DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De uitvaart van president von hindenburg. De plechtigheid bij Tannenberg. No. 185 136e Jaargang Dxxgeliiksch EENIGE INDRUKKEN. De aanwezigen verheffen zich van hun {Buitenland Wat vandaag de aandacht trekt».n ALKMAARSCHE COURANT. ÉÏI Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENllENi Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060 Telei. 3, redactie 33. Dit nummer bestaat uit twee bladen Directeur: C KRAK. Woensdag 8 Augustus 1934 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Wel zelden heeft het Duitsche volk een zijner zonen met zooveel luister naar zijn laatste rustplaats gebracht, zoo schrijft men aan de N. R. C., als met den rijkspresident generaal-veldmaarschalk von Hindenburg hetgeval is geweest. Thans is alles voorbij. Het stoffelijk over schot rust voor altijd in één van de torens van het monument, dat zich verheft op de plaats, waar Hindenburg zijn groote over winning heeft behaald. Voor menig Duit- scher zal Tannenberg in de toekomst een soort Mekka worden. Het monument het welk geenszins fraai is te noemen, omdat het met zijn muren en torens aan een gevange nis doet denken, zal in de toekomst drukker worden bezocht dan voorheen. De belangstelling van het Duitsche volk was groot, doch niet zoo groot als wel verwacht werd. Waaraan is deze minder groote belang stelling voor de uitvaart van Hindenburg toch te schrijven geweest? In de eerste plaats vermoedelijk aan het feit, dat het grootste gedeelte van de bevol king der streek reeds den vorigen nacht ge tuige was geweest van het transport van de lijkkist van Neudeck naar Hohenstein langs den met fakkels verlichten weg. Wij spraken echter met burgers, die een zeker politiek tintje aan het geval wilden geven. Zij zin speelden er op, dat Hindenburg, al was hij dan ook de bevrijder van Oost Pruisen, geenszins in zijn latere levensjaren in deze streek zoo populair was als men wellicht zou vermoeden. Men herinnerde er aan dat in den laatsten strijd om het rijkspresident schap Hitier, die toen tegencandidaat van Hindenburg was, in deze streek heel wat meer stemmen dan zijn tegenstander had verkregen. Anderen legden het geval weer anders uit: Menig burger van deze zoo dicht aan Polen grenzende streek zou ontstemd zijn over de Poolsche politiek van de nationale regeering. Zij die aan de overzijde van den Poolsehen corridor leven, zouden deze politiek in menig opzicht als een teleurstelling hebben be schouwd. De opkomst buiten het monument van Tan nenberg mogen onbevredigend zijn geweest, binnen de muren van dit monument was elke plaats bezet. Wij schatten het aantal aan wezigen op rond 3500. Het beeld was an ders dan den vorigen avond te Neudeck. Daar had men alleen het grijs van de rijks- weertroepen te zien gekregen. Hier waren alle kleuren vereenigd: het grijs van het le- fer, het bruin van de S.A., het zwart van de .S., het lichtblauw van de vliegertroepen, men zag veie uniformen van leger en vloot! men zag er het gansche Berlijnsche corps diplomatique en enkele voor de gelegenheid gezonden buitenlandsche gezanten. Zij allen gaven door hun rijke kleurige uniformen een prachtig cachet aan het geheel. Alle leden der rijksregeenng waren natuurlijk ook aan wezig. De plechtigheid binnen den toren. Kort voor het begin van de plechtigheid begonnen zich de banken voor de eere-gasten te vullen. De algemeene belangstelling gold intusschen zeker den bejaarden veldmaar schalk von Mackensen in zijn voorname uniform der doodskophuzaren. Hij stapte onmiddellijk na aankomst op de catafalk toe, waarop straks het stoffelijk overschot van Hindenburg zou worden geplaatst. Twee mannen, die hem volgden, droegen een groote krans, we;ke Mackensen uit hun handen nam om ze persoonlijk aan den voet van de catafalk neer te leggen. Vele bekende leiders van de oude keizerlijke strijdkrachten waren verschenen. Men bemerkte voorts onder de gasten rijksbisschop dr Müller, en enkele katholieke bisschoppen. Bij de diplo maten ontbrak de pauselijke nuntius Prach tig was overigens de intocht van de leden van het corps diplomatique. Eén voor één trokken zij naar de catafalk, gevolgd door mannen, die enorme kransen droegen. Er waren er bij die slechts door zes man kon den worden gedragen. Enkele diplomaten maakten een buiging voor de catafalk, voor zij hun krans depo neerden, andere salueerden en weer anderen ontblootten het hoofd. Een muziekkorps van de rijksweer rukte In paradepas de groote arena binnen, gevolgd door een eerebatal jon. De troepen maakten een zeldzaam ge- disciplineerden indruk. Zij stelden zich op m een groot vierkant. Nu verschenen de fami lieleden van den Rijkspresident. zitplaatsen. Kolonel von Hindenburg drukt vele handen. Zijn kinderen rijn ook ditmaal weer in het wit met zwarte ceintuur. Zij heb ben stroohoedjes op. Onder de vele familie leden bemerken wij een knaap in de uniform van de Hitlerjeuga. Enkele minuten voor elf rukt de eere compagnie der vaandeldragers door een der poorten binnen. Zij neemt plaats tusschen het groote kruis en het spreekgestoelte. Nau welijks hebben zij daar post gevat, of de Fuehrer verschijnt in stilte begroet door alle aanwezigen. Hitier, die de bruine uniform der S.A. draagt, is vergezeld "an zijn adjudanten, Brückner en Schaub. Hij begroet kolonel von Hindenburg hartelijk en kust de dames de hand Dan neemt hij plaats naast den zoon van den veldmaarschalk. Trommelge- ruffel! Terwijl de soldaten de geweren pre senteeren, wordt de lijkkist uit den maar schalkstoren door officieren naar buiten ge dragen en op de catafalk geplaatst. Alle aanwezigen hebben zich van hun zitplaatsen vereheven. De militaire muziek speelt den treurmarsch uit Eroica van Beethoven. De legerbisschop Dohrmann neemt het woord Erg gelukkig is zijn rede niet, een aaneen schakeling van spreuken en citaten. Krachtig weerklinkt daarna het door alle aanwezigen gezongen lied: Ein fester Burg ist unsez Gott. Nu is hét woord aan den Fuehrer. Als hij bijna aan het spreekgestoelte is gekomen, bemerkt hij dat hij de eerste bladzijde van zijn manuscript heeft vergeten. Hij loopt terug en krijgt van een van zijn adju danten het ontbrekend vel. Over de rede valt weinig te zeggen. Het was eigenlijk een sa menvatting van de rede, welke hij in den Rijksdag heeft gehouden. Nu speelt de muziek het oude soldatenlied: Ich hatte einen Kameraden. Dan volgen het Deutschlandlied en het Horst Wesseilied. Officieren heffen de lijk kist van de catafalk op. Voorop stappen weer de 7 officieren met fluweelen kussens, waarop de onderscheidingen van den veldmaarschalk liggen. Achter de kist loopt de geestelijke en dan volgt naast kolonel von Hindenburg de Fuehrer.Zij stappen eveneens den teren binnen. Men ziet, en dit was zeker het in drukwekkendste moment van de plechtigheid, hoe veldmaarschalk von Mackensen, de oude wapenbroeder van Hindenburg, zich van zijn plaats verheft en eveneens naar de poort stapt. Na hem de mannelijke leden van de familie von Hindenburg. Ook de kleine zoon van den kolonel is er bij. Na de plechtigheid. De plechtigheid is voorbij. Hitier en ko lonel von Hindenburg verlaten den toren. De Fuehrer druist vele handen en eenige oogenblikken later verlaat hij de arena, nadat eerst de soldaten in parades zijn voorbijge- marcheerd. Ook de familie von Hindenburg vertrekt. Velen gaan nog een kijkje nemen in den toren. Anderen spoeden zich huiswaarts naar trein of autobus. Hoog in de lucht ver schijnt, versierd met groote rouw-floersen 't reusachtige vliegtuig van von Hindenburg, waarmede de Fuehrer vanochtend de reis van Berlijn naar hier heeft gemaakt. Hindenburg slaapt hier thans den eeuwi gen slaap, diep betreurd door het gansche volk, ook door de kringen welke hem eens vrij heftig bestreden, toen zij zelf nog niet aan het bewind waren. Hij zal voor alle tij den voor Duitschland blijven een voorbeeld van trouw en opofferende vaderlandsliefde. Onwillekeurig hebben wij tijdens deze druk ke en bewogen dagen meer dan eens moe ten denken aan de begrafenis van Hinden- brug's voorganger, rijkspresident Ebert, wel ke wij in de lente van 1925 te Heidelberg hebben bijgewoond. Ebert is met een penne- streek geschrapt uit de geschiedenis van het Duitsche rijk, hetwelk officieel slechts één Rijkspresident zou hebben gehad. Hoe geheel verschillend van de plechtig heid van gisteren en van vandaag was de begrafenis op het mooie kerkhof aan de oevers van de Neckar! Toen waren de uni formen in de absolute minderheid. Het was een begrafenis met een burgerlijk, ja zelfs met zeker kleinburgerlijk karakter. De uit vaart van den veldmaarschalk was niet al leen een militaire plechtigheid, het was een betooging van alles wat heden uniformen in Duitschland draagt. Het onderscheid tus schen beide begrafenissen, het is het verschil tusschhen het Duitschland van 1925 en dat van 1934. De terugtocht. De terugtocht van de duizenden, die aan de rouwplechtigheid voor Yon Hindenburg te Tannenberg hebben deelgenomen, zou vele uren duren en nauwelijks voor het einde van den nacht geëindigd zijn. De S.S. had de af zetting nog versterkt. Met behulp van de schouderriemen vormde men een krachtige keten, zoodat de autobussen zonder gevaar onafgebroken in snelle vaart van Tannen berg naar het station te Hohenstein konden rijden, waar kort na elkaar de speciale trei nen venrokken Enkele uren na het einde van de plechtigheid waren reeds eenige duizenden afgereisd. Ook met het transport van de bonden en de voor den ordedienst samengetrokken rijksweer-, politie- en S.S.- detachementen werd dadelijk een aanvang ge maakt. Hohenstein leek echter den heelen dag een legerplaats. Overal had men in lo kalen en winkels gelegenheden ingericht waar ververschingen gebruikt konden wor den. Op den voorhof van het Tannenberg- gedenkteeken verzamelde zich een onafzien bare menigte, die geduldig wachtte om voor bij den maarschalkstoren te kunnen defilee- ren en een blik op de kist van den grooten veldmaarschalk te kunnen werpen. VON PAPEN NAAR WEENEN. Agrement verleend. De OostFririjksche ministerraad heeft gisteravond, naar van toon aangevende zijde wordt medege deeld, het agrement voor den heer von Papen verleend. Een officieel communiqué is nog niet gepublicceerd, aangezien de ministerraad nog tot laat in den nacht bijeen was. HITLER'S VERKLARINGEN AAN DE „DAILY MAIL". De Italiaansche pers wijdt groote aan dacht aan het interview van de „Daily Mail" met den Duitsche rijkskanselier Adotf Hitier. Sommige bladen publiceeren letter lijk de antwoorden op verschillende vragen, vooral de passages over Oostenrijk en Hitler's uitlatingen, die betrekking hebben op den vrede. De „Stampa" zet als kop boven het desbe treffende Hitier". bericht „Vredesoffensief van PAUS EN HET DUITSCHE KATHOLICISME. „Men gaat door verwarring te stichten". Naar Reuter uit Castel Gandolfoe bericht, ontving de Paus twintig Duitsche jongeman nen vergezeld van den rector van het Duit sche college te Rome. De Paus uitte tegen over zijn bezoekers zijn bijzondere voldoe ning over het feit, dat zij in deze voor het katholicisme in Duitschland vooral voor de jeugd zoo moeilijke tijden naar Rome ge komen waren. Hij beval 'hun met moed hun geloof te belijden, nu men in Duitschland doorgaat verwarring te stichten door het manifesteeren van een zgn. „positief christen dom", waaraan men nog aller lei zinledige termen toevoegt. De Paus zei den jongen menschen tenslotte goade katholieken te zijn, die hun geloop belijden, trouw aan de H. Maagd Maria en als volgelingen van Jezus Christus. NOODLOTTIG ONWEER. 6 arbeiders door bliksem ge troffen. In de nabijheid van Neustadt (30 K M ten noordwesten van Gdingen in de Corridor) is de bliksem in een huis ge slagen, waar tien werklieden tijdens een onweer stonden te schuilen. Zes van hen werden op slag gedood en de vier anderen ernstig gewon l. OTTO v. HABSBURG IN ITALIË. Geen bezoek aan Mussolini? Naar Reuter uit Viareggio (Italië) meldt, wordt aartshertog Otto v. Habsburg daar hedenavond verwacht. Ondanks andersluidende geruchten wordt in officieele Italiaansche kringen verzekerd, dat een ontmoeting van Otto met Mussolini niet in het voornemen ligt. De secretaris van den aartshertog, graaf Czernin, zou te Rome vertoeven. DUCE TEGEN RESTAURATIE DER HABSBURGERS. Zou nieuwe wrijving veroorzaken. Van bevoegde zijde is volgens den corres pondent van de „Daily Telegraph" te Rome te verstaan gegeven, dat de Oostenrijksche en Hongaarsche legitimisten niets van Italië te hopen hebben De pogingen van aartsher tog Otto inzake den troon der Habsburgers hebben niet de goedkeuring van Mussolini De correspondent meldt, dat de Duce van meening is dat de huidige labiele toestand van Oostenrijk ieder kans op een restauratie voorshands uitsluit. Instede van een kalmee renden invloed te oefenen zou het tot nieuwe wrijving in de republiek aanleiding geven. Een tweede bezwaar is dat aen restauratie geen oplossing zou geven voor de tegen woordige politieke en economische oroble- men van Oostenrijk. WIE ACHTER DEN PUTSCH ZAT. Advocaat die naar Duitsch land vluchtte. De naam van den Weenschen advocaat, die den putsch der nazi's zou hebben georgani seerd waarbij dr Dollfuss gedood werd, is volgens den correspondent van de „Daily Telegraph" te Weenen dr. Otto Wachter, een zoon van generaal Wachter. Volgens „Der Morgen" was Wachter de tusschenpersoon tusschen de leiders der Oostenrijksche nazi's in München en de nazi-opstandelingen in Weenen. Hij was naar de correspondent meldt en kele dagen vóór den Putsch uit München te Weenen teruggekeerd. Toen de opstand mis lukte vluchtte hij naar Duitschland. Het was dr. Wachter die Rudolf Dertil verdedigde, den man die verleden jaar een aanslag pleegde op Dollfuss. Men gelooft dat hij identiek is met den reeds meer ge noemden geheimzinnigen „Kunze-Klause". Er zijn nog twee andere advocaten bij de zaak betrokken. De eene is dr. Eric Fuhrer, die Planetta, den moordenaar van Dollfuss, verdedigde. Hij is sedert gearresteerd. De andere is dr. Ehinghausen, die ontsnapt is. FEIKES TER DOOD VEROORDEELD. De Weensche krijgsraad heeft den infantarist Ernst Feikes, die als eenig actief dienend soldaat van het bondsleger heeft deelgenomen aan de bestorming van de bondskanse- lerij, veroordeeld tot den dood door den strop. EERST VRIJGESPROKEN. En daarna doodvonnis. De krijgsraad te Klagenfurth te Oostenrijk heeft gisteren Karl Kosteling uit Wolfsberg, die bij den opstand in het Lavant-dal den ma joor van een regiment zou hebben doodge schoten, vrijgesproken van de beschuldiging den moord te hebben gepleegd, doch hem ter dood veroordeeld wegens hoogverraad. Zijn kameraad Brunner werd tot 12 jaren zw"-» kerkerstraf veroordeeld. EEN EIK OP EEN TREIN GEVALLEN. Bij Le Creusot (Fr.) heeft gisteren een he vig onweer gewoed, waarbij zich een eigen aardig ongeluk heeft voorgedaan. De blik sem sloeg in een eeuwenouden, twintig me ter hoogen eik. De boom viel om, op de spoorbaan, juist op het oogenblik, dat een trein voorbij reed. De trein was blijkbaar niet vol, want hoewel eenige compartimenten vernield werden, zijn toch slechts twee reizigers en dan nog licht gewond. TEGEN SNELHEIDSMANIAKKEN. Eigenaardige demonstratie. De bevolking van de Parijsche voorstad Cachen demonstreerde op eenigszins werk- waardge wijze tegen nalatige en onverschil lige automobilisten en motorrijders. De stra ten van de voorstad, in het bijzonder de door Cachen loopende straatweg van Parijs naar Orleans, werden door menschelijke barricades versperd. Alle auto- en motorrijders werden gedwongen om met een 8 kilometerva^rt door Cachen te kruipen Door vlaggen en aanplak biljetten gaven de bewoners van Cachen hun protest tegen het steeds hooger wordende aantal van slachtoffers van verkeersongeval len te kennen en eischten scherpere maatre gelen van de overheid. Slechts met moeite kon de politie er voor zorgen, dat de auto's en motorrijwielen kon den passeeren. DE GEVECHTEN IN ALGERIE. 27 dooden te Constantine. Het Fransche ministerie van binnenland sche zaken deelt mede, dat het aantal doo- den bij de botsingen te Constantine 27 be draagt, van wie 23 Joden en 4 inboarlingen. Het aantal gewonden wordt op 20 geschat. De beweging is beperkt gebleven tot Con stantine en eennige in de buurt liggende plaatsen. De botsingen hebben een anti- Joodsch karakter gedragen en zich uitslui tend afgespeeld tusschen de inboorlingen en Joden. Het in den zomer meestal niet zoo sterke garnizoen van Constantine is met twee bataljons versterkt. Bij de onlusten zijn on geveer 80 personen gearresteerd. UIT HET TESTAMENT VAN COTY. Een aanzienlijk legaat voor de stad Ajaccio. De Fransche millionnair en dagblad eigenaar, Frangois Coty, heeft in zijn in het jaar 1929 opgemaakt testament een De plechtigheid te Tannenberg, (Dag. Overzicht). Von Papen thans gezant te Wee nen. (Buitenland). Ernst Fünke, een der moordenaars van Dollfuss, gisteren ter dood ver oordeeld en opgehangen. (Buiten land). Weer een hittegolf in Amerika. (Buitenland). Vrouwen in Duitsche concentra tiekampen? (Buitenland). Twee jongens bij Schoonhoven verdronken. (Binnenland). De eigenares en haar zoon uit het café aan de Ceintuurbaan te Amster dam in arrest gesteld. (Binnenland). Huurstaking te Amsterdam. (Bin nenland) (Zie verder eventueel laatste berichten). bedrag van 12 millioen francs toege wezen aan de stad Ajaccio voor het doen uitvoeren van openbare werken. Ajaccio is de geboorte-plaats van den parfum-fabrikant en hij is daar ook de vorige maand overleden. Verder zal een half millioen francs worden uitgekeerd aan de stedelijke lief dadigheidsinstellingen. PIGAGLIO'S VADER GESTORVEN. Onder verdachte omstandig heden. De 61-jarige Frédéric Pigaglio, de vader van den in het Stavisky-proces betrokken journalist van dien naam, is dood in zijn slaapkamer gevonden. Toen de conciërge opmerkte, dat de man zich eenigen tijd 'niet vertoond had, drong men de slaapkamer binnen en vond men het lijk van den onge lukkige naast het bed liggen. Daar er bloed aan de kleeren gevonden werd, stelde men de politie van het geval in kennis. De politie- dokter constateerde hartverlamming, maar een verder onderzoek zal nog moeten uitwij zen of er al of niet een misdaad in het spel is geweest. DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND. Een vermindering. Blijkens het maandoverzicht van het Engelsche ministerie van Arbeid, bedroeg het aantal verzekerde personen tusschen de 16 en 64 jaren, die in het bedrijfsleven werk zaam zijn 10.136.000, d.i. 27000 minder dan de maand tevoren. Het aantal werkloozen bedroeg 2.136.260, d.i. 33.674 meer dan de vorige maand, doch 315.915 minder dan verleden jaar. GANDHI IS MET STAKEN BEGONNEN. Ondanks de waarschuwing van zijn ge- neesheeren, dat hij zijn leven in gevaar brengt, is Gandhi, zooals hij had aangekon digd, gisteren te Wardha in Centraal-Indië met zijn vasten begonnen. GROOTE KASTEELBRAND IN IERLAND. Een „van Dyckbehouden. Het kasteel Hiilborough bij Belfast in Ierland, de officieeie residentie van den her tog van Abercoru, den gouverneur van Noord-Ierland, is Dinsdagochtend door een brand verwoest, ondanks de wanhopige po gingen van de brandweer van Hiilborough het vuur te blusschen. De meubelen konden gedeeltelijk worden gered. Bovendien heeft men een schilderij van van Dyck kunnen behouden. STAKENDE POOLSCHE MIJNWERKERS. Verschansen zich. Sedert Maandag hebben zich in een mijn bij Lens (Fr.) ongeveer 200 Poolsche mijn werkers verschanst. Ze hebben de licht- en telefoonkabels doorgesneden en hun Fransche kameraden gevangen genomen. Men maakt zich over het lot der colen zeer ongerust, daar zij geen lijftocht bij zich hebben. Een sterke politiemacht is op de been gebracht. GROOTE BRAND TE CAIRO. Twaalf dooden. In een kelder te Cairo heeft een hevige brand gewoed, waarbij twaalf personen om het leven zijn gekomen. De lamp, welke het keldervertrek verlichtte, viel op tafel, waar de familie juist zat te eten. Er ontstond brand waarbij een vat benzine dat in een hoek van het vertrek stond, ontplofte

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 1