De moord te Amsterdam.
Ome Jiotoniën
jRecfdsioAen
^Binnenland
DREIN DRENTEL EN PIET PRIKKEL.
Na den moord op Sonja.
waar op alles moet bezuinigd worden, het
Prov. bestuur dan toch zelf in deze diende
voor te gaan en stelde voor een attest op te
maken, dat op de post salaris gem. ontvanger
belangrijk kan bezuinigd worden. Spr. achtte
een salaris van f 1500 voldoende, temeer,
daar de verhouding tegenover de andere
ambtenaren, betreffende de te verrichten
werkzaamheden niet goed is.
De voorzitter zei. dat met de verlaging
van het vorig jaar de salarissen reeds bedui
dend zijn gedaald.
De secretaris deelde mede, dat het salaris
der gemeente-ontvanger van 1800 is ver
minderd met 261, zoodat het komt op
1539.
De heer Koedijk merkte nog op, dat door
hem reeds eerder aanmerking is gemaakt op
de verhouding, maar wenschte er nu niets
van te zeggen, daar het nu gaat over de
gemeente-financiën.
De begrooting werd aldus vastgesteld.
Het voorstel van B. en W. tot vaststelling
van verordeningen op de heffing en invorde
ring straat-belasting. Deze zal bedragen
3 pet. der belastbare opbrengst van de eigen
dommen volgens het kadaster der grond
belasting.
De heer v. d. Molen vroeg of de 3 pet.
norm is of dat zij opgedreven kan worden.
Meegedeeld werd. dat niet meer berekend
kan worden dan er aan de straatverlichiing
ten koste wordt gelegd Is de belasting te
hoog, dan kan hij gewijzigd worden.
Het voorstel van B. en W. om een ver
makelijkheidsbelasting te heffen van 15 pet.
der bruto-ontvangst, werd goedgevonden.
De straatbelasting zal ingaan op 1 Jan.
a.s. en de vermakelijkheidsbelasting 1 Oct.
a.s.
Vastgesteld werd een nieuwe leges-verorde
ning, waarbii naast verschillende heffingen
voor een huwelijksvoltrekking 10 moet
worden betaald op andere dagen dan Don
derdag. Dan is het kostelijk.
Hierna sluiting.
DE BEFAAMDE BOM.
Officieele verklaring der Indische
regeering.
De regeerings-gedelegeerde voor Marine,
schout-bij-nacht Van Duim, heeft op 16 de
zer in den Volksraad de verklaring afge
legd:
„Het is der regeering gebleken, dat de me-
dedeelingen die ten vorigen iare door haar
en den Volksraad werden gedaan inzake het
gebeurde met Hr. Ms. „De Zeven Provin
ciën" aanvulling behoeven.
Uit een onlangs ingesteld onderzoek toch
is thans komen vast te staan, dat de bom,
welke oo 10 Februari 1933 Hr. Ms. „De
Zeven Provinciën" trof, niet werd geworpen
bij wijze van waarschuwing, doch door den
betrokken officier opzettelijk zoodanig werd
gericht, dat het schip moest worden getrof
fen. Aldus handelde die officier in afwijking
van de van hooger hand gegeven bevelen,
welke inhielden, dat de eerste bom moest zijn
een waarschuwingsbom kort voor den boeg,
waarbij het risico van eventueel treffen aan
vaard werd.
Dit afwijken van de gegeven order is het
gevolg geweest van een samenloop van om
standigheden, welke zich als volgt heeft toe
gedragen.
Op 9 Februari 1933 hield de commandant
van het tijdelijk vliegkamp Oosthaven een
bespreking met de bij de luchtstrijdkrachten
aldaar ingedeelde officieren, waarbij het plan
van actie, hetwelk het werpen van een waar
schuwingsbom inhield, werd bekend gesteld
Tevens werd daarbij medegedeeld, dat den
volgenden morgen de oorlogstoestand zou
intreden.
Bij deze bespreking nu blijkt de officier
die de bom geworpen heeft, niet tegenwoor
dig te zijn geweest. Wel is hij later op dien
dag door den groepswaarnemer ingelicht
betreffende hetgeen in de gehouden bespre
king nooens het plan van actie was vastge
steld, maar daarbij is hetgeen gezegd was
over het intreden van den oorlogstoestand
achterwege gebleven.
Toen dan ook den volgenden morgen kort
voor het vertrek door den commandant van
het vliegkamp aan de op den steiger te Oost
haven verzamelde bemanningen der vlieg
tuigen werd bekend gemaakt, dat van af 7
uur de oorlogstoestand intrad en het muiten
de schip als een buitenlandsche vijand be
schouwd moest worden was dit voor den
hierbedoelden officier een geheel nieuwe
mededeeling. Deze officier nu, voor wien door
zijn anciënniteit hij was de jongste in de
groep van drie Dorniers slechts een on
dergeschikte taak was weggelegd, zag zich
door het uitvallen der andere vliegtuigen ge
heel onverwacht ervoor gesteld de uitvoe
ring van de actie over te nemen. Eerst toen
realiseerde hij zich de tegenspraak die er
voor hem gelegen was tusschen de inlichtin
gen, die hij den vorigen dag ontvangen had
en de latere order, dat „De Zeven Provin
ciën" als vijand beschouwd moest worden,
Immers, zoo redeneerde hij, bij een aanval
op een vijand werpt men niet eerst waar-
schuwingsbommen. De tijd drong, gelegen
heid voor rustig overwegen was er niet. Hij
moest de radio-communicaties verzorgen, uit
het hoofd het sommatietelegram opstellen
waarin hij volkomen slaagde en door
overgang op een andere golflengte verbin
ding zoeken met het muitende schip. Snel
overleg bracht hem tot de conclusie, dat de
laatste order, nl. dat „De Zeven Provin
ciën" als een vijandelijk schip beschouwd
moest worden, den voorrang had en dus de
waarschuwingsbom achterwege moest blij
ven. Toen dan ook aan de sommatie geen ge
volg werd gegeven, heeft hij, jagersgewijs
richtend op een punt ongeveer 10 m. voor den
boeg, met de bedoeling om aldus het schip
ter hoogte van de brug te treffen, de bom
geworpen, welke het dan ook slechts enkele
meters achter de brug trof.
Mijnheer de voorzitter. Hetgeen ik hier
mededeel, is bereids door Aneta wereldkun
dig gemaakt Niettemin stelt de regeering
nu haar gebleken is, dat haar stellige over
tuiging dat de bom als waarschuwingsbom
bedoeld was een overtuiging, gegrond op
het rapport van den betrokken commandant
waarin voorkomt: „ten 0918 wordt een bom
van 50 k.g. geworpen, richtpunt ongeveer
10 m. voor den boeg van de Zpn. niet
juist was, er prijs op, den Volksraad met de
feitelijke toedracht in kennis te stellen".
MERKWAARDIGE PRESTATIE.
Veertigjarige H. B. S.-leerling.
De combinatie van beide titels kan doen
vermoeden, dat wij het „merkwaardige" rail-
leerend bedoelen, aldus het „Soer. Hbl."
Het tegendeel is het geval.
De 40-jarige, die verleden jaar, na het ver-
eischte examen afgelegd te hebben, werd toe
gelaten tot de 4de klasse der H.B.S. te Soe-
rabaja, is géén luie of achterlijke leerling,
maar juist een volijverig en energiek man.
Hij heeft het diploma van eersten stuurman,
was leerling van de kweekschool voor de zee
vaart in Amsterdam en voer vele jaren op de
groote lijnen. Maar het zeemansleven beviel
hem niet. Toen zocht en vond hij een betrek
king aan den wal in Indië. Hij was werkzaam
in verschillende plaatsen, doch de studie trok
hem zoodanig, dat hij daaraan ten slotte toe
gaf, toen de omstandigheden dit hem moge
lijk maakten. Hij wenschte in de rechten te
studeeren maar had hiervoor het diploma
5-jarige H.B.S. noodig. En zoo kwam hij
verleaen jaar in de 4de klasse der H.B S.,
zat met de jongens op de banken, werkte met
hen als een gewone, zij het dan ook veel meer
ontwikkelde leerling en heeft verschillende
hunner bij de studie kunen helpen.
Zijn vorderingen waren dusdanig dat hij
nu voor de 5de klasse is vrijgesteld en zijn
studies aan de Rechts-Hoogeschool te Bata
via kan aanvangen.
Een prijzenswaarig voorbeeld!
N.S.B.-JEUGDLEIDER GESTRAFT.
Het O.M. wilde niet schikken.
Voor den Rotterdamschen waarnemenden
kantonrechter mr. C. J. J. M. Petit, had zich
gisterochtend te verantwoorden de 24-jarige
mr. B. E. W. te Rotterdam, leider van de
Mussert-jeugd, beschuldigd van overtreding
van de Wapenwet.
Hij gaf toe, op 1 Augustus j.1. zich met een
wapenstok op straat te hebben bevonden,
zonder dat hij daarvoor vergunning had. Hij
beweerde, zich een wapenstok te hebben aan
geschaft, omdat hij menigmaal had blootge
staan aan molestaties.
De waarnemend kantonrechter, terloops
bladerend door de stukken
Dat is ook wel gebleken, maar hoe
komt het, dat u bent aangevallen? Lokt u dat
uit? Maakt uw optreden duidelijk den in
druk, dat u tot de N.S.B. behoort?
Ik ben geen lid van de N.S.B., aldus
verdachte.
Maar uw jeugdgroep behoort toch bij
Mussert. Marcheert u dan met anderen sa
men Loopt u dan daardoor zoo in de ga
ten?
Het grauw moet mij blijkbaar hebben.
Worden dan alle N.S.B -ers op straat
aangevallen! Er zijn duizenden lia
De ambtenaar van het O.M., mr. F. Hol
lander, sceptisch:
Alleen het grauw is blijkbaar niet lid
van de N.S.B.
Verdachte vertelde dan, dat men hem in
Amsterdam met een stuk ijzer had geslagen.
Was u toen niet in uniform? infor
meerde de waarnemend kantonrechter.
Het uniformverbod was pas afgekon
digd.
En verder vertelde verdachte, dat men in
Haarlem steenen door de ruiten van zijn
auto had geworpen. Vervolgens was hij op
de Kruiskade te Rotterdam bedreigd.
Door een paar bandieten, die kennelijk tot
de rood-front-leiders behoord, lichtte hij toe.
In ieder geval, aldus de waarnemend
kantonrechter: u bent als leider van de
jeugd-organisatie een vooraanstaande figuur
in de Mussert-partij.
Mr. Hollander, sarcastisch: Leider van de
Mussert-jongens.
Mr. Petit: Gaan de bedreigingen steeds
van anderen uit?
Ja-
Ik geloof het niet.
't Is toch heusch zoo.
Ik geloof het niet. Ik denk, dat het wel
wederkeerig zal zjjn.
De A.J.C. treedt provoceerend op. Wij
niet.
Wat willen die menschen dan van u?
Mij een pak slaag geven.
Waarom?
Dat moet u „mij" niet vragen.
U hebt het dan toch uitgelokt.
De verdediger, mr. L. J. Hijmans van den
Bergh: Het is op de Kruiskade gebeurd
bij het verlaten van een vergadering, dat
verdachte bedreigd werd. U wilt toch niet
zeggen, dat het verlaten van een vergadering
„provoceeren" is?
Ik ben zelfs bedreigd geworden terwijl
ik alleen met een tasch onder mijn arm liep,
merkte verdachte op, die overigens verklaar
de, het om meerdere redenen te betreuren,
dat hij geen toestemming heeft gevraagd om
een wapenstok te dragen. Op een vraag van
den wd. kantonrechter of de politie niet
steeds bereid is, assistentie te verleenen, ant
woordde verdachte, dat de politie niet altijd
bij de hand is.
Mr. Hollander, requisitoir nemend, stelde
vast, dat het betrokken instrument valt on
der de Wapenwet.
Spr. acht het feit ernstig, temeer omdat
mr. W. behoort tot een kring, waar zulk een
feit niet mocht voorkomen.
De eisch luidde: 25 boete of 5 dagen
hechtenis, met verbeurdverklaring van den
wapenstok.
Nadat mr. Hollander op een vraag van
den waarnemend kantonrechter nog had ge
antwoord, dat hij een schikking had gewei
gerd om de zaak in het openbaar te behande
len, was het woord aan mr. Heijmans van
den Bergh, die de zaak teruggebracht wilde
zien tot haar geringe proporties.
Verdache deelde nog mee, dat hij met
j ni,ei de s.d.a.p. of de communisten
het algemeen niet de ge
schoolde partijraenscheiv.
midri ,7awarn?nend kantonrechter "d^Ton-
middelhjk uitspraak. Hij achtte het feit
waaraan verdachte zich heelt schuldig ge
maakt, verkeerd, hoewel aangenomen kan
worden, dat verdachte gevoeld heeft, gevaar
te loopen. Maar de politie is er voor om de
burgerij te beschermen. Rekening houdend
met de verzachtende omstandigheden legde
de waarnemend kantonrechter een boete op
van 10, met verbeurdverklaring en bevel
tot vernietiging van den wapenstok.
Misschien Zondag begrafenis.
Omtrent den moord „o Amsterdam op
het meisje S. B meldt men nog:
Gistermiddag heeft men sectie op het
lijkje verricht, om na te gaan of de ver
klaringen, die P. bij zijn verhoor heeft
afgelegd, inderdaad juist zijn. Over het
resultaat van de 6ectie kon men nog
geen inlichtingen ver-trekken.
De politie-autoriteiten zouden Don
derdagnacht met verd. een bezoek aan
de bananenloods, waar het lijkje is ge
vonden .brengen, ter reconstructie van
het drama. Daarvan scheen het publiek
do lucht gekregen te hebben, althans er
waren zeker een paar duizend menschen
in de onmiddellijke nabijheid van het
politiebureau J. D. Meijerplein op de
been. die overal in groepen samen
schoolden De politie heeft eenige malen,
met gebruikmaking van den gummistok
de menigte moeten verdrijven.
Naar wordt vernomen zal waarschijn
lijk het stoffelijk overschot vandaag aan
de ouders worden teruggeven. In dat ge
val zou de teraardebestelling Zondag
a.s. op de Isr. Begraafplaats te Muider-
berg plaats hebben.
Ook in de nabijheid van het huis van
bewaring aan het Kleine Gartman-
plantsoen, heerschte gisteravond een
ongewone drukte, en waren velen dai---
heen g-komen, vermoedende, dat de
verdachte daarheen zou worden overge
bracht, om van het transport getuige te
zijn. Dit is echter niet geschied.
Verdachte huilde, toen hij be
kende.
In een onderhoud, dat we nog hadden
met inspecteur Kater, die de 21-jarige
P. tot een bekentenis wist te brengen,
verklaarde deze ons nog, dat hij gister
morgen de overtuiging had, dat het gis
ter tot een bekentenis moest komen. Het
feit wordt thans volledig gereconstru
eerd door het uitgebreide onderzoek.
De inspecteur heeft, toen hij gister
morgen met P. alleen was, zijn gedach
ten aan hem meegedeeld en hem toen op
den man af gevraagd of dit zoo was ja
of nee. Na ëenig geagiteerd huilen heeft
P. toen met een volmondig „ja" geant
woord. Daarna was P. weer heel kalm.
De firma Groenteman en Bolle, In
wier loods de moord 16 geschied, heeft
nog gistermiddag verklaard, dat zij den
man altijd onder toezicht heeft laten
werken. Een van de firmanten is Maan
dagavond tusschen 9 uur en half tien
nog op de vliering geweest. Op de vlie
ring is geen licht en daar is toen met
lucifers gezocht, maar niemand heeft
iets gezien.
De confrontaFe.
In den afgeloopen nacht om
ongeveer half drie heeft de po
litie den moordenaar van Sonja
Beugeltasch naar de plaat6 van
de misdaad gebracht In een ge
sloten auto en vergezeld van
inspecteur Kater werd hij ge
boeid van het politiebureau naar
het bananenpakhuis overge
bracht. In het bananenpakhuis
heeft de dader aangewezen, hoe
het drama zich heeft afgespeeld.
Er waren enkele honderden per
sonen op de been; alles bleef
echter kalm. i
Kinderen waarschuwen.
Fr. v. R schrijft in het Hbld
De verschrikkelijke misdaad, waar
door een kind te Amsterdam het slacht
offer werd zal weer, evenals bij vroegere
gevallen van deze soort den ouders den
schrik om het hart doen s'aan er ze zul
len zich angstig afvragen, of er niets
tegen te doen is. Het sobere antwoord
moet luiden niet veel anders dan de
gangen der kinderen zooveel mogelijk
bewaken. Waarschuwen nooit met een
vreemde mee te gaan helpt alleen maar
voor korten tijd en niet eens bij alle
kinderen. Het vertrouwt nu eenmaal
volwassenen omdat ze volwassen zijn,
het heeft geen levenservaring genoeg
om te weten, waarom het niei a'le men
schen kan vertrouwen, geen vuo-«tel-
lingsvermogen genoeg, om de gevaar
lijke mogelijkheden, die het niet kan
voorzien. Er zijn kinderen, van drie tot
zes jaar, die ook zonder verleiding met
moois of lekkers bereid zijn, met ieder
een mee te gaan, er zijn ook éénkennige
kinderen, de aan alle uitnoodigingen
weerstand bieden, maar veel hangt af
van het optreden, het voorkomen van
dengeen die hen meelokt.
Als men de reeks misdrijven op kin
deren volgt, blijkt In de meeste gevallen,
edat materleele middelen ter verlokking
gebruikt zijn en het eerste dat de ouders
hun kinderen dus moeten inscherpen 's,
dat ze nooit en onder geen voorwaarde
iets van vreemden mogen aannemen;
verder, dat ze nooit met iemand mogen
meegaan zonder eerst verlof van een
van hun ouders te hebben gevraagd.
Maar lang niet alle kinderen herinneren
zich op beslissende oogenblikken dit
voorschrift, en ook komt een kind wel
eens voor moeilijke beslissing te staan,
als b.v. bij gescheiden ouders een kind,
van de school gehaald wordt door den
ouder, wlen het kind niet is toegewezen.
Edmond Ficard geeft in de inleid'ug
van zijn ..Pandectes Beiges" voorbeelden
van verlokkingen van kinderen waarbij
ook een geval, waarin een kind door een
volwassene gedood werd, alleen om
wraak te nemen op de ouders van het
kind. Dit beeld leent zich uitstekend om
kinderen van zes tot twaalf jaar aan
het verstand te brengen, waarom ze
nooit zonder ouderlijk verlof met iemand
mee mogen gaan, maar dergelijke waar
schuwingen moeten met groote omzich
tigheid gegeven worden, om geen pa
niekstemming bij kinderen te wekken.
Dat hiervoor gevaar bestaat, bleek eens
toen iemand uit de provincie met een
handkoffertje bij zich op klaarlichten
dag een ongevear tienjarig kind het
was op de Amstelbrug, aan het begin
van de Sarphatistraat naar den weg
vroeg. Het kind zag den heer even aan,
gaf een gil en liep hard weg: kortgeledsn
was er een misdaad op een kind ge
pleegd en het meisje was vrij zeker on
der den indruk van waarschuwingen
bang e-eworden. Daar er zich onmiddel
lijk een oploop vormde, deed de man
verstandig door snel door te loopen. Nog
verstandiger zou hij hebben gedaan,
geen kind aan te spreken.
Zooals allerwege in het land op de
scholen en in de gezinnen de kinderen
herhaaldelijk de les meekrijgen, vooral
op de trottoirs en niet op den rijweg te
loopen, en steeds rechts te houden, zoo
dienen ze telkens opnieuw vermaand
worden, nooit zonder toestemming van
ouders of onderwijzers met wien dan
ook mee te gaan. Maar daarbij moet
streng vermeden worden opwinding en
onrust bij de kinderen te verwekken,
want al moge dan ook een angstig ge
worden kind te verkiezen zijn, boven een
kind, dat het slachtoffer van het meest
weerzinwekkende misdrijf, dat denkbaar
is, wordt, taot noodig, om geen neurose
aan te kwéeken. Vooral thans, ohder den
indruk van het gebeurde is voorzichtig
heid ten aanzien van de waarschuwin
gen dringend noodig, maar even nood
zakelijk is, dat over eenigen tijd als Ie
ontsteltenis weer geluwd zal zijn niet
uit het oog verloren wordt, dat ieder
kind gewaarschuwd moet worden, tel
kens opnieuw net als voor verkeersge
varen.
SPELLINGSJANBOEL.
Aan de „Nieuwe Rotterdammer Cou
rant'" ontleenen wij het volgende „pae-
dagogische sprookje".
Er was eens een jongmensch, dat met
goed cijfer voor Nederlandsch eindexa
men had gedaan. Om de spelling had
men zich op zijn school niet veel be
kommerd. Ieder kon schrijven, zooals
hij wou, mits hij maar aangaf volgens
welk systeem: Siegenbeek, de Vries en
Te Winkel, Terpstra, Marchant, Xolle-
wijn, van Eeden enz. Een prachtige ge
legenheid om te plagen: de Kollewijnia-
nen onder leeraren kregen de Vries en
Te Winkelsche, de Siegenbeekianen
Marchantsche spelling. Eigenlijk kon hij
het Nedarlandsch wel in zoowat a'le
spellingen schrijven, al was hij dik
wijls in onzekerheid hoe het eigenlijk
moest. Maai toen hij van school ging
begreep hij. dat hij moest kiezen of dee-
len. Hij besloot het van het toeval te la
ten afhangen, welke spelling hij
voortaan in zijn leven gebruiken zou.
Voorkeur had hij niet en al die drukte
om een letter meer of minder vond hij
idioot.
's Avonds werd in de krant een jong-
niensch gevraagd, voorzien van enz.
't W'as voor een engros-zaak in modear
tikelen. Natuurlijk schreef hij zijn sol
licitatie in de spelling van minister
Marchant, want zoon moderne ziaL-
bru Ik te de allernieuwste snufte, V*"
dag daarna kwam een volgens rt» i; n
en Te Winkel geschreven briefje- T*3
gezien uw sollicitatiebrief vol fAiT0'
was, kunnen wij van uw aanbied 2
enz. Maar daarom niet getreurd Wam
dienzelfden avond las hij een sa
tentie waarin een antiquair een i^r"
mensch van goeden huieze zocht
Hij schreef thans zijn sollicitatie 'in ivf;
Siegenbeeksch: „Zoo'n oud-hedenw!
man zal wel een antieke spellino- p*
bruiken,' 'dacht hij. Maar twee ds
daarna kwam een volgens Kollewiin n
schreven briefje: „Aangezien uw
vol fout«n De Jonge
loor den moed niet. Want denzeifa
avond las hij een oproeping van sollïf
tanten voor een plaatsje op de secrm.
ne van een zeer vooruitstrevende
meente. In zijn onnoo.zelheid schreef ml
zijn aanmelding volgens de Vries 2."
Winkel. Eenige dagen later schrZ I*
burgemeester hem in het Marchant,,*
„Aangezien uw brief niet geschreven
in de officieele spelling" enz. Nu be»
hij ongerust te worden. Maar gelukkt®"
de minister van onderwijs riep solui'
tanten op naar de betrekking van is
spirant vierde klerk. Nu was alle» J
delijk! En met zijn mooiste schrift hi j
hij in de eigen spelling van den mfnfst
zijn diensten aan. Een paar weken d
na kreeg hij antwoord in het Sie^'"'
beeksch: „Aangezien uw schrijven ?^n"
gesteld was in de op het ministerie"
bruikelijke spelling, hebben wil yjP:
ter zijde gelegd".
Ten einde raad zette hij een 6igftr„.
winkeltje op en omdat hij een aardi».
vlotte jongen was, liep het zaakje heel
goed. Dikwijls koop ik een paar slgg^n
bij hem en dan mag ik graag wat ®e<
hem praten. Maar begin niet met
over de spelling van onze Nederland,
scbe taal.
OVERVLOED VAN A.S.
STUURLIEDEN.
Commisise van onderzoek ingesteld.
Naar wij vernemen is de aandacht van
den minister van sociale zaken gevestigd op
de moeilijkheid voor de leerlingen der Zee
vaartscholen, dat zij na hun theoretische op
leiding niet in staat zijn practisch zich te be
kwamen, omdat de Koopvaardij geen be
hoefte heeft aan hun kracht. Bij een eerste
onderzoek is gebleken dat inderdaad het
aanbod van opgeleiden belangrijk grooter
is dan de behoefte zoodat de minister geen
maatregel zal kunnen nemen, waarvan het
gevolg zou zijn, dat de bezetting der Zee
vaartscholen wellicht nog zou toenemen
Intusschen zou een maatregel met betrek
king tot degenen, die in 1934 hun theoreti
sche opleiding hebben voltooid, zoodanig
ongunstig gevolg niet hebben, wanneer tevo-
ren vaststaat, dat deze maatregel tot dit
ééne jaar beperkt blijft.
Na overleg met de zeevaartscholen en met
de koopvaardij heeft de minister een commis
sie ingesteld, die de zaak voor dit jaar ter
hand neemt. In deze commissie hebber zif
ting de heeren E. P. Westerveld, oud-ntótrief
van Marine; G. D. Heeris. secretaris^
ningmeester der Ned. ReedeTsvereenigmj;
W. Polderman, inspecteur van het Nijver
heidsonderwijs en mr. H. B. Wildt Mey-
boom, hoofdcommies bij hef Departement
van Sociale Zaken.
De bedoeling is, dat wanneer de medewer
king der ouders wordt verkregen, door een
bescheiden toelage vanwege het Departe
ment het mogelijk gemaakt wordt, dat onge
veer 100 jongelieden eerlang zullen kunnen
gaan varen om zich practisch te bekwamen.
KISTJE MET GELD GEVONDEN.
Een gelukkige dame.
Eenige dagen geleden heeft het zoontje
van den sluiswachter G. Voorn te Korten-
hoef, op het terrein waar de gemeente Hil
versum bezig is met vuilnis land te maken,
een kistje gevonden. Toen hij het kistje open
de, bleek het vier bankbiljetten van 25 te
bevatten. Hiervan werd mededeeling gedaan
aan den Hoofd-Opzichter van de Gemeente-
reiniging te Hilversum.
Na eenige dagen deelde een dame uit Hil
versum per telefoon aan den Hoofd-Opzich
ter mede, dat zij een nieuw geldkistje in ge
bruik had genomen en het geld niet had over
gebracht in het nieuwe kistje. Gelukkig kon
men haar mededeelen dat het kistje gevon
den was. Zij ging dan ook direct per taxi
naar Kortenhoef en de eerlijke vinder kreeg
zijn belooning.
BRAND BIJ VERHUIZING.
Dorp zonder brandweê
Juist terwijl de bewoner W. van Daffl,
woonachtig in den Philips-woningbouw Effl"
mastraat no. 99 te Aalst nabij Eindhov**
zijn geheelen inboedel had ingepakt om na#
Zwolle te verhuizen, ontstond door onbe*®'
137. Ontitemd zocht Piet in hui» de schaduw op en zette een
ventilator voor zich neer om een beetje frisscher te worden.
Maar nauwelijks kwam Drein binnen of deze begon hem te ver
velen „et d. opmerking dat die warmte niets anders dan aan-
steller ij was.
138. Piet Prikkel was wel goed maar niet gek. Op een 00
blik werd het hem te machtig en sprong hij uit zijn s ot
maar naar buiten met je praatjes", riep hij uit en meteen p
hij Drein beet en gooide hem zoo maar de deur uit.
