i
i
i
8
8
8
Alkmaarsclte Courant
EEN EERESCHULD.
'fzouiHciaai lUeums
EGMOND AAN DEN HOEF.
I.ANGENDUK.
TEXEL.
NOORDSCHARWOUDE.
WIERINGERWAARD.
Jiadiopccqtamma
HEILOO.
EGMONDBINNEN
Honderd Zes en Dertigste Jaargang.
DINSDAG 14 AUGUSTUS
Het vervoersvraagstuk.
'huiUelm
versch brood verkoopen. Welnu, dan is het
noodzakelijk voor het verkeerswezen deze
regeling te maken, dat niemand mag vervoe
ren dan diegeen, die behoort tot een van de
4 takken van het bedrijlsvervoersapparaat,
(rail-water-weg of lucht) tusschen de plaat
sen en langs de wegen en volgens de fre
quentie als omschreven in de door de regee
ring speciaal verleende vervoersconcessie.
Die concessie worde verleend aan ieder, die
er om vraagt, doch onder voorwaarde van
strenge jaarlijksche keuring van materieel en
voorgeschreven dienst- en arbeidsvoorwaar
den van het personeel.
Zoo geregeld wordt naar onze meening
voldaan aan de 2e gestelde voorwaarde in het
rapport van de Ned. Mij. v. Nijverheid en
Handel, luidende: „bij de inrichting en rege
ling van het vervoer moet het algemeen be
lang voor oogen worden gehouden.'' Want
het is een algemeen belang, wanneer alle 4 de
takken van 't beroepsvervoersapparaat (rail,
water, weg en lucht) wederom normaal gaan
functionneeren en hun bestaansmogel ij Hield
terugkrijgen, met alle voordeelen daaraan
verbonden voor hen, die bij die bedrijven
een bestaan vinden. Dan verdwijnen langs
den natuurlijken weg de „te korten" van alle
4, óók die van de soorwegen! Dan verdwijnt
de strijd tusschen de 4 takken onderling om
trent de vraag, wie van overheidswege te
zwaar belast is. Dan zal in vrije concurren
tie weer ieder zijn weg vinden! Nu zegt het
wegvervoer: „wij worden te zwaar belast,
terwijl de waterweg vrij is" En de waterweg
zegt: „Wij zijn belast door provincie, ge
meente, waterschap enz. onder 52 vormen
van belastingen! Wat beteekent dat beetje
wegengeld, waarvoor gij moogt rijden langs
de prachtigste wegen door het geheele land
Wij worden bij elke gemeente telkens op
nieuw adergelaten!"
Die vaart door het land.
Houdt de beurs in de hand!
„De verkeersmiddelen moeten volgens com-
mercieele beginselen worden geleid", zegt lut
rapport van de Ned. Mij. v. Nijverheid en
Handel. Dat doet denken aan de beroemde
tempel van Delphi. Wanneer zijn er com-
mercieele beginselen? Als elke tak haar be
staan weer heeft! Welnu, die kan zij krij
gen bij concessie-regeling van het vervor.»,
et strenge bepalingen voor soliditeit, jaar
lijksche keuring van materieel en dienst en
arbeidsvoorwaarden voor het personeel,
maar vooral door de bevestiging van de een
heid in het verkeerswezen door uitsluiting
van de bevoegdheid van vervoer voor ieder,
die niet van regeeringswege een concessie
heeft verkregen!
Die iets te vervoeren heeft, kieze de tak en
daaruit de persoon, die hij wil, doch abso
luut verbod van vervoer van eigen goederen
door niet geconcessioneerden. Geen accumu
latie van bedrijven!
De Zondag van de Hoever kermis is
lang niet zonder incidenten verloopen. Reeds
om ongeveer 11 uur was het rumoerig en
werden de bestuurders van de vrachtauto,
die de reeds vermeldde aanrijding hadden
veroorzaakt, gevat. Deze probeerden op de
kermis herrie te maken, zoodat één van n?n
in het arrestantenlokaal, in den volksmond
„het spekhok", moest worden opgeborgen
Een ander groepje, voornamelijk Egmond-
zeeërs, maakte het bij de danstent onveilig
en raakte slaags, waarbij S. H. alhier, die
hen wilde scheiden een hoofdwonde bekwam
en zich door den dokter moest laten ver
binden.
De politie maakte druk gebruik van den
gummistok en zorgde, dat de onruststokers
Egmondwaarts trokken.
De burgemeester was zeer ontstemd over
deze onverkwikkelijke gebeurtenissen en ge
lastte vervroegde sluiting. Jammer, dat altijd
elementen uit omliggende gemeenten onge
noegen veroorzaken.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat volks
feesten, zooals ook Maandag zouden plaats
hebben, doch wegens het weer tot a.s. Zon
dag werden uitgesteld, in den toekomst de
kermis geheel zullen vervangen.
Ontevredenheid over de regeling van de
Ned. Akkerbouwcentrale met betrekking to*
de late aardappels is er niet slechts van Je
zijde der handelaren doch ook van die der
telers wordt gejammerd over de regeling,
die de Nederl. Akkerbouwcentrale heeft ge
maakt en in werking gesteld voor de late
aardappelen. De Tuinderij, het orgaan van
het Centraal Bureau van de veilingen in
Nederland is evenmin als het Centraal Or
gaan van de aardappelhandelaars over de
regeling te spreken. Het orgaan van de vei
lingen acht het noodzakelijk, dat rekening
gehouden wordt met de belangen van het be
drijfsleven, vooral als die kunnen worden
ontzien, zonder dat het doel, dat men zich
heeft gesteld, nJ- een redelijken prijs voor de
telers, in gevaar wordt gebracht. Ongetwij
feld had hetzelfde gunstige resultaat kun
nen worden bereikt, als men de verkoop van
late aardappelen over de veilingen had ge
leid. Het resultaat van de vroege-aardappel-
regeling heeft dit bewezen.
Deze regeling gaf aan den handel zijn br
wegingsvrijheid terug en verloste hem van
een ondraaglijk controle- en administratie-
apparaat, terwijl de prijsregeling voor den
consument volledig mogelijk is geblekei.
Verwacht had mogen worden, dat de oogen
van allen, die bij dit vraagstuk belang heb
ben, zouden zijn opengegaan en dat niemand
zou wenschen terug te keeren tot een rege
ling, die een jaar lang bewezen heeft, hoe
het niet moest gebeuren nu aangetoond was,
dat hetzelfde bereikbaar was langs een bete
ren weg. Er zijn tal van stemmen opgegaan,
vooral uit de kringen van^ den landbouw,
waaruit blijkt, dat men bij een regeling van
den verkoop over de veilingen zich wel be
vonden heeft. Dezelfde lasten zijn nu weer
als in 1933 aan den handel niet behoeft te
worden gerekend, en alsof er met het feit,
dat deze regeling tonnen goud kost, geen re
kening behoeft te worden gehouden Boven
dien is er nog een ander gevaar en dat is de
rpijs, dien de consument moet betalen. Ook
dit schijnt echter geen rol te spelen. Vooral
nu de aardappeloogst zoo is, dat zelfs
zonder regeling een behoorlijke prijs voor
den aardappelteler gewaarborgd schijnt, is
het in werking stellen van de regeling van
het vorige jaar naar de meening van het
orgaan der tuinders onverantwoordelijk.
Zoo maakt men den steun, die men bedoe't
te geven, impopulair en legt men het be
drijfsleven een last op, die door niets is ge
rechtvaardigd. Van de bevoegdheden van de
landbouwcrisiswet mag alleen gebri ik wor
den gemaakt, indien en voor zoover zulks
door de tijdsomstandigheden geboden is
Het bedrijfsleven mag niet in een keurslijf
geperst worden als daarvoor een dringende
noodzaak is. En als het noodig is, dat er
moet worden ingegrepen, dan moet dit niet
„Russisch" gebeuren, maar op een wijze, die
past op Nèderlandsche toestanden en over
eenstemt met den Nederlandschen volksaard.
Met den handel oordeelt de tuinderij, dat
wij. zooals het thans gebeurd is, op den ver
keerden weg zijn.
Te Dijkmanshuizen is Maandagmorgen
op zeer korten afstand van het woonhuis een
ram, toebehoorende aan mej. wed. Dekker
door den bliksem gedood. Een paal in ds
nabijheid was eveneens geheel versplinterd.
Naar wij vernemen is door de vijf plaat
selijke muziek- en zangvereenigingen beslo
ten ook dit seizoen weer een gemeenschap
pelijk concert te houden.
Dat een waterpartijtje niet altijd genoe
gen oplevert, ondervond dezer dagen de heer
H. K. bij het kanovaren in de Ringvaart toen
hij zich loopende in het water naar de kan
ten wilde begeven en het ongeluk had met
zijn rechtervoet in een stuk glas te trappen.
Hevig bloedende moest de heer K. zich on
der dokters behandeling stellen.
Vermeldingswaard is, dat de 68-jarige
heer H. Smit Jzn., de vorige week in twee
dagen ruim 400 K.M. per fiets heeft afge
legd. Van hier vertrok hij via den afsluitdijk
naar Friesland om in de buurt van Zwolle
te overnachten. Den volgenden dag over
Amersfoort, Hilversum enz. kwam hij des
avonds onder een hevige regen behouden en
wel binnen.
Voorwaar een kranige prestatie.
De Sportclub vergaderde Vrijdagavond
in het lokaal van den heer H. v. d. Woude,
onder leiding van den heer H. Limpers. De
rekening van den penningmeester, den heei
A. Rot, werd nagezien en in orde bevonden.
Met inbegrip van het saldo van het vorig
jaar hadden de ontvangsten bedragin
394.18, de uitgaven 270.04, zoodat >t
saldo bedroeg 124.14. Het bleek, dat dit
saldo weer minder was dan dat van verle
den jaar, zoodat het bij dezen voortgang
met de Sportclub niet naar wensch gaat en
meerdere steun zeer wenschelijk is. Deze
©O
Woensdag 15 Augustus.
HILVERSUM, 1875 M. (VARA
progr.) 8.Gr.pl. 9.30 „Onze keu
ken" door P. J. Kers. 10.Mor
genwijding VPRO. 10.15 Voor Arb.
in de Continubedr.; De Notenkra
kers olv. D. Wins. Mr. M. v. d.
Goes van Naters, lezing; Rolien
Numan, deel. en grpl. 12.Eddy
Walis en zijn ensemble en gr.pl.
1 452.Geen uitz. 2.Gr.pl.
3.Voor de kinderen. 5.De No
tenkrakers olv. D. Wins. 6.De
Flierefluiters olv. J. v. d. Horst.
7.Sportuitz. 7.20 Gr.pl. 7.30
Orgelspel Cor Steyn. 8.Herh.
SOS-ber. 8.03 Vaz Dias en VARA-
varia. 8.15 Gr.pl. 8 30 „Mina",
spel van Pilger, mmv. het VARA-
tooneel olv. W van Cappellen 9.
De Flierefluiters olv. J. v. d. Horst,
mmv. A. de Booy, zang. 11.12.
Gramofoonplaten.
HUIZEN, 301 M. (NCRV-uitz.)
8.— Schriftlezing. 8.159.30 Gr.
pl. 10.30 Morgendienst olv. ds. D
Tom. 11.Orgelspel F. Kloek.
12.15 Gr.pl. 130 Ensemble v. d
Horst en gr.pl. 3.3.45 Zang door
Cor Igesz, sopraan, mmv. B. Ne-
derkoorn, piano. 4.Pianorecital
mevr. N. de BockVerdel. 5.
Kinderuur. 6.Gr.pl. 6.30 Afge
staan. 7.Ned. Chr. Persbureau.
7 15 Gr.pl. 7.30 G. Gerlage Jr.:
De beweging der planten. 8.
Utrechtsch Dameskoor o. 1. v. A.
Goettsch. 8.15 A. A. Drost: Van
onder de rook der mijnen 8.25 Ver
volg concert. 9.Ds. K. J. Quast:
De kerken in de Indische kerk. 9.30
NCRV-Kleinorkest olv. H. Her-
mann. Om 10.Vaz Dias. 11.
11.30 Gr.pl.
DAVENTRY, 1500 M. 10.35 Mor
genwijding. 12.20 Orgelconcert R.
Dixon. 1.05 Western Studio-orkest
olv. Donovan. 2.20 Trocadero Ci
nema-orkest o. 1. v. v. Dam. 3.20
Pianorecital C. Dixon. 3 35 Bour-
nemouth Sted. Orkest olv Sir Dan
Godfrey. 4.05 Gr.pl. 5.35 Kinder
uur. 6.20 Ber. 6.50 Orgelconcert R
Foort. 7.20 Gershom Parkington
Kwintet, mmv. Ethel Barker, alt.
8.20 BBBC-Symphonie-orkest o. 1
v. Sir Henry Wood, mmv. Solomon,
piano. 10.Ber. 10.20 Lezing.
10.25 Dansmuziek (gr.pl.) 1050
12.20 Dansmuziek door het BBC-
dansorkest olv. Hall.
PARIJS (RADIO-PARIS) 1648 M.
7.20 en 8.20 Gr.pl. 10.35 Orkest
concert. 12.40 en 1.05 Gr.pl. 1.20
Goldy-orkest. 4.20 Gr.platen. 5.20
Radiotooneel. 6.20 Dervaux-orkest
9.05 Nationaal orkest olv. Inghel-
brecht, mmv. Maria Braneze, zang.
10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M- 12.20
2.20 Concert uit rest. „Ritz"
3.20 Concert uit het Bellevue-
Strandhotel. 5.20—5.50 Gr.pl. 8.20
Rep. 9 45 Concert door Vocaal
Kwartet. 10.25 Concert door Man-
doüne-Trio, mmv. zangsolist. 11.05
12.50 Dansmuziek.
KEULEN, 456 M. 5.50 Gr.pl.
6 45 Orkestconcert olv. Ullrich.
10.30 Concert. 12.20 Gr.pl. 1 20
Weragkamerorkest 4.20 Philh
orkest olv. Holtzwar. 5.35 Zang
door A. Rood, bariton. 8.05 Gr.pi.
9.20 Orkestconcert. 110512 20
Concert.
ROME, 421 M. 8.30 Gr.pl- 9.05
„Thaïs opera van Massenet. Or
kestleiding Fanelli. Koorl. Casolari.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
10.20 en 12.20 Gr.pl. 1.30—2 20
Orkest José Schnijders. 5.20 Om
roeporkest. 6.50 Symphonieconcert
olv. Kumps. 8.20 Omroeporkest m.
m. v. solisten. 9 20 Symphonie-con-
eert olv. Kumps. 103o12.20 Gr.
pl 484 M.: 10.2C Gr.pl. 12.20 Or
kest José Schnijders. 1.302.20
Gr.pl. 5.20 Orkest José Schnijders.
6 35 Gr.platen. 6.50 Kamermuziek.
8 20 Symphonieconcert o. 1. v. J.
Kumps. 9 35 Omroeporkest. 10.30
12.20 Gr.pl.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 8.30 Uit Frankfort: „Unsere
Saar, den Weg frei zur Verstandi-
5ung". 8 50 Pfeif auf alle Sorgen,
osefSnaga-progr. mmv. orkest
olv. den componist. 9.55 Stunde der
jungen Nation. 10.20 Berichten en
Radiokwartiertje. 10.55 Versl. v. d.
Europeesche Zwemkampieenschap-
pen te Maagdenburg. 11.05 Weer-
ber. 11.20 Uit Londen: BBC-dans-
orkest olv. H. Hall 11.4512 20
Zigeunermuziek uit Boedapest.
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTlE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond Reg. 10.35
10.50, Daventry 10.5011.05,
Lond Reg. 12.20—15.20, Daventry
15.20—24.—.
Lijn 4: Keulen 10.3016.20,
Stuttgart 16.2017.20 Brussel
17.20—1920, Deutschi.s. 19 20—
21.20, Leipzig 21 20—21.35,
Deutschi.s. 21.55—24.—.
i
i
i
steun kan bestaan, wanneer de ingezeten -n,
die nog geen lid zijn, zich als zoodanig op
geven. Een bestuursvoorstel om de kaarten
van leden ook voor gezinsleden geldig :e
doen zijn werd aangenomen, evenals gezins-
karten voor arbeiders verkrijgbaar te stellen
tegen verminderden prijs, n.1. 50 cent. Leden
en arbeiderskaarten zijn tot en met 25 Aug.
bij den voorzitter verkrijgbaar.
De aftredende bestuursleden, de heeren H.
Limpers, A. Sleutel Azn. en A. Rot werden
herkozen.
Als datum voor de a.s. prijzen-harddra-
verij werd 26 Augustus vastgesteld. De en
tree op de baan blijft bepaald op 75 cent
B. en W. hebben voor Donderdag 16
Augustus (den verlichtingsavond) onthef
fing verleend voor de winkelsluitingswet
De winkels mogen tot 12 uur 's nachts open
blijven.
LIMMEN.
De kruising rijkswegprov. weg, een
zeer gevaarlijk punt, heeft al heel wat aan
rijdingen op haar rekening. Het laatste werd
een zekere M. in pension alhier aangereden
door een luxe auto. Met een hersensschud-
ding werd hij opgenomen en naar het St
Elisabets-ziekenhuis te Alkmaar vervoerd
Dr van Oppen verleende geneeskundige
hulp.
De heer B. vermiste de vorige week een
dekkleed, dat in Bakkum is aangetroffen.
Tegen den arbeider D., die het dekkleed had
„gevonden", is proces-verbaal opgemaakt.
Ingevolge een verzoek van den midden
standsbond geven B. en W. gelegenheid tot
gasaansluiting. De raad zal er eerst defini
tief toe kunnen besluiten als er voldoer.de
aanvragen zijn om een contract met Alk
maar af te sluiten.
Zondagavond ongeveer half elf had op
den Bakkummerweg een aanrijding plaats
tusschen de luxe-auto van den wethouder A.
alhier en een uit tegenovergestelde richting
komende vrachtauto.
Van de vrachtauto, die een oogenblik stop
te en daarna doorreed, kon het nummer wor
den opgenomen. De auto werd opgespoord
en bleek te behooren aan een zekere R. uit
Beverwijk, die onder den invloed van steden
drank verkeerde.
De luxe-auto bekwam aanzienlijke schade,
één der inzittende dames werd licht aan het
hoofd gewond en kreeg een gezwikte pols.
ge-
MEDEMBLIK.
In de jongste vergadering van den
meenteraad zijn uitvoerige debatten gevoerd
over de voorstellen van B. en W tot wijzi
ging van de politieverordening betreffende
het zwemmen. Volgens de oude verordening
was het verboden te zwemmen in havens of
vaarten in de gemeente. B. en W. hebben
klachten gehad over excessen en willen die
No. 190 1934
In het Augustusnummer van „Binnen
scheepvaart" schrijft mr J. P. Bosman te
Alkmaar het volgende:
Het Vervoersapparaat1 rail, 2 water. 3
weg, 4 lucht-vervoer, is ziek! Wat scheelt er
aan? Is er te weinig te vervoeren? Is er geen
bloed genoeg voor de patiënt? Ja wel. Het
kwantum vervoer (zoowel personen als goe
deren) is ondanks de malaise niet zoovee!
minder geworden, of alle 4 de hierboven ge
noemde takken zoudeD nog wel voldoende
bestaan kunnen hebben! Maar er zijn te veel
„vervoerders" gekomen, vooral bij 3. Even
goed als het menschelijk lichaam bacteriën
moet bevatten, doch een tè groot aantal
bacteriën het ziek maakt, zoo maakt ook het
tè groot aantal vervoerders het vervoers
apparaat in zijn geheel ziek!
Hoe komt het, dat er te veel vervoerders
zijn? Van waar komen die en waarbij be
staan die hoofdzakelijk? Hoofdzakelijk bij 2
en 3. Zij kunnen ontstaan, doordat er geen
of geen voldoende wettelijke regeling op hpt
vervoer bestaat, en zij ontstaan o m door de
navolgende oorzaken:
1. voor het vervoeren van een persoon of
een collo goed is geen bijzondere vakkennis
noodig. Men koopt (of huurt) een auto,
schildert op de buitenzijde zijn naam en het
woord: expediteur, en een nieuw beroep is ge
schapen
2. Voor het koopen van een auto is 25
voldoende. Tegen dezen prijs is op een auto
kerkhof wel een epeditie-auto te koop! Keu
ring op het materieel bestaat er niet. Ver
gunning tot uitoefening van het beroep is
niet noodig. Leve de veiligheid van den weg!
Elke werklooze, die 25 te leen kan krij
gen, ieder die in eigen zaken is mislukt, kan
altijd nog wel zich vestigen als expediteur
Dan vent men de huizen of de winkels af om
vracht en men rijdt daarheen, waarvoor de
lading bestemd is. Vrachtprijzen bestaan er
niet. Afschrijving en kosten voor onderhoud
auto is onnoodig. Wat dus per dag aan
vracht gemaakt kan worden boven het ver
bruik van olie en benzine, is dagloon voor
den nieuwen expediteur. Zoo verrijzen dage
lijks tientallen expediteurs!
Een even gevaarlijke als funeste expedi
teur is de fabrikant, winkelier of handelaar,
die zijn eigen producten per vrachtauto ver
voert. De Bijenkorf adverteert zelfs: eigen
autodienst op Woensdag naar Hillegom en
Westzaan, op Vrijdag naar Purmerend en
Oostzaan. Men zet er niet bij: als de voor
raad voldoende is om loonend te rijden. Zijn
er voor die plaatsen 1 of 2 colli, dan wordt
de bestaande expediteur met de verzending
belast! Het loonend werk behoudt men zelf,
het verlies-werk kan het beroepsvervoers
apparaat (rail-water-weg of lucht) vervoe
ren. Zooals de Bijenkorf, zoo zijn er dui
zenden zaken, die eigen vervoer bewerkstel
ligen als het loonend is en met de restj°s;
die niet loonend zijn, bij de bestaande expe
diteurs aankomen. Dat noemen „wij" para
siteeren op het beroeps-vervoersapparaat, op
alle 4 de takken! Daar wringt hoofdzakelijk
de schoen! Vooral daaruit vloeien de groote
verliezen bij de gevestigde beroepsvervoer
ders, öök die bij de spoorwegen, voort!
Het rapport van de Ned. Mij. v. Nijverheid
en Handel zegt „het verkeerswezen van een
land moet als een eenheid worden bezien en
behandeld".
Welnu, dan moet de regeering die eenheid
regelen en tot stand brengen en allereersi
bepalen, dat de persoon of vennootschap,
die deel uit maakt van het beroepsvervoers
apparaat, zich tot het vervoer moet bepaien
en geen ander beroep of bedrijf mag uitoefe
nen Wederkeerig mag geen persoon of ven
nootschap, die een bedrijf uitoefent, zich met
eenig vervoer inlaten, ook niet van zijn eigen
producten, bewerkte of verhandelde goede
ren. Bijenkorff, Bruinzeel, v. Gelder Zonen
en duizenden met hen mogen geen eigen
goederen vervoeren. Geen accumulatie van
ambten of bedieningen, dan ook geen accu
mulatie van bedrijven!
Het verkeerswezen is een eenheid, even
goed als de landbouw, de veeteelt, de nijver
heid, de pluimveecultuur, enz. De regeering
beschermt deze laatsten. Om den pluimvte-
stapel en handel te bevorderen, mag na half
Mei niet meer met de broedmachine worden
gebroed, om (ik weet niet wie) te bescher
men, mag de bakker voor 10 uur geen
Naar het Engelsch van Dorothea Gerard.
.16)
Ik kan je niet schrijven wat een Poolsche
sneeuwstorm is, als je dien meemaakt. Ik
kon met uit de oogen zien, zoo ging ik onder
in de slede liggennu begreep ik ook wat
Jan had bedoeld met die levendige pantomi-
tÜÜ' f11'terw'i' 'k er miJ. neervlijde, voelde ik
4 in e'kaar getimmerde ding onder
mij trillen en schudden door den verwoeden
aanval van den orkaan. Een oogenblik had
erj veel van, of wij weggeslingerd zouden
worden. Ik kan niet precies zeggen hoe ik
verwachtte den dood te vinden óf door de
koude, óf doordat mij den adem benomen
werd, óf door verstikking onder de sneeuw,
maar ik herinner mij wel, dat ik vast den in
druk had hoe ik er nooit levend af zou komen.
Ik zou niet hebben kunnen zeggen hoe lang
het heeft geduurd; later werd u,ij verzekerd,
dat het niet meer dan tien minuten kon zijn
geweest, maar dan waren het toch de langste
tien minuten die ik ooit heb doorgemaakt
Iedere minuut op zichzelve was een ver
schrikking, tegelijk toch ook weer een prikkel
om deze krachtproef van de natuur te door
staan Ik weet niet, of het aan den eenen
kant zelfs niet betreurde, hoezeer het mij
ook een verlichting was toen ik voelde,
dat het ergste nu voorbij zou zijn.
Zoodra ik weer wat makkelijker kon adem
halen, keek ik voorzichtig op en kreeg nu
onmiddellijk een nieuwen sneeuwval over
mijn gezicht: den berg, die zich op mijn
hoofd verzameld had. Ik verbeeldde mij, dat
ik niet langer in de slede was, want rechts
en links zag ik de sneeuw op gelijke hoogte
met mijn ellebogen, waardoor van het hout
werk niets te zien was. De vlokken dwarrel
den nog om ons heen, maar vielen ieder
oogenblik ijler, terwijl voor ons uit maar
heel weinig meer van het landschap viel
waar te nemen door de zich terugtrekkende
wolk van sneeuw. De paarden stonden met
gebogen koppen, trillende op de pooten en tot
aan de buik in de sneeuw, met den verschrik
ten en toch gelaten blik van gekastijde on
derworpenen. Jan lag roerloos als een
sneeuwpop, maar stond na eenigen tijd lang
zaam op en kwam zich eens overtuigen, of
ik nog leefde. We keken elkaar zwijgend aan:
woorden waren onnoodig, zelfs al was een
gesprek tusschen ons mogelijk geweest. Hij
had zoo iets al eens doorgemaakt, vandaar
dat hij de kalmste was van ons beiden, in
tegenstelling met mijn kalmte van een tien
minuten geleden, omdat ik toen immmers
nog niet wist, wat ons boven het hoofd
ifet uur dat daarop volgde, zal ik in be
schrijving overslaan, want dit werd doorge
bracht, deels met om hulp roepen en deels -
door mij het op hulp te wachten, want
Jan was geëindigd met tot over de heupen
door de sneeuw te waden, naar de eerste
huizen van Zloczek, een kwart mijl af
stand. Hij keerde terug aan het hoofd van
een ploegje mannen met spaden en zoo trok-
ken de half-bevroren paarden ons langzaam
het plaatsje binnen. Tegen dien tijd scheen
de zon weer, al was ze dan ook op bet punt
van ondergaan, en, hetgeen er nog over was
van de sneeuwwolk, verdween snel aan den
horizon.
Over het geheel voelde ik mij aangenaam
verrast bij mijn kennismaking met Zloczek,
dat mij beschreven was als: „een vuil gat vol
Joden". In hoeverre de sneeuw dit had be
werkt, weet ik natuurlijk niet, maar mijn in
druk van de lange, breede straat en het rui
me vierkante marktplein was niet ongunstig,
misschien gedeeltelijk ook wel, doordat ze
beide verlaten waren, want iedereen was nog
veilig en wel binnenshuis. De zooeven door
stane paniek liet zich nog gelden en, ofschoon
het klaarlichte dag was, klonken de bellen
van onze slede door de overigens overbro-
ken stilte als in een stad des doods.
Ik wil wel erkennen, hoe ik blij was, dat
ik mij onder het dak van den dokter bevond
en eerst toen de goede madame Konski mij
de hanschoenen van de verstijfde vingertop
pen had getrokken en mij mijn robbevel had
losgeknoopt, merkte ik hoe weinig het maar
gescheeld had of ik was bevroren geweest.
Ik werd allerluidruchtigst begroet en over
stelpt met vragen, maar tegelijkertijd geraden
ze niet te beantwoorden en vooral niet op
te staan uit den ruimen armstoel, waarin
men mij, haast met geweld, had doen plaats
nemen, eer ik op z'n minst drie glazen heete
thee gedronken had. Bij het derde glas werd
ik gewaar, dat mijn bloed weer stroom
de, en toen ik geheel herleefde, herinnerde ik
mij eerst het doel van mijn zending. Maat
nauwelijks had ik dit toegelicht en mijn ver
langen uitgedrukt, dat de vraag spoedig be
slist zou worden toen madame Konski mij
in het gezicht uitlachte:; Men kan wel zien,
dat u hier vreemd is! Denkt u nu heusch,
dat u vanavond nog in Ludniki zult terug
zijn? Een waanzinnige idéé is dit! Natuur
lijk zult u hier moeten slapen, of u nu wilt of
niet. Dit is uw gerechte straf daarvoor, dat
u mij nog niet bezocht heeft! De Voorzienig
heid is op mijn hand, zooals u merkt. Bo
vendien mijn man is niet thuis en komt
pas over twee dagen terug. Dus kunt u het
hem niet eens vragen".
„Maar Anulka zal koorts krijgen, als zij
geen sigaret mag rooken, zei ik wanhopig,
waarop madame mij verzekerde, dat het kind
zoo ongerust zou maken over mij, dat ze aan
haar sigaret niet meer denken zou. Iedereen
op Ludniki wist veel te goed, wat een sneeuw
storm was, om mij dien avond nog terug te
wachten.
Ik teekende heftig protest aan, maar eerst
nadat ik uit Jan's pantomime begrepen had,
dat het immers ondoenlijk was om dien
avond nog door de sneeuw te gaan, berustte
ik in mijn lot.
Bealve dan enkele aanvechtingen van ge
wetenswroeging betreffende Anulka, had ik
waarlijk geen hard lot, want mijn donker,
bedrijvig gastvrouwtje was er blijkbaar ten
zeerste mee ingenomen dat zij mij gesnapt
had en al heel gauw nam zij de gelegenheid
te baat om mij het huis te laten kijken. De
kinderen had ik al dadelijk bij mijn komst ge
zien, drie of vier flinke, maar niet al te frisch
gekleede dreumessen,,die steeds bij hun moe
der op de knie klommen en er dan weer afrol
den, zich bezeerden, huiden, en dan weer ge
troost werden en haar de vingertjes in de
oogen staken zonaer haar ooit uit haar hu
meur te brengen. Zij hoort tot de gelukkigen,
die altijd tevreden schijnen te wezen.
„Dit is mijn provisiekamer", zei ze vol
t ots en deed de deur open van een kleine
kast in de eetkamer, die zoo moeilijk te be
reiken was, dat altijd iemand van tafel
moest opstaan als er iets uitgehaald moest
worden. In die „provisiekamer" zag ik een
heele verzameling leege manden en flesschen
en zakken met meel, zeep en kaarsen, alsook
hier en daar stuk kindergoed, dat te drogen
hing. Ik zou het een „hok" hebben genoemd,
maar zij was benijdenswaardig gelukkig met
die „provisiekamer". De rest van het huis
was geheel soortgelijk, maar eigenlijk vind
ik het leelijk van miizelve dat ik je daar nu
om lachen laat. want wat doen nu zoo'n
paar spinnewebben en wat er verder voor
rommel moge zijn geweest, er toe, als deze
samengaan met zooveel oprechte vriendelijk
heid des gemoeds. En wat komt het er nu op
aan dat het buffet in de kinderkamer moet
staan, omdat er geen plaats was in de eet
kamer zolang dit maar geen aanleiding geetf
tot valsche schaamte. Het was heerlijk on
conventioneel, om bediend te worden door een
boeremeisje op bloote voeten, en er was
iets verfrisschend-natuurlijks in de eerlij,
open wijze, waarop he* beste porselein en de
„visite"-lepeltjes in gebruik werden gesteld
in mijn tegenwoordigheid en te mijner eere.
Misschien dat mijn smaak veranderd is, maar
ik verzeker je, dat alle vergelijkingen, die ik
dien avond trof tusschen deze en de meer
naar behooren m~nier van ontvangen, niet in
het voordeel van deze laatste uitvielen.
(Wordt vervolgd).
I
