacht bijeen was.
HITLER'S VERKLARINGEN AAN DE
„DAILY MAIL".
De Italiaansche pers wijdt groote aan
dacht aan het interview van de „Daily Mail"
met den Duitsche rijkskanselier Adotf
Hitier. Sommige bladen publiceeren letter
lijk de antwoorden op verschillende vragen,
vooral de passages over Oostenrijk en
Hitler's uitlatingen, die betrekking hebben
op den vrede.
De „Stampa" zet als kop boven het desbe
treffende
Hitier".
bericht „Vredesoffensief van
PAUS EN HET DUITSCHE
KATHOLICISME.
„Men gaat door verwarring te
stichten".
Naar Reuter uit Castel Gandolfoe bericht,
ontving de Paus twintig Duitsche jongeman
nen vergezeld van den rector van het Duit
sche college te Rome. De Paus uitte tegen
over zijn bezoekers zijn bijzondere voldoe
ning over het feit, dat zij in deze voor het
katholicisme in Duitschland vooral voor de
jeugd zoo moeilijke tijden naar Rome ge
komen waren. Hij beval 'hun met moed hun
geloof te belijden, nu men in Duitschland
doorgaat verwarring te stichten door het
manifesteeren van een zgn. „positief christen
dom", waaraan men nog aller lei zinledige
termen toevoegt. De Paus zei den jongen
menschen tenslotte goade katholieken te zijn,
die hun geloop belijden, trouw aan de H.
Maagd Maria en als volgelingen van Jezus
Christus.
NOODLOTTIG ONWEER.
6 arbeiders door bliksem ge
troffen.
In de nabijheid van Neustadt (30 K M
ten noordwesten van Gdingen in de
Corridor) is de bliksem in een huis ge
slagen, waar tien werklieden tijdens een
onweer stonden te schuilen.
Zes van hen werden op slag gedood
en de vier anderen ernstig gewon l.
OTTO v. HABSBURG IN ITALIË.
Geen bezoek aan Mussolini?
Naar Reuter uit Viareggio (Italië) meldt,
wordt aartshertog Otto v. Habsburg daar
hedenavond verwacht.
Ondanks andersluidende geruchten wordt
in officieele Italiaansche kringen verzekerd,
dat een ontmoeting van Otto met Mussolini
niet in het voornemen ligt. De secretaris van
den aartshertog, graaf Czernin, zou te Rome
vertoeven.
DUCE TEGEN RESTAURATIE DER
HABSBURGERS.
Zou nieuwe wrijving
veroorzaken.
Van bevoegde zijde is volgens den corres
pondent van de „Daily Telegraph" te Rome
te verstaan gegeven, dat de Oostenrijksche
en Hongaarsche legitimisten niets van Italië
te hopen hebben De pogingen van aartsher
tog Otto inzake den troon der Habsburgers
hebben niet de goedkeuring van Mussolini
De correspondent meldt, dat de Duce van
meening is dat de huidige labiele toestand
van Oostenrijk ieder kans op een restauratie
voorshands uitsluit. Instede van een kalmee
renden invloed te oefenen zou het tot nieuwe
wrijving in de republiek aanleiding geven.
Een tweede bezwaar is dat aen restauratie
geen oplossing zou geven voor de tegen
woordige politieke en economische oroble-
men van Oostenrijk.
WIE ACHTER DEN PUTSCH ZAT.
Advocaat die naar Duitsch
land vluchtte.
De naam van den Weenschen advocaat, die
den putsch der nazi's zou hebben georgani
seerd waarbij dr Dollfuss gedood werd, is
volgens den correspondent van de „Daily
Telegraph" te Weenen dr. Otto Wachter, een
zoon van generaal Wachter. Volgens „Der
Morgen" was Wachter de tusschenpersoon
tusschen de leiders der Oostenrijksche nazi's
in München en de nazi-opstandelingen in
Weenen.
Hij was naar de correspondent meldt en
kele dagen vóór den Putsch uit München te
Weenen teruggekeerd. Toen de opstand mis
lukte vluchtte hij naar Duitschland.
Het was dr. Wachter die Rudolf Dertil
verdedigde, den man die verleden jaar een
aanslag pleegde op Dollfuss. Men gelooft
dat hij identiek is met den reeds meer ge
noemden geheimzinnigen „Kunze-Klause".
Er zijn nog twee andere advocaten bij de
zaak betrokken. De eene is dr. Eric Fuhrer,
die Planetta, den moordenaar van Dollfuss,
verdedigde. Hij is sedert gearresteerd. De
andere is dr. Ehinghausen, die ontsnapt is.
FEIKES TER DOOD VEROORDEELD.
De Weensche krijgsraad heeft
den infantarist Ernst Feikes, die als
eenig actief dienend soldaat van het
bondsleger heeft deelgenomen aan
de bestorming van de bondskanse-
lerij, veroordeeld tot den dood door
den strop.
EERST VRIJGESPROKEN.
En daarna doodvonnis.
De krijgsraad te Klagenfurth te Oostenrijk
heeft gisteren Karl Kosteling uit Wolfsberg,
die bij den opstand in het Lavant-dal den ma
joor van een regiment zou hebben doodge
schoten, vrijgesproken van de beschuldiging
den moord te hebben gepleegd, doch hem
ter dood veroordeeld wegens hoogverraad.
Zijn kameraad Brunner werd tot 12 jaren
zw"-» kerkerstraf veroordeeld.
EEN EIK OP EEN TREIN
GEVALLEN.
Bij Le Creusot (Fr.) heeft gisteren een he
vig onweer gewoed, waarbij zich een eigen
aardig ongeluk heeft voorgedaan. De blik
sem sloeg in een eeuwenouden, twintig me
ter hoogen eik.
De boom viel om, op de spoorbaan, juist
op het oogenblik, dat een trein voorbij reed.
De trein was blijkbaar niet vol, want hoewel
eenige compartimenten vernield werden, zijn
toch slechts twee reizigers en dan nog licht
gewond.
TEGEN SNELHEIDSMANIAKKEN.
Eigenaardige demonstratie.
De bevolking van de Parijsche voorstad
Cachen demonstreerde op eenigszins werk-
waardge wijze tegen nalatige en onverschil
lige automobilisten en motorrijders. De stra
ten van de voorstad, in het bijzonder de door
Cachen loopende straatweg van Parijs naar
Orleans, werden door menschelijke barricades
versperd. Alle auto- en motorrijders werden
gedwongen om met een 8 kilometerva^rt door
Cachen te kruipen Door vlaggen en aanplak
biljetten gaven de bewoners van Cachen hun
protest tegen het steeds hooger wordende
aantal van slachtoffers van verkeersongeval
len te kennen en eischten scherpere maatre
gelen van de overheid.
Slechts met moeite kon de politie er voor
zorgen, dat de auto's en motorrijwielen kon
den passeeren.
DE GEVECHTEN IN ALGERIE.
27 dooden te Constantine.
Het Fransche ministerie van binnenland
sche zaken deelt mede, dat het aantal doo-
den bij de botsingen te Constantine 27 be
draagt, van wie 23 Joden en 4 inboarlingen.
Het aantal gewonden wordt op 20 geschat.
De beweging is beperkt gebleven tot Con
stantine en eennige in de buurt liggende
plaatsen. De botsingen hebben een anti-
Joodsch karakter gedragen en zich uitslui
tend afgespeeld tusschen de inboorlingen en
Joden. Het in den zomer meestal niet zoo
sterke garnizoen van Constantine is met twee
bataljons versterkt. Bij de onlusten zijn on
geveer 80 personen gearresteerd.
UIT HET TESTAMENT VAN COTY.
Een aanzienlijk legaat voor
de stad Ajaccio.
De Fransche millionnair en dagblad
eigenaar, Frangois Coty, heeft in zijn in
het jaar 1929 opgemaakt testament een
De plechtigheid te Tannenberg,
(Dag. Overzicht).
Von Papen thans gezant te Wee
nen. (Buitenland).
Ernst Fünke, een der moordenaars
van Dollfuss, gisteren ter dood ver
oordeeld en opgehangen. (Buiten
land).
Weer een hittegolf in Amerika.
(Buitenland).
Vrouwen in Duitsche concentra
tiekampen? (Buitenland).
Twee jongens bij Schoonhoven
verdronken. (Binnenland).
De eigenares en haar zoon uit het
café aan de Ceintuurbaan te Amster
dam in arrest gesteld. (Binnenland).
Huurstaking te Amsterdam. (Bin
nenland)
(Zie verder eventueel laatste
berichten).
bedrag van 12 millioen francs toege
wezen aan de stad Ajaccio voor het doen
uitvoeren van openbare werken.
Ajaccio is de geboorte-plaats van den
parfum-fabrikant en hij is daar ook de
vorige maand overleden.
Verder zal een half millioen francs
worden uitgekeerd aan de stedelijke lief
dadigheidsinstellingen.
PIGAGLIO'S VADER GESTORVEN.
Onder verdachte omstandig
heden.
De 61-jarige Frédéric Pigaglio, de vader
van den in het Stavisky-proces betrokken
journalist van dien naam, is dood in zijn
slaapkamer gevonden. Toen de conciërge
opmerkte, dat de man zich eenigen tijd 'niet
vertoond had, drong men de slaapkamer
binnen en vond men het lijk van den onge
lukkige naast het bed liggen. Daar er bloed
aan de kleeren gevonden werd, stelde men
de politie van het geval in kennis. De politie-
dokter constateerde hartverlamming, maar
een verder onderzoek zal nog moeten uitwij
zen of er al of niet een misdaad in het spel
is geweest.
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
Een vermindering.
Blijkens het maandoverzicht van het
Engelsche ministerie van Arbeid, bedroeg
het aantal verzekerde personen tusschen de
16 en 64 jaren, die in het bedrijfsleven werk
zaam zijn 10.136.000, d.i. 27000 minder dan
de maand tevoren.
Het aantal werkloozen bedroeg 2.136.260,
d.i. 33.674 meer dan de vorige maand, doch
315.915 minder dan verleden jaar.
GANDHI IS MET STAKEN
BEGONNEN.
Ondanks de waarschuwing van zijn ge-
neesheeren, dat hij zijn leven in gevaar
brengt, is Gandhi, zooals hij had aangekon
digd, gisteren te Wardha in Centraal-Indië
met zijn vasten begonnen.
GROOTE KASTEELBRAND IN
IERLAND.
Een „van Dyckbehouden.
Het kasteel Hiilborough bij Belfast in
Ierland, de officieeie residentie van den her
tog van Abercoru, den gouverneur van
Noord-Ierland, is Dinsdagochtend door een
brand verwoest, ondanks de wanhopige po
gingen van de brandweer van Hiilborough
het vuur te blusschen.
De meubelen konden gedeeltelijk worden
gered. Bovendien heeft men een schilderij
van van Dyck kunnen behouden.
STAKENDE POOLSCHE
MIJNWERKERS.
Verschansen zich.
Sedert Maandag hebben zich in een mijn
bij Lens (Fr.) ongeveer 200 Poolsche mijn
werkers verschanst. Ze hebben de licht- en
telefoonkabels doorgesneden en hun Fransche
kameraden gevangen genomen.
Men maakt zich over het lot der colen
zeer ongerust, daar zij geen lijftocht bij zich
hebben. Een sterke politiemacht is op de
been gebracht.
GROOTE BRAND TE CAIRO.
Twaalf dooden.
In een kelder te Cairo heeft een hevige
brand gewoed, waarbij twaalf personen om
het leven zijn gekomen. De lamp, welke het
keldervertrek verlichtte, viel op tafel, waar
de familie juist zat te eten. Er ontstond
brand waarbij een vat benzine dat in een
hoek van het vertrek stond, ontplofte